Pokok rambutan berasa sangat sunyi. Pokok rambutan selalu berharap akan Mendapat kawan baharu.
Pada suatu hari, sang monyet datang ke
Situ. Pokok rambutan berasa sangat gembira ‘’Sang monyet, marilah tinggal di sini ,’’ pelawa Pokok rambutan. ‘’terima kasih. Aku pun suka Tinngal di sini, ‘’ kata sang monyet. Sang monyet Bergayut dengan riang. Pokok rambutan berasa Terhibur.
Pokok rambutan tidak berasa sunyi
Lagi kerana pokok rambutan sudah mempunyai Kawan. Musim buah akan tiba. Pokok rambutan Telah berputik dengan banyak. Sang monyet berasa Sangat gembira. Sejak pokok rambutan berputik, Sang monyet tidak bergayut lagi. Sang monyet takut Putik-putik yang baru keluar itu akan gugur ke tanah.
Sang monyet hanya duduk-duduk di atas pokok.
Aku tak sabar menunggu buah-buah ini masak, ‘’ kata sang monyet ‘’sabarlah . tidak lama lagi buah-buah ini akan masak. Pasti, kamu Suka rasanya yang manis ,’’ pujuk pokok rambutan. ‘’lambat Benar buah-buah ini masak. Aku nak pulang ke hutan dulu. Sudah lama aku tidak bertemu