SEEING THE GOLDSMITH’S FACE

NAKIKITA ANG MUKHA NG PLATERO

R E A D : Romans 8:29; Job 23:1–10; Matthew 25:31 –46; Daniel 12:1–12; Ephesians 4:11–16

2 Corinthians 3:18
“Tayong ay walang takip na tela sa mukha. Nakikita ng mga tao sa ating paligid na mayroon tayong dala-dalang liwanag galing sa
ating Panginoon. At ang ating dala-dalang liwanag ay patuloy sa kaniyang pagliliwanag kagaya nang sa Kanya. Ang Panginoon,
ang Banal na Espíritu na gumagawa nito ay pinapaging katulad tayo sa Diyos. ~Paraphrase M.O.
WE− “All of us have no cloth over our faces. People can see that we have some of the bright and wonderful light that the Lord has.
And we are becoming brighter and brighter, more and more like [the same as] him. It is the Lord, the Spirit, who does this
[makes us the same as God]”
CEV − So our faces are not covered. They show the bright glory of the Lord, as the Lord's Spirit makes us more and more like our
glorious Lord.
BBE − But we all, with unveiled face giving back as in a glass the glory of the Lord, are changed into the same image from glory to glory, even
as from the Lord who is the Spirit.
ERV − And our faces are not covered. We all show the Lord's glory, and we are being changed to be like him. This change in us brings
more and more glory, which comes from the Lord, who is the Spirit.
(A GOLDSMITH is a metal worker who SPECIALIZES IN WORKING WITH GOLD and other precios metals.
Nowadays they mainly specialize in jewelry-making BUT HISTORICALLY, goldsmiths have also made
silverware, platters, goblets, decorative and serviceable utensils, and ceremonial or RELIGIOUS ITEMS.)

A STO R Y ILLU STR ATIO N :

Dinala ni AMY CARMICHAEL ang isang grupo ng mga bata sa isang goldsmith sa India. Ang goldsmith o panday
ng ginto ay mayroong maningas apoy sa kanyang pagawaan. Ang nasabing goldsmith ay naglagay ng isang maliit
na parisukat ng niluto (baked) na putik sa apoy. Sa parisukat na putik, ang goldsmith ay naglalagay ng asin, ilang
espesyal na prutas (katas), at alikabok. Pagkatapos ay sinindihan niya ang mga pinaghalong sangkap sa apoy. Sa
gitna ng nasusunog na halo na ito ay isang bukol ng ginto. Nasunog ng apoy ang dumi at maliliit na bato sa loob ng
ginto. Gumamit ang goldsmith ng ilang espesyal na kagamitan upang alisin ang ginto sa apoy. Pagkatapos ay sinuri
niya ang ginto. Kung hindi pa handa ang ginto, ibinalik ito sa apoy. Pagkatapos ay pinainit niya ang apoy. Tinanong
ng grupo ng mga bata ang goldsmith, "Paano mo malalaman kung handa na ang ginto?" Sumagot ito ng, “Kapag
nakikita ko ang aking mukha dito.”—Amy Carmichael, Learning of God (Fort Washington, PA: Christian Literature
Crusade, 1989), p50, adapted.
Nais din ng Diyos na ihanda tayo. Gusto niyang gawin tayong pareho ng ginto. Nais ng Diyos na makita ang Kanyang
sarili sa atin. Paano tayo binabago ng Diyos upang tayo ay magmukhang katulad Niya? Pinahihintulutan Niya tayong
magdusa at magkaroon ng mga mahihirap na pagsubok, mga mapapait, masasakit at mga karanasang tila imposible
nating malagpasan sa pananampalataya sa ating buhay. Ang mga pagsubok na ito ay nagpapakita sa atin kung ano
ang nasa ating mga puso sa huli.

1. Ang LAYUNIN:
MADE TO LOOK THE SAME AS GOD (Romans 8:29)
 P A GNI NI LA Y S A LA RA W A N NG DI Y OS
— Sa umpisa, nilikha ng Diyos ang sangkatauhan ayon sa Kanyang larawan (Genesis 1:27). Gayunpaman, sinisira ng kasalanan ang
imaheng iyon sa mga tao sa loob ng maraming siglo
— Isa sa mga layunin ng Ebanghelyo ay ibalik ang larawan ng Diyos sa atin (Roma 8:29).
— Nabubuhay tayo sa gitna ng cosmic conflict. Nakatingin ang buong mundo at lahat ng makalangit na nilalang. Dapat nilang
makita ang repleksyon ng karakter ni Jesus sa atin (1 Corinto 4:9; Efeso 3:10).
 STAYING STRONG DURING TIMES OF SUFFERING (Job 23:1–10)
 P A GI GI NG P A RA NG GI NT O
— Pinagtibay ng Diyos na si Job ay isang “walang kapintasan at matuwid” na tao (Job 1:1). Pagkatapos ay naghasik ang kaaway ng
mga pagdududa sa pamamagitan ng pagtatanong sa motibasyon ni Job (Job 1:9-11).
— Nasa bingit ng desperasyon si Job. Hindi niya maintindihan kung bakit nangyayari ang lahat ng trahedyang iyon, ngunit
naunawaan niyang sinusubok siya. Natitiyak niyang ang prosesong iyon ay magpapaningning sa kanya na parang ginto sa
bandang huli, na siya ay magiging perpekto.
— Ang ating tunay na pagkatao ay makikita sa pinakamahihirap na pagsubok, at ito ay dinadalisay ng mga ito. Sa mga kritikal na
sandali na iyon, pinagbubuti ng Diyos ang mga aspeto ng ating pagkatao na hindi sana makikita.

2. Ang RESULTA:
JESUS’ FINAL WORDS (Matthew 25:1–13, 31–46)
 P A GP A PA UNLA D NG A T I NG K A RA K T E R
— Ang pagkakaiba ng dalawang grupo ng mga dalaga ay ang suplay nila ng langis
— ( Mateo 25:1-4 ). Ang unang kahulugan ng langis ay ang Banal na Espiritu, ngunit maaari rin itong bigyang kahulugan bilang
karakter.
— Magtatagumpay tayo sa labanan kung lalago ang ating mga karakter o ugali sa pamamagitan ng malapit na kaugnayan kay
Jesus.
— Pinagtibay ni Jesus na ang ating karakter ay makikita sa paraan ng pakikitungo natin sa iba (Mateo 25:34-36).

THE WISE (Daniel 12:1–12)

 P A GT A T A GUMP A Y S A LA BA NA N
— In Daniel and Revelation, we see that humankind will be divided into two groups in the End Time: the pure and the wicked, those
who understand and those who don’t
— Sa aklat ng Daniel at Apocalipsis, makikita natin na ang sangkatauhan ay mahahati sa dalawang grupo sa End Time: ang dalisay
at ang masama; ang mga nakakaunawa at ang mga hindi (sila yung mga panatiko sa mga nasa sa sanlibutan na sarado ang
pag-iisip) -Daniel 12:10; Apocalipsis 22:11.
— Ayon kay Jeremias, ang panahong iyon ay magiging “panahon ng kabagabagan ni Jacob” (Jeremias 30:7). Kapag natapos na ang
panahon ng biyaya, ang mga tinubos ay magkakamit na ng huling tagumpay at dadalisayin at lalong pakikinangin. Samantala,
ang masasama ay magpapatuloy sa kanilang paghihimagsik laban sa Diyos at magpapakasama pa. (isipin nyo na ang katangian
at ginagawa ng mga masasama na nababalitaan natin, ang mga yaon ay walang panama sa makikita natin sa End Time na
uugaliin ng mga tao.) - Daniel 12:10; Revelation 22:11.

3. Ang Ating TULONG:

OUR HEARTS AND OUR COMMUNITIES (Ephesians 4:11–16)
 K UMUNI DA D
— Obviously, developing our character is an individual work. However, what about the character of the community? Can the
Church develop and perfect its character?
— Malinaw, ang pagpapaunlad ng ating karakter ay isang indibidwal na gawain. Gayunpaman, paano naman ang karakter ng
Iglesia? Maaari bang paunlarin at gawing perpekto ng Iglesia ang karakter nito?
— Ang karakter ng Iglesia ay ang kabuuan at pinagsama-samang ng karakter ng bawat miyembro. (Mga pinagsama-samang
karakter o mga pag-uugali o mga talent, na nagko-complement o kumukumpleto sa kaubuuhan ng samahan, na may layunin
na buuin o bumuo ng isang katawan na tutugon sa panawagan ng Diyos sa patuloy na pagtatapat sa pananampalataya.-M.O.)
— Ang karakter na ito ay pinadadalisay kapag tayo ay nagtutulungan sa pagtulong sa iba. Ito rin ay isang makapangyarihang
patotoo para sa lahat ng nilalang sa langit (Efeso 3:10).