“MAGSISIMULA NA SA WAKAS”

GAB :
Maraming mga bagay ang sadyang nakakalat lamang sa ating paligid.
Tulad na lamang ng mga salita.
Isang halimbawa, na paboritong sabihin ng mga nakatatanda…

CESS:
“Ang pinakamagandang parte sa pag-aaral ay ang pagiging high school.”

GAB:
Naniniwala ako. Ikaw? Naniniwala ka ba?
Sa dinami-rami ng kasinungalingan sa mundo, narito kami upang ibahagi
ang tunay na kwentong aming nabuo.

CESS:
Sa tuwing ako’y napapadaan sa aming silid-aralan, naririnig ko ang dating
mga tawanan na ngayo’y nagging hikbi dahil sa nalalapit naming paglisan.
Bumilis ang mga araw at sa mga alaala’y nag babalik tanaw. Mga puso’y
iisa ang isinisigaw, oras sana’y aming maibalik at maagaw.

GAB:
First day of class, everyone is choosing whom they want to be friends with.
I have gained my own friends, well; you’ve gained your own too.
We’re too weak during that time; we always act like a kid.
But all of it has ended when unity was found in the relationship of me and
you.

CESS:
We conquered series of battles together,
We accepted defeat at times & celebrated the other.
We have shown unity despite all circumstances,
We have fought our battles with smiles on our faces.

GAB:
Kaya ito, sa tatlong taon naming mag kakasama, kami ay nagkasundo.
Sa bawat aral n gaming magulang sa paaralang ito, hindi kami basta umasa
sa mga katagang nag hihintay sa bawat libro. Bumase kami, sa karanasan.
Kaya para sa pamilyang ‘to,

Sa pamilyang to, maraming gustong kumawala sa gapos ng problema.

Sa pamilyang to, maraming gustong umahon sa pagkakalunod ng pang
huhusga.
Sa pamilyang to, maraming gustong mabingi para hindi marinig ang mga
pangungutya.
Sa pamilyang to, maraming gustong matuyo ang kanilang mga mata upang
wala ng dahilan para muling lumuha.
Sa pamilyang to, napakaraming humiling, na sana sa takbo ng kanilang
oras ay tuluyan ng huminto.

-ROLE PLAY-
CESS:
After all of the problems that we faced,
We are all thankful for the people who stayed.
I guess change for us will never be too late.
‘Cos we got a family that’s more than just an adviser and classmate.

GAB:
See? We’ve been through a lot of struggles and still, we are all together.
Making memories and learning inside of a room with four corners.
But, the most important thing is, in times of falling, we always tried to
catch one another.
And now, I will give you our subjects so that you can understand us better.

We have 3 sciences…

First we have chemistry. That’s why we learned the reactions of our

teachers when in one room all of us were combined.
Biology, where in we studied on the history of how our adviser handled his
49 naughty offspring while being kind.
Physics, where in we got our momentum of attracting medals and
achievements.
English, the language of success.
Philosophy, where we saw the truth behind sadness and happiness.
Math, where we all learned how to compute, but we never counted each
other’s wrong.
Lastly, the undying research, where we find the answers of something that
one doesn’t know.

-ROLE PLAY-
CESS:
Here’s to the family that turned into family.
Now that we’re leaving, I don't know if there’s still a remedy,
A remedy for the pain, the pain of leaving the memories behind,
All of the friends that we can rarely find,
The ones who are worth keeping because with them there’s no more to
hide.
But one thing is for sure, behind this pain, there’s happiness. Happiness for
each and everyone’s success.
We should be grateful for we have been blessed.
With this kind of relationship? I swear it was the best.

Malinaw pa naming ginugunita. Ang mga mukha naming uwing-uwi na. Sa

upua’y hindi mapatali, dinadaldal na lamang ang mga katabi. Ang sarap
siguro kung mauulit pang muli. Ang saya-saya kasi ng bawat sandali.
Tamang jamming lamang sa gilid hanggang sa buong klase na’y buong
purong umaawit, Sumasabay sa himig ng aming paboritong kanta. At sa
kabila ng aming pag kakaiba, muli pa ring nag ka-isa. Salamat panginoon,
sa biyaya ng pamilya.

BOTH:
Umaga, tanghali, hapon, gabi. (2x)

G: Umaga, para sa araw-araw na sabay-sabay gigising at papasok sa

eskwela.
C: Tanghali, ang iba’y inaantok pa, hindi na rin alam kung dadaldal ba o
kokopya.
G: Hapon, ang pinaka hinihintay ng lahat, madalas nakalaan para sa gala ng
barkada.
C: At gabi, iniisip ang bawat sandali, umaasang sa paggising sa panibagong
umaga’y mauulit pang muli, ang kahapon, o kay bilis ng panahon, parang
kahapon lamang nag simula ngunit heto… heto na kami ngayon.

GAB:

-GENERALIZE-

CESS:
Heto na. Nandito na tayo. Nakarating na sa dulo.
Tapos na ang ating biyahe, bitbitin na ang mga bagahe.
Bagaheng puno ng alaala, iyakan, at saya, dahil panahon na.
Panahon na upang salubungin ang bagong panimula.
Panahon na upang harapin ang mas malaking mundo nang may
pananampalataya.
Panahon na upang magpaalam sa mga taong minsan tayong pinasaya.
At panahon na, panahon na upang lisanin ang nabuo nating pamilya.

Huwag nating kalimutan ang Diyos na siyang dahilan

Kung bakit tayo makakarating sa ating paroroonan
Isa pa ang ating paaralan na siyang nagsilbing ilaw sa mapanglaw nating
daan
Muli natin silang balikan, sa araw na tayo'y may maipagmamalaki na at
sila'y pasalamatan
Sila'y malaking parte ng ating pagkatao at kailanma'y hindi mapapalitan.

GAB:

-ENDING-