Stage play of Group 2 tono kasi ng pananalita mo parang

namamaalam ka na..
“PILOSOPIYA NG TAO”
Rey Mark: Mahal, patapusin mo muna
(Aralin I-VIII)
kasi ako sa pagsasalita ko.. pwede ba?
Nagcocomment ka kaagad eh? Ang totoo
Scene 1: (Sa Plaza) kase nyan.. gusto ko ng mag…
Rey Ann: mag.?
Narrator: Dear, Charo. Tunay nga naman
Rey Mark: Magpakasal. Nasa tamang
na ang problema ay kailanman ay di
edad na naman tayo. Mahal namn natin
nawawala……….. kahit sa di inaakalang
ang isa’t isa. Matagal na din tayong
pangyayari, kahit sa pinakamasasayang
nagsasama. Ikaw na ang gusto kong
sandali, tila problema ang hahadlang at
makasama habang buhay at wala ng iba pa.
pilit na sisirain ang lahat ng mayroon sa
May mga trabaho na din naman tayo. Ikaw
atin. Ngayong araw, tunghayan natin ang
at ako na lang ang kulang.
kuwento ng pamilyang sinira ng mga
Rey Ann: (magpapabebe), huh? Ano yun
problema.
mahal,? Pakiulit nga? Hihihihi..
Rey Mark: ang sabi ko, gusto na kitang
pakasalan. Ikaw na ang gusto kong
**(Habang nakaupo si Rey Ann sa bench
makasama sa habang buhay mahal.
ay biglang tumabi si Reymark. At biglang
(lumuhod sa harapan ni Rey Ann.)
nagulat si Rey Ann.)
Rey Ann: Mahal, anong ginagawa mo
Rey Mark: (may dalang bulaklak) Hi!
tumayo ka nga jan, nakakahiya. Ang
Mahal...
daming tao.!
Rey Ann: Oh, mahal nandito ka na pala.
Rey Mark: wala akong pakialam kung
Rey Mark: ay, hindi, hindi. Wala pa ako
maraming tao. Wag kang mahiya mahal,
dito mahal. Andun pa ako. Doon oh?
tao ka rin namaan. Di ka naman bingot,
(Sabay turo ng daliri.).
kaya bakit ka mahihiya.?
Rey Ann: Sige, try mo, ang O.A naman
Rey Ann: (kinikilig)
nito..
Rey Mark: Mahal, matagal ko ng
Rey Mark: Hahaha, nagbibiro lang naman
pinakaiintay ang panahong ito. (hahawakan
ako. Mahal, para nga pala sayo.(inabot ang
ang kamay ni Rey Ann habang hawak ang
bulaklak)
sinsing)
Rey Ann: mukhang may pabulaklak si
Mahal, Will You Marry Me.
mayor ah. Anong meron? Btw, Salamat
Rey Ann: ahmmp, wait. Give me a time to
mahal. Bakit mo nga pala ako binigyan
think.
nito? Eh, wala naman okasyon.. at tsaka
Rey Mark: (nakatingin kay Rey Ann,
bakit mo nga pala ako pinapunta dito?
habang nagiisip)
Rey Mark: ahmmp, kase ang totoo nyan
Rey Ann: Yes, I will marry you.
mahal, may sasabihin ako sayo.
Rey Mark: Totoo na ba yan Mahal?
Rey Ann: ano yun mahal.?(gulat na
Rey Ann: oo, mahal.. Oo !
natatakot) mamaalam ka na ba? mamatay
Rey Mark:( inilagay ang singsing sa daliri
ka naba? iiwan mo na ba ako? Wag mahal,
ni Rey Ann)(sumigaw) Yes, Yes !
marami pa tayong pangarap sa buhay.
magpapakasal na kami ng Mahal ko !
Rey Mark: grabe ka naman mahal, patay
Pumayag na syang magpakasal sakin !
agad?
Rey Ann: Mahal ! ano ka ba. Tumigil ka
Rey Ann: eh, ano nga kase yun..
nga.. nakakaahiya.
pinapakaba mo naman kase ako eh? Sa
Rey Mark: Mahal na mahal kita , mahal
ko.
**(sabay hawak sa pisngi ni Rey Ann)
Rey Ann: Mahal na mahal din kita
**( unti-unting maglalapit ang mga mukha
nina Rey Ann at Rey Mark)
Music Playing: Isang Tulad Mo by: TJ
Morente.
****Close na curtain****
Scene 2: (sa simbahan)
Music Playing: (Wedding music)
**(papasok ang mga abay)…
**(Habang nag iintay si rey mark sa
malapit sa may altar)…
**(papasok si Rey Ann)..
**(Hahawak si Rey ann sa braso ni
Reymark at sabay lalakad papunta sa altar)
Father Noey: Mga kapatid, Narito tayong
lahat at nagtipon-tipon upang saksihan ang
pag iisang dibdib nina Rey Ann Perez at
Reymark Austria. Ikaw ReyAnn
tinatanggap mo ba na maging asawa at
kabiyak ng iyong buhay si Reymark sa
hirap at ginhawa?
Rey Ann: Opo, Father.
Father Noey: Ikaw naman Reymark
tinatanggap mo ba na maging asawa at
kabiyak ng iyong buhay si ReyAnn sa
hirap at ginhawa?
Rey Mark: Opo, Father.
Father Noey: isuot nyo na ang mga
singsing bilang palatandaan ng inyong pag-
iisang dibdib.
**(isinuot nina Rey ann ang singsing kay
Reymark, gayun din namn si Rey Mark.)
Father Noey: At ngayon, inihahayag ko
na, na kayo ay ganap ng mag-asawa)
And now, you may kiss the bride.
Mga Abay: Mabuhay ang bagong kasal!!
Mabuhay !!** (magpapalakpakan)
Music Playing: (Sayo’ by: Silent
Sanctuary.)
**** (Close curtain )****
Scene 3 (Sa bahay)
Narrator: Masayang naninirahan ang
mag-asawang Rey Ann at Rey Mark. At sa
kanilang pagsasama biniyayaan sila ng 5
anak. Tulong-tulong at nagkakaisa ang
kanilang pamilya. Ngunit dahil sa isang
napakabigat na problemang dumating sa
kanilang mga buhay ay nasubok ang
katatagan ng kanilang pamilya.
**(nasa hapagkainan at nagsasalo-salo)
Rey Ann: oh, mga anak !. Luto na ang
hapunan. Halina kayo, tulungan nyo akong
maghanda ng ating kakainin para pag
dating ng papa nyo, kakain na tayo saba’y
sabay. Malapit ng dumating ang papa
ninyo.
Mga Anak: opo, Mama.
(naghanda ng mga plato, kutsara’t tinidor,
baso, pitsel,at iba pang kasangkapan.)
(ang ibang mga anak ay nanunuod ng t.v.)
**(Papasok si ReyMark dala dala ang mga
pasalubong para sa mga anak galing sa
trabaho.)
Rey Mark: Mga anak, nandito na ang
papa.
Mga Anak: Papa!!
Trixter: ang daming pasalubong ni papa!
**(Jellie at Cecille mag aagawan sa
pasalubong)
Jellie: Akin yan!
Cecille: akin toh!
**(Umupo si Rey Mark sa upuan habang
ibinaba ang mga gamit nya sa trabaho. At
dali dali namang iniabot ni Kian ang
pambahay na tsinelas ng kanyang ama.)
Ben: Papa, ito na po ang tsinelas na
pambahay nyo.
Rey Mark: Salamat tutoy, kabait mo
talagang bata.(hinawakan sa ulo si kian)
Nasan nga pala ang mama mo?
Ben: Ah, nandun po sa Kusina kasama si
Katrina at Rommel)
**(habang si Katrina at Ben ay
tinutulungan ang kanilang mama sa
paghahanda ng Pagkain.)
(nanunuod naman sa salas ang iba pang
magkakapatid)
Rey Ann: (pupunta sa salas) Oh, mahal.
Nakauwe ka na pala. Tara na kumain na
tayo, at baka lumamig pa ang mga niluto
ko. Paborito mo pa naman yun. Adobong..
Rey Mark: Adobong Manok?
Rey Ann: ay, naku mahal nakawala ang
manok eh. Gawa nung ako’y namalengke
pinauna ko ang manok sabi ko umuna na at
marami akong dala. Ay naligaw yata ang
manok baka kung saan sumuot. Kaya yun
ang Adobong manok naging adobong
sitaw.
Rey Mark: next time, kasi mahal ituro mo
ang direksyon ng bahay natin para hindi
maligaw. Okay lang yan kahit adobong
sitaw lang ang naluto mo. Ang mahalaga
may pagsasaluhan tayo. At tsaka kahit
anung lutuin mo kakainin ko kase masarap.
Rey Ann: (magpapabebe) enebe?? Ikaw
mahal huh..binobola mon a naman ako.
Rey Mark: (yayakap kay Rey Ann)
Rey Ann: (Itutulak si Reymark
palayo)Ano ba, kita tayo ng mga bata eh,
mahiya ka nga. Mamaya na lang.
Oh, mga anak tara na kakain na tayo.
Mga Anak: Opo
**(nagpunta na silang lahat sa Kusina
upang magsalo-salo sa pagkain)
****(close the curtain)****
Narrator: Pagkatapos nilang magsalo-salo
ay nagpahinga na sila. Nang sila ay
matutulog na ay biglang may nagtext.
**(tutunog ang Cellphone)
Rey Ann: Ano ba yan, dis-oras na ng gabi
may nang-aabala pa. Mahal, may nagtext
sa Cellphone mo. (titingin kay Reymark.)
Hay naku. Tulog na pala tong si ka
Reymark. Hmmmmp, sino kaya ang
nagtext. (tiningnan ang cellphone ni
Reymark, at nagulat sa nakita.)
Sino kaya toh! Haysst, makatulog na nga
bukas ko na lang kakausapin tong
Reymark na ito.
****(close the curtain)****
Narrator: Kinaumagahan kinausap ni Rey
Ann si Reymark tungkol sa kanyang
nabasa.
****(Music Playing: Rooster
sound)****
**(nakaupo si Reymark habang nagbabasa
ng dyaryo at umiinom ng kape)
(magtitimpla ng sarli nyang kape)
Rey Ann: mahal, may nagtext nga pala
sayo kagabi.
Rey Mark: ahhh? Talaga mahal? Sino ang
nagtext?
Rey Ann: Oh, bakit parang gulat na gulat
ka?
Rey Mark: hindi naman, ikaw talaga
mahal.
Rey Ann: ah? Sino nga pala yung Mary
Joy Gonzales, mahal.
Rey Mark: (hihigop ng kape na biglang
mapapabuga) Naku, patay kang bata ka.
Rey Ann: (nakatalikod at biglang haharap
dala-dala ang kape nya) Huh, ano yun?
Sinong patay?
Rey Mark: yung nasa dyaryo mahal. Yung
nasa Dyaryo. kakawawa nga yung bata eh
namatay.
Rey Ann: hindi mo pa nasasagot yung
tanong ko sayo mahal. Sino yung babaeng
yun?

****(Music Playing: tanananan.)****
Rey Mark: ah,? Yun ba mahal. Katrabaho
ko lang yun. Bakit ano bang tinext nya
kagabi.?
Rey Ann: wala naman. Ahh, katrabaho
lang pala?
Rey Mark: oo. Sige mahal papasok na ako
sa trabaho.
Rey Ann: sige mag-iingat ka mahal at
baka may matapakan kang ahas? Delikado
yun kase baka matuklaw ka.
Rey Mark: (naguluhan sa sinabi ng
kanyang asawa) sige mahal. Babye.
Rey Ann: (Kumaway habang nagbabye sa
asawa)
****(close the Curtain)****
Narrator: pag kaalis na pagkaalis ni Rey
mark ay nag-imbistiga kaagad si ReyAnn
dahil hindi sya kumbinsido sa sagot ng
kanyang asawa. At lalo syang nag
imbistiga sa text ni Maryjoy kay Reymark.
Ang laman ng Text ay ( Hi, Love nakauwi
ka na ba? Bukas ulit hah? Doon sa tagpuan
natin good night.)
****(Music Playing: tanannanan)****
Nagpigil pa si Rey ann sa kanyang
emosyon dahil iniiwasan nya na
magkagalit sila ng kanyang asawa. Kaya’t
para malaman kung ano nga ba ang totoo
ay sinundan niya ang kanyang asawa sa
trabaho. Para mabigyang kasagutan ang
kanyang paghihinala sa kanyang asawa.
**(sa may office)
Rey Ann: (may daladalang mga pagkain
para kay Reymark) ah, miss pwede pong
magtanong? Nanjan po ba si Rey Mark
Cojuanco?
Stephanie: ah, mam sino po ba kayo?
Rey Ann: Ako lang naman ang asawa ni
Rey Mark, ng boss mo.
Stephanie: kayo po ang asawa ni Sir?
Rey Ann: oo, ako nga. Bakit may
problema ba?
Stephanie: akala ko po kasi mam, walang
asawa si sir.
Rey Ann: now you know who am I. by the
way, where’s your boss?
Stephanie: ah, eh, mam. Kanina pa pong
nakaalis si Sir.
Rey Ann: Huh? akala ko over time sya .
yun ang sabi nya sakin kaya nagdala ako
ng pagkain nya.
Stephanie: hindi po mam. Ako po kasi ang
secretary nya. Pinabago nya po ang
schedule nya, may pupuntahan daw po
syang importante.
Rey Ann: ah, ganun ba? San naman kaya
sya pupunta. Sige aalis na ulit ako pakisabi
dumaan na lang ako dito.
Stephanie: sige mam. Ingat po kayo sa
pag-uwe.
****(close the curtain)****
Narrator: At umuwi na sa bahay si Rey
Ann na may malalim na iniisip.
Rey Ann: (uupo sa sofa)
**(Dubsmash) Hayyy. Jusko. Anong bang
nangyayare sa buhay namin. Sana naman
mali ang iniisip ko.
**(biglang tutunog ang cellphone ni
ReyAnn)
Rey Ann: bakit kaya natawag si Katrina?
(sasagutin ang cellphone) Oh, anak bakit
ka napatawag? Diba may klase ka pa?
Katrina: ma, labas na po kami. Half day
po kami eh. At tsaka ma, may tatanong
lang po ako.
Rey Ann: Ano naman yun anak?
Katrina: Magkasama po ba kayo ni papa?
Rey Ann: hindi eh, bakit.
Katrina: eh, sino yung kasama ni papa
ngayon ditto sa may Restaurant.
Rey Ann: Sang restaurant bayan?
Pupuntahan ko. (galit na galit)
Katrina: dito po sa On-10 restaurant.
Hintayin po kita dito ma. Bilisan mo po
huh.
Rey Ann: sige anak, 5 minutes nanjan na
ako.
Narrator: at nagmadaling pumunta si Rey
Ann sa On-10 restaurant kung saan nandun
ang kanyang asawa.
****(Close the Curtain)****
Scene 4: ( sa Restaurant)
Rey Ann: Oh, anak ! nasan ang papa mo?
Asan ?? (galit na galit)
Katrina: Andun sila ma oh? (Sabay turo sa
loob ng restaurant)
(hinila si Katrina ng kanyang ina papasok
sa loob ng restaurant)
(nakita ni Rey Ann na naglalampungan ang
dalwa)
(magtitinginan ang mga tao sa kanila)
Rey Ann: anong ibig sabihin nito?
Rey Mark: (magugulat) Rey Ann?
Rey Ann: Mga taksil kayo! hayop !
(sinugod ni Rey ann Sasabunutan, ang
kabit, pipigilan ni Reymark si Reyann )
Rey Mark: hihilahin si Rey ann. Tumigil
ka nga , wag kang mag eskandalo dito.
Rey Ann: (Sasampalin si Reymark) ako pa
talaga ang titigil.? (nanggigigil sa galit na
naluluha) Kapal talaga ng mukha mo.!
Rey Mark: Let me explain (naiiyak)
Rey Ann: explain? Explain for what?
Okay, give me an acceptable reason.
(biglang sisingit si Maryjoy)
Maryjoy: kasi buntis ako, at kailangan
nya akong panagutan.
Katrina: hindi ka na nahiya ! pumatol ka
na nga sa may asawa nag pabuntis ka pa!
(sabay sampal)
Maryjoy: how dare you! Why did you do
that to me. (Sasampalin sana si Katrina ng
biglang pigilan ni Rey Ann.)
Rey Ann: (hahawakan ang kamay ni Mary
joy) subukan mong saktan ang anak ko,
ako ang makakalaban mo. Kapal ng muka
mo.! Let’s go na anak.
Katrina: okay mommy, (sabay flip ng
hair)
(magtitinginan at magbubulungan ang mga
tao)
****(Close the Curtain)****
Narrator: at umuwi na sa bahay ang mag-
ina.
** (sa bahay)
Rey Ann: (umiiyak) hindi ako
makapaniwala.(Sabay napaupo sa upuan)
Katrina: (dali-daling kumuha ng tubig
para ibigay sa kanyang ina) ma, uminom
ka muna. Relax.
(Biglang dadating si Trixter, Rommel,
Ben, Cecille at Jellie galing sa school.)
Trixter: oh, ma? bakit ka naiyak? Anong
problema.
Rey Ann: (yayakap kay trixter at katrina,
Ben, Romel, Cecille at jellie habang
umiiyak) mga anak. Di ko na alam ang
gagawin ko. Niloko ako ng ama nyo.
Napakasinungaling nya.
Trixter: anong ginawa sayo ni papa?
Romel: bakit sya naging sinungaling
mama?
Jellie: ma, okay ka lang ba?
Cecille: mahal ka namin mama, wag ka ng
umiyak.
Rey Ann: may ibang babae ang papa niyo.
At ang malala pa dun, nabuntis nya pa
yung babae. Napakasinungaling nya. (iiyak
pa din) hindi talaga ako makapaniwala na
magagawa nya yun.
Mga Anak: (pinapakalma ang kanilang
ina)
****(Close the Curtain)****

(biglang papasok si Rey Mark galit na
galit)
(naghahanda ng hapunan si Rey Ann)
(nanunuod naman ng t.v. ang mga
magkakapatid)
Rey Mark: Rey Ann! Rey Ann! (galit na
galit na Hinigit sa braso)
Rey Ann: Ano ba Reymark nasasaktan
ako. Bitawan mo ko. (Sasampalin sana ni
Reymark ng biglang suntukin ni trixter ang
kanyang ama).
Trixter: wag na wag mong sasaktan si
mama! ikaw na nga ang may kasalanan
ikaw pa ang may ganang manakit.
(babawi ng suntok si Reymark kay Trixter)
Rey Mark: Ano? Lumalaban ka na?
Rey Ann: Tama na!
(Rommel at Kian aawatin si Trixter at ang
kanyang ama,)
Ben: Kuya tama na wag kayo mag-away ni
papa.
Romel: pa, tama na.
( Rey Ann papagitna sa away,)
Rey Ann: Katrina ipasok mo muna sa loob
si Jellie at Cecille
(Sasamahan ni katrina papunta sa kwarto
sina Jellie at Cecille para hindi na Makita
ang pag-aaway ng kanilang mga
magulang.)
Rey Ann: napakasama mo. Akala ko totoo
ka sakin, nagtiwala ako sayo ng sobra dahil
asawa kita at ama ka ng mga anak natin,
+pero ano! Anong ginawa mo! Sinira mo
lang lahat! Lahat ng pinagsamahan natin.
yung tinayo mong pamilya ikaw din pala
ang sisira. Ikaw napakawalang hiya mo!
(hahampas-hampasin si Reymark habang
umiiyak)
Reymark: sorry, sorry, sorry. Mapatawad
nyo pa sana ako mga anak ko. Mahal sorry.
Di ko naman ginusto ang nangyare.
Nagkamali ako mahal. (yayakapin,
susuyuin, nagmamakaawa habang naiyak)
Rey Ann: (pupunasan ang luha) wala na
Reymark, nagawa mo na eh, nasira na ang
tiwala naming lahat sayo. Ginusto mo ang
nangyare. Dahil kung talagang di mo
ginusto yun, di mo gagawin ang mga
bagay na yun.
TAPOS NA TAYO Reymark. Let’s end
this relationship. Ayoko na. nakakasawa
din naman ang magmukhang tanga.
Panagutan mo yung kabit mo. Kawawa
naman yung batang isisilang nya, pag
lumaking walang tatay.
(mag-iimpake ng gamit)
Trixter: ma, anong ginagawa mo?
Romel: ma, iiwan mo na ba kami? Saan ka
pupunta ma?
Rey Ann: patawarin nyo ako mga anak.
Aalis muna ko pansamantala. Mag
papakalayo-layo muna ako. Trixter, anak.
Ikaw muna ang bahala sa mga kapatid mo
huh? Alagaan mo sila ng ayos. Babalik din
ako agad kapag naliwanagan na ang aking
isipan.(lalabas na ng bahay)
(katrina umiiyak habang pinipigilang
umalis si Rey Ann.)
Katrina: Mama, wag mo kaming iwan.
Parang awa mo na. sasama ako sayo ma.
Rey Ann: hindi ka pwedeng sumama sakin
anak. (mahigpit na niyakap ni ReyAnn si
katrina). Magbabait ka huh, wag kang
magpapasaway sa kuya mo.(tuluyan ng
lumabas ng bahay)
Ben: kasalanan lahat toh ni papa eh!
Katrina: tingnan mo pa ang ginawa mo?
Sinira mo ang pamilya natin.
Romel: lintek na buhay toh! (sinuntok ang
pader). (mag wawalk out palabas ng
bahay)
Ben: (papasok sa kwarto habang naiiyak.)
Trixter: (susunod kay Romel).
Katrina: (umiiyak sa Salas)
(nag-iimpake na din si ReyMark, dahil
pupuntahan nya si Maryjoy)
Katrina: at san naman po kayo pupunta?
Iiwan mo rin kami? At talagang mas
pipiliin nyo pa din yung kabit nyo kaysa
samin.
Reymark: patawad anak. (yayakapin si
Katrina)
Katrina: (itutulak si Reymark) I hate you
Papa! I hate you so much! ( iiyak) Youre
the worst father that I’ve ever had.
Reymark: (tuluyan ng umalis)
Katrina: (mapapasigaw habang naiyak at
mapapaupo)
**(Music playing: Huwag ka ng umiyak)
******(close the curtain)****
Narrator: at ng gabing iyon tuluyan na
ngang nasira ang pamilya Cojuanco.
Nagpunta si Rey Ann sa malayong kamag
anak nia sa Samar dahil dito dadanas sila
ng kalbaryong hindi nila pinangarap sa
buhay.
Scene 5: (Sa Bar house)
Narrator: dahil nga sa paghihiwalay ng
mag asawang Rey Ann at Reymark
Cojuanco ay nasira na rin ang buhay ng
kanilang mga anak.
**(itetext si Katrina ni lenny upang yayain
sya na mag-inom sa bar)
Katrina: (Tutunog cp ni Kathrina)
(Dubsmash) (hawak ang cp habang
nagtetext) bakit kaya nagtext si Leny.
Lenny: (Dubsmash) (hawak ang cp
habang nagtetext) hi, Girl. Musta ka na?
may gagawin ka ba ngayon?? Sama ka sa
gimik naming mamaya. 10 pm at The Bar.
See you later.
Katrina: (Dubsmash) (hawak ang cp
habang nakikipagtext) hmmmmp.. sige,
total wala naman akong gagawin eh.
Matagal na rin akong di nakakagala.
******(close the curtain)****
**(10 pm at the Bar)
Katrina: (Dubsmash) (hawak ang cp
habang nakikipagtext) girl, nandto na
akosa may labas ng bar. Asan ka na??
sunduin mo na ako dto.
Lenny: (Dubsmash) (hawak ang cp
habang nagtetext) sige papunta na ako jan.
Girl! tara pasok na tayo sa loob. Nagiintay
na yung mga barkada natin. (Hihilahin na
ni lenny ng biglang tumigil si Katrina) oh,
bakit? May problem ba?
Katrina: kinakabahan kasi ako eh?
Lenny: don’t worry my dear. Akong
bahala sayo. Trust me (ngingiti ng smirk)
Katrina: sige.
**(papasok sa loob ng bar)
**(Music playing: disco sa Bar)
Mga Barkada ni Katrina: Hoooooh!
Let’s party! Party! Party. (Sobrang Ingay)
(mga nakaupo)
Lenny: Katrina, oh? Katrina drink this.
(ibinibigay ang baso na may lamang alak at
ecstasy) Diba gusto mong mawala ang mga
problema mo? Try this. Mararamdaman
mo para kang nasa langit.
Katrina: Talaga? (Kukuhanin ang baso
sabay iinumin) (nalalasing na si Katrina)
Lenny: Girl tara, let’s dance
Katrina: nahihilo na ko. (tatayo, pasuray
suray na) (magsasayaw) (matutumba) ah,
grabe? Di ko na kaya.
(lalapit si Steven)
Steven: Miss okay ka lang?
Katrina: nahihilo na ako. Gusto ko ng
umuwe. (natumba)
Steven: san ba ang bahay mo miss? Ano
nga pala pangalan mo?
Katrina: (magsasalita na kagaya ng
lasing) I’m Katrina Cojuanco.
Steven: huh? Paano kita ihahatid sa inyo,
di ko nga alam address ng bahay niyo eh.?
Katrina: ihatid mo na lang ako sa bahay
namin.. ito yung address (ibibigay yung
calling card)
Steven: okay, sabi mo eh?(titingnan ang
calling card na ibinigay) (ngumiti ng pa
smirk)
Katrina: (lasing na lasing habang
inaalalayan ni Steven palabas ng club
house)
****(Close the curtain)****
Music playing: (sarcastic tone)
**(kinabukasan)
Katrina: (Babangon sa kama, sabay
hawak sa ulo) arghhhh! Ang Sakit ng ulo
ko. (biglang magugulat) bakit ako
nakahubad? Anong nangyare? (lilingon
lingon sa paligid) nasaan ako?
(pilit nyang inaalala ang mga nangyare
kagabi) (magugulat) oh, my gash.. anong
ginawa ko.
Music playing: (sarcastic tone)
****(Close the curtain)****
Narrator: hindi malaman ni Katrina kung
ano ang kanyang gagawin. Natatakot sya
sa magiging resulta ng kanyang ginawang
kapusukan. Pagkalipas ng 1 buwan…..
**(sa bahay sa may kusina)
Katrina: (dali-daling pupunta sa lababo)
(nasusuka) Jusskooo! Hindi pa ako handa.
Anong gagawin ko.
(papunta si Trixter sa Kusina)
Trixter: anong di mo alam ang gagawin
mo?
Katrina: (magugulat) Kuya! (masusuka
ulit)
Trixter: Buntis ka?
Katrina: Kuya, sorry. (iiyak)
Trixter: sino ang ama ng dinadala mo?
Katrina: di ko alam kuya. Hindi ko sya
kilala. (Maiiyak)
Trixter: Amputa! Tinamaan ka ng!
(nanggigigil sa galit na parang gusto ng
sampalin si Katrina)
Katrina: (takot na takot habang umiiyak)
sorry kuya. Sorry talaga.
Trixter: (kakalma) pano nayan ngayon?
Katrina: kuya, titigil na lang ako sa pag-
aaral. Bubuhayin ko ang bata. Wala syang
kasalanan.
Trixter: jusssko. Katrina napakabata mo
pa para maging ina.
Katrina: alam ko kuya. Pero buo na ang
desisyon ko. Titigil na ako sa pag-aaral,
maghahanap ako ng trabaho para mabuhay
ko ang anak ko.
Trixter: haysss, kung nandito lang si
mama at papa hindi ka magkakaganyan.
sige kung yan talaga ang plano mo. Wala
na akong magagawa. Susuportahan ka na
lang namin kung anuman ang desisyon mo.
Katrina: Salamat kuya.
****(close the Curtain)****
Music playing: Kanlungan by: Ryan
Cayabyab
Narrator: nakahanap na ng magandang
trabaho si Katrina para sa kanyang anak.
Ngunit hindi na nya nakita o nakilala man
lang ang naka one-night-stand nya. At
pagkalipas ng 9 months…
Naipanganak na ni Katrina ang kanyang
anak. Isang malusog na babae na
kamukhang kamukha ni Katrina.
Samantala dahil nga sa napakabigat na
responsibilidad na naiwan kay Trixter
hindi na rin nya malaman kung paano nya
magagawa iyon. Nakahanap sya ng
pansamantalang kaligayahan mula sa
kanyang mga kaibigan. Ngunit sa
pansamantalang kaligayahan pala masisira
ang kanyang buhay pati na rin ng iba pa
nyang mga kapatid.
**(Music Playing: Iingatan ka by: Carol
Banawa)
Narrator: ito pa lang ang simula ng
pagdadaanang problema at hindi pa din
natatapos ang kalbaryo ng mga
magkakapatid.
(Sa Bahay)
Trixter: (may kausap sa Cellphone) oo,
sige. Sasama ko sina utol. Para masaya.
Romel, Ben!
Ben: oh, bakit kuya?
Trixter: Magbihis kayo. May pupuntahan
tayo.
Romel: Gimik ba yan kuya?
Trixter: oo, gimik toh. Magsasaya tayo
dun. Kaya bilisan nyo na mag bihis. Baka
malate tayo.
Romel at Ben: Sige Kuya.
****(close the Curtain)****
**(Sa Bahay nina Raveen, barkada ni
Rommel, Ben, at Trixter)
Raven: mga Tropa,! (Mag aapir)
(pupunta sa inuman)
Trixter: (uupo at tatabi kay raven) ano,
meron ba tayo jan?
Raven: oo naman, lagging may bato dito.
Yan na ba yung mga kapatid mo?
Trixter: Oo yan na nga. Wag ka mag
alala, mabait ang mga yan.
Raven: Ah? Dapat lang ayaw ko ng may
sasabit huh?
Trixter: wag ka mag-alala akong bahala sa
mga yan. ( mag-ssmirk) Oo nga pala, ito
nga pala si Romel, at Ben.
Raven: nice to meet you mga tropa.
Tama na ang satsat. Mag inuman na tayo.
Trixter: Sige, sige. (tatagay na)
Raven: teka may kukuhanin lang ako.
(kukuhanin, ang Shabu, ecstasy, at
cocaine)
Trixter, Raven, Rommel, Ben: alright,
simulan na natin.
(hihithit ng shabu, iinom ng ecstasy, at
sisinghot ng cocaine).
Music Playing: (Sarcastic Tone)
Narrator: nalulong na sina Trixter, Kian,
Rommel sa ipinagbabawal na gamot. Hindi
na nila maiwasang gumamit nito dahil ito
na ang naging buhay nila, hanggang sa
dumating na yung araw na ………
**(Sa bahay ni Raveen)
**(Music Playing: sirena ng pulis)
(Dadating ang mga pulis)
(gumagamit ng droga ang mga
magbabarkada)
Mga Pulis: Dapa, dapa.!
Rico: Itaas ang kamay!
Rosie Fe: Walang kikilos ng masama.
Kian: hinuhuli naming kayo sa salang pag
gamit ng mga ipinagbabawal na gamot.
Rico: maaari kayong magsalita o
manahimik dahil lahat ng inyong sasabihin
ay maaaring gamitin laban o pabor sa inyo.
**(Music Playing: Sarcastic tone)
**(Music Playing: sirena ng pulis)
**(Susuko ang mga kabarkada ng mga
magkakapatid)
Trixter, Ben at Rommel: (Aagawin ang
baril kay Rosie Fe at maipuputok ito sa
kanya)
Rosie Fe: (matutumba at mamamatay)
Rico, Kian: (babarilin ang mga paa ng
mga magkakapatid para di na makakilos ng
masama)
Trixter, Ben at Rommel: (matutumba
habang pinoposasan ng pulis)
Narrator: wala na nagawa ang mga
kabarkada ng mga magkakapatid kundi ang
sumuko na lang.
sa hindi inaasahang pangyayari, nanlaban
ang mga magkakapatid at napatay ang isa
sa mga pulis.
At dahil doon, mas lalo pang bumigat ang
kasong kakaharapin ng magkakapatid.
Sisentensyahan sila ng Reclusion Perpetua
o habang buhay na pagkakabilanggo.
**(Music Playing: Sarcastic tone)

****(close the Curtain)****
Scene 6: (sa bahay)
Narrator: dahil sa pagkakakulong ng mga
kuya ni Jellie, ay wala na syang naging
taga pagtanggol, at wala na rin gumabay sa
kanya dahil may trabaho din si Katrina at
inaasikaso naman nya ang kanyang anak.
Jellie: (facebook chat) (may biglang
magchachat kay Jellie)
Noriel: Hi
Jellie: Hello
Noriel: pwede bang makipagkilala?
Jellie: oh, sure.
**(Music Playing: ng dahil sa facebook
by: rapper)
Narrator: nagkapalagayan ng loob sina
Noriel at Jellie hanggang sa umabot sa
puntong mag kita na sila sa personal.
(sa park)
(magkikita sina Jellie at Noriel)
(hinihintay ni Noriel si Jellie sa park)
(dadating si Jellie)
(matutulala si Noriel)
**(Music Playing: sa isang sulyap mo)
Noriel: (matutulala)
Jellie: huy! Natulala ka na? (kakawayan)
Noriel: ah, eh? hi, I’m so happy to finally
see you in person. (makikipagshake hands)
Jellie: I’m so happy to see you too in
person. (makikipagshake hands din)
Noriel: napakaganda mo pala sa personal.
Jellie: asusss! nambola ka pa. (tatapikin si
Noriel)
Noriel: totoo ang sinasabi ko, hindi ako
nambobola. Ahmp, nga pala? San mo
gustong kumain?
Jellie: huh? Ako? Ahmmp, kahit saan
basta masarap ang pagkain. (lilingon sa
paligid sabay tuturo sa Street foods) doon
oh? Gusto ko dun.
Noriel: sigurado ka? doon mo gusto?
Jellie: Oo, bakit? Hindi naman ako maarte
eh, simple lang akong tao.
Noriel: kaya lalo akong nafafall inlove
sayo eh? Maganda ka na nga, mabait at
napakasimpleng tao pa.
Jellie: naman? Di kaya ako mabait.
Hahahah.
(lalakad papunta sa nagtitinda ng street
Foods)
Noriel: para sakin, mabait ka. At
tatanggapin kita maging sino at ano ka pa.
(sabay kindat) tandaan mo yan?
(hahawakan at kikisan ang kamay ni Jellie)
Kaya sana tanggapin mo din ako Jellie.
Mahal na mahal kasi kita sobra.
Jellie: sussss? Gutom lang yan. Kumain ka
na lang (sabay aro kay Noriel yung kwek
kwek na tinuhog sa stick)
Noriel: (kukuhanin sabay guguluhin ang
buhok ni jellie) ikaw talaga!
Jellie: (ngingiti sabay kain ng kwek kwek)
(magsusubuan ng kwek kwek)
(biglang dadating si Beshie Rashid ang
Bestfriend ni Jellie)
Rashid: (makikita si Jellie at Noriel)
OMG!! May kasamang boylet si Beshie.
Hmmmp! Malapitan nga. (lalapit kayna
Jellie) Hi Beshie.
(mapapatigil ang kulitan nina Noriel at
Jellie)
Jellie: Beshie!! (magbebeso-beso)
Rashid: kamusta ka na beshie? Miss na
kita!
Jellie: ako namiss mo? Eh halos
magkasama lang tayo sa school nung
Friday ah?
(Noriel, ma oout of place)
Rashid: ah, oo nga pala (kire) never mind!
(tatapikin si Jellie) uy beshie, sino yung
kasama mo?
Jellie: Huh, sya? Ahmp. sya nga pala si
Noriel, Noriel! si Rashid nga pala Girl
BestFriend ko
Rashid: hi, I’m Rashid. (magpapabebe)
Noriel: (makikipagshake hands) Noriel
nga pala.
Rashid: (matagal na makikipagshake
hands kay noriel habang kinikilig) ah, ikaw
pala si noriel? Ang gwapo naman…
(kikiligin)
Noriel: oo, yung kamay ko baka pwede
mo ng bitawan.
Rashid: Ah? Hahaha, oo nga Sorry.
so, ano ng status nyo? Isn’t it
complicated? Isn’t it in a relationship?
Isn’t it?
Jellie: ahmmp, were just friends. Diba?
Rashid: yes, may pag-asa pa ko!
(pabulong nyang sinabi)
Noriel: Correction lang huh, nililigawan
ko ang beshie mo?
Rashid: ayyy, enebeyen? Ahmp, sige
Beshie baka nakakagulo na ako sa date
nyo, mauna na ako marami pa kasi akong
gagawin eh?
Jellie: Ah, ganun ba? Sige Beshie mag-
iingat ka.
Rashid: okay bye! Enjoy your date. Hoy,
Noriel ingatan mo bestfriend ko huh?
(magbebeso-beso ulit)
Noriel: it’s my pleasure to take care of her.
Rashid: Okay, I have a trust on you.
Bye!
Jellie: (kakaway habang naka smile)
Noriel: oh, san mo gustong pumunta?
Jellie: ah, gusto ko ng umuwi.
Noriel: ah, ganun ba? Sige hatid na kita.
Saan ba ang bahay mo?
Jellie: doon sa Brgy. Sacsacan Swerty
Macailag Street.
Noriel: Huh? Nakakatakot naman sa lugar
nyo?
Jellie: hahahahaha, di pa ako tapos. Dun
lang tayo dadaan. Pero ang exact address
namin ay Brgy. Mapagmahal Walang
Bitter Street.
Noriel: ah, ganun naman pala. Doon pala
tayo pupunta sa lugar kung saan maraming
nagmamahalan? So pag nakapunta na ako
sa bahay nyo it means mamahalin mo na
din ako?
Jellie: hahaha? ewan ko sayo? Tara na
nga?
Narrator: at inihatid na nga ni Noriel si
Jellie sa bahay nila. Habang patagal ng
patagal ang paanliligaw ni Noriel kay Jellie
ay mas lalo nya itong minamahal. Tanging
kay Jellie lang umiikot ang mundo ni
Noriel. Wala siyang ginawa kundi ang
mahalin araw-araw si Jellie. Binibigay ni
Noriel ang lahat ng gusto ni Jellie. Naging
laki sa layaw si Jellie kay Noriel. Dahil na
rin ito sa kakulungan ng paggabay at pag-
aaruga ng magulang ni Jellie na si Noriel
naman ang nagpuno sa kakulangan ng mga
magulang nito.
**(Music Playing: Dangwa)
****(close the Curtain)****
Narrator: Hanggang sa dumating sa
punto na pinaghihigpitan na nya si Jellie na
lumapit sa ibang lalaki dahil kaagad syang
nagseselos. At dahil sa ipinakitang ugali ni
Noriel ay unti-unting lumayo si Jellie kay
Noriel.
**(sa bahay nina Jellie)
(nagiintay si Noriel sa gate ng bahay nina
Jellie)
(dadating si Jellie na may kasamang lalaki.
Nagtatawanan habang naglalakad.
Makikita ito ni Noriel at kaagad na
makakaramdam ng selos)
Jellie: oh, Noriel kanina ka pa ba jan?
Noriel: Sino yang kasama mo?
Jellie: ah, tropa ko lang yan. Sya si Kevin.
Kevin: sige Jellie, mauna na ako. Sabay
ulit tayo bukas huh. Babye! (aalis na)
Jellie: Sige, ingat ka.
Noriel: diba sabi ko sayo, ako lang ang
lalaking lalapit sayo. eh, bakit hanggang
dito kasama mo sya? (galit na nagtanong)
Jellie: wala lang, inihatid nya lang ako.
Noriel:(Hinawakan sa braso si jellie)
Jellie: Aray ko Noriel nasasaktan na ako!
(magpupumiglas) Bitawan mo nga ako!
Noriel: (Duduruin si Jellie) ah, kaya pala
ayaw mo akong papuntahin sa school nyo
para sunduin ka, kasi may maghahatid na
sayo dito sa bahay nyo.
Jellie: hindi noh? Ano ka ba Noriel! pati
ba naman tropa ko, pagseselosan mo?
Noriel: (yayakapin habang sinusuyo)
Mahal na Mahal kasi kita at ayaw kitang
mawawala sakin kaya ko nagseselos.
Jellie: (itutulak palayo) Mahal ba ang
tawag dun! Eh, sinasaktan mo na nga ako
ngayon eh. Ilugar mo naman sana yang
pagseselos mo. Hindi pa nga nagiging tayo
ganyan ka na. alam mo nasasakal na ko sa
ginagawa mong yan.
Noriel: Jellie, Sorry na. (hahawakan sa
balikat si Jellie)
Jellie: (aalisin ni jellie ang kamay ni
Noriel sa Balikat nya) wala ng sorry sorry!
Mula ngayon, wag mo na akong ligawan,
kausapin, tatawagan, Ichachat o kung ano
pa man. Ayaw ko ng makikita pa yang
pagmumukha mo sa bahay ko! Buti na lang
nakita ko agad ang masamang ugali mo.
Salamat sa lahat ng pagmamalasakit mo
sakin. Tinatanaw ko yun na utang na loob.
Noriel: Jellie, patawad di ko sinasadya.
(yayakap ulit kay Jellie)
Jellie: (itutulak palayo habang dinuduro)
Nagawa mo na Noriel. At napatunayan ko
na hindi talaga tayo ang para sa isa’t isa.
Umuwi ka na sa inyo.
(papasok na sa loob ng bahay)
Noriel: (mag dudubsmash) (ibabato ang
isang bagay at galit galit)
Magsisissi ka sa ginawa mo
**(Music Playing: Cool off by: Session
road)
****(close the Curtain)****
Narrator: At hindi na nga nagkaintindihan
ang dalawa. Nagkaroon sila ng mutual
understanding noon, pero naging maling
ugnayan na ngayon. Halos gumuho ang
mundo ni Noriel nung binusted sya ni
Jellie. Walang syang ginawa kundi mag-
inom ng alak at magbisyo. Naobsess sya
kay Jellie. Kaya isang araw, malalim na
ang gabi ng lumabas si Jellie saglit upang
magtapon ng basura. May kalayuan sa
kanilang bahay ang basurahan. Habang
naglalakad si Jellie ay nakaramdam sya ng
takot dahil parang may sumusunod sa
kanya.
**(Music Playing: Sarcastic Tone)
Lumingon lingon sya sa likuran nya.
Ngunit wala naman syang nakita. At
pagbiglang harap nya tumambad sa kanya
nag dalawang lalaki. Di na nya nagawang
makasigaw dahil tinakpan ng panyo ang
kanyang bibig.
Jellie: tulong! tulong! (nakapring at
nakabusal ang bibig)
Jovan: walang makakarinig sayo.
(tatanggalin ang piring ni Jellie at
hahawakan ang pisngi ni Jellie)
Noriel: pare, ako na bahala sa kanya, dun
ka na lang sa labas! Magbantay ka.
Jellie:( di makakaimik ng ayos dahil may
nakabusal sa kanyang bibig nagpupumiglas
na makawala sa pagkakatali)
Noriel: (magpapakita kay Jellie) Nice to
see you again Jellie. (tatanggalin ang busal
sa bibig)
Jellie: (magugulat) Noriel! napakahayop
mo. Pakawalan mo na ako.
Noriel: Diba sabi ko sayo magsisisi ka sa
ginawa mong pambabusted sakin! buong
buhay ko inalay ko sayo. Pero anong
ginawa mo! sinaktan mo ko. Kaya gaganti
ako ngayon sayo.
Jellie: Anong gagawin mo? (natatakot na
tanong ni Jellie) Patayin mo na lang ako!
Hayop ka.
Noriel: Madami. Madami akong gagawin
sayo? Wahahahahaa.Wala ka ng kawala
sakin ngayon. Wahahahahaahaa!
(sasampalin si Jellie, hahawakan ang
mukha)
Jellie: wag! Noriel maawa ka sa akin.
(umiiyak)
Noriel: maawa? Eh sakin ba Jellie! naawa
ka ba sakin? Diba hindi. Pinagtabuyan mo
pa ako! Hindi na ako ang Noriel na
nakilala mo noon. (sisirain ang damit ni
Jellie)
Jellie: wag! walang hiya kayo. Arghhhhh!
Tulong! mga hayop kayo. Wag!!!!!!!!
Narrator: At duon na nga nasira ang
dignidad at puri ni Jellie. Ginahasa sya ng
lalaking obsess na obsess sa kanya.
Jellie: uuwi sa bahay ng sira-sira at punit
punit ang damit. Bugbog at maraming pasa
sa katawan. Nakatulala habang naglalakad
sa kalsada na animo’y wala na sa katinuan,
habang tumutulo ang luha.
(makikita naman ito ng kanyang beshie na
si Rashid)
Rashid: Beshie anong nagyare sayo,
(maiiyak) sinong gumawa nyan sayo.
Juskooo!!!
Jellie: (mahihimatay)
****(close the Curtain)****
Rashid: (dadalhin si Jellie sa bahay, at
tatawag sya ng Doctor at tatawagan nya rin
si Katrina ang panganay na kapatid sa
babae, dahil hindi nya macontact ang
parents ni Jellie)
Katrina: (magriring ang phone niya at
sasagutin niya ito)
Rashid: Hello, ate Katrina
Katrina: Oh, Rashid napatawag ka?
Rashid: Punta ka dito sa bahay nyo
ngayon na. may masamang nangyare kay
Beshie Jellie (umiiyak)
Katrina: Ano? Anong nangyare!
(kakabahan) Sige, pauwi na ako ngayon
na.
****(close the Curtain)****
(Sa bahay)
Rashid: Doc. Kamusta na po ang lagay ng
kaibigan ko?
Doc: As of now, kailangan paring mag
Pahinga ng pasyente. Bawal sa knya ang
sobrang ma stress or kung ano pa man ang
makapagpabagabag ng kanyang isipan.
Hayaan nyo muna syang makapagpahinga.
Sige I have to go. Marami pa kong
pasyenteng naghihintay sa Hospital.
(biglang dadating si Katrina dala ang anak
niya.)
Katrina: Juskooo! Anong nangyari sayo?
Jellie. Sinong may gawa nito sayo.
(umiiyak) Magbabayad ang mga hayop na
gumawa nito sayo (galit na galit habang
umiiyak)
**(Music Playing: Sad music)
Jellie: wala paring malay.
Rashid: (lalapit kay Katrina, hahawak sa
balikat nya) nakita ko na lang si Jellie na
bugbog sarado habang naglalakad, tapos
bigla na lang syang nahimatay.
Katrina: Mga hayop sila!
Jellie: (magigising) ahhh, ouch. Ang sakit.
Anong nangyare sakin.
Katrina: Jellie, kamusta pakiramdam mo?
Rashid: ano bang nangyari sayo Beshie.
Sino may gawa nito sayo? (nag-aalalang
tono)
**(Music Playing: Sad music)
Jellie: (Maiiyak, yayakap kay Katrina at
Rashid) Binaboy nila ako. Nirape nila ako.
Mga hayop sila. (iiyak)
Katrina: Sinong sila? Sino, sabihin mo
Jellie! Para magbayad sila sa mga
kasalanang ginawa nila.
Jellie: si Noriel at yung kaibigan nya.
Rashid: si Noriel!
Katrina: Sinong Noriel?
Rashid: yung manliligaw ni Jellie.
Katrina: manliligaw? Kailan ka pa
nagpaligaw? Bakit di ko alam yan?
Rashid: Eh, kasi ate, lagi na lang kayong
busy wala na kayong time kina Jellie.
Katrina:(yayakap ulit kay Jellie) sorry,
Jellie kung nawalan kami ng time sayo.
Bakit pa kasi nagkaganito ang pamilya
natin. Wag kang mag-alala Jellie, nandito
na ako. Hindi na ako papayag na may
mangyari ulit sayo. Pagbabayarin natin
yung hayop na Noriel na iyon pati yung
kaibigan nya. Makukulong sila.
Rashid: oo beshie. Kaya tatagan mo ang
loob mo. Nandito lang kami para sayo.
Jellie: Salamat ate, salamat Beshie.
Rashid: nandito lang kami huh, para sayo.
Tandaan mo yan. Wag kang magtatankang
magpakamatay Beshie (yayakap kay Jellie)
Jellie: (tatango na lang habang naiyak)
****(close the Curtain)****
Jellie: (Pupunta sa may Kusina makikita
ang kutsilyo at hahawakan ito habang
umiiyak) Hindi ko na kaya! Gusto ko ng
mamatay ayoko na!
Rashid: (biglang papasok at
mapapasigaw) Jellie! jussskooo.!!! Wag
mong gawin yan (aagawin ang kutsilyo
kay jellie)
Jellie: (magwawala) bitawan mo ko! Gusto
ko ng mamatay!! Hayaan mon a lang ako!
(Mapapaupo habang humahagulhol sa pag
iyak)
Rashid: (kukuhanin kay Jellie ang kutsilyo
sabay tapon papalayo sa kanila habang
pinapakalma si Jellie) Beshie naman! Bakit
ka ba nagkakaganyan? Ano, gusto mo ng
magpakamatay? Tapos iiwan mo na kami?
Ganun! Hindi pagpapakamatay ang
solusyon Jellie.! Tandaan mo yan. Marami
pang maaring gawin Jellie. Magpakatatag
ka! Pagsubok yan para subukin ka kung
gaano ka katatag. (yayakapin si jellie)
Jellie: Patawad. Sorry! Naging mahina
ako. Mula ngayon tatatagan ko na ang loob
ko. (yayakap din kay Rashid)
****(close the Curtain)****
**(Music Playing: maghintay ka lamang
by: Rico J. Puno)
Narrator: Dahil sa nangyaring iyon ay
halos magpakamatay na si Jellie, ngunit sa
pagmamahal at pagmamalasakit ni Rashid
at pag-aalala ni Katrina pinilit nyang
tatagan ang kanyang kalooban para
labanan ang kanyang problemang
kinakaharap.
**(Music Playing: maghintay ka lamang
by: Rico J. Puno)
At pagkalipas ng ilang araw ay nabigyan
na ng hustisya ang nangyari kay Jellie.
Nilitis ang kaso sa korte, at napatunayan na
nagkasala sina Noriel at Jovan sa salang
panggagahasa.
**(Music Playing: sirena ng pulis)
(Dadating ang mga pulis
Habang nag iinuman at nagkukwentuhan
sina Noriel at Jovan)
Kian: may dala kaming warrant of arrest
Rico: Itaas ang kamay! Walang kikilos ng
masama.
Kian: hinuhuli naming kayo sa salang
pang gagahasa.
Rico: maaari kayong magsalita o
manahimik dahil lahat ng inyong sasabihin
ay maaaring gamitin laban o pabor sa inyo.
**(Music Playing: Sarcastic tone)
**(Music Playing: sirena ng pulis)
**(walang nagawa sina Noriel at Jovan
kundi ang sumuko)
Narrator: Nilitis ang kaso sa korte, at
napatunayan na nagkasala sina Noriel at
Jovan sa salang panggagahasa.
Nakulong si Noriel at Jovan ng
panghabang buhay dahil sa ginawa nilang
panggagahasa kay Jellie. Hindi man
mababago ang nangyari, pinilit pa rin
n’yang maging matatag dahil alam niyang
may mas malaking pagsubok siyang
haharapin.
**(Music Playing: maghintay ka lamang
by: Rico J. Puno)
****(close the Curtain)****
Narrator: Samantala, nagpasya ng umuwi
si Rey Ann sa kanilang bahay dahil
nakapag isip isip na sya. Handa na ulit
syang humarap sa mga anak niya pati na
rin kay Reymark.
Ngunit wala syang kaalam alam sa mga
nangyari sa mga anak niya.
Rey Ann: namimiss ko na ang mga anak
ko.
Lovely: handa ka na ban a humarap ulit sa
asawa’t mga anak mo?
Rey Ann: oo, at nakapag isip isip na rin
ako kung ano ba talaga ang dapat kong
gawin.
Lovely: mabuti naman kung ganun.
Lakasan moa ng loob mo. Nandto lang
kaming mga kamag-anak mo para
damayan ka.
Rey Ann: Salamat, salamat sa
pagpapatuloy niyo sakin.
Lovely: wlang anuman Pinsan ka naming
eh. Ohj, basta mag-iingat ka huh.
Rey Ann: (yayakap kay lovely) salamat
talaga. (aalis na dala dala ang mga gamit)
****(close the Curtain)****
***Scene 7: (Sa School)
Narrator: Parang pinaglalaruan sila ng
tadhana. Lahat ng kasapi ng pamilya
Cojuanco ay tila sinumpa dahil dumanas
sila ng mabibigat na problema.
(maglalakad si Cecille papunta sa room
niya ng biglang harangan sya ng mga
nambubully sa kanya)
Ruby: (haharangan si Cecille, habang nasa
likod ang iba pang tropa ni Ruby)
Where are you going Ms. Looser? (pataray
na sasabihin)
Cecille: (iiwas at di iimik)
Angela: (hihilahin ang bag ni Cecille
sabay itutulak) oopps! Sorry! Sinasadya.
(pataray na sasabihin)
Cecille: (tatayo, iiwas at di pa din iimik)
Jennilyn: Bastos rin pala tong Looser na
ito eh?
Cecille: pwede ba? Tigilan nyo na ako?
Wala naman akong ginagawang masama sa
inyo ah? Bakit lagi nyo akong binubully?
Ruby: Aba? Nalaban ka na ngayon huh?
Sumasagot ka pa? ano huh? (itutulak ulit si
Cecille)
Angela: (kukuha ng tubig, ibubuhos kay
Cecille) Oh? Hahahaha! Your so pathetic.
(magtatawanan ang mga tropa ni Ruby pati
sya)
Cecille: (umiiyak at walang magawa)
Ruby: ayyy? Bakit ka umiiyak! Nag
papaawa ka na naman?
Angela: wala yang epek samin!
Jennilyn: (sasabunutan si Cecille)
(mahuhuli ng Principal ang ginagawang
pang bubully nina Ruby)
Principal: What are you doing to Ms.
Cojuanco?
(mapapatingin mula sa Likuran)
Ruby, Angela, Jennilyn: (magugulat)
Mam!
Principal: All of you Girls! Go to the
principal’s Office now.
Ruby, Angela, Jennilyn: But Mam!
Principal: No more excuses! go now! I’ll
call your parents to see what you are doing
in school.
Ruby, Angela, Jennilyn: (sabay sabay na
titingin ng masama kay Cecille mauuna na
sa pagpunta sa Principal’s office)
Cecille: (umiiyak pa din) Mam, wala
naman pong makakapunta na parents ko
eh. Wala po sina mama at papa.
Principal: sige yung ate mo na lang ang
tatawagan ko.
Cecille: ahhh, sana hindi sya busy.
** (sa Principal Ofiice)
(Mauunag pumunta ang mga magulang
nina Ruby, Angela, at Jennilyn)
Cecille: (palingon lingon)
Principal: hihintayin lang po natin ang
pagdating ng parents ni Ms. Cojuanco bago
ko po sabihin kung bakit ko kayo
pinapunta dito.
**(dadating bigla si Katrina)
Katrina: Sorry po kung nalate ako.
Cecille: ate buti dumating ka.
Principal: okay, dahil nandito na kayong
lahat. Sasabihin ko na kung bakit ko talaga
kayo pinatawag. Pinatawag ko kayo dito
dahil sa pambubully na ginagawa ng mga
anak niyo kay Ms. Cojuanco.
Parent 1: totoo ba yun anak?
Ruby: (tumango lang at walang imik
sabay titingin ng masama kay Cecille)
Parent 2: Why did you do that my
daughter?
Angela: Mommy, sya naman po ang
nanguna eh?
Parent 3: Oh, anak pala ni Ms. Cojuanco
ang nagsimula ng kaguluhan eh?
Jennilyn: Yes, ma. Angela is right.
Katrina: Is that true bunso?
Cecille: No ate. Hindi po totoo ang
sinasabi nila. Sila po lagi ang nagsisimula
ng lahat mama. Lagi po nila akong
inaabangan. Hindi na nga po ako nalaban
eh.
Katrina: oh, yun naman pala eh.
Nagsisinungaling pala yang mga anak nyo
eh. Gagawin nyo pang sinungaling tong
anak ko.
Principal: dahil lumabag sa rules and
regulation ng school ang inyong mga anak,
bibigyan ko po ng suspension ang inyong
mga anak. Suspended po sila ng 1 week.
At bago po sila umuwi paglilinisin po sila
sa buong campus.
Parent1, Parent 2, Parent 3: What?
Principal: kung hindi po susunod ang
inyong mga anak, ay tatanggalin ko na po
o idodrop out ang inyong mga anak.
(walang nagawa ang mga magulang kundi
pumayag)
Ruby, Angel, Jennilyn: OMG! I don’t
like!
Principal: Ruby, Angel, Jennilyn say sorry
to Cecille.
Ruby, Angel, Jennilyn: Sorry! (titingin ng
masama kay Cecille)
Principal: okay, permahan nyo na lang po
ito, para sa kasunduan at pagnapermahan
nyo na pwede na kayong umalis.
Parent1, Parent 2, Parent 3: (pipirma)
Let’s go na anak. (aalis na)
Principal: Ah, Ms. Cojuanco pwede rin po
ba tayong mag-usap?
Katrina: Sige po, ano po ba yun?
Principal: Napapansin ko na halos lahat
ng grade ng anak nyo ay bagsak. Ano po
bang nangyayari sa anak niyo?
Katrina: ah, family problem po.
Principal: ah, ganun ba? pero kahit sana
kung may family problem kayo, wag niyo
pa rin kakalimutan ang pagiging
responsableng guardian sa kapatid mo.
Katrina: ah, sige po. Salamat po, alis na
po kami. Salamat po ulit. Bunso tara na
uuwi na tayo.
Principal: okay magiingat kayo.
(aalis na sina Katrina at Cecille uuwe na sa
bahay)
****(close the Curtain)****
(Sa bahay)
(Kakatok sa pinto si Rey Ann)
Cecille: (bubuksan ang pinto at magugulat
sa nakita) ma??
**(Music Playing: Sad music)
Rey Ann: anak? (yayakapin ng mahigpit)
namiss kita anak ko.
Cecille: (hindi kumikibo at nakatingin lang
kay Rey Ann)
Rey Ann: oh, anak. Bakit ganyan ka?? Di
k aba masaya na nandito na ulit ako.
Cecille: san ka nagpunta ma? Bakit mo
kami iniwan? Alam mo ba na sobrang
dami ng pinagdaanan naming problema
simula nung maghiwalay kayo ni papa?
Bakit mo hinayaan na mag kaganito kami?
Bakit nyo kami pinabayaan? Alam mo ba
sa tuwing binubully ako, wala akong
magawa kundi umiyak. Hindi ako
makapagsumbong kasi wala akong
mapagsumbungan. Wala akong masabihan
ng problema ko kasi wala kayo. Lahat ng
yun kinaya ko kahit sobrang bigat na at
nandun na ko sa puntong hinihiling ko na
sana mamatay na lang ako. Alam mo ba
yun ma? (umiiyak habang sinasabi yung
mga salitang noon pa nya gustong saihin)
**(lalabas ng kwarto sina Katrina at Jellie)
Katrina: oh? Bakit nandito yan?
Jellie: dapat di mo na pinapasok yan sa
bahay natin Bunso. Diba sya naman ang
kusang umalis noon at pinabayaan nya
tayo ni papa? Kaya nga nakulong sina
Kuya eh, gawa nilang dalawa. Nag hanap
sila ng illegal na trabaho
Katrina: at kinalimutan nya ang
responsibilidad nya bilang ina satin?
Naging mahina sya at basta na lang
sumuko. Tapos ngayon ang lakas ng loob
mo para tumungtong pa sa pamamahay na
toh?
**(papasok din si Reymark)
(mapapatingin silang lahat)
Katrina: oh?? Well speaking of the devil.
Jellie: Look who is here.
Cecille: (nakatingin na lang sa kanilang
lahat)
Katrina: well come back to both of you!
Magpapadespidida pa ba ako?
Jellie: Sina Kuya na lang pala ang kulang.
Kompleto na ulit tong bwisit na pamilyang
ito.
**(Music Playing: Sad music)
Rey Mark and Rey Ann: Sorry mga
anak!
Katrina and Jellie: Sorry!
Katrina: (pasigaw na sasabihin habang
naiiyak) Sa lahat ng nangyare samin?
Sorry lang ang sasabihin nyo? Alam nyo
ba nung naghiwalay kayo nagkandaletse-
letse na ang buhay ko! Nabuntis ako! At
walang nanagot sakin. At dahil yun sa
inyo! Kung hindi kayo naghiwalay hindi
ako mapapabarkada at di ako mabubuntis
ng maaga.!
Sina kuya! alam nio ba kung bakit sila
nakulong? Kagagawan nyo din.
Kinalimutan nyo ang responsibilidad nyo
samin bilang magulang!
Jellie: Simula nung naghiwalay kayo di
nyo man lang inisip na sobra kaming
maaapektuhan! Nag hanap sila ng trabaho
na dapat kayo ang gumagawa! Di nyo man
lang kami sinustentuhan, ikaw papa nalugi
ang kompanya natin dahil sa letseng babae
mo. Kaya naghanap sila ng paraan, nag
tulak sila ng Droga para may pantustos sa
kumakalam naming sikmura.
Katrina: napaka selfish nyo! Puro sarili
nyo lang ang iniisip nyo.
Jellie: alam nyo ba na ginahasa ako ng
wala man lang akong nagawa! Ay oo nga
pala, di nio nga pala alam kasi wala kayo
para ipagtanggol ako. Buti na lang nandito
si Ate Katrina at Beshie para tulungan ako.
Rey Ann: Mga anak, pasensya na.
pasensya na kung di ko nagampanan ang
mga responsibilidad ko, pasensya na kung
wala ako sa tabi nyo nung dinaranas nyo
yung mabibigat na problema na nd ko man
lang kayo matulungan. Pasensya na kung
naging makasarili ako. Lahat ng yun
pinagsisisihan ko. Pasensya na talaga.
(luluhod at magmamakaawa sa harap ng
mga anak habang naiyak) patawad mga
anak. Patawad.
Rey Mark: Ako! Ako ang sisihin nyo,
wag ang mama nyo. Ako ang may
kasalanan ng lahat. Ako ang sumira ng
pamilya natin. Kaya patawad! Patawad sa
lahat ng ginawa ko sa inyo. Kung hindi
dahil sa ginawa ko masaya pa sana tayo.
Patawarin mo sana ako mahal ko, mga
anak ko. Nagsisisi na ako sa lahat lahat ng
ginawa ko. Patawad mahal na mahal ko
kayo. Kaya naisip ko na ayusin na tong
pamilya na ito. Sana maiayos pa ang lahat.
Sana maayos ko pa ito.
(mag-iiyakan ang lahat) sana mapatawad
nyo pa ako. Bigyan nyo pa ako ng chance
para ayusin ito. Promise magbabago na
ako.
Rey Ann: Tama, ikaw talaga ang dapat
sisihin sa lahat ! ang kapal din naman ng
mukha mo na magpakita pa dito. Matapos
ang lahat ng ginawa mo. Wala ng second
chance Rey Mark! Wala na. kaya maaari
ka ng umalis. Alis na !!
Rey Mark: (aalis na)
Rey Ann: mga anak ko.
***(Magyayakapan silang lahat habang
nagiiyakan).
****(close the Curtain)****
**(Music Playing: I’ll be there by: jake
cyrus)
Narrator: At umalis na nga ulit si
Reymark sa bahay nila ng hindi man lang
nasasabi kung bakit nga ba talaga sya
nagpunta doon. Nagkapatawaran na rin ang
mag-iina. Samantala di pa rin napapatawad
ni Rey Ann at pati ng mga anak niya si
Reymark.
**(Music Playing: Sad music)
Narrator: at pagkalipas ng 2 buwan..
(habang naglilinis ang mag-iina sa labas
ng bahay ay biglang dadating si Mary joy)
Katrina:(Habang hawak ang anak niya)
Ma, tingnan mo (sabay turo kay Mary Joy)
Jellie at Cecille: Ma, sino sya?
Rey Ann: (titingin ng masama)
(lalapit si Mary Joy)
Mary Joy: hindi ako nagpunta dito para
manggulo. Nagpunta ako dito para sabihin
sa inyo na gusto kayo Makita ni Reymark .
Rey Ann: eh, bakit hindi sya ang
magpunta dito. Bakit kailangan ikaw pa?
Mary Joy: hindi na nya magagawang
makapunta dito sa bahay niyo.
Rey Ann: anong ibig mong sabihin?
Mary Joy: may sakit sya Stage 4 Lung
Cancer.
nagpumilit sya noon at nakiusap sa Doctor,
na palabasin na lang sya ng hospital.
Nalugi ang kompanya niyo, hindi dahil
sakin. Dahil yun sa pag papagamot ni
Reymark sa sakit niya. Lumipas ang 1
buwan, may tumawag sa kanya. Kamag-
anak niyo, sinabi ng kamag-anak niyo na
uuwi na nga daw si Rey Ann. Yun din
yung time na dapat ooperahan sya, pero
Ayaw na nyang mag pa opera,
nagmakaawa at nakiusap sya sa Doctor na
wag na syang operahan. mas pinili nya
kayong puntahan para makahingi ng sorry
sa inyo, pero nabigo sya. At ngayon,
kailangan niya kayo. Gusto niya kayong
Makita habang hindi pa huli ang lahat kaya
sana makapunta kayo.
Ito nga pala ang address ng bahay namin.
Sige aalis na ako. (aalis na)
Rey Ann: (habang sya ay umiiyak at hindi
na nakaimik sa mga sinabi ni Mary Joy)
Katrina: ma, puntahan natin si Papa.
Jellie: oo nga mama, gusto ko na syang
makita.
Cecille: magbati na kayo mama.
Rey Ann: oo, mga anak. Pupuntahan natin
ang papa niyo.
**(Music Playing: Sad music)
Nagpasya sina Rey Ann na bumisita sa
bahay nina Mary joy.
(Sa bahay nina Mary joy)
Mary joy: oh, tuloy kayo. Buti naman at
nakabisita kayo.
Rey Ann: nasaan sya?
Mary joy: nandun sya. Hinihintay lang
ang pagdating niyo.
**(Rey Ann, Katrina, Jellie, Cecille
pupunta kay Reymark)
**(Music Playing: Sad music)
Rey Ann: Jusskoo.. (pabulong nyang
sasabihin)
ReyMark: (Mapapaiyak) salamat. At
nakapunta kayo dito.
Katrina: papa, anong nangyare sayo.
Jellie: magpagaling ka pa.
Cecille: kaya mo yan papa. Lumaban ka.
Rey Ann: bakit di mo agad sinabi samin
na may sakit ka.
ReyMark: alam ko naman na galit pa rin
kayo sakin, at ayaw ko na patawarin niyo
ako ng dahil lang sa awa. Kaya di ko na
lang sinabi sa inyo. Sana sa puntong ito
mapatawad niyo ako. Pinagsisisihan ko na
ang lahat. Sana mapatawad niyo ako mga
anak. Sana kahit di man tayo magkabalikan
Rey Ann ay mapatawad mo pa din ako.
Mahal na mahal ko pa din kayo. Yan ang
lagi niyong tatandaan. Walang araw na
hindi ko kayo inisip. Pasensya na kung
pinili ko si Mary Joy, nalaglag ang batang
dinadala nya. Pero kahit ganun, di nya pa
rin ako pinabayaan. Nagpapasalamat ako
dahil nandto kayo, kahit galit kayo sakin.
Nagpunta pa din kayo.
Rey Ann: napatawad ka na naming
Reymark.
ReyMark: sana mapatawad rin ako nina
Trixter, Ben, at Rommel. Napakalaki ng
atraso ko sa kanila. Ako ang may dahilan
kung bakit sila nakulong ng panghabang
buhay.
Rey Ann: Wag kang mag-alala, sa lalong
madaling panahon pupuntahan namin sila
para malaman nila ang nangyare sayo.
**(biglang sisingit sa usapan si Mary joy)
Mary joy: Rey Ann. Pwede ba tayong
mag-usap.
**(Habang sina Katrina, Cecille at Jellie ay
Kinakamusta pa din si Reymark)
(lalabas si ReyAnn at Mary Joy)
Mary joy: Rey Ann alam ko napakalaki ng
kasalanan ko sayo pati sa mga anak mo.
Kumabit pa din ako sa may asawa, kaya
nasira ang pamilya niyo. Pero minahal ko
talaga si Rey mark. At sa puntong ito,
ngayon lang ako naglakas ng loob na
sabihin sayo na patawad sa lahat ng
kasalanang nagawa ko. Sana mapatawad
mo pa ako.( NAIIYAK)
Rey Ann: napakamapaglaro talaga ng
tadhana noh? Biruin mo halos mapatay na
kita noong magkasama kayo ni Rey mark
at malamn kong buntis ka sa kanya. Pero
wag kang mag-alala, napatawad na kita. At
pinatunayan mo nga na hindi lang pera ang
habol mo kay Rey markk. Kahit nalaglag
ang anak niyo. At kahit nagkasakit sya
nanjan ka pa rin para sa kaniya. Hindi mo
sya pinabayaan. Kaya hanga ako sa
katatagan ng loob mo. Pinapatawad na
kita. Kalimutan na natin ang mga
nangyare. Tapos nay un eh. Wla na rin
naman mangyayari kung mag-aaway at
mag-aaway tayo eh. Kung ang Diyos nga
nagpapatawad ako pa kaya.
Mary Joy: salamat Rey Ann
(mapapayakap kay Rey Ann)
Rey Ann: ang isipin na lang natin ngayon
ay sana gumaling na si Reymark.
**( mapapasigaw si Katrina)
Katrina: Mama!! ( umiiyak)
Rey Ann and Mary Joy: ( magugulat at
mapapatakbo sa loob, at biglang maiiyak)
Jellie,Cecille, Katrina: Wala na si Papa.
(umiiyak)
Rey Ann: (mapapaupo na parang
manghihina mapapaiyak) napakadaya mo
talaga Reymark kahit kalian. Pero
SALAMAT SA LAHAT. Mahal na mahal
kita.
**(Music Playing: Sad music)
****(close the Curtain)****

Narrator: at ng araw na iyon

nagkapatawaran na sila at at napanatag na
ang loob. Di man sila nagkabalikan ni Rey
Ann, Wala ng poot at galit sa kanilang mga
puso. Pagkalipas ng ilang araw , inilibing
na si Reymark. Kaagad namang nagtungo
ang pamilya Cojuanco sa Bilibid upang
ipaalam kina Trixter, Ben, at Rommel ang
nangyari. At napatawad na din nila ang
isa’t isa. Kaya sa huli nanaig pa din ang
pagmamahalan ng pamilya Cojuanco.
Nagkagalit galit man sila at di
nagkaintindihan, sobrang dami man ng
kanilang pagsubok na pinagdaaanan.
Nanaig pa rin ang pagkakaisa at
pagpapatawad sa isa’t isa. Nanatili pa rin
silang matatag. Natanggap na rin nina
Trixter, Kian, at Rommel ang kanilang
ginawang pagkakasala. Makulong man sila
ng pang habang buhay ay pinagsisisihan na
rin nila ito. Napatawad na rin nila ang
kanilang mga magulang. Mahirap man
magpatawad sa una, pero masaya naman
kapag nabuo na ulit kayo at sama sama.
Tandaan tanging pamilya at ang Diyos
lang ang iyong masasandalan sa oras ng
kagipitan. Kahit kalian di ka iiwan at
papabayaan.
**(Music Playing: Sad music)
****(close the Curtain)****

“THE END”