Pananaliksik bilang takdang aralin:

1.) Kahulugan ng awiting bayan at pagbibigay ng

halimbawa ng awiting bayan ng bisaya.
Ang Kahulugan ng awiting bayan ay awit ng mga
katutubo o native.

Halimbawa ng awiting bayan:

“Dandansoy”

Dandansoy, baya-an ta ika

Pauli ako sa payaw,
Ugaling kong ikaw hidlawon
Ang payaw imo lang lantawon.

Dandansoy, kon imo apason,

Bisan tubig di magbalon

1
 Ugaling kon ikaw uhawon
Sa dalan magbubon-bubon.

“Pamuwa sa Bata”

Bulay naman binulay

Bulayan ko man kini ang bata
Nga bata nga dili ako.
Yawat naman maka dako
Manatad man ako masugo

2.) Kaligirang pangkasaysayan ng alamat.

Ang Kaligirang Pangkasaysayan ng Alamat 

Ang salitang alamat ay panumbas sa "legend" ng Ingles.
Ang 
katawagan namang ito ay nagmula sa salitang Latin na
"legendus", na ang 
kahulugan ay "upang mabasa". 
Noon pa mang 1300 AD ( After Death ), ang ating mga
ninuno, na 
kilala sa katawagang Ita, Aetas, Negrito o Baluga ay may
sarili ng mga 
karunungang-bayan, kabilang ang alamat. ( Sila ang mga
taong walang 
permanenteng tirahan.) Ayon sa mga heologo

2
 ( geologists ), nakuha o 
nalikha nila ang mga ito dahil sa kanilang pandarayuhan
sa iba't ibang 
lupain sa Asya. Dahil sa wala silang sistema ng
pamahalaan ( bunga 
marahil ng kakauntian ), panulat, sining, at siyensya, ang
mga ito ay 
nagpapasaling-dila o lipat-dila lamang. 
Pagkalipas ng 4,000 taon dumating sa ating kapuluan
ang mga 
Indones na may dalang sariling sistema ng pamahalaan,
panitikan at 
pananampalatayang pagano. Ang matatandang alamat
ng ating mga 
ninuno ay nalangkapan ng kanilang mga katutubong
alamat na ang 
nilalaman ay tungkol sa mga anito, buhay ng mga santo
at santa, bathala, 
at pananampalataya sa Lumikha. 
Sumunod na nandayuhan sa ating kapuluan ang mga
Malay. 
Katulad ng mga Indones, sila rin ay may
pananampalatayang pagano. 
May dala rin silang sariling mga alamat, kwentong-bayan
at mga 
karunungang bayan. Sila rin ang nagturo sa ating mga
ninuno ng alpabeto 
na tinatawag na Alifbata o Alibata. Dahil dito, ang ilan sa
ating mga alamat 
na pasaling-dila o bukambibig lamang ay naisatitik ng

3
 ating mga ninuno sa 
mga kawayan, talukap ng niyog, dahon, balat ng kahoy,
at maging sa mga 
bato sa pamamagitan ng matutulis na kahoy, bato, o
bakal. Sa panahong 
ito, higit na lumaganap ang mga alamat hinggil sa
pananampalatayang 
pagano at sumibol ang "Maragtas" at "Malakas at
Maganda". 
Nandayuhan din sa ating kapuluan ang mga Intsik,
Bumbay, Arabe at 
Persyano. Ang mga ito ay may mga dala ring kani-
kaniyang kultura na 
nakaambag sa patuloy na pag-unlad ng mga alamat sa
ating kapuluan. Sa 
mga panahong ito higit na umunlad ang wika at panulat
ng ating mga 
ninuno kaya't marami sa mga alamat ang naisulat at
naipalaganap. 
Gayunpaman, nakahihigit pa rin ang mga alamat na
nagpasalin-salin sa 
bibig ng mga taong-bayan. 
Sumunod na nandayuhan sa ating kapuluan ang mga
Espanyol na 
may layuning mapalawak ang kanilang kolonya, at
magpalaganap ng 
pananampalatayang Kristyanismo. Ipinasunog ng mga
prayleng Espanyol 
ang mga naisulat na panitikan ng ating mga ninuno. Ang
iba'y ipinaanod 

4
 sa ilog sapagkat ayon sa kanila ang mga iyon raw ay
gawa ng demonyo. 
Ngunit ang mga alamat at iba pang panitikang
nagpasalin-salin lamang sa 
bibig ng mga taong-bayan ay hindi nila masira. Nanatili
ang mga 
alamat...nakitalad, nakipagsubukan sa mahaba at
masalimuot na 
panahon at nanatiling buhay hanggang sa kasalukuyang.

3.) Kaligirang pangkasaysayan ng epiko.

Ang epiko ay mula sa salitang griyegong "Epos" na

nangangahulungang salawikain o awit. Ito ay isang
mahabang salaysay sa anyong patula na maaaring awitin
o isatono. Hango sa pasalindilang tradisyon tungkol sa
mga pagyayaring mahiwaga o kabayanihan ng mga
tauhan. Layunin nitong pukawin ang isipan ng mga
mambabasa sa pamamagitan ng mga nakapaloob na
mga paniniwala, kaugalian mithiin ng mga tauhan.
Popular na tawag ang epikong bayan.

5
4.) Mahalagang impormasyon sa mga kapistahan o
pagdiriwang ng kabisayaan (Sinulog o Dinagyang
Festival).

Ang  mga pagdiriwang sa Pilipinas  ay ang anumang pag-

alaala at pagdaraos na ginaganap sa Pilipinas bawat
taon. Kinabibilangan ito ng masasayang mga selebrasyon
at pagsasakatuparan ng mga  kapistahan . Dahil sa mga
okasyon ang mga ito, karaniwang kinasasangkutan ito ng
mga punsiyon o pagtitipon, mga seremonya, at mga
parada. Ilan sa mga halimbawa ng ganitong mga pestibal
ang mga  pagpipista  ng mga Pilipino upang alalahin
angPasko  o araw ng mga  santo,  kaarawan o araw
ng kapanganakan  ng Pangulo ng Pilipinas, ang Sayaw sa
Obando, at ang  Pasko ng Pagkabuhay.[1]
Sa loob ng isang taon, maraming nangyayaring mga
pagdiriwang sa bansang Pilipinas. Kabilang sa mga uri
nito ang pagiging mga pambansang pagdiriwang,
mga  pansibikong pagdiriwang, at mga  pagidiriwang na
panrelihiyon o makapananampalataya.

6
 Mataas na Pambansang Paaralang Lungsod ng
Dasmariñas.

Isang Pananaliksik na Isinumite kay Gng.Nancy S. Castro.

Bilang Bahagi ng pagtupad sa mga pangangailan sa
asignaturang Filipino 7.

Isinumite ni:

NOEL D. CELESPARA

Isinumite kay:

GNG.NANCY S. CASTRO

Petsa:

7
 SEPTIYEMBRE 15, 2014