Maganda si Mareng Mensiya, ngunit ang mas nakaakit-pansin sa

kaniya, sa pagkatanda ko sa panahon ng kaniyang 'kasariwaan,' ay ang

kaniyang makapal, alon-along buhok na lagpas-baywang, mapupurok
na pisngi at kutis morena. Siya pa rin ang naging 'high society' sa aming
lugar sapgkat tanging siya lamang sa aming pook ang nakasunod sa
layaw ng katawan. Napapalatak kaming lahat, halos mapatid ang ugat
sa aming leeg kapag hinahabol na naming ng tanaw si Mareng Mensiya
kung siya halimbawa'y paluwas ng Maynila upang mag-shopping o
kaya'y magsine: nakakolorete, handbag, sandalyas at barong sunod sa
uso. Sa gayong pagkakatao'y hindi maiwasang hindi mangimbulo sa
kaniya an gaming ina't ama.
Sipi mula sa maikling kuwentong "Mareng Mensiya" ni Fanny A. Garcia

Malaking dahilan ng polusyon ng hangin ang industralisasyon at

urbanisasyon, lalo na ang pagbuga ng usok mula sa mga pabrika at mga
kotse sa kalsada, at paggamit ng karbon sa halip na mga ligtas na
alternatibong mapagkukunan ng enerhiya. Sa Tsina, ang malalaking
pabrika at gawaing industriyal ang nagdudulot ng makapal at
nakalalasong usok.
(mula sa Asya: Noon at Ngayon nina Alvarez at Ditchella,
2014)

Malaking dahilan ng polusyon ng hangin ang industralisasyon at

urbanisasyon, lalo na ang pagbuga ng usok mula sa mga pabrika at mga
kotse sa kalsada, at paggamit ng karbon sa halip na mga ligtas na
alternatibong mapagkukunan ng enerhiya. Sa Tsina, kung saan
dambuhala at singdami ng kabute ang mga pabrika na dala ng maunlad
nilang industriya, halos balutan na ng itim at nakalalasong ulap ang
buong siyudad.
 Ang Karanasang Di Ko Makakalimutan
Jheru Anselmo Mendoza

Lahat tayo ay may karanasang 'di malilimutan--- karanasan sa pag-ibig, sa

pakikipagkaibigan, at sa pamilya. Kalian ng aba tayo unang umibig? Kailan ba tayo unang
nasaktan? Aling alaala ang lubos na nagdulot sa atin ng sakit? Kailan ba tayo naging masaya?
Naalaala mo pa ba? Sa dami ng mga bagay na aking naranasan, kulang pa yata ang isang libro
para maikuwento ko nang buo ang simpleng buhay ko.

Ang aking pamilya ay malaki, pero simple lang ang aming pamumuhay. Lagi kami
magkakasama noon. Nagtatawanan at nagkukulitan kahit may problemang nararanasan,
kinakaya naming ano mang unos ang dumating dahil lagi kaming magkakasama. Sabi pa ng
aking mahal na ina noon, "Ayo slang daw maghirap kami at magdildil ng asin, basta kompleto at
magkakasama kaming lahat. Nasabi niya ito dahil maaga siyang nahiwalay sa kaniyang pamilya
noon, bata pa lamang siya ay naranasan na niyang mabuhay nang mag-isa. Mahirap daw ang
nag-iisa sa buhay. Malungkot daw. Kaya para sa akin, siya ang pinakamagaling na ina sa buong
mundo! Kasi maayos niya kaming napalaki kahit nag-iisa na lamang siya ngayon. Ang aking ama
naman ay isang mabait at mabuting ama. Mahal na mahal ko siya kahit minsan napapalo niya
ako dahil nakakainom siya ng alak.

Lumipas ang ilang taon na palaging masaya ang aking pamilya. Ngunit ang 'di naming
nalalaman ay isang malaking problema ang parating sa aming buhay na ganap na susubok sa
aming katatagan. Sampung taong gulang pa lamang ako noon at nasa ikaanim na baiting nang
malaman ng doctor na may kanser sa atay ang aking ama. Nagulat kami sa nalaman naming
balita. Gayunpaman ay pinilit naming maging masaya para sa aming ama dahil ayaw naming
makita niyang nalulungkot kami para sa kaniya, at para kahit paano ay mabawasan ang
nararanasan niyang paghihirap at kalungkutan.

Ilang buwan na ang lumipas pero hindi naming siya maipagamot dahil sa kakulangan sa
pera. Lumala nang lumala ang sakit niya, bumagsak ang dating masigla niyang katawan, at
nangayayat siya nang husto. Ikatatlumpu ng Hunyo 2004 noon, ito ang araw ng kaniyang
pagsilang. Nagluto ang aking ina. Kaunti lang ang handa at kami lang ang nagdiwang ng
kaarawan niya. Ang ama ko masaya noong araw na 'yon kahit nararamdaman ko na parang
malungkot siya. Hindi niya pinakikita sa amin iyon. Gusto niyang maging masaya kami. Ang saya
talaga ng araw na 'yon para sa akin. Ngunit iyon nap ala ang huling kaarawan ng aking ama.
Tatlong araw ng lumipas, iniwan na niya kami. Wala na siya. Namatay na ang aking ama.
Napaluha na lang ako habang tinitingnan ko ang walang buhay na katawan niya. Pero naalala ko
ang sabi sa akin ng aking ama noon; "Anak, 'wag kang iiyak kapag nawala na ako, ha." Kaya
noong libing niya ay hindi na ako umiiyak at tinanggap ko na lang na wala na siya; na hindi na
siya mahihirapan dahil kung saan man siya naroon ay masaya na siya sa piling ng Dakilang Ama.

Halaw mula sa isang sanaysay sa Wattpad.com

1. Sino ang paksa ng sipi? Anong katangian na paksa ang
inilalarawan sa sipi?
2. Anong impresyon tungkol sa paksa ang nabuo sa iyong isip? Sa
kabuuan, ibigay sa isang pangungusap ang katangian ng paksa na
nais iparating ng sipi.
3. Ano-anong paglalarawan ang ginamit tungkol sa tauhan kaya
nabuo ang gayong impresyon sa iyong isip?
4. Ano ang masasabi mo sa paraan ng pagdedetalye ng mga
katangian ni Mareng Mensiya?

1. Tungkol saan ang teksto? Ano ang layunin nito?

2. Ano-anong bahagi ng teksto ang ginamitan ng paglalarawan?
Anong uri ng paglalarawan ang ginamit?
Anong impresyon o imahe ang nabuo sa iyong isipan tungkol
sa paksang inilalarawan?
Anong damdamin ang tinatangkang ipadama ng teksto?
Paano nakatulong ang paglalarawan na matupad ang layunin
ng teksto
3. Paano maiuugnay ang kabuuang mensahe ng binasang teksto sa
iyong sarili, pamilya,
komunidad, bansa at daigdig?