Professional Documents
Culture Documents
0)Introduksyon
Ayon din sa isang manunulat rin na ang poklor na ito’y salamin ng kultura at pinag-
isa ang paglalarawan ng mga detalye,seremonyas,institusyon at teknolohiya,gayundin sa
mga pananalita ng mga paniniwala at saloobin.(Landa Jocano)(page 1.)
Layunin ng pananaliksik na ito dito natin matutukoy kung ano ang ibat ibang uri ng
kaalamang bayan.Ito rin ay naglalayon ng panibagong paraan ng pagpapalawak ng kaalaman sa
1
pagdating ng poklor at kaalamang bayan.Maari pang madadagan ang ating kaalaman tungkol sa
kaalamang bayan .
4.)Paano ito mahihikayat ang mga mamayang Pilipino na basahin at pagbiyan pansin ang tungkol
sa kaalamang-bayan?
3.0)Metodolohiya
2
proyekto.kapag naaprubahan ng aming guro ang aking ginawang pananaliksik ay
ipipresinta ko na sa harap ng aking mga kakaklase.
4.0)Reaserch locale
3
4.1)Interpretasyon ng mga datos
Sa bahaging ito dito natin malalaman kung gaano karami ang may alam sa mga kwentong
bayan.Ang mananaliksik ay naglalayong ipakita sa interpretasyon ng mga datos ang nakalap sa
aking lugar sa Kiwalan.
Talahanayan
20-30 1 10%
30-40 2 20%
40-50 2 20%
50-60 2 20%
4
70-80 3 30%
Total: 10 100%
Saloobin:Malaking tulong sa atin ang mga alamat dahil sa makukuhang mga aral .Ito ay
nagpapabigay saya sa bawat na mambabasa dahil sa kwento .Nagiging mas malawak ang ating
pag-iisip at maiintindihan nating mabuti ang alamat kung ito ay isinasapuso mo ang iyong
pagbabasa.Nasasabi ko na ang alamat ay malaking bahagi ng ating buhay at kultura.
5
Noong unang panahon marami ang mga dayuhan na
dumadayo at kumakain ng kinilaw sa lugar na
Kiwalan.Hindi pa Kiwalan ang tawag nito kundi
Kinilawan.Maraming mga Amerikano ang pabalik-balik sa
lugar.Ang lugar na ito ay maraming mga isda,saging at sari-
saring ga gulay.Ngunit ang lagi nilang binabalik-balikan ng
ga dayuhan ay ang kinilaw dahil kakaiba ang lasa nito at
ngayon lang sila nakatikim ng ganoon na klaseng
pagkain.Marami din nasisiyahan na mga tao kapag
dumadayo na sila dahil mabibili na ang mga paninda
nila.Isa rin sa mga dahilan kung bakit palaging bumabalik
sila ay dahil rin sa mga tao doon dahil sila ay mababait at masiyahin .Sa tuwing sila ay
dumdating marami ang lumalapit sa kanila at nakipagkikwentuhan sa kanila gustong-gusto nila
dahil nakakawala ng pagod ang mga tao roon.Dumaan ang mga buwan ay mas lalong dumarami
ang mga Amerikano.Sa tuwing may bagong dating doon sila’y nagtatanong”What is the name of
this place?”at ang isinasagot nila ay Kilawan dahil sa kinilaw.Ngunit sa tuwing umaalis sila sa
lugar namin kung mayroon nagtatanong sakanila na saan sila galling sinasabi nila na Kiwalan
imbes na Kilawan kasi nabubulol sila.Palaging binabanggit nila ang sa salitang Kiwalan at
nasanay narin ang tao doon at kalaunay tinawag na rin Kiwalan dahil sa Kinilaw na tatak
Kiwalan na pagkain.At isa sa mga paboritong pagkain ng mga pinoy at lalong-lalo na sa mga
Bisaya.
Isang gabi habang nagpapahinga si Mario sa labas ng kanyang bahay.Nasa duyan siya at
nakatingala sa kalangitan at nakita niya ang maraming bituin.Habang siya ay nakamasid nito ay
bigla na lamang siya napabalikwas sa duyan dahil nakita niya na may isang bituin na
bumabagsak sa lupa.Sinundan niya ito ng tingin at nahulog ito sa bundok.Nang sumapit ang araw
ay dali-dali siyang nagbihis at nagsuot ng buta,jacket,pantalon at nagdala ng itak.Papunta si
Mario sa bukid upang mangangahoy para may panggatong sila sa kanilang bahay.Sa paglalakad
niya may napansin siyang isang malaking butas at agad-agad niyang pinuntahan ito.Nagtataka
siya kung bakit may tanim sa gitna ng butas akala niya makikita niya ang bulalakaw na nahulog
pero nabigo siya .Napag-isipan niya dalhin na lamang ang tanim sa kanilang bahay at dahan-
dahan itong kinuha niya.Nagmamadali siyang umuwi sa kanyang bahay at pagkarating niya
itinanim niya agad ito sa likod ng bahay niya.Dumaan ang araw,lingo,buwan ang itinanim niya
noon ay lumaki na at namunga na ito.Inakyat niya ito at kumuha ng isa at tinikman at sobra
siyang nasarapan.Ipinatikim niya sa mga kapit-bahay niya at nasarapan din sila at tinanong nila
6
kung ano ang pangalan
nito.Naisip niya na galing
ito sa langit na nahulog na
bituin at ang kulay nito ay
parang mansanas.Sinagot niya na Star-Apple at
nagmula noon tinawag ng Star-Apple ang tanim na
iyon at mas lalo pang dumarami ito dahil sa buto.
Noong unang panahon may mag-asawang naninirahan sa gitna ng malawak na kalupaan sila Si
Juan at Maria.Sa dami ng kanilang tanim may isang pinakaka-iingatan nilang tanim ito ay ang
puno ng Lubi sa salitang Bisaya o Niyog sa Tagalog.Lagi nila itong dinidiligan at binabantayan
baka may ibang hayop na kumain tulad ng Kabayo,Kalabaw at Kambing.Nang lumaki ang niyog
ay namunga ito.Sobrang saya ng Mag-asawa dahil sa unang beses matitikman na nila ito.Nang
umabot na sa hustong gulang ay kumuha na sila ng isa upang tikman ito.Nasarapan sila at
sobrang tuwa nila lalo ng tubig nito ay napakasarap inumin.Isang araw nagkasakit ang si Maria
iniinda niya ang kanyang tagiliran,naghinala si Juan na baka may sakit ito sa bato.Hindi rin
madadala niya si Maria dahil sa malayo sa syudad ang kinatitirahan nila bukod pa roon wala
silang pera pangtus-tos sa gamut at kung may pera man sila hindi rin sapat ito.Sa sobrang awa
niya sa kanyang asawa naisipan niya painumin ng tubig ng niyog at inakyat niya agad ang niyog
at kumuha ng isa at saka pinainum kai Maria.Lumipas ang oras bigla na lamang nawala ang sakit
sa tagiliran nito at nasiyahan si Juan sa resulta nito at kumuha pa siya ng marami at palagi nang
umiinom sila nito.At simula noon nagtanim ng napakaraming niyog at kalauna’y marami ng
tumira sa lugar na iyon at doon tinawag ng Kalubihon ang lugar nila dahil sa Lubi sa salitang
Bisaya.
Saloobin:Ako ay naniniwala sa kwentong ito at naniniwala sa bigay lunas ng tubig niyog dahil
ito lamang pinakabuting paraan kapag ikaw ay nagkasakit sa bato at uminom ka nang tubig ng
niyog at nakakatulong ito upang mawala ang bato sa kidney ng isang tao.Nasaksihan ko rin ito
noong ang pinsan ko ay nagkasakit sa bato at uminom lang siya ng tubig ng niyog at lumabas
ang bato.
Noong unang panahon may puno ng Lumboy ay marami pa itong mga sanga na kung saan
marami pa ang makaka-akyat at makakuha ng bunga nito.May puno ng Lumboy sa lugar sa
7
Kiwalan ito’y panahon ng tag-bunga ng lumboy at marami
ang nasisiyahan nito dahil ang puno ay hitik sa bunga at ang
sarap tingnan sa mata dahil sa kulay na violet nito.Isang araw
ang mg bata ay naglalaro malapit sa kakahuyan na kung saan
ang puno ng lumboy ito’y agad inakyat nila kumuha sila ng
napkaraming bunga at dinala sa kanilang lugar.Nang
natikman ng mga taga-roon ang bunga ay agad nilang
pinuntahan ito.Sabi nila na sa unang pagkakataon nakita
nilang bumunga ng lumboy dahil mahabang panahon hindi bumunga kahit minsan ngunit
nagkamali sila sa kanilang akala dahil nakita nila na ito’y maraming bunga.Nang lumipas ang
araw may mga taong hindi taga-roon na nangangahoy malapit sa puno ng Lumboy.Nakita nila
ang puno at agad-agad pinutol nito ang mga sanga na kung saan ito lng ang daan upang
makaakyat sa puno pero pinutol parin nila ito kahit marami na ang kanilang kahoy.Sa suunod
na araw ay nagulat ang mga taga-roon sa nakita kaunti nalang ang naiwan sa puno sobrang
lungkot nila.Nagdaan ang araw,lingo,at buwan ay hindi na muling bumunga ang puno at may
isang matandang nakapagsabi na ang puno ay may nakatirang mga diwata baka nagalit sila sa
nangyari kaya hindi na bumunga ito.Simula noon hindi na basta-basta maakyat ang puno dahil
malayo na ang sanga nito ito ay pahirapan na sa pagkuha ng bunga nito kung hindi ka kukuha ng
pang-sungkit hindi ka makakuha ng bunga kung sakaling bumunga ulit.
Alamat ng Tisa
8
nila na saan galing itong Tisa ito na sobrang napakasarap nito.Sinabi ng mga bata galing kay
Tandang Teresa.At sinabi sa kanilang mga sarili na hindi pala totoo na walang lasa.At ng
nagbenta ulit si TandangTeresa ay marami na ang bumili at humingi sila ng tawad.
Saloobin:Huwag mapanghusga sa kapwa natin dahil hindi tayo perpektong tao para manghusga
ng ibang tao.At marunong tayong humingi ng tawad sa taong nasisikil natin at maging
mapagmahal sa kapwa natin.
Saloobin:Totoong may mga nangyayari talaga na mga alamat sa totoong buhay.Ang di etilohikal
nagbibigay masalimoot na imahinasyon sa mangbabasa.Kadalasang kwento nito ay ga
kababaaghan katulad ng tikbalang,tiyanak,kapre at iba pa.
9
Alamat ng Duwende
Saloobin :Naniniwala talaga ako sa mga dwende dahil minsan na biktima na nila ang aking
pinsan totoong tuso sila kapag sila ay naagrabyado.Sa kwentong ito nagpapatunay na mag-iingat
tayo sa mga lamang lupa dahil baka saktan lang tayo nila.Hindi mabuti na kaibiganin ang mga
ganitong nilalang.At magsara na tayo ng pinto at bintana ng maaga para walang makapasok na
dwende dahil naniniwala talaga ako sa mga lamang lupa.
Alamat ng Tiyanak
10
Saloobin:Naniniwala rin ako sa mga tiyanak dahil ito yun mga sanggol na namatay na hindi
inalayan ng dasal at sa kwentong ito nagsasabi na tayo’y mag-iingat sa mga tiyanak dahil
kinukuha nila ang loob natin para maawa tayo sa kanila.Sa kwento dahil likas na maawain si
Isko kaya kinuha niya ito at sa kasamaang-palad siya ay naging biktima ng tiyanak.
Alamat ng tikbalang
Sa isang lugar may mag-asawang nakatira sila sa gitna ng kakahuyan dahil malayo sila sa
kanilang kapit-bahay.Masaya ang kanilang buhay mas lalo pang sumaya nang dumating ang
kanilang anak na si Teresa .Isang araw nagpasya si Jose na mangangahoy siya sa kagubatan
upang may panggatong,habang siya ay kumukuha ng kahoy ay may narinig siyang tinig ng
kabayo pero binanewala niya ito at patuloy lng sa ginagawa niya.Nang matapos na siya sa
pagkuha ng kahoy ay umuwi na siya pero parang ang layo-layo namang nilakad niya ay may
napansin siya parang paulit-ulit lng ang binabaybay niya natakot siya baka hindi na siya
makauwi sa kanila.Naalala niya ang sinabi ng kanyang lola na kapag pabalik-balik ka sa iyong
daan baka pinaglaruan ka ng tikbalang dahil ang mga tikbalang mahilig makipaglaro kaya
ibinaliktad niya ang damit niya at kalaunan ay nakabalik na siya patungo sakanilang bahay
.Ikinikwento niya sa kanyang asawa ang nangyari at sinabi nito na kapag hindi mo ibinaliktad
ang damit mo kaagad ay baka hindi ka na makabalik.
Saloobin:Ito ay totoong nangyayari sa aming lugar sa Kiwalan dahil nasa bundok na bahagi ang
aming lugar at naniniwala ako sa kwentong ito dahil naikwentoito minsan ng aking lola noong
siya pa ay nabubuhay.Sa kwentong ito ako ay lubos naniniwala dito dahil kung sakaling
mangyayari ito sa akin alam ko na ang gagawin.Itong kwentong ito hindi ito gawa-gawa lamang
sapagkat ito ay totoo dahil ang lugar namin ay may kagubatan na bahagi.
11
Ang alamat ng White lady
Saloobin:Totoong kwento ito sa aming lugar dahil daw nagmulto ang babae marahil siya ay
ginahasa at pinatay malapit doon sa kahoy itinapon ang kanyang bangkay.Hindi matahimik ang
kanyang kaluluwa kung hindi niya makuha ang hustiya kaya ngayon para matahimik ay inalayan
nalang naming ng dasal para siya ay matahimik.
Sa lugar namin may isang lugar na doon kami nag iigib at naglalaba.Sinasabi nila sa
lugar naiyon ay may nakatirang engkanto .Sumisipol daw ang engkanto. Isang araw habang nag-
iigib si Sitang ay may narinig siyang sumisipol sa kanya at nagulat siya nang nakita na may
engkanto na mahaba ang tainga at kulay berde ang buong katawan pero ipinasawalang bahala lng
12
niya ito ngunit sa sumunod na araw ay may taong nag-igib din sa lugar na iyon at sinipulan din
siya at naikwento rin ni Sitang na minsan sinipolan rin siya at nakita pa niyang ang buong mukha
nito.Marami ang nakakita sa engkanto na iyon pero hindi nila ito ginambala dahil baka magalit
raw .Simula noon pinatili nilang malinis ang kapaligiran.Doon nagsimulang tawagin na
Panaghuyan sa salitang Bisaya .
Saloobin:Ito rin ay totoong nangyayari sa aming lugar dahil hanggang nandoon pa rin ang
engkanto nagbabantay sa lugar na iyon pinanatili nilang palaging malinis ang lugar para hindi
magalit ang engkanto.
6.0)Pabula-Ang pabula ay isang uri ng panitikan kung saan ang mga hayop o kaya mga bagay
na walang buhay ang gumaganap na mga tauhan.May natatanging kaisipang mahahango mula sa
pabula ,sapagkat nagbibigay ng mga moral na aral para sa mga batang mambabasa.Tinatawag
din itong kathang kwentong ngbibigay aral.(Genoveva Matute p.26)
Saloobin:Ang masasabi ko sa pabula malaking tulong ang mga pabula sa atin lalong-lalo na sa
mga bata dahil kapupulotan ito ng aral at nagbibigay kasiyahan mga mangbabasa.
13
Isang araw habang gumagapang ang Butiki sa kisame siya ay naghahanap ng makakain dahil
sobrang gutom na gutom na siya at kailangan na niyang kumain.Ngunit may isang napadpad na
Anunugba sa may harapan sobrang lapit sa kanya ito at agad-agad siyang tumakbo,ngunit hindi
niya napansin na parating din ang Tuko sa Anunugba.Sila ay nag-uunahan kung sino ang
makakain nito hanggang si Butiki ang nakauna at tinakbo niya ito sobrang gali nag alit ang Tuko
sa kanya.At sinabi “Kapag bumalik ka rito kakainin kita.”Natakot ang Butiki sa sinabi ng Tuko
ngunit gutom na siya.Sa sumunod na araw habang gumagapang sa kisame si Butiki bigla na
lamang siya ay may narinig na sigaw at humihingi ng tulong at hinanap niya ito kung
saan.Hanggang sa nakita niya si Tuko na nakapulupot ng sapot ng malaking Gagamba.Nakita
niya na natutulog ang malaking Gagamba.Agad-agad niyang tinulungan si Tuko dahan-dahan
siyang lumapit kay Tuko at ginagat niya ang mga sapot nito.Nakawala na si Tuko at tumakas
silang dalawa.Nagpapasalamat ng malaki si Tuko kay Butiki dahil iniligtas nito ang buhay niya
at humingi siya nang paumanhin sa inasal niya noong sa unang pagkikita nila.Pinatawad rin
agad ni Butiki si Tuko at simula noon naging magkaibigan na ang dalawa.
Aral:Huwag maliitin ang kakayahan ng isang tao batay sa kanyang anyo o laki,maliit ka man
hindi ibig sabihin nito ay limitado na ang maaari mong gawin.Hindi nababasi sa laki ang iyong
pagiging abuting tao sa kapwa dahil kung sino pa ang maliit ay ito pa ang may maitutulong sa
iyo sa tuwing ikaw ay nangangailangan.
Isang araw namamasyal ang mag-inang Kambing sa may pastolan.Habang sila ay kumakain
nagpaalam ang Anak na pupunta siya sa kanyang mga kaibigan at sila ay maglalaro.Agad naman
pumayag ang Inang Kambing pero pinayuhan niya na huwag na huwag kayong lalayo dahil may
bangin sa bandang huli ng pastolan.Sumang-ayon naman ang kanyang Anak at ang mga kaibigan
nito.Bumalik sa pangangain si inang Kambing.Naghahabulan ang mga kambing at takbo sila ng
takbo ngunit hindi nila napansin na malayo napala ang narating nila.Nais sanang bumalik nila
ngunit nawala rin sila sa daan hindi nila alam kung saan banda ang daan patungo sa ay pastolan
ng mga Kambing.Sigaw sila ng sigaw ngunit walang nakakarinig sa kanila dahil sobrang layo na
nila.Hanggang sa nadulas ang isang kaibigan ng anak ni inang kambing sa may bangin malapit
na itong mahuhulog.Umiiyak silang lahat at humihingi ng tulong hanggang sa mag dumating na
Kambing at walang iba kundi si Inang Kambing tinulungan niya agad maka-angat ang kaibigan
ng Anak niya.At sinabi”Buti nalang at naisipan kung sundan ko kayo agad kung hindi baka may
nahulog na sa bangin”.Pinagalitan ng Inang Kambing ang kanyang Anak at mga kaibigan nito.At
umuwi na silang lahat at ligtas.
14
Aral:Dapat hindi tayo sumusuway sa utos ng ating mga magulang dahil para rin sa ating
kabutihan ito.At makinig tayo sa mga payo nila, huwag natin isiniwalang bahala dahil sa
pagiging matigas na ulo natin tayo rin pala ang mapapahamak at masasaktan dahil hindi tayo
nakikinig sa kanila.
Isang Agila ang nakakita ng mga lagas na balahibo ng Pabo sa lupa.Pinagmasdan niya
ityon at nasiyahan sa iba’t-ibang kulay na taglay niyon.At dahil sawa na siya sa pagiging isang
itim at puti na ibon,iyon ay kanyang pinulot isa-isa at saka idinikit sa kanyang katawan.Iyon
Lahat dali-dali siyang lumipad patungo sa grupo ng mga pabo at nagpakilala bilang kauri ng mga
ito at dahil ngayon lamang siya nakarating kasi may pinuntahan pa raw siya.Ngunit sadyang
kilala ng mga pabo ang kanilang kauri,kaya naman hindi rin nagtagal ay nabisto ng mga ito ang
sinungaling na Agila.Dahil dito,inalis ng mga pabo ang iba’t-ibang kulay na balahibong
nakadikit sa katawan ng Agila.Pagkuwa’y pinagtutuka nila ito hanggang sa takot na
lumisan.Nang magbalik ang Agila sa kanyang kauri,hindi na rin siya tinanggap ng mga
ito.Dahil sa pagsuot niya ng balahibo ng pabo ay parang itinakwil na niya ang kanilang lahi.
15
Isang araw nagkita ang magkakaibigan sa Parke.Si inang kalapati,amang kalapati at daga.Sila ay
nagkwentuhan tungkol sa kanilang mga buhay hanggang sa nagpaalam ang dalawang kalapati na
sila’y uuwi na sa kanilang tahanan.Nang malapit na sana umalis ang mga kalapati ito’y pinigilan
ni Daga nais niyang sumama sa dalawa patungo sa kanilang tahanan.Agad naman pumayag ang
dalawa dahil ipagpatuloy ang kanilang pagkwentuhan sa kanilang tahanan.Ngunit paano siya
makakalipat sapagkat walang pakpak si Daga nakaisip ang mga kalapati kukuha nalang sila ng
kahoy at kagatin nila ang magkabilang dulo at sa gitna hahawak si Daga.Agad-agad silang
kumuha nito.Pinagsabihan si Daga ng mga kalapati na huwag na huwag kang bibitiw sa kahoy at
baka mahulog ka.Nang lumipad na sila namangha si Daga sa tanawin sa buong parke at siya’y
sobrang saya.Sa sobrang siya niya itinaas niya ang kanyang dalawang kamay nito at kalauna’y
nahulog si Daga dahil nakalimutan niya bawal kumawala sa kahoy at hindi niya ito
natandaan.Lumagpak si Daga sa lupa at sising-sisi siya dahil nakalimutan niya ang mga habilin
ng kalapati at naiwan si Daga.
Aral:Masasabi ko sa kwentong ito na dapat lagi natin tatandaan ang mga habilin at paalala sa
atin para hindi humantong na tayo’y magkamali sa mga gustong gawin natin.Ako’y sobrang
nakakarelate sa kwento dahil madalas akong pagsabihan ng aking mga magulang ngunit hindi
ko isinasaisip at isinasapuso ang mga habilin kaya madalas nagkakamali ako
Isang araw habang naghahanap ng lumilipad si Tutubi ay may batang nanghuli sakanya at siyay
pinaglaruan.Iniwan siya nitong nakabaliktad at panay ang kawig sa lupa.Sumigaw si Tutubi
upang humingi ng tulong,narinig siya ng kaibigang Uod ngunit dahil madami itong gagawin ay
iniwan siya nito.Makalipas ang ilang sandali ay dumating si Paru-paro ngunit hindi rin siya
tinulungan sapagkat maghahanap pa siya ng nectar para may panghapunan siya.Malapit nang
gumabi ngunit nanatili pa rin nakabaligtad ang Tutubi.Pagod at gutom ang nararamdaman ng
Tutubi.Hindi pinanghinaan siyang may mga kapwa insekto pang makakita sa kanya lalo na’t
nagdidilim na.Hanggang sa maya-maya ay may naririnig siyang tunog ng Bubuyog na papalapit
sa kanya.Tinulungan nga ng Bubuyog ang Tutubi at dahil doon ay nakalipad na siya at umuwi sa
kanyang tahanan.Nagpasalamat siya sa Bubuyog sa kabila ng lahat kahit maliit si Bubuyog ay
tumulong pa rin siya.
16
Aral:Sa oras ng kagipitan ay nakilala natin kung sino ang ating mga tunay na kaibigan dahil sa
pabulang ito ay kalimitan nangyayari sa totoong buhay ngunit sa kabila ng lahat may kaibigan na
handang tumulong sa iyo na kahit walang kapalit.
17
Saloobin:Ito rin ay may maikling pangungusap at nagbibigay aral sa bawat isa.Itong salawikain
ay maaaring aipapahayag ng isang tao ang kaniyang awa’t pagpapalagay ng kaniyang sarili sa
ibang katauhan ng tao.
18
Paliwanag:Ikaw naghirap na gawin ang bagay
na iyon tapos iba ang makikinabang.
Paliwang:ang ibig sabihin na ang suha ay parang tabo pero maraming buto sa loob.
19
Paliwanag:Diba ang isip natin ay walang pinto pero may nakakapasok sa atin dahil sa pag-iisip.
Paliwanag:Diba ang aklat marami itong pahina at ang nilalaman nito hindi gumagalaw dahil ito
ay aklat na may nilalaman na mga karunungan at aral para sa atin.
Paliwanag:parang mga tali na pinagtali mo tapos may mga butas yan ay lambat ng mga
mangingisda.
Saloobin:totoo itong mga kasabihan sa bulong hanggang ngayon nandito pa rin ang mga
kasabihan dahil ito ay parte ng ating kultura.Ito ay rin nadadala na hanggang ngayo dahil sa mga
kanunuan natin lalong-lalo na sa mga matatanda naririnig ko pa rin ito .
1.Tabi,tabi po ingkong
2.Makikiraan po
3.Mano po
4.Paabot po
5.Paalam
7.Pagpalain ka nawa
10.Pakabait ka
7.4)Paniniwala-ito ay ang kalipunan ng mga ng mga bagay o ideya na binibitbit mo gamit ang
iyong kaisipan.Ito ang iyong mga kinagisnang turo o maaaring pansariling ideya na
pinaniniwalaan.Ang paniniwala ay ang kalipunan ng mga bagay o ideya na binibitbit mo gamit
ang iyong kaisipan.Ito ang iyong mga kinagisnang turo o maaaring pansariling ideya
napinaniniwalaan.(Wikipedia.ph,p.25)
Saloobin:Kalimitan ito ay nagyayari pa rin ito hanggang ngayon dahil naging parte na ito n
gating kultura.Ito rin ay pananampalataya sa isang tao,kalikasan at Diyos.
21
10.Basta nawala ka sa dalan balihon ra nimo Tagalog:Kapag nawala ka sa daan baliktarin
ang sanina. mo ang iyong damit
Paliwanag:Para makabalik ka sa totoong daan
dahil baka pinaglaruan kalang ng mga
tikbalang.
8.0)Buod
Ang aking pananaliksik sa kaalamang-bayan dito mailalahad tayong mga Pilipino ay hitik
tayo sa paniniwala,bulong,saliwakain,at iba pa dahil ito’y naging bahagi ng ating kultura.Ito rin
ay isang panitikan kung saan nagiging daan upang mas maipapahayag ang mga kaisipan na
napapabilang sa bawat kultura ng isang tribo,lugar o bagay.Dapat maibahagi ito natin sa buong
bansa upang as lalo pa itong tangkilikin ng bawat isa.Ang aking konseptongpapel ay binubuo ng
mga Alamat nabibilang rito ang Alamat ng Etiolohikal at Alamat ng Di-
Etiolohikal,pabula,bugtong,bulong at paniniwala.At maipahayag ang mga kaalaman na aking
natutunan tungkol sa ibat ibang tradisyon,tribu at kultura na konektado sa kaalamang bayan.
1.Maipalimbag ang mga ito para magamit at mapag aralan at kasiyahan at kaalaman ng bansa
pati ng ibang bansa.
2.Upang maipreserba ang mga materyales na ginamit o nalikom sa isang nasyunal na sentro at
iba pang probinsyal na istasyon.
3.Upang maitala sa isang sistematikong paraan ang oral na tradisyon sa wika ng bawat na
kaalamang bayan.
9.0)Kongklusyon
22
Ang pagkolekta ng mga impormasyon hingil sa kaalamang-bayan ay hindi madali
dahil kailangan mo talagang may matibay na impormasyon ayon sa sinasaad.Ang kadahilanan
kung bakit di gaanong madali ang pagkolekta ng datos ay marahil kalimitan ang interesado sa
kaalaang-bayan.Nakakatulong itong pananaliksik natin tungkol sa kaalaang-bayan para
makikilala unti-unti ito lalong lalo na sa bagong henerasyon ngayon hindi na ito nakikila laking
tulong talaga ito upang mas makilala nila dahil ito ay malaking parte sa ating kultura.Para sa
naman sa mamayang Pilipino kung sakaling ito ay maibahagi sa lahat ay maaring mabuting
iduduot nito marami tayong matutunan lalong lalo na sa mga mag aaral at mamayang
pilpino.Para sa pananaw ng mga madla kung para saan itong ginawang paglikom ng mga
impormasyon ay upang tangkilikin pa ng bayan ang karunungan hingil sa kaalamang-bayan.
10.0)Rekomendasyon
*Para sa mga mag aaral pag butihing ang iyong pag aaral at pagtuunan
pansin ang mga mahalagang bagay at tangkilikin ang sariling atin tungkol sa kaalamang bayan.
*Para sa pamahalaan bigyan pansin nila ang mga ganitong mga kaalamang
bayan upang mas makilala pa ng mamayang pilpino.
*Para sa mga magulang bigyan pansin nila ang kanilang mga anak at
ipakilala sa kanila ang tungkol sa kaalamang bayan upang malaman nila na mahalaga ito dahil
itoy bahagi ng kulturang Pilipino.
23
BIBLIOGRAPIKAL
Aklat:
Internet:
https://www.scribd.com/doc/231557907/Ano-Ang-Alamat
https://www.tagaloglang.com/ano-ang-pabula/
https://brainly.ph/question/1540655
Apendiks
Etiolohikal
Bisaya Tagalog
Alamat ng Kiwalan Ang Alamat ng Kiwalan
Sa kaniadtong panahon naay daghan nga mga
dayo ug mukaon uh kinilaw.Dili pa Kiwalan Noong unang panahon marami ang mga
24
ang tawag anis a lugar kung dili dayuhan na dumadayo at kumakain ng kinilaw
Kinilawan.Daghan kai nga mga Amerikano sa lugar na Kiwalan.Hindi pa Kiwalan ang
nga mudayo naay daghan nga mga isda,mga tawag nito kundi Kinilawan.Maraming mga
utanon,ug saging.Gibalik-balikan kini sa ga
Amerikano ang pabalik-balik sa lugar.Ang
dayo ug daghan ang malipay na basta naa na
ang Amerikano kay mahalin ang ilang lugar na ito ay maraming mga isda,saging at
baligya .Usa pud sa hinungdan nganong sari-saring ga gulay.Ngunit ang lagi nilang
ubalik jud sila sa Kiwalan kai tungod sa binabalik-balikan ng mga dayuhan ay ang
kinilaw .Ganahan kai sila sa mgatao didt kai kinilaw dahil kakaiba ang lasa nito at ngayon
buotan ug malipayon .Nilabay ang panahon lang sila nakatikim ng ganoon na klaseng
nidaghan ang mga dayo.mangutanana sila pagkain.Marami din nasisiyahan na mga tao
kung asa sila gikan ignun nila na gikan silasa
kapag dumadayo na sila dahil mabibili na ang
Kiwalan imbes na kinilawan tungod naanad na
ang mga tao sa ngalan na Kiwalan. mga paninda nila.Isa rin sa mga dahilan kung
bakit palaging bumabalik sila ay dahil rin sa
mga tao doon dahil sila ay mababait at
masiyahin .Sa tuwing sila ay dumdating
marami ang lumalapit sa kanila at
nakipagkikwentuhan sa kanila gustong-gusto
nila dahil nakakawala ng pagod ang mga tao
roon.Dumaan ang mga buwan ay mas lalong
dumarami ang mga Amerikano.Sa tuwing may
bagong dating doon sila’y nagtatanong”What
is the name of this place?”at ang isinasagot
nila ay Kilawan dahil sa kinilaw.Ngunit sa
tuwing umaalis sila sa lugar namin kung
mayroon nagtatanong sakanila na saan sila
galling sinasabi nila na Kiwalan imbes na
Kilawan kasi nabubulol sila.Palaging
binabanggit nila ang sa salitang Kiwalan at
nasanay narin ang tao doon at kalaunay
tinawag na rin Kiwalan dahil sa Kinilaw na
tatak Kiwalan na pagkain.At isa sa mga
paboritong pagkain ng mga pinoy at lalong-lalo
na sa mga Bisay.
25
langit nga naay bituon.Nahakurat siya sa nakatingala sa kalangitan at nakita niya ang
dihang naay na nahulog nga bituon sa langit maraming bituin.Habang siya ay nakamasid
ug iya kini gisundan ug tan-aw kini.Pagka- nito ay bigla na lamang siya napabalikwas sa
ugma niadto dayun siya sa bukid kai mangahoy
duyan dahil nakita niya na may isang bituin na
para nay sugnud sailing balay.Ug nakita niya
ang bumabagsak sa lupa.Sinundan niya ito ng
Dakong bangag ug iya kini gitan-aw ug nakita tingin at nahulog ito sa bundok.Nang sumapit
Niya ang tanum ug gidala niya kini sa ilang ang araw ay dali-dali siyang nagbihis at
balay kay itanum nagsuot ng buta,jacket,pantalon at nagdala ng
Ug niabot ang panahon nga nidako na kini ug itak.Papunta si Mario sa bukid upang
iya giti-Lawan gilamian sia ug nanghatag siya mangangahoy para may panggatong sila sa
saiyang Silingan ug nangutana ug unsay
kanilang bahay.Sa paglalakad niya may
pangalan ug nahuna-hunaan niya na ang prutas
gikan sa bituon ug ang kulay kai pula mura napansin siyang isang malaking butas at agad-
ug mansanas ug iya kini agad niyang pinuntahan ito.Nagtataka siya
Gipanganan ug Star-Apple. kung bakit may tanim sa gitna ng butas akala
niya makikita niya ang bulalakaw na nahulog
pero nabigo siya .Napag-isipan niya dalhin na
lamang ang tanim sa kanilang bahay at dahan-
dahan itong kinuha niya.Nagmamadali siyang
umuwi sa kanyang bahay at pagkarating niya
itinanim niya agad ito sa likod ng bahay
niya.Dumaan ang araw,lingo,buwan ang
itinanim niya noon ay lumaki na at namunga na
ito.Inakyat niya ito at kumuha ng isa at
tinikman at sobra siyang nasarapan.Ipinatikim
niya sa mga kapit-bahay niya at nasarapan din
sila at tinanong nila kung ano ang pangalan
nito.Naisip niya na galing ito sa langit na
nahulog na bituin at ang kulay nito ay parang
mansanas.Sinagot niya na Star-Apple at
nagmula noon tinawag ng Star-Apple ang
tanim na iyon at mas lalo pang dumarami ito
dahil sa buto.
26
si Maria ug Juan.Naay sily giatiman nga nga tanim may isang pinakaka-iingatan nilang
tanum nga ang panagalan kai lubi ila kini tanim ito ay ang puno ng Lubi sa salitang
giatimanan kai basin kan on ug mga Bisaya o Niyog sa Tagalog.Lagi nila itong
hayop.Nidako na ang lubi naay bunga na kini
dinidiligan at binabantayan baka may ibang
ug nalipay sila sa nakita nila kai makatilaw
najud sila maong bunga ini.Usaka adlaw hayop na kumain tulad ng Kabayo,Kalabaw at
gisakitan sa kilid si Maria ug gidudahan niya Kambing.Nang lumaki ang niyog ay namunga
na naay bato sa kidney kini ug wala silay ito.Sobrang saya ng Mag-asawa dahil sa unang
ikaospital kai way kwarta ug nahuna hunaan beses matitikman na nila ito.Nang umabot na
niya nga mukuha siya ug butong ug ipainu sa hustong gulang ay kumuha na sila ng isa
niya kai Maria ug taudtaod wala na gasakit ang upang tikman ito.Nasarapan sila at sobrang
kilid niya ug nalipay sia ug sugod adto gainum
tuwa nila lalo ng tubig nito ay napakasarap
nasila ug gatanum ug daghan naay na
nanimuyo sa lugar nila ug maong gitawag na inumin.Isang araw nagkasakit ang si Maria
ug Kaubihon kai daghan ug lubi. iniinda niya ang kanyang tagiliran,naghinala si
Juan na baka may sakit ito sa bato.Hindi rin
madadala niya si Maria dahil sa malayo sa
syudad ang kinatitirahan nila bukod pa roon
wala silang pera pangtus-tos sa gamut at kung
may pera man sila hindi rin sapat ito.Sa
sobrang awa niya sa kanyang asawa naisipan
niya painumin ng tubig ng niyog at inakyat
niya agad ang niyog at kumuha ng isa at saka
pinainum kai Maria.Lumipas ang oras bigla na
lamang nawala ang sakit sa tagiliran nito at
nasiyahan si Juan sa resulta nito at kumuha pa
siya ng marami at palagi nang umiinom sila
nito.At simula noon nagtanim ng
napakaraming niyog at kalauna’y marami ng
tumira sa lugar na iyon at doon tinawag ng
Kalubihon ang lugar nila dahil sa Lubi sa
salitang Bisaya.
27
nakita nila ang unod ani ug gikatkat nila ug sa mata dahil sa kulay na violet nito.Isang araw
gidala nila sailing lugar ug gitilawan ang ang mg bata ay naglalaro malapit sa kakahuyan
lumboy ug giganahan sila ug giadto nila ang na kung saan ang puno ng lumboy ito’y agad
maong kahoy ug sa unang higayon pa kadtong inakyat nila kumuha sila ng napkaraming
nakita nila ang unod.Sa sunod nga adlaw naay bunga at dinala sa kanilang lugar.Nang
nangahoy ug nakita nilang kahoy sa lumboy ug natikman ng mga taga-roon ang bunga ay agad
ila kini giputol ang sanga.Nakita sa mga tawo nilang pinuntahan ito.Sabi nila na sa unang
didto ang kahoy ug naluoy sila sa kahoy kai pagkakataon nakita nilang bumunga ng lumboy
hapit nani mamatay.Ug miaagi na ang dahil mahabang panahon hindi bumunga kahit
adlaw,semana ug bulan wala nani unod ug minsan ngunit nagkamali sila sa kanilang akala
utro.naay nakasugyot nila nga tiguwang nga dahil nakita nila na ito’y maraming
nasuko ang mga diwata sagibuhat sakatong bunga.Nang lumipas ang araw may mga taong
duha katwo.Ug sugod adto lisud na katkatun hindi taga-roon na nangangahoy malapit sa
ang maong kahoy kai layo ang sanga ug puno ng Lumboy.Nakita nila ang puno at agad-
dili nimo kuhiton ang bunga dika kakaon ug agad pinutol nito ang mga sanga na kung saan
unod pag-utro. ito lng ang daan upang makaakyat sa puno pero
pinutol parin nila ito kahit marami na ang
kanilang kahoy.Sa sunod na araw ay nagulat
ang mga taga-roon sa nakita kaunti nalang ang
naiwan sa puno sobrang lungkot nila.Nagdaan
ang araw,lingo,at buwan ay hindi na muling
bumunga ang puno at may isang matandang
nakapagsabi na ang puno ay may nakatirang
mga diwata baka nagalit sila sa nangyari kaya
hindi na bumunga ito.Simula noon hindi na
basta-basta maakyat ang puno dahil malayo na
ang sanga nito ito ay pahirapan na sa pagkuha
ng bunga nito kung hindi ka kukuha ng pang-
sungkit hindi ka makakuha ng bunga kung
sakaling bumunga ulit.
Alamat ng Tisa
Di-Etiolohikal
Bisaya Tagalog
Alamat ng Duwende Alamat ng Duwende
Gabii na kayo busy pa gihapun ang mag isuon Isang gabi busy ang dalawang magkapatid ay
na babae.Kay naay tambongan na misa giignan may aatenan na misa kasama ang kanilang
sila sailing inahan na sirad an ang prtahan ug ina.Sinabi ng kanilang ina na isirado ng mabuti
bintana kai nay musolod n dwende.Gisubay sa
ang pinto at bintana dahil baka may makapasok
ilang inahan ang kwento sa dwende.Na ang
dwende murag ra og ordinaryongtao pareha na dwende. Ikiniwento ng kanilang ina ang
nato.Tusosila pero mangitabangun tungkol sa dwende.Tuso ang mga dwende na
satao.Mamoak sia ug mga gamit sama sa parang tao sila pareho sa mga tao.Binabasag
palato,baso,salamin ug tasa kundili mamaislit nila ang mga kagamitan tulad ng pinggan,baso
29
ug bukton sa mga babaye ug nawong.Ang at salamin.Mapagbigay ang mga dwende at
dwende manghatag sila ug pagkaon mao mabait pero pagsila ay magagalit ay sobrang
daghan ang mangita sa ila pero pag sila tuso nila.Mananakit sila lalong-lalo na sa mga
masuko sa imo ila kang parusahan kung asa
babae at pinaparusahan ka nila nang
taan nila gusto.Sa pagkabao nila sa kwentosa
masuon nahadok sila,niabot na ang kagabhion husto.Nangnalaman nila ang tungkol sa
ug naasilay nadunggan nga tingog sa kwento nagulat sila ng may narinig na tunog ng
dwende”Taka,takla,takla”ug pag lingi nila dwende”Takla,takla,takla.”at nakita nila
sabintanadapit naaydwendeng niambak sa ila malapit sa bintana ito at sinipa nila agad ang
ug gisipa sa magsuon angdwende ug nasipaan dwende at nasagi nito ang gasera at nagliliyab
nila ang gaserangnagliyab ang kamisa ug ang kamisa at saya nila.Mula noon
saya.Sugodadto nagbantayna sila sa mga
nagbabantay na sila ang lahat ng tao sa buong
dwende hasta angtibook lugar nila ug isirado
na nila ang bintana ug pertahan permente. bayan sa mga dwende.
Alamat ng Tiyanak
Alamat ng Tiyanak
Si isko ay isang magsasaka.Isang araw habang
Si isko ay usa kay magssaka. Usa ka adlaw
samtang galakaw siya sa iyang balay didto sa siya ay naglalakad sa kakahuyan patungo sa
kakahuyan gahinay hinay ra siay sa paglakaw bahay niya may narinig siya tinig ng isang
pero naa siyay nadunggan nga hilak sa usa ka sanggol at agad niya itong hinanap at kalaunan
bata , iyang gipangita ang tingog ug nakita niya natagpuan niya ang sanggol sa may kahoy na
kini sa ilalom sa kahoy. Si isko nagduda siya sobrang laki at kinuha niya ang sanggol at
ngano niabot ang bata didro sa kakahuyan. ibinalot sa damit niya at dinala niya ito nagtaka
Iyang gikuha ang sanggo ug giputosniyaug
siya kung bakit napunta ang sanggol doon sa
panapton. Kay tungod saka maloloy-on ni isko
iya kining gidala. Pila ka minuto ang nilabay liblib na lugar.Sinabi pa niya sa sarili niya na
naay nisakit saiyang kilid ug iya raning walang awa ang ina na itinapon ang kanyang
gipalabay. Pila ka minuto napud ang milabay anak sa gubat.Habang siya ay naglalakad
natingala siya nga murag nibug-at ang sanggol kasama ang sanggol bigla siyang may
nga iyang gidala ug iya kining gitan-aw ug naramdaman na kumirot sa tagiliran niya pero
nakuratan siya saiyang nakita kay ang bata
ipinasawalang bahala niya ito at nang
nahimong halimaw ang nawong ug nisinggit
siya ug “Tiyanak!!!!!!!!!!! Ug midagan palayo sandaling oras biglang bumigat ang sanggol
sa tiyanak. Duguan si Isko ug niadto siya sa ,binuksan niya ang damit na nakapuluput sa
balay tambalanan para sa iyang samad. sanggol at nagulat siya sa nakitang na naging
halimaw ang sanggol at itinapon niya ito at
tumakbo siya nang mabilis.Duguan na umuwi
si isko at agad siyang pumunta sa hospital
30
upang magamot ang sugat na tinamo niya.
Pabula
Bisaya Tagalog
Ang Butiki at ang Tuko Ang Butiki at ang Tuko
Usa ka adlaw habang nikamang sa atop na
Tiki ug nangita siya ug pagkaon kai gigutom Isang araw habang gumagapang ang Butiki sa
na siya ug ayo.Unya naay niabot nga kisame siya ay naghahanap ng makakain dahil
Anunugba sa atubangan niya ug duol na kayo sobrang gutom na gutom na siya at kailangan
kini ug iya kining gidagan ug dali unya wala na niyang kumain.Ngunit may isang napadpad
siya kabantay na nidagan usab si Tuko paingon
na Anunugba sa may harapan sobrang lapit sa
sa Anunugba.Sila kay nagpa-unahan sa
pagkaon.Unya si Tiki ang nakauna sa pagkaon kanya ito at agad-agad siyang tumakbo,ngunit
ug iya kini gidagan palayo suko kai ang Tuko hindi niya napansin na parating din ang Tuko
sa iya.Ug giignan”Balik lang ka diri kan-on sa Anunugba.Sila ay nag-uunahan kung sino
gyud tika.”Nahadlok ang Tiki sa giingon sa ang makakain nito hanggang si Butiki ang
Tuko.Sa sunod nga adlaw habang nagkaang sa
32
atop ug nay nadunggan siya nga syagit ug iya nakauna at tinakbo niya ito sobrang galit na
kini gipangita ug nakita niya ang Tuko nga galit ang Tuko sa kanya.At sinabi “Kapag
naputos ug laway sa Lawa.Nakita niya natulog bumalik ka rito kakainin kita.”Natakot ang
ang Lawa ug iya gitabangan ug dali ang Tuko
Butiki sa sinabi ng Tuko ngunit gutom na
ug iya kining giingkit ug taud-taud nakabuhi
ra ang Tuko.Nagpasalamat siya ug dako kai siya.Sa sumunod na araw habang gumagapang
Tiki kai giluwas niya ang kinabuhi ug sa kisame si Butiki bigla na lamang siya ay
nangayo ug pasaylo sa iyang nabuhat nga dili may narinig na sigaw at humihingi ng tulong at
mayo.Gipasaylo ni Tiki si Tuko ug sugod adto hinanap niya ito kung saan.Hanggang sa nakita
nag-amigo na silang duha. niya si Tuko na nakapulupot ng sapot ng
malaking Gagamba.Nakita niya na natutulog
ang malaking Gagamba.Agad-agad niyang
tinulungan si Tuko dahan-dahan siyang lumapit
kay Tuko at ginagat niya ang mga sapot
nito.Nakawala na si Tuko at tumakas silang
dalawa.Nagpapasalamat ng malaki si Tuko
kay Butiki dahil iniligtas nito ang buhay niya at
humingi siya nang paumanhin sa inasal niya
noong sa unang pagkikita nila.Pinatawad rin
agad ni Butiki si Tuko at simula noon naging
magkaibigan na ang dalawa.
Ang Inang Kambing at ang kanyang Anak Ang Inang kambing at ang kanyang Anak
Usa ka adlaw nagsuroy-suroy ang mag-
Isang araw namamasyal ang mag-inang
inahan na Kanding sa may kasagbutan.Habang
nagkaon sila nananghid ang iyang anak na Kambing sa may pastolan.Habang sila ay
muadto siya sa iyang barkada kai magdula kumakain nagpaalam ang Anak na pupunta
sila.Nisugot dayon ang Inahan na Kambing ug siya sa kanyang mga kaibigan at sila ay
iya kini gipahimangnuan na ayaw mug palayo maglalaro.Agad naman pumayag ang Inang
kay naa pangpang dihan dapita.Ug nisugot ang Kambing pero pinayuhan niya na huwag na
barkada sa iyang anak ug iyaang anak huwag kayong lalayo dahil may bangin sa
usab.Nagdagan-dagan sila ug nagginukura
bandang huli ng pastolan.Sumang-ayon naman
unya wala sila kabalo na niabot na diay sila ug
layo.Nibalik unta sila sa ilang giagian unya ang kanyang Anak at ang mga kaibigan
wala sila kabalo asa na sila padulong.Nisyagit nito.Bumalik sa pangangain si inang
nalang sila apan walay akadungog sa ila.Ug Kambing.Naghahabulan ang mga kambing at
sadihang nadigyas ang usa ka kaamigo sa anak takbo sila ng takbo ngunit hindi nila napansin
sa inahan na kanding didto sa na malayo napala ang narating nila.Nais sanang
pangpang.Nihilak nalng sila ug maygali niabot bumalik nila ngunit nawala rin sila sa daan
ang inahan na kanding ug iya kini gitabangan
hindi nila alam kung saan banda ang daan
dayon.Ug giingon”aygali misunod ko ninyo
daun unsaon nalang ug wa ko diri.”Ug patungo sa ay pastolan ng mga Kambing.Sigaw
sila ng sigaw ngunit walang nakakarinig sa
33
gikasab-an niya ang iyang anak ug ga barkada kanila dahil sobrang layo na nila.Hanggang sa
ani ug pauli na sila. nadulas ang isang kaibigan ng anak ni inang
kambing sa may bangin malapit na itong
mahuhulog.Umiiyak silang lahat at humihingi
ng tulong hanggang sa mag dumating na
Kambing at walang iba kundi si Inang
Kambing tinulungan niya agad maka-angat ang
kaibigan ng Anak niya.At sinabi”Buti nalang at
naisipan kung sundan ko kayo agad kung hindi
baka may nahulog na sa bangin”.Pinagalitan ng
Inang Kambing ang kanyang Anak at mga
kaibigan nito.At umuwi na silang lahat at
ligtas.
34
Ang Daga at ang mga Kalapati
Ang Daga at ang mga Kalapati Isang araw nagkita ang magkakaibigan sa
Usa ka adlaw nagkakakita ang magka-amigo sa Parke.Si inang kalapati,amang kalapati at
Parke.Si nanay Kalapati.Amang Kalapati ug daga.Sila ay nagkwentuhan tungkol sa kanilang
Daga.Nag-istorya sila sa ilang mga kinbuhi
mga buhay hanggang sa nagpaalam ang
tagsa-tagsa ug nanaghid ang mga kalapati na
mo uli na sa ilaa.Hapit na unta makalakaw ang dalawang kalapati na sila’y uuwi na sa
duha iya kini gipugngan.Mukoyog si daga sa kanilang tahanan.Nang malapit na sana umalis
ilang balay.Nisugot ang duha kai didto ra sila ang mga kalapati ito’y pinigilan ni Daga nais
magtiwas ug istorya.Unya unsaon paglupad ni niyang sumama sa dalawa patungo sa kanilang
Daga nga wala’y pako kini.Ug nahuna-hunaan tahanan.Agad naman pumayag ang dalawa
nila na magkuha sila ug kahoy dayo ila kining dahil ipagpatuloy ang kanilang pagkwentuhan
paakon isig ka tumoy og mugunit dayon si
sa kanilang tahanan.Ngunit paano siya
Daga sa tunga.Ila gipahimangnuan si Daga nga
ayaw pagbuhi sa maong kahoy para dili ka makakalipat sapagkat walang pakpak si Daga
matagak.Nilupad na sila ug nanindotan si daga nakaisip ang mga kalapati kukuha nalang sila
sa mga kaanindot sa Parke.Ug sadihang ng kahoy at kagatin nila ang magkabilang dulo
gipataas iyang mga kamot ug nahulog si daga at sa gitna hahawak si Daga.Agad-agad silang
kay nakalimot siya sa gibilin sa duha ug kumuha nito.Pinagsabihan si Daga ng mga
nabiyaan si daga.Gahinulsul si daga sa kalapati na huwag na huwag kang bibitiw sa
nahitabo.
kahoy at baka mahulog ka.Nang lumipad na
sila namangha si Daga sa tanawin sa buong
parke at siya’y sobrang saya.Sa sobrang siya
niya itinaas niya ang kanyang dalawang kamay
nito at kalauna’y nahulog si Daga dahil
nakalimutan niya bawal kumawala sa kahoy at
hindi niya ito natandaan.Lumagpak si Daga sa
lupa at sising-sisi siya dahil nakalimutan niya
ang mga habilin ng kalapati at naiwan si Daga.
35
Alindanaw.Wala si pagkawala ug paglaum na may panghapunan siya.Malapit nang gumabi
naa pay makakita sa iya nga insekto.Sa dihang ngunit nanatili pa rin nakabaligtad ang
naay siya nadunggan sa tingog sa Buyog ug Tutubi.Pagod at gutom ang nararamdaman ng
paduol sa iya gitabangan siya sa Buyog,
Tutubi.Hindi pinanghinaan siyang may mga
nakalupad ug balik sa iyang
balay.Nagpasalamat ug dako siya sa Buyog kai kapwa insekto pang makakita sa kanya lalo
bisan ug gamay kini gitabangan gihapun siya. na’t nagdidilim na.Hanggang sa maya-maya ay
may naririnig siyang tunog ng Bubuyog na
papalapit sa kanya.Tinulungan nga ng
Bubuyog ang Tutubi at dahil doon ay nakalipad
na siya at umuwi sa kanyang
tahanan.Nagpasalamat siya sa Bubuyog sa
kabila ng lahat kahit maliit si Bubuyog ay
tumulong pa rin siya.
36
Salawikain
Bisaya Tagalog
1.Lihok tawo kay tabangan tika Nasa Diyos ang awa,nasa tao ang gawa.
2.Kung dili ka gastador daghan kg matigum Kapag ang taoy matipid,maraming maliligpit.
nga kwarta.
3.kwarta na unta,napalpak pa jud Pera na naging bato pa.
4.kung tawong gipit na sa problema mogamit Ang taong nagigipit sa patalim kumakapit.
nag dili mayo para masulbad iyang problema.
5.Dili pwede magsuot og sanina nga pula kung Bawal magsuot ng pulang damit kapag naroon
naa ka sa namatyan. ka sa burol
6.Magbutang ug tanod sa agtang sa bag ong Maglagay ng sinulid sa noon ng sanggol kapag
natawo kung gisidok sinisinok
7.Mag itsa ug bugas sa bag ong kasal Maghagis ng bigas sa bagong kasal
9.Ayaw pag kulod tapos naka bakud ng imong Bawal umubo ka at nang nakataas ang iyong
tiil paa.
10.Basta nawala ka sa dalan balihon ra nimo Kapag nawala ka sa daan baliktarin mo ang
ang sanina. iyong damit.
Bugtong
Bisaya Tagalog
3.Bulak sa himua ayha nimo kaonon. 3.Bulaklak muna ang dapat gawin,Bago mo
kainin.
37
6.Sa sayop ug kablit,naay kinabuhi na makalas. 6.Sa maling kalabit,may buhay na kapalit
10.Muurong,musulong,mukaon. 10.Urong-sulong,lumalamon
Bulong
Bisaya Tagalog
3.Amin ko 3.Mano po
4.Palihog ko 4.Paabot po
5.Adto na ko 5.Paalam
8.Ayaw mo ug kasuya arun dili ka magipit 8.Huwag kayong mainggit,ng hindi kayo
magipit
9.Amping mo sa byahe
9.Ingat po sa byahe
10.Magbinuotan ka
10.Pakabait ka
38
Paniniwala
Bisaya Tagalog
1.Pag naay patay dili pwede manilhig sa inyog Pag may patay bawal magwalis sa bahay
balay kung wala pa nalubong kini. hanggat hindi pa nailibing ang patay.
2.Dili pwede manilhig ug gabii Bawal magwalis tuwing gabi.
3.Respetoon nimo ang mga tiguwang pa sa Magbigay galang sa nakatatanda.
imong edad.
4.Dili pwede isukod ang sanina nga buda sa Bawal isukat ang damit sa ikakasal.
ikasal nga babae
5.Dili pwede magsuot og sanina nga pula kung Bawal magsuot ng pulang damit kapag naroon
naa ka sa namatyan. ka sa burol
6.Magbutang ug tanod sa agtang sa bag ong Maglagay ng sinulid sa noon ng sanggol kapag
natawo kung gisidok sinisinok.
7.Mag itsa ug bugas sa bag ong kasal Maghagis ng bigas sa bagong kasal.
8.Dili pwede manghinguko ug gabii Bawal mag-gupit ng kuko tuwing gabi.
9.Ayaw pag kulod tapos naka bakud ng imong Bawal umubo ka at nang nakataas ang iyong
tiil paa.
10.Basta nawala ka sa dalan balihon ra nimo Kapag nawala ka sa daan baliktarin mo ang
ang sanina. iyong damit.
39
Woman/housewife
Carmelita Narita 65 Babae Housewife
Sheila Movera 24 Babae Estudyante
Jim Canabe 23 lalaki Sk kagawad
Rachein Deofilo 35 lalaki Mangingisda
Segunda Paculba 64 Babae Housewife
Juan Daug 54 lalaki Cement Packer
40