Professional Documents
Culture Documents
ნიკოლაი ბერდიაევი - სისასტიკისა და ტკივილის შესახებ
ნიკოლაი ბერდიაევი - სისასტიკისა და ტკივილის შესახებ
II
III
ჩვენ, რუსები, ძალის წინაშე შიშს განვიცდით, მუდმივიე ეჭვი გვაქვს, რომ ყოველივე
ძალა ეშმაკისგანაა. რუსები სულით წინააღმდეგობის არგამწევები არიან. ძალა
ყოველთვის სისასტიკითა და ძალადობით წარმოდგება. შესაძლოა რუსები იმიტომ
იქცნენ ასეთებად, რომ ისტორიის მანძილზე ძალიან ბევრი ტანჯვა განიცადეს
მოძალადე, მათ თავს მყოფი ძალისგან. ჩვენ არ ვართ ჩვეული ძალას მორალური
თვალსაზრისით ვუმზიროთ, როგორც სულის დისციპლინას, როგორც ხასიათის
წრთობას. თვითგადარჩენის ინსტინქტიდან გამომდინარე რუსი ხალხი მიეჩვია
დაემორჩილოს გარე ძალას, რათა მან არ გასრისოს იგი, მაგრამ შინაგანად ძალის
მდგომარეობას ის არა უმაღლეს, არამედ უმდაბლესად თვლის. ასეთად აქცია რუსი
ხალხი ისტორიამ. არის სიმართლე ძალის მიერ გამოწვეულ ზნეობრივ დაეჭვებაში. ლ.
ტოლსტოის კითხვები არ შეიძლება გაუგებრად მოვნათლოთ. მათში მთელი რუსი ერის
კითხვები, მისი ზნეობრივი წყობა იგრძნობა. მაგრამ რუსულ წინააღმდეგობის
არგაწევაში არის სახიფათო, დამასუსტებელი გადახრა, გადახრა ქრისტიანობიდან
ბუდიზმისკენ. სულის სიძლიერის შენარჩუნება, ცხოვრების გამოცდათა და
საშინელებათა წინაშე უშიშრობა, გარდუვალი და განმწმენდი სატანჯველის მიღება,
ბოროტების წინააღმდეგ ბრძოლა - ჭეშმარიტი ქრისტიანული ცნობიერების
იმპერატივად რჩება. რუსებს ყველაზე მეტად ხასიათის წრთობა სჭირდებათ. რუსული
სიკეთე ხშირად რუსული ხასიათის არარსებობა, ნებისყოფის სისუსტე, პასიურობა,
სატანჯველის წინაშე შიშია. ეს პასიური სიკეთე, რომელიც მუდამ მზად არის დათმოს და
გასცეს ნებისმიერი ფასეულობა, არ შეიძლება განსაკუთრებულ თვისებად ვაღიაროთ.
არსებობს სიკეთე აქტიური, რომელიც მტკიცეა ფასეულობათა დაცვისას. მხოლოდ ასეთი
სიკეთისკენ უნდა ვილტვოდეთ, და წინააღმდეგობა გავუწიოთ ცხოვრების სისასტიკისა
და შიშის წინაშე დამასუსტებელ და ამაჩვილებელ საშინელებას.