загадување на водата

• Загадувањето на водите опфаќа внес на различни загадувачи во

реките, езерата и подземните води, но и во морињата и океаните.
Тоа се случува при директен или индиректен внес на загадувачите
во водата во отсуство на соодветни мерки за прочистување и
исфрлање на штетни материи.
Во повеќето случаи, загадувањето на слатките води е невидливо бидејќи
загадувачите се растворени во водата. Но постојат и исклучоци: пенестите
детергенти, но и нафтените производи кои пливаат на површината и неисчистените
водотеци (речни корита, канали). Постојат неколку природни загадувачи.
 Соединенијата на алуминиум кои се наоѓаат во земјата достигнуваат во системот на слатки води како
резултат на хемиски реакции. Поплавите ги впиваат од ливадските почви соединенијата на
магнезиумот, кои нанесуваат големи штети на рибните популации. Но, количеството на природни
загадувачки материи е ништожно во однос на материите создадени од страна на човекот. Секоја
година во водните басени се внесуваат илјадници хемиски материи со непредвидливо дејство, од кои
повеќето се нови хемиски соединенија (ксенобиотици).
Во водата може да се откријат зголемени концентрации на токсични тешки метали
(како кадмиум, жива, олово, хром), пестициди, нитрати и фосфати, нафтени
производи, површински-активни супстанци (ПАС). Како што е познато, секоја година во
морињата и океаните се внесуваат до 12 милиони тони нафта. Одреден удел во
зголемувањето на концентрациите на тешките метали во водата имаат и киселите
дождови.
Изработиле Дамјан и
Мартин