Ang pagiging bahagi ng pelikula sa buhay-

Pilipino ay isang kakatwang pangyayari.

Habang naghihimagsikan noong Agosto
31, 1897 sa Escolta naman ay abala ang
mga nakaluluwag sa buhay sa panonood
ng sasampuin (10) hanggang lalabinlimang
(15) minutong sine mula sa Europa.
Leibman at Peritz (dalawang Swisong
Mangangalakal)
Cinematografo (cine)


-Gran Cine Walgrah sa Intramuros (1900)
Britanong nagngangalang Walgrah
- Gran Cinematografo Parisien sa Quiapo
(1902), Samuel Rebarber.

- Cinematograpo Rizal sa Ascarraga 1903
Kauna-unahang sinehan na
pagmamay-ari ng isang Pilipino Jose
Jimenez, isang pintor.

Nagkaroon ng talkies ang pelikula
noong 1929, at ang punyal na Ginto ni
Antonio Sempio, an kauna-unahang
pelikula ni Nepomueno na may talkies
noong 1932.
Sumiklab ang digmaan at nahinto ang
pelikula. Tangin ang Tatlong Maria
lamang ang nagawa. Ginampanan ito
nina Carmen Rosales, Fernando Poe Sr.,
Liwayway Arceo, Jose Padilla Jr., sa
direksyon ni Gerado De Leon.

Si Jose Nepomuceno ang tinaguriang Ama
ng Pelikulang Pilipino.
Ang kauna-unahang pelikula ni
Nepomuceno noong 1919 ay ang
Dalagang Bukid na hinango sa sarswela ni
Hermogenes Ilagan. Si Atang Honorata
dela Rama ang bituin.

Walang talkies o silent movies ang mga
unang pelikula. Parang karilyo ito na ang
nagdidiyalogo ay nasa likod lamang ng
tabing