Tranformational grammar Ito ay isang teorya ng balarila na nagkakaroon ng mga konstruksyon ng isang

wika sa pamamagitan ng mga pagbabagong pangwika at istruktura ng parirala. Kilala rin

atranformational-generative grammar.

Nilalaman:
 Mga pagmamasid

 Mga Structure sa Ibabaw at Mga Malalim na Istraktura

 Transformational Grammar at ang Pagtuturo ng Pagsulat

 Ang Pagbabago ng Transformational Grammar

Transformational grammar ay isang teorya ng balarila na nagkakaroon ng mga konstruksyon ng

isang wika sa pamamagitan ng mga pagbabagong pangwika at istruktura ng parirala. Kilala rin
satransformational-generative grammar o T-G o TGG.

Kasunod sa paglathala ng libro ni Noam Chomsky Mga Kayarian ng Syntactic noong 1957,

nangingibabaw ang grammar na transformational sa larangan ng lingguwistika sa mga susunod
na dekada.

 "Ang panahon ng Transformational-Generative Grammar, tulad ng tawag dito, ay

nangangahulugang isang matalim na pahinga sa tradisyon ng lingguwistika ng unang
kalahati ng [ikadalawampu] siglo kapwa sa Europa at Amerika sapagkat, bilang
pangunahing puntirya nito ang pagbubuo ng isang may hangganan ng mga
pangunahing at panibagong panuntunan na nagpapaliwanag kung paano ang bumubuo
ng isang nagsasalita ng isang wika ay maaaring makabuo at maunawaan ang lahat ng
mga posibleng pangungusap na gramatika, nakatuon ito sa karamihan sa syntax at
hindi sa ponolohiya o morpolohiya, tulad ng ginagawa ng strukturalismo
"(Encyclopedia of Linguistics, 2005).

ad

Mga pagmamasid
 "Ang bagong lingguwistika, na nagsimula noong 1957 sa paglathala ng Noam
Chomsky's Mga Kayarian ng Syntactic, nararapat sa label na 'rebolusyonaryo.'
Pagkatapos ng 1957, ang pag-aaral ng gramatika ay hindi na magiging limitado sa
kung ano ang sinabi at kung paano ito binibigyang kahulugan. Sa katunayan, ang
 salita gramatika mismo ay kumuha ng isang bagong kahulugan. Tinukoy ang bagong
lingguwistika gramatika bilang ating likas, hindi malay na kakayahang makabuo ng
wika, isang panloob na sistema ng mga patakaran na bumubuo sa aming kakayahan sa
wika sa tao. Ang layunin ng bagong lingguwistika ay upang ilarawan ang panloob na
gramatika.
"Hindi tulad ng mga strukturalista, na ang layunin ay suriin ang mga pangungusap na
talagang sinasalita namin at upang ilarawan ang kanilang sistematikong likas,
ang mga transformationalist Nais na i-unlock ang mga lihim ng wika: upang bumuo
ng isang modelo ng aming panloob na mga patakaran, isang modelo na makagawa ng
lahat ng mga grammatical-at walang mga pangungusap na hindi gramatikal. "(M.
Kolln at R. Funk, Pag-unawa sa English Grammar. Allyn at Bacon, 1998)
 "[F] rom ang salitang go, madalas na malinaw na Transformational Grammar ay
ang pinakamahusay na magagamit na teorya ng istraktura ng wika, habang kulang sa
anumang malinaw na pag-unawa sa kung ano ang natatanging paghahabol na ginawa
ng teorya tungkol sa wika ng tao. "(Geoffrey Sampson, Empirical Linguistics.
Pagpapatuloy, 2001)

Mga Structure sa Ibabaw at Mga Malalim na

Istraktura
 "Pagdating sa syntax, sikat si [Noam] Chomsky sa pagmungkahi na sa ilalim ng bawat
pangungusap sa isipan ng isang tagapagsalita ay isang hindi nakikita, hindi naririnig
na malalim na istraktura, ang interface sa mental leksikon. Ang malalim na istraktura
ay binago ng nagbabagong anyo panuntunan sa isang istrakturang pang-ibabaw na
higit na tumutugma sa binibigkas at narinig. Ang katwiran ay ang ilang mga
konstruksyon, kung nakalista ang mga ito sa isip bilang mga istrakturang pang-
ibabaw, ay kailangang i-multiply sa libu-libong mga kalabisan na mga pagkakaiba-iba
na dapat na natutunan isa-isa, samantalang kung ang mga konstruksyon ay nakalista
bilang malalim na mga istruktura, sila ay magiging simple, kakaunti sa bilang, at may
kaalamang pang-ekonomiya. "(Steven Pinker, Salita at Panuntunan. Pangunahing
Mga Libro, 1999)
Transformational Grammar at ang Pagtuturo ng
Pagsulat
 "Bagaman ito ay tiyak na totoo, tulad ng itinuro ng maraming manunulat, na ang mga
pagsasanay sa pagsasama ng pangungusap ay mayroon na bago ang pagdating
ng transformational grammar, dapat maging maliwanag na ang konseptong
transformational ng pag-embed ay nagbigay ng pangungusap na pinagsasama ang
isang pundasyong teoretikal na kung saan mabubuo. Sa oras na lumayo si Chomsky at
ang kanyang mga tagasunod sa konseptong ito, ang pagsasama ng pangungusap ay
may sapat na momentum upang mapanatili ang sarili. "(Ronald F. Lunsford," Modern
Grammar and Basic Writers. " Pananaliksik sa Pangunahing Pagsulat: Isang
Bibliographic Sourcebook, ed. nina Michael G. Moran at Martin J. Jacobi. Greenwood
Press, 1990)

Ang Pagbabago ng Transformational Grammar

 "Sa una ay nabigyang-katwiran ni Chomsky ang pagpapalit ng grammar na istraktura
ng parirala sa pamamagitan ng pagtatalo na ito ay mahirap, kumplikado, at walang
kakayahang magbigay ng sapat na mga account ng wika. Transformational
grammar nag-alok ng isang simple at matikas na paraan upang maunawaan ang wika,
at nag-aalok ito ng mga bagong pananaw sa napapailalim na mekanismo ng
sikolohikal.
 "Tulad ng pagkahinog ng grammar, gayunpaman, nawala ang pagiging simple at
magkano ng kanyang kagandahan.Bilang karagdagan, ang grammar na
transformational ay sinalanta ng pagiging ambivalence at kalabuan ni Chomsky
hinggil sa kahulugan. . . . Si Chomsky ay nagpatuloy na mag-tinker ng
transformational grammar, binabago ang mga teorya at ginawang mas mahirap
unawain at sa maraming aspeto na mas kumplikado, hanggang sa ang lahat maliban sa
mga may dalubhasang pagsasanay sa linggwistika ay natutuunan. . . .
 "[T] hindi niya malutas ang karamihan sa mga problema dahil tumanggi si Chomsky
na talikuran ang ideya ng malalim na istraktura, na nasa gitna ng gramatika ng TG
ngunit pinagbabatayan din ang halos lahat ng mga problema nito. Ang nasabing mga
reklamo ay nagsimula sa paglilipat ng paradaym sa nagbibigay-malay grammar. "
(James D. Williams, Ang Aklat ng Grammar ng Guro. Lawrence Erlbaum, 1999)
 "Sa mga taon mula noon transformational grammar ay formulated, ito ay dumaan
sa isang bilang ng mga pagbabago. Sa pinakahuling bersyon, tinanggal ni Chomsky
(1995) ang marami sa mga panuntunang nagbabago sa nakaraang mga bersyon ng
gramatika at pinalitan ang mga ito ng mas malawak na mga patakaran, tulad ng isang
patakaran na gumagalaw sa isang nasasakupan mula sa isang lokasyon patungo sa iba
pa. Ito ay ang ganitong uri ng patakaran kung saan nakabatay ang mga pag-aaral ng
bakas. Bagaman ang mga mas bagong bersyon ng teorya ay magkakaiba sa maraming
aspeto mula sa orihinal, sa isang mas malalim na antas ibinabahagi nila ang ideya na
ang istraktura ng syntactic ay nasa gitna ng ating kaalaman sa lingguwistiko.
Gayunpaman, ang pananaw na ito ay naging kontrobersyal sa loob ng lingguwistika.
"(David W. Carroll, Sikolohiya ng Wika, Ika-5 ed. Thomson Wadsworth, 2008)
MGA SIMULAIN, METODO SA PAGTUTURO NG FILIPINO
Mga Konsepto:
•Metodo. Ito and tawag sa pnalahat na pagplano para sa isang sistematikong at epektibong pagtuturo
ng isang aralin. May tiyak na hakbang na sinusunod and bawat metodo o pamaraan.
•Istratehiya. Sa wika, ito ang tawag sa mga kagamitan at gawaing ginagamit sa bawat hakbang ng
pagtuturo. Halimbawa ay ang gamit ng mga awtentikong teksto, larawan, o larong pangwika.
•Teknik. Ay tawag sa paraan ng organisasyon ng interaksyong pangklase. Alinman sa mga
kagamitang pagsasanay o gawain sa loob ng klasrum, upang maisakatuparan ang mga layunin ng
isang aralin.
•Dulog – isang set ng pagpapahalagang hinggil sa kalikasan ng wika, pagkatuto at pagtuturo.
•Pamaraan – isang panlahat na pagpaplano para sa isang sistematikong paglalahad wika at batay sa
isang dulog.
•Metodolohiya – ito’y isang pag-aaral ng mga gawaing pedagohikal (kasama rito ang mga
paniniwalang teoretikal at kaugnay na pananaliksik). Ito’y tumutugon din sa anumang konsiderasyon
kaugnay ng tanong na “paano ang pagtuturo”.
•Silabus – Ito’y isang disenyo sa pagsasagawa ng isang particular na programang pangwika.
Itinatampok dito ang mga layunin, paksang aralin, pagkakasunod-sunod ng mga aralin at mga
kagamitang panturo na makatutugon sa mga pangangailangang pangwika ng isng tiyak na pangkat ng
mga mag-aaral.
B. MGA SIMULAIN SA PAGTUTURO AT PAGKATUTO NG WIKA
1. Simulaing nakapukos sa mga mag-aaral
Ang bawat klase sa wika ay binubuo ng mag-aaral na taglay ang kanilang iba’t-ibang katangian:
kognitib, pandamdamin, at kagulangang sosyal, kaalaman sa wika; motibasyon, kakayahan sa
pagkatuto ng wika, istilo sa pagkatuto, mga mithiin at mga pangangailangang subhetibo. Sa
simulaing ito, itinuturing ang bawat mag-aaral na may taglay na sariling pangangailangan at interes.
2. Simulaing Nagsasangkot sa Mag-aaral
Isinasaad sa simulaing ito na dapat bigyan ang bawat mag-aaral ng maraming pagkakataon upang
makilahok sa iba’t-ibang uri ng gawaing komunikatibo.
3. Simulaing Nakatuon sa Target na Wika
Binibigyang halaga ng simulaing ito na kailangang bigyan ng guro ang mga mag-aaral ng mga input
na komunikatibo na abot ng kanilang pang-unawa at makabuluhan para sa sarili nilang
pangangaailangan at interes. Magagawa lamang ito ng isang guro kung lilikha siya ng isang
sitwasyon kung saan mararamdaman ng mag-aaral na nagagamit niya ang target na wika ng natural at
hindi pilit.
4. Simulaing Nakapokus sa Ilang anyo ng Wika
Upang mahusay na malinang ang kakayahang komunikatibo ng mga mag-aaral sa loob ng maikling
panahon, kailangang ng guro ang mga mag-aaral sa ilang anyo at gamit ng wika, mga kasanayan at
stratehiya na makatutulong upang magamit ang wika sa isang kalagayan na limitado ang panahon.
5. Simulaing Sosyo-kultural
Ang wika ay hindi maihihiwalay sa kultura ng mga taong gumagamit nito. Mahalagang magkaroon
ng mga kaalamang Kultural upang maunawaan at mabigyang-kahulugan ang sinasabi ng kausap.
Tungkuling ng guro na ipadama sa mag-aaral na kailangan ang pagpapahalaga sa mga karanasang
pang-kultura na dala nila sa pag-aaral ng wika at mapag-yaman ito sa kultura ng mga taong
gumagamit ng target na wika.
6. Simulain ng kamalayan
Ang pag-aaral ng wika ay nagbibigay ng pagkakataon sa mag-aaral na lubos na maunawaan ang
ugnayan ng wika at kultura. Kailangan ng isang mag-aaral ng wika ang pagiging sensitibo sa wika at
kultura ng ibang tao. Ang pagsasaalang-alang sa kultura ay nagiging daan upang madama ang lakas
ng wika upang mapaglapit ang diwa at isipan ng iba’t-ibang taong gumagamit ng target na wika.
7. Simulain ng Pagtataya
Ang kamalayan hinggil sa sariling pag-unlad ng wika ay maaaring maging pampasigla para sa ibayo
pang pagkatuto. Kaya’t mahalaga na palagiang may pidbak ang mag-aaral hinggil sa kanilang
pagsulong sa pagkatuto at kailangan itong maging realistiko.
8. Simulain ng Pananagutan
Mahalaga sa anumang larangan ng pag-aaral ang pagkakaroon ng sariling pananagutan anuman ang
maging bunga nito at malinang ang pagkatuto sa sariling sikap.

MGA PAMAMARAAN SA PAGTUTURO NG FILIPINO

• Pamamaraang Grammar Translation (Pamaraang Klasiko)

Mithiin (Goals)
1. Mabasa ang literature ng target na wika.
2. Maisaulo ang mga tuntuning balarila talasalitaan ng target na wika.
3. Mga Katangian.
4. Ginagamit sa pagtuturo ang katutubong wika at bihirang gamitin ang target na wika.
5. Hiwalay na ginagawa ang paglinang ng mga talasalitaan.
6. Binibigyang diin ang pagbasa at pagsulat halos hindi nalilinang ang pakikinig at pagsasalita.
7. Pabuod na tinuturo ang balarila. Ilalahad ang tuntunin, pag-aaralan at pagkatapos ay magkakaroon
mg maraming pagsasanay sa pagsasalin.
8. Ang pagbabasa ng mga kahirapang teksto ay isinasagawa nang hindi isinasaalang-alang ang
kahandaan ng mga mag-aaral.
9. Kawastuhan sa pagsasalita ang mahalaga. Inaasahan na magaling sa pagsasalin ang mga mag-aaral
mula sa target na wika.

• Ang Series Method

Ay isang pamaraan sa pagtuturo na kung saan ang target na wika ay itinuturo nang tuwiran (walang
pagsasalin) at isang serye ng mga magkakaugnay na pangungusap ay inilalahad sa isang kosepto na
madaling maunawaan ng mag-aaral.
Walang pagpapaliwana sa tuntuning balarila bagamat maaaring mayroong kayaring balarila na
napapaloob sa mga pangungusap ang dapat linawin.
Ang pamaraang ito’y naniniwala sa kaisipang ang pagkatuto ng wika ay ang transpormasyon ng mga
pananaw sa wika at isang konsepto na madaling maintindihan.

• Ang Pamaraang Direct

Mga simulain sa pamaraang Direct.
Mga katangian:
1. Inilalahad sa pamamagitan ng dayalog ang mga bagong aralin.
2. Pangunahing istratehiya sa pagkatuto ay ang panggagayak, pagsasaulo ng mga parilala, at paulit-
ulit na pagsasanay.
3. Ang kayariang balangkas ay itinuturo sa paggamit ng mga paulit-ulit na pagsasanay.
4. Halos walang pagpapaliwanag sa mga tuntuning pambalarila. Ang mga tuntuning balarila ay
itinuturo ng mga modelo.
5. Limitado ang gamit ng mga bokabularyo at itinuturo ito ayon sa pagkakagamit sa pangungusap.
6. Malaki ang pagpapahalaga sa pagbigkas at karaniwang isinasagawa ito sa language labs at mga
pagsasanay na pares minimal.
7. Ang katutubong wika ay hindi ginagamit ng guro sa pagkaklase.
8. Ang mga tamang tugon sa mga tanong/pagsasanay ay agad na pinagtitibay.
9. Sinisikap ng furo na gamitin ng mga mag-aaral ang wika nang walang kamalian.
Ang Mga “Designer Methods” ng Dekada ‘70
1. Ang Community Language Learning (CLL)
Ang CLL ay isang klasikong halimbawa ng pamaraan na batay sa domeyn na pandamdamin. Ang
pamaraan ito ay ekstensyon ng modelong Counselling-Learning ni Charles A. Curran na nagbibigay-
diin sa pangangailangan ng mga mag-aaral-kliyente na nagsama-sama bilang isang komunidad na
binibigyan ng kaukulang pagpapayo.
2. Ang Suggestopedia
Ang pamaraang ito’y halos katulad ng ibang tinalakay na ngunit ang kakaiba’y isinasagawa ang
mahahalagang bahagi nito sa isang kalagayang palagay ang kalooban ng bawat mag-aaral at relaks
ang kanilang isipan.
Mga katangian:
a) Ginagamit ang lakas ng pagmumungkahi upang matulungan ang mga mag-aaral na maging
panatag ang kalooban
b) Nasa isang komportable at maayos na kapaligiran ang pagkatuot at may maririnig na mahinang
tugtugin.
c) Inilalahad at ipinaliliwanag ang gramatika at bokabularyo ngunit di tinatalakay nang
komprehensibo.
d) Napapalinaw ang kahulugan sa pamamagitan ng pagsasalita sa katutubong wika.
e) Nangyayari ang komunikasyon sa dalawang dimension; ang kamalayan (conscious) kung saan
nakikinig sa isang binabasaang diyalogo at ang kawalang-kamalayang (sub-conscious) kung saan ang
musikang naririnig ay nagpapahiwatig na ang pagkatuto ay madali.
f) Isinasanib sa pagtuturo ang mga sining tulad ng musika, awitin, at drama.
g) Bahagi ng ginagawa ng mag-aaral sa klase ang ebalwasyon; walang pormal na pagsubok ang
ibinibigay.
3. Ang Silent Way
Ito ay nanghahawakan sa paniniwalang mabisa ang pagkatuto kung ipinapaubaya sa mga mag-aaral
ang kanilang pagkatuto.
Ang mga mag-aaral sa isang klasrum na Silent Way ay nagtutulungan sa proseso ng pagtuklas ng
mga kasagutan sa mga suliraning pangwika. Sa ganitong kalagayan nanatiling tahimik ang guro kaya
ang katawagan Silent Way.
4. Ang Total Physical Response (TPR)
Ang pamamaraang ito’y humango ng ilang kaisipan sa Series Method ni Gouin na nagsasabi na ang
pakatuto ay epektibo kung may kilos na isinagawa kaugnay ng wikang pinag-aralan.
Mga Katangian:
a) Nagsisimula ang mga aralin sa pamamagitan ng mg autos mula sa titser na isinasagawa ng mga
mag-aaral.
b) May interaksyong guro-mag-aaral o mag-aaral-mag-aaral; nagsasalita ang guro, tumutugon ang
mga ma-aaral sa pamamatnubay ng guro.
c) Binibigyang diin ang komunikasyong pasalita, isinasaalang-alang ang kultura ng mga katutubong
tagapagsalita sa pagkatuto ng pangalawang wika.
d) Pinalilinaw ang mga kahulugan sa pangalawang sa pamamagitan ng mga kilos.
e) Inaasahang magkakamali ang mga estudyante sa pagsisimula nilang magsalita; mga kamaliang
global lamang ang iniwawasto.
5. Ang Natural Approach
Ginagamit sa pamamaraang ito ang mga gawain sa TPR sa panimulang lebel ng pagkatuto kung saan
mahalaga ang mga “comprehensive input” upang mapasigla ang pagtatamo ng wika. Nilalayon ng
Natural approach na malinang ang mga personal na batayang kasanayang pangkomunikasyon tulad
ng gamiting wika para sa mga pang-araw-araw na sitwasyon gaya ng pakikipag-usap, pamimili,
pakikinig sa radyo at iba pa.
Ang guro ang hanguan ng mga input at tagalikha ng iba’t-iba at mga kawili-wiling gawaing
pangklasrum gaya ng laro, maikling dula-dulaan at pangkatang gawain.
6. Ang Pagtuturong Nakapokus sa Mag-aaral (Learner-Centered Teaching)
Ang katawagang ito’y gamitin sa kurikulum at sa ilang tiyak na teknik sa pagatuturo.
Ang pagtuturong nakapokus sa mag-aaral ay gumagamit ng mga teknik na:
a) Nakapokus sa mga pangangailangan, tunguhin at istilo sa pag-aaral;
b) Nagbibigay ng ilang pagkontrol sa mga mag-aaral.
(Hal. Pangkalahatang gawain o pagsasanay)
c) Nakadaragdag sa pagtitiwala sa sariling kakayahan at kagalingang pansarili;
d) At kurikulum na may kunsultasyon at isinasaalang-alang ang input ng mag-aaral at hindi
itinatakda kaagad-agad ang mga layunin.
7. Ang Pagkatuto na Tulong-tulong (Cooperative Learning)
Sa pagiging kasapi sa isang pangkat, nagagawa nilang magbahaginan ng mga impormasyon na laging
naroon ang pagtulungan sa isa’t-isa.
Dagdag na konotasyon ng “kooperatib” ay ang pagbibigay diin nito sa sama-samang (collaborative)
pagsisikap ng guro at mag-aaral upang matamo ang mga itinakdang layunin.
8. Ang Pagkatutong Interactib (Interactive Learning)
Kailangan sa interaksyon hindi lamang ang pagpapahayag ng sariling ideya kundi pag-unawa rin s
ideya ng iba. Ang mga kalahok ay gumagawa ng kahulugan sa pamamagitan ng interaksyon, na
lagging may nauunawaan sa isang konteksto.
Karaniwang makikita sa isang klaseng interaktib ang mga sumusunod:
a) madalas ang mga gawaing dalawahan o pangkatan
b) paggamit ng mga awtentikong wika bilang input sa konteksto ng tunay na paggamit nito.
c) Paglikha ng mga tunay ng wika para sa makabuluhang komunikasyon
d) Pagsasagawa ng mga gawaing pangklasrum bilang paghahanda para sa aktuwal na paggamit ng
wika sa “labas”
e) Pagpapasulat na totoo ang target audyens
9. Ang Whole Language Education
Ang katawagang ito’y bunga ng mga pananaliksik sa pagbasa at ginagamit upang bigyan-diin:
a) Ang “kabuuan” ng wika laban sa pananaw ng pagbabahagi ng wika sa maliliit nitong elemento
gaya ng ponema, morpema at sintaks.
b) Sa interaksyon at pag-uugnayan sa pagitan ng pasalitang wika (pakikinig at pagsasalita) at wikang
pagsulat (pagbasa at pagsulat); at
c) Ang kahalagahan ng alituntunin sa pagsulat na ito’y likas na umuunlad, na katulad din ng
alituntuning pasalita.
Malawak ang nasasakop ng katawagang ito sa edukasyon. Ang whole language ay isang lebel na
ginagamit upang mailarawan ang:
a) Tulong-tulong na pagkatuto
b) Pagkatutong partisipasyon
c) Pagkatutong nakapokus sa mag-aaral
d) Integrasyon ng “apat na kasanayan”
e) Paggamit ng awtentiko ant natural na wika
10. Content-Centered Education
Ayon kina Brimton, Snow, at Weshe (1989) ang content-centered education ay ang integrasyon ng
mga pagkatuto ng mga nilalalman sa mga layunin sa pagtuturo ng wika. Ito’y ang magkasabay na
pag-aaral ng wika at paksang-aralin, na ang anyo at pagkakasunod-sunod ng paglalahad ng wika ay
idinidikta ng nilalaman ng paksa. Taliwas ito sa nakagawiang pagtuturo na ang mga kasanayan sa
wika ang itinuturo nang hiwalay at malayo sa konteksto ng paggamitan nito
11. Ang Pagkatutong Task-Based
Ayon kay Michael Breen (1987) ang task ay alinmang binalangkas na pagkatutong pangwika na may
tiyak na layunin, nilalaman, paraan at mga inaasahang matatamo nga mga magsasagawa ng task. Ang
task ay isang espesyal na anyo ng teknik subalit man “malaki” ang saklaw nit kaysa sa teknik. Ang
pagkatutong task-based ay bagong pamaraan. Binibigyang pokus lamang nito ang tasksa pagtuturo.
Tinatanaw nito ang proseso sa pagkatuto bilang isang komunikatib task na tuwirang nakaugnay sa
mga layuning pangkagawian at ang mga hangaring nito’y lagpas na nakagawiang pagsasanay ng
wika.