Ako ay Pilipino. Filipino ang wika ko. Ipinagmamalaki ko ang lahi ko.

Sa mga lupon ng inampalan, mga superbisor at kawani ng Kagawaran ng Edukasyon, mga guro at mga kapwa mag-aaaral, isang pagpupugay sa inyong lahat. May taglay na kapangyarihan ang wikang Filipino. Ito ang elementong maaaring magbuklod upang magkaisa ang isang bansa. Isipin natin, ang Pilipinas ay tila isang basag na salamin bunsod ng pagkakaroon nito ng 7, 107 pulo. Ngunit dahil sa wikang Filipino, ang mga pira-pirasong ito ay nagiging isa. Ang wika ang lakas, kapangyarihan, at identidad ng isang bansa. Ang kawalan ng wikang pambansa ay maaaring ituring na kahinaan sapagkat nawawala ang elementong nagbibigay ng matibay na pundasyon sa isang bansa. Ayon kay Virgilio Almario, isang alagad ng sining, kailangan ng Pilipinas ang wikang Filipino. Ayon naman kay Bienvenido Lumbera, ang ating wika ay katulad ng ating paghinga. Inihalintulad niya ang wika sa hininga, ang ibig sabihin walang buhay kung walang wika. Malinaw sa sinabi ng dalawang dalubhasa na ito na talagang napakahalaga ng wika. Instrumento ito upang maipahayag at maipabatid ang pangangailangan ng bawat tao. Kakabit ng pagiging tao ang pagkakaroon ng wikang magagamit sa pakikipagtalastasan o pakikipag-ugnayan sa kapwa. Dahil ito ang wika ng matagumpay na transportasyon ng ideya, damdamin, opinyon, suhestiyon, at interaksyon. Ang wika ang pundasyon ng lahat ng karunungan. Kailangang gamitin ang Filipino bilang wikang panturo dahil sa wikang ito pinakamabisang matututo ang ating mga estudyante. Ang katotohanang ito ay kinilala na sa Konstitusyon nang itakda rito na maging wika ang Filipino ng sistemang pang-edukasyon. Ito na ngayon ang tinugunan ng bagong batas sa edukasyon na nagpalakas pa lalo sa paggamit ng Filipino sa mga Pilipino sa bisa ng DepEd Order no. 16 series of 2012. Hindi bat sa kurikulum natin ngayoy malayang ginagamit sa loob ng silid-aralan ang unang wika ng bata? Sa paggamit ng Filipino bilang wikang panturo, ayon sa pagsusuri ay mas mabilis matuto ang mag-aaral gamit ang kanilang unang wika kumpara sa mga nag-aral lamang gamit ang ikalawang wika. Mas mabilis ding umunlad ang cognitive, linguistic, at academic competencies ng mga nag-aral gamit ang kanilang unang wika. Natututo ang mag-aaral at natututuhan ng magaaral di lamang ang mga kaalaman at karunungang dapat niyang malaman kundi na rin nilalaman ng ating kulturaang kaluluwa ng ating pagkabansa. Sapagkat ang pinapangarap ng pamahalaan na matatag na Republika ay matatamo lamang kapag nauunawaan at minamahal ng sambayanan ang kanilang sariling kultura. Kung babalikan po natin sumandali ang kasaysayan, lalong-lalo na noong panahon ng Amerikano, kapansin-pansin po na ang edukasyon ay gumagamit ng banyagang wika. Ipinataw sa atin ang paggamit ngIngles sa rekomendasyon ng Schurman Commision kay Presidente William McKinley noong Enero, 1900, at ito nama'y ipinaloob ng Presidente sa kanyang instruksyon sa Taft o Second Philippine Commission. Ilang taong nakapailalim tayo sa sistema ng edukasyong iyon hanggang 1935.

At kung tatanungin po ninyo kung ano ang resulta ng patakarang kolonyal sa edukasyon? Maririnig hanggang ngayon ang hinaing ng maraming magulang: "Ano ba naman ang anak kong ito, graduate na ng college ay pautal-utal pa rin kung umingles." Ibig sabihin nito ay palpak ang paggamit bilang midyum ng pagkatuto ng isang bata sa silid-aralan. Palpak sapagkat una sa lahat ay hindi ito ang wika na naiintindihan ng bata. Sa SWS sarbey, 2 mula 3 ang nagwika na ang Filipinoy kai langan sa lahat ng aspeto sa Pilipinong mahirap man o maykaya. Sa SWS sarbey din lumabas na 1% lang mula sa kabuuuan ang talagaang matatas gumamit ng Ingles at itoy kabilang pa sa mga Pilipinong lumaki sa ibang bansa. Bakit pa ba kailangang gamitin ang Ingles kung gayon? Samatalang kapag wikang katutubo ang ating ginagamit, wala ng maraming paliwanagan pa. Nagkakaintindihan na kaagad. Ngunit kapag Ingles naman, natutuliro ang mga bata. Sa paggamit ng sarili nating wika sa eskwela higit sa mga primarya, agad nauunawa nito ang mga batayang konsepto sa agham at sa matematika. Tunay nga na ang edukasyon ang tutulong sa atin upang mapataas natin ang pamumuhay ng bawat isa. Mga kapwa ko Pilipino, isaisip natin na ang wikang Filipino ay kalasag natin upang makamit natin ang minimithing kaayusan, kaunlaran ng bansa. Gamitin natin ito upang maipahayag natin nang tama ang mga ideya ng ating kaisipan at kaalaman. Patuloy nawang magningas ang pagmamahal natin sa wikang Filipino sa ating mga puso ngayon at kailanman. Tulad ko, ako ay Pilipino, Filipino ang wika ko at ipinagmamalaki ko ang lahi ko.