24.03.2020 – Topos Arkadii w poezji J.

Kochanowskiego –
„Pieśń świętojańska o Sobótce” (fragmenty)
Arkadia – ziemski raj;  fikcyjna kraina uważana za przestrzeń wiecznego szczęścia, symbol
idealnego świata. W starożytnej Grecji lesista kraina w środkowej części Peloponezu.
Otoczona górami, o łagodnym, przyjaznym klimacie, zamieszkiwana przez pasterzy żyjących
w zgodzie z naturą. Kraina prostoty, szczęśliwości, spokoju, ładu i harmonii.

Mit Arkadii był wyrazem tęsknoty za szczęśliwą rzeczywistością, wolną od

konfliktów, zagrożeń, za światem opartym na porządku naturalnym.

Typ liryki: liryka pośrednia (opisowa).

Podmiot liryczny: Wiejska dziewczyna obserwująca i opisująca otoczenie.
Sposób prezentacji wsi w pierwszej strofie: Podmiot liryczny opisuje wieś jako
miejsce spokojne i wesołe. Pytania retoryczne mają za zadanie nakłonienie do
refleksji czytelnika o tym, czy ktokolwiek oraz cokolwiek jest w stanie w pełni
wyrazić urok i majestat wsi.
Wygląd życia na wsi: Jest to miejsce, w którym ludzie pobożni i uczciwi mogą
wieść spokojnie życie. Tutaj każdy człowiek jest kowalem swojego losu. A
tylko ilością i sposobem pracy można zapewnić albo dostatek, bądź niedostatek
swojej rodzinie. Mieszkańcy wsi mają również na wglądzie dobro roślin i
zwierząt, od których potem zbierają różnoraki urodzaj (np. Miód od pszczół i
wełnę od owiec).
Mają czas spotkać się i potańczyć, porozmawiać. W nocy zastawia się sidła na
zwierzynę, w których zawsze się coś znajdzie.
Obecny jest również połów ryb z wykorzystaniem wędek i sieci, podczas
którego słychać śpiew ptaków.
Gospodyni oraz gospodarz nie muszą martwić się o chodzenie do sklepów, gdyż
mają pod dostatkiem bydła oraz innych artykułów spożywczych.
Relacje pomiędzy człowiekiem a naturą: Człowiek obdarza szacunkiem i dobrocią
otaczającą go florę i faunę. Dodatkowo korzysta z jej dóbr jakie mu dostarcza.
Od owiec pozyskuje wełnę, pszczoły dają mu miód a sady różnorakie owoce.
Spędzanie czasu wolnego od pracy: Ludzie odpoczywają, śpiewają pieśni,
rozwiązują zagadki oraz tańczą. Pasterze grają również na piszczałkach.

Rola żony gospodarza: Rolą żony jest wspomaganie swojego męża (gospodarza).
Liczy bydło, pomaga doić krowy oraz zajmuje się domem, gotowaniem.
System wartości obowiązujący na wsi: Na wsi jedną z najważniejszych wartości jest
szacunek, w szczególności dla osób starszych.
Zadania ze strony 78:

5. Natura jest idealizowana poprzez jej pogodne przedstawienie pełne radości.

Ptaki wesoło śpiewają, a stada bydła bawią się nieopodal wody. Pasterz
obserwując wszystko szczęśliwy wygrywa proste pieśni na swojej piszczałce.
Idealizacja ta podkreśla piękno, majestat i harmonię tego miejsca – oddalonego
od miast. Skłania również do refleksji nad tym, czy nie brakuje nam kontaktu z
naturą.
11. Wieś jest dla mnie bardzo ciekawym miejscem, jednak z pewnością nie
chciałbym mieszkać w niej na stałe. Nie jest to dla mnie arkadia, która jest
pozbawiona wad, gdyż jest tam pełno pracy, która owszem, przynosi owoce i
jest satysfakcjonująca, lecz zarówno męcząca i monotonna. Jest dla mnie
miejscem jak każde inne, z czasem by mi się kompletnie znudziło.
12. Po części zgadzam się ze zdaniem Jana Kochanowskiego, gdyż
małżonkowie powinni siebie wspomagać, lecz wzajemnie, a nie jednostronnie.
Zarówno żona powinna wspomagać męża, jak i mąż żonę, lecz dla obu nie
muszą być to najważniejsze zadania.
13. Jeżeli człowiek z niesamowicie silną wolą, odrzuciłby wszelkie nowinki
technologiczne włącznie z telefonami i jakąkolwiek formą kontaktu ze światem
oraz osiedlił się na kompletnym odludziu, to życie w zgodzie z naturą byłoby
możliwe, jednak tylko z jego strony, gdyż reszta populacji nadal by niszczyła
środowisko. Dopóki istnieje na świecie technologia, dopóki na Ziemi są ludzie –
nie będzie życia w harmonii z naturą.