ಸೀತಾದರ್ಶನ

ಲ ೀಖಕಿ

ಮಹಾಲಕ್ಷ್ಮೀ ಆರ್. ಭಟ್ಟ

ಆರ್.ಎಸ್.ಎಸ್. ಕಾರ್ಶಕರ್ಶರಾದ ಅರವಿಂದ ರಾಮ ದ ೀರ್ಪಾಿಂಡ ಅವರ ಉತ ತೀಜನ ಹಾಗೂ ಆಶೀರ್ಾಶದ,

ಹಾರ ೈಕ

09.11.2013
 ಸೀತಾದರ್ಶನ

ಒಿಂದನ ೀ ಅಧ್ಾಾರ್

ದಾಾಪರ ರ್ುಗದಲ್ಲಿ ಏಳುಕಲುಿಗಳ ಹಿಂದ ರ್ ೈಕುಿಂಠರ್ಾಸ ಶರೀಮನಾಾರಾರ್ಣನನ ಾೀ ಇಿಂದಾರದಿ ದ ೀವತ ಗಳು,

ಋಷಿ-ಮುನಿಗಳು ರಾಕ್ಷಸ ಸಿಂಹಾರಕಾಾಗಿ ನಾರದಾದಿಗಳು ಪಾರರ್ಥಶಸುರ್ಾಗ ರಾಕ್ಷಸರ ಕಾಟ್ವೂ ಬಹಳರ್ಾಗಿರ್ುತ.

ಅಷ್ಟವಸುಗಳನುಾ ಗ ದುು ರ್ುದಧದಲ್ಲಿ ಸ ೂೀಲ್ಲಸ ಓಡಿಸುತ್ತತದಾುರ . ದ ೀವತ ಗಳಿಗ ಹ ೂೀಮ-ಹವನಾದಿಗಳಲ್ಲಿ ಆಹುತ್ತ

ಸಕುಾವುದಿಲಿ. ದ ೀವತ ಗಳನುಾ ಭೂಮಿ, ಜಲ, ರ್ಾರ್ರ್ಾಾಗಿಾರ್ನುಾ ರಕ್ಷ್ಸ ಿಂದು ಪಾರರ್ಥಶಸದರು.

ಶರೀಮನಾಾರಾರ್ಣನು ಸಿಂರ್ುಷ್ಟನಾಗಿ ರ್ಿಂಕಚಕರಗದಾಧರನಾಗಿ, ಲಕ್ಷ್ಮೀದ ೀವಯಿಂದ ಸ ೀವರ್ನಾಗಿ, ದ ೀವತ ಗಳಿಗ

ಅಭರ್ವನುಾ ಕ ೂಟ್ಟನು. ಶರೀಮನಾಾರಾರ್ಣ ಪರಭುರ್ ೀ, ನಮಮನುಾ ರಕ್ಷ್ಸ ಿಂದು ನಾರದಾದಿ ದ ೀವತ ಗಳು

ಪಾರರ್ಥಶಸದರು. ಶರೀಮನಾಾರಾರ್ಣನು ರಾಕ್ಷಸ ರ್ ೈರಿರ್ು, ದ ೀವತ ಗಳ ರಕ್ಷಕನೂ ಆಗಿದುನು. ಆ ಪರಮಾರ್ಮನು

ದುಷ್ಟರನುಾ ಸಿಂಹರಿಸ, ಶಷ್ಟರನುಾ ಪರಿಪಾಲ್ಲಸದುನು. ಸಾಗಶದ ಸಿಂಪರ್ತನುಾ ಕಿಂಡು ಅಸೂಯೆಗ ೂಿಂಡ ರಾಕ್ಷಸರು

ಸಾಗಶವನ ಾೀ ಆಕರಮಣ ಮಾಡಿ, ದ ೀವತ ಗಳನುಾ ಬಿಂಧಿಸ, ದ ೀವಲ ೂೀಕವನಾಾಳುತ್ತತದು ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಇಿಂದಾರದಿ
ದ ೀವತ ಗಳು ಶರೀಮನಾಾರಾರ್ಣನನ ಾ ಮೊರ ಹ ೂಕಿಾ ಪಾರರ್ಥಶಸ ದ ೀವಲ ೂೀಕವನುಾ ರ್ಮಗ ಕ ೂಡಿಸ ಿಂದು ನಮಮನುಾ

ರಾಕ್ಷಸರ ಕಾಟ್ದಿಿಂದ ಬಿಡಿಸ ಿಂದು ಪಾರರ್ಥಶಸದರು. ಆ ಪರಮಾರ್ಮನು ದುಷ್ಟ ಶಕ್ಷಕನು, ರಾಕ್ಷಸ ರ್ ೈರಿರ್ೂ,

ದ ೀವತ ಗಳ ರಕ್ಷಕನೂ ದ ೀವತ ಗಳನುಾ ರಕ್ಷ್ಸುರ್ ನ ಿಂದು ಅಭರ್ವರ್ತವನು. ಶರೀಮಹಾವಷ್ುು ಪರಮಾರ್ಮನು

ರಾಕ್ಷಸರನುಾ ಸಿಂಹರಿಸ, ದ ೀವತ ಗಳಿಗ ಸಾಗಶವನುಾ ಗ ದುು ಕ ೂಟ್ಟನು. ಇಿಂದರಸಭ ರ್ ನಿರ್ಾಶರ್ಕರಾದ

ಭಾರದಾಾಜ ಪುರ್ರರಾದ ರ್ಾಾಸರು ದ ೀವಲ ೂೀಕದ ಚರಿತ ರರ್ಲ್ಲಿ ಲ್ಲಖಿರ್ ಲ ೀಖನವನುಾ ಬರ ದರು. “ಕ ೂೀಟಿ ಕ ೂೀಟಿ

ಇತ್ತಹಾಸವನುಾ” ಸಿಂಸೃರ್ದಲ್ಲಿ ಬರ ದರು. ಶರೀಮನಾಾರಾರ್ಣನು ರ್ಿಂಖಚಕರ ಗದಾಧರನಾಗಿ ಭೂಲ ೂೀಕಕ ಾ ಬಿಂದು

ಅಯೀಧ್ ಾರ್ ಚಕರವತ್ತಶ ದರ್ರಥ ಪುರ್ರನಾಗಿ ಜನಮತಾಳಿದನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಲಕ್ಷ್ಮೀದ ೀವರ್ು ಜನಕರಾಜನ ೀ
ಊಳಿ ಬಿರ್ುತವ ನ ೀಗಿಲ ರ್ುದಿರ್ಲ್ಲಿ ಬಿಂಗಾರದ ಕಮಲದ ಹೂರ್ಾಗಿ ಸಕಿಾಕ ೂಿಂಡು ಲ ೂೀಕ ೂೀರ್ತರ ಸುಿಂದರ ಹ ಣುು

ಶರ್ುರ್ಾಗಿ “ಸೀತ ”ಯೆಿಂಬ ನಾಮದಲ್ಲಿ ಜನಕ ಪುತ್ತರಯಾಗಿ ಜನಕನ ಅರಮನ ರ್ಲ್ಲಿ ಬ ಳ ದಳು. ದರ್ರಥ ಪುರ್ರ

ಶರೀರಾಮನನ ಾ ವರಿಸ ಶರೀರಾಮನರಸಯಾದಳು. ಈ ದ ೀವೀರ್ತಮರಾದ ಸತ್ತ-ಪತ್ತಗಳು ಲ ೂೀಕ

ಕಲಾಾಣಥಶರ್ಾಗಿ ಭೂಲ ೂೀಕದಲ್ಲಿ ನ ಲ ಸದರು. ಶರೀರಾಮನಿಗ ರ್ುವರಾಜ ಪಟ್ಟ ಕಟ್ಟಬ ೀಕ ಿಂದರೂ ದರ್ರಥನ

ಕಿರಿರ್ ಪತ್ತಾ ಕ ೈಕ ೀಯ ವರ ೂೀಧ ಮಾಡಿದಾಗ, ಶರೀರಾಮನು ವನರ್ಾಸ ಕ ೈಗ ೂಿಂಡನು. ಆದರ ಸೀತ ರ್ನುಾ
ರಾವಣನ ಿಂಬ ದುಷ್ಟ ರಾಕ್ಷಸನು ಚಿರ್ರಕೂಟ್ ಪವಶರ್ದ ಕುಟಿೀರದಲ್ಲಿರುರ್ಾಗಲ ಕದ ೂುರ್ುು ರ್ನಾ ವಮಾನದಲ್ಲಿ
ಏರಿಸಕ ೂಿಂಡುಹ ೂೀಗಿ ರ್ನಾ ಲಿಂಕ ರ್ಲ್ಲಿರುವ ಶಿಂಶಪವೃಕ್ಷದಡಿರ್ಲ್ಲಿ ಅಡಗಿಸಟ್ಟನು. ಶರೀರಾಮನು ರ್ನಾ ಸಹ ೂೀದರ

ಲಕ್ಷಮಣನ ೂಡಗೂಡಿ ಕಪಿಸ ೈನಾವನುಾ ಕೂಡಿ ಅಿಂಗದ ಹನುಮಿಂರ್ರಾಗಿ ಲಿಂಕ ರ್ನುಾ ಸ ೀರಿ ರಾವಣ,

ಕುಿಂಭಕಣಶರನುಾ ಕ ೂಿಂದು, ರಾಕ್ಷಸ ಬಲವನ ಾ ಸಿಂಹಾರ ಮಾಡಿದನು. ಆಗ ಸೀತಾದ ೀವರ್ು ಬಿಂದು

ನಿಿಂರ್ುಕ ೂಿಂಡರೂ ಪರರ ೂಿಂದಿಗಿದು ಸೀತ ರ್ ಮುಖವನುಾ ನಾನ ಿಂರ್ು ನ ೂೀಡಲ್ಲ ಎಿಂದು ಮುಖವನುಾ ರ್ಗಿಿಸ

ಕುಳಿರ್ನು. ಆಗ ಸೀತ ರ್ು ಶರೀರಾಮಚಿಂದರ ನಿೀನು ಪರಿೀಕ್ಷ್ಸು ಎಿಂದು, ಲಕ್ಷಮಣ ಎಿಂದು ಕರ ದು ಚಿತ ರ್ನುಾ

ಸದಧಗ ೂಳಿಸ ಿಂದು ನುಡಿದಳು. ಲಕ್ಷಮಣನು ಸದಧಗ ೂಳಿಸದ ಚಿತ ರ್ ಮೀಲ ಕುಳಿರ್ು ರ್ನಾಲ್ಲಿರುವ

ಯೀಗಾಗಿಾಯಿಂದಲ ೀ ದಹಸಕ ೂಿಂಡಳು. ಆದರೂ ಸೀತ ರ್ು ಸಾಲಪವೂ ಸುಟ್ುಟಹ ೂೀಗಲ್ಲಲಿ. ಲ ೂೀಕ ೂೀರ್ತರ

ಸುಿಂದರಿರ್ೂ ಮಹಾ ಪತ್ತವರತ ರ್ೂ ರಾಮನಲ್ಲಿ ನಡ ದುಬಿಂದು, ಸಾಾಮಿ, ನಾನು ನಿಮಮ ಧಮಶಪತ್ತಾರ್ು, ನಾನು

ಯಾವುದ ೀ ಅಪವರ್ರರ್ಾದ ರ್ಪುಪಗಳನುಾ ಮಾಡಲ್ಲಲಿ. ನಾನು ಇನುಾ ಬ ೀಡರ್ಾದರ ನಾನು ನನಾ ರ್ಾಸಸಾಾನಕ ಾ

ಹ ೂರಟ್ು ಹ ೂೀಗುರ್ ನು ಎಿಂದು ಸೀತ ರ್ು ಶರೀರಾಮನಿಗ ಹ ೀಳಿದಳು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಶರೀರಾಮನು-ಸೀತ ಯೆೀ, ನಿನಾ

ಪತ್ತವರತಾ ಮಹಮಯೆೀ ಬಹಳ ಚರಿರ್ರಕಾರಕರ್ಾಗಿರುವುದು. ನಿೀನು ಅಪವರ್ರಳಾಗುವುದುಿಂಟ ೀ? ನಿನಾ

ಪಾತ್ತವರರ್ಾವೂ ಮೂರುಲ ೂೀಕಗಳಲ್ಲಿ ಪರಸದಿಧರ್ನುಾ ಪಡ ಯರ್ು ಎಿಂದು ತ್ತಳಿಸ, ಸೀತ ರ್ನುಾ ರ್ನಾ ತ ೂೀಳುಗಳಲ್ಲಿ

ಬಿಂಧಿಸ ಅಪಿಪಕ ೂಿಂಡನು. ಅಗಿಾದ ೀವನು, ಸೀತ ರ್ೂ ಮಹಾ ಪತ್ತವೃತ ರ್ು, ಅವಳ ಸಮರಣ ಮಾರ್ರದಿಿಂದಲ ೀ

ಮಹಾ ಪಾರ್ಕಗಳ ಲಿ ಕಳ ದು ಹ ೂೀಗುವುದ ಿಂದು ನುಡಿದನು. ಸೂರ್ಶಚಿಂದರರು, ಅಷ್ಟವಸುಗಳ ಲಿ ಅಿಂತ ಯೆೀ

ನುಡಿದರು. ಶರೀರಾಮನು ಅಯೀಧ್ ಾರ್ಲ್ಲಿ ಚಕರವತ್ತಶಯಾಗಿ ಸೀತ ರ್ನುಾ ಪಟ್ಟದಲ್ಲಿ ಕುಳಿಿರಿಸಕ ೂಿಂಡು

ಅಯೀಧ್ ಾರ್ ಸಾಮಾರಜ್ಞಿಯಾಗಿ ಮಾಡಿದನು.

ಶರೀರಾಮ ಸೀತ ರ್ರ ಜನಮವೃತಾತಿಂರ್ವನುಾ ಅಯೀಧ್ ಾರ್ ಶಾಸನದ ಲ ೀಖನರ್ಾಗಿ ರ್ುಖ ಮಹಷಿಶಗಳು,

ರ್ಾಮದ ೀವರುಗಳು ರಾಮರಾಜಾದಲ್ಲಿ ಆಸಾಾನ ಕವಗಳಾಗಿ ಶಾಸನ, ಲ ೀಖನನುಾ ಬರ ದರು. ರ್ುಖಮುನಿಗಳು,

ರ್ಾಮದ ೀವರುಗಳು ರ್ಮಮ ರ್ಮಮ ರಾಜಶಾಸನದಲ್ಲಿ ಶರೀರಾಮನ ಜನಮ ವೃತಾತಿಂರ್ವನುಾ ಪುರ್ರಕಾಮೀಷ್ಟವನುಾ

ಸೀತಾಸಾರ್ಿಂವರವನುಾ ಯಾಗ ಸಿಂರಕ್ಷರ್ ರ್ನುಾ ತಾಳ ಗರಿರ್ಲ್ಲಿ ಸೀತಾ-ರಾಮ ಚರಿತ ರರ್ನುಾ ಸಿಂಪೂಣಶರ್ಾಗಿ

ಬರ ದರು. ರ್ದನಿಂರ್ರ ನಾರದರು ರ್ುಖಮುನಿಗಳ ಸಿಂದರ್ಶನವನುಾ ಮಾಡಬ ೀಕ ಿಂದು ಆರ್ರಮಕ ಾ ಬಿಂದರು.

ರ್ುಖಮುನಿಗಳ ಲ ೀಖನವನುಾ (ರ್ಾಚನವನುಾ) ಓದಿದರು. ಸೀತಾಪತ್ತ ಶರೀರಾಮನನುಾ ಮನಸಾ ವಿಂದಿಸದರು.

ಸೀತಾರಾಮ ಚರಿತ ರರ್ನುಾ ಬರ ದು ಸಿಂಪೂಣಶಗ ೂಿಂಡ ಲ ೀಖನವನುಾ ತ ರ ದು ಓದಿದರು. ರ್ುಖಮುನಿಗಳೂ,

ಮಾಮದ ೀವರುಗಳು ನಾರದರಿಿಂದ ರ್ಾಚಿಸಲಪಟ್ಟ ಸೀತಾರಾಮರ ಚರಿತ ರರ್ನುಾ ಕ ೀಳಿದರು. ದ ೀವಲ ೂೀಕದಲ್ಲಿ
ದ ೀವಸಭ ರ್ು ನಡ ರ್ುತ್ತತದ . ಅಲ್ಲಿ ಪಾವಶತ್ತಪರಮೀರ್ಾರರೂ, ಲಕ್ಷ್ಮೀನಾರಾರ್ಣರೂ, ಪರಬರಹಮಸರಸಾತ್ತರ್ರು,

ಅಷ್ಟವಸುಗಳು, ಇಿಂದಾರದಿದ ೀವತ ಗಳು, ನವಗರಹಾದಿದ ೀವತ ಗಳು, ಋಷಿಮುನಿಗಳು, ಭೂಲ ೂೀಕದ

ಚಕರವತ್ತಶಗಳ ಲಿರೂ ಸ ೀರಿ ಸಭ ನಡ ಸುತ್ತತದಾುರ . ನಾವು ಮೂವರು ದ ೀವಲ ೂೀಕದ ಸಭ ಗ ಹ ೂೀಗ ೂೀಣರ್ ೀ?

ಸಭ ರ್ನುಾ ಸ ೀರಿ ಪಾವಶತ್ತ ಪರಮೀರ್ಾರರನುಾ ನಮಸಾರಿಸ ಅವರಿಗ ಸೀತಾರಾಮಚರಿತ ರರ್ನುಾ ಕ ೂಟ್ುಟ, ಇದು

ಅಯೀಧ್ಾಾ ಸಾಮಾರಜಾದಲ್ಲಿ ಸೀತಾರಾಮರ ಚರಿತಾರ ಶಾಸನ. ಇದನುಾ ಈಗಲ ೀ ಪರಸುತರ್ಪಡಿಸುತ ತೀರ್ . ನಿೀವು

ನಮಮನುಾ ಹರಿಸಬ ೀಕ ಿಂದು ಕ ೀಳ ೂ ೀಣ ಎಿಂದು ಹ ೀಳುತಾತ, ನಾರದರು ರ್ಾಮದ ೀವರು ರ್ುಖಮುನಿಗಳನುಾ

ಹ ೂರಡಿಸ, ನಾರದರು ಅವರ ೂಿಂದಿಗ ದ ೀವಲ ೂೀಕಕ ಾ ಹ ೂರಟ್ರು. ರ್ುಖಮುನಿಗಳು ಶರೀರಾಮನ ಸಾಹಸ,

ಶೌರ್ಶ, ಸೌಿಂದರ್ಶ, ಸದುಿಣಗಳನುಾ, ಸೀತ ರ್ ಪಾತ್ತವರರ್ಾಕ ಾ ಹ ೂಿಂದಿಕ ೂಳುಿವಿಂತ ಸೀತಾಮಾತ ರ್ ಆಚರರ್ ,

ವಚಾರವಿಂತ್ತಕ ರ್ನುಾ ವಸಾತರರ್ಾಗಿ ರ್ಮಮ ಲ್ಲಖಿರ್ ಲ ೀಖನದಲ್ಲಿ ರ್ಾಚಿಸ ಬರ ದಿದುರು. ಇದು

ರ್ಾಾಸರಾಮಾರ್ಣರ್ ಿಂದು ಪರಸದಿಧರ್ನುಾ ಪಡ ದಿರ್ುತ. ಇದ ಲಿವೂ ದ ೀವನಾಗರ ಲ್ಲಪಿರ್ಲ್ಲಿ ಇರುವುದು (ಇದು

ಸಿಂಸೃರ್ ಶ ್ಿೀಕದಲ್ಲಿದ ). ದ ೀರ್ ೀಿಂದರನ ಶಾಸನ ನಿರ್ಾಶರ್ಕರ್ಾವನುಾ ಪಡ ದು ರ್ಾಾಸರು ಸೀತಾಮಾತ ರ್

ಪತ್ತವರತಾ ಪರಭಾವದ ಮಹರ್ಾವನುಾ ಅರಿರ್ು ಬರ ದಿದುರು. ಎಲ ಿಲ್ಲಿ ಸೀತ ರ್ ಸಹಾರ್ವು ರಾಮನಿಗಾಗಿದ ?

ಎನುಾವುದನುಾ ರ್ಾಾಸರು ದಾರ್ಶನಿಕರ್ಾಗಿ ಲ್ಲಪಿರ್ನ ಾೀ ಮಾಡಿದಾುರ . ವರರ್ ಕತ ಗಳಲ್ಲಿ ಇದರ ಮಹರ್ಾ

ಅರಿರ್ಾಗುರ್ತದ . ಅಿಂತ ಯೆೀ ನಾರದರು ರ್ಾಮದ ೀವ ರ್ುಖಮುನಿಗಳನುಾ ಕೂಡಿ ತ್ತರಮೂತ್ತಶಗಳನುಾ ನಮಸಾರಿಸ

ಸರಸಾತ್ತ, ಲಕ್ಷ್ಮೀ, ಪಾವಶತ್ತರ್ರನುಾ ವಿಂದಿಸ, ಪಾವಶತ್ತ ಪರಮೀರ್ಾರರ ಪಾದಕ ಾರಗಿ, ದರ್ರಥ

ಚಕರವತ್ತಶಕಾಲದಿಿಂದ ರಾಮರಾಜಾದ ಶಾಸನವನುಾ ಪಾವಶತ್ತ ಪರಮೀರ್ಾರಿಗ ಕ ೂಟ್ುಟ, ಎಲ್ಲಿರ್ವರ ಗ

ಭೂಲ ೂೀಕದಲ್ಲಿ ಮನುಕುಲವು ಇರುವುದ ೂೀ, ಎಲ್ಲಿರ್ವರ ಗ ಸೂರ್ಶಚಿಂದರರು ಕಾಣಿಸುತಾತರ ಯೀ, ಅಲ್ಲಿರ್
ರ್ನಕವೂ ನಾವು ಬರ ದು ರಚಿಸದ ಸೀತಾರಾಮಚರಿರ್ರವೂ ರ್ನಾ ಒಿಂದು ಅಕ್ಷರವನುಾ ಕೂಡ ಕಳ ದುಕ ೂಳಿದ ೀ

ನಿರ್ಾನೂರ್ನರ್ಾಗಿ ಅಚಚಳಿರ್ದ ಯೆೀ ಉಳಿರ್ಬ ೀಕ ಿಂದು ಪಾರರ್ಥಶಸದರು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಆಶೀವಶದಿಸಬ ೀಕ ಿಂದು

ಕ ೂೀರಿದರು. ಮತ ತ ಮತ ತ ನಮಸಾರಿಸ ಬ ೀಡಿದರು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಪಾವಶತ್ತ ದ ೀವರ್ು ನಾರದಾದಿ ಸುರಮುನಿಗಳ ,

ಈ ಕ್ಷಣ ಮಾರ್ರದಲ್ಲಿಯೆೀ ಈ ಸೀತಾರಾಮರ ಚರಿರ್ರವನುಾ ಹಾಡಿ ಪರಸುತರ್ಪಡಿಸರಿ. ಎಲ್ಲಿರ್ವರ ಗ ಮನುಕುಲವು

ಇರುವುದ ೂೀ ಅಲ್ಲಿರ್ರ್ನಕವೂ, ಎಲ್ಲಿರ್ವರ ಗೂ ಸೂರ್ಶ-ಚಿಂದರರು ಭೂಲ ೂೀಕದಲ್ಲಿ ಕಾಣಿಸುತಾತರ ಯೀ

ಅಲ್ಲಿರ್ರ್ನಕ ರ್ನಾ ಒಿಂದಕ್ಷರವನುಾ ಸಹ ಕಳ ರ್ದಿಂತ ಸೀತಾರಾಮರ ಚರಿರ್ರವೂ ನಿರ್ಾನೂರ್ನರ್ಾಗಿ ಉಳಿರ್ಲ್ಲ

ಎಿಂದು ಪಾವಶತ್ತದ ೀವರ್ು ಹರಸದಳು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ತ್ತರಮೂತ್ತಶರ್ರು, ಲಕ್ಷ್ಮೀ ಸರಸಾತ್ತರ್ರೂ ಹರಸ

ಆಶೀವಶದಿಸದರು. ನಾರದರು ರ್ಮಮ ರ್ಿಂಬೂರಿರ್ನುಾ ನುಡಿಸ ಸಿಂಸೃರ್ದಲ್ಲಿ ಹಾಡಿದರು. ರ್ುಖಮಹಷಿಶಗಳು

ಪರವಚನ ಮಾಡಿದರು. ರ್ಾಮದ ೀವರು ಲ್ಲಪಿ ಲ ೀಖನವನುಾ ರಚಿಸ ಬರ ದರು. ಈ ಸೀತಾರಾಮ ಚರಿರ್ರವು

ನ ೀಮಿಷಾರಣಾದಲ್ಲಿ ಋಷಿಮುನಿಗಳಿಗ ಅಧಾರ್ನ, ಅಧ್ಾಾಪನ ನಡ ರ್ಬ ೀಕು. ಸಾಹರ್ಾಭಿಂಡಾರವೂ

ನಿರ್ಾನೂರ್ನರ್ಾಗಿ ವಜೃಿಂಭಿಸಲ್ಲ ಎಿಂದು ಹರಸ, ಸುರಮುನಿಗಳಿಗೂ, ನಾರದಾದಿಗಳಿಗೂ ತ್ತರಮೂತ್ತರಗಳು

ಆಶೀವಶದಿಸ ಹರಸದರು. ರ್ಾಾಸರು ಸಿಂಸೃರ್ದಲ್ಲಿ ಸೀತಾರಾಮ ಚರಿತ ರರ್ನುಾ ರಚಿಸ, ಇಪಪರ್ೂಮರುಕ ೂೀಟಿ

ಶ ್ಿೀಕವನುಾ, ನಿರ್ಾನೂರ್ನರ್ಾಗಿ ನ ೈಮಿಷಾರಣಾದಲ್ಲಿ ಪರವಚನವನುಾ ಮಾಡುತ್ತತದುರು. ನಾರದರು ಕಿೀರ್ಶನ ರ್ನುಾ

ಮಾಡಿದರು. ರ್ಾಮದ ೀವರು ಸಾಹರ್ಾಭಿಂಡಾರದ ಸುರಕ್ಷತ ರ್ನುಾ ಮಾಡಿದರು. ದಿನ ದಿನವೂ ನ ೈಮಿಷಾರಣಾದಲ್ಲಿ

ಸೀತಾರಾಮ ಚರಿತ ರರ್ ಅಧಾರ್ನ, ಅಧ್ಾಾಪನ ನಡ ರ್ುರ್ತಲ ೀ ಬಿಂದಿರ್ುತ.

ದಾಾಪರ ರ್ುಗದಲ್ಲಿ ಏಳುಕಲಪಗಳ ಹಿಂದ ಶರೀಮನಾಾರಾರ್ಣನು ಆದಿಶ ೀಷ್ನ ಮೀಲ ರ್ರ್ನ ಮಾಡಿದುನು.

ಲಕ್ಷ್ಮೀದ ೀವರ್ು ಪರಸನಾತ ಯಿಂದ ಕೂಡಿದವಳಾಗಿ ಶರೀಹರಿರ್ ಸ ೀರ್ ರ್ಲ್ಲಿ ತ ೂಡಗಿದುಳು. ಪತ್ತರ್ ಪಾದವನುಾ

ಒತ್ತತ ಸ ೀವಸುತ್ತತದುಳು. ಅಷ್ಟವಸುಗಳು ನಾರದಾದಿಸುರಮುನಿಗಳು ದ ೀವತ ಗಳು ರ್ ೈಕುಿಂಠದ ಬಾಗಿಲಲ್ಲಿ ನಿಿಂರ್ು

ಶರೀಹರಿರ್ ದರುರ್ನಕ ಾಿಂದು ನಿಿಂರ್ುಕ ೂಿಂಡಿದುರು. ದೂರ್ಾಶಸ ಮುನಿವರ್ಶರು ಶರೀಹರಿರ್ ದರುರ್ನಕ ಾ ಬಿಂದರು.

ಒಳಗ ಹ ೂೀಗಬ ೀಕ ಿಂದು ಹ ೂಕಿಾದರು. ರ್ ೈಕುಿಂಠ ದಾಾರಪಾಲಕರಾದ ಜರ್ವಜರ್ರು ಅವರನೂಾ ರ್ಮಮ

ಗಧ್ ರ್ನುಾ ಮುಿಂದ ಮಾಡಿ ದೂರ್ಾಶಸಮುನಿಗಳನುಾ ರ್ಡ ದರು. ಬಹಳ ಬಿರುಸನಿಿಂದ ರ್ಡ ದ ಕಾರಣಕ ಾ

ದೂರ್ಾಶಸರು ಜರ್-ವಜರ್ರಿಗ ಶಾಪವನುಾ ಕ ೂಟ್ಟರು. ಜರ್-ವಜರ್ರ , ನಿೀವೂ ಶರೀಹರಿರ್ ದರುರ್ನಕ ಾ

ಬಿಡದ ೀ ರ್ಡ ರ್ುವರಲಿ, “ನಿೀವು ಭೂಲ ೂೀಕದಲ್ಲಿ ಹುಟಿಟ”ರ ಿಂದು ಬಿರುಸನಿಿಂದ ಶಾಪವನುಾ ಕ ೂಟ್ುಟ, ಒಳಹ ೂಕಿಾ

ಶರೀಹರಿರ್ನುಾ ಕಿಂಡು ಮಾರ್ನಾಡಿ, ಹ ೂರಟ್ು ಹ ೂೀದರು. ಜರ್-ವಜರ್ರು ಶಾಪ ಬಿಂದದುನುಾ ನ ನ ದು ಮರುಗಿ

ಅಳುರ್ತಲ್ಲದುರು. ಶರೀಹರಿಯೆೀ ಲಕ್ಷ್ಮೀಸಹರ್ನಾಗಿ ದಾಾರವನುಾ ದಾಟಿ ಬಿಂದನು. ಜರ್-ವಜರ್ರು ಮರಮರನ

ಮರುಗುವುದನುಾ ಕಿಂಡು ಹತ್ತತರಕ ಾ ಬಿಂದು ಜರ್-ವಜರ್ರ ೀ, ನಿಮಗ ೀನಾಯರ್ು? ಏರ್ಕ ಾ ಮರುಗುವರಿ? ಎಿಂದು

ಕ ೀಳಿದನು. ಜರ್ವಜರ್ರು ನಮಗ ದುರ್ಾಶಸ ಮುನಿಗಳು ನಮಿಮಬಬರಿಗೂ ಭೂಲ ೂೀಕದಲ್ಲಿ ಹುಟಿಟರ ಿಂದು

ಶಾಪವನುಾ ಕ ೂಟಿಟದಾುರ . ಶರೀಹರಿಯೆೀ, ನಿೀನ ೀ ನಮಮನುಾ ಉದಧರಿಸು ಎನುಾತಾತ ಶರೀಹರಿರ್ ಪಾದಕ ಾರಗಿ

ಮರಮರಮರಗುತಾತ ಬ ೀಡಿಕ ೂಿಂಡರು. ಲಕ್ಷ್ಮೀದ ೀವರ್ನುಾ ಕಿಂಡು ಮರುಗಿ ಬ ೀಡಿಕ ೂಿಂಡರು. ದುರ್ಾಶಸರನುಾ

ನಾವು ಒಳಗ ಬಿಡಲ್ಲಲಿರ್ ಿಂದು ಶಾಪವನುಾ ಕ ೂಟಿಟದಾುರ . ನಾವು ಭೂಲ ೂೀಕದಲ್ಲಿ ಹುಟಿಟದರ ತ್ತರುಗಿ ರ್ ೈಕುಿಂಠಕ ಾ

ಬರಲು ಸಾಧಾರ್ ೀ? ನಮಗ ಲಕ್ಷ್ಮೀನಾರಾರ್ಣರ ಸ ೀರ್ ಯೆೀ ಬ ೀಕು. ನಾವು ನಿಮಮನುಾ ಸ ೀವಸಬ ೀಕು. ನಿಮಮ

ಹ ೂರರ್ೂ ಇನಾಾವುದು ಬ ೀಡ ಿಂದು ಮರುಗಿ ದುುಃಖಿಸದರು. ಶರೀಹರಿರ್ು ಋಷಿಮುನಿಗಳ ಶಾಪವು ನಮಮ ಸಹ

ರ್ಡ ರ್ುವುದಿಲಿ. ನಡ ದುಹ ೂೀದ ಕಾಲವನುಾ ಶಾಪವನುಾ ಚಿಿಂತ್ತಸ ದುುಃಖಿಸದರ ಪರಯೀಜನವಲಿ. ಅಿಂತ ಯೆೀ

ನಿೀವೂ ಭೂಲ ೂೀಕದಲ್ಲಿ ಹುಟ್ುಟವುದ ೀ ಸರ್ಾವು ಎಿಂದು ಶರೀಮನಾಾರಾರ್ಣನು ನುಡಿದನು. ಜರ್-ವಜರ್ರು

ಲಕ್ಷ್ಮೀಪಾದವನುಾ ಹಡಿದು ದುುಃಖಿಸದರು. ಲಕ್ಷ್ಮೀನಾರಾರ್ಣರು ಜರ್-ವಜರ್ರ ದುಸಾತ್ತರ್ನುಾ ಕಿಂಡು ಕಣಿುೀರು

ಮಿಡಿದರು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಜರ್-ವಜರ್ರ ೀ, ನಾವು ಸಹ ನಿಮಮನುಾ ಕರ ರ್ರಲು ಭೂಲ ೂೀಕಕ ಾ ಬರುರ್ ವು.

ನಿೀವಬಬರೂ ಭಕತರಾಗಿ ಆರು ಜನಮವನ ಾತ್ತತ ರ್ ೈಕುಿಂಠಕ ಾ ಬರುತ್ತತರ ೂೀ ಅಥರ್ಾ ರ್ ೈರಿಗಳಾಗಿ, ರಾಕ್ಷಸರಾಗಿ

ಮೂರುಜನಮಗಳನ ಾತ್ತತ ರ್ ೈಕುಿಂಠಕ ಾ ಬರುತ್ತತರ ೂೀ ಎಿಂದು ಶರೀಹರಿಯೆೀ ಪರಶಾಸದನು. ಅಿಂತ ಯೆ ಜರ್-ವಜರ್ರೂ

ಮೂರು ಜನಮವನ ಾ ನಿನಾ ರ್ ೈರಿ ರಾಕ್ಷಸರಾಗಿ ಕಳ ದು ರ್ ೈಕುಿಂಠಕ ಾ ಬರುರ್ ವು ಎಿಂದು ಶರೀಹರಿರ್ನುಾ ಬ ೀಡಿದರು.

ಹರಿರ್ೂ ಹಾಗ ೀ ಆಗಲ್ಲ ಎಿಂದು ನುಡಿದು, ಹರಸದನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಲಕ್ಷ್ಮೀದ ೀವರ್ನುಾ ಕಿಂಡು ಪಾದಕ ಾರಗಿ,

ತಾಯೆೀ ರಾಕ್ಷಸರಾದರೂ ಬಹಳ ದುಷ್ಟರು, ಬಹಳ ಪಾಪಿಷ್ಟ ಜನಮವು. ನಾವು ರಾಕ್ಷಸರಾಗಿ ಪಾಪಕಮಶಕ ಾ

ತ ೂಡಗಿಕ ೂಳುಿತ ತೀರ್ . ತಾಯೆೀ ಮಹಾಲಕ್ಷ್ಮ, ನಿೀರ್ ೀ ನಮಮನುಾ ಉದಧರಿಸಬ ೀಕ ಿಂದು ಬ ೀಡಿಕ ೂಿಂಡರು.

ಲಕ್ಷ್ಮೀದ ೀವರ್ೂ ಜರ್-ವಜರ್ರ ೀ, ನಿೀವೂ ಚಿಿಂತ್ತಸಬ ೀಡಿರಿ, ನಾವಬಬರೂ ಸತ್ತಪತ್ತಗಳು ಭೂಲ ೂೀಕಕ ಾ ಬಿಂದು

ನಿಮಮ ರ್ ೈರಿಗಳಾಗಿ, ನಿಮಮನುಾ ವಧ್ ಮಾಡಿ, ರ್ ೈಕುಿಂಠಕ ಾ ಬರುವಿಂತ ಮಾಡುತ ತೀರ್ . ನಿಮಮನುಾ

ಬರಮಾಡಿಕ ೂಳುಿತ ತೀರ್ . ನಿೀವು ಚಿಿಂತ್ತಸಬ ೀಡಿರಿ. ಎಲಿವೂ ಕಾಲನಿಣಶರ್ದಿಂತ ನಡ ರ್ುವುದು. ಇದಕ ಾ

ಸಿಂರ್ರ್ವಲಿ. ನಾನ ಸಹ ದುಷ್ಟರನುಾ ಶಕ್ಷ್ಸ ಶಷ್ಟರನುಾ ಪರಿಪಾಲ್ಲಸುತ ತೀನ ಎಿಂದು ಜರ್-ವಜರ್ರು

ಸಾಿಂರ್ಾನಗ ೂಳಿಸದರು. ಸಿಂತಾಪಗ ೂಳುಿತಾತ ಜರ್-ವಜರ್ರು ಖ ೀದಪಡುರ್ತಲ ೀ ಇದುರು. ಜರ್-ವಜರ್ರ , ನಾನ ೀ

ಜಗನಾಮಯೆೀ ಇರುರ್ . ಇದು ನಿಮಗ ತ್ತಳಿದಿದ . ನಾನು ಲ ೂೀಕ ಲ ೂೀಕಗಳು ಹುಟ್ುಟವ ಮೊದಲ ೀ

ಚಿರಸಾಾಯಯಾಗಿದ ುನು. ನಾನ ಜಗರ್ುತ, ನಾನ ಲ ೂೀಕವು, ನಾನ ಪರಕೃತ್ತ ದ ೀವತ ರ್ು, ಆದಿ ಅಿಂರ್ಾ ಎಲಿವು

ನಾನ . ಋತ್ತಾಜ ರ್ರ ಲಿ ನನಾನ ಾ ಸುತತ್ತಸುತಾತರ . ಜರ್ವನುಾ ಗಳಿಸಲ್ಲಕ ಾ ದುಷ್ಟ ನಾರ್ಕ ಾ, ಸಿಂಪರ್ುತ, ಸೌಭಾಗಾ

ಗಳಿಸಲ್ಲಕ ಾ ತ್ತರಮೂತ್ತಶಗಳ ಲಿ ನನಾನ ಾೀ ಸುತತ್ತಸದಾುರ . ನಾನ ೀ ಜಗನಾಮಯೆರ್ು ಎಿಂದು ಲಕ್ಷ್ಮೀದ ೀವ ನುಡಿದಳು.

ಜರ್-ವಜರ್ರ ೀ, ನಿಮಮನುಾ ರಾಕ್ಷಸ ಜನಮದಿಿಂದ ಪಾರು ಮಾಡಿ ಉದಧರಿಸಲ್ಲಕ ಾ ಶರೀಹರಿಗ ನಾನ ೀ ಸಹಾರ್

ಮಾಡುತ ತೀನ ಎಿಂದು ನುಡಿದಳು. ಜರ್ವಜರ್ರು, ಅಮಾಮ ಎಿಂದು ಪಾದವನ ಾ ಹಡಿದು ಮರುಗುರ್ತಲ್ಲದುರು.

ಜರ್-ವಜರ್ರ ೀ, ನಿೀವೂ ಪೃರ್ಥಿಗ ಹ ೂೀಗಲ್ಲಕ ಾ ಕಾಲನಿಣಶರ್ರ್ಾಗಿದ . ಆದುರಿಿಂದಲ ನಿಮಗ ಶಾಪ ಬಿಂದಿದ .

ನಾನು ಚಿರಸಾಾಯರ್ು, ನನಗ ಅಿಂರ್ಾರ್ ಿಂಬುದ ಇಲಿ. ನಾನು ಆದಿನಾರಾರ್ಣನ ಸತ್ತರ್ು, ನಾವೂ ಸತ್ತ-

ಪತ್ತಗಳು ದ ೀವರಿಗ ದ ೀವರು, ನಿೀವು ಚಿಿಂತ್ತಸಬ ೀಡಿರಿ (ನಗದಿಪ ಅಹಮೀ ರ್ಾಸುಃ|| ಪೂವಶಿಂರ್ುುಃಹ ೀ) ನಾನ

ಒಬಬಳು ಈ ಜಗರ್ುತ ಹುಟ್ುಟವ ಮೊದಲೂ ಇದ ುನು. ನಾನ ಬರಹಾಮಿಂಡ, ನಾನ ೀ ಪಿಿಂಡಾಿಂಡ, ನಾನ ೀ ವಷ್ುು
ಪತ್ತಾರ್ು ಎಿಂದು ಜಗನಾಮಯೆ ಜರ್-ವಜರ್ರಿಗ ನುಡಿದಳು. ಜರ್-ವಜರ್ರ ೀ, ಹಿಂದ ಶರೀಮನಾಾರಾರ್ಣನು

ಕ್ಷ್ೀರಸಾಗರದಲ್ಲಿ ರ್ರ್ನ ಮಾಡಿದುನು. ಅವನ ಕಣಶದಿಿಂದ (ಕಿವಯಿಂದ) ಗುಗುಿ ಮಣುುಗಳು ಹರಿರ್ತ ೂಡಗಿದುವು.

ಇದ ೀನಿದು? ಆರ್ಚರ್ಶರ್ ಿಂದು ತ್ತಳಿರ್ುತ್ತತರುರ್ಾಗ, ಎರಡು ರಾಕ್ಷಸರು ಕೂಡಲ ೀ ಮೂಡಿ ಬಿಂದರು. ಅಿಂತ ಯೆೀ

ಆದಿಶ ೀಷ್ನ ಜನಿಮಸ ವಷ್ುುವಗ ಹಾಸಗ ಯಾದನು. ಆಗಲ ಹರಿರ್ ಕಿವಯಿಂದ ಹರಿದ ಗುಗುಿಮಣುು

ರಾಕ್ಷಕಾರವನುಾ ಹ ೂಿಂದಿ ಉದಿಸ ಜೀವಿಂರ್ರ್ಾಗಿ ಜೀವರ್ುಿಂಬಿಕ ೂಿಂಡಿರ್ು. ಆ ರಾಕ್ಷಸರು ನಾನು ಮಧು ಎಿಂದು

ನಾನೂ ಕ ೈಟ್ಭನ ಿಂದು ಹ ೀಳಿಕ ೂಿಂಡರು. ಶರೀಮನಾಾರಾರ್ಣನ ಾೀ ಕ ೀಕ ಹಾಕುತಾತ ಛ ೀಡಿಸತ ೂಡಗಿದರು.

ಆದಿನಾರಾರ್ಣನು ಬರಹಮ ರುದಾರದಿಗಳನುಾ ಹುಟಿಟಸದನು. ಅವರ ಕಾಟ್ಗಳನುಾ ಸಹಸಲಾರದ ೀ ತ್ತರಮೂತ್ತಶಗಳು

ನಾನಾ ರ್ರದ ಬಿಲುಿಬಾಣಗಳನುಾ ಸಮರಿಸ ಆರ್ುಧಗಳನುಾ ಧರಿಸದರು. ಅವರ ಮೀಲ ಪರಯೀಗಗಳನುಾ

ಮಾಡಿದರೂ ಪರಯೀಜನಕ ಾ ಬರಲ್ಲಲಿ. ಮಧು ಕ ೈಟ್ಭರೂ ಸ ೂೀಲಲ್ಲಲಿ. ತ್ತರಮೂತ್ತಶಗಳನ ಾ ಭಕ್ಷ್ಸ ಬ ೀಕ ಿಂದು

ಅವರನ ಾೀ ಹಡಿದುಕ ೂಳಿಲ್ಲಕ ಾ ಹತ್ತತರಕ ಾ ಬರುರ್ತಲ ೀ ಇದುರು. ಆಗ ನಾನು ಭೂದ ೀವರ್ನುಾ ಸಮರಿಸದ ನು.

ಪರರ್ಥಿಮಾತ ಯಾದ ನನಾ ಕರ ಗ ಭೂದ ೀವಯೆೀ ಉದಭವಸ ಜಗರ್ತನ ಾೀ ರ್ಾಾಪಿಸದಳು. ಇದು ಕಾಲದ ಮಹಮ

ಎಿಂದು ಅರಿರ್ು ತ್ತರಮೂತ್ತಶಗಳು, ಜಗನಾಮಯೆೀ ಎಿಂದು ನನಾನ ಾೀ ಸುತತ್ತಸದರು. ನಾನು ತ್ತರಮೂತ್ತಶಗಳ ಬಳಿರ್ಲ ಿ

ಪರಕಟ್ರ್ಾಗಿ ಎದುರಿಗ ಲ ೂೀಕ ಸೌಿಂದರ್ಶವನ ಾಲಿ ಧರಿಸ ಸರೀ ರೂಪ ಧರಿಸ ನಿಿಂರ್ುಕ ೂಿಂಡ ನು. ತ್ತರಮೂತ್ತಶಗಳು

ನನಗ ರ್ಮಮ ರ್ಮಮ ರ್ಕಿತರ್ನುಾ ಕ ೂಟ್ುಟ ನಾನಾ ರ್ರದ ಧನಸುು, ಬಾಣ, ಬರ್ತಳಿಕ ಗಳನುಾ ಕ ೂಟ್ುಟ ದುಷ್ಟರನುಾ,

ದುಷ್ಟ ರ್ಕಿತಗಳನುಾ ದುಷ್ಟರಾಕ್ಷಸರನುಾ ನಾರ್ಮಾಡ ಿಂದು ಹರಸ ನುಡಿದರು. ನಾನಾ ಆಭರಣಗಳನುಾ,

ಪಿೀತಾಿಂಬರಗಳನುಾ ತ ೂಡಿಸದರು. ಕಾಲಿಂದುಗ , ಗ ಜ ೆ, ಕಿಂಕಣ, ಕಿಂಠಹಾರಗಳನುಾ ತ ೂಡಿಸದರು. ಮಧು-

ಕ ೈಟ್ಭರನುಾ ಸಿಂಹರಿಸಬ ೀಕ ಿಂದು ಬ ೀಡಿಕ ರ್ನಿಾಟ್ುಟ, ನನಾನ ಾ ಜಗನಾಮಯೆ ಮಹಾಲಕ್ಷ್ಮೀ ತ್ತರಪುರಸುಿಂದರಿ ಎಿಂದು

ಸುತತ್ತಸದರು. ನಾನ ೀ ದ ೀವಲ ೂೀಕವನ ಾ ಸೃಷಿಟಸ, ಇಿಂದಾರದಿ ದ ೀವತ ಗಳನುಾ ನಿಮಿಶಸದ ನು. ಉದಾಾನ,

ಕಿರೀಡಾವನ, ಹೂಬನಗಳನುಾ ಸೃಷಿಟಸ ನಿಮಾಶಣ ಮಾಡಿದ ನು. ಜಗತ್ತತನ ಸೌಿಂದರ್ಶವನ ಾಲಿ ಧರಿಸ ಜಗನಾಮಯೆ

ಎನಿಾಸದ ನಾನು ಕಿರೀಡಾವನಗಳಲ್ಲಿ ಜ ೂೀಗುಳದ ತ ೂಟಿಟಲನ ಾ ನಿಮಿಶಸ, ಅದರಲ್ಲಿ ಕುಳಿರ್ು ಆಡಿ

ರ್ೂಗಿಕ ೂಳುಿತ್ತತರುರ್ಾಗ, ನನಗ ಸಿಂರ್ಸರ್ ೀ ಆಯರ್ು. ಮಧು-ಕ ೈಭಟ್ರು ವನ ವಹಾರ ಮಾಡುರ್ತ ಬಿಂದು ನನಾನುಾ

ನ ೂೀಡಿ ಮೊೀಹಗ ೂಿಂಡು, ನನಾನ ಾ ಮೊೀಹಸುತಾತ ಬಿಂದರು. ನಾನು ಸಮೊೋಹನಾಸರದಿಿಂದ ಅವರು

ಮೊೀಹಗ ೂಳುಿವಿಂತ ಮಾಡಿದ ನು. ಅವರ ವರ್ಾಹರ್ಾಗಲ್ಲಕೂಾ ಸದಧರ್ಾಗಿ ನನಾನುಾ ಪಿೀಡಿಸತ ೂಡಗಿದರು.

ಮಧುವೂ ರ್ನಾನ ಾೀ ವರಿಸ ಿಂದು ಪಿೀಡಿಸ ನನಾ ಬ ನಾ ಹತ್ತತ ಬರುತ್ತತದುನು. ನಾನು ನನಾ ಹರಿರ್ರ್ಾದ ಖಡಿದಿಿಂದಲೂ,

ನಾನಾ ಅಸರದಿಿಂದಲೂ ರ್ುದಧಕ ಾ ಸದಧಳಾಗಿ, ನಿೀವು ರ್ುದಧ ಮಾಡಿರ ಿಂದು ನುಡಿದ ನು. ಅವರು ನಾನಾ ಬಾಣ
ಬರ್ತಳಿಕ ರ್ನುಾ ಧರಿಸ ನನ ೂಾಡನ ರ್ುದಧ ಮಾಡಲು ತ ೂಡಗಿದರು. ನಾನು ಬಿಲುಿಬಾಣಗಳನುಾ ಧರಿಸ,

ಬಾಣಬಿಟ್ುಟ ಮಧುವನುಾ ಕ ೂಿಂದ ನು. ಕ ೈಟ್ಭಟ್ನನುಾ ಹುಡುಕಿ ಬಾಣಬಿಟ್ುಟ ಕ ೂಿಂದ ನು. ತ್ತರಮೂತ್ತಶಗಳು ನನಾ

ರ್ಲ ರ್ ಮೀಲ ಹೂಮಳ ಸುರಿಸದರು. ನನಾನ ಾೀ ದ ೀವ ಮಹಾಮಾಯೆ, ಮಹಾಕಾಳಿ, ಮಹಾಲಕ್ಷ್ಮೀ ಎಿಂದ ೀ

ಸುತತ್ತಸದರು. ಶರೀಮನಾಾರಾರ್ಣನ ಭೂಲ ೂೀಕವನ ಾ ವಸಾತರ ಮಾಡಿ ಜಗತ್ತತನ ನಿಮಾಶಣವನ ಾ ಮಾಡಿದನು.

ಬರಹಮ ರುದರರು ಮಹಾರ್ಕಿತ ಎಿಂದ ನನಾನುಾ ಕರ ದರು. ಮಧು ಕ ೈಟ್ಭರ ದ ೀಹವು ಭೂಲ ೂೀಕದಲ್ಲಿ ಹೂರ್ು

ಭೂಮಿರ್ ನಿಮಾಶಣಕ ಾ ಕಾರಣರ್ಾಗಿರ್ುತ. ನಾನು ಜಗರ್ತನ ಾ ರ್ಾಾಪಿಸ ನಿದ ೀಶಹವನ ಾ ಧರಿಸ ಅದೃರ್ಾಳಾದ ನು.

ಸಕಲ ಪಾರಣಿಗಳನುಾ ಜೀವೀರ್ಪತ್ತತರ್ನುಾ ನಾನ ಮಾಡಿದ ುೀನ . ಆದಿನಾರಾರ್ಣನು ಆ ಪಾರಣಿಗಳಿಗ ಚ ೀರ್ನವನುಾ

ಕ ೂಟ್ುಟ ಬ ಳ ಸದನು. ರ್ದನಿಂರ್ರ ನಾನು ಸಮುದರ ರಾಜ ರತಾಾಕರನ ಮನ ರ್ಲ್ಲಿ ಪರಕಟ್ರ್ಾಗಿ ಅವನ

ಆಸಾಾನದಲ್ಲಿ ಕಾಣಿಸಕ ೂಿಂಡ ನು. ರತಾಾಕರ ರಾಜನ ನನಾನ ಾತ್ತತಕ ೂಿಂಡು ಮಹಾಲಕ್ಷ್ಮೀ ಎಿಂದು ಹ ಸರನಿಾಟ್ುಟ

ಆದಿನಾರಾರ್ಣನಿಗ ಕ ೂಟ್ುಟ ವರ್ಾಹ ಮಾಡಿದುನು. ನಾನಾ ಆಭರಣಗಳನುಾ ಕ ೂಟ್ುಟ ಚೂಡಾರರ್ಾವನುಾ ಮುಡಿಸ

ನನಾನುಾ ಆದಿನಾರಾರ್ಣನಿಗ ಒಪಿಪಸದುನು. ರತಾಾಕರನ ವಿಂರ್ಜಳಾಗಿ ಅವನ ಮಗಳಾಗಿ ಬ ಳ ದು

ಪೂಣಶತ ೀಜಸುನಿಿಂದ ತ್ತರಪುರಸುಿಂದರಿಯಾಗಿ ಸೌಿಂದರ್ಶದಿಿಂದ ಕೂಡಿದವಳಾಗಿ ಶರೀಮನಾಾರಾರ್ಣನನ ಾ

ಒಲ್ಲಸಕ ೂಿಂಡು, ಒಲವನ ಸತ್ತಪತ್ತಗಳಾದ ನಾವೂ ರ್ ೈಕುಿಂಠದಲ್ಲಿ ನಾವು ನಮಮ ರ್ಾಸಸಾಾನರ್ಾಗಿ ಇಲ್ಲಿ

ರ್ಾಸಸದ ುೀರ್ . ಸತ್ತಪತ್ತಗಳಾದ ನಾವು ಪರಕಟ್ಗ ೂಳುಿರ್ತಲೂ, ಅದೃರ್ಾರ್ಾಗಿರ್ೂ ಇರುತ ತೀರ್ ಎಿಂದ

ಲಕ್ಷ್ಮೀದ ೀವಯೆೀ ಜರ್-ವಜರ್ರಿಗ ತ್ತಳಿಸ ನುಡಿದಳು. ಇನುಾ ನಿೀವು ಭೂಲ ೂೀಕದಲ್ಲಿ ಜನಿಮಸಬ ೀಕ ಿಂದು

ನುಡಿದಳು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಶರೀಹರಿರ್ು ಆಜ್ಞ ಇರ್ುತ ಕಣಿುೀರ ಮಿಡಿದನು. ಅಿಂತ ಯೆ ಜರ್-ವಜರ್ರು ನಿದ ೀಶಹವನುಾ

ಧರಿಸ, ರ್ ೈಕುಿಂಠದಿಿಂದ ಅದೃರ್ಾರ್ಾಗಿ ನಡ ದರು.

ಜರ್ವಜರ್ರು ಭೂಲ ೂೀಕದಲ್ಲಿ ಕರ್ಾಪ-ಅದಿತ್ತರ್ರ ಪುರ್ರರಾಗಿ ಹರರ್ಾಾಕ್ಷ ಮರ್ುತ ಹರಣಾಕರ್ಪು ಎಿಂದು

ನಾಮಾಿಂಕಿರ್ರ್ಾಗಿರ್ುತ. ಉಪನರ್ನಾದಿ ಪೂರ ೈಸದ ಮೀಲ ಕಠ ೂೀರ ರ್ಪಸುನುಾ ಮಾಡಿ ಬರಹಮನನ ಾ ಮಚಿಚಸ,

ಬರಹಮನಿಿಂದ ವರವನುಾ ಪಡ ದು ಭೂಖಿಂಡವನ ಾೀ ಜಯಸ, ದಕ್ಷತ ಯಿಂದ ಕೂಡಿದವರಾಗಿ ಆಳ ತ ೂಡಗಿದುರು.

ಹರರ್ಾಾಕ್ಷ, ಹರಣಾಕರ್ಪುಗಳಾಳುತ್ತತದು ರಾಜಾದ ಪವಶರ್ ಪರದ ೀರ್ದ ಭೂಭಾಗವೂ ರ ಕ ಾಗಳಿಿಂದ ಕೂಡಿದುರಿಿಂದ

ಹಾರಿಹ ೂೀಗಿ ಆಧ್ಾರವಲಿದ ೀ ಸಮುದರದಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿಹ ೂೀಗಿದುವು. ಇದನುಾ ಕಿಂಡು ಹರರ್ಾಾಕ್ಷನಿಗ ಉಗರಕ ೂೀಪ

ಬಿಂದು, ಇಿಂದರನ ಅಮರಾವತ್ತಗ ಹ ೂೀಗಿ ಇಿಂದಾರದಿದ ೀವತ ಗಳಲ್ಲಿ ರ್ುದಧ ಹೂಡಿದನು. ದ ೀವತ ಗಳು ಸ ೂೀರ್ು

ಸ ೂರಗಿ ಹ ೂೀದರು. ದ ೀವಭೂಮಿಯೆೀ ಸಮುದರದಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿ ಹ ೂೀಗಿರ್ುತ. ಇದನುಾ ಕಿಂಡು ಭರಮಿಸದ

ದ ೀವತ ಗಳು ಮಹಾವಷ್ುುವನ ಮೊರ ಹ ೂಕಿಾ ಪಾರರ್ಥಶಸದರು. ಇಿಂದಾರದಿದ ೀವತ ಗಳ ಪಾರಥಶನ ಗ ಮಚಿಚದ
ಶರೀಹರಿರ್ು ದ ೀವತ ಗಳಿಗ ಅಭರ್ವರ್ುತ ವರಹರ್ ಿಂಬ ಪವಶರ್ದಿಿಂದ ಶ ಾೀರ್ವರಹ ಮೂತ್ತಶಯಾಗಿ ಅವರ್ರಿಸ

ವರಹವನುಾ ರ್ನಾ ಮುಷಿಟಯಿಂದ ಗುದಿುದನು. ವರಹಮೂತ್ತಶ ರ್ನಾ ಸುದರ್ಶನಚಕರದಿಿಂದ ಹರರ್ಾಾಕ್ಷನನುಾ ರ್ುಿಂಡು

ರ್ುಿಂಡು ಮಾಡಿ ಕ ೂಿಂದನು. ವರಹ ಮೂತ್ತಶ ದ ೀರ್ ೀಿಂದರನನುಾ ಕರ ದು ಮೂರು ಲ ೂೀಕದ ಅಧಿಕಾರವನುಾ

ಕ ೂಟ್ಟನು. ಮುಳುಗಿದು ದ ೀವ ಭೂಮಿರ್ನುಾ ರ್ನಾ ಕ ೂೀಡಿನಲ್ಲಿ ಮೀಲಕ ತ್ತತ ಸಮುದರದಿಿಂದ ಮೀಲ ಬಿಂದ ದ ೀವ

ಭೂಮಿರ್ನುಾ ಸಪತದಿಾಪಗಳಾಗಿ ಭಾಗಮಾಡಿ ಬ ೀರ ಬ ೀರ ಯಾಗಿ ನಿಲ್ಲಿಸದನು. ಭೂದ ೀವಗ ಒಡ ರ್ನ ನಿಸದನು.

ವರಹ ಮೂತ್ತಶರ್ ಅಿಂಗಸಪರ್ಶದಿಿಂದಲ ೀ ಭೂದ ೀವರ್ು ನರಕಾಸುರನನ ಾ ಹಡ ದಳು. ಹರಣಾಕರ್ಪುವನುಾ

ಉಗರನರಸಿಂಹ ಅವತಾರ ಮಾಡಿ ಕ ೂಿಂದನು. ಹರಣಾಕರ್ಾಪುವನ ಉದರವನುಾ ಸೀಳಿ, ಕರುಳಿನ ಮಾಲ ರ್ನ ಾ

ಹ ೂರ ತ ಗ ದು ಸಿಂಹಾರ ಮಾಡಿದನು. ಆದರೂ ಉಗರನರಸಿಂಹನ ಕ ೂೀಪವೂ ಸಾಿಂರ್ಾನಗ ೂಳಿಲ್ಲಲಿ. ಇದನುಾ

ತ್ತಳಿದ ಪರಶವನು ನಾರಸಿಂಹನ ಉಗರಕ ೂೀಪವನುಾ ಶಾಿಂರ್ಗ ೂಳಿಸುವಿಂತ ಲಕ್ಷ್ಮೀದ ೀವರ್ನ ಾ ಸಮರಿಸ ಕಿಂಡು

ಪಾರರ್ಥಶಸದನು. ಸಿಂರ್ುಷ್ಟಳಾದ ಲಕ್ಷ್ಮೀದ ೀವರ್ು ನರಸಿಂಹ ಅವತಾರವನುಾ ಕಿಂಡು (ಅತ್ತತಹಣುು) ಔದುಿಂಬರ

ಫಲವನುಾ ನರಹರಿಗ ತ್ತನಾಲ್ಲಕ ಾ ಕ ೂಟ್ಟಳು. ನರಸಿಂಹನ ಉಗುರುಗಳನುಾ ಅತ್ತತಹಣಿುನಿಿಂದ ಉಜೆ ಸಾಚಛ ಮಾಡಿದಳು.

ಶಾಿಂರ್ನಾದ ನರಸಿಂಹನು ಲಕ್ಷ್ಮೀಸಹರ್ ಔದುಿಂಬರದಲ್ಲಿ (ಅತ್ತತಮರದಲ್ಲಿ) ಐಕಾರ್ಾದನು. ಇಲ್ಲಿಗ ರ್ ೈಕುಿಂಠ

ದಾಾರಪಾಲಕರ ಮೊದಲನ ರಾಕ್ಷಸ ಜನಮವು ಮುಗಿಯರ್ು. ಎರಡನ ರ್ ಜನಮರ್ ೀ ರಾವಣ ಕುಿಂಭಕಣಶರ ಿಂಬ

ರಾಕ್ಷಸರು ವರ್ರವಸುು ಮರ್ುತ ಸುಮಾಲ್ಲರ್ ಮಗಳು ಕ ೈಕಸ ರ್ ಪುರ್ರರಾಗಿ ಜನಿಮಸುವರು.

ಶರೀ ಸದಾಶವನು ಪಾವಶತ್ತಗ ಹ ೀಳುತಾತನ , ಜರ್-ವಜರ್ರು ರಾವಣ-ಕುಿಂಭಕಣಶರ ಿಂಬ ನಾಮಕರಣವನುಾ

ಪಡ ದು ಲಿಂಕಾಸಾಮಾರಜಾವನುಾ ಪಡ ರ್ುತಾತರ ಎಿಂದು ತ್ತಳಿಸದನು. ಹಿಂದ ಆದಿಪುರಾಣದಲ್ಲಿ ಸೃಷಿಟಕರ್ಶನಾದ

ಬರಹಮದ ೀವನು ನಿೀರನುಾ ನಿಮಾಶಣ ಮಾಡಿದನು. ಅದ ೀ ನಿೀರಿನಲ್ಲಿ ಹುಟಿಟ ಬಿಂದ ಜಲಿಂಧರಾದಿ ದ ೈರ್ಾರು
ಮನುಷಾಾಕಾರದಲ್ಲಿಯೆೀ ಇದುುದರಿಿಂದ ಬರಹಮದ ೀವನು ನಿೀವು ನಿೀರನುಾ ರಕ್ಷ್ಸುತಾತ ಇಲ್ಲಿಯೆೀ ಇರಬ ೀಕ ಿಂದು

ಹ ೀಳಿದನು. ಅವರ ಲಿರೂ ನಾವು ದ ೈರ್ಾರು ಎಿಂದು ಬರಹಮನಿಗ ಹ ೀಳಿದರು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಬರಹಮನು ಅಿಂತ ಯೆೀ ನಿೀವು

ಈ ದಿಾೀಪವನುಾ, ನಿೀರನುಾ ರಕ್ಷ್ಸಕ ೂಿಂಡು ಇರಬಹುದು ಎಿಂದು ನುಡಿದನು. ಸೃಷಿಟಕರ್ಶನ ಕ ೀಳಿಕ ರ್ಿಂತ ಆ

ದ ೈರ್ಾರ ಲಿರೂ ನಾವೂ ಇಲ್ಲಿಯೆೀ ಇರುತ ತೀರ್ ಎಿಂದು ಒಪಿಪಕ ೂಿಂಡರು. ದಕ್ಷತ ಯಿಂದ ರಕ್ಷ್ಸುರ್ ವು ಎಿಂದು

ನುಡಿದರು. ಸೃಷಿಟಕರ್ಶನು ದ ೀವಶಲ್ಲಪಯಾದ ಮರ್ನನ ಾ ಕರ ದನು. ಮರ್ನ ೀ, ನಿೀನು ಈ ದಿಾೀಪದಲ್ಲಿ

ಸುಿಂದರರ್ಾದ ನಗರವನ ಾೀ ನಿಮಾಶಣ ಮಾಡಬ ೀಕ ಿಂದು ಆಜ್ಞ ಇರ್ತನು. ದ ೀವಶಲ್ಲಪರ್ು ಬರಹಮದ ೀವರ ಆಜ್ಞ ರ್ನುಾ

ಶರಸಾವಹಸ ಒಪಿಪಕ ೂಿಂಡನು. ಬಹಳ ಸುಿಂದರರ್ಾಗಿ ನಗರದ ನಿಮಾಶಣಕ ಾ ತ ೂಡಗಿದನು. ಬರಹಮಲ ೂೀಕದಿಂತ
ನಗರ ನಿಮಾಶಣವನುಾ ಮಾಡಿದನು. ನಾನಾ ಜಾತ್ತರ್ ಪರಿಮಳ ಪುಷ್ಪಗಳನುಾ, ಸಿಂಪಗ , ಕ ೀದಿಗ , ಮಲ್ಲಿಗ ,

ಜಾಜ, ಸ ೀವಿಂತ್ತಗ ಸಸಗಳನುಾ ನ ಟ್ುಟ ಹೂಗಳು ಅರಳಿ ನಿಲುಿವಿಂತ ಮಾಡಿದನು. ಸರ ೂೀವರಗಳನುಾ ಮಾಡಿ

ಕ ಿಂಪು ಬಿಳಿ ತಾವರ ರ್ ಸಸಗಳನ ಾಟ್ುಟ ಹೂಗಳು ಕಿಂಗ ೂಳಿಸದವು. ರ್ರುಲತ ಗಳನುಾ, ನಾನಾ ಪರಿಮಳ ಗಿಂಧ

ಪುಷ್ಪಗಳ ವೃಕ್ಷಗಳನುಾ ನಿಮಾಶಣ ಮಾಡಿದನು. ಬರಹಮಲ ೂೀಕದಿಂತ ಕಿಂಗ ೂಳಿಸುವ ನಗರವನುಾ ಬಿಟ್ುಟ

ಸೃಷಿಟಕರ್ಶನು ಬರಹಮಲ ೂೀಕಕ ಾ ಹ ೂರಟ್ು ಹ ೂೀದನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ರಾಕ್ಷಸರು ಬಹುಸಿಂಖ ಾರ್ಲ್ಲಿ ಬ ಳ ದು

ಪರಬಲರಾಗಿದುರು. ಬರಹಮನು ಸಾಗಶಕ ಾ ಹ ೂರಟ್ುಹ ೂೀಗಿದುನು. ರಾಕ್ಷಸರು ರಾಜಾವನುಾ ಕಟಿಟ ವಸಾತರರ್ಾದ

ಸಾಣಶಖಚಿರ್ರ್ಾದ ಅರಮನ ಗಳ ಸುರಕ್ಷತ ರ್ನುಾ ಕಾಪಾಡಿಕ ೂಳಿಲ್ಲಕ ಾ ಎರ್ತರರ್ಾದ ಕ ೂೀಟ ಗಳನುಾ ನಿಮಿಶಸ

ರಾಜಾರ್ಾಳತ ೂಡಗಿದರು. ಲಿಂಕ ಎಿಂದು ಹ ಸರನಿಾಟ್ುಟ ಸುವಣಶಲಿಂಕ ಎಿಂದು ಕರ ದರು. ರಾಕ್ಷಸರ ಬಲ

ಹ ಚುಚರ್ತಲ ೀ ದಕ್ಷತ ಯಿಂದಲ ೀ ರಾಜಾರ್ಾಳುತ್ತತದುರು. ರಾಕ್ಷಸವಿಂರ್ದಲ್ಲಿ ಹ ೀತ್ತ-ಪರಹ ೀತ್ತಗಳು ಜನಿಮಸದರು.

ಪರಹ ೀತ್ತರ್ು ರ್ಪಸುಯಾಗಿ, ರ್ಪಸುನಲ್ಲಿಯೆೀ ನಿರರ್ನಾಗಿದುನು. ಹ ೀತ್ತರ್ೂ ಭಯೆ ಎಿಂಬ ರಾಕ್ಷಸರ್ನ ಾ ವರಿಸ

ಸಿಂಸಾರಹೂಡಿ ವಧಾದ ಾೀಶ ಎಿಂಬ ಪುರ್ರನನುಾ ಪಡ ದನು. ವಧಾದ ಾೀಶಗ ಸಾಲಕಟ್ಿಂಟ್ಕ ಎಿಂಬ ರಾಕ್ಷಸಯಡನ

ವರ್ಾಹರ್ಾಗಿ ಅವರಿಗ ಒಬಬ ಪುರ್ರನು ಜನಿಸದನು. ಅವನಿಗ ಸುಕ ೀಶ ಎಿಂದು ಹ ಸರನಿಾಟ್ುಟ ಕರ ದರು.

ಸಾಲಕಟ್ಿಂಕಟ ರ್ು ರ್ನಾ ಮಗುವನುಾ ಹುಟಿಟದಿಂತ ಬಿಟ್ುಟ ಬ ೀರ ಕಡ ಗ ಹ ೂರಟ್ು ಹ ೂೀಗಿದುಳು. ಆಗಲ

ಸುಕ ೀಶರ್ೂ ಬಹಳ ಆಕರಿಂದನ ಮಾಡಿ ಅಳುತ್ತತದುನು. ಗಗನಸಿಂಚಾರಿಗಳಾದ ಪಾವಶತ್ತ ಪರಮೀರ್ಾರರೂ

ಸುಕ ೀಶರ್ ರ ೂೀದನವನುಾ ಕ ೀಳಿ ದೃಷಿಟಯಟ್ುಟ ನ ೂೀಡಿದರು. ಕೂಡಲ ೀ ಆ ಶರ್ುವಗ ತಾಯರ್ಷ ಟೀ

ಪಾರರ್ರ್ಾಗಲ್ಲ ಎಿಂದು ಹರಸ ಆಶೀವಶದಿಸದರು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಅನುಗರಹವರ್ತರು. ಕರುರ್ ಯಲಿದ ಆ ಜಾತ್ತರ್
ತಾರ್ಿಂದಿರು ಶರ್ುಗಳನುಾ ಹಡ ದು ಅಲ್ಲಿಯೆೀ ಬಿಟ್ುಟ ಕೂಡಲ ೀ ಬ ೀರ ಕಡ ಗ ಹ ೂೀಗುವ ಮತ್ತತನ ಸಿಂರ್ತ್ತಗ ಇಿಂರ್ಹ

ಅನುಗರಹರ್ ೀ ಇರಲ್ಲ ಎಿಂದು ರ್ನಾರಸ ಪರಮೀರ್ಾರರನೂಾ ಪಾರರ್ಥಶಸಕ ೂಿಂಡಳು. ಕರುರ್ ಇಲಿದ ರಾಕ್ಷಸರ್ರು
ಹಡ ದಲ್ಲಿಯೆೀ ಬಿಟ್ುಟ ಕೂಡಲ ಮತ್ತತನಲ್ಲಿ ಬ ೀರ ಕಡ ಗ ಹ ೂೀಗಿ ಶರ್ುವನುಾ ಬಿಟ್ುಟ ಜೀವಸುವ ಮತ್ತತನ ಸಿಂರ್ತ್ತಗ
ಯಾವುದ ಬಾಧ್ ಗಳಾಗದಿಂತ ಈ ಅನುಗರಹರ್ ೀ ಇರಲ ಿಂದು ಪಾವಶತ್ತದ ೀವರ್ು ರ್ನಾರಸನನ ಾ ಪಾರಥಶಸ

ಅನುಗರಹಸುವುದು ಅವರ್ಾರ್ ೀ ಆಗಿರ್ುತ. ಜಗತ್ತತನ ರ್ಿಂದ ಯಾಯಗಳಾದ ಪಾವಶತ್ತ ಪರಮೀರ್ಾರರು ಹಾಗ ೀ

ಭಾವಸುವುದ ೀ ಅವರ್ಾರ್ ೀ ಆಗಿರ್ುತ. ಅವರ ಹರಿಮಗ ರ್ಕಾದಾುಗಿಯೆೀ ಇದ . ಆದರ ಹಾಗ ಬ ಳ ದ ಶರ್ುಗಳು

ರ್ಪಸುನ ಮೂಲಕ ರ್ಮಮ ಆರ್ುಷ್ಾವನುಾ ಹ ಚಿಚಸಕ ೂಳಿದಿದುರ ಅವರ ತಾಯ ಜ ೂತ ರ್ಲ್ಲಿ ಅವರ ಆರ್ುಷ್ಾವೂ

ಮುಗಿದು ಮೃರ್ುಾವನಾಪುಪತಾತರ . ಇಿಂರ್ಹ ಶರ್ುಗಳೂ ಹುಟಿಟದ ಕೂಡಲ ೀ ತಾಯರ್ಷ ಟೀ ಬ ಳ ದು ರ್ಪಸುು ಮಾಡಿ

ಲ ೂೀಕಕಲಾಾಣರ್ಾಗಬಹುದ ಿಂದು ಶವನ ೀ ಬರ್ಸದುನು. ಶವನ ಪೂಣಶ ಕಾರುಣಾದಿಿಂದಲ ೀ ಆ ಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ

ಪರಬುದಧನಾದ ಸುಕ ೀಶರ್ು ರ್ಪಸುು ಮಾಡಿ ಅಿಂಬರದಲ ಿೀ ಪುರವನುಾ ನಿಮಿಶಸಕ ೂಿಂಡನು. ಅವನಿಗ ಗಾರಮಣಿ

ಪುತ್ತರಯಾದ ದ ೀವವತ್ತರ್ನುಾ ವರ್ಾಹ ಮಾಡಿದರು. ಅವರಿಗ ಮಾಲ್ಲ, ಸುಮಾಲ್ಲ ಮಾಲಾವಿಂರ್ನ ಿಂಬ ಹ ಸರನುಾ

ಪಡ ವ ಮೂರು ಪುರ್ರರನುಾ ಪಡ ರ್ಲು ಸಾಧಾರ್ಾಯರ್ು. ಸುಕ ೀಶ ದ ೀವವತ್ತರ್ ಮೂರು ಸುಪುರ್ರರು

ಪರಬರಹಮನನ ಾ ಕುರಿರ್ು ರ್ಪಸುನುಾ ಮಾಡಿ ವರವನುಾ ಪಡ ದುಕ ೂಿಂಡರು. ಅಲಿದ ಸೃಷಿಟಕರ್ಶನಾದ ಬರಹಮನ
ನಿಮಾಶಣ ಮಾಡಿದ ಲಿಂಕ ರ್ನ ಾ ಮರ್ುತ ವಸಾತರ ಮಾಡಿ ಊಜಶರ್ಗ ೂಳಿಸಲ್ಲಕ ಾ ವರ್ಾಕಮಶನಿಗ ಬರಹಮನ ೀ

ಹ ೀಳುವಿಂತ ಪರಬರಹಮನನ ಾೀ ಕ ೂೀರಿದರು. ಬರಹಮನ ೀ ವರ್ಾಕಮಶನನುಾ ಕರ ದು ಲಿಂಕ ರ್ನುಾ ಬಹು ವಸಾತರ ಮಾಡಿ

ಬಹುದ ೂಡಡ ಪಟ್ಟಣವನುಾ ನಿಮಿಶಸದನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ವರ್ಾಕಮಶನು ಲಿಂಕ ರ್ನುಾ ವಸಾತರಗ ೂಳಿಸದನು. ಇದು

ದಕ್ಷ್ಣ ಸಮುದರದ ಆಚ ರ್ ದಡದಲ್ಲಿ ತ್ತರಕುಟಾಚಲ ಪವಶರ್ ಸಾಲ್ಲನ ಮಧಾಭಾಗದಲ್ಲಿದ . ಇದಕ ಾ ಸುರ್ತಲೂ

ಸಮುದರರ್ ಸುರ್ುತವರಿದಿದ (ಆವರಿಸಕ ೂಿಂಡಿದ ). ಈ ಬಗ ರ್ಲ್ಲಿ ದುಗಶವು ಸುರ್ುತವರಿದು ಬಳಸಲಪಟಿಟದ . ಬಹಳ

ಎರ್ತರರ್ಾದ ಕ ೂೀಟ -ಕ ೂರ್ತಲಗಳು ಲಿಂಕಾನಗರವನುಾ ಆವರಿಸಕ ೂಿಂಡಿದ . ಲಿಂಕಾನಿರ್ಾಸಗಳಾದ ಮಾಲ್ಲ ಸುಮಾಲ್ಲ

ಮಾಲಾವಿಂರ್ರ ಿಂಬ ರಾಕ್ಷಸರು ರ್ಮಮ ರಾಕ್ಷಸರ ಬಳಗವನ ಾ ಒಟ್ುಟಗೂಡಿಸ ಲಿಂಕ ಗ ಕರ ರ್ಿಂದು ದಾನವರಾಜಾವನುಾ

ಕಟಿಟದರು. ಅಿಂತ ಯೆ ದ ೀವಲ ೂೀಕದ ಸಿಂಪತ್ತತಗ ಮನಸ ೂೀರ್ು ದ ೀವಲ ೂೀಕವನೂಾ ಸಹ ಪಡ ದುಕ ೂಳಿಬ ೀಕ ಿಂದು

ಇಿಂದರದ ೀವನ ಅಮರಾವತ್ತ ಪಟ್ಟಣವನ ಾ ಮುತ್ತತಗ ಹಾಕಿದರು. ರಾಕ್ಷಸರ ಬಲರ್ ೀ ಹ ಚಾಚಗಿ ಇಿಂದರನಿಗೂ

ರಾಕ್ಷಸರಿಗೂ ಘೂೀರ ರ್ುದಧವು ಪಾರರಿಂಭರ್ಾಯರ್ು. ರಾಕ್ಷಸರು ಇಿಂದರನ ಅಮರಾವತ್ತರ್ಲ್ಲಿ ಇಿಂದರನ

ಉದಾಾನವನಗಳು, ಸಾಣಶಖಚಿರ್ ಅರಮನ ಗಳು, ಕಲಪವೃಕ್ಷ, ಕಾಮಧ್ ೀನು, ಇಿಂದರನ ಐರಾವರ್ಗಳನುಾ ನ ೂೀಡಿ

ರಾಕ್ಷಸರ ಮನ ಸೂರ ಗ ೂಿಂಡಿರ್ು. ರಾಕ್ಷಸರು ಬಹಳ ಹುಮಮಸುನಿಿಂದ ಹೂಿಂಕರಿಸುತಾತ ಇಿಂದಾರದಿ

ದ ೀವತ ಗಳ ೂಿಂದಿಗ ಘನಘೂೀರ ರ್ುದಧಕ ಾ ತ ೂಡಗಿದರು. ಇಿಂದಾರದಿ ದ ೀವತ ಗಳ ರಾಕ್ಷರಿಗ ಸ ೂೀರ್ು ಕಿಂಗ ಟ್ುಟ,

ಅದೃರ್ಾರಾಗಿದುು, ರ್ ೈಕುಿಂಠಕ ಾ ಹ ೂೀಗಿ ಪರಕಟ್ರಾಗಿ ಮಹಾವಷ್ುುವನ ಮೊರ ಹ ೂಕುಾ ಪಾರರ್ಥಶಸಕ ೂಿಂಡರು.

ಸುದರ್ಶನಧ್ಾರಿಯಾದ ಶರೀಮನಾಾರಾರ್ಣನು ದ ೀವತ ಗಳಿಗ ಅಭರ್ವನಿಾರ್ುತ, ರಕ್ಷ್ಸುರ್ ನ ಿಂದು ಮಾರ್ುಕ ೂಟ್ಟನು.

ಸುದರ್ಶನಧ್ಾರಿಯಾಗಿ ಶರೀಮನಾಾರಾರ್ಣನು ಅಮರಾವತ್ತರ್ನುಾ ಜ ೈಸದ ರಾಕ್ಷಸರನುಾ ರ್ನಾ ಸುದರ್ಶನ

ಚಕರದಲ್ಲಿ ಕ ೂಚಿಚ ಸವರತ ೂಡಗಿದನು. ಮಾಲ್ಲಯೆಿಂಬವನ ೀ ರ್ನಾ ಬಹಳ ಸಿಂಖ ಾರ್ ಸ ೈನಿಕರ ೂಿಂದಿಗ ಮಡಿದು

ಹ ೂೀದನು. ರಾಕ್ಷಸರ ಮಡಿದು ಸುದರ್ಶನ ಚಕರರ್ ಸವರತ ೂಡಗಿದಾಗ ವಷ್ುುಚಕರಕ ಾ ಹ ದರಿದ ರಾಕ್ಷಸರು ರ್ಮಮ

ಮಕಾಳು ಮರಿಗಳನುಾ ಕಟಿಟಕ ೂಿಂಡು ಸುಮಾಲ್ಲ, ಮಾಲಾವಿಂರ್ರ ೂಿಂದಿಗ ೀ ಲಿಂಕ ರ್ನುಾ ಬಿಟ್ುಟ ಓಡಿಹ ೂೀಗಿ

ಪಾತಾಳಾದಗಡಿರ್ಲ್ಲಿ ಅಡಗಿಕ ೂಿಂಡರು. ಬಹಳ ವರುಷ್ಗಳು ಸಿಂದುಹ ೂೀದವು. ಒಿಂದು ದಿನ ಸುಮಾಲ್ಲರ್ೂ ರ್ನಾ

ಮಗಳು ಕ ೈಕಸ ರ್ನುಾ ಸಿಂಧಿಸ, ವಹರಿಸ ಕುಳಿರ್ು ಮಾರ್ನಾಾಡತ ೂಡಗಿದನು. ಈ ಭೂಮಿರ್ನುಾ ನ ೂೀಡು
ಮಗಳ ೀ, ನಾವೂ ರಾಕ್ಷಸರಾಗಿರ್ೂ ತ್ತೀರರ್ಾಗಿ ಬಲಗುಿಂದಿದ ುೀರ್ . ನಾವು ಬಲಗುಿಂದಿದುವರಾಗಿದ ುೀರ್ ,

ದಾನವರಾಗಿರ್ೂ ನಾವು ಕ ೈಸಾಗದ ೀ ಕುಳಿತ್ತದ ುೀರ್ . ಇನುಾ ಬರಹಮತ ೀಜ ಬಲದಿಿಂದಲ ೀ ನಮಮ ರ್ಕಿತರ್ನುಾ

ಹ ಚಿಚಸಬ ೀಕು. ರ್ಪಸುು ಮಾಡಲ್ಲಕ ಾ ಮನಸ ು ಬರುತ್ತತಲಿ. ಮನಸುಗ ನ ಮಮದಿ ಇಲಿದ ರ್ಪಸುು ಸಾಧಾರ್ಾಗುವುದಿಲಿ.

ಮಗಳ ೀ ಏನು ಮಾಡಲ್ಲೀ? ಎಿಂದು ಸುಮಾಲ್ಲಯೆೀ ಕ ೈಕಸ ರ್ನುಾ ಕ ೀಳಿದನು. ಮಗಳ ೀ, ನಮಮ ಲಿಂಕ ರ್ನುಾ

ಬ ೀರ ರ್ವರು ಆಳುತ್ತತದಾುರ , ನ ೂೀಡಿ ಸಹಸಲು ಆಗುವುದಿಲಿ. ಅದು ಹ ೀಗ ಸಾಧಾ? ಆದರೂ ಬಹುದಿವಸಗಳಿಿಂದ

ನಾನು ಅದನ ಾೀ ಆಲ ೂೀಚಿಸುತ್ತತದ ುೀನ . ಅದನ ಾ ಕುರಿರ್ು ಆಲ ೂೀಚಿಸ, ನಾನು ನಿರ್ಚಯಸದುು ಇಷ್ುಟ. ನಾನು

ಚಿಿಂತ್ತಸದಿಂತ ಯೆೀ- ಓ ನನಾ ಪುತ್ತರ ಕ ೈಕಸ , ನಿೀನೂ ಮನಸುು ಮಾಡಿದರ ಮಾರ್ರ ಸಾಧಾ. ನಿೀನು ನಮಮ

ದಾನವಕುಲವನ ಾೀ ಉದಾಧರ ಮಾಡಬಲ ಿ. ಅನ ೀಕ ರ್ ೀಳ ರ್ಲ್ಲಿ ಗಿಂಡು ಮಕಾಳಿಿಂದ ಸಾಧಾರ್ಾಗದ ೀ ಇರುವುದು

ಹ ಣುು ಮಕಾಳಿಿಂದಲ ೀ ಸಾಧಾರ್ಾಗುರ್ತದ . ಭೂಮಿರ್ಲ್ಲಿ ಈ ಲಿಂಕಾ ಸಾಮಾರಜಾವನುಾ ನ ೂೀಡು, ನಮಮ ಲಿಂಕ ರ್ನುಾ

ಬ ೀರ ರ್ವರ ೀ ಆಳುತ್ತತದಾುರ . ಭೂಮಿರ್ಲ್ಲಿ ಮನುಷ್ಾರು ಹ ಚಾಚಗಿರುವದರಿಿಂದ ನಮಮ ಲಿಂಕ ಯೆ ದ ೀವತ ಗಳಿಗ

ಸುಸಾರಗ ೂಿಂಡಿದ . ದ ೀವತ ಗಳು ಸಾಗಶಸರಿರ್ನ ಾ ಪಡ ದಿದಾುರ . ಋಷಿಮುನಿಗಳು, ಚಕರವತ್ತಶಗಳು ನಾನಾ ರ್ರದ

ಯಾಗರ್ಜ್ಞಗಳನುಾ ಮಾಡಿ ದ ೀವತ ಗಳಿಗ ಹವಸನಿಾರ್ುತ, ನಮಮ ರ್ರ್ುರಗಳಾದ ದ ೀವತ ಗಳ ಬಲವನ ಾೀ

ಹ ಚಿಚಸುತ್ತತದಾುರ . ರಾಕ್ಷಸರಾದ ನಮಗ ತ್ತನಾಲೂ ಆಹಾರವಲಿ, ರ್ಾಸಕ ಾ ಸರಿಯಾಗಿ ಭೂಮಿಯೆೀ ಇಲಿ, ನಮಮ

ನಮಮ ರ್ಕಿತಗಳನುಾ ಉಪಯೀಗಿಸಲೂ ಸಮರ್ ಒದಗಿ ಬರುವುದಿಲಿ. ನಾರ್ ಲಿರೂ ಜೀವ ಇದುರೂ ಇಲಿದಿಂತ ಯೆೀ

ಕಾಲಕಳ ರ್ಬ ೀಕಾಗಿ ಬಿಂದಿದ . ಮಗಳ ೀ, ನಮಮ ಮುಿಂದಿರುವುದು ಒಿಂದ ೀ ಮಾಗಶ. ಬರಹಮತ ೀಜದಿಿಂದ ನಮಮ

ರಾಕ್ಷಸರು ಕುಲದ ಉದಾಧರರ್ಾಗಬ ೀಕು. ನಿೀನೂ ಇದಕ ಾ ಮನಸುು ಮಾಡಬ ೀಕು. ನಿೀನೂ ಆ ಪರಬರಹಮನ

ಮಾನಸ ಪುರ್ರ ಪುಲಸಾ ಅವನ ಪುರ್ರ ಮಿರ್ರವಸುವನುಾ ಮಚಿಚಸಬ ೀಕು. ಅವನಿಿಂದಲ ೀ ಸಿಂತಾನವನುಾ ಪಡ ದರ ಆ

ಮೂಲಕ ನಮಮ ರಾಕ್ಷಸ ವಿಂರ್ದ ಉದಾಧರವು ಆಗುವುದು. ರಾಕ್ಷಸ ಸರೀರ್ರ ಗಭಶದಲ್ಲಿ ಪರಬರಹಮ ಪೌರ್ರನ

ವಿಂರ್ವೂ ಸಮೊೀದಭವರ್ಾದರ ಅದರಿಿಂದ ರಾಕ್ಷಸವಿಂರ್ದ ಉದಾಧರರ್ಾಗಬಹುದು. ಹೀಗ ನಿೀನು ವರ್ರವಸವನಲ್ಲಿ

ಬ ರ ರ್ು ಹ ೂೀಗಿ ವಿಂಶಾಭಿವೃದಿಧರ್ನುಾ ಮಾಡಿಕ ೂಡಬ ೀಕು. ರಾಕ್ಷಸ ಗಭಶದಲ್ಲಿ ಬಾರಹಮಣ ಬಲವೂ

ಸಮಹರ್ಗ ೂಿಂಡು ಬರಹಮತ ೀಜವು ಪರಬಲರ್ಾಗಿ, ಪರಾಕರಮದಿಿಂದ ಕೂಡಿದ ಪರಬಲರ್ಾದ ಸಿಂರ್ತ್ತಯಾಗುರ್ತದ . ಆ

ನಿನಾ ಸವಶಸಮಥಶತ ರ್ನುಾ ಉಪಯೀಗಿಸಕ ೂಿಂಡು ರಾಕ್ಷಸರ ಕುಲಕ ೂೀಟಿರ್ನುಾ ಉದಾಧರ ಮಾಡು. ಕ ೈಕಸ ೀ,

ಓ ಮಗುರ್ , ರಾಕ್ಷಸ ಕುಲದ ಉದಾಧರವನುಾ ಮಾಡಲೂ ನಿನಗ ಸಾಧಾರ್ ೀ? ನಿೀನಲಿದ ೀ ನಮಗ ಬ ೀರ

ಗತ್ತಯಲ ಿಿಂದು ಸುಮಾಲ್ಲರ್ು ರ್ನಾ ಮಗಳು ಕ ೈಕಸ ಗ ಅಥಶರ್ಾಗುವಿಂತ ನುಡಿದನು. ಕಣಿುೀರಿಡುವ ರ್ಿಂದ ರ್ನುಾ

ನ ೂೀಡಿ ಕ ೈಕಸ ರ್ು, ಅಪಪನನುಾ-ನನಾ ರ್ಿಂದ ಯೆೀ ನನಿಾಿಂದ ಈ ರಿೀತ್ತರ್ಲ್ಲಿ ಕಾರ್ಶಸಾಧನ ಆಗುವುದಾದರ
ನಾನು ಈ ಕಾರ್ಶಕ ಾ ಸದಧರ್ಾಗಿದ ುೀನ . ರ್ಿಂದ ಯೆ, ರ್ಿಂದ ಯೆೀ, ನನಾನುಾ ಪೂಣಶರ್ಾಗಿ ಹರಸ ಆಶೀರ್ಾಶದ

ಮಾಡಿರ ಿಂದು ಕ ೈಕಸ ರ್ ಸುಮಾಲ್ಲರ್ ಪಾದಕ ಾರಗಿದಳು ಮರ್ುತ ಶರಸಾಷಾಟಿಂಗ ನಮಸಾಾರ ಮಾಡಿದಳು.

ಅಿಂತ ಯೆ ಸುಮಾಲ್ಲರ್ು ನಾನು ಹ ೀಳಿದಿಂತ ನಡ ದರ ನಮಮ ರಾಕ್ಷಸ ಕುಲಕ ೂೀಟಿರ್ ಉದಾಧರರ್ಾಗುರ್ತದ . ನನಾ

ಆಶೀರ್ಾಶದವು ನಿನಗ ಯಾರ್ಾಗಲೂ ಇರುವದು ಎಿಂದು ನುಡಿದು ಹರಸದನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಕ ೈಕಸ ರ್ು ನಾನೂ
ನಿನಾ ಮಾತ್ತನಿಂತ ನಡ ರ್ಲು ಸದಧಳಾಗಿದ ುೀನ ಿಂದು ಹ ೀಳಿ ರ್ಿಂದ ಯಿಂದ ಬಿೀಳ ೂಾಿಂಡು ಸ ಿೀಷಾಮರ್ಕ ಪವಶರ್ಕ ಾ

ಸಾಗಿ ನಡ ದಳು. ಒಿಂದು ದಿನ ವರ್ರವಸುವು ಸಿಂಧ್ಾಾ ಕಾಲದ ಅನುಷಾಾನಕಾಾಗಿ ಬಹದ ಶಸ ಗ ಏಳುತ್ತತದುಿಂತ

ಸರ್ಾಶಿಂಗ ಸುಿಂದರಿಯಾದ ಕ ೈಕಸ ಯೆ ಬಿಂದು ನಮಸಾಾರ ಮಾಡಿದಳು. ಮಿಂಗಳರ್ಾಗಲ್ಲ ಎಿಂದ ರ್ಪಸಾರ್ು

ಆಶೀರ್ಾಶದ ಮಾಡಿದನು. ಅವಳನುಾ ಕುರಿತ ೀ ವಚಾರಿಸದನು. ನಿೀನಾರ ಿಂದು ಎಲ್ಲಿಿಂದ ಬಿಂದ ಎಿಂದು ನುಡಿದನು.
ಕ ೈಕಸ ರ್ೂ ಆದರಶಳಾಗಿ ರ್ನಾ ಅಭಿಷ್ಟವನುಾ ಪೂರ ೈಸಕ ೂಡಬ ೀಕ ಿಂದು ಆ ಮುನಿ ಪಾದಗಳನುಾ ಗಟಿಟಯಾಗಿ

ಹಡಿದುಕ ೂಿಂಡಳು ಮರ್ುತ ಬಿಕಿಾ ಬಿಕಿಾ ಕಣಿುೀಗಶರ ದು ಅರ್ತಳು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ವರ್ರವಸುವೂ ನಿನಾ ಅಭಿಷ್ಟರ್ ೀನು?

ಎಿಂದು ಕ ೀಳಿದನು. ನಿೀವೂ ನನಾ ಇಷಾಟಥಶದಿಂತ ನನಗ ಅಭರ್ ನಿೀಡುವವರ ಗೂ ನಾನೂ ನಿಮಮ ಪಾದವನುಾ

ಬಿಡುವದಿಲಿರ್ ಿಂದು ಇಷಾಟಥಶಯಾಚನ ಮಾಡುರ್ತಲ ೀ ಇದುಳು. ಆಗಲ ವರ್ರವಸುವೂ ನಿನಾ ಇಷಾಟಥಶದಿಂತ ಆಗಲ್ಲ

ಎಿಂದು ಅಭರ್ವರ್ುತ ಹರಸದನು. ಆದರ ಕ ೈಕಸ ರ್ು ಅದನುಾ ನಿೀರ್ ೀ ಪೂರ ೈಸಕ ೂಡುತ ತೀನ ಿಂದು ಆಶೀವಶಶಸ

ಅಭರ್ವರ್ತರ ಹ ೀಳುತ ತೀನ ಎಿಂದು ನುಡಿದಳು. ವರ್ರವಸುವು ಉಪಾರ್ ಹ ೂಳ ರ್ದ , ದಿಕುಾಕಾಣದ ನಿನಾ

ಅಭಿಷ್ಟರ್ ೀನು? ಪೂರ ೈಸಕ ೂಡುರ್ ನ ಿಂದು ಅಭರ್ವರ್ತನು. ಈಗಲ ೀ ಅದನುಾ ಪೂರ ೈಸಕ ೂಡಬ ೀಕ ಿಂದು ಬ ೀಡಿದಳು.

ರ್ಥಾಸುತ ಎಿಂದುಬಿಟ್ಟನು. ಹಾಗ ಯೆೀ ಕ ೈಕಸ ರ್ು ನನಗ ನಿಮಿಮಿಂದಲ ೀ ಸಿಂತಾನರ್ಾಗಬ ೀಕು, ಸಾಾಮಿ ನನಗ

ಈಗಲ ೀ ಸಿಂತಾನವನುಾ ಕರುಣಿಸ ಿಂದು ಬ ೀಡಿಕ ೂಿಂಡಳು. ವರ್ರವಸುವೂ ಅವಳನುಾ ಆ ಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ ಭೂಮಿಸಾಕ್ಷ್ಯಾಗಿ

ಕ ೈಹಡಿದು ಹೂವನ ಹಾರವನುಾ ಬದಲಾಯಸ ವರ್ಾಹ ಮಾಡಿಕ ೂಿಂಡು, ಕ ೈಕಸ ರ್ಲ್ಲಿ ಒಿಂದಾಗಿ ಬ ಸ ದು

ಅಪಿಪಕ ೂಿಂಡನು. ಆ ಸಮರ್ ಸಿಂಧ್ಾಾಕಾಲವು, ಕೂಡಲ ೀ ಒಿಂದು ಗಿಂಡು ಶರ್ುವನ ಜನನರ್ಾಯರ್ು. ಅಿಂತ ಯೆೀ

ಆ ಶರ್ುವಗ ಹರ್ುತ ಮುಖ, ಇಪಪರ್ುತ ಕ ೈಗಳು, ಇಪಪರ್ುತ ತ ೂೀಳುಗಳು, ಹರ್ುತ ಮುಖಗಳನುಾ ಕಿಂಡು ಕ ೈಕಸ ರ್ೂ

ಹ ದರಿ ಪತ್ತರ್ನುಾ ಅಪಿಪಕ ೂಿಂಡಳು. ಅವನ ರ ೂೀದನವು ಭೂಮಿ ಆಕಾರ್ಗಳನುಾ ಸೀಳಿ ನಡುಗಿಸರ್ುತ.

ವರ್ಾವಸುವಗ ಖ ೀದರ್ ನಿಸ ಹ ದರಿಕ ೂಿಂಡನು. ಎರಡನ ರ್ವನಾಗಿ ಅದ ಇನ ೂಾಬಬ ಪುರುಷ್ನ ಜನನರ್ಾಯರ್ು. ಆ

ಶರ್ುವಗ ಕುಿಂಭದಿಂರ್ಹ ಕಿವರ್ು, ಗವರ್ಿಂತ ಬಾಯ, ಮಿಗದಕ ೂೀಡಿನಿಂರ್ಹ ಹಲುಿಗಳೂ, ಕೃಷ್ುಮಿಗ

ಶಾದೂಶಲಗಳೂ, ಸಟಿಟನಿಿಂದ ಬಾಯೆುರ ದು ಕೂಗುವಿಂತ ಸಿಂಹದ ಆಭಶಟ್ವೂ, ಅದನುಾ ಕಿಂಡು ವರ್ಾವಸುವು

ಕ ೈಕಸ ರ್ರು ಹ ದರಿ ಅಳುತ್ತತರುರ್ಾಗ ಇನ ೂಾಿಂದು ಹ ಣುು ಶರ್ುವನ ಜನನರ್ಾಯರ್ು. ಅದರ ಮುಖವೂ ದ ೂಡಡ
ಕರಿಶಲ ರ್ ಬಿಂಡ ರ್ಿಂತ ಇದುು, ಎರ್ತರರ್ಾಗಿಯೆ ಉದು ಹಲುಿ ದಿಂರ್ಪಿಂಕಿತರ್ೂ ಹುಲ್ಲರ್ಿಂತ ಉದುರ್ಾದ

ನಖಗಳು (ಉಗುರು) ಸಿಂಹಶಾದೂಶಲಗಳಿಂತ ಆಭಶಸುವ ಕೂಗನುಾ ಕ ೀಳಿ ಆ ಶರ್ುವನುಾ ನ ೂೀಡಿದ ಕ ೈಕಸ ರ್ು

ವರ್ರವಸುವನುಾ ಕಿಂಡು ಪಾದಕ ಾರಗಿ ಹ ದರಿಕ ೂಿಂಡು, ಈ ಶರ್ುಗಳನುಾ ನ ೂೀಡಿ ನನಗ ಭರ್ಿಂಕರರ್ಾಗಿ

ಭರ್ರ್ಾಗಿದ . ಈ ಶರ್ುಗಳನುಾ ಹ ೀಗ ನ ೂೀಡಲ್ಲ ಎಿಂದು ಅಳುತ್ತತದುರುವ ಕ ೈಕಸ ರ್ನುಾ ಕಿಂಡು ವರ್ರವಸುವು

ಕನಿಕರಗ ೂಿಂಡು, ಕ ೈಕಸ , ಇದು ಸಿಂಧ್ಾಾಕಾಲವು, ಸಿಂತಾನ ೂೀರ್ಪತ್ತತ ಕಾಲವು ಅಲಿರ್ ೀ ಅಲಿ. ಸಿಂಧ್ಾಾಕಾಲದಲ್ಲಿ

ಸಿಂತಾನ ೂೀರ್ಪತ್ತತ ಕ ಲಸ ಮಾಡಬಾರದು, ನಿೀನು ಮದರ್ ೀರಿ ಸಿಂಧ್ಾಾಕಾಲದಲ್ಲಿ ನನಿಾಿಂದಲ ಸಿಂತಾನವನುಾ

ಬ ೀಡಿದ . ನಾನು ಅಭರ್ವನುಾ ಕ ೂಟ್ುಟ ಉಪಾರ್ವಲಿದ ನಿನಾನುಾ ಕೂಡಿದ . ಈ ಲ ೂೀಕ ಕಿಂಟ್ಕರಾದ ರಾಕ್ಷಸರ

ಜನಿಮಸದರು ಎಿಂದು ಖ ೀದಪಟ್ಟನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಕ ೈಕಸ ರ್ು ನನಾದು ಬಹಳ ಅಪರಾಧರ್ಾಯರ್ು, ನನಾನುಾ

ಕ್ಷಮಿಸರಿ ಎಿಂದು ಮರಮರನ ಮರುಗಿದಳು. ವರ್ರವಸುವು ಆದದುು ಆಗಿ ಹ ೂೀಯರ್ು, ಹರಿಭಕತನೂ, ಧಮಿಶಷ್ಟನೂ,

ಹರಿರ್ರಲ್ಲಿ ವಧ್ ೀರ್ನೂ ಆದ ಇನ ೂಾಬಬನನುಾ ಕರುಣಿಸುತ ತೀನ , ಹರ್ತರಕ ಾ ಬಾ ಎಿಂದು ಅಪಿಪಕ ೂಿಂಡನು.

ಅಿಂತ ಯೆೀ ಇನ ೂಾಬಬನ ಜನನರ್ಾಯರ್ು. ಆರ್ ಸಾಧುವು, ಸರ್ುಪರುಷ್ನ ಆಗಿ, ಸಾವಧ್ಾನಚಿರ್ತ ಉಳಿವನಾಗಿದುನು.

ಇವನನುಾ ನ ೂೀಡಿ ಕ ೈಕಸ ಗ ಸಮಾಧ್ಾನರ್ಾಯರ್ು. ನಾಲುಾ ಮಕಾಳು ಏಕಕಾಲಕ ಾ ಬ ಳ ದು ಪಾರರ್ ಪರಬುದಧರಾಗಿ

ಹ ೂೀದರು. ಹರಿರ್ ಮಗನಿಗ ದರ್ಮುಖನ ಿಂದು, ಎರಡನ ರ್ ಮಗನಿಗ ಕುಿಂಭಕಣಶನ ಿಂದು, ಮೂರನ ರ್ ಹ ಣುು

ಶರ್ುವು ದ ೂಡಡದಾಗಿ ಉಗುರು ರ್್ಪಶನಖಿ ಎಿಂದು, ನಾಲಾನ ರ್ವನಿಗ ವಭಿೀಷ್ಣನ ಿಂದು ನಾಮಕರಣ

ಮಾಡಿದರು. ನಾನು ಧನಾಳಾದ ನ ಿಂದು ಕ ೈಕಸ ರ್ು ಪತ್ತರ್ನುಾ ವಿಂದಿಸದಳು. ವರ್ರವಸುವನ ಆರ್ರಮದಲ್ಲಿಯೆ

ಪತ್ತಸ ೀರ್ ರ್ನುಾ ಮಾಡಿ ಅರ್ಾಿಂರ್ ಭಕಿತಯಿಂದ ಪತ್ತರ್ನುಾ ಸ ೀವಸ, ಅರ್ಾಿಂರ್ ಆನಿಂದದಲ್ಲಿ ಕ್ಷಣವೂ ಬಿಡದ ೀ

ಪತ್ತರ್ನುಾ ಸ ೀವಸ ಕಾಲಕಳ ರ್ುತ್ತತದುಳು. ದರ್ಮುಖ, ಕುಿಂಭರ್ರವಣ, ರ್್ಪಶನಖ ರ್ರು ಒಿಂದ ೀ

ಸಾಭಾವದವರಾಗಿದುು ತಾಮಸ ಪರವೃತ್ತತರ್ವರಾಗಿದುರು. ಅದರಿಂತ ಬ ಳ ರ್ುರ್ತಲ ಇದುರು. ಇವರ ಉಪಟ್ಳದಿಿಂದ

ವರ್ರವಸುವಗ ಬಹಳ ತ ೂಿಂದರ ಗಳ ಆಗುತ್ತತರ್ುತ. ಆದರೂ ಸಹಸಕ ೂಳುಿರ್ತಲ್ಲದು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಭರ್ರ್ ೀ ಆಗುತ್ತತರ್ುತ,

ಆದರ ವಭಿೀಷ್ಣನು ಮಾರ್ರ ಬಹಳ ಸಾತ್ತಾಕನೂ, ಪರ ೂೀಪಕಾರಿರ್ೂ ನಿವಶಿಂಚಕನೂ ಆಗಿದುನು. ಬ ೀರ ಬ ೀರ

ಋಷಾಾರ್ರಮಗಳಿಿಂದ ವರ್ರವಸುವಗ ದೂರು ಬರುತ್ತತರ್ುತ. ನಿಮಮ ಮಕಾಳನುಾ ಹತ ೂೀಟಿರ್ಲ್ಲಿಟ್ುಟಕ ೂಳಿಿ, ನಮಗ

ನಿತಾಾನುಷಾಾನಕ ಾ ತ ೂಿಂದರ ಯಾಗುತ್ತತದ . ದರ್ಮುಖ, ಕುಿಂಭಕಣಶ, ರ್್ಪಶನಖಿರ್ರು ಬಹಳ ತ ೂಿಂದರ ರ್ನುಾ

ಕ ೂಡುತ್ತತದಾುರ . ಅವರನುಾ ಹತ ೂೀಟಿರ್ಲ್ಲಿ ಇಟ್ುಟಕ ೂಿಂಡರ ನಾವೂ ಕ್ ೀಮರ್ಾಗಿ ನಿರ್ಾಕಮಶಗಳನುಾ

ಮಾಡಿಕ ೂಳುಿತ ತೀರ್ ಎಿಂದು ದೂರುತ್ತತದುರು. ಆದರೂ ವರ್ರವಸುವು ಕಾಲಕ ಾ ರ್ಕಾಿಂತ ಉಪನರ್ನ ಸಿಂಸಾಾರವನುಾ

ಮಾಡಿ ರ್ ೀದ, ಉಪನಿಷ್ರ್ುತ, ರ್ ೀದಾಿಂಗ, ಕಲ್ಲಸ ಸಕಲ ವದಾಾಪಾರಿಂಗರ್ರನಾಾ ಮಾಡಿ ಉಪದ ೀರ್ವರ್ತನು. ರ್ನಾ
ಮೂರು ಪುರ್ರರನುಾ ಸಕಲ ಶಾಸರ ಪಾರಿಂಗರ್ರನಾಾಗಿ ಮಾಡಿದುನು. ಅವರು ಆದರೂ ರ್ಮಮ ಚಾಳಿರ್ನುಾ

ಬಿಡಲ್ಲಲಿ. ರ್್ಪಶನಖಿಯಿಂದಿಗ ಋಷಾಾರ್ರಮಗಳನುಾ ಹ ೂಕಿಾ ಹಾವಳಿ ಮಾಡುತ್ತತದುರು. ಋಷಿಪತ್ತಾರ್ರಿಗ

ತ ೂಿಂದರ ಕ ೂಡುತ್ತತದುರು. ಋಷಿಪತ್ತಾರ್ರು ಬಿಂದು ವರ್ರವಸುವನಲ್ಲಿ ದೂರಿಕ ೂಿಂಡರು. ಕ ೈಕಸ ಯಾದರೂ ರ್ನಾ

ಪತ್ತರ್ ಪುರ್ಾಾರ್ರಮದಲ್ಲಿ ಪತ್ತರ್ ಪಾದಸ ೀರ್ ಮಾಡುತಾತ ಇದುಳು. ಋಷಿಪತ್ತಾರ್ರು ವರ್ರವಸುವನಲ್ಲಿಯೆೀ ಬಹಳ

ದುುಃಖಿಸದರು. ಆಗ ವರ್ರವಸುವೂ ಕ ೈಕಸ ನಿನಾ ಮಕಾಳನೂಾ ಹ ೀಗ ಬ ೀಕ ೂೀ ಹಾಗ ಯೆೀ ನ ೂೀಡಿಕ ೂೀ, ನಿನಾ

ಮಕಾಳ ಪಿೀಡ ಯಿಂದ ನನಾಾರ್ರಮವೂ ಮುಕತರ್ಾಗಲ್ಲ ಎಿಂದು ವರ್ರವಸುರ್ ೀ ಕ ೈಕಸ ರ್ಲ್ಲಿ ನುಡಿದನು. ಅಿಂದಿನಿಿಂದ

ದುುಃಖಿರ್ಳಾದ ಕ ೈಕಸ ರ್ೂ ಮುಿಂದ ೀನು ದಾರಿ ಎಿಂದು ಚಿಿಂತ್ತಸುತ್ತತರುರ್ಾಗಲ ೀ ಸುಮಾಲ್ಲಯೆೀ ಅಲ್ಲಿಗ ಬಿಂದನು.

ಮಗಳನುಾ ಮೊಮಮಕಾಳನುಾ ಕರ ದುಕ ೂಿಂಡ ೀ ಹ ೂೀದನು. ಆದರ ಅಲ್ಲಿ ಅವರಿಗ ಸರಿಯಾದ ರ್ಾಸಸಾಾನವರಲ್ಲಲಿ.

ಆದುರಿಿಂದ ಅವನು ಕ ೈಕಸ ರ್ಲ್ಲಿ ಹ ೀಳಿ ರ್ಪಸುು ಮಾಡಿಸುವಿಂತ ಹ ೀಳಿದನು. ಆಗ ದರ್ಮುಖ, ಕುಿಂಭಕಣಶ,

ವಭಿೀಷ್ಣರು ಪರಬರಹಮನನ ಾ ಕುರಿರ್ು ಮಹಾ ಘೂೀರರ್ಾದ ರ್ಪಸುನುಾ ಕ ೈಗ ೂಿಂಡರು. ದರ್ಮುಖನು ಅನ ೀಕ

ವಷ್ಶಗಳವರ ಗ ಸೃಷಿಟಕರ್ಶನಾದ ಬರಹಮನನುಾ ಕುರಿರ್ು ಮಹಾಘೂೀರರ್ಾದ ರ್ಪಸುನುಾ ಮಾಡಿ ಬರಹಮನನ ಾೀ

ಪರಸನಿಾಕರಿಸಬ ೀಕ ಿಂದು ರ್ಪಸುು ಮಾಡತ ೂಡಗಿದನು. ಬರಹಮನ ಒಲ್ಲದ ದರ್ಶನಕ ೂಡಲ್ಲಲಿ. ದರ್ಮುಖನು ರ್ನಾ

ಒಿಂದ ೂಿಂದ ೀ ರ್ಲ ರ್ನುಾ ಕಡಿದು ಚ ಲ್ಲಿ ಬರಹಮನನುಾ ಪರಸನಿಾಕರಿಸಕ ೂಿಂಡನು. ಪರಕಟ್ಗ ೂಿಂಡ ಬರಹಮನು ದರ್ಮುಖ,

ನಿನಾ ಅಭಿಷ್ಟರ್ ೀನ ಿಂದು ಕ ೀಳಿದನು. ದರ್ಮುಖನು ನನಗ ಯಾವ ಜೀವಗಳಿಿಂದಲೂ ಮರಣರ್ ೀ ಬರಬಾರದು

ಎಿಂದು ಹ ೀಳುತಾತ, ಮನುಷ್ಾರನುಾ ಮಿಂಗಗಳನುಾ ಮಾರ್ರ ಬಿಟ್ುಟ, ಉಳಿದ ಎಲಿ ಪಾರಣಿರ್ ಹ ಸರನುಾ ಹ ೀಳಿದನು.

ಸೃಷಿಟಕರ್ಶನು ಹಾಗ ಯೆೀ ಆಗಲ್ಲ ಎಿಂದು ನುಡಿದನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಅನುಗರಹಸದನು ಮರ್ುತ ದರ್ಮುಖನ ಕಡಿದು

ಚ ಲ್ಲಿದ ರ್ಲ ಗಳು ಕೂಡಿಕ ೂಿಂಡು, ನಿನಾ ಮುಖವೂ ದರ್ಮುಖರ್ ೀ ಆಗಲ್ಲ ಎಿಂದು ಹ ೀಳಿ ಅನುಗರಹಸದನು.

ಕುಿಂಭಕಣಶನ ರ್ಪಸುಗ ಮಚಿಚ ಚರ್ುಮುಶಖನು ನಿನಾ ಇಷಾಟಥಶರ್ ೀನ ಿಂದು ಕ ೀಳಿದನು. ಕುಿಂಭಕಣಶನು

ನಿದ ೀಶಹರ್ಾವನ ಾೀ ಬರ್ಸ, ವರವನುಾ ಕ ೀಳುರ್ಾಗ ಉಚಾಚರವೂ ತ ೂದಲ್ಲ, ನಿದಾರವರ್ಾನುಾ ಬ ೀಡಿ,

ಪಾರ್ಥಶಸಕ ೂಿಂಡನು. ಸೃಷಿಟಕರ್ಶನು ಅಿಂತ ಯೆ ವರವನಾಾ ಕ ೂಟ್ುಟ ಅನುಗರಹಸದನು. ದರ್ಮುಖ ಮರ್ುತ

ಕುಿಂಭಕಣಶರಿಬಬರೂ ಸೃಷಿಟಕರ್ಶನ ವರವನುಾ ಪಡ ದುಕ ೂಿಂಡರು. ವಭಿೀಷ್ಣನೂ ದಿೀಘಶಕಾಲ ರ್ಪಸುನುಾ ಮಾಡಿ

ಚರ್ುಮುಶಖನನುಾ ಪರಸನಿಾೀಕರಿಸಕ ೂಿಂಡನು. ಪರರ್ಾಕ್ಷರ್ಾದ ಬರಹಮನ ೀ ಇವನ ಬರ್ಕ ಏನ ಿಂದು ತ್ತಳಿರ್ದಾದನು.

ವಭಿೀಷ್ಣನೂ ಬರಹಮಸುತತ್ತರ್ ಮಾಡುರ್ತಲ ೀ ಇದುನು. ಬರಹಮದ ೀವನು ವಭಿೀಷ್ಣ ನಿನಾ ಅಭಿಷ್ಟರ್ ೀನು? ನಿೀನು

ನನಾನ ಾೀಕ ೀ ಸುತತ್ತಸುರ್ ೀ? ಎಿಂದು ಕ ೀಳಿದನು. ವಭಿೀಷ್ಣನು ಕರ್ ುರ ದು ಬರಹಮದ ೀವನಿಗ ಶರಸಾಷಾಟಿಂಗ

ನಮಸಾಾರವನುಾ ಮಾಡಿದನು. ನನಗ ನನಾಲ್ಲಿಯೆೀ ಹರಿಸಮರರ್ , ಹರಿಭಕಿತಯೀ ಸಾರರ್ಾಗಿ ಇರಬ ೀಕು. ಅದು
ನನಾಲ್ಲಿಿಂದ ಅಗಲಬಾರದು ಎಿಂದು ವರವನುಾ ಕ ೀಳಿದನು. ಬರಹಮದ ೀವನು ವಭಿೀಷ್ಣ ನಿೀನೂ ಸಾರಿಂಜೀವಯಾಗು,

ನಿನಗ ಯಾವ ಕಾಲದಲ ಿ ಆದರೂ ಎಿಂರ್ಹ ಸಿಂದಭಶದಲ್ಲಿರ್ೂ ಧ್ ೈರ್ಶ, ಭಕಿತರ್ೂ ನಿನಗ ಪಾರಪತರ್ಾಗಲ್ಲ. ಅದೂ

ನಿನಾನೂಾ ಆಪತಾಾಲದಲ್ಲಿ ಕಾಪಾಡಲ್ಲ ಎಿಂದು ಬರಹಮದ ೀವನು ವರವನುಾ ಕ ೂಟ್ುಟ ಅನುಗರಹವರ್ತನು. ಹೀಗ

ಕ ೈಕಸ ರ್ ಪುರ್ರರೂ ಬರಹಮದ ೀವರಿಿಂದಲ ವರವನುಾ ಪಡ ದುಕ ೂಿಂಡು ತಾಯರ್ನುಾ ಹುಡುಕಿಕ ೂಿಂಡು ಹ ೂೀದರು.
ತಾಯರ್ ಸನಿಾಧ್ಾನವನುಾ ಕಿಂಡು ತಾಯಗ ಬರಹಮನ ವರದ ವಚಾರವನುಾ ಸವಸಾತರರ್ಾಗಿ ಅರುಹದರು

(ಹ ೀಳಿದರು). ಅಿಂತ ಯೆೀ ಕ ೈಕಸ ರ್ೂ ರ್ನಾ ರ್ಿಂದ ಯಡಗೂಡಿ ರ್ನಾ ಪುರ್ರರಿಗ ಸೃಷಿಟಕರ್ಶನು ನಿೀಡಿದ ವರವನುಾ

ಕ ೀಳಿದಳು. ಕುಿಂಭಕಣಶನ ನಿದಾರವರ್ಾವನುಾ ಕ ೀಳಿ ವಸಮರ್ಗ ೂಿಂಡಳು. ದರ್ಮುಖ, ವಭಿೀಷ್ಣರು ಪಡ ದ ವರವನುಾ

ಕ ೀಳಿ ಸಿಂರ್ುಷ್ಟಗ ೂಿಂಡಳು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಬರಹಮನ ೀ ಮಚಿಚ ವಭಿೀಷ್ಣನಿಗ ಬರಹಾಮಸರರ್ ವರರ್ಾಗಿ ಕಾಪಾಡುವುದನುಾ

ಕ ೀಳಿ ಸಿಂರ್ಸಗ ೂಿಂಡಳು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಆಶೀರ್ಾಶದವರ್ತಳು. ಮೂವರಿಗೂ ಆಶೀರ್ಾಶದವರ್ತಳು. ಸುಮಾಲ್ಲರ್ು

ಎಲಿವನೂಾ ಕ ೀಳಿ ದರ್ಮುಖನಲ್ಲಿ ಬಹಳ ಗೌರವ ಆದಾರಗಳು ಅಿಂಕುರಿಸ ವಶಾಾಸರ್ ೀ ಮೂಡಿರ್ು. ದರ್ಮುಖನ

ಹತ್ತತರಕ ಾ ಬಿಂದು ಸುಮಾಲ್ಲರ್ು ದರ್ಮುಖ, ನಿೀನು ರಾಕ್ಷಸ ಕುಲವನ ಾ ಉದಾಧರ ಮಾಡು, ಕ ೈ ರ್ಪಿಪದ

ಲಿಂಕಾರಾಜಾವನ ಾ ತ್ತರುಗಿ ಪಡ ರ್ಬ ೀಕು. ಸಾಣಶಲಿಂಕ ರ್ ಸಿಂಪರ್ತನಾ ಬಣಿುಸಲು ಅಸಾಧಾರ್ಾಗಿದ , ಪೌರ್ರನ ೀ,

ಏನ ಿಂದು ಹ ೀಳಲ್ಲ ಎಿಂದು ರ್ನಾ ಪೌರ್ರನನುಾ ಅಪಿಪ ಮುದಾುಡಿದನು. ಆನಿಂದದಿಿಂದ ದರ್ಮುಖನನುಾ

ಕ ೂಿಂಡಾಡಿದನು. ಕ ೈಕಸ ರ್ು ಬರಹಮದ ೀವನಿರ್ತ ವರಗಳನುಾ ಕ ೀಳಿ ತ್ತಳಿದು ಕುಿಂಭಕಣಶನಿಗಾಗಿ ಬಹಳ ಮರುಗಿದಳು.

ದರ್ಮುಖನಿಗ ಭರ್-ಸಿಂರ್ಸಗಳನುಾ ರ್ಳ ದು, ಮಗನ ೀ ಎಿಂದು ಅಪಿಪಮುದಾುಡಿದಳು. ಕ ೈಕಸ ರ್ನುಾ

ಸುಮಾಲ್ಲರ್ೂ, ಮಗಳ ನಿನಿಾಿಂದ ನಮಮ ಸಿಂಪರ್ುತ ಐರ್ಾರ್ಶವನುಾ ನಾರ್ ೀ ಪಡ ರ್ುವಿಂತಾಯರ್ು. ನಿೀನು

ರಾಕ್ಷಸ ವಿಂರ್ದ ಭಾಗಾದ ೀವತ ಯೆೀ ಇರುರ್ ಎಿಂದು ಕ ೂಿಂಡಾಡಿದನು. ಅವರ ಲಿರ ಸಿಂತ ೂೀಷ್ಕ ಾ ಪಾರರ್ ೀ

ಇರಲ್ಲಲಿ. ಅಮರಾತ್ತರ್ಲ್ಲಿ ಇಿಂದಾರದಿದ ೀವತ ಗಳ ಲಿ ಇದನ ಾಲಿವನುಾ ರ್ಮಮ ದೃಷಿಟಯಟ್ುಟ ನ ೂೀಡಿದುರು.

ರಾವರ್ಾದಿಗಳ ರ್ಪಸುನ ಾೀ ನಿಲ್ಲಿಸಲು ಪರರ್ತ್ತಾಸದುರು. ಆದರೂ ಅವರು ವಚಲ್ಲರ್ರಾಗಲ್ಲಲಿ. ರ ೂೀಮ ರ ೂೀಮರ್ ಲಿ

ಬರಹಮನನ ಾೀ ಧ್ಾಾನಿಸ ಓಿಂ ಬರಹಾಮರ್ ನಮುಃ ಎನುಾವ ವರ ಗೂ ಈ ಸಾರವೂ ಭೂಮಿ ಆಕಾರ್ ಪಾತಾಳಗಳನುಾ

ರ್ಾಾಪಿಸ ಕ ೀಳಿದಾಗ ಬರಹಮನು ಸಿಂರ್ುಷ್ಟನಾಗಿ ದರುರ್ನವನುಾ ಕ ೂಟಿಟದುನು. ದ ೀವತ ಗಳ ಪರರ್ರ್ಾಗಳು ಫಲ್ಲಸಲ್ಲಲಿ.

ಭರ್ದಿಿಂದ ಶರೀಮನಾಾರಾರ್ಣನನ ಾ ಮೊರ ಹ ೂಕಿಾ, ಇನುಾ ನಾವು ನಮಮ ನಮಮ ಕಾರ್ಶವನುಾ ಮಾಡುವುದು,

ಅವರ ಪಿೀಡ ಯಿಂದ ಪಾರಾಗುವುದು ಹ ೀಗ ? ಎಿಂದು ಬಹಳ ವಾಸನ ಪಟ್ಟರು. ಸೃಷಿಟಕರ್ಶನಲ್ಲಿಗ ಹ ೂೀಗಿ

ಬರಹಮದ ೀವರನುಾ ಪಾರರ್ಥಶಸ ವರದ ಸಿಂಕಲಪವನುಾ ತ್ತಳಿದುಕ ೂಿಂಡರು. ರ್ಕ್ಷ ರ್ಕ್ಷ್ಣಿರ್ರೂ ರ್ ೈಕುಿಂಠದಲ್ಲಿ

ಜಗನಾಮಯೆೀ ಎಿಂದು ಸುತತ್ತಗ ೈದು ಮಹಾಲಕ್ಷ್ಮೀದ ೀವರ್ನುಾ ಕಿಂಡು ಪಾರರ್ಥಶಸದರು. ಜಗನಾಮಯೆರ್ೂ

ಭೂಲ ೂೀಕದಲ್ಲಿ ಏನು ನಡ ದಿದ ಎಿಂದು ಸವಸಾತರರ್ಾಗಿ ತ್ತಳಿಸಬ ೀಕು ಎಿಂದಳು. ಜರ್ವಜರ್ರು ಪರಬರಹಮನ

ವಿಂರ್ದಲ್ಲಿ ರಾವಣ ಕುಿಂಭಕಣಶ ಎಿಂದು (ಪ ಸರು) ಹ ಸರನುಾ ನಾಮಾಿಂಕಿರ್ರಾಗಿದಾುರ . ಬರಹಮನ ಮಾನಸಪುರ್ರ

ಪುಲಸಾನ ಪುರ್ರ ವರ್ರವಸುವನ ಪುರ್ರರಾಗಿದಾುರ ಎಿಂದು ನುಡಿದರು. ವರ್ರವಸುವು ಸುಮಾಲ್ಲ ಎಿಂಬ ರಾಕ್ಷಸನ

ಪುತ್ತರ ಕ ೈಕಸ ರ್ನುಾ ಮೊೀಹಸ ವರ್ಾಹರ್ಾಗಿ ಈ ಪುರ್ರರನುಾ ಪಡ ದರು. ಈ ಪುರ್ರರು ಹುಟಿಟದ ೂಡನ ಯೆ ಇವರ

ಗಜಶನ , ಆಕಾರಕ ಾ ಹ ದರಿ, ಭರ್ ವಹಾಲರಾಗಿ ದೂರ ಸರಿದು ಏನೂ ಮಾಡಲ್ಲ ಎಿಂದು ರ ೂೀದಿಸದುರು ಎಿಂದು

ರ್ಕ್ಷರ ಲಿರೂ ಲಕ್ಷ್ಮೀದ ೀವರ್ನುಾ ಪಾರರ್ಥಶಸ ಅರುಹದರು. ವರ್ರವಸುವು ದರ್ಮುಖ, ಕುಿಂಭಕಣಶ, ವಭಿೀಷ್ಣರಿಗ

ಉಪನರ್ನ ಸಿಂಸಾಾರವನುಾ ಮಾಡಿ, ರ್ ೀದರ್ ೀದಾಿಂರ್ಗಳನುಾ ಪಾಠಮಾಡಿ ಉಪದ ೀರ್ವರ್ತನು. ಆದರೂ ಇವರು

ಸಜೆನರಿಗ ಪಿೀಡ ರ್ನುಾ ಕ ೂಡುತ್ತತದುರು. ಅವರ ಲಿರೂ ವರ್ರವಸುವನಲ್ಲಿ ದೂರಿಕ ೂಿಂಡರು. ವರ್ರವಸುವು ರ್ನಾ

ಪತ್ತಾರ್ಲ್ಲಿ ಈ ನಿನಾ ಪುರ್ರರು ಲ ೂೀಕಕಿಂಠಕರ ೀ ಇರುವರು, ನಿನಾ ಪುರ್ರರಿಿಂದ ನನಾಾರ್ರಮವೂ ಮುಕತರ್ಾಗಲ್ಲ

ಎಿಂದು ಬಿಟ್ಟನು. ಕ ೈಕಸ ರ್ೂ ಕಣಿುೀರು ಸುರಿಸದಳು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ರಾಕ್ಷಸ ಸುಮಾಲ್ಲರ್ ಸಾಿಂಗರ್ಾವನುಾ

ಹ ೂಿಂದಿದರು ಎಿಂದು ನುಡಿದರು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ನಮಸಾರಿಸ ಹ ೂರಟ್ು ಹ ೂೀದರು. ಜಗನಾಮತ ರ್ೂ ರ್ನಾ

ದೃಷಿಟರ್ನುಾ ಭೂಲ ೂೀಕದಲ್ಲಿಟ್ುಟ ನ ೂೀಡಿದಳು. ಎಲಿವನೂಾ ಅಥ ೈಶಸಕ ೂಿಂಡಳು. ಇನೂಾ ಶರೀಹರಿರ್ು ಶರೀರಾಮನ

ಅವತಾರ ಮಾಡುತಾತನ , ನಾನೂ ಪತ್ತರ್ನುಾ ಬಿಟ್ುಟ ಹ ೀಗ ಇರಲ್ಲ ಎಿಂದುಕ ೂಿಂಡಳು.

ಸುಮಾಲ್ಲರ್ು ಆನಿಂದಭರಿರ್ನಾಗಿ ಉತಾುಹಗ ೂಿಂಡು ದರ್ಮುಖ, ನಿೀನೂ ನಿನಾ ಮಾತ ಮಹಾನಾದ ನನಾ

ಮಾರ್ನುಾ ಕ ೀಳು. ನಿನಾ ಗಮನವು ನನಾ ಮಾತ್ತನಲ್ಲಿ ಇರಲ್ಲ ಎಿಂದು ನುಡಿದನು. ನನಾ ಮಾರ್ನುಾ ಗಮನವಟ್ುಟ

ಕ ೀಳು ಎಿಂದು ನುಡಿದು, ಲಿಂಕ ರ್ು ಬಹಳ ವಷ್ಶಗಳ ಹಿಂದ ನಮಮದಾಗಿರ್ುತ. ನಾವು ಲಿಂಕ ರ್ನುಾ ಆಳುರ್ಾಗ

ದ ೀವತ ಗಳನುಾ ನ ೂೀಡಿ ದ ೀವಲ ೂೀಕಕ ಾ ದಾಳಿಯಟ್ುಟ ಸ ೂೀಲ್ಲಸದ ುವು. ದ ೀವತ ಗಳು ವಷ್ುುವನಲ್ಲಿ ದೂರಿಕ ೂಿಂಡರು.

ಮಹಾವಷ್ುುವು ದ ೀವತ ಗಳ ಆರಾಧಾದ ೀವರು. ಸುದರ್ಶನಧ್ಾರಿಯಾಗಿ ನನಾ ಅಣು ಮಾಲ್ಲರ್ನೂಾ, ಅವನ ಅವನ

ಹದಿನ ಿಂಟ್ು ಅಕ್ ೂೀಹಣಿ ಬಲ ರಾಕ್ಷಸ ಸ ೈನಾವನೂಾ ರ್ನಾ ಚಕರದಿಿಂದ ರ್ುಿಂಡರಿಸ ಕ ೂಿಂದನು. ಆ ಸುದರ್ಶನ

ಚಕರವು ರಾಕ್ಷಸರನುಾ ರ್ುಿಂಡರಿಸುತಾತ ಬಿಂದಿರ್ು. ನಾವು ಸುದರ್ಶನ ಚಕರಕ ಾ ಹ ದರಿ ಪಾತಾಳದಗಡಿರ್ಲ್ಲಿ ಅಡಗಿ

ಕುಳಿತ ವು. ಈಗ ನಮಮ ಲಿಂಕ ರ್ನುಾ ರ್ಕ್ಷರು ದ ೀವತ ಗಳಿಿಂದ ಬಿಡಿಸಕ ೂಳಿಬ ೀಕು. ನಿಮಮ ಹರಿರ್ ಸಹ ೂೀದರ

ರ್ ೈರ್ರವಣನ ಲಿಂಕ ರ್ನುಾ ಆಳುತ್ತತದಾುನ ಎಿಂದು ನುಡಿದನು. ಮರ್ುತ ಸಾಲಪ ಸಮರ್ವನೂಾ ಕೂಡ ತಾಳಬಾರದು,

ಲಿಂಕ ರ್ನುಾ ಬಿಡಿಸಕ ೂಳಿಬ ೀಕು ಎಿಂದು ದರ್ಮುಖನು ಕ ೀಳುವಿಂತ ಬಣಿುಸದನು. ಅಿಂತ ಯೆ ಸುಮಾಲ್ಲ

ಮಾಲಾವಿಂರ್ರು ಕಣಿುೀಮಿಶಡಿದರು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ರಾವಣನು ಕನಿಕರಗ ೂಿಂಡನು. ನಾವೂ ಲಿಂಕ ರ್ನುಾ
ಬಿಡಿಸಕ ೂಳ ೂಿೀಣರ್ ಿಂದನು. ಕೂಡಿದು ದಾನವರ ಸಮುದಾರ್ವು ಕೂಡ ಎಲಿವನೂಾ ತ್ತಳಿದುಕ ೂಳುಿವಿಂತ ಸುಮಾಲ್ಲ
ಮಾಲಾವಿಂರ್ರು ಹ ೀಳಿದರು ಮರ್ುತ ಸುಮಾಲ್ಲ ಮಾಲಾವಿಂರ್ರು ಒಿಂದು ದ ೂಡಡ ಎರ್ತರರ್ಾದ ಶಲಾಸನದ ಮೀಲ

ದರ್ಮುಖನನುಾ ಕೂರಿಸ, ಲಿಂಕಾಸಾಮಾರಜಾದ ಅಭಿಷ ೀಕವನುಾ ಮಾಡಿದರು. ದರ್ಮುಖನ ೀ ಲಿಂಕಾಸಾಮಾರಜಾದಲ್ಲಿ

ಉನಾತಾಸನದಲ್ಲಿ ಕುಳಿರ್ು, ಅಭಿಷಿಕತನಾಗಿ ದಾನವ ಸಾಮಾರಟ್ನಾದನು. ಸುಮಾಲ್ಲ ಮಾಲಾವಿಂರ್ರ ರಾವಣನ

ಮಿಂತ್ತರಗಳಾಗಿ ಅಭಿಷಿಕತನಾದ, ದರ್ಮುಖನ ದಾನವ ಸಾಮಾರಟ್ನ ಿಂದು ಘೂೀಷಿಸ, ಅಭಿಷ ೀಕ ಮಾಡಿದರು.

ಕ ೈಕಸ ರ್ ಆನಿಂದಕ ಾ ಪಾರರ್ ಇರಲ್ಲಲಿ. ದರ್ಮುಖನು ರ್ನಾಾಸನದಲ್ಲಿ ಕುಳಿರ್ು, ಮಾಲಾವಿಂರ್ನ ಮಕಾಳಲ್ಲಿ

ವಜರದಿಂಷ್ರ, ವರೂಪಾಕ್ಷ ಹಾಗೂ ಸುಮಾಲ್ಲರ್ ಮಕಾಳಲ್ಲಿ ಪರಹಸತ, ಆಕಿಂಪನನ, ಸುಪಾರ್ಾಶ, ರ್ುಖಸಾರಣ,

ದೂಮಾರಕ್ಷ ಮುಿಂತಾದವರನುಾ ರ್ನಾ ಎಿಂಟ್ುಮಿಂದಿ ಮಾವಿಂದಿರನುಾ ಮಿಂತ್ತರಗಳಾಗಿ ಮಾಡಿಕ ೂಿಂಡನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ

ಲಿಂಕ ರ್ ಪರರ್ ೀರ್ಕ ಾ ರ್ನಾ ತಾಯ ಕ ೈಕಸ ಗ ಶರಸಾಷಾಟಿಂಗ ನಮಸಾಾರವನುಾ ಮಾಡಿ ಅಪಪರ್ ರ್ನುಾ ಬ ೀಡಿದನು.

ಅವಳು ದರ್ಕಿಂಠನನುಾ ಹರಸ ಒಪಿಪಗ ಇರ್ತಳು.

ಆದರ ಸುಮಾಲ್ಲರ್ು ಈಗಲ ರ್ುದಧದಲ್ಲಿ ತ ೂಡಗಿದರ ಬಹಳ ಅಪಾರ್ವು ಎಿಂದು ಹ ೀಳಿದನು. ರ್ ೈರ್ರವಣನಿಗ

ಶವ ಮರ್ುತ ವಷ್ುುವನ ಸಹಾರ್ವರುವುದರಿಿಂದ ಬ ೀರ ಉಪಾರ್ವನುಾ ಮಾಡಿ, ರ್ ೈರ್ರವಣನು ಲಿಂಕ ರ್ನುಾ ಬಿಟ್ುಟ

ಬ ೀರ ಡ ಗ ಹ ೂೀಗುವಿಂತ ಮಾಡಬ ೀಕು. ರ್ ೈರ್ರವಣನನ ಾ ಒಲ್ಲಸಕ ೂಿಂಡು ಲಿಂಕ ರ್ನುಾ ಬಿಡಿಸಕ ೂಳಿಬ ೀಕು ಎಿಂದು

ಸುಮಾಲ್ಲಯೆೀ ಹ ೀಳಿದನು. ಹಿಂದ ಬರಹಮದ ೀವನು ಲಿಂಕ ರ್ನುಾ ನಿಮಿಶಸ ಅಲ್ಲಿರ್ ಶಾಸನ ಲ್ಲಪಿಗ ರ್ಕ್ಷರ

ಗುರುರ್ಾದ ರ್ುಖಮಹಷಿಶಗಳನುಾ ನ ೀಮಿಸದುನು. ಅಿಂತ ಯೆ ರ್ುಖಮಹಷಿಶರ್ು ರ್ ೈರ್ರವಣನ ಆಸಾಾನದಲ್ಲಿ ಶಾಸನ

ಲ್ಲಪಿಕಾರನಾಗಿದಾುನ . ಇವನು ಮಹಾಮೀಧ್ಾವರ್ೂ ಹಾಗೂ ಕವರ್ೂ, ಇವನೂ ಬ ೀಕ ನಿಸದಾಗ ದ ೀಹಧ್ಾರಣ

ಮಾಡುತಾತನ . ಬ ೀಡರ್ಾದಾಗ ನಿದ ೀಶಹದಿಿಂದ ಇರುತಾತನ . ಅವನು ಲಿಂಕಾಸಾಮಾರಜಾದ ಲ ೀಖನ ಲ್ಲಪಿಕಾರನ ಿಂದು

ಹ ೀಳಿದನು. ಕೂಡಿದು ದಾನವ ಸಮದಾರ್ವು ಸವಸಾತರದಲ್ಲಿ ಲಿಂಕ ರ್ ವದಾಾಮಾನವನುಾ ಅರಿರ್ುಕ ೂಿಂಡಿರ್ು.

ಅಿಂತ ಯೆ ಪರಹಸಾನು, ನಾನ ೀ ಲಿಂಕ ರ್ನುಾ ಸ ೀರಿ ರ್ ೈರ್ರವಣನನೂಾ ಕಿಂಡು, ಸಮಯೀಪಾರ್ದಿಿಂದ ಮಾರ್ನುಾ

ಲಿಂಕ ರ್ನೂಾ ಸಾಾಧಿೀನಪಡಿಸಕ ೂಳುಿವ ಪರರ್ರ್ಾಕ ಾ ತ ೂಡಗುರ್ ನ ಿಂದು ಸೂಚಿಸ, ಎಲಿರನುಾ ಒಪಿಪಸ,

ಸಮಾಲ ೂೀಚಿಸ ಲಿಂಕ ರ್ನುಾ ಸ ೀರಲ್ಲಕ ಾ ಒಪಿಪಗ ರ್ನುಾ ಪಡ ದನು. ಅಿಂತ ಯೆ ರ್ನಾಾಪತರಾದ ಅನುಚರರನನುಾ

ಜ ೂತ ಗೂಡಿ ರ್ ೈರ್ರವಣನ ಆಸಾಾನವನುಾ ಸ ೀರಿದನು. ಕೂಡಲ ರ್ ೈರ್ರವಣನನುಾ ಕಿಂಡು ಲಿಂಕ ರ್ು ಹಿಂದ ರಾಕ್ಷಸರ

ರಾಜಾವು, ಈಗ ರ್ ೈರ್ರವಣನ ಸಹ ೂೀದರನ ೀ ರಾಕ್ಷಸ ದ ೂರ ರ್ು. ಈಗ ರ್ ೈರ್ರವಣನ ಸಹ ೂೀದರ ವರ್ರವಸು

ಕ ೈಕಸ ರ್ರ ಪುರ್ರನೂ ದರ್ಕಿಂಠನಿಗ ರಾಕ್ಷಸ ರಾಜಾ ಲಿಂಕ ರ್ನುಾ ಬಿಟ್ುಟಕ ೂಡಬ ೀಕ ಿಂದು ಪರಹಸಾನೂ

ರ್ ೈರ್ರವಣನನುಾ ಕ ೀಳಿಕ ೂಿಂಡನು. ದರ್ಮುಖನು ಬಲ್ಲಷ್ಾನೂ, ಶೌರ್ಶದಿಿಂದ ಕೂಡಿದವನು ಎಿಂದು ರ್ ೈರ್ರವಣನು

ಭರ್ಪಡುವಿಂತ ಮಾಡಿದನು. ಇದನ ಾಲಿ ಕ ೀಳಿದ ರ್ ೈರ್ರವಣನಿಗ ಬಹಳ ಬ ೀಸರರ್ಾಯರ್ು. ಆಗ ರ್ ೈರ್ರವಣನು

ರ್ನಾ ರ್ಿಂದ ಯಾದ ವರ್ರವಸುವನ ಬಳಿಗ ರ್ನಾ ಪುಷ್ಪಕ ವಮಾನರ್ ೀರಿ ಹ ೂರಟ್ು ಬಿಂದು, ರ್ಿಂದ ರ್ನೂಾ

ಕಿಂಡನು. ರ್ಿಂದ ಯೆೀ ಎಿಂದು ಕರ ದನು. ವರ್ರವಸುವು ಮಗುರ್ ಎಿಂದು ರ್ನಾ ಪುರ್ರ ರ್ ೈರ್ರವಣನನಾಾ ಮಾತಾಡಿಸ,

ರ್ ೈರ್ರವಣ ನಿೀನು ಆರ್ುರದಲ್ಲಿ ನನಾಲ್ಲಿಗ ೀಕ ಬಿಂದ ? ಎಿಂದು ಕ ೀಳಿದನು. ಹರ್ುತ ಮುಖದ ದರ್ಕಿಂಠನು ನನಾ

ಸಹ ೂೀದರನಿಂತ , ರಾಕ್ಷಕದ ೂರ ರ್ಿಂತ ಅವನಿಗ ನನಾ ರಾಜಾವನುಾ ಬಿಟ್ುಟಕ ೂಡುವಿಂತ ರಾಕ್ಷಸರು, ಅವನ

ಸ ೂೀದರ ಮಾವನಿಂತ , ಸಿಂಧ್ಾನ ಮಾಡಿ ರಾಜಾ ಬಿಟ್ುಟಕ ೂಡುವಿಂತ ಕ ೀಳುತ್ತತದಾುರ ಎಿಂದು ರ್ ೈರ್ರವಣನ ರ್ಿಂದ

ವರ್ರವಸುವಗ ಹ ೀಳಿದನು. ರ್ುಕ ಮಹಷಿಶಗಳೂ ಅಲ್ಲಿಗ ಬಿಂದರು. ರ್ ೈರ್ರವಣನಿಗೂ ರಾಜನಿೀತ್ತರ್ನುಾ

ಬ ೂೀಧಿಸುತ್ತತದುರು. ರ್ ೈರ್ರವಣನಲ್ಲಿ ಗೌರರ್ಾದರಗಳನುಾ ಹ ೂಿಂದಿದುರು. ಇವರೂ ರ್ ೈರ್ರವಣನ ಪರಪಿರ್

ಪುಲಸಾನಲ್ಲಿಯೆೀ ವದ ಾವನುಾ ಕಲ್ಲರ್ು, ರ್ ೀದ-ರ್ ೀದಾಿಂಗವನ ಾಲಿ ಅಭಾಾಸ ಮಾಡಿದುನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ವರ್ರವಸುವು

ಪುರ್ರ, ರ್ ೈರ್ರವರ್ಾ ಹ ೀಳುತ ತೀನ ಗಮನವಟ್ುಟ ಕ ೀಳು, ಸುಮಾರು ನೂರುವಷ್ಶದ ಹಿಂದ ಸೃಷಿಟಕರ್ಶ ಬರಹಮನ

ಮಾನಸ ಪುರ್ರ ಪುಲಸಾನು ಮೀರು ಪವಶರ್ ಶಖರದ ಮೀಲ ರ್ಪಸುನಲ್ಲಿ ನಿರರ್ನಾಗಿರುತ್ತತದುನು. ಈ ಪವಶರ್ದ

ಬಳಿರ್ಲ್ಲಿ ಕ ೂಳವಿಂದು ರ್ುಿಂಬಿಹರಿರ್ುತ್ತತರ್ುತ. ಈ ಕ ೂಳದ ದಡದಲ್ಲಿ ನಾನಾ ಜಾತ್ತರ್ ಹೂಗಿಡಗಳು ಇದುು

ಕ ೀದಿಗ , ಸಿಂಪಿಗ , ಸ ೀವಿಂತ್ತಗ , ಮಲ್ಲಿಗ ಲತಾ ಮಿಂಟ್ಪಗಳೂ ಅಲಿಲ್ಲಿ ಅರಳಿನಿಿಂರ್ ಪರಿಮಳ ಸೂಸುವ

ಹೂವುಗಳೂ ರಿಂಗ ೀರಿ, ನತ್ತಶಸುತ್ತತದುವು. ನಾನಾ ಜಾತ್ತರ್ ಸುಗಿಂಧವೃಕ್ಷಗಳು ಪರಿಮಳವನೂಾ ಸೂಸುತ್ತತದುವು.

ಕ ೂಳದಲ್ಲಿ ನಾನಾ ಬಣುದ ತಾವರ ಹೂವುಗಳು ಅರಳಿದುವು. ಈಗಲೂ ಅಿಂತ ಯೆೀ ಇರುವದು, ಹಿಂದ ಜಲ

ಕಿರೀಡ ಗಾಗಿ ಸುರ-ಸರೀರ್ರೂ, ಕಿನಾರಿರ್ರು, ರ್ಕ್ಷ್ಣಿರ್ರು ಬಿಂದು ಹ ೂೀಗುತ್ತತದುರು. ಅಷ ಟೀ ಅಲಿದ ೀ, ಅಲಿಲ್ಲಿ

ಬಹಳರ್ಾಗಿ ಬ ಳ ದಿದು ಹೂಗಳನ ಾತ್ತತ ರ್ಮಮ ಮುಡಿಗ ೀರಿಸ ಆ ಚಿಂದವೀ, ಈ ಹೂವು ಚಿಂದವೀ ಎನುಾತಾತ

ಕಿಲಕಿಲನ ನಗುತಾತ, ಅಟ್ಟಹಾಸದಿಿಂದ ಬ ರ ರ್ು ಕಿರೀಡಿಸುತಾತ ಇದುು, ಕಮಲ ತಾವರ ರ್ ಹೂವುಗಳನುಾ

ದಿಂಟಿನಿಿಂದಲ ಕಿರ್ುತ ಹೂಗಳನುಾ ರ್ುಿಂಡುಮಾಡಿ ಕ ೈರ್ಲ್ಲಿ ಹಡಿದು ಬ ೀರ ಪಡಿಸದ ದಿಂಟ್ುಗಳನುಾ ಜಲದಲ್ಲಿ

ಮುಳುಗಿಸ ಬಾಯಿಂದ ನಿೀರನುಾ ಸ ೀದಿ ಉಗುಳುತಾತ ಕಿರೀಡಿಸುತ್ತತದುರು. ಒಬಬರನುಾ ಇನ ೂಾಬಬರು ನ ೂೀಡಿ ಕಿಲಕಿಲನ

ನಗುತಾತ ಅಟ್ಟಹಾಸದಿಿಂದ ಮರ ರ್ುತ್ತತದುರು. ಅವರ ಗ ಜ ೆನಾದವು ಕ ೈರ್ ಕಿಂಕಣದ ಸದುುಗಳು ಸ ೀರಿ ದ ೂಡಡ

ಧಿನಿಗ ೈರ್ುತ್ತದುವು. ಅವರ ಅಟ್ಟಹಾಸದ ನಗುವು ಗಿರಿಶಖರದಲ್ಲಿರ್ೂ ಧಿನಿಗ ೈದು ಪುಲಸಾನ ರ್ಪಸುಗ

ಭಿಂಗರ್ಾಗುತ್ತತರ್ುತ. ದಿನ ದಿನವೂ ಸರೀರ್ರ ಕಿರೀಡ ರ್ು ನಡ ರ್ುರ್ತಲ ಇರ್ುತ. ಕ ೂಳದಿಿಂದ ತ ಗ ದ ಕಮಲ-ತಾವರ

ಹೂವನ ದಿಂಟ್ನುಾ ಕಿರ್ುತ, ಅದರಿಿಂದ ನಿೀರನುಾ ಬಾರ್ಲ್ಲಿ ಬರುವಿಂತ ಸ ೀದಿ, ಎಳ ದುಕ ೂಿಂಡು, ಉಗುಳುತಾತ ಮತ ತ

ಸ ೀದುತಾತ ಕಿಲಕಿಲನ ನಗುತಾತ, ಗ ಜ ೆ ಕಿಂಕರ್ಾದಾನಾದ ಕಿಲಕಿಲನ ನಗುವು ನನಾ ರ್ಿಂದ ಪುಲಸಾನ ರ್ಪಸುಗ
ಭಿಂಗವನುಾಿಂಟ್ು ಮಾಡುತ್ತತರ್ುತ. ಪುಲಸಾನು ಈ ಪರದ ೀರ್ಕ ಾ ಕಾಲ್ಲಟ್ಟ ಸರೀರ್ರು ಕೂಡಲ ೀ ಗಭಶವತ್ತರ್ರಾಗಲ್ಲ

ಎಿಂದು ಶಾಪಕ ೂಟ್ುಟ, ರ್ನಾ ಕಮಿಂಡಲ ೂೀದಕವನುಾ ತ ಗ ದು ಹಾರಿಸ ಹರಸ ಬಿಟ್ಟನು. ಅಿಂದಿನಿಿಂದ ಸರೀರ್ರು ಈ

ಪರದ ೀರ್ಕ ಾ ಕಾಲ್ಲಡಲ್ಲಲಿ. ಒಿಂದು ದಿನ ರ್ರಣಬಿಿಂದು ರಾಜ ಋಷಿರ್ ಪುತ್ತರ ಗ ೂೀದ ೀವರ್ು ವನವಹಾರಕ ಾ ಬಿಂದು

ಈ ಪರದ ೀರ್ವನುಾ ನ ೂೀಡಿ, ನಡ ದು ಬಿಂದು ಪುಲಸಾ ಮುನಿರ್ನುಾ ಕಿಂಡು ನಮಸಾಾರ ಮಾಡಿದಳು. ಪುಲಸಾನು

ಕರ್ ತರ ದು ನ ೂೀಡಿದನು. ಗ ೂೀದ ೀವರ್ೂ ಏನ ೂೀ ಒಿಂದು ರ್ರಹದ ಅನುಭವರ್ಾಗಿ ನಾಚಿ ಓಡಿಹ ೂೀದಳು.
ಪುಲಸಾನೂ ಸರೀರ್ರ ನೂಪುರ ಕಿಂಕರ್ಾದಾ ಅಲಿಂಕಾರ ಸದುು ಮೀಲಾಗುವನ ಅಟ್ಟಹಾಸವನುಾ ಕಿಂಡು ಈ

ಪರದ ೀರ್ದ ಶಾಿಂತ್ತರ್ೂ ನಷ್ಟರ್ಾಗಿ ರ್ಪಸುಗ ಭಿಂಗರ್ಾಯತ ಿಂದು, ಈ ಪರದ ೀರ್ದಲ್ಲಿ ಸರೀರ್ರು ಕಾಲ್ಲಟ್ಟ ಕೂಡಲ ೀ

ಗಭಶವತ್ತರ್ರಾಗಲ ಿಂದು ಕಮಿಂಡಲ ೂೀದಕವನುಾ ಅಭಿಮಿಂತ್ತರಸ ರ್ಪಿಸದ ುೀನು, ಈಗ ೀನು ಮಾಡಲ್ಲ ಎಿಂದು

ಸುಮಮನಾದನು. ಗ ೂೀದ ೀವರ್ೂ ಅಿಂಜುರ್ತಲ ೀ ರ್ನಾ ರ್ಿಂದ ರ್ ಆರ್ರಮವನುಾ ಪರರ್ ೀಶಸದುಳು. ಕಾಲಕರಮೀಣ
ದಿನವೂ ಸಾಗಿದಿಂತ ರ್ರಣಬಿಿಂದು ರಾಜಷಿಶರ್ೂ ರ್ನಾ ಪುತ್ತರರ್ ಮೈವಣಶವನುಾ ಕಿಂಡು ಗಮನಿಸ ಕುರದಧನಾಗಿ

ಪುತ್ತರರ್ನುಾ ಕರ ದು ವಚಾರಿಸದನು. ಅವಳೂ ಸಹ ಅದನುಾ ಅರಿತ್ತರಲ್ಲಲಿ. ಅವಳು ರ್ಿಂದ ಯೆ ನಾನೂ ವನದಲ್ಲಿ

ಸಿಂಚರಿಸುತಾತ ಪುಲಸಾಾರ್ರಮಕ ಾ ಹ ೂೀಗಿದ ುನು. ನಾನು ಪುಲಸಾನು ರ್ಪಸುು ಮಾಡುತ್ತತರುರ್ಾಗಲ ೀ ಕರಮದಿಂತ

ಋಷಿರ್ನುಾ ವಿಂದಿಸದ ನು. ಆಗಲ ಏನ ೂೀ ಒಿಂದು ಅನುಭವರ್ಾಗಿರ್ುತ. ಇದು ಸರ್ಾರ್ ಿಂದು ನುಡಿದಳು.

ರ್ರಣಬಿಿಂದುವೂ ರ್ನಾ ದಿವಾಜ್ಞಾನದಿಿಂದ ಎಲಿವನುಾ ಅರಿರ್ನು. ರ್ನಾ ಮಗಳು ಅವನ ಶಾಪದ ಕುರಿರ್ು ಏನೂ

ತ್ತಳಿದಿಲಿ, ಆದರ ಆ ಶಾಪದ ಸರ್ಾತ ರ್ೂ ಇಿಂದು ಅರಿರ್ಾಯರ್ು ಎಿಂದುಕ ೂಿಂಡು, ರ್ನಾ ಪುತ್ತರರ್ನುಾ

ಎಳ ದುಕ ೂಿಂಡುಹ ೂೀಗಿ ಪುಲಸಾನ ಮುಿಂದ ನಿಲ್ಲಿಸ, ಅವನಿಗ ಶರಸಾಷಾಟಿಂಗ ನಮಸಾಾರವನುಾ ಮಾಡಿದನು.

ಪುಲಸಾನು ಬಹಮುಶಖನಾಗಿ ಎದುು ನಿಿಂತ್ತದುನು. ಪುಲಸಾನು ರ್ರಣಬಿಿಂದುವಗ ಸಾಾಗರ್ವನುಾ ಕ ೂೀರಿದನು.

ರ್ರಣಬಿಿಂದುವು ರ್ನಾ ಪುತ್ತರರ್ು ಅರಿರ್ದ ೀ ಅಪರಾಧಿಯಾಗಿದಾುಳ . ಅವಳಿೀಗ ಗಭಶವತ್ತರ್ು, ಈ ಕನ ಾರ್

ಗುಣಶೀಲಗಳನಾಾ ಕುಲವನಾಾ ರಕ್ಷ್ಸ ಿಂದು ರ್ರಣಬಿಿಂದುವು ಪುಲಸಾನನುಾ ಪಾರರ್ಥಶಸದನು. ಗ ೂೀದ ೀವರ್ನುಾ

ವಧಿರ್ುಕತರ್ಾಗಿ ವರ್ಾಹ ಮಾಡಿಕ ೂಳಿಬ ೀಕ ಿಂದು ಪುಲಸಾನನ ಾ ಪಾರರ್ಥಶಸದನು. ಪುಲಸಾನ ಈ ಅಪಾರ್ವನಾರಿರ್ು

ಒಪಿಪಕ ೂಿಂಡು, ವಧಿರ್ುಕತರ್ಾಗಿ ಗ ೂೀದ ೀವರ್ನುಾ ವರ್ಾಹ ಮಾಡಿಕ ೂಿಂಡನು. ರ್ರಣಬಿಿಂದು ಋಷಿರ್ ಪುತ್ತರರ್ು

ಬರಹಮನ ಮಾನಸಪುರ್ರ ಪುಲಸಾನ ಮಡದಿಯಾಗಿ ಪತ್ತಸ ೀರ್ ರ್ನಾಾ ಕ ೈಗ ೂಿಂಡಳು. ಪುಲಸಾನೂ ಸರೀರ್ರ
ಬರುವಕ ಯಿಂದ ರ್ಪಸುಗ ಭಿಂಗರ್ಾಗುವುದ ಿಂದು ಇಲ್ಲಿ ಬಿಂದ ಸರೀರ್ರು ಕೂಡಲ ಗಭಶವತ್ತರ್ರಾಗಲ ಿಂದು

ರ್ಪಿಸದ ು, ಅಷ ಟೀ ಆದರ ಹೀಗೂ ಆಯರ್ು ಎಿಂದು ಪುರ್ಾಾರ್ರಮದಲ್ಲಿ ಸಿಂಸಾರ ಹೂಡಬ ೀಕಲಿರ್ ೀ ಎಿಂದು

ಸುಮಮನಾದನು. ಗ ೂೀದ ೀವರ್ೂ ಮಹಾಪತ್ತವರತ ಯೆೀ ಆಗಿ ಪತ್ತರ್ನ ಾ ಸ ೀವಸತ ೂಡಗಿದುಳು. ಒಿಂದು ದಿನ ಗಿಂಡು
ಶರ್ುವನುಾ ಬ ಸನಿಸದಳು. ಪುಲಸಾನು ಪತ್ತಾ ಪುರ್ರರನುಾ ಪಡ ದನು. ತಾಯ ರ್ಿಂದ ರ್ರಿಗ ಪುರ್ರನ ಬರುವಕ ರ್

ಅರಿವಲಿದ ಪುರ್ರನನುಾ ಪಡ ದರು. ತಾಯರ್ಿಂದ ರ್ರ ಸಿಂಕಲಪವಲಿದ ೀ ಜನಿಮಸದ ಪುರ್ರನಿಗ ನಾಮಕರಣನುಾ

ಮಾಡಿ ವರ್ರವಸು ಎಿಂದು ಕರ ದರು. ಪುಲಸಾನು ರ್ನಾ ಪುರ್ರನಿಗ ಏಳನ ರ್ ವರ್ಸುನಲ್ಲಿ ಉಪನರ್ನ

ಸಿಂಸಾಾರವನುಾ ಮಾಡಿ ಬರಹ ೂೋಪದ ೀರ್ವರ್ುತ, ಸಕಲವದಾವನುಾ ಕಲ್ಲಸ ರ್ ೀದ ರ್ ೀದಾಿಂಗ ಉಪನಿಷ್ರ್ತನುಾ

ಉಪದ ೀರ್ವರ್ುತ ಹರಸದನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ರ್ಿಂದ ತಾಯಗಳಿಬಬರೂ ರ್ಪಸುನ ಾೀ ಮಾಡಲ್ಲಕ ಾ ಹ ೀಳಿದರು. ಅಿಂದಿನಿಿಂದ

ಇಿಂದಿನವರ ವಗೂ ನಾನು ರ್ಪಸುನುಾ ಮಾಡುರ್ತಲ ಇರುರ್ ನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ನಾನು ರ್ಪಸಾಯೆೀ ಆಗಿಬಿಟ ಟನು.

ನಾನು ರ್ಪಸನಲ್ಲಿರುರ್ಾಗಲ ನನಾ ರ್ಿಂದ -ತಾಯಗಳೂ ಭಾರದಾಾಜ ಪುತ್ತರಯಾದ ದ ೀವವಣಿಶನಿರ್ನೂಾ ನನಗ

ವರ್ಾಹ ಮಾಡಿದರು. ನಾನೂ ದ ೀವವಣಿಶನಿಗ ಪತ್ತಯಾಗಿ ನಾವೂ ಸತ್ತಪತ್ತಗಳ ೂಿಂದಾದ ವು ಎಿಂದು ವರ್ರವಸುವು

ನುಡಿದನು. ದ ೀವವಣಿಶನಿರ್ೂ ರ್ನಾ ತಾಯರ್ಿಂತ ರ್ಕ್ಷಜಾತ್ತಗ ಸ ೀರಿದವಳು. ಆದರೂ ಸಹ

ಮಹಾಪತ್ತವರತ ಯೆೀ ಆಗಿದುಳು. ನಿನಾ ರ್ಿಂದ ವರ್ರವಸುವು ದ ೀವವಣಿಶನಿರ್ ಕ ೈಹಡಿದು ಧನಾನಾಗಿದುನು. ಕ ಲವು
ಕಾಲ ಕಳ ದು ಹ ೂೀದ ಮೀಲ ದ ೀವವಣಶನಿರ್ು ಗಭಶವನುಾ ಧರಿಸ ನವಮಾಸ ರ್ುಿಂಬಿ ಪುರ್ರರರ್ಾವನುಾ

ಹಡ ದಳು. ವರ್ರವಸುವೂ ರ್ನಾ ಧಮಶಪತ್ತಾರ್ಲ್ಲಿ ರ್ನಾ ಪುರ್ರಸಿಂತಾನವನುಾ ಪಡ ದನು. ರ್ನಾ ಪುರ್ರನಿಗ

ವರ್ರವಸುವು ರ್ ೈರ್ರವಣನ ಿಂದು ನಾಮಕರಣವನೂಾ ಮಾಡಿದನು. ರ್ ೈರ್ರವಣನಿಗ ಉಪಸಿಂಸಾಾರ ಮಾದಿ ರ್ಪಸುನ

ಫಲವನುಾ ರ್ ೀದರ್ ೀದಾಿಂರ್ದ ಅರಿವನುಾ ನುಡಿದು ನುಡಿಸುತ್ತತದುನು. ಏಳನ ೀ ವರ್ಸುನಲ್ಲಿ ಬರಹ ೂೋಪದ ೀರ್ವನುಾ

ಮಾಡಿ ಸಕಲ ವದಾಾಪಾರಿಂಗರ್ನಾಗ ಿಂದು ಉಪದ ೀರ್ವರ್ುತ ಅಭಾಾಸ ಮಾಡಿಸದನು. ಅಧಾರ್ನ ಅಧ್ಾಾಪನವನುಾ

ಮಾಡಿಸ ರ್ಿಂದ -ತಾಯರ್ರು ಸೃಷಿಟಕರ್ಶ ಬರಹಮನನ ಾ ಕುರಿರ್ು ರ್ಪಸುು ಮಾಡುವಿಂತ ಹ ೀಳಿದರು. ರ್ ೈರ್ರವಣನು

ರ್ಪಸುು ಮಾಡತ ೂಡಗಿದನು.

ಭಾರದಾಾಜಪುರ್ರ ರ್ಾಾಸನೂ ಇಿಂದರನ ಆಸಾಾನದ ಶಾಸನ ನಿರ್ಾಶರ್ಕನಾಗಿ ದ ೀವಲ ೂೀಕವನುಾ ಸ ೀರಿ ಅಲ್ಲಿಯೆೀ

ರ್ಾಸಸದುನು. ರ್ ೈರ್ರವಣನ ರ್ಪಸುಗ ಮಚಿಚದ ಬರಹಮದ ೀವರು ಅವನಿಗ ಪರರ್ಾಕ್ಷರ್ಾಗಿ ದರುರ್ನವರ್ುತ “ರ್ ೈರ್ರವರ್ಾ”

ಎಿಂದು ಕರ ದು ಧನಾಧಿಪರ್ಾವನಿಾರ್ುತ ಪುಷ್ಪಕ ವಮಾನವನುಾ ಕ ೂಟ್ುಟ, ಧನಾಧಿಪತ್ತರ್ನಾಾಗಿ ಮಾಡಿ ಹರಸ

ಆಶೀವಶದಿಸದನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ರ್ ೈರ್ರವಣನು ರ್ನಾ ರ್ಿಂದ ರ್ನುಾ ಕಿಂಡು ಶರಸಾಷಾಟಿಂಗ ನಮಸಾಾರವನುಾ ಮಾಡಿ,

ನನಾ ರ್ಾಸಕ ಾ ಯೀಗಾರ್ಾದ ಸಾಳವಿಂದನುಾ ಪಿತಾಮಹನ ೀ ತ ೂೀರಿಸ ಅನುಗರಹಸು ಎಿಂದು ಪಾರರ್ಥಶಸದನು.

ಮರ್ುತ ಮರ್ುತ ನಮಸಾಾರ ಮಾಡಿ ನಿಿಂರ್ುಕ ೂಿಂಡನು. ರ್ ೈರ್ರವಣನಿಗ ಪಿರ್ೃಭಕಿತರ್ೂ ಅಪಾರರ್ಾಗಿರುವುದು.

ರ್ ೈರ್ರವಣನು ರ್ನಗ ರ್ಾಸಸಾಳವನುಾ ತ ೂೀರಿಸ ಅನುಗರಹಸ ಿಂದು ಪಿತಾಮಹನಾದ ವರ್ರವಸುವನುಾ

ಪಾರರ್ಥಶಸಕ ೂಿಂಡನು. ವರ್ರವಸುವು ರ್ನಾ ಕುಮಾರನಿಗ ಲಿಂಕ ರ್ನುಾ ತ ೂೀರಿಸ, ಕುಮಾರ ಇದು ದಕ್ಷ್ಣದಲ್ಲಿ ಲಿಂಕ
ಎಿಂಬ ದಿಾೀಪವು ಇರುವುದು. ಅದನುಾ ಮೊದಲು ರಾಕ್ಷಸರು ಆಳುತ್ತತದುರು. ರಾಕ್ಷಸರು ರ್ಕಿತವಿಂರ್ ಬಲದಿಿಂದ ದ ೀಹ

ಸುಸಜೆರ್ರೂ ಅರ್ಾಿಂರ್ ಬಲರ್ಕಿತಯಿಂದ ಕೂಡಿ ರಾಜಾರ್ಾಳುತ್ತತದುರು. ಆದರ ದ ೀವಲ ೂೀಕಕ ಾ ಹ ೂೀಗಿ ಇಿಂದಾರದಿ

ದ ೀವತ ಗಳಿಗ ಪಿೀಡ ಕ ೂಡುತ್ತತದುರು. ದ ೀವ ಲ ೂೀಕದ ಸಿಂಪತ್ತತಗ ಮನಸ ೂೀತ ಕರುಬಿ ದಿಂಡ ತ್ತತ ಹ ೂೀದರು.

ಇಿಂದಾರದಿ ದ ೀವತ ಗಳ ೂಿಂದಿಗ ಸ ೈನಾ ಸಮೀರ್ರಾಗಿ ರ್ುದಧ ಹೂಡಿದರು. ದ ೀವತ ಗಳಿಗೂ ರಾಕ್ಷಸರಿಗೂ

ಘನಘೂೀರ ರ್ುದಧವು ನಡ ದು ಸುರರ ಲಿರೂ ಸ ೂೀರ್ುಹ ೂೀದರು. ಅಸುರರು ದ ೀವಲ ೂೀಕವನುಾ ಆಳಲು

ತ ೂಡಗಿದುರು. ಅಸುರರ ಗ ದುು ಅಮರಾವತ್ತರ್ನುಾ ವರ್ಪಡಿಸಕ ೂಿಂಡರು. ಸುರರು, ಇಿಂದರ, ಅಗಿಾ, ರ್ಾರ್ು,

ವರುಣ, ರ್ಕ್ಷರು, ಕಿನಾರರು ಕೂಡಿಕ ೂಿಂಡು ಮಹಾವಷ್ುುವನುಾ ಮೊರ ಹ ೂಕಿಾ ಪಾರರ್ಥಶಸದರು. ಮಹಾವಷ್ುುವು

ದ ೀವತ ಗಳನುಾ ರಕ್ಷ್ಸುರ್ ನ ಿಂದು ಅಭರ್ವರ್ುತ, ಸುದರ್ಶನಧ್ಾರಿಯಾಗಿ ಒಿಂದ ೀ ಸವನ ರ್ನಾ ಸುದರ್ಶನ ಚಕರವನುಾ

ಬಿಟ್ುಟ, ರಾಕ್ಷಸರ ಲಿರನುಾ ರ್ುಿಂಡರಿಸ ಕ ೂಿಂದನು. ರಾಕ್ಷಸರಾಜನ ೂಿಂದಿಗ ಹದಿನ ಿಂಟ್ು ಅಕ್ ೂೀಹಣಿ ರಾಕ್ಷಸ

ಸ ೈನಾವನ ಾ ಹರ್ ಮಾಡಿದನು. ಅಳಿದು ಉಳಿದ ರಾಕ್ಷಸರ ಲಿರೂ ನಿೀನ ಉಳಿದ ಲಿಂಕ ರ್ನುಾ ಬಿಟ್ುಟ ಎಲ್ಲಿಗ ೂೀ

ಓಡಿಹ ೂೀಗಿದುರು. ಕರಮೀಣ ಪಾತಾಳದ ಗಡಿರ್ಲ್ಲಿ ಅಡಗಿ ಕುಳಿತ್ತದುರು. ಅಿಂದಿನಿಿಂದ ಲಿಂಕ ರ್ು ರಾಕ್ಷಸರಿಿಂದಲ ೀ

ಮುಕಿತರ್ನುಾ ಪಡ ದಿರ್ುತ. ಆದುರಿಿಂದಲ ೀ ನಾನೂ ನಿನಗ ಲಿಂಕ ಯೆ ಯೀಗಾಸಾಾನರ್ ಿಂದು, ಸುಭದರರ್ಾಗಿದ ಎಿಂದು

ನಿನಾ ರ್ಾಸಕ ಾ ಲಿಂಕ ರ್ನುಾ ತ ೂೀರಿಸದ ುೀನು. ಲಿಂಕ ರ್ಲ್ಲಿ ಪರಮಶವನನ ಾೀ ಆರಾಧಿಸುತಾತ ಇರು ಎಿಂದು

ಹ ೀಳಿದ ುನು. ಇಲ್ಲಿರ್ವರ ಗೂ ಲಿಂಕ ರ್ೂ ಸುಭದರ ಸಾಾನರ್ ೀ ಆಗಿ ಕಿಂಗ ೂಳಿಸರ್ುತ. ಕಾರಣ ಇಲ್ಲಿರ್ವರ ಗೂ

ಬ ೀರ ಬ ೀರ ಜನರ ಕಾಟ್ವರಲ್ಲಲಿ. ನಿೀನೂ ರ್ಿಂದ ರ್ ರ್ಾಕಾವನುಾ ಮಿೀರಿ ನಡ ರ್ಲ್ಲಲಿ. ನನಾ ಮಾರ್ನುಾ

ಪರಿಪಾಲ್ಲಸರುರ್ . ಪುಷ್ಪಕವನ ಾೀರಿ ಲಿಂಕಾಪಟ್ಟಣವನುಾ ವಹಸಕ ೂಿಂಡ . ಒಿಂದ ರಡು ದಿವಸ ರ್ ೈರ್ರವಣನ ೀ ಪರಜ ರ್ು,

ಅವನ ೀ ರಾಜನಾಗಿ ಕಾಲನೂಕಿದನು. ರ್ ೈರ್ರವಣನು ಪಿರ್ೃರ್ಾಕಾ ಪರಿಪಾಲಕನ ಆಗಿದುನು. ರ್ಿಂದ ರ್ ಮಾರ್ನುಾ

ಗೌರವಸ ಲಿಂಕ ರ್ನುಾ ವಹಸಕ ೂಿಂಡು ರಾಜಾಾಭಿಷಿಕತನಾಗಿ ಈ ಕ್ಷಣದಲ್ಲಿರ್ೂ ರಾಜಾಭಾರ ಮಾಡುತ್ತತದುನು.

ಲಿಂಕಾರಾಜಾವು ವರ್ಾಕಮಶನ ರಚನಾ ಕೌರ್ಲಾದಿಿಂದಲೂ, ಬರಹಮನ ಧನಾಧಿಪರ್ಾವನ ಾ ಹ ೂಿಂದಿದ ರ್ ೈರ್ರವಣನು

ಮಾಡಿದ ವಸಾತರ ಕೌರ್ಲಾದಿಿಂದಲೂ ಬಹಳ ಸುಿಂದರ ನಗರರ್ಾಗಿ ಬರಹಮಲ ೂೀಕದಿಂತ ಕಿಂಗ ೂಳಿಸುತ್ತತರ್ುತ. ಸುಿಂದರ

ನಗರರ್ಾಗಿ ರೂಪಗ ೂಿಂಡಿರ್ು. ರ್ ೈರ್ರವಣನು ರ್ನಾ ಪುಷ್ಪಕ ವಮಾನದಲ್ಲಿ ಸಿಂಚರಿಸ, ಆಪತ ಬಿಂಧುಗಳು,

ರ್ಕ್ಷಕುಲದವರನುಾ ಲಿಂಕ ರ್ಲ್ಲಿ ಬಿಂದು ನ ಲ ಸುವಿಂತ ಹ ೀಳಿದನು. ಅವನ ಮಾರ್ನುಾ ಗೌರವಸದ

ರ್ಕ್ಷಕುಲದವರೂ ಲಿಂಕ ಗ ಬಿಂದು ನ ಲ ಸದರು. ರ್ ೈರ್ರವಣನು ಮೊದಲ ರೂಪುಗ ೂಿಂಡ ಲಿಂಕ ರ್ನುಾ ಪರಬರಹಮ

ಧನಪತ್ತರ್ಾವನುಾ ವಹಸಕ ೂಿಂಡ ರ್ ೈರ್ರವಣನು ಲಿಂಕಾರಾಜಾವನುಾ ಸುಸಜೆರ್ಗ ೂಳಿಸ ಭದರಪಡಿಸದುನು. ಅದು

ಸುವಣಶನಗರರ್ಾಗಿ ರೂಪಗ ೂಿಂಡಿರ್ು. ಅಿಂದಿನಿಿಂದಲೂ ಸಾಣಶಲಿಂಕ ರ್ು ರ್ಕ್ಷರಾಜಾರ್ಾಗಿ ರ್ ೈರ್ರವಣನ ಆಳಿಾಕ ಗ

ಒಳಪಟಿಟರ್ುತ. ರ್ ೈರ್ರವಣನಿಗ ರಾಜಾರ್ಾಳಲ್ಲಕೂಾ ಸುಲಭ ಸಾಧಾರ್ಾಗಿ ಅನುಕೂಲರ್ಾಗಿರ್ುತ. ರ್ ೈರ್ರವಣನು

ಸಾಣಶಲಿಂಕ ರ್ ರ್ಕ್ಷರಾಜಾದ ದ ೂರ ಯಾಗಿ ವನಮೃ ಪಿರ್ೃಭಕತನಾಗಿ ಗೌರವ ಪಡ ದನು. ಮೊದಲ

ವಲಾಸಪಿರರ್ರಾದ ರ್ಕ್ಷರು ರ್ಮಮರಸನ ಧ್ಾರಾಳರ್ನದಿಿಂದ ರ್ ೈರ್ರವಣನನ ಾ ರಾಜಾಾಭಿಷಿಕತನನುಾ ಮಾಡಿ ರ್ಮಮ

ದ ೂರ ರ್ನ ಾೀ ಗೌರವಸ ವಲಾಸ, ರ್ ೈಭವಗಳಿಿಂದ ಸುಖಿಗಳಾಗಿ ಸಮೃದಿಧರ್ನುಾ ಪಡ ದ ೀ ಸಿಂಪದಭರಿರ್ರಾಗಿ

ಜೀವಸುತ್ತತದುರು.

ಎಷ ಟೀ ರ್ ೈಭವದಲ್ಲಿದುರೂ ರ್ ೈರ್ರವಣನೂ ಪರಭಾರ್ಕಾಲದಲ್ಲಿ ರ್ನಾ ಪುಷ್ಪಕವನ ಾೀರಿ ರ್ಿಂದ ರ್ ಬಳಿಗ ಹ ೂೀಗಿ,

ರ್ಿಂದ ರ್ನುಾ ಕಿಂಡು ಪಾದಕ ಾರಗಿ ಆಶೀರ್ಾಶದ ಪಡ ದು ಪಿರ್ನ ಒಪಿಪಗ ಪಡ ದು ಬರುತ್ತತದುನು. ವಮಾನ

ರಾಜನ ಿಂದು ಬಿರುದು ಪಡ ದು ಪುಷ್ಪಕ ವಮಾನವನ ಾೀರಿ ದ ೀವಲ ೂೀಕಕ ಾ ಹ ೂೀಗಿ ದ ೀವತ ಗಳ ಸ ಾೀಹವನುಾ,

ಸಾಿಂಗರ್ಾವನುಾ ಪಡ ದು ಇಿಂದರನ ಸಭ ರ್ಲ್ಲಿ ಪಾಲ ೂಿಿಂಡು ಅಮೃರ್ಪಾನ ಮಾಡಿ ಬರುತ್ತತದುನು. ಒಿಂದು ದಿನವೂ

ರ್ಿಂದ ರ್ನುಾ ಕಿಂಡು ನಮಸಾರಿಸದ ೀ ಇರುತ್ತತರಲ್ಲಲಿ. ಯಾವುದ ೀ ಪರದ ೀರ್ಕ ಾ ಕ್ಷಣಮಾರ್ರದಲ್ಲಿ ಪುಷ್ಪಕರ್ ೀರಿ

ಹ ೂೀಗಿಬರುತ್ತತದುನು. ಧನಾಧಿಪತ್ತರ್ೂ, ರ್ ೈರ್ರವಣನೂ, ಕಾಿಂಚನ ಲಕ್ಷ್ಮೀ ಎಿಂದು ಧನವನುಾ ಧನಲಕ್ಷ್ಮೀರ್ನುಾ

ಪೂಜಸುತ್ತತದುನು. ಶವ-ಪಾವಶತ್ತರ್ರನುಾ, ಲಕ್ಷ್ಮೀ ನಾರಾರ್ಣರನುಾ ಪೂಜಸ, ಕಿರೀಡಾ ಜನಕರ ಿಂದು ಕುಣಿ ಕುಣಿದು

ನತ್ತಶಸ ಸ ೀವಸುತ್ತದುನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಪರಮಶವ-ಪಾವಶತ್ತರ್ರ ಲಕ್ಷ್ಮೀನಾರಾರ್ಣರ ಮೂತ್ತಶರ್ನುಾ ಸಾಾಪಿಸ,

ಸಾಣಶಖಚಿರ್ರ್ಾದ ಮಿಂಟ್ಪ ಮಾಡಿಕ ೂಿಂಡು ಪೂಜ ಮಾಡುತ್ತತದನ

ು ು. ಗಣಪತ್ತ ಕುಮಾರಸಾಾಮಿರ್ನುಾ ಪೂಜಸ

ಪರಮಥ ಗಣಗಳನುಾ ಆರಾಧಿಸ ಪೂಜಸುರ್ತದುನು. ಧನವನುಾ, ಧ್ಾನಾವನೂಾ ರ್ಕ್ಷರ ಲಿರೂ ಪೂಜಸುತ್ತತದುರು.

ವಲಾಸಪಿರರ್ರಾದ ರ್ಕ್ಷರು ರ್ುಭದಿನದಲ್ಲಿ ಧನಲಕ್ಷ್ಮೀ ಸಿಂಪರ್ುತ ಲಕ್ಷ್ಮೀರ್ನುಾ ಪೂಜಸ ಆರಾಧಿಸುತ್ತತದುರು.

ಆದಿಮಾಯೆ ಆದಿರ್ಕಿತರ್ರನುಾ ಆರಾಧಾ ದ ೈರ್ ಿಂದು ಭಕಿತಯಿಂದ ಪೂಜ ರ್ನುಾ ಸಲ್ಲಿಸ ಪಾರರ್ಥಶಸುತ್ತತದುರು. ಅಿಂತ ಯೆೀ

ಜಗನಾಮಯೆನುಾ ಶರೀಮನಾಾರಾರ್ಣನನುಾ ಭಕಿತಯಿಂದ ಪಾರರ್ಥಶಸ, ಸಕಲ ತ ೂಿಂದರ ಗಳನುಾ ದೂರಿೀಕರಿಸ ಕಾಪಾಡು

ಎಿಂದು ಬ ೀಡಿಕ ೂಳುಿತ್ತದುರು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಲಕ್ಷ್ಮೀದ ೀವರ್ ರ್ಕ್ಷರ ರ್ಾಸದಲ್ಲಿ ಅಣು-ರ ೀಣು-ರ್ರಣ-ಕಾಷ್ಟಗಳಲ್ಲಿ ನ ಲ ಸ,

ರ್ನಾ ದಾಸರನುಾ ಮಾಡಿಕ ೂಿಂಡಳು. ಎಲ್ಲಿ ಲಕ್ಷ್ಮೀ ನಾರಾರ್ಣರಿರುವರ ೂೀ ಅಲ್ಲಿ ರ್ಕ್ಷರಿರುವರು. ಒಿಂದು ಕಾಲದಲ್ಲಿ
ಅನಾಗರಿಕರಾದ ರ್ಕ್ಷರು ರ್ ೈರ್ರವಣನ ಮನ ೂೀರಥದಿಂತ ಆರಾಧನ ಮುಖದ ದಿವಾಜ ೂಾೀತ್ತರ್ನುಾ ಗುರುತ್ತಸ

ದ ೀವತ ಗಳ ಸಿಂಸಾಾರವನ ಾ ಪಡ ರ್ಬ ೀಕ ಿಂದು ಮನಸಾು ವಿಂದಿಸ ಎಣಿಸ ಆರಾಧಿಸಲು ತ ೂಡಗಿದುರು.

ರ್ ೈರ್ರವಣನು ರ್ನಾವರ ದುಸಾತ್ತರ್ನುಾ ದೂರಿಕರಿಸುವುದಕಾಾಗಿ ರ್ಕ್ಷಗುರು ರ್ುಕ ಮಹಷಿಶಗಳನುಾ ಸಾಾಗತ್ತಸದನು.

ಅಿಂತ ಯೆ ರ್ಕ್ಷರ ಲಿರನುಾ ಒಿಂದುಗೂಡಿಸ ಕರಮದಿಂತ ವದ ಾ, ಮೃದುರ್ನದ ಮಾರ್ುಗಾರಿಕ ರ್ನುಾ, ಸೌಿಂದರ್ಶದ

ಸ ೂಗಸನುಾ, ವನರ್ ವದ ಾರ್ನೂಾ, ಅಧ್ಾಾಪನ, ಅಧಾರ್ನ ಮುಖದಲ್ಲಿ ಬ ೂೀಧಿಸದನು. ಅನಕ್ಷರ ಅನಾಗರಿಕರೂ

ಆಗಿರುವ ರ್ಕ್ಷರು ರ್ ೈರ್ರವಣನ ಬ ೂೀಧನ ಯಿಂದಲೂ, ಉಪದ ೀರ್ದಿಿಂದಲೂ, ದಿವಾಜ್ಞಾನದ ಬ ಳಕನುಾ

ಗುರುತ್ತಸಕ ೂಿಂಡರು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಜ್ಞಾನಬ ೂಧನ ರ್ಲ್ಲಿರ್ೂ ದಿವಾಜ ೂಾೀತ್ತರ್ನುಾ ಗುರುತ್ತಸದರು. ಆ ಬ ಳಕಿನಲ್ಲಿಯೆೀ

ರ್ಮಮನುಾ ತಾವು ತ್ತದಿುಕ ೂಿಂಡು ಬದಲಾಗಿದುರು. ರ್ ೈರ್ರವಣನು ರ್ಜ್ಞ ಮಾಡುವುದರಲ್ಲಿರ್ೂ, ಪರಶವನ

ಆರಾಧನ ರ್ಲ್ಲಿರ್ೂ ಶವನನ ಾೀ ಮಚಿಚಸತ ೂಡಗಿದುನು. ಶವನ ಸಿಂಸಾರರ್ ನಿಸದ ಪಾವಶತ್ತದ ೀವರ್ನುಾ ಗಣಪತ್ತ

ಕುಮಾರ ಸಾಾಮಿರ್ನೂಾ ಅಡಿಗಡಿಗ ಅಚಿಶಸುತ್ತದುನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ನೃತಾಾಲ್ಲೀಲಾವರರ್ನಾದ ಶವನನುಾ ಕುಣಿ

ಕುಣಿದು ಆರಾಧಿಸುತ್ತದುನು. ಧನಾದಿಪತ್ತಯಾದ ರ್ ೈರ್ರವಣನು ನಿರ್ಾವೂ ಧನವನೂಾ ಪೂಜಸಬ ೀಕಾಗಿರ್ುತ. ರ್ಥಾ

ರಾಜಾ ರ್ಥಾ ಪರಜ ಯೆನುಾವಿಂತ ಪರಜ ಗಳ ಲಿರೂ ರ್ ೈರ್ರವಣನಿಂತ ಯೆೀ ನಡ ದುಕ ೂಳುಿತ್ತದುರು. ರ್ ೈರ್ರವಣನು

ಸಾಣಶಲಿಂಕ ರ್ ಸಾಣಶಸಿಂಹಾಸನವನ ಾೀರಿ ಲಿಂಕಾರಾಜಾದ ದ ೂರ ಯಾಗಿದುನು. ಜೀವನ ೂೀರ್ಾಷ ಶರ್ ಮಾಗಶವನುಾ

ಆರಿಸುತಾತ ಪಿರ್ೃಭಕಿತ ಪಾರಾರ್ಣನಾಗಿ ಆನಿಂದದಿಿಂದ ಕಾಲಕಳ ರ್ುತ್ತತದುನು. ಅಷ ಟೀ ಅಲಿದ , ಬರಹಮನ ವರದಿಂತ

ಪುಷ್ಪಕವನ ಾೀರಿ ದ ೀವಲ ೂೀಕಕ ಾ ಹ ೂೀಗಿ ದ ೀವತ ಗಳ ೂಿಂದಿಗ ಅಮೃರ್ಪಾನವನುಾ ಮಾಡಿ ಅಮರನಾಗಿದುನು.

ಇಿಂದರ, ರ್ಾರ್ು, ಅಗಿಾರ್ಿಂತ ದ ೀವರ್ಾವನ ಾೀ ಪಡ ದಿದುನು. ಅವನ ದಾಸರಾದವರಿಗೂ ದ ೀವರ್ಾರ್ ೀ

ಒದಗಿಬಿಂದಿರ್ುತ. ವರ್ರವಸುವಗ ರ್ನಾ ಕುಮಾರನು ಧನಾಧಿಪತ್ತಯಾಗಿ ದ ೀವರ್ಾವನುಾ ಪಡ ದು, ದ ೀವತ ರ್ೂ,

ಲಿಂಕಾರಾಜಾದ ದ ೂರ ರ್ೂ ಆಗಿರುವ ಭಾಗಾವನುಾ ಕಿಂಡು ಪರಮಾನಿಂದರ್ಾಗಿರ್ುತ. ಆದರ ವರ್ರವಸುವನ

ಧಮಶಪತ್ತಾರ್ೂ ದ ೀವವಣಶನಿರ್ೂ ಸಾಗಶಸಾಳಾಗಿ ಮೃರ್ುಾಗ ೈದಿರುವುದರಿಿಂದ, ಪತ್ತೀವರತ ಯಾಗಿ ಸ ೀವಸುವ

ಪತ್ತಾರ್ ಮರಣಿಸದುರಿಿಂದಲೂ ವರ್ರವಸುವಗ ನ ಲ ಯಾಗಿರುವ ಉರ್ತರದ ಮೀರು ಪವಶರ್ದ ಆರ್ರಮವು

ಬ ೀಸರರ್ ನಿಸುತ್ತತರ್ುತ. ಇಲ್ಲಿ ನ ಲ ಯಾಗಲೂ ಮನಸುು ಬರಲ್ಲಲಿ. ರ್ಪಸುು ಮಾಡಲ್ಲಕ ಾ ಮನಸುು ಬರುತ್ತರಲ್ಲಲಿ.

ಯಾವ ಪರದ ೀರ್ದಲ್ಲಿ ಪತ್ತವರತ ಯಾದ ಧಮಶಪತ್ತಾರ್ು, ಪಿರ್ೃಭಕತ ಪರಾರ್ಣನಾದ ಪುರ್ರ ರ್ ೈರ್ರವಣನನುಾ
ಪಡ ದಿದುನ ೂೀ ಆ ಸಾಳದಲ್ಲಿ ಪತ್ತಾರ್ ಮರಣದಿಿಂದ ವರ್ರವಸುವಗ ಎಲಿವನುಾ ಕಳ ದುಕ ೂಿಂಡಿಂತ ರ್್ನಾರ್ಾಗಿ

ತ ೂೀರಿರ್ು. ಅಿಂರ್ಹ ಪವರ್ರ ಸಾಳವು ಇಿಂದು ರ್್ನಾರ್ಾಯರ್ಲಿ ಎಿಂದು ಹ ೀಳಿಕ ೂಿಂಡು ಮರಮರನ ಮರುಗಿದುನು.
ಅಿಂತ ಯೆೀ ಸಮಾಧ್ಾನ ರ್ಿಂದುಕ ೂಿಂಡು ಯೀಚಿಸ ರ್ ೈರ್ರವಣನ ಆಸಾಾನಕ ಾ ಸಾಲಪದೂರದಲ್ಲಿ ಶ ಿೀಷಾಮರ್ಮಕ ಪವಶರ್

ಪರದ ೀರ್ದಲ್ಲಿ ಒಿಂದು ಆರ್ರಮವನುಾ ನಿಮಿಶಸಕ ೂಿಂಡು ರ್ಪಸುನಲ್ಲಿ ನಿರರ್ನಾಗಿದುನು. ರ್ ೈರ್ರವಣನಿಗ ರ್ಿಂದ ರ್ ನಿರ್ಾ
ದರ್ಶನಕ ಾ ಪಾದಯಾತ ರರ್ನುಾ ಮಾಡಲ್ಲಕ ಾ ಅನುಕೂಲರ್ಾಗಿರಬ ೀಕು ಎಿಂದಾಗ ರ್ಿಂದ ರ್ ಬಳಿಗ ಹ ೂೀಗಿ

ಬರುತ್ತದುನು. ಆದರೂ ಪರಭಾರ್ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ರ್ನಾ ನಿರ್ಾ ಅನುಷಾಾನವನುಾ ಪೂರ ೈಸ ರ್ಿಂದ ರ್ ದರ್ಶನಮಾಡಿ

ಶರಸಾಷಾಟಿಂಗ ನಮಸಾಾರವನುಾ ಮಾಡಿ, ಆಶೀರ್ಾಶದ ಪಡ ರ್ುತ್ತತದುನು. ವರ್ರವಸುವು ಪುರ್ರದರ್ಶನದಿಿಂದಲೂ,

ಪವಶರ್ಪರದ ೀರ್ದ ಬದಲಾವರ್ ಯಿಂದಲೂ, ಮನಸುಗ ಶಾಿಂತ್ತರ್ನುಾ ಕಿಂಡುಕ ೂಿಂಡನು.

ಅಿಂತ ಯೆೀ ರ್ ೈರ್ರವಣನು ಬಿಂದು ರ್ಿಂದ ಗ ನಮಸಾರಿಸ ನಿಿಂರ್ುಕ ೂಿಂಡು, ರ್ಿಂದ ಯೆೀ ಪರಹಸಾನು ನನಾ ಬಳಿ ಬಿಂದು,

ದರ್ಮುಖನಿಂತ , ನನಾ ಸಹ ೂೀದರನಿಂತ , ಅವನಿಗ ಲಿಂಕ ರ್ನುಾ ಬಿಟ್ುಟಕ ೂಡಬ ೀಕಿಂತ ಎಿಂದು ನುಡಿದನು.

ರ್ ೈರ್ರವಣ, ಪುರ್ರನ ಕ ೀಳು, ನಿೀನು ಲಿಂಕಾರಾಜಾದ ಅಭಿಷಿಕತನಾಗಿ ರ್ಕ್ಷರನುಾ ರ್ಿಂದು ನಗರವನುಾ ನಿಮಿಶಸ

ಲಿಂಕ ರ್ನುಾ ಆಳತ ೂಡಗಿದ ನಿಜ, ಆದರ ಸುಮಾಲ್ಲ ಎಿಂಬ ರಾಕ್ಷಸನ ಪುತ್ತರ ಕ ೈಕಸ ರ್ು ಒಿಂದು ದಿನ

ಸಿಂಧ್ಾಾಕಾಲದಲ್ಲಿ ನಾನು ಬಹದ ಶಸ ಗ ಏಳುತ್ತತದುಿಂತ ಬಿಂದಳು. ನನಾನುಾ ನ ೂೀಡಿ, ಸಾಾಮಿೀ ಎಿಂದು ಪಾದಕ ಾರಗಿ

ನಮಸಾರಿಸ, ಪಾದವನುಾ ಗಟಿಟಯಾಗಿ ಹಡಿದುಕ ೂಿಂಡಳು. ತ್ತರಲ ೂೀಕಸುಿಂದರಿರ್ಿಂತ ರೂಪವದುರೂ ಇವಳ ೀನ ೂೀ

ವಸಮರ್ ಪಟಿಟರುವಳ ಿಂದು ಕನಿಕರ ತಾಳಿದ . ನಿೀನ ೀಕ ನನಾ ಪಾದವನುಾ ಹಡಿದ ? ನಿನಾ ಇಷಾಟಥಶರ್ ೀನು? ಎಿಂದು

ಕ ೀಳಿದ . ಕ ೈಕಸ ರ್ೂ ಕಣಿುೀರು ಹರಿಸುತಾತ ಸಾಾಮಿೀ, ನಾನೂ ಪುತಾರರ್ಥಶನಿಯಾಗಿ ಬಿಂದಿರುರ್ ನು. ನಿೀರ್ ೀ ನನಗ

ಪುರ್ರರನುಾ ನಿೀಡಬ ೀಕು. ನಿಮಿಮಿಂದಲ ೀ ನನಾ ವಿಂರ್ವೂ ಉದಾಧರರ್ಾಗಲ್ಲ ಎಿಂದು, ನಿೀವು ನನಾ ಇಷಾಟಥಶ

ಸಲ್ಲಿಸುರ್ ನ ಿಂದು ಅಭರ್ವನುಾ ಕ ೂಟ್ಟ ಹ ೂರರ್ು, ನಾನು ನಿಮಮ ಪಾದವನುಾ ಬಿಡುವುದಿಲಿರ್ ಿಂದು ನುಡಿದಳು.

ಆಗಲ ನಾನು ನಿನಾ ಇಷಾಟಥಶವನುಾ ಈಡ ೀರಿಸುರ್ ನ ಿಂದು ನುಡಿದು ಅಭರ್ವತ ತನು. ಅಿಂತ ಯೆ

ಸಿಂಧ್ಾಾಕಾಲರ್ಾದುರಿಿಂದ ಖಿನಾ ಮನಸಾನಾಗಿ ಅವಳನುಾ ಕಲ ರ್ು ಕೂಡಿದ ನು. ಲ ೂೀಕಕಿಂಠಕರೂ, ರಾಕ್ಷಸ

ದಾಮರೂ ಎರಡು ಪುರ್ರರ ಒಬಬಬಬರಾಗಿ ಜನಿಸ ಬಿಂದರು. ಮೂರನ ೀ ಹ ಣುು ಶರ್ು ರಾಕ್ಷಸಯೆ ಸರಿ. ಮೂರು

ಮಕಾಳೂ ಒಿಂದ ೀ ಸವನ ಬ ಳ ರ್ತ ೂಡಗಿದುರು. ಇನ ೂಾಬಬನೂ ಜನಿಸದನು. ಅವನು ಸಾತ್ತಾಕನೂ, ಸರ್ುಪರುಷ್ನ ೀ

ಇರುತಾತನ . ಹರಿರ್ವನ ೀ ದರ್ಮುಖನು, ಎರಡನ ರ್ವನು ಕುಿಂಭಕಣಶ, ಹ ಣುು ಮಗಳ ೀ ರ್್ಪಶನಖಿರ್ು,

ನಾಲಾನ ರ್ವನ ವಭಿೀಷ್ಣನು. ಈ ನಾಲುಾ ಮಕಾಳು ಕ ೈಕಸ ರ್ಲ್ಲಿ ಹುಟಿಟದ ವರ್ರವಸುರ್ಾದ ನನಾ ಮಕಾಳು.

ಅವಳನುಾ ಗಿಂಧವಶವರ್ಾಹವನುಾ ಆ ಕ್ಷಣದಲ್ಲಿಯೆೀ ಮಾಡಿಕ ೂಿಂಡು, ಅವಳ ಸಿಂತಾನಕ ಾ ನಾನ ರ್ಿಂದ ಯಾದ ನು.

ಹೀಗ ಅವರ ೀ ನಿನಾ ಸಹ ೂೀದರರು. ಅವರು ಮೂರು ಪುರ್ರರೂ ಪರಬರಹಮನನುಾ ಕುರಿರ್ು ರ್ಪಸುು ಮಾಡಿ

ಮಚಿಚಸಕ ೂಿಂಡು ವರವನುಾ ಪಡ ದಿದಾುರ . ಆದುರಿಿಂದ ನಿೀನು ಅವರ ಜ ೂತ ರ್ುದಧ ಮಾಡಬ ೀಡ. ಮೊದಲು ರಾಕ್ಷಸ

ರಾಜಾರ್ಾದ ಲಿಂಕ ರ್ನುಾ ದರ್ಮುಖನಿಗ ಬಿಟ್ುಟಕ ೂಡು. ನಿೀನೂ ರ್ುದಧರ್ ಸಗಿದರ ಬಹಳ ಅನಾಹುರ್ರ್ ೀ

ಆಗುವುದು. ಅವನು ಸೃಷಿಟಕರ್ಶ ಬರಹಮನ ವರವನುಾ ಪಡ ದು ಅಧಿಕ ಬಲವನ ಾೀ ಪಡ ದಿದಾುನ . ದರ್ಮುಖನ

ಆರಿಂಭದ ಕಾಟ್ದ ಅನುಭವವೂ ನನಗಾಗಿರ್ುತ. ಈಗ ನಿನಗ ಪಾರಪತರ್ಾಗಿದ . ರ್ರ್ುರಗಳಾದರ ಆ ಮಾತ ೀ ಬ ೀರ .

ಆದರ ಒಡಹುಟಿಟದವರ ಸಹಸಕ ೂಳುಿವುದು ಅಸಾಧಾವೂ ಎಿಂದು ವರ್ರವಸುವು ರ್ ೈರ್ರವಣನಲ್ಲಿ ನುಡಿದನು. ಮರ್ುತ

ನಿನಾ ಸಹ ೂೀದರನ ಮೀಲ ನಿೀನ ಕೃಪ ಮಾಡು ಎಿಂದು ವರ್ರವಸುವು ರ್ನಾ ಪುರ್ರ ರ್ ೈರ್ರವಣನಲ್ಲಿ ನುಡಿದನು.

ಮೊದಲ ೀ ಹೀಗ ಆಗಬಹುದ ಿಂದು ದರ್ಮುಖನ ಜನನದಲ್ಲಿಯೆ ತ್ತಳಿದಿದ ುನು. ಆದರೂ ನನಾ ಪುರ್ರರಿಿಂದ
ಅಪಾರ್ವಲಿ ಎಿಂದು ಸಹ ಆಲ ೂೀಚಿಸದ ುನು. ಏನು ಮಾಡಲ್ಲ ರ್ ೈರ್ರವಣ? ನಿೀನು ಕೃಪ ಮಾಡಿದರ ಬಹುದ ೂಡಡ

ಅನಥಶರ್ ೀ ರ್ಪಿಪಹ ೂೀಗುರ್ತದ . ದರ್ಮುಖನು ವರ್ ೀಕವಲಿದವನು. ನಿೀನಾದರೂ ದ ೀವತ , ಜ್ಞಾನಿರ್ು. ನಿೀನ ೀ

ದರ್ಮುಖನಿಗ ಲಿಂಕಾರಾಜಾವನುಾ ಬಿಟ್ುಟಕ ೂಡು. ಎಲಿವೂ ಮುಗಿದು ಕಾಲವು ಮುಿಂಬರಿದು ಹ ೂೀಗಿದ . ನಿೀನು

ಪರಶವನನುಾ ಆರಾಧಿಸುತ್ತತರು. ಪರಮಶವನ ನಿನಾ ಮೀಲ ದರ್ತ ೂೀರಿ ಅನುಗರಹಸುತಾತನ . ಇನ ೂಾಮಮ

ಪರಮಶವನನ ಾೀ ಕುರಿರ್ು ರ್ಪಸುನುಾ ಮಾಡು. ನಿನಾ ಹೃದರ್ ರ್ುದಿಧಮಾಡಿ ರ್ಪಸುಗ ತ ೂಡಗು ಎಿಂದು

ವರ್ರವಸುವು ರ್ನಾ ಪುರ್ರ ರ್ ೈರ್ರವಣನಿಗ ಹ ೀಳಿದನು.

ರ್ ೈರ್ರವಣನು ರ್ಿಂದ ಯೆೀ ನನಗೂ ಹೀಗ ಯೆೀ ರ್ಪಸುನುಾ ಕ ೈಗ ೂಳಿಬ ೀಕಾಗಿರ್ುತ. ನಿೀನೂ ಆಶೀವಶದಿಸದ ಎಿಂದು

ನುಡಿದನು. ವರ್ರವಸುವು, ಉರ್ತರದಲ್ಲಿ ಅಳಕಾಪುರಿಯೆಿಂಬ ಪಟ್ಟಣವದ . ನಿೀನೂ ಅಲ್ಲಿ ರ್ಪಸುನುಾ ಮಾಡಿ ಶವನನುಾ

ಮಚಿಚಸ ಶರ್ಾನುಗರಹವನುಾ ಪಡ ದುಕ ೂ. ಶರ್ಾನುಗರಹದಿಿಂದ ಅಳಕಾಪುರಿರನ ಾ ಪಡ ದು ಕೃತಾಥಶನಾಗು ಎಿಂದು

ವರ್ರವಸುವು ರ್ ೈರ್ರವಣನಿಗ ಹ ೀಳಿದನು. ರ್ ೈರ್ರವಣನು ರ್ಿಂದ ಯೆ ನಾನು ನಿಮಮ ಅಪಪರ್ -ಉಪದ ೀರ್ವನುಾ

ಶರಸಾವಹಸ ನಿೀರ್ ಣಿಸದಿಂತ ನಡ ರ್ುತ ತೀನ ಎಿಂದು ವರ್ರವಸುವಗ ಶರಸಾಷಾಟಿಂಗ ನಮಸಾಾರ ಮಾಡಿ,

ಮತ ೂತಮಮ ಆಶೀರ್ಾಶದ, ಉಪದ ೀರ್ ಪಡ ದುಕ ೂಿಂಡು, ಪುಷ್ಪಕದಲ್ಲಿಯೆೀ ಲಿಂಕ ರ್ನುಾ ಸ ೀರಿ, ಪರಹಸಾಾದಿಗಳನುಾ

ಕಿಂಡು ಲಿಂಕ ರ್ು ನಿಮಮ ರಾಜಾರ್ ಿಂದಾದರ ನಿಮಗ ಇರಲ್ಲ. ನಮಮ ಸಹ ೂೀದರನ ದರ್ಮುಖನಿಗ ೀ ಲಿಂಕ ರ್ನುಾ

ಬಿಟ್ುಟಕ ೂಡಬ ೀಕ ಿಂದು ನನಾ ರ್ಿಂದ ವರ್ರವಸುರ್ ತ್ತಳಿಸ, ಉಪದ ೀರ್ ಮಾಡಿದಾುರ . ನನಾ ರ್ಿಂದ ರ್ ಮಾತ್ತನಿಂತ

ಲಿಂಕ ರ್ನುಾ ನನಾ ಸಹ ೂೀದರ ದರ್ಮುಖನಿಗ ಬಿಟ್ುಟಕ ೂಟಿಟದ ುೀನ ಎಿಂದು ಪರಹಸಾಾದಿಗಳಿಗ ಹ ೀಳಿ, ರ್ನಾಾಪತ

ರ್ಕ್ಷರ ೂಡನ ವಮಾನರಾಜನ ಿಂದ ಪರಸದಿಧರ್ನುಾ ಪಡ ದ ಪುಷ್ಪಕವನ ಾೀರಿ ಉರ್ತರಕ ಾ ಪರಯಾಣ ಮಾಡಿ,

ಅಳಕಾಪುರಿರ್ನುಾ ಸ ೀರಿದನು. ಎರ್ತರರ್ಾದ ಪವಶರ್ಶಖರದಲ್ಲಿ ರ್ನಾವರನ ಾಲಿ ತ ೂಡಗಿಸಕ ೂಿಂಡು ರ್ ೈರ್ರವಣನು

ರ್ದ ೀಕಚಿರ್ತದಿಿಂದಲೂ ಭಕಿತಯಿಂದಲೂ ಶವನನುಾ ಧ್ಾಾನಿಸ ಶವಸಷಾಟಕ್ಷರಿಯಿಂದ “ಓಿಂ ನಮ ಶರ್ಾರ್”ರ್ ಿಂದು

ರ್ಪಸುು ಮಾಡಲು ತ ೂಡಗಿದುನು. ಒಿಂದು ರ್ುಗಾಿಂರ್ಾದವರ ಗೂ ಆಹಾರ ನಿದ ರರ್ನುಾ ಬಿಟ್ುಟ ಶವನನ ಾೀ ಕುರಿರ್ು

ಏಕ ೂೀಭಾವದಿಿಂದ ಭಕಿತಯಿಂದ ರ್ಪಸುು ಮಾಡಿದನು. ರ್ ೈರ್ರವಣನ ಭಕಿತಗ ಮಚಿಚದ ಶವನು ಪರಸನಾರ್ಾಗಿ

ರ್ ೈರ್ರವರ್ಾ, ನಿನಾ ಭಕಿತಗ ಮಚಿಚದ ುೀನ . ನಿೀನೂ ಉರ್ತರ ದಿಕಾಪಲಕನಾಗು ಎಿಂದು ಅನುಗರಹಸದನು. ಪರಮಶವನು

ರ್ ೈರ್ರವಣನಿಗ ಅಷ್ಟದಿಕಾಪಲಕರ ಸಾಲ್ಲನಲ್ಲಿ ಸಾಾನವನುಾ ಕ ೂಟ್ಟನು. ಶವನು ಕುಬ ೀರನ ಸಾಾನವನ ಾ ಕ ೂಟ್ುಟ

ಗೌರರ್ಾದರಗಳು ದ ೂರ ರ್ುವಿಂತ ಮಾಡಿದನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಧನಾಧಿಪರ್ಾದ ಅಧಿಕಾರವನುಾ ಕ ೂಟ್ುಟ ಧನರ್ುಿಂಬಿದ

ಭಿಂಡಾರವನುಾ, ಧನವನುಾ ರ್ಯಾರಿಸುವ ಮರ್ುತ ಎಲಿರ ಬ ೂಕಾಸ ಭಿಂಡಾರಕ ಾ ಕ ೂಡುವ ಅಧಿಕಾರವನುಾ ಕ ೂಟ್ುಟ,
ಶವ ಪಿಂಚಾಕ್ಷರಿ ಜಪದಿಿಂದ, ಐರ್ಾರ್ಶ ಕುಬ ೀರನ ಜಪದಿಿಂದ ಕುಬ ೀರನನುಾ ಧ್ಾಾನಮಾಡಿ ಜಪಮಾಡಿದವರಿಗ

ದಿನದಿನವೂ ಧನಸಮೃದಿಧಯಾಗುವದ ಿಂದು, ಅವರ ದಾರಿದರಯವು ಅಿಂರ್ಾರ್ಾಗಿ ಐರ್ಾರ್ಶವಿಂರ್ರು,

ವದಾಾವಿಂರ್ರಾಗುವರು ಎಿಂದು ನುಡಿದನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ರ್ ೈರ್ರವಣನು ಅಷ್ಟದಿಕಾಪಲಕರ ಸಾಾನವನುಾ ಪಡ ದು

ಗೌರವವನುಾ ಪಡ ದು ಅಷ್ಟವಸುಗಳಲ್ಲಿ ಕುಬ ೀರನಾಗಿ ಅಲಕಾಪುರಿರ್ನ ಾ ರ್ನಾ ರಾಜಾವನುಾ ಮಾಡಿಕ ೂಿಂಡು

ಅಭಿಷಿಕತನಾಗಿ ಅಳಕಾಪುರಿರ್ ಸಾವಶಭೌಮನಾಗಿ, ರ್ನಾ ರ್ುಕ್ಷಪರಜ ಗಳ ೂಿಂದಿಗ ಧನಾಧಿಪತ್ತಯಾಗಿ

ರಾಜಾರ್ಾಳುರ್ತ, ಕುಬ ೀರನ ಿಂದು ಪರಸದಧ ನಾಮವನುಾ ಪಡ ದನು.

ಪರಹಸಾನ ಸಿಂಧ್ಾನವು ರ್ರ್ವನುಾ ಪಡ ದು ಪರಖಾಾರ್ರ್ಾಯರ್ು. ರ್ ೈರ್ರವಣನ ೀ ದರ್ಮುಖನಿಗ ಲಿಂಕ ರ್ನುಾ ಒಪಿಪಸ

ಹ ೂರಟ್ು ಹ ೂೀದನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ರಾಕ್ಷಸ ಕುಲವೃದಿಧಗ ಸುಮಾಲ್ಲ, ಮಾಲಾವಿಂರ್ರಿಗ ಮಹದಾನಿಂದರ್ ೀ ಆಯರ್ು.

ದರ್ಕಿಂಠನನ ಾ ಮುಿಂದ ಇಟ್ುಟಕ ೂಿಂಡು ರಾಕ್ಷಸ ದಾಮರ ಲಿರೂ ಲಿಂಕ ರ್ನುಾ ಸ ೀರಿದರು. ರ್ ೈರ್ರವಣನ

ಹ ಚುಚಗಾರಿಕ ಗೂ, ಯೀಗಾತ ಗೂ ರ್ಕಾರ್ಾಗಿ ಸಾಣಶಲಿಂಕ ರ್ ಸಾಣಶಖಚಿರ್ರ್ಾದ ರಾಜ ಮಿಂದಿರವು, ಅದಕ ಾ

ಹ ೂಿಂದಿಕ ೂಿಂಡು ಸುವಣಶಖಚಿರ್ರ್ಾದ ದ ೀವರ ಮಿಂದಿರವು, ದ ೀವರ ವಗರಹದ ಮಿಂಟ್ಪವ ಆನಿಂದವನುಾ,

ಉಲಾಿಸವನೂಾ ರ್ರುತ್ತರ್ುತ. ಬರಹಮಶವ ಭಕತನಾದ ದರ್ಮುಖನಿಗ ಮಹಾದಾನಿಂದರ್ಾಯರ್ು. ಸಾಣಶಲಿಂಕ ಗ

ಸುರ್ತಲೂ ಸಮುದರರ್ ೀ ಆಧ್ಾರವು. ಸಮುದರದಡದಿಂತ ಎರ್ತರರ್ಾದ ಕ ೂೀಟ ರ್ನುಾ ರ್ ೈರ್ರವಣನ ೀ ಕಟಿಟಸದುನು.

ಸುಿಂದರ ಹೂಬನಗಳು, ನಾನಾ ಜಾತ್ತರ್ ವೃಕ್ಷಗಳು, ವಸಾತರಗ ೂಿಂಡ ಅರಣಾಪರದ ೀರ್ವು ಒಿಂದಕ ೂಾಿಂದು

ಹ ೂಿಂದಿಕ ೂಿಂಡು, ಸುಿಂದರ-ರ್ ೈಭವಗಳಿಿಂದ ಕೂಡಿದ ಸಾಣಶಖಚಿರ್ ಸಿಂಹಾಸನವೂ ದರ್ಮುಖನಿಗ

ಮಹದಾನಿಂದವನುಾ ಉಿಂಟ್ುಮಾಡಿದುವು. ಪಾವಶತ್ತ-ಪರಮಶವನ ಆಶೀರ್ಾಶದ ಅನುಗರಹದಿಂತ ರಾಕ್ಷಸರು

ಹುಟಿಟದಕೂಡಲ ಬ ಳ ರ್ುರ್ತಲ ಇದುರು. ಕೂಡಲ ಪಾರರ್ಪರಬುದಧರಾಗುತ್ತದುರು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ರಾವರ್ಾದಿಗಳ ಲಿ

ಬ ಳ ದು ನಿಿಂತ್ತದುರಿಿಂದ ರ್ಿಂದ -ತಾಯಗಳಿಗ ಹ ದರಿಕ ಯೆೀ ಆಗುತ್ತತರ್ುತ. ಅಿಂತ ಯೆೀ ರ್ ೈರ್ರವಣನಲ್ಲಿ ವರ್ರವಸು

ಮುನಿರ್ೂ ಹ ೀಳಿದುನು. ಅಿಂತ ಯೆ ಇವರ ಲಿ ಲ ೂೀಕಕಿಂಟ್ಕರ ಿಂಬುದನುಾ ಅರಿತ್ತದುನು. ಲಕ್ಷ್ಮೀದ ೀವರ್ು

ಹರಿಸ ೀರ್ ರ್ಲ್ಲಿ ನಿರರ್ಳಾದರೂ, ಜ್ಞಾನದೃಷಿಟರ್ನುಾ ಮೂರುಲ ೂೀಕದಲ್ಲಿಟ್ುಟ ಎಲಿವನುಾ ತ್ತಳಿದುಕ ೂಿಂಡಳು.
ರ್ಕ್ಷ್ಣಿರ್ನುಾ ಕರ ದು ಮೂರುಲ ೂೀಕವನುಾ ಸಿಂಚರಿಸ ಬನಿಾರ ಿಂದು ಎಲಿ ವೃತಾತಿಂರ್ವನುಾ ರ್ಿಂದು ನನಗ

ತ್ತಳಿಸಬ ೀಕ ಿಂದಳು. ರ್ಕ್ಷ್ಣಿರ್ರು ಲಕ್ಷ್ಮೀದ ೀವರ್ ದಾಸರ್ರ ಿಂದು ಲಕ್ಷ್ಮೀದ ೀವರ್ನುಾ ಕಿಂಡು ಅನನಾ

ಭರ್ಭಕಿತಯಿಂದಲೂ, ರ್ರದ ಧಯಿಂದಲೂ ಅವಳ ಕ ಲಸವನುಾ ರ್ಪಪದ ಮಾಡುತ್ತತದರ

ು ು. ಅಿಂತ ಯೆ ವರ್ರವಸು-ಕ ೈಕಸ ರ್

ಸಮಾಚಾರವನುಾ ಅರುಹ ನುಡಿದುರು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಲಕ್ಷ್ಮೀದ ೀವರ್ೂ ಭೂಲ ೂೀಕವನುಾ ವೀಕ್ಷ್ಸುತ್ತದುಳು.
ಮಹದಾನವನುಾಿಂಡು ದರ್ಮುಖನು ಸಾಣಶಲಿಂಕ ರ್ ಸೌಿಂದರ್ಶವನುಾ ಕಿಂಡು ಆನಿಂದಿಸದನು. ಲಿಂಕ ರ್ು ಬಹಳ

ಸೌಿಂದರ್ಶದಿಿಂದ ಕಿಂಗ ೂಳಿಸ ಸೌರಭವನ ಾೀ ಬಿೀರುರ್ಲ್ಲರ್ುತ. ದರ್ಮುಖನು ರ್ನಾ ಮಿಂತ್ತರಮಿಂಡಲವನುಾ

ರಾಜಭವನದಲ್ಲಿ ಸ ೀರಿಸ ಸಮಾಲ ೂೀಚನ ನಡ ಸದನು ಮರ್ುತ ಮರ್ುತ ಸಭ ರ್ನುಾ ಕರ ದು,

ಸಾಣಶಸಿಂಹಾಸನವನ ಾೀರಿ ರಾಜಾಾಡಳಿರ್ವನುಾ ಕ ೈಗ ೂಿಂಡು ದಬಾಶರವನುಾ ಮಾಡತ ೂಡಗಿದನು. ದರ್ಮುಖನ

ಹ ೀಳಿಕ ರ್ನ ಾೀ ರಾಕ್ಷಸ ದಾಮರ ಲಿರೂ ಶರಸಾ ವಹಸುತ್ತತದುರು. ಲಿಂಕ ರ್ಲ್ಲಿ ಸುಸಜೆರ್ರ್ಾದ ರಾಕ್ಷಸರ ಪಡ ರ್ನುಾ

ದರ್ಮುಖನು ನ ೀಮಿಸಕ ೂಿಂಡನು. ರ್ ೈರ್ರವಣನು ಬಹಳ ಸುಿಂದರರ್ಾದ ರಾಜತ ೂಡುಗ ರ್ನುಾ, ವಸುತ,

ಒಡರ್ ಗಳನುಾ, ಪಿೀತಾಿಂಬರಗಳನುಾ, ಸಿಂಪತ್ತತನಿಿಂದ ಕೂಡಿದ ಐಸರಿರ್ನುಾ ಲಿಂಕ ರ್ಲ್ಲಿಯೆೀ ಬಿಟ್ುಟ ಅಳಕಾಪುರಿಗ

ರ್ನಗ ಬರಹಮನು ವರರ್ಾದ ನಿೀಡಿದ ಬರಹಾಮಸರವಿಂದನುಾ ಪುಷ್ಪಕ ವಮಾನವನುಾ ತ ಗ ದುಕ ೂಿಂಡು,

ಉರ್ತರದಿಕಿಾನಲ್ಲಿ ಪರಯಾಣ ಮಾಡಿದುನು. ಸಾಣಶಲಿಂಕ ರ್ ಸಮಸತ ಐಸರಿರ್ು ದರ್ಮುಖನ ವರ್ರ್ಾಯರ್ು.

ರಾವಣನು ಲಿಂಕ ರ್ು ರಾಕ್ಷಸ ರಾಜಾರ್ಾಗಿರುವುದರಿಿಂದ ಮರ್ುತ ಸುಭದರರ್ಾದ ಕಟ್ಟಡಗಳಿಿಂದ

ಸುಸಜೆರ್ಗ ೂಳಿಬ ೀಕ ಿಂದು ರ್ನಾಾಪತ ಅನುಚರರಿಗ ಆಜ್ಞ ಇರ್ತನು. ಅಿಂತ ಯೆ ವಭಿೀಷ್ಣನನ ಾೀ ರ್ುವರಾಜ

ಸಿಂಹಾಸನದಲ್ಲಿ ಕುಳಿಿರಿಸ ಅಭಿಷ ೀಕ ಮಾಡಿದನು. ದಾನವರ ಗುರು ರ್ುಕಾರಚಾರ್ಶರು ಬಿಂದು ದರ್ಮುಖನಿಗೂ

ಅವನಿಂತ ರಾಜ ಕುಿಂಭಕಣಶ, ವಭಿೀಷ್ಣನಿಗೂ ರಾಜನಿೀತ್ತರ್ನುಾ ಬ ೂೀಧಿಸ ಅಭಿಷ ೀಕ ಮಾಡಿದರು. ಅಿಂತ ಯೆೀ

ಸಭಾಭವನವೂ ರಾಕ್ಷಸ ಪರಮುಖರಿಿಂದಲ ೀ ರ್ುಿಂಬಿರ್ುತ. ರಾಕ್ಷಸ ಪರಮುಖರ ಲಿ ದರ್ಮುಖನ ಒಿಂದ ೂಿಂದು

ಮುಖಗಳಿಗೂ ಅಕ್ಷತ ರ್ಳಿದು ಹೂವನುಾ ಸುರಿಸ ರಾಜ ೂೀಪಚಾರದಿಿಂದ ಸಿಂರ್ುಷ್ಟಗ ೂಳಿಸದರು. ದರ್ಕಿಂಠನಿಗ

ಜರ್ರ್ಾಗಲ್ಲ ಎಿಂದು ಘೂೀಷ್ರ್ ಮಾಡಿದರು. ಸಿಂರ್ುಷ್ಟನಾದ ದರ್ಕಿಂಠನು ಎದುು ನಿಿಂರ್ು ಸಭಿಕರನುಾದ ುೀಶಸ
ಹಿಂದ ಸಾಣಶಲಿಂಕ ಯೆಿಂದು ಪರಸದಧ ಪಡ ದ ಲಿಂಕ ರ್ು ರಾಕ್ಷಸ ರಾಜಾರ್ಾಗಿರ್ುತ ಮರ್ುತ ಸಕಲ ರ್ ೈಭವದಿಿಂದಲ ೀ

ಕೂಡಿರ್ುತ. ಸಿಂಪದಭರಿರ್ವೂ ಆಗಿರ್ುತ. ಅಿಂತ ಯೆೀ ನಮಮ ಸಹ ೂೀದರ ರ್ ೈರ್ರವಣನು ಕಿರಿರ್ನಾದ ನನಗ ಕ ೂಟ್ುಟ

ಹ ೂರಟ್ು ಹ ೂೀಗಿದಾುನ . ರಾಜಾವನುಾ ಹಿಂದ ಪಡ ದು ಅನುಭ ೂೀಗಿಸುವ ಕಾಲವು ರಾಕ್ಷಸರಿಗ ಒದಗಿ ಬಿಂದಿದ .

ನಮಮ ಹರಿರ್ರು ಆಳಿದ ಲಿಂಕ ರ್ನುಾ ರ್ ೈರ್ರವಣನ ರ್ಕ್ಷರಾಜನಾಗಿ ಆಳಿದುನು. ಆದರೂ ನಮಮ ಪೂವಶಕರ

ಪುಣಾಬಲದಿಿಂದ ರ್ ೈರ್ರವಣನ ನನಗ ವಹಸ ಹ ೂೀಗಿದಾುನ . ಅಿಂತ ಯೆೀ ನನಗ ಈ ಸಾಣಶಸಿಂಹಾಸನರ್ ೀ

ಪಾರಪತರ್ಾಗಿದ . ಹಿಂದ ರಾಕ್ಷಸರಿಗ ಬರಹಮದ ೀವನ ೀ ಲಿಂಕ ರ್ನುಾ ನಿಮಿಶಸ ಕ ೂಟಿಟದುನ ಿಂದು, ನನಾ ತಾಯರ್ ರ್ಿಂದ

ಸುಮಾಲ್ಲಯೆೀ ಹ ೀಳಿದಾುನ . ಅಿಂತ ಯೆೀ ಯಾರ ೀ ಆಳಿದರೂ ರಾಕ್ಷಸರಾದ ನಾರ್ ೀ ಲಿಂಕ ರ್ನುಾ ತ್ತರುಗಿ

ಪಡ ದಿದ ುೀರ್ . ಅಿಂತ ಯೆೀ ನನಾ ತಾಯ ಕ ೈಕಸ ಗೂ ಸಮಸತ ರಾಕ್ಷಸರಿಗೂ ಮಹದಾನಿಂದರ್ಾಗಿದ . ನನಾ

ಸಹ ೂೀದರ ರ್ ೈರ್ರವಣನು ಲಿಂಕ ರ್ನುಾ ಬಿಟ್ುಟ ಕ ೂಡಲ್ಲಲಿರ್ ಿಂದಾದರ , ರ್ುದಧ ಮಾಡಿ ರಕತವನುಾ ಚ ಲ್ಲಿ ಲಿಂಕ ರ್ನುಾ
ಹಿಂದ ಪಡ ರ್ಬ ೀಕಾಗಿರ್ುತ. ಹಿಂದ ದ ೀವ-ದಾನವ ರ್ುದಧದಲ್ಲಿ ಸ ೂೀರ್ ದ ೀವತ ಗಳು ವಷ್ುುವನಲ್ಲಿ ಹ ೀಳಿಕ ೂಿಂಡು
ಸುದರ್ಶನಧ್ಾರಿರ್ೂ ಚಕರವನ ಾೀ ಬಿಟ್ುಟ ರಾಕ್ಷಸರ ರುಿಂಡವನ ಾ ಹಾರಿಸುತಾತ ಬಿಂದನ ಿಂದು ಚಕರಕ ಾ ಹ ದರಿದ

ರಾಕ್ಷಸರು ಅವತ ೀ ಕುಳಿರ್ರ ಿಂದು ನಮಮ ತಾರ್ನ ೀ ಹ ೀಳಿದಾುನ . ಆದರ ನಮಮ ರ್ಿಂದ ವರ್ರವಸುವನ

ಕೃಪ ಯಿಂದಲ ೀ ನಮಗ ಮತ ತ ಲಿಂಕ ರ್ು ವರ್ರ್ಾಗಿದ . ಸೃಷಿಟಕರ್ಶ ಪರಬರಹಮನ ಆಶೀರ್ಾಶದದಿಿಂದಲೂ,

ರ್ಿಂದ ಯಿಂದ ಪಡ ದ ರ್ ೀದ, ವದಾಾ, ಅಧಾರ್ನ ಸಕಲ ಶಾಸರ ಸಿಂಪನಾತ ರ್ೂ ನಮಮಲ್ಲಿ ಇರುವದು. ಅಿಂತ ಯೆ

ನಾವಿಂದು ಸುಜ್ಞಾನಿ, ಸುಜ್ಞಾನಿಗಳೂ ಮಹಾ ಮಾಿಂರ್ಾನಾದ ಪರಹಸಾನ ಸಿಂಧ್ಾನರ್ ೀ ಕಾರಣರ್ಾಗಿ ಅವನ

ನ ೈಪುಣಾದಿಿಂದಲ ೀ ರ್ುದಧವಲಿದ ಲಿಂಕಾರಾಜಾವು ನಮಗ ಸಕಿಾದ . ಹ ೀಗ ವಚಾರ ಮಾಡಿದರೂ ಕಾರ್ಶವೂ

ಸುಲಭ ಸಾಧಾರ್ಾಗಿ ಲಿಂಕ ಯೆ ನಮಗ ದ ೂರಕಿದ . ನಮಮ ಮಾರ್ರಶರೀರ್ವರಾದ ಕ ೈಕಸಾದ ೀವರ್ವರ

ಪೂರ್ಾಶನುಗರಹವಲಿದಿದುರ ನಾವೂ ಭಾಗಾಹೀನರಾಗುತ್ತದ ುವು. ನಮಿಮಿಂದ ಲಿಂಕ ರ್ನುಾ ಪಡ ರ್ಲು ಸಾಧಾರ್

ಇರಲ್ಲಲಿ. ಅಿಂರ್ೂ ನಮಮ ರಾಜಾವನುಾ ನಾವೂ ಪಡ ದ ವು. ನಿಮಮಲಿರ ಅಭಿಷ್ಟದಿಂತ ನಾನು ಲಿಂಕಾರಾಜಾದ

ಪರಭುರ್ಾವನ ಾ ಪಡ ದು ದ ೂರ ಯಾದ . ಆದರ ಕ ಲವರು ಸಮರ್ ಸಾಧಕರೂ ಇರುತಾತರ . ಅವರೂ ನಮಮಲ್ಲಿರ್ೂ

ರ್ುದಧ ಹೂಡಬಹುದು. ಆದುರಿಿಂದ ನಾರ್ ಲಿರೂ ಬಹಳ ಎಚಚರದಲ್ಲಿ ಗಡಿರಕ್ಷರ್ ರ್ನುಾ ಮಾಡಿಕ ೂಳಿಬ ೀಕು. ಇದು

ನನಾ ಮರ್ುತ ನಿಮಮಲಿರ ಹ ೂರ್ ಯಾಗಿರುರ್ತದ . ಆದುರಿಿಂದ ನಮಮದಾದ ಲಿಂಕಾರಾಜಾವನುಾ ನಾರ್ ಲಿರೂ ರಕ್ಷರ್

ಮಾಡಿಕ ೂಳಿಬ ೀಕು. ಸೂಕ್ಷಮವೂ, ಜ್ಞಾನವೂ ನಮಮನುಾ ಅಗಲ್ಲ ಹ ೂೀಗದಿಂತ ಎಚಚರದಲ್ಲಿ ಇರಬ ೀಕು. ಅಿಂತ ಯೆೀ

ಕರ್ಶವಾಸಾಧನ ರ್ಲ್ಲಿ ನಾರ್ ಲಿರೂ ತ ೂಡಗಿಕ ೂಳಿಬ ೀಕು. ನಾವೂ ಬಲಾಢ್ಾರಾಗಿದ ುೀರ್ , ಕರ್ಶವಾಸಾಧನ ರ್ಲ್ಲಿ ನಿಷ ಾ

ಇರಬ ೀಕು. ಬಲಾಢ್ಾನೂ ನಿಷಾಾವಿಂರ್ನಿಗ ಮಾರ್ರ ಜಗರ್ತನಾಾಳುವ ರ್ಕಿತ ಇರುರ್ತದ . ದುಬಶಲರಿಗ ರಾಜಾರ್ಾಳುವ

ರ್ಕಿತ ಇರುವುದಿಲಿ. ಲಿಂಕ ರ್ು ಈಗ ಸುಭದರ ಸಾಾನರ್ಾಗಿ ಲಭಾರ್ಾಗಿದ . ಅದರ ರಕ್ಷರ್ ರ್ ಭಾರವೂ ನಮಮಲಿರ

ಮೀಲೂ ಇರುವುದು. ಅಮೊೀಘರ್ಾದ ನಮಮ ರ್ಪಸುನ ಫಲವೂ, ಮಾಯಾ ವದ ಾಯಿಂದಲೂ ಲ ೂೀಕ

ಲ ೂೀಕಗಳನುಾ ಗ ಲುಿವ ಸಾಮಥಾಶದಿಿಂದ ಕೂಡಿರಬ ೀಕು. ಈ ಗ ಲುವನಿಿಂದಲ ೀ ನಾವು ಅಷ್ಟಸದಿಧರ್ನೂಾ

ಪಡ ರ್ಬ ೀಕು. ದ ೈರ್ಾ ಬಲರ್ ೀ ಹ ಚಿಚ ನಾವು ಲ ೂೀಕ ಲ ೂೀಕಗಳನುಾ ಗ ದುು ಲ ೂೀಕಪಾಲನಾಗಿ ಘೂೀಷಿಸಬ ೀಕು.

ನಮಮ ಆ ಜನಮ ಜನಮದ ದ ಾೀಷಿಗಳಾದ ಇಿಂದಾರದಿದ ೀವತ ಗಳನುಾ, ಅಷ್ಟದಿಕಾಪಲಕರನುಾ ಗ ಲಿಬ ೀಕು. ರಾಜ

ಚಕ ರೀರ್ಾರರನ ಾಲಿ ಗ ದುು ಅವರ ಆಡಳಿರ್ವನ ಾೀ ನಾವು ತ ಗ ದುಕ ೂಳಿಬ ೀಕು. ಮೊದಲ ೀ ದ ೀವಲ ೂೀಕಕ ಾ ದಿಂಡ ತ್ತತ

ಹ ೂೀಗಿ ರ್ುದಧಕ ಾ ತ ೂಡಗಬ ೀಕು. ನಮಮ ಸಾಣಶಲಿಂಕ ರ್ೂ ಪವರ್ರ ತಾಣರ್ ೀ ಇರುವುದು. ಸುರ್ತಲೂ ಎರ್ತರರ್ಾದ

ಕ ೂೀಟ , ದುಗಶಗಳಿಿಂದಲೂ ಸಮುದರವು ಸುರ್ುತವರಿದಿರುವದರಿಿಂದಲೂ ನಮಮ ಲಿಂಕ ರ್ು ಭದರರ್ಾಗಿರುರ್ತದ .

ಅದನಾಾಳುವ ನಾರ್ ಲಿರೂ ಬಲಾಢ್ಾರಾಗಿ ಇರುತ ತೀರ್ . ನಮಮಲ್ಲಿ ನಲವತ ತರಡು ಕ ೂೀಟಿ ರಾಕ್ಷಸ ಬಲವದ . ಇಲ್ಲಿರ್
ನ ಲ, ನಿೀರು, ಗಾಳಿ, ಬ ಿಂಕಿರ್ೂ ನಮಮನುಾ ಮರ್ುತ ಬಲಾಢ್ಾರನಾಾಗಿ ಮಾಡುರ್ತದ . ನಾರ್ ಲಿರೂ

ಮಾಿಂಸಭಕ್ಷಣದಿಿಂದಲೂ, ಭ ೂೀಜನಾದಿಗಳಿಿಂದಲೂ, ರ್ ೈಭವೀಪ ೀರ್ ಜೀವನವನುಾ ನಡ ಸಬ ೀಕು. ರಾಕ್ಷಸ ಗುರು

ರ್ುಕಾರಚಾರ್ಶರೂ ಬರುತ್ತದಾುರ . ಪರಹಸಾನ ಹ ೂೀಗಿ ಕರ ರ್ರುತಾತನ . ಅವರು ಬಿಂದಮೀಲ ನಮಮ ಭವಷ್ಾವನುಾ

ರೂಪಿಸಲೂ ಸಾಧಾರ್ಾಗುವುದು. ಅವರ ಆಜ್ಞ ರ್ನ ಾ ಶರಸಾವಹಸ ನಮಮ ಭವಷ್ಾವನುಾ ರೂಪಿಸಕ ೂಳ ೂಿೀಣ.

ಸಾಣಶಲಿಂಕ ರ್ೂ ವರ್ಾಪಾಲನ ರ್ ನ ೈಪುಣಾವನುಾ ಪಡ ದು ಜಗದಿಾಖಾಾತ್ತರ್ನುಾ ಪಡ ರ್ಬ ೀಕು.

ಸುರಪಕ್ಷಪಾತ್ತಯಾದ ಮಹಾವಷ್ುುವೂ ರಾಕ್ಷಸರ ರ್ ೈರಿರ್ು, ಅವನ ೀ ಲ ೂೀಕಪಾಲಕನಿಂತ , ಅವನ ೀ

ವರ್ಾಪಾಲಕನ ಿಂದು ಸುರನರರ ಲಿ ಸುತತ್ತಗ ೈರ್ುತಾತರ . ನಿಮಮ ದರ್ಕಿಂಠನ ಹ ೂರರ್ು ಬ ೀರ ಲ ೂೀಕ

ಪಾಲಕರಿಲಿರ್ ಿಂದು ಲ ೂೀಕ ಲ ೂೀಕಗಳ ಲಿ ತ್ತಳಿರ್ುವಿಂತ ಮಾಡಬ ೀಕು. ಅಿಂತ ಯೆ ನಿೀರ್ ಲಿರೂ ನನಗ ಸಹಾರ್

ಮಾಡಬ ೀಕು. ಆ ಕಿೀತ್ತಶರ್ನುಾ ನನಗ ಗಳಿಸಕ ೂಳಿಬ ೀಕು. ನಾನು ದಿಗಿಾಜರ್ಕ ಾ ಹ ೂರಡುವ ಕಾಲವೂ

ಸಮಿೀಪಿಸುತ್ತತದ . ದಾನವರ ಬಲರ್ ಲಿ ಸನಾದಧರಾಗಿ ನಿಲಿಬ ೀಕು ಎಿಂದು ದರ್ಕಿಂಠನು ಆಜ್ಞ ಮಾಡಿದುನು.

ಸೀತಾದರ್ಶನ ಒಿಂದನ ೀ ಅಧ್ಾಾರ್ ಸಿಂಪೂಣಶಿಂ

 ಸೀತಾದರ್ಶನ ಎರಡನ ೀ ಅಧ್ಾಾರ್

ದರ್ಕಿಂದರನ ವೀರರ್ಾಣಿರ್ನುಾ ಕ ೀಳಿದ ರಾಕ್ಷಸರ ಲಿ ಅವನ ಧ್ ಾೀರ್-ಧ್ ೂೀರರ್ ಗಳನುಾ ಅರಿರ್ೂ

ಆನಿಂದರ್ುಿಂದಿಲರಾದರು. ಅವರಿಗ ಮಾರ್ು ಹ ೂರಡಲ ೀ ಇಲಿ. ಸಾಲಪ ಹ ೂತ್ತತನಲ್ಲಿ ಸಹಸ ಸುಧ್ಾರಿಸಕ ೂಿಂಡ

ರಾಕ್ಷಸರು ಅಪಪರ್ ಎಿಂದು ಒಪಿಪಕ ೂಿಂಡರು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಲಿಂಕ ರ್ ರಾಜಸಿಂಹಾಸನಕ ಾ ಜರ್ರ್ಾಗಲ್ಲ ಎಿಂದು

ಘೂೀಷ್ರ್ ಮಾಡಿದರು. ದರ್ಮುಖನಿಗ ಜರ್ರ್ಾಗಲ್ಲ ಎಿಂದು ಜರ್ಭ ೀರಿರ್ನುಾ ಮಾಡಿದರು. ದಾನವ

ಸಾಮಾರಜಾಕ ಾ ಜರ್ರ್ಾಗಲ್ಲ ಎಿಂದು ಜರ್ಧಿನಿ ಮೊಳಗಿರ್ುತ. ರಾಕ್ಷಸಧಿನಿಗಳು ಭೂಮಿ ಆಕಾರ್ದಲ್ಲಿ ಮೊಳಗಿರ್ು.

ಅಿಂತ ಯೆೀ ಆರ್ಶನಾದ ಮಾಡಿದರು. ಸಮರ್ಪರಜ್ಞ ರ್ನುಾ ಅರಿರ್ು ರಾಕ್ಷಸರು ಸಾಮಾರಟ್ನ ಅಪಪರ್ ಪಡ ದು

ಕಾರ್ಶ ಪರವೃರ್ತರಾದರು. ಎಲ ಿಲ ೂಿೀ ಇರುವ ರಾಕ್ಷಸರನುಾ ಕರ ರ್ಲ್ಲಕ ಾ ಹ ೂೀಗಿ ಹುಡುಕಿ ಕರ ರ್ಿಂದು ಲಿಂಕ ರ್ಲ್ಲಿ

ಆರ್ರರ್ಕ ೂಟ್ಟರು. ಎಲಿ ರಾಕ್ಷಸರ ದಿಂಡು ಬಿಂದು ಲಿಂಕ ರ್ಲ್ಲಿ ನ ಲ ಸಕ ೂಿಂಡಿರ್ು. ರಾಕ್ಷಸ ಸಾವಶಭೌಮನಾಗಿ

ಸಾಣಶಲಿಂಕ ರ್ ಅಧಿಪತ್ತಯಾಗಿ ದರ್ಕಿಂಠನ ರಾರಾಜಸದನು. ಕುಿಂಭಕಣಶನು ನಿದಾರವರ್ಾವನ ಾೀ ವರರ್ಾಗಿ

ಪಡ ದನು. ಬರಹಮದ ೀವನ ೀ ಅವನಿಗ ಷ್ಡಿಾಮಾಶಸ ೈ ನಿದಾರಿಂ ಭವತ್ತ ಎಿಂದನ ಿಂದು ಕ ೀಳಿಸದಿಂತಾಗಿ ಆರು
ತ್ತಿಂಗಳೂ ನಿದ ೀಶಹರ್ಾವನುಾ ಕ ೀಳಬ ೀಕ ಿಂದು ಅಿಂದುಕ ೂಿಂಡ ಕುಿಂಭಕಣಶನಾಸ ರ್ೂ ಉದುುದು ದಿಂರ್
ಪಿಂಕಿತಯಿಂದಾಗಿ ಮಾರ್ು ತ ೂದಲ್ಲ ನಿದಾರವರ್ಾ ಎಿಂದು ಕ ೀಳಿಸ ಬರಹಮದ ೀವನು ಆರು ತ್ತಿಂಗಳ ಕಾಲ ನಿದ ರರ್ನುಾ

ಆರು ತ್ತಿಂಗಳ ಕಾಲ ಎಚಚರವನುಾ ವರಕ ೂಟ್ಟನು. ಬರಹಮನ ವರದಿಂತ ಆರು ತ್ತಿಂಗಳ ಕಾಲ ನಿದ ರಗ ವರ್ನಾಗಿ

ಅಿಂದ ೀ ಎಚ ಚರ್ುತಕ ೂಿಂಡನು. ಕುಿಂಭಕಣಶನಾದರೂ ಬಹಳ ವೀರನಾಗಿದುನು. ಎಚಚರರ್ಾಗಿ ಇದಾುಗ

ರ್ುದಧನಿಪುಣನಾಗಿದುನು. ದರ್ಕಿಂಠನ ೀ ಕುಿಂಭಕಣಶನಿಗ ಿಂದು ಸುಿಂದರರ್ಾದ ಅರಮನ ರ್ನುಾ ನಿಮಿಶಸ ಕ ೂಟ್ಟನು.

ರರ್ಾಕಚಿರ್ರ್ಾದ ಕಿಂಬಗಳೂ, ಶಲ ರ್ ಗ ೂೀಡ ಗಳೂ, ಸುವಣಶದ ರ್ಗಡಿನ ಮೀಲ ೂೀದಿಕ ರ್ನುಾ ಮಾಡಿ

ಸುಿಂದರರ್ಾಗಿ ಪಾಕಶಾಲ , ಸೌಧ, ರರ್ಾಖಚಿರ್ರ್ಾದ ಮಿಂಚ, ಹಾಸಗ , ದಿಿಂಬುಗಳನುಾ ಕಿಂಡು ಕುಿಂಭಕಣಶನು

ರ್ನಗಾಗಿ ನಿಮಾಶಣ ಮಾಡಿದ ಅರಮನ ರ್ಲ್ಲಿ ನಿದಿರಸತ ೂಡಗಿದುನು. ಕುಿಂಭಕಣಶನಿಗೂ ಎಿಂಟ್ು ಅಕ್ ೂೀಯಣಿ

ಸ ೈನಾ ಬಲವನುಾ ಕ ೂಟ್ಟನು. ಕಿರಿರ್ ಸಹ ೂೀದರ ವಭಿೀಷ್ಣನು ರ್ುವರಾಜನೂ, ಸಾತ್ತಾಕನೂ, ರ್್ರನೂ, ಹರಿರ್

ಭಕತನೂ, ನಿಷಾಾವಿಂರ್ನೂ ಆಗಿದುನು. ಅವನು ರ್ುವರಾಜನಾಗಿ ರಾಜಾಾಡಳಿರ್ವನುಾ ಸರಾಗರ್ಾಗಿ ನಡ ಸುತಾತನ

ಎಿಂದು ದರ್ಕಿಂಠನ ೀ ನಿಂಬಿದುನು. ಅಿಂತ ಯೆ ರಾಕ್ಷಸ ದಾಮರ ಲಿರೂ ತ್ತಳಿದರು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ವಭಿೀಷ್ಣನಿಗ

ರಾಜಾಾಡಳಿರ್ವನ ಾ ಒಪಿಪಸ ಕ ೂಟ್ಟರು. ವಭಿೀಷ್ಣನು ಪರಜ ಗಳ ಸುಖ- ದುುಃಖಗಳನುಾ ಅಥ ೈಶಸಕ ೂಿಂಡು, ದುುಃಖ-

ಕಷ್ಟಗಳನಾರಿರ್ು, ಸಮೃದಿಧರ್ನುಾ ಕುರಿರ್ು ವಚಾರ ಮಾಡಿ ಒಳ ಿರ್ ಸೌಕರ್ಶವನುಾ ಪರಜಾಜನರಿಗಾಗಿ ನಿಮಾಶಣ

ಮಾಡಿದನು. ಇದರಿಿಂದಲ ಪರಜ ಗಳು ಉನಾರ್ರ್ಾದ ಸಮೃದಧ, ಪರಗತ್ತರ್ನುಾ ಕಿಂಡುಕ ೂಳಿಲ್ಲಕ ಾ ಸಾಧಾರ್ಾಯರ್ು.
ರಾಜನಿೀತ್ತ ವಶಾರದ ಪರಹಸತನು ಚಾರ್ಾಕ್ಷನಾಗಿರುವುದರಿಿಂದ ಮಿಂತ್ತರಮಿಂಡಲವೂ ಲಿಂಕ ರ್ ಸವಶತ ೂೀಮುಖ

ಅಭಿವೃದಿಧಗಾಗಿ ಕಾರ್ಶಕ ೈಿಂಕರ್ಶವನುಾ ಕ ೈಗ ೂಿಂಡು ರ್ರಮಿಸತ ೂಡಗಿರ್ುತ. ಅಿಂತ ಯೆೀ ರಾಷ್ರ ಮರ್ುತ ಪರಜ ಗಳ
ರಕ್ಷರ್ ಗ ರಾಷ್ರ ಸಾರ್ಿಂ ಸ ೀವಕ ಸಿಂಘದ ನಿಮಾಶಣ ಮಾಡಿದರ ಉರ್ತಮರ್ಾದ ರಕ್ಷರ್ ರ್ು ದ ೂರ ರ್ುರ್ತದ

ಎಿಂದು ವಭಿೀಷ್ಣನು ಹ ೀಳಿದನು. ಆದುರಿಿಂದ ನಮಮ ಲಿಂಕ ರ್ಲ್ಲಿ ರಾಷ್ರದ ಒಬ ೂಬಬಬ ಪರಜ ರ್ನುಾ ಬಿಡದ ಚಚಿಶಸ

ಸಾಿಂಘಿಕರ್ಾಗಿ ಒಿಂದುಗೂಡಿ ರಾಷಿರೀರ್ ಸಾರ್ಿಂ ಸ ೀವಕ ಸಿಂಘವನುಾ ಕಟಿಟ ಮುನಾಡ ಸಬ ೀಕು. ಇದರಿಿಂದ

ಅನಾಾರ್, ಮೊೀಸ, ವಿಂಚನ ರ್ನುಾ ರ್ಡ ದು ಪರಜಾ ಜನರ ರಕ್ಷರ್ ರ್ನುಾ ಮಾಡಲ್ಲಕ ಾ ಸಹಾರ್ರ್ಾಗುರ್ತದ .

ರ್ಾಣಿಜಾ, ಕ ೈಗಾರಿಕ , ಬ ಳ ರ್ ರಕ್ಷರ್ ಗ , ಕಳಿರ್ನದ ವರ ೂೀಧಕ ಾ ರ್ುಿಂಬಾ ಸಹಾರ್ರ್ಾಗುರ್ತದ ಎಿಂದು

ವಭಿೀಷ್ಣನು ನುಡಿದನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಎಲಿರೂ ಒಪಿಪಗ ರ್ನುಾ ಸೂಚಿಸ ಸಿಂಘದ ನಿಮಾಶಣರ್ಾಯರ್ು. ಪರಜಾಜನರ

ರಕ್ಷರ್ ಯೆೀ ವಭಿೀಷ್ಣನ ಧ್ ಾೀರ್ ಧ್ ೂೀರರ್ ಯಾಗಿರ್ುತ. ಲಿಂಕಾನಗರ ರಕ್ಷರ್ ಗ ಲಿಂಕಿಣಿಯೆಿಂಬ ರಾಕ್ಷಸರ್ನೂಾ

ಬರಹಮದ ೀವನ ೀ ನಿರ್ಮಿಸದುನು. ಅವಳ ಲಿಂಕ ರ್ನುಾ ಸುರಕ್ಷ್ರ್ರ್ಾಗಿ ರಕ್ಷ್ಸಕ ೂಿಂಡ ಬಿಂದಿದುಳು. ದರ್ಮುಖನ

ಆಡಳಿರ್ದಲ್ಲಿರ್ೂ ಬರಹಮದ ೀವನ ಅಪಪರ್ ರ್ಿಂತ ನಗರ ರಕ್ಷರ್ ರ್ನೂಾ ಲಿಂಕಿಣಿಗ ವಹಸಕ ೂಟ್ುಟ, ಅವಳನ ಾ ಪುನುಃ

ನ ೀಮಿಸಕ ೂಿಂಡು ಲಿಂಕಿಣಿರ್ನ ಾೀ ಗೌರವಸದನು. ಮರ್ುತ ಅವಳ ಸಹಾರ್ಕ ಾಿಂದು ಅವಳ ಕ ೈಕ ಳಗ ದ ೂಡಡ

ಸ ೈನಾವನೂಾ ಕ ೂಟ್ಟನು. ಆದರ ಲಿಂಕಿಣಿರ್ು ಇಲ್ಲಿರ್ವರ ಗ ಲಿಂಕ ರ್ ನಗರ ರಕ್ಷರ್ ರ್ನುಾ ನಾನ ೂಬಬಳ ೀ

ಮಾಡಿದ ುನು. ನನಾ ಕ ೈಕ ಳಗ ಸಹಾರ್ರ್ ೀ ಬ ೀಡ, ನಾನು ಸಾರ್ಿಂರ್ರಳು. ನಾನ ೂಬಬಳ ೀ ಲಿಂಕಾನಗರವು

ಹಾಳಾಗದಿಂತ ರಕ್ಷರ್ ರ್ನುಾ ಮಾಡುತ ತೀನ ಎಿಂದು ಲಿಂಕಾನಗರ ರಕ್ಷರ್ ರ್ನುಾ ಲಿಂಕಿಣಿಯೆೀ ಒಪಿಪಕ ೂಿಂಡಳು.
ದರ್ಕಿಂಠನಿಗ ಕ ೂೀಪರ್ ೀರಿದುನುಾ ಕಿಂಡು ಪರಹಸಾನೂ ಮೊದಲ್ಲನಿಿಂದಲ ೀ ರಕ್ಷರ್ ಮಾಡುತ್ತತರುವವಳಾದುರಿಿಂದ

ಅವಳಿಗ ಹ ಚಿಚನ ಸಹಾರ್ವೂ ಬ ೀಡರ್ ಿಂದು ಸಮಾಧ್ಾನಗ ೂಳಿಸದನು. ಬಹು ದ ೂಡಡ ಸಿಂಖ ಾರ್ಲ್ಲಿ ಸ ೈನಾವು

ಸಿಂಗರಹರ್ಾಗಿ, ಲಿಂಕ ರ್ಲ್ಲಿ ರಕ್ಷರ್ ರ್ನುಾ ವಹಸಕ ೂಿಂಡಿರ್ು. ದರ್ಮುಖನು ಎಿಂಟ್ು ಮಿಂತ್ತರ(ಅಷ್ಟ ಸಚಿವ

ಎಿಂದು)ಗಳನುಾ ನ ೀಮಿಸಕ ೂಿಂಡನು. ಆ ಮಿಂತ್ತರಗಳ ಕ ೈಕ ಳಗ ದ ೂಡಡ ದ ೂಡಡ ಸ ೈನಾವನ ಾೀ ನ ೀಮಿಸದುನು. ಎಲಿ

ಮಿಂತ್ತರಗಳಿಗ ಅಿಂಗ ರಕ್ಷಕರನುಾ ನಿರ್ಮಿಸದುನು. ಈಗ ಲಿಂಕ ರ್ಲ್ಲಿ ಸಹಸರ ಸಿಂಖ ಾರ್ಲ್ಲಿ ರಾಕ್ಷಸರು ಬ ಳ ದು

ಬಹಳ ದ ೂಡಡದಾದ ರಾಕ್ಷಸ ರಾಜಾರ್ಾಗಿ ಪರಿರ್ಾಮಗ ೂಿಂಡಿರ್ು. ದರ್ಕಿಂಠನು ರ್ನಾ ಮಿರ್ರರಾದವರನ ಾೀ ಹದಿನ ಿಂಟ್ು

ಅಕ್ ೂೀಹಣಿ ಮೂಲ ಬಲವನುಾ ಹ ೂಿಂದಿಸಕ ೂಿಂಡನು. ಸ ೈನಾವನುಾ ಸಿಂಘಟಿಸ ಇಟ್ುಟಕ ೂಿಂಡನು. ವಭಿೀಷ್ಣನ

ಅಿಂಕ ರ್ಲ್ಲಿರ್ೂ ಬಹಳ ದ ೂಡಡ ಸಿಂಖ ಾರ್ಲ್ಲಿ ಸ ೈನಾವನುಾ ಇಡಲಾಯರ್ು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಕುಿಂಭಕಣಶನಿಗೂ

ಸ ೈನಾವನುಾ, ಅಿಂಗರಕ್ಷಕನುಾ ಇಡಲಾಯರ್ು. ಲಿಂಕಾಪಟ್ಟಣದಲ್ಲಿ ನಿರ್ಾನೂರ್ನರ್ಾಗಿ ಉದಾಾನಗಳು, ವಹಾರ

ಮಿಂಟ್ಪಗಳು, ಪರಮೊೀದ ಗರಹಗಳು, ರಾಜಬಿೀದಿಗಳು ವಸಾತರರ್ಾಗಿ ನಿಮಾಶಣ ಮಾಡಿದುರು. ಅಿಂತ ಯೆ ವಲಾಸ

ಭವನಗಳು, ರ್ೃಿಂಗಾರ ಸೌಧಗಳನುಾ ನಿಮಾಶಣ ಮಾಡಿದುರು. ಮಾಯಾವರ್ೂ, ಮಾಯಾ ವದಾಾನಿಪುಣನೂ

ಆದ ಮಾರಿೀಚನು ಕ ೈಕಸ ಗ ಸಹ ೂೀದರನು, ದರ್ಮುಖನಿಗ ಉದ ೀರ್ಕನಾದನು. ಅವನ ಕಾನೂನು

ಸಚಿವನಾದನು. ಸುಮಾಲ್ಲಗೂ ಮತ ತ ಕ ೈಕಸ ಗೂ ಅವರ ನಿರಿೀಕ್ ರ್ಿಂತ ಅವರ ಇಷಾಟಥಶವೂ ನ ರರ್ ೀರಿ ಕ ೈಗೂಡಿ

ಬಿಂದಿತ ಿಂದು ಮಹದಾನಿಂದರ್ ೀ ಆಯರ್ು. ರಾಕ್ಷಸರ ಲಿರೂ ರಾಕ್ಷಸ ರಾಜಾವನ ಾೀ ಸ ೀರಿ ರಾಕ್ಷಸ ಸಾಮಾರಟ್ನ

ಆಳಿಾಕ ಗ ಒಳಪಟ್ುಟ ಇರುವುದರಿಿಂದ ಮನಸುಗ ನ ಮಮದಿ ಕಿಂಡುಕ ೂಿಂಡರು. ಮರ್ುತ ಅನ ೀಕ ರಾಕ್ಷಸರು ರ್ಪಸುು

ಮಾಡಿ ರ್ಮಮ ರ್ಕಿತರ್ನುಾ ಹ ಚಿಚಸಕ ೂಿಂಡರು. ದರ್ಕಿಂಠನೂ ಮಾರ್ರಭಕತನಾಗಿರುವುದರಿಿಂದಲೂ ಪಿರೀತ್ತಯಿಂದಲೂ

ಕ ೈಕಸ ರ್ನುಾ ಆದರಿಸ ಶರಸಾಷಾಟಿಂಗ ನಮಸಾಾರ ಮಾಡುತ್ತತದುನು. ಇದರಿಿಂದ ಕ ೈಕಸ ರ್ು ರಾಜಮಾತ ಯಾಗಿ

ರಾಕ್ಷಸರ ಭಾಗಾದ ೀವತ ಯಾಗಿ ಕಿಂಗ ೂಳಿಸದಳು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ರ್ನಾ ಮಕಾಳನುಾ ರ್ನಾ ಪತ್ತ ವರ್ರವಸುವನ ಬಳಿ
ಕರ ದುಕ ೂಿಂಡು ಹ ೂೀಗಿ ಪತ್ತರ್ನುಾ ಕಿಂಡು ಪತ್ತರ್ ಪಾದಕ ಾರಗಿ ನನಾನೂಾ ನನಾ ಮಕಾಳನೂಾ ಕ್ಷಮಿಸಬ ೀಕ ಿಂದು

ಕ್ಷಮರ್ನೂಾ ಯಾಚಿಸದಳು. ಆಗ ವರ್ರವಸುವೂ ನಿೀನೂ ಇಲ್ಲಿಯೆೀ ರ್ಾಸಮಾಡ ಿಂದು ನುಡಿದನು. ಅವಳ

ಮಕಾಳ ಲಿರೂ ರ್ಿಂದ ಗ ಶರಸಾಷಾಟಿಂಗ ನಮಸಾಾರವನುಾ ಮಾಡಿದರು.

ರಾಕ್ಷಸ ಸಾಮಾರಜಾದ ಅಧಿದ ೀವತ ಎಿಂದು ಹ ೂಗಳಿಕ ಗ ಪಾರ್ರಳಾದ ಕ ೈಕಸ ರ್ೂ ಎಷ ಟೀ ಐಸರಿಯಿಂದ
ಕೂಡಿದುರೂ ರ್ನಾ ಪತ್ತ ವರ್ರವಸುವನ ೂಿಂದಿಗ ರ್ಾಸಮಾಡಿ ರ್ನಾ ಪತ್ತರ್ ಒತ್ತತನಲ ಿೀ ಇದುು ಶವನನೂಾ ಕುರಿರ್ು

ಆರಾಧಿಸುತ್ತತದುಳು. ಅರ್ಾಿಂರ್ ಭಕಿತಯಿಂದ ಪರಮಶವನನುಾ ಧ್ಾಾನಿಸ, ಪೂಜಸ ಆರಾಧಿಸುತ್ತತದುಳು. ಒಿಂದು ದಿನ

ದರ್ಮುಖನು ರ್ನಾ ತಾಯರ್ನುಾ ಕಿಂಡು ನಿರ್ಾದಿಂತ ನಮಸಾಾರ ಮಾಡಲ್ಲಕ ಾ ಶ ಿೀಷಾಮರ್ಮಕ ಪವಶರ್ ಪರದ ೀರ್ಕ ಾ

ಬಿಂದನು. ವರ್ರವಸುವನ ಆರ್ರಮದ ೂಳು ಹ ೂಕಿಾ ಸುರ್ತಲೂ ನ ೂೀಡಿದನು. ಎಲ್ಲಿರ್ೂ ತಾಯರ್ನುಾ ಕಾಣದ ೀ

ದ ೀರ್ಾಲರ್ವನುಾ ನ ೂೀಡಿದನು. ಕ ೈಕಸ ರ್ೂ ಪರದ ೂೀಷ್ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಶವನನ ಾ ಪಾರರ್ಥಶಸುತ್ತದುಳು. ಅಿಂತ ಯೆ

ರ್ನಮರ್ಳಾಗಿದುಳು. ತಾಯರ್ನುಾ ದೃಷಿಟ ಇಟ್ುಟ ನ ೂೀಡಿದ ದರ್ಮುಖನು ಶವರ್ಕಿತರ್ರನುಾ ತಾಯರ್

ಪಾರಥಶನ ರ್ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಪರರ್ಾಕ್ಷರ್ಾಗಿ ದರ್ಶನಮಾಡಿ ಪಾರರ್ಥಶಸಕ ೂಳುಿವಿಂತಾಗಬ ೀಕ ಿಂದು ದರ್ಮುಖನು

ಕ ೈಲಾಸಕ ಾ ಹ ೂೀದನು. ಕ ೈಲಾಸದ ಬಾಗಿಲ್ಲನಲ್ಲಿಯೆೀ ಶವನನುಾ ಕುರಿರ್ು ರ್ಪಸುು ಮಾಡಲು ತ ೂಡಗಿದನು. ಅವನ

ರ್ಪಸುಗ ಮಚಿಚದ ಪರಮಶವನು ಪರರ್ಾಕ್ಷರ್ಾಗಿ ದರ್ಶನವನುಾ ಕ ೂಟ್ುಟ ಪರರ್ಾಕ್ಷರ್ಾದನು. ದರ್ಮುಖ ನಿನಾ

ಇಷಾಟಥಶರ್ ೀನು? ಎಿಂದು ಕ ೀಳಿದನು. ದರ್ಮುಖನು-ಶವನ ೀ, ಭಕತಬಿಂಧುರ್ ೀ, ಶವರ್ಕಿತರ್ರು ಲಿಂಕ ರ್ಲ್ಲಿ ನ ಲ ಸ,

ಪಾರಥಶನ ಮಾಡಿದವರಿಗ ನಿರ್ಾ ಪರರ್ಾಕ್ಷ ದರ್ಶನವನುಾ ಕ ೂಡಬ ೀಕು. ಇದ ೀ ನನಾ ಇಷಾಟಥಶವನುಾ

ನ ರರ್ ೀರಿಸಕ ೂಡ ಿಂದು ಬ ೀಡುತಾತ ಶರಸಾಷಾಟಿಂಗ ನಮಸಾಾರವನುಾ ಮಾಡಿದನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಶವನು ಹಾಗ ೀ

ಆಗಲ್ಲ ಎಿಂದನು. ಅಲ್ಲಿಯೆೀ ನಿಿಂರ್ ಸೌಿಂದರ್ಶರಾಶಯಾದ ಪಾವಶತ್ತದ ೀವರ್ನುಾ ಕಿಂಡನು. ಶವನ ಈ

ಸೌಿಂದರ್ಶರಾಶಯಾದ ಪಾವಶತ್ತ ದ ೀವರ್ನುಾ ನನಗ ಕ ೂಡಬ ೀಕ ಿಂದು ಶವನನ ಾ ಪಾರರ್ಥಶಸಕ ೂಿಂಡನು. ಶವನು

ರ್ಥಾಸುತ ಎಿಂದು ಪಾವಶತ್ತರ್ನುಾ ಕರ ದುಕ ೂಿಂಡು ಹ ೂೀಗು ಎಿಂದು ಶವನು ಅದೃರ್ಾರ್ಾದನು. ದರ್ಮುಖನು

ಪಾವಶತ್ತದ ೀವರ್ನುಾ ನ ೂೀಡಿ, ನಿೀನು ನನಾ ಜ ೂತ ರ್ಲ್ಲಿ ಬಾ, ನಿನಾನುಾ ಪರಶವನು ನನಗ ಕ ೂಟಿಟದಾುನ ಎಿಂದು

ಹ ೀಳಿದನು. ಶವನ ೂಬಬ ಬ ೂೀಳ ರ್ಿಂಕರನೂ ಆಯರ್ು, ನಾನು ನಿನಾ ಜ ೂತ ರ್ಲ್ಲಿ ಬರುವುದಿಲಿ. ನಿನಾ ಹಿಂದ

ನಡ ದುಕ ೂಿಂಡ ಬರುತ ತೀನ . ಆದರ ಒಿಂದು ರ್ರರ್ುತ, ನಿೀನು ಹಿಂದ ತ್ತರುಗಿ ನ ೂೀಡಬ ೀಡ, ನನಗಿಿಂರ್ಲೂ ಮುಿಂದ

ನಡ ರ್ುರ್ತಲ ಹ ೂೀಗಬ ೀಕು ಎಿಂದು ಹ ೀಳಿದಳು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ದರ್ಕಿಂಠನು ಪಾವಶತ್ತರ್ನುಾ ಹ ೂರಡಿಸ ತಾನು

ಮುಿಂದ ಹ ೂರಟ್ನು. ನಡ ದು ನಡ ದು ಬಹಳ ದೂರಕ ಾ ಬಿಂದನು. ಪಾವಶತ್ತರ್ನುಾ ನ ೂೀಡಬ ೀಕ ಿಂದು

ದರ್ಮುಖನೂ ಹಿಂದ ತ್ತರುಗಿ ನ ೂೀಡಿದನು. ಪಾವಶತ್ತ ದ ೀವರ್ು ಮಹಾಕಾಳಿರ್ ಅವತಾರ ತಾಳಿದಳು.

ಪಾವಶತ್ತ ದ ೀವರ್ ದರ್ಮುಖನು ಧ್ ೈರ್ಶ ಕಳ ದುಕ ೂಳುಿವಿಂತ ಮಾಡಿದಳು. ದರ್ಮುಖನು ಹ ದರಿ

ಓಡತ ೂಡಗಿದನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಪಾವಶತ್ತದ ೀವರ್ೂ ಭದರಕಾಳಿಯಾಗಿ ಅಲ್ಲಿಯೆೀ ನಿಿಂರ್ಳು. ದರ್ಮುಖನು
ದಾರಿಕಾಣದ ಬರಿಗ ೈರ್ಲ್ಲಿ ಲಿಂಕ ಗ ಬರುರ್ಾಗ ದಾರಿರ್ಲ್ಲಿ ರಾಕ್ಷಸಶಲ್ಲಪ ಮಯಾಸುರನು ರ್ನಾ ಮಗಳೂ

ಮಿಂಡ ೂೀದರಿರ್ನುಾ ಹ ೂರಡಿಸ ವರಾನ ೇ಼ ಾೀರ್ ಗ ಕರ ದುಕ ೂಿಂಡು ಬರುತ್ತತದುನು. ಅದ ದಾರಿರ್ಲ್ಲಿ ರ್ಿಂದ -ಮಗಳು

ದರ್ಮುಖನಿಗ ದುರಾಗಿ ಮಾಗಶವನುಾ ಕರಮಿಸುತಾತ ಬಿಂದರು. ಅಿಂತ ಯೆ ದರ್ಮುಖನು ಸೌಿಂದರ್ಶ ಖನಿ ಬಹು

ಸುಿಂದರಿಯಾದ ಮಿಂಡ ೂೀದರಿರ್ ಅಿಂಗಾಿಂಗ ಸೌಿಂದರ್ಶವನುಾ ನ ೂೀಡಿ ನ ೂೀಡಿ, ಎತ್ತತ ಕಟಿಟದ ಕ ೀರ್ಪಾರ್,

ಹಾರಾಡುವ ಮುಿಂಗುರುಳು, ಬಹು ಸುಿಂದರಿರ್ು, ಇವಳಾರು? ಎಿಂದು ರ್ನಾಲ್ಲಿ ರ್ಕಶಮಾಡಿಕ ೂಿಂಡು, ಅರ್ಾಿಂರ್

ವನರ್ದಿಿಂದ ಕೂಡಿದವನಾಗಿ, ಓ ಸೌಿಂದರ್ಶ ಖನಿಯೆೀ, ನಿೀನಾರು? ಎಲ್ಲಿಿಂದ ಬಿಂದ ? ಎಿಂದು, ನಿನಾ

ನಾಮಾಿಂಕಿರ್ರ್ ೀನು? ಎಿಂದು ಕ ೀಳಿದನು. ಮಯಾಸುರನು ಓರ ಯಾಗಿ ನಿಿಂರ್ುಕ ೂಿಂಡನು. ದರ್ಕಿಂಠನಿಗ

ಎದುರಾಗಿಯೆೀ ನಿಿಂತ್ತರುವ ಬಹುಚಲುರ್ ರ್ನುಾ ವನರ್ದಿಿಂದಲ ೀ ಮಾರ್ನಾಡಿಸುತಾತ ಇರುರ್ಾಗ, ನಾನು

ಮಯಾಸುರನ ಪುತ್ತರರ್ು, ನನಾ ರ್ಿಂದ ರ್ವರು ವರಾನ ಾೀಷ್ರ್ ಗ ನನ ೂಾಡನ ಹ ೂರಟ್ು ಮಾಗಶವನೂಾ

ಕರಮಿಸುತಾತ ಬಿಂದಿರುರ್ ವು. ನಿಮಮನುಾ ನ ೂೀಡಿ ನಿಿಂರ್ುಕ ೂಿಂಡ ವು. ನಾನೂ ಮಯಾಸುರನ ಮಗಳು, ನನಾ

ನಾಮಾಿಂಕಿರ್ವು ಮಿಂಡ ೂೀದರಿ ಎಿಂದು. ನಿೀರ್ಾರು? ನ ೂೀಡಿದರ ಬಹು ಸುಿಂದರನು, ಸುಗಿಂಧ ಸುರ್ಾಸನ ರ್ು

ಪರಿಮಳವನುಾ ಸೂಸುತ್ತತದ . ನ ೂಸಲಲ್ಲಿ, ಚಿಂದನದ ತ್ತಲಕ, ಅದಕ ೂಪುಪವ ಕವಚ ಕಿರಿೀಟ್, ಕಿಂಠಹಾರ ಕಿಂಕರ್ಾಧಾ

ಅಲಿಂಕಾರ, ಮಹಾಮೀಧ್ಾವರ್ೂ ಬಹುಸುಿಂದರನೂ ಆಗಿರುವ ನಿೀರ್ಾರು? ಯಾವ ದ ೀರ್ದ ದ ೂರ ರ್ು ಎಿಂದು

ಮಿಂಡ ೂೀದರಿರ್ೂ ಕ ೀಳಿದಳು. ಓ ಸುಿಂದರಿ, ನಾನು ಸಾಣಶಲಿಂಕ ರ್ ದ ೂರ ರ್ು, ದರ್ಮುಖನ ಿಂಬ

ನಾಮಾಿಂಕಿರ್ವು. ನನಾನುಾ ನಿೀನೂ ವರ್ಾಹರ್ಾಗಬ ೀಕು ಎಿಂದು ಹ ೀಳಿದನು. ನನಾ ಪಿರ್ನ ೂಪಿಪದರ ನಾನು
ನಿಮಮನುಾ ವರ್ಾಹರ್ಾಗುತ ತೀನ ಎಿಂದು ಮಿಂಡ ೂೀದರಿರ್ು ನುಡಿದು ನಾಚಿದಳು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಮಯಾಸುರನು

ಎದುರಾಗಿ ಬಿಂದು ಮಿಂಡ ೂೀದರಿರ್ನುಾ ತ ೂೀರಿಸ, ನಾವೂ ವರವನುಾ ಹುಡುಕುವುದಕ ಾ ಹ ೂರಟಿದ ುೀರ್ . ನಾನು

ದಾನವ ಶಲ್ಲಪ ಮರ್ನ ಿಂಬವನು. ನಿೀವು ಲಿಂಕ ರ್ ಸಾವಶಭೌಮರು. ನನಾ ಪುತ್ತರರ್ನುಾ ನಿಮಗ ಕ ೂಡುರ್ ನು

ಎಿಂದು ಹ ೀಳಿದನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ರ್ುಕಾರಚಾರ್ಶರು ಶಷ್ಾರ ೂಡಗೂಡಿ ಅಲ್ಲಿಗ ಬಿಂದು ರ್ಲುಪಿದರು. ಅಿಂತ ಯೆೀ
ಬ ೀಸಗ ರ್ ವಹಾರ ಮಿಂಟ್ಪದಲ್ಲಿ ರ್ುಕಾರಚಾರ್ಶರು ಮಿಂಡ ೂೀದರಿರ್ನುಾ ದರ್ಮುಖನಿಗ ಕ ೂಟ್ುಟ ಲಗಾ

ಮಾಡಿಸದರು. ದರ್ಮುಖನು ಮಿಂಡ ೂೀದರಿರ್ ಸೌಿಂದರ್ಶಕ ಾ ಮನಸ ೂೀರ್ನು. ಹಳದಿ ಮಿಶರರ್ ಬಿಳಿರ್ ಬಣು

ಅಿಂಗಾಿಂಗ ಸೌಿಂದರ್ಶ, ಕಪಾಪದ ಮುಿಂಗುರುಳು, ಕಮಲದ ಎಸಳಿನಿಂತ್ತರುವ ಕಣುುಗಳು, ಸಿಂಪಿಗ ಮೊಗಿಿನಿಂರ್ಹ

ಮೂಗು, ಹ ೂಳ ದು ಮಿನುಗುವ ಮುಖಕಾಿಂತ್ತ ದರ್ಮುಖನು ದಿಂರ್ಪಿಂಕಿತರ್ನುಾ ಮರ್ುತ ಮರ್ುತ ಮಿಂಡ ೂೀದರಿರ್

ಸೌಿಂದರ್ಶಕ ಾ ಮನಸ ೂೀರ್ನು.

ಮಿಂಡ ೂೀದರಿರ್ು ಲಿಂಕಾಸಾಮಾರಜಾದ ಸಾವಶಭೌಮನು ಬಹು ಸುಿಂದರನು ಎಿಂದು ಆನಿಂದಿಸದಳು ಮರ್ುತ

ಅನನಾ ಪತ್ತವರತ ಯಾಗಿಯೆೀ ಸ ೀವಸ ಪಿರೀತ್ತಸದಳು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ದರ್ಮುಖನು ಮಿಂಡ ೂೀದರಿರ್ನುಾ ಕ ೈಹಡಿದು

ಕರ ದುಕ ೂಿಂಡು ಹ ೂೀಗಿ ಕ ೈಕಸ ರ್ ಪಾದಕ ಾರಗಿ ಸ ೂಸ ಯೆಿಂದು ಒಪಿಪಸದನು. ಕ ೈಕಸ ರ್ೂ ಮಗಳ ೀ, ಎಿಂದು

ಕ ೈಹಡಿದು ರ್ನಾಾಸನದಲ್ಲಿ ಕುಳಿಿರಿಸಕ ೂಿಂಡಳು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಮಿಂಡ ೂೀದರಿಯೆೀ ರ್ನಾ ಪತ್ತರ್ ಒತ್ತತನಲ್ಲಿ ಕ ೈಕಸ ರ್

ಪಾದಕ ಾರಗಿ ಆಶೀರ್ಾಶದವನುಾ ಪಡ ದಳು. ಕ ೈಕಸ ರ್ು ಒಳ ಿದಾಗಲ್ಲೀ, ಅಖಿಂಡ ಸೌಭಾಗಾವತ್ತಯಾಗ ಿಂದು ಹರಸ

ಆಶೀವಶದಿಸದಳು. ಲಿಂಕ ರ್ಲ್ಲಿ ರ್ುಕಾರಚಾರ್ಶರು ವಧು ಪರರ್ ೀರ್ಕ ಾ ಅಣಿಗ ೂಳಿಸದರು. ಮರವಣಿಗ ರ್ಲ್ಲಿರ್ೂ,

ನಾನಾ ರ್ಾದಾ ನೃರ್ಾಗಳಿಿಂದಲೂ,, ರಥರ್ ೀರಿ ದರ್ಮುಖನ ಅರಮನ ರ್ನುಾ ದರ್ಮುಖ ಮಿಂಡ ೂೀದರಿರ್ರು

ಪರರ್ ೀರ್ ಮಾಡಿದರು. ರರ್ಾಖಚಿರ್ರ್ಾದ ಸುವಣಶಸಿಂಹಾಸನದಲ್ಲಿ ರಾವಣ ಮಿಂಡ ೂೀದರಿರ್ರು ಕುಳಿರ್ು

ಶ ್ೀಭಿಸದರು. ರ್ೃಿಂಗಾರವದನ ರ್ರ ಲಿ ಆರತ್ತ ಬ ಳಗಿ ಅಕ್ಷತ ರ್ಳಿದರು. ಪುರಜನರಿಗ ನಾನಾ ರ್ರದ ಭಕ್ಷಯ-

ಭ ೂೀಜನಾದಿಗಳು, ದಾನ-ಧಮಶಗಳ ಲಿವೂ ನಡ ದವು. ಅಿಂತ ಯೆ ದರ್ಮುಖನ ಒತ ೂತಲ್ಲಿ ಸಿಂಹಾಸನವನ ಾೀರಿ

ಮಿಂಡ ೂೀದರಿರ್ೂ ಲಿಂಕ ರ್ ಸಾಮಾರಜ್ಞಿ ಎಿಂದು ಪರಸದಧಳಾದಳು. ಮಯಾಸುರನು ಕ ೈಕಸ ರ್ಲ್ಲಿ ರ್ನಾ ಮಗಳು

ಮಿಂಡ ೂೀದರಿರ್ು ಬಹುಸುಿಂದರಿರ್ು, ಅಿಂತ ಯೆೀ ವದಾಾಪಾರಿಂಗತ ರ್ೂ, ಜ್ಞಾನಿರ್ೂ, ಭಕತಳೂ ಇರುವಳು.
ಆದುರಿಿಂದಲ ೀ ಲಿಂಕ ರ್ ಸಾವಶಭೌಮನನ ಾೀ ವರಿಸ ಲಿಂಕ ರ್ ಸಾಮಾರಜ್ಞ ಯೆೀ ಆಗಿರುವಳು ಎಿಂದು ಸಿಂರ್ಸಪಟ್ುಟ

ಆನಿಂದರ್ುಿಂದಿಲನಾದನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಕ ೈಕಸ ರ್ ದರ್ಮುಖನನುಾ ಸಿಂಧಿಸ, ಪುರ್ರನ ಎಿಂದು ನ ೂಸಲೂ

ರ್ಲ ರ್ನುಾ ರ್ನಾ ಕ ೈಯಿಂದಲ ಮೃದುರ್ಾಗಿ ಅಮುಕಿ, ನಿನಾ ರ್ಿಂದ ರ್ು ರ್ಪಸುನಲ್ಲಿ ತ ೂಡಗಿದಾುರ . ನಿೀನೂ ನಿನಾ

ಸಹ ೂೀದರಿ ಸಹ ೂೀದರರಿಗೂ ವರ್ಾಹವನುಾ ಮಾಡಿಸು ಎಿಂದು ನುಡಿದು, ಮಿಂಡ ೂೀದರಿರ್ ಗುಣ-ಸಾಭಾವವನುಾ

ಕ ೂಿಂಡಾಡಿದಳು. ರಾವಣನಿಗ ಮಹದಾನಿಂದರ್ಾಯರ್ು. ಜ ಾೀಷ್ಾಪುರ್ರನೂ ರ್ಿಂದ ರ್ ಸಮಾನನಾಗಿಯೆೀ ಇರಬ ೀಕು.

ಆದುರಿಿಂದಲ ೀ ದರ್ಮುಖ, ನಿೀನ ೀ ನಿನಾ ಸಹ ೂೀದರ ಸಹ ೂೀದರಿರ್ ವರ್ಾಹವನುಾ ಮಾಡಿಸು, ನಿನಗ

ಒಳ ಿರ್ದಾಗಲ್ಲ ಎಿಂದು ನುಡಿದು ಹರಸದಳು. ಅಿಂತ ಯೆ ದರ್ಮುಖನು-ಅಮಮ ನಿನಾ ಆಜ್ಞ ರ್ನುಾ ಶರಸಾವಹಸ,

ಕುಿಂಭಕಣಶ ವಭಿೀಷ್ಣ ರ್್ಪಶನಖಿರ್ರ ವರ್ಾಹ ಮಾಡಿಸುತ ತೀನ . ಅಿಂತ ಯೆೀ ನಿನಾ ಆಶೀರ್ಾಶದವೂ ನನಗಿರಲ್ಲ

ಎಿಂದು ನುಡಿದನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ವಧು-ವರರ ಅನ ಾೀಷ್ಣಕ ಾ ಪರಹಸಾನನುಾ ನಿರ್ಮಿಸದನು. ಪರಹಸಾನು ಬಲ್ಲಚಕರವತ್ತಶ

ಪುತ್ತರರ್ನುಾ, ಗಿಂಧವಶ ರಾಜಕುಮಾರಿರ್ನುಾ ರ್ರಬಹುದು. ರ್್ಪಶನಖಿಗ ವದಾಜೆೀವನನುಾ ಸೂಚಿಸದನು.

ಅಿಂತ ಯೆೀ ದರ್ಕಿಂಠನು ಬಲ್ಲಚಕರವತ್ತಶರ್ ಪುತ್ತರ ವೃರ್ಾಜಾಾಲ ರ್ನುಾ, ಶ ೈಲೂಷ್ನ ಿಂಬ ಗಿಂಧವಶರಾಜನ ಪುತ್ತರ

ಸುರಮರ್ನುಾ ಕರ ಸಕ ೂಿಂಡನು. ಬಿೀಗರ ಲಿ ಬಿಂದು ಸ ೀರಿದುರು. ರ್್ಪಶನಖಿಗ ರ್ೃಿಂಗಾರ ಮಿಂಟ್ಪದಲ್ಲಿ

ವದಾಜೆೀವನಿಗ ಕ ೂಟ್ುಟ ದರ್ಮುಖನು ಧ್ಾರ ಯೆರ ದು ವರ್ಾಹ ಮಾಡಿಸದನು. ನವವಧು-ವರರು ಶ ್ೀಭಿಸದರು.

ಅಿಂತ ಯೆೀ ಕುಿಂಭಕಣಶ ವಭಿೀಷ್ಣರು ದಿಬಬಣ ಮರವಣಿಗ ರ್ನೂಾ ಮಾಡಿದರು. ರ್ುಭ ಮುಹೂರ್ಶದಲ್ಲಿ ನಾನಾ

ಸಾರದ ರ್ಾದಾಗಳು ಮೊಳಗಿದವು. ಸುಮಿಂಗಲ ರ್ರ ಕಲರ್ ಕನಾಡಿರ್ನುಾ ಹಡಿದು ಎದುರಿಗ ತ ೂೀರುರ್ತಲ ೀ

ಗಾರ್ನ-ನೃರ್ಾಗಳಿಿಂದಲೂ ಭ ೀರಿ-ಬಿರಿಸುಗಳ ರ್ಬುದಿಿಂದಲೂ ವರನ ಮರವಣಿಗ ರ್ೂ ಅರಮನ ರ್ ಅಿಂಗಳದ

ಸಾಣಶಖಚಿರ್ರ್ಾದ ಮಿಂಟ್ಪಕ ಾ ಬಿಂದು ನ ಲ ಸರ್ು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಬಲ್ಲ ಚಕರವತ್ತಶರ್ ಪುತ್ತರ ವೃರ್ರಜಾಾಲ ರ್ನುಾ

ಕುಿಂಭಕಣಶನಿಗ ಕ ೂಟ್ುಟ, ಶ ೈಲೂಷ್ ಎಿಂಬ ಗಿಂಧವಶರಾಜನ ಪುತ್ತರ ಸುರಮರ್ನುಾ ವಭಿೀಷ್ಣನಿಗ ಕ ೂಟ್ುಟ

ಸಡಗರದಿಿಂದಲ ೀ ವರ್ಾಹವನುಾ ಮಾಡಿದರು. ನಾನಾ ವಧದ ಭಕ್ಷಯ-ಭ ೂೀಜನಗಳಾದವು. ದಾನಧಮಶಗಳೂ

ನಡ ದವು. ವಭಿೀಷ್ಣ ಪತ್ತಾ ಸುರಮರ್ೂ ಜ್ಞಾನಿರ್ೂ ಒಳ ಿರ್ ಸಿಂಸಾಾರವನ ಾ ಪಡ ದವಳು, ರ್್ಪಶನಖಿರ್

ಉದುರ್ಾದ ದಿಂರ್ ಪಿಂಕಿತರ್ು ಉದುುದು ಉಗುರುಳಿಿಂದ ಬಹಳ ಕುರೂಪಿಯಾಗಿದುಳು. ಇವಳಿಗ ವದಾಜೆೀವ ಎಿಂಬ

ರಾಕ್ಷಸನ ಜತ ರ್ಲ್ಲಿ ವರ್ಾಹರ್ಾಗಿ ಅವಳು ಪತ್ತರ್ ಗೃಹಕ ಾ ಹ ೂರಟ್ು ಹ ೂೀದಳು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ವರ್ರವಸುವು

ಬಿಂದು ನ ೂೀಡಿದನು. ದರ್ಮುಖನು ರ್ನಾ ಮಾತ ೂೀಶರೀರ್ವರ ಿಂದು ಮಿಂಡ ೂೀದರಿರ್ ಸಹರ್ ಕ ೈಕಸ ರ್

ಪಾದಕ ಾರಗಿದನು. ಆಶೀರ್ಾಶದವನುಾ ಪಡ ದನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಕುಿಂಭಕಣಶ-ವರರ್ಾಜಾಾಲ ರ್ರು, ವಭಿೀಷ್ಣ-

ಸುರಮರ್ರು ಕ ೈಕಸ ರ್ ಪಾದಕ ಾರಗಿ ನಮಸಾಾರ ಮಾಡಿ ಆಶೀರ್ಾಶದವನುಾ ಪಡ ದರು. ಕ ೈಕಸ ರ್ು ರ್ನಾ

ಸ ೂಸ ರ್ರನುಾ ಬ ೀರ ಬ ೀರ ಯಾಗಿ ರ್ನಾ ಕ ೈತ ಕ ಾರ್ಲ್ಲಿ ಸಕಿಾಸ ಆಶೀರ್ಾಶದ ಮಾಡಿದಳು. ರ್್ಪಶನಖಿರ್ು ರ್ನಾ

ಪತ್ತರ್ ಸಹರ್ ಕ ೈಕಸ ರ್ ಪಾದಕ ಾರಗಿದಳು. ಕ ೈಕಸ ರ್ು ಪುತ್ತರರ್ನುಾ ರ್ಬಿಬಕ ೂಿಂಡು ಆನಿಂದಿಸದಳು. ಅಿಂತ ಯೆೀ

ರ್ನಾ ಪುತ್ತರ, ಪುರ್ರರ ಲಿರ ಉರ್ಾಷ ಶರ್ನುಾ ಕ ೀಳಿ, ಕರ್ಾುರ ನ ೂೀಡಬ ೀಕ ಿಂದು ವರ್ರವಸುವು ಲಿಂಕ ರ್ ಅರಮನ ಗ

ಬಿಂದನು. ಕ ೈಕಸ ರ್ೂ ರ್ನಾ ಮಕಾಳು, ಅಳಿರ್, ಸ ೂಸ ರ್ಿಂದಿರ ೂಿಂದಿಗ ವರ್ರವಸುವನ ಪಾದಕ ಾರಗಿ ನಮಸಾಾರ
ಮಾಡಿದರು. ವರ್ರವಸುವು ರ್ನಾ ರ್ಿಂದ ಪುಲಸಾ ಬರಹಮನನುಾ ಕರ ದುಕ ೂಿಂಡು ಬಿಂದನು. ಆಸನದಲ್ಲಿ ಕುಳಿಿರಿಸ,

ಅಘಾಶಗಳನುಾ ಮಾಡಿ, ಪಾದವನುಾ ಪೂಜ ಮಾಡಿ, ವರವನುಾ ಬ ೀಡಿದನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಪತ್ತಾ, ಪುರ್ರರು

ಆಸನಾಘಾಶಗಳನುಾ ಮಾಡಿದರು. ಪಾದವನುಾ ಪೂಜಸದರು. ಪುಲಸಾ ಬರಹಮನು ಎಲಿರಿಗೂ ಸದುಬದಿಧರ್ನುಾ

ಬ ೂೀಧಿಸದನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಹ ೂರಟ್ು ಹ ೂೀದನು. ವರ್ರವಸು ಕ ೈಕಸ ರ್ರು ಶ ಿೀಷಾಮರ್ಮಕ ಪವಶರ್ದ ಪರದ ೀರ್ಕ ಾ

ಹ ೂರಟ್ು ಹ ೂೀದರು. ದರ್ಮುಖಾದಿಗಳಿಗ ಒಿಂದು ಕಡ ಯಿಂದ ಬರಹಮದ ೀವನ ಅನುಗರಹದ ವರವು ಇನ ೂಾಿಂದು

ಕಡ ರ್ಲ್ಲಿ ಶರ್ಾನುಗರಹದ ನಿರ್ಾ ದರ್ಶನವು, ರ್ಿಂದ -ಮುತಾತರ್ರ ಅನುಗರಹ ಆಶೀರ್ಾಶದವು ದ ೂರ ಯರ್ು.

ಅಿಂತ ಯೆೀ ದರ್ಮುಖಾದಿ ರಾಕ್ಷಸರು ರ್ಮಮ ಉನಾತ್ತರ್ನುಾ ಕಿಂಡುಕ ೂಿಂಡರು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ದರ್ಮುಖನು

ಸಿಂಪತ್ತತನಿಿಂದಲೂ ಸುಖ-ಸಮೃದಿಧಯಿಂದಲೂ ಸಾಣಶಲಿಂಕ ರ್ ಸಾವಶಭೌಮನಾಗಿ ರಾಜಾರ್ಾಳುತ್ತತದುನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ

ರಾಕ್ಷಸರು ಕ ೈಕಸ ರ್ ಪರಭಾವದಿಿಂದ ನಮಮ ರಾಜಧ್ಾನಿರ್ನುಾ ನಾವು ಪಡ ದುಕ ೂಿಂಡು ಆನಿಂದದಿಿಂದಲೂ, ಸಕಲ

ಸಿಂಪದಭರಿರ್ರಾಗಿ ಕಾಲಕಳ ವಿಂತಾಯರ್ಲಿರ್ ಿಂದು ಆನಿಂದಿಸದರು.

ಒಿಂದು ದಿನ ಪಾರಥುಃಕಾಲದಲ್ಲಿ ದರ್ಮುಖನು ರ್ನಾ ತಾಯರ್ನುಾ ಕಿಂಡು ಮಾರ್ನಾಡಿ, ಆಶೀರ್ಾಶದ

ಪಡ ರ್ಬ ೀಕ ಿಂದು ಶ ಿೀಷಾಮರ್ಮಕ ಪವಶರ್ ಪರದ ೀರ್ಕ ಾ ಹ ೂೀದನು. ಅಲ್ಲಿೀ ಕ ೈಕಸ ರ್ನೂಾ ಕಾಣದ ೀ ಎಲಿ ಕಡ ರ್ಲೂಿ

ಓಡಾಡಿ ಸಿಂಚರಿಸ ಬ ೀಸರಿಸ ತಾಯ ಕ ೈಕಸ ರ್ನೂಾ ಹುಡುಕುತಾತ ಕಡಲ ತ್ತೀರಕ ಾ ಬಿಂದನು. ತಾಯ

ಕ ೈಕಸ ರ್ೂ ಮಳಲ ಲ್ಲಿಂಗವನುಾ ಮಾಡಿ ಭಕಿತಪರವರ್ತ ರ್ಲ್ಲಿ ಪೂಜಸುತ್ತದುಳು. ನಿರ್ಾಪೂಜ ರ್ನುಾ

ಪಾರಥಶನ ರ್ನುಾ ಸಿಂಧ್ಾಾಕಾಲದಲ್ಲಿ ರ್ಪಪದ ಮಾಡುತ್ತದುಳು. ಇಿಂದ ೀಕ ೂೀ ಸಮುದರವೂ ಬಿಂದು ಮಳಲ

ಲ್ಲಿಂಗವನುಾ ನಿೀರಿನಲ್ಲಿ ತ ೂಳ ದು ಕ ೂಚಿಚಕ ೂಿಂಡ ೀ ಹ ೂೀಯರ್ು. ಇಿಂದ ೀಕ ೂೀ ಅಪರ್ಕುನಗಳೂ

ತ ೂೀರಿಬರುತ್ತದ ರ್ಲಿ, ಇಿಂದ ೀಕ ೂೀ ಸಮುದರರ್ ೀ ಗವಶದಿಿಂದ ನಡ ದುಕ ೂಳುಿತ್ತದ ರ್ಲಿ, ಏನು ಮಾಡಲ್ಲೀ?

ಅಯಾೀ ಅಕಟ್ಕಟ್ ಎಿಂದು ಮರುಗಿದಳು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಲ್ಲಿಂಗವನುಾ ಮಾಡಿ ಧ್ಾಾನಿಸ ಪೂಜಸದುಳು,

ಪಾರರ್ಥಶಸುತ್ತದುಳು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಆ ಕಾಲದಲ್ಲಿಯೆೀ ದರ್ಮಖನು ತಾಯರ್ನುಾ ಮಾರ್ನಾಡಿಸಲು ಬಿಂದನು.

ತಾಯರ್ು ಸ ೈಕರ್ ರ್ ೀಲ ರ್ಲ್ಲಿ ಮಳಲಲ್ಲಿಂಗವನುಾ ಪೂಜಸುತ್ತರುವುದನುಾ ನ ೂೀಡಿ ರ್ನಾ ತಾಯರ್ನುಾ

ನ ೂೀಡಿದನು. ತಾಯರ್ು ಪಾರರ್ಥಶಸುರ್ಾಗಲ ೀ ಕಾಲ್ಲನಲ್ಲಿ ಒದ ದು ಆ ಲ್ಲಿಂಗವನುಾ ಅಳಿದು ಹಾಕಿದನು. ಅಮಮ,

ಸಮುದರವು ನಮಮನುಾ ನ ೂೀಡಿ ಪರಿಹಾಸಾ ಮಾಡುವುದು. ನಿೀನು ಚಿಿಂತ್ತಸಬ ೀಡ, ನಾನೂ ಕ ೈಲಾಸಕ ಾ ಹ ೂೀಗಿ

ಶವನನುಾ ಮಚಿಚಸುರ್ ನು, ಶವನನುಾ ಕುರಿರ್ು ರ್ಪಸುು ಮಾಡಿ, ಶವನ ಪಾರಣಲ್ಲಿಂಗವನುಾ ರ್ಿಂದು ಕ ೂಡುರ್ ನು

ಎಿಂದು ಗಜಶನ ರ್ನುಾ ಮಾಡುತಾತ ರ್ನಾ ರಾಜಾವನ ಾೀ ಬಿಟ್ುಟ ಕ ೈಲಾಸಕ ಾ ಹ ೂೀದನು. ಅಲ್ಲಿ ಶವ-ರ್ಕಿತರ್ರು ಸರಸ
ಸಲಾಿಪದಲ್ಲಿ ತ ೂಡಗಿದುರು. ಕ ೈಲಾಸರ್ ೀ ರಾವಣನಿಗ ಬಾಗಿಲು ಮುಚಿಚದಿಂತ ಕಿಂಡಿತ ಿಂದು ಶವ, ಶವನ ೀ ನನಗ

ಬಾಗಿಲನುಾ ತ ರ ದು ದರುರ್ನವನುಾ ಕ ೂಡು ಎಿಂದನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ದರ್ಮುಖನು ಕುಸದು ಕುಳಿರ್ು ಶವಧ್ಾಾನದಲ್ಲಿ

ತ ೂಡಗಿದನು. “ಓಿಂ ನಮುಃ ಶರ್ಾರ್” ಎಿಂದು ಶವನ ಜಪವನ ಾೀ ಆಡಲು ತ ೂಡಗಿದನು. ಆದರು ಶವನು

ದರುರ್ನವನುಾ ಕ ೂಡಲ್ಲಲಿ. ದರ್ಮುಖನ ದುು ನಿಿಂರ್ು ಕ ೈಲಾಸ ಪವಶರ್ವನ ಾ ಸರಿದನು. ರಜರ್ಗಿರಿರ್ ಸ ೂಬಗನುಾ
ನ ೂೀಡಿ ಆಕಷಿಶರ್ನಾಗಿ ಈ ರಜರ್ಗಿರಿಯೆೀ ರ್ನಾ ಲಿಂಕ ರ್ಲ್ಲಿ ಇರಲ್ಲ ಎಿಂದು ಅತಾಾಸ ಯಿಂದ ದರ್ಕಿಂಠನು

ಆಲ ೂೀಚಿಸ, ಶವರ್ಕಿತರ್ರ ಸಹರ್ ರಜರ್ಗಿರಿರ್ನ ಾೀ ಎತ್ತತಕ ೂಿಂಡುಹ ೂೀಗಿ ಲಿಂಕ ರ್ಲ್ಲಿ ಇರಿಸಕ ೂಳಿಬ ೀಕ ಿಂದು

ಶವರ್ಕಿತರ್ರ ಸಮೀರ್ರ್ಾಗಿ ಶವಸಾನಿಾಧಾದಿಿಂದ ಕೂಡಿದ ಕ ೈಲಾಸಪವಶರ್ವನುಾ ಎರ್ತಬ ೀಕ ಿಂದು ಆಶಸದನು.

ಅಿಂತ ಯೆೀ ರ್ನಾತಾಯಗ ನಿರ್ಾ ಪೂಜ ಗ ಶವಲ್ಲಿಂಗವು ದ ೂರ ರ್ು, ರ್ನಾ ಆಸ ರ್ು ಪೂರ ೈಸುವುದ ಿಂದು
ರಜರ್ಗಿರಿರ್ನುಾ ರ್ನಾ ಇಪಪರ್ುತ ತ ೂೀಳಿನಿಿಂದ ರ್ನಾ ಇಪಪರ್ುತ ಹಸತಗಳಲ್ಲಿ ಆ ಮಹಾ ಮಹಧರ ರ್ವನ ಾರ್ತಲೂ ರ್ನಾ

ಇಪಪರ್ುತ ತ ೂೀಳುಗಳನುಾ ಚಾಚಿ ಬಿಗಿದಪಿಪ ಹಡಿದುಕ ೂಿಂಡನು. ದರ್ಕಿಂಠನು ರ್ನಾ ಇದುಷ್ುಟ ಬಲವನುಾ

ಉಪಯೀಗಿಸಲು ಕ ೈಲಾಸ ಪವಶರ್ವು ನಡುಗಿರ್ು. ಪಾವಶತ್ತರ್ು, ಇದ ೀನು? ನಮಮ ಕ ೈಲಾಸ ಪವಶರ್ವು

ನಡುಗುತ್ತದ ರ್ಲಿ, ಹ ೀಗ ಏಕ ನಡುಗುತ್ತದ ? ಎಿಂದು ಶವನನುಾ ಅಪಿಪಕ ೂಿಂಡಳು. ಶವ, ಶವನ ೀ, ಇದ ೀನು

ಭೂಕಿಂಪರ್ ೀ? ಏರ್ಕ ಾ ಪವಶರ್ವು ನಡುಗುತ್ತತದ ? ಇದಕ ಾ ಕಾರಣರ್ ೀನು? ಎಿಂದು ಹ ದರಿ ಶವನನ ಾೀ

ಅಪಿಪಕ ೂಿಂಡಳು. ಇದು ಬಲಾಢ್ಾ ರಾಕ್ಷಸರ ಕಾಟ್ರ್ ೀ ಎಿಂದು ಶವನನ ಾ ಅಪಿಪದಳು. ದರ್ಕಿಂಠನು

ಪವಶರ್ವನಾಪಿಪದನು, ಇದು ಬಲಾಢ್ಾ ರಾಕ್ಷಸನ ಸಾಹಸರ್ ೀ ಇರಬ ೀಕ ಿಂದು ರ್ನಾ ಪತ್ತರ್ನಾಪಿಪದಳು.

ಪಾವಶತ್ತರ್ೂ ಭರ್ವನ ಾೀ ತ ೂೀರಿ ಕ ೈಲಾಸವನುಾ ಉಳಿಸಕ ೂಳಿಬ ೀಕು ಎಿಂದು ನುಡಿದು ಶವನನಾಪಿಪದಳು.

ದರ್ಮುಖನು ಪವಶರ್ವನ ಾರ್ುತವುದಕಾಾಗಿ ಪವಶವನಾಪಿಪಕ ೂಿಂಡನು. ಅದನ ಾೀ ರ್ಡ ರ್ುವುದಕ ಾ ಪಾವಶತ್ತರ್ು

ಶವನನಾಪಿಪದಳು. ಶವನು ರ್ನಾ ರಜರ್ಗಿರಿರ್ು ಬಲಾಢ್ಾರ ಸಾಹಸಕ ಾ ಸಕಿಾ ನಡುಗುತ್ತತದ ಎಿಂದು ನುಡಿದು, ರ್ನಾ

ಕಾಲ್ಲನ ಕಿರಿರ್ ಬ ರಳಿನಲ್ಲಿ ಕ ೈಲಾಸ ಪವಶರ್ವನ ಾೀ ಒತ್ತತ ಹಡಿದನು. ಶವನ ೀ ಬಲಾಢ್ಾರ ಬಾಹುಬಿಂಧನದಲ್ಲಿ

ರಜರ್ಗಿರಿರ್ು ಬಿಂಧಿಸದ ಎಿಂದು ಅರಿರ್ನು. ಅಿಂತ ಯೆ ರ್ನಾ ಕಿರುಬ ರಳಿನಲ್ಲಿ ಒತ್ತತಹಡಿದನು. ರಜರ್ಗಿರಿರ್ನುಾ

ಬಿಂಧಿಸದ ದರ್ಮುಖನ ಇಪಪರ್ುತ ತ ೂೀಳುಗಳು ಕ ೈಲಾಸ ಪವಶರ್ದ ಸಿಂದಿನಲ್ಲಿ ಸಕಿಾಕ ೂಿಂಡಿರ್ು. ಎಷ ಟೀ ಬಲವನುಾ
ಪರಯೀಗಿಸದರೂ ರ್ನಾ ತ ೂೀಳುಗಳನುಾ ಗಿರಿಯಿಂದ ಸ ೂಗಿದು ತ ಗ ದುಕ ೂಳಿಲ್ಲಕ ಾ ಆಗಲ್ಲಲಿರ್ ಿಂದು ದರ್ಕಿಂದರನು

ರ ೂೀದಿಸದನು. ರ್ನಾ ರಜರ್ಗಿರಿರ್ ಬಾಹುಬಿಂಧನಕ ಾ ಒಳಗಾಗಿರುವುದನಾರಿರ್ು ಒಿಂದು ರ್ಕಿತರ್ನುಾ ಇನ ೂಾಿಂದು

ರ್ಕಿತರ್ು ದಮನ ಮಾಡಬ ೀಕ ಿಂದು ನುಡಿದು ಶವನು ರ್ನಾ ಪಾದದ ಕಿರುಬ ರಳಿನಲ್ಲಿ ಕ ೈಲಾಸವನುಾ ಒತ್ತತಹಡಿದನು.

ದರ್ಮುಖನು ಕ ೈಲಾಸವನ ಾತ್ತತದಿಂತ ಅದನುಾ ಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ ಅರಿರ್ು ಶವನು ರ್ನಾ ಬ ರಳಿನಲ್ಲಿ ಒತ್ತತದನು. ದರ್ಮುಖ
ಕ ೈಗಳು ಕ ೈಲಾಸ ಪವಶರ್ದ ಅಡಿರ್ಲ್ಲಿ ಸಕಿಾಕ ೂಿಂಡಿರ್ು. ದರ್ಮುಖನು ಕ ೈಲಾಸವನ ಾತ್ತತದಿಂತ ಪಿಂಚಮುಖನು

ಅದನ ಾತ್ತತದನು. ದರ್ಮುಖನ ರ್ಕಿತರ್ನುಾ ಪರಿೀಕ್ಷ್ಸಬ ೀಕ ಿಂದು ಶವನು ದರ್ಮುಖನು ಕ ೈಲಾಸ ಎರ್ತಲು ರ್ಕಿತರ್ನುಾ

ಉಪಯೀಗಿಸದಾಗಲ ಲಿ ಶವನು ಅದನ ೂಾತ್ತತ ಅಲ್ಲಿಯೆೀ ಎಳ ದಿಂತ ಒತ್ತತದನು. ದರ್ಮುಖನ ರ್ಕಿತಪರಿೀಕ್ ರ್ನುಾ

ಶವನು ಮಾಡುರ್ತಲ ಬಿಂದನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ದರ್ಮುಖನಿಗ ಕ ೈಲಾಸವನ ಾರ್ತಲು ಆಗಲ್ಲಲಿ. ಬಹಳ ಬಳಲ್ಲದನು.
ಕ ೈಗಳ ಲಿ ಕ ೈಲಾಸದಡಿರ್ಲ್ಲಿ ಸಕಿಾಕ ೂಿಂಡ ಇದುಷ್ುಟ ಬಲವನುಾ ಉಪಯೀಗಿಸ ಎಳ ದುಕ ೂಿಂಡರೂ ಕ ೈಗಳನುಾ

ಸ ೂಗಿದುಕ ೂಳಲ್ಲಕ ಾ ಆಗಲ್ಲಲಿ. ಎಳ ದನು, ಗಜಶಸದನು, ರ ೂೀದಿಸದನು. ಆದರೂ ಕ ೈಗಳನುಾ ಸ ೂೀಗಿದು

ತ ಗ ರ್ಲ್ಲಕ ಾ ಆಗಲ್ಲಲಿ. ಒಿಂದ ೀಸವನ ವಲಪಿಸದನು. ಆದರೂ ಕ ೈಗಳೂ ಸ ೂಗಿರ್ಲ್ಲಕ ಾ ಆಗಲ್ಲಲಿ. ಶವನು

ಪಾವಶತ್ತಗ ಹ ೀಳಿದನು. ಪಿರಯೆ, ಜಗನಾಮತ , ಈ ರಜರ್ಗಿರಿರ್ನುಾ ದರ್ಮುಖನ ಿಂಬ ರಾಕ್ಷಸನು

ಎರ್ತಲುತ ೂಡಗಿದಾುನ . ಅವನ ತಾಯ ಕ ೈಕಸ ಗ ಶವನ ಪೂಜ , ಪಾರಥಶನ ಗ ಶವನ ಪಾರಣ ಲ್ಲಿಂಗವನ ಾ

ರ್ರುರ್ ನ ಿಂದು ಹ ೀಳಿ ಕ ೈಲಾಸಕ ಾ ಬಿಂದನು. ರಜರ್ಗಿರಿರ್ ಸ ೂಬಗು ಸೌಿಂದರ್ಶಕ ಾ ಆಕಷಿಶರ್ನಾಗಿ,

ಕ ೈಲಾಸವನ ಾೀ ಎತ್ತತಕ ೂಿಂಡು ಹ ೂೀಗಿ ಲಿಂಕ ರ್ಲ್ಲಿ ಇಳಿಸಕ ೂಿಂಡರ ತಾಯ ಲ್ಲಿಂಗ ಪೂಜ ಗೂ, ರ್ನಗ

ನಿರ್ಾದರ್ಶನಕ ಾ ಬಹಳ ಸುಲಭ ಸಾಧಾರ್ಾಗುವುದ ಿಂದು ಬಗ ದು ರಜರ್ಗಿರಿರ್ನುಾ ಎರ್ುತತ್ತತದಾುನ . ಆದರ ನಾನು

ಅವನಿಗ ರಜರ್ಗಿರಿರ್ನುಾ ಕ ೂಡುವುದಿಲಿ. ಈ ದರ್ಮುಖ ಅವನ ಸಹ ೂೀದರ ಕುಿಂಭಕಣಶನು ಇವರು ರಾಕ್ಷಸರು.

ಇವರು ಕರದರಮ ಮರ್ುತ ದ ೀವಹೂತ್ತರ್ ಪುರ್ರರು. ಜರ್ ಮರ್ುತ ವಜರ್ರ ಿಂದು ಪರಸದಧರು. ಇವರು ದೂರ್ಾಶಸ

ಮುನಿಗಳ ಶಾಪದಿಿಂದ ರಾಕ್ಷಸರಾಗಿದಾುರ . ಹಿಂದಿನ ಜನಮದಲ್ಲಿ ಜರ್-ವಜರ್ರ ಿಂಬ ಸಹ ೂೀದರರು ಈ ಜನಮವೂ

ದರ್ಕಿಂಠ-ಕುಿಂಭಕಣಶರ ಿಂಬ ರಾಕ್ಷಸ ಸಹ ೂೀದರರಾಗಿ ಕ ೈಕಸ ವರ್ರವಸುವನ ಪುರ್ರರಾಗಿ ಜನಮರ್ ತ್ತತದಾುರ . ಹಿಂದ

ಇವರು ರ್ ೈಕುಿಂಠದಲ್ಲಿ ಶರೀಮನಾಾರಾರ್ಣ ಲಕ್ಷ್ಮೀದ ೀವರ್ರ ಗರಹದ ದಾಾರಪಾಲಕರಾಗಿದುು, ಜರ್-ವರ್ಜರ ಿಂಬ

ನಾಮಾಿಂಕಿರ್ರ್ಾಗಿರ್ುತ. ಇವರೂ ಕರದರಮ ದ ೀವಹೂತ್ತರ್ ಪುರ್ರರು. ಇವರೂ ಜರ್-ವಜರ್ರು. ರ್ ೀದ, ರ್ ೀದಾಿಂರ್

ಸಕಲ ಶಾಸರವನುಾ ಅಧಾರ್ನ ಮಾಡಿದ ಸಕಲ ವದಾಾಪಾರಿಂಗರ್ರೂ ಆಗಿದುರು. ಗಿಂಧವಶರಾಜಾದಲ್ಲಿ

ಅಧಿರ್ಶರಾದ ಜರ್-ವಜರ್ರು ಗಿಂಧವಶ ರಾಜರ ಸಮಾಮನಿಸುತ್ತತದರ

ು ು. ಒಿಂದು ಸಲ ಗಿಂಧವಶ ರಾಜನು ಜರ್-

ವಜರ್ರನುಾ ರ್ನಾರಮನ ಗ ಆಹಾಾನಿಸ ರಾಜನ ಮುರ್ುತ-ರರ್ಾ-ಬ ಳಿಿರ್ ಹರಿರ್ಾಣ, ತಾಿಂಬೂಲಾದಿ ದಕ್ಷ್ರ್ ರ್ನುಾ,

ನಾನಾ ರ್ರಹದ ಬಿಂಗಾರದ ಮಾಲ ಗಳನುಾ, ಸುವಣಶ ವಸುತ ಒಡರ್ ಗಳನುಾ ಜರ್-ವಜರ್ರಿಗ ಕ ೂಟ್ುಟ

ಸಮಾಮನಿಸ ರ್ಡರಸಾನಾ ಭ ೂೀಜನಾದಿಗಳನುಾ ಮಾಡಿಸ ಬಿೀಳ ೂಾಟ್ಟನು. ಇವರು ಮಾಗಶವನುಾ ಕರಮಿಸುತಾತ,

ಆಯಾಸಗ ೂಿಂಡು ಒಿಂದು ಆಲದ ಮರದಡಿರ್ಲ್ಲಿ ರ್ಮಮ ರ್ಮಮ ಒಡರ್ ದಕ್ಷ್ರ್ಾದಾ ಕಾಿಂಚನವನುಾ ರ್ಮಮ ರ್ಮಮ

ಉರ್ತರಿರ್ದಲ್ಲಿ ಕಟಿಟ ಆ ಗಿಂಟ್ನುಾ ರ್ಮಮ ರ್ಲ ರ್ ಅಡಿರ್ಲ್ಲಿಟ್ುಟ ರ್ರ್ನ ಮಾಡಿ ನಿದ ು ಮಾಡಿದುರು. ಜರ್ನ ದುು
ನ ೂೀಡಿದನು. ವಜರ್ನ ಬ ೂಕಾಸದಲ್ಲಿ ಬಹಳ ದಾನ ದಕ್ಷ್ರ್ ಗಳಿದುವು. ಅದನ ಾೀ ಕಿಂಡು ಜರ್ನು ರ್ನಾ ಧನವನ ಾಲಿ

ಮುಚಿಚಟ್ುಟ ವಜರ್ನ ಬ ೂಕಾಸವನುಾ ರ್ನಾದಾಗಿಸಕ ೂಳಿಬ ೀಕ ಿಂದು ಆಲ ೂೀಚಿಸದನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ವಜರ್ನ ದುು

ನಿಿಂರ್ನು, ಜರ್ನು-ವಜರ್ನ ೀ ನನಾ ಬ ೂಕಾಸವನೂಾ ನಿೀನ ೀ ಎತ್ತತಕ ೂಿಂಡಿರುರ್ ಎಿಂದು ಹ ೀಳಿ ಬ ೂಕಾಸವನುಾ

ಎಳ ರ್ತ ೂಡಗಿದನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ವಜರ್ನು ಬ ೂಕಾಸವನುಾ ಎತ್ತತಕ ೂಿಂಡು ಓಡಲು ತ ೂಡಗಿದನು. ಅಿಂತ ಯೆ

ವಜರ್ನನೂಾ ಹಡಿದುಕ ೂಿಂಡು ಮುಷಿಟ ಪರಹರಕ ಾ ತ ೂಡಗಿದನು. ವಜರ್ನು ಬಸವಳಿದನು. ಜರ್ನು ರ್ನಾ

ಬಿಗಿಮುಷಿಟಯಿಂದ ವಜರ್ನನುಾ ಕ ೂಲಿತ ೂಡಗಿದನು. ಆ ಸಮರ್ದಲ್ಲಿ ಮಹಾವಷ್ುು ಪರಮಾರ್ಮನು ಅಲ್ಲಿಗ

ಬಿಂದನು. ಜರ್-ವಜರ್ರನುಾ ರ್ಡ ದನು. ಈ ದಾನ-ದಕ್ಷ್ರ್ ಗಳ ಲಿವೂ ಹರಣಾಗಭಶಸಿಂಭೂರ್ನಾದ ನನಗ

ಸ ೀರಬ ೀಕು. ಇರ್ ಲಿವೂ ನನಾದಾಗಿರುವದು. ಇವುಗಳನುಾ ನನಗ ಕ ೂಟ್ುಟ ನಿೀವೂ ಜರ್-ವಜರ್ರು ಸಹ ೂೀದರರೂ
ರ್ ೈಕುಿಂಠಕ ಾ ಬಿಂದು ನನಾ ದಾಾರಪಾಲಕರಾಗಿ ಎರಡು ಕಡ ರ್ಲ್ಲಿ ಒಬ ೂಬಬಬರು ನಿಲಿಬ ೀಕು ಎಿಂದು ರ್ನ ೂಾಡನ

ರ್ ೈಕುಿಂಠಕ ಾ ಕರ ದುಕ ೂಿಂಡು ಹ ೂೀಗಿ ದಾಾರಪಾಲಕರಾಗಿ ನ ೀಮಿಸಕ ೂಿಂಡನು. ಅಿಂತ ಯೆ ಜರ್-ವಜರ್ರು

ರ್ ೈಕುಿಂಠ ದಾಾರಪಾಲಕರಾಗಿ ಬಲದಲ ೂಿಬಬ ಎಡದಲ ೂಿಬಬರು ನಿಿಂರ್ುಕ ೂಳಿಿರ ಿಂದು ಹ ೀಳಿದನು. ಲಕ್ಷ್ಮೀದ ೀವರ್ು

ಇವರಲ ಿ ಕರುರ್ ಯಟ್ುಟ ಪುರ್ರರಿಂತ ತ್ತಳಿದಳು. ಆದರ ಜರ್-ವಜರ್ರು ಬಹಳ ಗವಶದಿಿಂದ ಬಿೀಗಿಹ ೂೀಗಿದುರು.

ಅಿಂತ ಯೆ ನಾಗದ ೀವತ ಗಳು (ಉರಗರು), ರ್ಕ್ಷರು, ಇಿಂದಾರದಿ ದ ೀವತ ಗಳು, ಅಷ್ಟವಸುಗಳು, ನಾರದಾದಿ

ಸುರಮುನಿಗಳು ದರುರ್ನಕ ಾಿಂದು ಬಿಂದರೂ ಅವರನುಾ ಒಳಗ ಬಿಡುತ್ತತರಲ್ಲಲಿ. ತಾರ್ ರ್ ೈಕುಿಂಠಾದಿಪರ ಿಂದ

ಗವಶದಲ್ಲಿ ಬಿೀಗಿಕ ೂಿಂಡು ಅವರ ಲಿರನುಾ ರ್ಡ ದು ನಿಲ್ಲಿಸುತ್ತತದುರು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಒಿಂದು ಹಕಿಾ ಪಕ್ಷ್ಗಳು ಸುಸಾರದಲ್ಲಿ

ಲಕ್ಷ್ಮೀನಾರಾರ್ಣರ ಸುತತ್ತಗ ೈದು, ದ ೀವಮಾನವರು, ರ್ಕ್ಷರು, ಅಷ್ಟವಸುಗಳು, ದ ೀವತ ಗಳು ಬಾಗಿಲ್ಲಗ ಬಿಂದು

ಲಕ್ಷ್ಮೀನಾರಾರ್ಣರ ಸುತಗ ೈದರೂ ಜರ್-ವಜರ್ರೂ ಯಾರಿಗೂ ಒಳಗ ಬಿಡಲ್ಲಲಿ. ರ್ಮಮ ಗದ ರ್ನುಾ ಬಾಗಿಲ್ಲಗ

ಅಡಡರ್ಾಗಿ ಹಡಿದರು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ದುರ್ಾಶಸ ಮುನಿಗಳೂ ಲಕ್ಷ್ಮೀದ ೀವಯಿಂದ ೂಡಗೂಡಿದ ಶರೀಮನಾಾರಾರ್ಣನ

ದರುರ್ನಕ ಾ ಬಿಂದರು. ಅವರು ಒಳಗ ಹ ೂಕಾಲ ೀಬ ೀಕ ಿಂದು ಒಳಪರರ್ ೀರ್ಕ ಾ ಮುಿಂದ ನಡ ದರು. ಜರ್-ವಜರ್ರು

ರ್ಮಮ ರ್ಮಮ ಗದ ರ್ನುಾ ಅಡಡರ್ಾಗಿ ಹಡಿದು ದೂರ್ಾಶಸ ಮುನಿಗಳನುಾ ರ್ಡ ದು, ಅಲ್ಲಿಯೆೀ ನಿಲ್ಲಿರ ಿಂದರು. ಆಗಲ ೀ

ದೂರ್ಾಶಸರು ಜರ್-ವಜರ್ರ ೀ, ನಿೀವು ದಾಾರಪಾಲಕರ ಿಂಬ ಗವಶದಲ್ಲಿ ಬಿೀಗುವರಿ, ನಿೀವಬಬರೂ ಭೂಲ ೂೀಕದಲ್ಲಿ

ಹುಟಿಟರಿ ಎಿಂದು ಗಿಂಗಾಜಲವನುಾ ಕಮಿಂಡಲದಿಿಂದ ತ ಗ ದು ಪ್ರೀಕ್ಷ್ಸದರು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಒಳಹ ೂಕಿಾ

ಲಕ್ಷ್ಮೀನಾರಾರ್ಣರನುಾ ಕಿಂಡು ಮಾರ್ನಾಡಿ ಹ ೂರಟ್ುಹ ೂೀದರು. ಜರ್ ವಜರ್ರು ರ್ಮಗ ಬಿಂದ ಶಾಪವನುಾ

ನ ನ ನ ನ ದು ಪರಲಾಪಿಸ, ದುುಃಖಿಸಲು ತ ೂಡಗಿದುರು. ಅಯಾೀ ಅಕಟ್ಕಟ್, ವಧ್ಾರ್ನ ೀ, ನಮಮನುಾ ರಕ್ಷ್ಸಬ ೀಕು,

ಏನೂ ಮಾಡಲ್ಲ ಎಿಂದು ಮರಮರನ ೀ ಮರುಗುತ್ತದುರು. ಎಲಿವನೂಾ ದೃಷಿಟಸ ನ ೂೀಡಿದ ಶರೀಮನಾಾರಾರ್ಣನು

ಲಕ್ಷ್ಮೀಸಹರ್ ಜರ್-ವಜರ್ರಲ್ಲಿಗ ಬಿಂದನು. ಜರ್-ವಜರ್ರನ ಾೀ ಕುರಿರ್ು-ನಿೀರ್ ೀಕ ರ ೂೀದಿಸುವರಿ? ಎಿಂದು

ಕ ೀಳಿದನು. ಅಿಂತ ಯೆ ಜರ್-ವಜರ್ರು, ನಾವು ದೂರ್ಾಶಸ ಮುನಿಗಳನುಾ ದರುರ್ನಕ ಾ ರ್ಡ ದ ರ್ ಿಂದು-ನಿೀವು

ಭೂಲ ೂೀಕದಲ್ಲಿ ಹುಟಿಟರಿ ಎಿಂದು ಶಾಪವನುಾ ಕ ೂಟಿಟದಾುರ . ಇನುಾ ನಾರ್ ಿಂರ್ು ರ್ ೈಕುಿಂಠದಲ್ಲಿ ಇರಲು ಸಾಧಾ?

ನಮಗ ಬಹಳ ದುುಃಖರ್ ೀ ಪಾರಪತರ್ಾಗಿದ ಎಿಂದು ಪರಲಾಪಿಸದರು. ಕನಿಕರಗ ೂಿಂಡು ಶರೀಮನಾಾರಾರ್ಣನು ಜರ್-

ವಜರ್ರನ ಾೀ ಕುರಿರ್ು ನಿೀವು ಚಿಿಂತ್ತಸಬ ೀಡಿರಿ, ಮುನಿಗಳ ಶಾಪವು ಅಿಂತ ಯೆೀ ನಡ ರ್ುವುದು. ಕಾಲವನುಾ

ಮಿೀರಿದವರಿಲಿ. ಮುನಿ ಶಾಪವು ಯಾರನುಾ ಬಿಡಲ್ಲಲಿ, ಶಾಪದಿಂತ ನಡ ರ್ುವುದ ಸರ್ಾವು. ನಾನ ೀ ನಿಮಮನುಾ

ಉದಧರಿಸುತ ತೀನ . ನಿೀವು ನನಾ ಭಕತರಾಗಿ ಆರು ಜನಮರ್ ತ್ತತ ಬರುವರ ೂೀ ಅಥರ್ಾ ನನಾ ರ್ ೈರಿಯಾಗಿ ರಾಕ್ಷಸರಾಗಿ

ಮೂರು ಜನಮರ್ ತ್ತತ ಬರುವರ ೂೀ ಎಿಂದು ಮಹಾವಷ್ುರ್ ಕ ೀಳಿದನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಜರ್-ವಜರ್ರು ಲಕ್ಷ್ಮೀಪಾದವನುಾ

ಹಡಿದು ಪರಲಾಪಿಸದರು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಲಕ್ಷ್ಮೀದ ೀವರ್ು ನಿೀವೂ ಚಿಿಂತ್ತಸದಿರಿ, ನಾನು ನಿಮಮನುಾ ರ್ ೈಕುಿಂಠಕ ಾ ಕರ ದು

ರ್ರಲ್ಲಕ ಾ ನಾರಾರ್ಣನಿಗ ಸಹಾರ್ ಮಾಡುತ ತೀನ . ನಾವು ಸತ್ತಪತ್ತಗಳು, ನಿಮಮನುಾ ಭೂಲ ೂೀಕಕ ಾ ಹ ೂೀಗಿ

ರಾಕ್ಷಸರ ೂೀ ಅಥರ್ಾ ಭಕತರ ೂೀ ಆಗಿ ಜನಿಮಸದರೂ ಕರ ದುಕ ೂಿಂಡು ಬರುತ ತೀರ್ . ನಿೀವು ಅಿಂತ ಯೆೀ

ದಾಾರಪಾಲಕರಾಗಿ ನಿಲುಿವರಿ ಎಿಂದು ಹ ೀಳಿದಳು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಜರ್-ವಜರ್ರು ರಾಕ್ಷಸ ಜನಮರ್ಾಗಿ ಮೂರ
ಜನಮರ್ ತ್ತತ ನಿಮಮ ರ್ ೈರಿಗಳಾಗಿ ಬ ೀಗನ ರ್ ೈಕುಿಂಠಕ ಾ ಬರುತ ತೀರ್ ಎಿಂದು ಲಕ್ಷ್ಮೀಸಹರ್ ನಾರಾರ್ಣನಲ್ಲಿ ಅರಿಕ

ಮಾಡಿದರು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ದರ್ಮುಖನ ಜರ್ನ ಿಂದು ಶವನು ಪಾವಶತ್ತಗ ಹ ೀಳಿದನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಈಗ

ಕ ೈಲಾಸವನುಾ ಎರ್ುತತ್ತತರುವವನು ದರ್ಮುಖನು, ಅವನ ಬಾಹುಗಳ ಲಿ ರಜರ್ಗಿರಿರ್ ಅಡಿರ್ಲ್ಲಿ ಸಕಿಾಕ ೂಿಂಡಿದ

ನ ೂೀಡು ಎಿಂದು ಪಾವಶತ್ತಗ ತ ೂೀರಿಸದನು. ಇಗ ೂೀ ನ ೂೀಡು, ನನಾನುಾ ಪಾರರ್ಥಶಸುತ್ತದಾುನ . ಶವನ ೀ ರಕ್ಷ್ಸು

ರಕ್ಷ್ಸು ಎಿಂದು ನುಡಿದು ಪಾರರ್ಥಶಸುತ್ತತದಾುನ . ಅಿಂತ ಯೆ ದರ್ಕಿಂಠನು ಶವನನುಾ ಸುತತ್ತಸ ಪಾರರ್ಥಶಸದರೂ

ಶವನ ೂಲ್ಲರ್ಲ್ಲಲಿ. ಭಜಸದರೂ ಶವನ ೂಲ್ಲರ್ಲ್ಲಲಿ. ರ್ಜುರ್ ೀಶದ, ಸಾಮರ್ ೀದ, ಋಗ ಾೀದ,

ಅಥವಶರ್ ೀದದಿಿಂದಲೂ ಸುತತ್ತಸದನು. ಆದರೂ ಶವನ ೂಲ್ಲರ್ಲ್ಲಲಿ. ಅವನ ಕ ೈಗಳನುಾ ಹಿಂದ ತ ಗ ರ್ಲ್ಲಕ ಾ

ಆಗಲ್ಲಲಿ. ಶವನನ ಾ ಪಾರಥಶನ ಮಾಡಿ ರ್ನಾ ರ್ಲ ಗಳನ ಾ ರಜರ್ಗಿರಿಗ ತ್ತಕಿಾ ತ್ತಕಿಾ ಹ ೀಗ ೂೀ ಕರ್ತರಿಸಕ ೂಿಂಡನು.

ಎರಡು ಕ ೈಗಳನುಾ ಹ ೀಗ ೂೀ ಪರರ್ತ್ತಾಸ ಸ ೂಗಿದುಕ ೂಿಂಡನು. ರ್ನಾಲ್ಲಿರುವ ಬಿಂಗಾರದ ಜನಿರ್ಾರವನ ಾ ಸರಿಗ

ಮಾಡಿ ಅದನುಾ ಕರ್ತರಿಸ ಹ ೂೀದ ರುಿಂಡಕ ಾ ಎಳ ದು ಕಟಿಟ ಎರಡು ಕ ೈಗಳನುಾ ಹಿಂದಕ ಾ ತ ಗ ದು ರ್ಲ ರ್ನ ಾ

ವೀರ್ ಯಾಗಿ ಕ ೈಗಳಿಗೂ ರ್ಲ ಗಳಿಗೂ ಕಟಿಟ ವೀರ್ ರ್ನುಾ ಮಾಡಿ ನಾದವನ ಾಬಿಬಸದನು. ಹಾಡಲು ತ ೂಡಗಿದನು.

ಆಗಲ ಅವನ ಕ ೈಗಳು ಸ ೂಗಿದು ತ ಗ ರ್ಲ್ಲಕ ಾ ಬಿಂದರೂ ತ ಗ ರ್ದ ಯೆ ಹಾಗ ಉಳಿಸಕ ೂಿಂಡು, ನಾಲುಾ

ರ್ ೀದಗಳಿಿಂದಲೂ, ನಾನಾ ರಾಗದಲ್ಲಿ ಹಾಡಿದನು. ಆದರೂ ಶವನ ೂಲ್ಲರ್ಲ್ಲಲಿ. ಘನರ್ರರ್ಾದ ಸ ೂತೀರ್ರಗಳನುಾ

ಮಾಡಿದನು. ವೀರ್ ರ್ನುಾ ನುಡಿಸ ಹಾಡಿದನು. ಆದರೂ ಶವನ ೂಲ್ಲರ್ಲ್ಲಲಿ, ಶವನು ಸಿಂಪಿರೀರ್ನಾಗಲ್ಲಲಿ.
ಋಗ ಾೀದ ಸಾರದಲ್ಲಿ ವೀರ್ ರ್ನುಾ ನುಡಿಸ ಏಕ ೂೀಭಾವದಲ್ಲಿೀ ಒಿಂದ ಸವನ ಶವನನ ಾೀ ಕುರಿರ್ು ಒಿಂದು ರ್ುಗ

ಪರ್ಶಿಂರ್ ಹಾಡಿದನು. ಅಿಂತ ಯೆ ಭಕಿತಗ ಮಚಿಚ ಶವನು ರಾವರ್ಾ ಎಿಂದು ಕರ ದನು. ರಾವಣನು ಕ ೈಗಳನುಾ ಸಹ

ಸ ೂಗಿದುಕ ೂಳಿದ ಯೆೀ ನಾದಗಾಿಂಭಿೀರ್ಶದಿಿಂದಲೂ ಭಕಿತಯಿಂದಲೂ ಶವಸುತತ್ತರ್ನ ಾ ಮಾಡಿ ಹಾಡುರ್ತಲ ೀ ಇದುನು.

ಸಿಂಪೂಣಶರ್ಾಗಿ ರ್ನಾ ಮನಸುನೂಾ ಶವನಲ ಿೀ ಇಟ್ುಟ ಮತ ತಲಿವನುಾ ಮರ ರ್ು ಹಾಡುರ್ತಲ ಇದುನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ
ಅದುಭರ್ರ್ಾಗಿ ಸುಸಾರದಲ್ಲಿ ಹಾಡುತ್ತತರುವುದನುಾ ಕ ೀಳಿದ ಶವನು ರುದರಸೂಕತದಿಿಂದಲ ೀ ಶವನನ ಾ ಧ್ಾಾನಿಸ

ಸಾಮರ್ ೀದವನ ಾ ಗಿೀತ ಯಾಗಿ ಹಾಡತ ೂಡಗಿದನು. ದರ್ಮುಖನ ಗಾನವನುಾ ಕ ೀಳಿದನು. ನಟ್ರಾಜನಾದ ಶವನು

ಕಾಲ ತಗ ದು ನತ್ತಶಸ ಕುಣಿರ್ತ ೂಡಗಿದನು. ಆಗಲ ೀ ದರ್ಮುಖನು ಕ ೈಗಳನುಾ ಎಳ ದುಕ ೂಳಿಬಹುದಾಗಿತಾತದರೂ

ಎಳ ದುಕ ೂಳಿಲ್ಲಲಿ. ಅವನ ೂ ಶವನಭಕಿತರ್ಲ್ಲಿ ಲ್ಲೀನರ್ಾಗಿ ಎಚಚರವಲಿದ ಶವನ ಗಾನ ಸುತತ್ತರ್ಲ್ಲಿ ಶವನ ೂಬಬನನ ಾ

ಧ್ಾಾನ ಮಾಡುತ್ತತದುನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಪರಶವನು ಮಚಿಚ ಪಾವಶತ್ತ ಸಹರ್ ಪರಕ್ಷರ್ಾನಾಗಿ ರಾವಣನಿಗ

ದರುರ್ನವರ್ತನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಪರಮಶವನು ರಾವಣನ ಿಂದು ಕರ ದು ದರುರ್ನವರ್ುತ ಪಾವಶತ್ತಸಹರ್

ಪರರ್ಾಕ್ಷನಾದನು. ಎಚಚರಗ ೂಿಂಡ ದರ್ಕಿಂಠನು ವರದ ಹಸತದ ಪಾವಶತ್ತಸಹರ್ ಪರಮೀರ್ಾರನನುಾ ಕಿಂಡು ‘ಶವನ ೀ’

ಎಿಂದು ಪಾರರ್ಥಶಸದನು ಮರ್ುತ ಮರ್ುತ ರುದರ ಸೂಕತದಲ ಿೀ ಸುತತ್ತಸುತ್ತತದುನು. ಶವನು-ರಾವರ್ಾ, ನಿನಾ ಅಭಿಷ್ಟರ್ ೀನು?

ರ್ುಗಪರ್ಶಿಂರ್ ನನಾನ ಾೀಕ ಸುತತ್ತಸದ ಎಿಂದು ಕ ೀಳಿದನು. ರಾವಣನು-ರ್ಿಂಕರನ ೀ, ನಾನು ವಜರ್ ಯಾತ ರರ್ನುಾ
ಕ ೈಗ ೂಳಿಬ ೀಕ ಿಂದು ತಾಯ ಕ ೈಕಸ ರ್ನುಾ ನ ೂೀಡಿ ನಮಸಾರಿಸ ಆಶೀರ್ಾಶದ ಪಡ ರ್ಬ ೀಕು ಎಿಂದು ತಾಯ

ಸನಿಾಧ್ಾನಕ ಾ ಹ ೂೀದ ನು. ಆದರ ತಾಯ ಕ ೈಕಸ ರ್ು ಕಡಲತ್ತೀರದಲ್ಲಿ ಮಳಲ ಲ್ಲಿಂಗವ ಮಾಡಿ ಪೂಜಸ

ಪಾರರ್ಥಶಸುತ್ತದುಳು. ನಾನ ಹ ೂೀಗಿ ತಾಯರ್ ಪಾರಥಶನ ಮಾಡುತ್ತತರುರ್ಾಗಲ ಆ ಲ್ಲಿಂಗವನ ಾ ಒದ ದ ನು.

ಅಳುತ್ತತರುವ ತಾಯರ್ನುಾ ನ ೂೀಡಿ ಶವನ ಪಾರಣಲ್ಲಿಂಗವನ ಾೀ ರ್ಿಂದು ಕ ೂಡುರ್ ನು, ಅಮಮ ನಿೀನ ೀನೂ

ಅಳಬ ೀಡರ್ ಿಂದು ಕ ೈಲಾಸಕ ಾ ಬಿಂದ ನು. ರಜರ್ಗಿರಿರ್ ಸ ೂಬಗು-ಸೌಿಂದರ್ಶವನುಾ ಕಿಂಡು ಕ ೈಲಾಸವನ ಾತ್ತತ ಲಿಂಕ ಗ

ಒರ್ಾಬ ೀಕ ಿಂದು ನನಾ ಇಪಪರ್ುತ ಕರಗಳನುಾ ಚಾಚಿ ಎರ್ತಲು ನ ೂೀಡಿದ ನು. ಆದರ ಕರಗಳ ಲಿವೂ ಕರ್ತರಿಸದ .

ಆದರೂ ನಿನಾಲ ಿ ನನಾ ಪಾರಥಶನ ರ್ು-ಶವನ ೀ, ನನಾ ತಾಯರ್ ಪೂಜ -ಪಾರಥಶನ ಗಾಗಿ ನಿನಾ ಪಾರಣಲ್ಲಿಂಗವನುಾ

ಕ ೂಡು ಎಿಂದು ಕ ೀಳಿದನು. ಶವನು- ಹಾಗ ಆಗಲ್ಲ ಎಿಂದು ನುಡಿದನು. ಪಾವಶತ್ತಯೆೀ ನಡುಗಿದುಳು. ಆದರ

ಶವನು ರಾವಣನಿಗ ಒಿಂದು ಚಿಂದರಹಾಸವನುಾ ವರರ್ಾಗಿ ಕ ೂಟ್ಟನು. ಅಿಂತ ಯೆ ರಜರ್ಗಿರಿರ್ನುಾ ಎತ್ತತ ಗಜಶಸದ,

ನಿೀನು ರಾವಣನ ಿಂದು ಪರಸದಧನಾಗು, ಇಗ ೂೀ, ಈ ನನಾ ಪಾರಣಲ್ಲಿಂಗವನುಾ ತ ಗ ದುಕ ೂೀ, ಪಾರಣಲ್ಲಿಂಗವನುಾ
ಸೂಯಾಶಸತ ಆಗುವುದರ ೂಳಗ ಲಿಂಕ ರ್ಲ್ಲಿ ಸಾಾಪಿಸ ಪೂಜಸದರ ನಿನಾ ಇಷಾಟಥಶವು ಕ ೈಗೂಡುವುದು ಎಿಂದು
ಹ ೀಳಿ ಪಾರಣಲ್ಲಿಂಗವನುಾ ರಾವಣನಿಗ ತ ಗ ದುಕ ೂಟ್ಟನು. ರಾವರ್ಾ, ಇದನುಾ ನಿೀನು ಎಲ್ಲಿ ಸಾಾಪಿಸದರೂ ನ ಲದ

ಮೀಲ ಇಟ್ಟರೂ ಅಲ್ಲಿಯೆೀ ಹೂರ್ುಕ ೂಿಂಡು ಸಾಾಪಿರ್ರ್ಾಗುರ್ತದ ಎಿಂದು ಹ ೀಳಿದನು. ಯಾರೂ ಈ ಲ್ಲಿಂಗವನುಾ
ಭಕಿತರ್ಲ್ಲಿ ಪೂಜಸ ಪಾರರ್ಥಶಸುವರ ೂೀ ಅವರಿಗ ಜನುಮ ಜನುಮದ ಪಾಪರ್ ಲಿವೂ ಪರಿಹಾರರ್ಾಗಿ ಅವರವರ

ಕಷ್ಟ-ದುುಃಖ ದಾರಿದರವು ಕಳ ದುಹ ೂೀಗಿ ಸುಖಿಗಳಾಗುತಾತರ . ಕಲ್ಲರ್ುಗದಲ್ಲಿ ಯಾರ ಶಾಪರ್ಾದರೂ

ಪರಿಹಾರರ್ಾಗುರ್ತದ ಎಿಂದು ಪಾರಣಲ್ಲಿಂಗವನುಾ ರಾವಣನಿಗ ಕ ೂಟ್ಟನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ರಾವಣ, ನಿನಾ ಕಡಿದ ಕರಗಳು

ಮರ್ುತ ರ್ಲ ಗಳ ಲಿವೂ ಕೂಡಿಕ ೂಳಿಲ್ಲ, ನಿನಾ ಕರಗಳು, ರ್ಲ ಗಳ ಲಿವು ಎಷ ಟೀ ಸಲವೂ ಕಡಿದುಹ ೂೀದರೂ ಪುನಹ

ಕೂಡಿಕ ೂಳಿಲ ಿಂದು ಹರಸ ವರವನಿಾರ್ತನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ರಾವರ್ಾಸುರನು ಪಾರಣಲ್ಲಿಂಗವನುಾ ತ ಗ ದುಕ ೂಿಂಡು

ದಕ್ಷ್ಣದಿಕಿಾನಲ ಿೀ ಓಡತ ೂಡಗಿದುನು. ಅಿಂತ ಯೆ ನಾರದಾದಿ ಸುರುಮುನಿಗಳು ರ್ಕ್ಷ್ಣಿ ದ ೀವತ ಗಳ ಲಿ ಕ ೈಲಾಸದ

ಪರಿರ್ನಾರಿರ್ು ಪರಬರಹಮನನುಾ ಪಾರರ್ಥಶಸದರು. ಚರ್ುಮುಶಖನು ನನ ಾೀಕ ಪಾರರ್ಥಶಸದಿರಿ ಎಿಂದು ಕ ೀಳಿದನು.

ಅಿಂತ ಯೆೀ ಕ ೈಲಾಸದಲ್ಲಿ ನಡ ದ ಸಿಂಗತ್ತರ್ನುಾ ಚಾಚೂರ್ಪಪದ ೀ ನುಡಿದರು. ಪರಬರಹಾಮದಿ ದ ೀವತ ಗಳ ಲಿ ವಷ್ುು

ಪರಮಾರ್ಮನನುಾ ಸುತತ್ತಸುರ್ತಲ ೀ ರ್ ೈಕುಿಂಠವನುಾ ಸ ೀರಿದರು. ಪರಸನಾನಾದ ಶರೀಮನಾಾರಾರ್ಣನು ಲಕ್ಷ್ಮೀಸಹರ್

ನಾರದಾದಿಗಳಿಗ ದರುರ್ನವನುಾ ಕ ೂಟ್ಟನು. ಹೀಗ ೀಕ ೀ ನನಾನ ಾೀ ಸುತತ್ತಸುರ್ತ ಪರಬರಹಮಸಹರ್ ಬಿಂದಿರುವರಿ ಎಿಂದು

ನುಡಿದನು. ರ್ ೈಕುಿಂಠರ್ಾಸಯೆ, ಸುದರ್ಶದಾರಿಯೆೀ ಇಿಂದು ಕ ೈಲಾಸದಲ್ಲಿ ಶವನು ರಾವರ್ಾಸುರನ ಭಕಿತಗ ಮಚಿಚ

ರ್ನಾ ಪಾರಣಲ್ಲಿಂಗವನುಾ ಲಿಂಕ ರ್ಲ್ಲಿ ಸಾಾಪಿಸ ಪೂಜಸುವಿಂತ ವರವನಿಾರ್ುತ ಕ ೂಟ್ುಟ ಕಳುಹಸದಾುನ . ಅಿಂತ ಯೆೀ

ಚಿಂದರಹಾಸವನುಾ ಕತ್ತತರ್ನುಾ ಕ ೂಟಿಟದಾುನ . ಇನುಾ ಸುಮಮನಿದುರ ಅವನು ಪರಶವನಿಂತಾಗಿ ಸಾರರ್ಾಗಿರುತಾತನ . ಈ

ಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ ನಿೀನು ಲಿಂಕ ರ್ಲ್ಲಿ ಲ್ಲಿಂಗಸಾಾಪನ ರ್ನುಾ ರ್ಡ ದು ಆ ಕಾರ್ಶವು ಅಲ್ಲಿ ನಡ ರ್ದಿಂತ ಮಾಡಬ ೀಕು ಎಿಂದು

ನುಡಿದನು. ಶರೀಮನಾಾರಾರ್ಣನು ನಿೀರ್ಾರು ಹ ದರಬ ೀಡಿರಿ, ಇದ ಲಿವೂ ಕಾಲದ ನಿಣಶರ್ರ್ ಇರುವುದು. ಎಲಿವೂ

ನಿಮಮ ಮನಸುನಿಂತಾಗಲ್ಲ ಎಿಂದು ಹರಸದನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಶವನು ಪಾರಣಲ್ಲಿಂಗವನುಾ ದಾನಮಾಡಿ ಎಷ್ುಟ

ಸಮರ್ವೂ ಕಳ ಯರ್ು ಎಿಂದು ನುಡಿದನು. ಎರಡು ಪರಹರಗಳೂ ದಾಟಿದ ಎಿಂದು ನಾರದರು ನುಡಿದರು.
ಅಿಂತ ಯೆೀ ನಾರಾರ್ಣನು ಗಣಪತ್ತರ್ನುಾ ಕರ ದು ರಾವಣನನುಾ ರ್ಡ ದು ಪಾರಣಲ್ಲಿಂಗವನುಾ ಪಡ ದು ನ ಲದ

ಮೀಲ ಇರಿಸ ಿಂದು ಹ ೀಳಿ ಕಳುಹಸದನು. ನಾರದರು ದ ೀವರು ಬರಹಸಪತ್ತರ್ನುಾ ಸಮರಿಸದರು. ಬರಹಸಪತ್ತರ್ು-

ನಾರದರ ೀ, ನನಾನ ಾೀಕ ಸುತತ್ತಸದಿರಿ? ಎಿಂದು ಕ ೀಳಿದನು. ನಾರದರು, ಕ ೈಲಾಸದಲ್ಲಿ ಶವನು ರಾವಣನಿಗ

ಪಾರಣಲ್ಲಿಂಗ ಕ ೂಟ್ುಟ ಸಿಂರ್ುಷ್ಟಗ ೂಳಿಸದನ ಿಂದ ಹ ೀಳಿದರು. ದ ೀವಗುರು ಬರಹಸಪತ್ತರ್ು ಇಿಂದಾರದಿದ ೀವತ ಗಳು

ನಾರದರನ ೂಾಡಗೂಡಿ ರ್ ೈಕುಿಂಠರ್ಾಸ ಶರೀಮನಾಾರಾರ್ಣನಲ್ಲಿಗ ಹ ೂೀಗಿ ದರುರ್ನವನುಾ ಪಡ ದು, ಲಕ್ಷ್ಮೀಪತ್ತ,

ಲಕ್ಷ್ಮೀಪತ್ತಯೆೀ, ನಾರಾರ್ಣನ ೀ ಪಾರಣಲ್ಲಿಂಗವನುಾ ಶವನು ರಾವಣನಿಗ ಕ ೂಟಿಟರುವನು ಎಿಂದು ನುಡಿದು

ಪ ೀಳಿದರು. ಮೊದಲ ಗವಶದಲ್ಲಿ ಬಿೀಗಿ ಸಾವಶಭೌಮನಾದ ರಾವಣನನುಾ ಹ ೀಗ ಸ ೈರಿಸಕ ೂಳುಿವುದು? ಅವನ

ಉಪಟ್ಳದ ಸಾಧನ ಗ ವರವು ಮಾಗಶರ್ಾಯರ್ು ಎಿಂದು ನುಡಿದರು. ಶರೀಮನಾಾರಾರ್ಣನು ಲಕ್ಷ್ಮೀದ ೀವರ್ನ ಾೀ

ಪಾರರ್ಥಶಸ, ನಿೀನು ಮಾಯೆರ್ನುಾ ಸೃಷಿಟಸ ರಾವಣನಿಗ ಕರ್ಶವಾಮೊೀಹವನುಾ ರ್ಾಾಪಿಸುವಿಂತ ಮಾಡಬ ೀಕು

ಎಿಂದು ನುಡಿದನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಲಕ್ಷ್ಮೀರ್ು ಮಾಯಾದೃಷಿಟರ್ನುಾ ರಾವಣನ ವಚಾರಕ ಾ ಇಟ್ುಟಕ ೂಿಂಡಳು. ಅಿಂತ ಯೆ

ಸುದರ್ಶನಧ್ಾರಿಯಾದ ಮಹಾವಷ್ುುದ ೀವನು ನಾರದ, ಬರಹಸಪತ್ತರ್ನುಾ ಕೂಡಿಕ ೂಿಂಡು ಕ ೈಲಾಸಕ ಾ ಬಿಂದು

ರ್ಿಂಕರಾ ಎಿಂದು ಸುತತ್ತಸದಾಗ ಶವನು ದರ್ಶನಕ ೂಟ್ಟನು. ಲಕ್ಷ್ಮೀಪತ್ತರ್ು ನಿೀನ ೂಬಬ ಬ ೂೀಳ ರ್ಿಂಕರನು, ಅಿಂದು

ರಾವಣನಿಗ ಜಗನಾಮತ ರ್ನ ಾೀ ಕ ೂಟ ಟ, ಇಿಂದು ಪಾರಣಲ್ಲಿಂಗವನ ಾ ದಾನ ಮಾಡಿದ . ಪಾರಣಲ್ಲಿಂಗವನುಾ ಕ ೂಟ್ುಟ

ಎಷ್ುಟ ಪರಹರವು ಕಳ ಯರ್ು ತ್ತಳಿಸಬ ೀಕು ಎಿಂದು ಕ ೀಳಿದನು. ಅಿಂತ ಯೆ ಶವನು ಮೂರು ಪರಹರವು ಕಳ ದು

ಹ ೂೀಯರ್ು ಎಿಂದು ನುಡಿದನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಸುದರ್ಶನಧ್ಾರಿಯಾದ ಮಹಾವಷ್ುುವು ರ್ನಾ ಸುದರ್ಶನ ಚಕರವು

ಸೂರ್ಶನಿಗ ಮರ ಯಾಗಿಟ್ಟನು. ಸಿಂಧ್ಾಾಕಾಲರ್ ೀ ಪಾರಪತರ್ಾಯತ ಿಂದು ರಾವಣನು ಯೀಚಿಸದನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ

ಒಿಂದು ಹಸುವನುಾ ಮುಿಂದಕಾಟ್ುಟತಾತ ಜಗನಾಮಯೆೀ ಸಿಂಧ್ಾಾಕಾಲದ ಸೂಚನ ರ್ನಿಾರ್ತಳು. ಹಸುವು ಸರೀರ್ಳು

ರಾವಣನಿಗ ದುರಾಗಿ ಮುಿಂದಕ ಾ ಸಾಗುರ್ಲ್ಲ ಮಾಗಶವನುಾ ಕರಮಿಸದರು. ನಾರದರು, ರಾವರ್ಾ ಸಿಂಧ್ಾಾವಿಂದನ

ಮಾಡುವ ಕಾಲವು, ನಿೀನು ಅಘಾಶಪಾದಾಗಳನುಾ ಮಾಡುವುದಿಲಿರ್ ೀ? ಎಿಂದು, ಸಮುದರ ಸಾಾನ ಮಾಡಿ

ಮಧ್ಾಾಹಾದ ಜಪಕ ಾ ತ ೂಡಗಿಕ ೂಿಂಡರು. ರಾವಣನು ಸಿಂಧ್ಾಾಕಾಲದ ಅಘಾಶಪಾದಾ ಗಾರ್ತ್ತರರ್ನುಾ ಮಾಡಿ

ಸವರ್ರದ ೀವರನುಾ ಸಿಂರ್ುಷ್ಟಗ ೂಳಿಸಬ ೀಕ ಿಂದು ಕಾಲರ್ ೀ ಸಮಿೀಪಿಸದ . ಏನು ಮಾಡಲ್ಲೀ? ಎಿಂದು ಅರ್ತ ಇರ್ತ

ನ ೂೀಡಿದನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಗಣಪತ್ತರ್ು ವಟ್ು ರ್ ೀಷ್ದಲ್ಲಿ ರಾವಣನ ಎದುರಿನಲ್ಲಿಯೆೀ ಕುರ್ದಭ ಶಗಳನುಾ ಅರಸುತಾತ

ತ್ತರುಗಾಡುತ್ತತದುನು. ಜಗನಾಮಯೆಯೆೀ, ಗಣಪತ್ತಗ ಗ ೂೀಕ್ಷ್ೀರವನುಾ ಕರ ದು ಕುಡಿರ್ಲ್ಲಕ ಾ ಕ ೂಟ್ಟಳು. ಅಿಂತ ಯೆ

ಗಣಪತ್ತರ್ನುಾ ಕಿಂಡು ರಾವಣನು-ಓ ವಟ್ುರ್ ೀ ಎಿಂದು ಕರ ದನು. ಗಣಪತ್ತರ್ು ಓಡಲು ತ ೂಡಗಿದನು.

ದರ್ಕಿಂಠನು-ಓ ಬಾಲಕ, ನಿನಾ ಹ ಸರ ೀನು? ನಿನಾ ತಾಯ ರ್ಿಂದ ರ್ರು ಯಾರು? ಎಿಂದು ಕ ೀಳುತಾತ ಅವನ

ಕ ೈಹಡಿರ್ಲು ಹತ್ತತರಕ ಾ ಬಿಂದನು. ಉಪಾರ್ ಕಾಣದ ಗಣಪತ್ತರ್ು, ಉಮ ಮರ್ುತ ರ್ಿಂಕರರು ನನಾ ತಾಯ

ರ್ಿಂದ ಗಳು. ಪರದ ೂೀಷ್ಕಾಲದ ಪೂಜ ಗ ಶವಲ್ಲಿಂಗವನ ಾ ಸಾಾಪಿಸ, ರ್ಿಂದ -ತಾಯಗಳ ಪೂಜ ಗ ಕುರ್ಧಬ ಶಗಳನುಾ

ಆರಿಸುತ್ತತದ ುೀನ . ಈಗಲ ೀ ಕ ೂಿಂಡ ೂರ್ಾಬ ೀಕು, ನಾನು ಹ ೂೀಗುತ ತೀನ ಎಿಂದು ಗಣಪತ್ತರ್ು ನುಡಿದು

ಕಿಂಗ ೂಳಿಸದನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ರಾವಣನು, ಓ ಬಾಲಕ, ನಿೀನು ಸಜೆನನಿಂತ ಇರುವ, ನಾನು ಸಿಂಧ್ಾಾಕಾಲದ

ಅಘಾಶಪಾದಾಗಳನುಾ ಮಾಡಬ ೀಕಾಗಿದ . ನಾನು ಬರುವವರ ಗ ನಿೀನು ಈ ಲ್ಲಿಂಗವನುಾ ಹಡಿದು ನಿಿಂತ್ತರು, ನಾನು

ಬಹದ ಶಸ ರ್ನುಾ, ಸಾಾನವನುಾ ಮಾಡಿ, ಸವರ್ರದ ೀವರಿಗ ಅಘಾಶಪಾದಾಗಳನುಾ ಮಾಡಿ ಬರುತ ತೀನ . ನಾನು ಬರುವ
ರ್ನಕ ಈ ಲ್ಲಿಂಗವನುಾ ಹಡಿದುಕ ೂೀ. ಇದನುಾ ಭೂಮಿರ್ ಮೀಲ ಇಡಲುಬಾರದು. ನಾನು ಬ ೀಗನ ಬರುತ ತೀನ

ಎಿಂದು ಗಣಪತ್ತರ್ ಕ ೈಹಡಿದನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಗಣಪತ್ತರ್ು ಹ ದರಿ ನಡುಗಿದನು. ಹಾಗ ಯೆ ರಾವಣನು, ಓ

ಬಾಲಕ ವಟ್ುರ್ , ನಿೀನು ಲಿಂಕ ಗ ಬರುವರ್ಿಂತ . ನಮಮ ಮನ ರ್ಲ್ಲಿ ಗಣಪತ್ತಗ ಎಳಿಿನ ಖಾದಾ, ಉಿಂಡ , ಚಕುಾಲ್ಲ

ಮೊೀದಕಗಳನುಾ ನ ೈರ್ ೀದಾ ಮಾಡುತಾತರ . ನಿನಗ ಅದನ ಾಲಿ ಕ ೂಡುರ್ ನು ಎಿಂದು ಸಿಂರ್ುಷ್ಟಗ ೂಳಿಸದನು.

ಅಿಂತ ಯೆೀ ಗಣಪತ್ತರ್ು ಆಯರ್ು, ಆದರ ಒಿಂದು ರ್ರರ್ುತ. ನಿೀನೂ ಬ ೀಗನ ಬರಬ ೀಕು. ನಾನು ಮೂರು ಬಾರಿ

ನಿನಾನುಾ ಕರ ರ್ುರ್ . ಬರದ ಇದುಲ್ಲಿ ಲ್ಲಿಂಗವನುಾ ಭೂಮಿರ್ಲ್ಲಿ ಇಟ್ುಟ ಬಿಡುತ ತೀನ ಎಿಂದು ನುಡಿದನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ

ರಾವಣನು ಲ್ಲಿಂಗವನುಾ ಗಣಪತ್ತರ್ ಹಸತದಲ್ಲಿಟ್ುಟ ಬಾಲಕ, ಇದನುಾ ನ ಲದ ಮೀಲ ಇಡಲುಬ ೀಡ, ನಾನು

ಬರುವವರ ಗ ಹಡಿದುಕ ೂಿಂಡಿರು ಎಿಂದು ಹ ೀಳಿ ಸಮುದರ ಸಾಾನಕ ಾ ಹ ೂೀದನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಗಣಪತ್ತರ್ು

ಲ್ಲಿಂಗವನುಾ ಹಡಿದುಕ ೂಿಂಡನು. ಅಿಂತ ಯೆ ರಾವಣನನುಾ ಕೂಗಿ ರಾವರ್ಾ, ಈ ಲ್ಲಿಂಗವು ಬಹಳ ಭಾರವು, ಬ ೀಗನ ೀ

ಬಾ ಎಿಂದು ನುಡಿದನು. ರಾವಣನು ಬಹದ ಶಸ ರ್ನುಾ ಮಾಡಿ ಮೀಲಕ ಾದುು ಬಿಂದು ರ್ುಚಿಗ ೂಿಂಡು ಸಾಾನಕ ಾ

ತ ೂಡಗಿದನು. ಅಿಂತ ಯೆ ಬಾಲಕನು ರಾವರ್ಾ, ಬ ೀಗನ ಬಾ ಎಿಂದನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಇನ ೂಾಮಮ ರಾವರ್ಾ ಬಾ

ಎಿಂದು ಎರಡನ ಬಾರಿ ಕೂಗಿದನು. ರಾವಣನು ಅಘಾಶ ಕ ೂಡಲು ತ ೂಡಗಿದಾಗ ರಾವರ್ಾ, ಬ ೀಗ ಬಾ ಎಿಂದು

ಮೂರನ ರ್ ಸಲ ಕರ ದು ಲ್ಲಿಂಗವನುಾ ಭೂಮಿರ್ ಮೀಲ ಇಟ್ುಟ ಕ ೈಬಿಟ್ಟನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ರಾವರ್ಾ, ಈ

ಲ್ಲಿಂಗವನುಾ ಬಹಳ ಸಮರ್ ಹಡಿದುಕ ೂಳಿಲ್ಲಕ ಾ ಭಾರವು, ಆದುರಿಿಂದ ಭೂಮಿ ಸಪರ್ಶವನ ಾ ಮಾಡಿದ ನು ಎಿಂದು

ನುಡಿದು ನಿಿಂರ್ನು. ರಾವಣನು ಬಿಂದು ನ ೂೀಡಿದನು. ಬಾಲಕ ಎಿಂದು ಗಜಶಸ ಗಣಪತ್ತರ್ ರ್ಲ ರ್ ಮೀಲ

ಗುದಿುದನು. ಗಣಪತ್ತರ್ು ಕ ಳಗುರುಳಿದನು. ನಾರದರು ಎಬಿಬಸದರು. ರಾವಣನು ಕ ೂೀಪದಿಿಂದಲೂ,

ದುುಃಖದಿಿಂದಲೂ ಅಕಟ್ಕಟ್, ವಧ್ಾರ್ನು ಕರುರ್ ಯಲಿರ್ಾಯರ್ಲಿ ಎಿಂದು ಲ್ಲಿಂಗವನುಾ ಎರ್ತಲು ರ್ನಾ ಅಷ್ೂಟ

ಬಲವನುಾ ಪರಯೀಗಿಸ ಮೀಲಕ ಾ ಎಳ ರ್ತ ೂಡಗಿದನು. ಪಾರಣ ಲ್ಲಿಂಗವು ನ ಲದಲ್ಲಿ ಹೂರ್ುಹ ೂೀಗಿರ್ುತ. ರ್ನಾ

ಇಪಪರ್ುತ ತ ೂೀಳಿನಲ್ಲಿರ್ೂ ಲ್ಲಿಂಗವನುಾ ಎಳ ರ್ಲ್ಲಕ ಾ ತ ೂಡಗಿದನು. ಆದರೂ ಪಾರಣಲ್ಲಿಂಗವು ಮೀಲಕ ಾ ಬರಲ್ಲಲಿ.

ರಾವಣನು ಬಲಪರಯೀಗದಿಿಂದ ಎಳ ದನು. ಇಪಪರ್ುತ ತ ೂೀಳು ಬಲದಿಿಂದ ಎಳ ದಾಗ ಸದಧನ ಆಕಾರವು ಮೂಡಿ

ಚೂರಾಗಿ ಹರಿಯರ್ು. ಅದನುಾ ಸದ ುೀರ್ಾರ ಎಿಂದು ದೂರಕ ಾ ಒಗ ದನು. ಸದ ುೀರ್ಾರನ ಿಂದು ಎರಡನ ೀ ಸಲ ಧ್ಾರ

ಧ್ಾರ ಯಾಗಿ ಬಿಂದಿರ್ು. ಅದನುಾ ದೂರ ಒಗ ದನು. ಅದು ಧ್ಾರಾನಾಥನ ಿಂದು ಧ್ಾರ ೀರ್ಾರರ್ ಿಂದು,

ಮೂರನ ರ್ದನುಾ ಎಳ ದಾಗ ಗುಣಿಸುತಾತ ಬಿಂದು ಚೂರಾಯರ್ು. ಅದನುಾ ಗುಣವಿಂತ ೀರ್ಾರನ ಿಂದು ದೂರಕ ಾ

ಒಗ ದನು. ಅದೂ ಗುಣವಿಂತ ಎಿಂದು, ನಾಲಾನ ೀ ಸಲ ಎಳ ದಾಗ ಮುರುಡಿ ಮುರುಡಿ ಬಿಂದಿರ್ು, ಅದನುಾ ಕಡಲ

ಮಧಾದಲ್ಲಿರುವ ಪವಶರ್ಕ ಾ ಒಗ ದನು. ಅದು ಮುರುಡ ೀರ್ಾರರ್ ಿಂದು ಪರಸದಿಧರ್ನುಾ ಪಡ ಯರ್ು. ಅಿಂತ ಯೆೀ
ಮಹಾಬಲವನ ಾೀ ಪರಯೀಗಿಸ ಎಳ ದರೂ ಬರಲ್ಲಲಿ. ರಾವಣನ ೀ ಮೂಚ ಶಹ ೂೀಗಿ ಲ್ಲಿಂಗವನ ಾ ಅಪಿಪಕ ೂಿಂಡ ಇದುನು.

ಅಿಂತ ಯೆೀ ನಾರದಾದಿ ಸುರಮುನಿಗಳೂ ತ್ತರಮೂತ್ತಶಗಳು ಅಷ್ಟವಸುಗಳು ಅಲ್ಲಿ ನ ರ ದರು. ಮೂಚ ಶಹ ೂೀದ

ರಾವಣನನುಾ ಎಚಚರಿಸದರು. ಪರಮಶವನು ರಾವರ್ಾ, ನಿೀನು ನನಾ ಪಾರಣಲ್ಲಿಂಗವನುಾ ರ್ಿಂದು ಭೂಸಪರ್ಶವನ ಾೀ

ಮಾಡಿರುರ್ , ಈ ಕಡಲ ತ್ತೀರದಲ್ಲಿ ಇರುವ ಭೂಮಿರ್ೂ ಗ ೂೀವನ ಕಿವರ್ಿಂತ ಇರುವುದು, ಇದು

ಗ ೂೀಕಣಶಕ್ ೀರ್ರರ್ ಿಂಬ ಪುಣಾಕ್ ೀರ್ರರ್ಾಯರ್ು. ನಿನಾ ಬಲವನುಾ ನಿೀಗಿಸ ಹೂತ್ತರುವ ಈ ಲ್ಲಿಂಗವು

ಮಹಾಬಲ ೀರ್ಾರಲ್ಲಿಂಗರ್ ಿಂದು ಪರಸದಧರ್ಾಯರ್ು. ಈ ಗ ೂೀಕಣಶಕ್ ೀರ್ರದಲ್ಲಿ ಮಹಾಬಲ ೀರ್ಾರ ಲ್ಲಿಂಗವನುಾ ಭಕಿತಯಿಂದ

ಪೂಜಸದವರ ಏಳ ೀಳು ಜನಮಗಳ ಶಾಪಗಳ ವಮೊೀಚನ ಯಾಗಿ ಸಕಲ ದುುಃಖ-ಕಷ್ಟಗಳು ಅಿಂರ್ಾರ್ಾಗಿ ಧನ-

ಧ್ಾನಾ-ಐರ್ಾಯಾಾಶದಿಗಳನುಾ ಪಡ ದು ಸಿಂಪದಭರಿರ್ರಾಗಿ ಸಮೃದಿಧರ್ನುಾ ಹ ೂಿಂದುತಾತರ . ಅಿಂತ ಯೆೀ ನಿೀನ ೂಗ ದ

ಈ ಪಾರಣಲ್ಲಿಂಗವು ಸದ ಧೀರ್ಾರ, ಧ್ಾರ ೀರ್ಾರ, ಗುಣವಿಂತ , ಮುರುಡ ೀರ್ಾರರ್ ಿಂದು ಪಿಂಚ ಮಹಾಕ್ ೀರ್ರರ್ಾಗಿ

ಲ್ಲಿಂಗಸಪರ್ಶ ಭೂಮಿರ್ು ಪಿಂಚಕ್ ೀರ್ರರ್ಾಗಿ ಪರಸದಧ ಪುಣಾಕ್ ೀರ್ರವು ಆಗುರ್ತದ . ಈ ಐದು ಕ್ ೀರ್ರದಲ್ಲಿರುವ ಲ್ಲಿಂಗವನುಾ

ಪಿಂಚಮಹಾಕ್ ೀರ್ರದ ಯಾತ ರರ್ನುಾ ಮಾಡಿ ಪಾರಣ ಲ್ಲಿಂಗವನುಾ ಪೂಜಸದವರು ಧನ-ಧ್ಾನಾವನುಾ ಪಡ ದು

ಅಷ ಟೈರ್ಾರ್ಶವನುಾ ಪಡ ರ್ುತಾತನ . ರಾವಣ ನಿೀನಿಿಂದು ಶವಭಕತನ ಿಂದು ಪರಸದಧನಾಗಿ ಜಗತ್ತತಗ ಪಿಂಚಕ್ ೀರ್ರವನುಾ

ಸೃಷಿಟಸದ ಎಿಂದು ರಾವಣನನುಾ ಎಬಿಬಸ ಆಶೀವಶದಿಸದನು. ತ್ತರಮೂತ್ತಶಗಳು ನಾರದಾದಿ ಸುರ ಮುನಿಗಳು,

ಅಷ್ಟವಸು, ಇಿಂದಾರದಿದ ೀವತ ಗಳು ನ ರ ದರು. ಪಿಂಚಕ್ ೀರ್ರವನ ಾ ಸೃಷಿಟಸ ನಾರದರ ಲ್ಲಿಂಗವನುಾ ಪರತ್ತಷಿಾಸ ಪೂಜಸ

ಪಾರರ್ಥಶಸದರು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಗ ೂೀಕಣಶ ಕ್ ೀರ್ರದಲ್ಲಿ ಕ ೂೀಟಿ ತ್ತೀಥಶ ಸಾಾನವನುಾ ಮಾಡಿ ನಾರದನು ಕ ೂೀಟಿ

ತ್ತೀಥಶದ ವಸಾತರವನುಾ ಮಾಡಿದನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಇದು ಪಿಂಚಕ್ ೀರ್ರರ್ ಿಂದು ಪರಸದಿಧರ್ನುಾ ಪಡ ಯರ್ು.
ಗ ೂೀಕಣಶದಲ್ಲಿ ಅಿಂತ ಯೆೀ ಗಣಪತ್ತರ್ು ತ್ತರಮೂತ್ತಶಗಳನುಾ ನಾರದಾದಿ ಸುರಮುನಿಗಳನುಾ ಕುರಿರ್ು ಈ

ಪಿಂಚಮಹಾಕ್ ೀರ್ರದಲ್ಲಿ ನನಾನ ಾೀಕ ಇರಲ್ಲಕ ಾ ರ್ುಚಛ ಮಾಡಿದಿುೀರಿ? ನನಾಿಂತ ಇರುವ ಪರತ್ತಮರ್ನುಾ ಮಾಡಿ ಪೂಜ

ಮಾಡಲ್ಲಲಿರ್ ೀಕ ಎಿಂದು ಕ ೀಳಿದನು. ನಿನಗ ಮೊದಲ ಪೂಜ ರ್ನಿಾರ್ುತ ಕಡಬು, ಕಡಲ ರ್ನುಾ ಗ ೂೀಕ್ಷ್ೀರವನುಾ,

ಉಿಂಡ -ಚಕುಾಲ್ಲರ್ನುಾ ಕ ೂಟ್ುಟ ಪೂಜಸುವಿಂತ ಲಕ್ಷ್ಮೀದ ೀವಗ ಶರೀಮನಾಾರಾರ್ಣನ ೀ ತ್ತಳಿಸದಾುನ . ಅಿಂತ ಯೆೀ

ಜಗನಾಮಯೆೀಯೆೀ ನಿನಗ ಗ ೂೀಕ್ಷ್ೀರ, ಉಿಂಡ -ಚಕುಾಲ್ಲರ್ನುಾ ಕ ೂಟ್ುಟ ನಿನಾ ಹಸರ್ ರ್ನುಾ ನಿೀಗಿಸದಾುಳ ಎಿಂದು

ನಾರದಾದಿ ಸುರಮುನಿಗಳು ಹ ೀಳಿದರು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ನಾರದಾದಿಗಳಿಗ ದರುರ್ನವನುಾ ಕ ೂಟ್ುಟ ನಿಿಂರ್

ಎರ್ತರದಲ್ಲಿರುವ ಗಣಪತ್ತರ್ನ ಾ ನಾರದಾದಿಗಳು ಗಣಪತ್ತರ್ ಮೂತ್ತಶರ್ನುಾ ಪರತ್ತಷಾಾಪಿಸ ದಿನನಿರ್ಾದಲೂಿ

ಮೊದಲ ಪೂಜ ರ್ ಮಾಡಿ ಗಣಪತ್ತರ್ನುಾ ಸಿಂರ್ುಷ್ಟಗ ೂಳಿಸದರು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ರಾವಣನು ರ್ಪಸುಗ ಕುಳಿರ್ನು.

ಲಿಂಕ ರ್ಲ್ಲಿ ಮಿಂಡ ೂೀದರಿರ್ು ರ್ುಕಾರಚಾರ್ಶರನುಾ ಕುರಿರ್ು, ರ್ನಾ ಪತ್ತ ಪರಮೀರ್ಾರನು ಏಕ ಬರಲ್ಲಲಿ?
ಎಲ್ಲಿರುವನು? ಎಿಂದು ಕ ೀಳಿದಳು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಕ ೈಕಸ ರ್ು ರ್ನಾ ಪತ್ತ ವರ್ರವಸುವನುಾ ಕ ೀಳಿದಳು. ವರ್ರವಸುವು

ನನಾ ಪುರ್ರ ದರ್ಮುಖನು ಕ ೈಲಾಸದಿಿಂದ ಶವನ ಪಾರಣಲ್ಲಿಂಗವನ ಾ ರ್ಿಂದನು. ಆದರ ಲಿಂಕ ಗ ಬರುವ ದಾರಿರ್ಲ್ಲಿ
ಗ ೂೀಕಣಶಕ್ ೀರ್ರದಲ್ಲಿ ಆ ಲ್ಲಿಂಗವು ಭೂಸಪರ್ಶರ್ಾಗಿ ನಾರದಾದಿ ಸುರಮುನಿಗಳ ೂಿಂದಿಗ ಪೂಜಸ

ರ್ಪಸುನಾಾಚರಿಸಕ ೂಿಂಡಿದಾುನ ಎಿಂದು ನುಡಿದ. ಅಿಂತ ಯೆೀ ವಭಿೀಷ್ಣನು ಅಲ್ಲಿಗ ಬಿಂದನು. ಮಿಂಡ ೂೀದರಿರ್ು

ರ್ುಕಾರಚಾರ್ಶರ ಲಿರೂ ಒಿಂದುಗೂಡಿ ಗ ೂೀಕಣಶಕ ಾ ಬಿಂದು ರಾವಣನನುಾ ನ ೂೀಡಿದರು. ರಾವಣನು, ಅಮಮ

ನಾನೂ ನಿನಗ ಅಿಂದು ಪೂಜಸಲ್ಲಕ ಾ ಪಾರಣ ಲ್ಲಿಂಗವನುಾ ರ್ಿಂದುಕ ೂಿಂಡುರ್ ನ ಿಂದು ಕ ೈಲಾಸಕ ಾ ಹ ೂೀಗಿ ಶವನನ ಾೀ

ಮಚಿಚಸ ಪಾರಣಲ್ಲಿಂಗವನುಾ ಈ ಭೂಕ ೈಲಾಸಕ ಾ ರ್ಿಂದ ನು. ಸಿಂಧ್ಾಾಕಾಲರ್ ಿಂದು ಒಬಬ ವಟ್ುವನುಾ ಕರ ದು

ಲ್ಲಿಂಗವನುಾ ಹಡಿದುಕ ೂೀ, ನಾನು ಬರುವವರ ಗೂ ಹಡಿದು ನಿಿಂತ್ತರ ಿಂದು ಭೂಮಿರ್ ಮೀಲ ಇಡಲುಬಾರದು ಎಿಂದು

ಹ ೀಳಿ ಕ ೂಟ್ುಟ ಹ ೂೀದನು. ಅವನು ಭಾರರ್ ಿಂದು ನ ಲದಲ್ಲಿ ಸಾಾಪಿಸದನು ಎಿಂದು ರಾವಣನು ತಾಯರ್ನಾಪಿಪ

ಅರ್ುತಬಿಟ್ಟನು. ಕ ೈಕಸ ರ್ು ಎಲಿವನುಾ ಕ ೀಳಿ, ಪುರ್ರ ರಾವರ್ಾ, ನಿನಾನುಾ ಬ ಸನಿಸ ಧನಾನಾದ ನು. ನಿನಿಾಿಂದಲ

ಪಿಂಚಮಹಾಕ್ ೀರ್ರವು ಸಾಾಪಿರ್ರ್ಾಗಿದ . ಐದು ಕ್ ೀರ್ರಗಳಲ್ಲಿರ್ೂ ನಾರದಾದಿ ಸುರಮುನಿಗಳು,

ದ ೀರ್ಾನುದ ೀವತ ಗಳು ತ್ತರಮೂತ್ತಶಗಳ ಲಿರೂ ಸ ೀರಿ ಪಾರಣಲ್ಲಿಂಗದ ಪಾರಣ ಪರತ್ತಷಾಾಪನ ರ್ನುಾ ಮಾಡಿದರಿಂತ .

ನಿೀನೂ ಚಿಿಂತ್ತಸಬ ೀಡ, ಮಿಂಡ ೂೀದರಿರ್ನುಾ ಕೂಡಿಕ ೂಿಂಡ ಪಾರಣಲ್ಲಿಂಗವನುಾ ಪೂಜಸು, ನಾನು ನನಾ

ಪತ್ತಯಿಂದಿಗ ಪೂಜಸುತ ತೀನ ಎಿಂದು ಕ ೈಕಸ ರ್ು ರಾವಣನನುಾ ಶಾಿಂರ್ಗ ೂಳಿಸದಳು. ವರ್ರವಸುವು

ರ್ುಕಾರಚಾರ್ಶರು ಪಾರಣಲ್ಲಿಂಗವನುಾ ಪೂಜಸದರು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಎಲಿರೂ ವಭಿೀಷ್ರ್ಾದಿಗಳು ಪಾರಣಲ್ಲಿಂಗರ್ ಿಂದು

ಮಹಾಬಲ ೀರ್ಾರಲ್ಲಿಂಗವನುಾ ಪೂಜಸ ಪಾರರ್ಥಶಸದರು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಪಿಂಚಕ್ ೀರ್ರದರುರ್ನವನುಾ ಮಾಡಿ ಪೂಜಸ

ಪಾರರ್ಥಶಸ ಲಿಂಕ ರ್ನುಾ ಸ ೀರಿಕ ೂಿಂಡರು.

ಸೀತಾದರ್ಶನ ಎರಡನ ೀ ಅಧ್ಾಾಯ ಸಂಪೂರ್ಶಂ

 ಸೀತಾದರ್ಶನ ಮೂರನ ೀ ಅಧ್ಾಾಯ

ರಾವಣನು ಲಿಂಕ ರ್ನುಾ ಸ ೀರಿ ಮಿಂಡ ೂೀದರಿಯಿಂದಿಗ ಲಿಂಕ ರ್ಲ್ಲಿ ವಹರಿಸುತಾತ ದಕ್ಷತ ಯಿಂದ ರಾಜಾಭಾರ

ಮಾಡಿಕ ೂಿಂಡು ಸಿಂತ ೂೀಷ್ದಿಿಂದ ಕಾಲಕಳ ರ್ುತ್ತದುನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಕುಿಂಭಕಣಶನು ಎಚಚರಗ ೂಿಂಡು

ವರರ್ರಜಾಾಲ ಯಿಂದಿಗ ವಹರಿಸಕ ೂಿಂಡು ಲಿಂಕ ರ್ು ಸಿಂರ್ಸ ಸಮೃದಿಧಯಿಂದ ಕೂಡಿರ್ುತ. ಕುಿಂಭಕಣಶನು

ರಾವಣನ ೂತ್ತತನಲ್ಲಿ ಸಹಾರ್ಕ ರಾಜನು, ರಾವಣನ ಸಾಮಿಂರ್ನು, ಅಿಂತ ವಭಿೀಷ್ಣನು ರ್ುವರಾಜನು,

ಅಿಂತ ಯೆೀ ದಿನಗಳುರುಳಿ ಮೂರು ಅಣು ರ್ಮಮಿಂದಿರಿಗ ನಾಲುಾ ಜನರಿಂತ ಸಿಂತಾನರ್ಾಯರ್ು. ರಾವಣನು

ಪುರ್ರಸಿಂತಾನರ್ಾಯತ ಿಂದು ಸಿಂರ್ಸಗ ೂಿಂಡು ಪುರ್ರರನುಾ ನ ೂೀಡಿದನು. ಮಿಂಡ ೂೀದರಿರ್ು ಪರಸವಸದ ಪುರ್ರರು

ಸಡಿಲ್ಲನ ಗಜಶನ ರ್ಿಂತ ಗಜಶಸ ರ ೂೀದನ ಮಾಡಿದರು. ಹರಿಪುರ್ರನಿಗ ಮೀಘನಾದನ ಿಂದು ನಾಮಕರಣ

ಮಾಡಿದರು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಜನಿಮಸದ ಎಲಿ ಪುರ್ರರಿಗೂ ನಾಮಕರಣ ಮಾಡಿದರು. ಎಲಿ ಪುರ್ರರೂ ರ್ಿಂದ ರ್ಷ ಟ

ಬ ಳ ದು ನಿಿಂರ್ರು. ರಾವಣನ ಪಾಠಶಾಲ ರ್ನುಾ ನಿಮಿಶಸ ರಾಕ್ಷಸವದಾಾಕ ೀಿಂದರರ್ ಿಂದ ೀ ಹ ಸರನಿಾಟ್ುಟ, ಎಲಿ

ರಾಜಕುಮಾರರನುಾ ರ್ುಕಾರಚಾರ್ಶರಿಗ ಒಪಿಪಸದನು. ಅಿಂತ ಯೆ ಪುಲಸಾ ಬಿಂದು ರ್ನಾ ವಿಂರ್ಜರ ೀ ಬರಹಮನಿಮಿಶರ್

ಲಿಂಕ ರ್ನುಾ ಆಳುವುದನುಾ ಕಿಂಡು ಸಿಂರ್ುಷ್ಟನಾಗಿ ಇರುವುದನುಾ ಕಿಂಡು ಕ ೈಕಸ ರ್ು ರ್ನಾ ಪುರ್ರ-ಪೌರ್ರ ಅವರ ಲಿರ

ಭಾಯೆಶರ್ರ ೂಿಂದಿಗ ಬಿಂದು ಪುಲಸಾನಿಗ ಶರಸಾಷಾಟಿಂಗ ನಮಸಾಾರವನುಾ ಮಾಡಿ ಆಶೀರ್ಾಶದವನ ಾ ಬ ೀಡಿದಳು.

ಪುಲಸಾನು ಎಲಿರಿಗೂ ಸದುಬದಿಧರ್ನುಾ ಬ ೂೀಧಿಸ ಹ ೂರಟ್ು ಹ ೂೀದನು. ರಾವಣನು ಒಿಂದು ದಿನ ಪರಹಸಾನನುಾ

ಕರ ದು ಪರಹಸಾಾ, ನಾನು ರಾಕ್ಷಸ ಸಾವಶಭೌಮನಾಗಿರುವುದರಿಿಂದ ದಿಗಿಾಜರ್ಕ ಾ ಹ ೂರಡಲು ಸೂಕತ ಕಾಲರ್ ಿಂದು

ಆಲ ೂೀಚಿಸದ ುೀನ . ಆದುರಿಿಂದ ರ್ುಕಾರಚಾರ್ಶರನುಾ ಕಿಂಡು ರ್ುಭಮುಹೂರ್ಶವನುಾ ನಿಶ ೈಸಕ ೂಳುಿರ್ ನು ಎಿಂದು

ನುಡಿದು, ರ್ನಾ ತಾಯ ಕ ೈಕಸ ರ್ನುಾ ಕಿಂಡು ನಮಸಾಾರವನುಾ ಮಾಡಿ, ಆಶೀರ್ಾಶದವನುಾ ತ ಗ ದುಕ ೂಿಂಡನು.

ಅಿಂತ ಯೆೀ ರ್ುಕಾರಚಾರ್ಶರನುಾ ನಮಸಾರಿಸ ರ್ುಭಮುಹೂರ್ಶವನುಾ ತ್ತಳಿದುಕ ೂಿಂಡನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಪರಹಸಾನನುಾ

ಕಿಂಡು ಮಿಂತ್ತರ-ಸಾಮಿಂರ್ರಿಗ ದಿಗಿಾಜರ್ದ ರ್ಾತ ಶರ್ನುಾ ಹ ೀಳಿದಳು ಮರ್ುತ ಸ ೈನಾವನುಾ ಊಟ್-ಉಪಚಾರದ

ವಸುತಗಳನುಾ, ಆಭರಣ ವಸರಗಳನುಾ, ಒಳ ಿರ್ ಔಷ್ಧಗಳನುಾ, ರ್ ೈದಾರನುಾ ಸದಧಗ ೂಳಿಸು. ರ್ುದಧ ಸಾಮಗಿರಗಳನುಾ,

ನಾನಾ ಅಸರ, ಬಿಲುಿ-ಬಾಣ, ಬರ್ತಳಿಕ ಗಳನುಾ, ನಾನಾ ಆರ್ುಧಗಳನುಾ ಸಿಂಗರಹಸ ರ್ುದಧಸದಧತ ರ್ನುಾ ಮಾಡು

ಎಿಂದು ನುಡಿದನು. ಅಿಂತ ಯೆ ಮಹಾಸ ೈನಾದಿಿಂದ ಕೂಡಿದವನಾಗಿ ದಿಗಿಾಜರ್ಕ ಾ ಹ ೂರಟ್ುನಿಿಂರ್ನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ

ತಾಯರ್ನುಾ ನಮಸಾರಿಸ ಕುಲಗುರು ರ್ುಕಾರಚಾರ್ಶರನುಾ ನಮಸಾರಿಸ ಆಶೀರ್ಾಶದ ಪಡ ದನು. ಮಿಂತ್ತರ

ಸಾಮಿಂರ್ರು ಸಕಲ ಸ ೈನಾವನುಾ ಸಜುೆಗ ೂಳಿಸದುರು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಸಕಲ ಸ ೈನಾಗಳ ೂಿಂದಿಗ ಮಿಂತ್ತರ-

ಸಾಮಿಂರ್ರನುಾ ಮುಿಂದಿಟ್ುಟಕ ೂಿಂಡು ರಾವಣನು ಹ ೂರಟ್ನು. ಕ ೈಕಸ ಮಿಂಡ ೂೀದರಿರ್ರು ರ್ಮಮ ರ್ಮಮ
ಸ ೀವಕಿರ್ರ ೂಿಂದಿಗ ರಾವಣನನುಾ ಎದುರುಗ ೂಳುಿತಾತ, ಕಲರ್ ಕನಾಡಿ ಹಡಿದು ಮಿಂದಗಮನ ರ್ರಾಗಿ ನಡ ದರು.

ಅಿಂರ್ರಾವರ್ಾದಿಗಳೂ ನಾನಾ ರ್ಾದಾಗಳ ೂಿಂದಿಗ ಬಿರಿಸು-ಬಾಣಗಳನುಾ ಸಡಿಸುರ್ತ ಸುಸಜೆರ್ರ್ಾದ ಸ ೈನಾದ ೂಡನ

ನಡ ದರು. ರಾಜಬಿೀದಿರ್ನುಾ ದಾಟಿ ಲಿಂಕಾದಾಾರವನುಾ ದಾಟಿ ನಡ ದರು. ಮಿಂಡ ೂೀದರಿ, ಕ ೈಕಸ ರ್ರು ರ್ಮಮ

ರ್ಮಮ ರ್ಾಸಸಾಾನವನುಾ ಸ ೀರಿದರು. ಮಿಂಡ ೂೀದರಿರ್ು ಶವನನುಾ ಪೂಜಸದಳು. ಮಿಂಡ ೂೀದರಿರ್ು

ಗೌರಿದ ೀವರ್ನುಾ ಪೂಜಸ ಪಾರರ್ಥಶಸಕ ೂಿಂಡಳು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಪೂಜ ರ್ನುಾ ನಿರ್ಾವೂ ಮಾಡಿ ಗೌರಿದ ೀವರ್ನುಾ

ಸುತತ್ತಸ ಪಾರರ್ಥಶಸ ರ್ನಾ ಸೌಭಾಗಾದ ೂಡ ರ್ನಿಗ ಒಿಂದು ಗಾರ್ವೂ ಕೂಡ ಆಗಬಾರದು, ಅಿಂತ ಯೆ

ಸುರಕ್ಷ್ರ್ರ್ಾಗಿ ಲಿಂಕ ಗ ಬಿಂದು ರ್ಲುಪಬ ೀಕ ಿಂದು ಪಾರರ್ಥಶಸತ ೂಡಗಿದಳು. ಅಿಂತ ಯೆ ರಾವಣನು ರ್ನಾಾಪತ
ಮಿಂತ್ತರಗಳ ೂಿಂದಿಗ ರಾಜ ರಾಜರನುಾ ಗ ದುು ಹ ೂಡ ದುರುಳಿಸ ಮುತ್ತತಗ ಹಾಕಿ ರಾಜಾವನುಾ ಸಿಂಪರ್ತನುಾ ವರ್ಕ ಾ

ತ ಗ ದುಕ ೂಳುಿತಾತ ಮುಿಂದ ಮುಿಂದ ಸಾಗುತ್ತತದುನು. ವಜರ್ ಯಾತ ರರ್ನುಾ ರಾಜರನುಾ ಸ ೈನಾವನುಾ ರ್ನಾ

ಚಿಂದರಹಾಸದಿಿಂದ ಕಡಿ ಕಡಿದು ಹ ೂಡ ದುರುಳಿಸ, ಸಾಮಿಂರ್ರನುಾ ಕಳುಹಸ ಅವರ ಸಿಂಪರ್ತನುಾ

ದ ೂೀಚಿಕ ೂಳುಿತ್ತತದುನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಸೂರ್ಶವಿಂರ್ಜನಾದ ಮಿಂದಾರ್ ರಾಜನನೂಾ, ಅವನ ರಾಜಾವನುಾ ಮುತ್ತತಗ

ಹಾಕಿ, ಸಿಂಹಾಸನವನುಾ ವರ್ಕ ಾ ಪಡ ದು ಮಿಂದಾರ್ ರಾಜನನುಾ ಹ ೂಡ ದುರುಳಿಸಕ ೂಿಂದು ಹಾಕಿದನು. ಅಿಂತ ಯೆ

ಮಿಂದಾರ್ರಾಜ ಪತ್ತಾರ್ರು, ಪುತ್ತರರ್ರು ಅಗಿಷ್ಟವನುಾ, ಕಾಷ್ಟವನುಾ ಹ ೂತ್ತತಸ ರ್ಮಮ ರ್ಮಮ ಸಖಿರ್ರ ೂಗೂಡಿ

ಗೌರಿರ್ನುಾ ಜಗನಾಮಯೆರ್ನುಾ ಪಾರರ್ಥಶಸುತಾತ ರ್ಮಮನುಾ ತಾರ್ ೀ ದಹಸಕ ೂಿಂಡರು. ಅಿಂರ್ುಃಪುರದ ಸರೀರ್ರನುಾ

ಅಲ್ಲಿರ್ ಎಲಿ ಐಸರಿರ್ನುಾ ವರ್ಕ ಾ ಪಡ ದನು. ಪರತ್ತಭಟಿಸದವರನುಾ ರಾಕ್ಷಸರಿಗ ಆಹಾರರ್ಾಗಿ ಕ ೂಟ್ುಟ

ಭಕ್ಷ್ಸುವಿಂತ ಹ ೀಳಿದನು. ಕಾಳರಕಾಸರು ಅವನು ಕ ೂಟ್ಟವರವನ ಾಲಿ ಆಹಾರರ್ಾಗಿ ಭಕ್ಷ್ಸುತ್ತತದರ

ು ು. ಇರ್ತ ಲಿಂಕ ರ್ಲ್ಲಿ
ಕ ೈಕಸ ರ್ು ಸಿಂಧ್ಾಾಕಾಲದಲ್ಲಿ ಶವಲ್ಲಿಂಗಾಚಶನ ರ್ನುಾ ಮಾಡಿ ಪಾರರ್ಥಶಸುರ್ಾಗ ರ್ಕಿತಸಹರ್ನಾಗಿ ಶವನು

ದರುರ್ನವನ ಾ ಕ ೂಟ್ುಟ ಇಷಾಟಥಶವೂ ಸದಿಧಸಲ್ಲ ಎಿಂದು ಅದೃರ್ಾರ್ಾಗುತ್ತತದನ

ು ು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಎಲಿವನೂಾ ತ್ತಳಿದು

ವಭಿೀಷ್ರ್ಾದಿಯಾಗಿ ಸುರಮ, ಮಿಂಡ ೂೀದರಿ, ವೃರ್ರಜಾಾಲ ರ್ರು ರ್ಮಮ ಅತ ತಯಿಂದಿಗ ಶವರ್ಕಿತರ್ರನುಾ ದರುರ್ನ

ಮಾಡುತ್ತತದುರು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ದರ್ಕಿಂಠನ ವಜರ್ ರ್ಾತ ಶರ್ನುಾ ಲಿಂಕ ಗ ದಿನ ದಿನವೂ ಮುಟಿಟಸುತ್ತತದು

ದೂರ್ರ್ಾತ ಶರ್ನುಾ ಕ ೀಳಿ ಲಿಂಕ ರ್ಲ್ಲಿ ಎಲಿರೂ ರಾವಣನನುಾ ಪರರ್ಿಂಸ ಮಾಡಿ, “ಅಬಾಬ ರಾವಣ, ನಿೀನ ೀನೂ

ಸಾಮಾನಾನಲಿ, ನಮಮ ಸಾವಶಭೌಮರ ರ್ಕಿತರ್ು ಅಪಾರರ್ಾದದುು” ಎಿಂದು ಆರ್ಚರ್ಶಪಟ್ುಟ, ಶವಪರಸಾದರ್ಾದ

ಚಿಂದರಹಾಸದ ಕುರಿರ್ು ಕ ೀಳಿ, ಎಲಿರೂ ಪರಮ ಸಿಂತ ೂೀಷ್ವನುಾ ತಾಳಿದರು. ಕ ೈಲಾಸವನ ಾೀ ಎತ್ತತದ ಭಕಿತರ್ು
ಪರಮಶವನನ ಾ ಒಲ್ಲಸದ ಭಕಿತಯಿಂದ ಕೂಡಿದ ರ್ಕಿತರ್ು ಪರದ ೂೀಷ್ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಪೂಜಸ ಅಚಿಶಸದಾಗ ಲಿಂಕ ರ್ಲ್ಲಿ

ರಾವಣನ ಕುಟ್ುಿಂಬದವರಿಗೂ ಪುರಜನರಿಗೂ ಶವರ್ಕಿತರ್ರ ನಿರ್ಾದರ್ಶನ ರಾವಣನ ೀ ಪಡ ದ ವರವು, ಅಿಂತ ಯೆ

ರಾವಣನಿಗೂ ಪರದ ೂೀಷ್ಪೂಜ ರ್ಲ್ಲಿ ನಿರ್ಾ ಶವದರ್ಶನವು, ಎಲಿವನೂಾ ತ್ತಳಿದರ ರಾವಣನಿಿಂದಾಗಿ ಪಿಂಚಕ್ ೀರ್ರದ

ನಿಮಾಶಣ ದರ್ಕಿಂಠನ ೀನು ಸಾಮಾನಾನ ೀ ಎಿಂದು ಲಿಂಕ ರ್ಲ್ಲಿ ಸಕಲ ಜನರು ಪರಮಾರ್ಚರ್ಶಭರಿರ್ರಾದರು.

ರಾವಣನ ಮೀಲ ಪುರಜನರಿಗ ಹ ಚಿಚನ ಗೌರರ್ಾದರಗಳ ಮೂಡಿಕ ೂಿಂಡವು. ಯಾರು ರಾವಣನಿಗ ದುರಾಗಿ

ನಿಲುಿತ್ತತರಲ್ಲಲಿ. ಕ ೈಕಸ ರ್ು ರಾವಣನಿಿಂದ ಎಲಿವನುಾ ಕ ೀಳಿ ರಾವಣನನುಾ ಪಡ ದು ಧನಾಳಾದ ನ ಿಂದು ನುಡಿದು

ಕ ೂಿಂಡಳು. ಇರ್ತ ರಾವಣನು ರ್ನಾ ವಜರ್ ಯಾತ ರರ್ನುಾ ಮುಿಂದುವರಿಸ, ಕಿಂಡು ರಾಜರುಗಳನ ಾಲಿ ರ್ನಾ

ಚಿಂದರಹಾಸದಿಿಂದಲ ಕಡಿದು ರ್ುಿಂಡರಿಸ ಆ ರಾಜಾದ ಮಿಂತ್ತರ-ಸಾಮಿಂರ್ರನುಾ ಕ ೂಿಂದು ಸಕಲ ಸ ೈನ ಬಲವನುಾ

ಪುರದ ನಾರಿರ್ರನುಾ ವರ್ಕ ಾ ತ ಗ ದುಕ ೂಿಂಡು ಆಳಲು ತ ೂಡಗಿದನು. ಪುರದ ಚಲುರ್ ರ್ರನುಾ ಎಳ ದು

ರ್ರುವಿಂತ ಆಜ್ಞ ರ್ನುಾ ಮಾಡಿ ರ್ನಾ ವರ್ಕ ಾ ತ ಗ ದುಕ ೂಿಂಡು ರ್ನಾ ಕಾಮರ್ೃಷ ಗ ಭ ೂೀಗಿಸಕ ೂಿಂಡು, ದಿನ

ದಿನವೂ ಒಿಂದ ೂಿಂದು ರಾಜಾದ ನಾರಿರ್ರ ಶೀಲವನ ಾ ಕ ಡಿಸ, ರ್ನಾ ಸಿಂತಾನ ೂೀರ್ಪತ್ತತರ್ ಕಾಮರ್ೃಷ ಗ

ಭ ೂೀಗಿಸುತ್ತತದುನು. ಹೀಗ ಯೆ ಸರೀ ಲಿಂಪಟ್ನಾಗಿ, ಸರೀರ್ರನುಾ ಕಿಂಡು ಕೂಡಲ ೀ ಕಾಮಾಿಂಧನಾಗಿ ಹಡಿದು

ಭ ೂೀಗಿಸುತ್ತತದುನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಅವನ ಅನುಚರರೂ ರ್ಥಾ ರಾಜ ರ್ಥಾ ಪರಜ ಯೆನುಾವಿಂತ ಕಾಮಾಿಂಧರಾಗಿ

ಸರೀರ್ರನುಾ ಕಾಡಿ ಭ ೂೀಗಿಸದರು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಜಗತ್ತತನ ಕ ೂೀಟಿ ಕ ೂೀಟಿ ಸರೀರ್ರು ಮಾನ ರಕ್ಷರ್ ಗಾಗಿ

ಶರೀಮನಾಾರಾರ್ಣನನುಾ, ಜಗನಾಮಯೆರ್ನುಾ ಶವನನುಾ, ರ್ಕಿತ ಮಾತ ಎಿಂದು ಪಾವಶತ್ತರ್ನುಾ

ಪಾರರ್ಥಶಸತ ೂಡಗಿದರು. ಪಾವಶತ್ತದ ೀವರ್ು ಶವನನುಾ ಪಾರರ್ಥಶಸ ಪರಮೀರ್ಾರ ಭೂಲ ೂೀಕದ ಜನರು ಮರ್ುತ

ಸರೀರ್ರು ರಾವಣನ ಉಪಟ್ಳವನುಾ ತಾಳಲಾರದ ೀ ಶವರ್ಕಿತರ್ರನುಾ, ಲಕ್ಷ್ಮೀನಾರಾರ್ಣರನುಾ ಮಾನ-

ಪಾರಣರಕ್ಷರ್ ಗಾಗಿ ಪಾರರ್ಥಶಸುತ್ತದಾುರ . ಪಾವಶತ್ತದ ೀವರ್ು, ಯಾವ ರಿೀತ್ತಯಿಂದ ಅವರ ಸಿಂಕಷ್ಟಗಳನುಾ ನಿೀಗಿಸಲು

ಸಾಧಾ ಆಗುರ್ತದ ? ಜಗತ್ತತನ ಜನರನುಾ ನಿೀನ ೀ ರಕ್ಷ್ಸಬ ೀಕ ಿಂದು ಶವನನುಾ ಪಾರರ್ಥಶಸದಳು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಪರಶವನು

ಪಾವಶತ್ತದ ೀವ, ಪಿರಯೆ, ಇದು ದ ೀವಕಲಪವು, ಇನುಾ ದಾಾಪರ ರ್ುಗದಲ್ಲಿ ಶರೀಮನಾಾರಾರ್ಣನು

ಜಗನಾಮಯೆಯಿಂದಿಗ ಜಗರ್ತನುಾ ಪರರ್ ೀಶಸ, ತ್ತರುಗಾಡಿ, ಶರೀರಾಮನ ಅವತಾರವನುಾ ಮಾಡುತಾತನ .

ಶರೀರಾಮನು ಮನುಷ್ಾನಾಗಿ ಮನುಕುಲದಲ್ಲಿ ಹುಟಿಟ ಬರುತಾತನ . ಆದುರಿಿಂದಲ ನಿೀನು ರಾಮ ತಾರಕ ಮಿಂರ್ರವನುಾ

ಜಪಿಸಬ ೀಕು. “ಶರೀರಾಮ ಜರ್ ರಾಮ ಜರ್ ಜರ್ ರಾಮ” ಎಿಂದು ಒಿಂದು ದಿನವೂ ಬಿಡದ ಜಪಿಸದರ

ದುಷ್ಟರ್ಕಿತರ್ ದಮನರ್ಾಗುವುದು ಎಿಂದು ನುಡಿದು ಹರಸದನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಪಾವಶತ್ತದ ೀವರ್ೂ ದುಷ್ಟರ್ಕಿತರ್

ದಮನ ಮಾಡಲ್ಲಕ ಾ ರಾಮತಾರಕ ಮಿಂರ್ರವನುಾ ಸಹಸರ ಸಿಂಖ ಾರ್ಲ್ಲಿ ಜಪಿಸಲ್ಲಕ ಾ ತ ೂಡಗಿದಳು. ತ್ತರಲ ೂೀಕ

ಸಿಂಚಾರಿಗಳಾದ ನಾರದರು ಬಿಂದು ಎಲಿವನುಾ ತ್ತಳಿದುಕ ೂಿಂಡು “ನಾರಾರ್ಣ ನಾರಾರ್ಣ” ಎಿಂದು ರ್ನಾ

ರ್ಿಂಬೂರಿರ್ನುಾ ಮಿೀಟಿ ಸಾರವನ ಾಬಿಬಸದರು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಹ ೂರಟ್ು ಹ ೂೀದರು. ಇರ್ತ ಜ ೈರ್ರಯಾತ ರಗ ಹ ೂರಟ್
ರಾವಣನು ಕಿಂಡ ಕಿಂಡ ಭೂಪಾಲಕರನುಾ ಎದುರಿಸ, ಗ ದುು, ಕಪಪವನುಾ ಪಡ ದುಕ ೂಿಂಡು ಅವರ ರಾಜಾವನುಾ ಬಿಟ್ುಟ

ಮುಿಂದ ಸಾಗಿ ಹ ೂೀಗುತ್ತತದುನು. ರ್ುದಧಕ ಾ ನಿಿಂರ್ವರನುಾ ಕ ೂಿಂದು, ಅವರ ರಾಜಾವನುಾ ವರ್ಕ ಾ ತ ಗ ದುಕ ೂಿಂಡು

ಜರ್ವನುಾ ಗಳಿಸ, ಮುಿಂದ ಸಾಗುತ್ತತದುನು. ವಜಯಯಾಗಿಯೆೀ ಮುಿಂದ ಸಾಗಿದನು. ನಿಿಂರ್ಲ್ಲಿ ಕುಳಿರ್ಲ್ಲಿ ನಡ ದಲ್ಲಿ

ಎಲಿ ಕಡ ರ್ಲೂಿ ಪರಮ ಶವನ ಅನುಗರಹವು ಪಾರಪತರ್ಾಗಿರ್ುತ. ರಾವರ್ಾಸುರನು ಅಜ ೀರ್ನಾಗಿ ಪರಮಶವನ

ಅನುಗರಹಕ ಾ ಪಾರ್ರನಾಗಿದುನು. ಶವನ ಪೂರ್ಾಶನುಗರಹಕ ಾ ಪಾರ್ರನಾಗಿದುನ ಿಂಬುವುದಕ ಾ ಸಿಂರ್ರ್ರ್ ೀ ಇಲಿ. ಇಪಪರ್ುತ

ಕ ೈಗಳಿಿಂದ ಒಪುಪವ ರಾವಣನು ಚಿಂದರಹಾಸವನುಾ ಝಳಪಿಸದನು ಎಿಂದರ ಮುಿಂದ ನಿಿಂರ್ು ರ್ುದಧ ಮಾಡುವವರ ೀ

ಇಲಿರ್ಾದರು. ಯಾವುದ ೀ ಕದನ ಕಲ್ಲಗೂ ರಾವಣನನುಾ ಎದುರಿಸ ನಿಲುಿವ ರ್ಕಿತರ್ು ಇಲಿರ್ಾಗಿರ್ುತ. ಈ ರಾವಣನ

ಶೌರ್ಶ, ಧ್ ೈರ್ಶ, ಇಪಪರ್ುತ ತ ೂೀಳಬಲ ಇದರನಾರಿರ್ು ಲ ಕಾವಲಿದಷ್ುಟ ರಾಜರು ಕಷ್ಟವನಿಾರ್ುತ ರಾವಣನಿಗ ರ್ರರ್ಾಗಿ

ಬದುಕಿದರು. ಒಿಂದ ೂಿಂದು ಗ ಲುವೂ ರಾವಣನ ಶೌರ್ಶವನುಾ ಕ ರಳಿಸ ರಾವಣನನ ಾ ಮಿತ್ತ ಮಿೀರಿಸರ್ು.

ರಾವಣನು ತಾನ ೀ ಸವಶರ್ಿಂರ್ರ ಸಾರ್ಿಂರ್ರನು ಎಿಂದು ರ್ನಾವರಲ್ಲಿ ಹ ೀಳಿಕ ೂಿಂಡನು, ಅಿಂತ ಯೆೀ ತ್ತಳಿದನು,

ಗವಶದಲ್ಲಿ ಕುಣಿದನು. ಅಪಾರರ್ಾದ ರ್ನಾ ದಿಂಡನುಾ ನಡ ಸಕ ೂಿಂಡು ಮುಿಂದಕ ಾ ಸಾಗುರ್ತಲೂ ಇದುನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ
ಆಲಸಾಗ ೂಿಂಡು ವಶಾರಿಂತ್ತರ್ಲ್ಲಿ ತ ೂಡಗಿದಾಗ ರ್ನಾನುಾ ಚರರನುಾ ಗಜಶಸ ಕರ ದು ಸುಿಂದರರ್ಾದ

ಲಾವಣಾವತ್ತರ್ರನುಾ ರ್ನಾ ಬಳಿರ್ಲ್ಲಿ ಕರ ದು ರ್ರುವಿಂತ ಆಜ್ಞ ಮಾಡುತ್ತತದುನ ಿಂದು, ಅನುಚರರು

ಸೌಿಂದರ್ಶದಿಿಂದ ಕೂಡಿದ ಸರೀರ್ರನುಾ ಕರ ದು ರ್ಿಂದು ರಾವಣನ ದುರಿನಲ್ಲಿ ನಿಲ್ಲಿಸುತ್ತತದುರು. ರ್ನಾರಸನ

ಆಜ್ಞ ರ್ನುಾ ಶರಸಾವಹಸುತ್ತತದುರು. ದರ್ಮುಖನು ಪರಸರೀರ್ರಲ್ಲಿ ಅನುರುಕತನಾಗಿ ಮಿಂದಮತ್ತಯಾಗಿ

ರ್ನಾನನುಚರರಿಿಂದಲ ೀ ಸರೀರ್ರನುಾ ಎಳ ದು ರ್ಿಂದು ನಿಲ್ಲಿಸುವಿಂತ ಆಜ್ಞ ಮಾಡಿ, ಸರೀರರ್ಾವನುಾ

ಕಾಮಕ ೀಳಿಯಾಟ್ದಲ್ಲಿ ಬಲತಾಾರದಿಿಂದ ಕಿರೀಡಿಸುತ್ತತದುನು. ಸ ೂೀರ್ ರಾಜಾದ ಸರೀರ್ರ ಲಿ ರಾವಣನು

ಕ ಡಿಸುವನ ಿಂದು ತಾರ್ ಚಿತ ರ್ನುಾ ರಚಿಸ ಅಗಿಾಸಪರ್ಶಮಾಡಿ ಅದರ ಮೀಲ ಹಾರಿ ಕುಳಿರ್ು ದಹಸಕ ೂಳುಿತ್ತದುರು.

ರ್ಮಮ ಪತ್ತವರತಾಧಮಶವೂ ಕ ಡಬಾರದ ಿಂದ ೂೀ ರ್ಮಮನೂಾ ತಾರ್ ೀ ದಹಸಕ ೂಳಿತ ೂಡಗಿದರು. ರಾವಣನ

ಕೃರ್ಾವನುಾ ಕ ೀಳಿದವರು ಹ ದರಿ ದಹಸಕ ೂಳಿತ ೂಡಗಿದರು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ರಾವಣನು ಸರೀರ್ಾಾಮೊೀಹಕ ಾ ಸಕಿಾ

ಪರಸರೀರ್ರಲ್ಲಿ ಅನುರುಕತನಾದನು. ಒಿಂದ ೀ ಒಿಂದು ಸಲ ಪರಸರೀರ್ರ ರ್ಾಾಮೊೀಹಕ ಾ ಸಕಿಾ ಕಾಮಾರ್ುರದಲ್ಲಿ

ಕಿರೀಡಿಸದರ ಅಿಂರ್ಹ ಕಿರೀಡ ಯೆೀ ಮತ ತ ಮತ ತ ಬರ್ಸ ಉಳಿದ ಎಲಿ ಕಾರ್ಶಗಳಲ್ಲಿ ಆಸಕಿತರ್ನುಾ ಕಳ ದುಕ ೂಿಂಡು,

ಅದರಲ್ಲಿಯೆೀ ಆಸಕತರಾಗಿ ಮಿಂದಮತ್ತಗಳಾಗಿ ರ್ಮಮ ದೌಬಶಲಾಕ ಾ ರ್ುತಾತಗುತಾತರ . ಅಿಂತ ಯೆೀ ರಾವಣನು

ಸರೀರ್ರಲ್ಲಿ ಮನಸ ೂೀರ್ು ಮಗಾನಾದನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಒಿಂದು ವಷ್ಶದ ವಜರ್ಯಾತ ರರ್ನುಾ ಮುಗಿಸದ
ರಾವಣನು ಸಮಥಶನಾದ ಸಾವಶಭೌಮನಾದ ನನಗ ಇದು ಒಿಂದು ರ್ರದಲ್ಲಿ ಭೂಷ್ಣರ್ ಿಂದು ರ್ನಾ ಆತ್ತೋರ್ರಲ್ಲಿ
ಹ ೀಳಿಕ ೂಿಂಡನು. ಆದರ ರಾವಣನು ಬಹಳ ದೌಬಶಲಾಕೂಾ ಕಾರಣನಾಗಿದುನ ಿಂಬುವುದು ಮಿಂತ್ತರ-ಸಾಮಿಂರ್ರು

ಮಾರ್ನಾಡಿದರು. ಸುರ ಕುಡಿದು ರ್ರ್ನ ಮಾಡಿದ ರಾವಣನು ಏಳುರ್ತಲ ೀ ಇರಲ್ಲಲಿ. ಅಿಂತ ಯೆೀ ರಾವಣನು

ಲಿಂಕ ರ್ನುಾ ಸ ೀರಿದನು. ದಿಗಿಾಜರ್ದ ರ್ರ್ಸುನ ಲಾಿಂಛನರ್ ಿಂದು ಕಿೀತ್ತಶಕಾಮಿನಿರ್ರನುಾ ಬಳಸ ಹಡಿದ ಲಿಂಕ ಗ

ಬಿಂದನು. ಸಹ ೂೀದರ ರಾವಣನ ದುರ್ಚಟ್ವನುಾ ಕಿಂಡು ವಭಿೀಷ್ಣನು ಬಹು ಮರುಗಿದನು. ಕುಿಂಭಕಣಶನು ನಿದ ುಗ

ತ ೂಡಗಿದುನು. ವಭಿೀಷ್ಣನು ಲಿಂಕ ರ್ ಸವಶತ ೂೀಮುಖ ಅಭಿವೃದಿಧರ್ನುಾ ಮಾಡಲ್ಲಕ ಾ ಧಮಶದಿಿಂದ

ರಾಜಾರ್ಾಳುತ್ತತದುನು. ಮೀಘನಾದಾದಿ ರಾಜಪುರ್ರರ ಲಿರೂ ಸಕಲ ವದಾಾಪಾರಾಿಂಗರ್ರಾಗಿ ವರ್ಾಹವನುಾ

ಮಾಡಿಕ ೂಿಂಡು ಸಿಂತಾನವನುಾ ಪಡ ದಿದುರು. ರಾವಣನ ಎಲಿ ಪುರ್ರರೂ ರ್ುಕಾರಚಾರ್ಶರಲ್ಲಿಯೆೀ ವದ ಾರ್ನುಾ

ಕಲ್ಲರ್ುತ್ತತದುರು. ಲಿಂಕ ರ್ಲ್ಲಿ ಮಿಂಡ ೂೀದರಿರ್ು ಪತ್ತವರತಾ ಧಮಶವನಾರಿರ್ು ರ್ನಾ ಪತ್ತರ್ನುಾ ಪಿರೀತ್ತಯಿಂದಲೂ,

ಭಕಿತಯಿಂದಲೂ ನಮಸಾಾರ ಮಾಡಿ, ಕ ೈಹಡಿದು ರ್ನಾಾಸನದಲ್ಲಿ ಕುಳಿಿರಿಸ, ಗಾಳಿ ಬಿೀಸುತಾತ ಪಿರೀತ್ತಯಿಂದ

ಮಾರ್ನಾಡಿಸ, ಕ್ ೀಮರ್ಾಗಿರುವರ ೀ? ನಾನು ಬ ೀಸರ್ುತ ಹ ೂೀದ ನು ಎಿಂದು ಹ ೀಳಿದಳು. ಅಿಂತ ಯೆ ಅವನ

ದುರ್ಚಟ್ವನುಾ ಕಿಂಡು ನಿರುಪಾರ್ಳಾದಳು. ಯಾವರಿೀತ್ತಯಿಂದಲೂ ವರ ೂೀಧವನುಾ ವಾಕತಪಡಿಸಲ್ಲಲಿ. ರಾವಣನು

ಸ ಾೀಚಾಛಚಾರ ಸಿಂಪನಾನಾಗಿದುನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ದಿಗಿಾಜರ್ದ ಸ ೂಬಗಿನಲ್ಲಿ ಬಿಂಧುರ್ಾವನುಾ ಅರಿರ್ದ ೀ ರ್ನಾ

ಸಹ ೂೀದರಿರ್ ಪತ್ತ ವದಾಜೆೀವಾನನುಾ ತಾನ ೀ ಕ ೂಿಂದಿದುನು. ಅದರ ಅರಿರ್ಾಗಿ ಮರಮರನ ಮರುಗಿದನು. ಅದನ ಾ

ಮಿಂಡ ೂೀದರಿರ್ಲ್ಲಿ ನುಡಿದು ಕಣಿುೀಮಿಶಡಿದನು. ರ್ನಾ ಪತ್ತಗ ಒತ ೂತತ್ತತಬರುವ ಕಣಿುೀರನುಾ ಮಿಂಡ ೂದರಿರ್ು

ಕ ೈವಸರದಲ್ಲಿ ಒರ ಸದಳು. ಪತ್ತರ್ ಅಳುವನಲ್ಲಿ ತಾನು ದುುಃಖಿಸ ಪಾಲ ೂಿಿಂಡಳು. ಪತ್ತಾರ್ನುಾ ಕಿಂಡು

ಅಳುವುದನುಾ ನಿಲ್ಲಿಸದನು. ಪತ್ತರ್ನೂಾ ಕಳ ದುಕ ೂಿಂಡು ರ್್ಪಶನಖಿರ್ು ಮತ ತ ಲಿಂಕ ರ್ಲ್ಲಿ ಕ ೈಕಸ ರ್

ಅಿಂರ್ುಃಪುರದ ಅರಮನ ರ್ನ ಾ ಸ ೀರಬ ೀಕಾಗಿ ಬಿಂರ್ು. ವಭಿೀಷ್ಣ, ಕ ೈಕಸ ರ್ರು ಮರಮರನ ಮರುಗಿದರು.

ರಾವಣನು ರ್ಪಪನ ೂಾಪಿಪ ಕಣಿುೀಸುಶರಿಸದನು. ಏನು ಮಾಡಲ್ಲೀ, ಅಯಾೀ ಅಕಟ್ಕಟ್ ಎಿಂದು ರಾವಣನು

ಮರುಗಿದನು. ಕ ೈಕಸ ರ್ು ಮಗಳ ದುುಃಸಾತ್ತರ್ನುಾ ಕಿಂಡು, ರ್್ಪಶನಖಿರ್ನುಾ ರ್ನಾ ತ ೂೀಳಿನಲ್ಲಿ ಮಲಗಿಸಕ ೂಿಂಡು

ರ ೂೀದಿಸದಳು. ರ್್ಪಶನಖಿರ್ು ಅರ್ುತ ಕಣಿುೀಸುಶರಿಸದಳು. ಆದರ ಮೃರ್ುಾವನ ಾೈದವರು ಮತ ತ ಬರುವುದುಿಂಟ ?

ವದಾಜೆೀವನು ಮತ ತ ಬರುವನ ೀ? ಎಿಂದು ಎಲಿರೂ ಕಣಿುೀಮಿಶಡಿದರು. ಕಾಲವು ಸಾಗಿದಿಂತ ದುುಃಖವು ರ್ಮನರ್ಾಗಿ

ಸಾರ್ ೀ ಮರ ಯರ್ು. ಆದರೂ ರ್್ಪಶನಖಿರ್ನುಾ ನ ೂೀಡಿದಾಗ ರಾವಣನು ದಾನವರ ಭಾಗಾವಧ್ಾರ್ನಾದ ನಾನ ೀ

ನನಾ ಸಹ ೂೀದರಿರ್ ಸೌಭಾಗಾವನ ಾೀ ಕಳ ದ ನಲಾಿ ಎಿಂದು ನ ೂಿಂದು ಕ ೂಳುಿರ್ತಲ ೀ ಇದುನು. ಅಯಾೀ, ಅಕಟ್ಕಟ್

ಎಿಂದು ನುಡಿರ್ುತ್ತತದುನು. ಸವಶಸಿಂಪತ್ತತನ ಐಸರಿರ್ ರ್ವರು ಮನ ಯಾದರೂ ರ್್ಪಶನಖಿಗ ಲಿಂಕ ರ್ಲ್ಲಿ ಇರಲು
ಬ ೀಸರರ್ ಿಂದು ರ್್ಪಶನಖಿರ್ು ದರ್ಮುಖನಲ್ಲಿ ತ ೂೀಡಿಕ ೂಿಂಡಳು. ರಾವಣನು ಜಗುಪ ುಗ ೂಿಂಡು ಮನಸುು

ಚ ೀರ್ನವನುಾ ಹುಡುಕಿಕ ೂಿಂಡರ ಅದ ೀ ಕ್ ೀಮರ್ ಿಂದನು.

ಹೀಗಿರುರ್ಾಗ ಒಿಂದು ದಿನ ರ್ಕ್ಷನ ೂೀವಶನು ಬಿಂದು ರ್ ೈರ್ರವಣನ ಲ ೀಖನದ ಲ್ಲಪಿರ್ನುಾ ರಾವಣನಿಗ ಕ ೂಟ್ುಟ.

ರ್ ೈರ್ರವಣನು ನಿಮಮ ಸಹ ೂೀದರನು ಕ ೂಟ್ಟ ಲ ೀಖನರ್ ಿಂದು ನುಡಿದನು. ರ್ ೈರ್ರವಣನು ಮುರ್ುತ, ರರ್ಾ, ಹವಳ,

ಮಾಣಿಕಾವನಿಾಟ್ುಟ ಓಲ ರ್ನುಾ ಕಳುಹಸದುನು. ಅದನೂಾ ಬಿಡಿಸ ಓದಲೂ ತ ೂಡಗಿದ ರಾವಣನು,

ಕ ೂಳರ್ ರ್ನೂಾದದ ಕ ೂೀಪ್ೀದಿರಕತನಾಗಿ ಓದಲು ತ ೂಡಗಿದುನು. ಅದರ ಒಕಾರ್ ಯೆೀ ಏನಿದು? ಎಿಂದು

ಲಿಂಕ ೀರ್ಾರನಿಗ ರ್ಕ್ ೀರ್ಾರನ ಅನುಭವದ ಮಾರ್ು ಸಹ ೂೀದರ ರಾವರ್ಾಸುರ, ನಿನಗ ಹತ ೂೀಪದ ೀರ್ವು

ಏಕ ಿಂದರ , ನಿೀನೂ ಅನಾತಾ ಭಾವಸಬ ೀಡ. ಘನ ರ್ಪ್ೀಧನರು ಮಹಾಮುನಿಗಳಾದ ವರ್ರವಸುವನ

ಔರಸಪುರ್ರರಾದ ನಾವು ನಮಮ ನಮಮ ಯೀಗಾತ ಗ ರ್ಕಾಿಂತ ಬ ೀರ ಬ ೀರ ಕಡ ರ್ಲ್ಲಿ ರ್ಾಸಸುತ್ತತದ ುೀರ್ . ಆದರೂ

ಸಹ ೂೀದರರಾದ ನಮಗ ರ್ಾರ್ುಲಾ ಸಿಂಬಿಂಧಗಳು ಇಲಿರ್ ೀ ಇಲಿ. ಆದರೂ ನಮಮ ನಮಮ ನಿರ್ಾಕರ್ಶವಾದ ವಧಿ

ವಧ್ಾನಗಳು ಕಣಿುಗ ಕಾಣಿಸುತ್ತತದ . ಅಿಂತ ಯೆ ಗುಣಸಾಭಾವಗಳ ವಾತಾಾಸವೂ ಕ ೀಳಿಬರುತ್ತತದ ಹಾಗೂ

ಕಾಣಿಸುರ್ತದ . ಆದರೂ ಒಿಂದು ವಚಾರವನುಾ ನಿನಗ ತ್ತಳಿಸುತ ತೀನ . ನಾನೂ ಹಮಾಲರ್ ಪಾರಿಂರ್ಾದಲ್ಲಿ ವನ

ವಹಾರ ಮಾಡುರ್ಾಗ ಶವಸತ್ತ ಪಾವಶತ್ತದ ೀವರ್ು ವನವಹಾರ ಮಾಡುತ್ತತದಳ

ು ು. ಆ ಸೌಿಂದರ್ಶಖನಿರ್ನುಾ

ನನಗ ಮರ್ೂತ ನ ೂೀಡಬ ೀಕು ಎಿಂದು ಅವಳನುಾ ನ ೂೀಡಿ ನನಾ ದೃಷಿಟರ್ನುಾ ಅವಳಲ್ಲಿ ಕ ೀಿಂದಿರೀಕರಿಸದ ನು. ಒಿಂದು

ಉರಿರ್ುವ ಕಾಷ್ಟವೂ ಬಿಂದು ನನಾ ಕಣಿುಗ ಚುಚಿಚದಿಂತ ಆಗಿ ಆ ಕಣುು ಉರಿಯರ್ು. ನಿೀರು ಬಿಂದು ಸುರಿಯರ್ು.

ಬಹಳ ರ್ ೀದನ ಯಾಗಿ ಕಣುು ಕಾಣಿಸಲ ೀ ಇಲಿ. ರ್ತ್‌ಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ ಪಾವಶತ್ತ ಪರಮೀರ್ಾರರನ ಾೀ ಧ್ಾಾನ ಮಾಡಿ

ನಮಸಾಾರ ಮಾಡಿದ ನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ನನಾದು ಸರ್ಾಶಪರಾಧರ್ಾಯತ ಿಂದು ಬ ೀಡಿಕ ೂಿಂಡ ನು.

ಮಿಂಗಳಪರದಾರ್ಕನಾದ ಶವನು ಪರರ್ಾಕ್ಷನಾಗಿ ನನಾ ಅಪರಾಧವನುಾ ಕ್ಷಮಿಸದನು. ಅಿಂತ ಯೆ ನನಾನೂಾ

ಉದಧರಿಸದರು. ಉರಿದ ಕಣುು ಕಾಣಿಸಲ ೀ ಇಲಿ. ಅಿಂದಿನಿಿಂದ ಒಿಂದ ೀ ಕಣಿುನ ಕುಬ ೀರನಾದ ನು. ರಾವಣ ನಿೀನು

ಲಿಂಕ ರ್ ಸಾವಶಭೌಮನು. ನಿೀನು ನಿನಾ ರ್ಪಸುನಲ್ಲಿ ಶವನನ ಾೀ ಮಚಿಚಸರುರ್ . ಸೃಷಿಟಕರ್ಶ ಬರಹಮನು ನಿನಾ

ರ್ಪಸುಗ ಮಚಿಚ ವರವನ ಾೀ ಕ ೂಟಿಟದಾುನ . ನಿನಿಾಿಂದಲ ಪಿಂಚಕ್ ೀರ್ರದ ನಿಮಾಶಣರ್ಾಗಿದ . ಮಹಾ ಅದುಭರ್ರ್ಾದ

ರ್ಪುಃರ್ಕಿತಯೆೀ ನಿನಾಲ್ಲಿದ . ಹಾಗ ಯೆೀ ಬಲಾಢ್ಾನೂ, ರ್್ರನೂ, ಶೌರ್ಶದಿಿಂದ ಕೂಡಿದ ಸಾಹಸರ್ು. ಅಿಂತ ಯೆೀ

ಶವನ ಪೂರ್ಾಶನುಗರಹಕ ಾ ಪಾರ್ರನಾಗಿರುರ್ . ಆದರ ಯಾವ ದ ೂೀಷ್ದಿಿಂದ ನಿನಾ ಕಿೀತ್ತಶರ್ು ಬಿಂದಿದ ?

ದಿಗಿಾಜರ್ದ ಮೂಲಕ ದ ೀರ್ ದ ೀರ್ಗಳನುಾ ಜಯಸ ಪರಚಿಂಡನ ೀ ಆಗಿರುರ್ . ನಿನಾ ಯಾವ ದ ೂೀಷ್ದಿಿಂದಲ ೂೀ
ತ್ತಳಿಯೆೀನು. ಈ ನಿನಾ ಕಿೀತ್ತಶರ್ೂ ಸಜೆನರ ಮಚುಚಗ ರ್ನೂಾ ಕಳ ದುಕ ೂಿಂಡಿದ . ನಾನು ತ್ತಳಿದಿಂತ ನಿನಾ

ಅಿಂರ್ುಃಪುರದಲ್ಲಿ ಪರಸರೀರ್ರನ ಾೀ ರ್ುಿಂಬಿಸಕ ೂಳುಿತ್ತರುವರ್ಿಂತ . ರಾವರ್ ೀರ್ಾರ ಕುಮಾರ, ನಿೀನು ಧಮಶವನುಾ

ಬಿಡಬ ೀಡ. ಧಮಶಕರ್ೃಶರ್ಾಗು. ಇಿಂದಿರರ್ಗಳು ಹಸದಾಗ ಸಹಸಕ ೂಿಂಡು, ಸಿಂರ್ಮವನುಾ ರ್ಿಂದುಕ ೂಿಂಡು,

ಮೈಯಿಂದಲ ೀ ಬ ವರು ಹರಿದು ಜಲವೂ ನಮಮ ರ್ರಿೀರದಲ್ಲಿ ಜಲವೂ ಹರಿರ್ುವಿಂತ ಮಾಡಿಕ ೂಳಿಬ ೀಕು.

ಇದರಿಿಂದ ಇಿಂದಿರರ್ ಲಾಲಸ ರ್ು ರ್ಮನರ್ಾಗಿ ದಮನರ್ಾಗುರ್ತದ . ನಮಮ ಮನಸುನ ಾೀ ನಾವು ಹಡಿದಿಟ್ುಟ,

ಮನಸುನಿಂತ ನಡ ರ್ಬ ೀಡ. ಆಲ ೂೀಚಿಸ ನ ೂೀಡು. ಮನಸುನುಾ ರ್ಪಸುನಲ್ಲಿಟ್ಟರ ಯಾವುದ ೀ ಕ ಟ್ಟ

ಆಲ ೂೀಚನ ರ್ೂ ಬರುವುದಿಲಿ. ಅದು ಬ ೀಡರ್ಾದರ ಸೂರ್ಶನನ ಾೀ ಹುಡುಕುತಾತ ದಿಗಿಂರ್ಗಳನುಾ, ಆಕಾರ್ವನುಾ,

ಎರ್ತರರ್ಾದ ವೃಕ್ಷಗಳನುಾ ನ ೂೀಡಬ ೀಕು. ಇಿಂದಿರರ್ವನುಾ ಶಾಿಂರ್ಗ ೂಳಿಸಕ ೂಳಿಬ ೀಕು. ಸಿಂರ್ಮದಿಿಂದ

ಇಿಂದಿರರ್ವನುಾ ಗ ಲಿಬ ೀಕು. ಕ್ಷುದರರ್ಾದ ಇಿಂದಿರರ್ಗಳು ನಮಮಲ್ಲಿ ರ್ುದಧಕ ಾ ಬಿಂದರ ಅದನುಾ ಸಹ ಗ ಲಿಬ ೀಕು.

ಇಿಂದಿರರ್ ಬ ೀಡಿಕ ಗಳನುಾ ಸಲ್ಲಿಸುತಾತ ಇದುರ ಅಧಿಕಾರ ಐರ್ಾರ್ಶಗಳು ನಾನಾ ಪರಲ ೂೀಭಕೂಾ ಕಾರಣರ್ಾಗುರ್ತದ .

ಆದರ ಪರಸರೀ ರ್ಾಾಮೊೀಹವು ಸವಶನಾರ್ಕ ಾ ಕಾರಣರ್ಾಗುರ್ತದ . ಪಿರ್ನ ಅನುಗರಹದಿಂತ ನಿೀನು ಲಿಂಕ ರ್

ಸಾವಶಭೌಮನಾಗಿರುರ್ . ಪರಸರೀರ್ರಲ್ಲಿ ಅನುರುಕತನಾಗಿ ರ್ನುವನುಾ ಕಳ ದುಕ ೂಳಿಬ ೀಡ. ಇಿಂದಿರರ್ವನುಾ ಜಯಸ

ಮೈನವರ ೀಳುವಿಂತ ರ್ರಮವಹಸು. ಹೀಗ ಯೆೀ ಸಿಂತ ೂೀಷ್ದಿಿಂದ ಲಿಂಕ ರ್ನಾಾಳಿ ಕಿೀತ್ತಶಭಾಜನನಾಗು ಎಿಂದು

ಸಮಾಪಿತಗ ೂಿಂಡ ಕುಬ ೀರನ ಲ್ಲಪಿರ್ನುಾ ರಾವಣನ ಒರ ಯಾಗಿಟ್ಟನು.

ಅಿಂತ ಯೆೀ ಲಕ್ಷ್ಮೀದ ೀವರ್ು-ದಾಸದಾಸರ್ರ ೀ ಎಿಂದು ರ್ಕ್ಷ ರ್ಕ್ಷ್ಣಿರ್ರನುಾ ಕರ ದಳು. ರ್ತ್‌ಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ ರ್ಕ್ಷ

ರ್ಕ್ಷ್ಣಿರ್ರು, ಅಮಮ ಕರ ದ ಯೆೀನು? ಎಿಂದು ಕ ೀಳುತಾತ ನಿಿಂರ್ುಕ ೂಿಂಡರು ಮರ್ುತ ಲಿಂಕ ರ್ಲ್ಲಿ ನಡ ದ

ರಾವಣನನುಾ ನ ೂೀಡ ಿಂದು ನಿಮಮ ಲ ೂೀಕಕನಾಡಿರ್ ಕಣುನುಾ ದೃಷಿಟಸ ನ ೂೀಡಬ ೀಕ ಿಂದು ನುಡಿದರು. ರ್ತ್‌ಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ

ಜಗನಾಮಯೆರ್ು ಭೂಲ ೂೀಕದಲ್ಲಿ ರ್ನಾ ದೃಷಿಟರ್ನಿಾಟ್ುಟ ನ ೂೀಡಿದಳು. ರಾವಣನ ಸಿಂಪೂಣಶ ವೃತಾತಿಂರ್ವನುಾ

ತ್ತಳಿದು ನಾರಿರ್ರ ಮಾನಹರಣವೂ, ಅವರ ಆಕರಿಂದನವು ಮೂರು ಲ ೂೀಕಗಳನುಾ ರ್ಾಾಪಿಸದುವು. ರಾವಣನು

ಕುಬ ೀರನ ಲ್ಲಪಿರ್ನುಾ ರ್ಾಾಖಾಾನಿಸ ನ ೂೀಡುತ್ತದುನು. ಕುಬ ೀರ ರ್ಾಹಕವು ರಾವರ್ ೀರ್ಾರನ ಸಾಾಭಿಮಾನದ ಕಿಚಚನುಾ

ರ್ಟಿಟ ಎಬಿಬಸದಿಂತಾಯರ್ು. ರಾವಣನಿಗ ಖ ೀದರ್ಾಗಿರ್ುತ. ಇದ ಿಂರ್ಹ ಲ್ಲಪಿರ್ು. ಇದು ದ ೈರ್ಾ ಸಾಮಾರಟ್ನ

ಅವಹ ೀಳನರ್ ಿಂದು ಸಡಿಲ್ಲನಿಂತ ಗಜಶಸದನು. ಇಪಪರ್ುತ ಕಣುುಗಳಲೂಿ ಕ ಿಂಗಿಡಿರ್ನೂಾ ಉದುರಿಸದನು.

ಕಾಲುಗಳನುಾ ನ ಲಕ ಾ ಅಪಪಳಿಸದನು. ಅಿಂತ ಯೆ ರ್ನಾಾಪತರಲ್ಲಿಗ ದೂರ್ರನು ಕಳುಹಸಕ ೂಟ್ುಟ ಕರ ಯಸಕ ೂಿಂಡನು.

ಅವರಿಗ ಕುಬ ೀರನ ಲ್ಲಪಿರ್ನುಾ ಕ ೂಟ್ುಟ ಓದಲು ಹ ೀಳಿದನು. ರ್ ೈರ್ರವಣನ ಲ್ಲಪಿರ್ ಒಕಾರ್ ರ್ು ಸ ೀಡನುಾ
ತ್ತೀರಿಸಕ ೂಳುಿರ್ ನ ಿಂದು ಕುಬ ೀರನ ಸಾಾನ ಅಲಕಾಪುರಿಗ ಹ ೂರಟ್ು ಹ ೂೀದನು. ರ್ತ್‌ಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ ಅಲಕಾಪುರಿರ್ನುಾ

ಮುತ್ತತಗ ಹಾಕಿರ ಿಂದು ರ್ನಾಾಪತ ಮಿಂತ್ತರಗಳಿಗ ಆಜ್ಞ ರ್ನಿಾರ್ತನು. ಕೂಡಲ ೀ ಮುತ್ತತಗ ರ್ನುಾ ಹಾಕಿ

ಕ ೂೀಲಾಹಲವನ ಾಬಿಬಸ ಅಲ್ಲಿರ್ ದ ೀವತ ಗಳನುಾ ಸ ೂೀಲ್ಲಸದನು. ಕುಬ ೀರನ ಐಸರಿರ್ನುಾ ಸೂರ ಗ ೂಿಂಡನು.

ಲಿಂಕ ಗ ಕ ೂಿಂಡುಹ ೂೀಗಿರ ಿಂದು ಎಲಿರೂ ಮೂಟ ಕಟಿಟ ರಥದಲ್ಲಿಟ್ಟರು. ರ್ ೈರ್ರವಣನ ಪುಷ್ಪಕ ವಮಾನವನುಾ

ಎಳ ದುಕ ೂಿಂಡನು. ರ್ ೈರ್ರವಣನು ರ್ಟ್ಸಾನಾಗಿದುನು. ರಾವಣನಿಗ ಹತ ೂೀಪದ ೀರ್ವನುಾ ಮಾಡಿ ಲ ೀಖನವನುಾ

ಕಳುಹಸ ಈ ದುಸಾತ್ತರ್ನುಾ ರ್ ೈರ್ರವಣನ ೀ ರ್ಿಂದುಕ ೂಿಂಡನು. ಅದು ನಿರಥಶಕ ಫಲವನ ಾ ಕ ೂಟಿಟರ್ು. ರ್ ೈರ್ರವಣನು

ರ್ಟ್ಸಾನಾಗಿದುನು. ತಾನ ೀ ಬಿಂದು ಕುಬ ೀರ ಆಸಾಾನವನುಾ ಸೂರ ಗ ೂಿಂಡು ಗಿಂಟ್ುಮೂಟ ಕಟಿಟಕ ೂಿಂಡು ಪುಷ್ಪಕ

ವಮಾನದಲ್ಲಿಟ್ುಟ ಪುಷ್ಪಕ ವಮಾನವನುಾ ಲಿಂಕ ಗ ತ ಗ ದುಕ ೂಿಂಡು ಹ ೂೀದನು. ಕ ೈಲಾಸದ ಹಾದಿ ಹಡಿದು

ಪುಷ್ಪಕವನ ಾೀರಿ ಕ ೈಲಾಸದರ್ತ ಹಾರಿದನು. ರಜರ್ಗಿರಿರ್ ಬಳಿರ್ಲ್ಲಿ ರಾವಣನ ರ್ಕಿತರ್ ದಮನರ್ಾಯತ ಿಂದು

ರಾವಣ ಕ ೈಗಳ ಲಿ ಸತಬಧರ್ಾಯರ್ು. ವಮಾನ ಕೂಡ ಕಿಿಂಚಿರ್ುತ ಚಲ್ಲಸಲ್ಲಲಿ. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಸತಬಧರ್ಾಯರ್ು.

ಆರ್ಚರ್ಶಗ ೂಿಂಡ ರಾಣನ ೀರ್ಾರನು ಚಕಿರ್ನಾದನು. ರಾವನ ೀರ್ಾರನು ಕ ಳಗ ಇಳಿದನು. ಶವನ ರ್ಾಹನ ನಿಂದಿಯೆ

ರಾವಣನಲ್ಲಿಗ ನಡ ದು ಬಿಂದು ಅಯಾಾ, ರಜರ್ಗಿರಿ ಶಖರ ಪರದ ೀರ್ದಲ್ಲಿ ಶವನು ತಾಿಂಡವ ನೃರ್ಾದಲ್ಲಿ

ತ ೂಡಗಿದಾುನ . ಆದುರಿಿಂದ ಯಾರು ಅಲ್ಲಿಗ ಹ ೂೀಗಬಾರದು. ನಿೀನೂ ಹ ೂೀಗುವಿಂತ್ತಲಿ ಎಿಂದು ನಿಂದಿಕ ೀರ್ಾರನು

ರಾವಣನಲ್ಲಿ ಹ ೀಳಿದನು. ಅದನುಾ ಕ ೀಳಿದ ರಾವಣನು ನಿಂದಿಕ ೀರ್ಾರನನ ಾೀ ರ್ುಚಿಛೀಕರಿಸ, ಇದನುಾ ಹ ೀಳಲ್ಲಕ ಾ

ನಿೀನಾರು? ಕಪಿರ್ ಸುಿಂಡಿರ್ವನ ೀ ಎಿಂದು ರ್ನಾ ಮುಖವನ ಾೀ ಉದುಮಾಡಿ ಗವಶದಿಿಂದ ನಿಂದಿೀರ್ಾರನನ ಾೀ

ಅಣಕಿಸದನು. ಕುರದಧನಾದ ನಿಂದಿರ್ು ನಿೀನು ನಿನಾ ರಾಕ್ಷಸವಿಂರ್ರ್ ಲಿವೂ ನಿಮೂಶಲನರ್ಾಗಿ, ಹಾಳಾಗಿ ಹ ೂೀಗಲ್ಲ

ಎಿಂದು ಶಾಪವರ್ತನು. ಕಪಿರ್ಿಂತ್ತರುವವರ ನಿನಾ ಸಿಂಪರ್ತನುಾ ನಾರ್ಮಾಡಲ್ಲ, ನಿನಾ ರ್ ೈಭವ ರಾಜಾವು

ಏನಾಗಬಹುದ ಿಂದು ಯೀಚಿಸದಿುೀಯಾ ಎಿಂದು ನಿಂದಿೀರ್ಾರನು ಹ ೀಳಿದನು. ಇದ ೂಿಂದು ಅಪರ್ಕುನರ್ ಿಂದು

ರಾವಣನೂ ಕ ೈಲಾಸದ ಇನ ೂಾಿಂದು ದಿಕಿಾನಲ್ಲಿ ವಮಾನವನುಾ ಹಾರಿಸ ನಡ ದನು. ಅಲ್ಲಿ ಸಾರ್ಿಂ ಪರಕಾಶಸ

ಪುರ್ಾಾರ್ರಮವಿಂದು ಕಿಂಗ ೂಳಿಸರ್ು. ಅಲ್ಲಿ ತ ೀಜ ೂೀಬಲದಿಿಂದ ಕೂಡಿದ ಕುವರಿಯಬಬಳು ರ್ಪಸುನಲ್ಲಿ ತ ೂಡಗಿ

ರ್ನಮರ್ಳಾಗಿ ನಿರರ್ಳಾಗಿದುಳು. ಅವಳ ಬಳಿರ್ಲ್ಲಿ ಬ ೀರ ಯಾರೂ ಇರಲ್ಲಲಿ. ಅವಳ ಬಳಿರ್ಲ್ಲಿ ಯಾರೂ

ಸುಳಿದಾಡಿದಿಂತ ರ್ೂ ಕಾಣಲ್ಲಲಿ. ಆ ರ್ಪಸಾನಿರ್ ದಿವಾ ತ ೀಜಸುು ಆ ಪರದ ೀರ್ದಲ್ಲಿ ಬ ಳಕುಚ ಲ್ಲಿ ಸೂರ್ಶನಿಂತ

ಬ ಳಗುತ್ತರ್ುತ. ಹಿಂದ ೂಮಮ ಮಹಷಿಶಗಳ ಲಿ ಸ ೀರಿ ಅಲ್ಲಿಯೆೀ ಒಿಂದಾಗಿ ಸಭ ರ್ನುಾ ಸ ೀರಿ ರ್ ೀದ ಪರವಚನಗಳನೂಾ

ನಡ ಸುತ್ತತದುರು. ಈ ಸುಘೂೀಷ್ ಮಾಧುರ್ಶರ್ ೀ ರೂಪ ರ್ಳ ದು ಹ ಣುು ಶರ್ುವಿಂದು ಉದಭವಸರ್ು.

ಅತಾಾರ್ಚರ್ಶಗ ೂಿಂಡು ಋಷಿಗಳು ದಿವಾಜ್ಞಾನದಿಿಂದ ಅವಲ ೂೀಕಿಸದಾಗ ರ್ಮಮ ಕಮಶರ್ುದಧತ ರ್ ದ ೂಾೀರ್ಕರ್ಾದ
ಶರ್ುವು ಶರೀಮನಾಾರಾರ್ಣನನ ಾ ಸ ೀರರ್ಕಾವಳ ಿಂದು ಎಲಿ ಮಹಷಿಶಗಳೂ ಒಿಂದ ೀ ಮನಸುನಲ್ಲಿ ಹ ೀಳಿದರು.

ಅವರವರ ಜ್ಞಾನಕ ಾ ಈ ಶರ್ುವು ಹ ೂಳ ದ ಇರ್ುತ. ಅಿಂತ ಯೆೀ ನಿಧಶರಿಸದುರು. ಮಹಾವಷ್ುುವನ ಪಿರೀರ್ಾಥಶರ್ಾಗಿ

ಮಾಡಿದ ರ್ ೀದ ಪರವಚನವು ಈ ಹ ಣುು ಶರ್ುವನರೂಪ ರ್ಳ ಯತ ಿಂದು, ಇವಳು ಶರೀಮನಾಾರಾರ್ಣನ ಾೀ

ವರಿಸುವಳ ಿಂದು, ಅಯೀನಿಜ ಯಾಗಿ ರ್ ೀದ ಮಿಂರ್ರ ಘೂೀಷ್ರ್ ೀ ಮೈಯೆಾತ್ತತ ಬಿಂದಿದು ಆ ಶರ್ುವನುಾ ರ್ ೀದವತ್ತ

ಎಿಂದು ಕರ ದರು. ಆ ಪರವಚನಗ ೂೀಷಿಾಗ ಗುರು ಬೃಹಸಪತ್ತ ಪುರ್ರ ಕುರ್ಧಿಜನ ೀ ಕಾರಣರ್ಾಗಿರುವುದರಿಿಂದ

ಅವಳನುಾ ಸಾಕುವ ಹ ೂರ್ ರ್ನುಾ ಅವನಿಗ ವಹಸ, ಆ ಶರ್ುವನುಾ ಬಿಟ್ುಟ ಮಹಷಿಶಗಳ ಲಿ ಹ ೂರಟ್ು ಹ ೂೀದರು.

ಆಗ ಕುರ್ಧಿಜನು ಬಹಳ ಮರುಗಿ ಅಯಾೀ, ಅಕಟ್ಕಟ್... ಬಾಲಬರಹಮಚಾರಿಯಾದ ನನಗ ಹ ಣುು ಕೂಸ ೂಿಂದು

ಸಾಕುವ ಭಾರವು ಬಿಂರ್ು. ಆದರೂ ಬರಹಮಷಿಶಗಳ ಲಿ ಕುರ್ಧಿಜನ ಮಗಳ ಿಂದು ತ್ತೀಮಾಶನಿಸ ಇವಳನುಾ ಇಲ್ಲಿಯೆೀ

ಬಿಟ್ುಟಹ ೂೀದರಲಿ ಎಿಂದು ದುುಃಖಿಸದನು. ಆಗ ಅವನಿಗ ೀ ಆಕಾರ್ದಿಿಂದ ಧಿನಿಯಿಂದು ಕ ೀಳಿರ್ು. ಇವಳ ೀನು

ಸಾಮಾನಾಳಲಿ. ಮುಿಂದ ಇವಳು ರ್ ೈರ್ಾರಾಜನ ಮಗಳಾಗಿ ಹುಟ್ುಟವಳು. ರ್ ೀದವತ್ತರ್ು ಪದಾಮವತ್ತಯಾಗಿ

ಮಹಾವಷ್ುುವನ ಾ ಕುರಿರ್ು ಧ್ಾಾನಿಸುತಾತಳ . ಶರೀಮನಾಾರಾರ್ಣನ ರ್ನಾ ಪತ್ತಾರ್ನುಾ ಕಾಣದ ದುುಃಖಿಸುತಾತ

ಭೂಲ ೂೀಕಕ ಾ ಬರುತಾತನ . ಆಗ ಪದಾಮವತ್ತರ್ನುಾ ನ ೂೀಡುತಾತನ . ಅಿಂತ ಯೆೀ ಶರೀನಿರ್ಾಸನಾಗಿ ರ್ ೀದವತ್ತರ್ು

ಪದಾಮವತ್ತಯಾಗಿ ಶರೀನಿರ್ಾಸನನ ಾೀ ವರಿಸುತಾತಳ . ಕುರ್ದಾಜನ , ಗುರು ಬರಹಸಪತ್ತರ್ ಪುರ್ರನಾಗಿ ಚಿಿಂತ್ತಸಬ ೀಡ.

ರ್ ೀದವತ್ತರ್ನುಾ ರ್ಪಸುಗ ಕೂರಿಸ ನಿೀನು ರ್ಪಸುು ಮಾಡು ಎಿಂದು ಕ ೀಳಿದ ಸಾರದ ಉಚಾಛರರ್ ರ್ನುಾ ನಿಂಬಿ

ಕುರ್ಧಿಜನು ರ್ ೀದವತ್ತರ್ನುಾ ರ್ನಾ ಪುತ್ತರರ್ಿಂತ ಸಾಕಿದನು. ರ್ ೀದವತ್ತರ್ು ಬ ಳ ದುನಿಿಂರ್ಳು.

ಪಾರಪತವರ್ಸಾಳಿಂತ ತ ೂೀರಿದಳು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಕುರ್ಧಿಜನು ರ್ ೀದವತ್ತ ನಿೀನು ಶರೀಮನಾಾರಾರ್ಣನನೂಾ ವರಿಸು.

ಆ ಪರಮಾರ್ಮನನ ಾ ವರ್ಾಹರ್ಾಗಬ ೀಕು ಎಿಂದು ನುಡಿದು, ಅದ ೀ ರ್ಪಸುನ ಕುರಿರ್ು ಉಪದ ೀರ್ವನುಾ ಮಾಡಿ,

ಅವಳನುಾ ಅನುಗರಹಸ, ಬ ೀರ ಕಡ ಗ ಹ ೂರಟ್ು ಹ ೂೀದನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ರ್ ೀದವತ್ತರ್ ರ್ಪಸುಗ ಕುಳಿರ್ು ನೂರು

ವಷ್ಶಗಳ ೀ ಸಿಂದು ಹ ೂೀಗಿದುವು. ಆದರೂ ಶರೀಹರಿರ್ೂ ಪರರ್ಾಕ್ಷರ್ಾಗಲ್ಲಲಿ. ಸುರಕುಸುಮದಿಂತ ಅವಳ

ರ್ನುಕಾಿಂತ್ತರ್ೂ ದಿವಾಚ ೀರ್ನವನೂಾ ರ್ುಿಂಬಿಕ ೂಿಂಡಿರ್ುತ. ಅವಳ ರ್ನುವು ಬಾಡಲ್ಲಲಿ. ಶರೀಹರಿರ್ನ ಾ ಕುರಿರ್ು

ರ್ಪಸುು ಮಾಡುತ್ತತದುಳು. ಶರೀಹರಿರ್ು ಪರಸನಾನಾಗಲ ೀ ಇಲಿ. ರ್ ೀದವತ್ತರ್ು ರ್ಪಸುನುಾ ಬಿಡಲ್ಲಲಿ. ರ್ ೀದವತ್ತರ್ು

ರ್ನುಕಾಿಂತ್ತರ್ು ಅವಳ ಕೌಮಾರ್ಶ ಸುರಕುಸುಮದಿಂತ ರಿಂಜಸುತ್ತತರ್ುತ. ಅವಳು ರ್ಪಸುಗ ಕೂರುವ ಮೊದಲು

ಹ ೀಗ ಕ ೂೀಮಲರ್ಾಗಿದುಳ ೂ ೀ, ಹಾಗ ಯೆೀ ಅವಳ ಕೌಮಾರ್ಶವೂ ಮಿನುಗಿ ರಿಂಜಸುತ್ತತರ್ುತ. ಈ ಉಗರ

ರ್ಪಸಾುಧನ ರ್ಲ್ಲಿರ್ೂ ವರ ಕೌಮಾರ್ಶವು ತ್ತರಪುರಸುಿಂದರಿರ್ಿಂತ ಮಿನುಗುರ್ತಲ ಇದುವು. ಅವಳ

ತ ೀಜ ೂೀಬಲವು ಸಹಸರ ಸೂರ್ಶಕಿರಣದಿಂತ ಹ ೂಳ ಹ ೂಳ ದು ಮಿನುಗುತ್ತತದುವು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಆ ಕ್ ೀರ್ರರ್ ೀ

ಬ ಳಕಾಗಿದುವು.

ರಾವರ್ ೀರ್ಾರನು ಆ ಬ ಳಕಿನ ಪರಭ ರ್ನುಾ ನ ೂೀಡಿದನು. ಅಲ್ಲಿಯೆೀ ತ ೀಜ ೂೀರಾಶರ್ ಕುಮಾರಿಯಬಬಳು ರ್ಪಸುಗ

ಕುಳಿತ್ತರುವುದನೂಾ ಕಿಂಡನು. ಅವಳ ಸೌಿಂದರ್ಶವು ವಣಿಶಸಲೂ ಅಸಾಧಾರ್ಾಗಿ ತ ೂೀರಿರ್ು. ಅವಳು ಬಿಳಿರ್

ಪಿೀತಾಿಂಬರವನುಾಟ್ುಟ ರ್ನಾ ಅಿಂಗಾಿಂಗವು ಕಾಣದಿಂತ ಮುಚಿಚಕಟಿಟದುಳು. ಲತ ರ್ ಟ ೂಿಂಗ ರ್ನುಾ, ಬಳುಕುವ

ಬಳಿಿರ್ನುಾ ನೂಲೂ ಮಾಡಿ ಕುಪುಪಸವನುಾ ನ ಯದು ರ್ಯಾರಿಸ ತ ೂಟಿಟದುಳು. ಹಸುರಾದ ಕುಪುಪಸವು ಬಿಳಿರ್

ಪಿೀತಾಿಂಬರವು ಅವಳ ದ ೀಹಕಾಿಂತ್ತರ್ನುಾ ಇಮಮಡಿಗ ೂಳಿಸರ್ುತ. ನೂರು ವಷ್ಶ ರ್ಪಸಾುಧನ ರ್ಲ್ಲಿ ಕುಳಿರ್ ಆ
ಮಹಾ ರ್ಪಸಾನಿರ್ನುಾ ಅವಳ ಅಿಂಗಾಿಂಗರ್ ೀ ಪರಕಾರ್ಮಾನರ್ಾಗಿ ಸೂರ್ಶಕಿರಣದಿಂತ ಹ ೂಳ ಹ ೂಳ ದು

ಮಿನುಗುವುದನುಾ ಕಿಂಡು ದರ್ಗಿರೀವನು ಅವಳ ಮೀಲ ಯೆೀ ನ ಟ್ಟ ದೃಷಿಟರ್ನುಾ ಕಿೀಳದಾದನು. ರ್ನಾ ಇಪಪರ್ುತ

ಕಣಿುನಲೂಿ ಹೂ ನಗ ರ್ನುಾ ಚ ಲ್ಲಿ ತ ರ ದು ನ ೂೀಡುತ್ತತದುನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಕ ೂೀರ ೈಸುವ ಬ ಳಕನುಾ ರ್ಡ ದುಕ ೂಳಿಲ್ಲಕ ಾ

ಸಾಧಾರ್ಾಗದ ೀ ಕಣುುಗಳನ ಾಲಿ ಮುಚಿಚ ಅಿಂತ ಯೆೀ ತ ರ ದು ನ ೂೀಡಿದನು. ನ ೂೀಡಿ ನ ೂೀಡಿ ಅವಳನುಾ

ಅಪಿಪಕ ೂಳಿಬ ೀಕ ನಿಸ, ಹತ್ತತರಕ ಾ ಹ ೂೀಗಿ ಅವಳ ಗಡಡವನುಾ ಹಡಿದು ಅಲಾಿಡಿಸ ಮುರ್ತನಿಾಟ್ಟನು. ರ್ ೀದವತ್ತ ನಿನಾ

ಸೌಿಂದರ್ಶವನುಾ ಇನ ಾಲೂಿ ಯಾವ ಸರೀರ್ರಲೂಿ ನ ೂೀಡಲ್ಲಲಿ. ಆಹಾ ಎತ್ತತ ಕಟಿಟದ ಕ ೀರ್ಪಾರ್

ಮಹಾರ್ಪಸುನಿಿಂದ ನಿಸಪೃಹತ ರ್ ರ್ ೈರಾಗಾವೂ ತ ೂೀರಿಬರುತ್ತತದ . ಆದರೂ ಸೌಿಂದರ್ಶದ ಖನಿಯಾಗಿ

ಕಿಂಗ ೂಳಿಸತ ೂಡಗಿದ ಕ ೂರಳಿನ ಅಕ್ ಮಾಲ ಗಳು, ರ್ ೈರಾಗಾವನ ಾ ಸಾರುತ್ತತದವ

ು ು. ಕೃಷಾುಜನವನ ಾ ಹಾಸ

ಕುಳಿತ್ತತದುಳು. ಕರಗಳಲ್ಲಿ ರುದಾರಕ್ಷ್ ಮಾಲ ಯೆ ಕಿಂಕಣರ್ಾಗಿರ್ುತ. ಹರ್ ರ್ಲ್ಲಿ ತ್ತರಪುಿಂಡರವು ಶ ್ೀಭಿಸುತ್ತರ್ುತ.

ರ್ ೈರಾಗಾವದುರೂ, ಸೌಿಂದರ್ಶದ ಖನಿಯಾದ ರ್ ೀದವತ್ತರ್ನುಾ ಕಿಂಡ ದರ್ಗಿರೀವನು ಆ ಸೌಿಂದರ್ಶರಾಶಯೆಿಂದು

ರ್ ೀದವತ್ತರ್ ಗಡಡವನುಾ ಅಲುಗಾಡಿಸ ಮುರ್ತನುಾ ಕ ೂಡುರ್ ನ ಿಂದು, ಮುಖದ ಹತ್ತತರಕ ಾ ತ ಗ ದುಕ ೂಿಂಡು ಹ ೂೀದನು.

ಆಗ ರ್ ೀದವತ್ತರ್ು-ಹ ೀ ನಿೀಚನ , ಕಾಮಾಿಂಧನ ೀ, ನಿನಗ ೀ ಹ ಣಿುನಿಿಂದಲ ೀ ಮರಣವು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ನಿನಗ ಹ ರ್ ು

ರ್ರ್ುರರ್ಾಗಿ ಮರಣವು ಬರಲ್ಲ ಎಿಂದು ನುಡಿದು, ರ್ನಾ ಹ ೂೀಮಾಗಿಾರ್ನುಾ ಪರಜಾಲ್ಲಸ ಹ ೂತ್ತತಸ ಉರಿದು

ದಹಸಕ ೂಿಂಡಳು. ದರ್ಮುಖನ ಕ ೈಗಳು ತಾಳಲಾರದ ಉರಿರ್ಲ್ಲಿ ಸುಟ್ುಟಹ ೂೀದವು. ಆ ರ್ಪಸಾನಿಯೆೀ ದರ್ಗಿರೀವನ

ಕಾಮರ್ೃಷ ಗ ಹ ದರಿ ದಹಸಕ ೂಿಂಡಳು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ದರ್ಗಿರೀವನು ಉರಿದುಹ ೂೀದ ಅವಳ ಚಿತಾಭಸಮವನುಾ

ನ ೂೀಡಿದನು. ಅಿಂತ ಯೆ ರ್ ೀದವತ್ತರ್ ಶಾಪವನುಾ ಪಡ ದ ರಾವಣನು ಖಿನಾಮನಸಾನಾಗಿ ಪುಷ್ಪಕ ವಮಾನವನುಾ

ಏರಿ ಬ ೀರ ಡ ಗ ಹ ೂೀದನು.
ರ್ಪಸುಗ ಕುಳಿರ್ ಋಷಿಗಳನುಾ ನ ೂೀಡಿ ಪುಷ್ಪಕವನಿಾಳಿಸ ಋಷಿಮುನಿಗಳ ಕುಟಿೀರವನುಾ ನ ೂೀಡಿದನು. ಅಿಂತ ಯೆ

ಅಲ್ಲಿ ರ್ಪಸುಗ ಕುಳಿರ್ ಋಷಿಮುನಿಗಳನುಾ ನ ೂೀಡಿದನು. ಅವರನುಾ ಗಜಶಸ ಋಷಿಮುನಿಗಳ ಕುಟಿೀರಕ ಾ

ಬ ಿಂಕಿರ್ನಿಾಟ್ಟನು. ಇದರಲ್ಲಿ ಬಾರಹಮಣ ಋಷಿಗಳ ಲಿ ದಹಸ ಹ ೂೀದರು. ಇದನುಾ ನ ೂೀಡಿದ ಹರನಿಗೂ, ಬರಹಮನಿಗೂ

ಬಹಳ ಖ ೀದರ್ಾಗಿ ವಸಮರ್ಗ ೂಿಂಡರು. ಭೂಲ ೂೀಕದಲ್ಲಿ ರಾವಣನು ಬಹಳ ಕಷ್ಟ-ದುುಃಖವನುಾ ಕ ೂಡುತ್ತತದಾುನ .

ನ ೂೀಡಿ ಸಹಸಲ್ಲಕ ಾ ಆಗುವುದಿಲಿ. ಪತ್ತವರತ ರ್ರನುಾ ರ್ಪಸಾನಿರ್ರನುಾ ಪಿೀಡಿಸದನು. ಅವರ ಲಿ

ದಹಸಕ ೂಳುಿತ್ತತದಾುರ . ಋಷಿಮುನಿಗಳನುಾ ಕುಟಿೀರಕ ಾ ಬ ಿಂಕಿರ್ನಿಾಟ್ುಟ, ಅವರು ದಹಸಹ ೂೀಗಿ ಕ ೂಲುಿರ್ತಲ್ಲದಾುನ

ಎಿಂದು ಪರಮಶವನೂ ಪಾವಶತ್ತದ ೀವರ್ನುಾ ಕುರಿರ್ು ಹ ೀಳಿದನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಪಾವಶತ್ತದ ೀವರ್ೂ, ಸಾಾಮಿ

ಚಿಂದರಮೌಳಿಯೆೀ ನಿೀರ್ ೀಕ ಸುಮಮನಿದಿುೀರಿ? ಎಿಂದು ಕ ೀಳಿದಳು. ಆಗ ಪರಮೀರ್ಾರನು ಜಗನಾಮತ ಯೆೀ,

ಇರ್ತಕಡ ರ್ಲ್ಲಿ ಲಕ್ಷಯವಟ್ುಟ ಕ ೀಳು. ಸುದರ್ಶನಧ್ಾರಿರ್ೂ ಶರೀಮನಾಾರಾರ್ಣನು ತ ರೀತಾರ್ುಗದಲ್ಲಿ ರಾಮಾವತಾರ

ಮಾಡಬ ೀಕ ಿಂದಿದಾುನ . ಆದರ ಅದು ಮಿಂರ್ರಪೂರ್ರ್ಾದ ಜನಮವು, ರಾಮತಾರಕ ಮಿಂರ್ರದಿಿಂದ ಆದಿನಾರಾರ್ಣನು

ರ್ನ ಾದ ರ್ಲ್ಲಿ ಅವರ್ುಕುಳಿರ್ ಅವನ ಹರ್ುತ ಅವತಾರದ ಕರ್ಾಟ್ದ ಬಾಗಿಲನುಾ ತ ರ ರ್ಲು ಮಿಂರ್ರವು ಆ

ರಾಮನಿಗ ಕ ೀಳುರ್ತದ . ಅಿಂತ ಯೆೀ ಶರೀಹರಿರ್ು ರಾಮನಾಗಿ ನಿಲುಿತಾತನ . ಅಿಂತ ಯೆ ರಾಮತಾರಕ ಮಿಂರ್ರವು

ಎಲಿರನುಾ ಸುಖ-ಶಾಿಂತ್ತ ನಿಮಮದಿಯಿಂದ ಸಲಹುರ್ತದ . ಧನ, ಧ್ಾನಾ, ಐಸರಿರ್ನುಾ ಕ ೂಡುರ್ತದ . ತಾನಾಗಿಯೆೀ

ದುರ್ಚಟ್ಗಳ ಲಿ ಬಿಟ್ುಟ ಮನುಕುಲದ ಉದಾಧರರ್ಾಗುರ್ತದ . ದುಷ್ಟರ್ಕಿತಗಳು ಹ ದರಿ ಕುಗಿಿಹ ೂೀಗುರ್ತದ . ಆದುರಿಿಂದ

ರಾಮತಾರಕ ಮಿಂರ್ರವನುಾ ನಿನಗ ಜಪಿಸಲ್ಲಕ ಾ ತ್ತಳಿಸದ ುನು. ನಿನಾ ರಾಮತಾರಕ ಮಿಂರ್ರದಿಿಂದಲ ೀ ರಾವಣ

ಹ ದರಿಕ ೂಳುಿರ್ತಲೂ ಇದಾುನ . ಬಡವರಾದ ಋಷಿಮುನಿಗಳಿಗ ಮಾರ್ರ ಅವನಿಿಂದ ಹರ್ರಾಗುವಿಂತ ಮಾಡಿದಾುನ .

ಋಷಿಮುನಿಗಳ ಲಿ ರಾವಣನಿಗ ಹ ದರಿದಾುರ . ರ್ಲ ಮರ ಸಕ ೂಿಂಡ ಕುಳಿರ್ ಋಷಿಮುನಿಗಳನುಾ ಬ ಿಂಕಿಇಟ್ುಟ

ದಹಸದಾುನ . ವಸಷ್ಾ, ವಶಾಾಮಿರ್ರರ ಲಿ ರಾಮತಾರಕ ಮಿಂರ್ರವನುಾ ಜಪಿಸುತ್ತದಾುರ ಎಿಂದು ಶವನು

ಪಾವಶತ್ತದ ೀವಗ ಹ ೀಳಿದನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಕ್ಷ್ೀರಸಾಗರರ್ಾಸಗಳಾದ ಆದಿನಾರಾರ್ಣ ಆದಿೀಲಕ್ಷ್ಮೀದ ೀವರ್ೂ-ನಾಥ,

ಶರೀಹರಿಯೆೀ, ಭೂಲ ೂೀಕವನುಾ ನ ೂೀಡು. ರಾವರ್ಾದಿ ರಾಕ್ಷಸರ ಕಾಟ್ವು ರ್ಡ ರ್ಲ್ಲಕ ಾ ಆಗುವುದಿಲಿರ್ ಿಂದು

ರಾಮತಾರಕ ಮಿಂರ್ರವನುಾ ಜಪಿಸುತ್ತತದಾುರ . ನಿೀನ ೀಕ ೀ ಕ ೀಳಿಸಕ ೂಳುಿವುದಿಲಿ ಎಿಂದು ಕ ೀಳಿದಳು. ಆಗ

ಆದಿನಾರಾರ್ಣನು-ಆದಿಮಾಯೆ, ಆದಿಲಕ್ಷ್ಮೀ ಜಗನಾಮಯೆೀ ಎಿಂದು ಸುತತ್ತಮಾಡಿದನು. ಬರಹಮಮಾನಸ ಪುರ್ರ

ಪುಲಸಾನು ರ್ಕ್ಷಕುಲದ ಗ ೂೀದ ೀವರ್ನುಾ ವರಿಸ ವರ್ರವಸುವನುಾ ಪಡ ದನು. ರ್ ೈರ್ರವಣನು ಇವರ ಪುರ್ರನು,

ಅಿಂತ ಕಾಲವೂ ಗತ್ತಸದಿಂತ ಬರಹಮನಿಮಿಶರ್ ಲಿಂಕ ರ್ನುಾ ಆಳಿದುನು. ರಾಕ್ಷಸರು ಲಿಂಕ ರ್ ನ ೂೀಡಿ

ವಾಸನಪಡುತ್ತತರುರ್ಾಗ ಸುಮಾಲ್ಲಯೆೀ ಕ ೈಕಸ ರ್ನುಾ ಪ ರೀರ ೀಪಿಸ, ಮಗಳ ರಾಕ್ಷಸ ವಿಂರ್ದಲ್ಲಿ ಬರಹಮತ ೀಜದ
ಉದಭವರ್ಾಗಿ ರಾಕ್ಷಸ ಗಭಶವನುಾ ಸ ೀರಿದರ ರಾಕ್ಷಸ ವಿಂರ್ದ ಉದಾಧರರ್ಾಗುವುದ ಿಂದು ಹ ೀಳಿದನು. ಅಿಂತ ಯೆ
ಕ ೈಕಸ ರ್ೂ ವರ್ರವಸುವನುಾ ಒಲ್ಲಸಕ ೂಿಂಡು ಹೂಮಾಲ ರ್ನಿಾಕಿಾ ಸತ್ತಪತ್ತಗಳಾಗಿ ದರ್ಮುಖ ಕಿಂಭಕಣಶರ ಿಂಬ

ರಾಕ್ಷಸರನ ಾ ಪಡ ದಳು. ಈ ರಾವರ್ಾಸುರನ ಹಿಂಬಲವೂ ಮಿತ್ತಮಿೀರಿ ಹ ೂೀಗಿದ . ಅವನು ಲ ೂೀಕ ಲ ೂೀಕಗಳನುಾ

ಗ ಲಿಬ ೀಕ ಿಂದು ಚರ್ುಬರಶಹಮನನ ಾ ಕುರಿರ್ು ರ್ಪಸುು ಮಾಡಿ, ಯಾವ ಪಾರಣಿಗಳಿಿಂದಲೂ

ದ ೀರ್ಾನುದ ೀವತ ಗಳಿಿಂದಲೂ ಮರಣ ಬರಬಾರದ ಿಂದು, ಒಿಂದ ೂಿಂದು ಪಾರಣಿರ್ ಹ ಸರನುಾ ಹ ೀಳುತಾತಹ ೂೀಗಿ

ಮನುಷ್ಾರನುಾ ಕಪಿಗಳನುಾ ಮರ ರ್ು ಬಿಟ್ಟನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಚರ್ುಮುಶಖನು ವರವನುಾ ಕ ೂಟಿಟದಾುನ . ಅಿಂತ ಯೆೀ

ಭೂಲ ೂೀಕವನುಾ ನ ೂೀಡು, ರಾವಣನು ಮಹಾಬಲವನ ಾ ಹ ೂಿಂದಿಕ ೂಿಂಡು ಸ ೂಕಿಾ ಮರ ರ್ುತ್ತತದಾುನ . ಮನುಷ್ಾನಿಗ

ಅವನನುಾ ಸಿಂಹರಿಸುವ ರ್ಕಿತ ಇರುವುದಿಲಿ. ನಿೀನು ನನಾ ಜ ೂತ ರ್ಲ್ಲಿ ಭೂಲ ೂೀಕಕ ಾ ಬಿಂದು ನನಗ

ಸಹಾರ್ಮಾಡ ಿಂದು ಲಕ್ಷ್ಮೀದ ೀವರ್ನುಾ ಲಕ್ಷ್ಮೀಪತ್ತರ್ು ಪಾರರ್ಥಶಸದನು. ಜಗನಾಮಯೆರ್ೂ “ಅಿಂತ ಯೆೀ ಆಗಲ್ಲ”

ಎಿಂದು ನುಡಿದಳು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಜಗನಾಮಯೆರ್ು ಭೂಲ ೂೀಕವನುಾ ವೀಕ್ಷ್ಸದಳು. ರಾವರ್ಾಸುರನು ಭೂಲ ೂೀಕದ

ಲಿಂಕ ರ್ಲ್ಲಿ ರ್ನಾ ದಪಶವನುಾ ತ ೂೀರುತ್ತತದುನು. ಸಾಧು, ಸಿಂರ್ರು, ರ್ಪಸಾಗಳಿಗ ದರ್ಮುಖನು ತ ೂಿಂದರ ರ್ನುಾ

ಕ ೂಡುತ್ತತದುನು. ಋಷಿಮುನಿಗಳು ಯಾಗರ್ಜ್ಞಗಳನ ಾಲಿ ಮಾಡುವಿಂತ ಇರಲ್ಲಲಿ. ದರ್ಮುಖನು ಅವರ ರ್ಜ್ಞಗಳನುಾ

ಕ ಡಿಸ ಅವರನ ಾ ಕ ೂಲ್ಲಿಸ ಸರೀರ್ರನುಾ ಮಾನವರನುಾ ರಾಕ್ಷಸರಿಗ ಆಹಾರರ್ಾಗಿ ಕ ೂಡುತ್ತತದುನು. ಅಿಂತ ಯೆ

ಭೂಲ ೂೀಕದಲ್ಲಿ ರಾಮತಾರಕ ಮಿಂರ್ರವು ಪರಚಾರಗ ೂಿಂಡು ಎಲ ಿಲೂಿ ಶರೀರಾಮ ಜರ್ರಾಮ ಜರ್ಜರ್ ರಾಮ

ಎಿಂಬ ಧಿನಿಯೆೀ ಕ ೀಳಿಸಲೂ ತ ೂಡಗಿರ್ುತ. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಪಾವಶತ್ತ ದ ೀವಯೆ ಜಗನಾಮಯೆರ್ನುಾ ಸಮರಿಸದಳು.

ಜಗನಾಮಯೆರ್ೂ ಪಾವಶತ್ತ ದ ೀವಗ ದರುರ್ನವರ್ುತ ನನಾನುಾ ಸಮರಿಸದ ಕಾರಣರ್ ೀನು? ಎಿಂದು ಕ ೀಳಿದಳು. ಆಗ

ಪಾವಶತ್ತ ದ ೀವರ್ು ಜಗನಾಮಯೆೀ, ಆದಿಲಕ್ಷ್ಮೀ ಎಿಂದು ಸಮರಿಸದಳು. ಆಗ ಪಾವಶತ್ತರ್ು ಸಿಂತ ೂೀಷ್ಭರಿರ್ಳಾಗಿ

ನನಾ ಸಿಂತ ೂೀಷ್ಕ ಾ ಪಾರರ್ ೀ ಇಲಿ. ನಿೀನು ಪರಕಟ್ಗ ೂಿಂಡು ನನಗೂ ಅನುಗರಹಸದ . ಜಗನಾಮಯೆೀ

ಭೂಲ ೂೀಕವನುಾ ನ ೂೀಡು, ತ ರೀತಾರ್ುಗದಲ್ಲಿ ನಿನಾ ಪತ್ತರ್ು ಶರೀಹರಿರ್ು ಶರೀರಾಮನ ಿಂಬ ನಾಮದಲ್ಲಿ ಹುಟಿಟ
ಮನುಷ್ಾನಾಗಿ ಅವತಾರ ಮಾಡುತಾತನ ಿಂದು ಆದಿಲಕ್ಷ್ಮೀಪತ್ತರ್ು ಅವನನುಾ ಮಿಂರ್ರಪೂರ್ನಾದ ತಾರಕ
ಮಿಂರ್ರದಿಿಂದಲ ೀ ಸಿಂರ್ುಷ್ಟಗ ೂಳಿಸಬ ೀಕು ಎಿಂದು ನನಾ ಪತ್ತರ್ು ಶವನು ಹ ೀಳಿದಾುನ ಎಿಂದು ಪಾವಶತ್ತರ್ು

ನುಡಿದಳು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಜಗನಾಮಯೆರ್ು ಅದೃರ್ಾರ್ಾದಳು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಪಾವಶತ್ತರ್ು ಶವನು ನುಡಿದಿಂತ

ರಾಮತಾರಕ ಮಿಂರ್ರಜಪವನುಾ ಪಠಿಸಲು ತ ೂಡಗಿದಳು.

ಅಿಂತ ಯೆ ರಾವಣನು ಬಿಂದು ರ್ಜ್ಞಮಿಂಟ್ಪವನುಾ ನ ೂೀಡಿದನು. ಅಲ್ಲಿ ರ್ ೈರ್ಾರಾಜರ ಲಿ ಸ ೀರಿ ದ ೀವತ ಗಳನುಾ

ಪಾರರ್ಥಶಸ ಆಹುತ್ತ ನಿೀಡುತ್ತತದುರು. ಇಿಂದಾರದಿ ದ ೀವತ ಗಳೂ ಪರರ್ಾಕ್ಷರ್ಾಗಿ ರ್ಜ್ಞಾಹುತ್ತರ್ನುಾ ಸಾೀಕರಿಸುತ್ತತದುರು.

ರಾವಣನು ರ್ನಾನುಚರರ ೂಿಂದಿಗ ಆ ರ್ಜ್ಞಮಿಂಟ್ಪವನುಾ ಹ ೂಕಿಾ ಆಹುತ್ತರ್ ಸಾಮಗಿರಗಳನ ಾಲಿ ನಾರ್

ಮಾಡಿದನು. ರಾಜಚಕರವತ್ತಶಗಳನುಾ ರಾಜರುಗಳನ ಾಲಿ ರ್ನಾ ಚಿಂದರಹಾಸದಿಿಂದ ರ್ುಿಂಡು ಮಾಡಿ ಕರ್ತರಿಸದನು.

ಅಲ್ಲಿರುವ ಸರೀರ್ರೂ ಆ ರ್ಜ್ಞಕುಿಂಡದಲ್ಲಿ ಹಾರಿ ದಹಸಕ ೂಿಂಡರು. ಋಷಿಮುನಿಗಳನ ಾಲಿ ಕರ್ತರಿಸ ಹಾಕಿದನು.

ಅಿಂತ ಯೆ ಜೀವದಿಿಂದಿರುವ ಸರೀರ್ರನುಾ ವಮಾನದಲ್ಲಿರ್ೂ, ರಥದಲ್ಲಿರ್ೂ ರ್ುಿಂಬಿಸ ಲಿಂಕ ರ್ ಬಿಂದಿೀಖಾನ ರ್ಲ್ಲಿ

ಬಿಂಧಿಸುವಿಂತ ತ್ತಳಿಸ ಆಜ್ಞ ಯರ್ತನು. ಅವನ ದೂರ್ರ ಲಿ ಅಪಾರ ಸಿಂಖ ಾರ್ ಸರೀರ್ರನುಾ ಲಿಂಕ ಗ ಕ ೂಿಂಡ ೂರ್ುು

ಬಿಂದಿಸಟ್ಟರು. ಇದನುಾ ತ್ತಳಿದ ಮಿಂಡ ೂೀದರಿರ್ು ಅವರನುಾ ಸಿಂತ ೈಸ ರ್ನಾ ಅಿಂರ್ುಃಪುರದ ಅರಮನ ಗ
ವಭಿೀಷ್ಣನಲ್ಲಿ ಹ ೀಳಿ ಅವನ ಒಪಿಪಗ ಪಡ ದು ರ್ನಾ ಅಿಂರ್ುಃಪುರದ ಬಿಂದಿೀಖಾನ ಗ ಗ ಕರ ದು ರ್ರುವಿಂತ ಆಜ್ಞ

ಮಾಡಿದಳು. ರ್ುವರಾಜ ವಭಿೀಷ್ಣನು ಬಹಳ ಒಳ ಿರ್ವನು, ಸಾಧುಸಿಂರ್ರನುಾ ಸರೀರ್ರನುಾ ಗೌರವಸುತ್ತತದುನು.

ಮಿಂಡ ೂೀದರಿರ್ು ಎಲಿ ಸರೀರ್ರನುಾ ಅಿಂರ್ುಃಪುರದ ಮಜೆನ ಶಾಲ ರ್ ಆವರಣದಲ್ಲಿರುವ ವಶಾಲರ್ಾದ ಸೌಧದಲ್ಲಿ

ಬಿಂಧಿಸದಳು. ದಾಸರ್ರನುಾ ಕರ ದು ಅವರ ರಕ್ಷರ್ ಮಾಡಲ್ಲಕ ಾ ಹ ೀಳಿದಳು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ರಾವಣನು ನಿಂದಿೀರ್ಾರ
ರ್ ೀದವತ್ತಯಿಂದ ಶಾಪವನುಾ ಪಡ ದು ರ್ ೈರ್ಾರಾಜರನ ಾಲಿ ರ್ನಾ ಚಿಂದರಹಾಸದಲ್ಲಿಯೆೀ ಸಿಂಹರಿಸ ರ್ನಾ

ವಮಾನವನ ಾೀರಿ ಹ ೂೀಗಿ ಮಾನಸ ಸರ ೂೀವರದಲ್ಲಿ ಕ ಳಗಿಳಿದು ಸಾಾನವನುಾ ಮಾಡಿ, ಆನಿಂರ್ರ ಅಲ್ಲಿ ಸಾಾನಕಾಾಗಿ

ಬಿಂದ ಸುಿಂದರ ದ ೀವಕನಿಾಕ ರ್ರು ರಿಂಭ , ಊವಶಶ, ತ್ತಲ ೂೀರ್ತಮರ್ನುಾ ಕಣುತಿಂಬ ರ್ುಿಂಬಿಕ ೂಿಂಡು ಅವರ ಲಿರೂ

ಕೂಡಲ ಮಾರ್ರ್ಾದರ ಿಂದು ತ್ತಳಿದು, ರ್ನಾ ಮಾಯಾವದ ಾರ್ನುಾ ಉಪಯೀಗಿಸ ಅವರನುಾ ಹಡಿರ್ಬ ೀಕ ಿಂದರೂ

ಅವರು ಅದೃರ್ಾರಾಗಿಬಿಟ್ಟರು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಮಾನಸ ಸರ ೂೀವರದಲ್ಲಿ ಋಷಿಮುನಿಗಳು, ಬಾರಹಮಣರು,

ರ್ಕ್ಷಕಿನಾರಿರ್ರು, ನಾಗಕನಿಾಕ ರ್ರು ಸಾಾನಕಾಾಗಿ ಬಿಂದರು. ಮಾನಸ ಸರ ೂೀವರದಲ್ಲಿ ತ್ತಳಿಯಾದ ಕನಾಡಿರ್ಿಂತ

ಜಲವೂ ರ್ುಿಂಬಿ ಹರಿರ್ುರ್ತಲ ಇರುವುದು. ಅಲಿಲ್ಲಿ ಕ ೀದಿಗ , ಸಿಂಪಿಗ , ನಾಗಸಿಂಪಿಗ , ಜಾಜ, ಮಲ ಿಹೂಗಳು ಅರಳಿ

ಸುರ್ಾಸನ ರ್ನ ಾ ಕ ೂಡುತ್ತತರ್ುತ. ಸರ ೂೀವರದಲ್ಲಿ ಕಮಲ, ತಾವರ ಹೂಗಳು ಅರಳಿ ಸೌಿಂದರ್ಶವನುಾ ಇಮಮಡಿಸ

ಒಳ ಿ ಸ ೂಬಗು ಸೌರಭದಿಿಂದ ಆಕಷಿಶಸುತ್ತತದುವು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಆ ಸರೀರ್ರು ಸಾಾನಮಾಡಿ ಜಲಕಿರೀಡ ರ್ಲ್ಲಿ

ತ ೂಡಗಿದುರು. ರಾವಣನು ಆ ಸರೀರ್ರನುಾ ರ್ನಾನುಚರರನುಾ ಬಳಸ ಹಡಿದು ರ್ಿಂದು ವಮಾನದಲ್ಲಿ ಬಿಂಧಿಸುವಿಂತ

ತ್ತಳಿಸದನು. ಅಿಂತ ಯೆ ರಾವರ್ಾದಿಗಳು ಆ ಸರೀರ್ರನುಾ ಹಡಿದು ಬಿಂಧಿಸದರು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ರಾವಣನು ಎಲಿ

ಸರೀರ್ರನುಾ ದಿನ ದಿನವೂ ರ್ನಾ ಚಪಲಕ ಾ ಬಳಸ ಭ ೂೀಗಿಸದನು. ಅವರು ಸೌಿಂದರ್ಶದಿಿಂದಲೂ ಸರಸದಿಿಂದಲೂ

ಕೂಡಿದವರಾಗಿ ಅವರ ಸ ೂಬಗು ಸೌಿಂದರ್ಶ ಬಣಿುಸಲು ಸಾಧಾವರಲ್ಲಲಿ. ಅಿಂತ ಯೆ ಶೀಲವಿಂರ್ರು ರ್ಮಮ

ಶೀಲವನುಾ ಕಳ ದುಕ ೂಳಿಲಾರದ ಯೆೀ ರ ೂೀದಿಸ ಕಣಿುೀಸುಶರುಸದರು. ಅಿಂತ ಯೆೀ “ಮಹಾಮಾಯೆೀ, ಜಗದಿಂಬ ,

ನಮಮ ಮೀಲ ನಿನಗ ಕನಿಕರವಲಿರ್ ೀ? ಈ ರಾವರ್ಾದಿಗಳಲ್ಲಿ ಬಿಂಧಿಯಾದ ನಮಮನುಾ ಬಿಡಿಸು. ನಮಮ ಶೀಲ-
ಕುಲಗಳನುಾ ಕಾಪಾಡು” ಎಿಂದು ಋಷಿಪತ್ತಾರ್ರು, ಉರ್ತಮ ಸರೀರ್ರೂ ಮೊರ ಯಟ್ಟರು. ರಾವಣನು ರ್ನಾ
ಚಾರರನುಾ ಕರ ದು ಅವರನ ಾಲಿ ಮಿಂಡ ೂೀದರಿರ್ ಅಿಂರ್ುಃಪುರದ ಅರಮನ ರ್ಲ್ಲಿೀ ಕರ ದುಕ ೂಿಂಡು ವಮಾನವನುಾ

ಲಿಂಕ ಗ ೂರ್ುು ಸ ೀರಿಸುವಿಂತ ಹ ೀಳಿದನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ರಾಜರಾಜರ ಲಿ ಸ ೀರಿ ಪವಶರ್ ಪರದ ೀರ್ದಲ್ಲಿ ಯಾಗವನುಾ

ಮಾಡುತ್ತತದುರು. ಇದನುಾ ತ್ತಳಿದ ರಾವಣನು ಅಲ್ಲಿ ರ್ನಾನುಚರರನುಾ ಕಳುಹಸ ರ್ಜ್ಞವನುಾ ನಾರ್ಮಾಡಿರಿ ಎಿಂದು

ನುಡಿದನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಅವರ ೂಿಂದಿಗ ತಾನೂ ಹ ೂರಟ್ನು. ರಾಕ್ಷಸರು ರ್ಜ್ಞವನುಾ ರ್ಮಮ ಆರ್ುಧಗಳಿಿಂದ

ರ್ಡ ದರು. ಮಲ-ಮೂರ್ರಗಳನುಾ ವಸಜಶನ ಮಾಡಿದರು. ಈ ಪರದ ೀರ್ದಲ್ಲಿ ರ್ಜ್ಞಕಾಾಗಿ ಹವಸುನುಾ ಹಾಕಲ್ಲಕ ಾ

ಚರುಗಳನುಾ ರ್ಜ್ಞ ಸಾಮಗಿರಗಳನುಾ ಮಲ-ಮೂರ್ರದಲ್ಲಿ ಚ ಲ್ಲಿದರು. ಇಿಂದಾರದಿದ ೀವತ ಗಳಿಗ ಹವಸುು

ಕ ಟ್ುಟಹ ೂೀಯರ್ು. ಅಲ್ಲಿರುವ ರಾಜರನುಾ, ಋಷಿಗಳನುಾ ರ್ನಾ ಚಿಂದರಹಾಸದಲ್ಲಿ ರ್ುಿಂಡರಿಸದನು. ಅಲ್ಲಿರುವ

ಸರೀರ್ರ ಲಿರನುಾ ಲಿಂಕ ಗ ೂರ್ುು ಬಿಂಧಿಸುವಿಂತ ರ್ನಾ ಚಾರರಿಗ ಆಜ್ಞ ಇರ್ತನು. ಅಯೀಧ್ ಾಗ ಸ ೀರಿದ
ಅರಣಾಪರದ ೀರ್ವನುಾ ಹ ೂಕಿಾ ಅಲ್ಲಿ ಸೂರ್ಶವಿಂರ್ದ ಅರಣಾರಾಜನ ೂಡನ ರ್ುದಧಮಾಡಿ ಅರಣಾನನುಾ

ಸ ೂೀಲ್ಲಸದನು. ಅರಣಾನು ಮೂಚ ಶಯಾಗಿ ಬಿದುನು. ಅವನನುಾ ಕ ೂಲಿಲೂ ಹವಣಿಸದಾಗ ಮೂಚ ಶ ತ್ತಳಿದ ದುು,

“ಎಲವೀ ರಾವಣ” ಎಿಂದನು. ನಿೀನು ನಮಮ ಸೂರ್ಶವಿಂರ್ದವರಿಿಂದಲ ನಿನಗ ಮರಣವೂ ಬರಲ್ಲ ಎಿಂದು

ನುಡಿದು ಶಾಪವರ್ತನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ನನಾ ವಿಂರ್ಜರು ನಿನಾನುಾ ಕ ೂಲಿದ ಬಿಡುವುದಿಲಿ, ನನಾ ವಿಂರ್ಜರ ೀ ನಿನಾನುಾ

ಕ ೂಲುಿವರು ಎಿಂದು ಶಾಪವರ್ತನು. ಆ ಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ ರಾವಣನು ಅರಣಾನನುಾ ಕ ೂಿಂದನು. ಅಿಂತ ಯೆ ಅಯೀಧ್ ಾರ್

ಅರಣಾ ಪರದ ೀರ್ರ್ ಲಿವೂ, ದಿಂಡಕಾರಣಾವೂ ರಾವಣನ ವರ್ರ್ಾಯರ್ು. ರಾವಣನು ಸಿಂಪರ್ುತ ಗಳಿಸದಷ ಟೀ

ಶಾಪವನುಾ ಪಡ ದನು.

ಅಿಂತ ಯೆೀ ಭೂಲ ೂೀಕವನುಾ ದೃಷಿಟಯಟ್ುಟ ನ ೂೀಡುತ್ತತದು ಆದಿಲಕ್ಷ್ಮೀದ ೀವರ್ು ರ್ನಾ ಗಣಗಳನುಾ ಕರ ದಳು.

ಅಿಂತ ಯೆೀ ಪರಕಟ್ಗ ೂಿಂಡ ರ್ಕ್ಷ್ಣಿರ್ು, ಮಹಾಮಾಯೆೀ ಭೂಲ ೂೀಕದಲ್ಲಿ ರಾವಣನ ದಪಶ, ಅಹಿಂಕಾರವು ಬಹಳ

ಅಿಂಕ ರ್ಪಿಪ ಮಿತ್ತಮಿೀರಿದ . ಋಷಿಗಳು, ಬಾರಹಮಣರು ರ್ಪ್ೀನುಷಾಾನಗಳನುಾ ನಿಲ್ಲಿಸ ಬ ೀರ ಕಡ ರ್ಲ್ಲಿ ಹ ೂೀಗಲ್ಲಕ ಾ

ರ್ಳವನುಾ ಹುಡುಕಿ ಹ ೂರಡುತ್ತತದಾುರ . ರಾವಣನು ಸರೀಲಿಂಪಟ್ನು, ಮದರ್ ೀರಿದ ಕಾಿಂಮಾಿಂಧನಾಗಿದಾುನ . ಅವನಿಗ

ಹ ದರಿದ ಸರೀರ್ರು ನಿಮಮನುಾ ಮೊರ ಇಟ್ುಟ ಭಜಸುತ್ತತದಾುರ . ಪಾವಶತ್ತದ ೀವಗ ಶವನು ರಾಮತಾರಕ ಮಿಂರ್ರದ

ಉಪದ ೀರ್ ಮಾಡಿರುವನಿಂತ , ಅಿಂತ ಯೆೀ ಅವರೂ ರಾಮತಾರಕ ಮಿಂರ್ರವನುಾ ಜಪಿಸುತ್ತತದಾುರ . ಸರೀರ್ರಿಗೂ

ವಸಷ್ಾ ಅರುಿಂಧತ್ತರ್ರು ರಾಮತಾರಕ ಮಿಂರ್ರಜಪವನುಾ ಬ ೂೀಧಿಸದರು. ದರ್ರಥ ಪತ್ತಾರ್ರಿಂತ ಕೌಸಲ ಾ,

ಸುಮಿರ್ರರೂ ರಾಮತಾರಕ ಮಿಂರ್ರವನುಾ ಜಪಿಸುವರಿಂತ . ಮಿಂರ್ರಪೂರ್ರ್ಾದ ರಾಮನು ಮನುಕುಲದಲ್ಲಿ

ಮನುಷಾಾವತಾರ ಮಾಡಿ ಮನುಷ್ಾನಾಗಿ ಹುಟಿಟ ಬರಬ ೀಕಿಂತ . ಅವನಿಿಂದಲ ೀ ದುಷ್ಟ ರಾಕ್ಷಸರ

ಸಿಂಹಾರರ್ಾಗಬ ೀಕಿಂತ . ಇದ ೀ ಪೃರ್ಥಿರ್ಲ್ಲಿ ನಡ ರ್ುವ ಸಮಾಚಾರಗಳು. ತಾಯೆ ಅಪಪರ್ ಯಾದರ ನಾನು

ಹ ೂರಡಲ ಎಿಂದು ರ್ಕ್ಷ್ಣಿರ್ರು ಅಪಪರ್ ಪಡ ದರು.

ರಾವಣನಿಗ ರಸತಾಲಕ ಾ ಹ ೂೀಗಿ ಬಲ್ಲಯಡನ ರ್ುದಧ ಮಾಡ ೂೀಣರ್ ನಿಸರ್ು. ಪುಷ್ಪಕರ್ ನಿೀನು ರಸತಾಲಕ

ನಮಮನುಾ ಕರ ದ ೂರ್ಾಬ ೀಕು ಎಿಂದನು. ವಮಾನವು ರಜರ್ ಮಹಲ್ಲನಿಂತ ಕಿಂಗ ೂಳಿಸುವ ಅರಮನ ರ್ ಹತ್ತತರ

ನಿಿಂರ್ುಕ ೂಿಂಡಿರ್ು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಅರಮನ ರ್ು ಗ ೂೀಚರಿಸರ್ು. ಈ ಅರಮನ ರ್ ಶಲಪಚಾರ್ುರ್ಶವು ಬಹಳ

ಸುಿಂದರವು, ಇದನುಾ ಯಾರು ಕಟಿಟಸದರು? ಅರಮನ ರ್ ಮುಖಾ ದಾಾರದಲ್ಲಿ ದಾಾರಪಾಲಕರ ೀ ಇರಲ್ಲಲಿ.

ಅಿಂತ ಯೆೀ ರಾವಣನು ಒಳಹ ೂಕಿಾ ಹ ೂೀದನು. ಹರ್ುತ ರ್ಲ ಮುಖ ಇಪಪರ್ುತ ಕ ೈಗಳನುಾ ನ ೂೀಡಿ ಇದ ೂಿಂದು

ಅಪರ್ಕುನರ್ ಿಂದು ಯಾರೂ ಮಾತಾಡಿಸಲ್ಲಲಿ. ರಾವಣನು, ಆಹಾ ಇಲ್ಲಿರುವವರ ಲಿರೂ ನಿೀಲ್ಲ ಬಣುದವರು,

ಬಲ್ಲಚಕರವತ್ತಶರ್ೂ ಸೂರ್ಶಕಿರಣದಿಂತ ಹ ೂಳ ಹ ೂಳ ದು ಮಿನುಗುತ್ತತದುನು. ರಾವಣನಿಗ ಇವನ ೀ ಬಲ್ಲ ಎಿಂದು

ಭಾಸರ್ಾಯರ್ು. ಆ ಚಕರವತ್ತಶರ್ು ನಿೀನು ಯಾರು? ಎಿಂದು ನುಡಿದನು. ನಿೀನೂ ನನಾ ರಸಾರ್ಲ

ಲ ೂೀಕದವರಿಂತ ಕಾಣುವುದಿಲಿ ಎಿಂದು ಬಲ್ಲರ್ು ನುಡಿದನು. ರಾವಣನಿಗ ಬಲ್ಲರ್ ಧಿನಿರ್ನುಾ ಕ ೀಳಿ ಭರ್ರ್ಾಗಿ

ನಡುಗಿದನು. ರಾವಣನ ದ ೀಹವು ನಡುಗಿ, ಬಾಯ ರ್ುಟಿಗಳು ನಡುಗಿ ಮಾತ ಹ ೂರಡದಿಂತಾಯರ್ು. ಆದರೂ

ಧ್ ೈರ್ಶವಿಂರ್ನ ಿಂದ ೀ ತ ೂದಲ್ಲ ನಾನು ಲಿಂಕ ರ್ ರಾವನ ೀರ್ಾರ ಎಿಂದು ನುಡಿದನು. ಬಾಲಸೂರ್ಶನ ಹ ೂಳಪಿನಲ್ಲಿ
ಹ ೂಳ ದು ಮಿನುಗುವ ಬಲ್ಲಚಕರವತ್ತಶರ್ು ರಾವಣನ ಿಂಬ ಧಿೀರನ ಸಾರದ ತ ೂದಲ್ಲ ನುಡಿದ ಮಾರ್ುಗಳನುಾ ಕ ೀಳಿ

ಬಲ್ಲರ್ು ನಕ ಾ ನಕಿಾದನು. ರಾವಣನು ತ ೂದಲ್ಲದ ನುಡಿಗಳನುಾ ಕ ೀಳಿ ಬಲ್ಲರ್ು ನಕುಾಬಿಟ್ಟನು. ರಾವಣನ

ತ ೀಜ ೂೀವಧ್ ರ್ನುಾ ಮಾಡಲು ಬಲ್ಲಚಕರವತ್ತಶರ್ು ಇಚಿಛಸಲ್ಲಲಿ. ರಾವಣನ ೀಕ ನನಾಲ್ಲಿಗ ಬಿಂದನು ಎಿಂದು ನುಡಿದು,

ಇವನು ನನ ೂಾಡನ ರ್ುದಧ ಮಾಡುವನಿಂತ ಎಿಂದು ರ್ನಾ ದಿವಾದೃಷಿಟಯಿಂದಲೂ, ದಿವಾಜ್ಞಾನದಿಿಂದಲೂ ತ್ತಳಿದು,

ರಾವರ್ಾ, ನಿೀನು ನನಾ ಬಿಂಧುವು, ನಿೀನು ನನ ೂಾಡನ ರ್ುದಧಮಾಡಿ ನನಾನ ಾ ಸ ೂೀಲ್ಲಸ ರಸಾರ್ಲವನುಾ

ವರ್ಪಡಿಸಕ ೂಳಿಲ್ಲಕ ಾ ಬಿಂದವನು ಅಲಿರ್ ೀ? ಇದು ನಿನಾ ಆಸ ಯೆೀ? ಈಗ ನಿೀನು ನನ ೂಾಡನ ರ್ುದಧವನುಾ

ಮಾಡು ಎಿಂದು ಬಲ್ಲರ್ು ನುಡಿದನು. ಆಗ ರಾವಣನು ನನಾ ಕುಲಬಾಿಂಧವರ ೂಿಂದಿಗ ರ್ುದಧರ್ ೀ? ಖಿಂಡಿತಾ

ಸಾಧಾವಲಿ ಎಿಂದು ನುಡಿದನು. ಅಿಂತ ಯೆ ಬಲ್ಲರ್ು, ರಾವರ್ಾ, ನಿನಾ ತ ೂದಲುವ ನುಡಿರ್ು ಮುದುಡಿ ಸಣುಗಾದ

ಮಖವು ಎಲಿವನುಾ ತ್ತಳಿಸದ . ನಿೀನು ನಮಮ ಕುಲಬಾಿಂಧವನು, ಅಸುರ ವಿಂರ್ದದ ೂರ ಗಳು ನನಾನುಾ

ಸ ೂೀಲ್ಲಸಲ್ಲಕ ಾ ಬಿಂದಿದಾುರ . ಆದರ ರಾವರ್ಾ, ನಾನು ರ್ುದಧಮಾಡಿ ಗ ಲುಿವುದು ನಿನಾ ಹೃದರ್ವನುಾ. ನನಾ ಪುತ್ತರ

ವರರ್ರಜಾಾಲ ರ್ನುಾ ನಿನಾ ಸಹ ೂೀದರನಿಗ ವರ್ಾಹವನುಾ ನಿೀನ ೀ ಮಾಡಿಸರುರ್ . ನನಾ ಕುಲಬಿಂಧುವನ ೂಡನ
ರ್ುದಧರ್ ೀ? ನಾನು ಜತ ೀಿಂದಿರರ್ನು ಎಿಂದ ನಿಸದರ ಇಿಂದಿರರ್ವನುಾ ಗ ಲುಿವುದು ಸಾಧಾವಲಿ. ಆದುರಿಿಂದ ನಿೀನು

ನನ ೂಾಡನ ಮಲಿರ್ುದಧವನುಾ ಮಾಡು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ನಿೀನು ನನಾನುಾ ಗ ಲುಿರ್ ಯಾ? ಎಿಂದು ಹ ೀಳಿದನು. ರಾವಣನು

ಬಲ್ಲಚಕರವತ್ತಶರ್ ಮಾರ್ುಗಳನುಾ ಕ ೀಳಿ ಚಿಕಾ ಹಸುಗೂಸನಿಂತಾದನು. ರಾವಣನು ರ್ಲ ರ್ಗಿಿಸ ಬಲ್ಲಗ

ವಿಂದಿಸದನು. ಬಲ್ಲಚಕರವತ್ತಶರ್ು, ರಾವಣನಿಗ ನಾನಾ ವಧದ ಪಕಾಾನಾ, ಸಡರಸಗಳಿಿಂದ ಕೂಡಿದ

ಪದಾಥಶಗಳನುಾ ಭ ೂೀಜನವಕಿಾದನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಮೂಟ , ಮೂಟ , ಧನ-ಕನಕಗಳನುಾ ದ ೀಣಿಗ ಯಾಗಿ ರಾವಣನಿಗ

ಕ ೂಟ್ುಟ ಬಿೀಳ ೂಾಟ್ಟನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಬಲ್ಲಚಕರವತ್ತಶರ್ು ರಾವಣನನೂಾ ಗೌರವದಿಿಂದ ಬಿೀಳ ೂಾಟ್ಟನು. ರಾವಣನು

ನಾಚಿ, ರ್ಲ ರ್ಗಿಿಸ, ವಮಾನರೂಢ್ನಾಗಿ ಹ ೂರಟ್ು ಹ ೂೀದನು. ವಮಾನವು ಮಹಷ್ಮತ್ತ ನಗರವನುಾ

ಪರರ್ ೀರ್ಮಾಡಿರ್ು. ಆಗ ಆ ರಾಜನು ಕಾತ್ತಶವೀಯಾಶಜುಶನನು, ಆ ರಾಜನು ರ್ನಾ ಸುಿಂದರಿರ್ರ ೂಿಂದಿಗ

ಜಲಕಿರೀಡ ರ್ಲ್ಲಿ ತ ೂಡಗಿದುನು. ರಾವಣನು ನದಿತ್ತೀರಕ ಾ ಹ ೂೀಗಿ ಸಾಾನ ಮಾಡಿ ರ್ುಚಿಭೂಶರ್ನಾಗಿ ಮಳಲ

ಲ್ಲಿಂಗವನುಾ ಮಾಡಿ ಪೂಜಸ ಪಾರರ್ಥಶಸಲು ತ ೂಡಗಿದುನು. ಆದರ ಮಳಲ ಲ್ಲಿಂಗವು ಜಲದಲ್ಲಿ ತ ೂಳ ದು

ಹ ೂೀಯರ್ು. ಇದಕ ಾ ಇದರ ಕಾರಣವನುಾ ಅರಿರ್ಬ ೀಕ ಿಂದು ರಾವಣನು ರ್ನಾ ಚಾರರನುಾ ಕರ ದು ನದಿರ್ ನ ರ ಗ

ಕಾರಣವನುಾ ಅರಿರ್ು ಬಾ ಎಿಂದು ಆಜ್ಞ ಮಾಡಿದನು. ಮಿಂತ್ತರ ಪರಹಸಾನು ರಾವಣನಲ್ಲಿಗ ಬಿಂದು, ರಾವರ್ ೀರ್ಾರ,
ಕಾತ್ತಶವೀಯಾಶಜುಶನ ರಾಜನು ರ್ನಾ ಐದುನೂರು ಕ ೈಗಳಿಿಂದ ಸುಿಂದರಿರ್ರನುಾ ಬಳಿಸ ಹಡಿದು ಮತ ತ

ಐದುನೂರು ಕ ೈಗಳಿಿಂದ ಸುಿಂದರಿರ್ರ ೂಡಗೂಡಿ ಜಲವನುಾ ಎತ್ತತ ಹಾರಿಸುತ್ತತದಾುನ . ಅಿಂತ ಯೆೀ ಜಲಪರಳರ್ವನುಾ

ಸೂಚಿಸರುವುದು ಎಿಂದು ನುಡಿದನು. ಮಿಂತ್ತರರ್ ಮಾರ್ುಗಳನುಾ ಕ ೀಳಿದ ದರ್ಮುಖನು ದಿಗಾಭರಿಂರ್ನಾಗಿ

ನುಡಿದನು. ಜಲಪರಳರ್ವು ಸಿಂಭವಸದಿಂತ ಜಲವು ಮೀಲ ೀರಿ ಬಿಂದು ಶವಲ್ಲಿಂಗವನುಾ ಕ ೂಚಿಚಕ ೂಿಂಡು ಹ ೂೀಗಿರ್ುತ.

ರಾವರ್ಾಸುರನು ಭಿೀಕರರ್ಾಗಿ ಗಜಶನ ಮಾಡುತಾತ, ಮಾಹಷ್ಮತ್ತರ್ ನಗರ ಪರಜ ಗಳಿಗ ಕಿರುಕುಳ ಕ ೂಡಲ್ಲಕ ಾ

ತ ೂಡಗಿದನು. ಆಗ ಕಾತ್ತಶವೀಯಾಶಜುಶನನು ರ ೀರ್ಾನದಿರ್ ದಡದಲ್ಲಿದುನು. ಕಾತ್ತಶವೀರ್ಶನ ಮಿಂತ್ತರಗಳು

ರಾವಣನನುಾ ನ ೂೀಡಿ, ನಿೀನಾರು? ಇಲ್ಲಿಗ ೀಕ ಬಿಂದಿರುರ್ ? ಪರಜ ಗಳಿಗ ೀಕ ಪಿೀಡ ಕ ೂಡುರ್ ? ಎಿಂದು ಕ ೀಳಿದರು.

ಅಿಂತ ಯೆೀ ರಾವಣನು ನಾನು ರ್ುದಧ ಮಾಡುರ್ ನ ಿಂದು ಗಜಶಸದನು. ಅಿಂತ ಯೆ ಮಾಹಷ್ಮತ್ತ ಮಿಂತ್ತರರ್ು

ಕಾತ್ತಶವೀರ್ಶನಲ್ಲಿಗ ಹ ೂೀಗಿ, ದ ೂರ ಯೆೀ ರಾವರ್ಾಸುರನು ದಿಂಡ ತ್ತತ ರ್ುದಧಕ ಾ ಬಿಂದಿರುವನ ಿಂದು ತ್ತಳಿಸದನು.

ಆಗಲ ೀ ಕಾತ್ತಶವೀಯಾಶಜುಶನನು ಕೂಡಲ ೀ ಬಿಂದು ರಾವಣನನ ಾ ನ ೂೀಡಿ, ಹ ೀ ರಾವರ್ಾಸುರ, ನಿೀನ ೂಬಬ ಹರ್ುತ

ರ್ಲ ರ್ ಹುಳವು ಎಿಂದು ವಾಿಂಗರ್ಾಗಿ ನಕಿಾದನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ರ್ನಾ ಗದ ರ್ನುಾ ಮೀಲಕ ಾತ್ತತ ತ್ತರುಗಿಸದನು.

ಅಿಂತ ಯೆೀ ರಾವಣನು ಹ ೀ, ಕಾತ್ತಶವೀಯಾಶಜುಶನ, ನಿೀನು ಮಾಹಷ್ಮತ್ತರ್ ದ ೂರ ರ್ು. ಸಹಸರ ರ್ಲ ರ್ವನು,

ಸಹಸರ ಕರಗಳುಳಿವನು. ಸುಿಂದರಿರ್ರ ೂಡಗೂಡಿ ಜಲಕಿರೀಡ ರ್ಲ್ಲಿ ತ ೂಡಗಿ ಜಲಪರಳರ್ವನುಾಯೆಬಿಬಸರುರ್ ರ್ಲಿರ್ ೀ

ಎಿಂದು ಗ ೀಲ್ಲ ಮಾಡಿದನು. ಅಿಂತ ಯೆ ವಾಿಂಗಾರ್ಾಡಿ ನಿಿಂದಿಸದನು. ಕಾತ್ತಶವೀರ್ಶನು ಗಿಂಭಿೀರರ್ಾಗಿ ರಾವರ್ಾ,

ನಿೀನು ಬರಹಮನ ವರದಿಿಂದ ಕ ೂಬಿಬರುರ್ , ನಿನಾನ ಾೀ ನಾನು ಸುಲಭರ್ಾಗಿ ಸಿಂಹರಿಸಬಲ ಿನು. ಆದರ ನಿನಾ

ಸತ್ತರ್ರ ಲಿ ವಧರ್ ರ್ರಾಗುವರಲಾಿ, ಅವರಿಗಾಗಿ ನಿನಾನುಾ ಕ ೂಲುಿವುದಿಲಿ, ಹ ೂೀಗಿ ಲಿಂಕಾಪಟ್ಟಣವನುಾ ಸ ೀರಿಕ ೂೀ

ಎಿಂದು ನುಡಿದನು. ಕಾತ್ತಶವೀಯಾಶಜುಶನನ ಮಾರ್ುಗಳನೂಾ ಕ ೀಳಿ ರಾವಣನು ರ ೂೀಷಾರ್ ೀಷ್ದಿಿಂದ ರ್ುದಧಕ ಾ

ಅಣಿಯಾದನು. ಇಬಬರೂ ಗದ ಹಡಿದು ಕ ೂರೀಧದಿಿಂದ ಕುದಿದು ಶೌರ್ಶಬಲದಲ್ಲಿ ಗದಾರ್ುದಧಕ ಾ ತ ೂಡಗಿದರು.

ಅಿಂತ ಯೆೀ ದ ೀವತ ಗಳು ಬಲು ಸಿಂತ ೂೀಷ್ಪಟ್ಟರು. ಕಾತ್ತಶವೀರ್ಶನು ಗದಾಪರಹಾರವನುಾ ಕಿಂಡು ರಾವಣನು

ಸಿಂಹಾರರ್ಾಗುವುದು ಖಚಿರ್ರ್ ೀ ಸರಿ ಎಿಂದುಕ ೂಿಂಡು ಭರ್ವಹಾಲರಾದರು. ಕಾತ್ತಶವೀಯಾಶಜುಶನನು ರಾವಣನ

ವಕ್ಷಸಾಲಕ ಾ ಗಧ್ ಯಿಂದ ಇರಿದನು. ರಾವಣನು ಪರಜ್ಞ ರ್ಪಿಪ ಮೂಚ ಶಹ ೂೀದನು. ಅಲ್ಲಿಗ ಬಿಂದು ಪುಲಸಾನು

ರಾವಣನನುಾ ನ ೂೀಡಿ ಮೂಚ ಶಹ ೂೀದನ ಿಂದು ತ್ತಳಿದನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಮಾವನಾದ ಮಾರ್ವದಾಾ

ವದಾಾಪರಧ್ಾಾಪಕನಾದ ಮಾರಿೀಚನು ಪುಲಸಾ ಮಹಷಿಶರ್ೂ ಸ ೀರಿ ಸೀತ ೂೀಪಚಾರವನುಾ ಮಾಡಿ, ರಾವಣನನುಾ

ಎಚಚರಗ ೂಳಿಸದರು. ರಾವಣನು ಚ ೀರ್ರಿಸಕ ೂಿಂಡನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಕಾತ್ತಶವೀರ್ಶನಿಗೂ ರಾವಣನಿಗೂ ಘೂೀರ

ರ್ುದಧವು ನಡ ದು ರಾವಣನು ಕಾತ್ತಶವೀರ್ಶನ ಮೀಲ ಆಗ ಾೀಯಾಸರವನುಾ ಪರಯೀಗಿಸದನು. ಅದು ರ್ುಿಂಡು

ರ್ುಿಂಡಾಗಿ ಹ ೂೀಯರ್ು. ವೀರರಿಬಬರೂ ಮದಗಜಗಳಿಂತ ಹ ೂೀರಾಡುವುದನುಾ ಕಿಂಡು ತ್ತರಮೂತ್ತಶಗಳು

ದಿಗಾಭರಿಂರ್ರಾಗಿದುರು. ಮಹಷಿಶಗಳು ನಾರದಾದಿ ದ ೀವಮುನಿಗಳ ಲಿರೂ ಅವರ ರ್ುದಧವನ ಾೀ ನ ೂೀಡತ ೂಡಗಿದುರು.

ಅಷ್ಪದಿಕಾಪಲಕರೂ ದಿಗಾಬರಿಂರ್ರಾದರು. ದ ೀವತ ಗಳ ಲಿರೂ ಹ ದರಿ ನಡುಗಿದರು. ಕಾತ್ತೀಶವೀಯಾಶಜುಶನನು ರ್ನಾ

ಗದ ಯಿಂದ ರಾವಣನ ಎದ ಗ ಗುರಿಯಟ್ುಟ ಹ ೂಡ ದನು. ರಾವಣನೂ ಗದಾಪರಹಾರವನುಾ ರ್ಡ ರ್ಲಾರದ ೀ

ಜ ೂೀರಾಗಿ ಆಕರಿಂದನ ಮಾಡಿ ನ ಲಕ ಾ ಉರುಳಿಬಿದುನು. ರಾವಣ ಮಿಂತ್ತರಗಳು ರಾವಣನ ಆಕರಿಂದನಕ ಾ

ಹ ದರಿಕ ೂಿಂಡರು ಮರ್ುತ ರಾವಣನು ಸ ೂೀಲ ೂಪಿಪಕ ೂಳಿಲ್ಲಲಿ. ಕಾತ್ತಶವೀಯಾಶಜುಶನನ ೂಡನ ಸ ರ್ ಸಲು ಮುನುಾಗಿಿ

ಬಿಂದನು. ಕಾತ್ತಶವೀಯಾಶಜುಶನನು ಬಿಂಗಾರದ ಕ ೂಳಗಳನುಾ ರ್ನಾ ಬಳಿಗ ರ್ರುವಿಂತ ಚಾರರಿಗ ಆಜ್ಞ

ಮಾಡಿದನು. ರಾವಣನ ಮದರ್ ೀರಿ ಕಾತ್ತಶವೀರ್ಶನ ಮೀಲ ರಗಿದನು. ಕಾತ್ತಶವೀರ್ಶನು ರಾವಣನನುಾ

ಸ ರ ಹಡಿದು ಬಿಂಗಾರದ ಕ ೂೀಳಗಳನುಾ ತ ೂಡಿಸದನು. ರಾವಣನನುಾ ರ್ನಾ ನಗರಕ ಾ ಎಳ ದ ೂರ್ುನು. ರ್ನಾ

ಮಾಹಷ್ಮತ್ತನಗರದ ಬಿಂದಿೀಖಾನ ರ್ಲ್ಲಿ ಕ ೂಳ ಹಾಕಿದನು. ಇಿಂದಾರದಿ ದ ೀವತ ಗಳು, ಸುರಮುನಿಗಳ ಲಿರೂ

ಆನಿಂದಿಸದರು. ಇದರಿಿಂದ ಪುಲಸಾ ಮಹಷಿಶಗ ಖ ೀದರ್ಾಗಿ ರ್ನಾ ರ್ಪಸುಗ ತ ರಳಿದನು. ಸಹಸರ ವಷ್ಶಗಳು

ಕಳ ದು ಹ ೂೀದವು. ರಾವಣನು ಬರಲ್ಲಲಿರ್ ಿಂದು ಕ ೈಕಸ ಮಿಂಡ ೂೀದರಿರ್ರಿಗ ಬಹಳ ಆರ್ಿಂಕವು, ಅಿಂತ ಯೆೀ

ರ್ುಕಾರಚಾರ್ಶರು ರಾವಣನನುಾ ಬಿಡಿಸುವಿಂತ ಪುಲಸಾನಿಗ ಹ ೀಳಿದನು. ಪುಲಸಾನಿಗ ರ್ನಾ ಪೌರ್ರನನುಾ

ಸ ರ ಮನ ರ್ಲ್ಲಿ ಕಾತ್ತಶವೀರ್ಶನು ಇಟಿಟರುವುದು ಬಹಳ ಖ ೀದರ್ ನಿಸರ್ು. ಸಾಾಭಿಮಾನದ ಅವನತ್ತರ್ು

ಎಿಂದುಕ ೂಿಂಡು ಪುಲಸಾನು ಅಿಂತ ಯೆೀ ಮುಜುಗುರಗ ೂಿಂಡು ರಾವಣನ ವರ್ಶನ ರ್ನುಾ ಖಿಂಡಿಸ, ಕೂಡಲ ೀ

ಮಾಹಷ್ಮತ್ತಗ ತ ರಳಿ ಕಾತ್ತಶವೀರ್ಶನನುಾ ಕಿಂಡು ಕಾತ್ತಶವೀಯಾಶಜುಶನ, ನಿೀನು ಬಹಳ ಔದಾರ್ಶದಿಿಂದ

ಕೂಡಿದವನು, ನಿೀನು ಬಹಳ ಉದಾರಿರ್ು ಎಿಂದು ನಿನಾಲ್ಲಿಗ ಬಿಂದ ನು. ನಿೀನೂ ರಾವಣನನುಾ ನನಗ

ಒಪಿಪಸಬ ೀಕು ಎಿಂದು ನುಡಿದನು. ಕಾತ್ತಶವೀಯಾಶಜುಶನನು ರಾವಣನನುಾ ಪುಲಸಾನಿಗ ಒಪಿಪಸದನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ

ಕಾತ್ತಶವೀರ್ಶನ ಗುಣಗಳನುಾ ಪುಲಸಾನು ಕ ೂಿಂಡಾಡಿದನು. ಪುಲಸಾ ಮುನಿವರ್ಶನ ೀ, ನಿನಾ ಮಾರ್ನ ಾ ಗೌರವಸ,

ರಾವಣನನುಾ ಒಪಿಪಸರುರ್ ಎಿಂದು ನುಡಿದನು. ಅಿಂತ ಯೆ ರಾವಣನು ಕಾತ್ತಶವೀರ್ಶನಲ್ಲಿ ಸ ಣಸ, ಸ ರ ಮನ ರ್

ರ್ಾಸದಲ್ಲಿರುವುದು ಲಿಂಕ ರ್ಲ್ಲಿ ಎಲಿರಿಗೂ ತ್ತಳಿಯರ್ು. ಕ ೈಕಸ ಮಿಂಡ ೂೀದರಿರ್ರು ಕಣಿುೀರು ಸುರಿಸದರು. ರಾಕ್ಷಸ

ಬಿಂಧುಗಳ ಲಿರೂ ವಾಥ ಗ ೂಿಂಡಿದುರು. ಎಲಿವನುಾ ಅರಿರ್ು ಪುಲಸಾನು ತಾನ ೀ ಮಾಹಷ್ಮತ್ತಗ ತ ರಳಿ

ಕಾತ್ತಶವೀರ್ಶನ ಗುಣಗಾನ ಮಾಡಿ, ರಾವಣನನುಾ ಬಿಡಿಸ ಲಿಂಕ ಗ ರ್ಿಂದುಬಿಟ್ುಟ ಹ ೂರಟ್ು ಹ ೂೀದನು. ಪುಲಸಾ

ಶಷ್ಾನು ರ್ುಖ ಮಹಷಿಶರ್ು ರಾವಣ ಚರಿರ್ರ ಶಾಸನವನುಾ ಬರ ದನು. ರಾವಣನ ಆಳಿಾಕ ಯಾದರೂ

ಧಮಶನಿಷ ಾಯಿಂದಲ ೀ ಕೂಡಿದ , ದರ್ಮುಖನಾದರೂ ಶೌರ್ಶ, ಸಾಹಸದ ಮಹಾಮೀಧ್ಾವರ್ು.

ಕಾತ್ತಶವೀಯಾಶಜುಶನನಲ್ಲಿ ಪರಾಭವವನುಾ ಲ ಕಿಾಸದ ಯೆೀ ಹದಿನಾಲುಾ ಲ ೂೀಕಗಳಲ್ಲಿರ್ೂ ದಿಗಿಾಜರ್ವನುಾ

ಸಾಧಿಸದವನು ಎನಿಸಕ ೂಳಿಬ ೀಕ ಿಂದು ರಾವಣನೂ ಕಿಶಾಿಂದ ಗ ಹ ೂರಟ್ು ಹ ೂೀದನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ರ್ಾಲ್ಲರ್

ಮಿಂತ್ತರರ್ು ಕಾರ ಎಿಂದು ತ್ತಳಿದು ಅವನನುಾ ಸ ಾೀಹದಿಿಂದ ಮಾರ್ನಾಡಿಸ, ರ್ಾಲ್ಲರ್ ಶೌರ್ಶ, ಸಾಹಸವನುಾ

ತ್ತಳಿದುಕ ೂಿಂಡನು. ಆಗ ಕಾರನು ನಿೀವು ಯಾರು? ಎಲ್ಲಿಿಂದ ಬಿಂದಿರುವರಿ ಎಿಂದು ಪರಶ ಾ ಮಾಡಿ ನುಡಿದನು. ಹ ೀ

ಕಾರನ ೀ, ನಾನು ರಾವರ್ ೀರ್ಾರನ ಿಂಬ ಸಾಣಶಲಿಂಕ ರ್ ದ ೂರ ರ್ು. ಕಪಿೀರ್ಾರ ರ್ಾಲ್ಲಯಿಂದಿಗ ಮಲಿರ್ುದಧವನುಾ

ಮಾಡಬ ೀಕ ಿಂದು ಕಿಶಾಿಂದ ಗ ಬಿಂದ ನು ಎಿಂದು ನುಡಿದನು. ಹಾಗ ೂೀ! ಸಾಲಪ ಸಮರ್ ತಾಳಿರಿ, ರ್ಾಲ್ಲ ನಮಮ

ದ ೂರ ರ್ು ಸಮುದರ ಸಾಾನಕ ಾ ಹ ೂೀಗಿದಾುರ . ಇನುಾ ಸಾಲಪ ಸಮರ್ದಲ್ಲಿ ಬಿಂದು ಬಿಡುತಾತರ ಎಿಂದು ಕಾರನು

ನುಡಿದನು. ಆರ್ುರದಿಿಂದ ಕೂಡಿದ ರಾವಣನು ನಾನು ರ್ಾಲ್ಲರ್ನುಾ ಅಲ್ಲಿಯೆೀ ನ ೂೀಡುತ ತೀನ ಿಂದು ಹ ೂರಟ್ು

ಹ ೂೀದನು. ಸಾಾನವನುಾ ಮಾಡಿ ರ್ುಚಿಭೂಶರ್ನಾಗಿ ಸೂರ್ಶನಿಗ ಅಘಾಶವನುಾ ಕ ೂಡುತ್ತತದುನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ

ರಾವಣನು ರ್ಾಲ್ಲರ್ನುಾ ನ ೂೀಡಿದನು. ಆಕಾರ್ದ ರ್ತರದಲ್ಲಿ ಅಷ ಟೀ, ಅಗಲದಲ್ಲಿ ರ್ಾಲ್ಲರ್ೂ

ಬಲ್ಲಷ್ಾರ್ಾಗಿರುವನ ಿಂಬುದು ರಾವಣನಿಗ ಸಪಷ್ಟರ್ಾಯರ್ು. ಇವನನುಾ ರ್ುಕಿತಯಿಂದಲ ೀ ಗ ಲಿಬ ೀಕ ಿಂದು ಮನಸಾ

ತ್ತಳಿದನು. ಅಿಂತ ಯೆ ರ್ಾಲ್ಲರ್ನುಾ ರ್ನಾ ಇಪಪರ್ುತ ತ ೂೀಳುಗಳಲ್ಲಿ ಹಿಂದುಗಡ ಯಿಂದ ಬಿಂಧಿಸ ಹಡಿದನು. ರ್ಾಲ್ಲರ್ು

ಸಹ ಶೌರ್ಶಬಲದಿಿಂದಲ ೀ ಕೂಡಿದವನು. ಅಸಾಮಾನಾ ರ್್ರನು. ಅವನ ಶೌರ್ಶಬಲವು ಲ ೂೀಕ ಪರಸದಧ.

ರಾವಣನ ಅನಾಾರ್ರ್ಾದ ರ್ುದಧವನುಾ ಮನಸಾ ತ್ತಳಿದ ರ್ಾಲ್ಲರ್ು ಈ ವೀರ ರಾಕ್ಷಸನನುಾ ರ್ನಾ ಕಿಂಕುಳಲ್ಲಿ
ಬಿಗಿಹಡಿದು ಆಕಾರ್ದ ರ್ತರಕ ಾ ಹಾರಿ ಸಮುದರದಲ್ಲಿಯೆೀ ಕ ಳಗಿಳಿದು ರಾವಣನನುಾ ಸಮುದರದಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿಸ ಏಳಿಸ
ರಾವಣನ ಇಪಪರ್ುತ ಕ ೈಗಳನೂಾ ಕಿಂಕುಳಿನಲ್ಲಿ ಗಟಿಟಯಾಗಿ ಅದುಮಿ ಹಡಿದು ಮೀಲಕ ಾ ಹಾರುರ್ತಲೂ ಕ ಳಗ

ಸಮುದರದಲ್ಲಿ ಮುಳುಗ ೀಳಿಸದನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ರಾವಣನು ಸಮುದರ ಜಲವನುಾ ಕುಡಿದು, ಮೂಗು ಬಾಯ

ಕಿವಗಳಲ್ಲಿ ನಿೀರು ಒಸರಿ ಬರಲುತ ೂಡಗಿರ್ು. ಧ್ಾರಾಕಾರರ್ಾಗಿ ಸಮುದರ ಜಲವು ಹರಿಯರ್ು. ಅಿಂತ ಯೆೀ

ಗಿಂಟ್ಲು, ಬಾಯ, ಕಿವಗಳಲ್ಲಿ ಜಲವು ಸಕಿಾಕ ೂಿಂಡಿರ್ು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ರ್ಾಲ್ಲರ್ು ಪವಶರ್ಕ ಾ ಹಾರಿದನು.
ರಾವಣಸುರನನುಾ ಹ ೂರ್ುತಕ ೂಿಂಡು ಹ ೂೀಗಿ ಕಿಷಿಾಿಂದ ಪವಶರ್ದಿಿಂದ ಮಾವನ ಮರರ್ ೀರಿ ರಾವಣನನುಾ ರ್ನಾ

ಉದಾಾನವನಕ ಾ ಕ ೈ ಬಿೀಸ ಒಗ ದನು. ಅಿಂತ ಯೆ ರ್ಾಲ್ಲ ಅರಮನ ರ್ನುಾ ಸ ೀರಿದನು. ಅಲ್ಲಿ ರ್ಡರಸಾಾನ

ಭ ೂೀಜನಗಳನುಾ ತ್ತೀರಿಸ, ಎಲ ಅಡಿಕ ರ್ನುಾ ತ್ತನುಾರ್ತ ತಾಿಂಬೂಲದ ಸವರ್ಲ್ಲಿ ಮಿಂತ್ತರ ಕಾರನನಾಾ ಕರ ದು,

ರಾವರ್ಾಸುರನನುಾ ಮಾತಾಡಿಸ ೂೀಣ ಎಿಂದನು. ಅಿಂತ ಯೆ ರ್ಾಲ್ಲರ್ು ಮಿಂತ್ತರಯಡನ ಉದಾಾನವನಕ ಾ ಹ ೂೀಗಿ

ರಾವಣನ ಹತ್ತತರದಲ್ಲಿ ನಿಿಂರ್ರು. ರಾವಣನು ಮೈ ಕ ೈ ನ ೂೀವನಿಿಂದ ನರಳುತ್ತತದುನು. ರಾವರ್ಾಸುರ ಇದ ೀನು?

ಹೀಗ ನರಳುತ್ತತರುರ್ ? ಎಿಂದು ಗ ೀಲ್ಲ ಮಾಡಿ ಮಾರ್ನಾಡಿದನು. ನಿನಾಿಂಥ ವೀರರು ಹೀಗ ನರಳುವುದ ೀ? ಎಿಂದು

ಮರ್ುತ ಮರ್ುತ ಹಾಸಾ ಮಾಡಿದನು. ರಾವರ್ಾಸುರನು ರ್ನಾ ಕೃರ್ಾಕ ಾ ನಾಚಿ, ರ್ಾಲ್ಲಯೆ, ನಿೀನು ನನಾ ಮಹಾ

ಅಪರಾಧವನುಾ ಕ್ಷಮಿಸಬ ೀಕು ಎಿಂದು ಕ್ಷಮರ್ನುಾ ಯಾಚಿಸದನು. ರ್ಾಲ್ಲರ್ು ರ್ುಿಂಬಿದ

ಗುಣಗಾರಹಯಾಗಿರುವುದರಿಿಂದ ರಾವಣನನುಾ ಕ್ಷಮಿಸ, ಸಕಲ ರಾಜ ಮಯಾಶದ ಯಿಂದಿಗ ಕಳುಹಸಕ ೂಟ್ಟನು.

ರಾವಣನು ಲಿಂಕ ರ್ನುಾ ಸ ೀರಿದನು. ಲಿಂಕ ರ್ಲ್ಲಿ ಸಾಣಶಲಿಂಕ ರ್ ಸಾವಶಭೌಮನಾದರೂ ಚಿಿಂತ ರ್ು ಪರಬಲರ್ಾಗಿ

ಬ ೀಸರವು ಅಿಂಕುರಿಸರ್ುತ. ವದಾಜೆೀವನ ಮರಣಕ ಾ ನಾನ ೀ ಕಾರಣನ ಿಂದು ಅನಿಾಸುರ್ತಲ ಇರ್ುತ.

ಸೀತಾದರ್ಶನ ಮೂರನ ೀ ಅಧ್ಾಾರ್ ಸಿಂಪೂಣಶಿಂ

 ಸೀತಾದರ್ಶನ ನಾಲಾನ ೀ ಅಧ್ಾಾರ್

ರಾವರ್ಾಸುರನು ವಮಾನರೂಢ್ನಾಗಿ ಸಿಂಚರಿಸುತಾತ ಋಷಿಮುನಿಗಳನುಾ ದಿಂಡಿಸ, ಅವರ ರ್ಪಸುಗೂ, ಯಾಗ-

ರ್ಜ್ಞಗಳಿಗೂ ತ ೂಿಂದರ ಕ ೂಡುತ್ತತದುನು. ಪೃರ್ಥಿರ್ಲ್ಲಿ ಬಾರಹಮಣರು, ಋಷಿ ಪತ್ತಾರ್ರು, ಲ ೂೀಪಾಮುದ ರ,

ಅನಸೂಯೆರ್ರು ರ್ಮಮ ರ್ಮಮ ಮಕಾಳ ಕ್ ೀಮಕಾಾಗಿ ಚಿಿಂತ್ತಸುತ್ತತದುರು. ಏನು ಮಾಡಿದರ ಕ್ ೀಮರ್ಾಗುವುದ ಿಂದು

ಆಲ ೂೀಚಿಸುತ್ತತದುರು. ಉಮಾಮಹ ೀರ್ಾರ ವರರ್ವನುಾ ಮಾಡಿ ಉಮಾಮಹ ೀರ್ಾರನನುಾ ಸುತತ್ತಗ ೈದು,

ಗೌರಿರ್ಿಂಕರನನುಾ ಪರಸನಿಾೀಕರಿಸ ಪರರ್ಾಕ್ಷ ದರುರ್ನವನುಾ ಕ ೂಟ್ುಟ ನಿೀರ್ ಲಿರೂ ರಾಮತಾರಕ ಮಿಂರ್ರವನುಾ ಜಪಿಸ,

ಲಕ್ಷ್ಮೀದ ೀವರ್ನುಾ ಪಾರರ್ಥಶಸರಿ. ನಿಮಮ ದುುಃಖ-ಕಷ್ಟಗಳು ನಿರ್ಾರರ್ ಯಾಗುರ್ತದ . ಅಿಂತ ಯೆೀ ಜಗನಾಮಯೆ

ಶರೀಮನಾಾರಾರ್ಣರು ಪೃರ್ಥಿಗ ಬರುತಾತರ ಎಿಂದು ಮಹ ೀರ್ಾರನು ಹ ೀಳಿದನು. ಬಾರಹಮಣರು ಪತ್ತಾರ್ರ ೂಡಗೂಡಿ

ಋಷಿಗಳಲ್ಲಿಗ ಹ ೂೀಗಿ-ಋಷಿವರ್ಶರ ೀ, ನಮಮ ಮಕಾಳ ಚೌಲ, ಉಪನರ್ನ, ವರ್ಾಹಾದಿ ಕಾರ್ಶಗಳನುಾ ಹ ೀಗ

ಮಾಡಬ ೀಕು? ಎಲ್ಲಿ ಉಳಿದರೂ ರ್ಾಸಸಾಾನಕ ಾ ಅನುಕೂಲರ್ಾಗುವುದಿಲಿ. ಎಲ್ಲಿ ಹ ೂೀದರೂ ರಾವರ್ಾದಿ ರಾಕ್ಷಸರು

ಬಿಂದು ಹ ೂೀಮ-ಹವನವನುಾ ಕ ಡಿಸ, ಮನುಷ್ಾರನುಾ ಭಕ್ಷ್ಸುತಾತರ ಿಂದು ನುಡಿದು ಪಾರರ್ಥಶಸದಾಗ, ಮಹಷಿಶಗಳ ಲಿ

ರ್ಮಾಮರ್ರಮದಲ್ಲಿ ಬಿಂದವರಿಗ ಲಿ ಚೌಲ, ಉಪನರ್ನ, ವರ್ಾಹಗಳನುಾ ಮಾಡಿಸ, ನಿೀರ್ ಲಿರೂ ರಾಮತಾರಕ

ಮಿಂರ್ರವನುಾ ಜಪಿಸಬ ೀಕು ಎಿಂದು ಉಪದ ೀರ್ ಮಾಡಿ ರ್ಮಾಮರ್ರಮದಲ್ಲಿ ಇಟ್ುಟಕ ೂಿಂಡರು. ಆದರೂ ರ್ಜ್ಞ

ಮಾಡುವಿಂತ್ತಲಿ, ರ್ಪಸುಗ ಕೂರುವಿಂತ್ತಲಿ, ರ್ಜ್ಞಾಹುತ್ತರ್ನುಾ ಕ ೂಡುವಿಂತ್ತಲಿ. ಮಾನಿನಿರ್ರ ಚಾರಿರ್ರಯಹರಣವು,

ಆಕರಿಂದನವು ನಿಲುಿತ್ತತಲಿ. ಏನು ಮಾಡಲೂ ಮಾಗಶವು ನಿಿಂರ್ುಹ ೂೀಯತ ಿಂದು ಋಷಿಗಳ ಲಿರೂ ಅವರವರ

ರಕ್ಷರ್ ಗೂ ರಾಮತಾರಕ ಮಿಂರ್ರವನುಾ ಉಪದ ೀರ್ ಮಾಡಿದರು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಬಾರಹಮಣರ ಲಿ ರ್ಮಮ ರ್ಮಮ

ಪತ್ತಾರ್ರನುಾ ಕುರಿರ್ು ನಾರ್ ಲಿರೂ ಲಕ್ಷ್ಮೀನಾರಾರ್ಣರನುಾ ಪಾರರ್ಥಶಸ ೂೀಣ. ಮಾಗಶಶೀಷ್ಶಮಾಸದ

ಲಕ್ಷ್ಮೀವರರ್ವನುಾ ಮಾಡ ೂೀಣ. ಲಕ್ಷ್ಮೀನಾರಾರ್ಣರನ ಾ ಪೂಜಸ ಪಾರರ್ಥಶಸದರ ದುಷ್ಟರ ಲಿರ, ರಾಕ್ಷಸರ ಲಿರ

ಸಿಂಹಾರರ್ಾಗಿ ಲ ೂೀಕಕ್ ೀಮರ್ಾಗಿ ನಾರ್ ಲಿರೂ ಕಷ್ಟ-ದಾರಿದರಯದಿಿಂದಲೂ ಬಿಡುಗಡ ರ್ನುಾ ಪಡ ರ್ುತ ತೀರ್ . ಕಾತ್ತಶಕ

ಅಮಾರ್ಾಸ ಾಯಿಂದ ಮಾಗಶಶೀಷ್ಶ ಅಮಾರ್ಾಸ ಾರ್ ವರ ಗೂ ಲಕ್ಷ್ಮೀನಾರಾರ್ಣರ ಕಲರ್ವನುಾ ಸಾಾಪಿಸ,

ಅರ್ಾಹಸ, ಪೂಜಸ, ಪಾರರ್ಥಶಸಬ ೀಕು. ಒಿಂದು ಮಾಸ ಪರ್ಶಿಂರ್ ಪೂಜ ಮಾಡಬ ೀಕು. ಇಿಂದು ಕಾತ್ತಶಕ ಬಹುಳ

ಪೂಣಿಶಮರ್ು. ಇಿಂದಿನಿಿಂದ ಭಕ್ಷಯಗಳನು ರ್ಯಾರಿಸ, ಸಾಮಗಿರಗಳನುಾ ಹ ೂಿಂದಿಸ, ಸಾಾನ-ಧ್ಾಾನ ಆರ್ಾಹನ

ಮಾಡಿ, ಶ ್ೀಡಶ ್ೀಪಚಾರದಿಿಂದ ಪೂಜ ರ್ನುಾ ಮಾಡ ೂೀಣ. ಇದರಿಿಂದ ಪುರ್ರಶ ್ೀಖವು ಅಿಂರ್ಾರ್ಾಗಿ, ಧನ-

ಧ್ಾನಾಾದಿ ಐಸರಿಗಳೂ ರ್ುಿಂಬಿ ಸಿಂಪದಭರಿರ್ರಾಗುತಾತರ ಎಿಂದು ಬಾರಹಮಣರು ರ್ಮಮ ಪತ್ತಾರ್ರಿಗ ಹ ೀಳಿದರು.

ಅಿಂತ ಯೆೀ ಎಲಿರೂ ಮಾಗಶಶಷ್ಶ ಮಹಾಲಕ್ಷ್ಮೀ ಹ ೂೀಮವನುಾ ಮಾಡಿ, ಅಷ್ಟಲಕ್ಷ್ಮೀರ್ರನುಾ ಪೂಜಸ, ಲಕ್ಷ್ಮೀ

ನಾರಾರ್ಣರ ಕಲರ್ವನುಾ ಸಾಾಪಿಸ ಪೂಜಸತ ೂಡಗಿದರು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಶಾರವಣ ಮಾಸದಲ್ಲಿ ದುಗಾಶಲಕ್ಷ್ಮೀ

ಪರತ್ತಮರ್ನುಾ ಬಿಂಗಾರದಿಿಂದಲೂ, ಬ ಳಿಿಯಿಂದಲೂ ಮಾಡಿ ಪೂಜಸತ ೂಡಗಿದರು. ಶ ್ೀಡಷ ೂೀಪಚಾರದಿಿಂದ

ಪೂಜಸತ ೂಡಗಿದರು. ಅಲ್ಲಿಿಂದಲ ಜಪ-ರ್ಪ-ಹ ೂೀಮ ಹವನಾದಿಗಳು ಋಷಾಾರ್ರಮದಲ್ಲಿ ನಡ ರ್ಲುತ ೂಡಗಿ

ಎಲಿರೂ ಕ್ ೀಮರ್ಾದರು.

ಅಿಂತ ಯೆೀ ಮಿಂದಾಕಿನಿ ನದಿರ್ಲ್ಲಿ ಜಲಸಮೃದಿಧಯಾಗಿ, ನದಿ ತ್ತೀರದಲ್ಲಿ ಪರಶಾಿಂರ್ರ್ಾದ ಚಿಂದಿರಕಾವಷ್ಶವು

ಸುರಿರ್ುತ್ತತರಲೂ ಬ ೀಸಗ ರ್ ಬ ೀಗ ಯಿಂದ ರ್ರ್ತರಿಸದ ರಾಕ್ಷಸ ಸ ೈನಾರ್ ಲಿ ರ್ರ್ತರಿಸ ಬಳಲ್ಲದುವು. ಲಿಂಕ ರ್

ರಾವರ್ ೀರ್ಾರನ ಸಾಿಂಗರ್ಾದಲ್ಲಿ ಮಾಯಾವದ ಾ ದುರ್ಚಟ್ ದಿನದಿಂತ ಯೆೀ ಸಾಗಿದುವು. ವರುಣನ ಸುರಿಸುವಕ ರ್ಿಂತ

ಚಿಂದರಶಲ ರ್ ಜಲವೂ ಚಿಮಿಮ ಸುರಿರ್ುತ್ತತರ್ುತ. ಸ ೂೀನ ಮಳ ಸುರಿರ್ುವಿಂತ್ತರ್ುತ. ರ್ಾರ್ವಾ ದಿಕಿಾನಿಿಂದ ರ್ಿಂಪಾದ

ಗಾಳಿರ್ು ಮೈಚಳಿರ್ನ ಾಬಿಬಸದುವು. ಮಿಂದಾಕಿನ ನದಿತ್ತೀರದಲ್ಲಿ ರಾವಣನು ವಮಾನವನುಾ ಕ ಳಗಿಳಿಸ

ಬಿೀಡುಬಿಟ್ಟನು. ಅವನ ಪದಾತ್ತಗಳ ಲಿರೂ ನಿಶಾಚರ ಕೃರ್ಾವನೂಾ ತ್ತಳಿದವರಾದುರಿಿಂದ ಪುಷ್ಪಕ ರಥದಲ್ಲಿ

ಬಿಂಧಿಯಾದವರನುಾ ಕಾರ್ುುಕ ೂಳುಿವಷ್ುಟ ಸ ೈನಾ ಬಲವನಿಾಟ್ುಟ ರ್ನಾಿಂಗರಕ್ಷಕ ಸ ೈನಾವನುಾ ಸಾರ್ಿಂರ್ರರ್ಾಗಿ

ತ್ತರುಗಾಡಲ್ಲಕ ಾ ಬಿಟ್ುಟ ಬಿಟ್ಟನು. ನಿೀವು ವಹರಿಸಕ ೂಿಂಡಿರಿ ಎಿಂದು ನುಡಿದನು. ದರ್ಮುಖನು ನಾನು ಇಲ್ಲಿರ್ವರ ಗ

ಏನೂ ನಡ ಸದ ುೀನ ಎಿಂದು ಆಲ ೂೀಚಿಸತ ೂಡಗಿದನು. ವಮಾನದಲ್ಲಿ ಬಿಂಧಿರ್ ಸರೀರ್ರು ಮಹಾಮಾಯೆೀ

ತಾಯೆೀ, ನಮಮನುಾ ರಕ್ಷ್ಸು, ನಮಮ ಗುಣಶೀಲಗಳನುಾ ಕುಲವನುಾ ಕಾಪಾಡು, ಅಯಾೀ ಅಕಟ್ಕಟ್, ವಧ್ಾರ್ನೂ

ನಮಮನುಾ ರಕ್ಷ್ಸಲ್ಲ ಎಿಂದು ನುಡಿನುಡಿದು, ಕಣಿುೀರಹನಿಸ, ಮೌನರ್ಾಗಿ ರ ೂೀದಿಸುತ್ತತದುರು. ನಮಗಿಿಂರ್ಹ ಸಾತ್ತಯೆೀ?

ಇನುಾ ನಮಗ ೀಕ ಈ ದುುಃಖವು? ಎಿಂದು ಲಕ್ಷ್ಮೀದ ೀವರ್ನುಾ ಕುರಿರ್ು ಧ್ಾಾನಮಾಡಿ ಮೊರ ಯಟ್ುಟ

ರ ೂೀದಿಸತ ೂಡಗಿದುರು. ಎಲ್ಲಿ ನ ೂೀಡಿದರೂ ರಾಕ್ಷರ ಕಾಟ್ವೂ ಪೃರ್ಥಿರ್ನುಾ ರ್ಾಾಪಿಸ ಮೂರು ಲ ೂೀಕದಲೂಿ

ಜಗತ್ತತನ ಹಾಹಾಕಾರರ್ ೀ ಕ ೀಳಿ ಬರುತ್ತತರ್ುತ. ಅಿಂತ ಯೆೀ ರಾವಣನಿಗ ತಾನ ನಡ ಸದ ದೃರ್ಾಗಳ ಲಿ

ಸೃತ್ತಪಟ್ಲಕ ಾಳ ರ್ತ ೂಡಗಿರ್ು. ಸುಿಂದರ ಸರೀಯೆಿಂದು ರ್ ೀದವತ್ತರ್ನುಾ ಹಡಿರ್ಲು ಹ ೂೀದರ ಅವಳು

ಶಾಪವನ ಾೀ ಕ ೂಟ್ುಟ ದಹಸದಳು. ಪರಶವನನುಾ ನ ೂೀಡಬ ೀಕ ಿಂದರ ನಿಂದಿೀರ್ಾರನ ಶಾಪ, ದಿಂಡಕಾರಣಾದಲ್ಲಿ

ಅರಣಾನ ಶಾಪ, ಆದರೂ ರ್ುದಧಮಾಡಿ ಜರ್ಗಳಿಸ ರಾಜಾ ರಾಜಾವನುಾ, ಪದಾತ್ತಗಳನುಾ, ಸರೀರ್ರನುಾ ವರ್ಕ ಾ

ತ ಗ ದುಕ ೂಿಂಡ ನು. ರಾಜ, ರಾಜಾ, ಐಸರಿಗಳನುಾ ಬ ೂಕಾಸ ಭಿಂಡಾರಗಳನುಾ ವರ್ಪಡಿಸ ಲಿಂಕ ಗ ಸ ೀರಿಸಕ ೂಿಂಡು,

ಆದರ ರ್ ೀದವತ್ತರ್ ಸೌಿಂದರ್ಶವೂ ಕಣಿುಗ ಕಟ್ುಟತ್ತತದ ಎಿಂದು ಕಣು ಮುಿಂದ ನಿಿಂರ್ಿಂತಾಯರ್ು. ಅದನ ಾ
ನ ನ ನ ನ ದು ಮನದಲ್ಲಿ ರ್ಲ್ಲಿೀನರ್ಾಯರ್ು. ಮಿಂದಾಕಿನಿರ್ೂ ಹರಿದು ಬರುವ ಧಿನಿರ್ು ಸರೀರ್ರ ಗ ಜ ೆಗಳ

ನಾದದಿಂತ ರ್ೂ, ಅವರ ಮಿಂಜುಳರ್ಾದ ಸಾರದಿಂತ ಕ ೀಳಿಸುತ್ತತರ್ುತ. ನಿೀಲಬಾನಿನ ನಕ್ಷರ್ರ ಮಿನುಗಿ ಹ ೂಳ ವ

ಸರೀಗಳ ನರ್ನ ಮನ ೂೀಹರದಿಂತ ಭಾಸರ್ಾಗಿರ್ುತ. ವನಪುಷ್ಪಗಳ ಪರಿಮಳವು ಸರೀರ್ರು ಲ ೀಪಿಸದ ಸುಗಿಂಧ

ಪರಿಮಳದಿಂತ ರ್ಿಂಗಾಳಿರ್ಲ್ಲಿ ಸೂಸಬರುವಿಂತ ಭಾಸರ್ಾಯರ್ು. ಆಗಸದಲ್ಲಿ ಚಿಂದರನು ನಗಲುತ ೂಡಗಿದಿಂತ

ಕಾಣುತ್ತತದುನು. ಆಕಾರ್ದಲ್ಲಿ ಮೊೀಡಗಳು ಸರಿದು ಚಿಂದರಮನನ ಾ ಮುಚಿಚ ಜಾರಿಹ ೂೀಗುತ್ತತದು ಮೊೀಡಗಳು ಚಿಂದರನಿಗ

ಮುತ್ತತಕಿಾಹ ೂೀಗುವಿಂತ ಕಾಣುತ್ತತರ್ುತ. ಸರೀಲ ೂೀಲನಾದ ರಾವಣನಿಗ ಎಲ್ಲಿ ನ ೂೀಡಿದರೂ ಸರೀಸಾಿಂಗರ್ಾವೂ ಕಿಂಡು

ಕಿಂಗ ೂಳಿಸರ್ು. ಹ ಣಿುನ ಸಾನಿಾಧಾರ್ ೀ ಕಿಂಡು ಸಾಿಂಗರ್ಾವನ ಾ ಬರ್ಸರ್ು. ರಾವಣನಿಗ ಅಲ್ಲಿರುವ ಪರತ್ತಯಿಂದು

ಸರೀಯಾಗಿ ಕಿಂಡಿರ್ು. ಪರತ್ತಯಿಂದು ಸರೀಯೆೀ ಎಿಂದು ರಾವಣನು ಭರಮಿಸದನು. ಅವನು ಸರ ಹಡಿದ ಸರೀರ್ರು

ಅರ್ೂತ ಅರ್ೂತ ತ ೀಜ ೂೀವಧ್ ಯಿಂದ ಸೂಯದು ತ ೀಜ ೂೀಬಲವನ ಾ ಕಳ ದುಕ ೂಿಂಡಿದುರು. ಆಕಾರ್ದಲ್ಲಿ ತಾರ ರ್ರು

ಚಿಂದರನ ೂೀಲ ೈಸ ಮುಗುಳು ನಗುವಿಂತ ರಾವಣನಿಗ ಭಾಸರ್ಾಯರ್ು. ರಾವಣನು ಸರೀಸುಖದ ಸಪರ್ಶವನುಾ ಮರ್ುತ

ಮರ್ುತ ಬರ್ಸ, ಅದ ೀ ಬ ೀಗ ರ್ಲ್ಲಿ ನರಕಮರ್ ಯಾರ್ನ ರ್ನುಾ ಹ ೂಿಂದಿದವನಿಂತ ನರಳಿದನು. ಅವನು

ಬಲತಾಾರದಿಿಂದ ರ್ಿಂದು ಮಡಗಿದ ಹ ಣುು ಜೀವಗಳು ಅವನ ರ್ಾಹನದಲ್ಲಿ ಎರ್ ಯಲಿದ ೀ ಹ ೂಗ ಕಾರಿ ಕರಗುತ್ತತರುವ

ದಿೀಪಗಳಿಂತ ಅರ್ತರ್ುತ, ಬಳಲ್ಲ ಸಾರ್ುತಾತ, ಕಳ ಗುಿಂದಿ, ದಿಸ ಗ ಟ್ುಟ ಬಳಸ ಉಸರಾಡುತ್ತತದುರು. ಅಿಂತ ಯೆೀ

ಕಾಮಾಿಂಧನಾದ ರಾವಣನಿಗ ದ ೀವಲ ೂೀದಿಿಂದಿಳಿವರ ರಿಂಭ ಯೆೀ ಕಾಣಿಸದಳು. ದಿವಾ ವಸಾರಭರಣದಿಿಂದ

ಅಲಿಂಕೃರ್ಳಾಗಿ ತಾನು ಒಲ್ಲದು ಬರ್ಸದ ಕುಬ ೀರನ ಪುರ್ರ ನಳ ಕುಬ ೀರನ ಬಳಿಗ ಭರದಿಿಂದ ಸಾಗಿ

ನಡ ರ್ುತ್ತತದುಳು. ರಾವಣನು ನನಗಾಗಿ ಇನುಾ ಯಾವ ಸರೀರ್ಳಿದಾುಳ ಎಿಂದು ರ್ನಾ ಇಪಪರ್ುತ ಕಣುುಗಳಿಿಂದ

ಹುಡುಕುತಾತ ಹ ೂರಳಿಸ ನ ೂೀಡುತ್ತತದುನು. ಇಪಪರ್ುತ ಕಿವಗಳನುಾ ಆಲ್ಲಸ ಮೀಲಕ ಾ ನ ೂೀಡಿದನು. ದ ೀವಕನ ಾ

ರಿಂಭ ಯೆೀ ಕ ೂೀಲ್ಲಮಿಂಚಿನಿಂತ ರಾವಣನಿಗ ಕಾಣಿಸದಳು. ಆಗ ರಾವಣನು ಅಿಂಬರದ ರ್ತರಕ ಾ ಹಾಕಿ ರ್ನಾ ಇಪಪರ್ುತ

ತ ೂೀಳಿನಲೂಿ ರಿಂಭ ರ್ನುಾ ಹಡಿದು ಬಿಗಿದಪಿಪ ಕ ಳಗಿಳಿಸದನು. ಆಗ ರಿಂಭ ರ್ ರಾವರ್ಾಸುರ, ನನಾನುಾ ಬಿಟ್ುಟ

ಬಿಡು, ನಾನು ನನಾ ಪ ರೀರ್ಸ ನಳಕೂಬರನಲ್ಲಿಗ ಹ ೂೀಗಬ ೀಕು. ಕುಬ ೀರ ಪುರ್ರ ನಳಕೂಬರನಲ್ಲಿಗ ಹ ೂೀಗುರ್ ನು.

ನನಾನುಾ ಬಿಟ್ುಟ ಬಿಡು ಎಿಂದು ರಾವಣನನುಾ ಪಾರರ್ಥಶಸದಳು. ರಾವಣನು ಬಿಗಿಯಾಗಿ ಹಡಿದು ರಿಂಭ ನಿನಾನುಾ

ಬಿಡುವುದಿಲಿ. ಆಹಾ, ನಿೀನ ೀಷ್ುಟ ಸುಿಂದರಿ! ಬ ಳಿಿರ್ ಹೂಗುಚಛವಟ್ುಟ ನಿೀಲ ಸ ರಗಿನ ಪಿತಾಿಂಬರವನುಾಟ್ುಟ

ಕ ೂರಳಲ್ಲಿ ಬಿಂಗಾರದ ನಗಗಳು, ಅದಕ ಾಲಿ ಒಪುಪವ ಕುಪುಪಸ, ವಜರ-ರ್ ೈಡೂರ್ಶ, ನವರರ್ಾ ಹಾರ ಕರಗಳಲ್ಲಿ

ಹ ೂಳ ರ್ುವ ವಜರ-ರ್ ೈಡೂರ್ಶ, ಬಿಂಗಾರ ರತಾಾದಾಲಿಂಕಾರ ಕಿಂಕಣ ತ ೂೀಳಬಿಂದಿ ಸ ೂಲಲ್ಲಿ ರ್ೃಿಂಗಾರದ ಬ ೂಟ್ುಟ

ಮುಡಿರ್ಲ್ಲಿ ಬಿಂಗಾರದ ಜಡ ನ ತ್ತತ ಸಿಂಗಾರ, ಆಹಾ ಇಿಂರ್ಹ ದ ೀವಲ ೂೀಕದ ಸುಿಂದರಿರ್ನುಾ ಚುಿಂಬಿಸ
ಕಿರೀಡಿಸದ ಹ ೂರರ್ು ಬಿಡಲು ಸಾಧಾವಲಿ. ಎಲವೀ ರಾವರ್ಾ, ಈ ಶರೀಿಂಗಾರರ್ ಲಿವೂ ನಳಕೂಬರನಿಗಾಗಿ, ಅವನ

ನಿನಗ ಸಹ ೂೀದರನ ಪುರ್ರನು. ನಾನು ನಳಕೂಬರಲ್ಲಿಗ ಹ ೂೀಗಲ ೀಬ ೀಕು ಎಿಂದು ಅರ್ುತ ಪಾರರ್ಥಶಸದಳು.

ರಿಂಭ ರ್ು ಎಷ ಟೀ ಯಾಚಿಸದರೂ ರಾವಣನು ಲಕ್ಷಯಕ ಾ ತ ಗ ದುಕ ೂಳಿದ ೀ ರ್ನಾ ವರ್ಕ ಾ ತ ಗ ದುಕ ೂಿಂಡನು.

ರಿಂಭ ರ್ಲ ಿೀ ಕಿರೀಡಿಸದನು. ಸೂಯೀಶದರ್ವು ಕಿಂಡು ರಾವಣನು ಎಚ ಚದುು ರಿಂಭ ರ್ನುಾ ಬಿಟ್ುಟ, ನಿೀನು ಇನ ಾಲ್ಲಿಗ

ಹ ೂೀಗುತ್ತತಯೀ ಅಲ್ಲಿಗ ಹ ೂೀಗು ಎಿಂದು ನುಡಿದನು. ರಿಂಭ ರ್ು ನಳಕೂಬರನಲ್ಲಿಗ ಹ ೂೀಗಿ ನಡ ದ ಸಿಂಗತ್ತರ್ನುಾ

ಚಾಚೂರ್ಪಪದ ೀ ತ್ತಳಿಸ, ನುಡಿದಳು. ರಿಂಭ ರ್ ಮಾರ್ುಗಳನುಾ ಕ ೀಳಿ ನಳಕೂಬರನು ರಾವಣನಲ್ಲಿಗ ಬಿಂದು

ರಾವಣನನುಾ ನ ೂೀಡಿ ರಾವಣ, ನಿೀನು ಅನುಮತ್ತ ಇಲಿದ ಯೆ, ಸರೀರ್ರ ಸಿಂಪೂಣಶ ಅನುಮತ್ತ ಪಡ ರ್ದ ಯೆ
ನಿೀನು ನಿನಾ ಕಾಮಾಿಂಧ ಕಾಮರ್ೃಷ್ಗ ಭ ೂೀಗಿಸಕ ೂಿಂಡರ ನಿನಾ ರ್ಲ ಯೆೀ ಸಾವರ ಹ ೂೀಳಾಗಿ ಹ ೂೀಗಲ್ಲ ಎಿಂದು

ನಳಕೂಬರನು ಶಾಪವನುಾ ಕ ೂಟ್ಟನು. ಇದನುಾ ಕ ೀಳಿದ ರಾವಣನು ನನಗ ಪರಮಶವನು ನಿನಾ ರ್ಲ ರ್ು ಎಷ ಟೀ

ಸಲ ಕಡಿದು ಹ ೂೀದರೂ ಮತ ತ ಕೂಡಿಕ ೂಳಿಲ್ಲ ಎಿಂದು ವರವನ ಾ ಕ ೂಟಿಟದಾುನ . ನಿನಾ ಶಾಪವು ನನಾ ರ್ಲ ಗ

ತಾಗುವುದಿಲಿ. ಎಿಂಥವರ ೀ ಆದರೂ ಬರಹಮ ರುದರರು ರ್ಲ , ಕರಗಳು ಕಡಿದರ ಮತ ತ ಕೂಡಿಕ ೂಳಿಲ್ಲ ಎಿಂದು

ವರವನುಾ ಕ ೂಟಿಟದಾುರ ಎಿಂದು ರಾವಣನು ನುಡಿದನು. ಅಿಂತ ಯೆ ರ್ನಾ ಚಾರರನುಾ ಕರ ದು ಬಿಂಧಿರ್ರಾದ ಎಲಿ

ಸರೀರ್ರೂ ಲಿಂಕ ರ್ ಸೌದದಲ್ಲಿ ಬಿಂಧಿಸ ಬನಿಾರಿ ಎಿಂದು ಆಜ್ಞ ಮಾಡಿದನು.

ಅಿಂತ ಯೆೀ ರಾವರ್ ೀರ್ಾರನು ರ್ನಾ ಬಹುದ ೂಡಡ ಪಡ ಯಿಂದಿಗ ಪುಷ್ಪಕ ರಥ ಐರಾವರ್ವನ ಾೀರಿ ಅಮರಾವತ್ತರ್ನುಾ

ಸ ೀರಿದನು. ಇಿಂದಾರದಿ ದ ೀವತ ಗಳು ಎಲಿರೂ ಅಷ್ಟವಸುಗಳು ರಾಕ್ಷಸರ ಹಾವಳಿಯಲಿದ ೀ ಸಾಗಶದ

ಪೂಣಶಸುಖವನುಾಿಂಡು ಅನುಭವಸುತ್ತತದುರು. ಆಗ ಲಿಂಕ ಯಿಂದ ಹ ೂರಟ್ ರಾವರ್ ೀರ್ಾರನನುಾ ರ್ನಾ ಬಹುದ ೂಡಡ

ಪಡ ಯಿಂದಿಗ ಅಮರಾವತ್ತರ್ನುಾ ಮುತ್ತತಗ ಹಾಕಿ ದಾಳಿ ಮಾಡಿದನು. ಇಿಂದಾರದಿದ ೀವತ ಗಳ ಲಿ ಭರ್ಗ ೂಿಂಡರು.

ರಾವರ್ಾಸುರನ ಕಾಟ್ವು ಇಲ್ಲಿರ್ೂ ಬಿಂರ್ಲಿ, ಇಲ್ಲಿರ್ವರ ಗೂ ದ ೀವಲ ೂೀಕವೂ ಕ್ ೀಮರ್ಾಗಿರ್ುತ. ಬರಹಮದ ೀವನ

ವರವು, ಶವನ ಪೂರ್ಾಶನುಗರಹವು ರಾವಣನಲಿದ ೀ ಆ ರಾವರ್ ೀರ್ಾರನನ ಾ ಸ ರ್ ಸ ರ್ುದಧದಲ್ಲಿ ಗ ಲಿಲೂ ಸಾಧಾರ್ ೀ

ಇಲಿರ್ ಿಂದು ದ ೀರ್ ೀಿಂದರನ ಅರಿತ್ತದುನು. ಆದರ ರಾವರ್ ೀರ್ಾರನು ತಾನ ೀ ತಾನಾಗಿ ರ್ುದಧಮಾಡಲ್ಲಕ ಾ ಬಿಂದಾಗ

ಎಷ ಟೀ ಬಲ್ಲಷ್ಾ ರಾಕ್ಷಸನಾದರೂ ರ್ುದಧ ಮಾಡುವುದು ಕರ್ಶವಾರ್ ೀ ಆಗಿದ . ಆದುರಿಿಂದ ರ್ುದಧ ಮಾಡಲ ೀಬ ೀಕ ಿಂದು

ಇಿಂದಾರದಿ ದ ೀವತ ಗಳು ನಿಶ ೈಸದರು. ದ ೀರ್ ೀಿಂದರನ ಆಜ್ಞ ರ್ಿಂತ ದ ೀವತ ಗಳ ಲಿರೂ ಸಮರಕ ಾ ಸದಧರಾದರು.
ಬಹಳ ಸಿಂಖ ಾರ್ಲ್ಲಿ ದ ೀವತ ಗಳು ಸ ೈನಾಸದಧತ ರ್ನುಾ ಮಾಡಿ ದ ೀವತ ಗಳ ಲಿರೂ ಬಹು ವಧದಲ್ಲಿ

ವವಧ್ಾರ್ುಧಗಳನುಾ ಧರಿಸ ದ ೀರ್ ೀಿಂದರನ ಸ ೈನಾವು ಹ ೂರಟಿರ್ು. ಅಷ್ಟದಿಕಾಪಲಕರಲ್ಲಿ ಭಕತನಿಗ ಒಲ್ಲದ

ಈಶಾನಾನಾದ ಶವನು, ಭಕತನಿಗ ಮುನಿದು ಶವನು ರ್ುದಧ ಮಾಡುವುದು ಸರಿರ್ಲಿರ್ ಿಂದು ಸುಮಮನಾದನು.
ರ್ ೈರ್ರವಣನು ಬಹಳ ಹಿಂದ ಯೆೀ ರ್ಿಂದ ವರ್ರವಸುವು ಸಹ ೂೀದರನ ೂಡನ ರ್ುದಧ ಮಾಡಬಾರದು ಎಿಂದು

ಹ ೀಳಿರುವನ ಿಂದು ಸುಮಮನಾದನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ರ್ ೈರ್ರವಣನೂ ರ್ಿಂದ ಮಾರ್ನುಾ ಪಾಲ್ಲಸ ಶರಸಾವಹಸದನು.

ನಿರುತ್ತಶರ್ೂ, ರಾಹು-ಕ ೀರ್ುಗಳೂ ತಾವು ದ ೈರ್ಾ ಕುಲದವರ ಿಂದು ಸುಮಮನಾದರು. ರ್ಮನ ೀ

ದರ್ಮುಖನ ೂಿಂದಿಗ ರ್ದಧ ಮಾಡತ ೂಡಗಿದನು. ರ್ುದಧ ಮಾಡುರ್ತ ಎರಡು ದರ್ಕಗಳು ಕಳ ಯರ್ು. ದರ್ಮುಖನು

ರ್ಮನನುಾ ಸ ೂೀಲ್ಲಸದನು. ರ್ಮನು ಓಡತ ೂಡಗಿದನು. ದರ್ಮುಖನು ರ್ಮನ ಪಟ್ಟಣದವರ ಗೂ ಹ ೂೀಗಿ

ರ್ಮನ ಸಿಂಗಡ ರ್ುದಧ ಮಾಡಿ, ರ್ಮನನ ಾೀ ಸ ೂೀಲ್ಲಸದನು. ಬರಹಮನಿಿಂದಲೂ, ಹರನಿಿಂದಲೂ ವರವನುಾ

ಪಡ ದು, ರ್ಮನನುಾ ಮೊದಲ ಜಯಸದು ದರ್ಮುಖನು ಈಗ ರ್ಮನನ ಾೀ ಸ ೂೀಲ್ಲಸದನು. ಅಗಿಾಯಿಂದಿಗ

ರ್ುದಧಮಾಡಿರ್ೂ ದರ್ಮುಖನ ೀ ಗ ದುನು. ರ್ಾರ್ು ದರ್ಮುಖನಿಗ ರ್ುದಧರ್ಾಗಿ ರ್ಾರ್ುವನುಾ ಸ ೂೀಲ್ಲಸದನು.

ವರುಣನೂ ಸ ೂೀರ್ು ಹ ೂೀದನು. ರಾವಣನಿಗ ಸ ೂೀಲ ಿಂಬುದ ೀ ಇಲಿ. ಇಿಂದರನ ಪುರ್ರ ಜರ್ಿಂರ್ನೂ

ಕಣಮರ ಯಾದನು. ಇಿಂದರನು ರ್ನಾವರ ೂಿಂದಿಗ ಸ ೀರಿಕ ೂಿಂಡು ರ್ುದಧದಲ್ಲಿ ನಿರರ್ನಾದನು. ಮಹ ೀಿಂದರ, ಅಗಿಾ,

ವರುಣ, ರ್ಾರ್ು ದರ್ಮುಖನ ಸಿಂಗಡ ರ್ುದಧ ಮಾಡುತ್ತತದುರು. ಯಾರು ಸ ೂೀಲಲ್ಲಲಿ. ಭೂಲ ೂೀಕದಲ್ಲಿ ಬಹಳ

ಋಷಿಮುನಿಗಳು, ದ ೀವತ ಗಳಿಗ ಯಾಗ-ರ್ಜ್ಞಗಳನೂಾ ಮಾಡಿ ಹವಸುನುಾ ಕ ೂಟ್ುಟ, ದ ೀವತ ಗಳನುಾ ಪಾರರ್ಥಶಸ,

ದ ೀವತ ಗಳ ಬಲವಧಶನ ಯಾಗುವಿಂತ ಮಾಡಿದರು. ದ ೀವತ ಗಳ ಬಲವಧಶನ ಗ ಬಗ ಬಗ ರ್ ರ್ಜ್ಞಕ ಾ

ತ ೂಡಗಿದರು. ಇದನುಾ ಅರಿರ್ು ದ ೈರ್ಾಗುರು ರ್ುಕಾರಚಾರ್ಶರು ರಾವಣ ಪುರ್ರ ಮೀಘನಾದನನುಾ ಕರ ದು

ನಿಕುಭಳಿಗ ಕರ ದ ೂರ್ುು ರಾವಣನ ರ್ಕಿತಯೆೀ ವಧಶನ ಯಾಗುವುದಕ ಾ ಮೀಘನಾದನ ಕ ೈರ್ಲ್ಲಿ ನಿಕುಿಂಬಳಾದ ೀವ

ಮಹಾರ್ಜ್ಞವನುಾ ಮಾಡಿಸ, ಮೀಘನಾದನನ ಾೀ ರ್ುದಧಕ ಾ ಪರಚ ೂೀದನ ಗ ಮಾಡಿ, ರ್ುದಧಕ ಾ ಕಳುಹಸಲು

ಸದಧರಾಗಿ, ಮಿಂಡ ೂೀದರಿಗ ವಚಾರವನಾರುಹಲು ಮಿಂಡ ೂೀದರಿರ್ು ಒಪಿಪದಳು. ಮೀಘನಾದನು ತಾಯಗ

ಶರಸಾಷಾಟಿಂಗ ನಮಸಾಾರವನುಾ ಮಾಡಿ, ತಾಯ ಮಿಂಡ ೂೀದರಿರ್ ಆಶೀರ್ಾಶದವನುಾ ಪಡ ದನು.

ಮಿಂಡ ೂೀದರಿರ್ು ಮಹಾತ್ತವರತ ರ್ು, ಪುರ್ರನನುಾ ರ್ುದಧದಲ್ಲಿ ಗ ದುುಬಾರ ಿಂದು ಹರಸದಳು. ಮೀಘನಾದನು

ಸಾಗಶವನ ಾೀರಿ ರ್ಿಂದ ರ್ ಒತ್ತತನಲ್ಲಿ ನಿಿಂರ್ು ಇಿಂದಾರದಿ ದ ೀವತ ಗಳ ೂಿಂದಿಗ ರ್ುದಧಕ ಾ ತ ೂಡಗಿದನು. ದ ೀವತ ಗಳು

ಬಲರ್ಕಿತರ್ು ಕಡಿಮಯಾಗಿ ದ ೀವತ ಗಳು ಒಬಬರಾಗಿ ಸ ೂೀರ್ು ಕಾಲ ತಗ ರ್ಲು, ಇಿಂದರನ ೀ ಮೀಘನಾದನನುಾ

ಎದುರಿಸದನು. ಇಿಂದರನು ನಾನ ಸ ೂೀಲಬ ೀಕಾಗಿ ಬರುವುದ ೀ ಎಿಂದು ಚಿಿಂತ ಮಾಡುರ್ಾಗ, ಏಕಾದರ್ರುದರರು,

ಅಷ್ಪದಿಕಾಪಲಕರು, ಸಪತಮರುರ್ುತಗಳು, ದಾಾದಶಾದಿರ್ಾರು, ಚರ್ುದಶರ್ ವರ್ಾದ ೀವರು ವಷ್ುುಲ ೂೀಕಕ ಾ ಪರಯಾಣ

ಬ ಳ ಸದರು. ರ್ಕ್ಷರು, ಕಿನಾರರು ಧ್ ೈರ್ಶ ರ್ುಿಂಬಿದರು. ರಾವಣನು ವರುಣಲ ೂೀಕಕ ಾ ಹ ೂೀಗಿ ರ್ುದಧ

ಮಾಡತ ೂಡಗಿದನು. ಬಹಳ ವಷ್ಶಗಳವರ ಗೂ ಕಾದಾಡಿ ವರುಣದ ೀವನ ಾೀ ಸ ೂೀಲ್ಲಸದನು. ವರುಣ ಪುರ್ರರ ಲಿರೂ
ಸ ೂೀರ್ು ಮೂಚ ಶಹ ೂೀದರು. ವರುಣ ಲ ೂೀಕದಲ್ಲಿರುವ ರತಾಾಭರಣಗಳನುಾ ಬ ೂಕಾಸ ಭಿಂಡಾರಗಳನುಾ ಮೂಟ
ಮೂಟ ಕಟಿಟಕ ೂಿಂಡು ರ್ನಾ ಪುಷ್ಪಕ ವಮಾನದಲ್ಲಿಟ್ುಟ ಅಲ್ಲಿರುವ ನಾಗಕನಿಾಕ ರ್ರನುಾ ದ ೀವ ಕನಿಾಕ ರ್ರನುಾ

ದ ೈರ್ಾಕನಿಾಕ ರ್ರನುಾ ಕರ ದು ರ್ಿಂದು, ರ್ನಾ ವಮಾನದಲ್ಲಿ ಬಿಂಧಿಸ, ಮಾರ್ ಕವಚದಿಿಂದ ಎಲಿರನೂಾ ಬಿಂಧಿಸ,

ರ್ನಾ ಚಾರಕರನುಾ ಕರ ದು, ಈ ಸಿಂಪರ್ತನುಾ ಲಿಂಕ ರ್ಲ್ಲಿಳಿಸ, ಈ ಸರೀರ್ರನುಾ ಬಿಂದಿಖಾನ ರ್ಲ್ಲಿ ಬಿಂಧಿಸುವಿಂತ

ತ್ತಳಿಸದನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ನಡ ರ್ಲು ಮಿಂಡ ೂೀದರಿಯೆೀ ಆ ಸರೀರ್ನಿಾಳಿಸಕ ೂಿಂಡು ರ್ನಾಿಂರ್ಪುರದ ಸೌಧದಲ್ಲಿ

ಅವರ ಲಿರೂ ರ್ಾಸ ಮಾಡುವಿಂತ ಮಾಡಿ, ಬ ೂಕಾಸ-ಭಿಂಡಾರವನುಾ ವಭಿೀಷ್ಣನು ವಹಸಕ ೂಿಂಡು,

ಸಾಗಶಸರಿರ್ನುಾ ಬ ೂಕಾಸ ಭಿಂಡಾರದ ಮನ ಗ ರ್ುಿಂಬಿಸಕ ೂಿಂಡನು. ಇಿಂದಾರದಿ ದ ೀವತ ಗಳ ಲಿರೂ

ಮಹಾವಷ್ುುವನ ಲ ೂೀಕದಲ್ಲಿ ಶರೀಮನಾಾರಾರ್ಣನನುಾ ಸುತತ್ತಸದರು. ಸುಪಿರೀರ್ನಾದ ನಾರಾರ್ಣನು ಲಕ್ಷ್ಮೀಸಹರ್

ದರುರ್ನವನುಾ ಕ ೂಟ್ುಟ, ಇಲ್ಲಿಗ ಬಿಂದು ನನಾನುಾ ಸುತತ್ತಸಲು ನಿಮಗ ಸ ೂೀಲು ಒದಗಿ ಬಿಂದಿರುವುದ ಅಥರ್ಾ

ಯಾವ ಕಾರಣಕ ಾ ನನಾನುಾ ಸುತತ್ತಸದಿುೀರಿ ಎಿಂದು ಕ ೀಳಿದನು. ನಾರದಾದಿ ಇಿಂದರದ ೀವತ ಗಳು-ರ್ಿಂದ ಯೆೀ, ನಿೀನ ೀ

ನಮಮನ ಾಲಿ ಸಲಹಬ ೀಕು. ಸಾಣಶಲಿಂಕ ರ್ ರಾಕ್ಷಸ ಸಾವಶಭೌಮ ರಾವರ್ ೀರ್ಾರ ರಾಕ್ಷಸಾದಿಗಳು ಅಮರಾವತ್ತರ್

ಎಲಿ ಪಟ್ಟವನೂಾ ಮುತ್ತತಗ ಹಾಕಿ ವರ್ಪಡಿಸಕ ೂಿಂಡಿದಾುರ . ನಾರಾರ್ಣನ , ನಿೀನ ೀ ನಮಮ ಮೊರ ರ್ನುಾ ಆಲ್ಲಸ,

ನಮಮಲಿರನೂಾ ರಕ್ಷ್ಸು ರಕ್ಷ್ಸ ಿಂದರು. ಅಿಂತ ಯೆ ರಾಮ ರಾಮ ನಾರಾರ್ಣನ ಿಂದು ಸುತತ್ತಗ ೈದರು. ಅಿಂತ ಯೆೀ

ಲಕ್ಷ್ಮೀದ ೀವರ್ು-ಸಾಾಮಿೀ, ರಾವರ್ ೀರ್ಾರನು ಬರಹಮನನುಾ ಕುರಿರ್ು, ಅಿಂತ ಯೆ ರುದರನನುಾ ಕುರಿರ್ು ರ್ಪಸುನಾಾಚರಿಸ
ಪರಸನಿಾೀಕರಿಸಕ ೂಿಂಬನ ಿಂದು ಶವಸತ್ತರ್ು ಪಾವಶತ್ತರ್ು ತ್ತಳಿಸದಿಂತ ಯೆೀ ರಾವಣನನುಾ ಸಾಮಾನಾರು ವಧ್

ಮಾಡಲು ಸಾಧಾವಲಿರ್ ಿಂದು ಪತ್ತರ್ಲ್ಲಿ ತ ೂೀಡಿಕ ೂಿಂಡಳು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಲಕ್ಷ್ಮೀಪತ್ತರ್ು ಇಿಂದಾರದಿದ ೀವತ ಗಳಿಗ

ಅಭರ್ವರ್ುತ, ಇರ್ತಕಡ ಲಕ್ಷಯವಟ್ುಟ, ನಾನು ನುಡಿರ್ುತ್ತತರುವುದನುಾ ಕ ೀಳಿರಿ, ರಾವಣನಿಗ ಚರ್ುಮುಶಖನು

ಪರಸನಾನಾಗಿ ನಿಿಂರ್ು ನಿನಾ ಅಭಿಷ್ಟರ್ ೀನ ಿಂದು ಕ ೀಳಿದಾಗ, ನನಗ ದ ೀರ್ಾನುದ ೀವತ ಗಳಿಿಂದಲೂ, ನ ಲದಲ್ಲಿ
ಹರಿದಾಡುವ ನಾಲುಾಕಾಲ್ಲನಲ್ಲಿ ಓಡುವ ಯಾವ ಪಾರಣಿಯಿಂದಲೂ ಮರಣ ಬರಬಾರದ ಿಂದು ವರವನುಾ

ಪಡ ದುಕ ೂಳುಿರ್ಾಗ ಒಿಂದ ೂಿಂದ ಸಾಲ್ಲನಲ್ಲಿರುವ ಪಾರಣಿಗಳ ಹ ಸರನುಾ ಹ ೀಳಿದನಿಂತ . ಆದರ ಮನುಷ್ಾರ ಮರ್ುತ

ಮಿಂಗಗಳ ಹ ಸರನುಾ ಮರ ತ್ತರುವನಿಂತ . ಅಿಂತ ಯೆೀ ದ ೀವತ ಗಳನುಾ ತ್ತರಮೂತ್ತಶಗಳು ಮರ್ುತ ಯಾವ

ಪಾರಣಿಯಾಗದ ನಾವು ರಾವಣ-ಕುಿಂಭಕಣಶರನುಾ ಜಯಸಲೂ ಸಾಧಾವಲಿ. ಆದುರಿಿಂದ ಆ ಸೃಷಿಟಕರ್ಶನ ವರವು,

ಅವನ ರಾವಣ-ಕುಿಂಭಕಣಶರನುಾ ಕ ೂಲಿಲು ಸಾಧಾವದ . ಆದುರಿಿಂದ ನಿೀವು ಮೂವರ್ೂಮರು ಕ ೂೀಟಿ ಇಿಂದಾರದಿ

ದ ೀವತ ಗಳು ಕಪಿಗಳಾಗಿ ಹುಟಿಟ, ಮನುಕುಲದಲ್ಲಿ ಹುಟಿಟ ನನಗ ಸಹಾರ್ ಮಾಡಿರಿ ಎಿಂದು ವರವನಿಾರ್ತನು.

ಅಿಂತ ಯೆ ಇಿಂದಾರದಿ ದ ೀವತ ಗಳು ಮನುಷ್ಾ ಮರ್ುತ ಕಪಿಗಳು ಮಾರ್ರ ರಾವಣನುಾ ಕ ೂಲಿಲು ಸಾಧಾರ್ಾಗುರ್ತದ .
ಸಾಧ್ಾರಣ ಮನುಷ್ಾ ಮರ್ುತ ಕಪಿಗಳನುಾ ರಾಕ್ಷಸರು ಭಕ್ಷ್ಸ ಉದರ ಪ್ೀಷ್ರ್ ಮಾಡಿಕ ೂಳುಿತಾತರ ಎಿಂದು

ತ್ತಳಿದರು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಇಿಂದಾರದಿ ದ ೀವತ ಗಳ ಲಿರೂ ಕಪಿಗಳಾಗಿ ಹುಟಿಟರಿ ಎಿಂದು ಹರಸ ವರವನುಾ ಕ ೂಟ್ಟನು.

ಅಿಂತ ಯೆ ಜಗನಾಮಯೆೀ, ಸಾಾಮಿ, ನಿೀವು ನನಾನುಾ ಸಹ ನಿಮಮ ಸಿಂಗಡದಲ್ಲಿ ಪೃರ್ಥಿಗ ಕರ ದುಕ ೂಿಂಡು

ಹ ೂೀಗಬ ೀಕು. ಅಲ್ಲಿಗ ಮುಟಿಟದಾಗ ಅಲ್ಲಿರ್ ಭವಷ್ಾವನುಾ ಕುರಿರ್ು ವಚಾರ ಸಿಂಗರಹಸ ಆಮೀಲ ಯಾವ ರಿೀತ್ತ

ನಿನಗ ಸಹಾರ್ ಮಾಡಲು ಯಾವ ರೂಪದಲ್ಲಿರಬ ೀಕ ಿಂಬುದನುಾ ಆಲ ೂೀಚಿಸುತ ತೀನ ಎಿಂದು ನುಡಿದಳು. ನಿೀವು

ಶರೀರಾಮ ತಾರಕ ಮಿಂರ್ರ ಕಾಲರ್ಾದರೂ ರಾಮತಾರಕ ಮಿಂರ್ರವನುಾ ಜಪಿಸುವುದ ಕ ೀಳಿಸುತ್ತತದ . ಆದರ

ದ ೀವದ ೀವರ ಸಾಲ್ಲನಲ್ಲಿ ರಾಮನಾಗಲು ಸಾಧಾವಲಿ. ಮನುಕುಲದ ಧಮಶಪತ್ತಾರ್ರ ಗಭಶಸಿಂಭೂರ್ನಾಗಿ

ಜನಮವನ ಾ ಎರ್ತಬ ೀಕಲಿರ್ ೀ? ಮನುಷ್ಾರಿಗ ರಾಕ್ಷಸವಧ್ ರ್ೂ ಕಷ್ಟರ್ಾಗುರ್ತದ . ಆದುರಿಿಂದ ನಾನು ಜಗನಾಮಯೆೀ

ಪೃರ್ಥಿಗ ಬರುತ ತೀನ ಎಿಂದು ನುಡಿದು ಸುಮಮನಾದಳು. ಸುದರ್ಶನಧ್ಾರಿ ಮಹಾವಷ್ುುದ ೀವರು ‘ಹಾಗ ಆಗಲ್ಲ’

ಎಿಂದು ನುಡಿದರು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ರ್ಿಂಖಚಕರ ಗಧ್ ರ್ನುಾ ಪಿಡಿದು ಸಾಾಮಿೀ, ಎಿಂದು ರ್ನಾನ ಾೀ ಪೂಜಸುತ್ತತರುವ

ರ್ಕ್ಷನ ೂಬಬನನುಾ ಕರ ದು, ನಿೀನು ನಮೊಮಿಂದಿಗ ಪೃರ್ಥಿಗ ಬರಬ ೀಕ ಿಂದು ಹರಸ ಆಜ್ಞ ಇರ್ತನು. ಅಿಂತ ಯೆ

ಲಕ್ಷ್ಮೀದ ೀವರ್ು, ಸಾಾಮಿ ನಾನು ಸರ್ರಿೀರದಿಿಂದಲ ೀ ಭೂಲ ೂೀಕಕ ಾ ಬಿಂದು ನಿಮಮನ ಾ ವರಿಸುತ ತೀನ ಎಿಂದು

ನುಡಿದು, ಅಪಪರ್ ರ್ನುಾ ಪಡ ದಳು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ವಷ್ುುದ ೀವನು ಹಿಂದ ರ್ನಾ ಚಕರವನುಾ ರಾಕ್ಷಸವಧ್ ಗ

ಉಪಯೀಗಿಸದಾಗ, ಚಕರರ್ ೀ ಹ ೂೀಗಿ ರಾಕ್ಷಸರನುಾ ಸವರಿ, ರಾಕ್ಷಸರನ ಾ ಹ ದರಿಸ, ರಾಕ್ಷಸರ ಲಿ ಅವರ್ುಕ ೂಿಂಡ

ಮೀಲ , ವಷ್ುುದ ೀವನಲ್ಲಿಗ ಬಿಂದು, ರ್ನಿಾಿಂದಲ ರಾಕ್ಷಸ ಸಿಂಹಾರರ್ಾಯತ ಿಂದು ಮಹಾಗವಶವನ ಾ ತ ೂೀರಿಸದಾಗ,

ಹಾಗಾದರ ನಿೀನು ಭೂಲ ೂೀಕದ ರಾಜವಿಂರ್ದಲ್ಲಿ ಜನಿಮಸು ಎಿಂದು ನುಡಿದು ಹರಸದುನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಇಿಂದು

ಸಹಸರ ಕ ೈಗಳನುಾ, ಸಹಸರ ರ್ಲ ಗಳನುಾ ಪಡ ದು ಜನಿಮಸ, ಮಾಹಷ್ಮತ್ತನಗರದ ದ ೂರ

ಕಾತ್ತಶವೀಯಾಶಜುಶನನಾಗಿದಾುನ . ಗದನ ಿಂಬ ರ್ಕ್ಷನು ರ್ಿಂಖ-ಗದ ರ್ನುಾ ನಾಮವಲಿದ ಆರ್ುಧ ಚಕರವನುಾ

ಅಿಂಗ ೈರ್ಲ್ಲಿ ಧರಿಸ, ರ್ಿಂಖ-ಚಕರ-ಗದಾ-ಪದಮಗಳ ೀ ನಿೀರ್ ಲಿರೂ ಪೃರ್ಥಿರ್ಲ್ಲಿ ನನಾ ಸಹ ೂೀದರರಾಗಿ ಜನಿಮಸ,

ನನಗ ಸಹಾರ್ಕರ ೀ ಆಗಿರಿ ಎಿಂದು ನುಡಿದು, ಶರೀಮನಾಾರಾರ್ಣನ ೀ ಹರಸದನು.

ಅಿಂತ ಯೆ ದ ೀವಲ ೂೀಕದಲ್ಲಿ ಇಿಂದಾರದಿ ದ ೀವತ ಗಳು ರಾವಣನ ೂಿಂದಿಗ ರ್ುದಧಕ ಾ ತ ೂಡಗಿದರು. ಈ ರ್ುದಧದಲ್ಲಿ

ರಾವಣನು ರ್ಮನನ ಾ ಹುಡುಕಿ ರ್ಮನ ೂಿಂದಿಗ ರ್ುದಧಕ ಾ ತ ೂಡಗಿದನು. ಬಹಳ ಪರಖಾಾರ್ರ್ಾದ ಬಹುದ ೂಡಡ

ರ್ುದಧರ್ ೀ ಪಾರರಿಂಭಗ ೂಿಂಡಿರ್ು. ಆದರ ನಾರದರ ೀ ರ್ಮನಲ್ಲಿಗ ಹ ೂೀಗಿ, ರಾವಣನು ಬಹುಸಿಂಖಾಾರ್ ಬಲದಿಿಂದ

ಕೂಡಿ ರ್ುದಧಕ ಾ ಬರುತ್ತದಾುನ ಎಿಂದು ತ್ತಳಿಸದುರು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಮುನ ಾಚಚರಿಕ ರ್ನುಾ ಕ ೂಟಿಟದುರು. ರಾವರ್ಾಸುರನು
ಶವನನುಾ ಧ್ಾಾನ ಮಾಡಿ, ಪೂಜ ಮಾಡಿ, ಅಚಿಶಸ, ರ್ನಾ ಸಕಲ ಸ ೈನಾದ ೂಿಂದಿಗ ರ್ಮಪುರಕ ಾ ಹ ೂೀಗಿದುನು.

ಚಿರ್ರಗುಪತರು ರ್ಮನ ಆಜ್ಞ ರ್ಿಂತ ಪಾಪ ಮಾಡಿದವರನುಾ ದಿಂಡಿಸುತ್ತತದುರು. ಅವರವರ ಪಾಪಕ ಾ ರ್ಕಾಿಂತ

ಶಕ್ ರ್ನುಾ ಕ ೂಡುತ್ತತದುರು. ಗಭಶಪಾರ್ ಮಾಡಿದವರಿಗೂ, ಪರಸರೀರ್ರನುಾ ಕ ಡಿಸ ವಿಂಚಿಸದವರಿಗ

ಚಾಿಂಡಾಲರನುಾ ಬಳಸ, ಮೊೀಡ ಮಾಡಿ ರುಿಂಡವನುಾ ಕ ಡಿಸ ಕ ೂಲ್ಲಿಸದವರಿಗೂ, ಮೊೀಸದಿಿಂದ ವಿಂಚಿಸ,

ಕಾಿಂಚನ-ಭಿಂಡಾರವನುಾ ರ್ಮಮದಾಗಿಸಕ ೂಿಂಡವರಿಗೂ, ಅಿಂತ ಯೆೀ ಅನ ೀಕ ರಿೀತ್ತರ್ಲ್ಲಿ ಪಾಪ ಮಾಡಿದವರನುಾ

ಬ ೀರ ಬ ೀರ ರಿೀತ್ತರ್ಲ್ಲಿ ಅವರವರ ಪಾಪಕ ಾ ರ್ಕಾಿಂತ ಶಕ್ಷ್ಸುತ್ತತದುರು. ದಿಂಡದಲ್ಲಿ ನ ರ್ತ ಚಿಮಿಮ ಹರಿರ್ುವಿಂತ

ಹ ೂಡ ದರೂ, ಬಿಸಯೆೀರಿ ಕುದಿ ಕುದಿದು ಹಾರುವ ತ ೈಲದಲ್ಲಿ ಹಾಕಿ ಏಳಿಸ ಹಾಕಿ ಕ ಿಂಪಗ ಕಾಸ ಬಿಸಯೆೀರಿದ

ಕಬಿಬಣದ ಸರಪಳಿಯಿಂದ ಕಟ್ುಟತ್ತತದುರು. ಹೀಗ ಅನ ೀಕ ರಿೀತ್ತರ್ಲ್ಲಿ ಶಕ್ಷ್ಸದುನುಾ ರಾವಣನು ಕಿಂಡು, ಕನಿಕರದಿಿಂದ-

ರ್ಮಭಟ್ರ ೀ, ಯಾರಿಗ ಆಗಲ ೀ ಇಷ ೂಟಿಂದು ಶಕ್ ಕ ೂಡಬ ೀಡಿರಿ, ಅಯಾೀ ಅಕಟ್ಕಟ್ ಎಿಂದು ಕನಿಕರದಿಿಂದ

ನುಡಿದನು. ರ್ನಾ ಬಿಲುಿ ಬಾಣದಿಿಂದ ರ್ಮಭಟ್ರಿಗ ಹ ೂಡ ದು ಓಡಿಸದನು. ಆಗ ಪಾಪಾರ್ಮರ ಲಿರೂ ರಾವಣನ ೀ

ರ್ಮಮ ಪಾಲ್ಲನ ದ ೀವರ ಿಂದು ಕ ೂಿಂಡಾಡಿದರು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ರ್ಮಭಟ್ರು, ರಾವಣನು ಪಾಪಾರ್ಮರನುಾ ಶಕ್ಷ್ಸದ

ಕಾರಣಕ ಾ ಬ ನಾಟಿಟ ಧನಸುು-ಬಾಣಗಳಿಿಂದ ಹ ೂಡ ರ್ುತಾತ ಬಾಣ ಹೂಡಿಕ ೂಿಂಡು ನಮಮನುಾ ಅಟಿಟಸಕ ೂಿಂಡು

ಬರುತ್ತತದಾುನ ಿಂದು ರ್ಮನಿಗ ಹ ೀಳಿದರು. ರ್ಮನು ಕ ೂರೀಧ್ ೂೀನುಮಖನಾಗಿ ರಾವಣನ ೂಿಂದಿಗ ರ್ುದಧಕ ಾ

ತ ೂಡಗಿದನು. ರಾವಣನಿಗೂ ರ್ಮನಿಗೂ ಘೂೀರ ರ್ುದಧವು ನಡ ಯರ್ು. ರಾವಣನ ಪುಷ್ಪಕ ವಮಾನವು ರ್ುಿಂಡು

ರ್ುಿಂಡಾಯರ್ು. ಆದರೂ ಬರಹಮನು ರಕ್ಾಕವಚವನ ಾ ಆ ಪುಷ್ಪಕ ವಮಾನಿಗ ತ ೂಡಗಿಸದುನು. ಆದುರಿಿಂದ ಪುನುಃ

ಕೂಡಿಕ ೂಿಂಡು ಸುರಕ್ಷ್ರ್ಾಗುತ್ತತರ್ುತ. ಬರಹಮನು ರಕ್ಾಕವಚವನುಾ ವಮಾನಿಗ ತ ೂಡಿಸದುರಿಿಂದ ಪುಷ್ಪಕ ವಮಾನ

ಮತ ತ ಮತ ತ ಕೂಡಿಕ ೂಿಂಡು ಸುರಕ್ಷ್ರ್ರ್ಾಗುತ್ತತರ್ುತ. ರಾವಣನಿಗ ರ್ುಿಂಡಾದರೂ ಬ ೀಸರರ್ ನಿಸಲ್ಲಲಿ. ರ್ನಾ ಪುಷ್ಪಕ

ವಮಾನವನುಾ ರ್ುಿಂಡು ಮಾಡಿದ ರ್ಮನನುಾ ನ ೂೀಡಿ ದರ್ಮುಖನು ಹಲುಿ ಕಡಿದು, ಕ ೂರೀಧ್ ೂೀನುಮಖನಾಗಿ,

ಕ ೂರೀಧ್ಾಗಿಾರ್ನುಾ ಹ ೂತ್ತತಸಕ ೂಿಂಡು ರ್ಮರ್ಾಹನ ಕ ೂೀಣನ ಮೀಲ ಹರ್ುತ ಬಾಣಗಳನುಾ ಪರಯೀಗಿಸದನು.

ಕ ೂೀಣವು ರ್ನಾ ಲ ೂೀಕವನ ಾ ಬಿಟ್ುಟ ಸರ್ಾಲ ೂೀಕಕ ಾ ತ ರಳಿರ್ು. ಅದರ ಜ ೂತ ರ್ಲ್ಲಿಯೆೀ ರ್ಮನು ಸರ್ಾ ಲ ೂೀಕಕ ಾ

ಓಡಿಹ ೂೀದನು. ಹೀಗ ನಡ ರ್ುತ್ತತದು ಘಟ್ನ ರ್ನುಾ ಕಿಂಡು ದ ೀವತ ಗಳ ಲಿ ಭರ್-ಭಿೀರ್ರಾಗಿದುರು.

ದ ೀವತ ಗಳ ಲಿರೂ ಸರ್ಾಲ ೂೀಕಕ ಾ ಹ ೂೀಗಿ ಬರಹಮನನುಾ ಕಿಂಡು ನಡ ರ್ುತ್ತತರುವ ಸಿಂಗತ್ತಗಳನುಾ ಹ ೀಳಿದರು.

ರ್ಮನಿಗೂ ಭರ್ರ್ಾಗುತ್ತತರ್ುತ. ಏಕ ಿಂದರ ಯಾವ ದಿಕಾಪಲಕರಿಿಂದಲೂ ಮರಣಭರ್ವಲಿದಿಂತ ರಾವಣನಿಗ

ಬರಹಮನ ೀ ವರವನುಾ ಕ ೂಟಿಟದುನು. ಈಗ ವರದ ಮಹಮಗ ಭಿಂಗವುಿಂಟಾದರ ಬರಹಮನಿಗ ಅಪಕಿೀತ್ತಶರ್ು

ಬರುವುದು, ತ್ತರಮೂತ್ತಶಗಳ ೀ ರ್ಲ ರ್ಗಿಿಸಬ ೀಕಾಗುರ್ತದ . ತ್ತರಮೂತ್ತಶಗಳಲ್ಲಿ ಯಾರ ೀ ವರ ಕ ೂಟ್ಟರೂ, ವರವರ್ತವರ

ಸರ್ಾತ ಗಳನುಾ ಅರಿರ್ುಕ ೂಿಂಡು, ರ್ಮನನುಾ ಕರ ದು ಕಾಲದಿಂಡವನುಾ ಬಿಸಾಡಿ ಮಾರ್ರ್ಾಗ ಿಂದು ಬರಹಮನು

ಹ ೀಳಿದನು. ಅಿಂತ ಯೆ ಮತ ೂತಮಮ ಬ ೀಡಿಕ ೂಿಂಡನು. ಬರಹಮರ್ಾಕಾವನುಾ ಗೌರವಸ ರ್ಮನು ಕಾಲ ದಿಂಡವನ ಾೀ

ಬಿಸಾಡಿ ಸರ್ಾ ಲ ೂೀಕವನ ಾೀ ಸ ೀರಿಕ ೂಿಂಡು ಅಲ ಿ ಮಾರ್ರ್ಾದನು. ರ್ಮನ ೀ ನನಗ ಹ ದರಿ ಓಡಿಹ ೂೀದನ ಿಂದು

ತ್ತಳಿದ ದರ್ಮುಖನು ಮುಿಂದಿನ ರ್ುದಧಕ ಾ ತ ೂಡಗಿಕ ೂಿಂಡನು. ದ ೀರ್ ೀಿಂದರನಿಗೂ-ರಾವಣನಿಗೂ ಘೂೀರ ರ್ುದಧರ್

ನಡ ರ್ತ ೂಡಗಿರ್ು. ದ ೀರ್ ೀಿಂದರನ ಸ ೈನಾದಲ್ಲಿದು ಗಿಂಧವಶರು ಮೂಚ ಶಹ ೂೀದರು. ಕಿನಾರರೂ ಅಸು ನಿೀಗಿದರು.

ಮೃರ್ದ ೀಹಗಳ ರಾಶಯೆ ಆಯರ್ು. ಹರ್ುತ ವಷ್ಶ ಒಿಂದು ದರ್ಮಾನ ವಷ್ಶಗಳು (ದರ್ಪವಶ) ಇಿಂದರನ ೂಿಂದಿಗ

ಘೂೀರ ರ್ುದಧವು ನಡ ದರೂ ರಾವಣನ ಸ ೈನಿಕರಾಗಲ್ಲ ದ ೀರ್ ೀಿಂದರನ ಸ ೈನಿಕರಾಗಲ್ಲ ಸ ೂೀಲಲ್ಲಲಿ. ಕ ಲವೂ

ಮಿಂದಿ ಸ ೈನಿಕರು ಎರಡು ಕಡ ರ್ಲ್ಲಿ ಅಸು ನಿೀಗಿದುರು. ಎಲ ಿಲ್ಲಿ ನ ೂೀಡಿದರೂ ಮೃರ್ದ ೀಹಗಳು, ರಕತದ ೂೀಕುಳಿರ್ು

ಹರಿದಿರ್ುತ. ಇದನ ಾಲಿ ದೂರದಿಿಂದಲ ೀ ಕಿಂಡು ರಾವರ್ಾಸುರನು ಇಿಂದರನಲ್ಲಿಯೆೀ ಧ್ಾವಸ ಬಿಂದನು. ಅದನುಾ

ನ ೂೀಡುರ್ತಲ ೀ ರಾವಣನ ಪುರ್ರ ಮೀಘನಾದನು ರ್ಿಂದ ರ್ನ ಾೀ ರ್ಡ ದು, ತಾನ ರ್ುದಧಕ ಾ ನಿಿಂರ್ನು.

ಮೀಘನಾದನೂ ರಥವನುಾ ಓಡಿಸುತಾತ ದ ೀರ್ ಿಂದರನ ದುರಿಗ ಬಿಂದನು. ದ ೀರ್ ೀಿಂದರನು ವಜಾರರ್ುಧವನುಾ ಧರಿಸ

ಐರಾವರ್ವನ ಾೀರಿ ಮುನುಾಗಿಲು ಅವನ ಪುರ್ರ (ಇಿಂದರನ) ಪುರ್ರ ಜರ್ಿಂರ್ನು ರ್ಡ ದು ತಾನ ೀ ಮೀಘನಾದನ

ಮುಿಂದ ನಿಿಂರ್ನು. ಮೀಘನಾದನಿಗೂ ಜರ್ಿಂರ್ನಿಗೂ ಘೂೀರರ್ುದಧರ್ ೀ ನಡ ದು, ಮೀಘನಾದನು ಜರ್ಿಂರ್ನನುಾ

ಸ ೂೀಲ್ಲಸದನು. ಆಗ ಇಿಂದರನು ರ್ನಾ ಪುರ್ರನಿಗ ಸ ೂೀಲುಿಂಟಾಗಿ ಮಹ ೀಿಂದರನಿಗ ಅವಮಾನರ್ಾಯರ್ು. ಅಿಂತ ಯೆೀ

ಇಿಂದರನು ರ್ುದಧಕ ಾ ನಿಿಂರ್ನು. ಮೀಘನಾದನಿಗೂ ಜರ್ಿಂರ್ನಿಗೂ ರ್ಾಗಾಬಣಗಳ ಕದನವು ಪಾರರಿಂಭರ್ಾಗಿ

ಭಾಷ್ಣ, ಬಾಣಗಳನುಾ ಬಾರ್ಲ್ಲಿ ಮಾರ್ು ಸುರಿಸ, ಇಬಬರಿಗೂ ರ್ಾಗಾಾಣಗಳ ಕದನವು ನಡ ಯರ್ು. ಜರ್ಿಂರ್ನು

ಕಾಣಿಸಲ್ಲಲಿ, ಇಿಂದರನ ೀ ರಾವಣನನ ಾದುರಿಸದನು. ರಾವಣನು ಇಪಪರ್ುತ ಕರಗಳಿಿಂದ ಬಾಣಪರಯೀಗ ಮಾಡಿದನು.

ಇಿಂದರನ ಬಾಣಗಳನುಾ ಬಿಟ್ುಟ ರಾವಣನ ಬಾಣಗಳನುಾ ರ್ುಿಂಡರಿಸದನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ದ ೀರ್ ೀಿಂದರನು ರ್ನಾ

ಬಾಣವನುಾ ರಾವಣನ ಸುರ್ತಲು ಪರಯೀಗಿಸ ಬಾಣಗಳ ಪಿಂಜರದಲ್ಲಿ ರಾವಣನು ಸಕಿಾಕ ೂಿಂಡನು. ದ ೀರ್ ೀಿಂದರನು

ರಾವಣನನುಾ ಪಿಂಜರದಲ್ಲಿ ಅಲುಗಾಡದಿಂತ ಕೂಡಿ ಹಾಕಿದನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ರಾವಣನನುಾ ಇಿಂದರನ ೀ

ಸ ರ ಹಡಿದನು. ರಾವಣನ ಸಾರರ್ಥರ್ನುಾ ನ ಲಕುಾರುಳಿಸದನು. ರ್ಿಂದ ಗ ಒದಗಿ ಬಿಂದ ಸ ೂೀಲನುಾ ಕಿಂಡು

ಮೀಘನಾದನು ಈರ್ಾರನಿಿಂದ ಇಿಂದರನನ ಾೀ ಗ ಲಿಬ ೀಕ ಿಂದು ವರರ್ಾಗಿ ಪಡ ದ, ಮಾಯಾರೂಪದಲ್ಲಿ ಇಿಂದರನ ಮೀಲ

ಬಾಣಗಳನುಾ ಸುರಿಸತ ೂಡಗಿದನು. ಈ ರ್ರದ ಬಾಣದ ಸುರಿಮಳ ರ್ು ಎಲ್ಲಿಿಂದ ಬರುವುದ ಿಂದು ಇಿಂದರನು ಕೂಡ

ಅರಿರ್ಲು ಆಗಲ್ಲಲಿ. ಈ ಸಮರ್ದಲ್ಲಿ ಇಿಂದರನು ಭಾರಿಂರ್ನಾಗಿ ರ್ನಾ ಕಣುುಗಳನುಾ ತ್ತರುತ್ತರುಗಿಸ ಯಾವ

ದಿಕಿಾನಿಿಂದ ಬಾಣವು ಬರುವುದ ಿಂದು ಕಾಣಿಸಲ್ಲಲಿ, ಮೀಘನಾದನು ಇಿಂದರನನುಾ ಸರಪಳಿರ್ಲ್ಲಿ ಬಿಂಧಿಸ ರಥದಲ್ಲಿ
ಹಾಕಿಕ ೂಿಂಡು ಜರ್ಭ ೀರಿಯಿಂದಿಗ ೀ ಮುಿಂದ ಸಾಗಿದನು. ರಾವಣನಿಗ ಪರಜ್ಞ ರ್ು ಬಿಂದಿರ್ು. ಇಿಂದರನ ೂಿಂದಿಗ

ಸ ರ್ ಸಬ ೀಕ ಿಂದು ಏಳುತ್ತತರುರ್ಾಗ ಎದುರಿಗ ಜರ್ಭ ೀರಿರ್ು ಮೊಳಗುತ್ತತರುವುದು ಕ ೀಳಿಸರ್ು. ರ್ನಾ ಪುರ್ರನ ೀ

ರ್ರ್ುರವನುಾ ಜಯಸ ಜರ್ಭ ೀರಿರ್ಲ್ಲಿ ಬರುತ್ತತರುವುದನುಾ ನ ೂೀಡಿ ರಾವಣನು ಸಿಂತ ೂೀಷ್ದಲ್ಲಿ ಕುಣಿದನು.
ಇಿಂದರನನ ಾ ಜಯಸ ಜರ್ಕಾರದ ಜರ್ಧಿನಿ ಮೊಳಗಿಸುತಾತ ರ್ನಾ ಬಳಿಗ ಬಿಂದ ರ್ನಾ ಸುರ್ನನುಾ ಹ ೂಗಳಿ

ಶಾಿಘಿಸದನು. ಪುರ್ರನ ೀ, ಇಿಂದರನನ ಾ ಸ ರ ಹಡಿದು ರ್ಿಂದ ನಿನಾ ಪರಾಕರಮವನುಾ ನಾನು ಮಚಿಚದ ುೀನ . ಅಿಂತ ಯೆೀ
ಇಿಂದರನನ ಾೀ ಜಯಸದ ಪರಾಕರಮಿಯಾದ ನಿೀನು ಇಿಂದಿನಿಿಂದ ಈ ಕ್ಷಣದಲ್ಲಿಯೆೀ ಇಿಂದರಜರ್ು ಎಿಂದು

ಪರಸದಧನಾಮವನ ಾೀ ಪಡ ದ ಎಿಂದ ಇಿಂದರಜರ್ು ಎಿಂದು ರಾವಣನ ರ್ನಾ ಪುರ್ರನನುಾ ಕರ ದನು. ಇಿಂದರಜರ್ು,

ರಾವಣರ ಸ ೈನಿಕರು ಎಲಿರೂ ಒಿಂದಾಗಿ ಸಾಗಶಲ ೂೀಕದ ಭ ೂೀಗ-ಭಾಗಾಗಳನ ಾಲಿ ಸ ೂರಗಿ ಸೂರ ಗ ೂಿಂಡು

ಲಿಂಕ ೀರ್ಾರನ ಪುಷ್ಪಕ ವಮಾನದಲ್ಲಿ ರ್ುಿಂಬಿ, ದರ್ಮುಖನು ರ್ನಾ ಅಮೊೀಘರ್ಾದ ಸ ೈನಾದ ೂಿಂದಿಗ ಹ ೂೀಗಿ

ಲಿಂಕ ರ್ನುಾ ಸ ೀರಿದನು. ಲಿಂಕ ರ್ಲ್ಲಿ ಪರಜ ಗಳ ಲಿ ಬಿರಿಸು ಬಾಣಗಳನುಾ ಪರಯೀಗಿಸದರು. ನಾನಾ ರ್ರದ

ರ್ಾದಾಗಳನುಾ ಬಾರಿಸ ನೃರ್ಾಗಳನುಾ ಮಾಡುತಾತ ಸಿಂಗಿೀರ್-ಗಾರ್ನದಿಿಂದ ಪುರನಾರಿರ್ರ ಸಹರ್ ಮಿಂಡ ೂೀದರಿ,

ಕ ೈಕಸ ರ್ರು ಕಲರ್-ಕನಾಡಿ ರಾವರ್ಾದಿಗಳಿಗ ದುರಾಗಿ ತ ೂೀರುತಾತ ರಾವರ್ಾದಿಗಳನುಾ ಸಾಣಶಲಿಂಕ ರ್ ಅರಮನ ಗ

ಬರಮಾಡಿಕ ೂಿಂಡರು. ಸಾಮಾರಟ್ ರಾವರ್ ೀರ್ಾರನು ರ್ನಾ ಸಿಂಹಾಸನದಲ್ಲಿ ಕುಳಿರ್ು ವೀಕ್ಷ್ಸುತ್ತತರುವಿಂತ

ಲಿಂಕಾಸಾಮಾರಜ್ಞ ಮಿಂಡ ೂೀದರಿರ್ು ರ್ನಾ ಪತ್ತರ್ ಒತ್ತತನಲ್ಲಿ ಆಸನಳಾದಳು. ತಾಯ ಕ ೈಕಸ ರ್ು ರಾಜಮಾತ

ಎಿಂದು ಹ ೂಗಳಿಸಕ ೂಳುಿತಾತ ರಾವಣನ ಪಕಾದ ಆಸನದಲ್ಲಿ ಆಸೀನಳಾದಳು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಸಾಮಿಂರ್ರು,

ಮಿಂತ್ತರಗಳು, ಸ ೈನಿಕರು ಪುರಜನರು ಆಸೀನರಾದರು. ಆದರ ವಭಿೀಷ್ಣನು ಮಾರ್ರ ದರ್ಮುಖನು ಹರ್ುತ

ದರ್ಸಹಸರವಷ್ಶಗಳ ರ್ುದಧ ಜರ್ಭ ೀರಿರ್ಲ್ಲಿ ದಿಗಿಾಜರ್ದ ಲಾಿಂಛನರ್ಾಗಿ ಕಿೀತ್ತಶಕಾಮಿನಿರ್ರ ೂಿಂದಿಗ ಬಿಂದು

ಲಿಂಕ ರ್ ಸಿಂಹಾಸನರೂಢ್ನಾಗಿದಾುನ . ರಾವಣನ ದುರ್ಚಟ್ವನುಾ ಕಿಂಡು ವಭಿೀಷ್ಣನು ಮರುಗಿದನು. ನ ೂಿಂದು

ಬಹಳ ವಾಥ ರ್ಲ್ಲಿ ಎಿಂರ್ಹ ದುರ್ಚಟ್ರ್ ಿಂದು ನುಡಿದನು. ಕ ೈಕಸ ರ್ು ನಿರುಪಾರ್ಳಾದಳು. ಮಿಂಡ ೂೀದರಿರ್ು

ಪತ್ತವರತ ಯಾಗಿರುವುದರಿಿಂದ ಪತ್ತಗ ವರ ೂೀಧವನುಾಿಂಟ್ು ಮಾಡಲ್ಲಲಿ. ಆದರ ರಾವಣನು ಸಮಥಶನಾದ

ಸಾವಶಭೌಮನಿಗ ಪರಸರೀಸಿಂಗರ್ ೀ ಭೂಷ್ಣರ್ ಿಂದರಿರ್ನು. ಕುಿಂಭಕಣಶನು ನಿದ ರ ಮಾಡತ ೂಡಗಿದುನು. ಅವನಿಗ

ಯಾವ ಪರಿರ್ ರ್ೂ ಇರಲ್ಲಲಿ. ರಾವರ್ ೀರ್ಾರನು ಎಲಿರ ಸಮುಮಖದಲ್ಲಿ “ಎಲಿರೂ ಕ ೀಳಿರಿ, ಸಮಗರ ಸಾಗಶವನ ಾೀ

ಸೂರ ಗ ೂಿಂಡು ಬಿಂದಿದ ುೀನ . ಮೀಘನಾದನು ಇಿಂದರಜರ್ು ಎಿಂದು ಪರಸದಧನಾಗಿದಾುನ . ಅವನ ಸಾಹಸವನುಾ

ಎಲಿರೂ ಮಚಚಬ ೀಕು” ಎಿಂದು ಪಡ ದ ಜರ್ರ್ಾತ ಶರ್ನುಾ ಶಾಿಘಿಸ ಹ ೀಳಿದನು. ಹಾಗ ಯೆೀ ಇಿಂದರನ ೂಿಂದಿಗ

ತಾನ ೀ ರ್ುದಧಮಾಡಿ ಸ ೂೀಲ್ಲಸದ, ಅಗಿಾ, ರ್ಾರ್ು, ವರುಣ, ರ್ಮ, ಕುಬ ೀರರನುಾ ಸ ರ ಹಡಿದು ರ್ಿಂದಿರುರ್ ನ ಿಂದು
ಹ ೀಳಿದನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಸಾವಶಭೌಮನ ಅಹಿಂಕಾರವನುಾ ತ ೂೀರಿದನು. ಅಿಂತ ಯೆ ತಾಯ ಕ ೈಕಸ ರ್ನುಾ ಬಳಸ

ಹಡಿದು, ‘ತಾಯ’ ಎಿಂದು ಕರ ದು, ನನಾ ಪುರ್ರನು ಇಿಂದರನನ ಾೀ ಸ ರ ಹಡಿದು ಅಜ ೀರ್ನಾಗಿರುವನ ಿಂದು

ಪರಜ ಗಳಿಗೂ ತ್ತಳಿಸ ನುಡಿದು ಸಿಂರ್ಸಪಟ್ಟನು. ಪುರ್ರನ ಪರಾಕರಮವನುಾ ಸಾರಿ ಘೂೀಷಿಸದನು. ಎಲಿರಿಿಂದಲೂ

ಇಿಂದರಜರ್ುವಗ ಜರ್ಘೂೀಷ್ರ್ ೀ ಮೊಳಗಿರ್ು. ಮಿಂಡ ೂೀದರಿಯೆೀ, ನಿೀನು ಪುರ್ರನನುಾ ಹಡ ದು ಧನಾನಾದ ಎಿಂದು

ಮಿಂಡ ೂೀದರಿರ್ನುಾ ಅಪಿಪಕ ೂಿಂಡನು. ಲಿಂಕಾ ಪಟ್ಟಣವನುಾ ಸಿಂಗರಿಸಲ್ಲಕ ಾ ಆಜ್ಞ ಮಾಡಿದನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಎಲಿರೂ
ಸಾಮಾರಟ್ನ ಆಜ್ಞ ರ್ನುಾ ಶರಸಾವಹಸ ಸಿಂಗಾರದಿಿಂದ ೂಪುಪವ ಲಿಂಕ ರ್ನುಾ ಮರ್ುತ ಒಪಪರ್ಾಗಿ ರ್ೃಿಂಗಾರ

ಮಾಡಿದರು. ಲಿಂಕ ರ್ ಮಹಾದಾಾರವನುಾ ಮುಿಂಗಡಿಹರಳಿನಿಿಂದಲೂ, ನಾನಾ ತ ೂೀರಣಗಳಿಿಂದಲೂ ಹಾರಾದಿ

ತ ೂೀರಣಗಳನುಾ ಮಾಡಿ ರಾಜಬಿೀದಿರ್ಲ್ಲಿ ಸಾಲಾಲಿಂಕೃರ್ ಕಿಂಬದಲ್ಲಿ ದಿೀಪವನುಾ ಹಚಿಚದರು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಕಮಾನು

ಕಟಿಟದರು. ರ್ ೈಭವೀಪ ೀರ್ರ್ಾಗಿ ರ್ೃಿಂಗರಿಸದರು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ರಾವಣನು ಸ ೈನಾಾಧಿಕಾರಿ ಸಹರ್ ಸ ೈನಿಕರಿಗೂ,

ಮಿಂತ್ತರ ಮಾಗದರಿಗ , ನಗರ ಪರಮುಖರಿಗೂ, ಅರಮನ ರ್ ಚಾರಕ ಚಾರಿಕ ರ್ರಿಗೂ, ಊರಪರಜ ಗಳಿಗೂ,

ಅವರವರಿಗ ರ್ಕಾಿಂತ ವಜರ, ರ್ ೈಢ್ೂರ್ಶ, ಮುರ್ುತ, ರತಾಾದಿ ಉಡುಗ ೂರ ರ್ನುಾ, ಮಾಲ್ಲಕ -ಕಾಿಂಚನಗಳನುಾ

ಕ ೂಟ್ಟನು. ಪಿೀತಾಿಂಬರದ ಶಾಲು, ಸೀರ ಗಳನುಾ ಉಡುಗ ೂರ ಕ ೂಟ್ುಟ, ರಸವತಾತದ ಭ ೂೀಜನಾದಿಗಳು ನಡ ದವು.

ತಾಿಂಬೂಲಗಳನುಾ ಕ ೂಟ್ುಟ ಸಮಾಮನಿಸದನು. ಎಲಿರೂ ಸಿಂರ್ುಷ್ಟರಾಗಿ ರ್ಮಮ ಸಾವಶಭೌಮವನುಾ ಜರ್ ಜರ್

ಎಿಂದ ಲಿಂಕಾಸಾವಶಭೌಮನಿಗ ದರ್ಮುಖನಿಗ ಜರ್ರ್ಾಗಲ ಿಂದು ಜರ್ಘೂೀಷ್ರ್ ಮಾಡಿದರು. ರ್ಮಮ ದ ೂರ

ಎಿಂದು ಕ ೂಿಂಡಾಡಿದರು. ಲ ೂೀಕ ಲ ೂೀಕಗಳನ ಾ ಗ ದುು ಲ ೂೀಕಪಾಲಕನಾಗಿ ಲ ೂೀಕಪಾಲನ ನಿಸದುು, ನಮಮ

ದ ೂರ ರ್ ಪೂವಶ ಪುಣಾರ್ ಿಂದು ಕ ೂಿಂಡಾಡಿ ಜರ್ ಘೂೀಷ್ವನ ಾ ಪಾಡಿದರು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಗೌರರ್ಾದರಗಳನುಾ

ಅಪಿಶಸ, ಕಪಪ-ಕಾಣಿಕ ಗಳನುಾ ದ ೂರ ಗ ಅಪಿಶಸದರು. ರಾಜಮಾತ ಕ ೈಕಸ ದ ೀವ ಎಿಂದು ಹಷ ೂೀಶದಾಿರ ಮಾಡಿ

ಕ ೂಿಂಡಾಡಿದರು. ರಾಕ್ಷಸರ ಭಾಗಾವಧ್ಾತ ಎಿಂದು ಕ ೈಕಸ ರ್ನುಾ ಎತ್ತತ ಹಡಿದು ಉಡುಗ ೂರ ರ್ನಿಾರ್ತರು.

ಪುರಜನರು, ರಾವಣನ ಒಿಂದು ವಗಶದವರು ಹಷ ೂೀಶದಾಿರ ಮಾಡಿ ಕುಣಿದರು. ಲಿಂಕ ರ್ಲ್ಲಿ ಎಲಿರೂ

ಪೂಣಶಸಿಂತ ೂೀಷ್ವನುಾ ಅನುಭ ೂೀಗಿಸದರು. ರಾವಣನು ತಾನ ೀ ರ್ಿಂದ ಸರೀರ್ರ ಲಿ ಹ ೀಗಿರುವರ ದು ಅಿಂರ್ುಃಪುರದ

ದಾಸ-ದಾಸರ್ರು ಎದುರಿನಲ್ಲಿ ಎಲಿರೂ ಕ ೀಳುವಿಂತ ಕ್ ೀಮರ್ಾಗಿರುವರ ಎಿಂದನು. ಸುರಕ್ಷ್ರ್ರ್ಾಗಿಯೆೀ

ಬಿಂಧಿಸಲಪಟಿಟದಾುರ ಿಂದು ಅಿಂರ್ುಃಪುರದ ದಾಸದಾಸರ್ರ ಲಿ ನುಡಿದರು. ವಭಿೀಷ್ಣನು ಮಾರ್ರ ಬಹಳ ಮರುಗಿ,

ಸಹ ೂೀದರ, ನಿೀನು ಅರ್ತಹ ೂೀದ ದಿನರ್ ೀ ನಿೀನು ಬ ೀರ ಕಡ ಮಾಡಿದಿಂತ , ಅದ ೀ ತ ರನಾಗಿ ನಮಮಲ್ಲಿರ್ೂ

ನಡ ದು ಹ ೂೀಯರ್ು, ಸಹ ೂೀದರನ ಕ ೀಳು ಎಿಂದು ವನಮರನಾಗಿ ದುುಃಖಿಸುತಾತ ನುಡಿದನು. ಸಹ ೂೀದರ,

ಮಧುರ್ ಿಂಬ ದ ೈರ್ಾನು ಅದೃರ್ಾನಾಗಿ ಬಿಂದು ಅಿಂರ್ುಃಪುರವನುಾ ಪರರ್ ೀರ್ ಮಾಡಿ, ಅಲ್ಲಿರುವ ಕಾವಲು ಭಟ್ರನುಾ
ಕ ೂಿಂದು ಕಡಿದು ಚ ಲ್ಲಿದನು. ಯಾರಿಗೂ ಕಾಣಿಸಕ ೂಳಿದ ೀ ನಮಮ ಜನನಿರ್ ಸಹ ೂೀದರಿ ಕುಿಂಭಿನಿಸ ರ್ನುಾ

ಅಪಹರಿಸಕ ೂಿಂಡು ಹ ೂೀಗಿದಾುನ . ಅದೃರ್ಾನಾಗುರುವುದರಿಿಂದ ಅವನ ಾದುರಿಸಲು ಯಾರಿಗೂ ಸಾಧಾರ್ಾಗಲ್ಲಲಿ.

ನಿೀನು ಅನಾರಿಗ ಕ ೂಟ್ಟ ತ ೂಿಂದರ ರ್ನುಾ ಮಧು ದ ೈರ್ಾನು ನಮಗ ಕ ೂಟಿಟದಾುನ . ನಾವು ಸಹ ಅನಾರಿಂತ

ತ ೂಿಂದರ ರ್ನುಾ ಪಡುವಿಂತಾಯರ್ು ಎಿಂದು ವಭಿೀಷ್ಣನು ಖಿನಾನಾಗಿ ನುಡಿದನು.

ವಭಿೀಷ್ಣನ ಮಾರ್ುಗಳನುಾ ಕ ೀಳಿ ರಾವಣನು ದಿಗಾಬರಿಂರ್ನಾಗಿ, ರಾವಣನು ನಿಮಿಷ್ ಮಾರ್ರದಲ್ಲಿ

ಕ ೂರೀಧ್ ೂೀನಮರ್ತನಾಗಿ, ರ್ನಾ ಪಡ ಸಹರ್ ಪುಷ್ಪಕ ವಮಾನವನ ಾೀರಿ ಮಧು ದ ೈರ್ಾನನ ಾ ನಾರ್ಮಾಡುರ್ ನ ಿಂದು

ನುಡಿದು ಧ್ಾವಸ ಹ ೂೀದನು. ದರ್ಗಿರೀವನು ಕುರದಧನಾಗಿ ಬಿಂದುದನಾರಿರ್ು ಮಧು ದ ೈರ್ಾನು ಅದೃರ್ಾನಾಗಿ

ಹ ೂೀಗಿಬಿಟ್ಟನು. ಆದರ ಕುಿಂಭಿನ ಸ ರ್ು ದರ್ಗಿರವನನುಾ ಕಿಂಡು, ಮಗನ , ಪುರ್ರನ ಸಟಾಟಗಬ ೀಡ, ನಿೀನಿಲಿದಾಗಿ

ನನಾ ಪತ್ತರ್ು ಅದೃರ್ಾರ್ಾಗಿ ಲಿಂಕ ಗ ಬಿಂದು, ಅಿಂರ್ುಃಪುರದ ದಾಾರಪಾಲಕರನುಾ ಕಡಿದು ಕ ೂಿಂದು, ನನಾನುಾ

ಎತ್ತತಕ ೂಿಂಡು ಬಿಂದಿದುು ಬಹಳ ಅಪರಾಧವು. ಅದು ಸರ್ಾವು. ಆದರ ಈಗ ಅವರು ನನಗ ಪತ್ತದ ೀವರು. ಅವರ

ಅಪರಾಧವನುಾ ಕ್ಷಮಿಸು ಎಿಂದು ನಾನು ಕ್ಷಮರ್ನುಾ ಯಾಚಿಸುತ ತೀನ . ನಿನಾನುಾ ನ ೂೀಡಿ ಪುರ್ರನ ೀ, ನನಗ

ಮಹದಾನಿಂದರ್ಾಯರ್ು. ನಿೀನು ನಿನಾ ಚಿಕಾ ರ್ಿಂದ ರ್ನುಾ ಕ ೂನ ಗಾಣಿಸಬ ೀಡ. ಕಿಂದನ ೀ ನಿೀನು ನಿನಾ ಚಿಕಾ

ರ್ಿಂದ ರ್ನುಾ ಕಾಪಾಡು, ಏನೂ ಮಾಡಲ್ಲ, ನಾನು ವನವಹಾರ ಮಾಡಿದಾಗ ಅವರಿಗ ನನಾಲ್ಲಿ ಪ ರೀಮವು ಆಗಿ,
ನನಾನುಾ ನ ೂೀಡಿ ಎಲಿರಿಿಂದ ಅದೃರ್ಾರಾಗಿ ನನಗೂ ತ್ತಳಿರ್ದಿಂತ ಎತ್ತತಕ ೂಿಂಡು ಬಿಂದದುು ಬಹಳ ಅಪರಾಧರ್ ೀ

ಹೌದು. ಆದರ ನನಾ ಮೀಲ್ಲನ ಪಿರೀತ್ತಯಿಂದಲೂ, ನಿನಾ ಮೀಲ್ಲನ ಭಿೀತ್ತಯಿಂದಲೂ ಅದೃರ್ಾರಾಗಿ ನನಾನ ಾತ್ತತಕ ೂಿಂಡು

ಬಿಂದು ನಿೀತ್ತರ್ಿಂತ ವರ್ಾಹ ಮಾಡಿಕ ೂಿಂಡಿದಾುರ . ನಾನು ಸಹ ಅವರನ ಾ ಪಿರೀತ್ತಸ ಧಮಶಪತ್ತಾಯಾಗಿರುರ್ .

ಆದರ ಒಿಂದು ರಿೀತ್ತರ್ಲ್ಲಿ ಧಮಶಸಿಂಕಟ್ದಲೂಿ ಇದ ುೀನ . ಈಗ ಹರ್ುತವಷ್ಶಗಳ ಸಿಂದು ಹ ೂೀದವು. ಈಗ

ನಾವಬಬರೂ ಸತ್ತಪತ್ತಗಳು. ನಾನು ಅವರಿಿಂದಲ ರ್ರ್ುಿಂತಾನವನುಾ ಪಡ ದಿರುರ್ . ನಿೀನಿೀಗ ನನಾ ಸಾಾಮಿರ್

ಮೀಲ ಮುನಿಸಕ ೂಳಿಬ ೀಡ. ನನಾ ಪತ್ತ ಈಗ ವೃದಧರು. ಅವರನುಾ ಕ್ಷಮಿಸು, ಓಲ ೈಸು ಎಿಂದು ಕುಿಂಬಿನ ಸ ಯೆೀ

ರಾವಣನಿಗ ಹ ೀಳಿದಳು. ರಾವಣನು ಸಿಂರ್ುಷ್ಟನಾದನು. ಕುಿಂಬಿನ ಸ ರ್ ಪುರ್ರನು ರಾವಣನಿಂತ ಕೂರರನು.

ಅವನನುಾ ರ್ನಾ ಸ ೈನಾಕ ಾ ಸ ೀರಿಸಕ ೂಿಂಡನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಮಧು ದ ೈರ್ಾನು ಪರಕಟ್ರ್ಾದನು. ಅವನನುಾ ನ ೂೀಡಿ

ಚಿಕಾಪಾಪ ಎಿಂದು ಕರ ದು ಮಾತಾಡಿಸದನು. ಮಧು ದ ೈರ್ಾನು ರಾವಣನನುಾ ಬಹಳರ್ಾಗಿ ಲ ೂೀಕ ಲ ೂೀಕಗಳನ ಾ

ಗ ದುು ಲ ೂೀಕನಾಥನ ಿಂದು ಹ ೂಗಳಿದನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ನಮಮ ಆತ್ತಥಾವನುಾ ಸಾೀಕರಿಸ ನಾಲುಾ ದಿವಸ ಇಲ್ಲಿಯೆ

ಇರಬ ೀಕ ಿಂದು ಸತ್ತಪತ್ತರ್ ನಮಮನ ಾಲಿ ಕ್ಷಮಿಸಬ ೀಕ ಿಂದು ಪಾರರ್ಥಶಸದರು. ರಾವಣನು ನಾಲುಾದಿನ ಉಳಿದು
ಸುಪಿರೀರ್ನಾಗಿ ಅವರ ಪುರ್ರನ ಸಹಾರ್ ತ ಗ ದುಕ ೂಿಂಡು ಲಿಂಕ ರ್ನುಾ ಸ ೀರಿದನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಇಿಂದಾರದಿ

ದ ೀವತ ಗಳನುಾ ಕಿಂಡು, ದಪಶ-ದುಮಾಮನಗಳನುಾ ವಾಕತಪಡಿಸದನು. ವಭಿೀಷ್ಣನು ಮಿಂಡ ೂೀದರಿರ್ು

ನಾಲ್ಲಗ ರ್ನುಾ ಹಿಂದಾಡಿಸಲ್ಲಲಿ. ಅಿಂತ ಯೆೀ ನಾರದರು ಗುರು ಬರಹಸಪತ್ತರ್ನುಾ ಕೂಡಿಕ ೂಿಂಡು ಕ್ಷಣಮಾರ್ರದಲ್ಲಿ

ಲಿಂಕ ರ್ನುಾ ಸ ೀರಿ ಇಿಂದಾರದಿ ದ ೀವತ ಗಳನುಾ ಕಿಂಡು, ರಾವಣನ ದಾಸಾವನುಾ ಒಪಿಪಕ ೂಿಂಡರ ರಾವಣನ

ಸ ರ ಮನ ಯಿಂದ ಬಿಡುಗಡ ಯಾಗುರ್ತದ ಎಿಂದು ನಾರದರು ಇಿಂದರನನುಾ ಒಪಿಪಸದರು. ರಾವಣನನುಾ ಕಿಂಡು

ರಾವರ್ಾ, ಲಿಂಕ ರ್ ಸಾವಶಭೌಮ ಎಿಂದು ನಿಂಬಿಸ ಮಾರ್ನಾಡಿ, ದ ೀವತ ಗಳ ದೌಬಶಲಾವನುಾ ಹಳಿದು,

ದ ೀವತ ಗಳನುಾ ನಿನಾ ದಾಸರನಾಾಗಿ ಮಾಡಿಕ ೂೀ, ನಿೀನು ಲ ೂೀಕ ಲ ೂೀಕವನುಾ ಗ ದುು ಲ ೂೀಕಪಾಲನು ಎಿಂದು

ಅನುಸಿಂಧ್ಾನ ಮಾಡಿದನು. ದ ೀವತ ಗಳ ಲಿ ನಿನಾ ದಾಸರನಾಾಗಿ ಒಪಿಪಕ ೂೀ ಎಿಂದು ನುಡಿದರು.

ಇಿಂದಾರದಿದ ೀವತ ಗಳ ಲಿರೂ ನಿನಾ ದಾಸರಾಗಲ್ಲ ಎಿಂದು ಹ ೀಳಿದರು. ಹಾಗ ಯೆೀ ನಾರದಾದಿ ಬರಹಸಪತ್ತಗುರು
ದ ೀವತ ಗಳು ಇಿಂದಾರದಿಗಳು ರಾವಣನಲ್ಲಿ ವಧ್ ೀರ್ರಾಗಿ ಅವನಿಗ ವಧ್ ೀರ್ತ ರ್ನಾಪಿಶಸ ಅವನ ಕ ೈಿಂಕರ್ಶ

ದಾಸರಾಗುರ್ ರ್ ಿಂದು ನಿರ್ ೀದನ ರ್ನಿಾರ್ುತ, ಇಿಂದಾರದಿ ದ ೀವತ ಗಳು ರಾವಣನ ದಾಸಾವನುಾ ಒಪಿಪಕ ೂಿಂಡು

ವಧ್ ೀರ್ರಾದರು. ಇಿಂದರನನುಾ ಸ ರ ಯಿಂದ ಬಿಡಿಸಕ ೂಿಂಡರು. ಇಿಂದಾರದಿ ದ ೀವತ ಗಳು, ಅಷ್ಟವಸುಗಳು

ಶರೀಮನಾಾರಾರ್ಣನನುಾ ನ ೂೀಡಲ್ಲಕ ಾ ರ್ ೈಕುಿಂಠಕ ಾ ಹ ೂೀಗಿ, ಲಕ್ಷ್ಮೀನಾರಾರ್ಣರನುಾ ನಾನಾ ರಾಗದ ಸುತತ್ತ-

ಸ ೂತೀರ್ರಗಳಿಿಂದ ಪರಸನಿಾೀಕರಿಸಕ ೂಿಂಡು, ರ್ಮಮ ದುುಃಖ-ಕಷ್ಟಗಳನುಾ ಹ ೀಳಿಕ ೂಿಂಡರು. ಲಕ್ಷ್ಮೀಸಹರ್ಲ ೀ ದರುರ್ನವರ್ತ

ಶರೀಮನಾಾರಾರ್ಣನು ಇಿಂದರನ ಸಹರ್ಲ ೀ ಇಿಂದಾರದಿದ ೀವತ ಗಳಿಗ ಅಭರ್ವರ್ುತ, ನಿೀರ್ ಲಿರೂ ಭೂಲ ೂೀಕದಲ್ಲಿ

ಕಪಿಗಳಾಗಿ ಹುಟಿಟರಿ, ನನಗ ಸಹಾರ್ ಮಾಡಿರಿ, ನಾನು ಮನುಕುಲದಲ್ಲಿ ಜನಿಮಸ ಶರೀರಾಮನಾಗಿ ಜಗನಾಮಯೆೀ

ಸೀತ ಸಹರ್ಲ ೀ ನಿನಾ ಸಹಾರ್ವನುಾ ಪಡ ರ್ುತ ತೀನ . ಈಗಲ ನಿೀವು ಭೂಲ ೂೀಕದಲ್ಲಿ ಕಪಿಗಳಾಗಿರಿ ಎಿಂದು

ಹರಸದನು. ಅಿಂತ ಯೆ ಇಿಂದಾರದಿ ಮೂವರ್ೂಮರು ಕ ೂೀಟಿ ದ ೀವತ ಗಳು ಭೂಲ ೂೀಕದಲ್ಲಿ ಕಪಿಗಳಾದರು. ಅಿಂತ ಯೆ

ಹರ್ುತ ವಷ್ಶಗಳು ಸಿಂದು ಹ ೂೀದವು.

ಸೀತಾದರ್ಶನ ನಾಲಾನ ರ್ ಅಧ್ಾಾರ್ ಸಿಂಪೂಣಶಿಂ

 ಸೀತಾ ದರ್ಶನ ಐದನ ರ್ ಅಧ್ಾಾರ್

ರಾವಣನು ಲಿಂಕ ರ್ಲ್ಲಿ ಸುಖ ಭ ೂೀಜನವನುಾ ಮಾಡಿ ತಾನ ೀ ರ್ಿಂದ ರ್ನಾ ಸರೀರ್ರನುಾ ನ ೂೀಡುವುದಕಾಾಗಿ ಅರ್ತ

ಇರ್ತ ತ್ತರುಗಾಡುತಾತ ಹ ೂರಟಿದುನು. ಅಿಂರ್ುಃಪುರದ ಸರೀರ್ರ ಲಿ ರ್ಮಮವರನುಾ ಕಳ ದುಕ ೂಿಂಡು ದುುಃಖರ್ಪತರಾಗಿ

ಮೂಗು-ಬಾಯ, ಕಣುುಗಳ ಲಿ ಊದಿ ಹ ೂೀಗಿ, ದ ೂಡಡದಾಗಿ ವಕಾರಗ ೂಿಂಡಿದುವು. ಯಾರನುಾ ನ ೂೀಡಿದರೂ

ಗರಬಡಿದಿಂತ ರ ೂೀದಿಸುತ್ತತದುರು. ಹ ದರಿ ನಡುಗುತ್ತತದುರು. ಮಿಂಡ ೂೀದರಿರ್ು ಸರೀರ್ರನಾರಿರ್ು

ರ್ಾರಾಿಂಗನ ರ್ರನುಾ ಮಾರ್ರ ರಾವಣನ ಅಿಂರ್ುಃಪುರದ ರ್ೃಿಂಗಾರ ಸೌಧದಲ್ಲಿಯೆೀ ಬಿಂಧಿಸಡುವಿಂತ ಚಾರರಿಗ ಆಜ್ಞ

ಮಾಡಿದುಳು. ರಾವಣನು ಮಜೆನಗೃಹದ ಅಿಂರ್ಪುರವನುಾ ಸ ೀರಿ ಇಪಪರ್ುತ ಕಣುುಗಳಿಿಂದಲೂ ಕ ಿಂಗಡ ರ್ನುಾ ಸುರಿಸ,

ಈ ಸರೀರ್ರನುಾ ಈ ಸೌಧದಲ ಿೀಕ ಬಿಟ್ಟರು? ಎಲಿರೂ ವಕಾರ ದಾಡ ಗಳಿಿಂದ ಕೂಡಿದವರು ಎಿಂದು ನುಡಿದು

ಗಜಶಸದನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಮಿಂಡ ೂೀದರಿರ್ ದಾಸರ್ರು-ಪರಭುರ್ ೀ, ಲಿಂಕಾಸಾಮಾರಜ್ಞಿ ಮರ್ುತ ರ್ುವರಾಜರು

ಇವರನುಾ ಇಲ್ಲಿಯೆೀ ಬಿಂಧಿಸದಾುರ . ಅವರ ರ್ಮಮ ಸಾಿಂತ್ತಕ ರ್ಲ್ಲಿ ನಮಗ ಆಜ್ಞ ಮಾಡಿದಾುರ . ಇಲ್ಲಿಯೆೀ ಇವರನುಾ

ರಕ್ಷ್ಸಕ ೂಿಂಡಿರಲು ನಮಗ ತ್ತಳಿಸದಾುರ ಎಿಂದು ಪರಿಚಾರಿಗ ಯೀವಶಳು ನುಡಿದು ಭಿನಾವಸದಳು. ಸಿಂರ್ುಷ್ಟನಾದ

ರಾವಣನು ಪಾವೀಟಿಗಳನ ಾೀರಿ ಮೀಲ ಹ ೂೀದನು. ಇದನುಾ ನ ೂೀಡಿದ ಮಿಂಡ ೂೀದರಿರ್ ಪರಿಚಾರಿಕ ರ್ರು

ಮಿಂಡ ೂೀದರಿ ಬಳಿಗ ಬಿಂದು, ರ್ಮಮ ಸಾಮಾರಜ್ಞ ರ್ನುಾ ಕಿಂಡು, ದ ೂರ ರ್ು ಅಿಂರ್ುಃಪುರಕ ಾ ಬಿಂದಿದುರು ಎಿಂದು

ಪಾವೂಟಿಗ ಗಳನ ಾೀರಿ ಮೀಲ್ಲನ ಅಿಂರ್ುಃಪುರಕ ಾ ಹ ೂೀಗಿರುವರ ಿಂದು ತ್ತಳಿಸದರು. ಮಿಂಡ ೂೀದರಿರ್ ಉರ್ತಮರ

ಮಾನ ರಕ್ಷರ್ ಆಯತ ಿಂದು ತ್ತಳಿದಳು. ರಾವಣನ ಅಿಂರ್ುಃಪುರದಲ್ಲಿ ರಾವಣನು ನ ೂೀಡಿದ ಪರಿಚಾರಿಕ ರ್ರು, ರ್ಮಮ

ಸಾಮಾರಜ್ಞಿರ್ಲ್ಲಿಗ ಬಿಂದು, ದ ೂರ ಗಳು ಅಿಂರ್ುಃಪುರಕ ಾ ಬಿಂದಿರುವರ ಿಂದು ತ್ತಳಿಸ ನುಡಿದರು. ಅಿಂತ ಯೆೀ

ಮಿಂಡ ೂೀದರಿರ್ು ಭ ೂೀಜನವನುಾ ತ್ತೀರಿಸ ಪಿೀತಾಿಂಬರವನುಾ ಅದಕ ೂಪುಪವಿಂತ ಕುಪುಪಸ ಧರಿಸ, ಕಸೂತರಿ ತ್ತಲಕ

ಅರಿಶನ-ಕುಿಂಕುಮಗಳನಿಟ್ುಟ ಮೀಲ ತ್ತತ ಮುಡಿರ್ನುಾ ಕಟಿಟ, ನಾನಾ ರ್ರದ ನಗ-ನಾಣಾಗಳ ವಜರ, ರ್ ೈಢ್ೂರ್ಶ,

ರರ್ಾಮಾಲ ಗಳನುಾ ಧರಿಸ, ಮಿಂದಲ ಬಟ್ುಟ, ನ ತ್ತತ ಸಿಂಗಾರ ಮುಡಿಗ ಗಳನುಾ ಧರಿಸ, ಕ ೈ ಕಿಂಕಣ, ತ ೂೀಳುಬಿಂದಿ,

ಅಸತಕಿಂಕಣ, ಬ ರಳು ಉಿಂಗುರವನುಾ ಧರಿಸ, ಸ ೂಿಂಟ್ಕ ಾ ವಡಾಾಣ, ಗ ಜ ೆ, ಕಾಲಿಂದುಗ , ಕಾಲುಿಂಗುರವನುಾ ಧರಿಸ,

ಇಿಂದರನಧ್ಾಶಿಂಗಿಯೀ, ಹರನ ಸತ್ತಯೀ ಎಿಂಬಷ್ುಟ ಸೌಿಂದರ್ಶವನ ಾೀ ಪಡ ದು, ರಾವಣ ಸತ್ತರ್ು ಸರ್ಾಶಿಂಗ

ಸುಿಂದರಿಯಾಗಿ, ರಾವಣನಲ್ಲಿಗ ಹ ೂೀಗುವ, ಕಸೂತರಿ ಲ ೀಪನ, ಗಿಂಧ-ಪುಷ್ಪಗಳನುಾ ಬಿಂಗಾರದ ಹರಿರ್ಾಣದಲ್ಲಿ

ಸದಧಗ ೂಳಿಸುವಿಂತ ರ್ನಾ ಪರಿಚಾರಿಕ ಗ ಹ ೀಳಿದಳು. ರಾವಣನ ಅಿಂರ್ುಃಪುರದಲ್ಲಿ ಹ ೂಸದಾಗಿ ಬಿಂದಿರುವ ಸರೀರ್ರು

ಒಬ ೂಬಬಬರು ದುುಃಖಿಸುತಾತ ಒಬಬರಿಗ ೂಬಬರು ಸಾಿಂರ್ಾನಗ ೂಳಿಸುತಾತ ಇದುರು. ಸಾವಶಭೌಮನ

ಅಿಂರ್ುಃಪುರದಾಗಮಾನವನುಾ ಕಿಂಚುಕಿಗಳು ಡಿಂಗುರ ಸಾರಿದುರು. ಅಲ್ಲಿಯೆ ದಾಸರ್ರಿಗೂ, ದಾಸರಿಗೂ ಮೊದಲ

ತ್ತಳಿದಿರುವದರಿಿಂದ ಸಾಣಶಮರ್ರ್ಾದ ನೂರು ಪಾವಟಿಗ ಗಳನ ಾೀರಿಯೆೀ ಮೀಲುಪಪರಿಗ ರ್ನುಾ ಸ ೀರಬ ೀಕಾಗಿದು
ದರ್ಗಿರೀವನು ನ ೂೀಡಿದರ ಎಿಂದು ಪರತ್ತಯಿಂದು ಪವಟಿಗ ಗಳ ಎರಡು ಕಡ ರ್ಲ್ಲಿರ್ೂ ಪೂವಶ ಸೂಚನ ರ್ಿಂತ

ವಿಂಜ ರಗನುಾ ತ ಗ ದು (ಧೂಳು-ಕಸಗಳನುಾ) ಹ ೂಡ ದು ಸಾಚಛಗ ೂಳಿಸಲಾಗಿರ್ುತ. ಒಿಂದ ೂಿಂದು ಪಾವಟಿಗ ರ್ಲೂಿ

ದಿೀಪವಟ್ುಟ ಪರಕಾರ್ಮಾನರ್ಾದ ಬ ಳಕಿನ ಕಿಿಂಡಿರ್ನುಾ ಮಾಡಿಸದುರು. ದರ್ಗಿರೀವನು ಒಿಂದ ೂಿಂದ ೀ

ಪಾವಟಿಗ ರ್ನ ಾೀರಿ ನಡ ದನು. ಸಜೀವರ ಸಾಲ್ಲನಲ್ಲಿಯೆೀ ಸಾಣಶಕಾಿಂತ್ತಯಿಂದ ೂಪಿಪ ನಿರ್ಮಗ ೂಿಂಡಿದ ನಿೀರ ರ್ರು
ಗಾರ್ರವಲಿಂಬನದಲ್ಲಿ ಹರಿದ ದಾರದ ಮುರ್ತನುಾ ಸುರಿದು ಹೂವನಾಕೃತ್ತರ್ ಸರೀರ್ರನುಾ ಸೀಸಕ ಾ ಆಿಂರ್ು ನಿಲ್ಲಿಸದ

ಸರೀರ್ರ ಒತ್ತತನಲ್ಲಿಯೆ ಸರೀರ್ರ ಹಿಂದಿಟ್ುಟ ದರ್ಗಿರವನು ಮೀಲುಪಪರಿಗ ರ್ನ ಾೀರಿದನು. ಎರ್ತರರ್ಾದ ಶಖರದ

ಅಿಂರ್ುಃಪುರವನುಾ ರಾವಣನು ಪರರ್ ೀರ್ ಮಾಡಿದನು. ಅಲ್ಲಿ ಬಹಳ ಮಿಂದಿ ರ್ಾರಾಿಂಗನ ರ್ರು ಕಸೂತರಿ ಗಿಂಧ

(ಅರ್ತರು) ಚಿಂದನಗಳನುಾ, ಪರಿಮಳ ದರವಾಗಳನುಾ ಅರಸನ ಮೈಗ ಲ ೀಪಿಸದರು. ಅದರಿಿಂದ ರಾವಣನ ರ್ರಿೀರವು

ಸುಗಿಂಧ ಪುಷ್ಪ ಸುರ್ಾಸನ ರ್ನುಾ ಸ ೂಗಸಾಗಿ ಪರಿಮಳವು ಸೂಸ ಬರುವಿಂತಾಯರ್ು. ಶ ಾೀರ್-ಚಾಮರವನುಾ

ಬಿೀಸ ಮೃದುರ್ಾಗಿ ರಾವಣನಿಗ ರ್ಿಂಪುಗ ೂಳಿಸದರು. ಸಾವಶಭೌಮನ ಮೈ-ಕ ೈಗಳನ ಾ ಆಧರಿಸ, ಆನಿಸ, ಕರ ದು

ರ್ಿಂದು ಸುಖಾಸನರ್ಾದ (ಪಲಿಿಂಗ) ಮಿಂಚದ ಮೀಲ ಕುಳಿಿರಿಸದರು. ದರ್ಗಿರವನ ಇಪಪರ್ುತ ಕ ೈಗಳನುಾ ಎರಡ ರಡು

ಸರೀರ್ರಿಂತ ನಲವರ್ುತ ಮಿಂದಿ ಸರೀರ್ರು ಹ ಗಲನ ಾೀರಿಸ ಆನಿಸ ನಿಿಂರ್ುಕ ೂಿಂಡರು. ಹರ್ುತ ಮಿಂದಿ ಸರೀರ್ರು

ಹ ಗಲನ ಾೀರಿದ ದರ್ಮುಖನ ಕಾಲುಗಳನುಾ ಬ ೀರ ಯೆ ಇರುವ ಸರೀರ್ರು ಹರ್ುತ ಮಿಂದಿ ಮೃದುರ್ಾಗಿ ಒರ್ುತತ್ತತದುರು.
ಇನ ೂಾಿಂದು ಗುಿಂಪಿನ ಸರೀರ್ರು ಹರ್ುತ ಮಿಂದಿರ್ರು ತಾಿಂಬೂಲವನುಾ ಮಡಿಸ ದರ್ಮುಖನ ಹರ್ುತ ಬಾಯಗ

ಇಟ್ುಟ ಬಳಿರ್ಲ್ಲಿ ನಿಿಂರ್ುಕ ೂಿಂಡರು. ಸಾವಶಭೌಮನ ಕಟಾಕ್ಷವು ಯಾರ ಮೀಲ್ಲದ ಯೀ ಎಿಂದು ಹಲವರ ಣಿಸದರ ,

ನಮಮ ಗತ್ತಯೆೀನ ೂೀ ಎಿಂದು ಇನುಾ ಕ ಲವರು ಚಿಿಂತ್ತಸುತ್ತತದುರು. ರಾವಣನು ಒಬ ೂಬಬಬಳನುಾ ಸರೀರ್ನುಾ

ಒಬ ೂಬಬಬರಾಗಿ ಅಪಾದಮಸಾಕದಿಿಂದ ನ ೂೀಡುತ್ತತದುನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ರ್ನಾ ರ್ ೈಭವವನ ಾಣಿಸ ತಾನ ೀ ಹಗಿಿಹ ೂೀದನು.
ಅಿಂತ ಯೆೀ ಪರಿಚಾರಿಕ ಯಿಂದಾವರರ್ಳಾಗಿ ಮಹಾರಾಜ್ಞಿ ಮಿಂಡ ೂೀದರಿರ್ು ರ್ನಾ ಘನತ ಗ ೂಪುಪವಿಂತ ರಾವಣನಲ್ಲಿಗ

ಬಿಂದು ರಾವರ್ಾಸುರನ ಮುಿಂದ ನಿಿಂರ್ುಕ ೂಿಂಡಳು. ಆಗಲ ದರ್ಗಿರವನನುಾ ಆವರಿಸ, ಆದರಿಸ ನಿಿಂರ್ ಸರೀರ್ರು

ದೂರ ಸರಿದರು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ವಲಾಸನಿರ್ರ ಲಿರೂ ರಾವಣನನುಾ ಬಿಟ್ುಟ ದೂರ ಸರಿದು ನಿಿಂರ್ರು.

ವಲಾಸನಿರಾದರೂ ಮಹಾಪತ್ತವರತ ಮಿಂಡ ೂೀದರಿರ್ನುಾ ಕಿಂಡು ರಾವಣನನುಾ ಬಿಟ್ುಟ ದೂರ ನಿಿಂರ್ರು.

ರಾವಣನು ಮಿಂಡ ೂೀದರಿಯೆೀ ಪತ್ತಗ ಭೂಷ್ಣಳ ಿಂದು ತ್ತಳಿದು ಮಿಂಡ ೂೀದರಿರ್ ಸ ೂಬಗು-ಸೌಿಂದರ್ಶವನುಾ

ಕಣುತಿಂಬಿಕ ೂಿಂಡನು. ಮಿಂಡ ೂೀದರಿರ್ು ಪತ್ತರ್ ಪಾದಕ ಾರಗಿ ಪಾದವನೂಾ ಕಣಿುಗ ೂತ್ತತಕ ೂಿಂಡಳು. ಅಿಂತ ಯೆ ಆ

ಸರೀರ್ರ ಲಿರೂ ಮಿಂಡ ೂೀದರಿ ಭಾಗಾವನುಾ ನ ೂೀಡಿರಿ, ಸಾಣಶಲಿಂಕ ರ್ ಸಾಮಾರಟ್ನ ಪತ್ತಾರ್ು, ಅವಳ
ಸಾಮಾರಜ್ಞಿಯಾಗಿಯೆೀ ಇದುಳು. ರಾಜಾವನುಾ ಆಳುತಾತಳ . ಅಸಾಮಾನಾ ಜ್ಞಾನಿರ್ೂ, ಆಲಸಾವಲಿರ್ ಿಂದು

ರ್ಮಮರ್ಮೊಮಳಗ ಪಿಸುಮಾತ್ತನಲ್ಲಿ ನುಡಿದು ಅಸೂಯೆಪಟ್ಟರು. ಅವರ ಲಿರ ಮುಖವು ತ ೀಜಸುನುಾ

ಕಳ ದುಕ ೂಿಂಡಿರ್ು. ಮಿಂಡ ೂೀದರಿರ್ು ರ್ನಾ ಪತ್ತರ್ ಮುಿಂದ ನಿಿಂರ್ು ಅಲ್ಲಿ ನ ರ ದ ಸರೀರ್ರನುಾ ಕಣುತಿಂಬಾ

ನ ೂೀಡಿದಳು. ದ ೀರ್ ದ ೀರ್ದಿಿಂದ ರ್ಿಂದ ಸರೀರ್ರನುಾ ಕಿಂಡು ಅಯಾೀ, ಅಕಟ್ಕಟಾ ಇವರ ಸಾತ್ತಯೆೀ

ಎಿಂದುಕ ೂಿಂಡಳು. ಹಾಗ ಯೆೀ ಪರಮ ಶವನ ಪರಸಾದವನುಾ ರ್ನಾ ಪತ್ತರ್ ನ ೂಸಲ್ಲಗಿಟ್ಟಳು. ತಾನ ಮಾಡಿದ

ಶರ್ಾಚಶನ ರ್ ಪರಸಾದವನುಾ ರಾವಣನ ಮುಡಿಗಿಟ್ುಟ ಗಿಂಧ-ಕುಿಂಕುಮವನುಾ ನ ೂಸಲ್ಲಗಿಟ್ಟಳು. ಪಾದಕ ಾರಗಿದಳು.

ರಾವಣನು ಮಿಂಡ ೂೀದರಿರ್ನ ಾೀ ನ ೂೀಡುತ್ತತದುನು. ಪರಿಚಾರಿಕ ರ್ನುಾ ಹತ್ತತರ ಕರ ದುಕ ೂಿಂಡು ಅವಳ ಬಳಿರ್ಲ್ಲಿ

ನಿಿಂರ್ು ಬಿಂಗಾರ ಹರಿರ್ಾಣದ ಹೂವು, ಅಕ್ಷತ , ಗಿಂಧ ಒಿಂದ ೂಿಂದಾಗಿ ರ್ನಾ ಕ ೈರ್ಲ್ಲಿ ಕ ೂಡಬ ೀಕ ಿಂದು

ತ್ತಳಿಸದಳು. ಆ ಪರಿಚಾರಿಕ ರ್ು ಮಿಂಡ ೂೀದರಿರ್ ಒತ್ತತನಲ್ಲಿ ನಿಿಂರ್ು ಬಿಂಗಾರದ ಹರಿರ್ಾಣದಲ್ಲಿಟ್ುಟಕ ೂಿಂಡು

ಮಲ್ಲಿಗ ರ್ ಅರಳನುಾ ಬ ೂಗಸ ಕ ೈರ್ಲ ಿತ್ತತ ಮಿಂಡ ೂೀದರಿಗ ಕ ೂಟ್ಟಳು. ಅವಳು ರ್ನಾ ಪತ್ತರ್ ಹರ್ುತ ಶರದ

ಮೀಲ ಪರತ ಾೀಕ ಪರತ ಾೀಕರ್ಾಗಿ ಸುರಿದಳು. ಗಿಂಧ-ಚಿಂದನ ಕುಿಂಕುಮವನಿಾಟ್ಟಳು. ಶವನಕ್ಷತ ರ್ನುಾ ಬಾಯಗಿಟ್ಟಳು.

ಕ ಳಗ ಬದು ಇರುವ ಮಲ್ಲಿಗ ಅರಳ ೂಿಂದನುಾ ರ್ನಾ ಮುಡಿಗ ೀರಿಸದಳು. ಕ್ಷಣಕಾಲ ದರ್ಮುಖವನುಾ ದೃಷಿಟಸ

ಒಿಂದ ೂಿಂದ ಮುಖವನುಾ ನ ೂೀಡಿದಳು. ದಶಾನನವನುಾ ದೃಷಿಟ ಇಟ್ುಟ ನ ೂೀಡಿದಳು. ಲಿಂಕ ೀರ್ಾರನ ಪಕಾದಲ್ಲಿಯೆೀ

ಮಿಂಡಿಸ ಕುಳಿರ್ುಕ ೂಿಂಡಳು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಮಣಿದು ನಮಸಾಾರ ಮಾಡಿದಳು. ಮಿಂಡ ೂೀದರಿರ್ ರ್ನಾ ಮೃದುರ್ಾದ

ಹಸತದಿಿಂದ ರ್ನಾ ಪತ್ತರ್ ಎದ ರ್ನುಾ ಸವರಿದಳು. ರ್ನಾ ಸ ರಗಿನ ರ್ುದಿರ್ಲ್ಲಿ ಗಾಳಿಹಾಕಿ ಒರಸದಳು.

ಮಿಂಡ ೂೀದರಿರ್ು ರಾವಣನ ಮುಖವನೂಾ ನ ೂೀಡಿ ನಗುತಾತ, ಸಾಾಮಿ ನಿಮಮನುಾ ದಿನ ದಿನವೂ ನ ನ ಸಕ ೂಿಂಡು

ಪರಮಶವನನುಾ ಅಚಿಶಸ, ನನಾರಸನನೂಾ ಕಾಪಾಡು, ನನಾ ಸೌಭಾಗಾದ ಸರಿರ್ನುಾ ಕಾಪಾಡ ಿಂದು

ಬ ೀಡಿಕ ೂಿಂಡ ನು ಎಿಂದು ಪತ್ತರ್ ಮುಖವನುಾ ಸವರಿದಳು. ದರ್ಗಿರವನ ಇಪಪರ್ುತ ಹಸತಗಳು ಮಿಂಡ ೂೀದರಿರ್ನುಾ

ಅಪಿಪಕ ೂಿಂಡು ಮುಿಂಗುರಳನುಾ ನ ೀವರಿಸರ್ು. ಈ ಸಮರ್ವನಾರಿರ್ ಮಿಂಡ ೂೀದರಿರ್ು ರ್ನಾ ಪತ್ತರ್ ಕ ೈಹಡಿದು

ರ್ನಾ ರ್ರ್ನಗೃಹಕ ಾ ಕರ ರ್ಿಂದು ರ್ನಾ ಹಿಂಸದೂಲ್ಲಕಾಪರ್ಶಿಂಕದಲ್ಲಿ ಕುಳಿಿರಿಸದಳು. ಅಮೃತಾಬಿುರ್ ಕಡಲ

ನ ೂರ ಗಳಿಂತ ರ್ನಾ ಶ ಾೀರ್ ಚಾಮರವನ ಾತ್ತತ ಬಿೀಸ ರ್ಿಂಪುಗ ೂಳಿಸದಳು. ಲಿಂಕ ೀರ್ಾರನ ಅಿಂರ್ಸತಗ ರ್ಕಾಿಂತ

ಮಿಂಡ ೂೀದರಿರ್ು ರೂಪಲಾವಣಾವೂ ಒಪುಪವಿಂತ್ತರ್ುತ. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಲಿಂಕ ೀರ್ಾರನಿಗ ೀ ಅವಳ ಸೌಿಂದರ್ಶರ್ ೀ

ಒಪಿಪಕ ೂಿಂಡಿರ್ು. ಮಾಯಾಸುರನ ಪುತ್ತರಯಾದರೂ ಅಪುರ ರ್ ಪುತ್ತರರ್ೂ ಮಿಂಡ ೂೀದರಿರ್ ತಾಯ ರಾಕ್ಷಸನನ ಾೀ
ವರಿಸದರೂ ಒಳ ಿರ್ ರ್ಪಸುನಲ್ಲಿಯೆೀ ಮಿಂಡ ೂೀದರಿರ್ ತಾಯಯೆೀ ತ ೂಡಗಿ ಪತ್ತರ್ು ಅವಳನ ಾ ಬಿಟ್ುಟ ರ್ನಾ

ಪುತ್ತರಯಿಂದಿಗ ಬ ೀರ ಡ ರ್ಲ್ಲಿ ರ್ಾಸಸತ ೂಡಗಿದುನು. ಆದರ ಮಿಂಡ ೂೀದರಿರ್ ಯಾರಿಗೂ ತ ೂಿಂದರ ಯಾಗದ
ರಿೀತ್ತರ್ಲ್ಲಿ ಉಮಾರ್ಿಂಕರನನುಾ ಪೂಜಸ ಸಮರ್ವರಿರ್ು ರ್ಪಸುನುಾ ಮಾಡುತ್ತತದುಳು. ಮಿಂಡ ೂೀದರಿರ್

ರ್ಿಂದ ರ್ು ಹ ೀಮಯೆಿಂಬ ಸೌಿಂದರ್ಶದಿಿಂದ ಕೂಡಿದ ಅಪುರ ರ್ನುಾ ವರ್ಾಹರ್ಾಗಿದುನು. ಒಿಂದು ಸಾವರ
ವಷ್ಶಗಳ ಹಿಂದ ಯೆೀ ರಾಕ್ಷಸ ಶಲ್ಲಪ ಮಯಾಸುರನು ಬರಹಮನನುಾ ಕುರಿರ್ು ರ್ಪಸುನುಾ ಮಾಡಿ ರ್ುಕರಧನವನ ಾಲಿ

ವರರ್ಾಗಿ ಪಡ ದು ಹ ೀಮಯೆಿಂಬ ಅಪುರ ರ್ನುಾ ವರ್ಾಹ ಮಾಡಿಕ ೂಿಂಡು ಬಹಳ ಕಾಲ ಸುಖರ್ಾಗಿದುನು.
ಮಯಾಸುರನಿಗೂ ಇಿಂದರನಿಗೂ ರ್ುದಧರ್ಾಗಿ ಇಿಂದರನ ವಜರಹತ್ತರ್ನುಾ ತಾಳಲಾರದ ಮಯಾಸುರನೂ
ಹ ೀಮರ್ಲ್ಲಿ ಹುಟಿಟದ ಪುತ್ತರ ಮಿಂಡ ೂೀದರಿರ್ನುಾ ಕರ ದುಕ ೂಿಂಡು ಓಡಿ ಅವರ್ುಕ ೂಳುಿತಾತ ಇರುರ್ಾಗಲ ಓಡ ೂೀಡಿ
ಹ ೂೀಗುತಾತ ವರ್ಾಹದ ಕನ ಾ ಮಿಂಡ ೂೀದರಿಗ ರಾವಣನ ದುರಾಗಿ ಸೌಿಂದರ್ಶದ ಖನಿರ್ೂ ಸಕಿಾದಿಂತ

ಭಾಸರ್ಾಗಿ, ದರ್ಮುಖನ ೀ ಕನಾಾತ್ತಶಯಾಗಿ ನಿಿಂತ್ತರುರ್ಾಗ ರ್ುಕಾರಚಾರ್ಶರ ರಾವಣ ಮಿಂಡ ೂೀದರಿ ವರ್ಾಹ

ಮಾಡಿಸದರು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಸತ್ತಪತ್ತಗಳ ೂಿಂದಾಗಿ ಸಿಂರ್ಸರ್ಾಗಿದುರು. ಮಿಂಡ ೂೀದರಿರ್ೂ ಪರಮ ಪತ್ತವರತ ಯಾಗಿ

ಪತ್ತಯೆೀ ದ ೀವರ ಿಂದು ನಿಂಬಿದವಳು. ಮಿಂಡ ೂೀದರಿರ್ು ರ್ನಾ ಪತ್ತರ್ನುಾ ಪರ್ಶಿಂಕದಲ್ಲಿ ಕುಳಿಿರಿಸ
ಅಘಾಶಪಾದಾಗಳನುಾ ಮಾಡಿ ಹ ೂನಾಚಿಶಸ ರ್ನಾ ಪತ್ತಗ ಆರತ್ತರ್ನುಾ ಮಾಡಿ ಅವನ ಪಾದವನುಾ ಕ ೈವಸರದಿಿಂದ

ರ್ುಚಿಗ ೂಳಿಸ ಪತ್ತದ ೀವನ ಒತ್ತತನಲ್ಲಿಯೆೀ ಕುಳಿರ್ುಕ ೂಿಂಡಳು. ಬಹಳ ವಷ್ಶಗಳಿಿಂದಲ ೀ ದಿಂಪತ್ತ ಸಾಿಂಗರ್ಾಗಳನುಾ

ಕಳ ದುಕ ೂಿಂಡು, ಈಗ ಒಿಂದಾಗಿ ಕುಳಿರ್ು, ರ್ಮಮ ದಿನನಿರ್ಾದ ಸಾಹಸ, ಶೌರ್ಶ, ಸಿಂಪರ್ತನುಾ ಕುರಿರ್ು

ರಾವರ್ಾಸುರನು ರ್ನಾ ಪತ್ತಾರ್ಲ್ಲಿ ನಿರ್ ೀದಿಸಕ ೂಿಂಡನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಪರ್ಶಿಂಕದಲ್ಲಿ ರ್ರ್ನ ಮಾಡಿ ನಿದ ು

ಹ ೂೀದರು. ಬ ಳಿಿಚುಕಿಾ ಅಿಂಗಳಕ ಾ ಬಿಂದಾಗ ಎಚಚರಗ ೂಿಂಡ ರಾವಣ ಮಿಂಡ ೂೀದರಿರ್ರು ರಾವಣನು

ಸಿಂಪತ್ತತನ ೂಿಂದಿಗ ರ್ನಗ ಒದಗಿ ಬಿಂದ ಶಾಪದ ಕುರಿರ್ು ಹ ೀಳಿದನು. ರ್ ೀದವತ್ತ ನಿಂದಿಕ ೀರ್ಾರರ ಶಾಪವನುಾ,

ನಳಕೂಬರನ ಶಾಪವನುಾ, ರ್ನಾ ಸತ್ತರ್ಲ್ಲಿ ನಿರ್ ೀದಿಸಕ ೂಿಂಡನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಅರಣಾರಾಜನ ಶಾಪವನೂಾ

ತ್ತಳಿಸದನು. ದಿಗಿಾಜರ್ದ ಸಿಂದಭಶದಲ್ಲಿ ಸಿಂಪರ್ುತ, ಶಾಪ ಎರಡು ಮಿಂಡ ೂೀದರಿಗ ಬ ೀಸರರ್ ಆಯರ್ು.
ದಿಗಿಾಜರ್ದ ಸಿಂಪೂಣಶ ವೃತಾತಿಂರ್ವನುಾ ಪತ್ತರ್ ಮುಖದಲ್ಲಿಯೆೀ ಕ ೀಳಿ ತ್ತಳಿದ ಮಿಂಡ ೂೀದರಿರ್ು ರ್ನಾ ಪತ್ತರ್
ನಿೀಚ ಪರವೃತ್ತತಯಿಂದ ಒದಗಿ ಬಿಂದ ಶಾಪದ ವಚಾರವನ ಾೀ ಮನಸುಗ ರ್ಿಂದುಕ ೂಿಂಡು ಬಹಳ ನ ೂಿಂದುಕ ೂಿಂಡು

ಕಣಿುೀಮಿಶಡಿದಳು. ಬಹಳರ್ಾಗಿ ಮಿಂಡ ೂೀದರಿರ್ು ದುಖಿಸದಳು. ರ್ನಾ ಧಮಶಪತ್ತಾಯೆೀ ಉಮಮಳಿಸ

ದುುಃಖಿಸರುವುದನುಾ ಕಿಂಡು ದರ್ಗಿರವನು ಅಿಂತ ಯೆೀ ವಾಸನ ಪಟ್ಟನು. ಸಾಲಪಹ ೂರ್ುತ ಸುಮಮನಿದುು

ಸತ್ತಪತ್ತಗಳಿಬಬರೂ ಮೌನರ್ಾಗಿದುರು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಮಿಂಡ ೂೀದರಿರ್ು ಮೌನ ಮುರಿದು ರ್ನಾರಸನ ಪಾದವನುಾ

ಹಡಿದುಕ ೂಿಂಡು ಅರ್ಾಿಂರ್ ಭರ್-ಭಕಿತರ್ನುಾ ವಾಕತಪಡಿಸ ಮುಗಧತ ರ್ನ ಾೀ ತ ೂೀರಿ, ಸಾಾಮಿ, ನಿಮಮ ನಿೀಚರ್ನದ

ಕೃರ್ಾದಲ್ಲಿ ಬಿಂದ ೂದಗಿದ ಶಾಪವಿಂರ್ೂ ಪಾರರ್ ೀ ಇಲಿ. ಇನಾಾದರೂ ಇಿಂರ್ಹ ಕೃರ್ಾಗಳನುಾ ಬಿಟ್ುಟ ಬಿಡಬ ೀಕು
ಎಿಂದು ಕಣಿುೀಸುಶರಿಸದಳು. ಇಿಂರ್ಹ ಕೃರ್ಾವನುಾ ಬಿಟ್ುಟ ಬಿಡಿರಿ ಎಿಂದು ಮತ ತ ಮತ ತ ಪಾರರ್ಥಶಸಕ ೂಿಂಡಳು.

ರಾವರ್ ೀರ್ಾರನಿಗ ಒಪಿಪಗ ಆಯತ ೂೀ ಇಲಿವೀ ಅಿಂರ್ು ಮೌನದಿಿಂದಲ ಇದುನು. ರಾವರ್ ೀರ್ಾರನ ಮೌನರ್ಾದನು.

ಮತ ತ ಮಹಾರಾಜ್ಞ ಯೆೀ ಮಾತಾಡತ ೂಡಗಿದಳು. ರಾತ್ತರರ್ು ಹರಿದು ಬ ಳಕು ಚ ಲ್ಲಿರ್ು. ದ ೈರ್ಾ ಸಾಮಾರಜಾದ
ಸಾಮಾರಟ್ನು ರ್ನಾ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಅಮೃರ್ ಗಳಿಗ ಎಿಂಬಿಂತ ದಾಿಂಪರ್ಾ ಸುಖದ ಪೂರ್ಾಶನಿಂದವನುಾಿಂಡು ರ್ನಾ

ಧಮಶಪತ್ತಾರ್ ಸಾಿಂಗರ್ಾದಲ್ಲಿ ಸುಖವನ ಾೀ ಅನುಭವಸ, ಒಲ್ಲರ್ದಿರುವ ಸಾವರ ಸಾವರ ಹ ಣುುಗಳಿಗಿಿಂರ್ಲೂ,

ವಲಾಸನಿರ್ರ ಸುಖಕಿಾಿಂರ್ಲೂ ಧಮಶಪತ್ತಾರ್ ಸಾಿಂಗರ್ಾರ್ ೀ ಬಹಳ ಒಳ ಿರ್ದ ಿಂದು ಬಗ ದನು. ರ್ನಾ

ಧಮಶಪತ್ತಾಯೆೀ ಶ ರೀಷ್ಾತ ರ್ಲ್ಲಿ ಶ ರೀಷ್ಾಳ ಿಂದು ಹ ೀಳಿಕ ೂಿಂಡನು. ರಾವಣನು ರ್ನಾ ವಜರ್ರ್ಾತ ಶರ್ಲ್ಲಿ ಲ ೂೀಕ

ಲ ೂೀಕಗಳನ ಾ ಗ ದುು ಲ ೂೀಕಪಾಲ ನ ನ ಸದ ುೀನ . ಅಲ್ಲಿರುವ ಸೌಿಂದರ್ಶ ಖನಿಗಳಾದ ಸರೀರ್ರನುಾ ನನಗ

ಬ ೀಕಾದಿಂತ ಅನುಚರರಲ್ಲಿ ಹ ೀಳಿ ಆಜ್ಞ ಮಾಡಿ ಸರೀರ್ರನುಾ ಎಳ ದು ರ್ಿಂದು ನನಗ ೂಪಿಪಸುವಿಂತ ಹ ೀಳುತ್ತತದ ುನು.
ಅವರು ರ್ಿಂದು ನನಗ ೂಪಿಪಸದ ಸರೀರ್ರು ಸೌಿಂದರ್ಶ ಸರೀರ್ರನುಾ ಚಪಪರಿಸ ನನಾ ಕಾಮರ್ೃಷ ಗ ಅವರ

ಅನುಮತ್ತ ಇಲಿದಿದುರೂ ಎಳ ದುಕ ೂಿಂಡು ಭ ೂೀಗಿಸುತ್ತತದ ುನು. ನನಾ ಚಾರರ ೀ ನನಗ ಬ ೀಕ ಿಂದುಕೂಡಲ ೀ
ಸರೀರ್ರನುಾ ನನಗ ೂಪಿಪಸುತ್ತತದುರು ಎಿಂದು ರಾವಣನು ರ್ನಾ ವಜರ್ ರ್ಾತ ಶರ್ ಪೂಣಶ ದೃಷಾಟಿಂರ್ವನುಾ

ಹ ೀಳಿದನು. ಸಿಂಪೂಣಶರ್ಾತ ಶರ್ನುಾ ಕ ೀಳಿದ ಮಿಂಡ ೂೀದರಿರ್ು ದುುಃಖರ್ಪತಳಾಗಿ, ವಾಸನಪಟ್ುಟ, ಅಯಾೀ

ಅಕಟ್ಕಟ್, ವಧ್ಾರ್ನ ೀ, ನನಾ ಪತ್ತಗ ಬುದಿಧ ಹ ೀಳಲ್ಲಲಿವಲಿ, ಹ ೀಳಿದರೂ ಪರಯೀಜನವಲಿ. ತಾನ ನಿನಗಿಿಂರ್ಲೂ

ದ ೂಡಡ ದ ೀವರು ಎನುಾತಾತನ . ಕ ಡುವ ಕಾಲಕ ಾ ಬುದಿಧ ಇಲಿ, ಮರಣ ಕಾಲಕ ಾ ಔಷ್ಧವಲಿ, ಏನು ಮಾಡಲೂ

ಸಾಧಾವಲಿ ಎಿಂದು ವಾಸನಪಟ್ುಟ ದುುಃಖಿಸದಳು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಶಾಪವೂ ಒದಗಿ ಬಿಂದಿತ ಿಂದು ಹ ೀಳಿಕ ೂಿಂಡು

ನಿದ ುಹ ೂೀದಳು. ರಾವರ್ ೀರ್ಾರನು ಸಮಗರ ಸಾಗಶವನ ಾಲಿ ಗ ದುು ಇಿಂದಾರದಿ ದ ೀವತ ಗಳನ ಾ ರ್ನಾ ಕ ೈಿಂಕರ್ಶದಲ್ಲಿ

ತ ೂಡಗಿಸಕ ೂಿಂಡು ಇಿಂದಾರದಿ ದ ೀವತ ಗಳ ಲಿರೂ ಲಿಂಕ ೀರ್ಾರನ ದಾಸರಾಗಿದುರು. ಬ ಳಿಬ ಳಿಗ ಿ ಮಿಂಡ ೂೀದರಿ ಎದುು

ಸಾಾನವನುಾ ಮಾಡಿ, ಪಿೀತಾಿಂಬರಾದಿ ಸರ್ಾಶಭರಣ ಭೂಷಿರ್ಳಾಗಿ, ಉಮಾರ್ಿಂಕರರನುಾ ಅಚಿಶಸ ಹರಿದಾರ

ಕುಿಂಕುಮ ಶ ್ೀಭಿತ ಯಾಗಿ ಅವಳ ಸೌಿಂದರ್ಶವೂ ಇಮಮಡಿಸ ಶ ್ೀಭಿಸುತಾತ ಗೌರಿರ್ನುಾ ಸಹ ಪೂಜಸ

ಬಿಂಗಾರದ ಹರಿರ್ಾಣದಲ್ಲಿ ಪರಸಾದವನ ಾ ರ್ಿಂದು ರ್ನಾ ಪತ್ತಗ ಮುಡಿಸ ಕಸೂತರಿ-ಗಿಂಧಗಳನುಾ ಲ ೀಪಮಾಡಿ,

ಅವನಿಗೂ ಹೂವನುಾ ಅಚಶನ ಮಾಡಿ, ಅವನ ಪಾದ ಪರಸಾದವನುಾ ಮುಡಿದು ರ್ನಾ ಪತ್ತರ್ಲ್ಲಿ ಭಕಿತಭಾವಗಳನುಾ

ನಿರ್ ೀದಿಸಕ ೂಿಂಡಳು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ರಾವಣನು ಮಿಂಡ ೂೀದರಿರ್ನುಾ ಬಿಗಿದಪಿಪಕ ೂಿಂಡನು. ತಾನ ೀ ಪಿರೀತ್ತಸ

ಎಳ ದುಕ ೂಿಂಡರೂ ಪರತ್ತಭಟಿಸುವ ಸರೀರ್ರ ಷ್ುಟ? ರ ೂೀಷ್ದಲ್ಲಿ ಹ ೂಗ ಕಾರುವ ಸರೀರ್ರ ಷ್ುಟ? ಪರತ್ತಭಟಿಸುವ

ಸರೀರ್ರ ಷ್ುಟ? ಎಲಿರಿಗಿಿಂರ್ಲೂ ರ್ನಾ ಧಮಶಪತ್ತಾ ಮಿಂಡ ೂೀದರಿಯೆೀ ಶ ರೀಷ್ಾಳ ಿಂದು ತ್ತಳಿದನು. ಪರಮಶವನು ರ್ನಾ
ಅಧ್ಾಶಿಂಗಿರ್ಲ್ಲಿ ಹ ೀಳಿದನು. ರಾವಣನು ಇಿಂದಾರದಿ ದ ೀವತ ಗಳನ ಾ ರ್ನಾ ದಾಸರಾಗಿ ಮಾಡಿಕ ೂಿಂಡಿದಾುನ .

ರಾವರ್ ೀರ್ಾರನು ಕರ ದಾಗ ಅವರ ಲಿರೂ ರ್ಲ ರ್ಗಿಿಸ ನಿಲುಿವಿಂತಾಗಿದ . ನಾರದಾದಿ ಸುರಮುನಿಗಳು ಇಿಂದಾರದಿ

ದ ೀವತ ಗಳು, ಅಷ್ಟವಸುಗಳ ಲಿ ಸ ೀರಿ ರ್ ೈಕುಿಂಠಕ ಾ ತ ರಳಿ, ಲಕ್ಷ್ಮೀಸಹರ್ ನಾರಾರ್ಣನನುಾ ಸುತತ್ತಸ

ಪರಸನಿಾೀಕರಿಸಕ ೂಿಂಡು ರ್ಮಮ ದೃಷಾಟಿಂರ್ವನುಾ ತ್ತಳಿಸ, ಶರೀಹರಿಯೆೀ, ನಿೀನ ೀ ಕಾಪಾಡ ಿಂದು ಕ ೀಳಿಕ ೂಿಂಡಿದುರು.

ಆಗಲ ೀ ಶರೀಹರಿರ್ು ರಾವಣನ ಸಿಂಹಾರರ್ಾಗಬ ೀಕು, ನಿೀರ್ ಲಿರೂ ಕಪಿಗಳಾಗಿ ಜನಮರ್ ರ್ುತ ನನಗ ಸಹಾರ್

ಮಾಡಿರಿ ಎಿಂದು ತ್ತಳಿಸದನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಇಿಂದಾರದಿ ದ ೀವತ ಗಳ ಲಿ ಕಪಿಗಳಾದರು ಎಿಂದು ಶವನ ೀ ನುಡಿದನು.

ಪಾವಶತ್ತ, ನಿೀನು ನ ೂೀಡು, ಅದ ೂೀ ನ ೂೀಡು ಎಿಂದು ಪಾವಶತ್ತರ್ ಕ ೈರ್ನ ಾೀ ಹಡಿದು, ಇದ ೂೀ ನ ೂೀಡು, ಇದ ೀ

ಅಯೀಧ್ಾಾ ಪಟ್ಟಣವು, ಸರರ್ೂ ನದಿರ್ು, ಅದರ ದಡದಲ್ಲಿ ವಸಷಾಟರ್ರಮವು, ಅಲಿಯೆೀ ಶರೀಮನಾಾರಾರ್ಣನು

ಜಗನಾಮಯೆಯಿಂದಿಗ ವಹರಿಸುತ್ತತದಾುನ . ವಶಾಾಮಿತಾರರ್ರಮಕೂಾ, ವಸಷಾಾರ್ರಮಕೂಾ ರ್ಿಂಖ-ಚಕರ- ಗದಾ-

ಪದಮಗಳಿಿಂದಲೂ ಸರ್ಾಶಲಿಂಕಾರಭೂಷಿರ್ನಾಗಿ ಸಿಂಚರಿಸುತ್ತತದಾುನ . ಅಗ ೂೀ ನ ೂೀಡು ಎಿಂದು ಶವನು ಪಾವಶತ್ತಗ

ಹ ೀಳಿದನು. ಆದಿನಾರಾರ್ಣನು ಹರ್ತವತಾರದಲ್ಲಿ ರಾಮವತಾರವೂ ಒಿಂದು. ಈಗ ರಾಕ್ಷಸರ ಸಿಂಖ ಾರ್ು

ಬಹಳರ್ಾಗಿ ಸ ೂಕಿಾ ಸಾಗಶವನ ಾ ಆಳತ ೂಡಗಿದಾುರ . ಆದುರಿಿಂದ ಶರೀರಾಮನು ದ ೀವರಲ್ಲಿ ಜನಿಸದರ ರಾವಣ,

ಕುಿಂಭಕಣಶರ ಸಿಂಹಾರ ಮಾಡಲ್ಲಕ ಾ ಆಗುವುದಿಲಿ. ಆದುರಿಿಂದ ಅಯೀಧ್ಾಾಧಿಪತ್ತ ದರ್ರಥ ಮಹಾರಾಜನು

ಸಿಂತಾನ ಭಾಗಾಕಾಾಗಿ ಪುರ್ರಕಾಮೀಷ್ಟಯಾಗವನ ಾ ಕ ೈಗ ೂಳಿಲು ಸಕಲ ಸದಧತ ರ್ಲ್ಲಿ ತ ೂಡಗಿದಾುನ .

ಆದಿನಾರಾರ್ಣನು ಮಾನವ ಗಭಶಸಿಂಭೂರ್ರಾಗಿ ಜನಮರ್ ರ್ತಲು ಅಿಂರ್ಹ ಮಾನಿನಿರ್ರನ ಾೀ ತಾಯ

ರ್ಿಂದ ರ್ರಾಗಿ ಪಡ ರ್ ಬ ೀಕಾಗುವುದ ಿಂದು ಮಾನವ ಜನಮದಲ್ಲಿ ರಾಕ್ಷಸಿಂಹಾರವು ಅಸಾಧಾವು. ಆದುರಿಿಂದ

ಮಾನವನಾದ ಮಹಾವಷ್ುುವನಲ್ಲಿ ಜಗನಾಮಯೆರ್ು ಸರ್ರಿೀರದಲ್ಲಿ ವರ್ಾಹರ್ಾಗಿ ಶರೀರಾಮನಾಗಿರುವ ನನಾಲ್ಲಿ

ಐಕಾರ್ಾಗಿ ರಾಕ್ಷಸಾದಿಗಳ ಸಿಂಹಾರರ್ ಆಗಬ ೀಕ ಿಂದು ಮಹಾವಷ್ುುರ್ ೀ ಲಕ್ಷ್ಮೀದ ೀವರ್ನುಾ ಪಾರರ್ಥಶಸದಾುನ .

ಅಿಂತ ಯೆೀ ಮಹಾಲಕ್ಷ್ಮೀದ ೀವರ್ು ಒಪಿಪ ಅಭರ್ವನಿಾರ್ತಳು. ಅಗ ೂೀ ನ ೂೀಡು, ಜಗನಾಮಯೆೀ ವಷ್ುುಪತ್ತಾರ್ು ರ್ನಾ

ಪತ್ತಯಡನ ಇರುವಳು ಎಿಂದು ಶವನು ಪಾವಶತ್ತಗ ತ ೂೀರಿಸ ಹ ೀಳಿದನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಜಗನಾಮಯೆರ್ು ಶವ

ಸತ್ತಗ ದರುರ್ನವರ್ುತ ಜಗನಾಮತ ಯೆೀ, ನಿೀನು ನನಾನ ಾೀಕ ಸಮರಿಸ ದರುರ್ನ ಕ ೂೀರಿದ ಎಿಂದು ಪಾವಶತ್ತರ್ನುಾ

ಕ ೀಳಿದಳು. ಪಾವಶತ್ತರ್ೂ ಅಗ ೂೀ ನ ೂೀಡು, ಲಿಂಕ ರ್ನುಾ ನ ೂೀಡು, ವೀಕ್ಷ್ಸ ನ ೂೀಡು, ಮಾನಿನಿರ್ರು, ರ್ಕ್ಷ,

ಕಿನಾರ, ಅಪುರ , ದ ೀವನಾಗ ಸರೀರ್ರ ಲಿ ಮಾನ-ಪಾರಣ ರಕ್ಷರ್ ಗ ಆದಿರ್ಕಿತ ಆದಿಮಾಯೆೀ ಎಿಂದು ಸುತತ್ತಸ

ಅಳುತ್ತತದಾುರ . ಯಾಗ-ರ್ಜ್ಞಗಳ ಲಿ ನಿಿಂರ್ು ಹ ೂೀಗಿದ . ಅಷ್ಟವಸುಗಳ ಲಿ ಉಪರ್ಾಸದಿಿಂದಿದಾುರ . ಆದುರಿಿಂದ

ರಾಕ್ಷಸಾದಿಗಳ ಸಿಂಹಾರರ್ಾಗಬ ೀಕು. ರಾವಣನುಾ ನರಮನುಷ್ಾರು ಮಾರ್ರ ಸಿಂಹಾರ ಮಾಡಲ್ಲಕ ಾ

ಸಾಧಾರ್ಾಗುವುದಿಂತ ಎಿಂದು ಶವನ ಸತ್ತರ್ು ವಷ್ುುಪತ್ತಗ ಹ ೀಳಿದಳು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಲಕ್ಷ್ಮೀದ ೀವರ್ು-

ಪಾವಶತ್ತಮಾತ , ರ್ನಾ ಪತ್ತಯೆೀ ರಾವರ್ಾದಿ ರಾಕ್ಷಸರ ಸಿಂಹಾರಕಾಾಗಿ ನನಾನ ಾ ಪಾರರ್ಥಶಸದಾುರ . ಅವರು

ಮನುಕುಲದ ದರ್ರಥ- ಕೌರ್ಲ ಾರ್ರ ಪುರ್ರರಾಗಿ ಜನಿಮಸುತಾತರ . ನಾನು ಹ ಣುು ಶರ್ುರ್ಾಗಿ ಕಮಲದಲ್ಲಿ ಅವರ್ು

ಪುರ್ರಕಾಮೀಷ್ಟಕಾಾಗಿ ನ ೀಗಿಲಲ್ಲಿ ಹೂಡುವ ಜನಕರಾರ್ನಿಗ ನ ೀಗಿಲ ಗ ರ ರ್ಲ್ಲಿಯೆೀ ಸಕಿಾ, ಅವನ ಸಾಕು

ಮಗಳಾಗಿ ಶರೀರಾಮನನ ಾೀ ವರಿಸ, ಅಿಂತ ಯೆ ರಾವರ್ಾದಿ ರಾಕ್ಷಸ ಸಿಂಹಾರರ್ಾಗಿ ಕ್ ೀಮರ್ಾಗುರ್ತದ . ನಾನ ೀ

ಸೀತ ಯಾಗಿರುರ್ . ಅಿಂತ ಯೆೀ ರ್ಾಲ್ಲೋಕಿರ್ರಿಗ ನಮಮ ಪೃರ್ಥಿ ಪರರ್ಾಸದ ಚಾರಿರ್ರಯವನುಾ ಹ ೀಳಿ, ಲ್ಲಪಿ

ಲ ೀಖನವನುಾ ಮಾಡಲು ಸಹಾರ್ ಮಾಡುತ ತೀನ ಎಿಂದು ಮಹಾಮಾಯೆರ್ು ಜಗನಾಮಯೆಗ ಹ ೀಳಿದಳು.

ಅಿಂತ ಯೆ ಲಿಂಕ ರ್ಲ್ಲಿ ಮಿಂಡ ೂೀದರಿರ್ು ವಭಿೀಷ್ಣನಾದ ರ್ನಾ ರಕ್ಷರ್ ರ್ಲ್ಲಿರುವ ಸರೀರ್ರಿಗಾಗಿ ಸಿಂಗಿೀರ್, ನಾಟ್ಾ,
ರ್ಾದಾವನುಾ ಕಲ್ಲಸಲು ಸಾಹರ್ಾ ಭಿಂಡಾರವನ ಾ ತ ರ ದಳು ಮರ್ುತ ನಾಗರಿಕ ಸರೀರ್ರಿಗೂ ಆ ವದಾಾಕ ೀಿಂದರದಲ್ಲಿ

ಪರರ್ ೀರ್ವರ್ತಳು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಸರೀ ಸಿಂಗದಿಿಂದಲೂ ರ್ಾಾಪಾರ ಕ ೀಿಂದರ ಗುರಿ ಕ ೈಗಾರಿಕ ಗಳು ನಡ ರ್ುವಿಂತ ಮಾಡಿ

ನಿರ್ಾನೂರ್ನರ್ಾಗಿ ಎಚಚರವಹಸ ನಡ ದಳು. ರಾವಣನಾದರೂ ಮಿಂಡ ೂೀದರಿರ್ ಮನಸುನಾರಿರ್ು ನಡ ದು

ಧಮಶದಿಿಂದ ರಾಜಾರ್ಾಳುತ್ತತದುನು. ಆದರೂ ರಾಕ್ಷಸ ಬುದಿಧರ್ು...

ಶವನ ಪೂಜ ಪಾರಥಶನ ರ್ನುಾ ರಾವಣನು ನಿರ್ಾವೂ ಮಾಡುತ್ತತದುನು. ಲಿಂಕ ರ್ು ಲ ೂೀಕ ೂೀರ್ತರರ್ಾದ

ಸಿಂಪದಭರಿರ್ರ್ಾಗಿ ಮರ್ುತ ವಸಾತರಗ ೂಿಂಡು ಸುಸಜೆರ್ರ್ಾಯರ್ು ಎಿಂದು ಪಾವಶತ್ತರ್ು ಜಗನಾಮಯೆಗ ತ್ತಳಿಸದಳು.

ಅಿಂತ ಯೆೀ ಜಗನಾಮಯೆರ್ು ಪಾವಶತ್ತದ ೀವ, ಶರೀರಾಮನ ಜನನಕಾಾಗಿ ಶರೀರಾಮನನ ಾ ಜಪಿಸಬ ೀಕು. ನಾನಾದರೂ

ಈ ಕ್ಷಣದಲ್ಲಿಯೆೀ ರಾಮಜಪದಲ್ಲಿ ತ ೂಡಗಿ, ಎಲಿರೂ ರಾಮತಾರಕ ಮಿಂರ್ರವನ ಾ ಜಪಿಸುತ್ತತದಾುರ . ಅಿಂತ ಯೆೀ

ಶರೀರಾಮನ ೀ ಹುಟಿಟ ಬರುತಾತನ ಎಿಂದು ಲಕ್ಷ್ಮೀದ ೀವರ್ು ಪಾವಶತ್ತಗ ಹ ೀಳಿದಳು.

ಸೀತಾರಾಮ ದರ್ಶನ ಐದನ ೀ ಅಧ್ಾಾರ್ ಸಿಂಪೂಣಶಿಂ

 ಸೀತಾದರ್ಶನ ಆರನ ೀ ಅಧ್ಾಾರ್

ಶವನು ಪಾವಶತ್ತರ್ನುಾ ಕುರಿರ್ು ಹ ೀಳಿದನು-ಕಾರುಣ ನಿಧಿಯೆೀ, ನಿನಾ ರಾಮತಾರಕ ಮಿಂರ್ರವು ಬಹಳ

ಮಹಮಯಿಂದ ಕೂಡಿದ . ಅಗ ೂೀ ನ ೂೀಡು, ಮಿಂರ್ರಪೂರ್ರ್ಾದ ಶರೀರಾಮನ ಶರೀಮನಾಾರಾರ್ಣನ ೀ ಇರುತಾತನ .

ಅವನು ದ ೀವರ್ಾವನುಾ ಬಿಟ್ುಟ ಮಾನವನಾಗಬ ೀಕಲಿ ಎಿಂದು ಆಲ ೂೀಚಿಸುತ್ತತದಾುನ . ನಿೀನು ರಾಮತಾರಕ

ಮಿಂರ್ರವನುಾ ಪಠಿಸುತ್ತತರುವುದರಿಿಂದ ನಾರಾರ್ಣ ರ್ಕಿತಯೆೀ ರಾಮತಾರಕ ಮಿಂರ್ರವನುಾ ಸ ೀರಿರುರ್ತದ . ಅಿಂತ ಯೆೀ

ಶರೀರಾಮ ನಾರಾರ್ಣರನ ಾ ಒಿಂದು ಮಾಡಬ ೀಕ ಿಂದು ಸಾಕ್ಾತ ರ್ ೈಕುಿಂಠದರಸರ್ು ರಾಮನಾಮವನ ಾ

ನುಡಿರ್ಲು ತ ೂಡಗಿದಾುಳ ಎಿಂದು ಶವನು ಪಾವಶತ್ತಗ ಹ ೀಳಿದನು. ಪಾವಶತ್ತದ ೀವರ್ು ಪತ್ತದ ೀವನ ೀ, ಶರ್ಾ

ಶವನ , ಶರೀಮನಾಾರಾರ್ಣನು ಮಾರ್ ಮನುಷ್ಾನಾಗಿ ಪೃರ್ಥಿ ಜನರ ಪರಿೀಕ್ ರ್ನುಾ ಮಾಡುತ್ತತದಾುನ .

ಕೌಸಲಾಾದ ೀವರ್ು ಪರಮ ಪತ್ತವರತ ರ್ು, ಲಕ್ಷ್ಮೀನಾರಾರ್ಣರ ಮೂತ್ತಶರ್ನ ಾೀ ಪರತ್ತಷಾಾಪಿಸ ಮಿಂಟ್ಪವನುಾ

ಮಾಡಿ ದ ೀರ್ಾಲರ್ವನ ಾ ನಿಮಿಶಸಕ ೂಿಂಡು, ಕೌಲಸ ಾ ಸುಮಿತ ರರ್ರು ಬಾರಹಮಣರನ ಾೀ ನ ೀಮಿಸಕ ೂಿಂಡು,

ಲಕ್ಷ್ಮೀನಾರಾರ್ಣರ ಪೂಜ - ಪಾರಥಶನ ರ್ನುಾ ಮಾಡಿ, ಸಿಂತಾನವನ ಾೀ ಪಾರರ್ಥಶಸಕ ೂಳುಿತ್ತತದಾುರ .

ದರ್ರಥನಿಗ ಮೂರು ಪತ್ತಾರ್ರು. ಕ ೈಕ ೀಯ, ಸುಮಿತ ರ, ಕೌಸಲ ಾ. ಕೌಸಲ ಾ ದರ್ರಥನ ಮೊದಲ ಪತ್ತಾ, ಸುಮಿರ್ರ

ಎರಡನ ರ್ವಳು ಕ ೈಕ ೀಯ ಮೂರನ ರ್ವಳು. ಮೂವರಲ್ಲಿ ಒಬಬರಿಗೂ ಸಿಂತಾನಭಾಗಾವು ಈ ವರ ಗ

ಕೂಡಿಬರಲ್ಲಲಿ. ಅಿಂತ ಯೆ ದರ್ರಥನ ೀ ಪುರ್ರಕಾಮೀಷ್ಟವನುಾ ಕ ೈಗ ೂಳುಿತಾತನ . ಆಗಲ ೀ ಮಿಂರ್ರಪೂರ್ರ್ಾದ

ಶರೀರಾಮನ ೀ ಜನಿಮಸುತಾತನ ಎಿಂದು ಶವನು ಪಾವಶತ್ತಗ ಹ ೀಳಿದನು. ಪಾವಶತ್ತದ ೀವರ್ು ಸಹ ರಾಮತಾರಕ

ಮಿಂರ್ರವನುಾ ಜಪಿಸ ಶರೀರಾಮನನುಾ ಸಾಕ್ಾರ್ಾರಿಸಕ ೂಳಿಬ ೀಕ ಿಂದು ರ್ನಾ ಪತ್ತಗ ತ್ತಳಿಸದಳು. ಈ ಮಿಂರ್ರ
ಜಪದಿಿಂದ ಲಕ್ಷ್ಮೀನಾರಾರ್ಣರು ಮನುಷ್ಾನಾದ ರಾಮನನ ಾ ಸ ೀರಿ ರಾವರ್ಾದಿಗಳ ಸಿಂಹಾರರ್ಾಗುವುದು ಎಿಂದು

ಪಾವಶತ್ತ-ಪರಮೀರ್ಾರರು ತ್ತಳಿದರು. ಪಾವಶತ್ತದ ೀವಯೆೀ, ಅಗ ೂೀ ನ ೂೀಡು, ಶರೀಮನಾಾರಾರ್ಣನು

ಲಕ್ಷ್ಮೀದ ೀವರ್ನುಾ ಕುರಿರ್ು-ಪಿರಯೆ, ಜಗನಾಮಯೆ, ನಾನು ಮನುಕುಲದ ರಾಮನಾದರ ಮನುಷ್ಾನಾಗುರ್ ನು.

ದ ೀವರ್ಕಿತಯೆೀ ಕಡಿಮಯಾಗುರ್ತದ . ನಿೀನ ಸರ್ರಿೀರ ಯಾಗಿ ನನಾನ ಾ ಸ ೀರಿ, ನನಗ ಸಹಾರ್ವನುಾ ಮಾಡು ಎಿಂದು

ನಾರಾರ್ಣನ ೀ ರ್ನಾ ಪತ್ತಾರ್ಲ್ಲಿ ನುಡಿದನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಲಕ್ಷ್ಮೀದ ೀವರ್ು-ಶರೀಹರಿಯೆೀ, ನಿೀನು ರಾಮಜನಮವನುಾ

ಮಾಡಿದ ಮೀಲ ನನಗ ದುುಃಖರ್ಾಗುರ್ತದ . ಮನುಷ್ಾರಾದರೂ ಬಲಗುಿಂದಿದವರು. ಎಷ ಟೀ ಬಲವಿಂರ್ರಾದರೂ

ರಾಕ್ಷಸರನುಾ ಎದುರಿಸಲು ಆಗುವುದಿಲಿ. ಆದುರಿಿಂದಲ ೀ ಶವನು ರಾಮತಾರಕ ಮಿಂರ್ರ ಜಪವನುಾ ಪಾವಶತ್ತಗ

ಉಪದ ೀರ್ ಮಾಡಿದಾುನ . ಆದುರಿಿಂದಲ ೀ ಶರೀರಾಮನ ಶೌರ್ಶಬಲರ್ ಲಿ ಮಿಂರ್ರದಲ ಿ ಅಡಗಿದ ಎಿಂದು

ರಾಮತಾರಕ ಮಿಂರ್ರ ಜಪದ ಮಹಮಯಿಂದಲ ದುಷ್ಟ ನಿಗರಹರ್ಾಗಿ ದ ೀರ್ಕ್ ೀಮರ್ಾಗುರ್ತ, ಶಷ್ಟರು

ಉರ್ತಮರಾಗುತಾತರ ಎಿಂದು ಹರಸದಾುನ ಎಿಂದ ಶರೀಹರಿಗ ೀ ಲಕ್ಷ್ಮಯೆೀ ತ್ತಳಿಸದಳು.

ಅಿಂತ ಯೆೀ ರಾಮ ತಾರಕ ಮಿಂರ್ರ ಜಪದಿಿಂದ ಸಿಂತಾನ, ಸೌಖಾ, ಧನ, ಧ್ಾನಾವು ಲಭಿಸ,

ಸಿಂಪದಭರಿರ್ರಾಗುವಿಂತ ಮಾಡುವುದ ಿಂದು ಶವನು ಹರಸದಾುನ ಎಿಂದು ಲಕ್ಷ್ಮೀದ ೀವಯೆ ನುಡಿದಳು. ಅಿಂತ ಯೆ

ಸಾಾಮಿ, ನಾನು ನಿೀವು ಶರೀರಾಮನಾಗಿ ಜನನರ್ಾದ ಮೀಲ ಸರ್ರಿೀರ ಯಾಗಿ ನಾನು ನಿಮಮಲ್ಲಿದುು, ನನಾ ಪತ್ತ

ಶರೀಹರಿರ್ನುಾ ಕಾಪಾಡಿಕ ೂಳುಿತ ತೀನ . ಇದಕ ಾ ಸಿಂರ್ರ್ವಲಿರ್ ಿಂದು ಲಕ್ಷ್ಮೀದ ೀವಯೆೀ ನುಡಿದಳು. ಅಿಂತ ಯೆೀ
ಶರೀಹರಿರ್ು ದುಷ್ಟಸಿಂಹಾರ ಕಾರ್ಶಕಾಾಗಿ ವಸಷಾಾರ್ರಮದಲ್ಲಿರ್ೂ ವಶಾಾಮಿರ್ರರ ಆರ್ರಮದಲ್ಲಿರ್ೂ ತ್ತರುಗಾಡಿ

ಎಲಿವನುಾ ಪರಿೀಕ್ಷ್ಸತ ೂಡಗಿದನು.

ಅಯೀಧ್ ಾರ್ ಚಕರವತ್ತಶ ಮನುವಿಂರ್ಜನು, ದರ್ರಥ ಸಾವಶಭೌಮನು ಬಹಳ ವಷ್ಶಗಳಿಿಂದ ಸಿಂತಾನವಲಿರ್ ಿಂದು

ಬಹಳ ಚಿಿಂತಾಕಾರಿಂರ್ನಾಗಿದುನು. ಒಳಗ ೂಳಗ ಬಹಳ ಮರುಗುತ್ತತದನ

ು ು. ಪವರ್ರರ್ಾದ ಸೂರ್ಶ ವಿಂರ್ದಲ್ಲಿ

ಹುಟಿಟದರೂ ಸಿಂತಾನಭಾಗಾವು ಇಲಿರ್ ೀ ಇಲಿ. ಪವರ್ರ ಸೂರ್ಶವಿಂರ್ದಲ್ಲಿ ಹುಟಿಟದ ು ನನಾ ವಿಂರ್ರ್ ೀ

ನಿಿಂರ್ುಹ ೂೀಯರ್ಲಿ, ಅಯಾೀ ಅಕಟ್ಕಟ್ ಎಿಂದು ಕಣಿುೀಮಿಶಡಿದು ದುುಃಖವನುಾ ಸಹಸಕ ೂಳುಿತ್ತತದುನು. ಅಿಂತ ಯೆ
ಒಿಂದು ದಿನ ದರ್ರಥನು ರ್ನಾ ಗುರು ವಸಷ್ಾರಲ್ಲಿ ಹ ೀಳಿಕ ೂಿಂಡರ ಸಿಂತಾನ ಭಾಗಾವು ಕೂಡಿ ಬಿಂದಿೀತ ಎಿಂದು

ಆಲ ೂೀಚಿಸದನು. ಅಯಾೀ ಅಕಟ್ಕಟ್, ಏನು ಮಾಡಲ್ಲ? ವೃದಾಧಪಾವು ಆವರಿಸದ , ಆದರೂ ಸಿಂತಾನವಲಿ,

ಅಯೀಧ್ ಾರ್ ಸಿಂಹಾಸನಕ ಾ ಸೂರ್ಶವಿಂರ್ದ ರಾಜಚಕರವತ್ತಶಗಳಿಲಿ, ಸೂರ್ಶವಿಂರ್ರ್ ೀ ನಿಿಂರ್ು ಹ ೂೀಯತ ೀ?

ಅಯಾೀ ಅಕಟ್ಕಟ್, ವಧ್ಾರ್ನ ೀ, ಕರುರ್ ಇಲಿದ ಹ ೂೀಯತ ೀ? ನನಾ ಹರಿರ್ರಾಣಿ ಕೌಸಲ ಾ

ಮಹಾಮಾಯೆೀರ್ನ ಾೀ ಪೂಜಸ ಅಚಿಶಸ ರ್ಪಸುನ ಾ ಮಾಡುವಳು. ಲಕ್ಷ್ಮೀನಾರಾರ್ಣರ ದ ೀರ್ಾಲರ್ವನುಾ ಕಟಿಟಸ

ಲಕ್ಷ್ಮೀನಾರಾರ್ಣರ ವಗರಹವನುಾ ನಿರ್ಾವೂ ಪೂಜಸ ಅಚಿಶಸ ಪಾರಥಶನ ಮಾಡುತಾತಳ . ಆದರೂ

ಆಶಾಜ ೂಾೀತ್ತರ್ ರ್ುಣುಕ ೂಿಂದು ಕಾಣಲ್ಲಲಿ. ಅವಳ ಸಿಂತಾನಕಾಾಗಿ ರ್ಪಸುು ಮಾಡಿ ರ್ಪಸಾನಿಯೆೀ ಆಗಿದಾುಳ .

ಅವಳಿಗ ಸಿಂತಾನಭಾಗಾವಲಿರ್ ಿಂದು ಎರಡನ ರ್ವಳಾದ ಸುಮಿರ್ರಳನುಾ ವರ್ಾಹರ್ಾಗಿ, ಕರ ದು ರ್ಿಂದು,

ಮನ ರ್ನುಾ ರ್ುಿಂಬಿಸಕ ೂಿಂಡ . ಕೌಸಲ ಾರ್ೂ ಸುಮಿತಾರ ನನಾ ಸಹ ೂೀದರಿ, ನನಗಿಂರ್ೂ ಸಿಂತಾನ ಭಾಗಾವಲಿ.

ನಿನಗ ಸಿಂತಾನರ್ಾಗಲ್ಲ ಎಿಂದು ಹರಸದಳು. ಆದರ ಲಕ್ಷ್ಮೀನಾರಾರ್ಣನನ ಾೀ ಕುರಿರ್ು ರ್ಪಸುು ಮಾಡಿ ಎಚ ಚರ್ುತ,

ಅಯಾೀ ಅಕಟ್ಕಟ್, ನನಗ ಸಿಂತಾನ ಭಾಗಾವಲಿರ್ ೀ ಎಿಂದು ದುುಃಖಿಸುತ್ತತದುಳು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಶರೀಮನಾಾರಾರ್ಣ,

ನನಗ ಪುರ್ರಸಿಂತಾನವನುಾ ಕರುಣಿಸ ಿಂದು ಲಕ್ಷ್ಮೀನಾರಾರ್ಣನನ ಾ ಪಾರರ್ಥಶಸದಳು. ಶರೀಮನಾಾರಾರ್ಣನನ ಾೀ

ಕೌಸಲ ಾ ಮೊರ ಹ ೂಕಾಳು. ಸುಮಿತಾರದ ೀವರ್ು ಸದುಿಣಗಳುಳಿವಳು, ಪತ್ತವರತ ರ್ೂ ಆಗಿದುಳು.

ದುಗಾಶದ ೀವರ್ನುಾ ಕುಮಾರಸಾಾಮಿರ್ನುಾ ಪೂಜಸುತ್ತತದುಳು. ಸಿಂತಾನಕಾಾಗಿ ಪಾರರ್ಥಶಸುತ್ತತದುಳು. ಇವಳು

ಮಹಾಜ್ಞಾನಿರ್ು, ಧಮಿಶಷ ಾರ್ೂ ಆಗಿದುಳು. ದರ್ರಥನು ಇವಳಿಗೂ ಪುರ್ರಸಿಂತಾನದ ಫಲವಲಿ ಎಿಂದರಿರ್ು ಕ ೀಕ ೀ

ದ ೀರ್ದ ಕ ೀಕ ೀ ರಾಜನ ಪುತ್ತರ ಕ ೈಕ ೀಯರ್ನುಾ ವರ್ಾಹ ಮಾಡಿಕ ೂಿಂಡು, ಅಯೀಧ್ಾಾ ಪಟ್ಟಣಕ ಾ ಕರ ರ್ಿಂದು, ರ್ನಾ

ಸಿಂಹಾಸನದಲ್ಲಿ ಕುಳಿಿರಿಸಕ ೂಿಂಡು, ರ್ನಾ ಪಿರೀತ್ತರ್ ರಾಣಿಯಾಗಿ ಸಾೀಕರಿಸದನು. ಅವಳಾದರೂ ಬಹಳ

ರೂಪಸರ್ು, ಲಕ್ಷ್ಮೀರ್ಿಂತ ಸೌಿಂದರ್ಶವನುಾ, ಶಾರದ ರ್ಿಂತ ವದ ಾರ್ನುಾ ಪಡ ದವಳು. ಅವಳು ಕ ೀಕ ೀ ರಾಜನ

ಹರಿರ್ರಸರ್ ಪುತ್ತರರ್ು. ಅವಳು ತಾಯ ಇಲಿದ ೀ ರ್ಬಬಲ್ಲಯಾಗಿ ಬ ಳ ದವಳು. ಆದರೂ ಬಹು ವದಾಾ

ಪರವೀರ್ ರ್ು, ಜ್ಞಾನಿಯೆೀ ಆಗಿದಾುಳ . ಅಿಂತ ಬಿಲುಿವದಾಾ ವಶಾರದ ರ್ೂ ಆಗಿರುವಳು. ರ್ುಿಂಬು ಯೌವಾನ,

ಸುಕ ೂೀಮಲ ರ್ು, ದರ್ರಥನು ಗುಣ, ರೂಪ, ಸೌಿಂದರ್ಶ ವದ ಾಯಿಂದಲ ೀ ಕೂಡಿರುವ ಮೂರು ಮಡದಿರ್ರಲ್ಲಿ

ಒಬಬರಿಗೂ ಸಿಂತಾನವಲಿದ ೀ ಚಿಿಂತ್ತಸುವಿಂತ ಆಯರ್ು. ದರ್ರಥನಿಗ ಸಿಂತಾನವಲಿ, ದುುಃಖವು ಮೂರು

ಮಡದಿರ್ರು ಒಿಂದಾಗಿರುರ್ಾಗ ಮೂವರರಸರ್ರ ೂಿಂದಿಗ ದರ್ರಥನ ಸಿಂತಾನವಲಿದ ಸಿಂತಾಪಗ ೂಿಂಡು,

ಅರಸರ್ರ ೂಿಂದಿಗ ಬಹು ದುುಃಖದಲ್ಲಿ ವಾತ್ತಥನಾಗಿ ಕಣಿುೀಮಿಶಡಿದನು. ದರ್ರಥನ ೂಿಂದಿಗ ಪತ್ತಾರ್ರು ಬಹು

ಸಿಂತಾಪಗ ೂಿಂಡರು. ಪರಜ ಗಳಿಗೂ ರ್ಮಮ ದ ೂರ ರ್ು ಸಿಂತಾನವಲಿದ ಸಿಂತಾಪದಲ್ಲಿ ದುುಃಖಿಸರುವುದು ತ್ತಳಿದು,

ಪರಜ ಗಳಿಗೂ ಬಹುಬ ೀಸರದಲ್ಲಿ ಸಿಂತಾನರ್ ೀಕಿಲಿ? ಇದರ ಕಾರಣರ್ಾದರೂ ಏನು? ಎಿಂದು ಅಯೀಧ್ ಾರ್ ಸಕಲ

ಪರಜ ಗಳು ಅರಸನ ಪುರ್ರಸಿಂರ್ತ್ತಗಾಗಿ ದ ೀವರಲ್ಲಿ ಮೊರ ಇಟ್ಟರು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ದ ೀವರಲ್ಲಿ ದಿನ ದಿನವೂ

ಪಾರರ್ಥಶಸುತ್ತತದುರು. ನಮಮ ದ ೂರ ರ್ ಹ ೂಟ ಟರ್ಲ್ಲಿಯೆೀ ಪುರ್ರರನುಾ ಕ ೂಡು ಎಿಂದು ತಾರ್ ೀ ಪೂಜಸುವ ದ ೀವರಲ್ಲಿ

ಮೊರ ಇಟ್ಟರು. ಪರಜ ಗಳ ಲಿರೂ ನಮಮ ಸಾವಶಭೌಮನಿಗ ಸಿಂತಾನವಲಿರ್ ಿಂದು ಬಹಳ ಸಿಂತಾಪಗ ೂಳುಿತ್ತತದುರು.

ಅಿಂತ ಯೆೀ ದ ೀವರಲ್ಲಿ, ದ ೂರ ಗ ಸಿಂತಾನ ಭಾಗಾ ಮೊರ ಇಟ್ುಟ ಪಾರರ್ಥಶಸುತ್ತತದುರು. ಪರಜ ಗಳನುಾ ಪಿರೀತ್ತಯಿಂದಲೂ

ದಕ್ಷತ ಯಿಂದಲೂ ನ ೂೀಡಿಕ ೂಿಂಡು, ರ್ನಾ ಸಿಂತಾನರ್ ೀ ಎಿಂದು ಕುಟ್ುಿಂಬದವರಿಂತ ನ ೂೀಡಿದ ಸಾವಶಭೌಮನನುಾ,

ದರ್ರಥನ ಪರಜ ಗಳು ಹಾಗ ತ್ತಳಿದರೂ ಆರ್ಚರ್ಶವಲಿ ಎಿಂದು ವಸಷ್ಟರು ದರ್ರಥನಿಗ ಆಗಾಗ ಹ ೀಳುತ್ತತದುರು.

ಅಿಂತ ಯೆ ಸ ೈನಿಕರೂ ರಾಜಸಿಂತಾನವನ ಾೀ ಹಾರ ೈಸುತ್ತತದುರು. ವೃದಧ ಪರಜ ಗಳ ಲಿ ದ ೂರ ಗ ಸಿಂತಾನರ್ಾಗಲ್

ಎಿಂದು ವರರ್ಕಥ ಗಳನುಾ, ಉಪರ್ಾಸವನುಾ ಕ ೈಗ ೂಿಂಡಿದುರು. ಸೂರ್ಶವಿಂರ್ರ್ ೀ ಮುಿಂದುವರಿರ್ಬ ೀಕ ಿಂಬುವುದ ೀ

ಅಯೀಧ್ಾಾ ಸಕಲ ಪರಜ ಗಳ ಒಮಮರ್ದ ಬ ೀಡಿಕ ಯಾಗಿರ್ುತ. ಅರಮನ ರ್ ಚಾರರಿಗೂ ಚಾರಿಕ ರ್ರಿಗೂ ನಮಮ

ದ ೂರ ರ್ ಪತ್ತಾರ್ರಲ್ಲಿ ನಮಮರಸಗ ಪುರ್ರನಾಗಲ್ಲ, ನಮಮರಸಗ ಪುರ್ರನಾಗಲ್ಲ, ನಮಮರಸಗ ಪುರ್ರನಾಗಲ್ಲ ಎಿಂಬ

ಬರ್ಕ ರ್ು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ವಧ್ಾರ್ನ , ಯಾರ್ಾಗ ನಮಮರಸಗ ಪುರ್ರನನುಾ ಕ ೂಡರ್ ? ಬ ೀಗನ ೀ ಕ ೂಡು ಎಿಂದು
ಬ ೀಡಿಕ ೂಳುಿತ್ತತದುರು. ಅಿಂತ ಯೆ ಮೂವರರಸರ್ರ ದಾಸರ್ರು ರ್ಮಮ ರ್ಮಮ ಇಷ್ಟ ದ ೀವರನ ಾೀ

ಪಾರರ್ಥಶಸುತ್ತತದುರು. ದರ್ರಥ ಸಾವಶಭೌಮನಿಗ ೀ ರ್ನಾ ಜರ ರ್ಿಂತ ಸಿಂತಾನವಲಿದ ದುುಃಖವು ದಿನದಿಿಂದ ದಿನಕ ಾ

ವೃದಿಧಯಾಗುರ್ತಲ ೀ ಇರ್ುತ. ದರ್ರಥನು ರ್ನಾ ಯೌವಾನ ಮರ್ುತ ಬಾಲಾ ವೃದಾಧಪಾವನ ಾ ಕುರಿರ್ು ಆಲ ೂೀಚಿಸುರ್ಾಗ,

ತಾಿಂಡವನ ಿಂಬ ಮುನಿ ಪುರ್ರನು ರ್ನಾ ಭಾಷ್ಣಕ ಾ ರ್ುತಾತಗಿ ದುುಃಖರ್ಪತರಾದ ಆ ತಾಯ-ರ್ಿಂದ ಅಿಂದರ
ತಾಿಂಡವಮುನಿರ್ ಶಾಪದ ಸರ್ಾತ ಗಾದರೂ ನನಗ ಪುರ್ರ ಸಿಂತಾನವು ಸಿಂರ್ತ್ತರ್ು ಆಗಲ ೀಬ ೀಕು ಎಿಂದು

ಆಸ ಯಿಂದು ಚಿಗುರಿ ಮಾರ್ರ್ಾಗುತ್ತತರ್ುತ. ವಸಷ್ಟರನುಾ ಕುರಿರ್ು ರ್ನಾ ಆಲ ೂೀಚನ ರ್ನುಾ ಹ ೀಳಿದನು. ವಸಷ್ಟರೂ

ರಾಜ, ನಿೀನು ಇಲ್ಲಿರ್ ವರ ಗ ಸದಧಮಶದಿಿಂದ ರಾಜಾರ್ಾಳುತ್ತತರುರ್ . ನಿನಾ ಆಳಿಾಕ ರ್ಲ್ಲಿ ಯಾವ ಲ ೂೀಪ-

ದ ೂೀಷ್ಗಳ ೀ ಕಾಣುತ್ತತಲಿ, ನಿನಗ ಸಿಂತಾನರ್ಾಗಲ ೀ ಬ ೀಕು. ಇಷ್ುಟದಿನ ಸಿಂತಾನ ವಳಿಂಬವು ಯಾಕಾಯತ ೂ?

ವಧ್ಾರ್ನ ೀ ಬಲಿನು. ವೃದಧನ ಿಂದುಕ ೂಳುಿರ್ . ಆದರ ಸೂರ್ಶವಿಂರ್ದ ದ ೂರ ಯಾಗಿ ರ್ವಾನದ ಚಿಲುಮಯೆೀ

ಆಗಿರುರ್ . ಸದಧಮಶದಿಿಂದಲೂ ದಕ್ಷತ ಯಿಂದಲೂ ಸಾಕ ೀರ್ ಸಾಮಾರಜಾವನ ಾ ಆಳುತ್ತತರುರ್ . ಅಿಂತ ಯೆೀ

ಸಿಂತಾನವಲಿದ ಕಾರಣ ನಿರ್ಾವೂ ಸಿಂತಾಪದಿಿಂದ ದುುಃಖಿಸುರ್ ಎಿಂದು ವಸಷ್ಟರು ದರ್ರಥನಲ್ಲಿ ನುಡಿದರು.

ಅಿಂತ ಯೆ ಕ ೈಕ ೀಯ, ಸುಮಿತಾರ, ಕೌಸಲ ಾರ್ರ ೂಿಂದಿಗೂ ಸಿಂತಾನರ್ಾಗಲ್ಲಲಿ ಎಿಂದು ಸಿಂತಾಪ ತ ೂೀಡಿಕ ೂಿಂಡು,

ಅವರ ಜ ೂತ ರ್ಲ್ಲಿ ಕಿಂಬನಿ ಮಿಡಿದನು. ತಾಿಂಡವಮುನಿ ಅವನ ಪತ್ತಾರ್ ಶಾಪದಿಿಂದಲಾದರೂ ನನಗ

ಸಿಂತಾನರ್ಾಗಬ ೀಕು. ಅಿಂತ ಯೆ ಆಗಲ್ಲಕ ಾೀ ಬ ೀಕು ಎಿಂದು ವಸಷ್ಟರಲ್ಲಿ ತ ೂೀಡಿಕ ೂಿಂಡನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ರ್ಮಮ

ಕುಲಗುರುಗಳಾದ ವಸಷ್ಾರಲ್ಲಿ ರ್ನಾ ಹರ ರ್ದಲಾಿದ ಘಟ್ನ ಯಿಂದನುಾ ಹ ೀಳಲು ತ ೂಡಗಿದನು.

ವಸಷ್ಾ ಮಹಷಿಶಗಳ ಪಾದಕ ಾರಗಿ, ಗುರುರ್ ೀ, ನನಾ ಹರ ರ್ಲ್ಲಿ ಒಿಂದುದಿನ ನಾನು ಅಭಯಾರಣಾಕ ಾ ಹ ೂೀದಾಗ

ದಾರಿರ್ಲ್ಲಿ ಆಯಾಸರ್ಾಗಿ ಒಿಂದು ಆಲದ ಮರದಡಿರ್ಲ್ಲಿ ಮಲಗಿದ ನು. ಆಗ ಕ ೂಳದಲ್ಲಿ ಸದುು ಕ ೀಳಿ ಬಿಂದಿರ್ು.

ಆ ಧಿನಿರ್ು ಕ ೀಳಿ ಬಿಂದ ದಿಕಿಾಗ ೀ ಬಾಣಪರಯೀಗವನುಾ ಮಾಡಿದಾಗ ‘ಅಯಾೀ’ ಎಿಂದು ಒಬಬ ಮನುಷ್ಾನ ಕೂಗು

ಕ ೀಳಿಸರ್ು. ಅಿಂತ ಯೆ ಆ ಧಿನಿ ಬಿಂದ ಡ ಗ ನಡ ದು ಹುಡುಕಿದ . ಒಬಬ ಬಾರಹಮಣ ಕುಮಾರನಿಗ ನನಾ ಬಾಣವು

ತಾಗಿ, ಆ ಬರಹಮಚಾರಿರ್ ಎದ ರ್ ಮಧಾದಲ್ಲಿ ನ ಟ್ುಟಕ ೂಿಂಡಿರ್ುತ. ನಾನು ಆ ಬರಹಮಚಾರಿರ್ನುಾ ನ ೂೀಡಿ, ಅಯಾೀ,

ಅಕಟ್ಕಟಾ ಎಿಂದು ಮನಸುು ದುುಃಖಿಸ, ಅವನ ಹತ್ತತರದಲ್ಲಿ ನಿಿಂರ್ುಕ ೂಿಂಡ ನು. ಆ ಬರಹಮಚಾರಿರ್ು, ನಾನು

ರ್ರವಣಕುಮಾರನು, ನನಾ ರ್ಿಂದ -ತಾಯಗಳು ಕಾಶಗ ಹ ೂೀಗಬ ೀಕು ಎಿಂದು ಹ ೀಳಿದರು. ನಾನು ಅವರನುಾ

ಕರ ದುಕ ೂಿಂಡು ಬಿಂದಿರುರ್ ನು. ನಾನ ೀ ರ್ರವಣಕುಮಾರನು, ನನಾ ರ್ಿಂದ -ತಾಯರ್ರು ವೃದಧರು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಕಣುು

ಕಾಣಿಸುವುದಿಲಿ. ಕುರುಡರು, ವೃದಧರು, ಅವರಿಗ ನಡ ರ್ಲೂ ಆಗುವುದಿಲಿ. ಅವರಿಬಬರನುಾ ರ್ಕಾಡಿರ್ಲ್ಲಿ

ಕುಳಿಿರಿಸಕ ೂಿಂಡು ಹ ೂರ್ುತಕ ೂಿಂಡು ಇಲ್ಲಿರ್ವರ ಗ ಬಿಂದಿರುರ್ . ಅವರಿಗ ಹಸವು ಬಾಯಾರಿಕ ಯಾಗಿರ್ುತ.

ಭ ೂೀಜನವನುಾ ಮಾಡಿ ಬಡಿಸ, ಗಿಂಗಾಜಲವನುಾ ರ್ುಿಂಬಿಸಕ ೂಿಂಡು ಮೀಲ ೀರಿ ಹ ೂೀಗಬ ೀಕ ಿಂದು ಬಿಂದಿರುರ್ .

ರ್ರವಣಕುಮಾರನ ೀ ನಾನು ಎಿಂದು ಹ ೀಳಿದನು. ರ್ರವಣನು, ಓ ಮಹಾನುಭಾವ, ನನಾ ವೃದಧ ರ್ಿಂದ -

ತಾಯರ್ರನುಾ ರ್ಕಾಡಿರ್ಲ್ಲಿ ಕೂರಿಸಕ ೂಿಂಡು ಅದರ ದಿಂಡ ರ್ನುಾ ಹ ಗಲ ಮೀಲ್ಲಟ್ುಟಕ ೂಿಂಡ ಬಿಂದ ನು. ಅವರ

ರ್ೃಷ ಗ ನಿೀರಿಗಾಗಿ ಕ ೂಳಕ ಾ ಬಿಂದು ನಿೀರು ಕ ೂಡದಲ್ಲಿ ರ್ುಿಂಬಿಸಕ ೂಳುಿವ ಸದುು ನಿನಗ ಕ ೀಳಿಸತ ೀ? ಅಿಂತ ಯೆೀ

ನನಾ ಎದ ಗ ಬಾಣವು ಚುಚಿಚಕ ೂಿಂಡಿದ . ನನಾ ಮಾತಾ-ಪಿರ್ರು ಇದ ೀ ಕ ೂಳದ ದಿಂಡ ರ್ ಮೀಲ ಇರುತಾತರ .

ಅವರಿಗ ನಿೀರನುಾ ಕ ೂಟ್ುಟ ನಿೀನ ರ್ುರ್್ರಷ ಮಾಡಬ ೀಕು ಎಿಂದು ನುಡಿದನು. ಆಗ ನಾನ ೀ ಮದಾುನ ರ್ ದಿಂಡು

ನಿೀರು ಕುಡಿರ್ುವ ಸದ ುಿಂದು ತ್ತಳಿದು ಬಾಣಪರಯೀಗ ಮಾಡಿ, ನಿನಾನುಾ ಈ ಸಾತ್ತಗ ರ್ಿಂದ ನು. ಅಯಾೀ,

ಅಕಟ್ಕಟಾ, ಬರಹಮಚಾರಿಯಾದ ನಿನಾನುಾ ಕ ೂಿಂದುಬಿಟ ಟನಲಿ, ಅಯಾೀ ಅಕಟ್ಕಟ್, ಏನು ಮಾಡಲ್ಲ? ಎಿಂರ್ಹ

ಅಪಚಾರರ್ಾಯರ್ಲಿ, ನನಿಾಿಂದ ಬರಹಮಚಾರಿಯಾದ ನಿನಗ ಸಾರ್ ೀ ಬಿಂದಿರ್ಲಿ ಎಿಂದು ಬಹಳರ್ಾಗಿ ವಾಸನಪಟ ಟನು.

ಅಿಂತ ಯೆೀ ರ್ರವಣಕುಮಾರನ ಪಾರಣಪಕ್ಷ್ರ್ು ಹಾರಿ ಹ ೂೀಗಿರ್ುತ. ರ್ರವಣನು ನಿಸ ತೀಜನಾಗಿ ಮಲಗಿದುನು ಎಿಂದು

ದರ್ರಥನು ಬಹಳರ್ಾಗಿ ವಾಸನಪಟ್ುಟ ದುುಃಖಿಸದನು. ಅಿಂತ ಯೆ ದರ್ರಥನು-ಗುರುಗಳ , ಅಿಂತ ಯೆೀ ನಾನ ೀ ನಿೀರು

ತ ಗ ದುಕ ೂಿಂಡು ಅವನ ರ್ಿಂದ ತಾಯರ್ರಾದ ಇಳಾದ ೀವ ತಾಿಂಡವ ಮುನಿರ್ರಲ್ಲಿಗ ಹ ೂೀಗಿ ನ ೂೀಡಿದ ನು.

ಒಿಂದು ಕಡ ರ್ಲ್ಲಿ ಅಡಿಗ ಸಾಮಗಿರಗಳು ಬುಟಿಟರ್ು, ಇನ ೂಾಿಂದು ಕಡ ರ್ಲ್ಲಿ ಕಣುು ಕಾಣಿಸದ ಯೆ ನನಾನ ಾ

ರ್ರವಣನ ಿಂದು ರ್ರವಣಕುಮಾರ ಬಿಂದ ಯಾ? ಮಗನ ೀ, ಬ ೀಗನ ೀ ನಮಮನುಾ ಕಾಶರ್ಲ್ಲಿ ಗಿಂಗಾಸಾಾನ ಮಾಡಿಸು,

ಆಮೀಲ ಯೆೀ ನಾವು ಇಹಲ ೂೀಕಯಾತ ರರ್ನುಾ ಮುಗಿಸ, ಸಾಗಶವನ ಾ ಸ ೀರಿಕ ೂಳುಿತ ತೀರ್ ಎನುಾರ್ತ ರ್ವಡಿದರು.

ನಾನು ಓ ವೃದಧ ದಿಂಪತ್ತಗಳ ೀ, ನಿೀವು ಸಹ ನನಾ ತಾಯ-ರ್ಿಂದ ರ್ರಿಂತ ಎಿಂದು ಅವರಿಗ ನಿೀರು ಕ ೂಡುರ್ಾಗ,

ನನಾ ಕ ೈರ್ನುಾ ಗಟಿಟಯಾಗಿ ಹಡಿದುಕ ೂಿಂಡು, ನಿೀನು ನಮಮ ಮಗನಲಿ, ನಾವು ಕ ೀಳಿದ ಆಕರಿಂದನವು ನಮಮ

ಪುರ್ರ ರ್ರವಣನದ ುೀ ಇರಬ ೀಕು, ನಿೀನು ಯಾರು? ಎಿಂದು ಕ ೀಳಿದರು. ಆಗ ನಾನು ಅಯೀಧ್ ಾರ್

ರಾಜಕುಮಾರನು, ದರ್ರಥನ ಿಂದು ನನಾ ಹ ಸರು. ಆನ ರ್ ದಿಂಡು ಕ ೂಳಕ ಾ ಬಿಂದಿದ ಎಿಂದು ಗುಳಿಂ ಗುಳಿಂ

ಗುಳು ಗುಳು ಎಿಂಬ ಸದುನ ಾೀ ಕ ೀಳಿ ನಾನು ಬಾಣಪರಯೀಗ ಮಾಡಿದ ನು. ಬಾಣವು ರ್ರವಣಕುಮಾರನ ಎದ ರ್ಲ್ಲಿ

ನ ಟ್ುಟಕ ೂಿಂಡು ಆಕರಿಂದನ ಮಾಡಿದನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ನಾನು ಅಲ್ಲಿ ಹ ೂೀಗಿ ನ ೂೀಡಿದಾಗ ನಾನು ಆನ ಎಿಂದು ಬಿಟ್ಟ

ಬಾಣವು ರ್ರವಣನ ಎದ ರ್ನ ಾ ಚುಚಿಚ ಪಾರಣಬಿಟ್ಟನು ಎಿಂದು ರಾಜಕುಮಾರನಾದ ನಾನ ೀ ಹ ೀಳಿದ ನು. ಆಗ ಆ

ದಿಂಪತ್ತಗಳೂ ಹೀಗೂ ಆಯತ ೀ? ನಮಮ ಪುರ್ರನು ಮೃರ್ನಾದನ ೀ? ಇನೂಾ ನಾರ್ ೀಕ ಬದುಕಬ ೀಕು? ನಾವೂ

ಪಾರಣವನುಾ ಬಿಡುರ್ ವು ಎಿಂದು ಆಕರಿಂದನವನುಾ ಮಾಡಿ ಪಾರಣಪಕ್ಷ್ರ್ನುಾ ಹಾರಿಸುರ್ಾಗ-ದರ್ರಥ, ವೃದಧರಾದ

ನಮಮ ಪುರ್ರನನುಾ ಕ ೂಿಂದ ರ್ಲಿ, ನಿೀನು ಸಹ ನಿನಾ ಬಳಿರ್ಲ್ಲಿ ಪುರ್ರರಾರೂ ಇಲಿದಿರುರ್ಾಗಲ ಮರಣಹ ೂಿಂದು

ಹಾಗ ಯೆೀ ಎಿಂದು ಹರಸ ಪಾರಣವನುಾ ಬಿಟ್ಟರು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಆ ರ್ರವಣನ ರ್ಿಂದ ತಾಯರ್ರು ನಿೀನು ನಿನಾ

ಬಳಿರ್ಲ್ಲಿ ಪುರ್ರರಾರೂ ಇಲಿದಿರುರ್ಾಗ ಮರಣವನಾಪುಪ ಎಿಂದು ಶಾಪವನುಾ ಕ ೂಟಿಟದಾುರ . ಅದರ ಸರ್ಾತ ಗಾದರೂ

ನನಗ ಪುರ್ರ ಸಿಂತಾನರ್ಾಗಲ ೀಬ ೀಕು ಎಿಂದು ದರ್ರಥನು ವಸಷ್ಾ ಮಹಷಿಶಗಳಲ್ಲಿ ತ ೂೀಡಿಕ ೂಿಂಡನು. ಆ

ಬಿಸಯಾದ ಗರರ್ವನುಾ ಗಿಂಟ್ಲಲ್ಲಿ ಉಳಿಸಯೆೀ ದಿನವೂ ಕಳ ಯರ್ು. ಮೃರ್ುಾವನಾಪಿಪದ ಆ ಬಾರಹಮಣ ಮುನಿರ್

ಮಾತಾ-ಪಿರ್ೃಗಳು ರ್ಮಮ ಪಾರರ್ ೂೀರ್ಾರಮಣ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಬಳಿರ್ಲ ಿೀ ಮಕಾಳಿಲಿದಿರುರ್ಾಗಲ ೀ ಮರಣಹ ೂಿಂದು

ಎಿಂದ ರ್ಾಕಾರ್ ಶಾಪರ್ ೀ ಕ ೀಳಿದಿಂತ ಭಾಸರ್ಾಗುರ್ತದ . ಆದುರಿಿಂದಲ ೀ ಪುರ್ರಯೀಗದ ಭಾಗಾವಲಿದಿದುರೂ ಆ

ಶಾಪದ ಸರ್ಾತ ಗಾದರೂ ನನಗ ಪುರ್ರಸಿಂತಾನವು ಆಗಲ್ಲಕ ಾೀ ಬ ೀಕ ಿಂದು, ನನಗ ಸಿಂತಾನವು ಪಾರಪಿತಸದ ೀ

ಇರಲು ಸಾಧಾವಲಿ ಎಿಂದು ಎಣಿಸಕ ೂಿಂಡು, ನಾನು ಆ ಗುಟ್ಟನುಾ ಯಾರಿಗೂ ಹ ೀಳಲ್ಲಲಿ. ಕ ಿಂಡವನುಾ ಉಡಿರ್ಲ್ಲಿ

ಕಟಿಟಕ ೂಿಂಡಿಂತ ಚಡಪಡಿಸ ಚಿಿಂತಾಕಾರಿಂರ್ನಾಗಿ ಬ ೀರ ೂಿಂದು ಆಲ ೂೀಚನ ರ್ು ಬಿಂದರ , ಅದನುಾ ಹುದುಗಿಸ

ಎಣಿಸದ ಕಾರ್ಶವನುಾ ಮಾಡುತ್ತತರುರ್ ನು. ಓ ಗುರುವರ್ಶ, ಜನಾಮಿಂರ್ರದ ಮಹಾಪಾಪವನ ಾೀ ಹ ೂರ್ುತ

ದುದ ೈಶವಯಾಗಿ ನಾನು ಹುಟಿಟಕ ೂಿಂಡ ನು. ನಮಮ ಹರಿರ್ರಾಳಿದ ನಮಮ ರಾಜಾಕ ಾೀ ನಮಮ ವಿಂರ್ದ ರಾಜನ ೀ

ಇಲಿರ್ ಿಂದಾಯರ್ಲಿ. ನನಾನುಾ, ನನಾ ಮನ ರ್ನವನುಾ ಓಲ ೈಸಕ ೂಿಂಡು ಬಿಂದ ನಮಮ ಪರಜ ಗಳಿಗ ಇನುಾ ಯಾವ

ರಾಜನ ಆಳಿಾಕ ಯೀ? ವಧ್ಾರ್ನ ೀ ಬಲಿನು. ಅಯಾೀ ಅಕಟ್ಕಟಾ, ಇದನ ಾಲಿ ಬಲಿವರಾರು? ರ್ಪಸುು, ಧ್ಾಾನ,

ಉಪರ್ಾಸ ವರರ್ಗಳನ ಾಲಿ ನಡ ಸಕ ೂಿಂಡು ಬಿಂದ ನು. ಆದರೂ ಪವರ್ರರ್ಾದ ನಮಮ ವಿಂರ್ ಮುಿಂದುವರಿರ್ುವಿಂತ

ಕಾಣುವುದಿಲಿ. ನಾನು ನನಾ ಮೂವರರಸರ್ರು ಪುರ್ರಭಾಗಾಕ ಾ ಹ ೂರತಾಗಿ ಜನಿಮಸದ ುೀರ್ . ನನಗ ಇನ ಾಲ್ಲಿರ್

ಪಾರರ್ವು. ಪಾರರ್ವು ಮಿೀರುತಾತ ಬಿಂದಿರ್ು. ನಮಮ ಹರಿರ್ರ ಪದಧತ್ತರ್ಿಂತ ನಾನಿನುಾ ರ್ಾನಪರಸಾಾರ್ರಮಕೂಾ

ಹ ೂೀಗಬ ೀಕಾಗಿದ . ಆದರ ರಾಜಸೂರ್ರವನುಾ ಸಿಂತ ೂೀಷ್ದಿಿಂದ ಪುರ್ರನ ಕ ೈರ್ಲ್ಲಿಟ್ುಟ ಹ ೂೀಗುವ ಯೀಗವನುಾ

ವಧ್ಾರ್ನು ನನಗ ಕರುಣಿಸಲ್ಲಲಿ. ಪಿರ್ೃಗಳಿಗ ನನಾ ಬಳಿಕ ಪಿಿಂಡ ೂೀದಕವಲಿದ ೀ ನಾನು ಪಿರ್ೃದ ೀವತ ಗಳ

ಋಣದಲ್ಲಿ ಬಿೀಳುವಿಂತಾಯರ್ು. ನನಗೂ ಪ ರೀರ್ರ್ಾದ ವಮೊೀಚನ ಯೆೀ ಆಗುವುದಿಲಿ. ಗುರುರ್ ಏನು ಮಾಡಲ್ಲ

ಎಿಂದು ದರ್ರಥ ಸಾವಶಭೌಮನು ಗುರುವಸಷ್ಾರಲ್ಲಿ ತ ೂೀಡಿಕ ೂಿಂಡನು. ಎಲಿವನುಾ ದರ್ರಥನು ನುಡಿದು

ಸುಮಮನಾದರು. ಗುರು ವಸಷ್ಟರು ರ್ಮಮ ದಿವಾಜ್ಞಾನದಿಿಂದ ಪರಿಸಾತ್ತರ್ ಅವಲ ೂೀಕನ ಮಾಡಿ ಅರಿರ್ುಕ ೂಿಂಡು,

ಭವಷ್ರ್ತನುಾ ಆಲ ೂೀಚಿಸದರು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ರಾಜ ೀಿಂದರ, ದರ್ರಥ ಮಹಾರಾಜ, ರ್ರವಣ ಮುನಿರ್ ಮಾತಾ-ಪಿರ್ರ

ಶಾಪವು ಅವರ ಸಿಂಸಾಾರ ಮಾಡಿ, ತಾಿಂಡವ-ಇಳಾದ ೀವರ್ರು ಮರ್ುತ ರ್ರವಣಕುಮಾರನ ಅವರವರ ಹ ಸರಿನಲ್ಲಿ

ದಾನ-ಧಮಶಗಳನುಾ ಮಾಡಿರುರ್ ಮರ್ುತ ರ್ನಾ ಕೃರ್ಾಕಾಾಗಿ ಪಶಾಚತಾತಪವನುಾ ಪಟ್ುಟಕ ೂಳುಿತ್ತತರುರ್ .

ರ್ರವಣಕುಮಾರನು ರ್ರವಣ ನಕ್ಷರ್ರರ್ಾಗಿ ಪರಿಶ ್ೀಭಿಸದನು. ಅವನ ಮಾತಾ- ಪಿರ್ರೂ ಕುರುಡರೂ,

ತಾರಣವಲಿದವರೂ ಆಗಿದುರು. ನಿೀನು ಉದಾರ ಮನಸುನಿಿಂದ ಅವರ ಲಿರ ಸಿಂಸಾಾರವನುಾ ಮಾಡಿ, ದಾನ-

ಧಮಾಶದಿಗಳನ ಾಲಿ ಮಾಡಿ, ನಿನಾ ಕೃರ್ಾಕ ಾ ಪಾರರ್ಶಚರ್ವೂ ಆಗಿದ . ಅಿಂತ ಯೆೀ ರ್ರವಣನ ಮಾತಾ-ಪಿರ್ರ

ಶಾಪರ್ ೀ ನಿನಗ ಆಶೀರ್ಾಶದವು. ರ್ರವಣ ಮುನಿರ್ನುಾ ರ್ರವಣ ನಕ್ಷರ್ರನಾಗು ಎಿಂದು ಸೂರ್ಶನೂ ಹರಸದಾುನ .

ಅಿಂತ ಯೆ ಅಗ ೂೀ ನ ೂೀಡು, ರ್ರವಣನು ನಕ್ಷರ್ರರ್ಾದನು ಎಿಂದು ವಸಷ್ಟರು ದರ್ರಥನಿಗ ಹ ೀಳಿದರು. ರಾಜ ೀಿಂದರ,

ನಿೀನು ಅವರ ಮರಣದ ನಿಂರ್ರ ಅವರಿಗ ಮರ್ುತ ಬ ೀರ ರ್ವರಿಗು ಸಹ ನಿರ್ಮಕ ಾ ರ್ಕಾಿಂತ ಸಿಂಸಾಾರ ಮಾಡಿ,

ದಾನ-ಧಮಾಶದಿಗಳನುಾ ಮಾಡಿ, ಉರ್ತರ ೂೀರ್ತರ ಅಭಿವೃದಿಧಗಾಗಿ ಪಿರ್ೃದ ೀವತ ಗಳನ ಾೀ ಪಾರರ್ಥಶಸಬ ೀಕು ಎಿಂದು

ವಸಷ್ಟರು ದರ್ರಥನಿಗ ಹ ೀಳಿದರು. ರಾಜ ೀಿಂದರ, ನಿನಾ ಮೂವರು ಅರಸರ್ರಿಗೂ, ನಿನಗೂ ವಿಂಶಾವಳಿರ್

ಕಾಲವು ಮುಗಿರ್ಲ್ಲಲಿ. ನಿೀನು ನಿನಾ ಪಿರ್ೃದ ೀವತ ಗಳ ಹಾರ ೈಕ ರ್ಿಂತ ದ ೀರ್ಾಿಂರ್ರ್ ೀ ನಿನಾ ಪತ್ತಾರ್ರ

ಗಭಶವನ ಾೀ ಸ ೀರಲ್ಲಕ ಾ ಪೃರ್ಥಿರ್ ಗಭಶದಲ್ಲಿ ಅಡಗಿ ರ್ವಕಿಸುರ್ತಲೂ ಕಾಲವನ ಾೀ ಕಾರ್ುತ್ತತದ .

ಆದರ ನಿೀನೂ ಪುರ್ರಕಾಮೀಷ್ಾರ್ಜ್ಞವನೂಾ ಮಾಡಬ ೀಕು. ಅಿಂದರ ಆ ರ್ಜ್ಞಕ ಾ ಪುರ್ರಕಾಮರ್ ೀ ಪರಧ್ಾನ

ಆಹುತ್ತಯಾಗಬ ೀಕು. ಈ ರ್ಜ್ಞಕ ಾ ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನೂ ಅಧಿರ್ುಶರ್ಾಗಿ ಬರಬ ೀಕು ಎಿಂದು ವಸಷ್ಟ ಮಹಷಿಶಗಳು

ದರ್ರಥನಲ್ಲಿ ಹ ೀಳಿದರು. ದರ್ರಥನು ಸಹಸರ ಕಿರಣಗಳಿಿಂದ ಹ ೂಳ ದಿಂತ ತ ೀಜ ೂೀಪುಿಂಜನಾಗಿರುವುದರಿಿಂದ

ಪಾರರ್ ಪರಬುದಧನಿಂತ ಕಾಣುತ್ತತದುನು. ಲ ೂೀಕಜ್ಞಾನಿರ್ೂ, ಕರ್ಶವಾನಿಷ್ಾನೂ, ಧಮಿಶಷ್ಟನೂ, ಬಡವರಿಗೂ-ವೃದಧರಿಗೂ

ದಯೆ ತ ೂೀರಿ, ದಾನ-ಧಮಶಗಳನುಾ ಮಾಡುತ್ತತದುನು. ಯಾಗ ರ್ಜ್ಞಾದಿಗಳನೂಾ ಮಾಡಿ ಬಾರಹಮಣರಿಗೂ,

ಋಷಿಗಳಿಗೂ, ಸುಹಾಸನಿರ್ರಿಗೂ, ವಟ್ುಗಳಿಗೂ ರ್ಥ ೀಚಛರ್ಾದ ಸಡರಸಾನಾ, ನಾನಾವಧದ ಪಕಾಾನಾಗಳನುಾ

ಮಾಡಿಸ, ಭ ೂೀಜನಗಳನುಾ ಮಾಡಿಸ, ಧ್ಾನಾ, ದಕ್ಷ್ರ್ , ವಸುತ, ಒಡರ್ ಗಳನುಾ ದಾನ ಮಾಡುತ್ತತದುನು.

ಗುರುಕುಲದಲ್ಲಿ ನಡ ರ್ುವ ವದಾಾಕ ೀಿಂದರಗಳನುಾ ಸಿಂರಕ್ಷ್ಸ, ಸಹಾರ್ಕಾಾಗಿ ವಸತ್ತಗಳನುಾ ಮರ್ುತ

ಭ ೂೀಜನಾದಿಗಳಿಗೂ ಸಹಾರ್ ಮಾಡುತ್ತತದುನು. ಮಹಷಿಶಗಳಿಗೂ ಧನ, ಧ್ಾನಾಾದಿ ಸಹಾರ್ಧನವನುಾ

ಕ ೂಡುತ್ತತದುನು. ವಶಾಾಮಿರ್ರರಿಗೂ, ವಸಷ್ಾರಿಗೂ ವದಾಾಕ ೀಿಂದರವನುಾ ನಡ ಸಲ್ಲಕ ಾ ಸಹಾರ್ರ್ಾಗುತ್ತತರ್ುತ.

ದ ೀವಲ ೂೀಕ, ಪಾತಾಳ, ಭೂರ್ಲದವರಿಗೂ ರ್ುದಧದಲ್ಲಿ ಸಹಾರ್ ಮಾಡುತ್ತತದುನು. ಹೀಗಿರುವ ದರ್ರಥ

ಸಾವಶಭೌಮನ ಿಂದರ ಮೂರು ಲ ೂೀಕದವರಿಗೂ ಅಚುಚಮಚಿಚನ ರಾಜನಾಗಿದುನು. ದರ್ರಥ ಚಕರವತ್ತಶಯೆಿಂದರ

ದ ೀವಲ ೂೀಕದ, ಪಾತಾಳಲ ೂೀಕದ, ನ ೈಮಿಷಾರಣಾದ ಧಮಶಸಭ ಗ ಆಹಾಾನವು ಇರುತ್ತತರ್ುತ. ಅಿಂರ್ಹ ದರ್ರಥನು

ವಸಷ್ಾರ ನುಡಿರ್ನಾಾಲ್ಲಸ, ಗುರುಗಳ ಆಶೀರ್ಾಶದರ್ ಿಂದು ಆಸ ರ್ ರ್ುಣುಕ ೂಿಂದು ಮೂಡಿದ ಎಿಂದನು. ಅಿಂತ ಯೆ
ಹ ೀಳಿದನಾದರೂ, ಅಿಂತ ಯೆೀ ಚಿಿಂತಾಕಾರಿಂರ್ನಾಗಿ, ಗುರುವರ್ಶನ ೀ, ಈಗ ನನಗ ಆಸ ರ್ ಸಿಂತಾನವು

ಆಗಬಹುದ ಿಂದು ವಿಂಶ ್ೀದಾಧರಕನ ೀ ಹುಟಿಟ ಬರಬಹುದ ಿಂದು ಕಾಣಿಸುತ್ತತದ . ಆದರೂ ಹುಟ್ುಟವನ ೂೀ

ಹುಟ್ಟಲಾರನ ೂೀ ಎಿಂಬ ಚಿಿಂತ ರ್ು ಕಾಡುತ್ತತದ . ಅಯಾೀ, ಅಕಟ್ಕಟಾ, ಏನು ಮಾಡಲ್ಲ? ಎಿಂದು

ಚಿಿಂತಾಕಾರಿಂತಾದನು. ಆಗ ವಸಷ್ಾರು-ರಾಜ ೀಿಂದರ, ನಿೀನ ೀ ರ್ರ್ುಿಂತಾನವನ ಾೀ ಪಡ ದು ಧನಾನಾಗು, ಮಾನಾನಾಗು

ಎಿಂದು ಹರಸ, ವಿಂರ್ವನುಾ ಉದಧರಿಸುವವನ ೀ ಬ ೀಕ ಿಂಬ ಆಸ ರ್ನುಾ ಬಿಟ್ುಟ ಬಿಡಬ ೀಕು. ಅಿಂರ್ಹ ಆಸ ರ್ು

ಎಿಂದ ಿಂದಿಗೂ ರ್ರ್ುಿಂತಾನವನುಾ ಕ ೂಡುವುದಿಲಿ. ನಿನಾ ಆಸ ಯೆೀ ಪೂರ ೈಸಬ ೀಕ ಿಂದಾದರ ನಿೀನು

ಲ ೂೀಕಕಲಾಾರ್ಾಥಶರ್ಾಗಿ ನನಗ ರ್ರ್ುಿಂತಾನರ್ಾಗಲ ೀ ಬ ೀಕ ಿಂಬುದನುಾ ಮನಸುನಲ್ಲಿಟ್ುಟಕ ೂಳಿಬ ೀಕು. ಹುಟಿಟದ

ಅಥರ್ಾ ಹುಟ್ುಟವ ಪುರ್ರರ ಮೀಲ ಯಾವುದ ೀ ಆಸ ರ್ನುಾ ಇಟ್ುಟಕ ೂಳಿರ್ಕಾದಲಿ. ಅನಿಂರ್ರ್ಾದ ಕಾಲದ

ಮಹಮರ್ನುಾ ತ್ತಳಿರ್ಬಲಿವಯಾಶರು? ಕಾಲಗಭಶದಲ್ಲಿ ಏನ ೀನ ೂೀ ಅಡಗಿದ ಎಿಂದು ತ್ತಳಿರ್ುವುದು ಹ ೀಗ ?

ಅದನುಾ ಸುದರ್ಶನ ಚಕಾರಧ್ಾರಿ ಪರಮಾರ್ಮನ ೂಬಬನ ೀ ತ್ತಳಿದಿದಾುನ . ಸಿಂತಾನ ಪಾರಪಿತಗ ತಾಯ-ರ್ಿಂದ ರ್ರು

ಮಾರ್ರ ಕಾರಣರಲಿ, ಹುಟ್ಟರ್ಕಾ ಸಿಂತಾನವು ಕಾರಣರ್ಾಗಿದ . ಸಿಂತಾನದ ಕಾಲವನುಾ ಹ ೂಿಂದಿಸಕ ೂಡುವ

ಕಾಲವನುಾ ನಾವು ಕಾರ್ಲ ೀಬ ೀಕು. ನಿೀರ್ ಲಿ ಪುರ್ರ ಪಾರಪಿತಗ ಹ ೀಗ ಹಿಂಬಲ್ಲಸುವರ ೂೀ ಹಾಗ ಯೆೀ ನಿಮಮ

ಪುರ್ರನಾಗಿ ಹುಟ್ುಟವ ಜೀವವೂ ಅದೃಷ್ಟವಿಂರ್ದಲ್ಲಿ ಕಾಲವನ ಾೀ ಪರಿೀಕ್ಷ್ಸುತ್ತತದ . ಆ ಜೀವನ ೀ ಶರೀಮನಾಾರಾರ್ಣನ ೀ

ಇರುವನು. ಇಿಂರ್ಹ ಬರ್ಕ ರ್ಲ್ಲಿ ನಿನಾಿಂರ್ಹ ಸರ್ಾವಿಂರ್ನು, ಪರಾಕರಮಿರ್ೂ ಆಗಿರುವ ಪುರ್ರನು ನಿನಾ

ಹ ೂಟ ಟರ್ಲ ಿೀ ಹುಟಿಟ ಬರಬಹುದು. ಈ ಪರಪಿಂಚದಲ್ಲಿ ನಿೀನು ಪುರ್ರರನುಾ ಪಡ ರ್ುವುದಕ ಾ ನಿಮಿರ್ತ

ಮಾರ್ರನಾಗಿರಬ ೀಕು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ನಿೀನು ನಿಮಿರ್ತ ಮಾರ್ರನಾಗುರ್ . ಅಿಂತ ಯೆೀ ನಿನಗ ಪುರ್ರಸಿಂತಾನವು

ಆಗುವುದು. ಅದಕ ಾೀ ನಿೀನು ಸದಧನಾಗು. ನಿನಾ ಸಿಂತಾನದಿಿಂದಲ ೀ ಜಗತ್ತತನಲ್ಲಿರ್ ಯಾವುದ ೂೀ ಕಾರ್ಶವೂ

ಆಗಬ ೀಕ ಿಂದಿದುರ ನಿೀನು ಅದನ ಾೀ ಒಪಿಪಕ ೂಿಂಡು, ಜಗತ್ತತಗಾಗಿ ನಿೀನು ಪುರ್ರರನುಾ ಪಡ ದುಕ ೂೀ. ಅಿಂತ ಯೆ ಪುರ್ರ

ಸಿಂತಾನರ್ಾಗಲ್ಲ. ನಿೀನು ನಿನಾ ಕುಲವೃದಿಧಗಾಗಿ ವಿಂಶ ್ೀದಾಧರಕರು ಬ ೀಕ ಿಂಬ ಆಸ ರ್ನುಾ ತ ೂರ ದು ಬಿಡಬ ೀಕು.

ಈ ನಿನಾ ಪುರ್ರಸಿಂತಾನದ ಆಸ ರ್ನುಾ ಸಿಂಪೂಣಶರ್ಾಗಿ ತ ೂರ ದು ಬಿಡು. ದುಷ್ಟರ್ಕಿತರ್ನುಾ ದುಷ್ಟರಾಕ್ಷಸರ

ನಾರ್ಮಾಡುವುದಕ ಾ ಶರೀಮನಾಾರಾರ್ಣನು ನಿನಾ ಹ ೂಟ ಟರ್ಲ್ಲಿ ಪುರ್ರನಾಗಿ ಬರಲು ನಿಶ ೈಸದಿಂತ

ಭೂಗಭಶಶಾಸರದ ಜ ೂಾೀತ್ತಷ್ಾವು ಹ ೀಳುತ್ತತದ . ಅಿಂತ ಯೆೀ ನಿೀನು ದುಷ್ಟರಾಕ್ಷಸರ ಸಿಂಹಾರಕೂಾ, ದುಷ್ಟರ್ಕಿತಗಳ

ನಾರ್ಕೂಾ ನಿನಾ ಹ ೂಟ ಟರ್ಲ್ಲಿ ಪುರ್ರರು ಅಿಂತ ಯೆೀ ಶರೀಮನಾಾರಾರ್ಣನ ಪುರ್ರನಾಗಿ ಹುಟ್ುಟ ಬರಬ ೀಕು. ಮೂರು

ಲ ೂೀಕದಲೂಿ ಸುುಃಖ, ಸಮೃದಿಧ, ಶಾಿಂತ್ತ, ನ ಮಮದಿರ್ು ಸಕಾಲ ೀಬ ೀಕು ಎಿಂದು ಸಿಂಕಲಪವನೂಾ ಮಾಡು. ಈ
ಸಿಂಕಲಪದಿಂತ ಪುರ್ರಕಾಮೀಷ್ಟ ರ್ಜ್ಞವನುಾ ಮಾಡು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಪುರ್ರಕಾಮವು ಪುರ್ರ ಪರಧ್ಾನ

ಆಹುತ್ತಯಾಗಬ ೀಕು ಎಿಂದು ವಸಷ್ಾ ಮಹಷಿಶಗಳು ದರ್ರಥ ಚಕರವತ್ತಶಗ ಭವಷ್ಾವನುಾ ಹ ೀಳಿದರು.

ಸೀತಾ ದರ್ಶನ ಆರನ ೀ ಅಧ್ಾಾರ್ ಸಿಂಪೂಣಶಿಂ

 ಸೀತಾ ದರ್ಶನ ಏಳನ ೀ ಅಧ್ಾಾರ್

ದರ್ರಥನು-ಗುರುದ ೀವರ ೀ, ನಿೀವು ಹ ೀಳಿದಿಂತ ಪುರ್ರಕಾಮೀಷ್ಾ ರ್ಜ್ಞ ಮಾಡಲ್ಲಕ ಾ ನಾನು ಸದಧನಾಗಿದ ುೀನ ಎಿಂದು

ಹ ೀಳಿ, ರ್ನಾ ರಾಣಿರ್ರ ಸಮುಮಖದಲ್ಲಿ ಗುರುರ್ಾಕಾ ಪರಿಪಾಲನ ಗಾಗಿ ವಸಷ್ಾರ ಆದ ೀರ್ದಿಂತ ರ್ನಾ ರಾಣಿರ್ರಾದ

ಕೌಸಲಾಾ, ಸುಮಿತಾರ, ಕ ೈಕ ೀಯರ್ರ ೂಿಂದಿಗ ಪುರ್ರಕಾಮೀಷ ಾರ್ ರ್ಜ್ಞದಿೀಕ್ ರ್ನುಾ ರ್ನಾ ಕುಲಗುರುಗಳಾದ

ವಸಷ್ಾರಿಿಂದಲ ೀ ಸಿಂಕಲ್ಲಪಸ ರ್ಜ್ಞದಿೀಕ್ ರ್ನುಾ ಪಡ ದು ಸಾೀಕರಿಸದನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನು ಯಾರು?

ಅವನ ಜನಮವೃತಾತಿಂರ್ವನುಾ ನನಗ ತ್ತಳಿಸುವುದಾಗಬ ೀಕು ಎಿಂದು ದರ್ರಥನು ವಸಷ್ಾರನ ಾ ಪಾರರ್ಥಶಸಕ ೂಿಂಡನು.

ಆಗ ವಸಷ್ಾರು ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನ ಜನಮವೃತಾತಿಂರ್ವನುಾ ಹೀಗ ಿಂದು ದರ್ರಥನಿಗ ತ್ತಳಿಸದರು. ರ್ ೈವಸಾರ್ ಮನುವನ

ಹ ೂಟ ಟರ್ಲ್ಲಿ ಸೂರ್ಶ-ಚಿಂದರರ ಿಂಬ ತ ೀಜಸಾ ಪುರ್ರರು ಜನಿಸದುರು. ಇವರ ಸಿಂರ್ತ್ತರ್ವರು ಸೂರ್ಶವಿಂರ್ದ

ರಾಜನ ನಿಸದುರು. ಮಿಂದಾರ್, ಇಕ್ಾಾಕು, ತ್ತರರ್ಿಂಕು, ದಿಲ್ಲೀಪ, ಸಗರ, ಭಗಿೀರಥ, ರಘು, ಅಜ ಮೊದಲಾದ ಅನ ೀಕ

ಚಕರವತ್ತಶಗಳಿಿಂದ ಸೂರ್ಶವಿಂರ್ವು ಪರಜಾಲಮಾನರ್ಾಗಿ ಮುನಾಡ ದು ಬ ಳಕನ ಾೀ ಬಿೀರಿರ್ು. ಈ ವಿಂರ್ದಲ್ಲಿಯೆೀ

ಅತ್ತರಥ ಮಹಾರಥರನುಾ ಮಿೀರಿಸುವ ಶೌರ್ಶವನ ಾ ಪಡ ದ ದರ್ರಥನಾದ ನಿೀನು ಜನಿಮಸರುರ್ . ಅರವರ್ುತಸಾವರ

ವಷ್ಶದವರ ವಗೂ ಅಷ ಟ ಭೂಮಿಂಡಲವನುಾ ನಿೀನು ಶೌರ್ಶದಿಿಂದ ಆಳುತ್ತತರುರ್ . ನಿನಾ ಮಡದಿರ್ರೂ ಬಿಲುಿ

ವದಾಾ ವಶಾರದ ರ್ರು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಶೌರ್ಶದಲೂಿ ಅಸಾಮಾನಾರನ ಾ ಮಿೀರಿಸದಾುರ . ಅಿಂತ ಯೆೀ

ಮಹಾಮೀಧ್ಾವಗಳ ೀ ಇರುತಾತರ . ಅಿಂತ ಯೆ ಪತ್ತವರತ ರ್ರಾಗಿ ಪತ್ತಪರಾರ್ಣಿರ್ರ ೀ ಇರುತಾತರ . ಹೀಗಿರುರ್ಾಗ

ಲ್ಲೀಲಾ ಮನುಷ್ಾನಾದ ಶರೀಹರಿಯೆೀ ನಿನಾ ಗಭಶದಲ್ಲಿ ಜನಿಮಸ ಬರುವುದಕ ಾ ಕಾಲವನುಾ ಹುಡುಕುರ್ತಲ ೀ ಇರುವನು.

ರಾಜನ ನಿೀನು ಚಿಿಂತ್ತಸಬ ೀಡ. ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನು ಮಟಿಟದ ನ ಲದಲ್ಲಿ ಸುವೃಷಿಟಯಾಗಿ ಮಳ -ಬ ಳ ಯಾಗಿ

ಸಮೃದಿಧಯಾಗುರ್ತದ . ಆದುರಿಿಂದಲ ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನ ೀ ಪುರ್ರಕಾಮೀಷ್ಾ ರ್ಜ್ಞದ ಅಧಿರ್ುಶರ್ಾಗಲ ೀಬ ೀಕು.

ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನ ಜನಮವೃತಾತಿಂರ್ವನ ಾ ನಿನಗ ಬರ ದು ಪ ೀಳುರ್ ನು ಕ ೀಳು. ಕರ್ಾಪವಭಾಿಂಡಕ ಮುನಿರ್ು

ಗಿಂಗಾನದಿರ್ಲ್ಲಿ ಸಾಾನ ಮಾಡುತ್ತತರುರ್ಾಗ ದ ೀವಲ ೂೀಕದ ನರ್ಶಕಿಯಾದ ಊವಶಶರ್ು ಗಿಂಗಾನದಿಗ

ಜಲವಹಾರಕ ಾ ಬಿಂದಿದುಳು. ಆಗ ವಭಾಿಂಡಕನು ನಿೀರಿಗಿಳಿದಾಗ ಊವಶಶರ್ು ಗಿಂಗಾತ್ತೀರಕ ಾ ಬಿಂದು

ಜಲಕಿರೀಡ ರ್ಲ್ಲಿ ನಿರರ್ಳಾಗಿದುಳು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ದಿಂಡ ರ್ ಮೀಲ ಬಿಂದು ಸ ೈಕರ್ ರ್ ೀಲ ರ್ಲ್ಲಿ ರ್ನಾ ತ ೂರ್ುುಹ ೂೀದ
ಬಟ ಟರ್ನುಾ ಅರಿರ್ ರ್ನುಾ ಕಳಚಿಟ್ುಟ ಮೀಲ ರ್ಲ್ಲಿಟ್ಟ ಗರಿಗರಿ ಒಣಗಿದ ದೂಕುಲವನುಾ ಧರಿಸುರ್ಾಗ ಅವಳ
ಅಿಂಗಾಿಂಗ ಸೌಿಂದರ್ಶದ ಪುಷಿಟರ್ಲ್ಲಿರುವ ಆ ದ ೀವ ಕನಿಾಕ ರ್ು ನಿಿಂರ್ು ನ ೂೀಡಿದ ವಭಾಿಂಡಕ ಮಹಷಿಶರ್ ಕಣುು

ರ್ುಿಂಬಿಕ ೂಿಂಡಿರ್ು. ಅನಿಂಗ ವಕಾರಕ ಾ ಅವಕಾರ್ ಮಾಡಿಕ ೂಟಿಟರ್ುತ. ಆ ಸಿಂಗರ್ ಣಿುನ ಅಿಂಗಾಿಂಗಗಳನ ಾೀ ಆಳಿ
ಅವಳಲ್ಲಿ ಬ ರ ರ್ು ಕೂಡಬ ೀಕ ನುಾವ ಹಿಂಬಲವು ವಭಾಿಂಡಕ ಮಹಷಿಶರ್ ಮನಸುನ ಾೀ ಸೂರ ಗ ೂಿಂಡು
ಚಿಂಚಲಚಿರ್ತರ್ಾಗಿ ಅವನು ನಿಿಂರ್ ಜಲದಲ್ಲಿ ವಭಾಿಂಡಕನ ಸಿಂರ್ಮದ ಕಟ್ುಟ ಸಡಿಲಗ ೂಿಂಡು ಇಿಂದಿರರ್

ಶ ೈರ್ಥಲಾವುಿಂಟಾಗಿರ್ುತ. ಅದ ೀ ರ್ ೀಳ ರ್ಲ್ಲಿ ಶಾಪದಿಿಂದಲ ೀ ಹರಿಣಿಯಾದ ದ ೀವಕನಿಾಕ ರ್ೂ ರ್ನಾ ಹರಿಣಿ

ರೂಪದಲ್ಲಿಯೆೀ ಗಿಂಗಾತ್ತೀರಕ ಾ ರ್ೃಷ ರ್ನುಾ ಇಿಂಗಿಸಲ್ಲಕ ಾ ಬಿಂದು, ಗಿಂಗಾಜಲವನುಾ ಸ ೀದಿ ಸ ೀದಿ ಕುಡಿರ್ಲು

ಕರಗಿ ನಿೀರಿನ ೂಿಂದಿಗ ಬ ರ ಸದ ವಭಾಿಂಡಕನ ವೀಯಾಶಣುವು ಚಿಗರ ರ್ ಗಭಶವನುಾ ಸ ೀರಿರ್ು. ವಭಾಿಂಡಕನ

ಪ ರೀಮರಸದ ೂಿಂದಿಗ ನಿೀರು ಚಿಗುರ ರ್ ಗಭಶವನುಾ ಸ ೀರಿರ್ು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ದಿನಗಳುರುಳಿ ಚಿಗುರ ರ್ು ದಿನ
ರ್ುಿಂಬದ ಗಭಿಶಣಿರ್ು ವಭಾಿಂಡಕ ಆರ್ರಮದ ಎದುರಿನ ಆಲದ ಮರದ ನ ರಳಿನಲ್ಲಿ ಆಲದ ಲ ರ್ನುಾ ಹ ಕಿಾ

ತ್ತನುಾತ್ತತದುಳು. ನಾಲ್ಲಗ ರ್ನ ಾ ಮುಿಂದ ಚಾಚಿ ಆಲದ ಲ ರ್ನ ಾ ತ್ತನುಾತ್ತತರುರ್ಾಗ ವಭಾಿಂಡಕನು ನ ೂೀಡು

ನ ೂೀಡುತ್ತತದುಿಂತ ಪುರ್ರನನ ಾ ಪರಸವಸದ ಚಿಗುರ ರ್ು ಪುರ್ರನನುಾ ನ ೂೀಡದ ೀ ಬ ೀರ ಡ ಗ ಹ ೂರಟ ಹ ೂೀಯರ್ು.

ವಭಾಿಂಡಕನಿಗ ಮನುಷ್ಾನಿಂತ ಇದುು ಮನುಷ್ಾನ ಧಿನಿರ್ಲ್ಲಿ ಉಿಂಙ ೀ ಎನುಾವ ಕೂಗು ಕ ೀಳಿಸರ್ು. ಅಿಂತ ಯೆೀ

ರ್ನಾ ದಿವಾದೃಷಿಟಯಿಂದ ಆ ಶರ್ುವನುಾ ಹುಡುಕಿ ಅದರ ಜನಮವೃತಾತಿಂರ್ವನುಾ ತ್ತಳಿದನು. ಅಿಂತ ಯೆ ಆ ಶರ್ುವಗ

ನ ತ್ತತರ್ ಮೀಲ ೂಿಂದು ಕ ೂೀಡುಮೂಡಿರ್ುತ. ರ್ನಿಾಿಂದಾದ ಶೀರ್ಲದ ಪರಿರ್ಾಮವು ಸಿಂತಾನದರವವನುಾ

ಗಿಂಗಾಜಲದಲ್ಲಿ ಕರಗಿ ನಿೀರಾದ ಆ ನಿೀರನುಾ ಹರಿಣಿರ್ು ಕುಡಿದಿರ್ುತ. ಅಿಂತ ರ್ ಹರಣಿರ್ು ದ ೀವಕನಿಾಕ ಯೆೀ

ಇರುವಳು. ಶಾಪದ ಪರಿರ್ಾಮ ಚಿಗರ ಯಾಗಿದುಳು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ನನಾ ಸಿಂತಾನ ದರವವನುಾ ಕುಡಿದಳು. ಅಿಂತ ಯೆ

ಆ ಹರಿರ್ಾಿಂಗನ ಯೆೀ ಗಭಶವನುಾ ಧರಿಸ ಗಿಂಡು ಶರ್ುವನುಾ ಗಿಂಟ್ಲ್ಲನಿಿಂದಲ ೀ ಉಗುಳಿ, ಗಿಂಡು ಶರ್ುವಗ

ತಾಯಯಾದಳು. ಅರಿರ್ದವಳ ಿಂಬಿಂತ ಹ ೂರಟ್ು ಹ ೂೀದಳು. ಆ ಚಿಗುರ ಗ ರ್ನಾ ಶರ್ುರ್ ಿಂದ ೀ ತ್ತಳಿರ್ಲ್ಲಲಿ.

ತ್ತಿಂದ ಆಹಾರವನುಾ ಉಗುಳಿಹ ೂೀಗಿದುಳು. ಆ ಶರ್ು ರ್ನಾದ ಿಂದು ವಭಾಿಂಡಕನಿಗ ದಿವಾಜ್ಞಾನದಿಿಂದ ನ ೂೀಡಿದ

ಮೀಲ ತ್ತಳಿಯರ್ು. ಆ ಶರ್ುವು ಸಿಂಪೂಣಶರ್ಾಗಿ ಮಾನವ ಶರ್ುವನಿಂತ ಇದುು, ಶ ೈಶಾವಸ ರ್

ಾ ನ ಾ ಹ ೂಿಂದಿ

ಆಕರಿಂದನ ಮಾಡುತ್ತತರ್ುತ. ದಿವಾದೃಷಿಟರ್ಲ್ಲಿ ನ ೂೀಡಿದ ವಭಾಿಂಡಕನು ಆ ಶರ್ುವನುಾ ರ್ನಾಾರ್ರಮಕ ಾ ರ್ಿಂದು

ಗ ೂೀಕ್ಷ್ೀರವನ ಾೀ ಕ ೂಟ್ುಟ ಅದನ ಾ ರ್ನಾ ಬ ರಳಿನಲ್ಲಿ ಅರಿರ್ ರ್ ಕಕಾಡವನುಾ ಗ ೂೀಕ್ಷ್ೀರದಲ್ಲಿ ಅದಿು, ಆ ಶರ್ುವನ

ಬಾರ್ಲ್ಲಿ ಇಟ್ುಟ, ಕ್ಷ್ೀರವನುಾ ನುಿಂಗಿದ ಕೂಡಲ ಮರ್ುತ ಮರ್ುತ ಅದನ ಾೀ ಕ ೂಟ್ುಟ, ಆ ಶರ್ುವನುಾ ಸಾಕಿ

ಸಲಹದನು. ರ್ನಾ ಮಗನ ಿಂದು ಆ ಹರಣಿ ಕುಮಾರನಿಗ ಸಿಂಪೂಣಶ ಮಾನವರಿಂತ ಆಕಾರವದುು, ನ ತ್ತತರ್

ಮೀಲ ಒಿಂದ ೀ ಕ ೂೀಡು ಮೂಡಿರ್ುತ. ವಭಾಿಂಡಕನು ಆ ಶರ್ುವಗ ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನ ಿಂದು ಹ ಸರನಿಾಟ್ುಟ, ತ ೂಟಿಟಲಲ್ಲಿಟ್ುಟ

ಜ ೂೀಗುಳದಿಿಂದಲೂ ಸಲಹ, ನಾನಾವಧ ಹಣುು-ಹಾಲುಗಳನುಾ ತ ಗ ದುಕ ೂಟ್ುಟ, ಆ ವಭಾಿಂಡಕ ಪುರ್ರನ ಹಸವು

ರ್ೃಷ ಗಳನುಾ ನಿೀಗಿಸ, ಪಿರೀತ್ತ-ರ್ಾರ್ುಲಾದಿಿಂದಲ ಸಲಹದನು. ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನಿಗ ವಭಾಿಂಡಕನ ರ್ಿಂದ -ತಾಯ

ಆಗಿದುು, ಅವನಿಗ ೀ ವಭಾಿಂಡಕನು ಸರೀರ್ರು ಸ ೂೀಕದಿಂತ ಬ ಳ ಯಸ ಎಿಂಟ್ುವಷ್ಶ ರ್ುಿಂಬುವ ಮೊದಲ ೀ

ಉಪನರ್ನ ಸಿಂಸಾಾರವನುಾ ಮಾಡಿದನು. ಅವನನುಾ ತ ೈಲವನುಾ ಪೂಸ ದಿನ ದಿನವೂ ವಭಾಿಂಡಕನ ೀ ಸಾಾನ

ಮಾಡಿಸ, ಅಭಾಿಂಜನ ಮಾಡಿಸುತ್ತತದುನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ರ್ನಾ ರ್ಪಸುನುಾ ಮರ್ುತ ರ್ ೀದ-ರ್ ೀದಾಿಂರ್ಗಳನುಾ ರ್ನಾ ಪುರ್ರ

ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನಿಗ ಕ ೂಟ್ುಟ ಧ್ಾರ ಯೆರ ದನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ವಭಾಿಂಡಕ ಪುರ್ರ ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನು ರ್ನಾ ರ್ಿಂದ

ವಭಾಿಂಡಕನಿಂತ ಜ್ಞಾನಿರ್ೂ, ರ್ಪಸುನಾಾಚರಿಸುರ್ತಲ ಬಿಂದನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ವಭಾಿಂಡಕನ ರ್ನಾ ಶಷ್ಾರಿಗ ೀ ರ್ ೀದ-

ರ್ ೀದಾಿಂರ್, ಪರವಚನ ವದ ಾಗಳನುಾ ಉಪದ ೀರ್ ಮಾಡುರ್ಾಗ ರ್ನಾ ಪುರ್ರನನೂಾ ರ್ನ ೂಾಿಂದಿಗ ಕುಳಿಿರಿಸಕ ೂಿಂಡು,

ಅವನೂ ಕ ೀಳುವಿಂತ ಮಾಡುತ್ತತದುನು. ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನು ಇಪಪರ್ತರ ಹರ ರ್ದಲ್ಲಿ ಎಪಪರ್ುತ ವಷ್ಶದ ಋಷಿಮುನಿಗಳ

ಜ್ಞಾನವನುಾ ಪಡ ದಿದುನು. ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನು ಎಪಪರ್ುತ ವಷ್ಶದ ಜ್ಞಾನ ವದಾಾಪಾರಿಂಗರ್ನಾಗಿದುನು. ರ್ ೀದ ಶಾಸರ

ನಿಪುಣನ ೀ ಆಗಿದುನು. ಆದರ ಜಾರ್ಾ ಚಿಗುರ ಹ ೂಟ ಟಯಿಂದ ಹುಟಿಟದವನಾದುರಿಿಂದ ಮೊದುುರ್ನ, ಅಿಂಜುವುದು,

ಹ ದರಿ ಓಡುವುದು ಇಿಂಥ ಸಾಭಾವದವನಾಗಿದುನು. ಎಲಿ ಕಾರ್ಶ-ಕ ೈಿಂಕರ್ಶದಲೂಿ ಬ ಚಿಚಬಿದುು

ಹ ದರಿಕ ೂಳುಿತ್ತತದುನು. ಆದರೂ ನಿಷ ಾರ್ುಳಿ ಬರಹಮಚಾರಿಯೆೀ ಆಗಿದುನು. ವಭಾಿಂಡಕನು ತಾನು ಊವಶಶರ್ನುಾ

ಕಿಂಡು ವದುರರ್ನಾದಿಂತ ರ್ನಾ ಪುರ್ರ ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನೂ ಆಗಬಾರದ ಿಂದು, ಅವನು ಒಳ ಿ ಜತ ೀಿಂದರರ್ನದಿಿಂದ

ಊಧಿಶರ ೀರ್ಸಾನಾಗಬ ೀಕ ಿಂಬ ಹ ಬಬರ್ಕ ಯಿಂದ ಹ ಣುನ ಾೀ ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನ ಕಣಿುಗ ಕಾಣಿಸದಿಂತ , ಸರೀರ್ರಿಿಂದಲ ೀ

ಮರ ಯಾಗಿ ಬ ಳ ಸದುನು. ವಭಾಿಂಡಕನ ರ್ಪಸುು, ಜ್ಞಾನವು ಎಷ ಟೀ ಇದುರೂ ಸರೀರ್ರನುಾ ಕಿಂಡು

ವಚಲ್ಲರ್ನಾಗಿದುನು. ಅವನ ಆರ್ರಮದ ಬಳಿರ್ಲ್ಲಿೀ ಸರೀರ್ರು ಬರುರ್ತಲ ೀ ಇರಲ್ಲಲಿ. ಅಷ ೂಟಿಂದು ಭಯಾನಕರ್ಾದ

ಅರಣಾದಲ್ಲಿ ವಭಾಿಂಡಕನ ಆರ್ರಮವರ್ುತ. ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನು ಇಪಪರ್ುತ ವಷ್ಶದ ಪಾರರ್ ಪರಬುದಧನಾಗಿದುನು. ಸವಶ

ರ್ ೀದ-ರ್ ೀದಾಿಂರ್ ಶಾಸರಗಳನ ಾಲಿ ತ್ತಳಿದಿದುನು. ಪುರುಷ್ರ ಹ ೂರರ್ು ಸರೀರ್ರ ಯಾವುದ ೀ ಜ್ಞಾನವೂ ಅವನಿಗ

ತ್ತಳಿರ್ಲ ೀ ಇಲಿ. ಸರೀಲ್ಲಿಂಗದ ಯಾವ ಜ್ಞಾನವೂ ಇಲಿರ್ ೀ ಇಲಿ. ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನನೂಾ, ಅವನ ಯೀಗ

ಸಾಧನ ರ್ನೂಾ ಗುರುತ್ತಸದ ನಾರದರು ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನ ಮಟಿಟನಿಿಂರ್ ದ ೀರ್ದಲ್ಲಿ ವರುಣನು, ಧ್ಾನಾಲಕ್ಷ್ಮೀರ್ರ

ಕೃಪ ರ್ುಿಂಟಾಗಿ ದ ೀರ್ವು ಸುಭಿಕ್ಷರ್ಾಗಿ, ಮಳ -ಬ ಳ ಯಾಗಿ ಸಮೃದಧರ್ಾಗಲ್ಲ, ಆಗ ೀ ಆಗುರ್ತದ ಎಿಂದು ಹರಸ

ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನಿಗ ವರವನುಾ ಕ ೂಟ್ಟರು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಅಿಂಗದ ೀರ್ವನುಾ ಲ ೂೀಮಪಾದನ ಿಂಬ ದ ೂರ ರ್ು

ಆಳುತ್ತತದುನು. ಅವನ ದ ೀರ್ದಲ್ಲಿ ಮಳ ರ್ು ಬಾರದ ೀ ಭಿೀಕರರ್ಾದ ಬರಗಾಲವು ರ್ಲ ದ ೂೀರಿರ್ುತ. ದವಸ-

ಧ್ಾನಾಗಳು, ಧನ-ಧ್ಾನಾಾದಿ ಐಸರಿಗಳು ಇಲಿರ್ ೀ ಇಲಿ. ಬರಗಾಲವನುಾ ಸಹಸಲಾರದ ೀ ಪರಜ ಗಳ ಲಿ ಸ ೂೀರ್ು

ಸ ೂರಗಿ ಹ ೂೀಗಿದುರು. ಆ ಕ್ಾಮ ಪರಿಹಾರಕ ಾ ಅಿಂಗ ದ ೀರ್ದರಸನಿಗ ಉಪಾರ್ವನುಾ ಕಿಂಡುಕ ೂಳುಿವುದು

ಹ ೂಳ ರ್ಲ ೀ ಇಲಿ. ಅಿಂತ ಯೆೀ ನಾರದ ಮಹಷಿಶಗಳು ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನು ಅಿಂಗದ ೀರ್ಕ ಾ ಬಿಂದು ನ ಲವನುಾ
ಮಟಿಟದರೂ ಮಳ -ಬ ಳ ರ್ು, ಸಮೃದಧ ಐಸರಿರ್ು ಬರುವುದ ಿಂದು, ಆದುರಿಿಂದಲ ೀ ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನನ ಾ ಅಿಂಗದ ೀರ್ಕ ಾ

ಕರ ಸು ಎಿಂದು ನಾರದರು ಲ ೂೀಮಪಾದ ರಾಜನಿಗ ಉಪದ ೀರ್ವನುಾ ಮಾಡಿದರು.

ಆದರೂ ಲ ೂೀಮಪಾದನು ಅಯೀಧ್ ಾರ್ ಅರಸು ರ್ನಾ ಸಖನ ಿಂದು, ದರ್ರಥನು ಲ ೂೀಮಪಾದನು ಸಿಂಧಿಸ

ಮಾರ್ನಾಡುರ್ಾಗ, ನನಗ ಸಿಂತಾನರ್ಾಗಲ ೀ ಇಲಿರ್ ಿಂದು ರ್ಾಾಕುಲಚಿರ್ತನಾಗಿ ಕಣಿುೀಮಿಶಡಿದನು. ದರ್ರಥನು

ಅವನ ಕಣಿುೀರನುಾ ತ ೂಡ ದು, ನನಾ ಮಗಳೂ ರ್ಬಬಲ್ಲ ಎಿಂದು ಲ ೂೀಮಪಾದನಿಗ ಸಾಕಲು ಕ ೂಟಿಟದುನು. ಆದುರಿಿಂದ

ದರ್ರಥ ಮಹಾರಾಜನು ಆಗಾಗ ಅಿಂಗದ ೀರ್ಕ ಾ ಹ ೂೀಗಿ ಬರುತ್ತತದುನು. ಅವರಿಬಬರೂ ರ್ಮಮ ದ ೀರ್ದ ಅನಾವೃಷಿಟಗ

ಕಾರಣರ್ ೀನ ಿಂದು ರ್ಪ್ೀನಿಧಿಗಳನುಾ ಕ ೀಳಿದರು. ಆಗ ಅವರು ಮಹಾರಾಜ, ನಿೀವು ನಿಮಮರಾಜಾಗಳಲ್ಲಿ

ರ್ಪ್ೀನಿಧಿಗಳನುಾ ಬರಹಮಜ್ಞಾನಿಗಳನೂಾ ಅವಮಾನ ಮಾಡಿರುವುದರಿಿಂದ, ಈ ರ್ರಹದ ಸಾತ್ತರ್ು ಒದಗಿ ಬಿಂದಿದ .

ನಿೀವು ಧ್ಾನಾಲಕ್ಷ್ಮೀರ್ನುಾ ಪೂಜಸಬ ೀಕು. ಮಳ ಬ ಳ ರ್ ಸಮೃದಿಧಗಾಗಿ ಧ್ಾನಾಲಕ್ಷ್ಮರ್ನುಾ ಪೂಜಸ

ಪಾರರ್ಥಶಸಬ ೀಕು ಎಿಂದು ನುಡಿದರು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಚಿಕಾವಳಾದ ಶಾಿಂತ ರ್ು, ದರ್ರಥನ ಪುತ್ತರರ್ು ಮಳ -

ಬ ಳ ಗಾಗಿಯೆೀ ಧ್ಾನಾಲಕ್ಷ್ಮೀರ್ನುಾ ಪಾರರ್ಥಶಸುರ್ತಲ ೀ ಇದುಳು. ಲ ೂೀಮಪಾದ ಮಹಾರಾಜನು ಪತ್ತಾಯಡಗೂಡಿ

ಧ್ಾನಾಲಕ್ಷ್ಮೀರ್ನುಾ ಪೂಜಸ ಪಾರರ್ಥಶಸದನು. ಲ ೂೀಮಪಾದನ ಸಾಕು ಮಗಳೂ ಶಾಿಂತ ರ್ು ಧನಲಕ್ಷ್ಮೀರ್ನೂಾ

ಪೂಜಸ ಪಾರರ್ಥಶಸುತ್ತತದುಳು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಅಿಂಗದ ೀರ್ವು ಮಳ ಬ ಳ ಯಾಗಿ ಐಸರಿಯಿಂದ ಕೂಡಿರ್ು,

ಸಮೃದಧರ್ಾಯರ್ು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಚಿಕಾವಳಾದ ಶಾಿಂತ ರ್ು ರ್ನಾ ತಾಯಯಡಗೂಡಿ ಧನಲಕ್ಷ್ಮೀ, ಧ್ಾನಾಲಕ್ಷ್ಮೀರ್ನುಾ

ಪೂಜಸ ಪಾರರ್ಥಶಸುತ್ತತದುಳು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಅಿಂಗದ ೀರ್ವು ಬಹಳ ವಷ್ಶ ಸುಭಿಕ್ಷರ್ಾಗಿರ್ುತ. ಮತ ೂತಮಮ ಅಿಂಗದ ೀರ್ದಲ್ಲಿ

ಮಳ ಬಾರದ ೀ ದ ೀರ್ವು ಭಿೀಕರ ಬರಗಾಲವನುಾ ರ್ಳ ಯರ್ು. ಬಹಳ ರಿೀತ್ತರ್ಲ್ಲಿ ಕ್ಾಮವು ರ್ಲ ದ ೂೀರಿರ್ು. ಆಗಲ ೀ

ಅಿಂಗದ ೀರ್ಕ ಾ ನಾರದ ಮುನಿಗಳು ಬಿಂದರು. ಲ ೂೀಮಪಾದನು ನಾರದ ಮುನಿಗಳನುಾ ರ್ನಾರಮನ ಗ ಕ ೈಹಡಿದು
ಕರ ದುಕ ೂಿಂಡು ಹ ೂೀಗಿ ಆಸನದಲ್ಲಿ ಕುಳಿಿರಿಸ ಪಾದವನುಾ ಪೂಜ ಮಾಡಿ ನಾರದರನುಾ ಸಿಂರ್ುಷ್ಟಗ ೂಳಿಸ

ನಾರದರ ೀ, ಸಾಾಮಿ, ನಮಮ ದ ೀರ್ದಲ್ಲಿ ಬಹುವಷ್ಶದಿಿಂದಲೂ ಮಳ ಯೆೀ ಬರಲ್ಲಲಿ. ವರುಣದ ೀವನು ನಮಮ ಮೀಲ

ಕೃಪ ದ ೂೀರಲ್ಲಲಿ. ಇದಕ ಾ ಕಾರಣರ್ ೀನು? ಎಿಂದು ಪಾರರ್ಥಶಸದನು. ಸಾಾಮಿ, ಮಳ ಯಲಿದ ೀ ಬ ಳ ಯಾಗಲ್ಲಲಿ.

ಇದರಿಿಂದಲ ೀ ಪರಜ ಗಳ ಲಿ ಬ ೀಸರ್ುತ ಕಪಾಪಗಿ ಹ ೂೀಗಿದಾುರ . ಹಸರ್ ನಿೀರಡಿಕ ಗಳು ಹ ಚಾಚಗಿ ರ್ರ್ತರಿಸ ಬದುಕ ೀ

ಅಸಾಧಾರ್ಾಗಿದ ಎಿಂದು ಲ ೂೀಮಪಾದನು ನಾರದರಲ್ಲಿ ಭಿನಾವಸಕ ೂಿಂಡನು. ಎಲಿವನೂಾ ಕ ೀಳಿ ತ್ತಳಿದ ನಾರದರು-

ಹ ೀ ಲ ೂೀಮಪಾದನ ೀ, ವಭಾಿಂಡಕ ಪುರ್ರನಾದ ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನನನುಾ ನಿಮಮದ ೀರ್ಕ ಾ ಕರ ದು ರ್ಿಂದರ ಮಳ ರ್ು

ಬರುವುದು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಮಳ ಬ ಳ ಯಾಗಿ ದ ೀರ್ವು ಸಿಂಪೂಣಶ ಸಮೃದಿಧರ್ನುಾ ಹ ೂಿಂದಿ, ದಾರಿದರಯ ದುುಃಖವು
ಸಿಂಪೂಣಶರ್ಾಗಿ ಅಿಂರ್ಾರ್ಾಗುರ್ತದ . ಮಳ ಬ ಳ ರ್ ಸಮೃದಿಧಯಾಗಿ ದ ೀರ್ವು ಸಿಂಪದಭರಿರ್ರ್ಾಗುರ್ತದ ಎಿಂದು ಹ ೀಳಿ

ನಾರದರು ಹ ೂರಟ್ು ಹ ೂೀದರು. ಲ ೂೀಮಪಾದನು ಚಿಿಂತಾಕಾರಿಂರ್ನಾಗಿ ವಭಾಿಂಡಕ ಪುರ್ರನು ಬಹಳ ಅನುಷಾಾನ

ಮಾಡುತಾತನ . ರ್ುಚಿರ್ಾವನುಾ ರ್ಳ ದು ರ್ಪಸುನಲ್ಲಿ ನಿರರ್ನಾಗಿರುತಾತನ . ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನನೂಾ ಕರ ದುರ್ರುವುದಾದರ

ಹ ೀಗ ಎಿಂದು ಚಿಿಂತಾಕಾರಿಂರ್ನಾದನು. ಅಯಾೀ ಅಕಟ್ಕಟ್, ಎಿಂರ್ಹ ದುಸಾತ್ತರ್ೂ ಒದಗಿ ಬಿಂದಿರ್ಲಿ ಎಿಂದು

ಬಹಳ ಮರುಕಪಟ್ಟನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಲ ೂೀಮದ ೀರ್ದ ಮಿಂತ್ತರರ್ು ವೃದಧನೂ, ಬಹಳ ಜ್ಞಾನಿರ್ೂ ಆಗಿದುನು.

ಲ ೂೀಮಪಾದನನುಾ ಕುರಿರ್ು ಪರಭುರ್ ೀ, ಮಹಾರಾಜ, ರ್ಾರಾಿಂಗನ ರ್ರನುಾ ಕಳುಹಸದರ ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನನುಾ

ಕರ ದು ರ್ರುವುದು ಸುಲಭಸಾಧಾವು ಎಿಂದು ನುಡಿದನು. ಲ ೂೀಮಪಾದನು ಮಿಂತ್ತರರ್ ನುಡಿರ್ನುಾ ಆಲ್ಲಸ,

ಸರ್ಾತ ರ್ನುಾ ತ್ತಳಿದು, ಮಿಂತ್ತರಯಿಂದಿಗ ರ್ಾರಾಿಂಗನ ರ್ರನುಾ ವಭಾಿಂಡಾರ್ರಮಕ ಾ ಕಳುಹಸಬ ೀಕ ಿಂದು

ನಿರ್ಚಯಸದನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ರ್ಾರಾಿಂಗನ ರ್ರನುಾ ರ್ನಾ ಬಳಿಗ ಕರ ಯಸಕ ೂಿಂಡು, ಚರ್ುರ ರ್ರ , ನಿೀವು

ವಭಾಿಂಡಕನ ಪುರ್ರ ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನನುಾ ಕರ ದುಕ ೂಿಂಡು ಬರಬ ೀಕು ಎಿಂದು ತ್ತಳಿಸದನು. ರ್ಾರಾಿಂಗನ ರ್ರು

ರಾಜಾಜ್ಞ ರ್ನುಾ ಮಿೀರುವುದುಿಂಟ ೀ? ರ್ಾರಾಿಂಗನ ರ್ರು ನಾಟ್ಾಕ ಾಿಂದು ತ್ತಳಿದು, ಅಿಂತ ಯೆೀ ರ್ೃಿಂಗರಿಸಕ ೂಿಂಡು

ನಿಿಂತ್ತದುರು. ಚರ್ುರ ರ್ರೂ, ರ್ಾಕಾ ನಿಪುರ್ ರ್ರೂ ಆದ ಸರೀರ್ರನುಾ ನ ೂೀಡಿ, ಅಿಂಗದ ೀರ್ದ ರಾಜನು

ಮಿಂತ್ತರರ್ನುಾ ನ ೂೀಡಿ ಸಚಿವನ , ನಿೀನು ಈ ರ್ಾರಾಿಂಗನ ರ್ರನುಾ ಕರ ದುಕ ೂಿಂಡು ವಭಾಿಂಡಕಾರ್ರಮಕ ಾ ಹ ೂೀಗಿ

ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನನುಾ ಕರ ದು ರ್ರಬ ೀಕು ಎಿಂದು ಆಜ್ಞ ಮಾಡಿದನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಮಿಂತ್ತರರ್ು ಆ ಚರ್ುರ ರ್ರನುಾ

ಒಡಗ ೂಿಂಡು ಒಿಂದು ಸುಿಂದರರ್ಾದ ಹಡಗನುಾ ರ್ರಿಸ ಅದರಲ ೂಿಿಂದು ಆರ್ರಮವನ ಾೀ ರಚಿಸ, ರ್ಿಂಪಾದ ರ್ರಬರ್ುತ-

ಪಾನಕಗಳನುಾ ಬ ಳಿಿರ್ ಬಾಿಂಡ ರ್ಲ್ಲಿ ರ್ುಿಂಬಿಸ, ದಾಳಿಿಂಬ , ಸ ೀಬು, ಕಿರ್ತಳ , ದಾರಕ್ಷ್ ಹಣುುಗಳು, ಕದಳಿ ಫಲಗಳು,

ರ್ಕಶರ, ಜ ೀನುರ್ುಪಪಗಳನುಾ ತ ಗ ದುಕ ೂಿಂಡು ಹಡಗಿನಲ್ಲಿ ಭದರಪಡಿಸಟ್ುಟಕ ೂಿಂಡು ರಸವತಾತದ ಪಾನಿೀರ್ಗಳನುಾ

ರ್ಯಾರಿಸಕ ೂಟ್ುಟ, ವೃದಧ ಮಿಂತ್ತರರ್ು ರ್ಾರಾಿಂಗನ ರ್ರ ೂಡಗೂಡಿ ನೌಕ ರ್ನ ಾೀರಿ ಹುಟಿಟನಲ್ಲಿ ಹುಟ್ಟನುಾ ಬಿೀಸ

ಜಲವನುಾ ಜಾರಿಸ ನೌಕ ರ್ನುಾ ನಡ ಸುತಾತ ವಭಾಿಂಡಕ ಮಹಷಿಶರ್ ಆರ್ರಮದ ಬಳಿಗ ಬಿಂದರು. ವಭಾಿಂಡಕ
ಮುನಿರ್ು ಆರ್ರಮದಲ್ಲಿ ಇಲಿದ ರ್ ೀಳ ರ್ಲ್ಲಿ ಆ ಬ ಲ ರ್ ಣುುಗಳನುಾ ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನ ಪರಿಚರ್ಕ ಾ ಆರ್ರಮಕ ಾ ಹ ೂೀಗಿರಿ

ಎಿಂದನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ರ್ಾರಾಿಂಗನ ರ್ರು ವಭಾಿಂಡಕಾರ್ರಮಕ ಾ ಹ ೂೀಗಿ ಸ ೀರಿಕ ೂಿಂಡರು. ವಭಾಿಂಡಕನು

ಬ ೀರ ಡ ರ್ಲ್ಲಿ ರ್ುಚಿಭೂಶರ್ನಾಗಿ ಸಾಾನ, ಅಘಾಶ-ಪಾದಾಗಳ ಿಂದು ಮಾಡಿ, ಆಲದ ಮರದಡಿರ್ಲ್ಲಿ ರ್ಪಸುು

ಮಾಡುತ್ತತದುನು. ಬಹಳ ಹ ೂರ್ುತ ರ್ಪಸುು, ಧ್ಾಾನದಲ್ಲಿ ನಿರರ್ನಾಗಿದುನು. ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನು ಸರೀರ್ರನ ಾೀ

ನ ೂೀಡಿರಲ್ಲಲಿ. ಇನುಾ ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನು ಸರೀರ್ರನ ಾೀ ಕಾಣದ ೀ ಇರುವುದರಿಿಂದ ಆ ರ್ಾರಾಿಂಗನ ರ್ರನ ಾ

ಋಷಿಕುಮಾರರ ಿಂದ ೀ ತ್ತಳಿದನು. ಆ ಮುಗುದ ರ್ರು ಮಿಂದಹಾಸ ಬಿೀರುತಾತ ಒನಪು ರ್ ೈಯಾಾರದಿಿಂದ

ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನನುಾ ಮಾತಾಡಿಸದರು. ಮಿರ್ರನ ಕ್ ೀಮರ್ ೀ ಎಿಂದು ಕುರ್ಲ ಪರಶ ಾಗಳನುಾ ಮಾಡಿ, ತಾವು ರ್ಿಂದ

ಭಕ್ಷಯ, ನಾನಾ ವಧದ ರಸವತಾತದ ಪಾನಕ-ಹಣುುಗಳನುಾ ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನಿಗ ಎತ ತತ್ತತ ಕ ೂಟ್ುಟ ತ್ತನಿಾಸದರು.

ಭಕ್ಷಯಗಳನುಾ ನಿೀಡಿದರು. ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನು ಅದನ ಾಲಿ ಆನಿಂದದಿಿಂದ ಸಾೀಕರಿಸ ಅವರ ಲಿರನುಾ ಆನಿಂದದಿಿಂದ

ಸಾಾಗತ್ತಸದನು. ದಭಾಶಸನದಲ್ಲಿ ಕುಳಿಿರಿಸ, ಮಿರ್ರರ ೀ, ನಿೀವು ಯಾವ ಆರ್ರಮದಿಿಂದ ಬಿಂದಿರುವರಿ? ನಿಮಮ

ಮುಖದ ಕಾಿಂತ್ತರ್ನುಾ ಕಿಂಡು ನನಗ ಬಹಳ ಸಿಂತ ೂೀಷ್ರ್ಾಗಿದ . ನಿೀವು ರ್ೃಷ ಗಾಗಿ ನಿೀರನುಾ ಕುಡಿಯರಿ,

ಹಸರ್ ಯಾಗಿದುರ ಕಿಂದ ಮೂಲ ಫಲಗಳನುಾ ತ್ತನಿಾರಿ, ನಿಮಗ ಪಾದಪೂಜ ರ್ನುಾ ಮಾಡುತ ತೀನ . ನಿಧ್ಾನರ್ಾಗಿ

ಕುಳಿರ್ುಕ ೂಳಿಿರಿ ಎಿಂದು ಕರ ದು ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನ ೀ ಉಪಚರಿಸದನು. ಆ ರ್ಾರಾಿಂಗನ ರ್ರು ದಭಾಶಸನಕ ಾ ಬಿಂದು

ಕುಳಿರ್ರು. ನಗು ನಗುತಾತ ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನನ ಾೀ ನ ೂೀಡುತಾತ ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನನುಾ ಕ ೈಹಡಿದು ಸವನುಡಿರ್ಲ್ಲಿ

ಮುಖವನ ಾತ್ತತ ಮುರ್ುತಕ ೂಟ್ುಟ ದೂರ ಸರಿದರು. ನಾವು ಪಾದಪೂಜ ರ್ನುಾ ಮಾಡಿಸಕ ೂಳುಿವುದಿಲಿ. ನಮಮಲ್ಲಿ

ಮಿರ್ರರು ಸಿಂಧಿಸದಾಗ ಹೀಗ ನಡ ದುಕ ೂಳುಿತ ತೀರ್ ಎಿಂದು ನುಡಿದು ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನ ಾ ಆಲಿಂಗಿಸಕ ೂಿಂಡರು. ಆ

ರ್ಾರಿಂಗನ ರ್ರು ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನ ಅಪಿಪಕ ೂಿಂಡು ಮುದಾುಡಿ ಮೈಮುಟಿಟ ಕ ೈರ್ಟಿಟ ನತ್ತಶಸದರು, ಹಾಡಿದರು, ಹೂ

ಚ ಿಂಡಾಡಿದರು. ನಕುಾ ನಲ್ಲದು, ಚಿಂಡಾಡಿ, ಬಸವಳಿದು ತಾವು ರ್ಿಂದ ಭಕ್ಷಯ, ಪಾನಕ, ಹಣಿುನರಸ,

ಮಧುಪಕಶಗಳನುಾ ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನಿಗ ಕ ೂಟ್ುಟ ಸರ್ಾರಿಸದರು. ಋಷಿಕುಮಾರರ ೀ, ನಿೀವು ಯಾರು? ಎಲ್ಲಿಿಂದ

ಬಿಂದಿರುವರಿ? ಎಿಂದು ಕ ೀಳಿದನು. ನಾವೂ ಇಲ್ಲಿಿಂದಲ ಬಿಂದ ವು ಎಿಂದು ದಡದಲ್ಲಿರುವ ನೌಕ ರ್ನುಾ ತ ೂೀರಿದರು.

ಅಿಂತ ಯೆೀ ರ್ಾರಾಿಂಗನ ರ್ರು ಋಷಿಕುಮಾರ ನಾವನುಾ ಬರುತ ತೀರ್ , ನಮಗ ಅಗಿಾಹ ೂೀರ್ರದ ಸಮರ್ರ್ಾಯರ್ು

ಎಿಂದು ಹ ೀಳಿ ಮತ ೂತಮಮ ಅವನನ ಾ ಚುಿಂಬಿಸ ಅಲ್ಲಿಿಂದಲ ೀ ತ ರಳಿದರು. ಇನುಾ ವಭಾಿಂಡಕನು ಬರುವನು

ಎಿಂದುಕ ೂಿಂಡರು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಅಿಂಗದ ೀರ್ಕ ಾ ಹ ೂೀಗಿ ದ ೂರ ರ್ನುಾ ಕಿಂಡು, ನಾವು ವಭಾಿಂಡಾರ್ರಮಕ ಾ

ಮಿಂತ್ತರಯಡನ ತ ರಳಿದ ುವು. ಆದರ ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನನುಾ ಕರ ದು ರ್ರಲ್ಲಕ ಾ ಆಗಲ್ಲಲಿ. ನಾರ್ ಲಿರೂ ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನನುಾ

ಬಹಳರ್ಾಗಿ ಓಲ ೈಸದ ುವು. ರಸವತಾತದ ಪಾನಕ, ಭಕ್ಷಯಗಳನುಾ, ಮಧುಪಕಶವನುಾ ಕ ೂಟ ಟವು. ಹಾಡಿದ ವು,

ನತ್ತಶಸದ ವು, ಅವನ ೂಿಂದಿಗ ಹೂ ಚಿಂಡಾಡಿದ ವು, ಏನು ಮಾಡಿದರೂ ಅವನು ವಚಲ್ಲರ್ನಾಗಲ ೀ ಇಲಿ, ಕ ೂೀಣನ

ಮುಿಂದ ಕಿನಾರಿ ಬಾರಿಸದಿಂತ ಆಯರ್ು. ನಮಗ ಒಿಂದು ತ ರನಾದ ಹ ದರಿಕ ಉಿಂಟಾಗಿ ನಾವು ಹಿಂದಕ ಾ

ಬಿಂದ ವು. ನಾವು ಮಾಡಿದ ಪರರ್ರ್ಾವು ವಾಥಶರ್ಾಯರ್ು ಎಿಂದು ಮಿಂತ್ತರರ್ಲೂಿ, ರಾಜನಲ್ಲಿ ಹ ೀಳಿಕ ೂಿಂಡು

ಬ ೀಸರಗ ೂಿಂಡರು. ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನು ನಮಮ ಓಲ ೈಕ ಗ ಸಪಿಂದಿಸಲ್ಲಲಿ, ನಮಮನ ಾಲಿ ಒಿಂದು ವಗರಹರ್ ಿಂದು,

ಬರಹಮಚಾರಿಗಳ ಿಂದು ಹ ೀಳಿದನು. ನಮಗ ಬಹು ಆರ್ಚರ್ಶರ್ ೀ ಆಗುತ್ತತದ ಎಿಂದು ರ್ಾರಾಿಂಗನ ರ್ರು ನುಡಿದರು.
ಇದನ ಾಲಿ ಕ ೀಳಿದ ಲ ೂೀಮಪಾದನ ಸಾಕು ಮಗಳು ಶಾಿಂತ ರ್ು ಅಪಪ ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನು ಅಿಂಗದ ೀರ್ದ ನ ಲವನುಾ
ಮಟಿಟದರ ನಮಮ ದ ೀರ್ಕ ಾ ಮಳ ರ್ು ಬಿಂದು ಸಮೃದಧರ್ಾದ ಬ ಳ ಯಾಗಿ ನಮಮ ಪರಜ ಗಳು
ಸುಖಿಗಳಾಗುತಾತರ ಯೆಿಂದಾದರ ನಾನು ವಭಾಿಂಡಕ ಪುರ್ರನನುಾ ಕರ ದುಕ ೂಿಂಡು ಬರುತ ತೀನ ಎಿಂದು ರ್ಿಂದ ರ್ನುಾ

ಒಪಿಪಸ, ರ್ನಾ ಸಖಿರ್ರ ೂಿಂದಿಗ ವಲಾಸನಿರ್ರ ನೌಕ ರ್ಲ್ಲಿ ಕುಳಿರ್ು ವಭಾಿಂಡಕ ಮುನಿರ್ ಆರ್ರಮಕ ಾ ಬಿಂದಳು.

ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನನುಾ ಕಿಂಡು ಮಾರ್ನಾಡಿಸದಳು. ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನು-ನಿೀನು ಯಾವ ಆರ್ರಮದಿಿಂದ ಬಿಂದಿರುರ್ ? ನಿನಾ

ಹ ಸರ ೀನು? ನಿೀನು ಈ ದಭಾಶಸನದಲ್ಲಿ ಕುಳಿರ್ುಕ ೂೀ, ರ್ೃಷ ಗ ಹಾಲನುಾ ಕ ೂಡುತ ತೀನ ಎಿಂದು ಉಪಚರಿಸ,

ನಾನು ಸಾಾನ, ಅಗಿಾಹ ೂೀರ್ರ, ರ್ಪಸುು, ಅಘಾಶಗಳನುಾ ಮುಗಿಸಕ ೂಿಂಡು ಬರುತ ತೀನ , ನಿೀನು ಎಲೂಿ ಹ ೂೀಗಬ ೀಡ

ಅಥರ್ಾ ಗುರುಕುಮಾರ ನನ ೂಾಿಂದಿಗ ಬಾ ಎಿಂದು ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನು ರ್ನಾ ಅನುಷಾಾನಕ ಾ ತ ರಳಿದನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ

ಶಾಿಂತ ರ್ು ರ್ನಾ ಸಖಿರ್ರ ೂಿಂದಿಗ ಆರ್ರಮದ ಹೂ ಬನವನುಾ ನ ೂೀಡಿದಳು. ಮಲ್ಲಿಗ , ಜಾಜ ಹೂಗಳನುಾ ಮಾಲ

ಮಾಡಿ, ಪೂಜಾಮಿಂಟ್ಪದ ಬಳಿರ್ಲ್ಲಿಟ್ಟಳು. ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನು ಇದನ ಾಲಿ ನ ೂೀಡಿ ಸಖನ , ನಿೀನ ೀನು

ಮಾಡುತ್ತತರುರ್ ? ನಿೀನ ಿಂದರ ನನಗ ಇಷ್ಟವು ಎಿಂದು ನುಡಿದನು. ಅಿಂತ ಯೆ ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನ ೂಿಂದಿಗ ಆರ್ರಮದ

ಕ ಲಸ ಕಾರ್ಶಗಳಿಗ ಸಹಾರ್ ಮಾಡಲುತ ೂಡಗಿದುಳು. ಅವನ ೂಿಂದಿಗ ಆಟ್ರ್ಾಡುತ್ತತದುಳು. ವಭಾಿಂಡಕನು ಬಿಂದು

ನ ೂೀಡಿದಾಗ ಪುಟ್ಟ ರಾಜಕುಮಾರಿಯಬಬಳೂ ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನ ೂಿಂದಿಗಿರುವುದು ತ್ತಳಿಯತಾದರೂ ಪುಟ್ಟಬಾಲಕಿರ್ೂ

ಬಾಲಕರಿಬಬರೂ ನಿಮಾಶಲಾರೂ, ಶಾಿಂತ ರ್ು ಬಹಳ ಚಿಕಾವಳು ಎಿಂದು ವಭಾಿಂಡಕನು ರ್ನಾ ರ್ಪಸುಗ

ತ ೂಡಗಿದುನು. ಯಾವುದರಲ್ಲಿರ್ೂ ರ್ಲ ರ್ೂರಿಸುತ್ತತರಲ್ಲಲಿ. ರ್ನಾ ರ್ಪಸುನಲ್ಲಿ ನಿರರ್ನಾಗಿದುನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ

ದಿನಗಳುರುಳಿದವು. ಒಿಂದು ದಿನ ಲ ೂೀಮಪಾದನು ವಲಾಸನಿರ್ರನುಾ ಕರ ದು ಶಾಿಂತ ರ್ು

ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನಾರ್ರಮದಲ್ಲಿ ಏನು ಮಾಡುತ್ತತರುವಳು? ಚಿಕಾವಳು, ಆರ್ರಮದ ಸುರ್ತಲೂ ಗಿಂಗಾನದಿರ್ು

ಹರಿರ್ುರ್ತದ . ತಾನ ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನನುಾ ಕರ ದುಕ ೂಿಂಡ ೀ ಬರುವುದಾಗಿ ಹ ೀಳಿಹ ೂೀಗಿದುಳು. ಅವನು ಬರುವನ ೂ

ಇಲಿವೀ? ಬಹಳ ದಿನಗಳಿಂರ್ೂ ಉರುಳಿ ಹ ೂೀದವು. ಶಾಿಂತ ರ್ೂ ಬರಲ್ಲಲಿ. ವಲಾಸನಿರ್ರನ ಾೀ ಕರ ದು,

ಶಾಿಂತ ರ್ನುಾ ಬರಲ್ಲಕ ಾ ಹ ೀಳಿ, ಕರ ದು ಬನಿಾ ಎಿಂದು ಲ ೂೀಮಪಾದನು ವಲಾಸನಿರ್ರನ ಾೀ ಕಳುಹಸ ಕ ೂಟ್ಟನು.

ಅಿಂತ ಯೆ ರ್ಾರಾಿಂಗನ ರ್ರು ವಭಾಿಂಡಾರ್ರಮಕ ಾ ಹ ೂೀಗಿ ಶಾಿಂತ ರ್ನುಾ ಕಿಂಡು, ಶಾಿಂತ ಯೆೀ, ನಿಮಮ ರ್ಿಂದ
ಲ ೂೀಮಪಾದ ಮಹಾರಾಜರು ನಿನಾನುಾ ಕರ ದು ಬರುವಿಂತ ಹ ೀಳಿದಾುರ ಎಿಂದು ಲ ೂೀಮಪಾದ ರಾಜಕುಮಾರಿಗ

ಹ ೀಳಿದರು. ಆಗ ಶಾಿಂತ ರ್ು ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನನುಾ ಕರ ದು, ಋಷ್ಾರ್ರಿಂಗಾ, ನನಾ ರ್ಿಂದ ರ್ು ನನಾನುಾ ಕರ ದುಕ ೂಿಂಡು

ಬರಬ ೀಕ ಿಂದು ದೂತ್ತರ್ರನುಾ ಕಳುಹಸ ಕ ೂಟಿಟದಾುರ . ನನಗ ನಿೀನು ವಭಾಿಂಡಕಾರ್ರಮಕ ಾ ಹ ೂೀಗಿ

ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನನುಾ ಕರ ದುಕ ೂಿಂಡು ಬರಬ ೀಕ ಿಂದು ಹ ೀಳಿದುರು. ನಿೀನು ಬಿಂದರ ನಮಮ ದ ೀರ್ದಲ್ಲಿ ಮಳ -ಬ ಳ ರ್ು

ಸಮೃದಧರ್ಾಗಿ ಸಿಂಪದಭರಿರ್ರ್ಾಗುವುದು ಎಿಂದು ನಾರದರು ಹ ೀಳಿದಾುರ . ನಿೀರು ಊಧಿಶರ ೀರ್ಸಾನಾಗಿರುರ್ , ನಿೀನು

ಸಕಲ ವದಾಾಪಾರಿಂಗರ್ನಾಗಿರುರ್ , ಅಿಂತ ಯೆೀ ರ್ಪಸಾರ್ೂ ಇರುರ್ , ನಿತಾಾನುಷಾಾನವನುಾ ರ್ಪಪದ ೀ

ಮಾಡುತ್ತತರುರ್ . ನನಾ ರ್ಿಂದ ರ್ ಅಪಪರ್ ರ್ಿಂತ ನಿೀನು ಬಿಂದರ ಕರ ದುಕ ೂಿಂಡು ಹ ೂೀಗುರ್ ನು ಎಿಂದು ಶಾಿಂತ ರ್ು

ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನಲ್ಲಿ ಹ ೀಳಿದಳು. ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗ ದೂತ್ತರ್ರು ಸಹ ನಿನಾನುಾ ಕರ ದುಕ ೂಿಂಡು ಬರುವಿಂತ ಹ ೀಳುತ್ತತದಾುರ

ಎಿಂದು ಶಾಿಂತ ರ್ು ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನಲ್ಲಿ ಹ ೀಳಿದಳು. ಆಗಲ ೀ ವಭಾಿಂಡಕನು ಬಹಮುಶಖನಾಗಿ ಆರ್ರಮಕ ಾ ಬಿಂದು

ಶಾಿಂತ ರ್ನುಾ ನ ೂೀಡಿದನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ರ್ನಾ ಪುರ್ರ ಋರ್ಾರ್ೃಗನನುಾ ನ ೂೀಡಿ, ಇವರ ಸ ಾೀಹರ್ ಿಂದರ ಬಾಲಕ-

ಬಾಲಕಿರ್ ಸ ಾೀಹರ್ ಿಂದು ಸುಮಮನಿದುನು. ಅಿಂತ ಯೆ ವಭಾಿಂಡಕನಿಗ ಶಾಿಂತ ಎಿಂದರ ಪಿರೀತ್ತ, ಗೌರವವು

ಉಿಂಟಾಗಿರ್ುತ. ಅವನು ರ್ುಚಿಭೂಶರ್ನಾಗಿ ಹ ೂರಟ್ು ಹ ೂೀದನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಶಾಿಂತ ರ್ು ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನು

ಒಡನಾಡಿಗಳ ೀ ಆಗಿದುರು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಶಾಿಂತ ರ್ು ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗ, ನಿೀನು ನನ ೂಾಡನ ಬಾ ಎಿಂದು ಕರ ದಳು.

ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನು ನಾನು ಬರಲಾರ ಎಿಂದು ನುಡಿದನು. ಶಾಿಂತ ರ್ು ನಾನು ಬಿಂದ ಕ ಲಸವೂ ಸಾಧಿಸಲ್ಲಲಿ,

ರ್ಿಂದ ರ್ ಮಾರ್ನುಾ ಮಿೀರುವಿಂತ ರ್ೂ ಇಲಿ. ಆದರ ಇಷ್ುಟದಿನ ನಾವಬಬರೂ ಒಬಬರನುಾ ಬಿಟ್ುಟ ಒಬಬರೂ

ಇರಲ್ಲಲಿ. ಇನಾಾದರೂ ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನು ನಾನು ಹ ೂೀದಮೀಲ ಬ ೀಸರಿಸಬಹುದು ಎಿಂದು ತಾನ ೀ ನುಡಿದಳು.

ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗ, ನಿೀನು ನನ ೂಾಡನ ಬರುವುದಿಲಿರ್ ೀ? ಎಿಂದು ಕ ೀಳಿದಳು. ಆ ಮಾತ್ತಗ ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನು ನನಾ

ರ್ಿಂದ ರ್ನುಾ ಕ ೀಳಿ ಅವರು ಒಪಿಪಕ ೂಿಂಡರ ನಾನು ಬರುತ ತೀನ ಎಿಂದು ನುಡಿದನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಶಾಿಂತ ರ್ು,

ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗ ನನಾ ರ್ಿಂದ ರ್ ಮಾರ್ನುಾ ಮಿೀರುವುದು ನಾಾರ್ವಲಿ ಎಿಂದಳು. ನನಾ ರ್ಿಂದ ಬರುವವರ ಗಾದರೂ

ಶಾಿಂತ ನಿೀನು ಇಲ್ಲಿಯೆೀ ಇರಬ ೀಕು ಎಿಂದು ಋಷಿಕುಮಾರನು ಹ ೀಳಿದನು. ಶಾಿಂತ ರ್ು ಋಷಿಕುಮಾರ ನನಾ

ರ್ಿಂದ ತಾಯಗಳು ದಾರಿದರಯ ನಿರ್ಾರರ್ ಯಾಗಲ್ಲಕ ಾ ಧನಲಕ್ಷ್ಮೀ, ಧ್ಾನಾಲಕ್ಷ್ಮೀರ್ನುಾ ಪೂಜಸ ಪಾರರ್ಥಶಸುತ್ತತದಾುರ .

ಅಿಂತ ಯೆೀ ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನನ ಾೀ ಕರ ದು ರ್ಿಂದರ ದ ೀರ್ದಲ್ಲಿ ಮಳ ಬ ಳ ಯಾಗಿ ಸಿಂಪದಭರಿರ್ರ್ಾಗುವುದ ಿಂದು ನನಾ

ರ್ಿಂದ ಯೆೀ ಹ ೀಳಿದಾುರ ಎಿಂದು ನುಡಿದು, ನಾನು ಸಹ ರ್ಿಂದ -ತಾಯರ್ರ ೂಡಗೂಡಿ ಪೂಜಸ ಪಾರರ್ಥಶಸುತ್ತತದ ನ
ು ು

ಎಿಂದು ಹ ೀಳಿ ಶಾಿಂತ ರ್ು ಹ ೂರಟ್ು ಹ ೂೀದಳು.

ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನು ಎಲ್ಲಿ ಹ ೂೀದರೂ ಶಾಿಂತ ರ್ ಧಿನಿಯೆೀ ಕ ೀಳಿಸದಿಂತ ಆಯರ್ು. ಶಾಿಂತ ರ್ನುಾ ಬಿಟಿಟರಲಾರದ

ವಾಸನವೂ, ಬ ೀಸರವೂ ಕಾಡಿರ್ು, ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನು ಖಿನಾನಾದನು. ಏನ ೂೀ ಕಳ ದುಹ ೂೀದಿಂತ ಭಾಸರ್ಾಗಿರ್ುತ.

ವಭಾಿಂಡಕ ಆರ್ರಮದ ಕ ಲಸವನುಾ ಸಹ ನಿಲ್ಲಿಸದುನು. ಅಗಿಾಹ ೂೀರ್ರದಿ ಕಾರ್ಶದಲೂಿ ವಳಿಂಬರ್ಾಗಿ ಸುಸೂರ್ರದಿಿಂದ

ನಡ ರ್ಲ್ಲಲಿ. ಪೂಜ , ಪಾರಥಶನ , ರ್ಪಸುು ಮಾಡಲ್ಲಕ ಾ ಆಗುತ್ತತರಲ್ಲಲಿ. ಮನಸುು ಚಿಂಚಲರ್ಾಗಿರ್ುತ. ಇದ ಲಿವೂ

ಶಾಿಂತ ಯೆೀ ಮಾಡುತ್ತತದು ಲಕ್ಷ್ಮೀಕಟಾಕ್ಷವು, ಶಾಿಂತ ರ್ು ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನು ಅಿಂಗದ ೀರ್ಕ ಾ ಬರಬ ೀಕು ಎಿಂದು
ಜಗನಾಮಯೆರ್ನ ಾೀ ಪಾರರ್ಥಶಸುತ್ತತದುಳು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನು ಶಾಿಂತ ರ್ನುಾ ಬಿಟಿಟರಲಾರದ ೀ

ವಾಸನಪಡುತ್ತತದುನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಜಗನಾಮಯೆೀ ಶಾಿಂತ ರ್ನುಾ ಹರಸುತ್ತತದಳ

ು ು. ವಭಾಿಂಡಕನು ರ್ನಾ

ದಿವಾದೃಷಿಟಯಿಂದ ಎಲಿವನೂಾ ಅರಿರ್ನು. ನಾರದರು ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನು ಅಿಂಗದ ೀರ್ದ ನ ಲವನುಾ ಮಟಿಟ ನಿಿಂರ್ರ

ಸುಭಿಕ್ಷರ್ಾಗಿ ಪರಜ ಗಳ ಲಿರೂ ಸಿಂಪದಭರಿರ್ರ್ಾಗಿ ಆನಿಂದಿಸುವರು ಎಿಂದು ಹಿಂದ ಯೆೀ ತ್ತಳಿಸದುರು. ನಾರದರ

ದೃಷಿಟರ್ು ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನಲ್ಲಿ ನ ಟ್ಟಕೂಡಲ ನಾನು, ಏನ ೂೀ ಒಿಂದು ಆಪರ್ುತ ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನಿಗ ೀ ಬರಲ ೀಬ ೀಕು

ಎಿಂದು, ನನಾ ಮುದಿುನ ಪುರ್ರನು ಯಾವುದರಲೂಿ ಆಸಕಿತ ತ ೂೀರದ ಮಿಂದಮತ್ತಯಾದನಲಿ, ಹೀಗೂ ಆಯತ ೀ?

ಅಯಾೀ ಅಕಟ್ಕಟ್ ಏನ ಿಂದು ಕ ೀಳಲ್ಲ ಎಿಂದು ವಭಾಿಂಡಕನು ದುುಃಖಿಸದನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನ ಬಳಿರ್ಲ್ಲಿ

ಕುಳಿರ್ು, ಓ ನನಾ ಮುದುುಕುಮಾರ, ನಿೀನು ಇಷ ೂಟಿಂದು ಮಿಂದಮತ್ತಯಾಗಬ ೀಡ, ಪರಕಾಿಂಡ ಪಿಂಡಿರ್ನು ನಿೀನು,

ನಿನಾ ರ್ ೀದ ವದ ಾರ್ನುಾ, ಬರಹಮಚರ್ಶವನುಾ ಜಾಗರರ್ಗ ೂಳಿಸಕ ೂೀ ಎಿಂದು ವಭಾಿಂಡಕ ಮುನಿರ್ು ರ್ನಾ ಪುರ್ರನಿಗ

ರ್ಾರ್ುಲಾದಿಿಂದಲ ೀ ಉಪದ ೀರ್ ಮಾಡಿದನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಅಿಂಗದ ೀರ್ದಲ್ಲಿ ಶಾಿಂತ ರ್ು ರ್ನಾ ರ್ಿಂದ ರ್ನ ೂಾಪಿಪಸ
ರ್ನಾ ಕ ಲಸ ಕಾರ್ಶಗಳನ ಾಲಿ ಪೂಣಶಗ ೂಳಿಸ ಕ ಲವು ದಿವಸವಷ ಟೀ ಅಿಂಗ ದ ೀರ್ದಲ್ಲಿದುು ಪುನುಃ ರ್ಿಂದ ರ್ನ ೂಾಪಿಪಸ

ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನ ಆರ್ರಮಕ ಾ ಬಿಂದಳು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನು ಶಾಿಂತ ರ್ು ಎಿಂದು ಬಿಂದಳ ೂೀ ಎಿಂದು

ಪರಿರ್ಪಿಸ ಬರುರ್ ನ ಿಂದಿದುಳು, ಬಿಂದ ೀ ಬರುತಾತಳ ಎಿಂದು ಸಮಾಧ್ಾನವಹಸ ಮೊದಲ್ಲನಿಂತಾದನು.

ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನ ಮರ್ುತ ಶಾಿಂತ ರ್ ಸ ಾೀಹವು ಬಾಲಕರಿಂತ ಇದುರೂ ಶಾಿಂತ ರ್ ಅಗಲುವಕ ರ್ು ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನ

ದುುಃಖಕ ಾ ಕಾರಣರ್ಾಯರ್ು. ವಭಾಿಂಡಕನಾದರೂ ರ್ಪಸುನಲ್ಲಿಯೆೀ ನಿರರ್ನಾಗಿರುವುದರಿಿಂದ ಶಾಿಂತ ರ್

ಅಗಲುವಕ ರ್ು ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನ ದುುಃಖಕ ಾ ಕಾರಣರ್ಾಗಿರ್ುತ. ಇಬಬರಲ್ಲಿರ್ೂ ಯಾವುದ ೀ ಲವಲವಕ ರ್

ಕಾಮಾಿಂಧತ ರ್ೂ ಇರಲ್ಲಲಿ. ಅಚಚ ರ್ುದಧ ನಿಮಶಲರ್ಾದ ಪ ರೀಮವು ಶಾಿಂತ -ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗರದಾುಗಿರ್ುತ. ಇಲ್ಲಿ ಅನಾತಾ

ಬ ೀರ ಯಾವುದ ೀ ವಚಾರವೂ ಬರಲ್ಲಲಿ.

ವಭಾಿಂಡಕನು ಒಿಂದುದಿನ ರ್ನಾ ಅನುಷಾಾನವನುಾ ಮುಗಿಸಕ ೂಿಂಡು ರ್ನಾ ಪುರ್ರನು ಮಿಂದಮತ್ತರ್ಿಂತ

ಆಲ ೂೀಚಿಸುತ್ತತರುವುದನುಾ ನ ೂೀಡಿ, ಆಹಾ ಇದ ೀನು? ನನಾ ಪುರ್ರನು ಹೀಗ ಸುಮಮನ ಕುಳಿರ್ುಕ ೂಳುಿವುದಕ ಾ

ಕಾರಣರ್ ೀನು? ನನಾ ಪುರ್ರನಿಗ ಏನಾಯರ್ು? ಎಿಂದು ವಾಸನಪಟ್ುಟ ಬಹಳ ನ ೂಿಂದುಕ ೂಿಂಡನು. ದಿವಾಜ್ಞಾನದಿಿಂದ

ಪುರ್ರನ ಪರಿಸಾತ್ತರ್ನುಾ ಪರಾಿಂಬರಿಸದನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಸರೀಸಿಂಪಕಶವು ಇಲಿದಿಂತ ರ್ನಾ ಪುರ್ರನನುಾ ಬ ಳ ಸದುನು.

ಹೀಗೂ ಆಗುವುದುಿಂಟ ಎಿಂದು ಪರಿರ್ಪಸದನು. ಅಯಾೀ ಅಕಟ್ಕಟ್, ಇನ ಾೀನೂ ಮಾಡಲ್ಲ ಎಿಂದು ನುಡಿದು, ರ್ನಾ

ಇಷ್ಟ ದ ೀವರನುಾ ಪಾರರ್ಥಶಸ ಮೊರ ಇಟ್ಟನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ರ್ನಾ ರ್ಿಂದ ರ್ನುಾ ಒಪಿಪಸ ಅಿಂಗದ ೀರ್ದಿಿಂದ ಹ ೂರಟ್ು

ಬಿಂದ ಶಾಿಂತ ರ್ು ಆರ್ರಮವನುಾ ರ್ಲುಪಿ, ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನನುಾ ನ ೂೀಡುತ್ತತದುಿಂತ , ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನನುಾ ರ್ನಾ

ರ್ಿಂದ ರ್ನುಾ ಕುರಿರ್ು ನೌಕಾರ್ರಮದಲ್ಲಿ ಕುಳಿರ್ು ಅಿಂಗದ ೀರ್ದಿಿಂದ ನೌಕಾರ್ರಮದ ಋಷಿಕುಮಾರರು ಬಿಂದಿದುರು.

ಅವರೂ, ನೌಕಾರ್ರಮದವರೂ ಬಹಳ ಸುಿಂದರರ್ಾಗಿದುರು. ಅವರ ಜಡ ಗಳು ನಮಮ ಜಡ ರ್ಿಂತ ಬಿರುಸಾಗಿರಲ್ಲಲಿ.

ಮೃದುರ್ಾಗಿ, ಕಪಾಪಗಿ, ಹ ೂಳ ರ್ುತ್ತತದವ

ು ು. ಉದುರ್ಾಗಿ ಗಿಂಟಿಕಿಾ ನ ೀರ್ುಿಂತ ಇದುವು. ಹಳದಿ ಬಣುದ

ಹೂಮಾಲ ರ್ನುಾ ನಡುವಗ , ಕ ೂರಳಿಗ , ತ ೂೀಳಿಗ ಮರ್ುತ ಮುಿಂಗ ೈ ಮೀಲುಗಡ ರ್ಲ್ಲಿ ದಪಪರ್ಾದ, ಗಟಿಟಯಾದ

ಬಿಂಗಾರದ ಮಾಲ ಗಳನುಾ ಕಟಿಟದುರು. ಅವರ ಲಿರೂ ಬಹಳ ಸುಿಂದರರ್ಾಗಿದುರು. ಆಲದ ಲ ರ್ಿಂತ್ತರುವ

ದೂಕುಲವನುಾ ಕಟಿಟದುರು. ಅವರು ಎದ ರ್ ಮೀಲ ಎರಡು ಕಲರ್ಗಳನುಾ ಕಟಿಟಕ ೂಿಂಡಿದುರು. ಕ ೂರಳಲ್ಲಿ ಹಾಕಿದ

ರ್ುಳಸ ಮಾಲ ರ್ ಥಳಥಳ ಹ ೂಳ ರ್ುತ್ತತದವ

ು ು. ಕಾಲ್ಲನಲ್ಲಿ ಬಿಂಗಾರದ ಘಿಂಟ ಸಣು ಅತ್ತ ಸಣುದಾದ ಗಿಂಟ ರ್ನುಾ

ಕಟಿಟದುರು. ಅವರುಟ್ಟ ಹಳದಿ ಮಡಿಗಳು ಒರಟಾಗಿರದ ೀ ಬಹಳ ಮೃದುರ್ಾಗಿ ಹ ೂಳ ರ್ುತ್ತತದವ

ು ು. ಅವರ

ಮುಖಕಾಿಂತ್ತರ್ು ಹುಣಿುಮರ್ ಚಿಂದರನಿಂತ ಕಾಣುತ್ತತದುವು. ಅವರು ಮಾರ್ನಾಡಿದರ ಕ ೂರಳಕ ೂಿಂಕಿಸ ಕ ೂೀಗಿಲ ರ್

ಗಾನದಿಂತ ಕ ೀಳುತ್ತತರ್ುತ. ಅವರು ಒಿಂದು ಗಟಿಟಯಾದ ಹಣುಲ್ಲಿ ನನ ೂಾಡನ ಆಟ್ರ್ಾಡಿದರು. ಅಿಂಗ ೈರ್ಲ್ಲಿ ಬಡಿದು

ಹಾರಿಸ ಒಗ ದು ಆಟ್ರ್ಾಡಿದರು ಎಿಂದು ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನು ರ್ನಾ ರ್ಿಂದ ಗ ಮುಗಧತ ಯಿಂದ ಹ ೀಳಿದನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ

ಶಾಿಂತ ರ್ು ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನ ಹತ್ತತರಕ ಾ ಬಿಂದಳು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ವಭಾಿಂಡಕ ಮುನಿಗ ಪಾದ ಮುಟಿಟ ನಮಸಾಾರ

ಮಾಡಿದಳು ಮರ್ುತ ಸಾಾಮಿ ಅಿಂಗದ ೀರ್ದಲ್ಲಿ ಮಳ ರ್ು ಬರುವುದಿಲಿ, ಮಳ ಯಲಿದ ೀ ಸಿಂಪದಭರಿರ್ರ್ಾಗಿಲಿ,

ದಾರಿದರಯ-ದುುಃಖವು ರ್ಲ ದ ೂೀರಿ, ಪರಜ ಗಳ ಲಿ ಸ ೂರಗಿ, ಕಪಾಪಗಿ ಕಿಂಗ ಟ್ುಟ ಹ ೂೀಗಿದಾುರ . ನಮಮ ಮನ ರ್ಲೂಿ

ನಾರ್ ಲಿರೂ, ತಾಯ-ರ್ಿಂದ ಮರ್ುತ ನಾನು ಧನಲಕ್ಷ್ಮೀ ಧ್ಾನಾಲಕ್ಷ್ಮೀರ್ನುಾ ಪೂಜಸುತ್ತತದ ವ

ು ು. ಆದರೂ ಋಷಿಗಳ

ಶಾಪವರುವುದರಿಿಂದ ಮಳ ಯಾಗುವುದಿಲಿ. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಸಿಂಪದಭರಿರ್ ಬ ಳ ಯಾಗುವುದಿಲಿ. ನನಾ ರ್ಿಂದ ರ್ು ನಾರದ

ಮಹಷಿಶಗಳನುಾ ಕ ೀಳಿದರು. ಅವರು ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನು ಅಿಂಗ ದ ೀರ್ದ ನ ಲವನುಾ ಮಟಿಟದರ , ಮಳ ಬ ಳ ಯಾಗಿ

ದ ೀರ್ವೂ ಸಿಂಪದಭರಿರ್ರ್ಾಗುರ್ತದ ಎಿಂದು ನುಡಿದು ಹ ೂರಟ್ು ಹ ೂೀದರು. ಆದುರಿಿಂದ ವಭಾಿಂಡಕ ಪುರ್ರ

ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನು ಅಿಂಗದ ೀರ್ಕ ಾ ಬರಬ ೀಕು ಸಾಾಮಿ, ನಿೀವು ಕಳುಹಸಕ ೂಡಬ ೀಕು, ನನಾನೂಾ ಆಶೀವಶದಿಸ
ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನನೂಾ ನನಾ ಜತ ರ್ಲ್ಲಿ ಕಳುಹಸ ಕ ೂಡಬ ೀಕು ಎಿಂದು ಶಾಿಂತ ರ್ು ವಭಾಿಂಡಕ ಮುನಿರ್ನುಾ

ಪಾರರ್ಥಶಸಕ ೂಿಂಡಳು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ನಾರದರು ನನಾ ರ್ಿಂದ ರ್ನುಾ ಆಶೀವಶದಿಸ ಹ ೂರಟ್ು ಹ ೂೀಗಿರುವರು ಎಿಂದು

ಶಾಿಂತ ರ್ು ನುಡಿದಳು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಶಾಿಂತ ರ್ು ನನಾ ರ್ಿಂದ ರ್ವರು ಮಿಂತ್ತರಯಡನ ಆಲ ೂೀಚಿಸ ಮಿಂತ್ತರಯೆೀ

ಸಲಹ ಮಾಡಿದುನ ಿಂದು ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗರನುಾ ಕರ ದು ರ್ರಲ್ಲಕ ಾ ರ್ಾರಾಿಂಗನ ರ್ರನುಾ ಕಳುಹಸದುರು. ಆದರ ಅವರ

ಪರರ್ರ್ಾಕ ಾ ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನು ಒಲ್ಲರ್ಲ್ಲಲಿ. ಅಿಂತ ಯೆ ಅವರಿಗ ೂಲ್ಲದು ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನು ಅಿಂಗದ ೀರ್ಕ ಾ ಬರಲ್ಲಲಿ.
ಅಿಂತ ಯೆೀ ನಾನು ನನಾ ರ್ಿಂದ ರ್ನ ೂಾಪಿಪಸ ವಭಾಿಂಡಕ ಪುರ್ರ ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗರನುಾ ನಾನು ಹ ೂೀಗಿ ಕರ ದು ನನಾ
ಜತ ರ್ಲ್ಲಿ ಕರ ದುಕ ೂಿಂಡು ಬರುರ್ ನ ಿಂದು ಹ ೀಳಿ ನನಾ ರ್ಿಂದ ರ್ನ ೂಾಪಿಪಸ ರ್ಾರಾಿಂಗನ ರ್ರ ಆರ್ರಮ ನೌಕ ರ್ನುಾ
ನದಿರ್ಲ್ಲಿ ನಡ ಸಕ ೂಿಂಡು ವಭಾಿಂಡಕಾರ್ರಮಕ ಾ ಬಿಂದು ಆರು ತ್ತಿಂಗಳು ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನನುಾ ಒಪಿಪಸ ಕರ ದುಕ ೂಿಂಡು

ಹ ೂೀಗಲ್ಲಕ ಾ ಆಗಲ್ಲಲಿ. ಬಾ ಎಿಂದರೂ ಬರಲ್ಲಲಿ. ಅಿಂತ ಯೆ ಈಗ ಮತ ೂತಮಮ ಪರರ್ತ್ತಾಸ ಕರ ದುಕ ೂಿಂಡು

ಹ ೂೀಗಲ್ಲಕ ಾ ಬಿಂದ ನು. ಸಾಾಮಿ, ದರ್ವಟ್ುಟ ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗರನುಾ ನನಾ ಸಿಂಗಡದಲ್ಲಿ ಅಿಂಗದ ೀರ್ಕ ಾ ಬರುವಿಂತ

ಮಾಡಿ, ನನಾನೂಾ ಅವರನೂಾ ಆಶೀವಶದಿಸ, ಕಳುಹಸಕ ೂಡಿರ ಿಂದು ಪಾರರ್ಥಶಸದಳು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ವಭಾಿಂಡಕ

ಮುನಿರ್ು ದಿವಾಜ್ಞಾನದಿಿಂದ ವೀಕ್ಷ್ಸ, ಪರಿೀಕ್ಷ್ಸ, ರ್ನಾ ಪುರ್ರನನುಾ ಕರ ದು, ಮುದುು ಕುಮಾರ, ನಿೀನು

ಅಿಂಗದ ೀರ್ಕ ಾ ಹ ೂೀಗು, ರಾಜಪುತ್ತರಯಾದ ಶಾಿಂತ ರ್ು ನಿನಾನುಾ ಕರ ರ್ುತ್ತತರುವಳು. ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗ, ನಿೀನು ಅವಳ

ಜತ ರ್ಲ್ಲಿ ಅಿಂಗದ ೀರ್ಕ ಾ ಹ ೂೀಗು ಎಿಂದು ವಭಾಿಂಡಕ ಮುನಿರ್ು ರ್ನಾ ಪುರ್ರನಿಗ ಹ ೀಳಿದನು. ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನು

ಶಾಿಂತ ರ್ ಜತ ರ್ಲ್ಲಿ ನೌಕ ರ್ಲ್ಲಿ ಕುಳಿರ್ು ಅಿಂಗದ ೀರ್ಕ ಾ ಹ ೂರಟ್ನು. ವಭಾಿಂಡಕನಿಗ ಬ ೀಸರರ್ ನಿಸರ್ು. ಅವನು

ಅಿಂಗದ ೀರ್ದ ಹತ್ತತರದಲ್ಲಿ, ನದಿರ್ ದಿಂಡ ರ್ ಮೀಲ ಆರ್ರಮವನುಾ ನಿಮಿಶಸಕ ೂಿಂಡು ರ್ಪಸುು ಮಾಡಲು

ತ ೂಡಗಿದನು. ವಭಾಿಂಡಕನು ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನನುಾ ರಾಜಪುತ್ತರಯಾದ ಶಾಿಂತ ರ್ ಜತ ರ್ಲ್ಲಿ ಅಿಂಗದ ೀರ್ಕ ಾ

ಕಳುಹಸಕ ೂಟ್ಟನು. ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನು ಅಿಂಗದ ೀರ್ದ ನ ಲವನುಾ ಮಟಿಟದ ಕೂಡಲ ೀ ಮಳ ರ್ು ಪಾರರಿಂಭರ್ಾಯರ್ು.

ಬ ಳ ಗಳ ಲಿ ಹಸನಾಗಿ ಬ ಳ ದವು. ದ ೀರ್ದಲ್ಲಿ ದಾರಿದರವು ತ ೂಲಗಿ ಹ ೂೀಯರ್ು. ಪರಜ ಗಳ ಲಿ ಸುಖ, ಸೌಭಾಗಾದಿಿಂದ

ಕೂಡಿ ಹಷ್ಶಚಿರ್ತರಾದರು. ಇದನುಾ ತ್ತಳಿದ ರ ೂೀಮಪಾದನು ಹಷ್ಶಚಿರ್ತನಾಗಿ ಶಾಿಂತ ರ್ನೂಾ, ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನನೂಾ

ಕ ೂಿಂಡಾಡಿದನು ಮರ್ುತ ಶಾಿಂತ ರ್ನುಾ ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನಿಗ ಕ ೂಟ್ುಟ ರ್ ೈಭವದಿಿಂದ ವರ್ಾಹ ಮಾಡಿಸದನು.

ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನ ರ್ಿಂದ ವಭಾಿಂಡಕ ಮುನಿರ್ು ಬ ೀರ ೂಿಂದು ವನದಲ್ಲಿ ರ್ಪಸುು ಮಾಡುತ್ತತದುನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಆ
ಋಷಿರ್ು ಬಹದ ಶಸ ಗ ಿಂದು ಎದುು ಗಿಂಗಾನದಿರ್ಲ್ಲಿ ಸಾಾನ ಮಾಡಿ ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನನುಾ ನ ೂೀಡಬ ೀಕ ಿಂದು ರ್ನಾ

ಮೊದಲ್ಲನಾರ್ರಮಕ ಾ ಬಿಂದನು. ಆರ್ರಮದಲ್ಲಿ ಪುರ್ರನಿಲಿದ ೀ ರ್ಲಿಣಿಸದನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಕ ೂೀಪ್ೀದಿರಕತನಾಗಿ

ಅಿಂಗದ ೀರ್ಕ ಾ ಹ ೂೀದನು. ಲ ೂೀಮಪಾದನರಮರ್ನುಾ ಸ ೀರಿದನು. ಲ ೂೀಮಪಾದನು ರ್ನಾ ಸತ್ತಯಿಂದಿಗ

ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನ ಪಿರ್ ವಭಾಿಂಡಕನನುಾ ರ್ನಾ ಅರಮನ ಗ ಬರಮಾಡಿಕ ೂಿಂಡನು. ಆಸನದಲ್ಲಿ ಕುಳಿಿರಿಸ,

ಪಾದಪೂಜ ಮಾಡಿ, ಆಸನ, ಅಘಾಶ, ಪಾದಾಾದಿಗಳನುಾ ಮಾಡಿ, ಪಕಾಾನಾ ಶಾಲಾಾನಾ, ನಾನಾವಧ ಪಕಾ

ಕಜಾೆರ್ಗಳನುಾ, ಸಡರಸಗಳನ ಾಲಿ ಉಣಬಡಿಸ, ಸಡರಸಾಾನ ಭ ೂೀಜನಗಳನುಾ ಮಾಡಿಸದನು. ಆದರೂ

ವಭಾಿಂಡಕನು ಕ ೂೀಪ್ೀದಿರಕತನಾಗಿ, ನನಾ ಪುರ್ರ ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನು ಎಲ್ಲಿರುವನು? ಅವನು ಶಾಿಂತ ರ್ ಜತ ರ್ಲ್ಲಿ

ನಿಮಮ ದ ೀರ್ಕ ಾ ಬಿಂದಿರುವನಲಿರ್ ೀ? ಶಾಿಂತ ಯೆೀ ನಮಾಮರ್ರಮಕ ಾ ಬರುವ ಮೊದಲು ರ್ಾರಾಿಂಗನ ರ್ರನುಾ

ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನನುಾ ಕರ ದು ರ್ರಲ್ಲಕ ಾ ನನಾಾರ್ರಮಕ ಾ ಕಳುಹಸದ ುರ್ಿಂತ . ಅವರೂ ನನಾ ಪುರ್ರನ ಚಾರಿರ್ರಯವನ ಾೀ

ಕ ಡಿಸುತ್ತತದುರು. ಆದರ ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನು ಅವರ ಯಾವ ಆಟ್, ನರ್ಶನಗಳಿಗೂ ಮನಸ ೂೀಲಲ್ಲಲಿ. ಪಕಾಾನಾ,

ಕಜಾೆರ್ವನುಾ ಕ ೂಟ್ುಟ, ಮಧುರಸವನುಾ ಕುಡಿಸದರಿಂತ . ಆದರೂ ನನಾ ಪುರ್ರ ಅವರಿಗ ಮನಸ ೂೀಲಲ್ಲಲಿರ್ ಿಂದು

ನುಡಿದನು. ರ್ಾರಾಿಂಗನ ರ್ರು ನೌಕಾರ್ರಮದ ಮುನಿಪುರ್ರರ ಿಂದು ತ್ತಳಿದು, ನಿೀನ ೀಕ ಇಿಂದು ಸುಮಮನ ಕುಳಿತ್ತರುರ್

ಎಿಂದು ನಾನು ಕ ೀಳಿದಾಗ-ರ್ಿಂದ ಯೆೀ, ಇಿಂದು ಬ ೀರ ೂಿಂದು ಆರ್ರಮದಿಿಂದ ನೌಕಾರ್ರಮದಲ್ಲಿ ಕುಳಿರ್

ಋಷಿಕುಮಾರರು ಬಿಂದಿದುರ ಿಂದು ಹ ೀಳಿದನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಅವರ ನ ನಪು, ಅವರು ಯಾರ ಿಂದು ಆಲ ೂೀಚಿಸದ ನು.

ಆಗ ಲ ೂೀಮಪಾದನು ನನಾ ಮಗಳು ಶಾಿಂತ ಯೆೀ ಇರುವಳು. ಶಾಿಂತ ರ್ನುಾ ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನಿಗ ಕ ೂಟ್ುಟ ವರ್ಾಹ

ಮಾಡಿರುರ್ ನು ಎಿಂದು ಲ ೂೀಮಪಾದನು ವಭಾಿಂಡಕನಲ್ಲಿ ಹ ೀಳಿದನು. ವಭಾಿಂಡಕ ಮುನಿರ್ು ಹ ರ್ ುಿಂಬ

ಪಾರಣಿರ್ನುಾ, ಸರೀರ್ರನುಾ ಕಣಿುಗೂ ಸ ೂೀಕದಿಂತ ದೂರವಟ್ುಟ, ಸರೀಯೆಿಂಬ ಪಾರಣಿಯಿಂದಲೂ ಅವನನುಾ

ದೂರವಟ್ುಟ ಸಾಕಿದುನು. ರ್ಾರಾಿಂಗನ ರ್ರ ಲಿ ಮದಾಿಂಧ ರಾಕ್ಷಸರು, ನೌಕಾರ್ರಮದ ಋಷಿಕುಮಾರರನುಾ ನಿಂಬಿ

ಮೊೀಸಹ ೂೀಗಬ ೀಡ ಎಿಂದು ಸವಮಾತ್ತನಲ್ಲಿ ತ್ತಳಿಸ, ಬುದಿಧಹ ೀಳಿದ ನು. ಹೀಗೂ ಆಯತ ೀ? ಅಕಟ್ಕಟ್, ಅಿಂತ ಯೆೀ

ರಾಜಕುಮಾರಿ ಶಾಿಂತ ಚಿಕಾವಳ ಿಂದು, ಚಿಕಾವರ ಆಟ್ ನಿಮಶಲಾರ್ಾಗಿರುವುದ ಿಂದು ಸುಮಮನಾಗಿ, ಶಾಿಂತ ರ್ು

ಸಾಾಮಿ, ನಿಮಮ ಪುರ್ರ ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನು ಅಿಂಗದ ೀರ್ಕ ಾ ಬಿಂದರ ಮಳ ಬ ಳ ಯಾಗಿ ದಾರಿದರಯವೂ ನಿರ್ಾರರ್ ಯಾಗಿ

ಸಿಂಪದಭರಿರ್ರ್ಾಗುವುದ ಿಂದು ನಾರದರು ನಮಮ ರ್ಿಂದ ಗ ಹ ೀಳಿದರ ಿಂದು, ಸಾಾಮಿೀ, ನಿಮಮ ಪುರ್ರ ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನನುಾ

ನನಾ ಜತ ರ್ಲ್ಲಿ ಕಳುಹಸಕ ೂಡಬ ೀಕ ಿಂದು ಪಾರರ್ಥಶಸದಾಗ, ಒಪಿಪ ಕಳುಹಸದ ನು ಎಿಂದು ವಭಾಿಂಡಕನು ನುಡಿದು,

ಅಿಂಗದ ೀರ್ದ ದ ೂರ ಯೆೀ, ನನಾ ಪುರ್ರ ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗ ಶಾಿಂತ ರ್ರನೂಾ ನನಾಾರ್ರಮಕ ಾ ಕಳುಹಸಕ ೂಡು ಎಿಂದು

ನನಾ ಪುರ್ರ ಶಾಿಂತ ರ್ರನುಾ ನನ ಾದುರಿಗ ಕರ ಸಕ ೂಡು ಎಿಂದು ವಭಾಿಂಡಕ ಮಹಷಿಶರ್ು ನುಡಿದನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ

ಲ ೂೀಮಪಾದನು-ವಭಾಿಂಡಕ ಮಹಷಿಶಗಳ ೀ, ನಿಮಮ ಪುರ್ರನು ನಮಮ ದ ೀರ್ದ ನ ಲವನುಾ ಮಟ್ುಟವ ಮೊದಲು

ಮಳ ಯಾಗಲ ೀ ಇಲಿ. ನಮಮ ಪರಜ ಗಳ ಲಿ ಬಾಯಾರಿಕ , ಹಸರ್ ಗಳಿಿಂದ ಪರಿರ್ಪಿಸ ದುುಃಖ-ದಾರಿದರಯದಿಿಂದ

ಕಿಂಗ ಟ್ುಟ, ಕಪಾಪಗಿ ರ ೂೀಗರುಜನಗಳಿಿಂದ ಸ ೂರಗಿ ಸಾವನಾಪುಪತ್ತತದುರು. ನಾನು ಉಪಾರ್ ಕಾಣದ , ನಾರದ

ಮಹಷಿಶಗಳನುಾ ಕ ೀಳಿದ ನು. ಅವರು ವಭಾಿಂಡಕ ಪುರ್ರ ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನನೂಾ ಅಿಂಗದ ೀರ್ಕ ಕರ ಸದರ ಅವನು

ಅಿಂಗದ ೀರ್ದ ನ ಲವನುಾ ಮಟಿಟದ ಕೂಡಲ ಮಳ -ಬ ಳ ರ್ ಸಮೃದಿಧಯಾಗಿ ದ ೀರ್ವು ಸಿಂಪದಭರಿರ್ರ್ಾಗಿ,

ರ ೂೀಗರುಜನಗಳು ನಿವೃತ್ತತಯಾಗಿ ಪರಜ ಗಳ ಲಿ ಸುಖಿಗಳಾಗುತಾತರ ಿಂದು ಹ ೀಳಿದರು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ನನಾ ಮಿಂತ್ತರ

ಸುಭ ೂೀದನು ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನನುಾ ಕರ ದು ರ್ರಲ್ಲಕ ಾ ರ್ಾರಾಿಂಗನ ರ್ರಿಗ ಮಾರ್ರ ಸಾಧಾವು. ಅವನು ಅಸಾಮಾನಾ

ಬರಹಮಚಾರಿರ್ು ಎಿಂದು ನುಡಿದನು. ನಾನು ಮಿಂತ್ತರರ್ ನುಡಿರ್ನೂಾ ಕ ೀಳಿ, ಅವನ ಜತ ರ್ಲ್ಲಿ ನೌಕ ರ್ಲ್ಲಿ

ಆರ್ರಮವನ ಾೀ ನಿಮಿಶಸ, ರ್ಾರಾಿಂಗನ ರ್ರನುಾ ಕರ ಸ, ವಭಾಿಂಡಕಾರ್ರಮಕ ಾ ಕಳುಹಸಕ ೂಟ ಟನು. ಆದರ

ರ್ಾರಾಿಂಗನ ರ್ರ ಲಿ ನನಾಲ್ಲಿಗ ಬಿಂದು ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನುಾ ಕರ ದುಕ ೂಿಂಡು ಬರಲ್ಲಕ ಾ ಆಗಲ್ಲಲಿ, ನಮಮ ಪರರ್ರ್ಾರ್ ೀ

ಫಲ್ಲಸಲ್ಲಲಿ, ನಾರ್ ಲಿರೂ ಅವನನುಾ ಕರ ದ ೀ ರ್ರಬ ೀಕ ಿಂದು ಬಹಳರ್ಾಗಿ ಅವನನುಾ ಚುಿಂಬಿಸ, ಅವನ ೂಿಂದಿಗ ಆಡಿ,

ಹಾಡಿ, ಕುಣಿದು ನತ್ತಶಸ, ಭಕ್ಷಯಭ ೂೀಜನಾದಿ ಮಧುಪಕಶ ವಧವಧರ್ಾದ ಫಲಗಳನ ಾಲಿವೂ ನಿೀಡಿದ ವು. ಆದರೂ

ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನು ವಚಲ್ಲರ್ನಾಗಲ ೀ ಇಲಿರ್ ಿಂದು ನುಡಿದು ಬ ೀಸರಿಸದರು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ನನಾ ಪುತ್ತರ ನಿಮಮನ ಾ

ಪಾರರ್ಥಶಸದಳು. ರ್ನಾ ಸಿಂಗಾತ್ತ ಎಿಂದು ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನು ನಮಮ ದ ೀರ್ಕ ಾ ಶಾಿಂತ ರ್ ಜತ ಗೂಡಿ ಬರಲು

ಒಪಿಪಕ ೂಿಂಡನು. ಸಾಾಮಿ, ನಿೀವು ಸಹ ಶಾಿಂತ ರ್ ಜತ ರ್ಲ್ಲಿ ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನನುಾ ಕಳುಹಸ ಕ ೂಟಿಟರುವರಿ.

ಅಿಂತ ಯೆೀ ನಮಮ ದ ೀರ್ದಲ್ಲಿ ಪರಜ ಗಳ ಲಿರೂ ಸಿಂಪದಭರಿರ್ರಾಗಿ ಸುಖ-ಶಾಿಂತ್ತ, ಆರ ೂೀಗಾ, ನ ಮಮದಿರ್ನುಾ

ಪಡ ದರು. ವಭಾಿಂಡಕ ಪುರ್ರನಾದ ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನ ೀ ನಿಮಮ ದ ೀರ್ದ ನ ಲವನುಾ ಮಟಿಟದರ , ಅಲ್ಲಿಯೆೀ ರ್ಾಸಸದರ

ದಾರಿದರಯವು ಪರಿಹಾರರ್ಾಗಿ ಸುವೃಷಿಟಯಾಗುವುದ ಿಂದು ನಾರದ ಮುನಿಗಳ ೀ ಹ ೀಳಿದುರು. ನನಾದು ಸವಶಪರಾಧರ್ ೀ

ಆಗಿರುವುದು, ಪರಜ ಗಳ ರಕ್ಷರ್ ಗೂ, ದ ೀರ್ ರಕ್ಷರ್ ಗೂ ಹೀಗ ಲಿ ಮಾಡಬ ೀಕಾಗಿ ಬಿಂರ್ು. ನನಾದು ನನಾ ಪುತ್ತರರ್ದೂ

ಸವಶಪರಾಧರ್ಾಗಿರ್ುತ. ನಮಮ ಅಪರಾಧವನುಾ ಮನಿಾಸ ನಮಮಲಿರನುಾ ಹರಸ, ಆಶೀರ್ಾಶದವನುಾ ಮಾಡಬ ೀಕು.

ಕೃಪಾದೃಷಿಟ ಇಟ್ುಟ ನಮಮನುಾ ನ ೂೀಡಬ ೀಕು ಎಿಂದು ಲ ೂೀಮಪಾದನು ರ್ನಾ ಬಾಯೆಶರ್ರ ೂಡಗೂಡಿ ವಭಾಿಂಡಕ

ಪಾದಕ ಾ ಶರಸಾಷಾಟಿಂಗ ನಮಸಾಾರವನುಾ ಮಾಡಿದನು. ಸಿಂರ್ುಷ್ಟನಾದ ವಭಾಿಂಡಕ ಮುನಿರ್ ದಿಂಪತ್ತಗಳನುಾ

ಹರಸ ಆಶೀವಶದಿಸದನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಶಾಿಂತ ರ್ು, ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನು ಅಲ್ಲಿಗ ಬಿಂದರು. ಶಾಿಂತ ರ್ು,

ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನು ರ್ನಾ ರ್ಿಂದ ರ್ನುಾ ಕಿಂಡು ಪಾದಕ ಾರಗಿ, ಶರಸಾಷಾಟಿಂಗ ನಮಸಾಾರ ಮಾಡಿದರು. ವಭಾಿಂಡಕನು

ಹಷ್ಶಚಿರ್ತನಾಗಿ ರ್ನಾ ಪುರ್ರನನೂಾ ಎತ್ತತ ಆನಿಸಕ ೂಿಂಡನು. ಶಾಿಂತ ರ್ನುಾ ರ್ನಾ ಪುರ್ರನನುಾ ಹರಸ ಆಶೀರ್ಾಶದ

ಮಾಡಿದನು. ಶಾಿಂತ ರ್ು ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನು ನಿವಶಿಂಚನ ಯಿಂದ ರ್ಿಂದ ರ್ಲ್ಲಿ ನಡ ದುಕ ೂಿಂಡರೂ ಅದರಿಿಂದ ದ ೀರ್ವು

ಸುಭಿಕ್ಷರ್ಾಗಿರ್ುತ. ಲ ೂೀಕಕ್ ೀಮದ ಸಲುರ್ಾಗಿಯೆೀ ನಿಷಾಾಮರ್ಾದ ಪ ರೀಮದಿಿಂದ ಅದನ ಾ ಸಾಧಿಸಕ ೂಟ್ುಟ

ಅವರರಿರ್ದ ಅವರಲ್ಲಿಯೆೀ ಸುಪತರ್ಾಗಿದು ಜಗತ್ತತನ ಹತಾಸಕಿತರ್ನುಾ ತ ೂೀರಿಸಕ ೂಟ್ುಟ ಇದರಿಿಂದಲ ೀ ಶಾಿಂತ ರ್ು

ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನು ಆಧ್ಾಾರ್ಮದ ಹತಾಸಕಿತಗಳಿಿಂದಲ ೀ ಸತ್ತಪತ್ತಗಳಾಗಿ ಸಮಾಜದ ಮಚುಚಗ ರ್ನೂಾ ಪಡ ದಿರುವರು.

ಜ್ಞಾನದೃಷಿಟಯಿಂದಲೂ, ಜಗತ್ತತನ ದೃಷಿಟರ್ಲೂಿ, ಪರಜಾಜನರ ದೃಷಿಟರ್ಲೂಿ ನಾಾರ್ರ್ಾದುದ ುಿಂದು ವಭಾಿಂಡಕನು

ರ್ನಾ ಪುರ್ರನನುಾ ಮುದಾುಗಿ ಹರಸ, ಆಶೀರ್ಾಶದ ಮಾಡಿದನು ಮರ್ುತ ಪುರ್ರಭಾಯೆಶರ್ು ಸಪತಮಾಸದ

ಗಭಶವತ್ತೀಭವ ಎಿಂದು ತ್ತಳಿದು, ಅಷ್ಟಪುರ್ರ ಸೌಭಾಗಾವತ್ತ ಭವ, ಚಿರಸೌಭಾಗಾವತ್ತ ಭವ ಎಿಂದು ಹರಸ, ನಿೀವು

ಸತ್ತಪತ್ತಗಳು ಪುರ್ರನಿಗ ಜನಮವರ್ುತ ಆರ್ರಮಕ ಾ ಬರಬ ೀಕ ಿಂದು ಅಪಪರ್ ಮಾಡಿ, ವಭಾಿಂಡಕ ಮುನಿರ್ು ಹ ೂರಟ್ು

ಹ ೂೀದನು. ಲ ೂೀಮಪಾದನು ಬಹಳ ರ್ ೈಭವದಿಿಂದಲ ೀ ವರ್ಾಹ ಮಹ ೂೀರ್ುವವನುಾ ನ ರರ್ ೀರಿಸದುನು.

ಲ ೂೀಕಕ್ ೀಮದ ಸಲುರ್ಾಗಿಯೆೀ ನಿಷಾಾಮರ್ಾದ ಸ ಾೀಹದಿಿಂದ ಲ ೂೀಕಕ ಾೀ ಕ್ ೀಮವನುಾ ಸಾಧಿಸಕ ೂಡುತಾತ

ಶಾಿಂತ ರ್ು ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನನುಾ ಪತ್ತಯಾಗಿ ಪಡ ದಳು. ಹಾಗ ಯೆೀ ಶಾಿಂತ ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗರಿಬಬರೂ ಅರಿರ್ದ ಯೆೀ

ಅವರಿಬಬರಲೂಿ ಸುಪತರ್ಾಗಿದು ಜಗತ್ತತನ ಹರ್ ಸಾಧನಾ ರ್ಕಿತರ್ನುಾ ತ ೂೀರಿಸಕ ೂಡುತಾತ, ಬಾಲಕ-ಬಾಲಕಿರ್ರಿಗ

ಇರುವ ಬರಿೀರ್ ಪ ರೀಮದಿಿಂದಲ ೀ ಮರ್ುತ ಯಾವುದ ೀ ಬರ್ಕ ಗಳಿಲಿದ ಸ ಾೀಹದಿಿಂದಲ ೀ ಅದನೂಾ ಸಾಧಾಗ ೂಳಿಸದ

ಶಾಿಂತ ರ್ನುಾ ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನು ಪತ್ತಾಯಾಗಿ ಪಡ ದನು. ಇಿಂರ್ಹ ಅಗ ೂೀಚರ ರ್ಕಿತರ್ ಸಹಾರ್ದಿಿಂದ ವಭಾಿಂಡಕ

ಪುರ್ರ ಮರ್ುತ ಲ ೂೀಮಪಾದನ ಪುತ್ತರ ಶಾಿಂತ ರ್ು ಸತ್ತಪತ್ತಗಳಾದರು.

ಕಾಮವಕಾರಕ ಾ ಸಪಿಂದಿಸದ ೀ, ತಾನ ೀ ತಾನಾಗಿ ಹರಿದುಹ ೂೀದ ಪ ರೀಮ ದರವದಲ್ಲಿ ಹುಟಿಟ, ಅದರ ವರ್ವತ್ತಶಗಳನುಾ

ಸಹ ಕಿಂಡು ಅರಿರ್ದ ಯೆೀ, ಅಿಂರ್ಹ ಯಾವುದ ೀ ಭಾವನ ಗ ಸಲುಕದ , ಕಾಮವಕಾರಕ ಾ ಅವಕಾರ್ವಲಿದ,

ಪವರ್ರರ್ಾದ ಆರ್ರಮದಲ್ಲಿ ಹುಟಿಟ ಬ ಳ ದು, ನಿರ್ಾಾಶಜಾ ಸ ಾೀಹದಿಿಂದ ಮಾರ್ರ ಪರಪಿಂಚವನುಾ ಕಿಂಡು, ಕಾಲ್ಲಟ್ಟ
ಮಹಾರ್ಮನಾದ ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನ ೀ ಅಯೀಧ್ ಾಗ ಬಿಂದು ದರ್ರಥ ಚಕರವತ್ತಶರ್ ಪುರ್ರಕಾಮೀಷ್ಾಯಾಗದ ಅಧಿರ್ುಶ

ಆಗಬ ೀಕ ಿಂದು ವಸಷ್ಾರು ದರ್ರಥ ಮಹಾರಾಜನಿಗ ಹ ೀಳಿದರು. ಆಗ ದರ್ರಥನು, ವಸಷ್ಾರ ಅಪಪರ್ ರ್ಿಂತ

ವಸಷ್ಾರನುಾ, ಮಿಂತ್ತರ ಸುಮಿಂರ್ರನನುಾ, ವಸಷ್ಾ ಸುಮಿಂರ್ರರ ೂಡಗೂಡಿ ಅಿಂಗದ ೀರ್ಕ ಾ ಕಳುಹಸದನು. ವಸಷ್ಾರು

ಸುಮಿಂರ್ರರ ೂಡಗೂಡಿ ಲ ೂೀಮಪಾದನ ಅರಮನ ಗ ಹ ೂೀದರು. ದಾಾರಪಾಲಕರು ಇಬಬರನೂಾ ಒಳಗ

ಕರ ದ ೂರ್ುರು. ಲ ೂೀಮಪಾದನು ಮಿಂತ್ತರ ಸುಮಿಂರ್ರನನುಾ ವಸಷ್ಾರನೂಾ ಆಸನದಲ್ಲಿ ಕುಳಿಿರಿಸ, ರ್ಕಶರದಿಿಂದ

ಕೂಡಿದ ರಸವತಾತದ ಪಾನಕ ಪನಿರ್ಾರವನುಾ ಕ ೂಟ್ುಟ ಸರ್ಾರಿಸದನು. ವಸಷ್ಾರನೂಾ ಅಘಾಶಪಾದಾಗಳಿಿಂದ

ಸರ್ಾರಿಸ ಪಿೀತಾಿಂಬರದ ಶಾಲನುಾ ಉಡುಗ ೂರ ಕ ೂಟ್ಟನು. ವಸಷ್ಾರು ಲ ೂೀಮಪಾದ ರಾಜ, ನಿನಾ ಮಗಳು

ಶಾಿಂತ ರ್ನೂಾ, ಅಳಿರ್ ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನನೂಾ ಅಯೀಧ್ ಾರ್ ದರ್ರಥ ರಾಜನ ಪುರ್ರಕಾಮೀಷ್ಾ ರ್ಜ್ಞಕ ಾ

ಕರ ದುಕ ೂಿಂಡು ಹ ೂೀಗಲ್ಲಕ ಾ ನಾವು ಬಿಂದಿರುರ್ ವು. ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನ ೀ ದರ್ರಥರಾಜನ ಪುರ್ರಕಾಮೀಷ್ಾ ರ್ಜ್ಞದ
ಅಧಿರ್ುಶ ಆಗಬ ೀಕ ಿಂದು ಕರ ದುಕ ೂಿಂಡು ಹ ೂೀಗಲ್ಲಕ ಾ ಬಿಂದಿರುತ ತೀರ್ ಎಿಂದು ವಸಷ್ಾರು ಲ ೂೀಮಪಾದನಲ್ಲಿ

ಹ ೀಳಿದರು. ಅದಕ ೂಪಿಪದ ಲ ೂೀಮಪಾದನು ಕೂಡಲ ೀ ವಭಾಿಂಡಕಾರ್ರಮಕ ಾ ಮಿಂತ್ತರರ್ನುಾ ಕಳುಹಸ, ಶಾಿಂತ -

ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನ ಪೌರ್ರ, ಶಾಿಂತ ರ್ ಪುರ್ರ, ವಭಾಿಂಡಕ ಮುನಿರ್ನುಾ ಕರ ಸಕ ೂಿಂಡು ರ್ನಾ ಪತ್ತಾ, ಪುತ್ತರ, ಅಳಿರ್

ಪೌರ್ರರಿೀಗ ವಭಾಿಂಡಕನ ೂಡಗೂಡಿ, ದವಸ-ಧ್ಾನಾಗಳ ಮೂಟ ಮೂಟ ಗಳನ ಾ ರಥದಲ್ಲಿಟ್ುಟ ವಸಷ್ಾರು, ಮಿಂತ್ತರ

ಸುಮಿಂರ್ರನ ೂಿಂದಿಗ ಹ ೂರಟ್ು ದರ್ರಥನರಮನ ರ್ನುಾ ಸ ೀರಿದನು. ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗ ಶಾಿಂತ ರ್ರನ ಾ ಮುಿಂದ

ಇಟ್ುಟಕ ೂಿಂಡು ಅಯೀಧ್ ಾರ್ನುಾ ಸ ೀರಿದನು. ದರ್ರಥನು ಎಲಿರನೂಾ ಸಾಾಗತ್ತಸ, ಹಣುು, ಸಕಾರ , ಹಾಲು,
ಪಾನಕವನುಾ ಕ ೂಡಿಸ ಲ ೂೀಮಪಾದನನುಾ ಅಪಿಪಕ ೂಿಂಡನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಲ ೂೀಮಪಾದರಾಜನ ಕುಟ್ುಿಂಬದವರಿಗೂ

ಸೌಧವನುಾ ತ ೂೀರಿಸ ಲ ೂೀಮಪಾದನ ೂಡಗೂಡಿ ವಶಾರಿಂತ್ತಗ ಕಳುಹಸಕ ೂಟ್ಟನು.

ಇರ್ತ ವಷ್ುುಪತ್ತಾಯಾದ ಜಗನಾಮಯೆರ್ು ಶರೀರಾಮತಾರಕ ಮಿಂರ್ರವು ಪೃರ್ಥಿರ್ಲ್ಲಿ ಎಲಿಲ್ಲಿ ನಡ ರ್ುತ್ತತದ ಯೆಿಂದು

ವೀಕ್ಷ್ಸ ಕ ೀಳುತ್ತತದುಳು. ನನಾ ಪತ್ತದ ೀವನು ಮನುಷ್ಾನಾಗಿ ರಾವರ್ಾದಿಗಳನುಾ ಸಿಂಹಾರ ಮಾಡಬ ೀಕಾಗಿ ಬಿಂರ್ಲಿ.

ಮನುಷ್ಾ ರ್ಕಿತರ್ು ದುಬಶಲ ರ್ಕಿತರ್ು, ರಾಕ್ಷಸ ರ್ಕಿತರ್ು ಮಹಾಬಲ ರ್ಕಿತರ್ು. ಆದರೂ ರಾಮನಾಮಕೂಾ

ರಾಮಬಾಣಕೂಾ ಮಹಾಬಲಾಢ್ಾ ರ್ಕಿತಯೆೀ ಇರಲ್ಲಲಿ. ಇರ್ ರಡು ಬಲದಿಿಂದ ದುಷ್ಟರ್ಕಿತರ್, ದುಷ್ಟರಾಕ್ಷಸರ

ಸಿಂಹಾರರ್ಾಗಲ್ಲ ಎಿಂದು ಹರಸದಳು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಶರೀಮನಾಾರಾರ್ಣನು ಮಿಂರ್ರಪೂರ್ ಶರೀರಾಮನನಾಮವನ ಾ

ಧರಿಸಲ್ಲ ಎಿಂದು ಹರಸದಳು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಶರೀರಾಮತಾರಕ ಮಿಂರ್ರ ಜಪದಿಿಂದಲ ೀ ಶರೀರಾಮನ ೀ ಹುಟ್ಟಬ ೀಕು.
ಶರೀರಾಮನನುಾ ಕರ ರ್ುತ್ತತದುರ ಮಾರ್ರ ಅವರ ಗಭಶದಲ್ಲಿ ಮಿಂರ್ರಪೂರ್ ಶರೀರಾಮನ ಹುಟಿಟಬರುತಾತನ ಎಿಂದು

ಜಗನಾಮಯೆೀ ಹರಸನುಡಿದಳು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಅಯೀಧ್ ಾರ್ ಪರಜ ಗಳ ಲಿರೂ ಭಜನ , ಕಿೀರ್ಶನ ಗಳನುಾ ರಾಮನಾಮ

ನುಡಿ ನುಡಿದು ಮಾಡುತ್ತತದುರು. ರಾಮತಾರಕ ಮಿಂರ್ರವನುಾ ಜಪಿಸಲ್ಲಕ ಾ ವಸಷ್ಾರು ದರ್ರಥನ ಮಡದಿರ್ರಿಗ

ಹ ೀಳಿದರು. ವಶಾಾಮಿರ್ರ ಮಹಷಿಶಗಳೂ, ವಸಷ್ಾ ಮಹಷಿಶಗಳೂ ರ್ಪಸುು, ರ್ಜ್ಞ-ಯಾಗಗಳನುಾ ರಾಕ್ಷಸರು

ಕ ಡಿಸುತ್ತತದಾುರ ಿಂದು ಸಷ ಟೀಷ್ಟ ಹ ೂೀಮವನುಾ ಮಾಡಿ, ದಿಗಬಿಂಧನವನೂಾ ಹಾಕಿ, ರಾಮತಾರಕ ಮಿಂರ್ರ ಜಪವನುಾ

ಜಪಿಸುತ್ತತದುರು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಲಕ್ಷ್ಮೀದ ೀವರ್ು ಪೃರ್ಥಿರ್ನುಾ ವೀಕ್ಷ್ಸುತ್ತತರುರ್ಾಗ ಪೃರ್ಥಿರ್ಲ್ಲಿ ಎಲ ಿಲೂಿ ರಾಮತಾರಕ

ಮಿಂರ್ರ ಜಪರ್ ೀ ಕ ೀಳಿ ಬರುತ್ತತರ್ುತ. ಇನುಾ ಮಹಾವಷ್ುುರ್ ೀ ನನಾ ಪತ್ತರ್ು ರಾಮತಾರಕ ಮಾಡಲ್ಲಕ ಾೀ ಕ ಲವು

ದಿವಸವಷ ಟೀ ಇರುವುದು. ದರ್ರಥರಾಜನು ಮಾಡುವ ಪುರ್ರಕಾಮೀಷ್ಾ ರ್ಜ್ಞವು ಫಲವನ ಾೀ ಕ ೂಡುರ್ತದ .

ಶರೀರಾಮಾವತಾರದ ಪರರ್ುಕತ ಶರೀಮನಾಾರಾರ್ಣನು ರ್ಿಂಖಚಕರ ಗಧ್ಾಧರನಾಗಿ ರ್ನಾನ ಾೀ ಸ ೀವಸಕ ೂಳುಿತಾತ,

ರ್ಕ್ಷನ ೂೀವಶನನುಾ ಜತ ರ್ಲ್ಲಿ ಇಟ್ುಟಕ ೂಿಂಡು, ವಸಷ್ಾ, ವಶಾಾಮಿರ್ರರ ಆರ್ರಮದಲ್ಲಿ ಸಿಂಚರಿಸುತ್ತತದಾುನ . ಇನುಾ

ರಾಮತಾರಕ ಮಿಂರ್ರ ಪೂರ್ ಶರೀರಾಮನು ದರ್ರಥ ಕೌಸಲ ಾರ್ರ ಪುರ್ರನಾಗಿ, ಕೌಸಲಾಾ ಗಭಶಸಿಂಭೂರ್ನಾಗಿ

ಜನಮರ್ ರ್ುತವನು. ಸೂರ್ಶವಿಂರ್ದ ರಾಜಕುಮಾರನ ನಿಸುವನು. ಶರೀರಾಮನಾಗಿಯೆೀ ಪರಖಾಾರ್ನಾಗುತಾತನ ಎಿಂದು

ಜಗನಾಮಯೆ ಯೀಚಿಸುತ್ತತರುವಿಂತ ಯೆೀ, ನಾರದನು ನಾರಾರ್ಣ ನಾರಾರ್ಣನ ಿಂದು ನುಡಿರ್ುತ್ತತರುವುದು

ಕ ೀಳಿಸರ್ು. ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ನಾರಾರ್ಣನ ನಾಮಸಮರರ್ ರ್ಲ್ಲಿ ನಾರದರು ಮಹಾಮಾಯೆಯೆಡ ಗ ಬಿಂದರು.

ಜಗನಾಮಯೆರ್ೂ-ನಾರದಾ, ನಿೀನು ಬಿಂದಿರುವ ಕಾರಣರ್ ೀನು ಎಿಂದು ಪರಶ ಾರ್ನುಾ ಮಾಡಿದಳು. ಅಿಂತ ಯೆೀ

ನಾರದನು-ತಾಯೆ, ರ್ ೈಕುಿಂಠದರಸ, ದರ್ರಥನ ಪುರ್ರಕಾಮೀಷ್ಟಯಾಗವು ಸನಿಾಹರ್ರ್ಾಗುತ್ತತದ . ತಾಯೆೀ, ನಿೀನು

ಆ ಯಾಗವನುಾ ವೀಕ್ಷ್ಸಬ ೀಕು ಎಿಂದು ನುಡಿದನು. ಹಾಗ ಯೆೀ ಆಗಲ್ಲ, ನಾನು ವೀಕ್ಷ್ಸುತ ತೀನ ಎಿಂದು ನುಡಿದಳು.

ನಾರದನು ಹ ೂರಟ್ು ಹ ೂೀದನು.

ಸೀತಾದರ್ಶನ ಏಳನ ೀ ಅಧ್ಾಾರ್ ಸಿಂಪೂಣಶಿಂ

 ಸೀತಾದರ್ಶನ ಎಿಂಟ್ನ ೀ ಅಧ್ಾಾರ್

ಅಿಂತ ಯೆೀ ಲಕ್ಷ್ಮೀರ್ು ಶರೀಮನಾಾರಾರ್ಣನನುಾ ಸಮರಿಸ, ಪೃರ್ಥಿರ್ಲ್ಲಿ ಪತ್ತರ್ನುಾ ಕಿಂಡಳು. ಸಾಾಮಿ, ನನಗಿನೂಾ

ನಿಮಮನುಾ ನ ೂೀಡುವ ಅವಕಾರ್ರ್ ಲ್ಲಿ? ನಿಮಮ ದರುರ್ನಕ ಾ ಬಿಂದ ನು. ನಿೀವು ಮಾನವರಾಗುವರಲಿರ್ ೀ? ನಾನು

ಸರ್ರಿೀರ ಯಾಗಿಯೆೀ ಜನಕರಾಜನ ನ ೀಗಿಲ ಗ ರ ರ್ಲ್ಲಿ, ಬಿಂಗಾರದ ಕಮಲದ ತ ೂಟಿಟಲಲ್ಲಿ, ಶರ್ುರ್ಾಗಿ

ಜನಕರಾಜನಿಗ ದರುರ್ನವರ್ುತ ಮಿರ್ಥಲ ರ್ ಜನಕ ರಾಜನ ಪುತ್ತರಯಾಗುರ್ ನು. ಜನಕರಾಜನು

ಪುರ್ರಕಾಮೀಷ್ಾಯಾಗದ ಸೂಚನ ರ್ಲ್ಲಿ ಮಿರ್ಥಲಾ ನಗರದ ಹ ೂರ ವಲರ್ದ ಬರ್ಲುಗಳನುಾ ಧನ-

ಧ್ಾನಾಲಕ್ಷ್ಮೀರ್ನ ಾೀ ಸಮರಿಸುತಾತ, ಬಿಂಗಾರದ ಹಡಿಕ ರ್ುಳಿ ನ ೀಗಿಲನ ಾೀ ರ್ಯಾರಿಸಕ ೂಿಂಡು ರ್ಾಗಿಮಯಾಗಿ

ಉಳುತ್ತತದಾುನ . ಅಿಂತ ಯೆ ಬ ಳ ದು ಬಿಂದ ಧ್ಾನಾವನುಾ, ಯಾಗ-ರ್ಜ್ಞಗಳಿಗ ೀ, ದಾನ-ಧಮಶಗಳಿಗ

ವಾರ್ಮಾಡುತ್ತತದಾುನ . ಅಿಂತ ಯೆೀ ನಾನು ಮಿರ್ಥಲ ರ್ಲ್ಲಿ ಸರ್ರಿೀರದಿಿಂದಲ ೀ ಜನಕ ರಾಜನನುಾ ಕಿಂಡು ಜನಕ

ಪುತ್ತರಯಾಗುರ್ ನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಶರೀರಾಮನನ ಾ ವರಿಸುರ್ ನು ಎಿಂದು ರ್ನಾ ಪತ್ತ ಶರೀಮನಾಾರಾರ್ಣನಲ್ಲಿ

ನುಡಿದಳು. ಶರೀಹರಿರ್ು ಹಾಗ ಆಗಲ್ಲ ಎಿಂದು ಆಶೀರ್ಾಶದವರ್ತನು.

ದರ್ರಥ ಮಹಾರಾಜನ ಆಸಾಾನದಲ್ಲಿ ಅಯೀಧ್ ಾರ್ ಚಕರವತ್ತಶ ದರ್ರಥ ರಾಜನ ಪುರ್ರಕಾಮೀಷ್ಾ ಯಾಗಕಾಾಗಿ

ನಾನಾ ದ ೀರ್ದ ರಾಜರು ದವಸ-ಧ್ಾನಾ, ಗುಡಾ-ರ್ಕಶರಗಳನ ಾಲಿ ಮೂಟ ಮೂಟ ಕಟಿಟ, ರಥದಲ್ಲಿ ರ್ುಿಂಬಿಕ ೂಿಂಡು

ದರ್ರಥನ ಆಸಾಾನಕ ಾ ಬಿಂದು ಉಗಾರಣ ಸೌಧದಲ್ಲಿ ಇಳಿಸ ರ್ುಿಂಬಿದರು. ನಾನಾ ದ ೀರ್ದ ರಾಜರು ಸಹ ಕುಟ್ುಿಂಬ

ಪರಿರ್ಾರದ ೂಿಂದಿಗ ಬಿಂದು ದರ್ರಥನನುಾ ಕಿಂಡು ವಿಂದಿಸದರು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಅಯೀಧ್ ಾರ್ ಆಡಳಿರ್ಕ ಾ ಒಳಪಟ್ಟ

ರಾಜಾಗಳ ರಾಜರು ಕಪಪಕಾಣಿಕ ರ್ನುಾ ರ್ಿಂದ ೂಪಿಪಸದರು. ದರ್ರಥನು ದೂರ್ರಿಿಂದಲ ೀ ಆಹಾಾನ ಲ ೀಖನವನುಾ

ಕಳುಹಸದುನು. ನಾನಾ ದ ೀರ್ದ ಬಾರಹಮಣ ದಿಂಪತ್ತಗಳು ಬಿಂದು ಅಯೀಧ್ ಾರ್ಲ್ಲಿ ರ್ಮಗಾಗಿ ನಿಮಿಶಸದ

ಮಹಲ್ಲನಲ್ಲಿ ಬಿೀಡು ಬಿಟ್ಟರು. ನಾನಾ ದ ೀರ್ದ ಋಷಿಮುನಿಗಳೂ ಬಿಂದಿಳಿದರು. ಅತ್ತರ, ಅಗಸಯ, ಪುಲಸಾ,

ಭಾರದಾಾಜ, ಪರಭಾಕರ, ಮರಿೀಚಿ-ಹೀಗ ನಾನಾ ಆರ್ರಮದಿಿಂದ ಋಷಿಗಳು ಬಿಂದರು. ಕುಲಗುರುಗಳಾದ ವಸಷ್ಾ

ಮಹಷಿಶಗಳ ಹ ೀಳಿಕ ರ್ಿಂತ ಪುರ್ರಕಾಮೀಷ್ಾ ಯಾಗದ ಸುವಾವಸ ಾರ್ು ವಸಾತರಗ ೂಿಂಡಿರ್ು. ಸಹಸರ ಸಹಸರ

ಸಿಂಖ ಾರ್ಲ್ಲಿ ಬ ಳಿಿ, ಬಿಂಗಾರ, ಆನ ಗಳು, ಅರ್ಾಗಳು, ಗಜ-ಅರ್ಾಗಳೂ ಒಿಂದುಗೂಡಿಸ ಪವಶತಾಕಾರದಲ್ಲಿ

ಕೂಡಿಟ್ಟರು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಕಾಿಂಚನ ಭಿಂಡಾರಗಳೂ ರ್ುಿಂಬಿಸಡಲಾಯರ್ು. ಎಲಿ ಸಾಮಗಿರಗಳನೂಾ ಯಾಗ ಶಾಲ ಗ

ಎತ್ತತ ಕ ೂಡಲ್ಲಕ ಾ, ಅಲಿಲ್ಲಿ ರಕ್ಷರ್ ಗೂ ಸ ೈನಿಕರನ ಾೀ ನಿರ್ಮಿಸಲಾಗಿರ್ುತ. ಯಾಗಶಾಲ , ಪಾಕಶಾಲ , ಬಾರಹಮಣರ

ಸಹಜನರ ಪರಜ ಗಳ ಭ ೂೀಜನಕಾಾಗಿರ್ೂ, ರ್ಾಸಕಾಾಗಿರ್ೂ, ಬ ೀರ ಬ ೀರ ಯಾಗಿಯೆೀ ಸೌಧಗಳನುಾ

ರಚಿಸಲಾಗಿರ್ುತ. ದರ್ರಥ ಮಹಾರಾಜನು ಸುಮಿತಾರ, ಕ ೈಕ ೀಯ, ಕೌಸಲ ಾರ್ರ ಬಿಂಧು-ಬಾಿಂಧವರ ಲಿ ದರ್ರಥ

ಚಕರವತ್ತಶರ್ ಆಸಾಾನವನುಾ ಸ ೀರಿದರು. ಪಟ್ಟಣರ್ ಲಿ ರ್ೃಿಂಗಾರಗ ೂಿಂಡವು. ಅಯೀಧ್ ಾರ್ ಮುಖಾರ್ಾದ ಪರಧ್ಾನ

ದಾಾರಗಳನುಾ ಮುಿಂಗಡಿರ್ ಹರಳುಗಳಿಿಂದಲೂ, ಹೂವನ ತ ೂೀರಣಗಳಿಿಂದಲೂ, ಕಮಾನುಗಳಿಿಂದಲೂ, ಮಾವನ ಲ

ಕದಳಿ ಕಿಂಬಗಳಿಿಂದಲೂ ತ ೂೀರಣವನುಾ ಮಾಡಿ ದರ್ರಥ ಮಹಾರಾಜರ ಯಾಗಕ ಾ ಜರ್ರ್ಾಗಲ್ಲ ಎಿಂದು

ಅರಿರ್ ರ್ ಮೀಲ ಸುವರ್ಾಶಕ್ಷರದಲ್ಲಿ ಅಚ ೂಚರ್ುತ ಲ್ಲಪಿಗಳನುಾ ರಚಿಸದುರು. ರಾಜ ಬಿೀದಿರ್ಲೂಿ, ಅಯೀಧ್ ಾರ್

ಮುಖಾದಾಾರದಲೂಿ ಮಾಗಶದ ಎರಡೂ ಪಕಾದಲ್ಲಿ ಕಿಂಬಗಳನುಾ ನ ಟ್ುಟ ಆ ಲ್ಲಪಿರ್ನುಾ ಸುತ್ತತದುರು. ಅಿಂತ ಯೆ

ರ್ಾಚಕರು ಓದಿಕ ೂಿಂಡು ಪಟ್ಟಣ ರ್ೃಿಂಗಾರವನುಾ ನ ೂೀಡಿ ಕಣುತಿಂಬಿಕ ೂಿಂಡು, ಆಹಾ ಇದನ ಾಲಿ ನ ೂೀಡುವುದ ೀ

ನಮಮ ಸೌಭಾಗಾರ್ ಿಂದು ಶಾಿಘಿಸ ಹ ೂಗಳಿದರು. ಪುರ್ರಕಾಮೀಷ್ಾಯಾಗ ಶಾಲ ರ್ು ಬಹಳ ವಸಾತರಗ ೂಿಂಡಿರ್ು.

ಬಹಳ ವಜೃಿಂಭಿಸುವಿಂತ ಮಾಡಿದುರು. ನಾನಾ ಆಕಾರದ ರಚನ ಯಿಂದ ಕೂಡಿದ ದಿೀಪಗಳು ಪರಜಾಲಮಾನರ್ಾಗಿ

ಉರಿರ್ುವಿಂತ ಮಾಡಿದುರು. ಅಿಂತ ಯೆ ದಿೀಪಗಳು ಪರಜಾಲ್ಲಸ ಬ ಳಕನುಾ ಕ ೂಡುತ್ತತದುವು. ದರ್ರಥನ ಅರಮನ ರ್ು

ರರ್ಾಖಚಿರ್ರ್ಾದ ಬಾಗಿಲುಗಳಿಿಂದಲೂ, ಬ ಳಿಿ-ಬಿಂಗಾರದ ಕದಗಳಿಿಂದಲೂ ಕಿಂಗ ೂಳಿಸುತ್ತರ್ುತ. ಅಲಿಲ್ಲಿ ನಾನಾ ರ್ರದ

ಹೂ ತ ೂೀಟ್ಗಳು, ಲತಾ ಮಿಂಟ್ಪಗಳು ಶ ್ೀಭಿಸುತ್ತತದುವು. ಒಣಗಿಹ ೂೀದ ಟ ೂಿಂಗ ಎಲ ಗಳನುಾ ತ ಗ ದು ಕರ್ತರಿಸ

ಕಣಕಟಿಟ, ಜಲರ್ ರ ದು ನಿೀರನುಾ ಹರಿಸ ಕಿಂಗ ೂಳಿಸುವಿಂತ ಮಾಡಿದುರು. ಅಿಂರ್ುಃಪುರ ಅರಮನ ಗಳ ಲಿ

ರ್ೃಿಂಗಾರಗ ೂಿಂಡಿದುವು. ಅತ್ತರ್ಥ ಸತಾಾರಕ ಾ ಹರ್ರ್ಾಗಿ ಸ ೀವಕರನುಾ ನ ೀಮಿಸಲಾಗಿರ್ುತ. ಪರಮಾನಾ, ಪಾನಕ,

ಶಾಲಾಾನಾ, ಪಕ್ಾನಾ, ವಶ ೀಷ್ರ್ಾದ ಪಕಾರ್ಾದ ಕಜಾೆರ್ವನುಾ ಮಾಡಲ್ಲಕ ಾ ಒಿಂದ ೂಿಂದ ಬಗ ರ್ಲೂಿ ನಮೃರ್ಾದ

ಸ ೀವಕರನೂಾ ನ ೀಮಿಸಕ ೂಿಂಡನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ರ್ನಾ ಮಡದಿರ್ರನುಾ ಜ ೂತ ರ್ಲ ಿೀ ಇರಿಸ, ನಡ ಸಕ ೂಿಂಡು

ಕ ೈಕ ೀಯ ಸುಮಿರ್ರ ಕೌಸಲ ಾರ್ರ ೂಿಂದಿಗ ಸುರ್ತಲೂ ವೃರ್ತದ ವಾವಸ ಾಗ ೂಳಿಸದುನೂಾ ನ ೂೀಡಿ ಆನಿಂದಿಸದನು.

ಅಿಂತ ಯೆೀ ಪಾಕಶಾಲ ರ್ ಅಧಿರ್ಶವನುಾ, ಮೀಲ್ಲಾಚಾರಕರನುಾ ನಿರ್ಮಿಸದನು. ಭ ೂೀಜನಾದಿಗಳ ಹಸು, ರ್ೃಷ ,

ಬಾಯಾರಿಕ ಗಳಿಗ ನಿೀರು, ಪಾನಕ, ದಧಿೀಕ್ಷ್ೀರಗಳನುಾ ವಾವಸಾರ್ರ್ಾಗಿ ಒಬ ೂಬಬಬರನುಾ ಬಿಡದ ಕ ೂಡಲು,

ಭ ೂೀಜನವಕಾಲು ಬ ೀರ ಬ ೀರ ಯಾಗಿ ಸ ೀವಕರನುಾ ನಿರ್ಮಿಸುವಿಂತ ಮಿಂತ್ತರಗ ಆಜ್ಞ ಮಾಡಿದನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ

ಸುವಾವಸ ಾರ್ನೂಾ ನ ೂೀಡಿ ಆನಿಂದಿಸದನು. ಬ ೂಕಾಸ-ಭಿಂಡಾರವನುಾ ತ ರ ದು ನ ೂೀಡಿದನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ

ರ್ಜ್ಞಶಾಲ ರ್ ಪಟ್ಟದ ಅಧಿರ್ಶರ್ಾಗಿ ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನನ ಾೀ ನಿರ್ಮಿಸಕ ೂಿಂಡನು.

ಅಿಂತ ಯೆೀ ದರ್ರಥ ಚಕರವತ್ತಶರ್ ಪುರ್ರಕಾಮೀಷ್ಾಯಾಗದ ವಾವಸ ಾರ್ು ಸಿಂಪೂಣಶಗ ೂಿಂಡಿರ್ು. ಅಿಂತ ಯೆೀ

ದರ್ರಥರಾಜನ ರ್ಜ್ಞದ ಸುವಾವಸ ಾರ್ು ಆನಿಂದದಾರ್ಕರ್ಾಗಿ ಕಿಂಗ ೂಳಿಸರ್ು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ನಾಗರಿಕರು ರ್ಾಾಪಾರ
ಕ ೀಿಂದರಗಳಲೂಿ, ವದಾಾಕ ೀಿಂದರಗಳಲೂಿ, ಯಾಗ ಮಿಂಟ್ಪದಲೂಿ, ದರ್ರಥ ಸಾವಶಭೌಮನ ಪುರ್ರಕಾಮೀಷ್ಾ ರ್ಜ್ಞಕ ಾ

ಜರ್ರ್ಾಗಲ್ಲ ಎಿಂದು ಧ್ ೂೀರ್ರದಲ್ಲಿ ಅಿಂಚಿಂಚು ಹ ೂಲ್ಲದು, ಸುವರ್ಾಶಕ್ಷರದಲ್ಲಿ ಲ್ಲಖಿರ್-ಲ ೀಖನವನುಾ ಬರ ದು,

ಮಾಗಶದ ಎರಡೂ ಪಕಾದಲ್ಲಿ ಕಿಂಬಗಳನುಾ ನ ಟ್ುಟ ರ್ೂಗುಬಿಟಿಟದುರು. ನಾನಾ ರ್ರದ ಬಣುಗಳನುಾ ರ್ುಿಂಬಿ,

ಅದಕ ೂಾಪುಪವ ರಿಂಗವಲ್ಲಿರ್ನಿಾಟ್ುಟ, ನಗರದ ಬಿೀದಿ ಬಿೀದಿಗಳನುಾ ರ್ೃಿಂಗರಿಸದುರು. ಮಾಗಶದ ಅಕಾಪಕಾದಲ್ಲಿ

ರಿಂಗವಲ್ಲಿರ್ನಿಾಟ್ುಟ ಮಧಾದಲ್ಲಿ ನಾಗರಿಕರು ತ್ತರುಗಾಡಲ್ಲಕ ಾ ಅವಕಾರ್ರ್ಾಗುತ್ತತದುವು. ವಸಷಾಾದಿಗಳ ಭಿನಾಹದಿಂತ

ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನ ೀ ಪುರ್ರಕಾಮೀಷ್ಾ ರ್ಜ್ಞದ ಪರಧ್ಾನ ಅಧಿರ್ಶವನುಾ ವಹಸಕ ೂಿಂಡನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನಿಗ

ಎರ್ತರರ್ಾದ ಸಿಂಹಾಸನರ್ ೀ ರಚಿಸಲಾಯರ್ು. ಪಿಂಚರ್ಾದಾಗಳು ಮೊಳಗಿದವು. ನಾನಾ ರ್ಾದಾ ಸಿಂಗಿೀರ್

ರ್ಾದಾಗಳನ ಾಲಿ ಮೊಳಗುರ್ತಲ ೀ ಇದುವು. ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನು ಅಧಿರ್ಶವನುಾ ವಹಸಕ ೂಿಂಡು, ಕಲರ್ವನುಾ ಸಾಾಪಿಸ,

ಆಹಾಾನಿಸ, ಅಷ್ಟವಸುಗಳಿಗ ಎಿಂಟ್ು ಕಲರ್, ನವಗೃಹಗಳಿಗ ಒಿಂಬರ್ುತ ಕಲರ್, ಶರೀಮನಾಾರಾರ್ಣನ

ಪಿರೀರ್ಾಥಶರ್ಾಗಿ ಒಿಂದು ಕಲರ್, ಲಕ್ಷ್ಮೀನಾರಾರ್ಣರಿಗ ಎರಡು ಕಲರ್ಗಳನೂಾ ಸಾಾಪಿಸ, ಆಹಾಾನಿಸದನು.

ದರ್ರಥನು ಕೌಸಲಾಾ, ಸುಮಿತಾರ ಕ ೈಕ ೀಯರ್ರನುಾ ಅಕಾಪಕಾದಲ್ಲಿ ಕುಳಿಿರಿಸಕ ೂಿಂಡು ಸಾವಶಭೌಮನು

ಸೂರ್ಶನನುಾ, ಪಿರ್ೃದ ೀವತ ಗಳನುಾ ನಮಸಾರಿಸ, ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನು ದರ್ರಥ ಸಾವಶಭೌಮನನುಾ ಮೂವರರಸರ್ರ

ನಾಮ ನಕ್ಷರ್ರ ರಾಶಗಳಿಿಂದಲ ಸಿಂಕಲಪಮಾಡಿಸ ಮಾಸ ತ್ತಿಂಗಳು ತ್ತರ್ಥಗಳನುಾ ಉಚಚರಿಸ, ರ್ುಕಿಪಕ್ಷದ ಚರ್ುರ್ಥಶ

ತ್ತರ್ಥರ್ಿಂದ ಸಿಂಕಲಪಮಾಡಿಸ, ಗಣಪತ್ತ ಕಲರ್ವನುಾ ಪೂಜಸ, ಋರ್ುಮಾಸಗಳನುಾ ಉಚಚರಿಸುರ್ತಲ ೀ,

ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನ ೀ ಸೂರ್ಶನಿಗ ದುರಾಗಿ ಕನಾಡಿರ್ನುಾ ಹಡಿದು, ನಾಳಿಿೀರ ಖಿಂಡದ ನಾರಿನ ಮೀಲ ಕನಾಡಿಯದಲ ೀ

ಬ ಳಕನುಾ ಚ ಲ್ಲಿ, ಸೂರ್ಶನ ಪರತ್ತಬಿಿಂಬವನುಾ ನಾಳಿಿರ ಖಿಂಡದ ಮುಗುಟಿನ ಮಾಲ ಚ ಲ್ಲಿ, ಸೂರ್ಶನ

ಶಾಖದಿಿಂದಲ ಅಗಿಾರ್ನುಾ ಹ ೂತ್ತತಸ, ಬಹುವಸಾತರಗ ೂಿಂಡ ರ್ಜ್ಞಕುಿಂಡದಲ್ಲಿ ಆ ಅಗಿಾರ್ನುಾ ಕಿಂಚಿನ ಹರಿರ್ಾಣದಲ್ಲಿ

ಸಾಾಪಿಸ ಇಟ್ುಟ, ಅಿಂತ ಯೆೀ ಸೂಯಾಶಗಿಾಯಿಂದಲ ಹ ೂೀಮಾಗಿಾರ್ನುಾ ಸಾಾಪಿಸ, ಅಹಾಾನಿಸ, ಪಿಂಚಗವಾ

ರ್ುದ ೂಧೀದಕ ಅಕ್ಷತ ಗಳನುಾ ಅರವರ್ೂಮರು ಕ ೂೀಟಿ ದ ೀವತ ಗಳನುಾ ಸಮರಿಸ, ಅಗಿಾಕುಿಂಡಕ ಾ ಪ್ರೀಕ್ಷ್ಸ, ಆಧ್ಾಾರ್ಮದ

ಕಡ ಗ ದರ್ರಥ ಸಾವಶಭೌಮನ ಚಿರ್ತವನುಾ ಸಾರ್ಗ ೂಳಿಸುವಿಂತ ಪಾರರ್ಥಶಸ, ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನ ಆಜ್ಞ ರ್ಿಂತ ದರ್ರಥ

ಸಾವಶಭೌಮನು ರ್ಜ್ಞಾಹುತ್ತರ್ನುಾ ಕ ೂಡಲುತ ೂಡಗಿದನು. ಪುರ್ರಕಾಮೀಷ್ಾ ರ್ಜ್ಞಕುಿಂಡದಲ್ಲಿ ಶರೀಮನಾಾರಾರ್ಣನ

ಪಿರೀರ್ಾಥಶರ್ಾಗಿ ಹೂವು, ಅಕ್ಷತ , ಗರರ್, ಬ ಲಿ, ಸಕಾರ , ಪರಮಾನಾ, ಶಾಲಾಾನಾವನುಾ, ದದಿ-ಕ್ಷ್ೀರ-ರ್ುದ ೂಧೀದಕವನುಾ

ಪ್ರೀಕ್ಷ್ಸ ಮರ್ುತ ರ್ೃಿಂಗರಿಸದ ಆನ , ಕುದುರ ಗಳನುಾ, ಬ ಳಿಿ-ಬಿಂಗಾರದ ಗಜಾರ್ಾಗಳನುಾ, ಭಕ್ಷಯ-ಭ ೂೀಜನಗಳನುಾ

ಆಹುತ್ತ ಕ ೂಡಲ್ಲಕ ಾ ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನು ದರ್ರಥರಾಜನ ಕ ೈಯಿಂದಲ ೀ ಆಜ್ಞಾಹುತ್ತರ್ನುಾ ಕ ೂಡಿಸಲ್ಲಕ ಾ

ರ್ುರುಹಚಿಚದನು. ಕಲರ್ಗಳಿಗ ಲಿ ವಸಷ್ಾರು ದರ್ರಥ ರಾಜನ ಕ ೈಯಿಂದಲ ೀ ಪೂಜ ಮಾಡಿಸದರು. ಅಿಂತ ಯೆ

ವಸಷ್ಾರ ೀ ಅಚಿಶಸತ ೂಡಗಿದರು. ಋತ್ತಾಜರ ಲಿರೂ ಮಿಂರ್ರಪಠಣಗ ೈರ್ುಾತ್ತತದುರು. ಅಿಂತ ಯೆ ಶಾಸ ೂರೀಕತರ್ಾಗಿ

ಪಾರಾರ್ಣ ಜಪದ ೂಿಂದಿಗ ರ್ಜ್ಞ ೀರ್ಾರನಿಗ ಆಹುತ್ತ ನಿೀಡಲು ತ ೂಡಗಿದನು. ರ್ಜ್ಞನಾರಾರ್ಣನು ಆಹುತ್ತರ್ನುಾ

ಸಾೀಕರಿಸತ ೂಡಗಿದನು. ಇಷ್ಟ ಲ್ಲಿಂಗಾಚಶನ ಗಾಗಿ ರುದರಕಲರ್ವನುಾ ಇಟ್ುಟ ಪೂಜಸದರು. ರುದರನು ಸಿಂರ್ುಷ್ಟನಾಗಿ

ಹರಸದನು. ಆಹುತ್ತ ನಿೀಡುತ್ತತದುಿಂತ ರ್ಜ್ಞನಾರಾರ್ಣನು ಕ ನಾಾಲ್ಲಗ ರ್ನುಾ ಚಾಚಿ ಆಹುತ್ತರ್ನುಾ

ಸಾೀಕರಿಸುತ್ತತದುನು. ಅಿಂತ ಯೆ ಸಾಲಾಿಂಕೃರ್ರ್ಾಗಿ ಸಹಸರ ಸಹಸರ ಸಿಂಖ ಾರ್ ರ್ಜ್ಞಾರ್ಾ, ಬ ಳಿಿ-ಬಿಂಗಾರದ ಆನ ,

ಕುದುರ ಗಳನುಾ ರ್ಜ್ಞ ನಾರಾರ್ಣನಿಗ ಆಹುತ್ತರ್ನುಾ ನಿೀಡತ ೂಡಗಿದರು. ದವಸ-ಧ್ಾನಾದ ಮಳಿಗ ಗಳನುಾ ಸಹ

ಆಹುತ್ತ ನಿೀಡಿದನು. ಪಿೀತಾಿಂಬರ, ನಗ-ನಾಣಾಗಳನುಾ ಆಹುತ್ತ ನಿೀಡಲಾಯರ್ು. ದರ್ರಥ ಮಹಾರಾಜನು ರ್ನಾ

ಮೂವರು ಪತ್ತಾರ್ರ ೂಡಗೂಡಿ ಶರೀಮನಾಾರಾರ್ಣನು ನನಾ ಪುರ್ರನಾಗಿ ಜನಿಸ, ದುಷ್ಟರಾಕ್ಷಸರ ಲಿರನೂಾ

ಸಿಂಹರಿಸ, ಪರಪಿೀಡ ಕ ೂಡುವ ದುಷ್ಟರನುಾ, ದುಷ್ಟರಾಕ್ಷಪಿೀಡ ರ್ನುಾ ಸಿಂಹರಿಸಬ ೀಕ ಿಂದು, ಲ ೂೀಕ ೂೀದಾಧರಕನಾದ

ದ ೀವನ ಜನಿಸಬ ೀಕ ಿಂದು ಪಾರರ್ಥಶಸ, ಶರೀಮನಾಾರಾರ್ಣನನ ಾೀ ಕುರಿರ್ು ರ್ಪಸಾಯೆೀ ಆಗಿ, ಆಹುತ್ತ ನಿೀಡುತ್ತತದುನು.

ರ್ಜ್ಞದಿೀಕ್ಾಬದಧನಾದ ದರ್ರಥನು ಮಹಾವಷ್ುುಪಿರೀರ್ಾಥಶರ್ಾಗಿ ರ್ಜ್ಞನಾರಾರ್ಣನಿಗ ಆಹುತ್ತರ್ನುಾ ನಿೀಡುತ್ತತದುನು.

ಅಿಂತ ಯೆೀ ದರ್ರಥನ ರ್ಜ್ಞವು ಅಷ್ಟದಿನ ಪರ್ಶಿಂರ್ ನಡ ಯರ್ು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಪೂರ್ಾಶಹುತ್ತರ್ು

ಸನಿಾಹರ್ರ್ಾಗುತಾತ ಬಿಂರ್ು. ದರ್ರಥನು ಸವಶತಾಾಗ ಸನಾಾಸರ್ಿಂತ , ಲ ೂೀಕ ೂೀದಾಧರಕನನ ಾೀ ಪುರ್ರನಾಗಿ

ಬರಬ ೀಕ ಿಂದು ಹಿಂಬಲ್ಲಸ ಶರೀಮನಾಾರಾರ್ಣನನ ಾೀ ಕಣುತಿಂಬಿಕ ೂಿಂಡು ರ್ಜ್ಞದಿೀಕ್ಷಬದಧನಾಗಿ

ವಷ್ುುಪಿರೀರ್ಾಥಶರ್ಾಗಿಯೆೀ ಆಹುತ್ತ ನಿೀಡುತ್ತತದನ

ು ು. ದರ್ರಥನು ವೃದಧನಾದರೂ ಇಪಪರ್ತರ ಹರ ರ್ನಿಂತ

ಕಾಣುತ್ತತದುನು. ಕೌಸಲಾಾ, ಸುಮಿತ ರ, ಕ ೈಕ ೀಯರ್ರ ಆನಿಂದಕ ಾ ಪಾರರ್ ೀ ಇರಲ್ಲಲಿ. ಅವರ ಲಿರೂ ಇಿಂದರನರಸ

ಸಚಿದ ೀವರ್ರಿಂತ ಸೌಿಂದರ್ಶ, ಗಾಿಂಭಿೀರ್ಶವನುಾ ರ್ಳ ದು ಕಿಂಗ ೂಳಿಸುತ್ತತದುರು. ಕಿಂಕಣ, ಕಡಗ ತ ೂೀಳುಸುರ್ತ,

ನಾನಾರ್ರದ ರರ್ಾ, ಹಾರಗಳನುಾ ತ ೂಟ್ುಟ, ಜಡ ಬಿಂಗಾರ, ನ ತ್ತತ ಶಿಂಗಾರದಿಿಂದಲೂ, ಕಾಲಿಂದುಗ ಬ ರಳುಿಂಗುರ

ಮಾಿಂಗಲಾಗಳನ ಾಲಿ ಧರಿಸ, ಪಿೀತಾಿಂಬರವನುಾಟ್ುಟ ಅಯೀಧ್ಾಾ ರಾಣಿರ್ರು ಕಿಂಗ ೂಳಿಸುತ್ತತದುರು. ದರ್ರಥನು

ರ್ಾಿಂಙ್ಮಯಯಾಗಿ ಸೂರ್ಶಕಿರಣಗಳಿಂತ ಕಿಂಗ ೂಳಿಸದನು. ಪುರ್ರಕಾಮೀಷ್ಟರ್ಜ್ಞವು ವಸಷ್ಾರ ರ್ಜಮಾನಿಕ ರ್ಲ್ಲಿ

ಉಚಿತ ೂೀಚಿರ್ ಕಮಶಗಳು, ರ್ಥ ೂೀಚಿರ್ರ್ಾಗಿ ನಡ ದು ರ್ಜ್ಞಕಾರ್ಶರ್ ಲಿ ಸಾಿಂಗರ್ಾಗಿ ನ ರರ್ ೀರಿರ್ು.

ರ್ಜ್ಞಾಹುತ್ತರ್ು ಸನಿಾಹರ್ರ್ಾಗುತ್ತತದುಿಂತ ರ್ಜ್ಞನಾರಾರ್ಣನು ಪರರ್ಾಕ್ಷನಾಗಿ ನಾನು ಸಿಂರ್ುಷ್ಟನಾದ ನು, ನಿಮಗ

ಪರಕಟ್ರ್ಾಗಿಯೆೀ ವರವನುಾ ಕ ೂಡಬ ೀಕ ಿಂದು ಪರರ್ಾಕ್ಷರ್ಾಗಿರುರ್ . ನಿನಾ ಇಚ ರ್

ಛ ು ಸಫಲರ್ಾಯರ್ು ಎಿಂದು ನುಡಿದು

ಅದೃರ್ಾರ್ಾದನು. ಹವಸುನುಾಿಂಡ ದ ೀವತ ಗಳು, ಇಿಂದಾರದಿ ದ ೀವತ ಗಳು, ಅಷ್ಟವಸುಗಳು ನವಗಾರಹಾದಿ

ದ ೀವತ ಗಳು ಹವಸುನುಾ ತ ಗ ದುಕ ೂಿಂಡು ಸಿಂರ್ುಷ್ಟರಾಗಿ ‘ದರ್ರಥ, ನಿನಾ ಸದಿಾಚ ಛ ಪೂಣಶರ್ಾಗಲ್ಲ.
ಶರೀಮನಾಾರಾರ್ಣನ ೀ ನಿನಾ ಹ ೂಟ ಟರ್ಲ್ಲಿಯೆೀ ಹುಟಿಟಬರಲ್ಲ’ ಎಿಂದು ಸಿಂರ್ುಷ್ಟರಾಗಿ ಹರಸದರು. ಅಗಿಾಕುಿಂಡದಲ್ಲಿ

ದ ೀವದೂರ್ನು ಪರರ್ಾಕ್ಷನಾಗಿ, ಬಿಂಗಾರದ ಗಡಿಗ ರ್ನುಾ ಹಡಿದುಕ ೂಿಂಡು, ಅದಕ ಾ ಮೀಲುಪಪರದ ಬ ಳಿಿರ್

ಮುಚಚಳವನುಾ ಬ ಸ ದು, ಬಿಂಗಾರದ ಪಾತ ರರ್ಲ್ಲಿ ಪಾರ್ಸವನುಾ ರ್ುಿಂಬಿಕ ೂಿಂಡು, ‘ದರ್ರಥ ಮಹಾರಾಜ, ಈ

ಪಾರ್ಸವನುಾ ನಿೀನು ಕುಡಿದು, ನಾಲಾರಲ್ಲಿ ಒಿಂದು ಭಾಗವು ನಿನಗ , ಮೂರು ಭಾಗವು ನಿನಾ ಪತ್ತಾರ್ರಿಗ

ಕ ೂಡು, ಅವರ ಲಿರೂ ನಿೀನು ಈ ಅಮೃರ್ ಮಿರ್ರಣದಿಿಂದ ಕೂಡಿದ ಪಾರ್ಸವನುಾ ಕುಡಿರ್ಲ್ಲ’ ಎಿಂದು ನುಡಿದು

ದ ೀವದೂರ್ನು ಅಮೃರ್ ಮಿಶರರ್ರ್ಾದ ಪಾರ್ಸದ ಕಲರ್ವನುಾ ದರ್ರಥನಿಗ ಕ ೂಟ್ುಟ ಅದೃರ್ಾರ್ಾದನು. ವಸಷ್ಾರ

ಹ ೀಳಿಕ ರ್ಿಂತ ದರ್ರಥನು ಪಾರ್ಸ ಪರಸಾದವನುಾ ಸಾೀಕರಿಸ, ದರ್ರಥನು ಎರಡು ಭಾಗಮಾಡಿ ಕ ೈಕ ೀಯ

ಕೌಸಲ ಾರ್ರಿಗ ಕ ೂಟ್ಟನು. ಅದ ೀ ಸಮರ್ಕ ಾ ಸುಮಿರ್ರದ ೀವರ್ೂ ಅಲ್ಲಿಗ ಬಿಂದಳು. ಕೌಸಲ ಾ ಕ ೈಕ ೀಯರ್ರೂ
ರ್ಮಮ ಭಾಗದ ಪಾರ್ಸದಲ್ಲಿ ಒಿಂದು ಮೂರು ಭಾಗ ಮಾಡಿ ಒಿಂದ ೂಿಂದು ಭಾಗವನುಾ ಸುಮಿತಾರದ ೀವಗ

ಕ ೂಟ್ಟರು. ಅಿಂತ ಯೆ ದರ್ರಥನ ರಾಣಿರ್ರ ಲಿ ಪಾರ್ಸವನೂಾ ಸಾೀಕರಿಸದರು. ಸುಮಿತಾರದ ೀವರ್ ಅಕಾ

ರ್ಿಂಗಿರ್ರ ಎರಡು ಭಾಗವನುಾ ಎರಡು ಸಲ ಸಾೀಕರಿಸದಳು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ದರ್ರಥನೂ–ದರ್ರಥನ ಮೂವರು

ಭಾಯೆಶರ್ರೂ ಪಾರ್ಸವನುಾ ಕುಡಿದರು. ಸುಮಿರ್ರದ ೀವಗ ಎರಡು ಭಾಗರ್ ೀ ಸಕಿಾ ಪಾರ್ಸವನುಾ ಕುಡಿದಳು.

ಬಾರಹಮಣರು ದಾನ, ದಕ್ಷ್ರ್ ಗಳಿಿಂದಲೂ, ಭ ೂೀಜನಾದಿಗಳಿಿಂದಲೂ, ಬಾರಹಮಣ ಸುಹಾಸನಿರ್ರು ಬಾಗಿನ ಅರಿರ್ ,

ವಸನ, ಕಾಿಂಚನಗಳಿಿಂದಲೂ ಭ ೂೀಜನಗಳಿಿಂದಲೂ ಸಿಂರ್ುಷ್ಟರಾಗಿ ಹರಸ ನುಡಿದರು. ಋಷಿಗಳು ಅತ್ತರ,

ಅನಸೂಯೆ, ಅಗಸಯ, ಮೈತ ರೀಯ, ವಸಷ್ಾ, ಅರುಿಂಧತ್ತರ್ರ ಲಿರೂ ದರ್ರಥನನೂಾ-ಅವನ ಪತ್ತಾರ್ರ ಲಿರನೂಾ

ಹರಸ ಆಶೀವಶದಿಸದರು. ಭಾರದಾಾಜ, ರ್ಾಲ್ಲೋಕಿ, ಪರಭಾಕರ, ರ್ಾಮದ ೀವ ದ ೀವಷಿಶಗಳಾದ ರ್ಾಾಸರು ರ್ುಖ

ಮಹಷಿಶಗಳ ಲಿರೂ ದರ್ರಥನನುಾ ಆಶೀವಶದಿಸ ಹರಸದರು. ಅವನ ಮೂವರು ಪತ್ತಾರ್ರನುಾ

ನಾಮೊೀಚಾಚರದಿಿಂದಲ ೀ ಬ ೀರ ಬ ೀರ ಯಾಗಿ ಒಿಂದ ರ್ರನಾಗಿ ಹರಸದರು. ನಾನಾ ದ ೀರ್ದ ರಾಜರು, ರಾಣಿರ್ರು

ಭ ೂೀಜನಾದಿಗಳನುಾ, ಉಡುಗ ೂರ -ಕಾಿಂಚನಗಳನುಾ ಸಾೀಕರಿಸ, ಅತ್ತರ್ಥ ಸತಾಾರದಿಿಂದಲೂ, ಉಡುಗ ೂರ

ಭ ೂೀಜನಾದಿಗಳಿಿಂದಲೂ ಸಿಂರ್ುಷ್ಟಗ ೂಿಂಡು ಮನರ್ುಿಂಬಿ ಹರಸದರು. ದರ್ರಥರಾಜ ಮೂವರರಸರ್ರು

ಒಿಂದುಗೂಡಿ ಕೌಸಲ ಾ, ಸುಮಿತಾರ, ಕ ೈಕ ೀಯರ್ರೂ ದರ್ರಥನ ಒತ್ತತನಲ್ಲಿ ನಿಿಂರ್ು, ಪತ್ತರ್ನುಾ ಹಡಿದುಕ ೂಿಂಡು
ಸಿಂತಾನವು ಮಾನವ ಸಹಜರ್ಾದ ಬರ್ಕ ಯಾಗಿ ಬಹುಕಾಲದಿಿಂದಲೂ ನಮಗ ಪುರ್ರಸಿಂತಾನರ್ ೀ ಆಗಬ ೀಕ ಿಂದು

ಮನಸುು ಬ ೀಡಿಕ ೂಳುಿತ್ತತದ ುವು. ‘ನಮಗ ಪುರ್ರ ಸಿಂತಾನರ್ ಆಗಲ್ಲ’ ಎಿಂದು ದರ್ರಥನ ರಾಣಿರ್ರು ಒಿಂದ ೀ

ತ ರನಾಗಿ ಪಾರರ್ಥಶಸದರು. ದರ್ರಥನು ರ್ಜ್ಞಪತ್ತಯಾದ ಮಹಾವಷ್ುುವನ ಪಿರೀರ್ಾಥಶರ್ಾಗಿ ಕಾಲಪುರುಷ್ನು

ಆದಿದ ೀವತ ಯಾಗಿದು ಈ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಈ ಯಾಗದ ಪೂರ್ಾಶಹುತ್ತಯಿಂದಿಗ ತಾಾಗರೂಪದಲ್ಲಿ ಮಹಾವಷ್ುುದ ೀವರಿಗ
ನಿಶ ಾೀಷ್ರ್ಾಗಿ ಹ ೂೀಮಿಸಲಪಟಿಟರ್ು. ಪುರ್ರಕಾಮೀಷ್ಾವು ಹ ೂೀಮಿಸ ಪೂರ್ಾಶಹುತ್ತ ಮಾಡಲಾಯರ್ು. ನಿೀಲ ಪಿೀರ್
ಶ ಾೀತಾರುಣರ್ ೀ ಮುಿಂತಾದ ವಣಶಗಳಿಿಂದ ರಿಂಜರ್ನಾದ ಸಪಾತಚಿಶರ್ೂ ಋತ್ತಾಜರು ಮಿಂರ್ರಘೂೀಷ್ವನುಾ
ಗರ್ುಾತ್ತತರುವಿಂತ ಯೆೀ ಪಾರರ್ಥಶಸದ ದರ್ರಥ ಸಾವಶಭೌಮನ ರ್ಲ ರ್ ಮೀಲ ವಷ್ುುಲ್ಲಿಂಗಾಚಶನ ರ್ ಅಕ್ಷತ ಗಳನುಾ

ಹಾಕಿ ರ್ಳಿದು ರಾಜನ ರ್ಲ ರ್ ಮೀಲ ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನು ವಸುಟಲ್ಲಿಂಗ ಅಕ್ ಗಳನ ಾರಚಿ ಅನುಗರಹಸದನು. ರ್ಜ್ಞದ
ಆಜಾ ಶ ೀಷ್ ಹವಶ ೀಷ್ಾಗಳಿಿಂದ ದಿವಾ ಪರಸಾದವನುಾ ರ್ಜ್ಞಪುರುಷ್ನ ಪರತ್ತನಿಧಿಯಾಗಿ ಅಧಿರ್ಶರ್ಾದ

ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನು ರ್ಜ್ಞದಿೀಕ್ಾಬದಧನಾದ ದರ್ರಥ ಸಾವಶಭೌಮನಿಗ ದರ್ಪಾಲ್ಲಸದನು. ದರ್ರಥ ಮಹಾರಾಜನು

ಅದ ೀ ಪರಸಾದವನುಾ ಹಡಿದ ೂಡನ ಯೆೀ ಗುರುಗಳಾದ ವಸಷ್ಾ ಋಷಿಗಳ ಚರಣದಲ್ಲಿ ಇಟ್ುಟ, ಶರಸಾಷಾಟಿಂಗ

ನಮಸಾಾರವನುಾ ಮಾಡಿದನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ವಸಷ್ಾರು ದರ್ರಥನಿಗ ಪೂರ್ಾಶಶೀರ್ಾಶದ ಮಾಡಿ ಹರಸ, ರಾಜನು

ಕ ೂಟ್ಟ ಪರಸಾದವನೂಾ ದರ್ರಥನಿಗ ಅಿಂತ ಯೆ ಹಿಂತ್ತರುಗಿಸದರು. ದರ್ರಥನು ಗುರುಗಳಾದ ವಸಷ್ಾರಿಿಂದ ಮರಳಿ

ಪಡ ದ ಪರಸಾದವನುಾ ತಾನು ತ ಗ ದುಕ ೂಿಂಡು ಕ ೈಕ ೀಯ, ಸುಮಿತ ರ, ಕೌಸಲ ಾರ್ರಿಗ ಹಿಂಚಿಕ ೂಟ್ಟನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ
ದರ್ರಥನು ಪರಸಾದವನುಾ ಪತ್ತಾರ್ರ ೂಿಂದಿಗ ಭುಿಂಜಸದನು ಮರ್ುತ ಈ ಮಹಾರ್ಜ್ಞವು ಸಾಿಂಗರ್ಾಗಿ ಸಾಗಿದ

ಪುರ್ರಕಾಮೀಷ್ಟ ರ್ಜ್ಞದಿಿಂದ ದರ್ರಥನು ಪೂರ್ಾಶನಿಂದವನುಾ ಪಡ ದನು. ಇದರಿಿಂದಲ ೀ ಪರಜ ಗಳ ಲಿರೂ

ಅತಾಾನಿಂದಭರಿರ್ರಾಗಿ ಇನಾಾದರೂ ನಮಮ ದ ೂರ ಗಳಿಗ ಸಿಂತಾನ ಭಾಗಾವನೂಾ ದ ೀವರ ಕರುಣಿಸಲ್ಲ ಎಿಂದು

ಮೊರ ಇಟ್ುಟ ರ್ಮಮ ಇಷ್ಟದ ೀವರು ಲಕ್ಷ್ಮೀನಾರಾರ್ಣರನೂಾ ನಮಸಾಾರ ಮಾಡಿದರು. ದರ್ರಥನ ಕೌಸಲ ಾ,

ಸುಮಿತ ರ, ಕ ೈಕ ೀಯರ್ರ ಬಿಂಧು-ಬಾಿಂಧವರ ಲಿ ಆನಿಂದದಿಿಂದ ದರ್ರಥನನುಾ ಹರಸ ಆಶೀವಶದಿಸದರು.

ಮೂವರರಸರ್ರ ದಾಸರ್ರು ಇನಾಾದರೂ ನಮಮರಾಣಿರ್ರಿಗ ದ ೀವರು ಪುರ್ರಸಿಂತಾನವನುಾ ಕರುಣಿಸಲ್ಲ ಎಿಂದು

ದ ೀವರನ ಾ ಮೊರ ಇಟ್ುಟ ಆಶಸದರು.

ಕೌಸಲಾಾ ರಾಣಿರ್ ದಾಸರ್ರು ನಮಮ ರಾಣಿಗ ದ ೀವರ ಪುರ್ರನಾಗಿ ಹುಟಿಟ ಬರಲ್ಲ ಎಿಂದು ಆಶಸುತ್ತತದುರು.

ಸುಮಿತಾರ ರಾಣಿರ್ರ ದಾಸರ್ರು ನಮಮರಸಗ ಮೊದಲ ೀ ಪುರ್ರನು ಹುಟಿಟಬರಲ ಿಂದು ಆಶಸುತ್ತತದುರು. ಕ ೈಕ ೀಯ

ರಾಣಿ ದಾಸರ್ರು ಕೌಸಲ ಾ ರಾಣಿಗ ಋರ್ುಸಾರವವು ನಿಿಂರ್ು ಒಿಂದು ಸಿಂವರ್ುರವು ಕಳ ದು ಹ ೂೀಗಿದ .

ಅವರಿಗ ನ ಾಲ್ಲಿರ್ ಪುರ್ರಸಿಂತಾನ? ಅವರಿಗ ಪುರ್ರಸಿಂತಾನರ್ಾಗಲೂ ಸಾಧಾರ್ ೀ? ಸುಮಿತಾರರಾಣಿರ್ ಹತ್ತತರದಲ್ಲಿ

ದ ೂರ ಗಳ ೀ ಸಿಂಧಿಸುವುದು ಬಹಳ ಕಡಿಮ. ಕ ೈಕ ೀಯರಾಣಿಗ ಸೌಿಂದರ್ಶವು ದ ೀವಲ ೂೀಕದ ರಿಂಭ ,

ಊವಶಶರ್ರಿಂತ ಇರುವುದು. ಕ ೈಕ ೀಯ ಸೌಿಂದರ್ಶರ್ ೀ ದ ೂರ ಗಳನುಾ ಆಕಷಿಶಸುತ್ತತದ . ಆದುರಿಿಂದ ನಮಮ

ರಾಣಿಯೆೀ ಅಯೀಧ್ಾಾ ರಾಜಕುಮಾರನನ ಾೀ ಪಡ ರ್ುತಾತರ ಎಿಂದು ಕ ೈಕ ೀಯ ದಾಸರ್ರು ಅವರವರಲ್ಲಿ

ಮಾರ್ನಾಡಿಕ ೂಳುಿತ್ತತದುರು.
ಅಿಂತ ಯೆೀ ದರ್ರಥನು ಒಿಂದು ದಿನ ಕೌಸಲ ಾರ್ರ ೂಡಗೂಡಿ ಅಿಂರ್ುಃಪುರದ ಹೂಬನದಲ್ಲಿ ಕುಳಿರ್ುಕ ೂಿಂಡು

ರಾಜನಿೀತ್ತರ್ ವಾವಸಾಾ ಸೂರ್ರದ ರ್ಪುಪ-ಒಪುಪಗಳನುಾ, ಅದನುಾ ತ್ತದುುವ ಕರಮವನುಾ ಚಚಿಶಸ, ನಿಣಶರ್ವನುಾ

ತ ಗ ದುಕ ೂಳುಿವ ರಿೀತ್ತರ್ನುಾ ಚಚಿಶಸುತ್ತತರುರ್ಾಗ, ದರ್ರಥ ಸಾವಶಭೌಮನಿಗ ರ್ನಾ ರ್ರಿೀರದಲ್ಲಿ ಒಿಂದು ಕಿರಣದ

ಬ ಳಕು ಸ ೂೀಕಿದಿಂತಾಯರ್ು. ರ್ನಾ ಮೈಮನಗಳ ಲಿ ನಿೀಲಾಕಾರ್ದಿಂತ ಅನಿಾಸತ ೂಡಗಿರ್ು. ರ್ರಿೀರದಲ ಿಲಿ

ಚುಿಂಬಿಸದಿಂತಾಗಿ ನಿೀಲಾಕಾರ್ರ್ ರ್ನಾನುಾ ಆವರಿಸದಿಂತಾಯರ್ು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಕೌಸಲ ಾರ್ನುಾ ಅಪಿಪಕ ೂಿಂಡು

ಮುರ್ತನಿಾಟ್ಟನು. ಕೌಸಲಾಾರಾಣಿಗ ಆಕಾರ್ಕೂಾ ರ್ನಗೂ ಹ ೂಸಕಿ ಸಪಿಂದನ ಉಿಂಟಾದಿಂತ ಭಾಸರ್ಾಗಿ

ಲ್ಲೀನರ್ಾದಿಂತ ಎಣಿಸದುಳು. ಈ ವಚಾರದಲ್ಲಿ ಯಾವ ಅನಿಸಕ ರ್ೂ ಬರದ ೀ ಬಿದಿಗ ಚಿಂದರನನುಾ ದಿಂಪತ್ತಗಳಾದ

ನಾವು ನ ೂೀಡುತ್ತತರುವುದರಿಿಂದಲ ೀ ಹೀಗಾಗಲೂ ಸಾಧಾವದ ಎಿಂದುಕ ೂಿಂಡಳು. ಆದರ ರ್ನಾ ಮೈನವರ ೀಳಲ್ಲಕ ಾ

ಕಾರಣವದ . ರ್ನಾ ಮೈರ್ಲ್ಲಿ ಆಕಾರ್ರ್ ೀ ಅಸತಿಂರ್ಗರ್ಾದಿಂತ ಆಯರ್ಲಿ ಏನಿದರ ಅಥಶರ್ ಿಂದು ದಿಂಪತ್ತಗಳು

ನುಡಿದು ಆಲ ೂೀಚಿಸದರು. ದರ್ರಥ ಕೌಸಲ ಾರ್ರಿಗ ಏನ ೂೀ ಒಿಂದು ರಿೀತ್ತರ್ ಆನಿಂದರ್ಾಯರ್ು ಎಿಂದು

ದರ್ರಥನು ಗುರುಗಳಾದ ವಸಷ್ಾರಿಗ ಹ ೀಳಿದನು. ವಸಷ್ಾರು ದರ್ರಥ ರಾಜ ಒಳ ಿರ್ದಾಯರ್ು ಎಿಂದು ನುಡಿದರು.

ಅಿಂತ ಯೆೀ ದರ್ರಥನಿಗ ಏನ ೂೀ ಒಿಂದು ರಿೀತ್ತರ್ ಆನಿಂದ-ಉತ ತೀಜನ ಉಿಂಟಾಯರ್ು. ದರ್ರಥನು ಆನಿಂದ-

ಉತ ತೀಜನವನುಾ ನ ೂೀಡಿ ಕೌಸಲ ಾ, ವಸಷ್ಾರಿಗ ಪರಮಾನಿಂದರ್ಾಯರ್ು. ವಸಷ್ಾರ ೀ ರ್ಾಮದ ೀವನಿಗ ಹ ೀಳಿದರು.

ದರ್ರಥ ಕೌಸಲ ಾರ್ರ ಇಿಂಥ ಅನುಭವರ್ ೀ ಶರೀಮನಾಾರಾರ್ಣನ ೀ ಪುರ್ರನಾಗಿ ಪಡ ರ್ಲು ಸಾಧಾ. ಅಿಂತ ಯೆೀ

ವಷ್ುು ಪತ್ತಾಯಾದ ಮಹಾ ಮಾಯೆರ್ು, ಅಯಾೀ ಅಕಟ್ಕಟ್ ಎಿಂದು ಸಿಂತಾಪಪಡುತ್ತತದಾುಳ . ಅಗ ೂೀ ದಿವಾ

ದೃಷಿಟರ್ಲ್ಲಿ ನ ೂೀಡಿರಿ, ಅಯಾೀ ಅಕಟ್ಕಟ್, ನನಾ ಪತ್ತರ್ನುಾ ಹ ೀಗ ನ ೂೀಡಲ್ಲ? ಮನುಷ್ಾನಾಗಿ ಜನಮರ್ ತ್ತತದರಲಿ

ಎಿಂದು ಪರಿರ್ಪಿಸದಳು. ಅಿಂತ ಯೆ ಮಿರ್ಥಲ ರ್ನುಾ ಸ ೀರಿದಳು. ಜನಕರಾಜನಿಗ ನಾನು ದರುರ್ನವರ್ುತ

ಜನಕಪುತ್ತರಯಾಗಬ ೀಕು ಎಿಂದು ನುಡಿದಳು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ದರ್ರಥನನುಾ ಮುಿಂದಿನ ಸಿಂತಾನಕ ಾ ಹರಸದಳು.

ದರ್ರಥನಿಗ ಉರ್ತರ ೂೀರ್ತರ ಸಿಂತಾನವು ಅಭಿವೃದಿಧಯಾಗಲ ಿಂದು ನುಡಿದಳು. ದರ್ರಥನ ಸಿಂತಾನ ಭಾಗಾಕ ಾ

ಹರಸದಳು. ಕೌಸಲಾಾರಾಣಿರ್ು ಲಕ್ಷ್ಮೀನಾರಾರ್ಣರ ವಗರಹವನುಾ ಬಾರಹಮಣರಿಿಂದಲ ೀ ಪೂಜಸ ಹ ೂರಟ್ರು.

ಮರುದಿವಸ ಪಾರರ್ುಃಕಾಲದಲ್ಲಿ ಎದುು ರ್ುಚಿಭೂಶರ್ರಾಗಿ ಮೂವರರಸರ್ರ ೂಿಂದಿಗ ದರ್ರಥರಾಜನು

ಲಕ್ಷ್ಮೀನಾರಾರ್ಣ ಮಿಂದಿರಕ ಾ ಹ ೂೀಗಿ ಪೂಜಸ, ಪಾರರ್ಥಶಸಕ ೂಿಂಡರು. ಬಾರಹಮಣರಿಿಂದಲ ೀ ಹೂವಚಶನ ರ್ನೂಾ

ಮಾಡಿಸ, ಲಕ್ಷ್ಮೀನಾರಾರ್ಣ ಸಾವನ ಪಾರಾರ್ಣವನುಾ ಮಾಡಿಸ, ಬಾರಹಮಣ ಆಶೀರ್ಾಶದವನುಾ ಪಡ ದು,

ಮಿಂಗಳಾರತ್ತರ್ವರ ವಗ ೂೀ ನ ೂೀಡಿ, ಆರತ್ತರ್ನುಾ ತ ಗ ದುಕ ೂಿಂಡು ಪಾರಥಶನ ಮಾಡಿ, ಶರಸಾಷಾಟಿಂಗ ನಮಸಾಾರ

ಮಾಡಿ, ಆಸಾಾನದ ಅಿಂರ್ುಃಪುರವನುಾ ಸ ೀರಿದರು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ದರ್ರಥನು ಕೌಸಲ ಾ, ಸುಮಿತಾರ,

ಕ ೈಕ ೀಯರಾಣಿರ್ರ ೂಿಂದಿಗ ಇರುತ್ತತದನ
ು ು. ಅವರ ದಾಸರ್ರು, ಪರಜ ಗಳು ಆನಿಂದದಲ್ಲಿ ಸಿಂಭರಮ ಪಡುತ್ತತದುರು

ಹಾಗೂ ಅಯೀಧ್ಾಾ ರಾಜಕುಮಾರನು ಹುಟಿಟ ತಾ ಬರಲ್ಲ ಎಿಂದು ಹಾರ ೈಸುತ್ತತದುರು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಪರಜ ಗಳು,

ದಾಸ-ದಾಸರ್ರು, ಸ ೀವಕರು ಅಯೀಧ್ ಾರ್ಲ್ಲಿರುವ ಎಲಿ ದ ೀರ್ಾಲರ್ಗಳಲೂಿ ‘ನಮಮ ದ ೂರ ಗಳಿಗ

ಮಹಾಪುರುಷ್ನ ೀ ಪುರ್ರನಾಗಿ ಹುಟಿಟ ಬರಲ್ಲ, ಅಿಂತ ಯೆೀ ಪುರುಷ್ಪರಧ್ಾನರ್ಾದ ರಾಷ್ರದಲ್ಲಿ ಸರೀರ್ರಿಗೂ ರ್ಕಿತ

ಸಾಮಥಾಶದಲ್ಲಿರುವ ಹಕುಾ ಬಾಧಾತ ರ್ನುಾ ರ್ರಲ್ಲ. ಸರೀರ್ರಿಗೂ ಧನಸುು-ಬಾಣಗಳ ರ್ಕಿತ ಸಾಮಥಾಶವನುಾ ರ್ರಲ್ಲ’

ಎಿಂದು ಪರಜಾಜನರು ದ ೀವರನ ಾೀ ಪಾರರ್ಥಶಸದುರು. ಪುರ್ರಕಾಮೀಷ್ಾ ರ್ಜ್ಞದ ಅಧಿರ್ುಶರ್ ೀ ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನು

ದ ೂರ ಗಳ ಪುತ್ತರರ್ ಪತ್ತರ್ು ಎಿಂದು ದ ೂರ ಗಳ ಪರವಚನ ಪಾರಥಶನ ರ್ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ನುಡಿದಿದುರು.

ಶಾಿಂತ ಯಾದರೂ ಅಿಂಗದ ೀರ್ದ ರ್ುವರಾಣಿರ್ಿಂತ ಕತ್ತತವರಸ ರ್ಲೂಿ, ಗದಾರ್ುದಧದಲೂಿ

ಧನುವಶದಾಾಪಾರವೀಣಾತ ರ್ಲೂಿ ಪುರುಷ್ರನುಾ ಮಿೀರಿಸ ಸ ೂೀಲ್ಲಸದವಳಿಂತ . ಅಿಂತ ಯೆ ಕೌಸಲಾಾ, ಸುಮಿತಾರ,

ಕ ೈಕ ೀಯರಾದರೂ ಧನುವಶದಾಾ ಪಾರಿಂಗರ್ರು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ರಾಜರಿಲಿದ ಸಮರ್ದಲ್ಲಿ ರಾಕ್ಷಸರು, ಪುರುಷ್

ಮೃಗನ ರ್ ೀಷ್ದಲ್ಲಿ, ಮಾಯಾರೂಪದಲ್ಲಿ ರಾಜಬಿೀದಿಗ ಬಿಂದಾಗ, ಕೌಸಲಾಾ, ಸುಮಿತಾರ ರಾಣಿರ್ರೂ ಆ ಪುರುಷ್

ಮೃಗನ ರೂಪದಲ್ಲಿರುವ ರಾಕ್ಷಸನ ೂಡನ ಹ ೂೀರಾಡಿ ಬಾಣಬಿಟ್ುಟ ಕ ೂಿಂದಿದುರು. ಹೀಗಿರುರ್ಾಗ ಸರೀರ್ರು ಕೂಡ

ವೀರಗಾಿಂಭಿೀರ್ಶವನುಾ ಹ ೂಿಂದಿದವರು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಪತ್ತವರತ ರ್ರು. ಪತ್ತರ್ ಆಜ್ಞ ಹ ೂರರ್ು ಯಾವ

ಕಾರ್ಶದಲೂಿ, ಮಾತ್ತನಲೂಿ ಭಾಗಿಯಾಗುವುದಿಲಿ. ದರ್ರಥ ಸಾವಶಭೌಮರಿಗ ಮಹಾಪುರುಷ್ನ ೀ ಪುರ್ರರೂಪದಲ್ಲಿ

ಹುಟಿಟ ಬರುತಾತನ ಎಿಂದು ಪರಜ ಗಳು ದ ೀವರನುಾ ಪಾರರ್ಥಶಸದಿಂತ ಹಾರ ೈಸುತ್ತತದುರು. ಒಿಂದುದಿನ ಕೌಸಲ ಾ,

ಸುಮಿತ ರ, ಕ ೈಕ ೀಯರ್ರು ದ ೀರ್ಾಲರ್ದಲ್ಲಿ ಸಿಂಧಿಸ ಬಾರಹಮಣರನ ಾ ನಿರ್ಮಿಸದ ಪೂಜ ರ್ು ಪರತ್ತದಿನ ಪರ್ಶಿಂರ್

ನಡ ರ್ುರ್ತಲ ಬಿಂದಿರುವುದರಿಿಂದ ತಾರ್ ಲಿ ರಾಣಿರ್ರು ಪೂಜ ರ್ಲ್ಲಿ ಪಾಲ ೂಿಿಂಡು, ಹೂವು ಅಕ್ಷತ ರ್ನಾಚಿಶಸ,

ಲಕ್ಷ್ಮೀನಾರಾರ್ಣರನ ಾ ಪಾರರ್ಥಶಸಕ ೂಿಂಡು, ಶರಸಾಷಾಟಿಂಗ ನಮಸಾಾರವನುಾ ಮಾಡಿದರು. ಅಿಂತ ಯೆ ಬಾರಹಮಣ

ಪತ್ತಾಗ ಕುಿಂಕುಮವನುಾ ಕ ೂಟ್ುಟ, ಈ ಕಳ ದ ನಾಲುಾ ದಿನದಲ್ಲಿ ನಿೀರ್ ೀಕ ದ ೀರ್ಾಲರ್ಕ ಾ ಬರಲ್ಲಲಿರ್ ಿಂದು

ಕೌಸಲಾಾರಾಣಿಯೆೀ ಬಾರಹಮಣ ಪತ್ತಾರ್ನುಾ ಕ ೀಳಿದಾಗ, ಬಾರಹಮಣ ಪತ್ತಾರ್ು ನಾನು ಋರ್ುಶಾರವಾರ್ಾಗಿರುವುದರಿಿಂದ

ನಾಲುಾದಿನ ದ ೀವರನುಾ ನಮಿಸುವುದಿಲಿ. ನಾವು ಬಾರಹಮಣರಾಗಿರುವುದರಿಿಂದ ಮೂರುರಾತ್ತರ ಸೂರ್ಕವು, ನಾಲಾನ ೀ

ದಿನವು ಹ ೂಸಲು ನಾರಿದ ನಮಮ ರ್ರಿೀರವನುಾ ರ್ುಚಿಗ ೂಳಿಸಕ ೂಳುಿತ ತೀರ್ . ಸೂಯಾಶಸತದವರ ಗೂ ದ ೀವರನುಾ

ನಮಿಸುವಿಂತ್ತಲಿ. ಆನಿಂರ್ರ ಸಾಾನಮಾಡಿ ರ್ುಚಿಭೂಶರ್ರಾಗಿ ದ ೀವರ ದಿೀಪವನುಾ ಹಚಚಸ ನಮಿಸುತ ತೀರ್ . ಈ ದಿನ
ಐದನ ರ್ ದಿನ ಸಾಾನ ಮಾಡಿ ರ್ುಚಿಭೂಶರ್ಳಾಗಿ ಬಿಂದಿರುರ್ ಎಿಂದು ರ್ನಾ ಪುರ್ರರ ೂಡನ ಬಿಂದಿದುರು ಎಿಂದು

ನುಡಿದರು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಸುಮಿತ ರ, ಕೌಸಲ ಾರ್ರೂ ನಾವೂ ಮೂವರೂ ಪುರ್ರಕಾಮೀಷ್ಟಯಾಗಕಿಾಿಂರ್ಲೂ ಎಿಂಟ್ು
ದಿನ ಮೊದಲ ೀ ಋರ್ುಶಾರವಾರಾಗಿ ಒಬಬರು ರ್ುಚಿೀಭೂಶರ್ರಾಗಿದ ುವು. ಆನಿಂರ್ರ ನಾರ್ಾರೂ ಋರ್ುಶಾರವಾರಾಗಲ ೀ

ಇಲಿ ಎಿಂದು ಕೌಸಲ ಾರ್ು ರ್ನಾ ಕುಟ್ುಿಂಬದ ಸಹ ೂೀದರಿರ್ರ ೂಡನ ಹ ೀಳಿದಳು. ಅಿಂತ ಯೆ ಓ ಬಾರಹಮಣ

ಭಾಯೆಶ, ನಿಮಗಿದು ಪುರ್ರಕಾಮೀಷ್ಾ ರ್ಜ್ಞದ ನಿಂರ್ರ ಎಷ್ಟನ ರ್ ಋರ್ುಶಾರವಾವು? ಅಿಂದು ನಾರ್ ಲಿರೂ ಒಿಂದ ೀ

ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಋರ್ುಶಾರರ್ ಾರ್ರಾಗಿದ ುೀವಲಿರ್ ೀ ಎಿಂದು ಪರಶಾಸದಳು. ಬಾರಹಮಣ ಪತ್ತಾರ್ು ನನಗಿದು ಮೂರನ ೀ

ಋರ್ುಶಾರವಾವು ಎಿಂದು ನುಡಿದರು. ಅಿಂತ ನಾವುಗಳ ಲಿ ಶಾರವಣರ್ುಕಿ ಬಿದಿಗ ರ್ಿಂದು ಋರ್ುಶಾರರ್ ಾರ್ರಾಗಿದ ುವು.

ಅಿಂದರ ಈಗ ಮೂರು ತ್ತಿಂಗಳು ನಡ ರ್ುತ್ತತದ . ಅಮಮ ನಿೀರ್ ಲಿರೂ ಸುಪುರ್ರರ ತಾಯಯಾಗಲು ಸದಧರಾಗಿದಿುೀರಿ.

ಅಿಂತ ಯೆೀ ಜಗನಾಮಯೆರ್ು ನಿಮಗ ಸುಪುರ್ರರನುಾ ಕರುಣಿಸಲ್ಲ, ನಿೀವೂ ಮೂವರಲ್ಲಿರ್ೂ ಪುರ್ರಸಿಂತಾನರ್ಾಗಲ

ಎಿಂದು ಹಾರ ೈಸ ಆಶೀರ್ಾಶದ ಮಾಡಿದು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ದರ್ರಥನ ರಾಣಿರ್ರು ಅತಾಾನಿಂದಭರಿರ್ರಾಗಿ, ರ್ಕಶರ

ಪರಸಾದವನುಾ ಸಾೀಕರಿಸದರು. ಮೂವರರಸರ್ರ ದಾಸರ್ರು ಹತ್ತತರಕ ಾ ಬಿಂದು-ಅಮಾಮ ನಿೀರ್ ಲಿರೂ

ಮೂರುತ್ತಿಂಗಳ ಗಭಿಶಣಿರ್ರು ಎಿಂದು ನುಡಿದು ಹ ೂರಟ್ುಹ ೂೀದರು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಕೌಸಲಾಾ, ಸುಮಿತಾರ,
ಕ ೈಕ ೀಯರ್ರು ನಾವೂ ಮೂವರೂ ದರ್ರಥನ ಅರಸರ್ರು ರಾಜಪುರ್ರರಿಗ ಜನಮನಿೀಡುತ್ತತದ ುೀರ್ ಎಿಂದು

ಮಾರ್ನಾಡಿ, ಅತಾಾನಿಂದಭರಿರ್ರಾಗಿ ದರ್ರಥನ ಅಿಂರ್ುಃಪುರವನುಾ ಸ ೀರಿದರು. ಕೌಸಲಾಾದ ೀವರ್ು ಮೂವರು

ದಾಸರ್ರಿಗೂ ರಾಜಪುರ್ರರು ಜನಿಸುವ ಕಾಲವು ಬಿಂದಿತ ಿಂದು ಹ ೀಳಿದಳು. ಆಗ ದಾಸರ್ರ ಲಿರೂ ಅರಮನ ರ್
ಕ ಲಸಕ ೈಿಂಕರ್ಶದಲ್ಲಿ ತ ೂಡಗಿದ ದಾಸದಾಸರ್ರಿಗ ಸಾವಶಭೌಮರ ಅರಸರ್ರು ಮೂರು ತ್ತಿಂಗಳ

ಗಭಿಶಣಿರ್ರ ಿಂದು ಹ ೀಳಿದರು. ಅರವರ್ುತ ಸಹಸರ ವಷ್ಶದ ದ ೂರ ಯಾದರೂ ವೃದಧನಿಂತ ಇಲಿದ ದ ೂರ ರ್ು

ಹದಿನಾರರ ಹರ ರ್ದ ರ್ವಕನಿಂತ ಕಾಣಿಸುತ್ತತದುನು. ರ್ನಾರಸರ್ರ ೂಿಂದಿಗ ಸುಖ ಸಿಂಭ ೂೀಗವನ ಾೀ

ನಡ ಸುತ್ತತದುನು. ಪಟ್ಟದರಸ ಕೌಸಲಾಾರಾಣಿರ್ು ರ್ನಾರಸನ ಕ ೀರ್ರಾಶರ್ನುಾ ಸುಗಿಂಧರ್ುಕತರ್ಾದ ಪರಿಮಳ

ತ ೈಲವನುಾ ಹಾಕಿ ಮಾಲ್ಲೀಶ್‌ ಮಾಡುತ್ತತದುಳು. ಗಿಂಧ-ಚಿಂದನವನುಾ ಮೈಗ ಲಿ ಪೂಸ ಪರಿಮಳಗ ೂಳಿಸುತ್ತತದುಳು.

ನುಣುಪಾಗಿ ಸೌಿಂದರ್ಶವು ಹ ಚಾಚಗುವಿಂತ ಕ ೀರ್ಪಾರ್ವನುಾ ಬಾಚುತ್ತತದಳ

ು ು. ಕ ೈಕ ೀಯರ್ೂ ರ್ನಾರಸನ

ಕ ೈಗಳನೂಾ ತಾನ ೀ ಎತ್ತತ ರ್ನಾ ಭುಜದ ಮೀಲ ಇಟ್ುಟಕ ೂಳುಿತ್ತತದುಳು. ಸುಮಿತಾರದ ೀವರ್ು ರ್ನಾರಸನ ಪಾದವನುಾ

ರ್ನಾ ಮೃದುರ್ಾದ ಕರಗಳಿಿಂದ ಒರ್ುತತ್ತತದಳ

ು ು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ರ್ನಾರಸರ್ರ ಮೈವಣಶದ ಬದಲಾವರ್ ರ್ನೂಾ

ದರ್ರಥನು ತ್ತಳಿದು, ಮೂವರನೂಾ ದೃಷಿಟಸದನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಕೌಸಲಾಾರಾಣಿರ್ು ನಾವು ಮೂವರಲ್ಲಿರ್ೂ

ದರ್ರಥನ ರಾಜ ಪುರ್ರರು ಜನಿಸುವರ ಿಂದು, ನಾವು ಮೂವರರಸರ್ರೂ ಮೂರು ತ್ತಿಂಗಳ ಗಭಶವತ್ತರ್ರ ಿಂದು

ರ್ನಾರಸನಿಗ ತ್ತಳಿಸದಳು. ದರ್ರಥರಾಜನು ಅತಾಾನಿಂದಭರಿರ್ನಾಗಿ ಕುಣಿದು ಕುಪಪಳಿಸದನು. ಅಿಂತ ಯೆ

ಅರಸರ್ರನುಾ ಬಳಸ ಹಡಿದು ಪುಟ್ಟ ಬಾಲಕರಿಂತ ಮುದಿುಸದನು. ದರ್ರಥರಾಜರು ಮೂವರರಸರ್ರ ೂಿಂದಿಗ

ನವದಿಂಪತ್ತಗಳಿಂತ ನಗುರ್ತಲೂ, ಮೃದು ಮಾರ್ುಗಳನಾಾಡುರ್ತಲೂ ಪಿರೀತ್ತಯಿಂದಲ ೀ ಇರುತಾತರ ಎಿಂಬ

ಸಮಾಚಾರವು ಅರಮನ ಯಿಂದಲ ೀ ಪರಜಾಜನರಿಗ ತ್ತಳಿಯರ್ು. ಮೂವರುರಾಣಿರ್ರ ಅಿಂರ್ುಃಪುರದ ದಾಸರ್ರು

‘ರ್ಮಮರಸರ್ು ಗಭಶವತ್ತ’, ‘ರ್ಮಮರಸರ್ು ಗಭಶವತ್ತ’, ‘ರ್ನಾರಸರ್ ಗಭಶವತ್ತ’ ಎಿಂದು ಬಿೀದಿ ಬಿೀದಿರ್ಲೂಿ,

ಮನ ರ್ಲೂಿ, ಗುಿಂಪುಗೂಡಿದ ಪರಜ ಗಳ ಲಿರ ಸಮುಮಖದಲೂಿ ನುಡಿ ನುಡಿದು ಹ ೀಳುತಾತ ಬಿಂದರು. ದರ್ರಥನ

ರಾಣಿರ್ರ ಲಿ ಗಭಶವತ್ತರ್ರ ಿಂದು ನಗರ ನಾಗರಿಕರು, ಪರಜ ಗಳು ತ್ತಳಿದರು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ದ ೀರ್ ದ ೀರ್ದ

ಪರಜ ಗಳಿಗೂ ದರ್ರಥನ ಮೂವರರಸರ್ರು ಗಭಶವತ್ತರ್ರ ಿಂದು ಸುದಿುರ್ು ತ್ತಳಿಯರ್ು. ಅಯೀಧ್ ಾರ್ ಪರಜ ಗಳ ಲಿ

ಹಷ್ಶಚಿರ್ತರಾಗಿ ಆನಿಂದರ್ುಿಂದಿಲರಾದರು. ನಮಮಲಿರ ಮೊರ ರ್ು ಆ ಪರಮಾರ್ಮನಿಗ ಕ ೀಳಿಸದ .

ಲ ೂೀಕ ೂೀದಾಧರಕನಾದ ದಿವಾಪುರುಷ್ನ ಜನಿಮಸ ಬರುತಾತನ ಎಿಂದ ಸಿಂರ್ಸವನುಾ ಹಿಂಚಿಕ ೂಿಂಡರು. ದರ್ರಥನು

ರ್ನಾ ಕುಲಗುರುಗಳಾದ ವಸಷ್ಾರನುಾ ಕಿಂಡು, ವಸಷ್ಾರನುಾ ಕ ೂಿಂಡಾಡಿ ಉಡುಗ ೂರ ಗಳನಿಾರ್ುತ ಸಮಾಮನಿಸದನು.

ಹಷ ೂೀಶದ ರೀಕದಿಿಂದ ರ್ನಾ ಮಡದಿರ್ರ ೂಿಂದಿಗ ಶರಸಾಷಾಟಿಂಗ ನಮಸಾಾರವನುಾ ಮಾಡಿದನು. ಕೌಸಲ ಾ,

ಸುಮಿತ ರ, ಕ ೈಕ ೀಯರ್ರು ದರ್ರಥನ ಜ ೂತ ರ್ಲ್ಲಿ ವಸಷ್ಾ ಮಹಷಿಶಗಳಿಗ ನಮಸಾಾರ ಮಾಡಿದರು.

ಪುರ್ರಕಾಮೀಷ್ಟದ ದಿವಾಪರಸಾದದಿಿಂದಲ ೀ ದರ್ರಥರಾಜನ ಮಡದಿರ್ರು ಗಭಶವತ್ತರ್ರಾದರು. ಅಿಂತ ಯೆೀ

ದ ೀವದೂರ್ನು ಕ ೂಟ್ಟ ಪಾರ್ಸವನುಾ ಭುಿಂಜಸದ ದರ್ರಥನ ಮಡದಿರ್ರು ಪರಮಾರ್ಮನಾದ ಮಹಾವಷ್ುುವನ ಾೀ

ಪುರ್ರನಾಗಿ ಪರಸವಸುತಾತರ ಎಿಂದು, ದ ೀವಸಾರೂಪದ ಸಿಂತಾನರ್ ೀ ರಾಣಿರ್ ಗಭಶವನುಾ ಪರರ್ ೀರ್ ಮಾಡಿದ

ಎಿಂದು ಆ ರ್ಪಸಾನಿ ಕೌಸಲ ಾ, ಸುಮಿತ ರರ್ರಿಗ ಮರ್ುತ ಕ ೈಕ ೀಯಗೂ ಅವತಾರಿ ಪುರುಷ್ರ ೀ ಹುಟ್ುಟವರ ಿಂದು,
ದರ್ರಥಸಾವಶಭೌಮನಿಗ ಅಯೀಧ್ಾಾ ಸಿಂಹಾಸನಕ ಾ ಒಳ ಿರ್ ಭವಷ್ಾವದ ಎಿಂದು ಪರಜ ಗಳ ಲಿ ಹಷ ೂೀಶದಾಿರ

ಮಾಡಿದರು. ಅದನ ಾೀ ನಿೀರಿೀಕ್ಷ್ಸ ಹಾರ ೈಸದರು. ಪರಜ ಗಳ ಮನ ಮನ ರ್ಲ್ಲಿರ್ೂ ಭಜನ , ಕಿೀರ್ಶನ ,

ರಾಮತಾರಕ ಮಿಂರ್ರಗಳು ನಡ ರ್ತ ೂಡಗಿದವು. ರ್ಾಮದ ೀವರು ದ ೂರ ರ್ ಸಿಂಗತ್ತರ್ನ ಾಲಿ ಆಸಾಾನ ಶಾಸನದಲ್ಲಿ

ಬರ ದರು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಲ್ಲಖಿರ್ ಪರತ್ತರ್ನುಾ ರ್ುಖ ಮಹಷಿಶಗಳು ಒರ್ುರು. ರ್ುಖಮಹಷಿಶಗಳು ಪುಲಸಾನಲ್ಲಿಗ

ಹ ೂೀಗಿ ದರ್ರಥನ ಪುರ್ರಕಾಮೀಷ್ಟ ರ್ಜ್ಞದ ಕುರಿರ್ ಶಾಸನದ ಸಾರಾಿಂರ್ವನುಾ ನುಡಿದರು. ಪುಲಸಾನು

ಲ ೂೀಕಕಿಂಟ್ಕರ ಸಿಂಹಾರರ್ಾಗುವುದ ಿಂದು ನುಡಿದರು. ರ್ುಖ ಮಹಷಿಶಗಳು ದರ್ರಥನ ಇತ್ತಹಾಸವನುಾ ವಸಷ್ಾ

ಭಾರದಾಾಜರಿಿಂದಲ ತ್ತಳಿದು ತಾಳ ಗರಿರ್ಲ್ಲಿ ಲ್ಲಖಿರ್ ಲ ೀಖನವನುಾ ಬರ ದರು. ಸಾಕ ೀರ್ದ ದರ್ರಥ ಚಕರವತ್ತಶರ್

ಪತ್ತಾರ್ರು ಕೌಸಲಾಾ, ಸುಮಿತಾರ, ಕ ೈಕ ೀಯ ಸಾಕ ೀರ್ ರಾಣಿರ್ರು ಗಭಶವನುಾ ಧರಿಸ, ಗಭಶವತ್ತರ್ರ ಿಂದು

ರ್ಮಮ ರ್ಮಮ ಮೈವಣಶದ ಬದಲಾವರ್ ರ್ನುಾ ಗಮನಿಸಕ ೂಿಂಡು, ನಾಚಿಕ ಎನಿಸ ಮುಖವನೂಾ ರ್ಗಿಿಸಕ ೂಿಂಡು

ನಡ ರ್ುತ್ತತದುರು. ಕೌಸಲಾಾದ ೀವರ್ಿಂರ್ೂ ಸಾಕ್ಾತ ಲಕ್ಷ್ಮೀರ್ಿಂತ ಕಿಂಗ ೂಳಿಸುತ್ತತದುಳು. ಅವಳು ನಡ ದರೂ,

ನುಡಿದರೂ ಅವಳನೂಾ ನ ೂೀಡಿದವರಿಗೂ, ಅವಳಲ್ಲಿ ಮಾತಾಡಿದರೂ, ಅವಳ ಮೊೀರ ರ್ಲ್ಲಿ ಏನ ೂೀ ಒಿಂದು

ತ ೀಜ ೂೀಪುಿಂಜವು ಬ ಳಕನುಾ ಚ ಲುಿತ್ತತರ್ುತ. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಲಾವಣಾವು ಸ ೂಬಗಿನಿಿಂದ ಮೃದುರ್ಾಗಿ ಹ ೂಳ ರ್ುತ್ತತರ್ುತ.

ಅವಳನುಾ ನ ೂೀಡಿದವರಿಗ ಬಹಳ ಆನಿಂದರ್ಾಗುತ್ತತರ್ುತ. ಸುಮಿತಾರರಾಣಿರ್ು ಮಿಂದಸಮತ ರ್ೂ, ಲಾವಣಾವತ್ತರ್ೂ

ಇರುವುದರಿಿಂದ ಸ ೂಬಗು ಸೌಿಂದರ್ಶವು ಸುಿಂದರ ಖನಿರ್ಿಂತ ಕಿಂಡುಕಿಂಗ ೂಳಿಸುತ್ತತದಳ

ು ು. ಕ ೈಕ ೀಯ ಬಹಳ

ಸೌಿಂದರ್ಶವತ್ತರ್ೂ, ರ್ುವತ್ತರ್ೂ ಇರುವುದರಿಿಂದ ಅವಳು ಸಾಕ್ಾತ್‌ ಹರಸತ್ತರ್ಿಂತ ಕಾಣುತ್ತತದುಳು. ಸಾಕ ೀರ್

ರಾಣಿರ್ರು ಹದಿನಾರರ ಹರ ರ್ದಲ್ಲಿ ಇರುವಿಂತ್ತದುರು. ದಿನಕಳ ದಿಂತ ಸೂರ್ಶವಿಂರ್ದ ರಾಜಪುರ್ರರು ನಮಮ

ಪುರ್ರರಾಗಿ ಸೂರ್ಶವಿಂರ್ದ ಕುಡಿರ್ನುಾ ನಾವು ನಮಮ ಗಭಶದಲ್ಲಿ ಇಟ್ುಟಕ ೂಿಂಡಿರುರ್ ವು ಎಿಂದು ಹಗಿಿ, ರ್ಮಮ

ಉದರ ಬ ಳವಣಿಗ ರ್ನೂಾ ನ ೂೀಡಿ ಸಿಂರ್ಸಗ ೂಳುಿತ್ತತದುರು. ರ್ಮಮ ರ್ಮಮ ಅನುಭವವನುಾ ಹಿಂಚಿಕ ೂಳುಿತ್ತತದುರು.

ಇದ ೀ ನಮಮ ಸೌಭಾಗಾರ್ ೀ ಇರುವುದ ಿಂದು ನುಡಿರ್ುತ್ತತದುರು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ತ್ತಳಿದುಕ ೂಿಂಡರು. ದರ್ರಥನು

ಹದಿನಾರರ ಹರ ರ್ದಲ್ಲಿರುವಿಂತ ಉತಾುಹಗ ೂಿಂಡು ರ್ನಾ ರಾಣಿರ್ರಿಗ ಏಳನ ೀ ತ್ತಿಂಗಳಿನಲ್ಲಿ ಒಡರ್ ,

ಪಿೀತಾಿಂಬರಾದಿ, ಸೀರ - ದೂಕಲಗಳನೂಾ ಅವರಿಗ ಮಚಿಚಗ ಯಾಗುವಿಂತ ರ್ರಿಸಕ ೂಟ್ಟನು. ಯಾರು ಯಾವ

ರುಚಿರ್ನುಾ ಇಷ್ಟಪಡುವರ ಿಂದು ಅರವರನ ಾ ಕ ೀಳಿ ಕ ೀಳಿ ನಾನಾ ರ್ರಹದ ಕಜಾೆರ್ಗಳನೂಾ, ಪಕಾಾನಾ, ಶಾಲಾಾನಾ,

ಪಾರ್ಸಗಳನುಾ ರ್ಯಾರಿಸಕ ೂಿಂಡು, ದೂರ್ರಿಿಂದಲ ೀ ರ್ನಾಲ್ಲಿಗ ರ್ರಿಸ, ಭ ೂೀಜನವನುಾ ತಾನ ೀ ಬಡಿಸುತ್ತತದುನು.

ಅಿಂತ ಯೆೀ ಒಬ ೂಬಬಬರಿಗಾಗಿ ಬ ೀರ ಬ ೀರ ಯಾಗಿ ಸೀಮಿಂರ್ ಮಾಡಿಸ ರ್ನಾರಸರ್ರಿಗ ತಾನ ೀ ಭ ೂೀಜನ

ನಿೀಡಿದನು. ಹ ೂೀಮ, ದಾನ, ದಕ್ಷ್ರ್ ಗಳಿಂರ್ೂ ದಿನ ನಿರ್ಾದಲೂಿ ನಡ ಸುರ್ತಲ ೀ ಬಿಂದಿದುನು. ಎಲಿ ಕಾಲದಲ್ಲಿರ್ೂ
ರಾಣಿರ್ರು ಇಷ್ಟಪಟ್ಟಿಂತ ಅವರವರಿಗ ಬ ೀರ ಬ ೀರ ಯಾಗಿ ಅವರ ಇಷ್ಟ ಕಷ್ಟವನುಾ ತಾನೂ ಧರಿಸ ಅವರ

ಮನಸುನಿಂತ ನಡ ದುಕ ೂಳುಿತ್ತತದುನು. ಅವರ ಮೂವರಲೂಿ ಯಾರೂ ಯಾವುದ ೀ ಕಾರ್ಶಕ ೈಿಂಕರ್ಶವನೂಾ

ಮಾಡಿಸಬ ೀಕ ಿಂದರ ಅಿಂತ ಯೆೀ ಕುಲಗುರುಗಳಿಗೂ, ಮಿಂತ್ತರ ಸುಮಿಂರ್ರನಿಗೂ ಹ ೀಳಿ ವಾವಸಾರ್ರ್ಾಗಿಯೆೀ

ಮಾಡುತ್ತತದುನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಹಷ್ಶಚಿರ್ತರಾದ ಮಡದಿರ್ರು ಇದ ಲಿವೂ ನಮಮ ಸೌಭಾಗಾವು ಎಿಂದು

ಹ ೀಳಿಕ ೂಿಂಡರು. ಇಲ್ಲಿರ್ವರ ಗ ನಮಮ ದ ೂರ ರ್ು ನಾವು ಏನ ೀ ಕ ೀಳಿದಾಗಲೂ ಇಲಿ ಎನುಾತ್ತತರಲ್ಲಲಿ ಎಿಂದು

ಕ ೂಿಂಡಾಡಿದರು. ದಿನಿಂಪರತ್ತರ್ೂ ದರ್ರಥ ಸಾವಶಭೌಮನು ಬಾರಹಮಣರಿಗೂ, ಬಾರಹಮಣ ಸುಹಾಸನಿರ್ರಿಗೂ,

ಋಷಿಗಳಿಗೂ, ಋಷಿ ಪತ್ತಾರ್ರಿಗೂ ದಾನ, ದಕ್ಷ್ರ್ , ಭ ೂೀಜನಾದಿಗಳಿಿಂದ ಸಿಂರ್ುಷ್ಟಗ ೂಳುಿವಿಂತ ಕ ೂಡುತ್ತತದುನು.

ರ್ನಾರಸರ್ರಿಗ ಅವರ ಬರ್ಕ ರ್ನುಾ ಕ ೀಳಿ ಕ ೀಳಿ ಅವರ ಇಚ ಛರ್ಿಂತ ಖಾದಾಗಳನುಾ ಮಾಡಿಸಕ ೂಡುತ್ತತದುನು.

ನಾನಾ ಜಾತ್ತರ್ ಹಣುುಗಳನುಾ ಕದಳಿ, ದಾಳಿಿಂಬ , ಮೂಸುಿಂಬ , ಪ ೀರಲ , ಸ ೀಬು, ಕಿರ್ತಳ , ಕಜೂಶರ, ದಾರಕ್ಷ್,

ಹುಣಸ ಸುವಣಶ ಫಲಗಳನುಾ ರ್ರಿಸಕ ೂಡುತ್ತತದುನು. ಅವರ ಲಿರನುಾ ದರ್ರಥನ ಅರಮನ ರ್ಲ್ಲಿಯೆೀ
ಇಟ್ುಟಕ ೂಿಂಡಿದುನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಅವರಿಚ ಛರ್ನುಾ ಪೂರ ೈಸದುನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಸೂಲಗಿತ್ತತರ್ರನುಾ ಕರ ಸ,

ಮಡದಿರ್ರನುಾ, ಅವರನುಾ ಮೂವರರಸರ್ರ ಅರಮನ ಗ ಕಳುಹಸ, ಮೂವರರಸರ್ರನುಾ ಸೂಲಗಿತ್ತತರ್ರ ೀ

ನ ೂೀಡಿಕ ೂಳುಿವಿಂತ ವಾವಸ ಾಗ ೂಳಿಸದುನು. ಅಿಂತ ಯೆ ಮೂವರೂ ರ್ಮಮ ರ್ಮಮ ಅಿಂರ್ುಃಪುರದ ಅರಮನ ರ್ನುಾ

ಸ ೀರಿಕ ೂಿಂಡರು. ಮೂವರರಸರ್ರನೂಾ ದಿನ ದಿನವೂ ಯೀಗಕ್ ೀಮವನುಾ ವಚಾರಿಸಕ ೂಳುಿತ್ತತದುನು. ಭೂಮಿರ್ಲ್ಲಿ

ಬ ಳ ರ್ು, ಫಸಲುಗಳು ಹ ಚಾಚಗಿ ಬಿಂದಿರ್ು. ಗ ೂೀಕ್ಷ್ೀರಗಳಿಂರ್ೂ ನ ಲದ ಮೀಲ ಗ ೂೀವುಗಳ ಹರಸುತ್ತತದುವು. ಧನ,

ಧ್ಾನಾ, ಗ ೂೀಕ್ಷ್ೀರಗಳ ಲಿ ಸಮೃದಿಧಗ ೂಿಂಡವು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಬ ೀಸಾರ್ ಮಾಡಿ ಬ ಳ ಗಳನುಾ ರಕ್ಷ್ಸುವುದಕಾಾಗಿ ಬ ೀರ

ಬ ೀರ ಸೌಧಗಳ ನಿಮಾಶಣ ಮಾಡಿಕ ೂಿಂಡರು. ದರ್ರಥನ ಅರಮನ ರ್ಲ್ಲಿ ಧನ-ಧ್ಾನಾದ ಉಗಾರಣ

ಮಳಿಗ ಗಳನೂಾ ವಸಾತರಗ ೂಳಿಸ ನಿಮಾಶಣ ಮಾಡಿದನು. ದದಿಗಳ ಲಿ ರ್ುಿಂಬಿ ಹರಿರ್ಲು ತ ೂಡಗಿದವು. ಅಿಂತ ಯೆೀ
ಮಹಾಪುರುಷ್ ಪುರುಷ ೂೀರ್ತಮನ ೀ ಜನಿಮಸ ಭೂಮಿಗ ಬರುವುದರಿಿಂದ ಭೂಮಿರ್ಲ್ಲಿ ನಿರ್ಾರ್ುಭ ೂೀದರ್ದ

ಸಮೃದಿಧರ್ನುಾ ಪರಜ ಗಳು, ಆಸಾಾನದವರು ಪೃರ್ಥಿರ್ಲ ಿ ಕಾಣತ ೂಡಗಿದುರು. ಹೂಬನಗಳಲ್ಲಿ ಹೂವುಗಳು

ಸಮೃದಿಧಯಾಗಿ ಬ ಳ ದು, ಅದರ ಮಕರಿಂದಗಳನುಾ ಹೀರಲು ದುಿಂಬಿಗಳು ಝೀಿಂಕರಿಸುತ್ತದುವು. ಮಾಮರದ

ಚಿಗುರ ಲ ಗಳು ಕವಲ ೂಡ ದು ಕ ೂೀಗಿಲ ಗಳು ರಾಗದ ಆಲಾಪನ ರ್ನುಾ ಮಾಡುತ್ತತದುವು. ಚಿಂದಿರಕಾವೃಷಿಟರ್ು

ರಾಗಸುಧ್ ರ್ನುಾ ಹೀರಲು ಅತಾಾಸಕಿತಯಿಂದ ಬಾಯಬಟ್ುಟ ಹಾರ ೈಸುತ್ತತದುವು. ಇಿಂರ್ಹ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಚ ೈರ್ರಮಾಸದ
ರ್ುಕಿಪಕ್ಷದ ನವಮಿ ಪುನವಶಸು ನಕ್ಷರ್ರ ಕಕಶಲಗಾ ಮಿಥುನರಾಶರ್ಲ್ಲಿ ದರ್ರಥ ಕೌಸಲ ಾರ್ರಿಗ ಪುರ್ರನು

ಜನಿಸದನು. ದರ್ರಥ ಕೌಸಲ ಾರ್ರು ಶಲಾಸನದಲ್ಲಿ ಕುಳಿರ್ು ಮಾರ್ನಾಡುತ್ತತದುರು. ಆಕಾರ್ದಲ್ಲಿ ಸೂರ್ಶನು

ರ್ುಭರರ್ಾಗಿ ಕಾಣಿಸದನು. ಆದರ ದರ್ರಥ ಕೌಸಲ ಾರ್ರು ಒತ್ತತನಲ್ಲಿ ಕುಳಿರ್ು ಸೂರ್ಶನನೂಾ ನ ೂೀಡಿದರು.

ಸೂರ್ಶನು ನಿೀಲವಣಶದಲ್ಲಿ ರ್ಿಂಪಾಗಿ ಹಮವನ ಾ ಬಿೀರುರ್ತ ಕಿರಣಗಳನ ಾ ರ್ುಿಂಬಿಕ ೂಿಂಡನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ
ಝಗಮಗಿಸ ಹ ೂಳ ಹ ೂಳ ದು ಜಗತ್ತತನಲ್ಲಿ ಕಣಿುರ್ ರ್ನುಾ ಸಹ ಮುಚಿಚ ತ ರ ರ್ದ ಪೃರ್ಥಿರ್ಲ್ಲಿ ಜನರು ಸೂರ್ಶನನ ಾ

ದೃಷಿಟಸದರು. ಕೌಸಲಾಾ ದರ್ರಥನಿಗ ನಾಲುಾದಿಕುಾಗಳೂ ಸುಿಂದರರ್ಾಗಿ ಕಾಣಿಸ, ರ್ುಭ ೂೀದರ್ವನ ಾ

ಉಿಂಟ್ುಮಾಡಿರ್ು. ಸೂರ್ಶನ ನಿೀಲವಣಶ ರ್ಿಂಪು ಕಿರಣವನುಾ ಕಣುರ್ುಿಂಬಿಕ ೂಿಂಡು ಮುಖಾರವಿಂದವನುಾ

ಮೀಲಕ ಾತ್ತತ ಕರಜ ೂೀಡಿಸದರು. ಕೂಡಲ ಕೌಸಲ ಾಗ ಮೈಮನಗಳಲೂಿ ಪರಸವ ರ್ ೀದನ ರ್ು ಎಿಂದು ದರ್ರಥನಲ್ಲಿ

ನುಡಿರ್ುತ್ತತದುಿಂತ ದರ್ರಥನು ರ್ನಾ ರಾಣಿರ್ನುಾ ಕಣುತಿಂಬಿಕ ೂಿಂಡನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಪಟ್ಟದರಸ ಕೌಸಲ ಾರ್

ತ ೂಡ ರ್ ಮೀಲ ಪುರ್ರನು ಮಲಗಿ ನಗುತ್ತತದುನು. ಇದನಾರಿರ್ು ಇಿಂದಾರದಿದ ೀವತ ಗಳು ದುಷ್ಟರಾವರ್ಾದಿ ರಾಕ್ಷಸರ
ಸಿಂಹಾರಕಾಾಗಿಯೆೀ ಶರೀಮನಾಾರಾರ್ಣನು ದರ್ರಥ ಕೌಸಲ ಾರ್ರ ಪುರ್ರನಾಗಿ ಮಾನವ ಅವತಾರವನುಾ

ಮಾಡಿದನು ಎಿಂದು ಆಕಾರ್ದಿಿಂದಲ ೀ ಹೂವಚಶನ ರ್ನುಾ ಮಾಡಿದರು. ವರುಣನು ಮಳ ರ್ನುಾ ಸುರಿಸ ಅಭಿಷ ೀಕ
ಮಾಡಿದನು. ರ್ಾರ್ುವು ರ್ಿಂಪಾಗಿ ಬಿೀಸದನು. ಸಮುದರವು ಭ ೂೀಗಶರ ದು ಸಮುದರ ಜಲವನುಾ ಸಿಂಪಡಿಸರ್ು.

ದ ೀವತ ಗಳು ಅಷ್ಟವಸುಗಳ ಲಿರೂ ನಾಟ್ಾವನುಾ ಅಪಿಶಸದರು. ದ ೀವಕನಿಾಕ ರ್ರು, ರಿಂಭ -ಊವಶಶರ್ರು

ನತ್ತಶಸದರು. ದ ೀವಕನಿಾಕ ರ್ರು, ತ್ತರಲ ೂೀರ್ತಮರ್ರು ವೀರ್ಾರ್ಾದನದಿಿಂದಲೂ, ಗಾನಸುಧ್ ರ್ನುಿಂಡು

ನತ್ತಶಸದರು. ದರ್ರಥ ಕೌಸಲ ಾರ್ರ ಸಿಂತ ೂೀಷ್ಕ ಾ ಪಾರರ್ ೀ ಇಲಿ. ಕ ೈಕ ೀಯ, ಸುಮಿತ ರರ್ರು ಕೌಸಲಾಾ

ಪುರ್ರನನುಾ ನ ೂೀಡಿ ಎತ್ತತಕ ೂಿಂಡು ಮುತ್ತತಟ್ಟರು. ಅಕಾಾ, ಶರೀಮನಾಾರಾರ್ಣನ ೀ ನಿನಾ ಪುರ್ರನಾಗಿ ಜನಿಸದಾುನ .

ಇವನು ದ ೀವನ ಇರುತಾತನ ಎಿಂದು ನನಗ ಹ ೂಳ ದಿದ ಎಿಂದು ಕ ೈಕ ೀಯ ಹ ೀಳಿದಳು. ಸುಮಿರ್ರಳೂ, ಅಕಾ ಈ

ಪುರ್ರನೂ ಮನುಷ್ಾನಲಿ, ಇವನು ನಿೀಳಬಾಹು, ಉದುುದುರ್ಾದ ಪಾದವು, ಆಕಾರ್ವಣಶ! ಇವನು ಸುದರ್ಶನ

ಚಕರಧ್ಾರಿ ಮಹಾವಷ್ುುರ್ ೀ ಇರುತಾತನ ಎಿಂದು ನುಡಿದು, ಎತ್ತತ ಮುದಾುಡಿ, ತ ೂೀಳಿನಲ್ಲಿ ಜ ೂೀಗುಳ ರ್ೂಗಿದಳು.

ಅಿಂತ ಯೆ ಇಬಬರೂ ಸವತ್ತರ್ರು ಕೌಸಲಾಾ ಪುರ್ರನನುಾ ನ ೂೀಡಿ-ಅಕಾಾ, ಶರೀಮನಾಾರಾರ್ಣನ ೀ ನಮಮಲಿರಿಗೂ

ಪುರ್ರನಾಗಿ ಜನಿಮಸದಾುನ . ಆ ಪರಮಾರ್ಮನ ೀ ಇರುವನು ಎಿಂದು ನುಡಿದನು. ಈ ಚ ಲುವು ಈ ಪರಮಾರ್ಮನ

ಚ ಲುವು ಎಿಂದು ದಾಸರ್ರು ರ್ಿಂದು ಇಟ್ಟ ಬಾಲ ಬಿಂಗಾರವನುಾ ತ ೂಡಿಸದರು. ಪಿೀತಾಿಂಬರದ

ಧ್ ೂೀರ್ರವನುಾಡಿಸ ಶಾಲ್ಲನಿಿಂದ ಉರ್ತರಿರ್ವನುಾ ಹ ೂದ ಸದರು. ದರ್ರಥನು ಕಿರಿೀಟ್ವನುಾ ತ ೂಡಿದನು. ವಸಷ್ಾರು

ನ ೂೀಡಿ, ಶರೀರಾಮನ ೀ ಇವನು, ರಾಮಾವತಾರರ್ಾಗಿದ , ದರ್ರಥ ಮಹಾರಾಜ, ನಿನಗ ಅವತಾರಿೀ ಪುರುಷ್ನು

ಶರೀರಾಮನು ಪುರ್ರನಾಗಿ ಜನಿಮಸದಾುನ ಎಿಂದು ನುಡಿದು, ಶರೀರಾಮನ ಿಂದ ನಾಮಕರಣವನುಾ ಮಾಡ ೂೀಣ ಎಿಂದು

ದರ್ರಥನಲ್ಲಿ ಹ ೀಳಿದರು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಅರಮನ ರ್ ಸುದಿುರ್ನುಾ ಸಾರುವ ಕಿಂಚುಕಿಗಳು ರಾಮ ಅವತಾರಿೀ

ಶರೀರಾಮನ ೀ ಕೌಸಲಾಾ, ದರ್ರಥ ಪುರ್ರನಾಗಿ ಜನಿಸರುವನ ಿಂದು ವಸಷ್ಾರು ನುಡಿದಿರುತಾತರ . ರಾಮಜನಮರ್ಾಯರ್ು

ಎಿಂದು ಡಿಂಗುರ ಹ ೂಡ ದು ಸಾರಿ ಹ ೀಳಿದರು. ಅಯೀಧಾ ನಗರದ ಕಿರು ದಾರಿ ಬಿೀದಿ ಬಿೀದಿಗಳಲೂಿ

ರಾಮಜನಮರ್ಾಯತ ಿಂದು ದ ೂರ ಗಳಿಗ ಪುರ್ರನಾಗಿದಾುನ ಎಿಂದು ಕಿಂಚುಕಿಗಳು ಡಿಂಗುರ ಹ ೂಡ ದು ಸಾರಿದರು.

ಪರಜ ಗಳಿಗ ರಾಮ ಜನಮದ ಸುದಿುರ್ು ತ್ತಳಿರ್ುತ್ತತದುಿಂತ ಅರಮನ ರ್ ಅಿಂರ್ುಃಪುರಕ ಾ ಬಿಂದು ರಾಜಪುರ್ರನನುಾ

ನ ೂೀಡಿ ಸಾಲು ಸಾಲಾಗಿ ಬಿಂದು ನ ೂೀಡಿ, ಹಾಡುತಾತ ಕುಣಿ ಕುಣಿದು ನತ್ತಶಸದರು. ಪ ೀಟ ಪಟ್ಟಣಗಳ ಲಿ

ರ್ೃಿಂಗಾರಗ ೂಿಂಡವು. ಎಲ್ಲಿ ನ ೂೀಡಿದರೂ ಭಜನ ಕಿೀರ್ಶನ , ಬಿರಿಸು-ಬಾಣಗಳು ಸುಟ್ುಟ, ಗಜ್ಞಿ ಪಟಾಕಿಗಳನುಾ

ಹ ೂಡ ದು, ಕುಣಿಕುಣಿದು ನತ್ತಶಸದರು. ಪ ೀಟ ಪಟ್ಟಣಗಳ ಲಿವೂ ರಾಜಾಜ್ಞ ಗೂ ಮಿೀರಿ ರ್ೃಿಂಗಾರಗ ೂಿಂಡವು.

ಅಿಂತ ಯೆೀ ಅಯೀಧ್ಾಾ ಪರಜ ಗಳು ಕರ್ತಲ ರ್ ಕಳ ದು ಸೂರ್ಶನ ಹ ೂಿಂಬಿಸಲ್ಲನ ರ್ುಭ ೂೀದರ್ವನೂಾ ಕಿಂಡಿಂತ

ಆನಿಂದಿಸ ಸಿಂರ್ುಷಿಟರ್ನೂಾ ಹ ೂಿಂದಿದರು. ಪಿಂಚರ್ಾದಾಗಳು ಮೊಳಗಿದವು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಹ ೂನಾಕಿರಣದ

ಸೌಿಂದರ್ಶವನುಾ ಬಿೀರುತಾತ ಸರ್ಾಶಭರಣ ಸುಿಂದರಿರ್ೂ, ಅರ್ಾಿಂರ್ ಚಲುರ್ ರ್ೂ, ಪಿೀತಾಿಂಬರವನುಾಟ್ುಟ

ಸುಶ ್ೀಭಿರ್ಳಾದ ಚಿಕಾ ಬಾಲ್ಲಕ ಯಬಬಳು ಬಿಂದು ಶರೀರಾಮನನುಾ ನ ೂೀಡಿದಳು. ಆ ಬಾಲ್ಲಕ ರ್ನುಾ ನ ೂೀಡಿದ

ರಾಮನು ನಕಾನು. ಆ ಬಾಲ್ಲಕ ರ್ು ವಸಷ್ಾರಿಗ ಗ ೂೀಚರಿಸದಳು. ದರ್ರಥ-ಕೌಸಲ ಾರ್ರು ಆ ಬಾಲಕಿರ್ನುಾ

ನ ೂೀಡಿ, ಅಮಮ ತಾಯೆೀ, ಎಲ್ಲಿಿಂದ ಬಿಂದಿರುರ್ ? ನಿನಾ ರ್ಿಂದ -ತಾಯರ್ರು ಯಾರು? ಎಿಂದು ಅವಳನುಾ

ಕ ೀಳಿದರು. ರತಾಾಕರನ ಿಂಬ ರಾಜಪುತ್ತರರ್ು, ನನಾ ಹ ಸರು ರಾಜರಾಜ ೀರ್ಾರಿರ್ು ಎಿಂದು ಹ ೀಳಿದಳು. ಕೌಸಲ ಾರ್ೂ

ಅವಳಿಗ ಒಿಂದು ರರ್ಾಹಾರವನುಾ ಬಿಂಗಾರದ ಕಿಂಕಣವನುಾ ತ ೂಡಿಸದಳು. ಪಿೀತಾಿಂಬರದ ದೂಕಲವನುಾ ತ ೂಡಿಸ,

ಉರ್ತರಿೀರ್ವನುಾ ಕ ೂಟ್ಟಳು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಶರೀರಾಮನು ಆ ಬಾಲ್ಲಕ ರ್ನ ಾ ದೃಷಿಟಸ ನ ೂೀಡಿ ನಕಾನು. ಆ

ಬಾಲ್ಲಕ ರ್ೂ ರಾಮನ ಎರಡು ಪಾದವನುಾ ರ್ನಾ ಪುಟ್ಟಕರಗಳಿಿಂದ ಹಡಿದು ಶರೀರಾಮನನ ಾೀ ದೃಷಿಟಸ ನ ೂೀಡಿದಳು.

ಅಿಂತ ಯೆೀ ರಾಮ ರಾಮ ಎನುಾತಾತ ಹ ೂರಟ್ು ಹ ೂೀದಳು. ವಸಷ್ಾರು ಈ ಬಾಲ್ಲಕ ರ್ು ಜಗನಾಮಯೆಯೆೀ ಇರುವಳು

ಎಿಂದು ದರ್ರಥನಲಿ ನುಡಿದರು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಒಿಂದು ದಿನ ಕಳ ದ ಕೂಡಲ ೀ ಕ ೈಕ ೀಯಗ ಪುರ್ರನ ೀ ಜನಿಸದನು.

ಅಿಂತ ಯೆೀ ಕ ೈಕ ೀಯಗ ಪರಸವರ್ ೀದನ ಎಿಂದು ಚ ೀಟ ರ್ು ತ್ತಳಿಸದ ಕೂಡಲ ೀ ದರ್ರಥನು ಹ ೂೀಗಿ ನ ೂೀಡಿದನು.

ನ ೂೀಡುತ್ತತದುಿಂತ ಹ ೂರಗ ಬಿಂದು ನಿಿಂರ್ನು. ಕ ೈಕ ೀಯ ಪುರ್ರನನುಾ ಪರಸವಸದಳು ಎಿಂದು ಚ ೀಟ ರ್ು ದರ್ರಥನಲ್ಲಿ

ನುಡಿದಳು. ವಸಷ್ಾರ ಬಿಂದು ಕ ೈಕ ೀಯ ಪುರ್ರನನುಾ ನ ೂೀಡಿ ಜನನ ಸಮರ್ದಲ್ಲಿ ಪುಷಾಾನಕ್ಷರ್ರ, ಏಕಾದಶ ತ್ತರ್ಥ,

ಧನುರಾಶ, ಮಕರ ಲಗಾರ್ ಿಂದು ದರ್ರಥನಲ್ಲಿ ನುಡಿದರು ಮರ್ುತ ಮತ ತರಡು ದಿನದಲ್ಲಿ ಸುಮಿತಾರದ ೀವರ್ು ಅವಳಿ

ಜವಳಿ ಪುರ್ರರನುಾ ಪರಸವಸದಳು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಸುಮಿತಾರದ ೀವ ಎರಡು ಪುರ್ರರನ ಾೀ ಪರಸವಸದಳು. ವಸಷ್ಾರು

ತಾಳ ನ ೂೀಡಿ, ಮಘಾ ನಕ್ಷರ್ರ, ಧನುರಾಶ, ದಾಾದಶ ಕಳ ದು ರ್ರಯೀದಶ ಕುಿಂಭಲಗಾರ್ ಿಂದು ದರ್ರಥನಲ್ಲಿ

ನುಡಿದರು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ದರ್ರಥನು ವಸಷ್ಾ ಮಹಷಿಶಗುರುಜೀ, ನನಗ ಪಿರ್ೃ ದ ೀವತ ಗಳ ಹಾರ ೈಕ ರ್ು

ಇರುವುದರಿಿಂದ ನಾಲುಾ ಪುರ್ರರನುಾ ನನಾ ಪತ್ತಾರ್ರು ನನಗ ಕ ೂಟ್ಟರು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ದ ೀವದೂರ್ನ ಪಾರ್ಸ
ಸಾೀಕಾರರ್ ೀ ಅಧಿರ್ಶ ಋಷ್ಾರ್ೃಿಂಗನು ನಿೀಲಪಿೀರ್ ಶ ಾೀತಾರುಣರ್ ೀ ಮುಿಂತಾದ ವಣಶಗಳಿಿಂದ ರಿಂಜರ್ನಾದ
ಸಪಾತಚಿಶರ್ೂ ಋತ್ತಾಜರು ಮಿಂರ್ರಘೂೀಷ್ವನುಾ ಗ ೈರ್ುಾತ್ತತರಲು ಪಾರರ್ಥಶಸದ ದರ್ರಥನಾದ ನನಾ ರ್ಲ ರ್ ಮೀಲ

ವಸುಪಲ್ಲಿಂಗಾಚಶನ ಅಕ್ಷತ ಹೂವುಗಳನುಾ ವರವರ್ುತ, ಹರಸ ಪ್ರೀಕ್ಷ್ಸ ರ್ಳಿದನು ಎಿಂದನು. ಅಿಂತ ಯೆ ಮರ್ೂತ

ಮರ್ೂತ ವಸುಪಲ್ಲಿಂಗಾಚಶನ ಅಕ್ಷತ ಗಳನ ಾರಚಿ ಅನುಗರಹಸದುನು ಎಿಂದು ವಸಷ್ಾರು ನುಡಿದರು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ರಾಜ,

ನಿನಗ ಪುರ್ರ ಸಿಂತಾನರ್ಾಗಿ, ಸಾಲಾಗಿ ನಾಲಾರು ಜನಿಸದಾುರ . ಅವರ ಲಿರು ದ ೀವರ್ಾವನುಾ ನಿೀನು ತ್ತಳಿದುಕ ೂೀ,

ಕ ೈಕ ೀಕಯ ಪುರ್ರನು ವಷ್ುುವನ ಕರಗಳ ರ್ಿಂಖವು, ಈ ಪುರ್ರನಿಗ ಭರರ್ನ ಿಂದು ನಾಮಕರಣವನುಾ ಮಾಡ ೂೀಣ.
ಅಿಂತ ಯೆೀ ಸುಮಿತಾರ ಪುರ್ರರು ಮೊದಲನ ರ್ವನ ಮಹಾವಷ್ುುವನ ರ್ರ್ನ ಮಾಡುವ ಆದಿಶ ೀಷ್ನು

ಮಹಾವಷ್ುುವನುಾ ಪೂಜಸ ಅಚಿಶಸುವ ಶರೀಮನಾಾರಾರ್ಣನ ದಾಸನು ರ್ಕ್ಷಗಧ್ ನ ನುಾವವನು ಕಿರಿರ್ ಪುರ್ರನು.

ಇದ ಲಿವೂ ನನಾ ಜ್ಞಾನದೃಷಿಟರ್ಲ್ಲಿ ಗ ೂೀಚರಿಸರ್ು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಅಿಂದು ಅಧಿರ್ುಶವು ಕ ೂಟ್ಟ ಪಾರ್ಸ

ಪರಸಾದವನುಾ ನಿೀನು ಸಾೀಕರಿಸ, ನಿನಾ ಪತ್ತಾರ್ರಾದ ಕ ೈಕ ೀಯ, ಕೌಸಲ ಾರ್ರಿಗ ಎರಡು ಭಾಗ ಮಾಡಿ

ಹಿಂಚಿರುರ್ . ಆದರ ಅಲ್ಲಿಗ ಬಿಂದ ಸುಮಿತಾರದ ೀವಗ ಕೌಸಲ ಾ ಕ ೈಕ ೀಯರ್ರೂ ರ್ಮಮಲ್ಲಿರುವ ಮೂರನ

ಒಿಂದಾಿಂರ್ವನುಾ ಅಿಂತ ಯೆ ಈವಶರಿಬಬರೂ ಸುಮಿರ್ರದ ೀವಗ ಕ ೂಟ್ಟರು. ನಿನಾ ಮೂವರರಸರ್ರೂ ಪಾರ್ಸ

ಪರಸಾದವನುಾ ಸಾೀಕರಿಸದರು. ಆದರ ಸುಮಿತಾರದ ೀವಗ ಎರಡು ಭಾಗ ದ ೂರ ರ್ು, ಎರಡು ಸಲ ಪರಸಾದವನುಾ

ಸಾೀಕರಿಸದುಳು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಎರಡು ಪುರ್ರರನುಾ ಪಡ ದು ತಾಯಯಾದಳು. ಹರಿರ್ನಿಗ ಲಕ್ಷಮಣನ ಿಂದು ಕಿರಿರ್ನಿಗ

ರ್ರ್ುರಘಾನ ಿಂದು ನಾಮಕರಣವನುಾ ಮಾಡ ೂೀಣ ಎಿಂದು ವಸಷ್ಾರು ದರ್ರಥನಿಗ ಹ ೀಳಿದರು. ದರ್ರಥ

ಸಾವಶಭೌಮನು ವಸಷ್ಾ ಮಹಷಿಶ ಗುರುಜೀ, ಎಲಿವೂ ನಿಮಮ ಆಶೀರ್ಾಶದವು, ನಾನು ನಿಮಮ ಹ ೂರರ್ು ಬ ೀರ

ದ ೀವರನೂಾ ಕಾಣಲಾರ , ಚರಾಚರ ವಸುತಗಳಲ್ಲಿರುವ ಸವಶದ ೀವರು ನಿೀರ್ ೀ ಇರುವರಿ ಎಿಂದು ದರ್ರಥನು

ವಸಷ್ಾರಿಗ ಶರಸಾಷಾಟಿಂಗ ನಮಸಾಾರವನುಾ ಮಾಡಿದನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ವಸಷ್ಾರ ೂಡಗೂಡಿ ದರ್ರಥನು ಕ ೈಕ ೀಯ

ಪುರ್ರನನೂಾ ನ ೂೀಡಿದನು. ಕ ೈಕ ೀಯ ಕ್ ೀಮರ್ ೀ? ಆರ ೂೀಗಾರ್ ೀ? ಎಿಂದು ವಚಾರಿಸದನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಸುಮಿತ ರರ್

ಪುರ್ರರನುಾ ನ ೂೀಡಿದನು. ಸುಮಿತ ರ ಕ್ ೀಮರ್ ೀ? ಎಿಂದನು. ನಾಲಾರು ಪುರ್ರರ ನಾಮಕರರ್ ೂೀರ್ುವವನುಾ

ರ್ುಭದಿನವನುಾ ನಿಣಶಯಸರ ಿಂದು ದರ್ರಥನು ವಸಷ್ಾರಲ್ಲಿ ನುಡಿದನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಕ ೈಕ ೀಯ ಸುಮಿರ್ರರನುಾ

ಪುರ್ರರ ೂಡಗೂಡಿ ಅರಮನ ರ್ ಅಿಂರ್ುಃಪುರಕ ಾ ದಾಸರ್ರ ಸಹರ್ ಕರ ರ್ಿಂದು ಬ ೀರ ಬ ೀರ ಸೌಧದಲ್ಲಿರಿಸದನು.

ದರ್ರಥನ ರಾಣಿರ್ರು ದರ್ರಥನ ೂಿಂದಿಗ ಆನಿಂದ ಸಾಗರದಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿದರು.

ಅಿಂತ ಯೆೀ ದರ್ರಥನು ಅರಮನ ಗ ಬಿಂದು ವಸಷ್ಾರಿಗ ಆಸನಾಘಾಶಪಾದಾವನುಾ ಮಿಂತ್ತರ ಸುಮಿಂರ್ರನಿಿಂದ

ಮಾಡಿಸದನು. ಕದಳಿೀ ಫಲ, ಕ್ಷ್ೀರ, ಸುವಣಶಫಲವನಿಾರ್ುತ ನಮಸಾರಿಸದನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಕಾಿಂಚನ ದಕ್ಷ್ರ್ ರ್ನುಾ

ಕ ೂಟ್ಟನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ದರ್ರಥನ ನಾಲುಾ ಪುರ್ರರ ಭವಷ್ಾಗಳನುಾ ಹ ೀಳಿ ಜಾರ್ಕವನುಾ ರಚಿಸದರು. ವಸಷ್ಾರು

ದಿವಾ ದೃಷಿಟರ್ಲ್ಲಿ ವೀಕ್ಷ್ಸದರು. ನಾಮಕರಣ ಮಹ ೂೀರ್ುವವನುಾ ರ್ ೈಶಾಖ ಮಾಸದ ರ್ದಿಗ ರ್ಿಂದು ಮಾಡ ೂೀಣ.

ಆ ದಿನವು ರ್ುಭದಿನವು. ಸಿಂಪತಾತರಿರ್ೂ ಅಮೃರ್ಸದಧಯೀಗರ್ ಇರುವುದು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಬುಧರ್ಾರವು ಇರುವುದು

ಎಿಂದು ವಸಷ್ಾರು ನುಡಿದರು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಮಡದಿರ್ರಿಗ ಹರ್ುತ ರಾತ್ತರ ಕಳ ದು ರ್ುದಧ ಸಾಾನವನುಾ ಮಾಡಿಸ

ಪರಧ್ಾನ ದಾಾರದ ಪರರ್ ೀರ್ವನುಾ ಪುರ್ರರ ಸಹರ್ರ್ಾಗಿ ಮಾಡಿಸದನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಭ ೂೀಜನಾದಿ ದಾನ,

ಧಮಶಗಳನುಾ ನಡ ಸಲು ತ ೂಡಗಿದನು. ಪುರ್ರರಿಗ ಲಿರಿಗೂ ನವನೂರ್ನರ್ಾದ ಒಡರ್ , ಪಿೀತಾಿಂಬರಾದಿ ದೂಕುಲ,

ಉರ್ತರಿೀರ್ವನುಾ ತ ೂಡಿಸದನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಕೌಸಲಾಾ, ಸುಮಿತಾರ, ಕ ೈಕ ೀಯರ್ರ ೂಿಂದಿಗ ಕುಳಿರ್ು ದರ್ರಥನು
ವಸಷ್ಾರನ ಾ ಮುಿಂದಿಟ್ುಟಕ ೂಿಂಡು ರ್ ೈಶಾಖ ರ್ುಕಿಪಕ್ಷ ರ್ದಿಗ ರ್ಿಂದು ನಾಮಕರಣ ಮಹ ೂೀರ್ುವದ ಸೂಚನಾ
ಫಲಕವನುಾ ರಚಿಸದರು. ಅಿಂತ ಯೆ ಪ ೀಟ ಪಟ್ಟಣವನುಾ ನಾಮಕರಣ ಮಹ ೂೀರ್ುವಕ ಾ ರ್ೃಿಂಗರಿಸರ ಿಂದು

ಕಿಂಚುಕಿಗಳನುಾ ಕರ ದು ಡಿಂಗುರ ಸಾರಲು ತ್ತಳಿಸದನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ರಾಜಾಜ್ಞ ರ್ನೂಾ ಕಿಂಚುಕಿಗಳು ಸಾರಿದರು.

ಅಯೀಧ್ ಾರ್ ನಗರರ್ ಲಿ ರ್ೃಿಂಗಾರಗ ೂಿಂಡಿರ್ು. ಅಿಂತ ಯೆ ನಾಮಕರಣ ಮಹ ೂೀರ್ುವವು ನ ರರ್ ೀರಿರ್ು. ಕೌಸಲಾಾ

ಪುರ್ರನಿಗ ರಾಮವತಾರಿಯೆೀ ಇರುವನ ಿಂದು ವಸಷ್ಾರು ಹ ೀಳಿದಿಂತ ಯೆೀ ‘ರಾಘವ’, ‘ಶರೀರಾಮ’, ‘ರಘುನಾಥ’,

‘ರಾಮ’, ‘ರಾಮಚಿಂದರ’, ‘ರಾಜರಾಮ’ ಎಿಂದು ನಾಮಕರಣವನುಾ ಮಾಡಿದನೂ. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಕೌಸಲಾಾ ರಾಣಿರ್ು

ರ್ನಾ ಬಿಂಧು-ಬಾಿಂಧವರನುಾ ಕರ ಸಕ ೂಿಂಡು ವಸಷ್ಾರ ನುಡಿರ್ಿಂತ ಮುರ್ುತ, ರರ್ಾ ಖಚಿರ್ರ್ಾದ ಬಿಂಗಾರದ

ತ ೂಟಿಟಲು ಕಟಿಟ, ರ್ನಾ ಪುರ್ರ ಶರೀರಾಮನನುಾ ತ ೂಟಿಟಲು ರ್ುಿಂಬಿ ಜ ೂೀಗುಳ ಹಾಡಿ ರ್ೂಗಿದಳು. ರ್ನಾ

ರಾಣಿಯಿಂದಿಗ ದರ್ರಥನು ರ್ೂಗಿದನು. ಕೌಸಲಾಾರಾಣಿರ್ು ರ್ನಾ ಬಿಂಧು-ಬಾಿಂಧವರ ೂಿಂದಿಗ ಬಾಲಕನಾದ

ಶರೀಹರಿರ್ನುಾ ರ್ನಾ ಪುರ್ರನ ಿಂದು ಜ ೂೀಗುಳ ಹಾಡಿ ರ್ೂಗಿದಳು. ಕ ೈಕ ೀಯ ಪುರ್ರನು ಶರೀಹರಿರ್ ಆರ್ುಧ

ರ್ಿಂಖರ್ ಿಂದು ದಿವಾದೃಷಿಟರ್ಲ್ಲಿ ತ್ತಳಿದ ವಸಷ್ಾರು, ಕ ೈಕ ೀಯ ಪುರ್ರನಿಗ ಭರರ್ ಎಿಂದು ನಾಮಕರಣವನುಾ

ಮಾಡಿಸದರು. ಸುಮಿತ ರರ್ ಪುರ್ರರಿಗ ಗದ ಎಿಂದು ಗದನ ಿಂಬ ರ್ಕ್ಷನು ಶರೀಹರಿರ್ನ ಾ ಪೂಜಸುವ ದಾಸನ ಿಂದು,

ಶರೀಹರಿಯೆ ರ್ರ್ನ ಮಾಡುವ ಆದಿಶ ೀಷ್ನ ಿಂದು ದಿವಾದೃಷಿಟರ್ಲ್ಲಿ ತ್ತಳಿದ ವಸಷ್ಾರು, ಸುಮಿತ ರರ್ ಮೊದಲ
ಪುರ್ರನಿಗ ಲಕ್ಷಮಣನ ಿಂದು ಶರೀಹರಿರ್ ಪೂಜಸುವ ದಾಸನಿಗ ಸುಮಿತ ರರ್ ಕಿರಿರ್ ಪುರ್ರನಿಗ ರ್ರ್ುರಘಾನ ಿಂದು

ನಾಮಕರಣವನುಾ ಮಾಡಿಸದರು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ವಸಷ್ಾರು ಹರಿರ್ ಪುರ್ರನು ಶರೀರಾಮ ಎರಡನ ೀ ಪುರ್ರನು ಭರರ್
ಮೂರನ ೀ ಪುರ್ರನು ಲಕ್ಷಮಣ ನಾಲಾನ ೀ ಪುರ್ರನು ರ್ರ್ುರಘಾನ ಿಂದು ದರ್ರಥ ಚಕರವತ್ತಶರ್ ಪುರ್ರರಿಗ ವಸಷ್ಾರು

ದರ್ರಥನ ೂಡಗೂಡಿ ನಾಮಕರಣವನುಾ ಮಾಡಿಸದರು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ದರ್ರಥನು ರ್ನಾರಸರ್ರ ೂಿಂದಿಗ ನಾಲೂಾ

ಪುರ್ರರನುಾ ರರ್ಾಖಚಿರ್ರ್ಾದ ಬಿಂಗಾರದ ತ ೂಟಿಟಲಲ್ಲಿಟ್ುಟ ಜ ೂೀಗುಳದ ಸಿಂಗಿೀರ್ಗಾನದ ೂಿಂದಿಗ ರ್ೂಗಿದನು.

ದರ್ರಥನು ರ್ನಾ ರಾಣಿರ್ರ ೂಿಂದಿಗ ಆನಿಂದದಿಿಂದ ನಗುತ್ತತದುನು.

ಅಿಂತ ಯೆೀ ದಿನಗಳುರುಳಿದವು. ಶರೀರಾಮನು ಹುಣಿುಮರ್ ಚಿಂದರನಿಂತ ಪೂರ್ಾಶನಿಂದಭರಿರ್ನಾಗಿ ನಗುತಾತ,

ಅಿಂಬ ಗಾಲಲ್ಲಕುಾತಾತ ‘ಅಮಾಮ ಬಾ ಬಾ’ ಎಿಂದು ತ ೂದಲು ನುಡಿಗಳನಾಾಡುತಾತ ತಾಯರ್ರನುಾ ಆಕಷಿಶಸದನು.

ಲಕ್ಷಮಣ ಉದುರ್ಾದ ದ ೀಹವು ಉದಯಸದ ಸೂರ್ಶನ ಪರಕಾರ್ದಿಂತ ಮುಖ ಮಿಂಡಲವು ಅಜಾನುಬಾಹು ನಿೀಲ

ಮಿಶರರ್ ಬಿಂಗಾರದ ವಣಶ ರಾಮನಿಂತ ಸೌಿಂದರ್ಶವು ರಾಮನಿಂತ ನಗುತ್ತತದುನು. ಭರರ್ನು ಕಾಿಂತ್ತಯಿಂದ

ಕೂಡಿದ ತ ೀಜಸುು ತಾವರ ರ್ ಕ ಿಂಪು ಎಸಳಿನಿಂತ ರ್ುಟಿಗಳು ಅಜಾನುಬಾಹು ಗೌರವವಣಶವು ಆಕಷಿಶರ್ರ್ಾದ

ಮುಖಮಿಂಡಲವು ನರ್ಸಾುದ ರ್ಲ ಕೂದಲು ರ್ರ್ುರಘಾನಾದರೂ ಗ ೂೀದುಮರ್ ಗೌರವಣಶ, ಕಾಿಂತ್ತರ್ುರ್ರ್ಾದ

ಮುಖ ಮಿಂಡಲವು ಕಾಮನಬಿಲ್ಲಿನಿಂತ ಬಾಗಿದ ಹುಬುಬ ಕಮಲದಿಂತ ಕಣುುಗಳು ರಾಜಪುರ್ರರನುಾ ರ್ನಾ ಸಾಿಂರ್
ಮಗನಿಂತ ಇವರ ಲಿರೂ ನನಾ ಪುರ್ರನ ಿಂದ ೀ ತ್ತಳಿದಿಂತ ಯೆೀ ಒಿಂದ ತ ರನಾಗಿ ಮೂವರು ತಾಯರ್ರೂ

ಪುರ್ರರನುಾ ಪ್ೀಷಿಸುತ್ತತದುರು. ಅರಮನ ರ್ ದಾಸ-ದಾಸರ್ರು ರ್ಮಮ ರ್ಮಮ ನಿಗದಿರ್ ಕ ೈಿಂಕರ್ಶ, ಕ ಲಸಗಳನುಾ

ಮುಗಿಸಕ ೂಿಂಡು ರಾಜಪುರ್ರರನುಾ ಆಟ್ರ್ಾಡಿಸುತ್ತತದುರು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಪರಜ ಗಳು ರಾಜಪುರ್ರರನುಾ ನ ೂೀಡಿ

ಆಟ್ರ್ಾಡಿಸ, ನಗಿಸ, ಅವರ ಚ ಲುವನುಾ ಅತಾಾನಿಂದದಿಿಂದಲ ೀ ವಣಿಶಸುತ್ತತದುರು. ಶರೀರಾಮನು ತ ೂದಲು

ನುಡಿಗಳನಾಾಡುತಾತ, ಅಿಂಬ ಗಾಲ್ಲಕುಾರ್ತ ಕರ ದವರ ಡ ಗ ಬರುತ್ತತದುನು. ನಿೀಲಾಕಾರ್ ವಣಶವು ಪರಕಾಶಸುತ್ತತರ್ುತ.

ಪೂಣಶಚಿಂದರನಿಂತ ಸುಿಂದರರ್ಾದ ಮುಖಕಾಿಂತ್ತರ್ೂ ತ ೀಜಸುನಿಿಂದ ಹ ೂಳ ರ್ುತ್ತತರ್ುತ. ರ್ುರಟ್ ರಚನ ಯಾದರೂ

ಕ ಿಂಪಾದ ರ್ುಟಿರ್ ಕಮಲದ ಎಸಳಿನಿಂತ ಕಣಿುನ ಸಮಾನತ ಕಪಾಪದ ಮಧಾದ ಚಕಾರಕಾರವು, ಅಿಂತ ಯೆೀ

ಸಿಂಪಿಗ ರ್ ಹೂವನಿಂತ ಮೂಗು ಚಲುರ್ಾದ ಮುಖಕಾಿಂತ್ತರ್ು, ಎರ್ತರರ್ಾದ ಅಜಾನುಬಾಹು ನಿೀಳ ದ ೀಹ

ಬಾಹುಗಳಾದರೂ ನಿೀಳಬಾಹು! ಆಹಾ, ನಮಮ ರಾಜಪುರ್ರ ಶರೀರಾಮನು ಎಿಂರ್ಹ ಸೌಿಂದರ್ಶವನುಾ ಧರಿಸದಾುನ .

ಕುಿಂಡಲದಿಂತ ಕಣಶವು ನಗು ನಗುತಾತ ಅಿಂಬ ಗಾಲ್ಲಕುಾತಾತ ಬಿಂದರ ಪರಜ ಗಳಾಗಲ್ಲ ಅರಮನ ರ್ ದಾಸ

ದಾಸರ್ರು ತಾಯರ್ರು ಶರೀರಾಮನನುಾ ಎತ್ತತ ಮುದಿುಸ, ರಾಮನ ಚ ಲುವು ಅವರ ಮನಸುನಲ್ಲಿ ಸಾರ್ಗ ೂಿಂಡು
ಶರೀರಾಮನನ ಾೀ ಧ್ಾಾನಿಸ ರಾಮನ ಚ ಲುವು ವಣಿಶಸುತಾತ ರಾಮನ ನಗುವು ರಾಮನ ತ ೂದಲ ನುಡಿ

ಮಖಕಾಿಂತ್ತರ್ನುಾ ಮರ ರ್ುತ್ತತರಲ್ಲಲಿ. ಅಿಂತ ಯೆೀ ವಣಿಶಸ ವಣಿಶಸುತಾತ ಶರೀರಾಮನ ಮೀಲಾಗುವನುಾ

ಮರ ರ್ುರ್ತಲ ೀ ಇರಲ್ಲಲಿ. ಶರೀರಾಮನನ ಾ ಧ್ಾಾನಿಸುತ್ತತದುರೂ ಅಯೀಧ್ ಾರ್ ಪರಜ ಗಳ ಮನ ಮನ ರ್ಲೂಿ

ರಾಜಪುರ್ರರ ವಣಶನ ರ್ೂ ನಡ ರ್ುರ್ತಲ ಇರುವುದು. ಆದರೂ ಶರೀರಾಮನ ಿಂದರ ಪರಜ ಗಳ ಲಿ ಬಹಳ ಪಿರೀತ್ತ,

ರ್ಾರ್ುಲಾ ಒಲುಮರ್ು, ಅಿಂತ ಯೆೀ ಶರೀರಾಮನನ ಾ ಕ ೂಿಂಡಾಡುತ್ತತದರ

ು ು. ವಸಷ್ಾ ಮಹಷಿಶಗಳಿಂರ್ೂ ಶರೀರಾಮ,

ಲಕ್ಷಮಣರನುಾ, ಭರರ್, ರ್ರ್ುರಘಾರನುಾ, ರಾಜಪುರ್ರರ ಲಿರನುಾ ಒಬ ೂಬಬಬರನಾಾಗಿ ಎತ್ತತಕ ೂಿಂಡು ಆಟ್ರ್ಾಡಿಸ

ಮುದಿುಸುತಾತ, ಇವರ ಲಿರೂ ದ ೀವರ ೀ ಇರುತಾತರ . ಶರೀರಾಮನು ಸಾಕ್ಾತ್‌ ರ್ ೈಕುಿಂಠಪತ್ತ ಶರೀಹರಿಯೆೀ ಇರುತಾತನ .

ಇವರ ಲಿರೂ ಹ ಸರಿಗ ರ್ಕಾಹಾಗ ಬಾಳಿ ಬದಕಲ್ಲ, ಇವರ ಲಿರೂ ರಾಜಾರ್ಾಳುವ ರ್ಕಿತ ಸಾಮಥಾಶದಿಿಂದ

ಕೂಡಿದವರ ೀ ಇರುತಾತರ ಎಿಂದು ಹರಿಸುತ್ತತದುರು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಆರ್ುಷ್ಾ ಆರ ೂೀಗಾವಿಂರ್ರಾಗಲ್ಲ, ಎಿಂರ್ಹ

ಸಮರ್ದಲೂಿ ಎದ ಗುಿಂದುವುದಿಲಿ ಎಿಂದು ಆಶೀವಶದಿಸುತ್ತತದುರು.

ಮಹಾರಾಜನ ಪುರ್ರರು ರ್ಿಂದ -ತಾಯರ್ರ ಪ್ೀಷ್ರ್ , ಪಾಲನ ರ್ಲ್ಲಿ, ಮಡಿಲಲ್ಲಿಯೆೀ ಕುಳಿರ್ು ತ ೂೀಳು

ತ ೂಟಿಟಲಲ್ಲಿ ಆಡಿ, ರ್ುಕಿ ಪಕ್ಷದ ಚಿಂದರಮನಿಂತ ಸುಪುಷ್ಟರ್ಾಗಿ ಬ ಳ ದುನಿಿಂರ್ು, ನಡ ದು ಬರಲು ತ ೂಡಗಿದರು.

ಪುಟ್ಟರಾಜ ಪುರ್ರರ ಲಿ ನಡ ದು ಬರುರ್ಾಗ ಬ ಳಕು ಚಿಮಿಮದಿಂತ ಅನಿಾಸ ಕಾಣಿಸುರ್ತಲ ೀ ಇರುರ್ಾಗ ಆ ಬಾಲಕರನುಾ

ನ ೂೀಡಲ್ಲಕ ಾಿಂದ ೀ ಪರಜಾಜನರು ಬಿಂದು ನ ೂೀಡುತ್ತತದುರು. ಎಲ ಿಲೂಿ ಶರೀರಾಮನ ಘನಗಾಿಂಭಿೀರ್ಶ, ಸೌಿಂದರ್ಶ,

ಉಡುಗ -ತ ೂಡುಗ ಗಳನ ಾೀ ಗಮನಿಸುತಾತ, ಶರೀರಾಮನನ ಾ ಮುದಾುಗಿ ‘ರಾಮ ರಾಮ’ ಎನುಾರ್ತಲ ರಾಮನನ ಾೀ

ವಣಿಶಸದಷ್ುಟ ಸಾಲದ ಿಂಬಿಂತ ವಣಿಶಸ ಶರೀರಾಮನ ಧ್ಾಾನದಲ್ಲಿಯೆೀ ಇರುತ್ತತದುರು. ಅರಮನ ರ್ಲ್ಲಿ ರಾಜ ಪುರ್ರರಿಗ

ನಿರ್ಾ ದೃಷಿಟ ತಾಕಿೀತ ಿಂದು ದಿನ ದಿನವೂ ದೃಷಿಟರ್ನುಾ ತ ಗ ರ್ುತ್ತತದರ

ು ು. ಶರೀರಾಮ-ಲಕ್ಷಮಣರು ಒಬಬರನುಾ ಬಿಟ್ುಟ

ಒಬಬರು ಇರುತ್ತತರಲ್ಲಲಿ. ಒಿಂದ ೀ ಕಡ ರ್ಲ್ಲಿ ಕುಳಿರ್ುಕ ೂಳುಿತ್ತತದುರು. ಆಟ್ರ್ಾಡುರ್ಾಗಲೂ, ಭ ೂೀಜನಾದಿ ಫಲಹಾರ,

ದದಿ ಸ ೀವನ , ಕ್ಷ್ೀರ ಮೊಸರನಾ ಊಟ್ ಮಾಡುರ್ಾಗಲೂ ಒಿಂದಾಗಿಯೆೀ ಇರುತ್ತತದುರು. ಸಾಾನ ಮಾಡಿಸುರ್ಾಗಲೂ

ತ ೈಲಗಿಂಧವನುಾ ಪೂಸುರ್ಾಗಲೂ ಒಬಬರನ ೂಬಬರೂ ಅಗಲುತ್ತತರಲ್ಲಲಿ. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಭರರ್-ರ್ರ್ುರಘಾರು ಸಹ

ಒಿಂದಾಗಿಯೆೀ ಇರುತ್ತತದುರೂ. ಒಬಬರನ ೂಬಬರೂ ಆಗಲುತ್ತತರಲ್ಲಲಿ. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಒಬ ೂಬಬಬರೂ ಒಿಂದ ೂಿಂದು

ರಿೀತ್ತಯಿಂದ ಸೌಿಂದರ್ಶದ ಖನಿಗಳಾದರೂ, ಶರೀರಾಮನನ ಾ ಹ ೂೀಲುವಿಂತ್ತದುರೂ, ದರ್ರಥನು ಸಿಂಹಾಸನದಲ್ಲಿ

ಕುಳಿರ್ು ರಾಜದಬಾಶರವನುಾ ನಡ ಸುರ್ಾಗ ಕೌಸಲಾಾ, ಸುಮಿತಾರ, ಕ ೈಕ ೀರ್ರು ರಾಜಪುರ್ರರ ಲಿರನುಾ ರ್ಮಮ

ಗಭಶದಲ್ಲಿ ಹುಟಿಟದವರಿಂತ ನ ೂೀಡುತ್ತತದರ

ು ು. ಅಿಂತ ಯೆ ಎಲಿರನೂಾ ಒಿಂದ ೀ ತ ರನಾಗಿ ಮಚಿಚಕ ೂಿಂಡಿದುರು. ಯಾರು

ಯಾರಲ್ಲಿರ್ೂ ಒಿಂದು ಎಳಿಿನಷ್ುಟ ಸಹ ಭ ೀದ ಮಾಡುತ್ತತರಲ್ಲಲಿ. ಹ ೂರ್ುತ ಹ ೂರ್ುತ ಹ ೂತ್ತತಗ ಸರಿಯಾಗಿ

ರಾಜಪುರ್ರರ ಹಸು-ರ್ೃಷ ಗಳನುಾ ಅರಿರ್ು, ಕ್ಷ್ೀರ, ಮೊಸರು, ಕ್ಷ್ೀರಾನಾವನುಾ, ಭಕ್ಷಯಗಳನುಾ ಭ ೂೀಜನವಕಿಾ

ಬಾರ್ಲ್ಲಿಟ್ುಟ ಉಣಬಡಿಸದರು. ದಾರಕ್ಷ್, ಕಜೂಶರ, ದಾಳಿಿಂಬ , ಸ ೀಬು, ಮೂಸುಿಂಬ , ಕಿರ್ತಳ , ಕದಳಿ, ಗ ೂೀಡಿಂಬಿ,

ರಾಜನ ಲ್ಲಿ, ಸುವಣಶ ಫಲಗಳನುಾ ಒಿಂದ ೂಿಂದು ಹಣುುಗಳನೂಾ ಬ ೀರ ಬ ೀರ ಬುಟಿಟರ್ಲ್ಲಿಟ್ುಟ, ಅವರ ಲಿರೂ

ತ ಗ ದುಕ ೂಳುಿವಿಂತ ಮಾಡುತ್ತತದುರು. ಜ ೀನುರ್ುಪಪ ಮಿಂಡಿಗ , ಲಡುಡಗಳನುಾ, ಚಿತಾರನಾ, ಪಾರ್ಸಗಳನುಾ ಯಾರಿಗ

ಯಾವುದು ಇಷ್ಟರ್ ಿಂದು ಒಿಂದು ರ್ುರ್ತನುಾ ಕ ೂಟ್ುಟನ ೂೀಡಿ ಇಷ್ಟರ್ಾದದನ ಾ ಕ ೂಡುತ್ತತದುರು. ದಿನ ದಿನವೂ ಪಕಾಾನಾ,

ರ್ಕಶರ, ಗೂಡಾಗಳಿಿಂದ ಕೂಡಿದ ಪಕಾರ್ಾದ ಕಜಾೆರ್ವನುಾ ಮಾಡಿಸುತ್ತತದುರು. ಅಿಂತ ಯೆ ಕ ೂೀಡುಬಳ , ಚಕುಾಲ್ಲ,

ಕರಿದ ಪಕ ೂೀಡಗಳನುಾ ಮಾಡಿಸ, ಪುರ್ರರ ಲಿರೂ ತ್ತನುಾವಷ್ುಟ ಕ ೂಡುತ್ತತದರ

ು ು. ರಾಣಿರ್ರ ಲಿರೂ ಯಾವ ಭ ೀದ-

ಭಾವವಲಿದ ಪುರ್ರರನುಾ ತಾರ್ ೀ ಸಾಾನ ಮಾಡಿಸ, ಉಣಬಡಿಸ, ಹಿಂಸದೂಲ್ಲಕಾಪರ್ಶಿಂಕದಲ್ಲಿ ಮರ್ತನ ರ್

ಹಾಸಗ ರ್ಲ್ಲಿ ಮಲಗಿಸ ನಿದ ು ಮಾಡಿಸುತ್ತತದುರು. ಪುರ್ರರ ಲಿರ ಚ ಲುವು-ಒಲವುಗಳನುಾ ಮಚಿಚಕ ೂಿಂಡು ಭ ೀದವಲಿದ

ಆಟ್ರ್ಾಡಿಸ ವಣಿಶಸುತ್ತತದುರು. ಕ ೈಕ ೀಯ ರಾಣಿಗ ಶರೀರಾಮನು ರ್ನಾ ಹ ೂಟ ಟರ್ಲ್ಲಿ ಹುಟಿಟದ ಮಗನ ಿಂದ ೀ

ಅನಿಾಸುತ್ತತರ್ುತ. ಅಿಂತ ಯೆ ಅವನಲ್ಲಿ ಪಿರೀತ್ತ, ಗೌರವ, ಆದರಗಳಿದುು, ಶರೀರಾಮನು ರ್ನಾ ಪುರ್ರನ ೀ ಎಿಂದು ಎಣಿಸ,

ಭರರ್ನಿಗಿಿಂರ್ಲೂ ಶರೀರಾಮನ ೀ ಕ ೈಕ ೀಯಗ ಅಚುಚಮಚಿಚನ ಪುರ್ರನ ೀ ಆಗಿದುನು. ಅವನ ನಡ ನುಡಿಗಳ ಲಿವೂ

ಕ ೈಕ ೀಯಗ ಬಹಳ ಇಷ್ಟರ್ಾಗಿರ್ುತ. ಶರೀರಾಮನನ ಾೀ ಎತ್ತತ ಮಡಿಲ ೂಳಗಿಟ್ುಟಕ ೂಿಂಡು ತ ೂೀಳತ ೂಟಿಟಲ ರ್ೂಗಿ

ಆನಿಂದಿಸುತ್ತತದುಳು. ಶರೀರಾಮನಿಗೂ ಕ ೈಕ ೀಯ ಬಹಳ ಇಷ್ಟರ್ಾಗಿದುಳು. ಕ ೈಕ ೀಯ ಮಾತ ಎಿಂದು ಕರ ದು

ಅವಳ ೂಿಂದಿಗ ತ ೂದಲು ನುಡಿರ್ಲ್ಲಿ ಮಾರ್ನಾಡುತ್ತತದುನು. ಅವಳ ೂಿಂದಿಗ ನಗುತ್ತತದುನು. ಅವಳ ಕಲಮರ್ವಲಿದ

ನಿಮಶಲರ್ಾದ ಮನಸುನುಾ ಶರೀರಾಮನು ಬಹಳ ಮಚಿಚಕ ೂಿಂಡಿದುನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಸುಮಿತಾರರಾಣಿಗ

ರಾಜಪುರ್ರರ ಲಿರೂ ರ್ನಾ ಪುರ್ರರು ಎಿಂದ ೀ ಅವಳು ತ್ತಳಿದಿದುಳು. ಕೌಸಲಾಾರಾಣಿರ್ು ನನಗ ನಾಲಾರು ಪುರ್ರರು

ಎಿಂದ ೀ ತ್ತಳಿದಿದುಳು. ನಾಲಾರಲ್ಲಿ ಯಾರು ಏನ ೀ ಹ ೀಳಿದರೂ ಅದನುಾ ನ ರರ್ ೀರಿಸಕ ೂಡುತ್ತತದುಳು. ಯಾರಿಗೂ

ಯಾವ ಕ ೂರತ ರ್ನುಾ ಮಾಡುತ್ತತರಲ್ಲಲಿ. ಅಿಂತ ಯೆೀ ನಾಲುಾ ಪುರ್ರರನುಾ ಮೂವರು ರಾಣಿರ್ರು ರ್ಮಮ

ಸೌಭಾಗಾರ್ ಿಂದು ಬ ಳ ಸುತ್ತತದುರು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಕೌಸಲಾಾ, ಕ ೈಕ ೀಯ, ಸುಮಿತಾರ ರಾಣಿರ್ರು ರಾಮ, ಲಕ್ಷಮಣ,

ಭರರ್, ರ್ರ್ುರಘಾರನುಾ ರ್ನಾ ಪುರ್ರರ ಿಂದ ೀ ಹ ೀಳುತ್ತತದುರು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಉಣಬಡಿಸ ಜ ೂೀಗುಳಹಾಡಿ ರ್ೂಗಿದರು.

ಹಿಂಸದೂಲ್ಲಕಾ ಪರ್ಶಿಂಕದಲ್ಲಿ ಮರ್ತನ ರ್ ಹಾಸಗ ರ್ಲ್ಲಿ ಮಲಗಿಸ ನಿದ ು ಮಾಡಿಸುತ್ತತದುರು. ರ್ಿಂದ -ತಾಯರ್ರ

ಆನಿಂದಕ ಾ ಪಾರರ್ ಇರಲ್ಲಲಿ. ಬಾಲಕರು ವಶ ೀಷ್ರ್ಾದ ಸ ೂಬಗು-ಸೌಿಂದರ್ಶದಿಿಂದ ರ್ಮಮ ಬಾಲಲ್ಲೀಲ ರ್ನುಾ

ತ ೂೀರಿಸುತಾತ ಶರೀರಾಮಾದಿಗಳು ಆಟ್ರ್ಾಡುತ್ತತದುರು. ಬಾಲಕರಿಗ ಐದನ ೀ ವಷ್ಶದಲ್ಲಿ ಅಕ್ಷರಾಭಾಾಸವನುಾ

ಮಾಡಿಸದರು. ಹುಟಿಟದ ೂಡನ ಯೆೀ ವಸಷ್ಾರು ಬಾಲಕರಿಗ ನಾಮಕರಣವನುಾ ಮಾಡಿಸದ ಕೂಡಲ ೀ

ವದಾಾಗಣಪತ್ತರ್ ನಾಮೊೀಚಾಚರವನುಾ ಮಾಡಿ, ಕಣಶದಲ್ಲಿ ಉಸುರಿ, ಕ ೈರ್ಲ್ಲಿ ಹರಿದಾರ ಲ ಕಾಣಿಕ ಯಿಂದ

‘ಗರ್ ೀಶಾರ್ನಮುಃ’ ಎಿಂದು ಕ ೈ ಹಡಿದು ಅಕಿಾರ್ನುಾ ಹರವ ಲ ೀಖನವನುಾ ಬರ ಸದುರು. ಶರೀರಾಮ, ಲಕ್ಷಮಣ,

ಭರರ್, ರ್ರ್ುರಘಾರು ತ ೂದಲುಾಡಿರ್ನುಾ ನುಡಿದರು. ದ ೀವನಾಗರ ಲ್ಲಪಿರ್ಲ್ಲಿ ರ್ಿಂದ ತಾಯರ್

ನಾಮೊೀಚಾಚರವನುಾ ಬರ ರ್ುತ್ತತದುರು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಧನಸುು, ಬಾಣಗಳ ಹ ಸರನುಾ ಬರ ರ್ುತ್ತತದುರು. ಶರೀರಾಮನು

ಗದ ರ್ನುಾ ತ್ತರುಗಿಸ, ಕತ್ತತ ವರಸ ರ್ನುಾ ಮಾಡುತ್ತತದುನು. ಬಿಲುಿ-ಬಾಣಗಳನುಾ ಗುರುತ್ತಸ ಬಾಣವನುಾ

ಬಿಡುತ್ತತದುನು. ಇದನ ಾಲಿ ನ ೂೀಡಿದ ದರ್ರಥನು ರ್ನಾ ರಾಣಿರ್ರ ಲಿರನೂಾ ಕರ ದು ತ ೂೀರಿಸ, ಅವರ ೂಿಂದಿಗ

ಆನಿಂದದಿಿಂದ ನಗುತ್ತತದುನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಐದನ ೀ ವಷ್ಶದಲ್ಲಿ ಮತ ೂತಮಮ ಅಕ್ಷರ ಮುಹೂರ್ಶವನುಾ ಮಾಡಿಸ,

ಧನುವಶದಾಾ, ಗಾಿಂಧವಶವದಾಾ, ಆರ್ುರ್ ೀಶದ, ಧನುರ್ ೀಶದ, ಗಿಂಧವಶರ್ ೀದ ಮೊದಲಾದ ರಾಜ ೂೀಚಿರ್ ಶಕ್ಷಣವು

ವಸಷ್ಾ ಗುರುವರ್ಶರಿಿಂದಲ ೀ ಆರಿಂಭಿಸಲಪಟಿಟರ್ು. ಹೀಗ ಯೆೀ ರಾಮಜನ ೂೋರ್ುವವು ಪಾರರಿಂಭರ್ಾಯರ್ು.

ರಾಜಪುರ್ರರು ನಾಲಾರನೂಾ ರಥದಲ್ಲಿ ಕುಳಿಿರಿಸ ಮರವಣಿಗ ರ್ನುಾ ಮಾಡಿ, ಬಿರುಸು-ಬಾಣ, ಪಟಾಕಿಗಳನುಾ

ಸುಡುತಾತ, ಪಿಂಚರ್ಾದಾಗಳನುಾ ಮೊಳಗಿಸುತಾತ ಧನುಬಾಶಣದ ಠ ೀಿಂಕಾರವನುಾ ಶರೀರಾಮನು ಮಾಡಿದನು.

ಅಿಂತ ಯೆ ರಾಜಕುಮಾರರು ನಾಲಾರೂ ಧನಸುು-ಬಾಣಗಳ ಪರಯೀಗವನುಾ ಮಾಡುತಾತ, ತ ೀರು ಮುಿಂದ ಮುಿಂದ

ಸಾಗುತ್ತತರ್ುತ. ಅಿಂತ ಯೆೀ ನಾನಾ ರ್ ೀಷ್ಧ್ಾರಿಗಳು ಕುಣಿದು ಕುಪಪಳಿಸುತಾತ, ನಾನಾ ರ್ರಹದ ರ್ಾದಾಗಳನುಾ ಮಿೀಟಿ,
ಸಾರಗಳನ ಬಿಬಸುರ್ತ ಶರೀರಾಮಾದಿಗಳ ಉರ್ುವವು ನಿಂದಿಗಾರಮದ ಅರಮನ ರ್ ಅಿಂಗಳದಲ್ಲಿ ನಿಿಂರ್ು
ನರ್ಶನಾದಿಗಾನಗಳು ಮುಗಿದ ಕೂಡಲ ೀ ಲಕ್ಷ್ಮೀನಾರಾರ್ಣ ದ ೀರ್ಾಲರ್ದ ಅಿಂಗಳದಲ್ಲಿ ನಿಿಂರ್ು ಶರೀರಾಮ,

ಲಕ್ಷಮಣ, ಭರರ್, ರ್ರ್ುರಘಾರನುಾ ದ ೀರ್ಾಲರ್ಕ ಾ ಕರ ದುಕ ೂಿಂಡು ಹ ೂೀದರು. ಗಿಂಧಪುಷ್ಪ ಕುಿಂಕುಮಾಚಶನ ರ್ನೂಾ
ಮಿಂಗಳಾರತ್ತ ಬ ಳಗಿಸ ಆರತ್ತರ್ನುಾ ಸಾೀಕರಿಸ ಅಿಂತ ಯೆ ಅವರ ತ ೀರು ಅರಮನ ರ್ ಅಿಂಗಳಕ ಾ ಬಿಂದು

ರ್ಲುಪಿರ್ು. ದರ್ರಥನು ಜನನ ೂೀರ್ುವದ ತ ೀರಿನಲ್ಲಿ ಕುಳಿರ್ ರಾಜಕುಮಾರರನುಾ ಅರಮನ ಗ ಕರ ರ್ಿಂದು, ಬಿಲುಿ-

ಬಾಣಗಳನುಾ, ಕಿರಿೀಟ್, ಪಿೀತಾಿಂಬರ, ಉರ್ತರಿೀರ್ವನುಾ ನಾನಾ ರ್ರಹದ ರತಾಾಭರಣಗಳನುಾ ತ ೂಡಿಸದನು.

ಶರೀರಾಮನಿಗ ಬಾಣದ ಮುಡಿಗ ರ್ನುಾ ಕಟಿಟದನು. ಲಕ್ಷಮಣ, ಭರರ್, ರ್ರ್ುರಘಾರಿಗ ಬರ್ತಳಿಕ ರ್ನುಾ ವರರ್ಾಗಿ

ಕ ೂಟ್ಟನು. ಶರೀರಾಮನು ಐರಾವರ್ವನ ಾೀರಿದನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಲಕ್ಷಮಣ, ಭರರ್, ರ್ರ್ುರಘಾರೂ ರಾಮನ ೂಿಂದಿಗ

ಐರಾವರ್ವನ ಾೀರಿ ಕುಳಿರ್ರು. ಐರಾವರವು ಶರೀರಾಮನನುಾ ರ್ನಾ ಸ ೂಿಂಡಿಲ್ಲನಲ್ಲಿ ಹರಸರ್ು, ನಮಸಾರಿಸರ್ು.

ಅಿಂತ ಯೆೀ ಜಿಂಬೂಸರ್ಾರಿರ್ು ಪಟ್ಟಣದಲ ಿಲಿ ಕಡ ರ್ಲೂಿ ಸಿಂಚರಿಸ ಅರಮನ ರ್ನುಾ ಸ ೀರಿರ್ು. ಕೌಸಲಾಾ,

ಕ ೈಕ ೀಯ, ಸುಮಿತಾರ ರಾಣಿರ್ರು ಆನಿಂದದಿಿಂದ ದರ್ರಥನ ೂಿಂದಿಗ ಪುರ್ರರ ಶೌರ್ಶ-ಧ್ ೈರ್ಶವನುಾ ಮಚಿಚಕ ೂಿಂಡು

ನಗುತ್ತತದುರು.

ಕಾಲಕ ಾ ರ್ಕಾಿಂತ ರಾಜಪುರ್ರರು ಏಳನ ರ್ ವರ್ಸುಗ ಕಾಲ್ಲಟ್ಟರು. ವಸಷ್ಾರು ದರ್ರಥರಾಜ ರಾಜಪುರ್ರರಿಗ

ಏಳುವರುಷ್ವು ರ್ುರುಹಚಿಚ ಏಳು ತ್ತಿಂಗಳಾಯರ್ು. ಇನುಾ ಉಪನರ್ನ ಸಿಂಸಾಾರವನುಾ ಮಾಡಿ ಗುರುಕುಲದ

ವದಾಾಕ ೀಿಂದರಕ ಾ ಕಳುಹಸಬ ೀಕು ಎಿಂದು ವನಮರರ್ಾಗಿ ನುಡಿದರು. ವಸಷ್ಾರ ವನಮರ ನುಡಿರ್ನುಾ, ಅದರ

ಭಾಷ್ಾವನುಾ ಅಥಶಮಾಡಿಕ ೂಿಂಡ ದರ್ರಥನು- ಗುರುದ ೀವ, ನಿಮಮ ಆದ ೀರ್ದಿಂತ ಉಪನರ್ನ ಸಿಂಸಾಾರವನುಾ

ಮಾಡ ೂೀಣವಿಂತ . ಅಿಂತ ಯೆೀ ದರ್ರಥರಾಜನು ಶರೀರಾಮ, ಲಕ್ಷಮಣ, ಭರರ್, ರ್ರ್ುರಘಾರ ಉಪನರ್ನ

ಸಿಂಸಾಾರವನುಾ ಮಾಡಿದನು. ಅಿಂತ ಯೆ ಅಯೀಧ್ಾಾ ನಗರದ ದರ್ರಥ ಚಕರವತ್ತಶರ್ ಆಡಳಿರ್ಕ ಾ ಒಳಪಟ್ಟ ಎಲಿ

ದ ೀರ್ದ ರಾಜರೂ ದರ್ರಥನಿಗ ಕಪಪ-ಕಾಣಿಕ (ಭೂಕಿಂದಾರ್ವನುಾ) ರ್ಿಂದು ಒಪಿಪಸದರು. ಮುಿಂದಿನ

ವದಾಾಭಾಾಸವು ಗುರುಕುಲದ ವದಾಾಕ ೀಿಂದರಗಳಲ್ಲಿ ವಸಷ್ಾರ ಉಪದ ೀರ್ದಿಂತ ನಡ ರ್ಬ ೀಕ ಿಂದು ದರ್ರಥ ರಾಜನು

ವಸಷಾಾರ್ರಮಕ ಾ ಕಳುಹುತ್ತತದುನು. ಬಾಲಕರು ವಸಷ್ಾ ಗುರುಕುಲದ ವದಾಾಕ ೀಿಂದರಕ ಾ ಹ ೂೀಗಿ ಪಾಠ-ಪರವಚನಗಳನೂಾ

ಮುಗಿಸಕ ೂಿಂಡು ಬರುವಿಂತ ದರ್ರಥನ ವಾವಸ ಾ ಮಾಡಿದುನು. ನಾನಾರ್ರಹದ ಪಾಠ-ಪರವಚನವನುಾ ನಾಲಾರು

ರಾಜಕುಮಾರರು ಕ ೀಳಿ, ಪಾಠ-ಪಠಣ ಮಾಡಿಕ ೂಿಂಡು ಆ ಪಾಠದ ಸಾರಾಿಂರ್ವನಾರಿರ್ು, ಬಾಣ ಬಿಟ್ುಟ, ಕತ್ತತ

ವರಸ ಮಾಡಿ, ಗದಾರ್ುದಧದ ಅಭಾಾಸವನುಾ ಕೂಡ ರಾಜಪುರ್ರರು ಮಾಡುತ್ತತದುರು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಯಾವುದ ೀ

ಅಡ ರ್ಡ ಗಳಿಲಿದ ೀ ಬಾಲಕರ ವದಾಾಭಾಾಸ ಸಾಗುರ್ತಲ ೀ ಬಿಂದಿರ್ು. ಗುರುಪದ ೀರ್ದ ಏಕಪಾಠ, ದಿಾಪಾಠಗಳಿಿಂದ

ಮೊದಲಾಗಿ ಸಕಲ ಶಾಸರ-ಅಸರಗಳ ವಷ್ರ್ದ ಪೂಣಶಜ್ಞಾನವನುಾ ಪಡ ದುಕ ೂಳುಿತ್ತತರುವ ಬುದಿಧಸಿಂಪನಾತ ಯಿಂದ

ಕೂಡಿದ ಅರಸು ಪುರ್ರರನುಾ ಕಿಂಡು ಭಾರದಾಾಜ, ರ್ಾಮದ ೀವ, ವಸಷ್ಾ, ಪರಭಾಕರ ಇನುಾ ಅನ ೀಕ ಪಾಠ-

ಪರವಚನವನುಾ ಮಾಡುವ ಋಷಿಮುನಿಗಳಿಗ ವಸಷ್ಾರಿಗೂ ಬಹಳ ಆನಿಂದರ್ಾಯರ್ು. ಶರೀರಾಮನು ರ್ನಾ

ಸಹ ೂೀದರರು ನನಾಿಂತ ವದಾವನುಾ ಕಲ್ಲರ್ು ಬಹಳ ರ್್ರ ಪರಾಕರಮಿಗಳ ಆಗಬ ೀಕ ಿಂದು ರ್ನಾ ಸಹ ೂೀದರರನುಾ

ಹರಸುತ್ತತದುನು. ರಾಜಪುರ್ರರು ರ್ಮಮ ಹದಿನ ೈದು ವಷ್ಶಗಳಲ್ಲಿ ವವಧ ರ್ಸಾರಸರ ಪಾರಿಂಗರ್ರಾದರು. ವಸಷ್ಾರು

ದರ್ರಥರಾಜನ ಪುರ್ರರನುಾ ಹರಸ ಆಶೀವಶದಿಸದರು. ಶರೀರಾಮ, ಲಕ್ಷಮಣ, ಭರರ್, ರ್ರ್ುರಘಾರಿಗ

ಮಹದಾನಿಂದರ್ಾಯರ್ು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಅಯೀಧ್ ಾರ್ ಅರಮನ ರ್ಲ್ಲಿ ರ್ಮಮ ರ್ಿಂದ -ತಾಯರ್ರಿಗ ಶರಸಾಷಾಟಿಂಗ

ನಮಸಾಾರವನುಾ ಮಾಡಿದರು.

ದರ್ರಥನು ರ್ನಾ ಮೂವರರಸರ್ರಿಗೂ, ರ್ನಾ ನಾಲಾರು ರಾಜಪುರ್ರರಿಗೂ ಅವರವರ ಹ ಸರಿನಲ್ಲಿಯೆ

ಬ ೀರ ಬ ೀರ ಯಾಗಿಯೆೀ ಜಪ, ರ್ಪ, ಹ ೂೀಮಗಳನುಾ ಮಾಡಿಸ, ದಾನ-ಧಮಶ-ಭ ೂೀಜನಾದಿಗಳನುಾ ಮಾಡುತ್ತತದುನು.

ದರ್ರಥನು ಕೌಸಲಾಾ, ಸುಮಿತಾರ, ಕ ೈಕ ೀಯರ್ರಿಗ ಬ ೀರ ಬ ೀರ ಅಿಂರ್ುಃಪುರದಲ್ಲಿಯೆ ಅವರವರ

ಅರಮನ ರ್ಲ್ಲಿಯೆೀ ಅವರವರ ಹ ಸರಿನ ಹ ೂೀಮ, ಜಪ, ರ್ಪ, ಭ ೂೀಜನವು ನಡ ಸುರ್ತಲ ಬಿಂದಿದುನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ

ಈಗಲೂ ಮಾಡುತ್ತತದುನು. ದಾನ, ದಕ್ಷ್ರ್ , ತಾಿಂಬೂಲಾದಿ ವಸುತ ಒಡರ್ ಗಳನುಾ, ಪಿೀತಾಿಂಬರ, ದೂಕುಲ,

ಅರಿರ್ ಗಳನುಾ, ಧನ-ಧ್ಾನಾಾದಿಗಳನುಾ, ಅರಸರ್ರು ಬಾರಹಮಣ ಪತ್ತಾರ್ರಿಗ ಕಿಂಚು, ಹತಾತಳ , ತಾಮರದ

ಹರಿರ್ಾಣಗಳಲ್ಲಿ ಮಾಿಂಗಲಾಾದಿ ಕಾಲಿಂದುಗ , ಉಿಂಗುರಾದಿ, ಹರಿದಾರ ಕುಿಂಕುಮಾದಿ ಮಿಂಗಳಕರರ್ಾದ

ದರವಾಗಳನುಾ, ಸುವಣಶ, ಕದಳಿ, ದಾಳಿಿಂಬ ಫಲಗಳನುಾ ಇಟ್ುಟ ಕ ೂಡಿಸುತ್ತತದುನು. ರ್ನಾ ಮರ್ುತ ಪುರ್ರರಿಗ

ನಡ ಸುವುದನುಾ ರಾಜ ಅಿಂರ್ುಃಪುರದಲ್ಲಿ ಅರಮನ ರ್ಲ್ಲಿಯೆೀ ನಡ ಸುತ್ತತದನ

ು ು. ಯಾರಿಗೂ ಸುಳುಿ, ಮೊೀಸ

ವಿಂಚನ ರ್ನುಾ ಮಾಡುತ್ತತರಲ್ಲಲಿ.

ಅಿಂತ ಯೆೀ ರ್ ೈಕುಿಂಠದರಸ ಸಾಕ್ಾತ ಮಹಾಮಾಯೆ ದರ್ರಥನ ಅಿಂರ್ುಃಪುರಕ ಾ ಬಿಂದಳು. ಐದು ವಷ್ಶದ

ಬಾಲಕಿಯಾಗಿದುಳು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಕರಿಮಣಿರ್ ಮಿಂಗಲಸೂರ್ರವನುಾ ಧರಿಸದುಳು. ಮುಡಿರ್ಲ್ಲಿ ಚೂಡಾರರ್ಾವು

ಝಗಝಗಿಸ ಹ ೂಳ ಹ ೂಳ ದು ಮಿನುಗುತ್ತತರ್ುತ. ಪಿೀತಾಿಂಬರದ ಲಿಂಗದಾವಣಿರ್ನುಾ ತ ೂಟಿಟದುಳು. ಉರ್ತರಿರ್ವನುಾ

ಹ ೂದ ದುಕ ೂಿಂಡಿದುಳು. ಕಾಲಲ್ಲಿ ಬ ರಳುಿಂಗುರ ಗ ಜ ೆ ಮಿನ್‌ಪಿಲ್ಲಿ, ಬಾಹುಗಳಲ್ಲಿ ತ ೂೀಳಸುರ್ುತ ಜಡ , ಬಿಂಗಾರ ನ ತ್ತತ

ಶಿಂಗಾರ, ಮೂಗಿನಲ್ಲಿ ನರ್ುತ, ಕ ೂರಳಲ್ಲಿ ಮಾಿಂಗಲಾ, ನಾನಾ ರ್ರಹದ ರರ್ಾಹಾರಗಳು, ನಾನಾ ವಣಶದಲ್ಲಿ ಹ ೂಳ

ಹ ೂಳ ದು ಮಿನುಗುತ್ತತದುವು. ಕರದಲ್ಲಿ ಕಡಗ ಕಿಂಕಣಗಳು ಹ ೂಳ ದು ಮಿರಮಿರನ ಮಿನುಗುತ್ತತದುವು. ಸುವಣಶ

ವಣಶದ ಬಾಲ ರ್ು ಲ ೂೀಕ ೂೀರ್ತರ ಸೌಿಂದರ್ಶವನುಾ ಪಡ ದ ಬಾಲಕಿಯೀವಶಳು ಬಿಂದು ಶರೀರಾಮನನುಾ
ಕಿಂಡಳು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಅವನ ಜ ೂತ ರ್ಲ್ಲಿಯೆೀ ಆಟ್ರ್ಾಡುತಾತ, ಪಗಡ ಯಾಡುತಾತ, ಮಾರ್ನಾಡುತಾತ, ಪಾಠ-

ಪರವಚನದ ಅನುಭವ ಹ ೀಗಾಯತ ಿಂದು, ಗುರು ಸಾವಶಭೌಮರು, ರ್ಿಂದ ತಾಯರ್ರು ಹ ೀಗಿರುವರ ಿಂದು

ಶರೀರಾಮನಲ್ಲಿ ಕ ೀಳಿದಳು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಶರೀರಾಮನು ಅವಳನುಾ ಅರಿರ್ು ಮಹಾಮಾಯೆ, ನಿೀನು ಮಿರ್ಥಲ ರ್ಲ್ಲಿ

ಬ ೀಗನ ಕಾಣಿಸಕ ೂೀ. ಜನಕ ಪುತ್ತರಯಾಗಿ ನನಾನ ಾೀ ವರಿಸುರ್ ರ್ಿಂತ ಎಿಂದು ನುಡಿದಿದುನುಾ ವಸಷ್ಾರೂ

ಕ ೀಳಿಸಕ ೂಿಂಡರು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ದಿವಾದೃಷಿಟರ್ಲ್ಲಿ ಬಾಲ್ಲಕ ರ್ನುಾ ನ ೂೀಡಿ, ಮಹಾಮಾಯೆ, ಮಹಾಲಕ್ಷ್ಮೀ, ತಾಯೆೀ

ಮಹಾಮಾತ ಎಿಂದು ನಮಸಾಾರವನುಾ ಮಾಡಿದರು. ಅಿಂತ ಯೆೀ-ದರ್ರಥ, ಬಾಲ್ಲಕ ರ್ನುಾ ನ ೂೀಡು ಎಿಂದು

ದರ್ರಥನಲ್ಲಿ ನುಡಿದರು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ದರ್ರಥನು ಈ ಸೌಿಂದರ್ಶದ ರಾಶರ್ ಬಾಲ್ಲಕ ರ್ು ಯಾರು?

ಹರಸತ್ತಯೀ ಶಾರದ ಯೀ ವಷ್ುುಪತ್ತಾಯೆೀ ಇರುವಳು ಎಿಂದು ನುಡಿದನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ನಮಸಾಾರವನುಾ

ಮಾಡಿದನು. ಕೌಸಲ ಾ, ಸುಮಿತ ರ, ಕ ೈಕ ೀಯರ್ರ ಲಿರೂ ರ್ ೈಕುಿಂಠದರಸಗ ಬಾಗಿನವನುಾ ಬಿಂಗಾರದ

ಹರಿರ್ಾಣದಲ್ಲಿಟ್ುಟ, ಅವಳಿಗ ಮಡಿಲು ರ್ುಿಂಬಿ, ಬಾಗಿನವನುಾ ಕ ೂಟ್ಟರು. ಸಾೀಕರಿಸದ ಮಾಯೆರ್ು ಶರೀರಾಮನಿಗ

ಅವನು ರ್ ೈಕುಿಂಟ್ದಿಿಂದಲ ೀ ಒರ್ಾಬ ೀಕಾಗಿದು ಬಿಲುಿ-ಬಾಣಗಳನೂಾ ಕ ೂಟ್ಟಳು. ಮಾರ್ಜಾಲದ

ರಾಕ್ಷಸರನುಾ ಶರೀರಾಮನು ಈ ದಿವಾರ್ಾದ ಅಸರಗಳಿಿಂದ ಸಿಂಹಾರ ಮಾಡಬ ೀಕು. ರ್ ೈಕುಿಂಠದ ೂಡ ರ್ ಶರೀಹರಿರ್

ಅಸರವದು. ಶರೀರಾಮನ ಮುಡಿಗ ರ್ನುಾ ಒಿಂದ ೂಿಂದ ಅಸರವು ಬಿಂದು ಸ ೀರಿಕ ೂಿಂಡು ಅಕ್ಷರ್ ಮುಡಿಗ ಯಾಯರ್ು.

ಅಿಂತ ಯೆೀ ಶರೀರಾಮನು ರ್ನಾರಸರ್ನುಾ ಗುರುತ್ತಸ ಮಿರ್ಥಲ ರ್ನುಾ ಸ ೀರು ಎಿಂದು ನುಡಿದನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ

ಅದೃರ್ಾರ್ಾದಳು. ಅವಳ ಚ ಲುವು ಎಲಿರ ಹೃದಯಾಿಂರ್ರಾಳದಲ್ಲಿ ಕುಳಿರ್ು, ವಸಷ್ಾರ ನ ೂೀಡಿ, ಇವಳು

ಹರಿಸತ್ತಯೆೀ ಇರುವಳ ಿಂದು ನುಡಿದರು. ಇವಳು ಶರೀರಾಮನನುಾ ನ ೂೀಡಲು ಬಿಂದು ಪರಕಟ್ರ್ಾಗಿದುಳ ಿಂದು

ವಸಷ್ಾರು ರ್ಾಮದ ೀವರಿಗೂ, ದರ್ರಥನಿಗೂ ಹ ೀಳಿದರು.

ಶರೀರಾಮನ ತಾಯರ್ರ ಲಿರೂ ಇವಳು ಅದೃರ್ಾರ್ಾದಳು, ಅವಳು ಹರಿಸತ್ತಯೆೀ ಇರುವಳು ಎಿಂದು

ರ್ಾಮದ ೀವರನೂಾ, ವಸಷ್ಾ, ದರ್ರಥರನೂಾ ನ ೂೀಡಿ ಹ ೀಳಿದರು. ಎಲಿರೂ ಒಪಿಪ ಆನಿಂದಿಸದರು. ಕ ೈಕ ೀಯ ರ್ನಾ

ಹರಿರ್ ಪುರ್ರನು ಶರೀಮನಾಾರಾರ್ಣನ ೀ ಇರುವನು ಎಿಂದು ಹೃದರ್ಿಂರ್ರಾಳದಲ್ಲಿಯೆೀ ತ್ತಳಿದು,

ಪುರ್ರರ ಲಿರಲ್ಲಿರ್ೂ ಮೊೀಸ ವಿಂಚನ ರ್ನುಾ ಮಾಡುತ್ತತರಲ್ಲಲಿ. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಸುಮಿರ್ರಳು ಶರೀರಾಮ-ಲಕ್ಷಮಣರಿಬಬರೂ

ರ್ನಾ ಪುರ್ರರ ಿಂಬ ಭಾವನ ಹೃದಯಾಿಂರ್ರಾಳದಲ್ಲಿ ಹುಟಿಟಕ ೂಿಂಡಿರ್ುತ. ನನಾ ಪುರ್ರರು ನಾಲಾರ ಿಂದ ೀ ತ್ತಳಿದಿದುಳು.

ಯಾರಲ್ಲಿರ್ೂ ಮೊೀಸ, ವಿಂಚನ ರ್ನುಾ ಮಾಡುತ್ತತರಲ್ಲಲಿ. ಕೌಸಲಾಾದ ೀವರ್ು ನನಗ ನಾಲಾರು

ಪುರ್ರರು, ಶರೀರಾಮನನುಾ ಅಿಂತ ಯೆ ಮೂವರು ಪುರ್ರರನೂಾ ನಾನ ಹಡ ದಷ್ುಟ ಸಿಂರ್ಸವು, ನನಗ ನಾಲಾರು
ಪುರ್ರರ ಿಂದ ೀ ತ್ತಳಿದುಕ ೂಿಂಡು, ಅಿಂತ ಯೆೀ ಹೃದಯಾಿಂರ್ರಾಳದಲ್ಲಿ ಎಲಿ ಪುರ್ರರನುಾ ನಾನ ಹಡ ದಿಂತ ಪಿರೀತ್ತ,

ರ್ಾರ್ುಲಾವನುಾ ಇಟ್ುಟಕ ೂಿಂಡಿದುಳು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಯಾರಲ್ಲಿರ್ೂ ಮೊೀಸ, ವಿಂಚನ ರ್ನುಾ ಮಾಡುತ್ತತರಲ್ಲಲಿ. ಆದರ

ಕೌಸಲ ಾಗ ತಾನ ೀ ಪಟ್ಟದರಾಣಿ ಎಿಂಬ, ತಾನ ೀ ಸೌಿಂದರ್ಶವತ್ತ ಎಿಂಬ ಅಹಿಂಭಾವವರ್ುತ. ಕ ೈಕ ೀಯ ರಾಣಿಗ

ಪಾರರ್-ಪರಬುದಧಳು, ಸೌಿಂದರ್ಶದ ಖನಿರ್ು ಅಿಂರ್ಲ ೀ ರ್ನಾನುಾ ದರ್ರಥನು ರ್ನಾ ಪಿರೀತ್ತಗ ಹ ಚಿಚನ ಭಾವವನ ಾ

ತ ೂೀರಿಸುತ್ತತದಾುನ . ಅಿಂತ ಯೆೀ ಬಿಲುಿ ವದಾಾ ಪರವೀರ್ ಎಿಂಬ ಅಹಿಂಭಾವರ್ ರ್ಲ ದ ೂೀರಿರ್ುತ. ದರ್ರಥನ ಪಿರೀತ್ತರ್

ರ್ುವರಾಣಿ ಎಿಂದು ಅಹಿಂಭಾವದ ಉರ್ಾಟ್ವರ್ುತ. ಅಿಂತ ಯೆೀ ದುರಹಿಂಕಾರವರ್ುತ. ಆದರೂ ದರ್ರಥನು

ವೃದಧನ ಿಂಬ ಬ ೀಸರವು ಹೃದಯಾಿಂರ್ರಾಳದಲ್ಲಿ ರ್ಾಸರ್ಾಗಿರ್ುತ. ಅದು ಅವಳನುಾ ಬಿಡುತ್ತತರಲ್ಲಲಿ. ಅಿಂತ ಯೆೀ

ಕ ರಳಿನಿಲುಿವ ಸಾಭಾವವು ಅವಳ ದುರಹಿಂಕಾರದ ಪರತ್ತೀಕರ್ ೀ ಆಗಿರ್ುತ. ಸುಮಿತಾರದ ೀವಗ ರ್ನಾ ದ ೂರ ರ್ು ರ್ನಾ

ಪಟ್ಟದರಸ ಕೌಸಲ ಾ ಕಿರಿರ್ ರಾಣಿ ಕ ೈಕ ೀಯರ್ರಲ್ಲಿ ಹ ಚಿಚನ ಪಿರೀತ್ತ ರ್ಾರ್ುಲಾದಿಿಂದಲ ೀ ವಾವಹರಿಸುತ್ತತದಾುನ . ನನಾ

ಸವತ್ತರ್ರಲ್ಲಿ ನನಾ ದ ೂರ ಗ ಪಿರೀತ್ತ ರ್ಾರ್ುಲಾವು, ನಾನ ೀ ಮಧಾದವಳಾಗಿರುವುದರಿಿಂದ ಪಿರೀತ್ತ, ರ್ಾರ್ುಲಾಕ ಾ

ಅವಕಾರ್ರ್ ೀ ಇರುವುದಿಲಿರ್ ಿಂದು ತ್ತಳಿದು, ತಾನು ಔದಾಸೀನಾದವಳು ಎಿಂದು ತ್ತಳಿದು, ಕಿರಿರ್ ರಾಣಿಗ ಸ ೂಗಸು

ಸೌಿಂದರ್ಶವು ನನಾ ದ ೂರ ರ್ನುಾ ಆಕಷಿಶಸದ . ಅಿಂತ ಯೆೀ ಕ ೈಕ ೀಯ ಜ ೂತ ರ್ಲ್ಲಿಯೆೀ ಮಹಾರಾಜರ

ಔದಾರ್ಶ, ಪಿರೀತ್ತ, ರ್ಾರ್ುಲಾವು. ಅವಳಲ್ಲಿ ರ್ವಾನವದ , ಸೌಿಂದರ್ಶವದ ಎಿಂದು ಅವಳ ಮಹಾರಾಜರ ಮಚಿಚನ

ರಾಣಿರ್ು. ನಾನಾದರೂ ಮಹಾರಾಜ ದರ್ರಥನಿಗ ಅಷ ಟೀನೂ ಮಚುಚಕ ಇಲಿ. ನಾನಾದರೂ ಅತ್ತರ್ಥ-ಅಭಾಾಗರ್ರ

ಸತಾಾರ, ವರರ್, ಕಥ ಗಳ ಪೂಜ , ರ್ಪಸುು, ಧ್ಾಾನರ್ ಿಂದು ಸಮರ್ವೂ ನನಗಿಲಿ. ಈಗಲಾದರೂ ರಾಜಪುರ್ರರ

ಸಾಾನ, ಊಟ್, ರ್ೃಿಂಗರಿಸುವುದು, ಉಡುಗ -ತ ೂಡುಗ ಗಳನುಾ ಒಪಪ-ಓರಣರ್ಾಗಿಡುವುದು, ಅವರ ಪಾಠ-

ಪರವಚನಗಳನುಾ ವೀಕ್ಷ್ಸುವುದು, ಅಿಂತ ಯೆೀ ರಾಜಪುರ್ರರನುಾ ವೀಕ್ಷ್ಸುತ್ತತರುವುದರಿಿಂದ ಎಲಿರೂ ನಿಮಶಲರಾಗಿದಾುರ .

ಅಿಂತ ಯೆೀ ರಾಜಪುರ್ರರು ರಾಮ-ಲಕ್ಷಮಣ, ಭರರ್-ರ್ರ್ುರಘಾರಿಗೂ ತಾಯರ್ರಲ್ಲಿ ಭ ೀದವಲಿ. ಎಲಿರೂ ನಮಮ

ತಾಯರ್ರ ಿಂದ ತ್ತಳಿದಿದುರು. ಎಲಿರೂ ನಮಮ ತಾಯರ್ರ ಿಂದ ೀ ಹ ೂಿಂದಿಕ ೂಿಂಡಿದುರು.

ರಾಮ-ಲಕ್ಷಮಣರ ೂಿಂದಾಗಿದುು ಒಬಬರನ ೂಾಬಬರೂ ಅಗಲುತ್ತತರಲ್ಲಲಿ. ಭರರ್-ರ್ರ್ುರಘಾರ ೂಿಂದಾಗಿದುು, ಒಬಬರನ ೂಾಬಬರೂ

ಅಗಲುತ್ತತರಲ್ಲಲಿ. ಲಕ್ಷಮಣನಿಗ ರಾಮನಲ್ಲಿ ಗೌರವರ್ಾದರ ಅಭಿಮಾನವು, ರ್ರ್ುರಘಾನಿಗ ಭರರ್ನ ಿಂದರ ಗೌರವ,

ಆದರ, ಅಭಿಮಾನಗಳು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಪುರ್ರರ ಲಿರೂ ಆದರ, ಗೌರವ, ಅಭಿಮಾನಗಳನುಾ ಒಬಬರ ಮೀಲ ೂಬಬರೂ

ಪಿರೀತ್ತರ್ನೂಾ ಅಿಂಕುರಿಸದುರು. ಎಲಿರಿಗೂ ಶರೀರಾಮನ ೀ ಅಚುಚಮಚಿಚನ ಸಹ ೂೀದರನು. ಶರೀರಾಮನಿಗ ಲಕ್ಷಮಣನು

ರ್ನಾನ ಾ ಅಿಂಟಿಕ ೂಿಂಡ ಇರಬ ೀಕು. ಲಕ್ಷಮಣನು ಶರೀರಾಮನಿಗ ೀ ತಾಗುರ್ತಲ ೀ ಇರಬ ೀಕು. ಅಿಂತ ಯೆ ಭರರ್-
ರ್ರ್ುರಘಾರೂ ಶರೀರಾಮನಲ್ಲಿಯೆೀ ಪಿರೀತ್ತ-ರ್ಾರ್ುಲಾ ಗೌರರ್ಾದರಗಳನ ಾ ಇಟ್ುಟಕ ೂಿಂಡಿದುರು. ಯಾರಲ್ಲಿರ್ೂ ಯಾವ

ಸಣುರ್ನವೂ ಕಿಂಡುಬರುತ್ತತರಲ್ಲಲಿ. ಯಾವ ಸಿಂಕುಚಿರ್ ಮನ ೂೀಭಾವನ ಗಳೂ ಇರಲ್ಲಲಿ. ರಾಜಪುರ್ರರ ಈ ಎಲಿ

ಒಡಿಂಬಡಿಕ ರ್ನುಾ ಪರಜ ಗಳ ಲಿರೂ ಬಹಳ ಮಚಿಚಕ ೂಿಂಡಿದುರು. ಆಹಾ! ನಮಮ ದ ೂರ ರ್ ಪುರ್ರರ ಲಿರೂ ಬಹಳ

ಸದುಿಣವಿಂರ್ರು. ಅವರ ಬಾಲಾದಿಿಂದಲ ಹ ೂಿಂದಾಣಿಕ ರ್ು ಬ ಳ ದು ಬರುತ್ತತದ . ಯಾರಲ್ಲಿರ್ೂ ಭಿನಾತ ಗಳಿಲಿ.

ಸಾಕ ೀರ್ ಪರಜ ಗಳ ಲಿರೂ ರಾಜಪುರ್ರರ ಕುರಿರ್ ಹ ೂಿಂದಾಣಿಕ ರ್ನುಾ ನ ೂೀಡಿ ಅಭಿಮಾನ ಹ ೂಿಂದಿದುರು. ಅಿಂತ ಯೆ

ಅತಾಾನಿಂದ ಪಡುತ್ತತದುರು. ಶಾಿಂರ್ ಮುಖ ಮುದ ರರ್ುಳಿವನೂ, ಪರಸನಾಚಿರ್ತದವನೂ, ಘನ-ಗಾಿಂಭಿೀರ್ಶದವನೂ

ಆದ ಶರೀರಾಮನು ರ್ನಾ ಸಾಭಾವ ಸಹಜರ್ಾದ ನಗುಮೊಗದಿಿಂದಲೂ, ಹರ್ಮಿರ್ರ್ಾದ ಮಾರ್ುಗಳಿಿಂದಲೂ,

ಸುಕುಮಾರ್ಶದ ತ ೀಜಸಾನಿಿಂದಲೂ ಸಾಕ ೀರ್ ಪರಜ ಗಳಿಗ ಶರೀರಾಮನ ಿಂದರ ಪಿರೀತ್ತ, ಆದರ, ಗೌರವಗಳು

ದಿನನಿರ್ಾದಲೂಿ ಬ ಳಿಬ ಳಗ ಿ ಎದುು ಸಾಾನ ಮಾಡಿ ದ ೀವರಿಗೂ, ಸೂರ್ಶನಿಗೂ ಅಘಾಶವನುಾ ಕ ೂಟ್ುಟ ನಮಸಾಾರ

ಮಾಡಿ, ಅಿಂತ ಯೆೀ ಅರಮನ ಗ ಬಿಂದು ಶರೀರಾಮನನುಾ ಶರೀರಾಮ ಎಿಂದು ಕರ ದು ಕಣುಣಿಯೆೀ ನ ೂೀಡಿದರ

ಮನಸುನಲ್ಲಿ ಮನ ೂೀಲಾಿಸ ಉತ ತೀಜನದಿಿಂದ ಮನಸುಗ ಒಪುಪವಿಂತ ಅವರ ಲಿರೂ ಇಷ್ಟಪಟ್ಟಿಂತ ಕ ಲಸ-

ಕಾರ್ಶಗಳು ಪೂಣಶಗ ೂಿಂಡು, ಸುಲಭರ್ಾಗಿ ಪೂಣಶರ್ಾಗಿ ನಿರಾಡಿಂಬರರ್ಾಗುತಾತ ಇರುವುದರಿಿಂದ

ರಾಮಧ್ಾಾನವು, ರಾಮನ ದರುರ್ನವು ಬಹಳ ಶ ರೀಷ್ಾಕರರ್ಾದುದ ಿಂದು ತ್ತಳಿದು ದಿನ ದಿನದಲ್ಲಿರ್ೂ ರಾಮತಾರಕ

ಮಿಂರ್ರವನುಾ ಪಠಿಸುತಾತ, ಶರೀರಾಮನ ದರುರ್ನವನುಾ ಪರಜ ಗಳ ಲಿರೂ ಮಾಡುತ್ತತದುರು. ಅಜಾನುಬಾಹು,

ತ ೀಜ ೂೀಪುಿಂಜನಾದ ಶರೀರಾಮ ದರ್ಶನ ಮಾರ್ರದಿಿಂದಲ ೀ ನಿರ್ಾಕಷ್ಟಗಳ ಪರಿಹಾರರ್ಾಗಿ ಚಿಿಂತ ಯೆಲಿವೂ

ಪರಿಹಾರರ್ಾಗುತ್ತತರ್ುತ. ಕಾಿಂಚನಾದಿ ಲಾಭವು ಸಿಂಪದಭರಿರ್ರ್ಾಗುತ್ತತರ್ುತ. ಸಾಕ ೀರ್ ಪರಜ ಗಳ ಲಿರಿಗೂ ಶರೀರಾಮನಲ್ಲಿ

ಅನುರಾಗ ಅಿಂಕುರಿಸ ಭಕಿತ-ಭಾವಗಳು ಹೃದಯಾಿಂರ್ರಾಳದಲ್ಲಿ ನ ಲ ಸರ್ುತ. ಎಲಿರ ಬಾಯರ್ಲೂಿ ರಾಮ ನಾಮವು

ಅನುರಾಗಪೂಣಶರ್ಾಗಿ ಹರಿರ್ುತ್ತತರ್ುತ. ಮನ ಮನ ಗಳಲ್ಲಿ ‘ಶರೀರಾಮಚಿಂದರ’ ಎಿಂದು ಹಾಡಿ ಹ ೂಗಳುತ್ತತದುರು.

‘ಕೌಸಲಾಾ ಸುಪರಜಾ ರಾಮ’ ಎಿಂದು ರಾಮನ ೀ ದ ೀವರ ಿಂದು ಸಾರಿ ಸಾರಿ ಹ ೀಳುತ್ತತದುರು. ದರ್ರಥ

ಸಾವಶಭೌಮನ ಪುರ್ರ ಶರೀರಾಮನು ರ್ಮಮ ಬಿಂಧುವು ಎಿಂದು ಸಾಕ ೀರ್ ಪರಜ ಗಳ ಲಿರೂ ತ್ತಳಿದಿದುರು.

ಇದ ಲಿವನುಾ ಗೂಢಾಚಾರರಿಿಂದ ತ್ತಳಿದ ದರ್ರಥ ಮಹಾರಾಜನು ಅಯೀಧ್ ಾರ್ಲ್ಲಿ ಇದುರೂ ಸಾಗಶಸುಖವನುಾ

ಕಾಣುತ್ತತದುನು. ನಾಗರಿಕರ ಉರ್ಾಚದಿಿಂದಲೂ ದರ್ರಥ ಮಹಾರಾಜನು ರ್ನಾ ಕಿವರ್ಲೂಿ ಕ ೀಳಿದುನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ

ಸಿಂತ ೂೀಷ್ಭರಿರ್ನಾಗಿದುನು. ಶರೀರಾಮನ ಮಾತ ಗ ಸದಾ ಆನಿಂದಭಾಷ್ಪರ್ ೀ ಸುರಿರ್ುತ್ತತರ್ುತ. ಅಿಂತ ಯೆೀ

ಅಯೀಧ್ ಾರ್ ನಾಗರಿಕರೂ ನಿರ್ಾ ಆನಿಂದಭರಿರ್ರಾದರು.

ಸೀತಾದರ್ಶನ ಎಿಂಟ್ನ ೀ ಅಧ್ಾಾರ್ ಸಿಂಪೂಣಶಿಂ
 ಸೀತಾದರ್ಶನ ಒಿಂಭರ್ತನ ೀ ಅಧ್ಾಾರ್

ಪವರ್ರರ್ಾದ ವಶಾಾಮಿರ್ರರ ಆರ್ರಮವು ರ್ಪ್ೀಮಹಮಯಿಂದಲ ೀ ಮಹಾಸಾಧನ ರ್ನುಾಗ ೈರ್ುತಾತ

ಲ ೂೀಕಕಲಾಾರ್ಾಥಶರ್ಾಗಿ ರ್ಜ್ಞ, ರ್ಪ, ಅನುಷಾಾನ ನಡ ರ್ುರ್ತಲ ಬಿಂದಿರ್ುತ. ವಸಷ್ಾರಿಗೂ-ವಶಾಾಮಿರ್ರ

ಮಹಷಿಶಗೂ ರ್ ೈರವು ಬಹಳ ವಷ್ಶಗಳ ಹಿಂದ ರ್ಲ ದ ೂೀರಿರ್ುತ. ಅಿಂತ ಯೆ ವಶಾಾಮಿರ್ರ ಋಷಿಗಳಿಗ ವಸಷ್ಾರ

ಮೀಲ ಹೃದಯಾಿಂರ್ರಾಳದಲ್ಲಿ ಅಿಂಕುರಿಸ ದ ಾೀಷ್ದ ಕಿಚಚನ ಾೀ ಹ ೂತ್ತತಸದುರು. ಆದರೂ ವಸಷ್ಾರಿಗ ದ ಾೀಷ್ದ

ಭಾವನ ರ್ು ಇರಲ್ಲಲಿ. ರ್ ೈದಿಕ ರ್ಾಙ್ಮರ್ದ ಮಿಂರ್ರದೃಷಾಟರರಾದ ಋಷಿಪುಿಂಗವರಲ್ಲಿ ವಸಷ್ಾರು ಪರಖಾಾತ್ತರ್ನುಾ

ಪಡ ದಿದುರು. ಎಿಂಟ್ನೂರಾ ನಲವತ ತಿಂಟ್ು (೮೪೮) ಮಿಂರ್ರಗಳನುಾ ಕಿಂಡುಹಡಿದ ಮಹಷಿಶ ವಸಷ್ಾರು

ಮಹಾಯೀಗಿರ್ೂ, ದಿವಾಜ್ಞಾನಿರ್ೂ. ರ್ ೈದಿಕ ಪರಪಿಂಚದಲ್ಲಿ ಅಿಂಥವರು ಯಾರೂ ಇರಲ್ಲಲಿ.

ಅತ್ತರ, ಮರಿೀಚಿ, ಅಿಂಗಿೀರಸ, ಪುಲಸಾ, ಪುಲಹ, ಕೃರ್ು, ಭೃಗು, ದಕ್ಷ, ನಾರದ ಮುಿಂತಾದ ದ ೀವಷಿಶ ಋಷಿ

ಪರಜಾಪತ್ತಗಳಿಂತ ವಸಷ್ಾರು ಬರಹಮದ ೀವರ ಮಾನಸ ಪುರ್ರರಾಗಿರುವರು. ಸಾಾರ್ಿಂಭುವ ಮನಾಿಂರ್ರದಲ್ಲಿ

ಬರಹಮದ ೀವರ ಪಾರಣರ್ಾರ್ುವನಿಿಂದಲ ೀ ವಸಷ್ಾರು ಜನಿಮಸದರು. ವಸಷ್ಾರು ರ್ ೀದ-ರ್ ೀದಾಿಂರ್ದಲ್ಲಿ

ಪೂಣಶಪರಭುರ್ಾವನುಾ ಪಡ ದವರು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ರಾಜಕಾರಣದಲ್ಲಿರ್ೂ ನಿಷಾುರ್ರು. ಲ ೂೀಕಕಲಾಾರ್ಾಕಾಿಂಕ್ಷ್ಗಳು.

ಲ ೂೀಕ ೂೀದಾಧರಕಾಾಗಿಯೆೀ ರ್ಪಸುು ಮಾಡುತ್ತತದುರು. ಶರೀಹರಿಯೆೀ ರಾಮಾವತಾರಕ ಾ ಮನುಕುಲದಲ್ಲಿ ಹುಟಿಟ ಬರುವ

ಹಿಂದಿನ ವಿಂರ್ಜರ ರಾಜಪುರ ೂೀಹರ್ರು-ಕುಲಗುರುಗಳ ೀ ವಸಷ್ಾರಾಗಿದುರು. ಅಿಂತ ಯೆ ರಾಮನ ಪಿರ್ೃದ ೀವತ ಗಳು
ಪೃರ್ಥಿರ್ಲ್ಲಿ ಜೀವಿಂರ್ರ್ಾಗಿ ಜೀವಸುರ್ಾಗ ಅವರಿಿಂದ ಅನ ೀಕ ಲ ೂೀಕ ೂೀಪಕಾರರ್ಾದ ಕಾರ್ಶಗಳನೂಾ

ಮಾಡಿಸದುರು. ಸಗರನ ಪುರ್ರರ ಲಿ ಕಪಿಲಮುನಿಶಾಪದಿಿಂದ ಹರ್ರಾದಾಗ ಭಗಿೀರಥನಿಗ ರ್ಪಸುು ಮಾಡಲ್ಲಕ ಾ

ಹ ೀಳಿದರು. ಅವನ ಸಾಧನ ರ್ನುಾ ಉಪಯೀಗಿಸ ಅವನಿಿಂದಲ ೀ ಭಾಗಿೀರರ್ಥರ್ನುಾ ಪಾತಾಳಕಿಾಳಿಸದರು.

ದಿಲ್ಲೀಪನಿಗ ಸಿಂತಾನವಲಿರ್ ಿಂದೂ ನಿಂದಿನಿರ್ನೂಾ ಸ ೀವಸ ಿಂದು ಸ ೀರ್ ಮಾಡಲ್ಲಕ ಾ ಹ ೀಳಿದರು. ನಿಂದಿನಿರ್

ಸ ೀರ್ ಗ ಹಚಿಚ ಅದರಿಿಂದ ದಿಲ್ಲೀಪನಿಗ ರಘುರಾಜನು ಹುಟ್ುಟವಿಂತ ಮಾಡಿದುರು.

ವಸಷ್ಾ ಮಹಷಿಶಗಳು ದಿೀನದಲ್ಲರ್ರ ದುುಃಖಿಗಳ ಕ ೈರ್ಾರಿಗಳ ೀ ಆಗಿದುರು. ಆ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ರ್ರ್ುುವನ ರಾಜರಾದ

ಭರರ್ರು ರ್ುದಧದಲ್ಲಿ ಸ ೂೀರ್ು ಅವಮಾನಿರ್ರಾಗಿದುರು. ಅವರ ಪರಜ ಗಳ ಲಿರೂ ರ್ರ್ುರ ರಾಜರ ಆಕರಮಣದಿಿಂದ

ಕಿಂಗಾಲಾಗಿದುರು. ಆ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಭರರ್ರ ಪರಜ ಗಳನುಾ ರಕ್ಷ್ಸುವವರು ಯಾರೂ ಇರಲ್ಲಲಿ. ದ ೀರ್ದ ಇದರ ಈ

ದುರವಸ ಾ, ದ ೈನಾ, ದಾರಿದರಯವನುಾ ಕಿಂಡು ವಸಷ್ಾರ ಅಿಂರ್ುಃಕರಣವು ಕಲ್ಲಕರಗಿರ್ು. ಕೂಡಲ ೀ ಅವರು ಪರಜ ಗಳ ಲಿರ

ಹರ್ಕಾಾಗಿ ರ್ಮಮ ಅರಣಾಕ ಆರ್ರಮವನುಾ ತ ೂರ ದು ರಾಜಕಿೀರ್ ರಿಂಗಕ ಾ ಇಳಿದರು. ರ್ರ್ುುರಾಜನಿಗ ಎಲಿ

ವಧದಲೂಿ ಸಹಾರ್ಕಾಾಗಿ ರಾಷ್ರ ಸಾರ್ಿಂ ಸ ೀವಕ ಸಿಂಘವನುಾ ಮಾಡಿ ಅವರಿಗ ವಸಾಹರ್ು ಮಾಡಿಕ ೂಿಂಡು
ರಾಷ್ರ ಸಾರ್ಿಂ ಸ ೀವಕ ಸಿಂಘದವರು ಸಭ ರ್ನುಾ ಕರ ದು ಎಲಿರೂ ಸಭ ಸ ೀರಿ ರ್ರ್ುುರಾಜರಿಗ
ಸಿಂಪದಭರಿರ್ರ್ಾಗಿರ್ೂ ವಸಾತರರ್ಾಗಿರ್ೂ ಇರುವ ವಸಾತರರ್ಾದ ಸಿಂಪದಭರಿರ್ ರಾಜಾವನುಾ ಕ ೂಡಿಸ
ರಾಷ್ರಸಾರ್ಿಂ ಸ ೀವಕ ಸಿಂಘದವರು ಭರರ್ರ ಸಮುಖದಲ್ಲಿ ಪರಜಾಜನರ ದುರವಸ ಾಗಾಗಿ ವಸಹರ್ುರ್ಾಗಿ

ಪರತ್ತಪಾದಿಸ ರ್ರ್ುು ರಾಷ್ರದಲ್ಲಿಯೆೀ ಸುಖ ಸಿಂಪದ ಸೌಕರ್ಶ ಆ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಕ ೂಡಿಸದುರು.

ರ್ ೈದಿಕ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ವಸಷ್ಾ ರಾಜಷಿಶರ್ ಮುರ್ುದಿುಗಿರಿಗ ದಾರ್ಶನಿಕರ್ಾದ ಇನ ೂಾಿಂದು ಘಟ್ನ ಎಿಂದರ ಪಿಂಜಾಬದ

ರಾವ ನದಿರ್ ದಿಂಡ ರ್ ಮೀಲ ನಡ ದ ಕಾರಿಂತ್ತ. ಮಹಷಿಶ ವಶಾಾಮಿರ್ರರ ಶಷ್ಾನಾದ ಸುದಾಸ ಮಹಾರಾಜನು

ವಶಾಾಮಿರ್ರರ ನ ೀರ್ೃರ್ಾದಲ್ಲಿಯೆೀ ಬಹಳ ವಜೃಿಂಭರ್ ಯಿಂದ ಅರ್ಾಮೀಧಯಾಗವನುಾ ಮಾಡಿದನು. ಅರ್ಾಮೀಧ

ಕುದುರ ರ್ನುಾ ಬಿಟ್ುಟ ಅದರ ರಕ್ಷರ್ ರ್ ನ ಪದಿಿಂದ ದ ೀರ್ದ ರ್ುಿಂಬಾ ರ್ಮಮದಾದ ಜ ೈರ್ರಯಾತ ರರ್ನುಾ

ಮಾಡತ ೂಡಗಿದರು. ಪರಾಕರಮಿಗಳಾದ ಸುದಾಸ ಮಹಾರಾಜರು ದ ೀರ್-ವದ ೀರ್ಗಳ ರಾಜ ಮಹಾರಾಜರನ ಾಲಿ
ಸ ೂೀಲ್ಲಸ ರ್ಮಮ ಅರ್ಾಮೀಧ ಕುದುರ ರ್ನುಾ ಭೂಮಿಂಡಲದ ರ್ುಿಂಬಾ ಮರ ಸಕ ೂಿಂಡು ಸುರಕ್ಷ್ರ್ರ್ಾಗಿ

ಮರಳಿಬಿಂದರು. ರ್ಜ್ಞವು ಕೂಡ ಸಾಿಂಗರ್ಾಗಿ, ನಿವಶಘಾರ್ಾಗಿ ನ ರರ್ ೀರಿರ್ು. ಆದರ ಈ ಘಟ್ನ ಯಿಂದ ಸುದಾಸ

ಮಹಾರಾಜರ ಮೀಲ ಯೆೀ ಇಡಿೀ ಜಗತ್ತತನ ಎಲಿ ರಾಜರಿಗೂ ಅಸೂಯೆರ್ ಉರಿರ್ು ಹ ೂತ್ತತಕ ೂಿಂಡಿರ್ು. ಎಲಿ

ರಾಜರ ಹೃದರ್ದಲ್ಲಿ ಪರತ್ತಕಾರದ ಭಾವವು, ಪರತ್ತಕಾರ ಮಾಡಲ ೀಬ ೀಕ ಿಂಬ ಭಾವನ ರ್ು ಹ ೂಗ ಯಾಡತ ೂಡಗಿರ್ು.

ಸುದಾಸ ರಾಜರನುಾ ಎದುರಿಸುವ ಧ್ ೈರ್ಶ-ಶೌರ್ಶವು ಯಾವ ರಾಜರಲೂಿ ಇರಲ್ಲಲಿ. ಎಲಿ ದ ೀರ್ದಲೂಿ ಸ ೂೀರ್

ರಾಜರು ಈ ಅವಮಾನದ ಕಿಚಚನುಾಿಂಡು ಬಾಯ ಮುಚಿಚಕ ೂಿಂಡು ಕ ಲವು ಕಾಲ ಸುಮಮನಿದುರು. ಆದರ ಅವರ ಲಿರೂ

ಕೂಡಿಯೆೀ ಗ ೂೀಪಾರ್ಾಗಿ ರ್ುದಧದ ರ್ಯಾರಿರ್ನುಾ ನಡ ಸದರು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಸ ೂೀರ್ ದ ೀರ್ದ ರಾಜರ ಲಿರೂ

ರಾಷ್ರ ಸಾರ್ಿಂ ಸ ೀವಕ ಸಿಂಘದ ಒಪಿಪಗ ರ್ನುಾ ಪಡ ದು, ಸಾಮೂಹಕರ್ಾಗಿಯೆೀ ರ್ುದಧದ ರ್ಯಾರಿರ್ನುಾ

ನಡ ಸದರು. ಸುದಾಸ ರಾಜರ ಈ ಗ ಲುವಗ ರ್ಮಮಲ್ಲಿರುವ ಮುಜುಗರ, ಹಿಂಜರಿರ್ುವಕ ಯೆೀ, ಸಿಂರ್ರ್ರ್ ೀ

ಕಾರಣವು. ನಮಮಲ್ಲಿ ಶೌರ್ಶ, ಧ್ ೈರ್ಶವನ ಾ ನಾರ್ ೀ ರ್ುಿಂಬಿಕ ೂಳಿಬ ೀಕು ಎಿಂದು ಅರಿರ್ುಕ ೂಿಂಡು, ದ ೀರ್-ದ ೀರ್ದ

ರಾಜರ ಲಿರೂ ಕೂಡಿ ಸಿಂಘಟಿರ್ರಾಗಿ, ಸುದಾಸ ರಾಜರನುಾ ಸ ೂೀಲ್ಲಸಬ ೀಕ ಿಂದು ಪುರು, ದುರಹು, ಕವಷ್ಭ ೀದ, ಕವ
ರ್ ೈಕಣಶ ಮುಿಂತಾದ ಮುಖಾ ಪರಮುಖರಾದ ಹರ್ುತ ಮಿಂದಿ ಮಹಾರಾಜರ ಲಿರೂ ರ್ವಶಸು ರಾಜನ ನ ೀರ್ೃರ್ಾದಲ್ಲಿ

ಒಿಂದುಗೂಡಿ, ರಾಜರ ಸಿಂಘವನುಾ ಕಟಿಟದರು. ರ್ುವಶಸು ರಾಜರು ಸಿಂಘಟಿರ್ರಾಗಿ, ರ್ುವಶಸು ರಾಜರ

ಸಿಂಘಟಿರ್ರ್ಾದ ಪರಚಿಂಡ ಸ ೈನಾವು ಸುಧ್ಾಸರಾಜರ ಮೀಲ ಏರಿ ಬಿಂದರು. ರ್ ೈರಿ ರಾಜರ ಸಿಂಘಟಿರ್ರ್ಾದ

ಸ ೈನಾದ ಆಕರಮಣವನುಾ ನ ೂೀಡಿ, ಅವರ ಲಿರ ಪರಚಿಂಡ ಸ ೀನಾಸನಾಾಹಗಳನುಾ ಕಿಂಡು ಸುಧ್ಾಸ ಮಹಾರಾಜನ
ಶೌರ್ಶ-ಧ್ ೈರ್ಶವು ಕಿಂಗ ಟ್ುಟ ಉಡುಗಿಹ ೂೀಯರ್ು. ಭರರ್ಖಿಂಡದ ಶಾಸನದಲ್ಲಿ ಇಷ್ುಟ ದ ೂಡಡ ಪರಮಾಣದಲ್ಲಿ

ರಾಜ ಮಹಾರಾಜರ ಲಿರೂ ಒಗೂಿಡಿ-ಒಿಂದಾಗಿ ಯಾವ ದ ೀರ್ದ ರಾಜನ ಮೀಲೂ ನುಗಿಿ ಆಕರಮಣ ಮಾಡಿರಲ್ಲಲಿ.
ಈ ಸ ೀನಾ ಸಾಗರವನುಾ ನ ೂೀಡಿ ಇಿಂರ್ಹ ಸಮರ್ದಲ್ಲಿ ರ್ನಗ ಉಳಿಗಾಲರ್ ೀ ಇಲಿ ಎಿಂದು ಸುದಾಸ

ಮಹಾರಾಜನು ತ್ತಳಿದುಕ ೂಿಂಡನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಎದ ಗುಿಂದಿದವನಾಗಿ ಮರ್ುತ ಸುಧ್ಾರಿಸಕ ೂಿಂಡು ಸಾಿಂರ್ಾನವನುಾ
ತಾನ ೀ ರ್ಿಂದುಕ ೂಿಂಡು ಸುಧ್ಾಸರಾಜನು ವಸಷ್ಾ ಮುನಿವರ್ಶರ ಆರ್ರಮಕ ಾ ಬಿಂದು ವಸಷ್ಾರನುಾ ಕಿಂಡು

ಶರಸಾಷಾಟಿಂಗ ನಮಸಾಾರ ಮಾಡಿದನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಅವರ ಪಾದವನುಾ ಹಡಿದುಕ ೂಿಂಡು ಭಗರ್ಾನ, ನಿೀರ್ ೀ

ನನಾನುಾ ಈ ಸಿಂಕಟ್ದಿಿಂದ ಪಾರುಮಾಡಬ ೀಕ ಿಂದು ಬ ೀಡಿಕ ೂಿಂಡನು. ಸುಧ್ಾಸ ರಾಜನು ರ್ನಾನೂಾ, ರ್ನಾ

ರಾಷ್ರವನೂಾ ಕಾಪಾಡಿಕ ೂಡಬ ೀಕ ಿಂದು ಬ ೀಡಿಕ ೂಿಂಡನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ದ ೀರ್ಕ ಾ ಒದಗಿ ಬಿಂದ ವಪರ್ತನುಾ ಕಿಂಡು

ಕ ೀಳಿದ ವಸಷ್ಾರು ಸುಧ್ಾಸ ರಾಜನಿಗ ಅಭರ್ವರ್ುತ ರಾಜಧ್ಾನಿಗ ಬಿಂದು ನ ೂೀಡಿದರು. ಅಲ್ಲಿರ್ ಆ

ಪರಿಸಾತ್ತರ್ನುಾ ತ್ತಳಿದಾಗ ಗಣನ ಗೂ ಮಿೀರಿ ಸಮಸ ಾರ್ು ಉದಭವಸರ್ುತ. ಅದನುಾ ಬಗ ಹರಿಸುವ ರಿೀತ್ತರ್ನುಾ

ದಿವಾದೃಷಿಟಯಿಂದ ವೀಕ್ಷ್ಸ, ತಾಳ ಮಾಡಿ, ಗಣನ ಗ ತ ಗ ದುಕ ೂಿಂಡು ಮನನ ಮಾಡಿ ಶಾಸನವನುಾ ಬರ ದರು.

ರ್ ೈರಿರಾಜರ ಬಲಾಬಲವನೂಾ ಪರಶಾಸಕ ೂಿಂಡು ಅದಕ ಾ ಉರ್ತರರ್ಾಗಿ ಶಾಸನವನುಾ ಬರ ದರು. ಜಾಗತ್ತಕ ರ್ುದಧರ್ ೀ

ಪಾರರಿಂಭರ್ಾಯರ್ು. ರ್ ೈರಿರಾಜರ ಸಿಂಘಟಿರ್ರ್ಾದ ಮಹಾಸ ೈನಾದ ಮುಿಂದ ಸುದಾಸನ ಬಲವು ಸಿಂಹದ

ಎದುರಿಗ ಆಡು, ನರಿಗಳು ಕೂಗಿದಿಂತ ಅನಿಾಸ ಗ ೂೀಚರಿಸರ್ು (ಸಿಂಹಾಿಂ ಚಿತ್‌ ಪ ೀತ ಾೀ ನಾಿಂ ಜಘಾನ್‌) ಎಿಂದು

ಉಭರ್ ಪಕ್ಷಗಳ ರ್ುಲನ ಮಾಡಿದರು. ಸುದಾಸ ರಾಜನಿಗ ಈ ಮಹಾರ್ುದಧದಲ್ಲಿ ಗ ಲುಿರ್ ನ ಿಂಬ ಆಸ ರ್ು

ಕಿಿಂಚಿರ್ೂತ ಇರಲ್ಲಲಿ. ಆದರೂ ಸುದಾಸರಾಜ ನಿೀನು ಪುಕಾಲನಾಗಿ ಧ್ ೈರ್ಶಗುಿಂದಿ ಹಿಂದ ಸರಿರ್ಬ ೀಡ ಎಿಂದು

ನುಡಿದ ೀ ಆಶೀವಶದಿಸದರು. ವಸಷ್ಾರು ಧ್ ೈರ್ಶಗ ಡಲ್ಲಲಿ. ರ್ತಾಾಲದಲ್ಲಿಯೆೀ ಸುದಾಸ ರಾಜನ ಕ ೈರ್ಲ್ಲಿಯೆೀ

ಸ ೂೀಮಯಾಗವನುಾ ಮಾಡಿಸ, ದ ೀರ್ ೀಿಂದರನ ಸಹಾರ್ ಸುದಾಸನಿಗ ದ ೂರಕುವಿಂತ ಮಾಡಿದರು. ಇಿಂದರನು

ಪಾರ್ುದುಾಮಾನ ಯಾಗದಲ್ಲಿ ಸ ೂೀಮಪಾನ ಮಾಡಿ ಮತ ತ ಮತ ತ ಸ ೂೀಮಪಾನ ಮಾಡುವುದರಲ್ಲಿ ನಿರರ್ನಾಗಿದುನು.

ಆಗ ಇಿಂದರನ ಕಿವಗ ವಸಷ್ಾರ ಮಾಿಂತ್ತರಕ ಆರ್ಾಹನ ಕ ೀಳಿದ ಕೂಡಲ ೀ ಇಿಂದರದ ೀವನು ಕೂಡಲ ೀ ಸ ೂೀಮ

ಪಾತ ರರ್ನುಾ ಅಲ್ಲಿಯೆೀ ಬಿಸುಟ್ು ಸುದಾಸನ ಯಾಗ ಮಿಂಟ್ಪಕ ಾ ಧ್ಾವಸ ಬಿಂದನು. ಇಿಂದರದ ೀವನ ೀ ಬಿಂದ
ಬಳಿಕ ಸುದಾಸರಾಜನು ಇಿಂದರದ ೀವನ ಸಹಾರ್ದಿಿಂದ ಸುದಾಸನಿಗ ದ ೀವತ ಗಳ ಬಲವು ರಕ್ ಯಾಗಿ ನಿಿಂರ್ು

ಬ ಿಂಗಾವಲಾಗಿ ನಿಿಂರ್ುಕ ೂಿಂಡಿರ್ು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ರ್ ೈರಿರಾಜರ ಪರಚಿಂಡ ಸ ೀನಾಬಲವು ಚಿನಾವಚಿಛನಾರ್ಾಗಿ ಸಡಿದು

ಒಡ ದು ಸ ೂೀರ್ು ಹ ೂೀಯರ್ು. ಜರ್ಶರೀರ್ು ಸುದಾಸ ಮಹಾರಾಜನ ಕ ೂರಳಿಗ ಮಾಲ ಹಾಕಿಸದಳು.

ಸಾರ್ಿಂಭವ ಮನು ಮರ್ುತ ರ್ರ್ರೂಪ ರ್ ಪುತ್ತರಯಾದ ದ ೀವಹೂತ್ತರ್ನುಾ ಕದಶಮ ಪರಜಾಪತ್ತಗ ವರ್ಾಹ ಮಾಡಿ

ಕ ೂಟಿಟದುರು. ದ ೀವಹೂತ್ತರ್ ಹ ೂಟ ಟರ್ಲ್ಲಿ ಕಪಿಲನಾಮಕ ಪರಮಾರ್ಮನು ಹುಟಿಟ ಬಿಂದಿದುನು. ಆ ಭಗವಿಂರ್ನ

ಸಹ ೂೀದರಿರ್ು ಅರುಿಂಧತ್ತ ಜನಿಸದುಳು. ಕಪಿಲ ಸಹ ೂೀದರಿ ಅರುಧಿಂತ್ತರ್ನುಾ ದ ೀವಹೂತ್ತ ಕಧಶಮರು

ಗೌರವಣಶದ ರ್ರುಣರೂ ರ್ಪಸಾರ್ೂ ಆದ ವಸಷ್ಾರಿಗ ವರ್ಾಹಮಾಡಿ ಕ ೂಟಿಟದುರು. ಅರುಿಂಧತ್ತರ್ು ಪರಮ

ಪತ್ತವರತ ಯಾಗಿದುಳು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ವಸಷ್ಾ ಪತ್ತಾ ಅರುಿಂಧತ್ತರ್ ಪಾತ್ತವರರ್ಾದ ಮಹಮ, ಆದರಾತ್ತಥಾ, ಸಾಧಿಿ

ಶರ ೂೀಮಣಿ, ಉರ್ತಮ ಗೃಹಣಿ, ಮಹಾರ್ಪಸಾನಿರ್ ರ್ಪಸದಿಧ ಮುಿಂತಾದ ಸದುಿಣಗಳು ಭರರ್ಖಿಂಡದಲ ಿಲಿ

ಪರಸುತರ್ರ್ಾಗಿ ಪುರಾಣ-ಪರವಚನಗಳಲ್ಲಿರ್ೂ ಪರಸುತರ್ರ್ಾಗಿ ರ್ುಿಂಬಿಕ ೂಿಂಡಿರ್ು. ರ್ ೀದ ರ್ ೀದಾಿಂರ್ಗಳಲ್ಲಿರ್ೂ

ಅರುಿಂಧತ್ತರ್ ಹ ಸರನುಾ ಸೂಚಿಸುತ್ತತದುರು. ಅರುಿಂಧತ್ತಯಿಂದಲ ೀ ವಸಷ್ಾರಿಗ ರ್ಕಿತಯೆೀ ಮೊದಲಾದ ನೂರು

ಪುರ್ರರು ಜನಿಸದುರು. ರ್ಕಿತ ಋಷಿಗಳಿಗ ಅದೃರ್ಾಿಂತ್ತ ಎಿಂಬ ಪತ್ತಾಯಿಂದ ಪರಾರ್ರ ಋಷಿಗಳು ಜನಿಸದರು.

ಪರಾರ್ರ ಮುನಿಗಳಿಗ ಸಾಕ್ಾತ್‌ ಭಗವಿಂರ್ನ ೀ ರ್ಾಾಸರೂಪದಲ್ಲಿ ಜನಿಸದರು. ಈ ರ್ಾಾಸರು ರ್ ೀದ ೂೀದಾಧರ

ಮಾಡಿದರು. ರ್ಾಾಸರ ಿಂದ ೀ ಪರಸದಧರಾದರು. ರಾಮತಾರಕ ಮಿಂರ್ರಜಪವನೂಾ, ಅದರ ಮಹಮರ್ನೂಾ ಜಗತ್ತತಗ

ಸಾರಿದರು. ಮಿಂರ್ರಪೂರ್ರ್ಾದ ಶರೀರಾಮನ ಜನಮವೃತಾತಿಂರ್ವನೂಾ, ರಾಮನವಮಿರ್ ಮಹರ್ಾದ ಕತ ರ್ನೂಾ

ವವರಿಸ, ದ ೀವನಾಗರ ಲ್ಲಪಿರ್ ಶ ್ಿೀಕದಲ್ಲಿ ಲ ೀಖನವನುಾ ಬರ ದು ರಚಿಸದರು. ರಾಮತಾರಕಮಿಂರ್ರ ಜಪದ

ಲ್ಲಪಿರ್ ಹ ೂೀಮವನುಾ ಜಗತ್ತತಗ ಲಿ ಸಾರಿದರು. ಸೀತಾರಾಮರ ಚರಿತ ರರ್ ಇಪಪತ ತಿಂಟ್ು ದರ್ಕ ೂೀಟಿ ಶ ್ಿೀಕವನುಾ

ದ ೀವನಾಗರ ಲ್ಲಪಿರ್ಲ್ಲಿ ಬರ ದರು.

(ಅಯೀಧ್ಾಾಪತ್ತ ಶರೀರಾಮ ಸೀತ ರ್ ಚಾರಿರ್ರವು ಕಷ್ಟ ನಿರ್ಾರಕವೂ, ಸುಖ, ಸಿಂತ ೂೀಷ್, ಆರ ೂೀಗಾ, ಸಿಂತಾನ,

ಸಿಂಪರ್ುತ ಅಷ ಟೈರ್ಾರ್ಶವೂ ದ ೂರ ರ್ು ಕಾಿಂಚನಾದಿಗಳ ಭಿಂಡಾರವು ರ್ುಿಂಬಿಕ ೂಳುಿರ್ತದ . ಮನುಜರ ಲಿ ಈ

ಸೀತಾರಾಮ ಚರಿರ್ರ ಪಠಣವನುಾ ರ್ಪಪದ ಮಾಡುತ್ತತರಬ ೀಕು. ಒಿಂದನ ೀ ಅಧ್ಾಾರ್ದಿಿಂದ ಕ ೂನ ರ್

ಅಧ್ಾಾರ್ದವರ ಗೂ ಪಠಣ ಪಠಿಸುತ್ತತರಬ ೀಕು. ದ ೀವರ ಎದುರಿನಲ್ಲಿಟ್ುಟ ಈ ಚರಿರ್ರ ಪುಸತಕಕ ಾ ಹೂರ್ಾಚಶನ

ಮಾಡುತ್ತತರಬ ೀಕು. ಅಲಿಲ್ಲಿ ಪುಸತಕ ರ್ ಶ ್ಿೀಕವನುಾ ಪಠಿಸ ಅಥ ೈಶಸಕ ೂಿಂಡು ಈ ಸೀತಾದರ್ಶನವನುಾ

ಬರ ರ್ಲಾಗಿರುರ್ತದ . ಬರ ದವರು-ಮಹಾಲಕ್ಷ್ಮೀ ಭಟ್)

ಸುದಾಸನಿಗ ತಾನ ೀ ಗ ಲುಿರ್ ನ ಿಂಬ ನಿಂಬಿಕ ಮರ್ುತ ಧ್ ೈರ್ಶರ್ ೀ ಇರಲ್ಲಲಿ. ವಸಷ್ಾರ ಮಿಂರ್ರ ಪರಭಾವರ್ ೀ
ಇಿಂದರದ ೀವನ ಾ ಒಲ್ಲಸಕ ೂಿಂಡು ಸುದಾಸನ ಬ ಿಂಗಾವಲಾಗಿ ರ್ುದಧದಲ್ಲಿರ್ೂ ವಜರ್ಲಕ್ಷ್ಮೀಯೆೀ ಸುಧ್ಾಸರಾಜರಿಗ

ವಜರ್ ಮಾಲ ರ್ನುಾ ಹಾಕಿದಳು. ಅಿಂತ ಯೆ ಸುದಾಸ ರಾಜನ ೀ ರ್ ೈರಿ ರಾಜರನುಾ ಸ ೂೀಲ್ಲಸ ರುಿಂಡವನುಾ
ಚಿಂಡಾಡಿದನು. ಆದರೂ ಸುದಾಸ ರಾಜನಿಗ ವಸಷ್ಾರ ಕರ್ಶವಾ ರ್ಪುಃರ್ಕಿತರ್ನುಾ ಮನಸಾ ಸಮರಿಸ, ಮಹಷಿಶಗಳ
ರ್ಪ್ೀಬಲರ್ ೀ ರ್ನಾ ಗ ಲುವಗ ಕಾರಣರ್ ಿಂದರಿರ್ು ವಸಷ್ಾ ಮಹಷಿಶಗಳ ರ್ಪುಃರ್ಕಿತಗಳಲ್ಲಿ ವಶಾಾಸರ್ ೀ ಮೂಡಿ

ಬಿಂದಿರ್ು. ಸುದಾಸನಿಗ ರ್ನಾ ರಾಜಪುರ ೂೀಹರ್ರಾದ ವಶಾಾಮಿರ್ರರ ಮೀಲ್ಲನ ವಶಾಾಸವು ಕಡಿಮಯಾಗಿಯೆೀ

ವಶಾಾಮಿರ್ರರನ ಾೀ ದೂರವಟ್ುಟ, ವಸಷ್ಾರಲ್ಲಿಯೆೀ ಗೌರರ್ಾದರಗಳನಿಾಟ್ುಟ, ರ್ನಾ ರಾಜ ಪುರ ೂೀಹರ್ಾವನುಾ ವಸಷ್ಾರಿಗ

ವಹಸದನು. ರ್ನಾ ರಾಜಪುರ ೂೀಹರ್ಾದಿಿಂದ ವಶಾಾಮಿರ್ರರನುಾ ಬಿಡಿಸದನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ರ್ುದಧಪೂವಶದಲ್ಲಿಯೆೀ

ಸುಧ್ಾಸನು ವಶಾಾಮಿರ್ರರನುಾ ಬಿಟ್ುಟ ಬಿಟಿಟದುನು. ವಶಾಾಮಿರ್ರರು ರ್ಪಸುಗ ಕುಳಿತ್ತದಾುಗ ಇಿಂದರ ಪುರ ೂೀಹರ್ಾವನುಾ

ಜಯಸದುರಿಿಂದ ಇಿಂದರನು ಮೀನಕ ರ್ನುಾ ವಶಾಾಮಿರ್ರರ ರ್ಪಸುನುಾ ನಿಲ್ಲಿಸಬ ೀಕ ಿಂದು ಹ ೀಳಿ ಕಳುಹಸದುನು.

ಅಿಂತ ಯೆೀ ಮೀನಕ ರ್ು ವಶಾಾಮಿರ್ರರು ರ್ಪಸುು ಮಾಡುವಲ್ಲಿಗ ಬಿಂದು ಅವರ ಎದುರಿನಲ್ಲಿಯೆೀ ನತ್ತಶಸುತಾತ,

ಹಾಡಿ ಹಾಡಿ ನತ್ತಶಸ, ಅವರ ರ್ಪಸುನುಾ ಭಿಂಗಗ ೂಳಿಸ ವಶಾಾಮಿರ್ರರ ೂಿಂದಿಗ ಜೀವಸುತ್ತತದುಳು. ವಶಾಾಮಿರ್ರರಿಗ

ಯಾವ ಪರಿರ್ ರ್ೂ ಇರಲ್ಲಲಿ. ರ್ುದಧ ಪೂವಶದಲ್ಲಿಯೆೀ ಸುದಾಸ ರಾಜನು ವಶಾಾಮಿರ್ರರನುಾ ಬಿಟ್ುಟ ಬಿಟಿಟದುನು.
ಆದರ ವಶಾಾಮಿರ್ರರು ದ ೀರ್ಾಿಂಗನ ರ್ು ಹ ೂರಟ್ು ಹ ೂೀದ ಮೀಲ ಸುದಾಸ ರಾಜನ ಬಳಿಗ

ರಾಜಪುರ ೂೀಹರ್ಾವನುಾ ಬರ್ಸ ಬಿಂದರು. ವಸಷ್ಾರ ರಾಜಪುರ ೂೀಹರ್ಾವನುಾ ಕಿಂಡು ಕ ೂೀಪ್ೀದಿರಕತರಾದರು. ಈ

ಹಿಂದ ಯೆೀ ವಶಾಾಮಿರ್ರ ಮರ್ುತ ವಸಷ್ಾ ಮಹಷಿಶಗಳಲ್ಲಿ ಮನಸಾತಪವು ಬಹಳರ್ಾಗಿ ಬ ಳ ದು ಬಿಂದಿರ್ುತ. ಅದು

ವಶಾಾಮಿರ್ರರಲ್ಲಿ ಅಿಂಕುರಿಸಕ ೂಿಂಡಿರ್ುತ. ವಶಾಾಮಿರ್ರರು ವಸಷ್ಾ ಕುಲವನ ಾ ವಧಿಿಂಸಕಗ ೈರ್ಾಬ ೀಕ ಿಂದು

ಸಿಂಕಲಪಮಾಡಿ ಶಾಪವನುಾ ಕ ೂಟ್ಟರು. ವಶಾಾಮಿರ್ರ ಶಾಪದ ಪರಿರ್ಾಮದಿಿಂದ ವಸಷ್ಾರ ನೂರು ಮಿಂದಿ ಪುರ್ರರೂ

ಮೃರ್ುಾವನ ೈದರು. ಇಷಾಟದರೂ ವಸಷ್ಾರು ಕ ೂೀಪಗ ೂಳಿಲ್ಲಲಿ. ಬರಹಮಷಿಶಗಳಾದ ವಸಷ್ಾರು ವಶಾಾಮಿರ್ರರಿಗ

ಪರತ್ತಯಾಗಿ ಶಾಪವನುಾ ಕ ೂಡಲ್ಲಲಿ. ವಶಾಾಮಿರ್ರರ ಅವನತ್ತರ್ನುಾ ಚಿಿಂತ್ತಸಲ್ಲಲಿ.

ಒಿಂದು ದಿನ ವಶಾಾಮಿರ್ರರು ವಸಷ್ಾರನ ಾೀ ಕ ೂಿಂದುಬಿಡುವುದ ಿಂದು ಆಲ ೂೀಚಿಸ ವಸಷಾಾರ್ರಮದ ಹಿಂದುಗಡ ರ್ಲ್ಲಿ

ಅವರ್ುಕ ೂಿಂಡು ಕುಳಿತ್ತದುರು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಒಿಂದು ಮರದ ಬಲ್ಲಷ್ಾರ್ಾದ ಟ ೂಿಂಗ ರ್ನುಾ ಮುರಿದಿಟ್ುಟ

ಕುಳಿರ್ುಕ ೂಿಂಡಿದುರು. ದ ೂಡಡದಾದ ವೃಕ್ಷವನುಾ ವಸಷಾಾರ್ರಮದ ಮೀಲ ಕ ಡವ ವಸಷ್ಾರನುಾ ಕ ೂಲಿಲ ೀಬ ೀಕ ಿಂದು

ಹ ೂಿಂಚುಹಾಕಿ ಕುಳಿತ್ತದುರು. ಆಗಲ ೀ ಅರುಿಂಧತ್ತ ದ ೀವರ್ವರು ಬರಹಮಷಿಶ ಯಾರು ಎಿಂದು ನಿಜರ್ಾಗಿಯೆೀ

ಖಚಿರ್ಪಡಿಸಬ ೀಕು ಎಿಂದು ರ್ಮಮ ರ್ಮಮ ಪತ್ತದ ೀವರಲ್ಲಿ ಕ ೀಳಿದರು. ವಸಷ್ಾರು ಶಾಿಂರ್ರ್ಾಗಿಯೆೀ, ಖಚಿರ್ರ್ಾದ

ಸಾರದಲ್ಲಿ ವಶಾಾಮಿರ್ರರ ೀ ಬರಹಮಷಿಶ ಎಿಂದು ಉರ್ತರ ಕ ೂಟ್ಟರು. ಈ ಸಿಂಭಾಷ್ರ್ ರ್ನುಾ ಕ ೀಳಿದ ವಶಾಾಮಿರ್ರರಿಗ

ಆನಿಂದರ್ಾಯರ್ು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಬಹು ದುುಃಖರ್ಾಗಿ, ಅಯಾೀ ಅಕಟ್ಕಟ್, ಎಿಂರ್ಹ ಕೂರರ ಕ ಲಸವನುಾ

ಆಲ ೂೀಚಿಸುತಾತ ಅಡಗಿಕುಳಿತ ನಲಿ ಎಿಂದು ಬಹಳ ಮರುಕಗ ೂಿಂಡು ಚಿಿಂತ್ತಸುತಾತ, ಪಶಾಚತಾಪದಿಿಂದ

ವಸಷಾಾರ್ರಮದ ಒಳಗ ಬಿಂದು ವಸಷ್ಾ ಮುನಿಗಳ ಪಾದಕ ಾರಗಿದರು. ಅಿಂತ ಯೆ ವಸಷ್ಾ ಪಾದದಲ್ಲಿ

ಹ ೂರಳಾಡಿದರು. ನನಾ ಅಪರಾಧವನುಾ ಕ್ಷಮಿಸಬ ೀಕ ಿಂದು ವಸಷ್ಾಲ್ಲಿ ವಶಾಾಮಿರ್ರರು ಬ ೀಡಿಕ ೂಿಂಡರು. ಅಿಂತ ಯೆೀ

ವಸಷ್ಾ ವಶಾಾಮಿರ್ರರಲ್ಲಿ ಸಖಾರ್ ೀ ಬ ಸ ಯರ್ು. ಈ ಮುನಿಗಳಲ್ಲಿ ಎಷ ಟೀ ಸಖಾ ಬ ಳ ದರೂ ವಸಷ್ಾರಿಗ ನೂರು

ಪುರ್ರರು ಮೃರ್ಪಟ್ಟ ಪುರ್ರಶ ್ೀಖದ ಘೂೀರದುುಃಖವನುಾ ಸಹಸಲಸಾಧಾರ್ಾಗಿ ರ್ಮಮ ನಡುವಗ ಕಲುಿ ಕಟಿಟಕ ೂಿಂಡು

ನದಿರ್ಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿಬಿಟ್ಟರು. ಆದರ ಆ ನದಿರ್ು ಇಿಂರ್ಹ ಬರಹಮಜ್ಞಾನಿ ಮಹಾಪುರುಷ್ನು ರ್ನಾ ಮಡುವನಲ್ಲಿ

ಮುಳುಗಿ ಮೃರ್ಪಟ್ಟರ ರ್ನಗ ಅಪಕಿೀತ್ತಶ ಬರುವುದ ಿಂದು ಗಾಬರಿಯಿಂದ ರ್ನಾ ತ ರ ರ್ ಸರಪಳಿಯಿಂದ ವಸಷ್ಾರು

ಕಟಿಟಕ ೂಿಂಡ ಕಲಿನುಾ ಬಿಚಿಚಕ ಡವ ಮೈಗ ಅಿಂಟಿಕ ೂಿಂಡ ಹಗಿವನೂಾ, ಹಗಿದ ಪಾರ್ವನೂಾ ಬಿಚಿಚ ವಸಷ್ಾರನುಾ ರ್ನಾ

ತ ರ ರ್ ತ ೂೀಳುಗಳಲ್ಲಿ ರ್ಕ ೈಸ, ತ್ತೀರಕ ಾ ರ್ಿಂದು ಇಳಿಸತ ಿಂದು ವಸಷ್ಾರು ರ್ನಾ ಮಡದಿಗ ಹ ೀಳಿದರು. ಈ

ನದಿರ್ನುಾ ವಶಾಪ ನದಿಯೆಿಂದು ಕರ ದರು. ವಸಷ್ಾರ ಮಹಮರ್ು ಸೂರ್ಶನಿಂತ ಪರಕಾರ್ಮಾನರ್ಾಗಿದ . ಅವರು

ವಶಾಪ ನದಿರ್ಲ್ಲಿ ವಸಷ್ಾ ಶಲ ಕೃಷ್ುಶಲ ಎಿಂಬ ವಸಷ್ಾರ ಆರ್ರಮವದ . ಈ ಆರ್ರಮವು ವಪಾರ್ ವಶಾಪ

ನದಿರ್ಲ್ಲಿ ಇರುವುದು. ಇಲ್ಲಿಯೆೀ ಅವರು ರ್ಪಸುು ಮಾಡುತ್ತತದುರು. ಅವರ ಮಿಂರ್ರಸಮುದಾರ್ವು ಅಗಾಧರ್ಾಗಿದ

ಎಿಂದು ಅವರ ಸರ್ಾನಿಷ ಾರ್ು ಅನಾಾದೃರ್ರ್ಾಗಿದುವು. ಭೂಮಿರ್ ಪ ರೀಮವು ಅಿಂತ ಯೆೀ ಅನಾಾದೃರ್ರ್ಾಗಿದುವು.

ಅವರಿಗ ಲೌಕಿಕ ಸುಖ-ಸೌಕರ್ಶದಲ್ಲಿ ಯಾವ ಆಸ ರ್ೂ ಇರಲ್ಲಲಿ. ರಾಷ್ರಕ ಾ ಗಿಂಡಾಿಂರ್ರ ಬಿಂದರ ಮಾರ್ರ

ರ್ಮಮ ದುುಃಖಗಳನ ಾೀ ತ ೂರ ದು ದ ೀರ್ರಕ್ಷರ್ ಗ ವಸಷ್ಾರು ಮುಿಂದ ಬಿಂದು ನಿಲುಿತ್ತತದುರು. ಒಿಂದು ದಿನ

ತ್ತರಮೂತ್ತಶಗಳ ಪೂಜ ಗಳನುಾ ಮುಗಿಸಕ ೂಿಂಡು ರ್ಪಸುುಗ ೈರ್ುತ್ತರುರ್ಾಗ ಸಾಕ್ಾತ ಈರ್ಾರ ದ ೀವರ ೀ ಬಿಂದು-

ವಸಷಾಾ, ನಿೀನು ಇಕ್ಾಾಕು ವಿಂರ್ದ ಪುರ ೂೀಹರ್ಾವನುಾ ವಹಸಕ ೂಳಿಬ ೀಕು ಎಿಂದು ನುಡಿದನು. ಆ ಪರಮೀರ್ಾರನು

ನುಡಿದ ಮಾರ್ನುಾ ಕ ೀಳಿದ ವಸಷ್ಾರು ನನಗ ಯಾವ ಪುರ ೂೀಹರ್ಾವೂ ಬ ೀಡ ಎಿಂದು ಸುಮಮನಾದರು. ಅಿಂತ ಯೆೀ

ಮಹಾದ ೀವರು ಇಕ್ಾಾಕುವಿಂರ್ದಲ್ಲಿಯೆೀ ಮುಿಂದ ಸಾಕ್ಾತ್‌ ಮಹಾವಷ್ುುದ ೀವರು ಶರೀರಾಮವತಾರ ಮಾಡುತಾತರ .

ನಿಮಗ ಆ ಶರೀಹರಿರ್ ಸ ೀರ್ಾಭಾಗಾ ದ ೂರ ರ್ುವುದ ಿಂದು ಶವನು ನುಡಿದಾಗ ವಸಷ್ಾರು ಒಪಿಪಕ ೂಿಂಡರು.

ಅಿಂತ ಯೆ ರಾಜಕಾರಣದ ವಶಷ್ಟತ ರ್ನುಾ ಮಾಮಿಶಕರ್ಾಗಿ ವರ್ ೀಚನ ಮಾಡಿದುರು. ವಸಷ್ಾರು ಗೌರವಣಶದವರು,

ಅವರ ರ್ಲ ರ್ ಮಧಾದಲ್ಲಿ ರಿಂಡಾದ ಚಿಂಡಿಕ ರ್ು ಶ ್ೀಭಿಸುತ್ತತರ್ುತ. ಮಿಂರ್ರವದಾಾ ಮರ್ುತ ಯಾಜ್ಞಿಕ ಕಮಶದಲ್ಲಿ

ಸವಾಸಾಚಿಯಾಗಿದುರು. ವಸಷ್ಾರು ರ್ ೀದ ಪಾಿಂಡಿರ್ಾ, ದಿವಾಜ್ಞಾನದಿಿಂದ ಪರಮಾರ್ಮನನುಾ ಕುರಿರ್ು ರ್ಪಸುು ಮಾಡಿ

ಪರಸನಿಾೀಕರಿಸಕ ೂಿಂಡು ಪರರ್ಾಕ್ಷ ಕಿಂಡಿದುರು. ಅವರಲ್ಲಿ ಸಾವರ ಆಕಳುಗಳು ಇರುತ್ತತದುವು. ಜರೂರರ್ನ ಿಂಬ

ದ ೈರ್ಾನು ವಸಷ್ಾರ ರ್ಪ್ೀನುಷಾಾನಕೂಾ, ರ್ಜ್ಞ-ಯಾಗಗಳಿಗೂ ಆಗಾಗ ವಘಾವುಿಂಟ್ುಮಾಡುತ್ತತದುನು. ವಸಷ್ಾರು

ಅಗಿಾರ್ನುಾ ಸುತತ್ತಸ ಒಲ್ಲಸಕ ೂಿಂಡು ಅಗಿಾದಾಾರ ಆ ಅಸುರರನುಾ ನಿಗರಹ ಮಾಡಿಸದರು. ವಸಷ್ಾರ

ಹರಿಸವೀಶರ್ತಮರ್ಾ ಜ್ಞಾನವು ಬಹಳ ಸದೃಢ್ರ್ಾಗಿದುು, ಅವರ ಭಗವದಭಕಿತ ಬಹಳ ಅಗಾಧರ್ಾಗಿದಿುರ್ುತ. ಬರಹಾಮದಿ

ದ ೀವತ ಗಳ ಲಿರೂ ಶರೀಹರಿದಾಸರ ೀ ಆಗಿದುು ದ ೀವತ ಗಳ ಲಿರೂ ಶರೀಹರಿರ್ ಕಿಿಂಕರರಾಗಿದುು, ಆ ದ ೀವತ ಗಳಲ್ಲಿ

ಶರೀಹರಿರ್ು ಸಾರ್ನಾಗಿ ನಿಿಂರ್ು, ಶರೀಹರಿಯೆೀ ಸೃಷಿಟ ತ್ತತಾಾದಿಗಳನುಾ ಮಾಡಿಸುತಾತನ ಎಿಂದು ನಿಂಬಿದುರು.

ಸೂರ್ಶ, ಇಿಂದರ, ಬರಹಾಮದಿ ದ ೀವತ ಗಳ ಲಿ ರ್ರ್ತಚಛಬುರ್ಾಚಛರ್ಾದ ಭಗವದ್‌ ರೂಪಗಳನ ಾ ಅವರು

ಉಪಾಸಸುತ್ತತದುರು. ಶರೀಹರಿರ್ ಕಿಿಂಕರರ ಿಂದು ದ ೀವತ ಗಳ ಲಿರನುಾ ವಸಷ್ಾರು ಸುತತ್ತಸುತ್ತತದುರು. ಅಿಂತ ಯೆ ಇಿಂದರ,

ವರುಣ, ರ್ಾರ್ು, ಅಗಿಾ ಮುಿಂತಾದ ದ ೀವತ ಗಳ ಲಿ ವಸಷ್ಾರಿಗ ಸದಾಕಾಲದಲೂಿ ಪಿರೀರ್ರ್ಾಗಿ

ಪರಸನಾರಾಗಿರುತ್ತತದುರು.

ವಶಾಾಮಿರ್ರರೂ ಮಹಾ ರ್ಪಸಾಗಳ ೀ ಆಗಿದುರು. ಪವರ್ರರ್ಾದ ಕೌಶಕಾರ್ರಮವು ರ್ಪ್ೀಮಹಮಯಿಂದಲ ೀ

ಮಹಾಸಾಧನ ಗ ಕಾಶಕಾರ್ರಮರ್ ೀ ಹ ಸರಾಿಂರ್ ಪರದ ೀರ್ರ್ಾಗಿರ್ುತ. ಕುಲಪತ್ತಗಳಾದ ವಶಾಾಮಿರ್ರರು ಹುಟಿಟನಲ್ಲಿ

ಕ್ಷತ್ತರರ್ರಾದರೂ ರ್ಪಸಾುಧನ ಯಿಂದಲ ೀ ಬಾರಹಮಣಾವನುಾ ಪಡ ದುಕ ೂಿಂಡರು. ಅಲಿದ ಸರ್ರ್ರ್ಾದ ಸಾಧನ ಯಿಂದ

ಬಾರಹಮಣಾವನುಾ ಸಾಧಿಸಕ ೂಳುಿವುದಕ ಾ ಸಾಧಾವದ ಎಿಂದು ಜಗತ್ತತಗ ತ ೂೀರಿಸಕ ೂಟ್ಟರು. ಮಾರ್ರವಲಿ ತಾವು
ಪಡ ದ ರ್ಪಸದಿಧರ್ನುಾ ಕನಿಷ್ಾವಣಿಶರ್ರ ಮೀಲ ಪರಯೀಗ ಮಾಡಿ ಆ ರ್ಕಿತಯಿಂದಲ ೀ ಅವರನುಾ ಪರಿರ್ುದಧಗ ೂಳಿಸ
ಬಾರಹಮಣರಾಗಿ ಮಾಡಿದುರು ಮರ್ುತ ಆ ಪಾರಯೀಗಿಕ ಪರಿೀಕ್ ರ್ಲ್ಲಿ ರ್ಮಮ ಸದಿಧರ್ ಪರಮ ಸರ್ಾವನುಾ ಜಗತ್ತತನಲ್ಲಿ

ಕಾಣಿಸಕ ೂಟ್ುಟ, ಆ ಮಹಾಸಾಧನ ರ್ ಮಿಂರ್ರದೃಷಾಟರರಾಗಿ ಬರಹಮಷಿಶಗಳಾದ ಪೂಜನಿೀರ್ರು ಅವರ ಆರ್ರಮದಲ್ಲಿ

ಆದರೂ ಹರಿಮಗ ರ್ಕಾರ್ಾಗಿಯೆೀ ರ್ಜ್ಞಯಾಗಾದಿಗಳು ನಡ ದು ಧಮಶಜಜ್ಞಾಸುಗಳು ಬಹಳರ್ಾಗಿ ಒಿಂದರ ಹಿಂದ

ಇನ ೂಾಿಂದು ಎಿಂಬಿಂತ ಜರುಗುತ್ತತದುವು. ಬಹಳ ಶಷ್ಾರಿಗ ನಿರಿಂರ್ರ ಪರವಚನಾಧ್ಾಾರ್ಗಳು ನಡ ರ್ುತ್ತತದುವು.

ಕೌಶಕಾರ್ರಮವು ಜ್ಞಾನಪಿಪಾಸುಗಳ ಯಾತಾರಸಾಳರ್ ೀ ಆಗಿರ್ುತ ಮರ್ುತ ಜಗತ್ತತನ ವದಾಾಕ ೀಿಂದರರ್ ಿಂದು

ಪರಿಗಣಿಸಲಪಟಿಟರ್ುತ. ಆದರ ದುಷ್ಟರಾಕ್ಷಸರು ಪರಬಲರಾಗಿ ಆ ಪುರ್ಾಾರ್ರಮಕ ಾ ನುಗಿಿ ಬಿಂದು ಬಹಳರ್ಾಗಿ

ಪಿೀಡ ಕ ೂಡುತ್ತತದುರು. ಆ ದುಷ್ಟರಾಕ್ಷಸರ ಪಿೀಡ ರ್ ಪರಿಹಾರಕಾಾಗಿ ಕಾಲವು ಅನುಕೂಲರ್ಾಗಿಲಿರ್ ಿಂದು ಮನಗಿಂಡ

ವಶಾಾಮಿರ್ರರು ರ್ನಾ ಮಿಂರ್ರರ್ಕಿತರ್ ಬಲದಿಿಂದ ದಿಗಬಿಂಧನವನುಾ ಮಾಡಿ ಆರ್ರಮವನೂಾ ರಕ್ಷ್ಸುತ್ತತದುರು. ಆದರೂ

ಆರ್ರಮರ್ಾಸಗಳಿಗೂ, ಆರ್ರಮಕ ಾ ಬಿಂದುಹ ೂೀಗುವ ಆಗಿಂರ್ುಕರಿಗೂ ರಾಕ್ಷಸರು ಪಿೀಡ ಕ ೂಡುತ್ತತದುರು.

ಇದನುಾ ತ್ತಳಿದ ಮಹಷಿಶ ವಶಾಾಮಿರ್ರರು ಲ ೂೀಕಕ್ ೀಮದ ಭದರತ ರ್ ಕುರಿರ್ು ಅನನಾರ್ಾಗಿ ಚಿಿಂತ್ತಸತ ೂಡಗಿದರು.

ಅಿಂತ ಯೆೀ ದುಷ್ಟ ಸಿಂಹಾರರ್ಾಗಲ್ಲಲಿರ್ ಿಂದಾದರ ಧಮಶರಕ್ಷರ್ ಯಾಗುವುದಿಲಿ. ಆದುರಿಿಂದ ದುಷ್ಟಕೂಟ್ರ್ಾದ

ರಾವರ್ಾದಿ ರಾಕ್ಷಸರ ಸಿಂಹಾರರ್ಾಗಲ ೀಬ ೀಕು ಎಿಂದು ಮನಗಿಂಡು ಆಲ ೂೀಚಿಸದರು. ಸಾಲಪದಿನ ಕಳ ದ ಮೀಲ

ಒಿಂದು ದಿನ ಸರ್ುಪರುಷ್ರನ ೂಬಬನನುಾ ಆರಿಸ ರ್ನಾಲ್ಲಿಗ ಕರ ದುಕ ೂಿಂಡುಬಿಂದು ಆ ಶಷ್ಾನನುಾ ರ್ನಾ ಶಷ್ಾನಾಗಿ

ಸಾೀಕರಿಸಕ ೂಿಂಡು, ರ್ನಾ ಯೀಗ ಮಿಂರ್ರಗಳ ಸವಶರ್ಕಿತರ್ನುಾ ಅವನಿಗ ವದಾಾರ್ಾಾಸಿಂಗವನುಾ ಮಾಡಿಸ,

ಧ್ಾರ ಯೆರ ದು ಮರ್ುತ ಅವನಿಿಂದಲ ೀ ಲ ೂೀಕ ೂೀದಾಧರಕ ಕಾರ್ಶವನುಾ ಮಾಡಿಸಬ ೀಕ ಿಂದು, ಈ ಯೀಚನ ರ್ು

ಪರರ್ಸತರ್ಾದುದ ುಿಂದು ನಿಧಶರಿಸಕ ೂಿಂಡು, ಅಿಂರ್ಹ ಸುಯೀಗಾರ್ಾದ ಶಷ್ಾನು ಯಾರಿರುತಾತರ ಎಿಂದು ಅರಸಲ್ಲಕ ಾ

ರ್ುರುಹಚಿಚಕ ೂಿಂಡರು. ಸುಯೀಗಾ ಶಷ್ಾನಿಗಾಗಿ ದ ೀರ್ ದ ೀರ್ದ ರಾಜಾಗಳನುಾ ಗಾರಮಗಳನ ಾಲಿ ಅರಸದರು. ಆದರೂ

ಅಿಂರ್ಹ ಸರ್ುಪರುಷ್ನು ದ ೂರಕಲ ೀ ಇಲಿ. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಸುಯೀಗಾರ್ಾದ ಶಷ್ಾನ ಪಾರಪಿತಗಾಗಿ ನೂರು ವಷ್ಶಗಳ

ರ್ಪಸುನುಾ ಮಾಡಿದರು. ರ್ಪಸುನಲ್ಲಿಯೆೀ ಸಾರ್ಪರಜ್ಞರಾಗಿ ರ್ಪಸುನುಾ ಆಚರಿಸದರು. ಅಲ್ಲಿಯೆೀ ರ್ಪ್ೀಗಮಾರ್ಾಗಿ

ಕಾಲಗಭಶದಲ ಿೀನ ೀನನ ೂಾ ಕಿಂಡುಕ ೂಿಂಡು ವಶಾಾಮಿರ್ರರು ರ್ಪಸುನುಾಳಿದು ಆ ಸಚಿಛಷ್ಾನ ಪಾರಪಿತರ್ ಆ ಯೀಗ

ಕಾಲವನುಾ ಕಾದು ಹಿಂಬಲ್ಲಸುರ್ತಲ ೀ ಇರುತ್ತತದುರು. ಕ್ಷಣ ಕ್ಷಣಕೂಾ ಹಿಂಬಲವದು ಬಲರ್ಾಗತ ೂಡಗಿರ್ು. ಇದರಿಿಂದಲ ೀ

ಸಿಂರ್ಮರ್ ಸಡಿಲಾಗಿ ಅಿಂತ ಯೆೀ ರ್ಪಸುು ಅಸಾಧಾರ್ ೀ ಎಿಂದುಕ ೂಿಂಡರು. ಪರಿಸಾತ್ತರ್ ಸೂಕ್ಷಮತ ರ್ನಾರಿರ್ು
ಮಹಷಿಶಗಳಾದ ವಶಾಾಮಿರ್ರರು ರ್ಪಸುನ ಸಿಂರ್ಮವು ಸಡಿಲರ್ಾಗಿರುವುದರಿಿಂದ ಅದರ ಹಾನಿರ್ನುಾ

ಎಣಿಸಕ ೂಿಂಡು ಮರುಕ್ಷಣದಲ್ಲಿಯೆೀ ರ್ುಚಿಭೂಶರ್ರಾಗಿ ದಭಾಶಸನದಲ್ಲಿ ಮಿಂಡಿಸ, ರ್ಮಮ ಹೃದರ್ ಮಧಾವನುಾ

ರ್ಜ್ಞಕುಿಂಡಮಾಡಿ ಅಲ್ಲಿಯೆೀ ಚ ೈರ್ನಾಾಗಿಾರ್ನುಾ ಪರತ್ತಷ ಾ ಮಾಡಿ ರ್ಪರ್ಕಿತರ್ ಆಜಾವನ ಾರ ದು ಜಗತ್ತತನ

ಹರ್ಸಾಧನಾ ರ್ಕಿತರ್ನುಾ ಪರಧ್ಾನ ದ ೀವತ ಯಾಗಿಟ್ುಟಕ ೂಿಂಡು, ರ್ನಾ ಅಭಿಷ್ಟಗಳಾದ ಶಷ್ಾಕಾಮೀಷ್ಟ ಸ ೂೀಹಿಂ

ಮಿಂರ್ರದಿಿಂದ ಪೂಣಶರ್ಾದ ಏಕಾಹುತ್ತಯಾಗಿ ಹ ೂೀಮಿಸ ಸಮಪಿಶಸದರು. ವಶಾಾಮಿರ್ರರ ಮುಖವು ಪರಜಾಲ್ಲಸುವ

ಅಗಿಾರ್ಿಂತ ಪರಕಾಶಸರ್ು. ಕಾಲವು ಬಿಡುವಲಿದ ೀ ಮುಿಂದ ಸಾಗುರ್ತಲ ೀ ಬಿಂದಿರ್ು.

ಅಿಂತ ಯೆೀ ಅನ ೀಕ ವಷ್ಶಗಳು ಕಳ ದ ಮೀಲ ಒಿಂದು ದಿನ ವಶಾಾಮಿರ್ರರು ದಿವಾಜ್ಞಾನದಿಿಂದ ಅವಲ ೂೀಕಿಸ

ಪುರುಷ ೂೀರ್ತಮ ರ್ಕಿತರ್ ವೃದಿಧಗಾಗಿ ಮಹಾರ್ಜ್ಞವನುಾ ಕ ೈಗ ೂಳಿಬ ೀಕ ಿಂದು ಸಿಂಕಲಪಮಾಡಿ, ಅದರ ಸದಧತ ಗಾಗಿ

ಅಣಿಯಾದರು. ಇದುಕಿಾದುಿಂತ ಯೆೀ ವಶಾಾಮಿರ್ರರು ಹ ೂೀಮಿಸುವು ರ್ಜ್ಞಕುಿಂಡದಲ್ಲಿ ರಕತವು ಧ್ಾರ ಯಾಗಿ ಹರಿದು

ಮಾಿಂಸಗಳ ಲಿವೂ ಮೀಲ್ಲನಿಿಂದಲ ೀ ಬಿೀಳಲ್ಲಕ ಾ ರ್ುರುಹಚಿಚಕ ೂಿಂಡಿರ್ು. ಕೂಡಲ ೀ ರಾಕ್ಷಸರ ವಕಟ್ ಅಟ್ಟಹಾಸವು

ಕ ೀಳಿಬಿಂದಿರ್ು. ವಶಾಾಮಿರ್ರರು ದಿಗಬಿಂಧನವನುಾ ಸುರ್ತಲೂ ಹಾಕಿದುರು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಅಶ ್ೀಚರಾಗಲ್ಲ,

ರಾಕ್ಷಸರಾಗಲ್ಲೀ ಹತ್ತತರ ಬರಲೂ ಸಾಧಾವಲಿರ್ ಿಂದು ಹ ೂೀಮಕ ಾ ಕುಳಿರ್ುಕ ೂಿಂಡಿದುರು. ರಾಕ್ಷಸರ ವಕಟ್

ಅಟ್ಟಹಾಸವು ಕ ೀಳಿಸರ್ುತ. ರ್ಜ್ಞಕಾರ್ಶಕ ಾ ವಘಾರ್ ೀ ಆಯರ್ು. ರ್ಜ್ಞಕಾರ್ಶವು ಸರ್ಪಲವನುಾ ಕ ೂಡಲ್ಲಲಿ.

ಮಿಂರ್ರಕ ಾ ಫಲವನುಾ ಕ ೂಡಲ್ಲಲಿ. ಇದಕ ಾ ಕಾರಣರ್ ೀನು ಎಿಂದು ವಶಾಾಮಿರ್ರರು ಚಿಿಂತ್ತಸದರು. ರ್ಮಮ

ದಿವಾಜ್ಞಾನದಿಿಂದ ವಶಾಾಮಿರ್ರರು ಚಿಿಂತ್ತಸ ಅವಲ ೂೀಕಿಸದರು. ಸಾರಕ್ಷರ್ ರ್ ಇಿಂರ್ಹ ಮಿಂರ್ರಗಳೂ ಆಪತಾಾಲದಲ್ಲಿ

ಮಾರ್ರ ಉಪಯೀಗಿಸರ್ಕಾದಾುದರೂ ರಾಕ್ಷಸರ ಬಾಧ್ ಯಿಂದ ಆರ್ರಮದ ಹ ೂೀಮ, ರ್ಜ್ಞ, ರ್ಪಸಾುಧನ ಗಳಿಗ ಲಿ

ವಘಾವುಟಾಗಿ, ಆರ್ರಮದ ಧಮಶಕಾರ್ಶವು ಭರಷ್ಟರ್ಾಯರ್ಲಿ. ಮಹತಾತದ ಆಪರ್ುತ ಸಿಂಭವಸುತ್ತತದುರೂ

ಮಿಂರ್ರರ್ಕಿತರ್ ಪರಭಾವವು ಕಡಿಮಯಾಗಲ್ಲಕ ಾ ಕಾರಣರ್ ೀನು? ಮಿಂರ್ರದ ರ್ಕಿತರ್ು ಸವಶಥಾ ನಾರ್ರ್ಾಗುವುದಿಲಿ.

ಹಾಗಿದುರ ಅದು ಎಲ್ಲಿಯೀ ಪುರುಷ ೂೀರ್ತಮ ರ್ಕಿತರ್ು ಜೀವಧ್ಾರಣ ಮಾಡಿರಲ ೀಬ ೀಕು. ಇಲಿರ್ಾದರ

ಮಿಂರ್ರಪೂರ್ರ್ಾದ ರ್ಕಿತಯೆೀ ಜೀವಧ್ಾರಣ ಮಾಡಿರಲ್ಲಕ ಾೀಬ ೀಕು. ಅದ ೂೀ ರ್ರಿೀರದಿಿಂದಲ ೀ ಜನಿಮಸದ . ಇದು

ಸರ್ಾವು. ಆಪತ್ತತನ ನಿರ್ಾರರ್ ಗಾಗಿ ಈ ನಾವು ಉಚಚರಿಸುವ ಮಿಂರ್ರಗಳು ದ ೀಹಧ್ಾರರ್ ಮಾಡುವುದು ಸಾಧಾರ್ ೀ

ಇಲಿ. ಆದರೂ ಯಾವುದ ೂೀ ಪುರುಷ ೂೀರ್ತಮ ರ್ಕಿತರ್ು ಶರೀರಾಮ ಮಿಂರ್ರದಿಿಂದಲ ೀ ಮಿಂರ್ರವಶ ೀಷ್ವು ಜಗತ್ತತನ
ಸವಶರಕ್ಷರ್ ಗಾಗಿ ರಕ್ಷರ್ ರ್ನುಾ ನಿವಶಹಸಕ ೂಿಂಡು ರ್ನಾ ಬಿೀಜಾಕ್ಷರ ಜೀವರ್ಕಿತಗಳಿಿಂದ ರೂಪಗ ೂಿಂಡು

ಮನುಷಾಾವತಾರ ಮಾಡಿರಲ ೀಬ ೀಕು. ಲ ೂೀಕ ೂೀದಾಧರದ ರಕ್ಷರ್ಾಕರ್ಶನು ಕಾಣಿಸದಾಗ ರಕ್ಷರ್ಾ ಕಾರ್ಶವನುಾ

ಮಿಂರ್ರ-ರ್ಿಂರ್ರಗಳಿಿಂದ ಸಾಧಿಸಲು ಸಾಧಾರ್ಾಗುವುದಿಲಿ. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಮಿಂರ್ರ- ರ್ಿಂರ್ರಗಳೂ ರಕ್ಷರ್ ಮಾಡುವುದಿಲಿ

ಎಿಂದುಕ ೂಳುಿತಾತ ವಶಾಾಮಿರ್ರ ಮಹಷಿಶಗಳು ರ್ಮಮಲ್ಲಿಯೆೀ ತಾವು ಹ ೀಳಿಕ ೂಿಂಡು ಆಲ ೂೀಚಿಸಕ ೂಳುಿತಾತ

ಧ್ಾಾನಸಾರಾಗಿ ಪರಪಿಂಚವನ ಾಲಿ ಅವಲ ೂೀಕಿಸದರು. ವಶಷಾಾರ್ರಮದಿಿಂದ ಆ ದಿವಾ ಪುರುಷ ೂೀರ್ತಮ ರ್ಕಿತರ್ ಆ

ದಿವಾಮಿಂರ್ರದ ಆ ದಿವಾತ ೀಜಸಾ ಪುರುಷ್ನು ಅಯೀಧಾ ಕಡ ಹ ೂರಟ್ು, ದರ್ರಥನ ಅರಮನ ಗ ಪರರ್ ೀಶಸದಿಂತ

ಕಾಣಿಸರ್ು. ವಶಾಾಮಿರ್ರರು ಥಟ್ಟನ ದುು, ರ್ಪಸುಗ ಕುಳಿತಾಗ ಕಾಲಗಭಶದಲ ೂಿಮಮ ರ್ನಾ ದೃಷಿಟಗ ಕಾಣಿಸದ ರ್ನಗ
ದೃಷ್ಟರ್ಾಗಿದು ಶರೀಹರಿಯೆೀ ಮನುಷ್ಾವತಾರಮಾಡಿ ದುಷ್ಟರಾವರ್ಾದಿ ರಾಕ್ಷಸರ ಸಿಂಹಾರರ್ಾಗುರ್ತದ ಎಿಂದು

ಹ ೀಳಿದುನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಮಿಂರ್ರಪೂರ್ನಾದ ಶರೀರಾಮನ ಜನಮರ್ಾಗಿದ . ದರ್ರಥ ಕೌಸಲ ಾರ್ರ ಪುರ್ರನ ೀ

ಶರೀರಾಮ. ಇದನ ಾ ನಾನು ಕಾಲಗಭಶದಲ್ಲಿಯೆೀ ರ್ಪಮಹಮರ್ಲ್ಲಿ ಕಿಂಡಿರುರ್ ನು. ಇಿಂದು ಬಹಳ ಹಿಂದಿನ

ನುಡಿಯಾದರೂ ಮನುಷ್ಾವತಾರರ್ ೀ ಸರ್ಾರ್ ಿಂದು ವಶಾಾಮಿರ್ರ ಮಹಷಿಶಗಳು ಆಲ ೂೀಚಿಸದರು. ಶರೀಹರಿರ್

ಮನುಷ್ಾವತಾರವನುಾ ವಶಾಾಮಿರ್ರರು ಮರ್ುತ ವಸಷ್ಾರು ಗಮನಿಸದ ುೀರ್ ಎಿಂದು ದಿವಾರ್ಾದ ಮನಸುು

ದಿವಾದೃಷಿಟರ್ಲ್ಲಿ ಆಲ ೂೀಚಿಸದರು. ಆ ಜ ೂಾೀತ್ತಸಾರೂಪರ್ಾದ ಮನುಷ್ಾನು ಸೂರ್ಶವಿಂರ್ದ ದರ್ರಥನ

ಅರಮನ ರ್ನುಾ ಹ ೂಕಿಾ ನಡ ದದುನುಾ ವಶಾಾಮಿರ್ರರು ನ ೂೀಡಿದರು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಶ ೀಷ್ಸಾರೂಪವು ಆ

ಜ ೂಾೀತ್ತಸಾರೂಪಕ ಾ ಅಿಂಟಿಕ ೂಿಂಡ ಅರಮನ ರ್ನುಾ ಹ ೂಕಿಾ ನಡ ದನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ನಾನಿಂದು ಹ ೂೀಮಿಸದ
ಶಷ್ಾಕಾಮೀಷ್ಟವು ನನಗಿಿಂದು ಸಚಿಛಸಾ ಸಚಿಛರ್ಾನನೂಾ ಒದಗಿಸ ಕ ೂಟಿಟದ ಎಿಂದುಕ ೂಿಂಡು ಮಹಷಿಶ ವಶಾಾಮಿರ್ರರು

ಅಯೀಧ್ಾಾಪತ್ತ ದರ್ರಥನ ಅರಮನ ಗ ರ್ಟ್ಟನ ದುು ಹ ೂರಟ ೀಬಿಟ್ಟರು.

ದರ್ರಥನ ಅರಮನ ಗ ವಶಾಾಮಿರ್ರ ಮಹಷಿಶಗಳು ಬರುತ್ತತದುಿಂತ ಅವರನುಾ ಗುರುತ್ತಸದ ದಾಾರಪಾಲಕರು

ದರ್ರಥನಲ್ಲಿಗ ಬಿಂದು ವಶಾಾಮಿರ್ರ ಮಹಷಿಶಗಳು ಬರುತ್ತತದಾುರ ಎಿಂದು ನುಡಿದರು. ಕುಲಪತ್ತಗಳಾದ

ವಶಾಾಮಿರ್ರರು ಬಿಂದಿರುವ ಸುದಿುರ್ನುಾ ತ್ತಳಿದ ದರ್ರಥ ರಾಜನು ಅರಮನ ರ್ ದಾಾರದಲ್ಲಿ ವಶಾಾಮಿರ್ರರನುಾ

ಕರಜ ೂೀಡಿಸ ವಿಂದಿಸ, ಕ ೈಹಡಿದು ಕರ ದು ರ್ಿಂದು ಆಸನದಲ್ಲಿ ಕುಳಿರಿಸ, ಅಘಾಶ-ಪಾದಾಗಳನುಾ ಮಾಡಿ,

ಪಾನಕಾದಿ ಪಾನಮಾಡಿಸ, ಶರಸಾಷಾಟಿಂಗ ನಮಸಾಾರವನುಾ ಮಾಡಿದನು. ಅಿಂತ ಯೆ ಕ್ಷ್ೀರ, ಕದಳಿ ಫಲ,

ನಾನಾವಧದ ಫಲ-ತಾಿಂಬೂಲಗಳನುಾ, ಪಿೀತಾಿಂಬರ, ಧ್ ೂೀರ್ರ, ಕಾಿಂಚನಾದಿ ದಕ್ಷ್ರ್ ರ್ನುಾ ಕ ೂಟ್ುಟ

ಚಾಮರಸ ೀರ್ ರ್ನುಾ ಮಾಡಿಸದನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಪೂಜಾರಾದ ವಸಷ್ಾರು ಬಿಂದು ಸ ೀರಿದರು. ರ್ಾಮದ ೀವರು

ವಶಾಾಮಿರ್ರರ ಸಮುಮಖದಲ್ಲಿ ಮಿಂಡಿಸದುರು. ವಶಾಾಮಿರ್ರರನೂಾ ವಸಷ್ಾರನೂಾ ವಿಂದಿಸದರು. ಅಿಂತ ಯೆೀ

ರ್ಾಮದ ೀವ, ಭಾರದಾಾಜ, ವಸಷ್ಾ, ವಶಾಾಮಿರ್ರರು, ಪುರಜನರು, ಕೌಸಲಾಾ, ಸುಮಿತಾರ, ಕ ೈಕ ೀರ್ರೂ ಬಿಂದು

ಆಸೀನರಾದರು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ರ್ುಕ ಮಹಷಿಶಗಳೂ ಬಿಂದು ಸನಿಾಹರ್ರಾದರು. ದರ್ರಥ ರಾಜನು ರ್ನಾ

ಮಡದಿರ್ರ ೂಡನ ಅಿಂದಿನ ಸಭ ರ್ನುಾ ಸರ್ಾರಿಸ, ವಿಂದಿಸ, ಆಸೀನರಾದರು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ದರ್ರಥನು

ವಶಾಾಮಿರ್ರರನುಾ ನ ೂೀಡಿ ವಿಂದಿಸ, ಕರಜ ೂೀಡಿಸಕ ೂಿಂಡು ‘ಭಗರ್ಾನ್‌ ಏನಪಪರ್ ?’ ಎಿಂದು ನುಡಿದನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ

ಮರ್ೂತ ಮರ್ೂತ ಭಿನಾವಸಕ ೂಿಂಡನು. ಆಗಲ ೀ ವಶಾಾಮಿರ್ರರು ವಸಷ್ಾರನುಾ ನ ೂೀಡಿ, ಅಿಂತ ಯೆೀ-ದರ್ರಥ

ರಾಜ ೀಿಂದರ, ಸದಾಧರ್ರಮದ ರ್ಪಸಾಗಳಾದ ನಾವು ಸದಾಧರ್ರಮದ ಆರ್ರಮ ಕಮಶಗಳನುಾ ಪೂರ ೈಸುವುದಕಾಾಗಿ ಜಪ-

ರ್ಪ-ಹ ೂೀಮಗಳನುಾ ಪೂರ ೈಸುವುದ ದುಸತರರ್ಾಗಿದ . ದುಷ್ಟ ರಾಕ್ಷಸರ ಬಾಧ್ ರ್ು ಬಹಳರ್ಾಗಿ ಅವರ

ಕಾಟ್ದಿಿಂದಲ ೀ ಹ ೂೀಮ, ರ್ಜ್ಞ, ಜಪ, ರ್ಪಗಳ ಲಿವೂ ನಿಿಂರ್ುಹ ೂೀಗಿ ಒಿಂದು ರ್ುಗರ್ ೀ ಕಳ ದು ಹ ೂೀಗಿದ .

ರ್ಜ್ಞಾದಿ ಕಾರ್ಶಗಳು ನಡ ರ್ುವಿಂತ ಇಲಿ. ಆದರೂ ಪರಕೃರ್ ಮಹಾದಾಾರವಿಂದನುಾ ಸಿಂಕಲ್ಲಪಸದ ುೀರ್ .

ನಮಾಮರ್ರಮದಲ್ಲಿಯೆ ಪರಕೃರ್ ಮಹಾದಾಾರ ರ್ಜ್ಞವು ನಡ ರ್ಲ ೀಬ ೀಕು. ರ್ಜ್ಞಕುಿಂಡದಲ್ಲಿ ಆಹುತ್ತ

ನಿೀಡುತ್ತತರುರ್ಾಗಲ ರಾಕ್ಷಸರು ರಕತ-ಮಾಿಂಸಗಳನುಾ ಚ ಲ್ಲಿ, ಹ ೂೀಮಾಗಿಾರ್ನುಾ ಅರ್ುದಧಗ ೂಳಿಸುತಾತರ . ಅಿಂತ ಯೆೀ

ದಿಗಬಿಂಧನವು ಕೂಡ ಸಡಿಲರ್ಾಗುರ್ತದ . ಏನೂ ಮಾಡಲ್ಲಕೂಾ ತ ೂೀಚುವುದಿಲಿ. ನಮಾಮರ್ರಮದಲ್ಲಿಯೆೀ ಪರಕೃರ್

ಮಹದಾಾರರ್ಜ್ಞವು ನಡ ಬ ೀಕಾಗಿರುವುದು. ಮಹಾರಾಜ ದರ್ರಥ, ಬಹಳಷ್ುಟ ಕಾಲದವರ ಗ ನಿನಗ ಪುರ್ರ

ಸಿಂತಾನವು ಆಗಲ ಇಲಿ. ಪುರ್ರ ಭಾಗಾವಲಿದ ನಿನಗ ನಾಲುಾ ಪುರ್ರರು ಜನಿಸದಾುರ . ಅದ ಲಿವೂ
ಪುರ್ರಕಾಮೀಷ್ಟರ್ಜ್ಞದ ಪರಸಾದರ್ ೀ ಇರುವುದು ಎಿಂಬುದು ನನಾ ದಿವಾದೃಷಿಟರ್ಲ್ಲಿ ಅವಲ ೂೀಕಿಸದಾಗ

ತ್ತಳಿದುಬಿಂದಿದ . ಅಿಂತ ಯೆೀ ನಿನಾ ಪುರ್ರಕಾಮೀಷ್ಟದ ಅಧಾರ್ನ ಪರವಚನ ಮಾಡಿದ ರ್ಾಮದ ೀವರು ಎಲಿವನೂಾ

ನುಡಿದಿದಾುರ . ಅಿಂತ ಯೆೀ ನಾವು ಸಹ ಶಷ್ಾಕಾಮೀಷಿಾ ರ್ಜ್ಞವನುಾ ಮಾಡಿರುತ ತೀರ್ . ನಿನಗ ನಾಲಾರು ಪುರ್ರರು
ಜನಿಸದುು ನಮಗ ಲಿರಿಗೂ ಬಹಳ ಸಿಂರ್ೃಪಿತಯಿಂದಿಗ , ಬಹಳ ಸಿಂತ ೂೀಷ್ರ್ ೀ ಆಗಿರುವುದು. ನಾವು ಒಿಂದು

ಘನರ್ಾದ ಉದ ುೀರ್ವನಿಾಟ್ುಟಕ ೂಿಂಡು ನಿನಾ ಅರಮನ ಗ ಬಿಂದಿರುತ ತೀರ್ . ನಮಿಮಿಂದ ಕ ೈಗ ೂಳಿಲಪಡುವ ಆ ರ್ಜ್ಞವನುಾ

ಸಿಂರಕ್ಷ್ಸಲು ನಿಮಮ ಜ ಾೀಷ್ಾ ಪುರ್ರನಾದ ಶರೀರಾಮನನುಾ ನಮೊಮಿಂದಿಗ ಕಳುಹಸಕ ೂಡಬ ೀಕು. ಶರೀರಾಮನನುಾ
ಕರ ದುಕ ೂಿಂಡು ಹ ೂೀಗಬ ೀಕ ಿಂದು ನಾವು ಇಲ್ಲಿರ್ವರ ಗೂ ಬಿಂದವರಾಗಿದ ುೀರ್ ಎಿಂದು ವಶಾಾಮಿರ್ರ ಮಹಷಿಶಗಳು

ಗಿಂಭಿೀರ ಸಾರದಲ್ಲಿ ವನಮರರ್ಾಗಿಯೆೀ ನುಡಿದರು.

ಈ ಮಾರ್ುಗಳನುಾ ಕ ೀಳಿ, ಇದು ಮಹಷಿಶ ವಶಾಾಮಿರ್ರರ ನುಡಿಯೆಿಂದು ದರ್ರಥ ಸಾವಶಭೌಮನಿಗ

ಸರ್ಾಶಿಂಗದಲೂಿ ನಡುಕವುಿಂಟಾಯರ್ು. ಮುಖಮಿಂಡಲರ್ ಲಿ ನಿಸ ತೀಜರ್ಾಯರ್ು. ಚಿಕಾರಾಮನನುಾ

ವಶಾಾಮಿರ್ರರ ೂಿಂದಿಗ ಹ ೀಗ ಕಳುಹಸಲ್ಲ? ಎಿಂದು ಪುರ್ರರ್ಾಾಮೊೀಹದಿಿಂದ ಸಿಂಕಟ್ರ್ಾಗಿ ರಾಜನಿಗ

ಮೂಛ ಶಬಿಂದಿಂತ ಆಗಿ, ರ್ರಿೀರ ಎಲಿ ಬ ರ್ ರ್ು ಮಾರ್ು ಬರಲ್ಲಲಿ. ದರ್ರಥನು ಸಿಂಕಟ್ಪಟ್ುಟ ಸತಬಧನಾಗಿ

ಕುಳಿತ್ತದುನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ವಸಷ್ಾರ ಮುಖವನುಾ ನ ೂೀಡಿದನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಸಾವರಿಸಕ ೂಿಂಡು, ಹಾಗ ಯೆೀ

ದ ೈನಾತ ಯಿಂದ ಕೂಡಿದವನಾಗಿ, ಪೂಜಾರ ೀ ಇನೂಾ ಬಾಲಾದಲ ಿ ಇರುವ ನನಾ ರಾಮನಿಿಂದ ಏನು

ಸಾಧಾರ್ಾದಿೀರ್ು? ನಿೀವು ಅಪಪರ್ ಮಾಡಿದರ ನಾನ ಬರುರ್ ನು ಎಿಂದು ನಿರ್ ೀದಿಸಕ ೂಿಂಡನು. ಆ ಮಾರ್ು
ದರ್ರಥನಾಡುತ್ತತರುವಿಂತ ಯೆೀ ವಶಾಾಮಿರ್ರರು ಪುರ್ರರ ಮೀಲ್ಲನ ಅತ್ತಯಾದ ರ್ಾರ್ುಲಾದಿಿಂದ ಕ್ಷತ್ತರರ್ನಾದ ನಿೀನು

ಹೀಗ ನುಡಿದರ ನಮಮನುಾ ಅಪಚಾರ ಮಾಡಿದಿಂತ ಯೆೀ ಸರಿ. ಪುರ್ರಕಾಮೀಷ್ಾದ ರ್ಜ್ಞದಲ್ಲಿ ನಿನಾ

ಪುರ್ರಕಾಮೀಷ್ಟವನ ಾ ಹ ೂೀಮಕ ಾ ಆಹುತ್ತರ್ನುಾ ನಿೀಡಿರುರ್ . ಆ ತಾಾಗದಿಿಂದ ಅದರ ಫಲರ್ ೀ ಅವತಾರಿ

ಪುರುಷ್ನಾದ ಶರೀರಾಮನನುಾ ಪುರ್ರನಾಗಿ ಪಡ ದಿರುರ್ . ಪುರ್ರಕಾಮನ ರ್ನುಾ ತಾಾಗ ಮಾಡಿದ ಮೀಲ , ನಿನಾ
ಪುರ್ರನ ೀ ಆದರೂ ಹುಟಿಟಬಿಂದ ಶರೀರಾಮನ ಮೀಲ ಮರ್ುತ ಅವನ ಸಹ ೂೀದರರ ಮೀಲ ನಿನಗ ಪೂಣಶರ್ಾದ

ಅಧಿಕಾರರ್ ಲ್ಲಿದ ? ನಾವು ನಮಮ ಪರಬಲರ್ಾದ ಶಷ ಾೀಚ ಛರ್ನೂಾ ಚ ೈತಾಗಿಾರ್ಲ್ಲಿ ಹ ೂೀಮಮಾಡಿ ಆಹುತ್ತ ನಿೀಡಿದ

ಮೀಲ ಯೆೀ ಶರೀರಾಮನ ಜನನರ್ಾಗಿದ . ಸೂರ್ಶವಿಂರ್ದ ಬ ಳವಣಿಗ ಗಾಗಿ ಅಥರ್ಾ ಅಯೀಧ್ ಾ ಸಿಂಹಾಸನಕಾಾಗಿ

ಮಾರ್ರ ಶರೀರಾಮ, ಲಕ್ಷಮಣ, ಭರರ್, ರ್ರ್ುರಘಾರನುಾ ಪಡ ದದ ುಿಂದು ನಿೀನು ಭಾವಸರುರ್ . ನಾವು ಹಾಗ

ತ್ತಳಿರ್ಲ್ಲಲಿ. ಲ ೂೀಕಕ್ ೀಮದ ಭದರತ ಗಾಗಿಯೆೀ ಶರೀರಾಮನನ ಾ ನಾವು ಬರ್ಸದಾುಗಿದ . ಶರೀರಾಮನ ಗುಣ

ಎರ್ತರರ್ಾಗಿರ್ೂ, ಅಜಾನುಬಾಹುವು, ದರ್ರಥ, ಧನುಷ್ಾಬಾಣಗಳನುಾ ಪದಾಮಸನ ಮಿಂಡಿರ್ನಾಗಿ ಪಿರೀತ್ತಯಿಂದ

ಪಿೀತಾಿಂಬರವನುಾ ಧರಿಸುವ ರ್ಲ ರ್ಲ್ಲಿ ಅವನು ಈಗಲ ೀ ಜಟ ರ್ನುಾ ಧರಿಸದಾುನ . ಶರೀರಾಮನ ಮಹಮರ್ನುಾ

ರಾಜ ನಿೀನ ೀನು ಅರಿತ್ತರುರ್ ? ಅವನು ನಿನಗಾಗಿಯಾಗಲ್ಲೀ ನನಗಾಗಿಯಾಗಲ್ಲೀ ಅಥರ್ಾ ಅಯೀಧ್ಾಾ

ಸಿಂಹಾಸನಕ ಾ ಜನಿಸಲ್ಲಲಿ. ಈ ಪೂಜಾರಾದ ವಸಷ್ಾರನುಾ ಕ ೀಳಿನ ೂೀಡು. ರ್ಪ್ೀಗಮಾರ್ಾದ ಕಾಲಗಭಶದಲ್ಲಿ ನಾವು

ಶರೀರಾಮನನುಾ ಅವನ ತ ೀಜಸುನುಾ ನನಾ ರ್ಪಸುನಲ್ಲಿಯೆೀ ಕಿಂಡವನು ನಾನು. ಶರೀರಾಮನು ನಿನಗ ಪುರ್ರನೂ,

ನನಗ ಶಷ್ಾನೂ ಆಗುವಲ್ಲಿ ಮಾರ್ರ ಶರೀರಾಮನ ಉದ ುೀರ್ಕಾರ್ಶವು ಮುಗಿರ್ುವುದಿಲಿ. ಶರೀರಾಮನು ಅವರ್ರಿಸ

ಬಿಂದ ಕಾರ್ಶರ್ ೀ ಬ ೀರ ಇರುವುದು. ಅವನು ರಾಮತಾರಕ ಮಿಂರ್ರಪೂರ್ನಾದ ಶರೀಮನಾಾರಾರ್ಣನು

ಸುದರ್ಶನಧ್ಾರಿ ಮಹಾವಷ್ುುರ್ ೀ ಇರುವನು. ಶರೀರಾಮನು ಬಹಳ ಜನರ ಬರ್ಕ ಯಾಗಿ ಮನುಷ್ಾವತಾರಿಯಾಗಿ

ಜನಿಸ ಬಿಂದವನು. ದ ೀರ್ಾನುದ ೀವತ ಗಳ ಮೊರ ರ್ನಾಾಲ್ಲಸ ಶರೀಮನಾಾರಾರ್ಣನು ಮನುಷ್ಾವತಾರವನೂಾ ತಾಳಿ

ಕೌಸಲಾಾ ಗಭಶಸಿಂಭೂರ್ನಾಗಿ ಜನಿಸ ಬಿಂದಿದಾುನ . ಶರೀರಾಮನು ಬಹಳ ಕಾರ್ಶಸಾಧನ ಗ ಶರೀಹರಿಯೆೀ

ಶರೀರಾಮನಾಗಿ ಜನಿಸದಾುನ . ಅವನಿಿಂದಲ ೀ ರಾವರ್ಾದಿ ರಾಕ್ಷಸರ ಸಿಂಹಾರರ್ಾಗಬ ೀಕಾಗಿದ ಎಿಂದು

ವಶಾಾಮಿರ್ರರು ಎಲಿ ಮಹಷಿಶಗಳ ಸಮುಮಖದಲ್ಲಿ ದರ್ರಥನಿಗ ಹ ೀಳಿದರು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ವಸಷ್ಾರನುಾ ಕ ೀಳು ಎಿಂದು

ನುಡಿದರು.

ವಶಾಾಮಿರ್ರರು ಆರ್ ೀರ್ದಲ್ಲಿ ನುಡಿದ ಮಾರ್ುಗಳನುಾ ಕ ೀಳಿ ದರ್ರಥನಿಗ ಏನ ೀನ ೂೀ ಆಗುರ್ತಲ್ಲರ್ುತ. ಭೂಮಿರ್ು

ಕಿಂಪಿಸದಿಂತ ಆಗಿ ತಾನ ಅದರಲ್ಲಿ ಸಕಿಾಕ ೂಿಂಡಿಂತಾಯರ್ು. ದರ್ರಥ ಚಕರವತ್ತಶಯೆೀ ಸಿಂಕಟ್ದಲ್ಲಿ

ಸಕಿಾಕ ೂಿಂಡದುನುಾ ಕಿಂಡು ವಸಷ್ಾ ಮಹಷಿಶಗಳು ಅದರ ಸೂಕ್ಷಮವನಾರಿರ್ು, ದರ್ರಥರಾಜ, ರಾಜ ೀಿಂದರ ಎಿಂದು

ಮೃದು ಮಧುರರ್ಾಗಿ ಕರ ದು, ವಶಾಾಮಿರ್ರರ ಮಾರ್ುಗಳನುಾ ಅಲಿಗಳ ದು ಬ ೀಸರಿಸಬ ೀಡ, ಮಹಷಿಶಗಳ ಮಾರ್ು

ಸರ್ಾವು. ಲ ೂೀಹವು ಬಿಂಗಾರರ್ಾಗಬ ೀಕಾದರ ಕಾಿಂರ್ಶಲ , ಅಬರಕ, ತಾಮರಗಳಿಿಂದ ಹಣಿದು ಹಣಿದು, ಬಿಂಗಾರ

ತ ೈಲದಿಿಂದ ಉಜೆ ಉಜೆ, ಬಿಂಗಾರದ ಲ ೂೀಹವನುಾ ರ್ಯಾರಿಸುತಾತರ . ಅಿಂತ ಯೆೀ ಬಿಂಗಾರದ ಲ ೂೀಹವನುಾ

ಹಣಿದು ಆಭರಣವನುಾ ರ್ಯಾರಿಸುತಾತರ . ಲ ೂೀಹದ ರ್ಗಡಿನಿಿಂದಲ ೀ ದಿೀಪದ ಸರವನುಾ ಕ ೈದಿೀಪ ದಿೀಪಮಾಲ ರ್

ಸರವನುಾ ಪಾತ ರ ಮೀಲ ೂೊದಿಕ ರ್ನುಾ ರ್ಯಾರಿಸುವರು. ಹಾಗ ಯೆೀ ಅಗಿಾರ್ು ಸಣು ರೂಪದಲ್ಲಿ ಇರುರ್ಾಗ ನಾವು

ಅದರ ಪರಜಾಲರ್ಾದ ಉರಿರ್ನುಾ ಕಾಣಲಾರ ವು. ನದಿರ್ ಪವಶರ್ ಶಖರದ ಬುಡದಲ್ಲಿಯೆೀ ಹುಟಿಟದರೂ ಎಲ ಿಲ ೂಿೀ

ಹ ೂೀಗಿ ಕವಲ ೂಡ ದು ಹರಿರ್ುರ್ತಲ ೀ ಇರುವುದು. ಅಲ್ಲಿಯೆೀ ನ ಲ ಯಾಗಿ ನಿಲುಿವುದಿಲಿ. ಬರ್ಲಲ್ಲಿ ಹರಿದು

ಸಾಗರವನುಾ ಸ ೀರುವುದು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಹರಿರ್ುವುದು ಸಾಧನಾ ರ್ಕಿತಯಾಗುವುದು. ಅಿಂತ ಯೆ ನಿನಗ

ಶರೀರಾಮನನುಾ ಕ ಲವು ಕಾಲ ಅಗಲ್ಲ ಇರಬ ೀಕಲಿ ಎಿಂದು ರ್ಿಂದ ಯಾದ ನಿನಗ ದುುಃಖರ್ಾಗುವುದು

ಸಹಜರ್ಾಗಿರುವುದು. ಆದರ ಅಯೀಧ್ಾಾಪತ್ತಯಾದ ನಿನಗ ಕ್ಾತ್ತರೀರ್ತ ರ್ ಪರಭಾವದಿಿಂದಲಾದರೂ ನಿನಾ

ಪುರ್ರರ ಅಭುಾದರ್ವು ಧಮಶಸಿಂರಕ್ಷರ್ ರ್ಲ್ಲಿ ಅಡಗಿದ . ಅದ ೀ ರಾಜಪುರ್ರರ ಹ ೂರ್ ರ್ು. ಅದನುಾ

ಸಾವಶಭೌಮನಾದ ನಿೀನು ಅರಿರ್ಲ ೀಬ ೀಕು. ಹಿಂದ ತಾರಕಾಸುರನ ಿಂಬ ದ ೈರ್ಾನು ಲ ೂೀಕ ಕಿಂಟ್ಕನಾಗಿ
ಇಿಂದಾರದಿ ದ ೀವತ ಗಳ ಲಿರನುಾ ದ ೀವಲ ೂೀಕವನ ಾೀ ಮುತ್ತತಗ ಹಾಕಿ ಓಡಿಸದುನು. ಅದಕೂಾ ಮೊದಲು ಬರಹಮನಿಿಂದ

ರ್ಪಸುು ಮಾಡಿ ವರವನುಾ ಪಡ ದನು. ರ್ಪಸುಗ ಮಚಿಚದ ಬರಹಮನು ತಾರಕನಿಗ ದರುರ್ನವರ್ತನು. ನಿನಾ

ಅಭಿಷ್ಟರ್ ೀನು ಎಿಂದು ಕ ೀಳಿದನು. ಆಗ ತಾರಕನು ನನಗ ಶವಪುರ್ರನಿಿಂದಲ ೀ ಮಾರ್ರ ಮರಣ ಬರಬ ೀಕು.

ಮತಾತರಿಿಂದಲೂ ಯಾವ ಕಾರಣಕೂಾ ಮರಣ ಬರಬಾರದು. ಶವಕುಮಾರನಿಿಂದಲ ೀ ನನಗ ಮರಣ ಬರಲ್ಲ ಎಿಂದು

ಸೃಷಿಟಕರ್ಶನನುಾ ಕ ೀಳಿದನು. ಬರಹಮನು ಹಾಗ ಆಗಲ್ಲ ಎಿಂದು ಅದೃರ್ಾನಾದನು. ತಾರಕನಿಗ ಶವನಿಗ

ಕುಮಾರನಿಲಿರ್ ಿಂದು ತ್ತಳಿದಿರ್ುತ. ಶವನ ಪತ್ತಾಯಾದ ಸತ್ತಯೆೀ ರ್ವರ ಿಂದು ಆಹಾಾನವಲಿದಿದುರೂ ನಾನಾ ರ್ರದಲ್ಲಿ

ಶವನನುಾ ಬ ೀಡಿ ಒಪಿಪಗ ಇಲಿದಿದುರೂ ರ್ನಾ ರ್ಿಂದ ದಕ್ಷನು ಮಾಡುವ ರ್ಜ್ಞಕ ಾಿಂದು ನಡ ದಳು. ಅಲ್ಲಿ ಶವನಿಗ

ದಕ್ಷನು ರ್ಜ್ಞದಲ್ಲಿ ಹವಭಾಶಗವನುಾ ಕ ೂಡಲ್ಲಲಿ. ರ್ನಾ ಪತ್ತ ಶವನಿಗ ರ್ಜ್ಞದಲ್ಲಿ ಈಶಾನಾ ಹವಭಾಶಗವನುಾ

ಕ ೂಡಲ್ಲಲಿರ್ ಿಂದು ರ್ಜ್ಞಕುಿಂಡದಲ್ಲಿ ಹಾರಿ ದ ೀಹವನುಾ ದಹಸಕ ೂಿಂಡಿದುಳು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಶವನು ನಿಷಿಾರರ್ನಾಗಿ

ರ್ಪಸುನಲ್ಲಿ ನಿರರ್ನಾಗಿದುನು. ಇದನ ಾಲಿ ಅರಿರ್ುಕ ೂಿಂಡ ತಾರಕಾಸುರನು ಬಲ-ಗವಶರ್ನಾಗಿ ಇಿಂದಾರದಿ

ದ ೀವತ ಗಳಿಗ ಅತ್ತಯಾದ ಬಾಧ್ ರ್ನುಾ ಕ ೂಡಲು ತ ೂಡಗಿದುನು. ಕಿಂಗ ಟ್ುಟ ಇಿಂದಾರದಿ ದ ೀವತ ಗಳು ನಾರದಾದಿ

ಸುರಮುನಿಗಳನುಾ ಕೂಡಿಕ ೂಿಂಡು, ಮನಮಥನ ದ ೀಹವನುಾ ಹರನ ಕ ೂರೀಧ್ಾಗಿಾಗ ಆಹುತ್ತಯಾಗಿರ್ುತ. ಪವಶರ್ರಾಜ

ಪುತ್ತರಯಾದ ಪಾವಶತ್ತ ದ ೀವರ್ನುಾ ಪರಮಶವನು ವರ್ಾಹರ್ಾಗಬ ೀಕ ಿಂದು ಪರರ್ತ್ತಾಸದರು. ಅಿಂತ ಯೆ ಇಿಂದಾರದಿ

ದ ೀವತ ಗಳು ತಾರಕಾಸುರನು ಅಮರಾವತ್ತರ್ನುಾ ವರ್ಪಡಿಸಕ ೂಿಂಡು ರ್ನಾಾಧಿೀನಕ ಾ ತ ಗ ದುಕ ೂಿಂಡು

ಅಮರಾವತ್ತ ಪಟ್ಟಣವನ ಾ ಆಳುತ್ತತದಾುನ . ರ್ಪಸುನಲ್ಲಿ ಬರಹಮನನುಾ ಮಚಿಚಸ ಶವಕುಮಾರನಿಿಂದಲ ನನಗ ಮರಣ

ಬರಬ ೀಕು, ಬ ೀರ ಯಾರಿಿಂದಲೂ ಅನಾಥಾ ಮರಣ ಬರಬಾರದ ಿಂದು ವರವನುಾ ಪಡ ದಿದಾುನ ಎಿಂದು ಇಿಂದಾರದಿ

ದ ೀವತ ಗಳು ಪರಮಶವನಲ್ಲಿ ಭಿನಾವಸಕ ೂಿಂಡರು. ನಿೀನ ೀ ನಮಮನುಾ ರಕ್ಷ್ಸು ರಕ್ಷ್ಸ ಿಂದರು. ಸುಪಿರೀರ್ನಾದ

ಪರಮಶವನು ದ ೀವತ ಗಳನುಾ ರಕ್ಷ್ಸುರ್ ನ ಿಂದು ಅಭರ್ವರ್ತನು. ಪಾವಶತ್ತದ ೀವರ್ನುಾ ವರ್ಾಹಮಾಡಿಕ ೂಿಂಡು

ಕ ೈಹಡಿದು ಕ ೈಲಾಸಕ ಾ ಕರ ರ್ಿಂದನು. ಕಾಲಕರಮದಲ್ಲಿ ಸಿಂತಾನವನೂಾ ಪಡ ದನು. ಶವಕೂಮಾರನು ರ್ಣುಮಖನು

ಬಹಳ ಸಣುವನು, ಸಷ್ಟಮಾತ್ತರಕ ರ್ರು ಅವನನುಾ ಸಲಹುತ್ತತರುರ್ಾಗಲ ೀ ಎಿಂಟ್ನ ೀ ತ್ತಿಂಗಳಿನಲ್ಲಿರುವ ರ್ಣುಮಖನು

ದ ೀವಲ ೂೀಕಕ ಾ ಹ ೂೀಗಿ ದ ೀವಸ ೀನಾನಿಯಾಗಿ ತಾರಕ ಸುರಾದಿ ರಾಕ್ಷಸರನುಾ ಕ ೂಿಂದು ನಾರ್ಮಾಡಿ ದ ೀವತ ಗಳಿಗ

ಅಮರಾತ್ತರ್ನುಾ ಕ ೂಡಿಸದನು. ಕುಮಾರಸಾಾಮಿಯೆೀ ಎಿಂಟ್ನ ೀ ತ್ತಿಂಗಳುಗಳಲ್ಲಿಯೆ ರಾಕ್ಷಸ ಸಿಂಹಾರವನುಾ

ಮಾಡಿರುವನಲಿರ್ ೀ? ಕರ್ತಲ ಯೆೀ ದಟ ಟೈಸಕ ೂಿಂಡಿದುರೂ ಬಾಲಸೂರ್ಶನ ಪರಭ ರ್ು ಬಿದಾುಗ ಕರ್ತಲ ಯೆೀ ಕಳ ದು

ಬ ಳಕು ಬರುರ್ತದ ರ್ಲಿರ್ ೀ? ಯಾವ ಸಿಂದ ೀಹವನೂಾ ಮಾಡಲುಬ ೀಡ. ಶರೀರಾಮನು ವಶಾಾಮರ್ರರ ಶಷ್ಾನಾಗಲ್ಲ.
ಸಿಂತ ೂೀಷ್ದಿಿಂದ ಶರೀರಾಮನನುಾ ವಶಾಾಮಿರ್ರರ ಜತ ರ್ಲ್ಲಿ ಕಳುಹಸಕ ೂಡು. ಸಿಂದ ೀಹವನುಾ ರ್ಳ ರ್ಬ ೀಡ ಎಿಂದು

ದರ್ರಥ ರಾಜನಿಗ ವಸಷ್ಾರು ಹ ೀಳಿದರು.

ಅಿಂತ ಯೆೀ ನಿವೃತ್ತತಯಲಿದ ೀ ದಾರಿಕಾಣದ ದರ್ರಥನು ಶರೀರಾಮನನುಾ ವಶಾಾಮಿರ್ರರ ೂಿಂದಿಗ ಕಳುಹಸಲು

ಒಪಿಪಕ ೂಿಂಡನು. ಅಿಂತ ಯೆ ರ್ನಾ ಮೂವರು ರಾಣಿರ್ರ ಒಪಿಪಗ ರ್ನುಾ ಪಡ ದನು. ಶರೀರಾಮನನೂಾ ರ್ನಾಲ್ಲಿಗ

ಕರ ಸಕ ೂಿಂಡುಬಾರ ಿಂದು ಕರ ದು ಬರಮಾಡಿಕ ೂಿಂಡು ರ್ನಾಾಸನದಲ್ಲಿ ಕುಳಿರಿಸದನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ತಾನೂ

ಆಸೀನನಾದನು. ಕೂಡಲ ೀ ಲಕ್ಷಮಣನು ಶರೀರಾಮನ ೂಿಂದಿಗ ಆಸನನಾದನು. ಆ ಸಹ ೂೀದರರಿಬಬರನೂಾ

ಕಣುತಿಂಬಿಕ ೂಿಂಡ ವಶಾಾಮಿರ್ರರು ಆನಿಂದರ್ುಿಂದಿಲರಾದರು.

ಅಿಂತ ಯೆೀ ದರ್ರಥನು ವಶಾಾಮಿರ್ರರ ೀ ಯಾಗ ಸಿಂರಕ್ಷರ್ ರ್ನುಾ ಶರೀರಾಮನ ೀ ಮಾಡಬ ೀಕ ಿಂದು ಕರ ದು
ಜತ ರ್ಲ್ಲಿಯೆೀ ಕರ ದುಕ ೂಿಂಡು ಹ ೂೀಗಲು ಬಿಂದಿರುವರ ಿಂದು ಶರೀರಾಮನಿಗ ದರ್ರಥನು ತ್ತಳಿಸ ಹ ೀಳಿದನು ಮರ್ುತ

ಶರೀರಾಮ ವಶಾಾಮಿರ್ರರು ರ್ಜ್ಞ ಸಿಂರಕ್ಷರ್ ರ್ನುಾ ಮಾಡು ನಿನಗ ಮಿಂಗಳರ್ಾಗಲ್ಲ, ನಿೀನು ವಶಾಾಮಿರ್ರರ ಜತ ಗ

ಪೂಜಾರ ಆರ್ರಮಕ ಾ ಹ ೂೀಗು ಎಿಂದು ದರ್ರಥನು ನುಡಿದನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಶರೀರಾಮ-ಲಕ್ಷಮಣರು ರ್ಾಮದ ೀವರು,

ವಸಷ್ಾ ಮಹಷಿಶಗಳಿಗ ಶರಸಾಷಾಟಿಂಗ ನಮಸಾಾರವನುಾ ಮಾಡಿದರು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ರ್ಿಂದ -ತಾಯರಿಗ ಲಿರಿಗೂ

ಶರಸಾಷಾಟಿಂಗ ನಮಸಾಾರವನುಾ ಮಾಡಿದರು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ನಿಮಗ ಲಿರಿಗೂ ಮಿಂಗಳರ್ಾಗಲ್ಲ ಎಿಂದು ದರ್ರಥನನುಾ,

ದರ್ರಥ ಪುರ್ರರನುಾ ಆಶೀರ್ಾಶದ ಮಾಡಿದರು. ರಾಮ-ಲಕ್ಷಮಣರನುಾ ಕ ೈಹಡಿದು ವಶಾಾಮಿರ್ರರಿಗ ಒಪಿಪಸದನು.

ದರ್ರಥನು ನನಾ ಪುರ್ರರು ಹಿಂಸದೂಲ್ಲಕಾ ಪರ್ಶಿಂಕದಲ್ಲಿ ಮರ್ತನ ರ್ ಹಾಸಗ ರ್ಲ್ಲಿ ನಿದಿರಸುತಾತರ . ನಿರ್ಾದಲ್ಲಿರ್ೂ

ನಾನಾರ್ರಹದ ಭಕ್ಷಯಗಳನುಾ, ಪಕಾರ್ಾದ ಕಜಾೆರ್ಗಳನುಾ, ಕ್ಷ್ೀರ, ದದಿ, ಸಡರಸಗಳಿಿಂದ ಕೂಡಿದ ಪದಾಥಶ,

ಶಾಲಾಾನಾ, ಚಿತಾರನಾ ಊಟ್ ಮಾಡಿ ಚ ೈರ್ನಾ ರ್ುಿಂಬಿಕ ೂಿಂಡಿದುರು. ಆದರಿೀಗ ಪೂಜಾರ ೀ, ನಿಮಮ ರ್ಾಕಾಗಳನುಾ

ಮಿೀರಲಾರದ ೀ ಈ ನನಾ ಪುರ್ರ ಶರೀರಾಮನನುಾ ನಿಮೊಮಿಂದಿಗ ಕಳುಹಸಕ ೂಡುತ್ತತದ ುೀನ . ರಾಮ-ಲಕ್ಷಮಣರು

ಗುರುದ ೀರ್ಾ ನಿಮೊಮಿಂದಿಗ ಹ ೂರಡಲು ಸದಧರಾಗಿ ನಿಿಂರ್ುಕ ೂಿಂಡಿರುವರು ಎಿಂದು ಕಣಿುೀರನುಾ ಒರ ಸುತಾತ

ವಶಾಾಮಿರ್ರರಲ್ಲಿಯೆೀ ನುಡಿದನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ವಸಷ್ಾರು-ದರ್ರಥ, ನಿೀನು ಚಿಿಂತ್ತಸಬ ೀಡ, ಪರಸನಾನಾಗು. ಪುರ್ರರನುಾ

ಹರಸು, ಆಶೀವಶದಿಸ ಕಳುಹಸು, ಎಲಿರ ೂಿಂದಿಗ ಸರರ್ೂನದಿರ್ ರ್ನಕವೂ ಹ ಜ ೆಹಾಕಿ ಬಿೀಳ ೂಾಡು ಎಿಂದು

ರಾಜಗುರುಗಳಾದ ವಸಷ್ಾರು ದರ್ರಥನಿಗ ಅಪಪರ್ ಮಾಡಿದರು. ದರ್ರಥನು ಎದುುನಿಿಂರ್ು ಎಲಿರನೂಾ

ವಿಂದಿಸದನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ವಶಾಾಮಿರ್ರರು ರಾಜಪುರ್ರರನೂಾ ಕ ೈಹಡಿದು ಕರ ದುಕ ೂಿಂಡು ಹ ೂರಟಿದುರು. ದರ್ರಥನು

ರ್ನಾ ಗುರುಪರಿರ್ಾರ ಮಡದಿರ್ರ ೂಡಗೂಡಿ ಸರರ್ೂನದಿರ್ ಸ ೈಕರ್ ರ್ ೀಲ ರ್ವರ ಗೂ ಬಿೀಳ ೂಾಟ್ಟನು.

ಅಿಂತ ಯೆೀ ಪೂಜಾರ , ನಾವನುಾ ಹಿಂದಿರುಗಿ ಹ ೂರಡುರ್ ವು ಎಿಂದು ನುಡಿದನು. ಪೂಜಾರಾದ ವಶಾಾಮಿರ್ರರು

ಅರಸನ ಅಿಂರ್ರಿಂಗವನಾರಿರ್ುಕ ೂಿಂಡರು. ದರ್ರಥನ ಸಮಾಧ್ಾನಕ ಾ ನಾಲುಾ ಒಳ ಿರ್ ಮಾರ್ುಗಳನುಾ ಹ ೀಳಿದರು.

ಅವರ ಮಾರ್ುಗಳಿಿಂದ ದರ್ರಥನಿಗ ಸಮಾಧ್ಾನರ್ಾಗುತ್ತತದುರೂ ರ್ನಾ ಪುರ್ರರ ಕುರಿರ್ು ಪುರ್ರರ್ಾಾಮೊೀಹವು

ಕಡಿಮಯಾಗಲ್ಲಲಿ. ವಶಾಾಮಿರ್ರ ಮಹಷಿಶಗಳ ನುಡಿರ್ನುಾ ಕ ೀಳಿದ ಅವರ ನುಡಿರ್ೂ ಕರ್ಶವಾಪಾಲನ ರ್ೂ

ರಾಜನಿಗ ಭರ್ವನುಾಿಂಟ್ುಮಾಡಿರ್ುತ. ಆದುರಿಿಂದಲ ೀ ಅವರನುಾ ಪುರ್ರರನುಾ ಬಿೀಳ ೂಾಡಲು ಬಿಂದಿದುನು. ಹಾಗ ಯೆೀ

ಸರರ್ೂ ನದಿತ್ತೀರದಲ್ಲಿ ರ್ನಾ ತ ೂದಲು ನುಡಿಯಿಂದ ರ್ನಾ ಮುದುು ಶರೀರಾಮ-ಲಕ್ಷಮಣರನುಾ ಅಪಿಪ ಮುದಿುಸ,

ವಶಾಾಮಿರ್ರರನುಾ ವಿಂದಿಸ, ಹರಿರ್ುವ ಕಣಿುೀರಿನಿಿಂದ ಬಿೀಳ ೂಾಟ್ಟನು. ವಶಾಾಮಿರ್ರರು ಬಾಲಕ ರಾಮ-ಲಕ್ಷಮಣರ

ರ್ಲ ರ್ ಮೀಲ ರ್ಮಮ ವರದ ಹಸತವನಿಾಟ್ುಟ ಕ ೈಹಡಿದು ಜತ ಯಾಗಿ ಹ ಜ ೆಯಟ್ುಟ ನಡ ದು, ಸರರ್ೂ ನದಿರ್ನುಾ

ನೌಕ ರ್ಲ್ಲಿ ಕುಳಿರ್ು ಪುರ್ರರ ೂಿಂದಿಗ ದಾಟಿದರು. ರಾಜಪುರ್ರರ , ನಿೀವು ನಮಗ ಸಹ ಪುರ್ರರಿಂತ್ತರುವರಿ,

ನಿಮಗ ಲ್ಲಿರ್ ಭರ್ವು ಎಿಂದು ನುಡಿದು, ಸರರ್ೂ ನದಿರ್ನುಾ ದಾಟಿದರು. ಪುರ್ರರ ಬ ನುಾ ಸವರಿ ಮಲಿ ಮಲಿನ

ನಡ ಸುತಾತ ಮುಿಂದ ಮುಿಂದ ಸಾಗಿದರು. ಅಯೀಧ್ಾಾದಿಪತ್ತರ್ು ರ್ನಾ ಪುರ್ರರು ಮುಿಂದ ಸಾಗುವುದನುಾ

ನ ೂೀಡುತಾತ ರ್ನಾರಸರ್ರ ೂಿಂದಿಗ ನಿಿಂರ್ು ಹಿಂತ್ತರುಗಿ ನ ೂೀಡಿ, ಕಣಿುಗ ಕಾಣಿಸುವವರ ಗೂ ಅರಸರ್ರಸಹರ್

ಉಪಪರದಲ್ಲಿ ನಿಿಂರ್ು ನ ೂೀಡುತ್ತತದುನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಕಣಿುಗ ಕಾಣಿಸದಿಂತ ಲಿ ನ ೂೀಡಿ ಸಿಂಪೂಣಶ ಕಣಮರ ಯಾದ

ಕೂಡಲ ೀ ಅರಮನ ರ್ನುಾ ಸ ೀರಿದರು. ಕೌಸಲಾಾ, ಸುಮಿತ ರರ್ರು ಮೂಕಪ ರೀಕ್ಷಕರ ೀ ಆಗಿದುರು. ಅಿಂತ ಯೆೀ

ವಶಾಾಮಿರ್ರರನುಾ ಸ ೀರಿ ನಮಮ ಪುರ್ರರು ರಾಜಷಿಶಗಳಾಗಲ್ಲ, ನಮಮ ಪುರ್ರರಿಗ ಮಿಂಗಳರ್ಾಗಲ ಿಂದು ಹರಸ,

ಆಶೀರ್ಾಶದ ಮಾಡಿದುರು. ಕ ೈಕ ೀಯಗ ರ್ನಾ ಪುರ್ರನನ ಾೀ ಕಳಿಸದಿಂತಾಗಿ ವಾಸನ ಪಟಿಟದುಳು. ನಾಲಾರಲೂಿ ಒಿಂದ ೀ

ತ ರನಾದ ದುುಃಖವುಿಂಟಾಗಿರ್ುತ.

ಪೂಜಾರಾದ ವಶಾಾಮಿರ್ರರು ರಾಜಪುರ್ರರಿಗ ಆಯಾಸರ್ಾಗದಿಂತ ಅಲಿಲ್ಲಿ ವೃಕ್ಷದಡಿರ್ಲ್ಲಿ ನಿಿಂರ್ು,

ವೀರ ೂೀಚಿರ್ರ್ಾದ ಕಥ ರ್ನುಾ ಹ ೀಳುತಾತ ಮಲಿನ ರ್ ನಡಿಗ ರ್ಲ್ಲಿ ಸಾಗುತ್ತತದರ

ು ು. ಮೂರು ದಿನಗಳನುಾ ಕಳ ದು

ರಾಜಪುರ್ರರ ೂಿಂದಿಗ ಸದಾಧರ್ರಮವನುಾ ಸ ೀರಿದರು. ಆರ್ರಮವನುಾ ರಾಮ-ಲಕ್ಷಮಣರಿಗ ತ ೂೀರಿಸ ಪರಿಚಯಸ

ಪುರ್ರರಿಗ ಹಾಲು-ಹಣುುಗಳನುಾ ಕ ೂಟ್ುಟ ಸರ್ಾರಿಸದರು. ವಶಾಾಮಿರ್ರ ವದಾಾಕ ೀಿಂದರವನುಾ ಪರರ್ ೀರ್ ಮಾಡಿ

ರಾಜಪುರ್ರರಿಗ ಯಾಗಶಾಲ , ಪಾಕಶಾಲ , ವಸತ್ತಗೃಹವನುಾ ತ ೂೀರಿಸ ರಾಜಪುರ್ರರನೂಾ ರ್ಮೊಮಿಂದಿಗ ಇರುವಿಂತ

ಮಾಡಿ ರ್ುಭ ಮೂಹೂರ್ಶದಲ್ಲಿ ರಾಮ-ಲಕ್ಷಮಣರ ವದಾಾಭಾಾಸವನುಾ ಪಾರರಿಂಭ ಮಾಡಿದರು. ಧಮಶಶಾಸರ

ರಾಜನಿೀತ್ತ ಜ ೂೀತ್ತಷ್ಾ ಶಾಸರ ಬರಹಮವದ ಾ (ಜ ೂೀತ್ತಷ್ಾ) ಧನಸುು ಬಾಣಗಳ ಪರಯೀಗ ಮುಿಂತಾದವುಗಳ ಮೀಲ
ಬರಹಮಷಿಶಗಳಾದ ವಶಾಾಮಿರ್ರರು ಪರವಚನದ ಪಾಠಗಳನುಾ ಮಾಡಿ, ಲ್ಲಖಿರ್ ಲ ೀಖನವನುಾ ರ್ಯಾರಿಸುವಿಂತ

ರಾಜಪುರ್ರರ ೂಿಂದಿಗ ರ್ಮಮ ಎಲಿ ಶಷ್ಾರಿಗೂ ಬಿದಿರಿನ ಕಟ್ುಟ, ಮಶ, ತಾಳ ಗರಿರ್ಲ್ಲಿ ದ ೀವನಾಗರ ಲ್ಲಪಿರ್ನುಾ

ಮುದಿರಸ ಬರ ದರು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಎಲಿರೂ ವಶಾಾಮಿರ್ರರ ಶಷ್ಾರು ಮುದಿರಸ ಬರ ದರು. ವವಧ ಆರ್ುಧಗಳ

ಪರಯೀಗ, ಬಿಲುಿ ವದ ಾರ್ ಚಾರ್ುರ್ಶ ಮೊದಲಾದವುಗಳ ಅಭಾಾಸವು ನಡ ಯರ್ು. ಧನುವಶದಾಾ,

ಆರ್ುರ್ ೀಶದಗಳ ವದಾಾ ಮಿಂತಾರಸರಗಳ ಉಪಯೀಗ-ಪರಯೀಗ, ಮಿಂತಾರಸರಗಳನುಾ ಉಪಯೀಗಿಸದಾಗ

ಉಪಸಿಂಹಾರ ಮಾಡುವುದು ಉಪದ ೀರ್ವನುಾ ಮಾಡಿ ಪಾಠ ಪರವಚನಗಳು ನಡ ದವು. ಶರೀರಾಮನು

ಸವಸಾತರರ್ಾಗಿ ಅಥ ೈಶಸಕ ೂಿಂಡು ಲಕ್ಷಮಣನಿಗ ಚಾಚೂರ್ಪಪದ ಪಾಠ ಮಾಡಿದನು. ಸಹ ೂೀದರರು

ವದಾಾಜಶನ ರ್ಲ್ಲಿ ಬಹಳ ಬಲಿವರ ೀ ಆಗಿದುರು. ವಶಾಾಮಿರ್ರರ ಪಾಠ-ಪರವಚನಗಳನುಾ ರ್ರದಾಧಭಕಿತಯಿಂದ

ಕ ೀಳುತ್ತತದುರು. ವಶಾಾಮಿರ್ರರ ನಿರಿೀಕ್ ಗಿಿಂರ್ಲೂ ಹ ಚುಚ ತ್ತಳಿದವರಾಗಿದುರು. ಆದರೂ ಅವರು ರ್ರದಾಧಭಕಿತರ್ನುಾ

ಕಿಂಡು ವಶಾಾಮಿರ್ರರು ಪಾಠ-ಪರವಚನ ಉಪದ ೀರ್ಗಳು ಒಿಂದ ೂಿಂದಾಗಿ ನಡ ದು, ರಾಮ-ಲಕ್ಷಮಣರು ಗುರುಗಳು

ನಿರಿೀಕ್ಷ್ಸದಕಿಾಿಂರ್ಲೂ ಅತ್ತ ಶೀಘರದಲ್ಲಿ ಎಲಿವನುಾ ಕಲ್ಲರ್ುಕ ೂಿಂಡರು. ವಶಾಾಮಿರ್ರರ ಮಚಿಚನ ವದಾಾರ್ಥಶಗಳು

ರಾಜಪುರ್ರರು ರಾಮ-ಲಕ್ಷಮಣರ ಿಂದು ಆರ್ರಮರ್ಾಸಗಳಾದ ಋಷಿಮುನಿಗಳಿಿಂದಲ ೀ ವಖಾಾತ್ತರ್ನುಾ ಪಡ ದ ರಾಮ-

ಲಕ್ಷಮಣರು ವಶಾಾಮಿರ್ರರ ನಿರಿೀಕ್ಷ್ಸದುಕಿಾಿಂರ್ ಜಾರ್ ಮ, ಕೌರ್ಲಾದಿಿಂದಲೂ ವದಾಾಜಶನ , ಬಿಲುಿಗಾರಿಕ

ಬಾಣಪರಯೀಗ, ವನರ್ ಸಿಂಪನಾತ , ಜ್ಞಾನಪಿಪಾಸುಗಳಿಂತ ಎಿಂದು ವಶಾಾಮಿರ್ರರು ಅರಿರ್ರು. ಅಿಂತ ಯೆೀ

ಸರ್ಾಜ್ಞಾನ ಸದುಿಣಗಳು ರಾಮ-ಲಕ್ಷಮಣರಲ್ಲಿಯೆೀ ರ್ುಿಂಬಿಕ ೂಿಂಡಿರ್ುತ. ವಶಾಾಮಿರ್ರರು ಆನಿಂದರ್ುಿಂದಿಲರಾದರು.

ಲ ೂೀಕ ೂೀದಾಧರದ ಲ ೂೀಕಜ್ಞಾನವು ಶರೀರಾಮನಲ್ಲಿ ರ್ುಿಂಬಿಕ ೂಿಂಡಿರ್ುತ. ಲಕ್ಷಮಣನು ಅವನಿಗಿಂಟಿಕ ೂಿಂಡು

ನಡ ರ್ುರ್ಾಗಲೂ, ನುಡಿರ್ುರ್ಾಗಲೂ ರ್ರ್ನ-ನಿದ ರ, ಪಾರರ್ುಃಸಮರರ್ , ನಿರ್ಾಕಮಾಶದಿ ಜಪ, ರ್ಪ,

ಸೂರ್ಶನಮಸಾಾರ, ಗರುವಿಂದನ ಎಲಿವನೂಾ ರಾಮ-ಲಕ್ಷಮಣರ ೂಿಂದಾಗಿ ನಡ ಸುತ್ತತದುರು. ಅವರ ಪ ರೀಮ

ಸಿಂಬಿಂಧವು ಎರಡು ದ ೀಹ ಒಿಂದ ೀ ಮನಸುು ಎಿಂದು ವಶಾಾಮಿರ್ರರು ತ್ತಳಿದು ಎಷ್ುಟ ಹ ೂಗಳಿ ಹರಸದರು.

ಸಾಲದು ಎಿಂಬಷ್ುಟ ತ್ತಳಿದು, ಮತ ತ ಮತ ತ ಹ ೂಗಳಿ ಹರಸದರು. ಮತ ತ ಹಿಂದ ವಶಾಾಮಿರ್ರರು ಮಹಾಘೂೀರರ್ಾದ

ರ್ಪಸುು ಮಾಡಿದುರು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಪರಮಶವನು ಪರರ್ಾಕ್ಷ ದರುರ್ನವರ್ುತ ವಶಾಾಮಿರ್ರರಿಗ ಮಿಂತಾರಸರವನುಾ ಕ ೂಟ್ುಟ

ಮಿಂರ್ರದ ೀವತ ಗಳ ಮಹಮಾಸದಿಧರ್ನುಾ ಶವನ ೀ ವಶಾಾಮಿರ್ರರಿಗ ಉಪದ ೀರ್ ಮಾಡಿದುನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ

ವಶಾಾಮಿರ್ರರು ರ್ನಾ ರ್ಪಸಾುಧನ ಯಿಂದ ಪಡ ದುಕ ೂಿಂಡ, ಶವನು ದರ್ಪಾಲ್ಲಸದ ಮಹಾಸರಮಿಂರ್ರ ದ ೀವತ ಗಳ

ಸದಿಧರ್ನೂಾ ಶರೀರಾಮ- ಲಕ್ಷಮಣರಿಗ ಉಪದ ೀರ್ವನುಾ ಮಾಡಿ, ಧ್ಾರ ಯೆರ ದು ಅನುಗರಹಸದರು. ವಶಾಾಮಿರ್ರರು

ರಾಮ-ಲಕ್ಷಮಣರ ಬ ನುಾ ಸವರಿ ರ್ನಾ ತ ೂೀಳತ ಕ ಾರ್ಲ್ಲಿ ಹಡಿದು ಅಪಿಪಕ ೂಿಂಡು, ನ ತ್ತತರ್ನುಾ ಪೂಸ, ರ್ಲ ರ್
ಮೀಲ ವರದಹಸತವನುಾ ಇಟ್ುಟ ಹರಸುತ್ತತದುರು. ಕ್ಷಣ ಕ್ಷಣದಲ್ಲಿರ್ೂ ಅಧಿಕರ್ಾಗಿ ಪರಕಾರ್ಗ ೂಳುಿತ್ತತದು

ಬಾಲಸೂರ್ಶನ ತ ೀಜಸುನುಾ ಪಡ ದು ರಿಂಜಸುತ್ತತರುವ ರಾಜಪುರ್ರರನುಾ ಕಿಂಡು ಋಷಿಮುನಿಗಳಿಗೂ, ಅಲ್ಲಿರುವ

ಆರ್ರಮರ್ಾಸಗಳಿಗೂ ಆರ್ಚರ್ಶರ್ ೀ ಆಗುತ್ತತರ್ುತ. ಪರಮಾನಿಂದವು ಆಗುರ್ತಲ ೀ ಇರ್ುತ.

ಒಿಂದು ದಿನ ವಶಾಾಮಿರ್ರರು ಶರೀರಾಮನನುಾ ಕರ ದರು. ಶರೀರಾಮನ ೂಿಂದಿಗ ನದಿತ್ತೀರಕ ಾ ಹ ೂೀಗಿ, ಅಲ್ಲಿ ಒಿಂದು

ಏಕಾಿಂರ್ ಸಾಳದಲ್ಲಿ ಶಲಾಸನದ ಮೀಲ ಕುಳಿರ್ುಕ ೂಿಂಡರು. ಶರೀರಾಮನು ವಶಾಾಮಿರ್ರರನುಾ ನಮಸಾರಿಸ ಅಲ್ಲಿಯೆೀ

ನಿಿಂರ್ುಕ ೂಿಂಡನು. ನದಿತ್ತೀರದಲ ೂಿಿಂದು ಸಣುಕಾನನವು ಮನ ೂೀಹರರ್ಾಗಿ ಶ ್ೀಭಿಸುತ್ತತರ್ುತ. ನದಿ ಹರಿದು

ಕುಲುಕುಲು ಸದುುಗಳನುಾ ಮಾಡುರ್ತಲ ೀ ಇರ್ುತ. ರ್ಾರ್ುವು ರ್ಿಂಪಾಗಿ ಬಿೀಸ ಬರುತ್ತತರ್ುತ. ವಶಾಾಮಿರ್ರರು ಒಿಂದು

ವೃಕ್ಷವನುಾ ಮೀಲ ತ್ತತದ ಕಣುುಗಳಲ್ಲಿ ಎಲ ಗಳನುಾ ನ ೂೀಡುತಾತ, ಆಕಾರ್ದ ಡ ಗ ನ ೂೀಡುತಾತ, ಶರೀರಾಮನನುಾ ಎರ್

ಇಕಾದ ಬಹಳ ಹ ೂತ್ತತನವರ ಗೂ ನ ೂೀಡಿದರು. ಶರೀರಾಮನು ಗುರುಗಳನೂಾ, ನದಿರ್ನೂಾ ನ ೂೀಡುತ್ತತದುನು.

ಶರೀರಾಮನು ಗುರುಪಾದಪದಮಗಳನೂಾ, ನದಿರ್ು ಹರಿರ್ುವ ಸ ೂಬಗನೂಾ ನ ೂೀಡುತ್ತತದುನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಬಹಳ

ರ್ ೀಳ ರ್ು ಕಳ ದು ಹ ೂೀಯರ್ು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಗಮನಿಸದ ವಶಾಾಮಿರ್ರರು ಶರೀರಾಮನನುಾ ಕ ೈಹಡಿದು ರ್ನಾ

ಬಳಿರ್ಲ್ಲಿ ಕುಳಿಿರಿಸಕ ೂಿಂಡರು. ವತಾು, ಶರೀರಾಮ, ಧಮಶವಲಿದ ದುಷ್ಟರಾಕ್ಷಸರ ಬಾಧ್ ರ್ನೂಾ ಪೃರ್ಥಿರ್ಲ್ಲಿಯೆ

ಸ ೈರಿಸಲಸಾಧಾರ್ಾಗಿದ . ನಾನು ಲ ೂೀಕಕಲಾಾರ್ಾಥಶರ್ಾಗಿ ಪರಕೃರ್ಮಹಾದಾಾರ ರ್ಜ್ಞವನುಾ ಮಾಡುತ್ತತರುರ್ ನು. ಆ

ಪರಕೃರ್ ಮಹಾದಾಾರ ರ್ಜ್ಞದ ಸಿಂರಕ್ಷರ್ ಗಾಗಿಯೆೀ ನಾವು ನಿನಾನುಾ ಇಲ್ಲಿರ್ವರ ಗೂ ಕರ ದುಕ ೂಿಂಡು

ಬಿಂದಿರುತ ತೀರ್ . ಸಶಚಷ್ಾನಾದ ನಿನಗ ನಾವು ಪಡ ದ ಸಕಲ ಸದಿಧರ್ನೂಾ ಅನುಗರಹಸಬ ೀಕಾಗಿರ್ುತ. ಇಗ ೂೀ, ಈ

ನಮಮ ಮುಖಸಿಂದರ್ಶನವು ನಿನಾ ಜೀವನದ ಪರಮೊೀದ ುೀರ್ ಸಾಧನ ಗ ನಾಿಂದಿಯಾಗಲ್ಲ. ಮನುಷ್ಾನು

ಸಾರ್ಪರಜ್ಞನಾಗಿ ಉಪದ ೀರ್ ಪಡ ರ್ುವುದು ಉರ್ತಮವು. ಈ ಸಮರ್ವು ಉಪದ ೀರ್ ಸಾಧನ ರ್

ದಿವಾದ ೂಾೀರ್ಕರ್ಾಗಿದ . ಇದ ೀ ನಿನಾ ಜೀವನದ ಸಾಥಶಕಾವು. ಬರಹಮಷಿಶಗಳಾದ ವಸಷ್ಾರು ಸಕಲ ಶಾಸರವದಾಾ

ಸಾಧನ ರ್ ಗುರುಪದ ೀರ್ವನುಾ ನಿನಗಿರ್ುತ ಹರಸ ಅನುಗರಹಸದಾುರ ಮರ್ುತ ಭೂಲ ೂೀಕದಲ್ಲಿ ರಾಕ್ಷಸರ

ಹಾವಳಿರ್ನುಾ ನಾರ್ ಮಾಡುವ ಭಾರವನೂಾ ನಿನಗಿರ್ುತ ಹರಸದಾುರ . ಅದಕಾಾಗಿಯೆೀ ನಿನಾನುಾ ಸದಧಗ ೂಳಿಸದಾುರ .

ಅಿಂತ ಯೆೀ ಮಹಾಪುರುಷ್ನೂ, ಅವತಾರಿರ್ೂ ಆಗಿ ಜನಿಸ ಬಿಂದಿರುರ್ . ನಿನಗ ಇದನುಾ ಹ ೀಗ ತ್ತಳಿಸಲ್ಲ?

ತ್ತಳಿದಿರುವ ನಿೀನು ನಮಮಲ್ಲಿ ಹ ೀಳುವುದಿಲಿ. ನಿನಾ ಗುರು ವಸಷ್ಾರು ಬರಹಮಷಿಶಗಳ ಧಮಶಸಿಂರಕ್ಷರ್ ರ್ ಭಾರವನ ಾೀ

ನಿನಗಿರ್ುತ ಹರಸದರಲಿರ್ ೀ? ಅದಕಾಾಗಿಯೆೀ ನಿನಾನುಾ ಸದಧಗ ೂಳಿಸದಾುರ . ಆದುರಿಿಂದಲ ೀ ಪಾರಯೀಗಿಕ ಪರಯೀಗದ

ಅಭಾಾಸವು ವಶಾಾಮಿರ್ರನಾದ ನನಾ ಮೂಲಕ ಪೂಣಶಗ ೂಳುಿವುದಕಾಾಗಿ ಶರೀರಾಮ, ನಿನಾನುಾ ನನಾ ಸಿಂಗಡ ನಮಮ
ಸದಾಧರ್ರಮಕ ಾ ಕಳಿಸಬ ೀಕ ಿಂದು ನಿನಾ ರ್ಿಂದ ದರ್ರಥ ಚಕರವತ್ತಶಗ ವಸಷ್ಾರು ಆಜ್ಞ ಮಾಡಿದುರು. ನಾವು ಕೂಡ

ಕ್ಾತ್ತರೀರ್ತ ರ್ ರಾಜಪದವರ್ನುಾ ಬಿಟ್ುಟ, ರಾಜಾವನ ಾ ಬಿಟ್ುಟ, ನಾನಾ ಸಾಧನ ಗಳ ಮೂಲಕ ರ್ಪಸಾಯಾಗಿ,

ಬರಹಮಷಿಶಯಾಗಿ ಈ ಸಾತ್ತರ್ನುಾ ಹ ೂಿಂದಲು ಪರಮಪೂಜಾರಾದ ವಸಷ್ಾ ಮಹಷಿಶಗಳ ಕಾರಣರಿರುತಾತರ . ವಸಷ್ಾರ

ಬರಹಮತ ೀಜವನುಾ ಕಿಂಡು ಬ ಚಿಚ ಹ ದರಿಕ ಯಿಂದ ಕೂಡಿದವನಾಗಿ, ಈ ದಿವಾರ್ಕಿತರ್ ಬರ್ಕ ಯಿಂದ ನಾರ್ ಷ್ುಟ

ಸಾಧಿಸದರೂ ಅದಾಗಿ ಅದು ನಮಗ ಒಲ್ಲರ್ಲ್ಲಲಿ. ಬರಹಮತ ೀಜವು ನಮಗ ಸದಿಧಯಾಗಲ ಇಲಿ. ಆ ದಿವಾರ್ಕಿತರ್

ಪಾರಪಿತಗಾಗಿ ನಮಗದ ೀ ಒಲ್ಲರ್ಲ್ಲಲಿ. ಆದರ ಆ ದಿವಾರ್ಕಿತರ್ ಪಾರಪಿತಗಾಗಿ ನಾವು ಬಹುರ್ಾಗಿ ಸಾಧಿಸದರೂ

ನಮಗದ ೀ ಒಲ್ಲರ್ಲ್ಲಲಿ. ನಮಗ ಆ ದಿವಾರ್ಕಿತರ್ು ಸದಿಧಯಾಗಲ್ಲಲಿ. ನಾನ ೂಮಮ ತ್ತರರ್ಿಂಕುವನ ಸರ್ರಿೀರ

ಸಾಗಾಶರ ೂೀಹಣದ ಯಾಗದಲ್ಲಿ ವಸಷ್ಾ ಪುರ್ರರ ಮರಣಕ ಾ ಕಾರಣನಾದ ನು. ನೂರು ಪುರ್ರರ ಸಾವನಿಿಂದ

ಬಹುನ ೂಿಂದು ಬಸವಳಿದು ಹ ೂೀಗಿದು ಆ ವಸಷ್ಾರ ಪತ್ತಾ ಅರುಿಂಧತ್ತ ದ ೀವರ್ವರ ಕಷ್ಟ-ದುುಃಖಗಳನುಾ ಕಿಂಡು

ಕನಿಕರಿಸ, ನಿುಃಸಪೃಹರಾದ ವಸಷ್ಾರು ಆ ಸ ೈರಿಸಲಸಾಧಾರ್ಾದ ಪುರ್ರ ಶ ್ೀಕವನೂಾ ತಾವೂ ಅನುಭವಸುತ್ತತದುರು.

ಪುರ್ರಶ ್ೀಖದಿಿಂದ ನಿಸ ತೀಜಗ ೂಿಂಡು ಪೂಜಾರು ಆ ಶ ್ೀಕದಲ್ಲಿ ನರಳುತ್ತತದರ

ು ು. ಒಿಂದುದಿನ ಮಹಾರ್ಮನಾದ

ಇಿಂದರದ ೀವನು ನನಗ ದರ್ಶನವನುಾ ಕ ೂಟ್ುಟ-ವಶಾಾಮಿರ್ರ, ವರರ್ರಸುರನ ವಧ್ ರ್ ವೃತಾತಿಂರ್ವನುಾ ಕ ೀಳು ಎಿಂದು

ಹ ೀಳತ ೂಡಗಿದನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ನಿರೂಪಿಸದನು.

ಕೌರ್ಕನ ಿಂದು ಕರ ದು ಲ ೂೀಕಕಿಂಟ್ಕನು ವರತಾತಸುರನನುಾ ಇಿಂದರನಾದ ನಾನು ಕ ೂಲಿಲ ೀಬ ೀಕಾಗಿರ್ುತ. ಆ ರ್ಕಿತ

ಪಾರಪಿತಗಾಗಿ ಇಿಂದರನಾದ ನಾನು ದದಿಚಿ ಋಷಿರ್ನುಾ ಕುರಿರ್ು ರ್ಪಸುಗ ತ ೂಡಗಿದ ನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ದದಿಚಿ

ಋಷಿಗಳ ಪರಸನಾರಾಗಿ ಇಿಂದರನಾದ ನನಗ ದರ್ಶನಕ ೂಟ್ುಟ ಪರಸನಾಚಿರ್ತದಲ್ಲಿ-ಇಿಂದಾರ, ನಿನಾ ಬರ್ಕ ಏನು?

ಎಿಂದು ಕ ೀಳಿದರಿಂತ . ಇಿಂದರದ ೀವನು ದದಿಚಿ ಮುನಿವರ್ಶನ ೀ, ವರರ್ರನ ವಧ್ ರ್ು ನಡ ರ್ಲ ೀಬ ೀಕು. ಏನು

ಮಾಡುವುದು? ಎಿಂದನಿಂತ . ದದಿಚಿರ್ು-ಇಿಂದರ, ನನಾ ಬ ನುಾ ಮೂಳ ರ್ನುಾ ಆರ್ುಧ ಮಾಡಿಕ ೂೀ ಎಿಂದು

ತ್ತಳಿಸದರಿಂತ . ಅಿಂತ ಯೆೀ ವರರ್ರ ವಧ್ ರ್ನುಾ ನಿೀನು ಅದರಿಿಂದಲ ೀ ಮಾಡು ಎಿಂದು ನುಡಿದರಿಂತ . ದದಿೀಚಿ
ಋಷಿರ್ು ರ್ನಾ ರ್ಪಸುನ ಮರ್ುತ ವಜರಕಾರ್ದ ಸವಶರ್ಕಿತರ್ನೂಾ ರ್ನಾ ಬ ನಾ ಮೂಳ ರ್ಲ್ಲಿ ಒಿಂದುಗೂಡಿಸ

ಇಿಂದರನಿಗ -ಇಿಂದರ, ನಿೀನು ದದಿಚಿರ್ ಬ ನಾಮೂಳ ರ್ನುಾ ಆರ್ುಧರ್ಾಗಿ ಮಾಡಿಕ ೂಿಂಡು ವರರ್ರಸೂರನನುಾ ಕ ೂಲುಿ.
ಲ ೂೀಕಕಿಂಟ್ಕನಾದ ವರರ್ರನ ಿಂಬ ದ ೈರ್ಾನ ವಧ್ ಗ ನನಾ ಬ ನುಾ ಮೂಳ ರ್ನುಾ ಆರ್ುಧ ಮಾಡಿಕ ೂಿಂಡು

ಕ ೂಿಂದುಬಿಡು ಎಿಂದು ನುಡಿದು, ರ್ನಾನುಾ ತಾನ ಕ ೂಿಂದುಕ ೂಿಂಡರು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಇಿಂದರನು ಆ ಬ ನುಾ

ಮೂಳ ರ್ನುಾ ತ ಗ ದುಕ ೂಿಂಡನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಆ ಮಹಾ ರ್ಪಸಾಗಳು ರ್ನಾ ಬ ನುಾ ಮೂಳ ರ್ನುಾ ಅದ ೀ
ವಜರಕಾರ್ವನೂಾ ಇಿಂದರನಿಗ ಅನುಗರಹಸದರಿಂತ . ಇಿಂದರನು ಆ ವಜರಕಾರ್ವನುಾ ಪರಿಗರಹಸದನಿಂತ .

ದ ೀವಶಲ್ಲಪಯಾದ ಮರ್ನನೂಾ ಇಿಂದರನ ೀ ಕರ ದನಿಂತ . ಅಿಂತ ಯೆೀ ಮರ್ನು ಬಿಂದು ನ ೂೀಡಿದನಿಂತ . ಅಿಂತ ಯೆೀ

ಇಿಂದರನು ಈ ದದಿೀಚರ ಮೂಳ ರ್ಲ್ಲಿ ವಜಾರರ್ುಧವನುಾ ರ್ಯಾರಿಸಬ ೀಕ ಿಂದು ಆಜ್ಞ ಮಾಡಿದನಿಂತ . ಮರ್ನು

ಇಿಂದರದ ೀವನಿಗ ವಜಾರರ್ುಧವನುಾ ರ್ಯಾರಿಸಕ ೂಟ್ಟನಿಂತ . ಅಿಂತ ಯೆೀ ವಜರಕಾರ್ದಿಿಂದ ರ್ಯಾರಿಸಕ ೂಿಂಡ

ವಜಾರರ್ುಧವನುಾ ಧರಿಸ ಇಿಂದರದ ೀವನು ವಜರಧರನಾದನಿಂತ . ಅಿಂತ ಯೆೀ ವರತಾರಸುರನು ಎಲ್ಲಿರುವನ ಿಂದು

ಇಿಂದರದ ೀವನು ಶ ್ೀಧಿಸತ ೂಡಗಿದನಿಂತ . ವರತಾರಸುರನ ಸಿಂಹಾರಕ ಾ ಇಿಂದರದ ೀವನು ವಜರಧರನಾಗಿ

ಐರಾವರ್ವನ ಾೀರಿ ರ್ುದಧಕ ಾ ನಿಿಂರ್ ಇಿಂದರನನ ಾೀ ನ ೂೀಡಿದ ವರತಾರಸುರನು ರ್ನಾ ಬಾಯತ ರ ದು ಇಿಂದರನನ ಾೀ

ನುಿಂಗಿಬಿಟ್ಟನಿಂತ . ಆದರ ಇಿಂದರದ ೀವನು ಅವನ ಉದರ ಪರರ್ ೀರ್ ಮಾಡಿ, ವರತಾರಸುರನ ಒಿಂದ ೂಿಂದ

ಮೂಳ ರ್ನುಾ ರ್ುಿಂಡು ರ್ುಿಂಡು ಮಾಡಿದನಿಂತ . ಒಿಂದ ೂಿಂದ ಮೂಳ ರ್ನುಾ ಮುರಿದರೂ ರ್ನಾ

ಮಾಯಾಬಲದಿಿಂದ ಭೂಲ ೂೀಕದಲ್ಲಿ ಅಡಗಿದುನಿಂತ . ಇಿಂದರನು ಪೃರ್ಥಿರ್ಲ್ಲಿ ಅಡಗಿದ ವರತಾರಸುರನನುಾ ಶ ್ೀಧಿಸ,

ಭ ೀದಿಸ, ಹ ೂಡ ರ್ಲು ಆಕಾರ್ ರ್ರ್ಾದಲ್ಲಿ ಅಡಗಿದನಿಂತ . ಮಹ ೀಿಂದರನು ಅದನುಾ ಭ ೀದಿಸ ಹ ೂಡ ರ್ಲು

ವರತಾರಸುರನು ರ್ಾರ್ು, ವರುಣರಲ್ಲಿ ಅಡಗಿದನು. ಅದನುಾ ರ್ನಾ ವಜಾರರ್ುಧದಿಿಂದ ಹ ೂಡ ರ್ಲು ಮಹ ೀಿಂದರನು

ಅವನನುಾ ಕ ೂಲಿಲ ೀಬ ೀಕ ಿಂಬ ರ್ನಾ ದೃಢ್ಸಿಂಕಲಪದಿಿಂದ ಎಲಿವನುಾ ಭ ೀದಿಸ (ಅದು ಅದರಿಿಂದ ಬ ೀಪಶಡಿಸ

ಹ ೂಡ ರ್ಲು) ವಜಾರರ್ುಧದಿಿಂದ ಹ ೂಡ ರ್ಲು ವರತಾರಸುರನು ಅದೃರ್ಾರ್ಾಗಿ ಹ ೂೀದನು. ವರತಾರಸುರನನೂಾ

ಕ ೂಲಿಲ್ಲಲಿ, ಅವನ ಲ್ಲಿ ಹ ೂೀದನ ಿಂದು ಇಿಂದರನು ವರರ್ರನನುಾ ಭೂಮಿ, ಆಕಾರ್, ಪಾತಾಳದಲ್ಲಿ ಹುಡುಕಿದನು.

ಆದರೂ ವರತಾರಸುರನು ಸಕಾಲ ೀ ಇಲಿ. ಆದರೂ ಅಚಚರಿಗ ೂಿಂಡು ಇಿಂದರನು ಒಿಂದು ದಿನ ಭೂಲ ೂೀಕಕ ಾ ಬಿಂದು

ಪೂಜಾರಾದ ವಸಷ್ಾ ಮಹಷಿಶರ್ನುಾ ಕ ೀಳಿದ ನ ಿಂದು ನನಾಲ್ಲಿಯೆೀ ತ್ತಳಿಸದನು. ವಸಷ್ಾ ಮಹಷಿಶಗಳ ೀ

ವರತಾರಸುರನ ಿಂಬ ದ ೈರ್ಾನು ಎಲ್ಲಿರುವನ ಿಂದು ಕ ೀಳಿದನಿಂತ . ಅವನು ಲ ೂೀಕಕಿಂಟ್ಕನು, ನನಿಾಿಂದ ರ್ಪಿಪಸಕ ೂಿಂಡು

ಕಣಮರ ಯಾಗಿದಾುನ . ವಸಷ್ಾರ , ವರರ್ರನ ಲ್ಲಿರುವನ ಿಂದು ತ್ತಳಿಸ ಹ ೀಳಿರಿ ಎಿಂದು ಇಿಂದರನು ವಸಷ್ಾರಲ್ಲಿ ಮೊರ

ಇಟ್ಟನಿಂತ . ವಸಷ್ಾ ಮಹಷಿಶಗಳು ರ್ಮಮ ದಿವಾಜ್ಞಾನದಿಿಂದ ಮೂಲ ೂೀಶಕದಲ್ಲಿರ್ೂ ಹುಡುಕಿ ಅಿಂತ ಯೆ ವರರ್ರನು

ಇಿಂದರನ ದ ೀಹದಲ್ಲಿಯೆೀ ಅಡಗಿ, ಅಹಿಂಕಾರ ರ್ರ್ಾದಲ್ಲಿ ಅಡಿಗಿದಾುನ ಎಿಂದು ಇಿಂದರನಿಗ ವಸಷ್ಾರು ಹ ೀಳಿದರಿಂತ .
ವಸಷ್ಾರ ನುಡಿರ್ನುಾ ಕ ೀಳಿ ಇಿಂದರನು ಪೂಜಾರ ಆದ ೀರ್ದಿಂತ ರ್ನಾ ಅಹಿಂಕಾರವನುಾ ವಧಿರ್ುಕತರ್ಾಗಿ

ಪರಿರ್ಾಜಸ, ರ್ನಾಲ ಿೀ ಅಡಗಿ ವರತಾರಸುರನನುಾ ರ್ನಾ ವಜಾರರ್ುಧದಿಿಂದಲ ೀ ಇರಿದು ಕ ೂಿಂದನಿಂತ . ಒಬಬ

ವರತಾರಸುರನನುಾ ಕ ೂಲಿಲ್ಲಕ ಾ ದದಿೀಚಿ ಮುನಿವರ್ಶನು ರ್ನಾ ಮೂಳ ರ್ಲ್ಲಿ ರ್ಕಿತರ್ನುಾ ರ್ುಿಂಬಿ ವಜರಕಾರ್ನಾಗಿ
ರ್ನಾ ರ್ಪರ್ಕಿತಯಿಂದ ರ್ನಾನುಾ ತಾನ ೀ ಕ ೂಿಂದುಕ ೂಿಂಡು ದ ೂಡಡ ತಾಾಗ ಮಾಡಿದುರಿಿಂದ ಇಿಂದರನಿಗ
ವರತಾರಸುರನನುಾ ಸಿಂಹಾರ ಮಾಡಲ್ಲಕ ಾ ಸಾಧಾರ್ಾಯರ್ು ಎಿಂದು ಅಿಂದು ದರುರ್ನವರ್ುತ ಇಿಂದರನ ೀ ನನಾಲ್ಲಿ

ನುಡಿದನು. ಶರೀರಾಮ ನಿನಗ ನಾನು ತ್ತಳಿಸದನು ಮರ್ುತ ದಧಿೀಚಿರ್ರ ಅದುಭರ್ರ್ಾದ ತಾಾಗ-ರ್ಕಿತಯಿಂದ ಕೂಡಿದ

ವಜಾರರ್ುಧವು ಇಿಂದರನಿಗ ಬಹಳ ಉಪಯೀಗರ್ ೀ ಆಗಿರುವುದು. ಆ ವಜಾರರ್ುಧವನುಾ ಧರಿಸದ ಮಹ ೀಿಂದರನು

ಅಹಿಂಕಾರ ವಸಜಶನ ರ್ನುಾ ಮಾಡಿದ ಇಿಂದರನ ೀ ನನಗ ಹ ೀಳಿದನು. ಅದರ ಕಾರಣವನುಾ ಸವಸಾತರರ್ಾಗಿ

ನಮಗ ದರುರ್ನವರ್ುತ ತ್ತಳಿಸ ನುಡಿದನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ವಸಷ್ಾ ಮಹಷಿಶಗಳ ಪುರ್ರಶ ್ೀಕವನುಾ ಕಡಿಮ ಮಾಡಲ್ಲಕ ಾ

ಅಿಂತ ಯೆೀ ನಾವು ಸಹ ಅವರ ಪುರ್ರ ಶ ್ೀಕಕ ಾ ಭಾಗಿಯಾದ ವು ಎಿಂದು ಬ ೀಸರಿಸ, ನಾವು ಸಹ

ಪುರ್ರಶ ್ೀಖವನುಾ ತ ಗ ದುಕ ೂಿಂಡರ ಅದರ ಮೂಲಕ ವಸಷ್ಾರ ತ ೀಜಸುು ವೃದಿಧಯಾಗುವಿಂತ ಮಾಡಬ ೀಕು.

ಅದಕಾಾಗಿಯೆೀ ಪರರ್ತ್ತಾಸಬ ೀಕ ಿಂದು ಇಿಂದರನು ನಿರೂಪಿಸದುನು.

ಅಿಂತ ಯೆೀ ವಶಾಾಮಿರ್ರ ಮುನಿಗಳಾದ ನಾವು ಘೃತಾಚಿಶ ಎಿಂಬ ಅಪುರ ರ್ನುಾ ವರ್ಾಹರ್ಾಗಿ ಒಿಂದು ನೂರು

ಪುರ್ರ ಸಿಂತಾನವನುಾ ಪಡ ದ ನು. ಅಲಿದ ಹರಿರ್ಚಿಂದರನ ಯಾಗದಲ್ಲಿ ರ್ಜ್ಞಪರ್ುರ್ಾದ ಕುದುರ ಪುನಶ ಚೀಪನನೂಾ

ದ ೀವತ ಗಳು ನಮಗ ಕ ೂಟ್ುಟ ಅನುಗರಹಸದುರು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ನಾವು ಆ ಪರ್ುವನೂಾ ದ ೀವರಾರ್ನ ಿಂಬ ನಾಮಕರಣ

ಮಾಡಿ ಸಾೀಕರಿಸಕ ೂಿಂಡ ವು. ಅದ ೀ ಧಮಶಸಮಸಾಾ ಸಿಂದಿಗಧದಲ್ಲಿ ಅದರ ಸೂಕ್ಷಮತ ರ್ ಪರರ್ಾಕ್ಷದರ್ಶನದ

ನಿಮಿರ್ತರ್ಾಗಿ ಆಿಂದರಕಾದಿ ನಮಮ ಐವರ್ುತ ಪುರ್ರರ ನಮಮ ಔರಸ ಪುರ್ರರ ೈವರ್ುತ ಮಿಂದಿರ್ನುಾ ಬಲ್ಲಕ ೂಟ ಟವು.

ನಾವು ಸಹ ಪುರ್ರಶ ್ೀಖವನುಾ ಅನುಭ ೂೀಗಿಸಬ ೀಕಾಗಿ ಬಿಂರ್ು. ಆ ಕಾರಣದಿಿಂದಲ ೀ ಪೂಜಾರಾದ ವಸಷ್ಾರು

ಪೂಣಶ ತ ೀಜವನುಾ ಪಡ ದರು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ನಾವು ಐವರ್ುತ ಪುರ್ರರನೂಾ ಬಲ್ಲಕ ೂಟ್ುಟ ಪುರ್ರಶ ್ೀಖವನುಾ

ಅನುಭ ೂೀಗಿಸಬ ೀಕಾಗಿ ಬಿಂರ್ು. ನಮಮ ಐವರ್ುತ ಪುರ್ರರು ಮರರ್ುಾವನ ೈರ್ಲು ನಮಗ ಶ ್ೀಕವು, ನಮಮ

ಶ ್ೀಖವನೂಾ ತ ಗ ದುಕ ೂಿಂಡು ವಸಷ್ಾರು ರ್ಮಮ ಪುರ್ರಶ ್ೀಖವನುಾ ಮರ ರ್ರು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಹ ರವರ ಶ ್ೀಕವನುಾ
ಸಾೀಕರಿಸ ಅವರನುಾ ಸಚ ೀರ್ನಗ ೂಳಿಸ ರ್ಕಾ ರ್ಕಿತರ್ು ವಸಷ್ಾರಿಂತ ಯೆೀ ನಮಗೂ ಪಾರಪಿತಸತ ಿಂಬ

ಸಮಾಧ್ಾನರ್ಾಯರ್ು. ಪೂಜಾರಾದ ವಸಷ್ಾರ ಸಾಾನಮಾನಗಳನ ಾ ಪಡ ರ್ಬ ೀಕ ಿಂದು ಬರ್ಸದು ನಮಾಮಸ ಗ ಈ

ನಮಮ ಅಹಿಂಭಾವಕ ಾ ರ್ೃಪಿತರ್ನುಾ ಕ ೂಟಿಟರ್ು. ಆದರ ಮರುಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ ಇಿಂದರದ ೀವನು ನಮಗ ದರುರ್ನವರ್ುತ
ವರತಾರಸುರನನುಾ ಸಿಂಹರಿಸದ ರಿೀತ್ತರ್ನುಾ ಇಿಂದರದ ೀವನ ತ್ತಳಿಸದ ಸಿಂದಭಶವು ಸಮರರ್ ಗ ಬಿಂದು ತಾಾಗರ್ಕಿತರ್ು
ವಜರರ್ ೀ ಆಗಿದುರೂ ನಮಮ ರ್ಕಿತರ್ು ವಜರದಿಂತ ಕಠ ೂೀರ ಮನರ್ಕಿತಯಾದರೂ ಇಿಂದರನ ಆದರೂ ಅಹಿಂಕಾರವನುಾ

ನಿಗರಹಸದ ಹ ೂರರ್ು ವರತಾರಸುರನನುಾ ಸಿಂಹರಿಸಲ್ಲಕ ಾ ಆಗಲ್ಲಲಿ. ಇಿಂದರನು ರ್ನಾಲಿಡಗಿದ ಅಹಿಂಭಾವವನ ಾ

ಬಿಟ್ಟಮೀಲ ಯೆೀ ವರತಾರಸುರನನುಾ ಸಿಂಹರಿಸಲ್ಲಕ ಾ ಸಾಧಾರ್ಾಯರ್ು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಇಿಂದರನ ನಿಗರಹಿಂಕಾರವು

ವಜರಕಿಿಂರ್ಲೂ ಉರ್ತಮವು ಎಿಂದು ವಸಷ್ಾರು ಇಿಂದರನಲ್ಲಿಯೆೀ ನುಡಿದಿರುವರು ಎಿಂಬುದನ ಾ ಕ ೀಳಿದ ನಾವು
ಇನ ೂಾಬಬರಿಂತ ನಾರ್ಾಗಬ ೀಕ ಿಂಬ ಆಸ ರ್ು ನಮಿಮಿಂದ ಸಿಂಪೂಣಶರ್ಾಗಿ ನಿಶ ಾೀಷ್ರ್ಾಗಿ ಹ ೂರಟ್ು ಹ ೂೀಯರ್ು.

ಇದ ೂಿಂದು ಕಿೀಳತನದ ಬರ್ಕ ಎಿಂದು ನಾವು ಅರಿತ ವು. ನಾನು ವಸಷ್ಾರಿಂತ ಬರಹಮಷಿಶಯಾಗಬ ೀಕ ಿಂದು

ಬರ್ಸದುು ನನಾ ರ್ಪುಪ ಆಗ ಹ ೂಳ ಯರ್ು. ನಮಮಲ್ಲಿಯೆೀ ನಮಗ ನಮಮನುಾ ಕಾಣುವ ಪರಿಜ್ಞಾನವು ಕ್ಾತ್ತರರ್ರಾಗಿ

ಕ್ಾತ್ತರರ್ತ ರ್ನ ಾ ನಾವು ಬಿಟ್ುಟ ಬರಹಮಷಿಶಯಾಗಬ ೀಕ ಿಂಬ ಕಾಮನ ಯಿಂದ ಮಹಾಸಾಧನ ಗ ತ ೂಡಗಿಕ ೂಿಂಡ ವು.

ಆದರ ನಾರ್ಾಗಿಬಿಟ್ಟದು ನಮಿಮಿಂದಲ ೀ ಹ ೂೀರಟ ೀ ಹ ೂೀಗಿರ್ುತ. ಆದರ ನಮಗ ಬ ೀಕ ೀ ಬ ೀಕ ೀನಿಸದುು ಆಗ

ಪಾರಪಿತಸರಲ್ಲಲಿ. ಇದರ ಮಧಾದಲ್ಲಿ ಮಾಡಿದು ರ್ಪುಃರ್ಕಿತ ವಶ ೀಷ್ವು ರಾಜಸಋಷಿಯಾಗಿ ಹಠದ ಫಲರ್ಾಗಿ

ಯೀಗವು ಪಾರಪಿತಸರ್ು. ವಶಾಾಮಿರ್ರರು ರಾಜಸಋಷಿಯೆಿಂದು ಕ ೂಿಂಡಾಡಿ, ಅಿಂತ ಯೆೀ ರಾಜಸಋಷಿ ಎಿಂದು

ತ್ತಳಿದರು. ವತಾು, ಶರೀರಾಮಚಿಂದರ, ತ್ತರರ್ಿಂಕುವಗ ಸಾಗಶವನುಾ ಕ ೂಡಿಸುವುದಕಾಾಗಿ ರ್ಜ್ಞದ ಅಧಿರ್ಶವನುಾ

ಒಪಿಪಕ ೂಿಂಡ . ಆದರ ವಸಷ್ಾ ಮಹಷಿಶಗಳಿಗ ನನಿಾಿಂದಲ ೀ ಬಹಳ ಪುರ್ರಶ ್ೀಖದ ದುುಃಖಕ ಾ ಕಾರಣರ್ಾಯರ್ು.

ಶರೀರಾಮಚಿಂದರ ನಮಮನುಾ ನಾವು ಅರಿತಾಗ ನಮಮ ಕುರಿರ್ು ನಾರ್ ೀ ನಗಬ ೀಕಾಗಿ ಬಿಂರ್ು. ಅರಸನಾದ ನಾವು

ಕೌಶಕ ಮಹಾರಾಜನ ಿಂಬ ಬಿರುದಿನಲ್ಲಿ ಇದ ುವು. ನಾವು ರಾಜಾಪಾಲನ ರ್ನುಾ ಮಾಡುವುದ ೀ ನಮಮ

ಕರ್ಶವಾರ್ಾಗಿರುವುದು. ಅರಸನಾದವನ ೀ ಪರಜ ಗಳಿಗ ೀ ಹರ್ವನುಾಿಂಟ್ುಮಾಡಬ ೀಕು. ಅದಲಿರ್ಾದರ ನಮಮ ಸಾತ್ತಯೆೀ

ಬರುವುದು ಅರಸನು ಲ ೂೀಕದ ಹರ್ವನುಾ ಸಾಧಿಸಬ ೀಕಾಗಿರುವುದು ವರ್ಾಪಾಲಕನಾದ ಮಹಾವಷ್ುುವಗ ಮಾರ್ರ

ಮನುಷ್ಾನಿಗೂ, ಪಾರಣಿಗಳಿಗೂ ಶಕ್ಷ್ಸುವ ಅಧಿಕಾರವದ . ಅಿಂತ ಯೆೀ ಉರ್ತಮರ ರಕ್ಷ್ಸುವ ಅಧಿಕಾರರ್ ೀ

ಇರುವುದು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಅವನ ೀ ರಕ್ಷ್ಸುವನು. ನಮಗ ಸುದರ್ಶನಧ್ಾರಿ ಮಹಾವಷ್ುುವನಿಂತ ಶಕ್ಷ್ಸಲು, ರಕ್ಷ್ಸಲು

ಆಗುವುದಿಲಿ. ಮನುಷ್ಾರಾದ ನಮಗ ಅರಸುರ್ನದ ಕರ್ಶವಾವು ಮಹರ್ಾಪೂಣಶರ್ಾಗಿರುರ್ತದ . ಸದಧಮರ್ುಕತರ್ಾಗಿ

ರ್ನಾ ಅಹಶತ ಯಿಂದಲ ೀ ರಾಜನು ರ್ನಾ ರಾಜಾವನುಾ ಪರಿಪಾಲ್ಲಸಬ ೀಕು. ನಾವು ಸಹ ಅರಸುರ್ನದಲ್ಲಿ ಇದಾುಗ
ನನಾ ಅಧಿಕಾರ ರಾಜಾಭಾರ ಕರ್ಶವಾವನುಾ ಮಚಿಚದ ಬರಶಾಾಸಮುನಿಗಳು ನಮಗ ೂಿಂದು ಅನುಗರಹವನುಾ
ದರ್ಪಾಲ್ಲಸದುರೂ ಅವರು ಅದಮಾರ್ಾದ ರಕಾಸರ ಬಾಧ್ ರ್ನುಾ ಸಹಸಲಾರದ ಧಮಶದ ೂರೀಹಗಳ ಸಿಂಹಾರ

ರ್ಕಿತಯೆೀ ಪಾರಪಿತಸಬ ೀಕ ಿಂದು ಮಹ ೂೀಗರರ್ಾದ ರ್ಪಸುನುಾ ಕ ೈಗ ೂಿಂಡಿದುರು. ಅದರ ಫಲರ್ಾಗಿ ಬರಶಾರ್ಾರಿಗ ನೂರು

ಪುತ್ತರರ್ರು ಆವಭಶವಸದರು. ದ ೈರ್ಾನುಗರಹವು ಪುರುಷ್ ಪರರ್ರ್ಾದಿಿಂದಲ ೀ ಹ ೂಿಂದಿಕ ೂಳಿಬ ೀಕ ಿಂದು ಬರಶಾರ್ಾರ ೀ

ನಿಧ್ಾಶರ ತ ಗ ದುಕ ೂಿಂಡು, ಆ ರ್ಪಸಾಗಳು ರ್ನಾ ಹ ಣುು ಮಕಾಳಲ್ಲಿ ಐವರ್ುತ ಪುತ್ತರರ್ರನೂಾ ಮಿಂರ್ರ
ದ ೀವತ ಗಳಾಗಿರ್ೂ ಮರ್ುತ ಉಳಿದ ಐವರ್ುತ ಮಿಂದಿ ಪುತ್ತರರ್ರನೂಾ ಬಾಣಗಳಾಗಿ ರ್ಮಮ ರ್ಪುಃರ್ಕಿತಯಿಂದಲ

ಸದಧಗ ೂಳಿಸದರು. ಅವುಗಳ ೀ ಅಮೊೀಘರ್ಾದ ವಜೃಿಂಭಕಾಸರಗಳು, ರಾಕ್ಷಸಾಿಂರ್ಕಗಳಾದ ಮಿಂರ್ರದ ೀವತ ಗಳು

ಮರ್ುತ ಅಸರಗಳಾಗಿದುವು. ಅವುಗಳ ರ್ಕತಗಳಾದರೂ ಅಸಾಮಾನಾರ್ಾದ ರ್ಕಿತಗಳಿಗಿಿಂರ್ಲೂ ಪರಬಲರ್ಾದ ರ್ಕಿತರ್ನುಾ

ಹ ೂಿಂದಿರುವುದು. ಆದರ ಆ ಬರಶಾರ್ಾಮುನಿಗಳು ನನಗ ಅನುಗರಹಸದ ಮಿಂತಾರಸರಗಳನುಾ ರ್ಪಸಾರ್ು
ವಶಾಾಮಿರ್ರ ಮುನಿರ್ು ಆದ ನಾನು ಸಿಂಹಾರ ಕರ್ಶನಾಗಿರುವುದಿಲಿರ್ಾದುರಿಿಂದ ಆ ಮಿಂತಾರಸರಗಳನೂಾ ಪರಯೀಗ

ಮಾಡುವುದು ಸದಧಮಶ ಸಮಮರ್ರ್ಾಗಿರುವುದಿಲಿ. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಲ ೂೀಕಕ್ ೀಮದ ಕುರಿತಾಗಿಯೆೀ ಆಲ ೂೀಚಿಸದ

ಬರಶಾರ್ಾರು ಕೌಶಕ ರಾಜನಾದ ನನಾನ ಾೀ ನಿಂಬಿ, ನನಗ ಪೂಣಶರ್ಾಗಿ ಮಿಂರ್ರಪೂರ್ರ್ಾದ ವಜೃಿಂಭಕಾಸರವನುಾ

ಮರ್ುತ ಮಿಂರ್ರವನುಾ ನನಗ ಅನುಗರಹಸದುರು. ಆದರ ನಾನ ೀ ತ ಗ ದುಕ ೂಿಂಡ ನಿಧ್ಾಶರದಿಿಂದಲ ೀ ಬರರ್ರ್ಾರು ಕ ೂಟ್ಟ

ಮಿಂತಾರಸರವು ಮರ್ುತ ಮಿಂರ್ರವು ಎರಡು ಅನುಗರಹವು ನನಾಲ್ಲಿಯೆೀ ಇರುವುದು. ನಾನು ಅದನುಾ ಪರಯೀಗಿಸುವ

ಕಾರ್ಶ ಪರವೃರ್ತನಾಗಲ ೀ ಇಲಿ. ಬರಹಮಷಿಶಗಳಾದ ನಮಗ ರ್ುದಧಮಾಡಿ ಯಾರನ ಾ ಆಗಲ್ಲೀ ಕ ೂಲುಿವ ಅಧಿಕಾರವು

ಇರುವುದಿಲಿ. ಬರಶಾರ್ಾರು ಕೌಶಕ ರಾಜನಾದ ನನಗ ಅನುಗರಹಸದುರು. ಅದು ಕೌಶಕ ರಾಜನಾದ ನನಾ

ಕರ್ಶವಾರ್ ೀ ಆಗಿದುರೂ ನಾವು ಕೂಡಲ ೀ ಆ ಕಾರ್ಶದಲ್ಲಿ ತ ೂಡಗಲ ೀ ಇಲಿ. ಇಿಂದು ನಾವು ಬರಹಮಷಿಶಗಳು.

ಅಿಂತ ಯೆೀ ನಾವು ಕರ್ಶವಾ ಭರಷ್ಟರಾದ ವು. ವಜೃಿಂಭಕಾಸರವನೂಾ, ಅದರ ಮಹರ್ಾವನೂಾ, ಅದರ ಪುಣಾಫಲವನುಾ

ಪರರ್ಾಕ್ಷರ್ಾಗಿಯೆೀ ಕಳ ದುಕ ೂಿಂಡ ನಾವು ಸಚ ಛೀಷ್ಾನ ೂಬಬನನುಾ ಕಿಂಡು, ಆ ಉರ್ತಮ ಶಷ್ಾನಿಗ , ಆ

ವಜೃಿಂಭಕಾಸರಗಳನುಾ, ಅಿಂತ ಯೆೀ ನನಾಲ್ಲಿರುವ ಎಲಿ ಅಸರವದ ಾಗಳನುಾ ದಾನ ಮಾಡುವ ಸಿಂಕಲಪಗಳನುಾ ಮಾಡಿ,

ನನಾನುಾ ನಾನು ತ್ತದಿುಕ ೂಿಂಡ ನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ನಾವು ಎಲಿ ಬರ್ಕ ಗಳನುಾ ಬಿಟ್ುಟ ನಾವು ರ್ಪಸುನಲ್ಲಿ ನಿರರ್ರಾಗಿ

ಮತ ತ ನಮಗ ಬರಹಮಷಿಶಸಾಾನರ್ ೀ ನಮಮನುಾ ಒಲ್ಲದು ಬಿಂದಿರ್ು. ಜಗತ್ತತನ ಹರ್ಸಿಂರಕ್ಷರ್ ಗಾಗಿಯೆೀ ನಮಿೋ

ಮಿಂರ್ರಸದಿಧಗಳು ಉಪರ್ುಕತಗಳಾಗಬ ೀಕಾಗಿರುವುದರಿಿಂದ ಅದರ ಪೂಣಶತ ಗಾಗಿ ಅಿಂದು ನಾವು ಮಾಡಿದ ಆ

ಸಿಂಕಲಪ ಅವತಾರಿ ಪುರುಷ್ನಾದ ಶರೀರಾಮನನ ಾ ಜನಿಮಸ ಕ ೂಟಿಟದ . ಶರೀರಾಮಚಿಂದರ ಈಗ ನಮಮ ಮುಿಂದ ನಮಮ

ಶಷ್ಾನಾಗಿ ನಿಿಂತ್ತದಾುನ . ಇಿಂರ್ಹ ಶಷ್ಾನನುಾ ಪಡ ರ್ಬ ೀಕ ನುಾವುದ ೀ ನಮಮ ಬರ್ಕ ಯಾಗಿ, ನಮಮ ಸಿಂಕಲಪದಿಿಂದ

ಕಾದು ಕಾದು ಹಿಂಬಲ್ಲಸದ ುವು. ಇದ ಲಿವನೂಾ ಅರಿರ್ ಮಹಾರ್ಮರಾದ ವಸಷ್ಾರು ರ್ಮಮ ಅಮೃರ್

ವದಾಾಧ್ಾರ ಯಿಂದ ನಿನಾನುಾ ಸದಧಗ ೂಳಿಸ ಅನುಗರಹಸದರು. ಶರೀರಾಮ, ನಾವು ನಮಮ ಅನುಭವದ

ಮಾರ್ುಗಳನ ಾಲಿ ನಿನಗ ಹ ೀಳಿರುರ್ ವು. ನಿನಾ ಚಿರ್ತದಲ್ಲಿ ಈ ನನಾ ನುಡಿಗಳ ಲಿವೂ ಅಚ ೂಚತ್ತತ ನಿಲಿಲ್ಲ.

ಶರೀರಾಮನ ಿಂಬ ನಿನಾ ನಾಮರ್ ಆನಿಂದದಾರ್ಕರ್ಾಗಿದ . ಶರೀರಾಮನಾಮಾಿಂಮೃರ್ವು ಮಹದಾನಿಂದರ್ಾದ

ನಾಮರ್ ೀ ಇರುವುದು. ಶರೀರಾಮನಾಮರ್ ೀ ಘನರ್ರರ್ಾಗಿ ಪಠಿಸದಾಗಲ ೀ ದುಷ್ಟರ್ಕಿತಗಳ ನಾರ್ರ್ಾಗಿ ಸುಖ-

ಸಿಂತ ೂೀಷ್ ಸಮೃದಿಧರ್ನುಾ ರ್ಿಂದುಕ ೂಡಲ ಿಂದು ಹರಸ ಶರೀರಾಮನ ಿಂದು ನುಡಿದರು. ಶರೀರಾಮನಾಮಕ ಾ ರ್ಕಾಿಂತ

ಅಿಂತ ಯೆೀ ನಿೀನು ನಡ ರ್ಬ ೀಕು. ಇದ ಲಿವೂ ನಿನಾ ಕರ್ಶವಾರ್ಾಗಿದ . ಕ್ಷತ್ತರೀರ್ನಾದವನಿಗ ಹುಟಿಟನಲ್ಲಿಯೆ

ಧ್ ೈರ್ಶವು, ಸಿಂಸಾಾರದಿಿಂದ ಶೌರ್ಶವು, ಸಾಧನ ಯಿಂದ ಸಾಹಸವು ಪಾರಪಿತಸುವುದು. ಮನುವಿಂರ್ದವನಾದ

ನಿೀನು ಹುಟಿಟನಲ್ಲಿ ರಘುಮಹಾರಾಜನ ಪಿೀಳಿಗ ರ್ವನು. ಅಯೀಧ್ಾಾಪತ್ತ ದರ್ರಥ ಸಾವಶಭೌಮ ಪುರ್ರನು,

ಸಿಂಸಾಾರದಲ್ಲಿ ವಸಷ್ಾ-ವಶಾಾಮಿರ್ರರ ಶಷ್ಾನಿರುರ್ . ಸರ್ಾಮಶ ಸಾಧನ ಯಿಂದಲ ೀ ಧಮೊೀಶದಾಧರದ ಸಾಧನ ಯೆೀ

ನಿನಾದ ೀ ಆಗಿ ಧಮೊೀಶದಾಧರದ ಸಾಹಸವು ನಿನಿಾಿಂದ ಶಾರ್ಾರ್ರ್ಾಗಿ ನ ಲ ಗ ೂಳಿಲ್ಲ. ಇದ ೀ ನಮಮ ಹಾರ ೈಕ ರ್ು.

ಅಿಂತ ಯೆೀ ಆಶೀರ್ಾಶದವು. ಮಿಂತಾರಸರ ಮಿಂತ ೂರೀಪದ ೀರ್ಕ ಾ ಸದಧನಾಗು, ಬದಧನಾಗು ಎಿಂದು ವಶಾಾಮಿರ್ರರು

ಶರೀರಾಮನಿಗ ಅಪಪರ್ ಮಾಡಿದರು.

ಶರೀರಾಮನು ಗುರುಪಾದಪದಮಗಳಲ್ಲಿ ರ್ನಾ ಹರ್ ರ್ನುಾ ಚಾಚಿ ಶರಸಾಷಾಟಿಂಗ ನಮಸಾಾರವನುಾ ಮಾಡಿ,

ಬಳಿರ್ಲ್ಲಿಯೆೀ ನಿಿಂರ್ುಕ ೂಿಂಡಿದುನು. ವಶಾಾಮಿರ್ರರು ಶರೀರಾಮನ ರ್ಲ ರ್ ಮೀಲ ರ್ಮಮ ವರದ ಹಸತವನಿಾಟ್ುಟ ರ್ನಾ

ಮಿಂರ್ರಪೂರ್ ವಜೃಿಂಭಕಾಸರವನುಾ ಕ ೂಟ್ುಟ, ಮಿಂರ್ರವನುಾ ಉಪದ ೀರ್ ಮಾಡಿದರು. ಅಿಂತ ಯೆ ರ್ಮಮಲ್ಲಿ ಇರುವ

ಸಕಲ ರ್ಸಾರಸರಗಳನುಾ ತಾವು ಗಳಿಸದ ರ್ಪಸದಿಧರ್ನುಾ ಶರೀರಾಮನಿಗ ಉಪದ ೀರ್ವರ್ುತ, ವರಹಸತವನುಾ ರ್ಲ ರ್

ಮೀಲ್ಲಟ್ುಟ, ಉಪದ ೀರ್ ಮಾಡಿ ಧ್ಾರ ಯೆರ ದರು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಶರೀರಾಮನ ರ್ಲ ರ್ ಮೀಲ ವರದ ಹಸತವನಿಾಟ್ುಟ

ಹರಸದರು. ಶರೀರಾಮನು ವಶಾಾಮಿರ್ರ ಮಹಷಿಶ ಗುರುಪದ ೀರ್ದಿಿಂದ ಪರಮಾನಿಂದ ಭರಿರ್ನಾದನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ

ರ ೂೀಮಾಿಂಚರ್ಾಗಿ ರ್ರಿೀರ ಪುಳಕಿರ್ಗ ೂಿಂಡಿರ್ು. ಶರೀರಾಮನು ಸಾವರಿಸಕ ೂಿಂಡು, ಆನಿಂದಬಾಷ್ಪವನುಾ

ಸುರಿಸದನು. ಮುಗುಳುನಗುರ್ತಲ ೀ ನದಿರ್ಲ್ಲಿ ಇಳಿದು, ರ್ರ್ುಿಂಕಲಪದಿಿಂದಲ ೀ ಸಾಾನ ಮಾಡಿ ಗುರುಗಳ ಮುಿಂದ

ನಿಿಂರ್ುಕ ೂಿಂಡನು. ವಶಾಾಮಿರ್ರರು ರ್ಮಮ ಮುಿಂದ ಕ ೈಜ ೂೀಡಿಸಕ ೂಿಂಡು ನಿಿಂರ್ುಕ ೂಿಂಡ ಶರೀರಾಮನನುಾ ನ ೂೀಡಿ,

ರ್ಮಮ ಪಿರೀತ್ತರ್ ಶಷ್ಾನನುಾ ರ್ಮಮ ತ ೂಡ ರ್ ಮೀಲ ಕುಳಿಿರಿಸಕ ೂಿಂಡು, ಶರೀರಾಮನ ಮುಖವನ ೂಾಮಮ ನ ೂೀಡಿ,

-ಶರೀರಾಮ, ನಾನು ವಶಾಾಮಿರ್ರನ ಿಂಬ ಹ ಸರನ ಾೀ ಪಡ ದ ನು. ಕೌಶಕರಾಜನಾದ ನಾನು ವಶಾಾಮಿರ್ರ ಮಹಷಿಶ

ಎಿಂದು ಪರಸದಧ ರ್ಪಸಾಯಾಗಿ ಸದಾಧರ್ರಮವನೂಾ, ವದಾಾಕ ೀಿಂದರವನೂಾ ನಿಮಾಶಣ ಮಾಡಿರುರ್ ನು. ನಾನು ಪಡ ದ

ಲ ೂೀಕಕ್ ೀಮದ ರ್ಪಸುು, ರ್ಸಾರಸರಗಳನ ಾಲಿ ನಿನಗ ದಾನಮಾಡಿ, ನಿನಾನ ಾೀ ಶಷ್ಾನಾಗಿ ಪಡ ದ ನು. ಇನುಾ ನನಿಾಿಂದ
ಪಡ ದದುನ ಾಲಿ ನಿೀನು ಸಾಧಿಸ ಸಾಥಶಕಗ ೂಳಿಸಬ ೀಕು ಮರ್ುತ ಬಲಾತ್ತಬಲರ್ ಿಂಬ ಮಿಂರ್ರ ವಶ ೀಷ್ವು ಒಿಂದು

ಇರುವುದು. ಅದರ ಪರಭಾವದಿಿಂದ ರ್ುದಧಕಾಲದಲ್ಲಿ ದ ೀಹಕ ಾ ಆರ್ುಧಗಳಿಿಂದ ನ ೂೀರ್ಾಗುವುದಿಲಿ ಮರ್ುತ

ಆಯಾಸವೂ ಆಗುವುದಿಲಿ. ಹಸರ್ ಬಾಯಾರಿಕ ಗಳುಿಂಟಾಗುವುದಿಲಿ. ದ ೀಹಕ ಾ ಯಾವುದ ೀ

ಬಾಧ್ ಗಳುಿಂಟಾಗುವುದಿಲಿ ಎಿಂದು ವಶಾಾಮಿರ್ರರು ಶರೀರಾಮನಿಗ ತ್ತಳಿಸ ಹ ೀಳಿದರು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಅತ್ತಬಲ

ವಜೃಿಂಭಕಾಸರಗಳನುಾ ಕ ೂಟ್ುಟ, ಮುಿಂತಾದ ಮಿಂತ ೂರೀಪದ ೀರ್ವನುಾ ಕ ೂಟ್ುಟ, ವಶಾಾಮಿರ್ರರ ಧ್ಾಾನ

ಷ್ಡಿಂಗಾದಿಗಳನುಾ ಸಹರ್ರ್ಾಗಿಯೆೀ ಶರೀರಾಮನಿಗ ಕರುಣಿಸ, ರ್ನಾ ಎಲಿ ಸದಿಧಗಳನೂಾ, ಅದರ ಪರಿಗರಹಕ ಾ

ಬ ೀಕಾದ ಅಧಿಕಾರ ಪಾರಪಿತರ್ ಪುಣಾಫಲಗಳನೂಾ ಧ್ಾರ ಯೆರ ದು ಶರೀರಾಮನನುಾ ಪೂರ್ಾಶನುಗರಹದಿಿಂದ

ಹರಸದರು. ಒಡನ ಯೆೀ ಬರಶಾರ್ಾ ದರ್ತರ್ಾದ ಬಾಣಗಳು ಒಿಂದ ೂಿಂದಾಗಿ ಬಿಂದು ಶರೀರಾಮನಿಗ ಪರದಕ್ಷ್ರ್ ರ್ನುಾ

ಮಾಡಿ ಅವನ ಮುಡಿಗ ರ್ನುಾ ಸ ೀರಿಕ ೂಿಂಡವು. ಮಿಂರ್ರದ ೀವತ ಗಳು ಶರೀರಾಮನಿಗ ಪೂಣಶರ್ಾಗಿ ಒಲ್ಲದಿರ್

ಎಿಂಬುದರ ಪರರ್ಾಕ್ಾನುಭವವನುಾ ಪಡ ದ ವಶಾಾಮಿರ್ರರು ಅಿಂತ ಯೆೀ ಪರಮಾನಿಂದಭರಿರ್ರಾದರು. ಶರೀರಾಮನು

ವಶಾಾಮಿರ್ರರ ಪಾದಕ ಾರಗಿ ದಿವಾರ್ಾದ ಆಶೀರ್ಾಶದವನುಾ ಪಡ ದು, ಕೃತಾಕೃರ್ಾ ಕರ್ಶನಾಗುರ್ ನ ಿಂದು

ಗುರುಸನಿಾಧ್ಾನದಲ್ಲಿ ನುಡಿದು, ಪರಮಾನಿಂದಭರಿರ್ನಾಗಿ ಶರೀರಾಮನು ‘ಗುರುಜ’ ಎಿಂದು ಗುರುಗಳಿಗ

ಶರಸಾಷಾಟಿಂಗ ನಮಸಾಾರ ಮಾಡಿದನು, ಅರ್ಾಿಂರ್ ಸಿಂತ ೂೀಷ್ಗ ೂಿಂಡನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ವಶಾಾಮಿರ್ರರು ಶರೀರಾಮನ

ಕ ೈಹಡಿದು ಆರ್ರಮಕ ಾ ಹ ಜ ೆ ಹಾಕಿದರು. ಅಿಂತ ಯೆ ಆರ್ರಮವನುಾ ಸ ೀರಿದರು. ಮರುದಿನ ಸೂಯೀಶದರ್ಕ ಾ

ಸರಿಯಾಗಿ ಕೌಶಕಾರ್ರಮದಲ್ಲಿ ಪರಕೃರ್ದಾಾರ ಮಹಾರ್ಜ್ಞವನುಾ ವಶಾಾಮಿರ್ರರು ಆರಿಂಭಿಸದರು. ಪೂಜಾರಾದ

ವಶಾಾಮಿರ್ರರ ಅನುಗರಹ, ಆಶೀರ್ಾಶದವನುಾ ಪಡ ದು ಗುರುಸನಿಾಧಿರ್ಲ್ಲಿ ರಾಮ-ಲಕ್ಷಮಣರು ಅಪಪರ್ ರ್ನುಾ ಪಡ ದು,

ಗುರುವನಿಿಂದ ಅನುಗರಹರ್ರಾಗಿ, ಆ ರ್ಜ್ಞಸಿಂರಕ್ಷರ್ ಗ ಸದಧರಾಗಿ ‘ಗುರುಜೀ’ ಎಿಂದು ವಶಾಾಮಿರ್ರರ ಪಾದಕ ಾರಗಿ,

ರಾಮಲಕ್ಷಮಣರು ರ್ಜ್ಞಸಿಂರಕ್ಷರ್ ಗ ಸದುರಾಗಿದುು, ಶರೀರಾಮನು ಬಾಣ ರ್ುಿಂಬಿದ ಮುಡಿಗ ರ್ನುಾ ಬ ನಿಾಗ

ಕಟಿಟಕ ೂಿಂಡು ಜಟಾಜೂಟ್ಧರನಾಗಿ ಲಕ್ಷಮಣನು ಬಾಣ-ಬರ್ತಳಿಕ ರ್ನುಾ ತ ಗ ದುಕ ೂಿಂಡು, ರಾಮ-ಲಕ್ಷಮಣರು ಬಿಲುಿ-

ಬಾಣಗಳನೂಾ ಕ ೈರ್ಲ್ಲಿ ಧರಿಸ, ರ್ಜ್ಞಕುಿಂಡಕ ಾ ಪರದಕ್ಷ್ರ್ ರ್ನುಾ ಮಾಡಿ, ವಶಾಾಮಿರ್ರರನೂಾ, ರ್ಾಮದ ೀವರನೂಾ

ವಿಂದಿಸ, ರ್ಜ್ಞ ಮಾಡುವ ಎಲಿ ಋಷಿಗಳನೂಾ ವಿಂದಿಸ, ಕುಲಪತ್ತಗಳ ಪುಣಾಪಾದಗಳನುಾ ಸಮರಿಸ, ವಸಷ್ಾರನುಾ

ವಿಂದಿಸ, ವಶಾಾಮಿರ್ರರಿಗ ಶರಸಾಷಾಟಿಂಗ ನಮಸಾಾರವನುಾ ಮಾಡಿ, ರಾಮ-ಲಕ್ಷಮಣರು ರ್ಮಗಾಗಿ ನಿರ್ಮಿಸದ

ಸಾಳದಲ್ಲಿೀ ನಿಿಂರ್ು ಧನುನಾಶದ ಮಾಡಿದರು. ಆ ಮಹಾಧನುನಾಶದವು ಭೂಮಾಾಕಾರ್ಗಳನ ಾಲಿ ಕಿಂಪಿಸರ್ು. ದಿಗ್‌

ದಿಗಿಂರ್ಗಳು ಪರತ್ತಧಿನಿಗ ೈದು ಸಮುದರವು ಉಕ ಾೀರಿ ಹರಿಯರ್ು. ಮಹಾರ್ಜ್ಞದ ಪಾರಥಶನಾ ಮಿಂರ್ರವು

ಜತ ಯಾಗಿಯೆೀ ಹ ೂರಹ ೂಮಿಮರ್ು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಅರಣಾ ಮಧಾದಿಿಂದ ರಾಕ್ಷಸರ ಧಿನಿರ್ೂ ಕ ೀಳಿಬಿಂದಿರ್ು. ಸಡಿಲ್ಲನ

ಗಜಶನ ರ್ಿಂತ ರಾಕ್ಷಸರು ಆಭಶಟಿಸುರ್ತಲ ೀ ಒಿಂದ ೀ ಸವನ ಆರ್ರಮದ ಮೀಲ ೂೀದಿಕ ರ್ ಮೀಲ ಕಲುಿ ಬಿಂಡ ,

ಮಣುುಗಳು ಬಿೀಳತ ೂಡಗಿದವು. ರಾಕ್ಷಸರ ೀ ಎರಚತ ೂಡಗಿದಾುರ ಿಂದು, ರಾಮ-ಲಕ್ಷಮಣರು ರಕಾಸರ ೀ

ಏರಿಬರುತ್ತತರುವುದನುಾ ನ ೂೀಡಿದರು. ರಾಮ-ಲಕ್ಷಮಣರು ಕಲುಿ ಮಣುುಗಳನೂಾ ಬಾಣಬಿಟ್ುಟ ರ್ಡ ರ್ುತ್ತತದುರು.

ರಾಕ್ಷಸರು ಏರಿಬರುರ್ತಲ ೀ ಇದುರು. ರಾಮ-ಲಕ್ಷಮಣರು ರಾಕ್ಷಸರ ಆಭಶಟ್ರ್ ೀ ಕ ೀಳಿಬಿಂದಿಂತ ಬಾಣಪರಯೀಗ

ಮಾಡಿ ರಕಾಸರನುಾ ಹಿಂದ ಸರಿಸದರು. ರಾಮ-ಲಕ್ಷಮಣರು ಆರ್ರಮವನ ಾೀ ಸಿಂರಕ್ಷ್ಸುತ್ತತದುರು. ರಾಮ-ಲಕ್ಷಮಣರ

ಬಾಣಕ ಾ ಹ ದರಿದ ರಾಕ್ಷಸರು ಹಿಂದ ಸರಿದು ಓಡಿಹ ೂೀದರು. ಬಹಳ ವಷ್ಶಗಳಿಿಂದ ಇಿಂರ್ಹ ವದಾಾಮಾನವನುಾ
ಕಿಂಡರಿರ್ದ ರಾಕ್ಷಸರು, ಅಿಂತ ಯೆೀ ರಾಕ್ಷಸರು ವವಧ್ಾರ್ುಧಗಳನುಾ ಧರಿಸ, ಶರೀರಾಮ-ಲಕ್ಷಮಣರನುಾ

ಎದುರಿಸಲು ತ ೂಡಗಿದರು. ಆದರ ಸೂರ್ಶಕಿರಣದ ಮುಿಂದ ಕರ್ತಲ ರ್ು ಕರಗುವಿಂತ ರ್ುದಧವು ಘೂೀರರ್ಾಗಿ

ನಡ ಯತಾದರೂ ರಾಕ್ಷಸರ ಲಿ ಸ ೂೀರ್ು ಓಡಿಹ ೂೀದರು. ಅದನೂಾ ತ್ತಳಿದ ಸುಬಾಹು ಎಿಂಬ ರಾಕ್ಷಸನು ರ್ನಾ

ಮಾಯಾಬಲದಿಿಂದ ಅದೃರ್ಾನಾಗಿ ಅಿಂರ್ರಿಕ್ಷದಲ್ಲಿ ನಿಿಂರ್ು ಮಾಯಾರ್ುದಧಕ ಾ ತ ೂಡಗಿದುನು. ಇದನಾರಿರ್ ಸೀತ ರ್ು

ರ್ನಾ ರಾಮನು ಸಿಂಕಷ್ಟದಲ್ಲಿ ಸಕಿಾರುವನ ಿಂದು ಶರೀರಾಮನಿಗ ಮಾರ್ರ್ಾಗುವ ರಾಕ್ಷಸರು ಕಾಣಿಸಲ ಿಂದು

ಹರಸದಳು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಶರೀರಾಮನಿಗ ಅಣು-ರ ೀಣು-ರ್ರಣ-ಕಾಷ್ಟವೂ ಗ ೂೀಚರಿಸತ ೂಡಗಿರ್ು. ಅಿಂತ ಯೆೀ

ಮಾಯಾರ್ುದಧಕ ಾ ತ ೂಡಗಿದ ಸುಬಾಹು ಎಿಂಬ ರಾಕ್ಷಸ ದಾಮನನುಾ ಶರೀರಾಮನು ನ ೂೀಡಿದನು. ಸುಬಾಹು

ಎಿಂಬ ರಾಕ್ಷಸದಾಮನು ಆರ್ರಮದ ಮೀಲುಗಡ ರ್ಲ ಿ ನಿಿಂರ್ು ಆರ್ರಮದಲ್ಲಿ ನಡ ರ್ುತ್ತತರುವ ಮಹಾರ್ಜ್ಞವನುಾ

ಕ ಡಿಸುವುದಕ ಾ ಹವಣಿಸುತ್ತತದುನು. ಇದನುಾ ತ್ತಳಿದ ಶರೀರಾಮನು ಮಿಂರ್ರಪೂರ್ರ್ಾದ ರ್ಬುರ್ ೀದಿ ಮಾಗಶವನುಾ

ಬಿಲ್ಲಿಗ ಸ ೀರಿಸ ಸುಬಾಹು ರಾಕ್ಷಸನಿಗ ಬಾಣಬಿಟ್ಟನು. ಆ ರ್ಬುರ್ ೀದಿ ಬಾಣವು ಆ ದುಷ್ಟರಾಕ್ಷಸನನುಾ ಸಿಂಹರಿಸ

ಕ ಡವರ್ು. ಆ ದ ೈರ್ಾನನುಾ ಕ ೂಿಂದ ಶರೀರಾಮನು ಲಕ್ಷಮಣನ ೂಡಗೂಡಿ ಇನಾಾವ ರಾಕ್ಷಸದಾಮನು ಎಿಂದು

ಅಿಂದುಕ ೂಿಂಡಿಂತ ಸುಬಾಹುವನುಾ ಮರಣರ್ಾಗುತ್ತತದುಿಂತ ತಾಟ್ಕ ಎಿಂಬ ದಾನವರ್ು ಪವಶರ್ರ್ ಿಂಬಿಂತ ಕಿಂಡು,

ಈ ಪವಶತಾಕಾರರ್ ೀ ನಲುಗಿ ಅಲುಗಿ ಹಿಂದಾಡುವುದಿಲಿ ಎಿಂದು ಮುಖವನುಾ ಮೀಲಕ ಾತ್ತತದ ಶರೀರಾಮ-ಲಕ್ಷಮಣರು

ಆರ್ಚರ್ಶಚಕಿರ್ರಾದರು. ಕೂರರ ದಾನವರ್ು ಬಿಲದಿಂರ್ುಃ ರ್ನಾ ಬಾಯರ್ನುಾ ತ ರ ದು, ವಕಾರರ್ಾಗಿ

ಆಭಶಟಿಸುತಾತ, ಪವಶರ್ಗಾರ್ರದ ರ್ನಾ ದ ೀಹವನುಾ ಚಲ್ಲಸ ಸರಿಸದಿಂತ ಬಾಯೆುರ ದು, ವಕಾರರ್ಾಗಿ ಆಭಶಟಿಸುರ್ತ,

ತಾನಾಗಿ ಬಿಂದು ಶರೀರಾಮ-ಲಕ್ಷಮಣರ ಮುಿಂದ ನಿಿಂರ್ಳು. ಇಬಬರನುಾ ಒಿಂದ ೀ ಸಲ ಭಕ್ಷ್ಸುವಿಂತ ಆ ರಾಕ್ಷಸರ್ು

ರ್ನಾ ಅಟ್ಟಹಾಸವನ ಾೀ ತ ೂೀರಿದಳು. ಶರೀರಾಮ-ಲಕ್ಷಮಣರಿಗ ರ್ಮಮ ರಕ್ಷರ್ ರ್ನುಾ ಹ ೀಗ ಮಾಡಿಕ ೂಳುಿವದ ಿಂದ

ಚಿಿಂತ ರ್ಲ್ಲಿ ಭರ್ರ್ಾಯರ್ು. ಈ ಭರ್ಿಂಕರ ರಾಕ್ಷಸರ್ನುಾ ಹ ೀಗ ಕ ೂಲುಿವುದು ಎಿಂದು ಆಲ ೂೀಚಿಸದರು. ಗುರು

ವಶಾಾಮಿರ್ರರು-ಶರೀರಾಮ ತಾಟ್ಕ ಇವಳು ಎಿಂದು ಉಸುರಿದರು. ಲಕ್ಷಮಣನು ಅವಳ ಅಭಿಯೀಗವನುಾ ರ್ುಿಂಡರಿಸ

ರ್ಡ ರ್ುತ್ತತದುನು. ಶರೀರಾಮನಿಗ ರಾಕ್ಷಸಯೆೀ ಆದರೂ ಅವಳನುಾ ಕ ೂಲುಿವುದು ಅನಾಾರ್ ಆಗುವುದ ಿಂದ ನಿಸರ್ು.

ಅಿಂತ ಯೆ ವಶಾಾಮಿರ್ರರು ಶರೀರಾಮ ತಾಟ್ಕ ರ್ು ಸರೀಯಾದರೂ ಮಹಾ ಕೂರರಿ ರಾಕ್ಷಸ. ಅವಳು ಸರೀರ್ಳ ಿಂದು

ಈ ದಾನವರ್ನುಾ ಕ ೂಲಿಲ್ಲಕ ಾ ಹಿಂಜರಿದು ನಿಿಂತ್ತರುರ್ . ನನಾ ಮುಖವನುಾ ನ ೂೀಡುತ್ತರುರ್ . ನಿನಾ

ಧಮಶಬುದಿಧರ್ನುಾ ಮಚಚಬ ೀಕು. ಆದರ ವರ್ು, ಶರೀರಾಮಚಿಂದರ, ನಿನಾ ಸಿಂದ ೀಹವು ನಮಗಥಶರ್ಾಗಿರುವುದು.

ಧಮಶಜ್ಞರು ಮಚುಚವಿಂತ ನಿೀನು ಇವಳನುಾ ಕ ೂಲಿಲ ೂೀ ಬ ೀಡವೀ ಎಿಂದು ಆಲ ೂೀಚಿಸುತ್ತತರುರ್ . ನಿನಾ

ಸಿಂದ ೀಹವನುಾ ಪರಿಹರಿಸಕ ೂಿಂಡು ಕಾರ್ಶಪರರ್ೃರ್ತನಾಗುವುದ ೀ ಅವರ್ಾರ್ಾಗಿದ . ಸರೀವಧ್ ರ್ು ಶಾಸರಕ ಾ

ವರುದಧರ್ಾಗಿದ . ಸರೀಯಾದವಳನುಾ ಕ ೂಲಿಬಾರದು, ಇದು ಸರ್ಾವು. ಆದರ ನಿನಾ ಈ ವರ್ ೀಚನ ರ್ು ರ್ಪೂಪ

ಆಗಬಹುದಲಿರ್ ೀ? ಧಮಶಶಾಸರಕ ಾ ಬಹಳ ಮನಾರ್ ಯೆೀ ಇರುವುದು. ಶಾಸರ ರೂಪಿಸುವ ಭಗವಿಂರ್ನ ೀ ಸರೀರ್ರು

ವಧ್ ಗ ಅಹಶರಲಿರ್ ಿಂದು ನಿರೂಪಿಸದಾುನ . ಇದು ಸರ್ಾ, ಧಮಶಶಾಸರಕ ಾ ಮನಾರ್ , ಮಯಾಶದ ರ್ನಿಾರ್ತ

ಶಾಸರಕಾರರ ಲಿರೂ ಸರೀರ್ರನುಾ ವಧ್ ಗ ೂಳಿಸಬಾರದ ಿಂದು ನಿಂಬಿದಾುರ . ಲ ೂೀಕಕಿಂಟ್ಕಿಯೆೀ ಆಗಿರುವ ಈ

ತಾಟ್ಕಿರ್ನುಾ ಕ ೂಲುಿವುದ ೀ ಶಾಸರಸಮಮರ್ ಆಗಿದ . ಲ ೂೀಕ ೂೀದಾಧರದ ನಿಮಿರ್ತರ್ಾಗಿ ದ ೀರ್ಾನುದ ೀವತ ಗಳ ರಕ್ಷಕ,

ಶಕ್ಷಕನಾದರೂ ಮನುಷ್ಾವತಾರಿ ಶರೀರಾಮನಾಗಿ ನಿೀನು ಆಲ ೂೀಚಿಸುವುದ ೀ ಕ್ ೀಮವು. ಆದರ ಈ ರಾಕ್ಷಸರ್ು

ನಿನಾನ ಾ ನುಿಂಗಲು ಬಾಯೆುರ ದು ಮುಿಂದ ಬರುವ ಈ ತಾಟ್ಕಿ ಎಿಂಬ ರಾಕ್ಷಸರ್ನುಾ ನಿೀನು ಕ ೂಲುಿವುದು

ಶಾಸರಸಮಮರ್ರ್ಾಗಿದ . ರ್ಜ್ಞರಕ್ಷರ್ ರ್ ಭಾರವನುಾ ವಹಸಕ ೂಿಂಡು ಲ ೂೀಕ ೂೀದಾಧರದ ಚಿಿಂರ್ನ ರ್ನುಾ ಮಾಡಿ ಈ

ದಾನವರ್ನುಾ ಕ ೂಲುಿವುದ ೀ ರಾಜಪುರ್ರನಾದ ನಿನಾ ಕರ್ಶವಾವು. ಲ ೂೀಕರಕ್ಷರ್ ರ್ನುಾ ಮಾಡಬ ೀಕಾದ ನಿೀನು ಈ
ದಾನವರ್ನುಾ ಕ ೂಿಂದು ದ ೂೀಷ್ರಹರ್ನ ಿಂದು ಲ ೂೀಕರ್ ೀ ಮಚುಚವಿಂತ ಮಾಡು ಎಿಂದು ವಶಾಾಮಿರ್ರರು

ಶರೀರಾಮನಿಗ ಅಪಪರ್ ಮಾಡಿದರು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಶರೀರಾಮನು ಜಗತ್ತತನ ರಕ್ಷರ್ ಮಾಡುತ್ತತರುವ ರ್ಜ್ಞಕಾರ್ಶವನ ಾೀ

ಕ ಡಿಸಲ್ಲಕ ಾ ಬಿಂದ ಈ ದಾನವರ್ ಸಿಂಹರಿಸುವುದ ೀ ಲ ೂೀಕರಕ್ಷರ್ ಮಾಡುವ ನನಾ ಕರ್ಶವಾರ್ ೀ ಇರುವುದು.

ಇವಳಾದರೂ ಬಾಯೆುರ ದ ನನಾನ ಾೀ ನುಿಂಗಲ್ಲಕ ಾ ಬಿಂದಿರುವಳು. ಇವಳನುಾ ಲ ೂೀಕಕ್ ೀಮದ ಕುರಿರ್ು

ಆಲ ೂೀಚಿಸದರ ಸಿಂಹಾರ ಮಾಡಲ ೀಬ ೀಕು ಎಿಂದು ಆಲ ೂೀಚಿಸದನು. ಈ ಪವಶರ್ಗುಹ ರ್ಿಂತ ಬಾಯೆುಯೆದ

ಮುಿಂದ ಮುಿಂದ ಸಾಗಿಬರುವ ನನಾನ ಾ ನುಿಂಗಲು ಬರುತ್ತತರುವ ಈ ರಾಕ್ಷಸರ್ನುಾ ಕ ೂಲುಿವುದ ಉರ್ತಮವು ಎಿಂದು

ಶರೀರಾಮನು ಆಲ ೂೀಚಿಸದನು. ಶರೀರಾಮನಿಗ ಶಾಸನ ರ್ರ್ಾದ ಘನರ್ಾದ ಧಮಶಸೂಕ್ಷಮವನುಾ ವಶಾಾಮಿರ್ರರು

ವವರಿಸ ನುಡಿದರು. ವಶಾಾಮಿರ್ರರ ಉಪದ ೀರ್ದಿಿಂದ ಶರೀರಾಮನು ಕರ್ಶವಾ ಸಾಧನ ರ್ ಧಮಶವನುಾ ಅರಿರ್ನು.

ಯಾರನುಾ ಸಿಂಹರಿಸಬ ೀಕ ಿಂದು ತ್ತಳಿದನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಅವನ ತ ೀಜವು ಸೂರ್ಶಕಿರಣದಿಂತ

ಪರಕಾರ್ಮಾನರ್ಾಯರ್ು.

ಆದರ ಆ ತಾಟ್ಕ ರ್ು ರಾಮ-ಲಕ್ಷಮಣರನುಾ ಒಿಂದ ೀ ಸಲ ಭಕ್ಷ್ಸುರ್ ನ ಿಂದು ಗವರ್ಿಂತ್ತರುವ ಬಾಯರ್ನುಾ ತ ರ ದು

ರಾಮ-ಲಕ್ಷಮಣರ ಹತ್ತತರ ಹತ್ತತರಕ ಾ ಬಿಂದಳು. ರಾಮ-ಲಕ್ಷಮಣರು ಹಿಂದ ಸರಿದರು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ರಾಮ-ಲಕ್ಷಮಣರಿಗ

ಬಹಳ ಕಷ್ಟರ್ ನಿಸ ಭರ್ರ್ಾಯರ್ು. ಜಗನಾಮಯೆ ರ್ನಾ ಪತ್ತರ್ನುಾ ರಕ್ಷರ್ ಮಾಡಬ ೀಕ ಿಂದು ಜನಕಪುತ್ತರಯಾಗಿ

ಮಿತ್ತಲ ರ್ಲ್ಲಿ ಬ ಳ ರ್ತ ೂಡಗಿದುಳು. ಶರೀರಾಮನಿಗ ಸಹಾರ್ ಮಾಡಬ ೀಕ ಿಂದು ರ್ುದಧವನ ಾದುರಿಸುವ

ಶರೀರಾಮನಲ್ಲಿಯೆ ಬಿಂದು ಶರೀರಾಮನಲ್ಲಿ ಅಿಂರ್ದಶನಳಾಗಿ ಶರೀರಾಮ, ಹ ದರಬ ೀಡ. ಅವಳನುಾ ಸಿಂಹಾರ ಮಾಡು,

ನಾನು ನಿನಾಲ್ಲಿರುರ್ ನು ಎಿಂದು ನುಡಿದದುು ಕ ೀಳಿಸರ್ು. ಶರೀರಾಮನಿಗ ಒಿಂದು ದಿವಾರ್ಕಿತರ್ು ರ್ನಾನ ಾೀ ಆವರಿಸ
ಐಕಾರ್ಾದಿಂತ ಎನಿಸರ್ು. ಅಿಂತ ಯೆ ತಾಟ್ಕಿರ್ನುಾ ಸಿಂಹಾರ ಮಾಡು ಎಿಂದು ರ್ನಾಲ ಿ ನುಡಿದದುು ಕ ೀಳಿಸರ್ು.

ಶರೀರಾಮನು ಧನುಬಾಶಣವನುಾ ಠ ೀಿಂಕರಿಸದನು. ತಾಟ್ಕ ರ್ು ಬಾಯೆುರ ದು ಶರೀರಾಮನನ ಾೀ ನುಿಂಗುರ್ ಎಿಂದು

ಗಜಶಸದಳು. ರ್ನಾ ಪವಶರ್ರ್ ೀ ಎಿಂಬಿಂರ್ಹ ದ ೀಹವನುಾ ಸಾಗಿಸುತಾತ ಬಿಂದಳು. ಅವಳ ಕಾಲುಗಳು ಎರ್ತರ,

ದಪಪರ್ಾದ ಪನ ಾರಲ ಕಿಂಡಿರ್ಿಂತ್ತದುವು. ಗುಹ ರ್ಿಂತ್ತರುವ ಕಣುು ಗುಡ ಡಗಳು –ಕರಗಳ ಿಂದರ ಪವಶರ್ಗಾರ್ರಕ ಾ

ಸಮರ್ಾಗಿ ಭರ್ ಹುಟಿಟಸುವಿಂತ್ತದುವು. ಶರೀರಾಮನ ಹತ್ತತರಕ ಾ ಬರುರ್ತ ಸಿಂಹಶಾದೂಶಲಗಳಿಂತ ಗಜಶಸುತ್ತತದಳ

ು ು.
ಆಗ ಶರೀರಾಮನು ಚ ೀರ್ನ ೂೀ ಉತಾಾಟ್ರ್ ಿಂಬ ಮೂಲರ್ಕಿತರ್ ಮಹಾಮಿಂತಾರಸರವನುಾ ಧನುಷ್ಾಕ ಾ ಸ ೀರಿಸ

ಬಾಣಬಿಟ್ಟನು. ತಾಟ್ಕಿಗ ಆ ಅಸರವು ತಾಗಲ ೀ ಇಲಿ. ಆಗ ಶರೀರಾಮಚಿಂದರನು ಭರ್ರ್ಾಗಿ ಹಿಂದಕ ಾ ಸರಿದನು.

ಆಗ ಮಹಾಮಾಯೆಯೆೀ ಶರೀರಾಮ, ಈ ಲ ೂೀಕ-ಕಿಂಟ್ಕಿರ್ು ಕ ರಳಿ-ಬಿಂದಿರುತಾತಳ . ಅವಳು ಯಾಗವನುಾ

ಕ ಡಿಸಲ್ಲಕ ಾ ರಾಕ್ಷಸರ ೂಡಗೂಡಿ ಬಿಂದವಳು. ಅವಳು ರ್ಜ್ಞಸಿಂರಕ್ಷರ್ ರ್ನುಾ ಮಾಡುವ ನಿಮಮ ಮೀಲ

ಬಿಂಡ ಗಳಿಿಂದ ಕವಚತ ೂಟ್ುಟ ನಿಮಮನ ಾೀ ಹ ೂಸಕಿ ಕ ೂಿಂದು ತ್ತನುಾವ ಹಿಂಬಲದಲ್ಲಿದುು, ಮಹಾಯಾಗವನುಾ ಕ ಡಿಸುವ

ಹವಣಿಕ ರ್ಲ್ಲಿ ಬಿಂದಿರುತಾತಳ . ರ್ಾರ್ರ್ಾಾಸರವನುಾ ಪರಯೀಗಿಸದರ ಹಿಂದಕ ಾ ಸರಿರ್ುತಾತಳ . ಆಗ ಾೀಯಾಸರವನುಾ

ಪರಯೀಗಿಸ ಅವಳನುಾ ಸಿಂಹಾರ ಮಾಡು ಎಿಂದು ರ್ನಾಲ್ಲಿಯೆೀ ನುಡಿದದುು ಕ ೀಳಿಸರ್ು. ಅಿಂತ ಯೆ ಶರೀರಾಮನು

ನಿೀನಾರು? ಎಿಂದು ನುಡಿದನು. ನಾನು ಸೀತ ರ್ು, ನಿನಾಲ ಿ ಇರುರ್ ನು ಎಿಂದು ನುಡಿದಳು. ಅಿಂತ ಯೆೀ

ಶರೀರಾಮನು ರ್ಾರ್ರ್ಾಾಸರವನುಾ ಬಿಟ್ುಟ ಹಾರಿಸದನು. ಆಗ ಾೀಯಾಸರವನುಾ ಪರಯೀಗಿಸ ತಾಟ್ಕ ರ್ನುಾ ಸಿಂಹಾರ

ಮಾಡಿದನು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ತಾಟ್ಕ ರ್ು ಮೃರ್ುಾವನ ಾೈದಳು. ತಾಯ ಮೃರ್ಳಾದಳ ಿಂದು ಶರೀರಾಮ-ಲಕ್ಷಮಣರ ಮೀಲ
ಸ ೀಡು ತ್ತೀರಿಸಕ ೂಳಿಲ್ಲಕ ಾ ಮಾರಿೀಚನ ಿಂಬ ಮಾಯಾವ ರಾಕ್ಷಸನು ರ್ನಾ ಸವಶರ್ಕಿತರ್ನೂಾ ಪರಯೀಗಿಸ

ಶರೀರಾಮನ ೂಿಂದಿಗ ರ್ುದಧಕ ಾ ನಿಿಂರ್ನು. ಶರೀರಾಮನಿಗೂ ಮಾರಿೀಚನಿಗೂ ಘೂೀರರ್ುದಧರ್ ೀ ನಡ ಯರ್ು.

ಶರೀರಾಮನು ರ್ಕಿತ, ಸಾಮಥಾಶವನೂಾ ಹ ೂಿಂದಿದ ಪರಭಿಂಜನಾಸರವನುಾ ಪರಯೀಗ ಮಾಡಿ ಮಾರಿೀಚನ ಿಂಬ

ರಾಕ್ಷಸನನುಾ ದಕ್ಷ್ಣ ದಿಕಿಾನಲ್ಲಿ ಹಾರಿಸ ಬಿಟ್ಟನು. ರಾಕ್ಷಸರ ಕಾಟ್ದಿಿಂದಲ ೀ ಕಾಶಕಾರ್ರಮವು ಮುಕಿತರ್ನುಾ

ಪಡ ಯರ್ು. ಮಹಾರ್ಮರಾದ ವಶಾಾಮಿರ್ರರು ಲ ೂೀಕಕಲಾಾರ್ಾಥಶರ್ಾಗಿಯೆೀ ಕ ೈಗ ೂಿಂಡ ಮಹಾರ್ಜ್ಞವು ಆ

ಮಹಾರ್ಮರ ನಿರಿೀಕ್ ಗ ರ್ಕಾರ್ಾಗಿಯೆೀ ಶರೀರಾಮನಿಿಂದಲ ೀ ರಕ್ಷ್ರ್ರ್ಾಗಿ ಕರಮದಿಂತ ಪೂಣಶಗ ೂಿಂಡಿರ್ು.

ಋಷಿಮುನಿಗಳ ಲಿರೂ ಶರೀರಾಮ-ಲಕ್ಷಮಣರ ಸಾಹಸವನುಾ ಮಚಿಚ ಹರಸ, ಕ ೂಿಂಡಾಡಿ, ಆಶೀರ್ಾಶದವನಿಾರ್ತರು.

ಪೂಜಾರಾದ ವಶಾಾಮಿರ್ರರು ರಾಮಲಕ್ಷಮಣರಿಗ ರ್ಜ್ಞ ಪರಸಾದವನಿಾರ್ುತ ಹುರ್ಭಸಮವನುಾ ಶರೀರಾಮ-ಲಕ್ಷಮಣರ

ಪಾದದ ಮೀಲ ಹಚಿಚ, ದಿವಾರ್ಾದ ಆಶೀರ್ಾಶದಗಳನಿಾರ್ುತ ಹರಸದರು.

ಅಿಂತ ಯೆೀ ವಶಾಾಮಿರ್ರರು ರಾಮ-ಲಕ್ಷಮಣರನುಾ ರ್ನಾ ತ ೂೀಳಿನಲ್ಲಿ ಬಿಂಧಿಸ, ನ ತ್ತತರ್ನುಾ ಪೂಸ,

ಆನಿಂದಭಾಷ್ಪವನುಾ ಸುರಿಸದರು. ಶರೀರಾಮನು ಕರವನುಾ ಜ ೂೀಡಿಸಕ ೂಿಂಡು ಇದ ಲಿವೂ ಪರಮ ಪೂಜಾರ

ಅನುಗರಹರ್ ಿಂದು ಭಿನಾವಸಕ ೂಿಂಡನು. ಬರಹಮಷಿಶಗಳಾದ ವಶಾಾಮಿರ್ರರು-ಶರೀರಾಮ, ರಘು ಕುಲ ೂೀರ್ತಸಿಂಸನಾದ

ನಿೀನು ಈ ರ್ಜ್ಞ ಸಿಂರಕ್ಷರ್ ಮಾಡಿದಿಂತ ಈ ರ್ಜ್ಞದಿಂತ ಈ ಜಗರ್ತನ ಾೀ ರಕ್ಷ್ಸ ಹರ್ ರಕ್ಷರ್ ರ್ನುಾ ಮಾಡಿ

ಜಗತ್ತತನ ಧಮಶವನೂಾ ರಕ್ಷ್ಸಬ ೀಕು. ಅದ ೀ ನಾವು ನಿನಿಾಿಂದ ಬರ್ಸುವ ಗರುದಕ್ಷ್ರ್ ರ್ು ಎಿಂದು ವಶಾಾಮಿರ್ರರು

ನುಡಿದು, ಶರೀರಾಮ-ಲಕ್ಷಮಣರನುಾ ಹರಸ ಆಶೀರ್ಾಶದ ಮಾಡಿದರು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಆಜ್ಞ ರ್ನೂಾ ಮಾಡಿದರು.

ಶರೀರಾಮ-ಲಕ್ಷಮಣರು ‘ಗುರುದ ೀರ್ಾ’ ಎಿಂದು ಪಾದಕ ಾರಗಿ, ಶರಸಾಷಾಟಿಂಗ ನಮಸಾಾರವನುಾ ಮಾಡಿದರು. ಅಿಂತ ಯೆ

ಒಪಿಪರುರ್ ವು ಎಿಂದು ನುಡಿದು ಆಶೀರ್ಾಶದವನುಾ ಪಡ ದರು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ವಶಾಾಮಿರ್ರರು ಸುಪಿರೀರ್ರಾದ ವು ಎಿಂದು

ರಾಮ-ಲಕ್ಷಮಣರನುಾ ಹರಸ, ಆಶೀರ್ಾಶದ ಮಾಡಿ ಪರಸನಾತ ರ್ನುಾ ಪಡ ದರು. ಕೌಶಕಾರ್ರಮವು ವಶಾಾಮಿರ್ರರ

ಅಿಂತ ೈರ್ಶದಿಂತ ಶಾಿಂರ್ತ ರ್ನುಾ ಪಡ ಯರ್ು. ಶರೀರಾಮನ ಅಿಂತ ೈರ್ಶದಿಂತ ಚ ೈರ್ನಾಪೂಣಶರ್ಾಗಿ

ನ ಮಮದಿಗ ೂಿಂಡಿರ್ು. ಸಪರ್ಶಮಣಿಯೆೀ ಸಕಿಾತ ಿಂದು ವಶಾಾಮಿರ್ರರು ಸಿಂರ್ಸಗ ೂಿಂಡರು. ಕಲಪವೃಕ್ಷದ ನ ರಳ ೀ

ಸಕಿಾತ ಿಂದು ಶರೀರಾಮ-ಲಕ್ಷಮಣರು ಸಿಂರ್ುಷ್ಟಗ ೂಿಂಡು ಪರಸನಾತ ರ್ನುಾ ಹ ೂಿಂದಿದರು. ಆರ್ರಮರ್ಾಸಗಳ ಲಿರೂ

ಕ ೈವಲಾಪದವರ್ ಪರಭುರ್ ೀ ಶರೀರಾಮನ ಿಂದು ಕ ೂಿಂಡಾಡಿದರು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ಶರೀರಾಮಚಿಂದರನ ೀ ಕ ೈವತ್ತಶಸದ

ಕಾಮಧ್ ೀನು ಎಿಂದು ಶರೀರಾಮಧ್ಾಾನದಲ್ಲಿಯೆೀ ನಿರರ್ರಾಗಿ ರಾಮತಾರಕ ಮಿಂರ್ರವನುಾ ಪಠಿಸ ಶರೀರಾಮನನುಾ

ಒಲ್ಲಸಕ ೂಳಿತ ೂಡಗಿದರು. ‘ಶರೀರಾಮ ಜರ್ರಾಮ ಜರ್ ಜರ್ರಾಮ’ ಎಿಂದು ಶರೀರಾಮನನ ಾೀ ನ ೂೀಡಿ

ಬಾಲಕರಿವರ ಿಂದು ರಾಮ-ಲಕ್ಷಮಣರಿಗ ಸಿಂತ ೂೀಷ್ವನುಾಿಂಟ್ು ಮಾಡುತ್ತತದುರು. ಇಿಂರ್ಹ ಕಾಟ್ಕ ೂಡುವ ದುಷ್ಟರ್ಕಿತಗಳ
ಪರಭಾವವು ನಾರ್ರ್ಾಗಬ ೀಕಾದರ ರಾಮತಾರಕಮಿಂರ್ರವನುಾ ಪಠಿಸದರ ಮನುಕುಲದ ಹಾಗೂ ಜಗತ್ತತನಲ್ಲಿಯೆೀ

ಕಾಟ್ಕ ೂಡುವ ದುಷ್ಟರ್ಕಿತಗಳ ನಾರ್ರ್ಾಗಿ, ಮನುಷ್ಾರು ಆರ ೂೀಗಾವಿಂರ್ರಾಗಿ ಆರ್ಸುನುಾ ಪಡ ದು ಸಿಂಪತ್‌

ಸಮೃದಿಧರ್ನುಾ ಪಡ ರ್ುವರ ಿಂದು ವಶಾಾಮಿರ್ರರು ಪರವಚನ ಮಾಡಿ ಬ ೂೀಧಿಸದರು. ಅಿಂತ ಯೆೀ ರ್ಾಾಸರು ಬರ ದು

ರಚಿಸದರಿಂತ .

ಸೀತಾ ದರ್ಶನ ಒಿಂಬರ್ತನ ೀ ಅಧ್ಾಾರ್ ಸಿಂಪೂಣಶಿಂ