REPUBLIC OF THE PHILIPPINES

COMMISSION ON HIGHER EDUCATION

ALFELOR SR. MEMORIAL COLLEGE INC.

DEL GALLEGO CAMARINES SUR

MASINING
NA
PAGPAPAHAYAG

MR. VENZON J. PAYLANDY

INSTRUKTOR

MS. ALYSSA MAE AGUILAR

ESTUDYANTE
 PASASALAMAT
Una sa lahat ako’y malugod na nagpapasalamat sa ating Panginoong Diyos na

nagbigay sa akin ng katalasan ng isip upang magawa ang kompilasyon sa mahusay na pamamaraan.

Sa aking ina, sa kaniyang walang humpay na suportang binigay sa akin maging ito’y moral

o pinansyal siya ay laging naandyan.

 PAGHAHANDOG
Buong puso at pagmamahal na inihahandog ko ang kompilasyon na ito

sa mga taong tumulong, gumabay at nagging bahagi’t inspirasyon upang matagumpay na

maisagawa ito.

Sa Poong Maykapal na siyang nagbibigay ng katatagan, lakas,

patnubay, at walang hanggang biyaya upang matapos ko ito ng maayos. Siya ang nagbibigay

ng inspirasyon sa akin araw-araw.

Sa aking pamilya na walang sawang umunawa at sumuporta sa mga

kinakailangan kong materyal upang maisagawa ko ito sa tamang oras.

Sa aming instructor sa Masining, Mr. Venzon J. Paylandy na siyang

naging daan upang maipamalas naming kung mayroon kaming naintindihan sa araling ito.
 TALAAN NG NILALAMAN

A. PASALAYSAY
1. Ang Buhay Estudyante
2. Pangyayari sa Buhay Ko na Hindi Malimutan
3. Lakbay Sanaysay
4. Ako sa Taong 2035
5. Ang Aking Buhay Bilang Isang Ina

B. PAGLALARAWAN
1. Ang Aming Tahanan
2. Ang Aming Guro sa Masining na Pagpapahayag
3. Ang Mga Aralin sa Filipino
4. Ang Pangulo ng Pilipinas
5. Ang Bulkang Mayon

C. PAGLALAHAD
1. Covid-19
2. Makabagong Teknolohiya
3. Ang Kursong Edukasyon
4. Ang Fogs sa Bansa
5. Ang Wikang Filipino sa Panahon Ngayon

D. PANGANGATWIRAN
1. Sino Ang Higit na Nasaktan? Ang Iniwan o Ang Nang-iwan?
2. Love at First Sight, Gaano Katotoo?
3. Parusang Bitay Dapat Bang Ibalik?
4. Corporal Punishment, Kailangan ba sa Mga Paaralan?
5. Same Sex Marriage, Dapat Ba?
 Ang Buhay Estudyante
Ako si Alyssa Mae Aguilar, labing-walong taong gulang at kasulukuyang nakatira

sa Sinuknipan I, Del Gallego, Camarines Sur. Nag-aaral sa Alfelor Senior Memorial College sa

Bayan ng Del Gallego. Ano nga ba ang klaseng pamumuhay ang nararanasan ng mga katulad

kongestudyantel ngayong mayroong pandemya? Paano nga ba naming nalalampasan ang mga

hindi magagandang naidudulot ng pandemya sa aming mga estudyante?

Ngayong may pandemya ang bansang ating ginagalawan, malaki ang nagging epekto

nito sa aming mga mag-estudyante, katulad na lamang ng pago-online classes, imbes na pumunta

sa paaralan upang turuan ng mga instructor ang mga mag-aaral at madaling matutunan ang mga

aralin, subalit sa ngayon kami na mismong mga estudyante ay pinag-aaralan ang bawat aralin ng

mag-isa at ginagabayan na lamang nila kami. Hindi madali para sa amin ang ganitong sitwasyon,

ngunit patuloy parin naming isinasagawa ng maayos ang mga dapat naming pag-aralan.

Sa pamamagitan ng sipag at tiyaga, aming nalalmpasan ang mga hindi magagandang

naidudulot ng pandemyang kinakaharap natin ngayon. Bilang isang simpleng estudyante sa

tuwing oras n gaming online class ay kaagad kong kinukuha ang aking cellphone upang makasagot

sa mga katanungan n gaming guro.

Kung sa gayon, hindi hadlang ang pandemya sa pag-aaral kinakailangan lamang ng

katatasan ng isip upang magawa ng maayos ang mga aralin sa takdang panahon.
 Pangyayari sa Buhay Ko na Hindi
Malilimutan

Napakarami kong karanasan sa buhay, ngunit tama nga ang nakararami na mayroong pangyayari sa
ating buhay

na hindi natin malilimutan kailanman. May kanya-kanya tayong karanasan na kahit gaano na ito katagal ay

hinding-hindi ito malilimutan.

Noong mga nakaraang taon mga masasayang pangyayari ang mga karanasan na hindi ko
malilimutan ngunit

ngayong isang trahedya ang tumatak sa aking puso’t isipan. Bata pa lamang ako, ang aking ina lamang ang

tumataguyod at nagpalaki sa akin, siya ang kasama ko sa lungkot at saya ng aking buhay. Ngunit nang
siya’y

magkaroon ng karamdaman labis ang hinagpis na aking nadama. Hindi rin nagtagal dinala naming siya sa
hospital

upang ipagamot ngunit huli na ang lahat. Ang sakit nya’y mahirap ng malunasan, umabot lamang kami ng
tatlong

araw sa hospital, ngunit hindi nagtagal pumanaw din ang aking ina. Noong nalaman ko na siya ay wala na
sobrang

kalungkutan ang aking nadarama na halos umabot sko sa puntong nawalan na ako ng ganang ipagpatuloy pa

ang aking buhay.

Ngunit sa mga pare-parehong oayo ang ibinigay sa akin ng mga tao, na kinakailangan kong
ipagpatuloy ang aking

pag-aaral. Kaya nabuhayan ako ng loob at ipinagpatuloy ang buhay dahil nalaman kong meron parin palang

nagmamalasakit sa akin.
 Lakbay Sanaysay

Lingo ng umaga, ginising ako ng tita ko upang

kumain ng almusal. Dahil sa araw na ito kami ay pupunta sa Naga,

Basilica Church upang sumimba kasama ang kanyang buong

pamilya. Kaagad naman akong naligo at sakay kami ng kanilang

kotse patungo sa simbahan.

Nakarating kami ng ligtas sa simbahan. At

bago kami pumasok ng simbahan ay kinuha muna

ang aming mga temperature at tiningnan an gaming

QR Code para sa contact tracing. Nakinig kami sa

magandang homiliya ni father.

Pagkatapos ng misa, dumiretso kami sa Jollibee

upang magmerienda. Pagkakain naming ay kaagad

kaming umuwi sa bahay nila tita.

 Ako sa Taong 2035

Lahat ng buhay sa mundo ay walang kasiguraduhan, ngunit kung sasamahan ito ng sipag, tiyaga

at diskarte ay magiging matagumpay ang ating hinaharap.

Ako sa taong 2035, ang aking nakikini-kinita sa taong ito ako ay maroon ng maganda at

permanente na trabaho. May masayang pamilya na namumuhav sa simple ngunit eleganteng tahanan. Sa

pagkakataong ito gusto kong Makita at maranasan na naabot ko na ang aking mga pangarap para sa aking

sarili at pamilya. Nararanasan ko na ang kasaganahan ng aming buhay at sana naman wala ng pandemya sa

taong ito para naman maranasan ng aking pamilya ang paglalakbay sa iba’t ibang bansa. Nais kong mapag-

aral ang aking mga anak sa magagandang eskwelahan upag magkaroon sila ng sapat na kaalaman hanggang

sila’y magkaroon narin ng sarili nilang magandang trabaho.

Ang bawat tao ay may kani-kaniyang pangarap para sa sarili at pamilya, na mapunan ang mga

kailangan at gusto nila o magkaroon ng magandang buhay sa hinaharap.

 Ang Aking Buhay Bilang Isang Ina

Mahirap maglaki ng anak lalo na kung iwa ay bata pa lamang at kakaunti pa ang nalalaman tungkol

sa pag-aalaga ng sanggol. Kung ano ang dapat at hindi dapat gawin, ngunit ako kinaya ko ang lahat para sa

anak naming at naging matagumpay naman ang sipag at tiyaga na aming binigay sa kanya.

Sa edad na labing-pito ako ay nabuntis ng aking kasintahan na aming kabarangay lamang. Siya ay

kasalukuyang nag-aaral ng kolehiya at nasa ikalawang taon na. Siya’y anak ni Ginoong Edwin B. Abarientos

at Gng. Ma. Lourdes V. Abarientos at nakatira sa Sinuknipan I, Del gallego, Camarines Sur. Ako naman ay

anak ng isang single-parent na si Gng. Susan C. Aguilar. Bilang isang millennial tinatanggap ko ang paged-

deskripsyon sa amin ng pagiging mapusok sa lahat ng bagay, dahil sa panahon ngayon ito ay totoo at ito ay

ang padalo-dalos na pagdedesisyon ng isang babae.

Sa kabila ng aking pagda-dalang tao ay ipinagpatuloy ko parin ang aking pag-aaral ng Grade 12 at

Computer System Servicing ang aking kinuhang strand. Nag- home school muna ako nung mga panahong

yun dahil maselan ang aking pagbubuntis ngunit kahit gamito ang aking kalagayan ay nakapagtapos parin

ako ng Senior High School at ako ngayo’y kolehiyo na sa kasalukuyan at Bachelor of Elementary Education.

Sa kadahilanang online class naman ang estratehiya ng pag-aaral ngayon ay ang laking kaalawanan sa akin

dahil napagsasabay ko ang pag-aalaga ng aking anak at pag-aaral.

 Naging madali ang buhay ko bilang isang batang ina dahil sa mga taong nakapaligid at patuloy na

sumusuporta sa akin. Malaki ang pasasalamat ko sa kanila dahil sinusuportahan nila ako sa lahat ng bagay.

Minamahal nila kami ng aking anak ng katulad ng pagmamahal nila sa sarili nilang anak. At ngayon, na isang

taon na ang edad ng aking pinakamamahal na anak ay mas lalong nagging maalwan ang pag-aalaga ko sa

kanya.
PASALAYSAY
PAGLALARAWA
N
 Ang Aming Tahanan

Ang tahanan ay ang nagsisilbing lilim ng isang pamilya, ang lugar kung saan kinakailang buo at

masaya ang bawat isa. Ito ang nagiging daan upang magkasama-sama ang bawat miyembro at magmahalan

ng wlang humpay.

Ang aming tahanan ay nasa Sinuknipan I, Del gallego, Camarines Sur at kabilang sa Rabus 2. Ito

ay konkreto’ng sementado at yari sa bubog ang bintana. Ang pinto, ay pawang katulad ng mga sinaunang

pinto noong unang panahon at ito’y mayroong hagdanan na may apat na baitang lamang. May apat na kwarto

na yari samatitibay na kahoy at ang mga bintana, ay katulad ng bintana nila Rizal. May sapat na kagamitan

sa lugar na panauhin at maging sa kusina. Pinapanatiling ito,y malinis, kasing linis ng bahay ng presidente

upang maging kaaya-aya sa paningin.

Palaging masaya sa aming tahanan dahil kami’y nagmamahalan at may pagkakaisa sa lahat ng

Gawain. Pinapanatili namin itong maayos sa araw-araw sa kadahilanang marasap sa aming pakiramdam kapag

malinis ang pamamahay.

 Ang Aming Guro sa Masining na
Pagpapahayag

Ang guro ay ang nagsisilbing tagapagturo at tagapagpayo sa mga estudyante, upang mag-ayos at

makapagtapos sa pag-aaral. Ang pagtuturo sa panahon ng pandemya ay mahirap para sa guro at

estudyante dahil Online Class ang estratehiyang ginagamit ngayon malaking balakid ito para sa lahat dahil

hindi lahat ng oras ay nasa signal ang mga mag-aaral at makakapag-online class. Ngunit ang instruktor

naming sa Masining na Pagpapahayag ay may napakagaling na estratehiya sa pagtuturo.

Si Ginoong Venzon J. Paylandy ang aming instructor sa Masing na Pagpapahayag, hawak niya ang

aming dalawang aralin. Dahil sa kanyang magandang estratehiya ng pagtuturo na pawing siya’y nagturo sa

isang unibersidad kaya naman naiintindihan naman namin ng maayos ang mga aralin at nasasagutan naming

ng maayos ang mga Gawain na kaniyang binibigay tuwing gabi. Siya ay mayroong mahabang pasensya at

malawak na pang-unawa sa mga estudyante.

Kagaya nya ang aming hinahanap na instruktor dahil sya ay mabait at may magandang layunin sa

pagtuturo na kinakailan namin sa kung sakali man na kami ay makapasa at maging isa din guro sa

hinaharap.
 Ang Mga Aralin sa Filipino

Mayroong iba’t ibang aralin sa Filipino, na magagamit natin sa ating hinaharap. Ito ba ay tila isang
ginto na masasabi nating mahalaga sa bawat yugto ng ating pag-aaral. Kung mapapansin mo ang mga aralin
sa Filipino ay tuloy-tuloy hanggang sa pagpasok mo ng kolehiyo.

Ang mga aralin sa Filipino ay may iba’t-ibang kahalagan. Malaking bagay ang naibabahagi sa ating
mag-aaral ng asignaturang filipino lalong lalo na sa katulad ko na nasa kolehiyo. Isa ito sa magiging daan
upang mapagbuti ko ang aking galing sa pakikipag-komunikasyon at sa pagharap ko sa bagong bukas at sa
pang araw araw ko na pamumuhay. 

Isa sa mga natutunan ko sa pag aaral dito ay ang tamang paggamit ng wika at tamang pagbigkas
nito. Nalaman ko din ang ibat-ibang mga pamamaraan ng pagsusulat. Ang pagkakaroon ko ng kamalayan sa
retorika na dati ay hindi ko mawari. Ang paggamit ng mga angkop na salita at idioma, Kamalayan sa
paggawa ng talata, komposisyon, journal, blog/vlog at marami pang iba.

Ang pag aaral ng asignatura na ito ay nangangailangan ng sipag at tiyaga sa pagbabasa. Pagbubukas
ng iyong malawak na kaisipan at pakikipag-kominikasyon. Ito ang mga bagay na sa tingin ko ay kailangan na
mapagbuti upang lalong mas maintindihan at maunawaan ang kahalagahan nito.

Bagama't ito ay maituturing na mahirap na asignatura  para sa iba, Ang asignaturang filipino ay
maituturing ko na isa sa masaya, kapanapanabik at challenging na asignatura sa kolehiyo. Dahil sa
asignaturang ito ay nailalabas natin ang ating mga natatagong galing sa pagsasalita, pagsusulat at
pakikipag-usap gamit ang mga ibat ibang paraan gaya na lamang ng Journal at blog na ito.

Sana ay nakatulong ang lahat ng ito upang mas malaman ninyo  ang kahalagan ng asignaturang filipino
sa ating pag-aaral. Nawa ay maging gabay ito upang lalong mapalawak ang inyong kaisipan ukol dito. 
 Ang Pangulo ng Pilipinas
Si Rodrigo "Rody" Roa Duterte ay ipinanganak noong ika-28 ng Marso taong 1945. Siya ay isang
Pilipinong abogado, politiko, at ang ika-16 at kasalukuyang Presidente ng Pilipinas. Kilala rin siya sa
pangalang Digong, Siya ang unang pangulo mula sa Mindanao at ang pinakamatandang naging presidente sa
kasaysayan ng Pilipinas sa edad na 71 (dating rekord na hawak ni Sergio Osmeña sa edad na 65).

President Rodrigo Duterte in Malacanang

Nag-aral si Duterte ng Political Science sa Lyceum of the Philippines University at nagtapos noong
taong 1968. Tinapos naman niya ang kanyang abogasiya noong taong 1972 sa San Beda College of Law.
Pagkatapos nito ay nagtrabaho siya bilang abogado at taga-usig ng Davao City, isa sa pinakamalaking
lungsod ng Pilipinas. Si Duterte ay naging bise mayor ng Davao City bago naging alkalde ng lungsod noong
1986. Isa siya sa mga alkalde ng Pilipinas na may pinakamahabang nagugol sa serbisyo, umabot ito ng
pitong termino at higit na 22 na taon.

Noong May 9, 2016, nanalo si Duterte sa halalan bilang pagkapangulo. Nakakuha siya ng 39.01% ng
mga boto laban sa katunggali na si Mar Roxas mula sa Liberal party. Sa kanyang kampanya, ipinangako
niyang mababawasan ang krimen sa pamamagitan ng pagpatay sa libu-libong mga kriminal. Ang kanyang
domestic policy ay nakatutok sa paglaban sa iligal na droga sa pamamagitan ng pagtugis sa mga
pinaghihinalaang nagbebenta at gumagamit ng droga. Noong Abril 2017, tinatayang higit 7,000 katao ang
namatay mula sa mga lehitimong operasyon ng pulisya at vigilante-style killings. Si Duterte na binansagang
"The Punisher" ng Time magazine, ay iniuugnay rin ng Amnesty International at Human Rights Watch sa
ekstrahudisyal na pamamaslang sa higit 1,400 na pinaghihinalaang kriminal gamit ang vigilante death
squads sa panahong ito ay alkalde pa ng Davao.
Sa ilalim ng pamumuno ni Pangulong Rodrigo Roa Duterte, ang gobyerno ay nakatuon sa paglutas ng mga
naging epekto ng pandemyang COVID-19 sa ating ekonomiya.
 Ang Bulkang Mayon
Ipinagmamalaki ng mga bikolano ang bulkang mayon dahil sa angkin nitong ganda an gang
perpektong hugis nito na korteng apa. Ito ay isa sa pinakamagagandang tanawin ng ating pinakamamahal na
bansa, ang bansang Pilipinas na punong-puno ng likas na yaman.

Ang bulkang mayon ay mayroong pinagmulan na kwento na ito ang pinakamagandang babae sa Albay
na tila bang isang diwata kung sya’y iyong masisilayan at siya ay si Daragang Magayon.

Ito ay matatagpuan sa silangang bahagi ng lalawigan ng Albay at may 300 kilometro sa timog-
silangan ng Maynila. Ang Bulkang Mayon ang pangunahing halina ng rehiyong Bikol. Ito ay may taas na
mahigit 2,462 metro mula sa ibabaw ng dagat at may lawak na 314.1 kilometro kuwadrado na su-masakop
sa mga bayan ng Camalig, Malilipot, at Sto. Domingo. Ang Bulkang Mayon ay isang kompositong bulkan at
nabuo sa pamamagitan ng pagkakapatong-patong ng mga daloy ng lahar at lava. Itinuturing itong
pinakaaktibong bulkan sa buong bansa. Ang pangalan ng Bulkang Mayon ay halaw sa maalamat na kuwento ni
Daragang Magayon.

Sa nakalipas na 400 taón, ito ay nagkaroon ng 47 beses na pagputok. Ang unang naitalâng pagputok
ng bul-kan ay noong 1616. Noong 1 Pebrero 1814, naitalâ sa kasaysayan ang pinakamabagsik na pagsabog
nitó nang matabunan ng lahar at lava ang buong bayan ng Cagsawa, Camalig, at Budiao at may 1,200
mamamayan ang sinasa-bing namatay, samantalang gumuho naman ang kalahati ng Guinobatan. Nagsisilbing
palatandaan ng nalibing na mga bayan ang kampanaryo ng simbahan ng Cagsawa na matatagpuan sa
Barangay Busay sa munisipalidad ng Da-raga, Albay. Noong 23 Hunyo 1897, naitalâ ang pinaka-matagal na
pagsabog ng bulkan na umabot ng pitóng araw na walang tigil sa paglabas ng apoy at lava. Ang hulíng
malakas na pagsabog nitó ay noong 1993 at 77 katao ang namatay dahil sa ibinugang mainit na abo nitó.
Ang pinakahulíng pagsabog ng bul-kan ay naganap noong 24 Pebrero hanggang 7 Marso 2000.
PAGLALAHAD

Covid-19
 Ang COVID-19 ay isang sakit sa paghinga na sanhi ng isang bagong virus. Kabilang sa mga sintomas
ang lagnat, pag-ubo, namamagang lalamunan at pangangapos ng hininga. Ang virus ay maaaring kumalat mula
sa isang tao patungo sa ibang tao, ngunit ang tamang kalinisan ay makakatulong upang maiwasan ang
impeksiyon. Alamin kung sino ang nasa panganib at kung ano ang dapat mong gawin kung sa tingin mo ay
may COVID-19 ka.

Ang mga coronavirus ay isang malaking pamilya ng mga virus na nagiging sanhi ng mga impeksyon sa
paghinga. Ang mga ito ay maaaring karaniwang sipon hanggang sa mas malubhang sakit. Ang COVID-19 ay
isang sakit na sanhi ng isang bagong uri ng coronavirus. Ito ay unang iniulat noong Disyembre 2019 sa
Wuhan City sa China.

Ang mga sintomas ng COVID-19 ay maaaring isang bahagyang sakit hanggang sa malubhang
pulmonya. Ang ilang mga tao ay mabilis at madaling gagaling, at ang iba ay maaaring mabilis masyadong
magkakasakit. Ang mga sintomas ng COVID-19 ay kinabibilangan ng lagnat, ubo, namamagang lalamunan,
at pangangapos ng hininga.

Ang COVID-19 na kumakalat mula sa isang tao papunta sa ibang tao sa pamamagitan ng malapit na
pakikisalamuha sa isang nahawahang tao (kasama ang 48 oras bago siya magkaroon ng mga sintomas),
pagdampi ng mga droplet mula sa pag-ubo o pagbahin ng isang nahawahang tao, paghawak sa mga bagay o
ibabaw (tulad ng mga doorknob o mga mesa) na may mga droplet mula sa isang nahawahang tao, at
pagkatapos ay hihipuin ang iyong bibig o mukha Dahil ang COVID-19 ay isang bagong sakit, walang
imyunidad dito sa ating komunidad. Ibig sabihin nito ay maaari itong kumalat nang malawak at mabilis.

Makabagong Teknolohiya
 Naisip mo ba kung magkano ang magkakaibang buhay kung wala ang patuloy na pag-aaral at

pagsulong ng teknolohiya? Maraming mga kaginhawaan na alam natin ngayon at hindi maiisip na mabuhay

nang hindi ginagawang mas madali at mas komportable ang aming buhay. Tinutulungan ng teknolohiya ang

mundo na manatiling konektado at lumago sa isang nakakabahalang rate. Ang teknolohiya ngayon ay

ginagamit sa mga paraang hindi maiisip na tatlumpu hanggang apatnapung taon na ang nakalilipas.

Ginagamit na ngayon ang teknolohiya upang makagawa ng mga pagsulong sa larangan ng medisina, mahusay

na mas mahusay na mga paraan upang makagawa ng malinis na enerhiya, at hindi na kailangang sabihin na

lumilikha ito ng isang mas mahusay at mabisang puwersa sa trabaho. Ang teknolohiya ay naging bahagi ng

ating pang-araw-araw na buhay. Nakikita namin ang mga epekto ng teknolohiya at mga pagbabago nito

araw-araw sa kung paano makipag-usap, matuto, at kung paano ito nakakaapekto sa pangangalaga ng

kalusugan.

Ang teknolohiya ay nakakaapekto sa ating buhay sa isang pangunahing paraan. Mahirap pumunta

kahit saan at hindi makita ang mga pagbabagong binili ng teknolohiya sa mga Amerikano ngayon sa taong

2012. Mahirap isipin kahit ang buhay na walang teknolohiya. Mahirap isipin ang buhay na walang

teknolohiya sapagkat kung ito ay nasa pinakamadaling anyo ng teknolohikal na pagsulong ay ipinakilala sa

sangkatauhan mula pa noong naimbento ang gulong. Ngayon ang teknolohiya (at simula pa ng oras) ay

nakatulong sa amin na makatipid ng oras at matulungan ang mga gumagamit nito upang makumpleto ang

mga gawain nang mas madali at mas mahusay. At ang pag-save ng oras at ang kakayahang kumpletuhin ang

gawain nang mas mahusay ay pinakamahalaga sa lipunan ngayon kung saan ang kakayahang gumana nang mas

payat hangga't maaari ay isang pangunahing priyoridad, kung hindi ang pangunahing priyoridad. Ang

teknolohiya ay isa sa mga pangunahing kadahilanang ang mga negosyo, parehong maliit at malaki, ay

maaaring gumana pati na rin ang ginagawa nila sa isang mabilis at maliksi na pamamaraan.
 Isipin lamang kung paano nakakaapekto ang teknolohiya sa maraming mga trabaho ngayon kumpara

sa isang daang taon na ang nakakalipas, at hindi kahit na noong una, marahil kahit tatlumpung taon na ang

nakalilipas. Ang teknolohiya mismo ang nagpapadali sa buhay, at ginagawang mas madali ang gawain na dati

ay mahigpit at nakakapagod. Ang buhay ngayon ay labis na napakahirap, ngunit ang teknolohiya ay

tumutulong sa amin sa pamamagitan ng pagpapadali ng marami sa aming mga pang-araw-araw na gawain

mula sa paglalakbay, hanggang sa mga simpleng teknolohiyang ginagamit namin sa isang pang-araw-araw na

batayan na hindi namin maaaring isaalang-alang. Ang paggamit sa paglalakbay ay lubhang mapanganib at

matagal oras, kung ang mga tao ay nakasalalay sa pagdadala ng kabayo, kabayo at buggy, o pagdadala ng

kanilang sarili sa pamamagitan ng paglalakad. Ang mga biyahe na tumatagal ng oras ngayon (kung

nagmamaneho ng sasakyang de-motor, lumilipad, sumakay ng isang tren ng eroplano o barko) ay tumatagal

ng ilang araw, at ang mga paglalakbay na tumatagal ng araw ngayon ay maaaring tumagal ng linggo o

maaaring buwan. Isipin din ang tungkol sa marami pang mga kaginhawaang panteknolohiya sa amin na

tinatamasa ng mga Amerikano sa pang-araw-araw na batayan tulad ng gitnang hangin, panloob na

pagtutubero, mga microwave, at iba pa, pumili ka mula sa alinman sa kanila, at isipin ang tungkol sa buhay

na wala sila.

Ang Kursong Edukasyon

 Bilang isang pangunahing edukasyon sa elementarya, nais kong maging isang guro sapagkat nais

kong ibalik sa aking pamayanan ang edukasyon na ipinagkaloob sa akin. Ang aking mga saloobin na maging

isang guro ay nagiging mas malinaw araw-araw, dahil gusto kong makipagtulungan sa mga bata. Ang mga

bata at ako ay tila maayos na kumonekta, magkasama. Sa palagay ko ang pagtuturo ay bahagi ng pamana ng

aking pamilya dahil ang karamihan sa aking pamilya ay naging guro. Samakatuwid, nararamdaman kong ang

pagtuturo ay ang propesyon para sa akin din. Kung makakatulong ako ngunit ang isang bata ay makamit ang

kanilang mga layunin, may magawa ako.

Nais kong maging isang guro na naniniwala sa progresibo. Naniniwala akong pinag-uusapan ni John

Dewey ang mga silid-aralan sa hinaharap at hindi lamang mga silid-aralan

Ang ilang mga mag-aaral ay may isang itinakdang pamamaraan ng pag-aaral at pagdakip ng materyal

at hindi maaaring lumihis mula sa pamamaraan. Kung gayon, mahihirapan ang mga mag-aaral na hawakan ang

materyal. Dapat nating isama ang iba't ibang mga istilo ng pagtuturo upang maiugnay sa bawat mag-aaral.

Ang Pagnipis ng Ozone Layer

Ang ozone layer ay matatagpuan sa mas mababang bahagi ng himpapawid ng mundo. May

potensyal itong sumipsip sa paligid ng 97-99% ng mga nakakapinsalang radiation ng ultraviolet na

nagmumula sa araw na maaaring makapinsala sa buhay sa mundo. Kung wala ang layer ng ozone, milyon-

milyong mga tao ang magkakaroon ng mga sakit sa balat at maaaring humina ang mga immune system.

Gayunpaman, natuklasan ng mga siyentista ang isang butas sa ozone layer sa ibabaw ng Antarctic.

Itinuon nito ang kanilang pag-aalala sa iba't ibang mga isyu sa kapaligiran at mga hakbang upang makontrol

ang mga ito. Ang pangunahing mga dahilan para sa butas ng ozone ay ang chlorofluorocarbons, carbon

tetrachloride, methyl bromide at hydrochlorofluorocarbons.

Ipaalam sa amin ang isang detalyadong pagtingin sa iba't ibang mga sanhi at epekto ng pagkaubos ng ozone

layer.

Ang pagnipis ng ozone layer ay ang pagnipis ng layer ng ozone na naroroon sa itaas na kapaligiran.

Nangyayari ito kapag ang mga atomo ng klorin at bromine sa himpapawid ay nakikipag-ugnay sa ozone at

winawasak ang mga ozone molekyul. Ang isang murang luntian ay maaaring sirain ang 100,000 mga molekula

ng ozone. Mas mabilis itong nawasak kaysa nilikha.

Ang ilang mga compound ay naglalabas ng chlorine at bromine sa pagkakalantad sa mataas na

ultraviolet light, na pagkatapos ay nag-aambag sa pagkaubos ng ozone layer. Ang mga nasabing compound

ay kilala bilang Ozone Depleting Substances (ODS).

Ang mga sangkap na nakakakalat ng ozone na naglalaman ng murang luntok ay kasama ang

chlorofluorocarbon, carbon tetrachloride, hydrochlorofluorocarbons, at methyl chloroform.

Samakatuwid, ang mga sangkap na nakakalat ng ozone na naglalaman ng bromine ay mga halon, methyl

bromide, at hydro bromofluorocarbons.

Ang Chlorofluorocarbons ay ang pinaka-masaganang ozone-depleting na sangkap. Ito ay lamang

kapag ang kloro atomo ay tumutugon sa ilang iba pang mga molekula, hindi ito tumutugon sa ozone.

Ang Montreal Protocol ay iminungkahi noong 1987 upang ihinto ang paggamit, paggawa at pag-

import ng mga sangkap na nakakalas ng ozone at i-minimize ang kanilang konsentrasyon sa himpapawid

upang maprotektahan ang ozone layer ng mundo. Ang pag-ubos ng ozone layer ay isang pangunahing pag-
aalala at nauugnay sa isang bilang ng mga kadahilanan. Ang mga pangunahing sanhi na responsable para sa

pag-ubos ng ozone layer ay nakalista sa ibaba:

Ang Chlorofluorocarbons o CFCs ang pangunahing sanhi ng pagkaubos ng ozone layer. Ang mga ito

ay pinakawalan ng mga solvent, spray aerosol, refrigerator, air-conditioner, atbp. Ang mga molekula ng

chlorofluorocarbons sa stratosfer ay nasira ng mga ultraviolet radiations at naglalabas ng mga atomo ng

klorin. Ang mga atomo na ito ay tumutugon sa ozone at winawasak ito.

Sinasabi ng mga mananaliksik na ang walang regulasyon na paglulunsad ng mga rocket ay

nagreresulta sa mas maraming pag-ubos ng ozone layer kaysa sa ginagawa ng CFCs. Kung hindi makontrol,

maaaring magresulta ito sa isang malaking pagkawala ng ozone layer sa taong 2050. Mga Nitrogenous

Compound ang mga nitrogenous compound tulad ng NO2, NO, N2O ay lubos na responsable para sa pag-

ubos ng ozone layer. Mga likas na sanhi, ang ozone layer ay natagpuan na maubusan ng ilang mga natural na

proseso tulad ng Sun-spot at stratospheric na hangin. Ngunit hindi ito sanhi ng higit sa 1-2% ng

pagkaubos ng ozone layer. Ang mga pagsabog ng bulkan ay responsable din para sa pag-ubos ng ozone

layer.

Ang Vlog
 Ang term na vlogs, upang ilagay sa pinakasimpleng mga termino, ay isang blog kung saan ang

daluyan ng ginustong komunikasyon ay nilalamang video na na-upload sa youtube. Ang mga tao ay maaaring

ibagay at panoorin ang mga opinyon ng halos sinumang nag-upload ng isang video at ang paksa ng talakayan

ay may isang saklaw na kasing malawak ng medium na kung saan ito nagpapakita. Ang mga tao ay nag-vlog

tungkol sa anumang bagay mula sa mga video game, sitwasyong pampulitika, pusa, pagkain, kultura ng pop,

musika, palakasan, ibang tao, mga kilalang tao, astrolohiya, mga dayuhan, hanggang sa kanilang pang-araw-

araw na buhay, at marami pa. Ang partikular kong nais na tugunan ay ang mga degenerative effects na

nilikha ng mga video na ito batay sa impormasyong naipon ko sa pamamagitan ng pagsasaliksik na isinagawa

ko sa hindi pangkaraniwang bagay na ito na kilala bilang "vlogs". Ginagawang madali ng mga vlog para sa

amin na palitan ang aming sariling karanasan sa iba. Kulang din sila sa pagpapasigla at sa gayon ay dinadala

tayo sa isang estado ng nagbibigay-malay na "purgatoryo" o kaakibat na pamamanhid. Pinagsama, ang mga

nagresultang kadahilanan na ito ay nagbibigay ng isang seryosong halaga ng impluwensya sa kasalukuyang

henerasyon at lahat ng mga nagpapatuloy nito.

Ang Vlog ay nangangahulugang isang video blog o video log, at tumutukoy sa isang uri ng blog kung

saan ang karamihan o lahat ng nilalaman ay nasa isang format ng video. Ang mga post sa Vlog ay binubuo ng

paglikha ng isang video ng iyong sarili kung saan nakikipag-usap ka sa isang partikular na paksa tulad ng

pag-uulat o pagsusuri ng isang produkto o isang kaganapan. Maaari rin itong magsilbing isang paraan upang

maibahagi ang iyong artistikong proseso o magbigay ng isang gabay sa tutorial sa isang malikhaing

kasanayan o paksa. Ginagamit din ito ng ilang vlogger bilang isang paraan upang makapagbahagi ng bagong

sining ng pagganap o musika na nilikha nila. Sa katunayan, tulad ng mga blog maaari kang mag-vlog tungkol

sa halos anumang bagay.

Ginagamit din ang term na vlog ng mga video streamer o Youtuber's na hindi gumagamit ng isang

blog ngunit nag-post ng mga naka-iskedyul na pag-update sa pamamagitan ng iba pang mga paraan tulad ng

YouTube at iba pang mga website ng video; ang kanilang profile ay madalas na nagtataguyod sa kanila

bilang vloggers. Maaari ka ring gumawa ng mga live na pag-broadcast mula sa mga social media channel

tulad ng Facebook at Instagram. Kapag nilikha mo ang iyong video (at mai-edit ito upang gawin itong
maganda at tunog), maaari mo itong i-upload sa online o i-embed ang video sa loob ng isang post sa iyong

blog o website upang makita ng lahat ng iyong tagasunod ang iyong pinakabagong pag-update.
 PANGANGATWIRAN

Sino Ang Higit na Nasaktan? Ang

Iniwan o Ang Nang-iwan?
Sa pag-ibig ay mayroon tayong iba’t ibang paniniwala, problema at hinagpis. Sa panahon ngayon
napakarami na ng problemang kinakaharap ng mga nag-iibigan. Naparaming tanong na ang nais masagot ng
mga ito. Sa iyong pananaw, sino ba ang higit na nasaktan, ang iniwan o ang nang-iwan? Sa pagpapahayag ko
na ito, nais kong ibahagi ang aking pananaw at saloobin sa katanungang ito. Para sa akin ang higit na
nasaktan ay ang nang-iwan, subalit ikaw ay nagtataka kung bakit ito ang aking naturan, at ngayon akin
itong ipapaliwanag.

Higit na nasaktan ang nang-iwan sa kadahilanang maaaring napagdesisyunan niya na iwan ang
kanyang kapareha dahil sa sakit at mga hindi magagandang ginagawa nito sa kanya. Maaaring kaya nya ito
iniwan sa kadahilanang hindi na niya kaya pang tiisin ang mga pinaparanas sa kaniya. Mas nasaktan ang
nang-iwan dahil ito nalang ang natatanging paraan upang maiwasan pang magkasakitan muli ng kani-kanilang
damdamin.

Ang mga nang-iwan kasi yung mas nakakakita nung mali sa relasyon nila, at sila yung mas matapang
amining hindi na tamang ipagpatuloy pa ang relasyon nila. Mas magiging masakit kung mananatili parin sila
sa isa’t isa. Mas magiging mabuti kung maghihiwalay na lamang sila, kesa manatili sa isang relasyon na wala
ng pag-asang bumalik ang init ng pagmamahalan na para lamang nilang pinapatay ang sarili nilang saloobin
para sa sarili. Mas magiging maayos ang lahat kung ititigil habang maaga pa, kesa ipilit hanggang dulo at
tapos ay mauwi lamang din sa wala.

Love at First Sight, Gaano Kaya

Katotoo?
 Sa gayon ay naniniwala ako na ang pag-ibig ay hindi maaaring gawin sa unang tingin. Ngunit ngayon

ngayon sa palagay ko nangyayari ito. Ibabahagi ko na ngayon kung ano sa palagay ko ang ibig sabihin ng

pag-ibig.

Ang pag-ibig ay pagmamahal, debosyon, pagkahilig, pagnanasa, init, paggalang o katapatan. Pumili

ka. Hindi mahalaga kung alin ang lahat dahil lahat sila ay anyo ng pagmamahal. Ang ilan ay malakas at

hinihingi ang pansin habang ang iba ay mas banayad at nasa ibaba lamang ng ibabaw. Sa mga nagdaang taon,

ang pag-ibig ay naanod mula sa mga banayad na antas sa mas kapansin-pansin na mga, kabilang ang pag-

iibigan. Sa palagay ko, ibinabawas ng ating lipunan ang totoong pangangailangan para sa tunay na

pagmamahal. Sa pamamagitan nito ay nangangahulugan ako na tayo, bilang isang lipunan, ay gumugugol ng

maraming oras na nakatuon sa isang antas lamang ng pag-ibig (pag-iibigan) na may posibilidad nating

magpabaya at hindi makilala

Ang pag-ibig sa unang tingin ay hindi praktikal na ibinigay na hindi mo maaaring magpanggap na

mahalin ang isang tao na wala kang pagkakataon na makilala. Ang oras ay nagbibigay sa mga mahilig ng

pagkakataon na bumuo ng isang tunay na relasyon at ang puwang upang makilala ang iba pang makabuluhan.

Ang pag-ibig sa unang tingin, maaari bang isipin ng mga bulag na mahilig na sila ay mabubuhay nang

maligaya. Nabulag ng pag-ibig sa pag-ibig, hindi pinapansin ng mga mahilig sa katotohanan na sa sandaling

makilala mo ang tao; maaari kang magtapos sa pagiging hindi tugma, na humahantong sa isang paghihiwalay.

Halimbawa ang saloobin, paniniwala, at personalidad ng isang tao ay maaaring magbigay ng sustansya o

masira ang isang relasyon. Sa kaso nina Romeo at Juliet, ang alitan ng kanilang mga pamilya ang gagawing

hindi praktikal at maikli ang kanilang "pag-ibig sa unang tingin". Kung ang kanilang buhay ay hindi natapos

sa nasabing trahedya, maaaring magtaka ang isa, makakaligtas ba sa pag-ibig ng kanilang pamilya ang

kanilang pag-ibig? Posibleng kapwa nagsawa sa pag-aaway at sumuko. Nang walang tanong, ang totoong

pag-ibig ay hindi isang bagay na kusang nangyayari o sa unang tingin, ito ay sa pamamagitan ng pag-aalaga

at pagsusumikap na ang tunay na pag-ibig.

 Parusang Bitay Dapat Bang Ibalik?
Ang parusang kamatayan ay isang parusa na hinahatol sa mga taong nakakagawa ng mabigat na
krimen. Ito ay ginagawa upang masiguradong hindi mauulit ang isang karumaldumalna krimen. Ang
parusang kamatayan ay nararapat sa mga taong walang alam gawin kundi anggumawa na lamang ng
kasamaan na siyang nagpapababa sa tingin ng ibang mga bansa sa atin. Bilang isang mamamayan nais
ko muling pag aralan ang death penalty upang maraming m am ul at s a h ub ad n a ka t o t o h an a n . An g
p ar us a n g bi t ay ay ka li an ma n h i n d i n ag s i lb i s a kapakanan ng hustisya; bagkus, ito’y ginamit
upang kitlin ang mga kalayaan at karapatan ng mamamayang Pilipino. Mula sa panahon ng mga Kastila
hanggang sa panahon ni Marcos, ang parusang bitay ay ginamit sa political at ekonomikong paniniil.

Ang bansang pilipinas ay kilala bilang isang katolikong bansa. bansang nakasentro sa paniniwala
sa Diyos at pagsunod sa utos nito. Ngunit kahit ang mga tao ay naturingang anak ng Diyos hindi pa rin
maikailla ang paggaw ng mga karummaldumal na krimen, mga krimeng gayang pagpatay, pagnanakaw,
panggagahasa at iba pang krimeng hindi mo masitmura. Ngunit asan ang hustisya. Mga krimeng
hindi masolusyonan kailangan ng isang batas na magbibigayng hustisya sa mga nabiktima. Ngunit
ang solusyon nga ba na kanilang naiisip ay tama at makapagbibigay ng hustisya sa mga nabiktima..
Noong Septyembre 2006 naman, nilagdan ng Pilipinas ang Second Optional Protocol sa International
Covenant on Civil and Political Rights(ICCPR). Kinikilala ng kasunduang ito ang karapatan ng isang tao
laban sa parusang kamatayan. Ipinaagbawal ng Protocol ang pagpataw ng parusang kamtayan sa
sinumang mamamayan ng isang bansang lumagda sa nasabing protocol. Tahasang pinagbabawal din
ang muling pagpataw ng Death Penalty.(2001-2010). Sailalim ng 1987 Saligang Batas, inabolish ang
parusang kamatayan. Lahat ng sentensyang kamatayan ay ibinaba sa Reclusion Perpetua. Ngunit
noong 1998, nagsimulang mag-lobby angmilitary na ibalik ang parusang bitay para sa mga krimeng
kaugnay ng insurgency.(1986-1992).Nadagdagaan at naging 24 ang mga krimeng may parusang
kamatayan, kabilang na angSubersyon, Arson, Hijacking, Illegal Fishing, Cattle Rustling, Unlawful
Possesion of Fire Arms,atbp. “Deterrence” ang naging opisyal na kadahilanan sa pagpataw ng death
penalty. Ito rin anggagawing batayan sa pagpataw ng Batas Militar noong 1972. (Presidente Marcos (1965-
1986). Isang malaking hamon sa pamahalaan ngayon kung kaya nilang panindigan at kung kaya nilang
ipatupad ang sintensyang kamtayan para sa ikauunlad ng ating bansa. ito nga bay solusyon o isang
malaking bato na ipupukpok lamang sa kanilang ulo. Ito nga ba’y magiging m a t a g u m p a y o i t o b a ’ y
m a g i g i n g i s a n g m a l a k i n g p r o b l e m a . H i n d i n a d a p a t i b a l i k a n g sintensyang kamatayan

dahil marami ng mag bansa sa mundo na nagsisisi at inalis angparusang kamatayan.

Corporal Punishment, Kailangan ba

sa Mga Paaralan?
Natural sa bata ang pagiging malikot. Kung hindi ka malikot nung bata ka, malamang abnormal ka.
Bata pa lang tayo, likas na sa atin ang pagiging mausisa sa mga bagay-bagay sa ating paligid. Hindi tayo
mapirme sa isang pwesto o kinalalagyan. Gusto nating laging naglalakad, paikut-ikot, at walang sawang
nagtatanong sa ating mga magulang o nakatatanda tungkol sa kung anong “bago” ang natutuklasan at
natutunghayan natin.
Ngunit, sa pagkaka-alala ko, hindi laging ganinto ang senaryo nung bata pa tayo. Hindi laging masaya o
mala-Dora the Explorer ang peg natin. Madalas tayong kagalitan, pagsabihan at paluin ng mga magulang
natin. Dahil lamang sa isang simpleng pagkakamali, naging bestfriend siguro ang ilan sa atin ang dos por
dos, sinuturon ni tatay, at de kalyong kamay ni nanay (`yun ay kung buhay pa pareho ang mga magulang
natin). Masalimuot man pakinggan pero sa ayaw man o sa gusto natin, lahat o karamihan sa atin ay
nakadanas ng ganito: pagpalo bilang pagdidisiplina sa bata.

“Corporal punishment” ang tawag nito sa Ingles. Para naman sa mga Filipino paraan lang daw ito nang
pagpapakita kung gaano tayo kamahal ng mga magulang natin. Kung ako ang tatanungin niyo, ang corporal
punishment ang naging highlight ng buhay ko. Sa pamamagitan nito, nahubog ang pagkatao ko, nahinog nang
wala pa sa bunga ang kamalayan ko, napagtanto kong ang salitang “perpekto” pala ang dapat maging layunin
ko, naging bato ang mukha ko (poker face), at naramdaman kong alanganin ang salitang “anak” para sa akin.
Ngunit, may magandang balita akong nalaman. Kamakailan lang, gagawing salang kriminal na ang “Corporal
Punishment” sa bata. Sana napaaga ng mga mambabatas ang pagsasabatas nito. Kung may ganitong batas
noon pa, malamang maraming bata ang nailigtas sa mga kagimbal-gimbal  na pagpaparusa ng mga magulang
nila. Sigurado akong nominado ang mga magulang ko para sa Best Parents of the Year. Sa lakas ba naman
nilang makapalo sa akin, sa bawat hampas nila ay ramdam na ramdam ko talaga na mahal na mahal nila ako.
At sa bawat luhang tutulo mula sa aking mga mata, damang-dama ko nga ang pagmamahal nilang ito. Malaki
at mahabang pagdedebate ang nakapaligid sa isyung ito. Hindi lamang nananatili sa apat na sulok ng
Senado’t Kamara ang isyu tungkol sa corporal punishment dahil laging may kanya-kanyang opinyon at
saloobin ang mga magulang hinggil dito. Pero ano nga ba ang mga parusang ipinapataw ng mga magulang ang
nais gawing krimen ng mga nagpanukala na tanggalin na ang corporal punishment bilang paraan nang
pagdidisiplina sa mga anak nila? Paano makasisiguro ang mga magulang na tunay ngang magiging positibo
ang resulta ng mga anak nila kung walang corporal punishment? Maraming mga katanungan. Mahaba ang
mga diskusyon. Sensitibo ang paksa. Gayunpaman, hindi maikakaila na mga bata ang biktima sa isyung ito:
kung paano sila palalakihin ng mga magulang nila at kung dapat nga bang ibaon na sa limot ang paraang
corporal punishment. Ayon sa United Nations Committee on the Rights of the Child, ang corporal
punishment ay pagpaparusang gumagamit ng pisikal na puwersa at naglalayong makapanakit, gaano man ito
kahina. Ipinakikita ng mga pag-aaral at survey na karaniwang gumagamit ng corporal punishment  ang mga
magulang dito sa ating bansa upang disiplinahin at parusahan ang kanilang mga anak. Kabilang dito ang
pamamalo gamit ang kamay o ibang bagay, pamimingot, pananabunot, pananampal o pambabatok, pagsisilid
sa sako, at/o pag-aalog sa bata. Nakararanas din ang mga batang Filipino ng banta ng pananakit at
panghihiya tulad ng kung sila ay sinisigawan sa harap ng ibang tao, binabansagan o kinukutya, at minamaliit.
Ayon din sa nabanggit na UN Committee, maituturing ding corporal punishment  ang iba pang uri ng parusa
na hindi man gumagamit ng pisikal na puwersa o tuwirang nakakapanakit sa katawan ay kasing-lupit din nito
at nakababawas din sa dignidad. Kabilang dito ang mga “parusang nagdudulot ng pagkapahiya, panliliit,
pagkawala ng dignidad, o mga parusang nagbabanta, nananakot o nang-iinsulto sa bata.” Ipinakikita rin ng
resulta ng mga pananaliksik na hindi mabisang paraan ng pagdidisiplina sa mga bata ang corporal
punishment, maging anuman ang edad nila. Kadalasan itong nagdudulot sa mga bata ng galit, sama ng loob,
at kawalan ng tiwala sa sarili.
Itinuturo rin nito sa bata na katanggap-tanggap ang paggamit ng dahas at ito ay nakapagbibigay-
solusyon sa mga suliranin. Samakatwid, lumalaganap ang corporal punishment dahil sa paggaya ng mga bata
sa nakikita nilang ginagawa ng mga matatanda. Bagamat inaamin ng mga magulang na nagsisisi
o nakukonsensya sila sa pagpaparusa nila sa kanilang anak, ito lamang diumano ang tangi nilang alam na
paraan ng pagdidisiplinasa mga bata sapagkat ito ang kanilang natutunan mula sa sarili nilang mga magulang
at mga lolo’t lola. Ayon din sa mga magulang, kailangan nila ng mga alternatibong paraan nang pagdidisiplina
sa mga bata na positibo at hindi gumagamit ng dahas o kalupitan. Sa ilalim ng House Bill 4455 o ang
“Positive and Nonviolent Discipline of Children Act” at ng Senate Bill 873 o ang “Anti-Corporal
Punishment Act of 2010”, ituturing na krimen ang mga sumusunod na corporal punishment: a) pamamalo,
paninipa, paghampas, pananampal, panininturon, paghahataw ng mga bagay na nakasasakit gaya ng walis,
pamalo, sinturon, stick, at iba pang kagaya ng mga ito; b) pagsampal sa bata o pananakit sa mukha o ulo; c)
paghila sa buhok, pananabunot, pagkalbo, paggupit sa buhok, pagpingot, pagkaladkad, pagtulak, pagsugat,
paghagis, pag-alog; d) pamimilit sa bata na gumawa ng mga mabibigat na gawain gaya ng pagbubuhat ng
mabibigat na bagay; pagluhod sa bato, asin, munggo; pagpilit na saktan ang sarili; e) pagpapabaya sa pisikal
na pangangailangan ng bata; f) pagpapa-squat, pagpapatayo o anumang kahalintulad na kaparusahan; g)
paggamit o pag-expose sa bata sa mga mapanganib na bagay kagaya ng apoy, yelo, tubig, sigarilyo, paminta,
alkohol, kemikal gaya ng klorox, pestisidyo, o ihi; h) pagtatali sa bata; i) pagkulong sa bata; j) verbal
abuse, pagsigaw, pananakot, pagsumpa, pagmumura; k) pamamahiya sa bata sa harap ng maraming tao.
Ayon sa panukalang batas, bukod sa mga magulang, stepparents, adoptive parents, common-law partner,
sakop din ng mga maaaring maharap sa kaparusahan ang mga foster parents, guardians, mga institusyong
inatasang mangalaga sa bata, mga guro at ibang opisyal ng eskwelahan, yaya, katulong, caregiver at
sinumang nakatatanda na naatasang mag-alaga sa bata. Sa ilalim ng panukala,  kahit sino ay pwedeng
magsampa ng kaso sa mga magulang at iba pang sangkot sa pananakit sa bata. Laganap ang corporal
punishment sa Pilipinas. Ipinakikita ng mga resulta ng mga pananaliksik sa mga batang Filipinong dumanas
ng pang-aabuso na ang mga pinakamalalalang kaso ng pagmamalupit ay isinagawa mismo ng kanilang mga
magulang sa ngalan ng pagdidisiplina. Kabilang dito ang pamamalo, pananakit o pambubugbog tulad ng
paggamit ng kahoy, sinturon, bato, walis at/o pamamaso ng plantsa, pagsesermon sa bata kahit na ito’y
walang maling nagawa, panghihiya sa bata sa harap ng maraming tao, paninigaw, at pagmumura sa bata.

Same Sex Marriage Dapat Ba?

Ang pag-aasawa ng parehong kasarian ay isang napaka-emosyonal na isyu para sa maraming mga

tao hindi lamang dito sa Pilipinas kundi pati na rin sa ibang bansa sa buong mundo. Gayunpaman, kapag ang

isang tao ay naghihiwalay mula sa mga katotohanan, malinaw na ang estado ay may mga nakakahimok na

dahilan upang i-endorso ang pambansang kasal at hindi ang kasal ng magkaparehong kasarian o mga unyon
ng sibil. Ang Pilipinas ay isang bansa na katoliko, at ang mga tao ay nag-aalaga para sa lalaki sa babaeng

kasal hindi lalaki sa lalaki o babae sa kasal ng babae. Ang demokrasya ay naging demokrasya sa pag-access

sa isang mas malawak na hanay ng mga salaysay at kwento sa LGBT's. At ginawang bahagi sila ng aming

mga karaniwang karanasan, lumilikha ng isang klima na makakatulong na maalis ang mapang-api na mga

stereotype tungkol sa homosexualidad. Ang pambu-bully ng mga bata ng LGBT sa mga paaralang

Amerikano, halimbawa, isang transgender ng Canada na sumali sa Miss Universe, ang paglabas ng mga

kilalang tao sa Hollywood, at narito din sa ating bansa, ang lahat ay nakapag-catalyze ng mga pag-uusap

dito. At habang nalalaman natin na ang mga ito ay nangyari kahit saan, alam namin ang mga unibersal na

elemento ng mga kuwentong ito. Ang kasal na kaparehong kasarian ay hindi dapat gawing ligal sa Pilipinas

sapagkat masisira nito ang institusyon ng kasal at magkakaroon ng negatibong epekto sa mga bata.

Ang magkasamang kasal ay hindi dapat gawing ligal sa Pilipinas sapagkat masisira nito ang

institusyon ng kasal. Ang pag-aasawa ay isang institusyong panlipunan ng matagal nang itinatag na mga

patakaran na nagbibigay sa lipunan ng pinakapundasyon ng sibilisasyon ng mga bumubuo ng mga yunit ng

pamilya sa ating bansa. Pangunahing pag-aasawa ang tungkol sa mga bata at sibilisasyon ng lipunan ngayon

at para sa hinaharap. Pantayin ang parehong pag-aasawa sa kasarian sa natural na kasal, sa gayon

magtuturo sa mga mamamayan ng mga mapaminsalang ideya sa lipunan na ang natural na kasal ay hindi mas

mahusay kaysa sa anumang ibang relasyon at ang pag-aasawa ay hindi isang paunang kinakailangan para sa

mga bata.

Karamihan sa mga homosexual ay inaamin na nais nilang sirain ang natural na kasal sa pamamagitan

ng gawing ligal ang parehong kasal sa kasarian. Ang taong homosekswal ay tumanggi na manirahan sa mga

pamantayan ng lipunan, madarama lamang nila ang pagpapatunay kung talunin nila ang mga pamantayang

iyon sa antas ng kanilang sariling pag-uugali. Ang mga homosexual ay maaari nang magpakasal nang pribado

at marami sa kanila ang gumagawa ng nais nila ay ang pag-endorso ng gobyerno. Karamihan sa mga ito ay

nangyayari na sa ating bansa at iba pang mga bansa na sumuporta sa gobyerno sa kasal sa parehong

kasarian. Ang natural na kasal ay magiging mahina kung ang kasal sa parehong kasarian ay ligal.

Kamakailan-lamang na nagpasa ng batas ang estado ng New York na nagpapawalang bisa sa pag-aasawa ng
magkaparehong kasarian. Nangangahulugan iyon na ang mga mag-asawang gay at tomboy ay maaaring mag-

asawa, na may ligal na proteksyon na karaniwang ibinibigay sa mga mag-asawang lalaki at babae.

Ang parehong kasal na pag-aasawa ay nais na tukuyin ang kasal bilang isang personal na ugnayan

lamang sa pagitan ng dalawang nakatuon na partido, ngunit ang pag-aasawa ay mas malaki kaysa sa

dalawang partido na kasangkot sa isang kasal. Kung ang dalawang tao na magkaparehong kasarian ay dapat

na magpakasal, magkakaroon lamang ng isang kasarian na nilikha sa mundong ito. Batas sa konstitusyon na

ang isang lalaki at babae ay dapat magpakasal, hindi lalaki at lalaki o babae at babae. Ang Filipino, nang

marinig ang salitang KASAL, ay bumubuo sa aking isip ng isang imahe ng isang lalaki at isang babae. Mga

kababaihan at ginoo, isa pa sa mga awtoridad ng ating moralidad ay tradisyon. Ang isa sa aming mga

tradisyon ay ang asawa na magdadala ng asawa mula sa pintuan hanggang sa kama pagkatapos ng kasal.

Binibigyan ako nito ng mga bumps ng gansa upang isipin ang isang lalaking nagdadala ng ibang lalaki mula sa

pintuan patungo sa kwarto. Napakasamang matapos na gawing ligal ang pag-aasawa ng magkaparehong

kasarian, isang napaka-nakakagambalang deklarasyon ang gagawin sa pagitan ng asawa at asawa o asawa o

asawa. Huwag nating gawing ligal ang pag-aasawa ng parehong kasarian. Madudumihan nito ang ating

lipunan. Panatilihin natin ang pader sa pagitan ng ating lipunan at pag-aasawa ng magkaparehong kasarian.

Kawawa tayo sa mga anak ng susunod na henerasyon.

Alyssa Mae Aguilar

Sinuknipan I, Del Gallego, Camarines Sur

09197335783

Queenalyssa052602@gmail.com
Layunin

Makapagtapos ng kolehiyo at maging isang ganap na guro’ng makapagbibigay ng nararapat at angkop na kaalaman
sa mga mag-aaral. Upang makatulong sa pag-abot ng kanilang mga pinapangarap sa buhay.

PERSONAL NA DATUS

Araw ng Kapanganakan: Mayo 26, 2002

Edad: 19 taong gulang

Lugar ng Kapanganakan: Carandang St. Tanauan, Batangas City

Tangkad: 5”6

Timbang: 50 kls.

Nasyonalidad: Filipino

Pangalan ng Ina: Susan C. Aguilar

Tirahan ng Magulang: Sinuknipan I, Del Gallego, Camarines Sur

Rehiliyon: Roman Catholic

Kasarian: Babae

Katayuan Sibil: Single

Lengguwaheng ginagamit: Tagalog

EDUCATIONAL BACKGROUND

PRIMARY Sinuknipan Elementary School (2008-2014)

SECONDARY Sinuknipan National High School (2014-2018)

SENIOR HIGH SCHOOL Sinuknipan National High School (2018-2020)