Arthon C.

Sevillena Grade 11 Marx

“KALIKAKASAN”

Kalikasan, napakasarap pagmasdan lalo na pag may mga paru parong

nagsisilaparan sa daan at may mga batang naglalaro ng habul habulan, tagu-taguan.
Kalikasang kailangan ng bayan. Proteksyon ng sanlibutan sa mga sakuna at kalupitan
ng kapalaran. Gigisingin ang ating pagiging maka-kalikasan na pilit iniiwasan ng
kanyang mamamayan. Tila ngaba’y pagmasdan ang mga bulaklak at mga mabangung
hangin sa daan, mga dagat na kulay asul at napakadaming isdang lumalangoy pero
nagbago ang lahat. Nakikita niyo ba ang bukas na maari nating masilayan ang dilim na
babalot sa ating kapaligiran. Kapaligiran na hindi natin iniingatan. Hindi man lang
natin alam na sinisira natin ang sanlibutan, Winawasak ang sarili nating tahanan dahil
sa unti unting ating pagpatay sa ating kalikasan. Kinakalbo ang mga kagubatan,
inaabuso ang karagatan. Apo’y lumiliyab, mga puno’y sumisiklab, mga hayop ay
nagtatakbuhan naghahanap ng matataguan. Sa pera tao’y nasilaw, kagandahan ng
kalikasa’y inagaw, di marunong mag ingat sa yaman, KATAPUSAN NA NG KALIKASAN.
Ilang dekada na ang nagdaan, hindi parin naibalik ang gandang kalikasan ng
nakaraan. Magandang regalo na biyayayng maykapal na sinisira nating tuluyan.
Nasaan na? Nasaan na? Ang dating noon, di ko na masilayan. Nasaan na? Wala na.
Ako ay pumikit ng isang saglit. Mga ala ala ng nakaraan ay muling bumalik. Naalala ko
pa, kung paano humuni ang mga ibon na, nagdadala ng ligaya sa ating mga puso. Na-
aalala ko pa ang mga asul na dagat, maraming isda ang masayang nagsisipaglanguyan.
Na-aalala ko pa ang preskong hanging nagbibigay linaw sa ating isipan. Nakikita niyo
ba? Kung anong nangyari sa ating kalikasan? Minsan ba naiisip natin kung ano ang
gustong sabihin ng ating kalikasan? Kung nakakapagsalita lang ito malamang
minumura na tayo, galit at poot ang nararamdaman niya sa mga panahon na
binabalewala natin siya.
Kanino nga ba dapat umasa ang inang kalikasan? Animoy hindi na siya alintana
ng taong matagal na niyang prinoprotektahan. Lilimutin na lamang ba natin ang
kanyang kabutihan? At ibabaling sa iba ang antensyong dapat sa kanya, wari’y pikit
mata mong tinatalikuran ang tulad niya. Kailan ka mag uumpisa? Kapag ba ang mga
katubiga’y tuyot na? O lung ang mga natitirang kabunduka’y kalbo na? Anyong lupa,
Anyong tubig, at mga hayop na namamatay na dahil sa kapabayaan ng dapat
nanganglaga sa kanila. Sinong mag uumpisa? Sino ang gagawa ng mga bagay na
tutulong sa kanya? Upang mailigtas siya sa mga kamatayang tayo mismo ang
gumagawa. Huwag sana nating hayaan na maging larawan na lamang ang mga
katagang “KALIKASAN”