Kalikasan an gating pinagkukunang yaman, Pagkat tayong tao rin ang may gaa ng pagkabaya

Ito’y nagbibigay n gating pangangailangan, Sa kalikasag dulot sati’y biyaya

Ito;y biyaya na dapat nating pakaingatan, Biyayang galing sa taas at di binigyang halaga

Ngunit bakit hindi natin ito maprotektahan,

Sinisira kahit wala tayong karapatan, Pagmulat pa lamang ng aking mata

Nasira ng dahil sa ating kapabayaan Bilasang hangin ngayo’y nalalanghap na

Usok ng tambotso pabrika ng goma at gulong

Nakita ng araw at buwan itong pagkasira, Sanhi ng Polusyong nalalasap natin ngayon

Ating kalikasa’y ngayo’y giba-giba na, Dahilan kung bakit kalikasa;y nagtatampo

Punong walang bunga putol at lanta na Kalinisa’y di maranasan, di matamo

Ang tubig ay nangingitim kasama ang basura

Dating hanging sariwa ngayo’y naging polusyon na Naalala ko ng ako’y bata pa lamang,

Problema ng kalikasay gayo’y walang solusyon na Dagat at lawa na dati naming pinaglalanguyan,

Ngayo’y wala mng mapagkuhanang yaman

Nalungkot ang may lalang sa kaniyang nasaksihan, Namatay dahil sa lason saka nalutangan,

Kalikasa’y lumuluhang tahimik sa sulokdamdam Mga basurang naglutangan siya nitong dahilan

At nakikipagluhaan sa poong may lalang, Na tao rin ang may siyang kasalanan
 Kaya dapat nating pakaingatan at alagaan

Ang lupang mataba na satin ay biyaya Upang ating may lalang ay masiyahan

Na dati’y ginagawa naming paraiso nasan na? Biyayang satin ay pinagkatiwala

Ah alam ko na, mga mall na nga pala

Na ganid ng tao sa yaman at pera Ang ganda ng paligid halina’t ating pagmasdan,

Kawawang lupa di maranasan matamnan n gating Ina Luntiang mga bukid at nagtataasang kagubatan

Dahil ito’y napagiwanan at napabayaan na Puno ng mga kahoy at ating kahayupan

Malinis ang hangin ang tubig sa ating apaligiran

Mga sapa at ilog saating kamaynilaan Na ngayoy wala nang buhay sa ating kapabayaan

Na dati’y malinis at ating pinagpasyalan Kapabayaang di dapat natin ginawa una palang

Ginawa ng mga tao na basurahan

At dumating ang kalamidad na ating kagagawan, Mga ibong gala sa hangin ay naglalaro’t nagliliparan

Hindi mahupa ang bahang punuan Mga malalaki na isda sa Ilog ay nagluluksuhan

Na dulot n gating galit sa inang kalikasan Lahat n gating kailangan naroon upang mbuhay

Sapat na pagkain para sa simpleng pamumuhay

Ang ganda n gating kalikasa’y tunay na yaman Maayos na lugar para sa tahimik na buhay

Bahagi na ito ng araw-araw napamumuhay Upang magkaroon ng matiwasay na buhay.

Ito ang pundasyon na ating kinabukasan

Napansin ang pagbabago sa kapaligiran Upang kalikasa’y manatiling atin

Noon ito’y saga sa ikas na yaman Mararapat ba natin itong pakaibigin?

Maraming puno, sariwang hangin at tanawing malinis O pababayaan na lamang kung mamarapatin?

Magandang kapaligiran malinis na mga ilog Ang magandang biyaya na Bigay ng Diyos satin

Na dinadayo noon at pinupuntahan Na hindi natin magawang mahalin at pakaibigin

Ngayo’y nagbago saating panahon

Huwag natin sirain ating Inang kalikasan

Ngayo’y tayo’y nabubuhay sa kalikasang bangungot Ito ay mawawasak sira na aming kinabukasan

Pansinin ang ilog napakarumi na nito Mararapat ngang atin itong pakaingatan

Kaya kailangan natin magbago Iwasang sirain upang magkaroon ng kapayapaan

Para sa atin at para sa kalikasan Kapayapaang dapat nating makamtan

Na ang dulot satin ay biyaya

Biyaya na di dapat natin pabayaan TULANG PASALAYSAY

KALIKASAN

NI: RUFFA MAE DV. PORTUGAL

aAno nga ba ang nararapat nating gawin