Zlot Jadłofurmanek

Autor:
Anna Pełka – Maślej

Strona tytułowa i mapa:

Paweł Maślej

Dungeons & Dragons, D&D, Wizards of the Coast, Forgotten Realms, the dragon ampersand, and all other Wizards of the Coast product
names, and their respective logos are trademarks of Wizards of the Coast in the USA and other countries. This work contains material that
is copyright Wizards of the Coast and/or other authors. Such material is used with permission under the Community Content Agreement
for Dungeon Masters Guild.
Wstęp
Szanowny Mistrzu Podziemi, witam Cię na
Pierwszym (w zamyśle corocznym) Zlocie
Jadłofurmanek. Akcję tego wydarzenia możesz
umieścić w dowolnym miejscu i czasie. Może
to być przerywnik w kampanii lub początek
dłuższej przygody.
Rozdział 1 to prezentacja wszystkich atrakcji
Zlotu. Może on służyć jako zestaw Bohaterów
Niezależnych do niejednej historii, czy lokacji.
Rozdział 2 to przykładowe wątki osobiste,
które mogą zostać wprowadzone podczas
zwiedzania Zlotu.
Rozdział 3 to krótki epizod „Łapać złodzieja”
mogący być przerywnikiem zabawy na Zlocie
oraz „zestaw podróżniczy” – symulator
pogody, pogaduchy przy ognisku i symulator
spotkań w drodze.
Przy okazji rozgrywki gracze mogą wziąć udział
w dodatkowej konkurencji – wyłapywaniu tzw.
easter eggów, czyli skojarzeń różnych
przedmiotów, postaci, sentencji, czy wydarzeń
z ogólnie pojętą popkulturą (film, gry,
literatura, muzyka, reklamy). Za każde
poprawne skojarzenie należy się jeden punkt.
MP decyduje, czy sposób przedstawienia
skojarzenia był trafny i wystarczający, by
otrzymać punkt. W momencie uzbierania 5
punktów gracze mogą je wymienić na tzw.
jajko szczęścia. Przy dowolnym rzucie kością
przez któregokolwiek członka drużyny, przy
poparciu większości graczy można dane jajko
Na końcu znaleźć można materiały do
wydruku, które urozmaicą przygodę.
Odnośniki do Księgi Potworów mają skrót K.P.
Przed rozgrywką proponuję rozdać graczom
do wypełnienia ankietę ze str. 39. Pozwoli ona
poznać bliżej bohaterów i wpleść w historię
więcej wątków, np. handlarz może wyciągnąć
spod lady ulubiony trunek bohatera i skusić go
do wydania nań niemałej ilości złota, osoby z
wrażliwym słuchem nie będą w stanie w
spokoju wysłuchać fałszującego barda, a
postać niestroniąca od hazardu nie będzie
mogła się powstrzymać przed sypnięciem
nieco grosza na zakłady.
Teksty na tym tle można odczytać graczom.
„rozbić” i skorzystać z rzutu dodatkową kością
k4. Można rozbić tylko jedno jajko podczas
jednego testu. MP decyduje, czy wyłapywanie
easter eggów dotyczy tylko bieżącej sesji,
danego rozdziału, czy całej przygody. Tabelę
easter eggów znajdziecie na końcu przygody w
postaci przypisów – można je w ten sposób
łatwo „odhaczać” i liczyć punkty. Są one także
oznaczane od razu w tekście niebieskim
opisem w nawiasie. Jeżeli gracze doszukają się
skojarzeń, których nie ma w zestawieniu,
decyzja o ich uznaniu należy do MP (a takie są
też). Zachęcam także do własnego ich
tworzenia i wplatania w przygodę.
str. 2
Rozdział I
Przykładowe rozpoczęcie historii
„…i tak oto drużyna wyszła z kolejnej opresji
bez szwanku…”
Gromkie brawa kończą występ niemłodej już
bardki, którą widzicie na scenie przed sobą.
Właśnie odłożyła lutnię i poprawia siwy
warkocz wystający spod przetartego
kapelusza. Stoicie wśród tłumu ludzi, półludzi i
nieludzi, wszelkiego wzrostu i rodzaju. Słońce
jest w zenicie, wasze nozdrza drażni woń
spoconych ciał i trawionego alkoholu.
Powietrze spowija zawiesina dymu
pomieszanego z zapachami różnorodnych
potraw.
Mrużycie oczy, zwracając wzrok ponownie ku
scenie, na którą właśnie wychodzi ponad
dwumetrowy drakon, trzymając na łańcuchach
dwa zombie1(niewolnicy Michonne z The
Walking Dead). Już instynktownie łapiecie za
broń, zauważacie jednak, że zombie nie mają
ani zębów, ani rąk.
„Szanowni widzowie, oto przedstawiam Wam
naszą wędrowną trupę artystyczną:
Pięćdziesiąt twarzy bohatera2(„50 twarzy
Greya”). Bardkę Moren już poznaliście, jam
jest Zalmagos – dyrektor i główny scenarzysta.
Już za chwilę zobaczycie wyczyny bardzo
utalentowanej łuczniczki Onygii…”
Mówiąc to, wskazuje na zakapturzoną elfkę
wynurzającą się zza kotary. Za nią wskakuje na
scenę krasnolud i szczerząc złote zęby w
szerokim uśmiechu, pręży dumnie swe
muskuły.
„…a później zapraszamy na pokaz siły naszego
kompana, o którego przygodach opowie
Moren w utworze: Pieśń o Carlu – historia
krasnoluda, którego nieomal zabiła szuflada”3
(Zalmagos i jego towarzysze to ekipa
bohaterów graczy z sesji kanału „To ja go
tnę”).
Parząc na to wszystko, mimowolnie natrafiacie
w kieszeni na kawałek pergaminu, a
przypominając sobie jego treść i słysząc granie
marsza własnych kiszek, postanawiacie
rozejrzeć się po okolicy.
str. 3
Treść pergaminu:
Zaraz po przemowie drakona do bohaterów
podchodzi szczupły i ekstrawagancko ubrany
jegomość. Lekko kaszląc, przedstawia się jako
brat Mariborr4 (Maribor to miasto z
Wiedźmina), kapłan Lathandera. Jest on
jednym z organizatorów zlotu i proponuje
wszystkim, że oprowadzi ich po terenie tak,
aby od razu mogli skorzystać ze swoich
przywilejów W.I.P.
Tłumaczy, że jeszcze nie wszyscy uczestnicy
Zlotu zdążyli dojechać.
Jeżeli bohaterowie graczy się nie znają, to przy
pierwszym poczęstunku jest okazja, żeby
poopowiadać o swoich postaciach. MP
oprowadza bohaterów wedle własnego
uznania lub zdaje się na ich zachcianki.
str. 4
Mapa Zlotu

str. 5
Legenda
1. Wóz Rzeźnika z Neverwinter
2. Szynk Garnizon
3. Pod rozbrykanym kucykiem
4. Hilda w podróży
5. Medykamenty wszelakie
6. Arena
7. Pięćdziesiąt Twarzy Bohatera
8. Scena
9. Zespół „Adamanticca”
10. Skład ubrań
11. Pracownia malarska Mei
12. Wróżbitka Jasmal
13. Kuchnia bez GMO
14. Superduperkram

str. 6
1. Wóz Rzeźnika z Neverwinter5 (Rzeźnik z Blaviken – Wiedźmin)

Jadłofurmanka, z okolicy której docierają

zapachy pieczonego i gotowanego mięsiwa.
Wokół wozu rozstawione są rożen i ognisko z
wielkim kociołkiem. Za nim pasie się mały
byczek, zapewne jako rezerwowa partia
przyszłego pieczystego. Na desce przy wejściu
wyżłobiony jest napis: „Głodny nie jesteś
sobą”6(reklama Snickersa).

Rzeźnik nikomu nie zdradza swojego imienia.

Jest to wysoki mężczyzna w średnim wieku, z
siwymi włosami i równie siwą brodą. Ubrany
jest skromnie, odzywa się niewiele, a jego oczy
przypominają ślepia kota. Stoi przy wielkim
drewnianym blacie, na którym sieka krwiste,
parujące mięsiwo dwoma długimi nożami.

Spis do jadła:

Wołowina po burgundzku – z cynamonem i goździkami, podawana między dwoma grubymi pajdami

chleba przebitymi na środku gałązką7 (hamburger). Soczyste mięcho niesplamione dodatkiem żadnej
zieleniny - 1sz/porcja

Iguana bits8 (przysmak z Fallouta) – jaszczurka w kawałkach na patyku – 20ss/porcja

Zupa nawinie – wbrew mylącej nazwie, nie ma w niej ani krzty wina, robiona jest po prostu ze
wszystkiego, co się akurat pod rękę nawinie. Nachylając się nad kotłem, można zobaczyć kawałki
mięsa i chrząstek, czasami wypłynie coś na kształt palca albo spiczastego ucha. Pierwsza osoba, która
ją zamówi, znajdzie w niej pierścień o wartości 20sz - 10ss/porcja

Pakiet W.I.P. upoważnia do otrzymania jednej wybranej potrawy.

Każda z Jadłofurmanek ma duży wybór pospolitych potraw i przekąsek. W ramkach wymieniono

jedynie te „specjalne”, ale nic nie stoi na przeszkodzie, by bohater kupił sobie pajdę ze smalcem,
lizaka, czy kubek rumianku.

str. 7
2. Szynk Garnizon9 (knajpa z serialu Peaky Blinders)

Wóz zastawiony różnego rodzaju beczkami i szkliste oczy i nieustannie pociąga nosem. Nie
baryłkami z zarówno pospolitą, jak i wielce rozstaje się ze swoją długą fajką. Podając piwo
egzotyczną zawartością. Wisi nad nim szyld o nuci pod nosem: „Grosza daj barmanowi,
treści: „Z wielką mocą wiąże się wielka sakiewką potrząśnij…”13 (piosenka z
odpowiedzialność”10 (cytat ze Spidermana). netflixowego Wiedźmina).
Niezależnie od pory dnia, czy nocy, zawsze jest
do niego kolejka. Wokół ław unosi się gwar
rozmów i kłęby dymu z fajek. Pod niejednym
stołem leżą „znużeni” klienci.

Zenberg11 (Haisenberg z Breaking Bad) –

właściciel, człowiek średniego wzrostu, z
krótko przystrzyżoną brodą i wąsami, nosi
okulary, wypowiada się w elegancki sposób,
jakby kiedyś był uczonym, lub co najmniej
nauczycielem. Spod małego czarnego
kapelusza wyziera mu łysina. Przyjaciele
mówią mu Haj.

Pin12 (Jesse Pinkman z Breaking Bad) – syn

Zenberga, obsługuje wraz z ojcem klientów.
Szczupły, w średnim wieku, zawsze wesoły, ma

Spis do trunków:

Mocny full14 (ulubiony trunek Ferdynanda Kiepskiego) – najtańszy i najsłabszy napitek piwopodobny,
mętny, bez piany, koloru wyleniałego kundla. Delektują się nim tylko Ci, przez których przemawia
widmo pustki w sakiewce i wielka desperacja – 5ss/kufelek

Schraderbrau15(piwo warzone przez Hanka z Breaking Bad) - szlachetne piwo o wysublimowanym

smaku, reklamowane hasłem: „Ja jestem piwo, Ty jesteś pragnieniem”16 (reklama Sprite’a) –
15ss/kufelek – pierwszy wypity kufelek dodaje +1 do występów, każdy następny odejmuje od nich -2
punkty

Ithoriańska brandy17(trunek ze Star Wars) – o lekkim sosnowym aromacie – na 5 minut dodaje +2 do

perswazji - 20sz/naparstek (ilość limitowana – zostały już tylko 3 naparstki)

Miruvor 18 (trunek z Władcy Pierścieni) – krzepiący napój o elfickim rodowodzie pozwalający odzyskać
siły – 50ss/ naparstek

Makowe mleko 19 (trunek z Gry o Tron) – pochodzi z dalekiej północy, uśmierzy każdy ból, zarówno
duszy, jak i ciała – 1sz/naparstek

Romulańskie piwo 20 (trunek ze Star Treka) – niezwykle mocne, tylko dla twardzieli, o odurzającym
zapachu i niebieskiej barwie – 2sz/kufelek

Pakiet W.I.P. – zamawianie trunków bez kolejki, jeden wybrany napój gratis.

str. 8
Kiedy już rozgościcie się w Garnizonie, Waszą
uwagę zwróci para siedząca dwie ławy dalej.
Młody mężczyzna pali fajkę i dyskutuje z
kobietą – blondynką z nastroszonymi włosami
sięgającymi za uszy. W pewnym momencie
mężczyzna woła „Garson, makowe mleko!”.
Po otrzymaniu zamówienia para zniża głosy do
szeptu, całuje się przez stół i nagle…
mężczyzna wskakuje na ławę, mierzy do
Zenberga z napiętej kuszy i krzyczy: „Wszyscy
spokojnie! To napad!”. Kobieta wyciąga drugą
kuszę i wymachując nią, drze się na całe
gardło: „Niech któryś z Was, porąbańcy,
drgnie, a rozwalę wszystkich w drobny mak!”.
Osoby wokół Was zamierają. Mężczyzna,
trzymając w jednej ręce broń, drugą bierze
płócienny worek i każe wszystkim wrzucać do
niego sakiewki21(scena z Pulp Fiction).
Być może któryś z graczy zna „Pulp Fiction” tak
dobrze, że będzie próbował tę scenę rozegrać
do końca dokładnie jak w filmie, MP powinien
zatem odświeżyć sobie wcześniej ostatnie
kilkanaście minut z tej kultowej produkcji.
Kobieta i mężczyzna mają wyposażenie i
statystyki weteranów (K.P. str. 349), pozostali
goście – plebejusza (K.P. str. 347). Należy
pamiętać, że bohaterowie, którzy wypili przed
akcją jakikolwiek napój z alkoholem, mają
utrudnienie w testach ataku. W ewentualnej
walce nie uczestniczy żaden z gości, wszyscy
pozostają bierni do końca, zbyt przestraszeni
tym, co się wokół nich dzieje.
Para nie ma przy sobie żadnego godnego
uwagi wyposażenia, czy kosztowności.
str. 9
3. Pod rozbrykanym kucykiem22 (karczma z Władcy Pierścieni)

Jadłofurmanka z blatem wyłożonym

różnościami kulinarnymi z najwyższej półki.
Wisi nad nią szyld przedstawiający spasionego
białego kucyka stawającego dęba.

Berti – rubaszny niziołek z rapierem u boku i

koszuli ciasno opiętej na ogromnym brzuchu.
Charakteryzują go okrągłe, czerwone poliki i
uśmiech nieschodzący z twarzy. Należy do
Związku Karczmarzy Wybrzeża Mieczy i jest
jednym z organizatorów Zlotu. Jest nader miły,
szczególnie w rozmowach z płcią piękną.

Wiewióra – dwunastoletnia ludzka sierota,

którą Berti zaopiekował się kilka lat temu. Jest
już wyższa od ojca i zdecydowanie od niego
chudsza. Krótko ścięte ogniste loki,
niewyparzony język i podatność na pakowanie
się w kłopoty czynią z niej typową
„chłopczycę”.

Spis do rarytasów:

Fasolki wszystkich smaków 23 (przysmak z Harrego Pottera) – małe cukierki w kształcie fasolek w
niezliczonych smakach, nakładane są losowo chochlą z wielkiego słoja, na którym napisano: „Życie
jest jak chochelka fasolek Bertiego, nigdy nie wiesz, na co trafisz”24 (cytat z Forresta Gumpa) –
1sz/chochla

Lembasy25 (szamanko z Władcy Pierścieni) - niewielkie jasnobrązowe placki, bardzo pożywne, jeden
to porcja żywieniowa na cały dzień – dodają natychmiastowo 1k4 PW - 5sz/szt. (ilość limitowana – 5
sztuk)

Bułeczka z niespodzianką – pieczona z niewielką ilością ubiegłorocznego żyta, który jest

zainfekowany sporyszem, po jej zjedzeniu odczuwa się lekkie halucynacje, choć ten efekt jest bardzo
delikatny i krótkotrwały – 1sz/szt.

Pakiet W.I.P. – darmowa chochelka fasolek. Bohaterowie trafiają np. na fasolkę o smaku przypalonych
ziemniaków, sfermentowanego kompotu, czy też skwarków ze smalcu.

str. 10
4. Hilda w podróży26 (program „Makłowicz w podróży”)

Kolorowy wóz z różnymi łakociami wyłożonymi
na ladzie. Wokół stoją stoliki z pstrokatymi
obrusami, flakonikami ze świeżo ściętymi
kwiatami i świeczkami w pięknej oprawie, a
obok przenośny piec do wypieku ciast i
ciasteczek. W powietrzu unosi się aromat
palonych kadzidełek (o ile wiatr nie zawiewa
od strony jadłofurmanki Rzeźnika). Na ławie
śpi czarny kot.
Hilda 27 (ciotka Hilda z Sabriny nastoletniej
czarownicy) – krępa krasnoludka. Pogodna,
przyjazna i niosąca pomoc każdemu. Ma
okrągłą twarz i jasne włosy schowane pod
czepkiem. Co jakiś czas wykrzykuje: „Ciastko!
Karmel! Czekolaaaada!”28 (reklama Twixa). Do
wszystkich zwraca się per „serce moje”,
„słonko”, „kochanieńki”. Chodzą słuchy, że
rozmawia ze swoim kotem, który całe dnie
tylko leży i śpi. Jej wyroby są niepowtarzalne,
jakby nieco podrasowane czarami. Ta
jadłofurmanka to sposób na spędzenie wakacji
i odpoczynek od siostry, z którą na co dzień
prowadzi zakład pogrzebowy w Waterdeep.

Spis do łakoci:

Gofry według receptury babci Eggo29 (gofry ze Stranger Things) – obrzydliwie wręcz słodkie,
podawane na pełnym wypasie – z czekoladą, owocami i karmelowym syropem 1sz/szt.

Cholernie dobry placek z wiśniami30 (ulubiony deser agenta Coopera z Twin Peaks) – spróbujesz raz i
nie możesz powstrzymać się przed pochłonięciem kolejnego kawałka 1sz/szt.

Ciastki31 (Ciastek ze Shreka) – pierniczki w kształcie człowieczka, pyszne i chrupiące. Tylko czasami,
przy którymś z kolei gryzie, masz wrażenie, że słyszysz dochodzący z wnętrza ciastka okrzyk bólu –
1sz/szt. – dodają +1 na 5 minut do akrobatyki (ilość limitowana – 5 sztuk)

Klatchiański napar32(napitek ze Świata Dysku) – napój tak mocny, że przez niewprawny żołądek
przebija się niczym rozżarzona kula przez płynne masło. Poza tym można go wykorzystać do
uszczelnienia dachów – 1sz/kubek

Pakiet W.I.P. – odrobina każdej potrawy na spróbowanie.

str. 11
5. Medykamenty wszelakie
Furmanka, która czasy świetności ma już
zdecydowanie za sobą. Wszędzie widać
odchodzące płaty farby, a koła wyglądają tak,
jakby miały zaraz odlecieć. Na ladzie stoi
ogromna masa flakoników, pojemniczków i
słoiczków w porządku znanym tylko
właścicielowi. Za wozem pasie się chuda
szkapa w towarzystwie całkiem dorodnego
wieprzka.
Klajd – wyobraźcie sobie człowieka naprawdę,
naprawdę starego, a potem postarzcie go razy
dwa. Tak właśnie wygląda właściciel tej
obwoźnej apteki. Długa siwa broda,
zawodzący słuch – lecz ręka jeszcze pewna, ani
drgnie przy przelewaniu mikstur do małych
fiolek. Mówi, prawie krzycząc, co chwilę pyta
„Hę?” i trzeba mu wszystko głośniej
powtarzać. Jego wyroby słyną ze skuteczności i
cieszą się sporą popularnością. Jest bardzo
przywiązany do swojego wieprzka, często do
niego gada i coś mu tłumaczy. Nie rozstaje się
nigdy ze swoim, wysłużonym już dość,
kapeluszem.
Fafik – włochaty wieprz z kolczykiem w
prawym uchu. Kto zajrzy mu głęboko w oczy,
nie może oprzeć się wrażeniu, że ma przed
sobą istotę o niezwykłej, jak na świnię,
inteligencji. Żyje on już co najmniej 50 lat i
przez ten cały czas nic a nic się nie starzeje.
Uwielbia kąpiele, cały dzień może nie
wychodzić ze swojego korytka z wodą.
Fafik ma „małą” tajemnicę – rozumie każdy
język, którym się do niego mówi.
str. 12
U Klajda nie ma żadnego cennika, czy choćby
spisu medykamentów. Po prostu podchodzi
się i pyta, czy jest maść na kurzajki albo krople
na ból rzyci. Jeżeli produkt jest dostępny,
trzeba poczekać chwilę, aż aptekarz go
znajdzie, zapłacić i mieć nadzieję, że
nieopisany flakonik, który się trzyma w ręce,
jest dokładnie tym, co się kupiło…
Klajd z wyraźną niechęcią zgodzi się sprzedać
ten zestaw za 50sz.
Loteria – za jedyne 3sz otrzymuje się zestaw
dwóch losowo wybranych mikstur z
wymienionych powyżej.

Produkty polecane:

mikstura pięknego uśmiechu – osoba, która ją

zażyje, przez 1k6 godzin będzie brylować
idealnym uśmiechem – 3sz

krople odporności na kaca – działają przez 12

godzin, skutek uboczny to niepowstrzymana
czkawka – 10sz

syrop widzenia w ciemności – efekt to

zdolność widzenia żywych istot w ciemności z
uwagi na ciepłotę ich ciała, utrzymuje się przez
2 godziny – 5sz

eliksir orientacji w terenie– osoba pod jego

wpływem potrafi bezbłędnie wskazać północ
przez 5 godzin od zażycia – 3sz

olej na bazie siarki wywołujący dolegliwości

żołądkowe i nieposkromione pragnienie –
1sz. Klajd jest z niej bardzo dumny, bo przepis
na nią udało mu się odtworzyć z legendarnej
księgi „Jak zabić smoka”.

mikstura rozumienia języków – przez 2

godziny pozwala danej osobie rozumieć
wybrany przez nią język – 10sz

Jeżeli MP zamierza zacząć korzystać w tej
przygodzie z dodatku „Trofea z potworów –
Księga potworów”
https://www.dmsguild.com/product/288445/
Trofea-z-potworow--Ksiega-potworow, to do
wprowadzenia graczy może użyć leżący w
kącie lady „Podręcznik pozyskiwania
wydzielin wszelakich” wraz z zestawem
pustych fiolek, pipet i innych przyrządów.
Pakiet W.I.P. – jeden los dla każdego bohatera
gratis. MP może zrobić prawdziwe losowanie
lub wybrać produkty z listy - ważne, żeby
każda postać dostała w zestawie „olej na bazie
siarki wywołujący dolegliwości żołądkowe i
nieposkromione pragnienie”.

str. 13
6. Arena
Okrągła kopuła o średnicy 9 m i wysokości 5
m. Została stworzona przez kapłanów
Lathandera. Jej ściany skrzą się blaskiem i są
magiczną barierą, którą można przekroczyć
tylko w postaci „ducha”. W środku
bohaterowie mogą stawać ze sobą do
pojedynków, nie martwiąc się o to, że ich życie
będzie w niebezpieczeństwie.
Za jedyne 10sz kapłani boga światłości
przeprowadzą na chętnym całą procedurę, w
wyniku której na 15 minut przeniesie się on
wszystkimi swoimi zmysłami do wnętrza
kopuły, a ciało będzie leżało sobie spokojnie
na kozetce w szałasie obok.
Sam proces jest bardzo delikatny i, jak
twierdzą kapłani, nie ma żadnych efektów
ubocznych, no… może prócz lżejszej nieco
sakiewki.
Pakiet W.I.P. Darmowe 15 minut przebywania na arenie.
Wewnątrz kopuły „duch” walczy tylko tym, co
ma przy sobie – trzymaną bronią i wyuczonymi
czarami – nie są dostępne żadne dodatkowe
zdolności, czy efekty. Jak ma miksturę
leczenia, może ją wykorzystać – w realu ona
nie zniknie. Jak jest ranny – czuje ból, gdy
umiera – automatycznie wybudza się z transu
cały i zdrowy. Jeżeli chce opuścić kopułę przed
czasem, wystarczy, że wypowie słowo:
„dzban”33 (młodzieżowe słowo roku 2018).
Jest to doskonałe miejsce na przetestowanie
swoich zdolności bojowych na innych
członkach drużyny.
Przypadkowo podczas jednej z „sesji”, przy
wybudzeniu postaci z transu „duchy” przejdą
do niewłaściwych powłok cielesnych. Tym
samym dwóch bohaterów będzie musiało
zamienić się swoimi ciałami. Kapłani
przypomną sobie, że faktycznie, już kiedyś
mieli taki przypadek. Nic nie pomagało w tej
kwestii, ale „duchy” samoistnie wróciły do
swoich powłok cielesnych równo po 24
godzinach. Przejście powrotne wiąże się tylko
z utratą przytomności na 1 minutę.
str. 14
7. Pięćdziesiąt Twarzy Bohatera

Trupa artystyczna założona przez zespół byłych

poszukiwaczy przygód. Przeżyli razem wiele,
ich czyny znane są w całym Faerunie,
najprawdopodobniej słyszeliście o nich nie raz.
Niestety, odniesione rany, kontuzje i - w
przypadku bardki – podeszły już wiek, zmusiły
ich do przejścia na emeryturę. Nie mogąc
jednak usiedzieć w miejscu, założyli trupę
artystyczną i wędrują swoimi wozami po
całych Zapomnianych Krainach.

Zalmagos – rosły drakon o złocistym odcieniu

łuski, zawsze bardzo poważny. W jednej z
ostatnich przygód odniósł groźną ranę, która
zostawiła po sobie pamiątkę w postaci
rozległej blizny na całym lewym boku. Posiada
pokaźną kolekcję różnych trofeów i chlubi się
nią przed publicznością. Są to między innymi:
dwa nieszkodliwe zombie spętane łańcuchami,
słój z okiem nothika, pełzający szpon w klatce,
palec ettina i popiół z serca mumii. Jak ma
dobry humor, to rozdaje dzieciom uszy
goblinów i kły orków.
Onygia – smukła, wysoka elfka. Daje popisy
niezrównanego talentu łuczniczego. Nikt nie
wie, dlaczego została wygnana przez swoją
elfią rodzinę. Zawsze ubrana elegancko – od
stóp do głów na czarno. Ukrywa w ten sposób
tatuaże, którymi pokryte jest całe jej ciało,
oprócz dłoni i twarzy. Czasami, przy pokazie,
prezentuje jeden, czy dwa, ale nigdy nie
opowiada ich historii. Ci, którym udało się je
zobaczyć, doświadczyli zachwytu nad
kolorystyką i precyzją ich wykonania.
Motywem przewodnim jest żywioł powietrza,
największe wrażenie robią smoki, tygrysy i
kwiaty lotosu.
Moren – bardka w podeszłym wieku - jest
sparaliżowana od pasa w dół, widać, że życie
poszukiwacza przygód jej nie oszczędzało.
Mimo że mogłaby zostać uzdrowiona, nie robi
tego, tłumacząc, że wybrała życie w kalectwie
jako swoistą karę za pewne złe czyny, których
się dopuściła w przeszłości. Nie zdradza
jednak, o co dokładnie chodzi. Ma piękny głos
i dar do tworzenia poruszających ballad. Jej
lutnia jest cała pokryta wyżłobionymi kreskami
– tak zaznacza każdego zabitego wroga.
Carl – wiecznie uśmiechnięty krasnolud w sile
wieku. Są dwie rzeczy, z którymi się nie
rozstaje – potężny topór i złoto, którym jest
cały obwieszony, nawet zęby ma złote –
twierdzi, że to najlepsza lokata kapitału. Z
Moren łączy go mocna nić przyjaźni, pomaga
jej się przemieszczać na specjalnym fotelu z
kółkami i bardzo o nią dba. Jego narwana
natura często daje znać o sobie, zawsze jest
chętny do bitki i do wypitki. Słynie z tęgiej
głowy, nawet romulański napitek nie jest mu
straszny.

str. 15
Późnym wieczorem (lub w innym wybranym
przez MP momencie) do bohaterów podchodzi
Carl i proponuje im udział w zawodach o tytuł
Niezwyciężonego Wydmikufla. Główna
nagroda od sponsora, czyli organizatorów
Zlotu, to 100sz i pamiątkowy kufelek. Zawody
polegają na wypiciu dużkiem jeden za drugim
jak największej ilości kufli piwa. Rzuty na
kondycję o określonych ST będą decydowały,
kto ile po kolei wypił. I tak: żeby wypić jeden
kufel piwa uczestnicy rzucają na kondycję o
ST5, drugi kufel to ST8, trzeci ST10, czwarty
ST12, piąty ST15, szósty ST20. Carl ma premię
do kondycji +4, Zalmagos +2, inni uczestnicący
BN wedle uznania MP.
Nie zaleca się odgrywania tej zabawy w
rzeczywistości.
Po zawodach do bohaterów podchodzi grupa
dzieciaków w różnym wieku. Najstarsza z nich,
chuda i wysoka dziewczyna z rudą czupryną
(jest to Wiewóra – przebrana córka Bertiego)
przedstawia swoich kompanów jako „Drużynę
Wiewióry”34 (Drużyna Wiewióry to
fandomowa grupa wsparcia). Bawią się oni w
poszukiwaczy przygód i z chęcią wysłuchają
wszelkich opowieści. Są zapatrzeni w
bohaterów i wszędzie za nimi łażą. Mówią, że
to na pewno nie przypadek, że tak znamienici
goście pojawili się na Zlocie w tym samym
momencie i że z pewnością zwiastuje to
początek nowej przygody.
str. 16
8. Scena
W ciągu dnia Zalmagos prezentuje swoją swoich tatuaży na przedramieniu, a Moren i
kolekcję trofeów z potworów, Onygia daje Carl wygłupiają się, śpiewając między innymi
pokaz talentu łuczniczego i odsłania jeden ze taką piosenkę:

Carlu, Carlu co z Ciebie wyrośnie?

Martwię się już od soboty.

Piwo zaś pijesz, kolegów wciąż bijesz,

W głowie Ci same głupoty.

Nikt jeszcze nie wie, co ze mnie wyrośnie,

Konopie na wierzbie, czy grzyby na sośnie.

Sam jeszcze nie wiem, czy będę obibokiem,

Handlarzem, łowcą, czy niebieskim smokiem.

Carlu, Carlu pomysły masz straszne,

Normalny bądź wreszcie i miły.

Po co w łeb dałeś temu elfowi?

Nie mam już do Ciebie siły.

Sam jeszcze nie wiem, co ze mnie wyrośnie,

Konopie na wierzbie, czy grzyby na sośnie.

Dziś mam ochotę pobyć artystą,

Jutro zostanę iluzjonistą, albo kultystą,

Albo kuchcikiem z dobrym wynikiem, albo naleśnikiem…

A może po prostu będę Carlem?

str. 17
Po zapadnięciu zmroku na scenę wychodzi
Berti, ogłaszając wszem i wobec, że już za
moment rozpocznie się finał Mistrzostw
Wybrzeża Mieczy w siłowaniu się na rękę.
Przy akompaniamencie zespołu Adamanticca i
klimatycznym świetle pochodni zapowiada
kolejnych zawodników.
Cormyrski Ogier – rosły półork wychodzący na
scenę przy dźwiękach bębnów. Postępuje
zgodnie z radą swego ojca, który zawsze mu
powtarzał: „Nie urodziłeś się z mózgiem, więc
zacznij używać ciała”35 (Rocky Balboa).
Zdecydowany faworyt, nie przegrał dotąd ani
razu.
Bombel – krasnolud bez żadnego zarostu. Jego
łysa głowa i cała twarz są wytatuowane.
Wybiega żwawo na scenę, uśmiecha się
szeroko i całuje swą potężną żylastą dłoń
zwiniętą w pięść.
Drahn z Luskanu – młody, bardzo wysoki i
bardzo dobrze zbudowany mężczyzna. Na
scenę wychodzi w towarzystwie czterech
urodziwych kobiet przy dźwiękach nader
spokojnej muzyki. Pręży muskuły i robi groźne
miny.
Kruszynka – kobieta diabelstwo, która nie
potrzebuje żadnej artystycznej oprawy, by
wzbudzić w publiczności zaciekawienie.
Wystarczy sam wygląd. Jej długie smukłe rogi
wyrastające znad czerwonego czoła robią
równie wielkie wrażenie, co metrowy ogon i
oczy w jednorodnym krwistym kolorze.
Po prezentacji na scenę zostaje wtaszczony
spory stół i dwa krzesła. Podczas gdy
zawodnicy przygotowują się do zawodów, do
bohaterów podchodzi młody, bogato ubrany
mężczyzna z widocznymi na twarzy bliznami
po jakiejś chorobie. Przedstawia się jako
Bagracz i chrząkając, namawia ich do
obstawienia wyników zawodów. Prowadzi on
bowiem „Faeruńskie Zakłady Sportowe”.
Zapytany o legalność i przyzwolenie na takie
rozrywki, odpowiada, że władze miast na
Wybrzeżu Mieczy przymykają oko na jego
działania, gdyż nie operuje dużymi kwotami
(maksymalnie można obstawić 100sz na
jednego zawodnika) i nie oszukuje. Jego słowa
potwierdza Mariborr, który właśnie wręcza mu
kilka monet i świstek papieru do podpisu.
Mówi, że to na pewno nie przypadek, że trafili
na Zlot właśnie dzisiaj i że grzechem byłoby nie
skorzystać z tej okazji na łatwe pomnożenie
gotówki w sakiewce.
Jeżeli któryś z bohaterów zdecyduje się
obstawić wygraną, musi wypełnić poniższy
kwitek, zaznaczając przy odpowiednim imieniu
kwotę, którą wpłaca Bagraczowi. Obok imion
napisane są stawki, za jakie Bagracz wykupi
kwitki w przypadku wygranej zawodnika.
Największe szanse na wygraną ma Cormyrski
Ogier, najmniejsze – Kruszynka.
str. 18
 Przebieg zawodów
Przed rozpoczęciem siłowania każdy zawodnik
zostaje sprawdzony przez starego maga w
długich purpurowych szatach wszelkimi
dostępnymi sposobami, czy nie jest pod
wpływem magii.
Półfinał
Corymski Ogier kontra Drahn z Luskanu
Po długiej i zaciekłej walce Cormyrski Ogier
pokonuje Drahna, łamiąc mu przy tym
nadgarstek.
Bombel kontra Kruszynka
Mimo nerwowego machania ogonem i
gromów ciskanych przez oczy Kruszynki, ta
bardzo szybko ulega niezwykłej sile
krasnoluda. Jej zejście ze sceny to istny pokaz
ledwo hamowanej wściekłości.
Późną nocą rozpoczyna się koncert
Adamanticci. Na scenie oświetlonej skąpym
światłem kilku zaledwie pochodni pojawiają
się trzy niewysokie postaci ubrane w
przepiękne adamantytowe zbroje.
Przed sceną zostają sami twardziele – kilku
podchmielonych chłopów, głuchy dziadek i
grupa zachwyconych nastolatków. Muzyka jest
bardzo specyficzna.
Runda finałowa
Bombel kontra Cormyrski Ogier
Obaj panowie siedzą naprzeciwko siebie i
długo mierzą się wzrokiem, żaden nie chce
odpuścić. Ich starcie odbywa się w ciszy,
słychać tylko trzeszczenie stołu i trzaskające
stawy. Szala przesuwa się to w jedną, to w
drugą stronę. Półork jest bliski zwycięstwu,
publiczność wstrzymuje oddech, nagle
krasnolud nadyma poliki, pręży napięte do
skraju możliwości mięśnie i powala rękę
Corymskiego Ogiera. Tatuaże na jego twarzy
rozciągają się w szerokim uśmiechu. Część
widowni bije gromkie brawa, a do Bagracza
ustawia się kolejka.
Jeżeli ktokolwiek będzie chciał zmierzyć się z
zawodnikami, to chcąc ich pokonać, musi zdać
test na siłę o ST 22 w przypadku Kruszynki, ST
25 w przypadku Ogiera i ST 27 podczas
zmagań z Bomblem. Drahn niestety nie może
uczestniczyć w rywalizacji, siedzi u Zenberga
topiąc smutki w piwie i towarzystwie pięknych
kobiet.
Tu MP może puścić wyjątkowo trudny do
odsłuchania kawałek i zrobić wyzwanie
graczom. Ci, którzy wytrzymają cały utwór bez
roześmiania się i zatykania uszu otrzymają
bonus w postaci punktu inspiracji.
Moi gracze usłyszeli to:
https://www.youtube.com/watch?v=Ew7AoQ
mCt9M
Nie dali rady…
str. 19
9. Zespół „Adamanticca”36 (Metallica)

Zespół tworzą trzy gnomy, bracia o imionach

Seebo, Brocc i Burgell. Na występach noszą
niesamowite pancerze i maski. Dają koncerty
tylko po zmroku – najwcześniej koło godziny
22. W ciągu dnia raczej nigdzie nie wychodzą.
Są aż nazbyt poważni jak na gnomy.

Ich muzyka jest bardzo ekspresywna, grają na

przemian na wielu instrumentach, dużo
eksperymentują. Nie każdemu przypada to do
gustu. Po drugim, czy trzecim utworze ludzie
dyskretnie opuszczają widownię.

Wóz jest czarny z dachem pokrytym czerwoną

dachówką, wszystkie otwory okienne są
szczelnie zasłonięte, a drzwi pilnuje milczący
półork o imieniu Szymczfi37 (Szymczfi –
TrzymDrzwi jak Hodor – HoldTheDoor – Gra o
Tron), który jest wiernym służącym i woźnicą
ekipy. Nikt nigdy nie słyszał, by mówił coś
więcej, prócz swego imienia.

str. 20
10. Skład ubrań
Duża furmanka obwieszona jest różnego
rodzaju kobiecymi szatami – głównie długimi
sukniami, szalami i intrygująco wyglądającymi
nakryciami głowy.
Prowadzi go krawcowa Latencja Borovin,
kobieta lekko przy kości, o odpychającym
wyrazie twarzy. Wydaje się być nieco szaloną.
Klientki odwiedzające jej kram bierze pod rękę
i szepta im coś na ucho. Jest niemiła i
opryskliwa. Mówi wzniosłym tonem,
zadzierając przy tym podbródek.
Ma dwie uczennice – Miriam i Olivię, które
chodzą w długich czerwonych sukniach i
białych czepkach na głowie38 (ubiór jak z
Opowieści Podręcznej). W zasadzie nigdy nie
podnoszą oczu na swojego rozmówcę, a do
Latencji zwracają się per „ciociu”.
Ceny ubrań wahają się od 2sz za rękawiczki,
3sz za szale, do 5sz za suknie, które tak
naprawdę nie należą do zbyt pięknych.
Intrygująco wyglądają różnorodne nakrycia
głowy, od bogato zdobionych piórami
kapeluszy, po haftowane czepki.
Dla panów wybór szat jest znikomy,
sprowadza się do kilku prostych kaftanów w
standardowych rozmiarach. Półork, czy
niziołek nic tu dla siebie nie znajdą.
Każdy może za to skorzystać z usług łatania i
reperowania odzienia. Panie robią to z
nadzwyczajną biegłością, nie zdzierając przy
tym zbytnio na cenach.
str. 21
11. Pracownia malarska Mei
Schludny, niewielki wóz zapakowany
sztalugami i płótnami.
Mei Mei – małomówna kobieta w średnim
wieku, pochodząca z ludu Shou. Wyróżnia się
niskim wzrostem, ciemnymi oczami i
żółtobrązowym odcieniem skóry. Ubrana jest
w szatę przypominającą szlafrok.
12. Wróżbitka Jasmal
Niewielki wóz stoi daleko od głównych
atrakcji. Przed nim, przy okrągłym stoliku
siedzi kobieta o pięknej, lecz zniszczonej
twarzy. Ma śniadą karnację, bujne, czarne
kręcone włosy i zachrypnięty głos. Nie rozstaje
się z fajką i talią kart. W pobliżu czuwa jej
stangret – energiczny niziołek o imieniu
Gustav – zawsze gotowy spełniać każdą
zachciankę swej pani.
Jeżeli bohaterowie będą chcieli skorzystać z jej
usług, to od MP zależy, czy w przepowiedni
zdradzi jakiś fragment przyszłej przygody, czy
wróżbitka będzie plotła, co jej ślina na język
przyniesie.
Mei dokumentuje zlot dla zakonu Lathandera,
tworząc piękne szkice najważniejszych
wydarzeń. Można u niej zamówić własny
portret za jedyne 10sz. Zostanie on
namalowany w nietypowym stylu, gdyż
większość obrazu zajmie sama twarz klienta
(zwykle trochę podretuszowana). Wygląda to
tak, jakby zamawiający malował sam siebie,
trzymając w ręku małe lusterko.
Obowiązkowo, na dole portretu Mei pisze
jakąś sentencję w stylu: „Bo marzenia trzeba
spełniać” lub „Rodzimy się, by żyć, żyjemy, by
umierać”39 (selfie).
Jasmal jest chytrą i podstępną kobietą,
bohaterom proponuje na początku 5sz za
wróżbę, pod koniec wizyty uparcie twierdzi, że
należy się 7sz.
W trakcie rozkładania kart podchodzi do
stolika Gustav, podając Jasmal kieliszek.
Bohaterowie słyszą krótką rozmowę:
-To wódka? – pyta Jasmal.
-Na litość boską! Szefowo!– odpowiada
wzburzony Gustav – czy ośmieliłbym się nalać
damie wódki? To czysty spirytus40 (cytat z
Mistrza i Małgorzaty).
str. 22
13. Kuchnia bez Grzybów-Mięsa-Owoców morza41 („bez
GMO”)

Na pierwszy rzut oka wóz wcale nie
przypomina wozu, raczej… kawałek ogródka.
Cały dach porośnięty jest jarmużem, z donic
przyczepionych do ścian wyrastają zioła,
pnącza fasoli, ogórków, pomidorów i innych
warzyw, oplatając pojazd niczym bluszcz. Za
wozem stoi przyczepka, pełniąca funkcję
mobilnego kurnika, wokół której biega spora
gromadka kur. Dodajmy jeszcze do tego kilka
kóz pasących się w pobliżu i mamy idealny
obraz mini farmy na kółkach.
Bollesłav– młody półelf z rzadką, ale bardzo
zadbaną brodą, ubrany w krótką tunikę,
odsłaniającą obcisłe rajtuzy. W zasadzie to nie
wiecie, czy bardziej rzucają się Wam w oczy
jego buty z bardzo długimi czubkami, czy to, że
mimo pełni lata, szyję opatula mu kolorowy
szal, zwisający aż do ziemi, a na głowie tkwi
wełniana czapeczka w kolorach tęczy. Mówi
powoli i elokwentnie, lecz nieprawidłowo
wymawia literę „r”.

Spis do jadła:

Polewka z suszonych wodorostów – Bollesłav wychwala zdrowotne właściwości tej zupy, wielu
jednak obrzydza jej okropny zapach - 50ss/miska

Korzonki na melanżu42 (słynna przyprawa z planety Arrakis) – smakują jak cynamon, poszerzają
granice świadomości, zwiększają zdolności obliczeniowe ludzkiego mózgu – 50sz/szt. (na 1 godzinę
dodają 1k4 do mądrości) – ilość limitowana, na sprzedaż jest tylko 5 sztuk

Dania z jaj – na miękko, na twardo, jajecznica lub omlet - 10 ss/porcja

Świeże kozie mleko – 2 ss/kubek

Sałatka Bollesłav43 (sałatka Colesław) – autorskie danie właściciela, jego podstawa to jarmuż, kozi ser
i pomidory – 10ss/miska

Pakiet W.I.P. – darmowa polewka.

str. 23
14. Superduperkram 44
(superdupermarket z Fallouta)

Wśród wielu przedmiotów wiszących na całym Liddia Goodbarrel – niewiele młodsza od

wozie można dostrzec tabliczkę – „skup,
sprzedaż, identyfikacja, wycena”. Ten
obwoźny sklep prowadzi para niziołków
lekkostopych.
Merric Goodbarrel – tęgi niziołek w wieku 105
lat, z gęstą siwą brodą, podpierający się
pięknie zdobioną laską. Zawsze elegancko
ubrany. Co chwilę zażywa tabakę, a zajmuje
się wyceną różnych przedmiotów.
męża i równie siwiuteńka. Wozi ze sobą małą
bibliotekę, nie wychyla nosa z ksiąg i dzięki
temu potrafi zidentyfikować niejeden artefakt.
Zna wiele języków. Jej manierą jest
powtarzanie słowa „powiadasz” i kiwanie przy
tym głową.

Państwo Goodbarrel mają wiele cennych

rzeczy, do ochrony zatrudniają więc zaufaną
drużynę najemników, która pilnuje zarówno
zawartości wozu, jak i życia właścicieli.

Na sprzedaż jest tu wiele przedmiotów, MP może posiłkować się tabelami ekwipunku z Podręcznika
Gracza. Ceny produktów w Superduperkramie są jednak znacznie wyższe. Znaleźć tu można
przykładowo takie rzeczy jak:

- zbroja półpłytowa zdobiona wzorem w róże i serduszka – 900 sz (KP +12 + modyfikator z Zrc, max +2,
20kg)

- tarcza z wizerunkiem jednorożca – 300sz (KP+2)

- lunetka – 1500sz (obiekty obserwowane przez lunetkę zostają dwukrotnie powiększone)

str. 24
Rozdział II

Urozmaiceniem przygody może być wprowadzenie niewielkich wątków osobistych, które MP może
przypisać poszczególnym bohaterom niezależnie od ich płci. Poniższe przykłady nazwane zostały
roboczo Podryw, Wysypka, Piesek i Przesyłka. Ich rozwój może być przedstawiany stopniowo w
czterech aktach podczas zwiedzania Zlotu. Wszystkie przypadki mogą się przytrafić zarówno
mężczyznom, jak i kobietom – dla ujednolicenia będzie stosowana w opisach tylko forma męska.

Akt 1 – na początku Zlotu, przy którymkolwiek wozie

Podryw

Bohater delektuje się napitkiem lub pyszną potrawą. W pewnym momencie nie może oprzeć się
wrażeniu, że ktoś go obserwuje. Niemalże czuje na sobie czyjeś uporczywe spojrzenie, a rozglądając
się, dostrzega umykającą w tłumie żeńską postać z różową chustą na głowie.

Wysypka

Bohater jedząc, czuje nagle, że coś utknęło mu w gardle. Nie jest w stanie odetchnąć, krztusi się. Stan
ten szybko mija, zostaje mu tylko dziwny metaliczny posmak w ustach.

Piesek

Siedząc przy ławie, bohater słyszy ujadanie psa. Odgłos jest dość piskliwy, ale w jego uszach brzmi
przesłodko. Szczekanie oddala się, postać nie jest w stanie zlokalizować jego źródła, może sobie
wyobrazić jedynie, do jak cudownej psiej istoty mógł on należeć.

Przesyłka

Bohater ma wrażenie, że ludzie patrzą na niego dziwnie. Niektórzy pokazują go palcami, szepcząc do
siebie coś na ucho.

str. 25
 Akt 2

Podryw

Bohater sięga do kieszeni, do której schował coś, co znalazł rankiem obok swojej poduszki. Nie ma
zielonego pojęcia, jak ta rzecz się tam znalazła, ale ma przeczucie, że została tam zostawiona
specjalnie dla niego. Jeszcze raz przelatuje oczami po niestarannie wyhaftowanym napisie na małej
chusteczce – „Mojej miłoźci” (błąd zamierzony).

Wysypka

Bohater właśnie zdaje sobie sprawę, że nie może powstrzymać się od drapania – swędzi go
praktycznie całe ciało. Jest poddenerwowany, cały czas rozprasza go to upierdliwe swędzenie, na
które nic nie działa.

Piesek

Bohater widzi daleko małą kudłatą śnieżnobiałą kulkę wielkości wiewiórki. Merdający ogonek szybko
ginie w wysokiej trawie…

Przesyłka

Do bohatera podchodzi Hilda mówiąc, że szukał go wczoraj jakiś podejrzany mężczyzna. Był ubrany
cały na czarno, twarz zasłaniała mu chusta, zalatywał gorzałką.

str. 26
 Akt 3

Podryw

Do bohatera podchodzi Hilda, podając mu kubek swojego naparu. Chichocząc, mówi, że to prezent od
tajemniczej wielbicielki. Nie chce zdradzić jej imienia – uśmiecha się tylko pod nosem. Gdy bohater
będzie chciał się napić, zauważy, że pianka na powierzchni naparu układa się w kształt serca.

Wysypka

W pewnym momencie bohater zaczyna zdawać sobie sprawę, że z jego ciałem dzieje się coś
dziwnego. Co prawda swędzenie ustało, nie wiadomo nawet kiedy, lecz na skórze zaczęły pojawiać
się plamy i ciemne wypukłości. Momentami ma on takie uczucie, jakby coś szybko przesuwało mu się
pod naskórkiem.

Piesek

Bohater, rozglądając się w poszukiwaniu szczeniaka, zauważa nagle wlepione w siebie duże niebieskie
oczy umiejscowione na najpiękniejszym pyszczku, jaki kiedykolwiek widział (tu oczywiście MP
dostosowuje opis psa do charakteru bohatera gracza, który być może nie marzy wcale o słodkim
pupilku, ale o wzbudzającym postrach czworonogu, którego mógłby nazwać „Zagryź”). Szkoda tylko,
że pies znowu tak szybko znika z pola widzenia.

Przesyłka

Każdy, kto spotyka bohatera, informuje go o tajemniczym człowieku, który o niego wypytuje. Wie on
zadziwiająco dużo o jego ostatnich przygodach – tu można opowiedzieć ustami przypadkowej osoby
jakąś historię z poprzednich sesji, bardzo ją koloryzując na korzyść bohatera.

str. 27
 Akt 4

Podryw

Bohaterowi zostaje dostarczona mała karteczka z wiadomością: „Rzućmy to wszyztko i wyjedźmy w

Doliny. Choć za mnom”. Rozglądając się, widzi on w tłumie postać w różowej chuście na głowie.
Odwraca się ona powoli w jego kierunku, puszcza oko i uśmiecha się szeroko, pokazując… znaczne
braki w uzębieniu. Jakby tego było mało, kobieta kompletnie nie grzeszy urodą i zdecydowanie nie
jest w typie przedmiotu swoich westchnień. Jeżeli bohater uda się za nią i dojdzie do rozmowy,
kobieta będzie się bardzo narzucać, od razu chce ślubu, dzieci, kota itp. Odrzucona, odejdzie
niepocieszona.

Wysypka

Objawy dziwnej choroby znacznie się nasilają. W pewnym momencie wszystkie zgrubienia na skórze
bohatera jednocześnie pękają (na szczęście bezboleśnie) i zaczynają kiełkować z nich maleńkie
łodyżki. Rosną one w ekspresowym tempie, po czym wykształcają olśniewająco piękne żółte kwiatki,
które roztaczają wokół siebie niebiańską won. Równie szybko przekwitają i odpadają, a ranki
zasklepiają się błyskawicznie, nie pozostawiając żadnego śladu na skórze. Wszystko trwa zaledwie
kilkadziesiąt sekund. Bohater już do końca życia będzie miał pietra, gdy tylko poczuje najmniejsze
choćby swędzenie.

Piesek

Do bohatera podbiega mała szczekająca kulka sierści. Tuli się do niego i łazi za nim krok w krok. Za
zgubą biegnie właściciel, strasznie krzycząc i zamachując się dłonią na pieska, jakby miał go uderzyć.
Chętnie odsprzeda kundelka za 5sz. Odtąd bohater zyskuje wiernego towarzysza podróży, w dodatku
tak niewielkiego, że z łatwością mieści się w kieszeni płaszcza.

Przesyłka

Do bohatera podbiega młody szczupły mężczyzna ubrany na czarno. Widać wyraźnie, że cierpi na
potwornego kaca, ale stara się zachować fason. Zwraca się do bohatera bardzo oficjalnie – pełnym
imieniem, nazwiskiem i ewentualnymi tytułami, np. Pogromcy Czerwonych Ostrzy, czy innym
nawiązującym do poprzednich przygód bohatera. Po potwierdzeniu tożsamości wręcza bohaterowi
glejt z wezwaniem do przyjęcia spadku po dalekim krewnym z Waterdeep (przykładowy glejt znajduje
się w materiałach do druku na końcu przygody – jaki to będzie konkretnie spadek – już Twoja w tym
głowa Mistrzu).

str. 28
Rozdział III
Łapać złodzieja!
Siedzicie sobie wygodnie, kończąc śniadanie,
coraz mocniejsze promienie słońca ogrzewają
Wasze twarze, do uszu dobiega poranny śpiew
ptaków i strojenie lutni. Tę sielankę przerywa
nagłe poruszenie w drugiej części placu –
słyszycie narastający gwar rozmów, coraz
więcej osób podchodzi w pobliże wozu Klajda.
Na miejscu załamany aptekarz tuli Fafika.
Okazuje się, że w nocy ktoś włamał się do jego
wozu, ukradł sakiewkę z wczorajszym
utargiem (reszta kosztowności była na
szczęście dobrze ukryta), część mikstur, jakieś
pierdoły i – co najważniejsze – rodzinną
pamiątkę po zmarłej żonie – małą szkatułkę
Osoby stojące wokół wozu, przekrzykując się nawzajem, podrzucają bohaterom tropy:
Hilda – widziałam niedawno zakapturzoną
postać, która zniknęła za mostkiem w
malinowym chruśniaku. Wyglądało to
naprawdę podejrzanie.
Moren – to na pewno ta fałszywa wróżbiarka,
po powrocie od niej nie mogłam znaleźć
jednego z moich pierścieni – takiego złotego z
czarnym kamieniem – jestem przekonana, że
mi go ukradła.
Po wysłuchaniu oskarżeń Jasmal gra na
zwłokę, udaje, że mdleje, robi awanturę, grozi,
Rzeźnik – słuchajcie, ten cały zespół wygląda
podejrzanie. Nie wychodzą nigdy za dnia, okna
mają szczelnie pozamykane. Od kiedy
przyjechali, jest jakby więcej nietoperzy, w
nocy wyją wilki, a mgła o poranku przybiera
różne dziwne kształty. Mówię Wam, to nie
przypadek…zaraza…tfu.
wielkości dziecięcej dłoni. Opowiadając o tym,
aptekarz nie może powstrzymać łez. Po chwili
znika we wnętrzu wozu, po czym wyłania się
zeń ze sporą sakiewką w dłoniach. Proponuje
bohaterom – jako że są znanymi
poszukiwaczami przygód – nagrodę w postaci
500sz za przyniesienie mu z powrotem
szkatułki. Na innych rzeczach mu nie zależy.
Na szkatułkę jest rzucony potężny czar, dzięki
któremu jest niemalże niezniszczalna- odporna
na rozbicie, ogień, wodę, a nawet kwas. Prosi
żeby nikt nie zaglądał do jej wnętrza. Co się
stanie ze złodziejem – jest mu obojętne.
Dodatkowo, Mariborr dorzuca nagrodę w
wysokości 200sz za ujęcie sprawcy.
Sprawdzając trop, bohaterowie nakrywają na
tajemnej schadzce Pina i Olivię, którzy
zakochali się w sobie i chcą razem uciec,
wiedząc, że ciotka Olivii nigdy nie pozwoli im
związać się ze sobą. Od bohaterów graczy
zależeć będzie decyzja, czy ujawnią ten
romans, czy zostawią parę w spokoju.
że się zabije. Na nic się jednak zdają jej
teatralne pokazy, gdy bohaterom udaje się
test na perswazję o ST12 lub zastraszanie o
ST10. Przyznaje się wtedy do drobnych
kradzieży i wyciąga, ze sztucznego jak się
okazuje, koka na głowie malutki woreczek. W
nim, wśród wielu kosztownych drobiazgów,
jest także pierścionek Moren.
Ze sprawdzeniem tego tropu łatwo nie będzie,
gdyż nie ma możliwości zajrzenia do środka
wozu, nic wokół niego także nie słychać. Przed
drzwiami stoi czujny Szymczfi, który
powtarzając w kółko swoje imię, kręci głową i
nie ma zamiaru nikogo do wozu dopuścić.
Jeżeli bohaterowie zaatakują półorka, to
str. 29
natychmiast z wnętrza wozu rozlegnie się głos,
zapraszający ich do środka i prośba, żeby nie
ranili wiernego sługi. Szymczfi po usłyszeniu
głosów nie podejmuje walki. Pokojowo można
przekonać strażnika drzwi jedynie jakimś
podstępem, np. kupując mu coś słodkiego (jak
będzie zajęty jedzeniem, bohaterowie będą
mogli wejść do wozu) lub zdając test perswazji
o ST15. Zastraszanie tu nic nie da, chyba że
zostanie wyrzucony krytyk, wtedy Szymczfi
rozpłacze się i droga do wozu będzie wolna.
Jeżeli gracze poczekają do nocy, bez problemu
porozmawiają z zespołem.
Wnętrze wozu skąpane jest w lekkim
półmroku. Wygodne fotele z pięknymi
obiciami, drogocenne ozdoby na ścianach, czy
delikatna porcelana zastawy stołowej
Berti – mój problem może być powiązany z
tym zdarzeniem, otóż zauważyłem, że znikają
moje fasolki – ktoś je regularnie podkrada.
Zenberg – a ja mógłbym przysiąc, że ktoś się
dobrał do moich beczułek z trunkami.
Wychodzi z nich o wiele mniej kufli, niż
zazwyczaj. Ktoś chyba sobie z nich podpija!
sugerują, że mieszkającym tu gnomom dobrze
się wiedzie. Członkowie zespołu nastawieni są
pokojowo, w żadnym wypadku nie będą
walczyć. Tłumaczą spokojnie, że nie wychodzą
na światło dzienne, ponieważ cierpią na
chorobę – ich oczy bardzo łzawią przy ostrym
świetle. W dodatku noszą bardzo cenne
adamantytowe zbroje, którym słońce może
zaszkodzić, gdyż zostały wykonane przez
drowy. Nie chcą podawać szczegółów, w jaki
sposób weszli w posiadanie tak cennych
pancerzy. Na zarzut, że mogliby okraść Klajda,
parskają śmiechem, mówiąc, że dostali w
spadku tak duży majątek, że niczego im w
życiu nie brakuje, a już na pewno nie kilku
marnych sztuk złota z sakiewki wędrownego
aptekarza. Są artystami spełniającymi swoje
marzenia.
Gdy drużyna przeszukuje okolicę wozów
Bertiego i Zenberga znajduje ledwo widoczną
ścieżkę. Prowadzi ona w mały zagajnik, w
którym śpi i głośno chrapie osobliwa postać.
Na pierwszy rzut oka wydaje się, że mają do
czynienia z niskim szczupłym mężczyzną. Nie
da się jednak przeoczyć jego zarośniętych nóg
pokrytych futrem i niewielkich rogów
wyrastających z czoła. Wokół leżą kufle i
resztki kradzionego jedzenia. Po przebudzeniu
istota ta okaże się kompletnie pijana,
odpowiada jednak grzecznie na pytania
bohaterów. Ignacy (bo tak ma na imię) jest
satyrem i wielbicielem wszelkiego rodzaju
imprez lecz zawsze, gdy się ujawnia, wywołuje
sensację wśród ludzi. Dlatego przygląda się
zlotowi z ukrycia, a trunki i jedzenie podkrada.
Zarzeka się, że już nic nie ukradnie, a w zamian
za wyrządzone krzywdy da wieczorem koncert
na swojej fletni. O napadzie na Klajda nic nie
wie, wczoraj w nocy ukradł nieco
romulańskiego piwa, po którym głęboko spał.
Jeżeli bohaterowie będą z nim walczyć, to ma
on statystyki satyra (K.P. str. 218), mogą go
także przepędzić, lub pozwolić mu dać
koncert.
str. 30
Wszystkie powyższe tropy okażą się fałszywe.
Jedyny ślad, na jaki bohaterowie mogą trafić
to głęboki odcisk buta w zaschniętym błocie
kawałek za wozem Klajda. Jest on tak wyraźny,
że da się zauważyć, iż but miał założoną
ostrogę. Jeżeli bohaterowie go nie znajdą, bo
np. przeszukują tylko bliską okolicę wozu, to
poinformują ich o nim dzieciaki z Drużyny
Wiewióry. Zdradzą też plotkę, że Klajd trzyma
w tej szkatułce coś niewyobrażalnie cennego.
Po przejściu około kilometra po śladach
bohaterowie trafiają na ślady obozowiska, w
którym przebywał złodziej, leży tu jedna
rozbita fiolka ze sklepu Klajda. Do dalszych
śladów dołączają tropy konia, uciekinier nie
jechał jednak na nim, tylko prowadził go za
sobą. To, jak długo bohaterowie będą podążać
za złodziejem leży w Twojej gestii Mistrzu. W
końcu dotrą do polany.

Polana, na którą wchodzicie, musiała być

kiedyś pastwiskiem dla stada owiec, lecz teraz
zmieniła się w miejsce, w którym coś dokonało
rzezi. Wszędzie walają się fragmenty wełny i
poszarpane kończyny owiec. Na skraju polany
leżą powyrywane z korzeniami drzewa, ziemia
wygląda tak, jakby coś ją zryło ogromnymi
pazurami.

Badając to miejsce, bohaterowie trafiają na

but z ostrogą, w którym tkwi odgryziona lub
urwana stopa. Ślady wleczenia ofiar prowadzą
do wielkiego tunelu w ziemi – widać, że został
on zrobiony niedawno, ziemia jest świeżo
rozkopana.

Tunel ma wysokość 2-3 metrów, jest ciemny i

błotnisty. W środku jest labirynt korytarzy, ale
tylko w jedną stronę prowadzą ślady krwi.
Jeżeli drużyna pójdzie w innym kierunku,
wyjdzie w losowo wybranych miejscach na
powierzchni.

str. 31
Idąc krwistym tropem, drużyna trafia na
wybite w skale przejście. Prowadzi ono do
ogromnej jaskini, która jest słabo oświetlona
przez fioletowe fluorescencyjne grzyby
rosnące gdzieniegdzie na ścianach.
Z głębi dolatuje do Waszych uszu dźwięk
ciężkiego posapywania. W pewnym momencie
słyszycie odgłos jakby małego wybuchu
zakończonego świstem – po czym dociera do
Was fala smrodu. Z odrazą tłumicie odruch
wymiotny.
Przy wejściu do jaskini leży parę martwych
owiec. W głębi po prawej stronie śpi obżarta
do granic możliwości buletta (K.P. str. 26).
Jakikolwiek hałas w jaskini ją obudzi.
Po lewej stronie znajduje się wychodek
potwora – wielkie, około metrowej wysokości
odchody przyciągają wzrok bohaterów, gdyż
gdzieniegdzie coś w nich połyskuje. Po
zbadaniu okazuje się, że są to niestrawione
metalowe materiały – np. fragmenty zbroi. Na
wierzchu jednej z najbardziej parujących kup
(a więc tej najświeższej) dostrzec można
ostrogę – identyczną jak ta znaleziona przy
bucie z uciętą stopą. Ktokolwiek będzie chciał
przeszukać odchody, musi zrobić test na
kondycję o ST14, inaczej będzie zatruty przez 2
godziny. W kupie znaleźć można szkatułkę
jarzącą się lekkim światłem i bogato zdobiony
sztylet wart 300sz. Pozostałych kup nie można
przeszukać, gdyż zdążyły już zastygnąć i są
twarde jak skała.
Bohaterowie mogą wpaść na pomysł zatrucia
leżących owiec wygranym w loterii „olejem na
bazie siarki wywołujący dolegliwości
żołądkowe i nieposkromione pragnienie”. W
takim wypadku buletta po przebudzeniu i
zjedzeniu takiej owcy pobiegnie do rzeki i
będzie z niej pić wodę, dopóki będzie zbyt
ociężała, by się ruszyć45 (akcja prosto z
legendy o Smoku Wawelskim). Wtedy każdy
atak przeciwko niej odbywać się będzie z
ułatwieniem.
Jeżeli chodzi o złodzieja, to
najprawdopodobniej został on zjedzony przez
bulettę, bohaterom nie udaje się odgadnąć
jego tożsamości.
Po wyjściu z tunelu być może któryś z
bohaterów skusi się, by otworzyć szkatułkę.
Jeżeli nikomu to nie przyjdzie na myśl, to
osoba, która ją niesie, zobaczy, że magiczna
aura wokół skrzyneczki zaczyna migotać i
poczuje nieodpartą potrzebę zajrzenia do
środka – musi zdać test o ST12 na intuicję, by
się temu oprzeć. Jeżeli test się nie uda, to
bohater otworzy szkatułkę i natychmiast
zamieni się w kamień. Nie będzie go można
uwolnić żadnym czarem. Stan ten nie jest do
końca taki, jak opisuje to podręcznik –
powoduje bowiem że waga skamieniałego
bohatera nie zwiększy się i będzie on
świadomy wszystkiego co się wokół niego
dzieje (zachowa zmysły słuchu, węchu i
wzroku w zakresie nieruchomej pozycji gałek
ocznych). Skrzyneczka trzymana przez niego
również skamienieje, lecz przed tym zdąży się
zatrzasnąć.
Odłupanie jakiejkolwiek części skamieniałego
bohatera skutkować będzie jego rzeczywistym
kalectwem po przemianie, a brak głowy
uniemożliwi ją całkowicie. Drużyna będzie
zmuszona znaleźć sposób na
przetransportowanie skamieniałej osoby z
powrotem na zlot. Z pomocą może im przyjść
objuczona szkapa, która będzie się wałęsać w
okolicy mostu na rzece. W jej jukach nie ma
nic wartościowego, oprócz worka z eliksirami
Klajda. Nie natrafią też w nich na żadną rzecz,
która mogłaby zidentyfikować właściciela
konia.
Jeżeli nikt nie otworzy skrzyneczki, to
bohaterowie natkną się w drodze powrotnej
na Drużynę Wiewóry, a jej nastoletnia
przywódczyni w jakiś sprytny sposób wejdzie
w posiadanie szkatułki i ją otworzy, po czym
zamieni się w kamień.
Jeżeli drużyna w drodze powrotnej zostanie
zaatakowana, to w czasie walki jeden z
przeciwników całkowicie przypadkowo utnie
mały palec lewej ręki skamieniałej postaci...
str. 32
W przypadku, gdy
bohaterowie pozwolili dać
koncert satyrowi, po
powrocie spotkają
wściekłego Zenberga.
Opowie on im, że owszem,
satyr dał piękny koncert na
fletni, lecz przy tym uśpił
wszystkich i zniknął z
beczułką jego najlepszego
trunku. Każe im zapłacić
200sz za ukradziony alkohol,
mówiąc, że to ich wina.

Jeżeli bohaterowie pozwolili

uciec Pinowi, Zenberg
będzie złorzeczył na syna.
Stwierdzi też, że z tą ofiarą
losu żadna panna długo nie
wytrzyma i zapewne wróci
on z podkulonym ogonem,
jak tylko skończy się złoto,
które sobie przywłaszczył z
ostatniego utargu.

Gdy bohaterowie udadzą się do Klajda, ten na
widok skamieniałej osoby wcale się nie zdziwi,
będzie chciał tylko jak najszybciej odzyskać
szkatułkę. Przyciśnięty do muru wyjawi, że w
szkatułce znajduje się zmodyfikowana para
oczu bazyliszka. Każda osoba, która na nie
spojrzy, zamienia się w kamień, a efekt może
odczarować tylko specjalny olej. Zastraszony
(ST 10) powie, że szkatułki używał wraz ze
swoją zmarłą żoną Boni46 (Boni i Klajd) w celu
wyłudzania złota od bogaczy. Najpierw Boni
podstępem pokazywała ofierze oczy, potem
Klajd sprzedawał rodzinie olej w bardzo
wysokiej cenie.
Zapytany, czy ma ten olej, Klajd zaczyna
grzebać w zakamarkach wozu i wyciąga słoik,
w którym jest resztka kleistej cieczy.
Następnie mierzy jej poziom i mruczy pod
nosem: „3,6 mm…tragedii nie ma”47 (cytat z
filmu Czarnobyl). Polewa nią skamieniałą
osobę, która szybko odzyskuje swoją postać.
Gdyby okazało się, że oleju jest zdecydowanie
za mało i do jego wytworzenia potrzebny jest
przełyk bazyliszka – mógłby to być początek
dłuższej historii…

str. 33
Symulator pogody
Niech raz na jakiś czas rzut k20 zadecyduje o warunkach, w jakich będzie dane bohaterom wędrować.
Wynik:

1-5 słonecznie i gorąco (bohaterowie w ciężkich zbrojach będą mieli utrudnienie w testach ataku z
powodu upału)

6-9 pochmurnie i duszno

10-12 deszczowo

13 mgliście (jeżeli bohaterowie spotkają potwory – będą przez nie zaskoczeni)

14-18 sucho i wietrznie (ataki dystansowe mają utrudnienie)

19-20 burzowo (spotkanie na szlaku jest gwarantowane)

Pogaduchy przy ognisku

Jaka to podróż bez wieczornego ogniska? A jakie to ognisko bez powieści i dysput? Poniżej kilka
tematów, które pomogą drużynie rozwiązać języki. Można je losować bezpośrednio przed rozbiciem
obozu.

Opowiadasz jakąś anegdotę z historii Twojej rodziny.

Zwierzasz się ze swoich problemów, mogą to być błahostki.

Coś Cię boli (ząb, głowa, łokieć) – co chwilę o tym marudzisz i stękasz.

Rozklejasz się nagle, opowiadasz o osobie, która już nie żyje, a za którą bardzo tęsknisz.

Wspominasz swoją pierwszą miłość.

Masz dzisiaj urodziny, o których wszyscy zapomnieli.

str. 34
Symulator spotkań
Raz dziennie, kiedy MP wyrzuci liczbę z zakresu 16-20, drużynę czeka spotkanie na szlaku. Wynik 1-15
oznacza spokojną podróż, chyba że jest burzowa pogoda – wtedy spotkanie jest gwarantowane.

Jeżeli do spotkania ma dojść, to rzut k20 (lub zdanie MP) zadecyduje o jego rodzaju:

1-5 _ doppelganger (K.P. str. 69) pod postacią wędrownego kupca – będzie chciał sprzedać
bohaterom trefne mikstury leczenia i niewidzialności w podejrzanie niskiej cenie.

6-9 _ sowodźwiedź (K.P. str. 267) – zacznie atakować bohaterów, ale po pierwszej turze zostanie
przywołany przez 2 hobgobliny (K.P. str. 125), które wyjaśniają, że sowodźwiedź jest w trakcie tresury
i przepraszają za jego atak – widać, że bardzo im zależy, by odejść w spokoju z całym i zdrowym
„pupilkiem”. Jeżeli wywiąże się walka, będą walczyć do śmierci.

10-12 _ 2 strachuny (K.P. str. 269) i strachun przywódca (K.P. str. 269) – podchodzą otwarcie z
wyciągniętą bronią, żądając złota i mikstur leczenia. Strachun przywódca zanosi się kaszlem – widać,
że dręczy go choroba.

13-16 _ piekielny ogar (K.P. str. 199) – postaci widzą go szarżującego prosto na nich ze ślepą
wściekłością.

17-20 _ 4 morowe kundle (K.P. str. 322) – atakują, próbując odciągnąć drużynę od drogi. Po walce
słychać nieopodal ciche skomlenie – okazuje się, że w krzakach ukryte były 2 młode bezbronne
morowe kundle.

str. 35
 Dodatki do wydruku

1. Ankieta
2. Zaproszenie
3. Mapa Zlotu dla graczy
4. Spis do jadła Rzeźnika
5. Spis do trunków w Garnizonie
6. Spis do rarytasów Bertiego
7. Spis do łakoci Hildy
8. Spis do jadła Bollesłava
9. Losy na loterię Klajda
10. Kwity na zakłady
11. Tematy pogaduch przy ognisku
12. Liścik miłosny. Pismo z informacją o spadku

str. 36
 Ankieta dla Bohaterów Graczy
Imię Bohatera …………………………….

1. Jaki jest Twój ulubiony napój/trunek?

…………………………………………………………………………………

…………………………………………………………………………………

2. Jak wrażliwy jest Twój:

mało średnio bardzo wybitnie

węch □ □ □ □

słuch □ □ □ □

smak □ □ □ □

3. Jakiej potrawy nie zjesz za nic na świecie i dlaczego?

……………………………………………………………………………………

.…………………………………………………………………………………..

4. Na które z poniższych przyjemności wydałbyś/wydałabyś nadwyżkę złota:

□ jedzenie □ hazard □ stroje □ trunki □ książki □ gry i zabawy

5. Jakie są Twoje lęki? Rzeczy, których się boisz i dlaczego?

……………………………………………………………………………………

.…………………………………………………………………………………..

……………………………………………………………………………………

.…………………………………………………………………………………..

str. 37
Po wycięciu najlepiej zwinąć w rulon i przewiązać wstążką.

str. 38
str. 39
str. 40
str. 41
str. 42
str. 43
str. 44
 mikstura pięknego uśmiechu

olej na bazie siarki wywołujący dolegliwości żołądkowe i nieposkromione pragnienie

olej na bazie siarki wywołujący dolegliwości żołądkowe i nieposkromione pragnienie

syrop widzenia w ciemności

krople odporności na kaca

olej na bazie siarki wywołujący dolegliwości żołądkowe i nieposkromione pragnienie

eliksir orientacji w terenie

olej na bazie siarki wywołujący dolegliwości żołądkowe i nieposkromione pragnienie

krople odporności na kaca

mikstura rozumienia języków

syrop widzenia w ciemności

eliksir orientacji w terenie

olej na bazie siarki wywołujący dolegliwości żołądkowe i nieposkromione pragnienie

mikstura rozumienia języków

str. 45
str. 46
 Opowiadasz jakąś anegdotę z historii Twojej rodziny.

Zwierzasz się ze swoich problemów, mogą to być błahostki.

Coś Cię boli (ząb, głowa, łokieć) – co chwilę o tym marudzisz i stękasz.

Rozklejasz się nagle, opowiadasz o osobie, która już nie żyje, a za którą bardzo tęsknisz.

Wspominasz swoją pierwszą miłość.

Masz dzisiaj urodziny, o których wszyscy zapomnieli.

str. 47
str. 48
1
nawiązuje do zombie niewolników Michonne z The Walking Dead
2
„50 twarzy Greya”
3
Zalmagos i jego towarzysze to ekipa bohaterów graczy z sesji kanału „To ja go tnę”
4
Maribor to miasto z Wiedźmina
5
Rzeźnik z Blaviken - Wiedźmin
6
reklama Snickersa
7
hamburger
8
przysmak z Fallouta
9
knajpa z serialu Peaky Blinders
10
cytat ze Spidermana
11
Haisenberg z Breaking Bad
12
Jesse Pinkman z Breaking Bad
13
piosenka z netflixowego Wiedźmina
14
ulubiony trunek Ferdynanda Kiepskiego
15
piwo warzone przez Hanka z Breaking Bad
16
reklama Sprite’a
17
trunek ze Star Wars
18
trunek z Władcy Pierścieni
19
trunek z Gry o Tron
20
trunek ze Star Treka
21
Scena z Pulp Fiction
22
karczma z Władcy Pierścieni
23
przysmak z Harrego Pottera
24
cytat z Forresta Gumpa
25
szamanko z Władcy Pierścieni
26
program „Makłowicz w podróży”
27
ciotka Hilda z Sabriny nastoletniej czarownicy
28
reklama Twixa
29
gofry ze Stranger Things
30
ulubiony deser agenta Coopera z Twin Peaks
31
Ciastek ze Shreka
32
napitek ze Świata Dysku
33
młodzieżowe słowo roku 2018
34
Drużyna Wiewióry to fandomowa grupa wsparcia
35
Rocky Balboa
36
Metallica
37
Szymczfi – TrzymDrzwi jak Hodor – HoldTheDoor (Gra o Tron)
38
ubiór jak z Opowieści Podręcznej
39
selfie
40
cytat z Mistrza i Małgorzaty
41
„bez GMO”
42
słynna przyprawa z planety Arrakis (Diuna)
43
sałatka Colesław
44
supermarket z Fallouta
45
akcja prosto z legendy o Smoku Wawelskim
46
Boni i Klajd
47
cytat z filmu Czarnobyl

str. 49