na maipapatay ang mga alagad ng Panginoon. Lumapit siya sa Pinakapunong Pari ng mga Judio 2 at humingi ng mga sulat para sa mga sinagoga sa Damasco upang madakip niya at madala sa Jerusalem ang sinumang lalaki o babae na matagpuan niya roong kaanib sa Daan ng Panginoon.[a] Naglakbay si Saulo papuntang Damasco, 3
at nang siya'y malapit na sa lungsod,
biglang kumislap sa paligid niya ang isang nakakasilaw na liwanag mula sa langit. 4 Natumba siya sa lupa at narinig niya ang isang tinig na nagsasabi, “Saulo, Saulo! Bakit mo ako inuusig?” 5 “Sino kayo, Panginoon?” tanong niya. “Ako si Jesus, ang iyong inuusig,” tugon ng tinig sa kanya. 6 “Tumayo ka't pumasok sa lungsod, at doo'y sasabihin sa iyo kung ano ang dapat mong gawin.” 7 Natigilan at hindi makapagsalita ang mga kasama ni Saulo nang marinig nila ang tinig ngunit wala naman silang makitang nagsasalita. Tumayo si Saulo at pagmulat niya ay hindi siya 8
makakita, kaya't siya'y inakay ng mga kasama
niya at dinala sa Damasco. 9 Hindi siya nakakita sa loob ng tatlong araw at hindi rin siya kumain ni uminom. 10 Sa Damasco ay may isang alagad na ang pangala'y Ananias. Tinawag siya ng Panginoon sa pamamagitan ng isang pangitain, “Ananias!” “Ano po iyon, Panginoon,” tugon niya. Sinabi ng Panginoon, “Pumunta ka sa kalyeng 11
tinatawag na Tuwid, sa bahay ni Judas, at
ipagtanong mo ang isang lalaking taga-Tarso na ang pangala'y Saulo. Siya'y nananalangin ngayon. 12 [Sa isang pangitain],[b] nakita ka niyang pumasok sa kinaroroonan niya at pinatungan mo siya ng kamay upang siya'y makakitang muli.” Sumagot si Ananias, “Panginoon, marami 13
na po akong nabalitaan tungkol sa taong ito
at sa mga kasamaang ginawa niya sa inyong mga hinirang sa Jerusalem. 14 At naparito siya sa Damasco, taglay ang kapangyarihang galing sa mga punong pari ng mga Judio, upang dakpin ang lahat ng tumatawag sa iyong pangalan.” 15 Ngunit sinabi sa kanya ng Panginoon, “Pumunta ka roon, sapagkat siya'y pinili ko upang ipakilala ang aking pangalan sa mga Hentil, sa mga hari, at sa mga anak ng Israel. 16 Ipapakita ko sa kanya ang lahat ng dapat niyang tiisin alang-alang sa akin.” 17 Pumunta nga si Ananias sa naturang bahay at pumasok dito. Ipinatong niya ang kanyang mga kamay kay Saulo at sinabi niya, “Kapatid na Saulo, pinapunta ako rito ng Panginoong Jesus na nagpakita sa iyo sa daan nang ikaw ay papunta rito. Isinugo niya ako upang muli kang makakita at upang mapuspos ka ng Espiritu Santo.” 18 Noon di'y may nalaglag na tila mga kaliskis mula sa mga mata ni Saulo at nakakita siyang muli. Tumayo siya at nagpabautismo. 19 Kumain siya at nagbalik ang kanyang lakas. Apat na Paraan na Binabago ang ating Pagkakakilanlan kay Kristo sa ating mga Buhay Paano Binabago ng Ating Pagkakakilanlan kay Kristo ang Ating Buhay Ang pag-alam sa ating pagkakakilanlan ay kay Kristo ay isang bagay, ngunit ang pag-unawa kung paano ito halos nagbabago sa paraan ng ating pamumuhay ay iba. Narito ang ilang paraan na ang pag-unawa sa ating tunay na pagkakakilanlan kay Kristo ay maaaring makaapekto nang malaki sa paraan ng ating pamumuhay. 01. Hindi na natin hinahabol ang mga pagnanasa ng ating laman kundi hinahangad nating dalhin ang kaluwalhatian sa Diyos sa lahat ng bahagi ng ating buhay. 1 Juan 2:15-17
Huwag ninyong ibigin ang sanlibutan o ang mga
15
bagay na nasa sanlibutan. Ang umiibig sa sanlibutan
ay hindi umiibig sa Ama. 16 Ang lahat ng nasa sanlibutan, ang pagnanasa ng laman, ang pagnanasa ng mga mata, at ang pagmamalaki sa buhay na ito ay hindi nagmumula sa Ama kundi sa sanlibutan. 17 Mawawala ang sanlibutan at ang lahat ng mga bagay na pinagnanasaan ng mga tao, ngunit ang mga sumusunod sa kalooban ng Diyos ay mabubuhay magpakailanman. Kung hindi natin hinahanap ang ating pagkakakilanlan kay Kristo lamang, kung gayon hinahanap natin ito sa ibang bagay. Gayunpaman, kapag ang ating pagkakakilanlan ay nasa walang hanggang mga bagay ni Cristo, hindi tayo madudurog ng ating mga kabiguan at kahinaan, mahuhulog sa pagmamataas mula sa makamundong tagumpay, o mawalan ng pag-asa sa mga pagkabigo o trahedya. Hindi tayo maliligaw sa paghahanap ng kaakit-akit ngunit walang laman na mga bagay na iniaalok ng mundo dahil binibigyan tayo ni Kristo ng matatag at walang hanggang pag-asa sa isang mundo ng hindi matatag na kawalan ng pag-asa. 02. Hindi na tayo natatakot sa hinaharap. Roma 8:14-15
Ang lahat ng pinapatnubayan ng Espiritu ng
14
Diyos ay mga anak ng Diyos. 15 Sapagkat hindi
espiritu ng pagkaalipin ang inyong tinanggap upang kayo'y mamuhay sa takot. Sa halip, ang inyong tinanggap ay ang Espiritu ng pagkupkop upang kayo'y gawing mga anak ng Diyos, kaya tayo'y tumatawag sa kanya ng, “Ama, Ama ko!” Binili niya tayo ng dugo ng kanyang sariling Anak upang maangkin natin ang ating pagkakakilanlan sa katuwiran ni Kristo. Makakaasa tayo na ibibigay niya sa atin ang lahat ng kailangan natin sa mundong ito. Ang ating pagkakakilanlan kay Cristo ay nagbigay sa atin ng direktang pag-access sa ating Ama sa Langit, na matatawagan natin nang may tiwala at lubos na pagtitiwala. 03 Hindi natin kailangang hatulan o ikumpara ang ating sarili sa iba kapag hinahangad nating bigyang-kasiyahan si Kristo lamang, kung saan nakatago ang ating pagkakakilanlan. Roma 14:7-8
Walang sinuman sa atin ang nabubuhay o
7
namamatay para sa sarili lamang. 8 Kung
tayo'y nabubuhay, para sa Panginoon tayo nabubuhay; at kung tayo'y namamatay, para sa Panginoon tayo namamatay. Kaya nga, sa mabuhay o sa mamatay, tayo'y sa Panginoon. Dapat nating hangarin na luwalhatiin si Kristo sa mga kaloob at talento na katangi- tangi niyang pinili para sa atin at huwag mawala sa masayang hangarin na maging isang bagay na hindi tayo nilikha ng Diyos. Huwag palampasin ang pagpapala ng paglilingkod kay Kristo kung nasaan ka kasama ng kanyang pinili para sa iyo. 04 Hindi tayo dapat magtaka kapag dumarating ang pagdurusa, ngunit maaari tayong magtiwala na magbubunga ito ng mga bagay na walang hanggan. Roma 8:16-17
Ang Espiritu ang nagpapatotoo, kasama
16
ng ating espiritu, na tayo'y mga anak ng
Diyos. 17 At yamang mga anak, tayo'y mga tagapagmana ng Diyos at kasamang tagapagmana ni Cristo. Sapagkat kung tayo'y kasama niya sa pagtitiis, tayo'y makakasama niya sa kanyang kaluwalhatian. Kung ang ating pagkakakilanlan ay kay Kristo, kung gayon tayo ay ginagarantiyahan na balang araw ay makikilala natin siya sa kanyang mga pagdurusa. Kung paanong ang mga pagdurusa ni Kristo ay hindi nawalan ng pag-asa at nasayang, gayundin ang atin. Tinalo ng mga pagdurusa ni Kristo ang kasalanan at kamatayan, at samakatuwid ay nakikilala natin siya habang ginagamit niya ang pagdurusa upang patayin ang kasalanan sa atin, upang higit na makita natin siya. Hindi lamang tayo pinabanal ng pagdurusa, ngunit tinitiyak nito sa atin na, pagkatapos magdusa kasama niya nang ilang sandali, balang araw ay luluwalhatiin tayo kasama niya. Nabago Ka na ba ni Kristo? Saan mo nakikita ang iyong sarili na naghahanap ng pagkakakilanlan sa labas ni Kristo? Nakikita mo ba ang iyong sarili na mahigpit na nakahawak sa isang bagay, sa takot na mawala ka kung wala ito? Minsan sa biyaya ng Diyos, pinahihintulutan niyang alisin ang pinakakinatatakutan nating mawala upang ipakita na hinanap natin ang ating pagkakakilanlan sa isang bagay maliban sa kanya. Habang pinalalaki niya tayo sa pag-unawa sa ating tunay na pagkakakilanlan ay nasa kanya, tayo ay pinalaya upang tamasahin at luwalhatiin siya sa mga natatanging paraan na nilikha niya tayo.