Sining ng Pagkukwento

Ang Kahulugan ng
Pagkukuwento
Baker at Green (1977)

• Ang pag kukwento ay naghahatid sa mga tagapakinig ng

mataas na antas ng kamalayan, pagtataka at ng misteryoso
ng buhay. Ito rin ay isang buhay ng sining. Ang produkto
nito ay naglikha ng magkatuwang na karanasang
ibinabatay sa mga salita at imahinasyon.
Sawyer (1977)

• Ang sining ng pagkukuwento ay nakasalalay sa tagapagkuwento

na kayang sa saliksikin, isasagawa at palalaguin.
• Ang pagkukuwento ay pagsasalaysay ng mga pangyayari sa
pamamagitan ng mga salita, imahe at tunog. Itoy naibabahagi sa
ibat ibang kultura.
Layunin ng Pagkukwento

o Ang Pagkukwento ay nakapagtuturo, nakapagbibigay-

liwanag at nakapagdudulot ng inspiration sa buhay. Ito’y
nakapgpapatalas ng isipan at nakapag-aalis ng pagod sa
pang-araw-araw na Gawain. Dahil sa pagkukwento,
naibabahagi ang kultura ng ibat ibang bansa sa tulong ng
edukasyon, entertainment at pagpapanatili ng kinagisnang
kultura at halagang moral.
 Ang Pakikipag Ugnayan sa Kwento
• Bagamat marami ang naisagawang pagtatangka upang mabago at maigapay
sa panahon ang anyo nito, katulad ng pagsasagawa ng pagkukuwento sa
paraang elektroniko sa mga palatuntunang telebisyon, ang pasalitang
pagkukuwento ay hindi kailan man maluluma bumilang man ang mga taon.
• Kaugnay nito, sa pagkukuwento , ang payak na paglalarawan ay lagit lagi
nang nagiging suhay sa masining na pamaraan ng pagtuturo. Sa
pakikipagugnayan sa mga kuwento, ang bawat isay nagkakaroon ng
karanasan sa tunay at makapangyarihang wikang komunikasyong personal.
• Kolokyal man o matalinghaga, tahas man o mabulaklak, ang kompletong
sangkap ng wika ay taglay ng mga kuwento.
Ang Pasalitang Pagkukwento
• Ang pasalitang pagkukuwento ay lumilinang ng
kakayahan sa pakikinig sa katangi-tanging paraan.
Natatamo ng mga tagapakinig nito ang kakayahang
matuklasan ang hindi polisadong wika na nagmumula
sa pagkukuwento nang walang paghahanda.
• Habang pinakikinggan ang pagkukuwento,
nakatutuklas ang mga tagapakinig ng istrukturang
makatutulong sa kanila upang maunawaan ang higit na
komplikadong mga kuwentong pampanitikan.
Ang Nararanasan sa Pagkukwento

• Sa pamamagitan ng pagkukuwento, nararanasan ng mga tagapakinig

ang naiibang damdamin para sa nakaraan at ng kaisahan ng ibat ibang
kultura ng kasalukuyan, habang nararagdagan ang kanilang pananaw sa
mga motibo at balangkas ng kaasalang pantao.
• Gayunpaman, nadarama ng maraming tagapagkukuwento naang
pagyayaman sa kaalaman ay hindi lamang ang pangunahing layunin ng
kanilang sining. Hindi mabilang ang ibat ibang uri ng damdaming
nadarama ng mga tagapakinig para sa pagpapaunlad ng kanilang
kalagayang kultural at emosyonal.
 Ang Paraan ng Pagpili ng Kuwentong
Gagamitin sa Pagkukuwento
 Si Pedersen (1995) ay nagbigay ng mga sumusunod na paraan ngpagpili ng kuwentong
gagamitin sa pagkukuwento:
1. Bumasa, bumasa at bumasa.
 Bagamat ang pagkuha ng mga kuwento mula sa mga tagapagkuwento ay nasa
paraang tradisyonal, higit na makabubuti ang pagkahilig sa pagbabasa ng mgaaklat.

2. Pumili ng mga kwentong naibigan.

 Magiging higit naepektibo at makatotohanan anggagawing pagkukuwento kung itoy
pinili mo dahil may kahuluganito sa iyo.
3. Pumili ng kuwentong may payak na istruktura.
 Pumili ngkwentong maiibigang pakinggannga mga tagapkinig dahil umaayon sa
kanilang gulang at antas ng wikang ginagamit.

4. Pumili ng kwentong may payakna istruktura.

 Pumili ng kwentong isa isa at maliwanag na paksa, may maayos na banghay, hindi
nagbabago ang istilo, may nag-iisang karaterisasyon (maliban marahil sa mga
protagonista), kalutasan sa tunggalian, madula, may kaisahan, may nakakasiyang tema
at may matatag na nilalamang emosyonal.
5. Pumili ng kwentong may positibong halagang pantao.
 Pumili ng kwentong nagpapahayag ng tuwa, pagmamahal, katatawanan, kasinupan at
iba pang positiong aspekto ng kahalagahang pantao.
 6. Pag-aaralan ang kaligiran ng kwento.
 Alamin ang kaligirangpangkultural, panlipunan, at
pangkasaysayan ng kuwento at ng bansang pinagmulan
nito.

7. Ipabasa sa iba ang kuwento.

 Ang pagwakas na pagpili ngkuwento ay maisasagawa
sa pamamagitan ng pag-alam sa mga positibo at
negatibong reaksyon ng mga mambabasa.
Paghanda ng Pagkukwento

Si Pedersen din ang nagbibigay ngilang patnubay sa paghahanda ngpagkukuwento tulad ng

mgasumusunod:
 1. Pag-aralan ang kuwento.
 2. Balangkasin ang kuwento.
 3. Kontrolin ang haba ng kuwento.
 4. Kontrolin ang talasalitaan ngkuwento.
 5. Pinuhin ang istilo ngpagkukuwento.
 6. Magsanay, magsanay at magsanay pa.
 7. Magrelaks bago magkuwento.
Ang mabisang TagapagKuwento

Ang Children Communication Center (1991) ay naghanda ng ilang hakbang upang

maging mabisang tagapagkuwento tulad ng mga sumusunod:

1. Alamin ang kuwento.

 hindi kailangang isaulo ang lahat ng linya at detalye ng kuwento. Pag sinabing
“alam” ay alam ang kuwento. Ang ibig sabihin, kayang ikuwento ninuman ang
istorya ayon sa gusto niyang palabasin at sa sarili niyang paraan ng
pagkukuwento.
2. Gawing kawili-wili ang pagkukuwento.
 Upang magawa ito, gamitan ng sumusunod na estratehiya:
 Mukha
– Palakihin ang mga mata at ibuka ang bibig kung natatakot, sumimangot kung nayayamot, ngumiti kung masaya
ang tauhan sa kuwento, at iba pa. Ang paggamit ng mukha ay bilang pagpapahayag ng damdamin ay tulong para
hulihin ang atensyon ng mga bata bukod sa tulong din para higit niyang maintindihan ang kuwento. Mainam itong
gamitin kung nais niyang manatiling nakaupo habang nagkikuwento.
 Katawan
– Maari ring gamitin ang iba’t-ibang bahagi ng katawan sa pagsasadula ng okasyon at pangyayari sa kuwento.
Takpan ng mga kamay ang mga mata kung natatakot, ibaluktot ang baywang kung nasasaktan, yumuko kung
nahihiya, ilahad ang mga daliri kung nagbibilang, pumadyak kung nagagalit, iunat ang bisig kung may ituturo,
palakihin ang dibdib kung nagyayabang. Maaari ring gamitin ang marahang paglakad sa harap ng mga
kinukuwentuhan kun kinakailangan ng katahimikan ng kuwento.
 Boses
– Mahalaga sa pagkukuwento ang paggamit ng boses. Dapat itong maging limitado. Kung kinakailangang maging
malakas o mahina ang boses ng hindi nawawala ang kalinawan ang pagbigkas ng mga salita. Iwasan ang maging
kabagot-bagot ang pagkukuwento. Kung higante ang nagsasalita, palikin at pahabain ang tono ng boses, kung
munting daga, paliitin at pataasin ang boses.
Samantala, inilahad ni Sarah Clive sa kanyang artikulo ang
pitong paraan upang maging epektibo at masining ang
pagkukuwento ng isang tagapagsalaysay:

• Pumili ng kuwentong babagay sa iyo.

• Ikonekta ang napiling kuwento sa sarili.
• Kumuha ng isang kakiklala o kaibigan na magiging kritiko.
• Humanap ng lugar na mapagkukuwentuhan.
• Isalaysay ang kuwento.
• Gumamit ng tunog at musika.
• Pahalagahan at pasalamatan ang mga tagapakinig.
 ANG APAT NA PAKSANG MADALAS
MAGAMIT SA PAGKUKUWENTO
• Pabula
 Tinatawag na pabula ang kuwentong nagbibigay aral at ang mga tauhan ay mga hayop na nagsasalita at kumkilos.
• Alamat
 Kung ang kuwento’y nagsasalaysay tungkol sa pinagmulan ng tao, bagay, lugar, pangyayari at iba pa, matatawag
iting alamat.
• Kuwentong Bayan
 Pasalin-salin sa bibig ng mga tao kaya kadalasan ay may naragdagan o nakakaltasan ng mga pangyayari ang
pagkakalarawan sa kuwentong bayan.
• Kuwentong Pangkalikasan
 Ito ay isang maikling kwento kung saan ang ginagamit na pangunahing tauhan rito ay mga bagay o hayop na nasa
kapaligiran natin.
ANG MGA KATANGIAN NG
MAHUSAY NA TAGAPAGKUWENTO
1. May pagmamahal sa gawaing pagkukuwento.
2. May malawak na talasalitaan.
3. May mahusay na memorya.
4. May masayang disposisyon dahil may sense of humor.
ANG MGA ISTILO SA
PAGKUKUWENTO
 Nakaupo habang nagkukuwento.

 Nakatayo habang nagkukuwento.