ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟ ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ

ΛΑΡΙΣΑΣ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ Ν.Υ.
ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΝΟΣΗΛΕΥΤΙΚΗ ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΑ
ΝΟΣΗΛΕΥΤΙΚΗ ΦΡΟΝΤΙΔΑ ΣΕ ΑΣΘΕΝΗ ΜΕ
ΚΑΤΑΓΜΑ ΚΝΗΜΗΣ.

ΕΙΔΙΚΕΥΟΜΕΝΗ ΝΟΣΗΛΕΥΤΡΙΑ
ΠΑΡΔΑΛΗ ΜΑΡΙΑ

ΛΑΡΙΣΑ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2014

1
 ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
ΕΙΣΑΓΩΓΗ 5

ΓΕΝΙΚΟ ΜΕΡΟΣ
1. ΑΝΑΤΟΜΙΑ ΤΗΣ ΚΝΗΜΗΣ 7-10
1.1. Η κνήμη. 7
1.1.1. Το άνω άκρο της κνήμης (επίφυση). 8
1.1.2. Το σώμα της κνήμης (διάφυση). 9
1.1.3. Το κάτω άκρο της κνήμης (επίφυση). 9
1.2. Η περόνη. 10
2. ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΚΝΗΜΗΣ. 11-17
2.1. Οι μύες. 11
2.1.1. Το πρόσθιο διαμέρισμα της κνήμης. 11-12
2.1.2. Το έξω διαμέρισμα της κνήμης. 12-13
2.1.3. Το οπίσθιο διαμέρισμα της κνήμης. 13-16
2.2. Οι κνημοπερονιαίες αρθρώσεις. 16-17
2.2.1. Η άνω κνημοπερονιαία άρθρωση. 16
2.2.1.1. Οι κινήσεις της άνω κνημοπερονιαίας άρθρωσης. 16
2.2.1.2. Η αιμάτωση της άνω κνημοπερονιαίας άρθρωσης. 16
2.2.2. Η κάτω κνημοπερονιαία άρθρωση. 16
2.2.2.1. Η σταθερότητα της κάτω κνημοπερονιαίας άρθρωσης. 16
2.2.2.2. Οι κινήσεις της κάτω κνημοπερονιαίας άρθρωσης. 17
2.2.2.3. Η αιμάτωση της κάτω κνημοπερονιαίας άρθρωσης. 17
2.2.2.4. Η νεύρωση της κάτω κνημοπερονιαίας άρθρωσης. 17
3. ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΚΑΤΑΓΜΑΤΟΣ. 18-19
3.1. Αιτιοπαθογένεια. 18
3.2. Η συνύπαρξη ή μη τραύματος. 18
3.3. Ανάλογα της μορφολογίας. 19
3.4. Ανάλογα της θέσης. 19
3.5. Εμφανιζόμενη παρεκτόπιση. 19

2
4. ΚΑΤΑΓΜΑ ΚΝΗΜΗΣ. ΠΑΘΟΛΟΓΙΚΗ ΑΝΑΤΟΜΙΚΗ ΤΟΥ
ΚΑΤΑΓΜΑΤΟΣ. 20-22
4.1. Ανατομική θέση. 20
4.1.1. Ενδαρθρικό. 20
4.1.2. Μετάφυση και μεταβατική ζώνη. 20
4.1.3. Διάφυση. 20-21
4.2. Μορφολογία. 21
4.3. Κάκωση μαλακών μορίων. 22
4.4. Άλλες κακώσεις του σκέλους. 22
5. ΓΕΝΙΚΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΑ ΤΩΝ ΚΑΤΑΓΜΑΤΩΝ ΤΗΣ
ΚΝΗΜΗΣ. 23
6. ΔΙΑΓΝΩΣΗ. 24-25
6.1. Κλινική εκτίμηση. 24
6.1.1. Ιστορικό. 24
6.1.2. Κλινική εξέταση. 24
6.1.2.1. Εκτίμηση μαλακών μορίων. 24
6.1.2.2. Εκτίμηση των οστών. 24
6.2. Ακτινολογική εκτίμηση. 24-25
7. ΚΥΡΙΟΙ ΣΤΟΧΟΙ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΩΝ ΚΑΤΑΓΜΑΤΩΝ
ΚΝΗΜΗΣ. 26
8. ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ. 27-28
8.1. Θεραπεία καταγμάτων χαμηλής ενέργειας. 27
8.2. Θεραπεία καταγμάτων υψηλής ενέργειας. 28
8.3. Θεραπεία ανοιχτών καταγμάτων. 28
9. ΕΝΔΕΙΞΕΙΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ ΤΩΝ ΚΑΤΑΓΜΑΤΩΝ
ΚΝΗΜΗΣ. 29
10. ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΕΣ ΜΕΘΟΔΟΙ (ΤΕΧΝΙΚΕΣ). 30-32
10.1. Εσωτερική οστεοσύνθεση. 30
10.1.1. Ενδομυελική ήλωση. 30
10.1.2. Βίδες, πλάκες. 30
10.1.3. Εσωτερική οστεοσύνθεση ελάχιστης επεμβατικότητας. (ΜΙΡΟ) 30

3
10.1.4. Ασφαλιζόμενες πλάκες. 31
10.2. Εξωτερική οστεοσύνθεση. 31-32
11. ΕΠΙΠΛΟΚΕΣ. 33-35
1. Αγγειακή κάκωση. 33
2. Σύνδρομο διαμερίσματος. 33
3. Λοίμωξη. 34
4. Πλημμελής πώρωση. 34
5. Καθυστερημένη πώρωση και ψευδάρθρωση. 34
6. Δυσκαμψία αρθρώσεων. 34
7. Σύνδρομο περιοχικού πόνου. (αλγοδυστροφία) 34
8. Κάκωση των μαλακών μορίων. 35
9. Απώλεια δέρματος. 35
12. ΜΕΤΕΓΧΕΙΡΗΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ. 36
12.1. Άμεση μετεγχειρητική πορεία. 36
12.2. Μετεγχειρητική πορεία 36

ΕΙΔΙΚΟ ΜΕΡΟΣ
- ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΥΓΕΙΑΣ 39
- ΠΑΡΟΥΣΑ ΝΟΣΟΣ 40
- ΓΕΝΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΑΣΘΕΝΟΥΣ 41
- ΑΤΟΜΙΚΟ ΑΝΑΜΝΗΣΤΙΚΟ ΥΓΕΙΑΣ 42
- ΓΕΝΕΤΙΚΟ ΔΙΑΓΡΑΜΜΑ 43
- ΨΥΧΟΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ-ΣΥΝΗΘΕΙΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΕΣ ΣΥΝΗΘΕΙΕΣ-
ΣΥΝΗΘΗΣ ΗΜΕΡΗΣΙΑ ΔΙΑΙΤΑ-ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ-ΑΝΑΠΑΥΣΗ 44
- ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΥΓΕΙΑΣ KATΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ 45-46
- ΚΑΘΟΡΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΙΕΡΑΡΧΗΣΗ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ 47
- ΝΟΣΗΛΕΥΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΜΕΘΟΔΟ ΤΗΣ ΝΟΣΗΛΕΥΤΙΚΗΣ
ΔΙΕΡΓΑΣΙΑΣ 48-52
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ 53

4
 ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Τα κατάγματα της κνήμης αποτελούν μία συχνή κάκωση και καταλαμβάνουν
μεγάλο ποσοστό του ορθοπαιδικού χρόνου. Τα τροχαία ατυχήματα και οι στροφικές
κακώσεις στις αθλητικές δραστηριότητες αποτελούν τις συχνότερες αιτίες.1
Η αντιμετώπιση των καταγμάτων αυτών παραμένει αντικείμενο διχογνωμίας,
παρά την πρόοδο που έχει συντελεστεί τόσο στη μη επεμβατική όσο και στη
χειρουργική θεραπεία. Οι απόψεις στην ορθοπαιδική παρουσιάζουν διακυμάνσεις.
Είναι προφανές ότι δεν υπάρχει η τέλεια μέθοδος για την αντιμετώπιση όλων των
καταγμάτων της κνήμης. Διαφορετικές περιστάσεις απαιτούν και διαφορετική
προσέγγιση για το ίδιο πρόβλημα. Σημαντικό ρόλο παίζει η θέση και το είδος του
κατάγματος για να καθοριστεί και ο τρόπος της θεραπείας του.2

5
1. ΑΝΑΤΟΜΙΑ TΗΣ ΚΝΗΜΗΣ

6
 Ο σκελετός της κνήμης αποτελείται από τα οστά κνήμη, προς τα έσω, και περόνη,
προς τα έξω.

Τα δυο οστά αρθρώνονται μεταξύ τους κατά τα άκρα τους, δηλαδή αρθρώνονται
στην άνω κνημοπερονιαία διάρθρωση και στην κάτω κνημοπερονιαία συνδέσμωση.
Αντίστοιχα, προς το σώμα τους χωρίζονται με μεσόστεο διάστημα, το οποίο
καλύπτεται με μεσόστεο υμένα.3

ΕΙΚ. 1 ΚΝΗΜΗ ΚΑΙ ΠΕΡΟΝΗ(www.Google.com.)

1.1. Η ΚΝΗΜΗ.

Ο σκελετός της κνήμης αρθρώνεται με το μηριαίο οστό με τη διάρθρωση του

γόνατος (στην οποία δε μετέχει η περόνη) και με το πόδι στην ποδοκνημική
(αστραγαλοκνημική) διάρθρωση. Στην κνήμη διακρίνουμε το άνω άκρο, το σώμα και
το κάτω άκρο.3

7
 Εικ. 2. ΑΝΑΤΟΜΙΑ ΤΗΣ ΚΝΗΜΗΣ (www.Google.com.)

1.1.1. ΤΟ ΑΝΩ ΑΚΡΟ ΤΗΣ ΚΝΗΜΗΣ.(ΕΠΙΦΥΣΗ)

Το άνω άκρο της κνήμης είναι πιο ογκώδες από το κάτω και αποτελείται από τους
δύο κνημιαίους κονδύλους, τον έσω και τον έξω. Οι δύο κόνδυλοι χωρίζονται μεταξύ
τους μπροστά σε μια τριγωνική επιφάνεια, της οποίας η κορυφή τελειώνει προς τα
κάτω, στο κνημιαίο κύρτωμα, όπου προσφύεται ο επιγονατιδικός σύνδεσμος. Πίσω,
χωρίζονται με ένα μικρό εντύπωμα. Κάθε κνημιαίος κόνδυλος παρουσιάζει άνω
επιφάνεια και περιφέρεια. Η άνω επιφάνεια ονομάζεται κνημιαία γλήνη και
συντάσσεται με το σύστοιχο μηριαίο κόνδυλο. Η έσω κνημιαία γλήνη είναι ωοειδούς
σχήματος, βαθύτερη και επιμηκέστερη από την έξω κνημιαία γλήνη, που είναι
υποστρόγγυλη και σχεδόν επίπεδη. Μεταξύ των δυο κνημιαίων γληνών υπάρχει το
μεσογλήνιο έπαρμα ή μεσογλήνια άκανθα και στα πλάγιά της το έσω και το έξω
γληνιαίο φύμα. Μπροστά και πίσω από το μεσογλήνιο έπαρμα υπάρχει από μία
τριγωνική, άχονδρη και υποκοίλη επιφάνεια, ο πρόσθιος και ο οπίσθιος μεσογλήνιος
βόθρος, στους οποίους προσφύονται τα πέρατα των διάρθριων μηνίσκων και οι
χιαστοί σύνδεσμοι της διάρθρωσης του γόνατος. Η περιφέρεια κάθε κνημιαίου
κονδύλου ονομάζεται και περιγλήνιο χείλος. Η περιφέρεια του έσω κονδύλου
εμφανίζει οριζόντια αύλακα για την κατάφυση της οριζόντιας μοίρας του τένοντα του
ημι-υμενώδη μυ. Η περιφέρεια του έξω κονδύλου εμφανίζει την περονιαία αρθρική
επιφάνεια για τη σύνταξη με την κεφαλή της περόνης.(3,4,5)

Στο έξω χείλος του κνημιαίου κυρτώματος προέχει το φύμα του Gerdy ή φύμα του
πρόσθιου κνημιαίου μυ. Το φύμα αυτό, στο οποίο προσφύεται ο πρόσθιος κνημιαίος
μυς είναι ψηλαφητό και χρησιμεύει ως οδηγό σημείο για τον καθορισμό της θέσης
της πρόσθιας κνημιαίας αρτηρίας.3

8
 1.1.2. ΤΟ ΣΩΜΑ ΤΗΣ ΚΝΗΜΗΣ.(ΔΙΑΦΥΣΗ)

Το σώμα της κνήμης είναι τριγωνικό πρισματικό. Εμφανίζει τρεις επιφάνειες, την
έσω, την έξω και την οπίσθια, που χωρίζονται με τρία χείλη, το πρόσθιο, το έσω και
το έξω.

Το πρόσθιο χείλος (κνημιαία ακρολοφία), το έσω χείλος και η μεταξύ τους έσω
επιφάνεια έρχονται σε επαφή με το δέρμα γιατί δεν καλύπτονται από μαλακά μόρια.
Η έξω επιφάνεια, κατά το άνω μισό της, χρησιμεύει για την πρόσφυση των πρόσθιων
κνημιαίων μυών. Η οπίσθια επιφάνεια, στο άνω τριτημόριό της, εμφανίζει την
ιγνυακή γραμμή, η οποία φέρεται λοξά από τα άνω και έξω προς τα κάτω και έσω.
Πάνω από την ιγνυακή γραμμή, υπάρχει η τριγωνική ιγνυακή επιφάνεια, στην οποία
προσφύεται ο ιγνυακός μυς. Στο έξω χείλος της κνήμης προσφύεται ο μεσόστεος
υμένας.(3,5)

1.1.3. ΤΟ ΚΑΤΩ ΑΚΡΟ ΤΗΣ ΚΝΗΜΗΣ.(ΕΠΙΦΥΣΗ)

Το κάτω άκρο της κνήμης εμφανίζει πέντε επιφάνειες, την πρόσθια, την οπίσθια,
την έσω, την έξω και την κάτω.

Η έσω επιφάνεια προέχει προς τα κάτω και σχηματίζει το έσω σφυρό, του οποίου
η έξω επιφάνεια, που στρέφεται προς την περόνη, είναι αρθρική και αρθρώνεται με
την έσω αρθρική επιφάνεια του αστράγαλου (στην αστραγαλοκνημική διάρθρωση).
Η έξω επιφάνεια εμφανίζει την περονιαία εντομή για την άρθρωση με το κάτω άκρο
της περόνης. Η πρόσθια επιφάνεια δεν έχει κάτι το ιδιαίτερο. Η οπίσθια επιφάνεια
εμφανίζει αύλακες για τους τένοντες της στο βάθος στιβάδας των οπίσθιων μυών της
κνήμης. Η κάτω επιφάνεια είναι υποκοίλη και περιχονδρωμένη και συντάσσεται με
την άνω αρθρική επιφάνεια του σώματος του αστραγάλου (στην αστραγαλοκνημική
διάρθρωση).3

ΕΙΚ.3. ΕΓΚΑΡΣΙΑ ΔΙΑΤΟΜΗ ΤΗΣ ΚΝΗΜΗΣ(www.Google.com.)

9
 1.2. Η ΠΕΡΟΝΗ

Η περόνη είναι πολύ λεπτό οστό συγκριτικά με την κνήμη και βρίσκεται στην έξω
πλευρά του κατώτερου τμήματος του σκέλους. Η κεφαλή της περόνης παρουσιάζει
μία κυκλική επιφάνεια που αρθρώνεται με τον έξω κόνδυλο της κνήμης, αλλά δεν
αποτελεί μέρος της άρθρωσης του γόνατος. Η διάφυσή της είναι λεπτότερη και
εμφανίζει επάρματα. Ένα από αυτά παρέχει πρόσφυση στο μεσόστεο υμένα που
συνδέει την κνήμη με την περόνη. Το κατώτερο μέρος της περόνης προβάλλει προς
τα κάτω χαμηλότερα από την κνήμη και φέρει μία οστέινη προεξοχή στην έξω
πλευρά της ποδοκνημικής άρθρωσης γνωστή ως έξω σφυρό, που αρθρώνεται με τον
αστράγαλο.4

10
 2.ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΚΝΗΜΗΣ.
2.1. ΟΙ ΜΥΕΣ.

Η κνήμη και η περόνη, ο μεσόστεος υμένας και τα ενδομύϊα διαφράγματα

διαιρούν την κνήμη σε τρία διαμερίσματα, το πρόσθιο (εκτατικό), το έξω (περονιαίο)
και το οπίσθιο (καμπτικό).

2.1.1. Το πρόσθιο διαμέρισμα της κνήμης:

διαθέτει τέσσερις μύες, οι οποίοι είναι κυρίως υπεύθυνοι για τη ραχιαία κάμψη της
ποδοκνημικής διάρθρωσης και της έκτασης των δακτύλων. Νευρώνονται από το εν
τω βάθει περονιαίο νεύρο και αιματώνονται από την πρόσθια κνημιαία αρτηρία.5

ΕΙΚ.1. ΜΥΕΣ ΤΗΣ ΚΝΗΜΗΣ .(www.Google.com.)

Πίνακας 1.Οι μύες του πρόσθιου διαμερίσματος της κνήμης.

Μυς Έκφυση Κατάφυση Νεύρωση Κύρια ενέργεια

1)Πρόσθιος ΄Εξω κόνδυλος Έσω και κάτω Εν τω βάθει Κάμπτει

κνημιαίος και κάτω επιφάνεια του περονιαίο ραχιαία και
τριτημόριο της 1ου νεύρο στρέφει προς
έξω επιφάνειας σφηνοειδούς τα έσω το
της κνήμης. οστού και στη (Ο4-Ο5). πόδι.
βάση του 1ου
μεταταρσίου
οστού.

2)Μακρός Μέσο Ραχιαία Εν τω βάθει Εκτείνει το

11
 εκτείνων τον τριτημόριο της επιφάνεια της περονιαίο μεγάλο
μέγα δάκτυλο πρόσθιας βάσης της νεύρο δάκτυλο και
επιφάνειας της ονυχοφόρου κάμπτει
περόνης και φάλαγγας του (Ο5-Ι1). ραχιαία το
του μεσόστεου μεγάλου πόδι.
υμένα. δακτύλου.

3)Μακρός Έξω κόνδυλος Μέση και Εν τω βάθει Εκτείνει τα

εκτείνων τους της κνήμης, ονυχοφόρα περονιαίο έξω τέσσερα
δακτύλους άνω ¾ της φάλαγγα των νεύρο δάχτυλα και
πρόσθιας τεσσάρων κάμπτει
επιφάνειας της (έξω) ( Ο5-11) ραχιαία το
περόνης και δακτύλων. πόδι.
του μεσόστεου
υμένα.

4)Τρίτος Κάτω Ράχη της Εν τω βάθει Κάμπτει

περονιαίος τριτημόριο της βάσης του 5ου περονιαίο ραχιαία το
πρόσθιας μεταταρσίου νεύρο πόδι και
επιφάνειας της οστού. συμμετέχει
περόνης και ( Ο5-11) στην
του μεσόστεου ανάσπαση του
υμένα. έξω χείλους
του ποδιού. 5

2.1.2. Το έξω διαμέρισμα της κνήμης:

διαθέτει δύο μυς, οι οποίοι κάμπτουν πελματιαία και στρέφουν το άκρο πόδι προς τα
έξω. Νευρώνονται από το επιπολής περονιαίο νεύρο, κλάδο του κοινού περονιαίου
νεύρου. Δεν υπάρχουν αρτηρίες στο έξω διαμέρισμα της κνήμης.(3,5)

Πίνακας 2.Οι μύες του έξω διαμερίσματος της κνήμης.

Μυς Έκφυση Κατάφυση Νεύρωση Κύριες

ενέργειες

1) Μακρός Κεφαλή και Βάση του 1ου Επιπολής Στρέφουν προς

περονιαίος δύο άνω μεταταρσίου περονιαίο τα έξω το πόδι
τριτημόρια της οστού και 1ο νεύρο και ελαφρώς
έξω επιφάνειας σφηνοειδές το κάμπτουν
της περόνης. οστό. (Ο5,Ι1 και 12) πελματιαία.5

2)Βραχύς Κάτω δύο Ραχιαία

περονιαίος τριτημόρια της επιφάνεια του
έξω επιφάνειας φύματος στην

12
 της περόνης . έξω πλευρά
της βάσης του
5ου
μεταταρσίου
οστού.

2.1.3. Στο οπίσθιο διαμέρισμα της κνήμης:

οι κνημιαίοι μυς διαιρούνται σε δύο ομάδες, την επιπολής και την εν τω βάθει ομάδα.

α) Η επιπολής ομάδα των μυών σχηματίζει μία δυνατή μάζα στη γαστροκνημία της
κνήμης. Το μεγάλο μέγεθος αυτών των μυών σχετίζεται με την όρθια στάση του
ανθρώπου. Είναι δηλαδή ισχυροί και διογκωμένοι επειδή υποβαστάζουν και κινούν
το βάρος του σώματος. Αυτοί οι μύες ενεργούν από κοινού και κάμπτουν πελματιαία
το άκρο πόδι στην ποδοκνημική διάρθρωση. Ακόμα ανυψώνουν την πτέρνα ενάντια
στο βάρος του σώματος (στο βάδισμα, το χορό και κατά τη στήριξη στα δάχτυλα).
Νευρώνονται από το κνημιαίο νεύρο. Ο γαστροκνήμιος μυς είναι ένας από τους
λίγους μύες που έχουν μία μόνο πηγή αιμάτωσης, τις γαστροκνημιαίες αρτηρίες. Ο
υποκνημίδιος μυς αιματώνεται από τις γαστροκνημιαίες αρτηρίες, λαμβάνει όμως
αιμάτωση και από κλάδους της περονιαίας αρτηρίας.5

Πίνακας 3.Επιλολής ομάδα μυών του οπίσθιου διαμερίσματος της κνήμης.

Μυς ΄Εκφυση Κατάφυση Νεύρωση Κύριες

ενέργειες

1)Γαστροκνήμιο Έξω κεφαλή: Οπίσθια Κνημιαίο Κάμπτει

ς έξω επιφάνεια επιφάνειας νεύρο πελματιαία το
του έξω της πτέρνας άκρο πόδι,
μηριαίου δια του (Ι1-12). ανυψώνει την
κονδύλου. αχιλλείου πτέρνα κατά
Έσω κεφαλή: τένοντα. τη βάδιση και
ιγνυακή κάμπτει το
επιφάνεια του γόνατο.
μηριαίου
οστού, πάνω
από τον έσω
κόνδυλο.

2)Υποκνημίδιος Οπίσθια Οπίσθια Κνημιαίο Κάμπτει

επιφάνεια της επιφάνεια της νεύρο ραχιαία το
κεφαλής της πτέρνας δια άκρο πόδι και
περόνης, άνω του αχιλλείου (Ι1-Ι2). σταθεροποιεί
τεταρτημόριο τένοντα. την κνήμη
της οπίσθιας πάνω στο

13
 επιφάνειας της άκρο πόδι.
περόνης,
ιγνυακή
γραμμή και
έσω χείλος της
κνήμης.

3)Πελματικός Κατώτατο Υποστηρίζει

όριο της έξω ασθενώς τον
υπερκονδύλιας γαστροκνήμιο
γραμμής του στην
μηρού και από πελματιαία
το λοξό κάμψη του
ιγνυακό άκρου ποδιού
σύνδεσμο. και κάμπτει το
γόνατο.5

ΕΙΚ. 2. ΜΥΕΣ ΤΗΣ ΚΝΗΜΗΣ (www.Google.com.)

β)Τέσσερις μύες αποτελούν την εν τω βάθει ομάδα στο οπίσθιο διαμέρισμα της
κνήμης. Ο ιγνυακός μυς ενεργεί στην άρθρωση του γόνατος ενώ οι άλλοι μύες
ενεργούν στην ποδοκνημική και τις αρθρώσεις του άκρου ποδιού. Νευρώνονται από
το κνημιαίο νεύρο και αιματώνονται από την οπίσθια κνημιαία αρτηρία, κλάδοι της
οποίας είναι η περονιαία αρτηρία και η τροφοφόρος αρτηρία της κνήμης.(3,5)

Πίνακας 4.Εν τω βάθει ομάδα μυών του οπίσθιου διαμερίσματος της κνήμης.

Μυς Έκφυση Κατάφυση Νεύρωση Κύριες

14
 ενέργειες

1)Ιγνυακός Έξω επιφάνεια Οπίσθια Κνημιαίο Κάμπτει

του έξω επιφάνεια της νεύρο ασθενώς το
μηριαίου κνήμης, πάνω γόνατο και το
κονδύλου και από την (Ο4,Ο5 και Ι1) ξεμπλοκάρει.
έξω μηνίσκου. ιγνυακή
γραμμή.

2)Μακρός Κατώτερα δύο Βάση της Κνημιαίο Κάμπτει το

καμπτήρας του τριτημόρια της ονυχοφόρου νεύρο μεγάλο
μεγάλου οπίσθιας φάλαγγας του δάκτυλο σε
δακτύλου επιφάνειας της μεγάλου (Ι2 και Ι3). όλες τις
περόνης και δακτύλου. αρθρώσεις,
κάτω τμήμα κάμπτει
του μεσόστεου πελματιαία το
υμένα. πόδι,
υποστηρίζει
την ποδική
καμάρα.

3)Μακρός Μέσο Βάσεις των Κνημιαίο Κάμπτει τα

καμπτήρας των τριτημόριο της ονυχοφόρων νεύρο έξω τέσσερα
δακτύλων οπίσθιας φαλαγγών των δάκτυλα και
επιφάνειας της τεσσάρων (Ι2 και Ι3). πελματιαία το
κνήμης, κάτω (έξω) πόδι,
από την δακτύλων. υποστηρίζει
ιγνυακή την ποδική
γραμμή και καμάρα.
από το
μεσομύϊο
διάφραγμα που
τον χωρίζει
από τον
οπίσθιο
κνημιαίο μυ.

4)Οπίσθιος Μεσόστεος Φύμα Κνημιαίο Κάμπτει

κνημιαίος υμένας, σκαφοειδούς νεύρο πελματιαία και
οπίσθια οστού, στρέφει προς
επιφάνεια της σφηνοειδές, (Ι4 και Ι5). τα έσω το
κνήμης κάτω κυβοειδές οστό άκρο πόδι.5
από την και βάσεις 2ου,
ιγνυακή 3ου και 4ου
γραμμή και μεταταρσίου

15
 οπίσθια οστού.
επιφάνεια της
περόνης.

2.2. ΟΙ ΚΝΗΜΟΠΕΡΟΝΙΑΙΕΣ ΑΡΘΡΩΣΕΙΣ.

Η κνήμη και η περόνη αρθρώνονται στα άνω και κάτω τους άκρα. Η κίνηση στην
άνω κνημοπερονιαία άρθρωση είναι αδύνατη χωρίς κίνηση στην κάτω
κνημοπερονιαία άρθρωση.

2.2.1..Η άνω κνημοπερονιαία άρθρωση.

Είναι ο τύπος επίπεδης ορογόνου αρθρώσεως ανάμεσα στην κεφαλή της περόνης
και στον έξω κόνδυλο της κνήμης.

2.2.1.1. Οι κινήσεις της άνω κνημοπερονιαίας άρθρωσης.

Ελαφρές κινήσεις γίνονται στην άρθρωση αυτή κατά τη διάρκεια ραχιαίας κάμψης
του άκρου ποδιού στην ποδοκνημική άρθρωση. Αυτό πιέζει το έξω σφυρό εξωτερικά
και προκαλεί κινήσεις του σώματος και της κεφαλής της περόνης. Μερικές κινήσεις
της άρθρωσης επίσης συμβαίνουν κατά τη διάρκεια πελματιαίας κάμψης του άκρου
ποδιού.

2.2.1.2. Η αιμάτωση της άνω κνημοπερονιαίας άρθρωσης.

Οι αρτηρίες της άρθρωσης προέρχονται από την κάτω, έξω αρθρική αρτηρία του
γόνατος και την πρόσθια κνημιαία παλίνδρομη αρτηρία.

2.2.1.3. Η νεύρωση της άνω κνημοπερονιαίας άρθρωσης.

Τα νεύρα της άρθρωσης προέρχονται από το κοινό περονιαίο νεύρο και το νεύρο
για τον ιγνυακό μυ.

2.2.2. Η κάτω κνημοπερονιαία άρθρωση.

Αυτή είναι μία ινώδης άρθρωση τύπου συνδέσμωσης. Βρίσκεται μεταξύ των κάτω
άκρων της κνήμης και της περόνης.

2.2.2.1. Η σταθερότητα της κάτω κνημοπερονιαίας άρθρωσης.

Αυτή η διάρθρωση σχηματίζει μία ισχυρή σύνδεση μεταξύ των κάτω άκρων της
κνήμης και της περόνης και το μεγαλύτερο μέρος της δύναμης της ποδοκνημικής
άρθρωσης εξαρτάται από αυτή τη σύνδεση.

2.2.2.2. Οι κινήσεις της κάτω κνημοπερονιαίας άρθρωσης.

16
 Ελαφρές κινήσεις συμβαίνουν στην άρθρωση αυτή για να διευκολύνουν τον
αστράγαλο κατά τη διάρκεια της ραχιαίας κάμψης του άκρου ποδιού στην
ποδοκνημική άρθρωση.

2.2.2.3. Η αιμάτωση της κάτω κνημοπερονιαίας άρθρωσης.

Οι αρτηρίες της άρθρωσης προέρχονται από τον αναστομωτικό κλάδο της

περονιαίας αρτηρίας και τους έσω σφυριαίους κλάδους της πρόσθιας και της οπίσθιας
κνημιαίας αρτηρίας.

2.2.2.4. Η νεύρωση της κάτω κνημοπερονιαίας άρθρωσης.

Τα νεύρα της άρθρωσης προέρχονται από το εν τω βάθει περονιαίο. το κνημιαίο

και το μείζον σαφηνές νεύρο.

ΕΙΚ. 3. ΜΥΕΣ ΤΗΣ ΚΝΗΜΗΣ.(www.Google.com.)

3. ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΚΑΤΑΓΜΑΤΟΣ

17
 Κάταγμα είναι η τέλεια ή ατελής λύση της συνέχειας του οστού. Στο κάταγμα
έχουμε καταστροφή της μεσοκυττάριας ουσίας, καθώς και νέκρωση των γειτονικών
οστεοκυττάρων. Τα αιμοφόρα αγγεία καταστρέφονται και προκαλείται τοπική
αιμορραγία και σχηματισμός πήγματος αίματος.6

Η ταξινόμησή τους ποικίλλει ανάλογα με τη θέση εντόπισης, του μηχανισμού

πρόκλησης, της μορφολογίας του, της συνύπαρξης τραύματος κ.ά.

3.1Αιτιοπαθογένεια:

1.Τραυματικά

2. Εκ καταπονήσεως (stress fractures)

3. Παθολογικά, όταν η αντοχή του οστού μειώνεται λόγω πάθησης

4.# (κάταγμα) δίκην χλωρού ξύλου, σε παιδιά κάτω των 10 ετών.7

3.2. Η συνύπαρξη ή μη τραύματος στην εστία του κατάγματος τα διακρίνει σε:

Α. Κλειστά:

Βαθμός 0:μικρός ή καθόλου τραυματισμός μαλακών μορίων.

Βαθμός 1:επιπολής λύση συνέχειας δέρματος με μέτριο οίδημα και μωλωπισμό

δέρματος και υποδορίου.

Βαθμός 2:εν τω βάθει επιμολυσμένες λύσεις συνέχειας του δέρματος με οίδημα υπό
τάση, έντονο μωλωπισμό και φυσαλίδες.

Βαθμός 3:εκτεταμένη σύνθλιψη, οίδημα υπό τάση, φυσαλίδες ακόμη και σύνδρομο
διαμερίσματος ή κάκωση μειζόνων αγγείων. 2

Β. Ανοιχτά:

Βαθμός 1:μικρό νυγμώδες τραύμα(<1 cm) με μικρή εμφανή σύνθλιψη ή οίδημα.

Βαθμός2:μεγαλύτερο τραύμα από έξω προς τα έσω, με εμφανή σύνθλιψη του

δέρματος.

Βαθμός 3:βαριά κάκωση με σύνθλιψη δέρματος, απώλεια δέρματος σύνθλιψη μυών ή

λιγότερο βαριά αποκόλληση του περιόστεου.

α) με μεγάλη απώλεια μυών ή κάκωση νεύρων ή τενόντων

β) με αρτηριακή κάκωση

γ) με τραυματικό ακρωτηριασμό.2

3.3. Ανάλογα με τη μορφολογία τους τα κατάγματα διακρίνονται σε:

18
α) Λοξά ή ελαφρώς λοξά και εγκάρσια.

β) Σπειροειδή ή με παρασχίδα.

γ) Τμηματικά ή διπολικά κατάγματα.

δ)Συμπιεστικά (πλατέων οστών).

ε) Αποσπαστικά κατάγματα (πρόσθιας άνω λαγόνιας άκανθας, ωλέκρανου,

επιγονατίδας).7

3.4. Ανάλογα με τη θέση εντόπισης τους τα κατάγματα διακρίνονται σε:

α) Διάφυσης

β) Επίφυσης

γ) Μετάφυσης7

3.5. Ανάλογα με την εμφανιζόμενη παρεκτόπιση τα κατάγματα διακρίνονται σε:

α) Πλάγια μετατόπιση ως ποσοστό της διαμέτρου των κατεαγότων άκρων.

β) Γωνίωση του περιφερικού προς το κεντρικό.

γ) Στροφική παραμόρφωση.

δ) Εν σχέση με το μήκος διάσταση ή εφίππευση.7

4. ΚΑΤΑΓΜΑ ΚΝΗΜΗΣ.

19
 ΠΑΘΟΛΟΓΙΚΗ ΑΝΑΤΟΜΙΚΗ ΤΟΥ ΚΑΤΑΓΜΑΤΟΣ.
Η κνήμη έχει μοναδική ανατομική δομή. Η πρόσθια έσω επιφάνειά της βρίσκεται
εξ ολοκλήρου υποδορίως και η θέση της στο σώμα την καθιστά επιρρεπή σε
κακώσεις, συχνά υψηλής ενέργειας. Η παθολογική ανατομική του κατάγματος έχει
μεγάλη σημασία για την τελική έκβαση. Εξίσου σημαντική με την παθολογική
ανατομική του κατάγματος είναι και η κατάσταση των μαλακών μορίων.2

4.1. Ανατομική θέση.

Η φυσική εξέλιξη των καταγμάτων κνήμης επηρεάζεται από τη θέση του

κατάγματος, αν δηλαδή εντοπίζεται στη διάφυση, τη μεταβατική ζώνη που εκτείνεται
στη μετάφυση ή στην επίφυση, με ή χωρίς αρθρική συμμετοχή. Η ανταπόκριση του
φλοιώδους ιστού της διάφυσης είναι πολύ διαφορετική από αυτή του σπογγώδους
ιστού της μετάφυσης.

4.1.1. Ενδαρθρικό. (Επίφυση).

Εάν το κάταγμα επεκτείνεται στην άρθρωση του γόνατος ή στην ποδοκνημική και
εμφανίζει παρεκτόπιση, τότε η ενδαρθρική εντόπιση του κατάγματος αποκτά μεγάλη
σημασία, αφού το τελικό αποτέλεσμα θα εξαρτηθεί από την επίτευξη σταθερής
ανατομικής ανάταξης και την πρώιμη κινητοποίηση της άρθρωσης.

4.1.2. Μετάφυση και μεταβατική ζώνη.

Κατάγματα της μετάφυσης ή της μεταβατικής ζώνης μεταξύ μετάφυσης και

διάφυσης μπορούν να προκληθούν από συμπιεστικές δυνάμεις ή δυνάμεις ελκυσμού.
Εάν προκληθούν από συμπιεστικές δυνάμεις, συχνά είναι συντριπτικά και
εμφανίζουν αξονική παραμόρφωση. Η ένωση του σπογγώδους οστού μπορεί να είναι
ταχεία, αλλά σε μη αποδεκτή θέση.

Κατάγματα της μεταβατικής ζώνης που προκαλούνται από διατμητικές δυνάμεις

μπορεί να οφείλονται σε άμεση ή έμμεση κάκωση. Αυτά που προκαλούνται από
άμεση κάκωση, ιδίως σε νεαρά άτομα, είναι πολύ ασταθή. Το ίδιο μπορεί να ισχύει
και για αυτά που προκαλούνται από έμμεσο τραυματισμό, από στροφικές κακώσεις.
Η δύναμη που απαιτείται για τη θραύση μετάφυσης ασθενούς σε νεαρή ηλικία με
φυσιολογικό οστό είναι τεράστια. Επομένως μία διατμητική δύναμη που
εφαρμόζεται στη μετάφυση ή στη μεταβατική ζώνη μεταξύ μετάφυσης και διάφυσης
είναι υψηλής ενέργειας και μπορεί να σχετίζεται με σημαντική αστάθεια και
παρεκτόπιση.

4.1.3. Διάφυση.

Τα ασταθή παρεκτοπισμένα κατάγματα της κνημιαίας διάφυσης συχνά ενώνονται

αργά. Στις περιπτώσεις αυτές το περίβλημα μαλακών μορίων, που περιλαμβάνει
τόσο τους μύες όσο και το περιόστεο, μπορεί να υποστεί βαριά κάκωση. Ως εκ

20
τούτου η διατήρηση αποδεκτής ανάταξης μπορεί να είναι δύσκολη και η ένωση
μπορεί να καθυστερήσει, ιδίως όταν η περόνη παραμένει ανέπαφη.(2,8)

4.2. Μορφολογία.

Η μορφολογία του κατάγματος υποδεικνύει τον τύπο δύναμης που το προκάλεσε,

είτε είναι εγκάρσιο είτε βραχύ λοξό ή σπειροειδές, παρεκτοπισμένο ή απαρεκτόπιστο,
συντριπτικό ή μη.

Τα εγκάρσια και τα βραχέα λοξά κατάγματα, εφόσον δεν συσχετίζονται με

παθολογικές εξεργασίες του οστού, είναι ενδεικτικά πολύ μεγαλύτερης δύναμης από
τα σπειροειδή. Η εκτεταμένη συντριβή και παρεκτόπιση, που υποδηλώνουν πλήρη
ρήξη του περιβλήματος των μαλακών μορίων, τονίζουν τη βιαιότητα της κάκωσης.

Κατάγματα υψηλής ενέργειας που προκαλούνται από διατμητικές δυνάμεις είναι

συνήθως εγκάρσια, συντριπτικά και έντονα παρεκτοπισμένα.

ΕΙΚ.1. ΣΠΙΡΑΛ, ΣΥΝΤΡΙΠΤΙΚΟ, ΑΝΟΙΧΤΟ ΚΑΙ ΠΑΡΕΚΤΟΠΙΣΜΕΝΟ

ΚΑΤΑΓΜΑ ΚΝΗΜΗΣ. (www.Google.com)

Σπειροειδή κατάγματα με μικρή παρεκτόπιση και συντριβή συνήθως

αντιπροσωπεύουν τραυματισμούς χαμηλής ενέργειας.2

21
 ΕΙΚ.2. ΣΤΑΘΕΡΟ, ΕΓΚΑΡΣΙΟ ΚΑΙ ΣΠΕΙΡΟΕΙΔΕΣ ΚΑΤΑΓΜΑ ΚΝΗΜΗΣ.
(www.Google.com)

4.3. Κάκωση μαλακών μορίων.

Η κατάσταση των μαλακών μορίων είναι εξίσου σημαντική με τη μορφολογία του

κατάγματος. Η κάκωση των μαλακών μορίων μπορεί να είναι προφανής, με τη
ύπαρξη ανοιχτού τραύματος ή να εικάζεται από το εκτεταμένο οίδημα, τις
εκχυμώσεις και την αστάθεια του κατάγματος. Τα κλειστά κατάγματα μπορεί να
συνοδεύονται από πλήρη ρήξη του περιβλήματος μαλακών μορίων, με αποτέλεσμα το
σχηματισμό οιδήματος, την αύξηση της ενδοδιαμερισματικής πίεσης και της τάσης
στο δέρμα. Καταγματικές φυσαλίδες μπορεί να εμφανιστούν πρώιμα, επηρεάζοντας
σημαντικά τις θεραπευτικές αποφάσεις. Εάν το κάταγμα είναι ανοιχτό, σημαντικοί
παράγοντες είναι η θέση και το μέγεθος του θλαστικού τραύματος, ο βαθμός της
μυϊκής κάκωσης και η πιθανή επιμόλυνση.8

4.4. Άλλες κακώσεις του σκέλους.

Η παρουσία ή η απουσία άλλων κακώσεων στο ίδιο σκέλος επηρεάζει σημαντικά

τη φυσική εξέλιξη των καταγμάτων.

Η παρουσία ή απουσία αρτηριακής ή νευρικής κάκωσης ή αρχόμενου συνδρόμου

διαμερίσματος επηρεάζουν αποφασιστικά την αντιμετώπιση των καταγμάτων κνήμης.
Ειδικά οι αρτηριακές κακώσεις έχουν εξαιρετικά δυσμενή επίδραση στην πρόγνωση
των καταγμάτων.8

22
5.ΓΕΝΙΚΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΑ ΤΩΝ ΚΑΤΑΓΜΑΤΩΝ
ΚΝΗΜΗΣ
 Πόνος στην περιοχή της κάκωσης.

 Δυσχέρεια χρησιμοποίησης του μέλους που υπέστη το κάταγμα.

 Παραμόρφωση στη θέση του κατάγματος, λόγω της μετατόπισης των

τμημάτων του οστού.

 Οίδημα.

 Εκχυμώσεις.

 Μεγάλη ευαισθησία της περιοχής.

 Παρά φύση κινήσεις, δηλαδή κινήσεις που δεν γίνονται στο ακέραιο οστό
αλλά μόνο μεταξύ των σπασμένων τμημάτων του.

 Κριγμός που ακούγεται κατά την εκτέλεση των κινήσεων αυτών.

 Ο κριγμός και οι παρά φύση κινήσεις είναι τα πιο σίγουρα σημεία για την
διάγνωση του κατάγματος.9

23
 6. ΔΙΑΓΝΩΣΗ.
Η προσεκτική κλινική εκτίμηση και η ακτινολογική αξιολόγηση, με αναζήτηση
παραγόντων που επηρεάζουν τη φυσική εξέλιξη του κατάγματος, αποτελεί το πρώτο
σημαντικό βήμα για την αντιμετώπιση του τραυματισμού.2

6.1.Κλινική εκτίμηση.

6.1.1. Ιστορικό.

Η λήψη λεπτομερούς ιστορικού της κάκωσης είναι πολύ σημαντική, είτε

προέρχεται από τον ίδιο τον ασθενή είτε από αξιόπιστους μάρτυρες. Από το ιστορικό
και μόνο ο χειρουργός συχνά μπορεί να υποπτευτεί τη φύση του τραυματισμού.

Τα γενικά χαρακτηριστικά του ασθενούς έχουν μεγάλη σημασία και επηρεάζουν

τη θεραπεία. Ιδιαίτερη σημασία έχουν η ηλικία, η γενική κατάσταση της υγείας και
ιδιαίτερα οι προσδοκίες. Σε έναν επαγγελματία αθλητή οι προσδοκίες είναι
διαφορετικές από ένα άτομο που κάνει καθιστική ζωή και έχει ελάχιστες σωματικές
δραστηριότητες.2

6.1.2. Κλινική εξέταση.

Η προσεκτική κλινική εξέταση είναι υποχρεωτική. Πρέπει να εξετάζεται τοπικά το

σκέλος για το βαθμό κάκωσης των μαλακών μορίων, την ύπαρξη ανοιχτού τραύματος
το βαθμό παραμόρφωσης και αστάθειας, τη νευραγγειακή κατάσταση και την υποψία
παρουσίας συνδρόμου διαμερίσματος.

6.1.2.1. Εκτίμηση μαλακών μορίων.

Η αξιολόγηση δέρματος και μαλακών μορίων είναι ζωτικής σημασίας, καθώς

επιτρέπει στο χειρουργό να εκτιμήσει τη βιαιότητα του τραυματισμού.

6.1.2.2. Εκτίμηση των οστών.

Η κλινική εξέταση του σκέλους επιτρέπει την εκτίμηση της σταθερότητας του
κατάγματος. Απαραίτητη είναι η προσεκτική αξιολόγηση της οστικής βλάβης. Θα
πρέπει να ληφθούν υπόψιν όλοι οι παράγοντες θέσης, μορφολογίας, βαθμού
παρεκτόπισης και της έκτασης της συντριβής.2

6.2. Ακτινολογική εκτίμηση.

Στον κλασσικό έλεγχο λαμβάνονται μία προσθιοπίσθια, μία πλάγια και μία λοξή
ακτινογραφία, οι οποίες επιτρέπουν να προσδιοριστεί η μορφολογία του κατάγματος.
Οι ακτινογραφίες πρέπει να περιλαμβάνουν το γόνατο και την ποδοκνημική.

Εάν οι καταγματικές γραμμές επεκτείνονται ενδαρθρικά, τότε πρέπει να ζητηθεί

και μαγνητική τομογραφία.

24
 Εάν υπάρχει υποψία αγγειακής βλάβης, τότε υπάρχει ένδειξη για διενέργεια
αρτηριογραφίας.2

EIK. 1. ΑΚΤΙΝΟΓΡΑΦΙΑ ΚΑΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΝΗΜΗΣ.(www.Google.com)

25
7.ΚΥΡΙΟΙ ΣΤΟΧΟΙ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΩΝ
ΚΑΤΑΓΜΑΤΩΝ ΚΝΗΜΗΣ
Οι κύριοι στόχοι για την σωστή αντιμετώπιση των καταγμάτων κνήμης είναι:

 Ο περιορισμός της κάκωσης των μαλακών μορίων και η διατήρησης

κάλυψης του δέρματος.

 Η επίτευξη και διατήρηση της ανάταξης του κατάγματος.

 Η αναγνώριση του συνδρόμου διαμερίσματος.

 Η έναρξη πρώιμης φόρτισης (η φόρτιση προάγει την πώρωση).

 Η έναρξη των κινήσεων των αρθρώσεων όσο το δυνατόν γρηγορότερα.8

26
 8. ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ.
8.1. Θεραπεία καταγμάτων χαμηλής ενέργειας.

Τα περισσότερα κατάγματα χαμηλής ενέργειας, που περιλαμβάνουν και τις απλές

ανοιχτές κακώσεις μπορούν να αντιμετωπιστούν με συντηρητικές μεθόδους.

Εάν το κάταγμα είναι απαρεκτόπιστο ή ελαφρά παρεκτοπισμένο, ένας πλήρης

γύψος από το ανώτερο τμήμα του μηρού μέχρι τους αυχένες των μεταταρσίων
εφαρμόζεται με το γόνατο σε ελαφρά κάμψη και την ποδοκνημική σε ορθή γωνία. 8

Ένα παρεκτοπισμένο κάταγμα χρήζει ανάταξης υπό γενική αναισθησία και

ακτινολογικό έλεγχο πριν την εφαρμογή του γύψου. Το σκέλος τίθεται σε ανάρροπη
θέση και ο ασθενής παρακολουθείται για 48-72 ώρες. Εάν υπάρχει υπερβολικό
οίδημα, ο γύψος διανοίγεται. Οι ασθενείς συνήθως επιτρέπεται να σηκωθούν την 2 η ή
3η ημέρα, βαδίζοντας με ελάχιστη φόρτιση με τη βοήθεια βακτηριών. Μετά από 2
εβδομάδες, η θέση ελέγχεται ακτινολογικά.2

Σε σταθερά κατάγματα, ο πλήρης γύψος μπορεί να αντικατασταθεί μετά από 4-6

εβδομάδες από ένα λειτουργικό γύψο ή νάρθηκα κάτω από το γόνατο, ο οποίος
διαπλάθεται προσεκτικά ώστε να στηρίζεται στην εγγύς κνήμη και τον επιγονατιδικό
τένοντα. Αυτός απελευθερώνει το γόνατο και επιτρέπει την πλήρη φόρτιση.
Παραμένει μέχρι την πώρωση του κατάγματος η οποία χρειάζεται περίπου 8
εβδομάδες στα παιδιά, αλλά σπάνια λιγότερο από 16 εβδομάδες στους ενήλικες. (1,2)

27
 ΕΙΚ.1. ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΓΥΨΟΝΑΡΘΗΚΑ(www.Google.com.)

8.2. Θεραπεία καταγμάτων υψηλής ενέργειας.

Ο πιο σημαντικός παράγοντας που πρέπει να ληφθεί υπόψη είναι η βιωσιμότητα

των τραυματισμένων μαλακών μορίων και του υποκείμενου οστού. Οι παρακείμενοι
ιστοί του κατάγματος θα πρέπει να διαταράσσονται το λιγότερο δυνατό, ενώ η
ανοιχτή επέμβαση θα πρέπει να αποφεύγεται. Η εξωτερική οστεοσύνθεση προσφέρει
αρκετά πλεονεκτήματα, ενώ η ενδομυελική ήλωση αποτελεί μία εναλλακτική, αλλά
μπορεί να είναι δύσκολη.2

8.3. Θεραπεία ανοιχτών καταγμάτων.

΄Ενας κατάλληλος οδηγός για τη θεραπεία των καταγμάτων αυτών περιλαμβάνει:

 Αντιβιοτικά

 Χειρουργικό καθαρισμό

 Σταθεροποίηση

 Κάλυψη των μαλακών μορίων

 Αποκατάσταση

Τα αντιβιοτικά χορηγούνται άμεσα και συνεχίζονται για ένα πλήρες θεραπευτικό

σχήμα 3-5 ημερών. Μία κεφαλοσπορίνη ευρέως φάσματος είναι κατάλληλη, ωστόσο
μπορεί να χρησιμοποιηθεί και μία αμινογλυκοσίδη όπως η γενταμυκίνη για την
κάλυψη των αρνητικών κατά gram μικροβίων. Η μετρονιδαζόλη προστίθεται εάν έχει
συμβεί επιμόλυνση από χώμα.2

Η πλήρης εκτίμηση γίνεται στο χειρουργείο. Ο χειρουργικός καθαρισμός κρίνεται

απαραίτητος, αλλά το εκτεθειμένο οστό πρέπει να καλύπτεται εντός 5 ημερών από
την κάκωση. Η σταθεροποίηση επιτυγχάνεται με διάφορες μεθόδους ανάλογα με την
ενέργεια της κάκωσης.2

28
9. ΕΝΔΕΙΞΕΙΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ ΤΩΝ
ΚΑΤΑΓΜΑΤΩΝ ΚΝΗΜΗΣ.
Οι ενδείξεις για την χειρουργική αντιμετώπιση των καταγμάτων της κνήμης
χωρίζονται σε:

I. Πρωτογενείς

α).Απόλυτες

 Συνδυασμός ενδαρθρικού κατάγματος και κατάγματος της διάφυσης

 Ανοιχτό κάταγμα

 Μεγάλη οστική απώλεια

 Κάκωση αγγείων ή νεύρων

 Επανασυγκόλληση σκέλους

 Σύνδρομο διαμερίσματος

 Κάταγμα μηριαίου και κνήμης στο ίδιο σκέλος (αιωρούμενο γόνατο)

β).Σχετικές

 Ασταθή κατάγματα, αδυναμία διατήρησης της ανάταξης

 Σχετική βράχυνση

 Τμηματικά κατάγματα

 Κατάγματα κνήμης με άθικτη περόνη

 Κατάγματα της μεταβατικής ζώνης

 Πολυτραυματίες

 Υποχρεωτικός κλινοστατισμός

 Υψηλές προσδοκίες(επαγγελματίες αθλητές)

II. Όψιμες πρωτογενείς

 Αδυναμία διατήρησης της ανάταξης

III. Δευτερογενείς

 Μη αποδεκτή θέση

29
  Αντιμετώπιση επιπλοκών2

10. ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΕΣ ΜΕΘΟΔΟΙ. (ΤΕΧΝΙΚΕΣ)

10.1. Εσωτερική οστεοσύνθεση.

Ενδείκνυται σε ασταθή κατάγματα και σε ασθενείς με πολλαπλές κακώσεις.

Μπορεί να χρησιμοποιηθούν πλάκες, βίδες ή ενδομυελικοί ήλοι.

10.1.1. Ενδομυελική ήλωση.

Αφορά τα εγκάρσια ή βραχέα λοξά κατάγματα της μεσότητας της κνημιαίας

διάφυσης. Τοποθετείται ένας ήλος εντός του μυελικού αυλού του οστού για να
σταθεροποιήσει το κάταγμα. Είναι χειρουργείο μικρής επεμβατικότητας που γίνεται
με μικρές τομές. Υπάρχει μικρότερος κίνδυνος αιμορραγίας ή φλεγμονών. (1,10)

ΕΙΚ.1 ΕΝΔΟΜΥΕΛΙΚΗ ΗΛΩΣΗ(www.Google.com)

10.1.2.Βίδες, πλάκες.

Χρησιμοποιούνται σε κατάγματα ανοιχτά, συντριπτικά. Τα θραύσματα των οστών

συγκρατούνται με ειδικές βίδες και μεταλλικές πλάκες που συνδέονται με την
εξωτερική επιφάνεια του οστού.(2,11)

10.1.3. Εσωτερική οστεοσύνθεση ελάχιστης επεμβατικότητας. (ΜΙΡΟ)

Στη ΜΙΡΟ με βιολογική οστεοσύνθεση η γραμμή του κατάγματος δεν ανοίγεται

πολύ. Οι πλάκες εισάγονται διαμέσου μικρών τομών και οι βίδες τοποθετούνται με
νυγμώδεις τομές υπό ακτινοσκοπικό έλεγχο. Με πολύ προσεκτικό χειρισμό των
μαλακών μορίων, έμμεση ανάταξη και υποδόρια εισαγωγή της πλάκας, οι επιπλοκές
από τα μαλακά μόρια ελαχιστοποιούνται.2

30
 10.1.4. Ασφαλιζόμενες πλάκες.

Το εμφύτευμα αυτό δρα παρόμοια με σύστημα εξωτερικής οστεοσύνθεσης, όχι ως

πλάκα. Οι κοχλίες είναι διαφορετικοί και σταθεροποιούνται στην οπή της πλάκας.2

10.2. Εξωτερική οστεοσύνθεση.

Η εξωτερική οστεοσύνθεση σταθεροποιεί το κάταγμα τοποθετώντας βελόνες στο

οστό, οι οποίες συγκρατούνται εξωτερικά με μεταλλικά πλαίσια. Υπάρχουν διάφορα
συστήματα που επιτυγχάνουν αυτήν τη σταθεροποίηση, όπως τα κυκλικά συστήματα
Ilizarov. Η κυκλική οστεοσύνθεση, είναι δυνατόν να πραγματοποιηθεί με δύο
δακτυλίους ή με ένα δακτύλιο που συνδέεται με ένα συνηθισμένο πλαίσιο εξωτερικής
σύνθεσης.

Εξωτερική οστεοσύνθεση απαιτείται αν το τραύμα είναι ρυπαρό ή αν υπάρχει

εκτεταμένη απώλεια δέρματος. Η συγκράτηση δεν είναι τόσο σταθερή όσο με την
πλάκα ή τον ενδομυελικό ήλο, διατηρεί όμως την ανάταξη και το μήκος μέχρι να
επουλωθούν οι μαλακοί ιστοί. Αν και το σύστημα της εξωτερικής οστεοσύνθεσης
φαίνεται ιδιαίτερα αποκρουστικό στην όψη, τελικά γίνεται καλά ανεκτό από τους
ασθενείς.(1,2,12)

Σύστημα ΕξωτερικήςΜονόπλευρο Σύστημα

Οστεοσύνθεσης Ilizarov Εξωτερικής Οστεοσύνθεσης

ΕΙΚ.2. ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΟΣΤΕΟΣΥΝΘΕΣΗ(www.Google.com)

31
ΕΙΚ.3. ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΟΣΤΕΟΣΥΝΘΕΣΗ(www.Google.com)

32
 11. ΕΠΙΠΛΟΚΕΣ ΤΩΝ ΚΑΤΑΓΜΑΤΩΝ ΚΝΗΜΗΣ.
Οι επιπλοκές των καταγμάτων κνήμης είναι:

1. Αγγειακή κάκωση.

Τα κατάγματα του κεντρικού μισού της κνήμης μπορεί να τραυματίσουν την

ιγνυακή αρτηρία. Αυτό αποτελεί επείγουσα κατάσταση, η οποία χρήζει
αγγειογραφίας, διερεύνησης και επιδιόρθωσης.8

Μπορεί να οδηγήσει σε γάγγραινα του ποδιού και της ποδοκνημικής. Η

κυκλοφορία πρέπει πάντα να παρατηρείται προσεκτικά σε περιπτώσεις πιθανής
σημαντικής διάτασης ή σύνθλιψης των αγγείων τη στιγμή της σύγκρουσης και τα
ευρήματα να καταγράφονται. Νευρολογικές βλάβες συχνά συνοδεύουν τις αγγειακές. 1

2. Σύνδρομο διαμερίσματος.

Τα κατάγματα κνήμης προκαλούν αιμορραγία και οίδημα στους κλειστούς

περιτονιακούς χώρους και χωρίς θεραπεία οδηγούν σε σύνδρομο διαμερίσματος με
ισχαιμική ίνωση των μυών. Αν ο ασθενής αναπτύξει μία διατεταμένη γαστροκνημία,
με απώλεια της παθητικής έκτασης και περιορισμένη αισθητικότητα μετά από ένα
κάταγμα κνήμης, απαιτείται αποσυμπίεση και των τεσσάρων διαμερισμάτων του
σκέλους. Αυτό μπορεί να γίνει με αφαίρεση 5cm από την περόνη μαζί με το
περιόστεό της. Εξίσου όμως αποτελεσματική είναι μία ευρεία φασιοτομή (δηλ.
διάνοιξη της περιτονίας) διαμέσου μεγάλης δερματικής τομής.1

Ο υψηλός βαθμός εγρήγορσης είναι το παν! Τα προειδοποιητικά συμπτώματα

είναι ο αυξανόμενος πόνος, το αίσθημα μεγάλης τάσης ή πίεσης στην κνήμη και η
υπαισθησία της κνήμης ή του ποδιού. Η διάγνωση μπορεί να επιβεβαιωθεί με τη
μέτρηση των ενδοδιαμερισματικών πιέσεων στην κνήμη.8

EIK.1. ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑΤΟΣ (www.Google.com.)

3. Λοίμωξη.

33
 Τα ανοιχτά κατάγματα ενέχουν πάντα τον κίνδυνο λοίμωξης. Ακόμη και μία μικρή
λύση του δέρματος θα πρέπει να αντιμετωπίζεται με προσοχή και χειρουργικό
καθαρισμό πριν τη σύγκλιση του τραύματος.

Σε εγκατεστημένη λοίμωξη, η σκελετική οστεοσύνθεση δεν θα πρέπει να

αφαιρείται εφόσον το σύστημα είναι σταθερό. Ο έλεγχος της λοίμωξης και η πώρωση
του κατάγματος είναι πιο πιθανά εάν η οστεοσύνθεση είναι ασφαλής. Εντούτοις, εάν
το υλικό έχει χαλαρώσει, τότε θα πρέπει να αφαιρείται και να αντικαθίσταται με
εξωτερική οστεοσύνθεση. Οι εμμένουσες λοιμώξεις είναι πιο πιθανό να μην
υποχωρήσουν, εκτός αν τα εμφυτεύματα αντικατασταθούν με εξωτερική
οστεοσύνθεση.8

4. Πλημμελής πώρωση.

Η ήπια βράχυνση (μέχρι 1,5 εκατοστά) δεν δημιουργεί συνήθως προβλήματα,

αλλά η γωνίωση θα πρέπει να αποφεύγεται σε κάθε περίπτωση. Γωνίωση άνω των 7
μοιρών σε οποιοδήποτε επίπεδο δεν είναι αποδεκτή. Η πλημμελής πώρωση του
κατάγματος πλησίον των οστικών άκρων της κνήμης είναι πιο πιθανό να οδηγήσει σε
πρώιμη οστεοαρθρίτιδα. Η παραμόρφωση, εάν είναι σοβαρή, θα πρέπει να
διορθώνεται με οστεοτομία της κνήμης.8

5. Καθυστερημένη πώρωση και ψευδάρθρωση.

Τα υψηλής ενέργειας κατάγματα και αυτά που συνοδεύονται από οστική απώλεια
ή εν τω βάθει λοίμωξη πωρώνονται βραδέως και είναι επιρρεπή σε ψευδάρθρωση. Η
χρήση οστικών μοσχευμάτων μπορεί να επιλύσει μερικές φορές την καθυστερημένη
πώρωση. Σε άλλες περιπτώσεις, ένας διαφορετικός τύπος οστεοσύνθεσης μπορεί να
είναι απαραίτητος.8

6. Δυσκαμψία αρθρώσεων.

Η παρατεταμένη ακινητοποίηση σε γύψο είναι επιρρεπής στην πρόκληση

δυσκαμψίας της ποδοκνημικής και του άκρου ποδός, η οποία μπορεί να επιμείνει για
12 μήνες ή και περισσότερο παρά τις ενεργητικές ασκήσεις. Αυτό μπορεί να
αποφευχθεί με την εναλλαγή σε ένα λειτουργικό νάρθηκα μόλις είναι αυτό ασφαλές,
συνήθως μετά από 4-6 εβδομάδες.8

7. Σύνδρομο περιοχικού πόνου (αλγοδυστροφία).

Στα κατάγματα περιφερικού τριτημορίου, η αλγοδυστροφία δεν είναι ασυνήθης.

Οι ασκήσεις πρέπει να ενθαρρύνονται καθ’ όλη τη διάρκεια της θεραπείας.8

8. Κάκωση των μαλακών μορίων.

Η κάκωση των μαλακών μορίων γύρω από ένα κάταγμα κνήμης και περόνης
παρεμποδίζει την τελική λειτουργία του σκέλους. Η αντιμετώπιση των μαλακών
μορίων είναι συχνά δυσκολότερη από την αντιμετώπιση του κατάγματος.1

34
 9. Η απώλεια δέρματος.

Η απώλεια δέρματος πάνω από την υποδόρια επιφάνεια της κνήμης αποτελεί ένα
ιδιαίτερο πρόβλημα. Το εκτεθειμένο οστό δεν πωρώνεται καλά και συχνά είναι
αναγκαίο να αναζητηθεί η βοήθεια πλαστικού χειρουργού για να επιτύχουμε
δερματική κάλυψη. Οποιοδήποτε κάλυμμα δέρματος είναι καλύτερο από την απουσία
καλύμματος, αλλά οι ελεύθεροι κρημνοί, που μεταφέρονται με τη δική τους
αιμάτωση με μικροαγγειακή χειρουργική, αποτελούν πιθανόν την πιο ικανοποιητική
λύση. Μία εναλλακτική λύση αποτελεί το μόσχευμα των διασταυρούμενων σκελών
(cross leg flap).1

12. ΜΕΤΕΓΧΕΙΡΗΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ.

12.1. Άμεση μετεγχειρητική πορεία

35
 Μετά το τέλος της επέμβασης, πρέπει να αξιολογηθεί ρεαλιστικά η κατάσταση. Ο
μέσος χρόνος νοσηλείας είναι 7 ημέρες, με ένα εύρος 5-12 ημέρες. Χορηγείται
κεφαλοσπορίνη δεύτερης γενιάς για 24 ώρες, εάν πρόκειται για κλειστά κατάγματα,
ενώ για τα ανοιχτά χορηγείται συνδυασμός κεφαλοσπορίνης, αμινογλυκοσίδης και
μετρονιδαζόλης για 48-96 ώρες μετεγχειρητικά. Χορηγείται επίσης ηπαρίνη χαμηλού
μοριακού βάρους.13

Το άκρο τοποθετείται σε νάρθηκα σε 95ο ραχιαία έκταση. Σε ιδανικές συνθήκες ο

νάρθηκας αφαιρείται από την 2η μετεγχειρητική ημέρα και ο ασθενής ενθαρρύνεται
να κινεί την ποδοκνημική. Επανατοποθετείται μετά από τις ασκήσεις και παραμένει
κατά τη διάρκεια της νύχτας, μέχρι να ανακτήσει ο ασθενής φυσιολογική ραχιαία
έκταση.2

12.2. Μετεγχειρητική παρακολούθηση.

Η προσεκτική μετεγχειρητική παρακολούθηση είναι αναγκαία εξαιτίας του αγώνα

δρόμου μεταξύ της επούλωσης του οστού και της αποτυχίας του εμφυτεύματος. Εάν
ο ασθενής επιδεικνύει καλή επούλωση των μαλακών μορίων και σταθερότητα του
συστήματος εσωτερικής οστεοσύνθεσης, επιτρέπεται έναρξη ελάχιστης φόρτισης με
προοδευτική αύξησή της, ανάλογα με τις ακτινογραφίες που λαμβάνονται σε
διαστήματα τριών εβδομάδων.

Το μέσο κάταγμα κνήμης ενώνεται εντός 16-20 εβδομάδων, οπότε είναι δυνατή η
ανάληψη περισσότερων δραστηριοτήτων.2

36
ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΑΣΘΕΝΟΥΣ

37
ΝΟΣΗΛΕΥΤΙΚΗ ΔΙΕΡΓΑΣΙΑ

ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΥΓΕΙΑΣ

38
ΚΛΙΝΙΚΗ : ΟΡΘΟΠΑΙΔΙΚΗ

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΕΙΣΑΓΩΓΗΣ : 26/10/2013

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΛΗΨΗΣ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ: 13/11/2013

ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ: Κ.Μ.

ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΑΣΘΕΝΟΥΣ :ΚΡΑΝΙΑ ΕΛΑΣΣΟΝΑΣ

ΤΗΛ. ΟΙΚΙΑΣ: 69953……..

ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΣΥΓΓΕΝΩΝ :ΚΡΑΝΙΑ ΕΛΑΣΣΟΝΑΣ

ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟΣ ΦΟΡΕΑΣ: ΟΓΑ

ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ :ΕΓΓΑΜΟΣ

ΗΛΙΚΙΑ: 64

ΦΥΛΟ: ΑΡΡΕΝ

ΘΡΗΣΚΕΥΜΑ: Χ.Ο.

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΓΕΝΝΗΣΗΣ : 1949

ΤΟΠΟΣ ΓΕΝΝΗΣΗΣ: ΚΡΑΝΙΑ

ΕΘΝΙΚΟΤΗΤΑ: ΕΛΛΗΝΙΚΗ

ΦΥΛΗ: ΛΕΥΚΗ

ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ: ΚΤΗΝΟΤΡΟΦΟΣ

ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΝΕΑ: ΝΑΙ

ΕΠΑΝΕΙΣΑΓΩΓΗ : –

ΔΙΑΚΟΜΙΔΗ: ΚΕΝΤΡΟ ΥΓΕΙΑΣ ΕΛΑΣΣΟΝΑΣ

ΠΙΘΑΝΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ: ΚΑΤΑΓΜΑ ΚΑΤΩ ΤΡΙΤΗΜΟΡΙΟΥ ΚΝΗΜΗΣ (ΑΡ)

ΠΗΓΗ ΚΑΙ ΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑ ΤΟΥ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ: Ο ΙΔΙΟΣ

ΚΥΡΙΟ ΕΝΟΧΛΗΜΑ: ΑΛΓΟΣ ΚΑΙ ΑΔΥΝΑΜΙΑ ΒΑΔΙΣΗΣ

ΠΑΡΟΥΣΑ ΝΟΣΟΣ

39
 Ο Κ.Μ. προσήλθε στο Τ.Ε.Π. του Π.Π.Γ.Ν.Λάρισας μετά από πτώση που είχε σε
τοποθεσία 4,5 χιλιομέτρων μακριά από κατοικημένη περιοχή. Διακομίσθηκε στο εν
λόγω νοσοκομείο με ασθενοφόρο του κέντρου υγείας Ελασσόνας. Ο ασθενής μας
πληροφόρησε ότι κατά τη διάρκεια της εργασίας του (βοσκή προβάτων) και σε
προσπάθεια να σηκωθεί από τη θέση που καθόταν, το πόδι του (αρ), γύρισε και ο
ίδιος έπεσε πάνω στο πόδι του με δύναμη. Ο ίδιος λέει ότι στον τόπο της πτώσης του
έγινε προσπάθεια για ανάταξη από γιατρό που έτυχε να βρίσκεται στην περιοχή.
Εξετάστηκε στα Τ.Ε.Π. από ορθοπαιδικό την ίδια μέρα. Πραγματοποιήθηκαν
ακτινογραφίες γόνατος και κνήμης και διεγνώσθη ανοιχτό κάταγμα κνήμης. Τέθηκε
φλεβοκαθετήρας και ο ασθενής υπεβλήθη σε εργαστηριακές εξετάσεις, τα
αποτελέσματα των οποίων είναι:

Εργαστηριακές εξετάσεις εισόδου:

Γενική αίματος και βιοχημικός έλεγχος

Αιματοκρίτης:41,7%

Αιμοσφαιρίνη:13,9g/dL

Σάκχαρο:115mg/dl

Ουρία:49mg/dl

Κρεατινίνη:0,99mg/dl

Οξαλοξεική τρανσαμινάση:40IU/I.

Συστήθηκε η μεταφορά του στην ορθοπαιδική κλινική, όπου θα παραμείνει νήστις

για ενδεχόμενο χειρουργείο.

Οι οδηγίες που δόθηκαν από τον γιατρό των επειγόντων περιστατικών είναι:

Έναρξη ορρού Ringer’s Lactated 1 λίτρο το 24ωρο, παρακεταμόλη 1gr σε 100cc

N/S 0,9% ενδοφλεβίως ανά 6 ώρες, ανάρροπη θέση του άκρου στο κρεβάτι,
τοποθέτηση cryocuff (παγοθεραπεία), νήστις για ενδεχόμενο χειρουργείο. Επίσης να
γίνεται τακτική παρακολούθηση του σκέλους για σύνδρομο διαμερίσματος.

Έναρξη αντιβίωσης για πέντε ημέρες : κεφορανίδη 1gr σε 20cc N/S 0,9% ανά 8
ώρες και αμικασίνη 1 gr σε 20cc N/S 0,9% το 24ωρο.

ΓΕΝΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΑΣΘΕΝΟΥΣ

40
 Βάρος ασθενούς : 85 κιλά Ύψος : 1,75

Ζωτικά σημεία Θερμοκρασία : 36,6 Αναπνοές

Αρτηριακή πίεση : 145/85mmHg Σφίξεις : 85

Έφτασε στο νοσοκομείο : Περπατώντας-

Με φορείο : ΝΑΙ

Με καρότσι : -

Κυριότερα συμπτώματα κατά την εισαγωγή : Άλγος και αδυναμία βάδισης,

τραύμα στην περιοχή της κνήμης.

Συνοδεύεται από συγγενείς.

ΑΤΟΜΙΚΟ ΑΝΑΜΝΗΣΤΙΚΟ ΥΓΕΙΑΣ.

41
ΓΕΝΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΥΓΕΙΑΣ :Καλή.

ΠΑΙΔΙΚΑ ΝΟΣΗΜΑΤΑ : Αναφέρει ότι δεν έχει περάσει παιδικά νοσήματα.

ΕΜΒΟΛΙΑ : Αναφέρει ότι δεν θυμάται τα παιδικά εμβόλια. Αναφέρει εμβόλια στο
στρατό.

ΝΟΣΗΜΑΤΑ ΕΝΗΛΙΚΑ : Αρτηριακή υπέρταση υπό αγωγή.

ΑΤΥΧΗΜΑΤΑ, ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΟΙ : Σε ηλικία 13 ετών, μετά από πτώση αναφέρει

κάταγμα στον αριστερό αγκώνα.

ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΕΣ ΕΠΕΜΒΑΣΕΙΣ : Χειρουργηθέν κάταγμα αγκώνα αριστερά.

ΕΙΣΑΓΩΓΕΣ ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ : Προ 50ετίας και τώρα

ΑΛΛΕΡΓΙΕΣ : Δεν αναφέρει.

ΦΑΡΜΑΚΑ : Ιρβεσαρτάνη/υδροχλωροθειαζίδη 300mg/12,5 mg (Co-approvel

300/12,5mg)

ΠΕΡΙΟΔΙΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ : Αναφέρει επίσκεψη σε ΩΡΛ για αφαίρεση βύσματος

και σε παθολόγο για ρύθμιση της αρτηριακής υπέρτασης.

ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΟΙ ΚΙΝΔΥΝΟΙ : Κίνδυνοι από το κρύο και τη ζέστη, από σκυλιά,

εχινόκοκκο.

ΜΕΤΡΑ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ : Καλό πλύσιμο των χεριών, ζεστά ρούχα το χειμώνα και
καπέλο το καλοκαίρι, εμβολιασμοί στα σκυλιά.

ΕΚΘΕΣΗ ΣΕ ΤΟΞΙΚΕΣ ΟΥΣΙΕΣ : -

ΚΑΠΝΙΣΜΑ : -

ΟΙΝΟΠΝΕΥΜΑ : Κάθε Κυριακή ένα ποτήρι κρασί στο φαγητό.

ΚΑΦΕΙΝΗ: Έναν ελληνικό καφέ κάθε πρωί.

ΑΛΛΕΣ ΟΥΣΙΕΣ : -.

ΓΕΝΕΤΙΚΟ ΔΙΑΓΡΑΜΜΑ.

42
 Δ.Μ. 75χρ. Ι. Μ. 90 χρ.

Λοίμωξη αναπνευστικού Α.Υ.

Γ.Μ.

Γ.Μ. Χ.Μ. Λ.Μ. Ι.Μ. Κ.Μ. Μ.Μ

72χρ 71χρ. 69χρ. 67χρ. 64χρ. 61χρ.

Α.Υ Α.Υ.

Δ.Μ Γ.Μ. Ε.Μ

39χρ 38χρ 32χρ

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΣΧΕΤΙΖΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΓΕΝΕΤΙΚΟ ΔΙΑΓΡΑΜΜΑ.

Αρτηριακή υπέρταση. Ο ασθενής εμφανίζει το ίδιο πρόβλημα υγείας με τη μητέρα

του και ένα από τα αδέρφια του.

ΨΥΧΟΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ

43
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κρανιά Ελασσόνας. Οικογένεια καθαρά αγροτική με
πέντε παιδιά που βοηθούσαν στις αγροτικές δουλειές. Ο ασθενής αναφέρει ότι
μεγάλωσε απλά και περιορισμένα αλλά διατηρεί πολύ καλές σχέσεις με τα αδέρφια
του. Τελείωσε το δημοτικό σχολείο και παντρεύτηκε σε ηλικία 24 ετών. Απέκτησε
τρεις γιους.

ΣΥΝΗΘΕΙΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ

Σηκώνεται από τις 5 πμ. και πηγαίνει με τα πρόβατα για βοσκή. Περπατάει 13
χιλιόμετρα καθημερινά, 7 ώρες σε ανηφορικό δρόμο και 5 ώρες το δρόμο της
επιστροφής. Στις 7μμ επιστρέφει στο σπίτι, τρώει και αναπαύεται.

ΣΥΝΗΘΗΣ ΗΜΕΡΗΣΙΑ ΔΙΑΙΤΑ

Αναφέρει ότι δεν έχει ιδιαίτερες προτιμήσεις στο φαγητό αρκεί να υπάρχει κρέας στο
φαγητό του τουλάχιστον μέρα παρά μέρα.

ΥΠΝΟΣ
Αναφέρει ότι κοιμάται οχτώ ώρες καθημερινά.

ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ-ΑΝΑΠΑΥΣΗ
Αναφέρει ότι δεν έχει ιδιαίτερες δραστηριότητες. Κάθε Κυριακή αναφέρει ότι
πηγαίνει στην εκκλησία και μετά το πέρας της εκκλησίας περνάει λίγη ώρα στο
ΚΑΠΗ του χωριού.

ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΤΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ

44
ΓΕΝΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ : Η γενική κατάσταση του ασθενούς είναι καλή. Αναφέρει
ότι είναι 85kg τα οποία διατηρεί εδώ και πολλά χρόνια.

ΔΕΡΜΑ : Ο ασθενής δεν αναφέρει προβλήματα από το δέρμα όπως ξηροδερμία,

τριχόπτωση. Αναφέρει ότι δεν έχει επισκεφτεί δερματολόγο.

ΚΕΦΑΛΙ : Δεν αναφέρει προβλήματα όπως ιλίγγους, ημικρανίες και άλλα. Αναφέρει
ότι δεν έχει επισκεφθεί γιατρό της ειδικότητας αυτής.

ΜΥΤΗ-ΚΟΛΠΟΙ ΠΡΟΣΩΠΟΥ : Δεν αναφέρει κάτι το παθολογικό.

ΑΥΤΙΑ : Αναφέρει ότι επισκέφθηκε μία φορά ΩΡΛ γιατρό για καθάρισμα των
αυτιών λόγω συλλογής βύσματος.

ΜΑΤΙΑ : Δεν αναφέρει προβλήματα όρασης όπως μυωπία, πρεσβυωπία. Δεν φοράει
γυαλιά.

ΣΤΟΜΑ-ΛΑΡΥΓΓΑΣ : Αναφέρει ότι δεν φοράει ξένη οδοντοστοιχία και δεν έχει
προβλήματα στο στόμα και στο λάρυγγα.

ΤΡΑΧΗΛΟΣ :Δεν αναφέρει κάτι το παθολογικό, όπως όζους.

ΛΕΜΦΑΔΕΝΕΣ : Δεν αναφέρει διογκωμένους λεμφαδένες.

ΜΑΣΤΟΙ : Δεν αναφέρει γυναικομαστία.

ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΟ : Δεν αναφέρει προβλήματα από το αναπνευστικό, όπως

δύσπνοια, βήχα ή απόχρεμψη. Δεν έχει επισκεφτεί γιατρό πνευμονολόγο.

ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΚΟ : Αναφέρει αρτηριακή υπέρταση προ εξαμήνου. Επισκέφθηκε

παθολόγο και ξεκίνησε φαρμακευτική αγωγή.

ΓΑΣΤΡΕΝΤΕΡΟΛΟΓΙΚΟ : Αναφέρει ότι ενεργείται ανά 2 ημέρες, δεν αναφέρει

δυσκοιλιότητα, εμέτους ή διάρροιες από το γαστρεντερολογικό. Δεν έχει επισκεφθεί
γαστρεντερολόγο.

ΓΕΝΝΗΤΙΚΟ-ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟ : Αναφέρει ότι δεν έχει συχνή σεξουαλική

επαφή.

ΟΥΡΟΠΟΙΗΤΙΚΟ : Δεν αναφέρει προβλήματα όπως επίσχεση ούρων ή ακράτεια.

Αναφέρει ότι δεν έχει επισκεφτεί ουρολόγο.

ΕΝΔΟΚΡΙΝΟΛΟΓΙΚΟ : Δεν αναφέρει θυρεοειδοπάθεια.

ΜΥΟΣΚΕΛΕΤΙΚΟ :Δεν αναφέρει προβλήματα όπως πόνους στις αρθρώσεις,

ισχιαλγίες, οσφυαλγίες. Δεν έχει επισκεφθεί ορθοπαιδικό.

ΠΕΡΙΦΕΡΙΚΟ ΑΓΓΕΙΑΚΟ :Δεν αναφέρει θρομβοφλεβίτιδες. Αναφέρει ότι δεν έχει

επισκεφθεί αγγειολόγο.

45
ΝΕΥΡΙΚΟ : Παρατηρείται μία μικρή βραδύτητα στην ομιλία. Αναφέρει ότι το
πρόβλημα υπάρχει εκ γενετής.

ΑΙΜΟΠΟΙΗΤΙΚΟ : Δεν αναφέρει διαταραχές της πήξης.

ΨΥΧΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ : Καλή.

ΚΑΘΟΡΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΙΕΡΑΡΧΗΣΗ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ.

46
1) ΄Αλγος στην αρ. κνήμη με ένταση 8 σε δεκάβαθμη κλίμακα

2) Οίδημα στην αρ. κνήμη

3) Πυρετός 38,3οC με θερμομέτρηση από τη μασχάλη

4) Κίνδυνος εμφάνισης αιμορραγίας τραύματος

5) Κίνδυνος εμφάνισης λοίμωξης

6) Κινητοποίηση

7) Υπέρταση

8) Θρέψη

47
 ΝΟΣΗΛΕΥΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΜΕ ΤΗ ΜΕΘΟΔΟ ΤΗΣ ΝΟΣΗΛΕΥΤΙΚΗΣ
ΔΙΕΡΓΑΣΙΑΣ

ΝΟΣΗΛΕΥΤΙΚΗ ΝΟΣΗΛΕΥΤΙΚΟΙ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙ- ΝΟΣΗΛΕΥΤΙ- ΕΚΤΙΜΗΣΗ

ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΣΚΟΠΟΙ ΣΜΟΣ ΚΕΣ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΩΝ
ΑΡΡΩΣΤΟΥ ΝΟΣΗΛΕΥΤΙΚΗΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΦΡΟΝΤΙΔΑΣ
ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΦΡΟΝΤΙΔΑΣ
ΑΝΑΓΚΕΣ
ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ

1. Άλγος στην αρ. Να αντιμετωπιστεί -Να εκτιμηθεί η -Εκτιμήθηκε η Ανακούφιση του

κνήμη με ένταση το άλγος ένταση του άλγους ένταση του ασθενούς από το
8 σε δεκάβαθμη με βάση την άλγους με βάση άλγος σύμφωνα με τα
κλίμακα κλίμακα άλγους την κλίμακα λεγόμενά του.
άλγους
-Να τοποθετηθεί
το πάσχον μέλος σε -Τέθηκε το
ανάρροπη θέση με πάσχον μέλος σε
σπάσιμο στη μέση ανάρροπη θέση
της κλίνης και με σπάσιμο στη
κάμψη ποδιών στις μέση της κλίνης
30ο και κάμψη
ποδιών στις 30ο
-Να χορηγηθούν
παυσίπονα -Μετρήθηκαν τα
σύμφωνα με τις ζωτικά σημεία
υπάρχουσες του ασθενή
ιατρικές οδηγίες.
-Χορηγήθηκε 1
Παρακεταμόλη amp
παρακεταμόλη
1gr x 4 i.v. σε 100 1gr σε 100cc N/S
cc N/S στάγδην 0,9% στάγδην
-Να μετρηθούν τα
ζωτικά σημεία του
ασθενή (ΑΠ,
σφίξεις)

2.Οίδημα με Να μειωθεί το -Να τεθεί το άκρο -Τέθηκε το άκρο Μειώθηκε επαρκώς το

εντόπιση στην αρ. οίδημα σε ανάρροπη θέση σε ανάρροπη οίδημα
κνήμη με σπάσιμο στη θέση με σπάσιμο
μέση της κλίνης της κλίνης και
και κάμψη ποδιών κάμψη ποδιών
στις 30ο στις 30ο
-Να τοποθετηθεί -Τέθηκε cryocuff
cryocuff (παγοθεραπεία)
(παγοθεραπεία) στην αρ. κνήμη
στην αρ. κνήμη
-Ελέχθησαν τα

48
 -Να ελέγχονται τα δάχτυλα για
δάχτυλα για σημεία σημεία
ερυθρότητας, ερυθρότητας,
καύσου, ολικής καύσου, ολικής
επαναφοράς της επαναφοράς της
αιμάτωσης αιμάτωσης
-Να παραμείνει ο -Συστάθηκε στον
ασθενής κλινήρης ασθενή να
τα πρώτα παραμείνει
εικοσιτετράωρα με κλινήρης τα
συχνές εναλλαγές πρώτα
θέσης στην κλίνη εικοσιτετράωρα
και στους
συνοδούς να τον
βοηθούν ώστε να
αλλάζει συχνά
θέση στην κλίνη

3.Πυρετός 38,3οC Nα αντιμετωπιστεί -Να τοποθετηθούν -Τοποθετήθηκαν Αντιμετωπίσθηκε ο

με θερμομέτρηση ο πυρετός ψυχρά επιθέματα ψυχρά επιθέματα πυρετός
από τη μασχάλη στο μέτωπο και στο μέτωπο και
στις μασχάλες στις μασχάλες Μετά από 1 ώρα 37ο
C σε μέτρηση από τη
-Να γίνεται συχνός -Έγινε αερισμός μασχάλη
αερισμός του του δωματίου του
δωματίου του ασθενή
ασθενή
-Έγινε αλλαγή
-Να γίνει αλλαγή στα
στα κλινοσκεπάσματα
κλινοσκεπάσματα
-Έγινε μέτρηση
-Να γίνει μέτρηση του ισοζυγίου
του ισοζυγίου υγρών του
υγρών ασθενή
(προσλαμβανόμενα
-αποβαλλόμενα -Χορηγήθηκε 1
υγρά ) amp
παρακεταμόλη σε
-Να χορηγηθούν 100cc N/S 0,9%
αντιπυρετικά επί πυρετού πάνω
(παρακεταμόλη 1gr από 38ο C
iv σε 100cc N/S
στάγδην) επί
πυρετού πάνω από
38οC σύμφωνα με
την ιατρική εντολή

4.Κίνδυνος Να προληφθεί ο -Συχνή -Έγινε συχνός Προλήφθηκε ο

49
εμφάνισης κίνδυνος παρακολούθηση έλεγχος στα κίνδυνος εμφάνισης
αιμορραγίας εμφάνισης των επιθεμάτων
επιθέματα του αιμορραγίας και δεν
τραύματος αιμορραγίας του του τραύματος για
τραύματος και χρειάστηκε αλλαγή
τραύματος διαβροχή παρακολούθηση στην παροχέτευση.
της παροχέτευσης
Παρακολούθηση -Συχνή και ενημερώθηκε
της παροχέτευσης παρακολούθηση έγκαιρα ο
για έλεγχο της της παροχέτευσης εφημερεύων
ποσότητας για έλεγχο της ιατρός.
ποσότητας

5.Κίνδυνος Να προληφθεί η -Να ελέγχονται τα - Ελέχθησαν τα Προλήφθηκε η

εμφάνισης εμφάνιση επιθέματα του επιθέματα του εμφάνιση λοίμωξης
λοίμωξης λοίμωξης τραύματος για τραύματος για στον ασθενή
εκροή εκροή
-Να γίνει έλεγχος Έγινε έλεγχος
των χειλέων του των χειλέων του
τραύματος για τραύματος για
σημεία λοίμωξης: σημεία λοίμωξης:
ερυθρότητα, ερυθρότητα,
οίδημα, εκροή οίδημα, εκροή
-Να τεθεί σε 3ωρη -Τέθηκε σε 3ωρη
θερμομέτρηση θερμομέτρηση
-Να μετρηθούν τα -Μετρήθηκαν τα
ζωτικά σημεία του ζωτικά σημεία
ασθενή (ΑΠ, του ασθενή (ΑΠ,
σφίξεις) σφίξεις)
Να γίνονται -Έγιναν άσηπτες
άσηπτες αλλαγές αλλαγές στο
του τραύματος τραύμα
-Να χορηγηθεί -Χορηγήθηκε
ενδοφλέβια ενδοφλέβια
αντιβίωση τα 5 αντιβίωση για 5
πρώτα 24ωρα 24ωρα
κεφουροξίμη 1,5 gr (κεφουροξίμη 1,5
x3 σε 20cc N/S gr x3 σε 20cc N/S
0,9% και 0,9% και
αμικασίνη 1gr το αμικασίνη 1gr το
24ωρο σε 20cc N/S 24ωρο σε 20cc N/
0,9%) S 0,9%)

6.Κινητοποίηση Να κινητοποιηθεί -Να εκτιμηθεί η -Εκτιμήθηκε η Έγινε επιτυχώς η

ο ασθενής μετά τα όλη κατάσταση του κατάσταση του κινητοποίηση του

50
 πρώτα 24ωρα ασθενούς ώστε να ασθενούς ασθενή
ξεκινήσει
κινητοποίηση -Κλήθηκε ο
φυσικοθερα-
-Να κληθεί πευτής του
φυσικοθεραπευτής ιδρύματος για να
που θα βοηθήσει βοηθήσει τον
τον ασθενή ασθενή με την
κινητοποίησή του
-Να διδαχθεί ο
ασθενής και οι -Διδάχθηκε ο
συνοδοί του για ασθενής και οι
τον τρόπο συνοδοί του τον
κινητοποίησης του τρόπο της
ασθενή κινητοποίησης
του
-Να βρεθεί το
κατάλληλο Βρέθηκε το
βοήθημα για την κατάλληλο για
κινητοποίηση του τον ασθενή
ασθενή βοήθημα (πι)
(πατερίτσες, πι)

7.Υπέρταση Να προληφθεί η -Να γίνεται Έγινε μέτρηση Αντιμετωπίσθηκε η

εμφάνιση μέτρηση των των ζωτικών υπέρταση του
υπέρτασης ζωτικών σημείων σημείων του ασθενούς
του ασθενή ανά 8 ασθενούς
ώρες
(ΑΠ : 150/80mm/
-Να χορηγηθεί Hg)
αντιυπερτασικό
φάρμακο σε -Χορηγήθηκε το
περίπτωση αντιυπερτασικό
υπέρτασης φάρμακο που
παίρνει ο ασθενής
μετά από οδηγία
του παθολόγου
του
(Co-approvel
300/12,5mg
Ιρβεσαρτάνη –
υδροχλωροθειαζί
δη)

8.Θρέψη Να τρέφεται ο -Να ερωτηθεί ο -Ρωτήθηκε ο Ο ασθενής τρέφεται

ασθενής σωστά ασθενής για τις ασθενής για τις σωστά και σύμφωνα
και σύμφωνα με προτιμήσεις του προτιμήσεις του με τις προτιμήσεις του
τις προτιμήσεις του στο φαγητό στο φαγητό
-Να ενημερωθεί η -Ενημερώθηκε η
διαιτολόγος του διαιτολόγος του

51
 ιδρύματος για τις ιδρύματος για τις
προτιμήσεις του προτιμήσεις του
ασθενή στο φαγητό ασθενή στο
φαγητό

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

52
1. Dandy D. Edwards D. Κορρές Δ. Ξενάκης Θ. (επιμελητές έκδοσης). Βασική
Ορθοπαιδική και Τραυματολογία. 5η έκδοση. Μεταμόρφωση Αττικής: Επιστημονικές
εκδόσεις Παρισιάνου Α.Ε. 2010; 14

2. Schatzker J. Marvin T. Αρχές χειρουργικής θεραπείας των καταγμάτων. 3 η έκδοση.

Αθήνα :Ιατρικές εκδόσεις Χρ. Βασιλειάδη. 2006; 20

3. Έξαρχος Ο. Ανάπτυξη μεθοδολογίας επεξεργασίας εικόνων για την κατασκευή 3Δ

μοντέλων μακρών οστών. Αθήνα: Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. 2007

4.Watson R. Θεοφάνης Φ. Σακοράφας Γ. (εκδότες) Ανατομία και φυσιολογία για

νοσηλευτές. 12η έκδοση. Αθήνα : Ιατρικές εκδόσεις Λαγός. 2007

5. Moore K. Κλινική Ανατομία. 3η έκδοση. Αθήνα :Ιατρικές εκδόσεις Π. Χ.

Πασχαλίδης. 1998; Τόμος 2ος 5.

6. Καστορίνης Α. Κωστάκη-Αποστολοπούλου Μ. Μπαρώνα-Μάμαλη Φ. Περάκη Β.

Πιάλογλου Π. Βιολογία Α Λυκείου. Αθήνα: ΙΤΥΕ Διόφαντος. κεφ. 7.

7. Μπουντούρης Ι. Γενικά περί καταγμάτων. www.isarkadias.gr/wr-content 2011.pdf.

8. Solomon L. Warwick D. Nayagam S. Παπαγγελόπουλος Π. Βλάσσης Κ. (εκδότες).

Apley’s Σύγχρονη ορθοπαιδική και τραυματιολογία. 3η έκδοση. Αθήνα :Εκδόσεις
Πασχαλίδη Ε.Π.Ε. 2010; 32.

9. www. Kypramanton. Gr/ΚΑΤΑΓΜΑΤΑ. Html.

10. www. Lasanianos. Gr/katagmata.html

11. Internal fixation for fractures www.orthoinfo.aaos.org/topic.

12. Μακρής Δ. Χειρουργική αντιμετώπιση των καταγμάτων www.orthopedic

surgery.gr/ xeirourgiki agogi.html

13. www.tzaneio.gr/epistimoniko/p09-4-4pdf. Αντιμετώπιση των καταγμάτων

κνήμης.

53