KALAGAYAN NG SERBISYONG PABAHAY,

PANGKALUSUGAN,
TRANSPORTASYON, EDUKASYON ATBP.
 Usaping Pabahay

Ang kawalan ng maayos na tahanang masisilungan ng isang

pamilya ang isang suliraning matagal ng kinakaharap ng buong mundo.
Sumasalamin ito sa mukha ng kahirapan na hindi madaling solusyunan
dahil sa maraming kadahilanan katulad ng kawalan ng inisyatibo buhat
sa pamahalaan, kawalan ng disiplina sa bahagi ng mga maralita na
magsagawa ng paraan upang maiahon ang kanilang mga sarili sa
totoong kahirapan.
 Bagamat may mga inisyatibo ang pamahalaan na magbigay ng mga
libreng pabahay sa mga walang masisilungan, ang mga inisyatibong ito ay hindi
nagiging ligtas sa kontrobersiya. Ang paliwanag nang nakararami, hindi sapat ang
pagbibigay ng pamahalaan ng masisilungan sa mga maralita. Ang kanilang
kailangan ay disenteng tahanan na may naaangkop na mapagkukunan ng kanilang
mga pangunahing pangangailangan para mabuhay ng marangal katulad ng
malinis na tubig, kuryente at ang distansya o lapit sa lugar kung saan sila
naghahanapbuhay.
 Usaping Pangkalusugan

Ang lakas-tao ay isang napakahalagang bahagi ng lipunan. Nakasalalay sa

tao ang pagbubuo ng desisyon para sa pang-araw-araw na kahihinatnan ng
kaniyang buhay at maging ng lipunang kaniyang ginagalawan. Kaya naman
mahalagang malusog ang kaniyang pangangatawan upang malusog din ang
kaniyang pag-iisip. Ito ay isinasa- alang alang ng pamahalaan upang lubos na
mapakinabangan ang mamamayan at maging katuwang ito sa pagbubuo ng tamang
pasiya at pagsasagawa ng wastong pagkilos para sa maayos na pamamalakad at
kalagayan ng bansa.
 May mga programang ipinatupad ang pamahalaan para sa mga bata, kabataan,
kababaihan, at para sa lahat. Ang Kagawaran ng Kalusugan ang pambansang ahensiyang
naatasan ng pamahalaan na mamahala sa mga serbisyong pangkalusugan. Ilan sa
malalaking programa ng kagawaran ay ang National Health Insurance Program (NHIP)
at Complete Treatment Pack, pagbabakuna, programa sa mga ina at kababaihan, at
programa laban sa mga sakit.

Higit ding mapauunlad ang serbisyong pangkalusugan sa pamamagitan ng DOH

Complete Treatment Pack. Layunin nitong marating ang pinakamahihirap na
mamamayan at mabigyan ng kumpletong gamot lalo na sa mga pangunahing sakit sa
bansa. Nagtatalaga rin ng mga doktor, nars, at komadrona sa malalayong munisipyo
upang mabilis na matugunan ang pangangailangan ng mga tao rito.
 Sistema ng Transportasyon
Samutsaring problema sa transportasyon ang araw-araw na tinitiis ng
mamama yang Pilipino lalo na sa pambansang kabisera. Pinakalitaw dito ang mga
problema ng trapik, sikip ng mga kalsada at kawalan ng sapat na pampublikong
sistema sa transportasyon na nagdudulot ng malaking kabawasan sa kanilang kita.

Lalo itong pinalala ng pagdami ng mga pribadong sasakyan sa daan dulot

ng mabababang pautang ng mga bangko para sa pagbili ng mga kotse. Tinatayang
sa panahon ng rush hour, o oras ng pasukan at labasan ng mga empleyado at
manggagawa, doble ang bilang ng mga sasakyan kumpara sa kakayahan ng mga
kalsada. Dahil dito, mahigit doble ang haba ng panahong iginugugol ng mga
komyuter sa byahe.
 Sinabi naman ng Department of Transportation (DOTr) na isa sa apat na
sasakyan sa buong Pilipinas ay matatagpuan sa NCR. Sa madaling salita, walang
epekto ang anumang hakbang na ginagawa ngayon ng rehimeng Duterte para
maibsan ang trapiko o problema sa transportasyon.

Kaugnay nito, Gusto ng rehimeng Duterte na amyendahan

ang Commonwealth Act No. 146 o Public Service Law, lalo na kaugnay ng mga
nagnenegosyo sa pampublikong mga serbisyo tulad ng transportasyon. Sa
panukala ng rehimen, maaaring mag-ari na ang mga dayuhan ng 100 porsiyento ng
mga kompanya sa transportasyon.
 Sinabi naman ng Department of Transportation (DOTr) na isa sa apat na
sasakyan sa buong Pilipinas ay matatagpuan sa NCR. Sa madaling salita, walang
epekto ang anumang hakbang na ginagawa ngayon ng rehimeng Duterte para
maibsan ang trapiko o problema sa transportasyon.

Kaugnay nito, Gusto ng rehimeng Duterte na amyendahan

ang Commonwealth Act No. 146 o Public Service Law, lalo na kaugnay ng mga
nagnenegosyo sa pampublikong mga serbisyo tulad ng transportasyon. Sa
panukala ng rehimen, maaaring mag-ari na ang mga dayuhan ng 100 porsiyento ng
mga kompanya sa transportasyon.
 Sa kabiguan ng gobyerno na maisaayos ang trapiko o ang sistema ng
transportasyon sa bansa, napupunan ng mga jeepney, traysikel, bisikleta, sidecar,
at kahit TNVS ang pangangailangan ng mga komyuter. Siyempre, dahil walang
sistematiko at tumpak na pagtugon sa problema, hindi rin episyente ang mga
modang ito ng
transportasyon.
 Sistema ng Edukasyon

Isa sa problema ng ating mahal na bansa ay ang edukasyon na siyang dapat

na pinakaunang prayoridad lalo na sa mga kabataan nang sa gayon magkaroon ng
magandang kinabukasan ang mga kabataan at makatulong sa pag-unlad ng ating
bansa
tulad nga ng sabi ng ating pambansang bayani na si Dr. Jose Rizal, " Ang
kabataan ang pag-asa ng Bayan". Ngunit kung ang edukasyon ng isang
kabataan ay nahahadlangan, malamang sa malamang ay hindi ito magiging
matagumpay sa kaniyang pamumuhay.
 Pagbabago ng kurikulum

Mula noong 2012 pinairal ang K to 12 Basic Education Program sa ating

bansa. Ang dating sampung taong Basic Education noon (anim na taon sa
elementarya at apat na taon sa hayskul) ay nadagdagan ng kindergarten at dalawang
taon sa hayskul. Ang karagdagang dalawang taon ay tinatawag na senior high
school. Nadagdagan man ang taon ng pag-aaral dahil sa K-12, hindi pa nakakahabol
ang kalidad ng mga pumapasok ng kolehiyo. Ayon sa inisyal na feedback ng mga
guro, mas mature nga raw ang mga estudyante sa pangkalahatan, pero kapos pa rin
sa mga paksang dapat ay natutunan na nila sa
K-12.
 Isa rin sa napag-alaman ng PISA ay ito: tanging 31% lamang ng Pinoy na
estudyante na edad kinse anyos ang may growth mindset – o may paniniwalang
uunlad sila sa pag-aaral at pagsusumikap. (Bilang reference, ang growth mindset sa
bansang nasa ilalim ng Organisation for Economic Cooperation and Development o
OECD ay 63%.)
 Pagsasakatuparan ng Edukasyon para sa lahat o Education for
All (EFA)

Ang Philippine Education Plan at nilikha upang mapabuti ang sistema ng

ating edukasyon. Kinikilala ng programang ito ang karapatan ng bawat bata at
matanda na magkaroon ng sapat na edukasyon upang matugunan ang kaniyang
Basic Learning Needs (BLNs), kabilang na ang kabuuang paglinang ng kaniyang
personalidad.
 Pagtataguyod ng cyber education project

Nagkakaloob ng edukasyon sa lahat ng sulok ng bansa sa pamamagitang ng

teknolohiyang satelite na nag-uugnay sa lahat ng mga opisina ng DepEd at mga
pampublikong paaralan. Gumagamit ito ng hi-technology multimedia sa pagtuturo.
Naaabot ang mga kabataang hindi nakapag-aral sa tulong ng electronic multimedia
technology. Higit pa rito, gumagamit ng teknolohiyang satelite upang mapag-ugnay-
ugnay ang mga paaralan sa totoong oras at nang sa gayon ay magawang
standardized ang nilalaman at proseso ng pag-aaral.
Mga Suliranin sa Sistema ng Edukasyon:

  Kakulangan ng mga tamang bilang at kwalipikadong mga guro

  Mababang sahod ng mga guro
  Mababang kakayahan na mabayaran o affordability
  Maliit ang budget ng pamahalaan para sa edukasyon
  Kakulangan ng pagkakataon upang makapag-aral
  Kakulangan ng mga paaralan
  Kakulangan ng mga aklat at kagamitan sa paaralan
  Paghinto sa pag-aaral o drop-out ng mga mag-aaral sa paaralan
 THAHK YOU
FOR LISTENING