Professional Documents
Culture Documents
pinaghasikan
1979 Wala ng tao sa santa
filimena joey ayala 1981 Upang hugutin ang buhay
Ang bayan kong Pilipinas
mula sa kamatayan
Nag-iisang lumilipad ang
Lupain ng ginto't bulaklak
langay-langayan Muling dadaloy ang dugo sa
Pag-ibig na sa kanyang palad ugat ng parang
Anino niya'y tumatawid sa
Nag-alay ng ganda't dilag nanunuyong palayan Subali't ang lahat na 'to'y
masasayang
At sa kanyang yumi at ganda Tanging sagot sa sigaw niya
ay katahimikan Pagka't wala nang tao sa Sta.
Dayuhan ay nahalina Filomena
At kaluskos ng hangin sa
Bayan ko, binihag ka dahon Walang aani sa alay ng lupa
Nasadlak sa dusa 'Sang ikot pa, huling sulyap Ang palay ay nakayuko, tila
Ibon mang may layang mula sa ibabaw ng bayan bang sumusuko
lumipad Mga kubong pinatatag ng Naghahandog ng buhay sa
Kulungin mo at umiiyak lupa at kawayan karit at kamao
Bayan pa kayang sakdal-dilag Paalam na, paalam na ang Lumilipad, sumisigaw ang
awit ng langay-langayan langay-langayan
Ang 'di magnasang
makaalpas Nguni't walang nakasaksi sa Nasaan ka at bakit ka
palayo niyang lutang nagtatago taumbayan
Pilipinas kong minumutya
Pagka't wala nang tao sa Sta. Panahon na, panahon nang
Pugad ng luha at dalita Filomena balikan ang iniwan
Aking adhika Walang aani sa alay ng lupa Dinggin natin ang tangis ng
Makita kang sakdal laya abang langay-langayan
Nakayuko ang palay, tila
Ibon mang may layang bang nalulumbay Dinggin natin ang tangis ng
lumipad abang langay-langayan
Tila bang naghihintay ng karit
Kulungin mo at umiiyak at ng kamay