LËNDA:LETËRSI

KLASA XI
TEMA :ANALIZË TEKSTI “LULET E
VERËSË”

Gjimnazi “5 Tetori”,Kucovë
Punoi :Mësuese Albiola Doko
MOTIVI EROTIK
 Zë një vend të rëndësishëm në poetikën e Naimit.
 Në ciklin poetik “Bukuria”,do të gjejmë këto
vecori romatike:

Mahnitjen
Karakteri nga dashuria
soditës

Vuajtjen
nga
dashuria
 BUKURIA DHE DASHURIA
 Sipas Naimit Dashuria dhe Bukuria janë në lidhje të pa ndërprerë dhe të
pandërprerë me njëra-tjetrën.

Bukuria perceptohet nëpërmjet Dashurisë



 s’mund të ekzistojë pa cilësinë e së

Bukurës
 Dashuria Pse s’ka fjalë të dëftenjë
Dashurin’ e Bukurinë,
Nuk’ e them dot atë
ndjenjë,
Nuk’ e them dot Perëndinë!
 PANTEIZMI
 Kudo është Bukurija,  Bukuria është kudo në univers
Në qiej, në atje ku gjendet perëndia dhe
shfaqja më e përsosur e Zotit
dhé, në hënë,
në natyrë është vetë Njeriu
N ë diell, në shënjë,
në yje,  Zëvendësimi i vetës së tretë
Ndër lule, ndër drurë,
ndër pyje, me vëtën e dytë “Ti
Çdo është bërë” I jep
vënt që të ketë zënë, lexuesit atributet e
Atje çfaqet
Perëndija, Perëndisë
P o këtu është e tërë,
E BUKURA:BUKURI HYJNORE
BUKURI NJERËZORE
 Bukuria hyjnore:
Do të këndonj Bukurinë
E të lëvdonj Perëndinë,
Perëndin’ e bukurisë,
Q’i dha shijë gjithësisë!
 Bukuria hyjnore i dha botës
Bukurinë e gjithësisë
 Bukuria njerëzore:
Posa pashë Bukurinë,
Zemrën’ e varfrë m’a piku,
Ndjeva në të dashurinë,
Që më erdh,
dhe më s’më iku.
Bukuria ,si cilësi njerëzore që
nxit lindjen e ndjenjës së
dashurisë tek njeriu
NDJENJA PLATONIKE/KËNAQËSIA E VUAJTJES PËR
DASHURINË

 Do të shtrihem  Dashuria është një ndjenjë

Të venitem, platonike.
Si kandili kur s’ka vaj,
Kënaqësia e
Balt’ e pluhur vuajtjes nga
do të bëhem, dashuria
Të më arrin deri në vetëflijim
shkelnjë këmb’ e saj;
E të prehem Të shtrihem
Duke puthur ia vlen të
Atë këmbë Të venitem sakrifikosh për të
pasandaj. As më
Baltë e pluhur sepse në thelb
thua, Ç’ke
me mua? Pse Të më shkelë këmbë e saj
të dua paskam faj? ajo është hujnore
GRUAJA
Gruaja/femra shihet si simbol I dashurisë,I
Mos vështro si fuqisë ripërtësitësë, i dhimbjes.
pëllumbeshë, Femra është objekt adhurimi.Më tepër se s
anjë figure konkrete Naimi I këndon një
Shpirtinë mos m’a përvëlo, figure ideale së cilës I mungojnë cilësitë e
Mos u tunt si karakterit.
Si poetët
mbretëreshë. antikë
Me qepallatë si shtijë Ai është rob i Bukurisë që vezullon prej saj
Mos më vra dhe jo i gruas vetë.(dashuria platonike e
parealizuar)
mos më plagos,
Me vështrim po si
shkëndijë
Mos më vdis e mos më sos.
MBËSHTETJA NË POEZINË POPULLORE

Mbështetja në poezinë popullore/folklor ua shton

bukurinë vargjeve erotike.
Kjo duket
 në figuracion-

Vasha si sorkadhe,thëllëzë,pëllumbeshë
 apo në konceptimin e përgjithshëm të vargjeve

Të keqen e këmbës sate/t’iu bëfsha atij

syri/mos I hap leshrat në erë /të më arrtish
mendjen time
FIGURAT STILISTIKE
 Simbole-pjeshkët – gjirin,jasminën e bardhe për
dorën,qiririn për poetin
 Krahasime –si thëllaza,leshrat si tërtërë,qepallat
si gërshërëë/si stijë
 Epitete- perëndia bukuroshe,shtrat i florinjtë
 Metafora:më hedh një shkëndijë,zemrën ma
përvëlon,të më arratic mendjen,m’u bë zemra
thërrime,soje ndrtitte gjithë jeta,më ra mendja në
det dhe mu mbyt