Caravaggio. Ścięcie Świętego Jana Chrzciciela.

1608

Święty Jan Chrzciciel cierpiał nie za głoszenie chrześcijaństwa (które wtedy

jeszcze nie było wymyślone, bo był dopiero rok 30. n.e.), ale za walkę o moralny
wizerunek najwyższego przywódcy swego państwa.
Sprawa w tym, że miejscowy władca Herod Antypas zakochał się w żonie swego
brata Heroda Filipa – Herodiadzie. Zabrał mu ją i sam się z nią ożenił. Nie miała
nic przeciwko.

Więc Jan chodził po miastach, przeklinał i potępiał Heroda Antypasa i Herodiadę.

Królowa Herodiada była tym zmęczona i miała dość Jana Chrzciciela, dlatego więc
został on aresztowany i wrzucony do więzienia. Herod nie chciał go stracić, aby nie
wywołać niezadowolenia ludu, ale Herodiada namówiła swoją córkę Salomeę,
która nieprzyzwoicie zatańczyła przed ojczymem, który zatem zgodził się spełnić
dowolne jej życzenie. Poprosiła o głowę Jana Chrzciciela. Nie było co robić, Herod
wysłał po nią(głowę) kata.