N vazhdim do t prpiqemi ta prshkruajm procesin e ndrtimit t etnis dhe kombit te
shqiptart, ku do t shohim q gjuha ka luajtur rolin vendimtar n ndrtimin e etnis dhe kombit shqiptar, dhe rrjedhimisht edhe n ndrtimin e identitetit individual t secilit q e quan veten shqiptar. N trajtimin e shtjeve t etnis, kombit dhe gjuhs te shqiptart sht e pamundur t anashkalohen pikpamjet e Rexhep Ismajlit, i cili ka prshkruar me shum saktsi ndrtimin e etnis dhe kombit shqiptar dhe rolin t cilin e ka luajtur gjuha shqipe n kt proces n rrjedhn historike. Ismajli konstaton se q pas pushtimit t romakve n Ballkan veohen dy etni; ajo greke edhe ajo e arbrve. Arbrit, si thekson Ismajli, mvetsin e tyre etnike e krijuan pas pushtimit romak t Iliris, ndonse ishin futur, s pari n dy, m von n tri religjione t ndryshme. Ismajli thekson se, proceset etnolitike kishin marr drejtimin e tyre dhe tani mund t vinin vetm mbishtresa, ndrsa etnia natyrshm po shfaqte synimin e saj drejt formimit t shtetit, q domethn se disa drejtime t vetdijes kombtare po manifestoheshin sipas gjedheve t athershme perndimore (Ismajli, 1991: 12). Ai pastaj thekson me t drejt rolin q pati shteti i Sknderbeut dhe rezistenca kundr osmanve pr ngritjen e vetdijes n nj shkall t re, e cila ndonse u dmtua nga pushtimi i pastajm osman, arriti nj zhvillim t ri n periudhn e Rilindjes Kombtare. Krijimi i shtetit kombtar te shqiptart n fillim t shekullit XX i pati vshtirsit e veta pr shkak t gjendjes s vshtir ekonomike dhe mungess s lidhjeve me fuqit e mdha. N kto rrethana ndodhi coptimi i shtetit kombtar nga fqinjt grek, serb e malazez. M tej, duke br nj jukstaponim t dy tipareve t rndsishme pr ndrtimin e etnis dhe kombit, t fes dhe t gjuhs, pr t par rolin e tyre n ndrtimin e etnis dhe kombit shqiptar, Ismali konstaton me t drejt rolin vendimtar q ka pasur gjuha pr ti tejkaluar dallimet fetare e kulturore, t cilat mund t nxirrni krye. N procesin e ndrtimit t etnis, pr dallim nga feja, gjuha bhej tipari kryesor prbashkues dhe identifikues i shqiptarve, gj q u manifestua fuqishm n periudhn e Rilindjes Kombtare, kur rilindsit i jepnin prparsi t theksuar vetdijes kombtare n raport me at fetare. Ky proces u karakterizua edhe me nj toleranc t theksuar ndrfetare, e cila u b gjithashtu element i identifikimit etnik, identifikim ky i cili mbshtetej n gjuh dhe n veanti t tjera etno-psikologjike (f. 37-41). Mendoj se te kto pikpamje t Ismajlit duhen par s paku tri konstatime t qndrueshme. S pari, rolin e gjuhs kundrejt fes n formimin e prkatsis etnike, m von kombtare, te shqiptart. Pastaj, rolin e rezistencs s Sknderbeut pr ngritjen e vetdijes etnike. Edhe n kt ngjarje mendoj q gjuha ka luajtur rol vendimtar. T mos harrojm se me prjashtim t Stefan Cernojeviit, t gjith pjesmarrsit e tjer t Lidhjes s Lezhs (1444) duket t ken qen arbrishtfols. S fundi, rolin e Rilindjes Kombtare, e cila i kushtoi rndsi t veant gjuhs, jo fes, pr ndrtimin e identitetit kombtare dhe formimit t shtetit kombtar shqiptar. Nse bjm nj krahasim midis zhvillimit t etnive e kombeve n fqinjsi t shqiptarve, t grekve e sllavve t jugut, do t shohim q, pr dallim nga shqiptart, n kt proces elementi fetar ka qen shum m i theksuar te grekt, serbt, kroatt e boshnjakt. Nj zhvillim tjetr q sht mjaft interesant, sa i prket rolit t gjuhs n ndrtimin e etnis dhe kombit shqiptar, qndron n faktin se gjuha shqipe si tipar prbashkues dhe identifikues te shqiptart i mbijetoi edhe periudhs tepr t vshtir t pushtimit otoman. Ktu kam parasysh faktin q n Perandorin Osmane shqipja, as nuk ishte gjuhe e liturgjis fetare, as e administrats, pr dallim p.sh. prej greqishtes apo sllavishtes jugore, t cilat ishin gjuh liturgjike dhe, nn ombrelln e gjuhve liturgjike, edhe gjuh t arsimit. Pikrisht duke par kt gjendje t shqipes (s cils n at periudh i mungonte madje edhe mjeti themelor i shkrimit - alfabeti i prbashkt) dhe duke e ditur rndsin e saj pr ndrtimin e kombit, rilindsit e vun gjuhn dhe letrsin shqipe n themel t politiks s tyre gjuhsore. Kshtu, duke u nisur nga gjuha, rilindsit punuan n ndrtimin e identitetit, kulturs dhe mendimit politik kombtar shqiptar. Vlen t prmendet fakti se mendimi politik e kulturor i rilindsve, qoft i atyre q vepronin n kolonit shqiptare n Stamboll, Selanik, Bukuresht e gjetiu, qoft te arbresht e Italis, ishte i ndikuar fuqishm nga zhvillimet dhe modelet politike e kulturore europiane. Ngjizja e ideologjis kombtare te shqiptart n periudhn e Rilindjes n rrafshin e aksionit politik rezultoi me lvizjet e fuqishme politike e ushtarake, t cilat fillimisht angazhoheshin pr autonomi politike t shqiptarve n kuadr t Perandoris Osmane, n periudhn e Lidhjes Shqiptare t Prizrenit (1878) dhe, pastaj, pr lirim dhe shtet kombtare t pavarur, n periudhn e kryengritjeve n Kosov (1909-1911) dhe shpalljes s pavarsis n Vlor m 1912). Vlen t prmendet q n procesin e ndrtimit t kombit shqiptar nj rol t rndsishm simbolik ka pasur edhe flamuri kombtar me shqiponjn dykrenore, por q trajtimi i ktij aspekti krkon nj punim t veant. Shpallja e pavarsis m 1912 gjeti gati gjysmn e territorit shqiptar t okupuar, me rast jasht shtetit administrativ mbeti gjysma e kombit. E tr periudha pas shpalljes s pavarsis m 1912 deri n ditt e sotme karakterizohet si periudh e vazhdueshme e lufts pr lirim dhe bashkim kombtar. Nuk ka asnj lvizje politike e kulturore te shqiptart q mbeten jasht shtetit shqiptar, q nga 1912 e deri sot, e cila n platformn e saj politike nuk e ka pasur si synim prfundimtar bashkimin e trojeve etnike shqiptare me shtetin shqiptar. Kombi shqiptar nuk arriti ta krijoj shtetin kombtar n tr territorin, n t cilin prbnte shumic absolute, por vetdija e prkatsis kombtare ishte ngjizur. Tiparet kryesore t etnis shqiptare si, gjuha, territori, mitet dhe kujtesa e prbashkt historike ishin ngjizur krejtsisht. N dekadat q pasuan shqiptart nuk i ndaln prpjekjet pr bashkim. Sa pr ilustrim po prmendim tri momente t rndsishme historike q u takojn periudhave t ndryshme kohore, t cilat dshmojn vetdijen kognitive t prkatsis ndaj nj kombi t vetm. N prfundim t Lufts s Dyt Botrore, n Konferencn e Bujanit, shqiptart e Kosovs doln me krkes pr bashkim me shtetit shqiptar pas prfundimit t lufts. M von, ndonse n rrethana t vshtira nn pushtimin jugosllav, shqiptart e Kosovs dhe t trojeve t tjera shqiptare n ish Jugosllavi, pranuan gjuhn standarde me thnien nj komb, nj gjuh. Lufta n Kosov m 1998-1999 dhe tentimi pr spastrim etnik n Kosov, i gjeti shqiptart e Kosovs t strehuar te vllezrit e tyre n Shqipri, n Maqedoni dhe n Mal t Zi, ndrkaq reagimi politik kombtar u manifestuan me thnien nj komb, nj qndrim. Nuk ka dyshim q kombi shqiptar sht nj dhe i vetm, ku gjuha sht dhe mbetet lidhja m e fort, prandaj konsideroj q thnia bashkim kombtar, mbase duhet t zvendsohet me thnien tjetr m t prshtatshme bashkim shtetror. Arritja e ktij synimi, ose drejtprdrejt, ose n kuadr t procesit integrimeve europiane, do t ishte prfundim i natyrshm i zhvillimit t etnis dhe kombit shqiptar.
A Ka Arkaizma Në Të Folmen e Shqiptarëve Të Ukrainës? Një Krahasim Me Dialektet Dhe Të Folmet e Dokumentuara Në Atlasin Dialektologjik e Gjuhës Shqipe (Adgjsh)