საქართველოს მთავრობა კანონპროექტები „მეწარმეთა შესახებ“ საქართველოს კანონში

ცვლილების შეტანის თაობაზე“

მოკლე ანალიზი

ზოგადად, ნებისმიერი რეფორმა და განსაკუთრებით, მეწარმეთა საქმიანობის

ირგვლივ ინიცირებული ნებისმიერი სახის ცვლილების დღის წესრიგში დაყენება
უნდა იწყებოდეს მოთხოვნის არსებობით. განმარტებით ბარათში არ ჩანს, რამ
განაპირობა " მეწარმეთა შესახებ" საქართველოს კანონში ცვლილებების შეტანის
აუცილებლობა.

ცვლილება 1) შპს-ში პარტნიორის მიერ წილის გაყიდვისას დანარჩენ პარტნიორებს

თავისი წილის პროპორციულად ექნებათ ამ წილის უპირატესი შესყიდვის უფლება
ცვლილება 2) სააქციო საზოგადოებაში ახალი აქციების გამოშვების შესახებ
გადაწყვეტილების მიღების შემთხვევაში აქციონერს საკუთარი წილის
პროპორციულად აქვს მათი უპირატესი შესყიდვის უფლრბა.

რამ წარმოშვა აღნიშნული მუხლების დამატების/რედაქცირების აუცილებლობა ?

მთავრობის ფუნქციაა მაქსიმალურად იცავდეს კერძო საკუთრებას და არ ერეოდეს მის
განკარგვაში. აღნიშნული მიმართულებით დამატებითი რეგულაციების
შემოღება თავის მხრივ წარმოადგენს უარყოფით სიგნალს ინვესტორებისათვის,
განსაკუთრებით იმ გარემოებაში როცა სახელმწიფო არეგულირებს თუ ვის მიენიჭოს
უპირატესობა პიროვნების მიერ კერძო საკუთრების გასხვისებისას. ბიზნესი,
საკუთარი ინტერესებიდან გამომდინარე, შიდა რეგულაციების და კერძო
მოლაპარაკებების საფუძველზე ისედაც ახდენს აღნიშნულის დარეგულირებას და
ყოველთვის ცდილობს მაქსიმალური სარგებლის მიღებას.
განმარტებით ბარათში ასევე არ ჩანს თუ რატომ იქნება ბიზნესისათვის
მომგებიანი უპირატესი შესყიდვის უფლების ამოქმედება. ხომ შეიძლება გარე
პირებზე გასხვისებული აქციები/წილი უფრო სარფიანი და მომგებიანი აღმოჩნდეს
ორგანიზაციისათვის.
აღნიშნულმა რეგულაციამ შეიძლება ზეგალენა მოახდინოს გასასხვისებელი წილის
საბაზრო ფასზეც და დააზარალოს კერძო მესაკუთრე.
ჯანსაღი კონკურენცია სწორედ თავისუფალ საბაზრო პირობებში ყალიბდება და
ხელოვნური ჩარევა, რომელიც გარკვეული ჯგუფებისათვის ხელოვნური
უპირატესობის მინიჭებას გულისხმობს, არ იქნება სიკეთის მომტანი კერძო
სექტორისათვის.
აღნიშნული მიმართულებით, ჩემი აზრით უფრო რელევანტური იქნებოდა ამავე
კანონის 53(4) მუხლის რედაქტირება/გაუქმენა, რომელიც დისკრიმინაციული
ხასიათისაა და გულისხმობს აქციათა სავალდებულო მიყიდვის წესს, კერძოდ "თუ
აქციების შეძენის შედეგად აქციონერს საკუთრებაში აქვს სააქციო საზოგადოების
ხმების 95%-ზე მეტი, მაშინ ამ აქციონერს (ამ მუხლის მიზნებისთვის – „მყიდველს“)
უფლება აქვს, სამართლიან ფასად გამოისყიდოს სხვა აქციონერთა აქციები". აღნიშნულ
საკითხზე მუშაობა ბევრად დადებითი ხასიათის გზავნილი იქნებოდა
ინვესტორებისათვის.

ცვლილება 3) აუდიტის კომიტეტის მარეგულირებელი ნორმები : როგორც

გაირკვა განსახორციელებელი ცვლილებები შესაბამისობაშია ევროკავშირის 2014-2016
წლის დირექტივასთან (EU Audit Reform: impacts on Public Interest Entities (PIE) and their
Audit Committees (AC)). რეალურად მოხდება გარკვეული საკითხების
დაზუსტება/გაუმჯობესება. მაგალითად მოქმედი კანონმდებლობით უდიტის
კომიტეტის წევრი ვერ იღებდა წევრობისთვის დადგენილი ანაზღაურებას, რაც
გარკვეულწილად ზღუდავს როგორც საწარმოს უფლებას გადაუხადოს
დაქირავებულს კუთვნილი ანაზღაურება, ასევე დაქირავებულის უფლებას გაწეული
შრომის სანაცვლოდ მიიღოს კუთვნილი ანაზღაურება.

კანონში ვერ ვიპოვე (99%-თ არაა ჩანაწერი) თუ რა გარემოებების არსებობის

შემთხვევაში შეუძლია საზოგადოებრივი დაინტერესების პირს (სდპ) თავი აარიდოს
აუდიტის კომიტეტის შექმნას. ვინაიდან ასეთი გამონაკლისების ჩამონათვალი
არსებობს ევროკავშირის აუდიტის კომიტეტების გზამკვლევში, ვფიქრობ ჩვენს
კანონშიც ჩამატება არ იქნებოდა ურიგო.
(იხილეთ დანართი 1/Appendix 1) http://ecoda.org/uploads/media/ecoDa-
PWC_Guidance_Audit_Committees_22_June_2016.pdf