Spoken Poetry

Laro Tayo
By Sean Y.T.

Laro tayo ng taguan

Isa... dalawa.. teka kailangan ko pa bang magbilang?
Kung hindi pa nga ako nagsisimula ay nawawala ka na kaagad, nagtatago ka
na sa lugar na hindi ko alam.

Laro tayo ng patintero

'Yung pinipigilan kitang umalis ngunit nagpupumilit kang makawala sa bakod
na ginawa ko
'Yung gustong-gusto mo akong iwanan sa gitna habang pinapanood kang
lumayo
At masaya kang umalis habang hirap akong tumayo.

Laro tayo ng batong-bola

Masakit ngunit tinatanggap ko ang bawat pagtama sa akin ng bola
Kung paanong harap-harapan mo akong pinaglalaruan at gawing tanga na
parang wala akong kwenta
Habang hirap ako sa pag-iwas kaya't mas pinili ko na lamang angkinin ang
masasakit na alaala.

Laro tayo ng habulan

Yung ako ang taya at ikaw ang nang-iiwan
Ako ang humahabol habang desidido kanang umalis at hindi na mapigilan
Hanggang sa napagod akong umasang muli kang mahawakan
Wala akong nagawa kundi sumuko at ikaw ay hayaan.

Laro tayo ng bahay-bahayan

Nang sa gayon ay maramdaman ko naman na gusto mo akong makasama
balang araw
Na sabay tayong bubuo ng mga pangarap kahit walang katotohanan
Na kahit sa paanong paraan ay makasama kita sa isang bubong; maging
masaya tayong dalawa sa munting tahanan.

Isang araw ay naglaro tayo ngunit tila nangyari'y kabaliktaran

Masakit palang maglaro ng taguan
Dahil sa bawat pagbibilang ko'y unti-unti kang nagtatago sa kung saan.
 Masakit din palang maglaro ng bahay-bahayan
Dahil sa mga pekeng halakhak natin at tinginan
Na kunyari ay mahal mo ako ngunit iyon ay laro lamang
Dahil sa pagpatak ng hapon ay sisirain din natin ang itinayong bahay
Kakalimutan din natin ang masayang pinagsamahan.

Ayoko na ring maglaro ng batong-bola

Na habang binabato mo ako ay mayroon ka pang ibang kasama
Habang nasasaktan ako'y nagagawa niyo pang tumawa
Na ako ang talunan; katulad ng patintero at habulan ay naiwan lamang akong
mag-isa sa kalsada.

"Laro tayo?"
Ang madalas mong sabihin sa tuwing gusto mo ng mapaglilibangan
At dahil mahal kita ay hindi ko matanggihan
Ngunit ngayon ay natuto na ako, ayoko na ng laro, gusto ko'y totoong
pagmamahal
Salamat nga pala sa mga bulaklak na pinitas mo sa daan
Ito na ang huli nating laro, ayoko nang maulit kahit kailan
Oo nga't masaya kang nakipaglaro sa akin ngunit hindi mo alam kung gaano
kasakit mapaglaruan.