Günümüz teknolojisinde %100 saf demir elde etmek
mümkün değildir. Ayrıca bir metalin safiyet derecesi izafi bir kavramdır. Uygulamada demir sözcüğü, bir demir- karbon alaşım olan çeliğin karşıtı olarak ve çelik özeliklerinin bütün özeliklerini taşımayanlara da kullanılmaktadır. Günümüzde saf olarak kabul edilen demir türleri şunlardır ; - Armco demiri (American Rolling mill co.) - Karbonil demir (Toz metalürjisinde kullanılır.) - Elektrolitik demir ( H2 çok fazla vakum altında tekrar ergitilir). - Vakumda yeniden ergitilmiş demir. Demir allotropik bir özelliğe sahiptir. Normal sıcaklıklarda hacim merkezli kübik kristal kafes yapısında olup 911°C ye kadar bu durumunu muhafaza eder. Demirin bu haline demiri denir. Ve bu sıcaklıktan sonra yüzey merkezli demir yapısına geçer. Bu halini de 1392 ºC ye kadar korur, bu sıcaklığın üzerinde tekrar hacim merkezli kübik kristal yapıdaki demirine dönüşür. 1536°C ergime başlar. Ergime sıcaklığı değişik literatürlerde farklı değerlerde rastlanılabilmektedir. ( Örneğin 1538°C gibi ) Normal sıcaklıkta demir mağnetik özelliklere sahiptir (mıknatıs ŞŞekil 1.1 Saf Demirin soğuma tarafından çekilir ).Bu özelliğini eğrisi. 768°C kaybeder . Bu sıcaklığa Curie sıcaklığı denir. Yoğunluk, ısıl genleşme ve ısı iletkenlikler gibi fiziksel özelikler dönüşümler esnasında ani değişiklik gösterir. Bunun yanı sıra çeşitli allotropik hallerin katı eriyik meydana getirmek için eritebileceği katık (yabancı) element atom miktarı da değişir. Bu olay çeliğin ısıl işlem yardımı ile özeliklerinin değişmesini sağlar. Demir-Karbon alaşımı olan çeliklerin endüstride kullanılan en fazla metalsel malzeme olmasının sebebi ısıl işlem yardımı ile ve ilave alaşım elementleri ile özeliklerinin çok geniş aralıkta değişmesindendir. Bu nedenle hem üretim, hem de takım malzemesi olarak kullanılan yegane malzemedir. Demir Karbon Denge Diyagramı Demir-Karbon alaşımlarında karbon üç ayrı şekilde bulunur; 1-Ara yer katı eriğinde erimiş olarak 2-Fe ‘le demir karbür (sementit) (Fe3C) adı verilen bileşik halinde 3-Grafit halinde Faz Kavramı
Alaşım elde etmek için elementlerin mekanik karışımı eritildiği zaman
element atomlarının hareketi yüksek sıcaklık nedeni ile çok artar. Elementler birbirinin kristal kafesi içine yerleşip soğuma sonunda katı eriyik içerebilirler. Bazı elementler kimyasal bileşik meydana getirebilir. Bazı elementlerde diğer elementlerle ne katı eriyik, ne bileşik yaparlar. Böylece sıcaklık, basınç ve kimyasal bileşime bağlı olarak herhangi bir alaşımda bir veya birden fazla katı eriyik, kimyasal bileşik, saf element veya bunların birkaçı birden bulunabilir. Alaşımın içinde bu çeşitli yapılardan kimyasal ve fiziksel özellikleri aynı olanlara bir “Faz” denir. Bir alaşım belirli sıcaklık ve basınçta bir veya birden fazla faza sahip olabilir. Sıcaklık, basınç değiştikçe alaşımın faz sayısı, fazların büyüklüğü ve şekli değişebilir Fazların Dengesi; -Bileşim -Sıcaklık -Basınç olmak üzere 3 ana değişkene bağlıdır.
Bir alaşım sabit sıcaklık, sabit basınç ve sabit
kimyasal bileşimde durumunu uzun süre hiç değiştirmiyorsa alaşım “denge durumunda” dır. Denge durumu kendisini belirleyen değişkenlerle bir diyagram üzerinde belirtilebilir. Buna “faz diyagramı” adı verilir. Teknikte genellikle sabit basınçta çalışıldığından faz diyagramını ifade etmek için geriye % bileşim ve sıcaklık değişkenleri kalır. Bütün ara yer katı eriyiklerinde olduğu gibi Fe - C katı eriyiğinde de, eriyen karbon miktarı sınırlıdır( Şekil 1.2.). Bu miktar Yüksek sıcaklıklarda 1147 oC de (Şekil 1.3 Fe-C diyagramı) 2.06 ya
kadar çıkar. Fakat oda sıcaklığında 0,008 kadardır.
Şekil 1.2. Hacim merkezli ile yüzey
merkezli kübik Fe kristal kafesinde mevcut boşluklarda bulunan karbon atomlarının yeri Demir karbon alaşımlarının, yani çeliklerin ve dökme demirlerin özelikleri mevcut karbon miktarına ve yapı içinde bulunma şekline göre büyük ölçüde değişir. Demir karbon alaşımlarında yani çeliklerde ötektoid dönüşümün meydana geldiği sıcaklığa (723C ) da A1 ismi verilir. Bu dönüşümlerin meydana geldiği sıcaklıklar ısınma ve soğuma durumlarına farklılıklar gösterir ve bu farklar soğuma ısınma hızı şiddetlendikçe artar. Karbon miktarı bu sınırları aştığı zaman demir içinde ya sementit (Fe3C ) halinde ya da grafit halinde bulunur. Bu nedenle demir-karbon sistemi iki ayrı katılaşma şekli olan metastabl veya stabl katılaşma gösterir. Bunlardan birincisi Fe- Fe3C , ikincisi de Fe- C katılaşma sistemidir. Fe-C katılaşma sisteminde C’nun çok az kısmı katı eriyik şeklindedir. Uygulama 6.67 C ihtiva eden demir-karbon alaşımları kullanıldığı için geri tarafı çizilmemiştir. Demir karbon denge diyagramında (şekil 1.3) bölgesi ihmal edilirse,diyagram basitleşir ve bir ötektik katılaşma ile karşılaşılır. Demirin saf ergime sıcaklığı 1536C den karbon vasıtasıyla 1147C ye iner. Bu diyagramda gösterilen bütün yapıların gerçekleşebilmesi için soğumanın sonsuz yavaş olması gereklidir,fakat bunu uygulamada gerçekleştirmek mümkün değildir. Çünkü karbonun metallerle birleşerek karbürleri oluşturmaya karşı ilgisi fazladır ve dolayısı ile Fe3C ’i meydana getirir.
Fe ile Fe3C arasında meydana gelen
sisteme ise metastabl sistem adı verilir. Bu durumda karbon stabl değildir. Uzun zaman yüksek sıcaklığa maruz kalan alaşım,içerisinde mevcut olan Fe3C parçalanarak karbon grafit şeklinde ayrışır. Fe3C sıcaklık 3Fe + C ŞŞekil 1.3 Demir Karbon Denge Diyagramı Endüstride,bu olaydan temper dökme demir elde edilmesinde faydalanılmaktadır. Uygulamada görülen hallerden stabilite derecesi soğuma hızının ve alaşım elementlerinin tesiri altındadır; - Silisyum C’nun grafit halinde ayrışmasını - Mangan ise sementit oluşumunu kolaylaştırır. Hele çelik bölgesinde stabl sistem çok çok özel hallerde gelebilir, bu nedenle çelikler bölgesi için zorunlu olarak metastabl diyagram kullanılır. Dökme demir sahasında ise ( C 2 ) durum biraz daha karışıktır. Soğuma hızı, alaşım elementleri ve gayri safiyetlerin cins ve miktarına göre katılaşma stabl veya metastabl sistemlerinin birinde oluşabileceği gibi ekseri hallerde de bunların karışımı şeklinde olabilir. Demir-Sementit denge diyagramının sol tarafı Fe, sağ tarafında ise 6,67 C mevcuttur. 6,67 karbon içeren demir, karbonun tümü ile bileşik (Fe3C) halinde ise 100 Fe3C’e tekabül eder. Daha önceden de belirtildiği gibi sementit bir metaller arası fazdır, bu nedenle denge diyagramında saf bir metal gibi davranır. Fe3C likidüs eğrisinin kesikli çizgiyle gösterilmesinin sebebi ergime noktasının kesin olarak tesbit edilmemiş olmasındandır. Fe-Fe3C diyagramı karışık olmasına rağmen genelde izotermal dönüşümleri tanımlayan üç yatay çizgi gösterir. Bunlardan bölgesindeki HB çizgisi peritektik reaksiyonu (katılaşma) + S → (ostenit) soğuma ısıtma gösterir. Karbonun çözülebilirliği YMK -demirinde 2,06 olurken -demirinde 0.10 olmaktadır. Karbonun bulunması (varlığı) dönüşümüne etki etmektedir. Allotropik değişme 1392C den 1493C ye yükselmektedir. NH eğrisi 0.10 dan az C ihtiva eden alaşıma ait HMK Fe’den YMK -Fe’ne kristal yapı değişmesinin başlangıcını temsil eder (göstermektedir). HI kısmı 0.10 ile 0.18 arasında C ihtiva eden alaşımlar için peritektik reaksiyon vasıtasıyla bu kristal yapı değişmesinin başlangıcını gösteriyor. 0.18 den az C ihtiva eden alaşımlarda soğutma halinde kristal yapı değişmesinin sona erdiği NI çizgisiyle verilmektedir. IB kısmı,peritektik reaksiyon sebebiyle kristal yapı değişmesinin başlangıcını ve sona ermesini temsil etmektedir. Diğer taraftan, 0,18 ile 0,50 arasında C ihtiva eden alaşımlar için sabit sıcaklıkta peritektik reaksiyon başlar ve sona erer. B noktasından sonra sıvıdan direk ostenit katılaşır. Endüstriyel ısıl işlemlerde bu bölgede meydana gelen kristal yapı değişimleri önemli olmadığından bölgesine bir daha geri dönmeyeceğiz. İkinci yatay izotermal dönüşüm çizgisi E C F olup 1147C deki ötektik dönüşümü (reaksiyon) temsil etmektedir. Ötektik noktası C 4.3 C’dadır. Her ne zaman bir alaşım bu çizgiyi keserse dönüşüm meydana gelir. Mevcut herhangi bir sıvı alaşım bu yatay çizgiye ulaştığı an ostenit ile demir karbürün (Fe3C- Sementit) çok ince ve birbiriyle çok iyi karışımı şeklinde (iki faz) katılaşır. Bu ötektik karışıma ledeburit denir ve reaksiyon olarak yazılabilir. Sıvı → +Fe3C soğutma (ledeburit) Ledeburit oda sıcaklığında yapı içinde görülemez. Çünkü soğuma esnasında başka dönüşüme (ötektoid) uğramaktadır, oda sıcaklığında stabl değildir. GP çizgisinin solunda küçük bir katı çözelti alanı vardır. 911C nin saf demirin kristal yapısı içinde YMK -Fe’inden HMK - Fe’ine değişmeyi gösterdiğini biliyoruz. Bu alan HMK - Fe’inde çok az miktarda çözülen karbonun katı eriyiğidir ve FERRİT diye isimlendirilir. Diyagramın gösterdiği üçüncü yatay çizgi PSK ötektoid reaksiyonu temsil etmektedir. Ötektoid nokta S, 0,8 C’da ve 723 C de dir. Mevcut herhangi bir ostenit PSK çizgisine ulaştığı an perlit diye isimlendirilen ferrit ve sementittin çok ince ötektoid karışımına dönüşür. Dönüşüm Ostenit ( ) → + Fe3 C • soğutma perlit
şeklinde yazılabilir. Ötektoid sıcaklığının aşağısında her
alaşım belirtildiği gibi ferritin ve sementittin karışımından ibaret olacaktır. Yapı lamelli bir yapıya sahiptir. Fe – Fe3C Denge – Diyagramında Karşılaşılan Yapıların Tarifi Diyagram üzerinde görülen yapıların daha iyi anlaşılabilmesi için burada kısa tarifleri yapılacaktır. Sementit veya Demir Karbür : Kimyasal formülü Fe3C olan sementit veya demir karbür ağırlığının 6. 67 C ihtiva eder. Kristal yapısı ortarombik olup kafes sabiteleri a= 4. 518 A, c = 5.069 A olur. Düşük çekme mukavemetli (yaklaşık 5000 psi) fakat yüksek basma mukavemetli sert ve gevrek metaller arası bileşiktir. 217C ye kadar ferro mağnetiktir. Diyagramda görülen 1. ve 2. Sementit ile perlit ve ledeburit içerisindeki sementit kimyasal ve fiziksel bakımından birbirinin aynıdır. Yalnız farklı şekilde oluşmaları ve yapı içinde dağılışları nedeniyle yapının özeliklerine tesirleri farklı olması nedeniyle 1. ve 2. indisler kullanılmıştır. AUSTENİT:875°C ‘den sonra oluşmaya başlar.GSE üzerindeki kristal dokunun tamamı austenittir. FERRİT:Çok yumuşak dokudur. PERLİT:Çok gevşek bir dokudur. Bu doku aynı zamanda ötektoit alaşım bölgesinde bulunur. SEMENTİT:Çok sert ve gözenekli bir doku olup %6,67 karbon içeren demir karbür (Fe3C) ‘dir. Çeliğin sertleştirilmesi sırasında oluşan doku dönüşümleri çeliğin içindeki karbon oranına göre değişir. Ostenit : Ostenit - Fe’nin katı çözeltisine verilmiş bir isimdir. YMK demirinde çözülen karbonun ara yer katı eriyiğidir. Ostenitin maksimum karbon eritebilme kabiliyeti 1147C’de olur 2.06 C dur (E noktası). Ortalama Özelikleri; ç = 100 kgf /mm2 = 10 ( 50 mm) Rc= 40 Olup tokluğu yüksektir. Normal olarak oda sıcaklığında stabl değildir. Belirli şartlar altında oda sıcaklığında ostenit elde etmek mümkündür. ( Ostenitik paslanmaz çelik). Korozyona dayanıklılığı Ferrite göre daha iyidir. Şekil 2.4 de yapısı görülmektedir. eŞekil 2.4 Ostenitin mikro yapısı (500x ) Ostenitin çok iyi bir şekil değiştirme kabiliyetine sahip olması,çeliğe uygulanan bütün şekil değiştirme işlemlerinin (haddeleme,dövme,ekstrüzyon) bu sahada yapılması halinde ekonomik ve kolay olmasını sağlar. Ayrıca çeliklere uygulanan ısıl işlemlerin büyük bir kısmı da çeliğin ostenit sahasına kadar ısıtılmasını gerektirir. Ferrit : Ferrit katı eriyiğine verilen isimdir. HMK demirinde çok az miktarda çözülen C’nün meydana getirdiği ara yer katı eriyiğidir. Ferritin maksimum karbon çözebilme kabiliyeti 723C de 0.025 (P noktası ) olup oda sıcaklığında ise 0.008 dir. Diyagramda görülen en yumuşak yapıdır. Ortalama özelikleri ; Şekil. 2.5- Ferritin mikro yapısı ç = 28 kgf / mm2 = 40 Rc = 0 dan veya RB = 90 dan az dır. Mikro yapısı Şekil 2.5 de görülmektedir. Pratikte karşılaşılan çeliklerde ki ferrit içinde az miktarda mangan, kükürt ve fosforda bulunur, yani ara yer katı eriyiği olarak bunlarda bulunur. Bundan dolayı çeliklerin içinde mevcut olan ferrit özelikleri bakımından sadece demir-karbon katı eriyiği olarak düşünülen ferritten biraz farklıdır. Perlit : Perlit (S noktası ) 0.8 C ihtiva eden ötektoid karışımıdır ve çok yavaş soğutma durumunda 723C de teşekkül eder. Ferritin ve sementittin çok ince levhamsı veya lamelli karışımıdır. Perlit diye isimlendirilen parmak izi karışımı biçimindeki yapı Şekil 2.6 da görülmektedir. Ötektoid karışımın çoğunu yapan beyaz ferritik fon veya matris sementittin ince levhalarını ihtiva eder.
Şekil 2.6- Perlit (2.500X),
Perlitin oluşumu ve büyümesi (şematik) Şekil 2.6- Perlit (2.500X), Perlitin oluşumu ve büyümesi (şematik) Perlit,genellikle ostenit tane sınırlarında dik doğrultularda büyür; bu şekilde meydana gelen sementit lamelciği civarındaki ostenitin içerdiği karbon yüzdesini düşürür. Zira sementit meydana gelebilmesi için gerekli karbon diffuzyonla sementit lamelciğine bitişik ostenitten meydana gelmektedir (şekil 2.6 ) Bu olay neticesinde,karbonu azalan ostenitten sementit lamelciğinin 2 yüzeyinde ferrit lamelcikleri meydana gelir. Ferrit lamelciği meydana gelirken,bir kısım karbonda diffuzyonla bitişikteki ostenite geçer ve bu da yeni sementit lamelciklerinin oluşumunu kolaylaştırır. Bu şekilde ostenit tanesi içinde seri bir şekilde sementit ve ferrit lamelleri meydana gelir. Perlitin Ortalama Özeliği; ç = 85 kgf /mm2 = 20 ( 50mm ) Rc = 20 , RB = 95-100 BSD = 250 – 300 dir. Ledeburit Ledeburit sementittin ve ostenitin ötektik karışımıdır.4,3 karbon ihtiva eder ve 1147C de teşekkül eder. Soğuma esnasında ostenit, 2.Fe3C ve ferrite ayrışır. Yapıda daha önceden de sıkı bir şekilde dağılmış Fe3C bulunduğundan bu ayrışma pek fark edilmez. Oda sıcaklığında ledeburit çok ince taneli sıkı bir şekilde karışmış ferrit ve sementitten oluşur,bu tip ledeburit dönüşmüş ledeburit ismi verilir. Demir-Karbon alaşımları, sıvı halden itibaren dengeli ve yavaş bir şekilde soğutuldukları zaman bütün dönüşümler diyagramda verilmiş olan sıcaklıklarda meydana gelir. Aynı olayları katı halden itibaren ısıtmada da görülür. Daha önce belirtilmiş olduğu gibi soğuma halinde soğuma hızına bağlı olarak dönüşümlerin sıcaklık derecelerinde bir düşme soğuma hızı arttıkça büyür. Bununla uygulamada daima karşılaşılır. ÇELİĞİN YAVAŞ SOĞUTULMASI Demir-sementit ( Fe3C ) denge diyagramının çelik bölgesi en önemli kısımdır.Bu nedenle ötektoid altı, ötektoid ve ötektoid üstü çeliğin ostenit bölgesinden oda sıcaklığına kadar denge şartlarında (çok yavaş) soğutulması esnasında ortaya çıkan dönüşümler ve iç yapılar incelenecektir. 2 den fazla karbon ihtiva eden alaşımlar ( Dökme demir ) gelecek bölümlerde ayrı bir bölüm olarak incelenecektir. Saf demir hali daha önceden işlenmiş olduğu için burada tekrar edilmeyecektir. Ötektoid altı 0.4 C’lu Çelik Alaşım 1 (şekil 2.8 ) 0,4 karbon ihtiva eden ötektoid altı bir çeliktir. Ostenit bölgesinde, bu alaşımın uniform ara yer katı eriyiğidir. Tamamen ostenit tanelerinden ibarettir. Tanelerin her biri YMK demir kristal kafes yapısının aralıklarında çözülmüş 0.4 C ihtiva eder. (Şekil 2.8a ). a)Ostenit b)Ostenit tane Şekil 2-8- 0.4 karbon ihtiva sınırlarında ferrit eden çeliğin yavaş soğutulması tanelerinin meydana esnasında mikro yapısındaki gelmesi değişmenin şematik gösterilmesi; c)Ferrit tanelerinin büyümesi-bu anda ostenitin kompozisyonu 0.8 C’ludur. d)723C de ostenit perlite dönüşür. Yavaş soğutmada GS çizgisini x noktasında kesene kadar hiçbir olay meydana gelmez. Bu çizgi ötektoid altı bölgesinin üst kritik sıcaklık çizgisi olarak bilinir ve A3 le temsil edilir. Saf demir için YMK demirden HMK demire allotropik değişme 911C de meydana gelir fakat bu dönüşüm sıcaklığı,artan karbon miktarıyla, A3 çizgisinde görüldüğü gibi azalır. Bunun için x noktasında ferrit ostenit tane sınırlarında teşekkül etmeye başlar. (Şekil 2.8 b ). Ferrit çok az karbon çözdüğü için ferrite dönüşen o alanlardaki karbon ,atomları, HMK kristal yapı düzenlenmeden önce kendi kendilerine katı eriyiğinin dışına gitmelidir. Katı eriyiğin dışına giden karbon kalan ostenitte çözülür, öyle ki soğumaya devam ederken ferritin miktarı da artar, kalan ostenit karbonca daha da zenginleşir. Bu bileşimdeki çelik için; bu sıcaklık aralığındaki herhangi bir sıcaklık için bağ çizgisi çizilerek kaldıraç bağıntısıyla ostenit ve ferrit miktarları hesaplanabilir. Bağ çizgisinin GS eğrisini kestiği nokta o sıcaklıkta ostenitin, eğrisini kestiği nokta da o sıcaklıkta ferritin bileşimini belirtmektedir. Ostenitin karbon miktarı tedricen aşağıya doğru hareket eder ve S noktasının bileşimine doğru yaklaşır. Sonuçta PS çizgisine X2 noktasında ulaşır. Bu çizgi ötektoid altı bölgesinin alt kritik çizgisi olarak bilinir ve A1 le işaretlenmiştir. A1 çizgisi ötektoid sıcaklık çizgisidir ve YMK demirin denge şartları altında mevcut alabileceği en düşük sıcaklıktır. A1 çizgisinin hemen üstünde kalan ostenit 0.8 C ihtiva eder ve bu sıcaklıkta (723C ) ötektoid reaksiyon meydana gelir ve ostenitin tamamı perlite dönüşür. Ostenit (0.8C ) ısıtma ferrit + Fe3 C soğutma Perlit
A1 çizgisinde sadece ostenitin değiştiğine dikkat
edilmelidir. PSK çizgisi (A1 ) altında hiçbir dönüşüm meydana gelmez ve yapı ferrit ve perlit tanelerinden meydana gelmiştir. Oda sıcaklığında perlit ve ferrit miktarları kaldıraç bağıntısıyla hesaplanabilir. Aynı alaşım oda sıcaklığından itibaren dengeli bir şekilde ısıtıldığında yukarıda izah edilmiş olan olaylar tersine meydana gelir ve bütün yapılar takriben oluştukları sıcaklıkta kaybolurlar. Ötektoid Bileşimindeki Çelik (0.8C ) Alaşım 2 (şekil 2.9 ) 0.8 C içeren ötektoid çeliktir. Ostenit bölgesinde bu alaşım uniform - Fe ara yer katı eriyiğidir. Yani tamamen ostenit tanelerinden ibarettir. S noktasına kadar hiçbir dönüşüm olmadan sıcaklık düşmeye devam eder. S noktasında ötektoid reaksiyon meydana gelir. Ostenit soğutma Ferrit + Fe3C Isıtma Perlit Şekil 2.9- 0.8 C ihtiva eden ötektoid çeliğin soğutulması esnasında,mikro yapısındaki değişmenin şematik gösterilmesi Sementit, perlitik yapıyı meydana getirmek üzere ostenitten lameller halinde ayrışır (Şekil 2.7 ).Perlitin oluşum mekanizması tamamen bir diffüzyon olayı olduğu için perlitin inceliği soğuma hızına bağlıdır. Soğuma kafi derecede yavaş olursa diffüzyon için gerekli süre uzar ve dolayısıyla perlit kaba taneli olur. Soğuma hızı arttıkça perlitin yapısı incelir. S noktasının altındaki sıcaklıklarda hiçbir dönüşüm meydana gelmez ve yapı tamamen perlitiktir. a)Ostenit (100 ) b)Ostenit perlite dönüşmekte 100 perlitik yapı c)723C nin altında dönüşüm meydana gelmediğinden yapı aynıdır.