Универзитет Св.

Климент Охридски – Битола

Факултет за туризам и угостителство – Охрид

Предмет: Менаџмент на човечки ресурси

Тема: Менаџментот на човечките ресурси и квалитетот

Ментор: Изработила:

Д-р Габриела Ракичевиќ Анастасија Спировска

Декември, 2018
Содржина
Вовед............................................................................................................................3

Организациска култура...............................................................................................4

Култура на работната средина и човечките ресурси..............................................5

Професионална етика................................................................................................6

Заклучок.......................................................................................................................9
Вовед

Менаџментот на човечки ресурси ги вклучува сите активности што менаџерите

ги превземаат да ги привлечат и задржат вработените, како и да се погрижат
тие да ја извршуваат работата на високо ниво и да придонесуваат за
постигнувањата на организационите цели.

Квалитетите на човечките ресурси се состојат во: култура, почитување,

комуникација, посветеност, доверба, независност и стабилност.

3
Организациска култура

Културата представува една од најбитните карактеристики на човекот. Таа е

круцијален фактор кој може да го дистанцира човекот од животинскиот свет и
дава специфичен колорит на човечката цивилицазија. Таа е научено
однесување, кое зависи од: убедувањето, вредностите, ставовите, навиките,
обичаите и традицијата. Основната смисла за културата се состои од тоа да се
олесни одржувањето, продочжувањето и напредокот на човековото опшество.
Човекот ја создава културата со својата работа, а тоа значи дека работата е
основна причина за културата. Во претпријатијата, некои автори сметаат дека
културата представува основна движечка сила која ја води организацијата до
нејзините цели. Таа влијае на однесувањето на луѓето и е основна компонента
во остварување на поставените цели со помош на организациската стратегија.

Организациската култура представува модел на основни предпоставки, кои

што одредена група ги одкрила или развила во одкривањето на начинот да се
совладаат проблемите за екстерна адаптација и интерна адаптација. Со
организациската култура се утврдува кои активности на човечките ресурси се
пожелни, а кои се неприфатливи. Таа го прифаќа секој поединец и ја почитува
неговата личност, исто така овозможува човечките ресурси да ги добијат
своите права и заштита на работното место. Вредностите на организациската
култура во текот на времето се развиваат под влијание на :

 Екстерни фактори (кои се однесуваат на економијата, пазарот,

конкурентноста и др.)
 Интерни фактори (кои се однесуваат на организациската култура која се
обликува во зависност од целите, стратегијата и технологијата во
претпријатието. )

Една од примарните одговорности на менаџерите е да креираат организациска

култура која го стимулира индивидуалниот и колективниот труд. Добрата
организациска култура, односно организациската култура на високо
професионално ниво придонесува за квалитетно извршување на работата од
страна на човечките ресурси.
Култура на работната средина и човечките ресурси

Сите човечки ресурси особено менаџерите, треба да ја познаваат

официјалната култура на претпријатието. Вработените ја носат со себе во
претпријатието својата култура која се изразува преку обичаите и јазикот.
Културата е основна компонента за остварувањето на поставените цели со
помош на организациската стратегија. Влијанието на културата вклучува:

 Пренесување на чуството на идентитет и единство на сите членови во

организацијата
 Олеснување при создавањето лојалност и заемност
 Обликување на однесувањето со помош на водство на раководната
структура

Културата на работната средина особено доаѓа до израз во услужните

претпријатија. Врз основа на тоа може да се каже дека негувањето на
културата на работната средина особено е изразено во услужните дејности.
Културата се одразува во ангажирање на човечки ресурси со заедничка цел и
детерминирање на способностите кои му се потребни на персоналот за
поуспешно остварување на својата улога.

Една од најважните работи што ја одржува бизнис заедницата е деловната

култура, која што се дефинира како единствен стил и пристап на било која
компанија. Таа влијае на се што е поврзано со компанијата, од вработувањето
до нивото на ангажираност кај вработените. Вработените имаат наведени
упатсва за извршување на активностите во спроведувањето на целите.

Односите меѓу човечките ресурси во едно претпријатие се многу комплексни.

Многу често, заради различни индивидуални интереси тие неможат да се
совпаднат со остварувањето и развивањето на организациската култура. Како
консеквенца може да дојде до нарушување на меѓу човечките односи во
колективот. Негативните ефекти од нарушената хармонија во работењето на
претпријатијата можат да доведат до вистинска катастрофа. Тоа е така затоа
што негативното влијание од таквата средина се рефлектира на гостите.

5
Деловната култура е услов за успешност во работењето на угостителските
организации, а тоа наметнува извесни норми на професионално однесување:

 Почитивање на кодексот на професионална етика

 Професионализам во комуникација со гостите
 Преку комуникацијата да му се овозможи на гостинот чуство на
индивидуалност
 Висок степен на култура на однесување
 Постојано стручно усовршување на сите вработени заради подобрување
на услугите и културата при комуницирањето
 Да се создаде добар деловен имиџ

Според овие норми може да се рече дека организациската култура

представува многу значајна компонента за развој на услужните дејности, затоа
што давањето туристички услуги во најголема мерка е проткаено со
комуницирање.

Професионална етика

Професионалната етика е дел од филозофијата која ги проучува и проценува

моралните вредности, потеклото и начелата на моралноста. Со неа се
детерминираат нормите и правилата на однесување на луѓето кои се
прифатени од страна на пошироката опшествена заедница, па врз основа на
нив се проценува однесувањето на луѓето. Праксата често покажува дека
менаџерите немаат многу допирни точки со моралот, односо со
професионална етика. Денес, нашата земја се наоѓа во период на транзиција,
и полека но сигурно влегува во рамките на пазарната економија. Некогашните
дилеми за моралот во создавањето профит стануваат реалност на нашето
време. Се попопуларна е професиналната етика. Етиката и вредностите се
тесно поврзани. За системот за вредности и дреднување се учи од родителите,
учителите, лицата кои се почитуваат. Вредностите кои содржат трајни
верувања налагаат одредено однесување за кое се смета дека е општествено
пожелно. Меѓутоа секогаш постои одреден степен на субјективна процена.
Организацијата ( претпријатието, команијата) која сака да ужива рејтинг на
етичко работење , неопходно е да тргне во акција. Значи секој, поединец во
организација треба да знае како однесување налага професионалната етика.

Дискусијата за етиката може да се примени во секојдневните активности на

менаџерот на човечки ресурси. Спроведено е истражување за тоа како
професионалците од областа на човечките ресурси ја сваќаат деловната етика
во своето претпријатие. Врз основа на добиените одговори можат да се
издвојат десет посериозни етички проблеми:

 Вработување, обука или промоција кои се засноваат на пристрасност ;

 Дозволени разлики во платата, дисциплината и промоцијата врз основа

на претпријателство со менаџерите;

 Малтретирање на спротивниот пол;

 Дозволена полова пристрасност кога е во прашање унапредување;

 Употреба на дисциплината заради менаџерски и неманаџерски лични

недоследности

 Неработи доверливо;

 Дозволена дискриминација врз основа на полот, при одредување на

домест на штета

 Употрева на невалидни факти при процена на отштета;

 Склопување договор со трговците и агенциите за консалтинг заради

лина корист;

 Дозволена пристрасност врз основа на полот која влијае на селекцијата

при вработувањето.

Според овие одговори може да се заклучи дека постои појава за широко

непочитување на етичките норми помеѓу менаџерите.

Особено важно е менаџерите да ја применуваат деловната етика, заради тоа

што тие со своето донесување се пример за сите други вработени. Во
современиот менаџмент се поголемо внимание се посветува на подигањето на

7
моралните вредности и стандарди во донесувањето на вработените и
менаџрите. Во зависност од однесувањето на менаџерската екипа, можат да
се издвојат три основни типа менаџерска етика:

1. Неморален менаџмент- се однесува на менаџерите кои имаат многу

ниски етички принципи кои се однесуваат во спротивност со основните и
воспоставените морални норми.
2. Аморален менаџмент- менаџерите од оваа група не се неморални до тој
степен како тие од првата група. Но сепак не може да се рече ниту дека
се целосно морални. Тие со своето однесување не обрнуваат доволно
внимание или ги кршат очигледните етички барања и морални норми. Во
таа смисла можат да се издвојат две подгрупи менаџери:

 оние кој тоа го прават намерно

 оние кој не ги почитуваат моралните принципи без свесна намера

3. Морални менаџери- оваа категорија менаџери води грижа за моралните

норми и се грижи во секој момент да ги следи етичките принципи. Тие
настојуваат да ги почитуваат своите соработници и деловни партнери,
да бидат праведи, чесни, искрени, да ги одржуваат ветувањата и слично.

Менаџерите треба да почитуваат високи стандарди на точност во

информирањето и советувањето на работниците, исто така треба да ги
почитуваат законските одредби за доверливост и да обезбедат сите доверливи
персонални информации да останат во тајност. Менаџер на иднината
представува човек кој поседува три основни квалитети од кои доброто
однесување на прво место.
Заклучок

Ерата на односи помеѓу луѓето го поттикнала интересот на однесување на

надзорниците во однос на мотивацијата, комуникацијата, водството и мопалот.
Менаџерот треба да биде способен да ги инспирира, мотивира и да ја насочува
работата на другите.

Луѓето се жива материја која во светот на бизнисот едвај чека да биде

обликувана. Ова тврдење не секогаш се прифаќа и остварува, но тајната е во
пристапот.