Mga Prinsipyo sa Pag-oorganisa ng isang Programa para sa

Kalinangan ng Kurikulum

Ang kurikulum ayon kina Ragan at Shepherd, ay isang daluyang

magpapadali kung saan ang paaralan ay may responsibilidad sa paghahatid,
pagsasalin at pagsasaayos ng mga karanasang pampagkatuto.

Ayon naman kay Lea Guiab ipinababatid nito na ang kurikulum ay hindi
lamang pisikal na bagay kundi ito ay ang interaksyon ng guro at mag-aaral sa
loob ng silid-aralan at ang kanilang pagpapalitan ng kaalaman. Sa
pamamagitan ng inihaing basehang prinsipyo sa pagpaplano ng mga kurso
sa kurikulum ni Stenhouse ay lubos na mauunawaan kung bakit ito naging
isang proseso.

A. Sa pagpaplano:
1. Prinsipyo sa pagpili ng nilalaman
- Ano ang dapat matutunan at maituro?
2. Prinsipyo sa pagpapaunlad ng istratehiya sa pagtuturo
- Paano ito dapat matutunan at maituro?
3. Prinsipyo sa pagbuo ng desisyon tungkol sa mabisang daloy ng
pagtuturo at pagkatuto
4. Prinsipyo na kung saan ay aalaminin ang kahinaan at kalakasan ng
magtuturo at tuturuan gayundin kung paano nila tinatanggap ang
tatlong naunang prinsipyo.
B. Sa empirical na pag-aaral:
1. Prinsipyo na kung saan ay aalamin at pag-aaralan ang pag-unlad
ng mga mag-aaral
2. Prinsipyo na kung saan ay aalamin at pag-aaralan ang pag-unlad
ng guro
C. Sa relasyong pagpapatibay
1. Prinsipyo na kung saan ay iaayon ang kurikulum sa iba’t ibang
sitwasyon ng paaralan, mag-aaral, kapaligiran at organisasyon
2. Prinsipyo sa pag-alam sa maaaring maging epekto ng kurikulum
kung may magkakaibang konteksto, paniwala at pagkakaunawa
3. Prinsipyo sa magiging layunin ng kurikulum
 Isinasaad na ang kurikulum ay mapapaunlad sa pamamgitan ng
aksyon at repleksyon. Hindi lamang simpleng plano ang kurikulum kundi ito’y
nakaugnay na matibay sa aktibong paglulunsad at pagsasagawa na ang
sentro ay ang marapat at mabisang aksyon ng implementasyon.

Proseso sa Paglinang ng Kurikulum (Purita P. et al.; 2008)

1. Pagkilala sa mga pangangailangan ng mga mag-aaral at ang

inaasahan ng lipunang kanyang ginagalawan
2. Pagbuo ng layunin
3. Pagpili ng paksa
4. Pagsasaayos ng paksa
5. Pagsasaayos sa mga karanasan sa pagkatuto
6. Pagkilala sa mga gawain at paano dapat gawin

Susunod ang DepEd sa mga susunod na pamantayan at prinsipyo sa

paggawa ng kurikulum ng pinabuting batayang edukasyon:

(a) Ang kurikulum ay kinakailangang nakasentro sa mag-aaral,

mapasangkot at angkop sa antas ng pag-unlad;
(b) Ang kurikulum ay kinakailangang makabuluhan, tumutugon, at batay
sa pananaliksik;
(c) Ang kurikulum ay kinakailangang sensitibo sa kultura;
(d) Ang kurikulum ay kinakailangang isakonteksto at pandaigdigan;
(e) Ang kurikulum ay kinakailangang gumamit ng mga pagdulog na
pedagohikong mapagbuo, batay sa pagsisiyasat, mapagmuni,
nakikilahok, at mapambuod;
(f) Ang kurikulum ay kinakailangang umayon sa mga prinsipyo at
balangkas ng Edukasyong Mutilingguwal na Batay sa Inang Wika
(MTB-MLE) na nagsisimula kung saan nagmumula ang mga mag-aaral
at kung ano na ang alam nila, umuusad mula sa alam patungong di-
alam; kinakailangang may mga materyales na panturo at mga gurong
may kakayahang ipatupad ang kurikulum na MTB-MLE;
(g) Ang kurikulum ay gagamit ng pagdulog na spiral na pagsulong upang
matiyak ang pagkadalubhasa sa kaalaman at kasanayan matapos ang
bawat antas; at
 (h) Ang kurikulum ay kinakailangang bukas upang maaaring isalokal,
isakatutubo, at pabutihin pa ito ng mga paaralan batay sa kanilang
mga partikular na kontekstong pang-edukasyon at panlipunan. Ang
produksiyon at paggawa ng mga local na materyales sa pagtuturo ay
hihikayatin at ang pagtanggap sa mga materyales na ito ay
nakasalalay sa mga panrelihiyon at pandibisyong yunit sa edukasyon.

Isinasaalang-alang sa pagbuo ng kurikulum ang pangangailangang

panlipunan, local at global na pamayanan, maging ang kalikasan at
pangangailangan ng mga mag-aaral. Pinagbatayan din ang mga legal na
batas pang-edukasyon, at mga teoryang pilosopikal ng edukasyon at wika
nina Jean Piaget (Developmental Stages of Learning), Leo Vygotsky
(Cooperative Learning), Jerome Bruner (Discovery Learning), Robert Gagne
(Hierarchical Learning), David Ausubel (Interactive/Integrated Learning),
Cummins (Basic Interpersonal Communication Skills-BICS at Cognitive
Academic Language Proficiency Skills-CALPS) at n gating pambansang
bayaning si Dr. Jose P. Rizal na nagsabing “nasa kabataan ang pag-asa ng
bayan”. Dahil ang Filipino ay nasa disiplina ng wika, pinagbatayang ang mga
teorya sa kalikasan at pagkatuto ng wika, mga teorya / simulain sa
pagsusuring panliterasi at mga pagdulog sa pagtuturo ng wika (W1,W2,W3)
at pagtuturo ng mga akdang pampantikan at tekstong palahad. (K-12 Filipino
Gabay Pangkurikulum, Disyembre 2013).

Principles of Curriculum Organization

It is an accepted principle that the over-all design of the curriculum

must be subject to continuous study and modification, and that it cannot be
completed at any given time. According to Ragan, the following principles of
curriculum organization should serve as useful guides for teachers and school
administrators engaged in such as study:

1. Curriculum organization should help coordinate the efforts of

teachers. The program must be arranged so that the various staff
 members who work with the same group of children will supplement
rather than duplicate one another’s efforts.
2. Curriculum organization should provide a well- balanced day of
living for boys and girls. Opportunities for the systematic study of
subject-matter areas as well as for work on units that cut across
subject-matter lines should be provided. Experiences that develop
understanding and insight as well as provision for systematic drill
when it is needed should also be provided.
3. Curriculum organization should provide for continuity in the learning
experiences of the child. The newer psychology of learning
furnishes many guiding principles for curriculum organization.
Among these principles are: (1) learning is growth rather than a
mere accumulation of knowledge and skill; (2) growth and
development are continuous; (3) individuals differ in their rates of
growth; and (4) learning is experiencing.
A curriculum organization that achieves continuity in the
materials to be taught does not necessarily result in continuity in
the learning experiences of the learners. The elimination of
school subjects and the substitution of experiences based on
immediate needs of the pupils do not solve the problem of
continuity. Curriculum experiences need to be planned in such a
way that they help the child to understand increasingly more
complex materials and to master increasingly more effective
skills of expressions.
4. Curriculum organization should provide for unified learning.
Provision should be made for both the direct teaching of subjects
and for broad, meaningful experiences for—experiences that cut
across subject lines. Because experiences has shown that learning
in the subject areas is more effective as well as more meaningful
when provision is made for seeing the interrelationship between
various subject, many elementary schools provide for both teaching
of subjects at regular periods for planning and working on problems
or units, which challenge children and, at the same time, utilize
subject matter and activities from many sources.
5. Curriculum organization should provide for the development of the
fundamental skills. Effective living depends upon the use of specific
abilities and techniques, especially those that relate to languages
and number. Some elementary schools have emphasizes the
mastery of these skills through the process of memorization and
drill to the exclusion of equally important educational objectives.
6. Curriculum organization should provide for pupil participation in
curriculum planning. The broad put lines of the curriculum may be
planned by the entire school staff with the cooperation of laymen in
the community. However, the individual differences existing among
groups of children make it necessary to leave the selection of the
specific experiences to each teacher and the group of children she
teaches. That children should participate in the planning of learning
experiences follows naturally from the democratic concept of
learning and teaching. Children grow in the ability to participate in
democratic social living only as they share in planning the activities
in which they participate in school and elsewhere. Teachers grow
only as they participate in planning the educational program.
Participation is therefore one of the most important words in modern
educational literature.

BSED FIL 1-5