Ang Lingua Franca ay tumutukoy sa isang komun ng wika na ginagamit ng tao para

makipag-usap sa isa’t isa. Ito ay alinman sa loob isang lipunan, o sa loob ng buong bansa. Sa
Pilipinas, ang wikang Filipino ay ginagamit sa higit ng 28 milyon ng tao. Dahil dito, halos ang
mga tao ay sinasabi na ang Lingua Franca natin dito sa Pilipinas ay ang Wikang Filipino.
Gayunpaman, halos lahat ng tao sa loob ng 28 milyon ay kaya magsalita rin ng Wikang Ingles.
Sa katunayan, mayroong maraming tao na mas gusto magsalita ng Ingles kaysa Filipino. Batay
sa mga ito, nabuo ng isang tanong. Ano ba talaga ang ating Lingua Franca sa bansa?

Para sa akin, naramdaman ko ang wikang Filipino ay ang tunay ng Lingua Franca sa
Pilipinas. Ang dahilan ko ay sa kabila ng maraming tao mas gustong gamitin ng Ingles, lahat
sila ay marunong magsalita ng Filipino. Noong 1937, nilikha ang Surian ng Pambansang Wika
upang makagawa ng isang pambansang wika batay sa tagalog. Ginawa rin nila ang isang batas
para lahat ng paaralan ay kailangan matuto ng pambansang wika, na batay sa tagalog.
Pagkatapos ng isang serye ng mga kaganapan, noong 1987, ayon sa Artikulo XIV, Sec. 6, ang
artikulo ay nagsasaad na “ang pambansang wika sa Pilipinas ay Filipino”. Sinabi rin nila
kailangan gamitin ng mga guro sa paaralan ang Wikang Filipino para makipag-usap sa mga
estudyante, maliban kung itinuro na gumamit ng ingles. Sa kasalukuyan, ang Wikang Filipino ay
itinuturo sa lahat ng paaralan dito sa Pilipinas, mula sa Grado 1 hanggang sa kolehiyo. Batay sa
mga ito, maari ito ipahiwatig ang Wikang Filipino ay mas komun dito sa Pilipinas, ibig sabihin
maaaring mo sabihin ang Filipino ay ating Lingua Franca.

Ayon din sa dalawang reserts ni Ernesto Constantino, “A Structural ang Comparative

Analysis of Philippine Languages” at “The Codification of the National Linggua Franca.”, sa
pagsusuri niya, naimbento ng unibersal na nukleus o ang UN. Ang UN ay tumutukoy sa mga
elemento ng pare-pareho sa lahat ng mga katutubong wika natin. Sinabi ni Ernesto sa reserts
niya na may limang wikang ginagamit sa limang rehiyon. Ang mga wika to ay Ilokano,
Sugbahanon, Hiligaynon, Tagalog at Tausug. Bukod dito, ang wika na ginagamit sa buong
kapuluan, ayon kay Ernesto ay ang wikang Filipino. Bakit mas karaniwan ang wikang Filipino?
Sinabi ni Consuelo J. Paz sa gawain niya “Ang Filipino Bilang Linggwa Frangka”, ang dahilang
ito ay ang mga salita sa Filipino ay galing sa mga ibang wika sa Pilipinas. Sa halimbawa ni Paz,
sabi niya “ang mga salitang nakilalang Tagalog na inambag ng mga galing sa Katagalugan, o
ng mga nakikilang salitang Sugbuhanon na inambag ng mga nagsasalita nito. Halimbawa, mga
pangngalan ng mga pagkain: pinakbet, laing, kuratsa; mga damit: malong, tubaw; mga ibang
bagay; kulintang, kawatan, buang, inday, yawa, at iba pa.”

Mayroong din ang salita sa wikang Filipino na galing sa banyagang wika. Ang dalawang
halimbawa ay ang wikang Ingles at wikang Espanyol. Sa kasaysayan ng Pilipinas, ang ating
bansa ay naging kolonya ng mga Amerikano at Espanyol. Ang katutubong wika ng dalawang
bansa ito ay ang wikang Ingles at wikang Espanyol ayon sa pagkakabanggit. Ang dalawang
wika na ito ay isa sa mga pangkaraniwang wika sa buong mundo. Sa pamamagitan ng
paggawa ng bagong salita, naging mas mauunawaan ang wikang Filipino. Ang isang halimbawa
ng salita ng wikang Filipino galing sa wikang Ingles ay “kompyuter”, galing sa salita “computer”
sa Ingles.
 Batay sa obserbasyon ko sa gawain ni Paz, maaari kong sabihin na ang dahilan kung
bakit ang wikang Filipino ay mas karaniwan, at bakit ang wikang Filipino ay ang ating Lingua
Franca, ay sapagkat ang wikang Filipino ay isang pagsasama-sama ng maraming karaniwang
wika.

Mga Sanggunian:

Paz, C.J. (2005). Ang Filipino bilang Linggwa Frangka

Author:, A. (n.d.). Filipino Language in the Curriculum. Retrieved July 16, 2020, from
http://gwhs-stg02.i.gov.ph/~s2govnccaph/subcommissions/subcommission-on-cultural-
disseminationscd/language-and-translation/filipino-language-in-the-curriculum/