Naisip ni Alexa na sumilip sa kwarto ng Lola niya.
Dahan-dahang binuksan ng bata
Ang Unang kaibigan ni Alexa
Tuwing bakasyon umuuwi sa Probinsya ang pamilya nina Alexa. Si Alexa
ay siyam na taong gulang. Siya ay batang hindi palakaibigan lagi siyang nagkukulong
sa kanyang kwarto o kaya sa loob lamang ng kanilang bahay. Tablet , Kompyuter at
cellphone lang ang laging hawak ng kamay. Laging nag-iisa ang batang si Alexa
dahil sa hindi ito makipaglaro sa ibang mga bata.
Ayaw man ni Alexa ang kaisipang maglagi sa bahay ng Lola Amara niya ay
wala siyang magagawa. Palibhasa ay alam niyang boring ang buhay sa probinsya ,
puro makaluma ang gamit ng kanyang Lola, tapos pag umuulan walang signal na
aabot sa lugar ng bahay ng kanyang Lola.
Pagkarating nila sa bahay ng kanyang Lola ay nagmamaktol at
magkasalubong ang dalawang kilay ni Alexa. Sinalubong siya ng kanyang Lola ng
isang malambing na yakap at matamis na ngiti ngunit wala man lang reaksyon si
Alexa. Napansin nito ang kawalan niya ng kibo kaya nag tanong ito kung may
problema ba, ngunit hindi man lang niya sinagot ang matanda at agad tumalikod,
Dahil doon napagalitan siya ng Mama niya sa ipinakita niyang hindi magandang asal
sa Lola niya. Ngunit umirap lamang si Alexa at bakas ang pagkairita sa mukha.
Kakarating pa lang nila pero na bo-boring na si Alexa sa probinsya.
Narinig niya ang paghingi ng paumanhin ng kanyang ina sa kanyang Lola.
Inisnab lang ni Alexa ang matanda at padabog na nagtungo sa kwarto. Nagkulong
ang bata , boung araw na naglaro sa kanyang Tablet. Naiinis si Alexa dahil hindi siya
makapanood ng youtube ng paborito niyang cartoons. Mahina ang signal ng
cellphone at wala ring koneksyon ng internet sa lugar ng kanyang Lola.
Nagrereklamo man sa loob loob ay wala siyang magawa.
KINAGABIHAN, lumabas ng kwarto si Alexa, patungo sana siya sa kusina upang
kumuha ng tubig dahil sa nauuhaw siya. Hindi natakot si Alexa na mag-isa lang na
magtungo sa kusina. Nang napadaan sa kwarto ng kanyang Lola Amara ay napansin
niya na medyo nakabukas ng konti ang pinto nito.
ang pinto ng kwarto ng kanyang Lola. Rinig ni Alexa ang langitngit ng lumang pinto,
itinuon ng bata ang tingin sa kama. Mahimbing na natutulog ang kanyang Lola. Nang
bigla siyang makarinig ng maliit na tinig mula sa loob ng aparador ng kanyang Lola
ay biglang lumabas ang takot sa loob ng matapang na bata.
Kumaripas ng takbo si Alexa papunta sa kanyang kwarto , nagtakip ng kumot ang
bata sa sobrang takot. Pakiramdam ni Alexa , ay may kung ano sa loob ng bahay ng
kanyang Lola.
KINAUMAGAHAN, takot na takot si Alexa sa kanyang Lola Amara. Iniiwasan
niyang tumingin dito. Binati siya ng kanyang Lola ngunit nag iwas lang siya ng
tingin kaya bakas sa mukha ng kanyang Lola na nalungkot ito. Tinanong pa si Alexa
sa Lola Amara niya kung may problema ba, hindi naman nakasagot agad ang bata.
Mayamaya’y biglang hinawakan ng bata ang kamay ng matanda at hinatak sa kwarto
nito.
Ipinaliwanag ng bata ang narinig niya kagabi, kaya nagulat ang kanyang Lola at
tinanong siya bakit siya pumasok kagabi sa kwarto nito. Dahil sa nahiya si Alexa ay
tumakbo siya, dahil sa pagkapahiya niya. Baka kung ano nalang ang masabi ng
kanyang lola.
Ngunit dahil sa pagmamadaling umalis ni Alexa ay hindi niya napansin ang biglang
pagliwanag sa loob ng kwarto ng Lola niya, may kakaibang liwanag dahil sa dala ng
mga nilalang na biglang lumabas sa aparador. Kasing liit sila ng posporo. Iba iba ang
kulay nila at parang alitaptap na kumikislap sa sobrang liwanag. Nakakatuwa silang
pagmasdan. Pinapaikutan nito ang matanda, na parang nakikipaglaro ito sa kanya.
“ikaw ba ang narinig ng apo kong si Alexa, Dilaw? “ tanong ng kanyang Lola sa
paikot-ikot na si Dilaw.
“Oo ako nga, eh , kasi naman itong si Pula ikinulong ako sa loob ng aparador, kaya
po napalakas ang sigaw ko kagabi”. Sagot naman ni Dilaw.
Natawa ang matanda sa mga munting nilalang na nagpapaikot-ikot sa kanya. Sila ang
mga kaibigan ni Lola Amara , mga espiritu sila ng kakahuyan. Dumadalaw sila sa
matanda upang aliwin ang matandang nag-iisa.
Ang pitong espiritu ay may pangalan ayon sa kanilang kulay. Sina Pula ,
Kahel , Dilaw , Luntian, Asul , Indigo , at Lila. Kakulay nila ang bahaghari, may mga
ugaling mabait,maliksi, mapaglaro at masayahing tagapag alaga ng kalikasan. Ito
lang ang nagbibigay sigla ng matanda sa panahon na matamlay ito.
Nag uusap ang mga ito na yayayain nila si Alexa sa mahiwagang kakahuyan, dahil sa
napapansin nila na laging matamlay ang bata. At hindi ito palakaibigan.
Habang si Alexa naman ay niyaya ng kanyang mga pinsan sa kabilang bahay
upang makipaglaro subalit mas pinili ni Alexa na mag isa lang sa kwarto at mag
isang naglaro ng kanyang tablet. Dahil sa hindi pinansin ni Alexa ang mga pinsan ay
walang nagawa ang mga ito at umalis na lamang. Gusto lang niyang mag solo ayaw
niyang mapahiya sa iba, baka mamaya may masabing masama ang mga kamag anak
sa kanya.
Napansin ni Lola Amara ang apo na nalulumbay. Lumapit ang matanda at wala man
lang reaksyon ang bata.. ng hinawakan niya ang kamay nito ang biglang sumimangot
ito. Boung galak na nilambing ni Lola Amara ang apo. Sinabi niya kay Alexa na may
ipakilala siya rito. Ngunit hindi pa rin ito na kumbinsi, ngunit mayamaya ay
nakarinig ito ng mga maliliit na tinig kaya napabalikwas ito sa kinaupuan niya.
“ Halika, maglaro tayo” yan ang narinig niya na sambit ng mga maliliit na tinig.
Agad lumapit ang bata sa kanyang Lola, napangiti ang Lola niya at senenyasan ang
bata na huwag maingay. Pinapapikit ni Lola Amara si Alexa. Sa bilang na tatlo
pinamulat niya ang bata. Nanlaki ang mga mata ni Alexa ng lumilinga linga sa
paligid. Wala sila sa hardin ng Lola niya. Kundi nasa loob sila ng mahiwagang
kakahuyan. Nagulat si Alexa at nagtanong sa kanyang Lola kung nasaan sila. At
ipinaliwanag ng kanyang Lola na nasa mahiwagang kakahuyan sila. Namangha
naman si Alexa sa sinabi ng Lola niya.
Biglang humingi ng paumanhin ang Lola niya dahil hindi niya kaagad sinabi ang
tungkol sa mga espiritu sa kakahuyan, isa isang ipinakilala ni Lola Amara ang pitong
nilalang. Ipinaliwanag din Lola Amara na hindi lahat ng tao ang makakakita sa mga
nilalang na tulad nila.
Sa mga sandaling iyon, nawala ang nadaramang lumbay ni Alexa , napalitan ito ng
pagkamangha. Nakita ng matanda ang ngiti sa kanyang apo. Sumigla at umaliwalas
ang mukha ng batang si Alexa.
“Kumusta bata? Halika’t makipag laro ka sa amin” magiliw na paanyaya ni Dilaw.
“ Ituring mo akong kaibigan , ako si Lila” masayang pakilala ni Lila.
“ Ikinagagalak ka namin makilala, Alexa. Ako si Kahel” masayang pakilala ni Kahel.
“ Ako naman ang pinaka masayahin sa lahat, ako si Pula” masigla at umiikot ikot
pang pakilala nito.
“Ako naman si Luntian” nahihiyang pakilala nito.
“ASUL AT INDIGO!!!!” parang sundalong pakilala ng dalawa, kaya natawa na
lamang si Lola Amara.
Magkahalong pagkamangha at saya ang nararamdaman ng batang si Alexa.
“Ikinagagalak ko kayong makilalang lahat” namanghang tugon ng bata.
“Matagal ko na silang kaibigan, lagi nila akong pinapasaya sa tuwing nag-iisa ako sa
bahay. Madalas nila akong dalawin , hanggang sa pagtulog nga sinasamahan nila
ako”.
Hindi lubos na makapaniwala si Alexa na makakarating siya sa ganoong klaseng
lugar. Noon sa t.v lang niya ito napapanuod , ngunit ngayon ay nasa fantasy world na
siya. Malinis ang paligid, may maraming mga paroparo at naglalakihan at
naggagandahang bulaklak, may mga duwende at mga diwata na kumakanta na
masarap sa tenga kung pakingga ang mga inaawit nila. May mga mapupulang
mansanas at marami pang mga pagkaing prutas. Asul na asul na kulay ng tubig sa Matapos makipaglaro sa mga munting nilalang na mga kaibigan . ay muling pumikit
isang lawa. si Alexa sa bilang ng tatlo ay nakabalik na sila sa hardin n g Lola niya, at doon
niyakap ni Alexa ang Lola Amara. At sinabing mahal niya ito.
“Mga mabubuting nilalang sila apo, kaya mapalad tayong mga tao na biniyayaan ng
kakayahang makakita sa mga tulad nila”. Nakangiting inakbayan siya ng kanyang May munting butil ng luha ang umusbong sa gilid ng mga mata ng bata at taos
Lola. pusong nagpapasalamat sa kanyang Lola. Nangako siya sa kanyang Lola na hindi
ipagsabi kahit kanino ang lihim nila ng kanyang Lola.
“Masaya ka po bang may mga kaibigan ka , Lola?” inosenteng tanong ng bata.
Simula noon , naging magiliw na bata si Alexa. Nakikipaglaro na siya sa
“ Oo naman, apo. Masaya ako dahil mga kaibigan ko sila, mahalaga ang kaibigan,
kanyang mga pinsan sa kabilang bahay. Tuwang-tuwa ang mga magulang niya ng
tandaan mo Alexa , bawat tao ay may kaibigan. Ang pamilya ay pinakamalapit
mapansin ang pagbabago sa kilos at ugali ng kanilang anak na si Alexa. Tuwing gabi
mong kaibigan hinding-hindi ka iiwan. Buksan mo ang puso mo sa mga taong
naman ay tinatabihan niya ang kanyang Lola sa pagtulog. Naging masayahing bata si
nakapaligid sayo, hindi ka nag-iisa dahil bawat tao sa mundo ay may mabutinf
Alexa, hindi na rin panay tablet ang hawak niya. Sinulit ni Alexa ang boung
kaibigan”.
bakasyon sa bahay ng kanyang Lola nang buong giliw at saya..
Tumayo ang matanda at hinawakan ang kamay ni Alexa habang ang munting
Hinding hindi niya makakalimutan ang mga munting nilalang na naging una niyang
kaibigan naman ay magiliw na pinapalibutan silang dalawa.
kaibigan.
“Hanapin mo ang tunay , tapat at mapagkatiwalaang kaibigan na bubuo sa pagkatao
mo, sa buhay mo. bata ka pa marami ka pang makilala sa iyong pagtanda. Basta’t lagi
mong tatandaan , ang mabuting kaibigan dadalhin ka sa mabuting landas at hindi sa
kasamaan” nakangiting sabi ng Lola Amara niya.

Ang mga payo ng kanyang Lola ay puro kabutihan. Ito ay isinasapuso ng batang si
Alexa.

Buong siglang naglaro at nag kwentuhan sila Alexa at ang kanyang Lola Amara
kasama ang mga espiritu.

Halos hindi napansin ni Alexa ang takbo ng oras. Hindi rin niya naalala ang mga
gadget na lagi niyang hawak. Lubos na naunawaan ni Alexa ang tunay na halaga ng
masayang paglalaro; ito talaga ang hanap niya. Ngayon handa na ang batang si Alexa
na lumabas ng bahay at makipaglaro sa ibang mga batang tulad niya.