jaehyun

Si Jaehyun ay anak ng isang Diyosa ng Kagubatan, na si Yuna. Silang mag-ina ay namumuhay

sa kagubatan, malayo sa kanilang mga kaanak. Si Jaehyun ay may maamong mukha, makisig na
pangangatawan at mabuting kalooban.Hindi maikakaila na maraming mga anak na babae ng mga
diyos o diyosa ang may gusto sa kanya, ngunit hindi niya ito binibigyang pansin. Dahil ang kanyang
paningin ay nakatuon lamang sa isang babae na hindi maaaring maging kanya. Siya ay isang
mortal. Isang mortal na babae na minsan niyang nakita habang nagmumuni-muni sa kagubatan. Sa
unang pagkakataon na natapat ang kanyang mga mata sa babae ay agad siyang nabighani sa
kagandahan ng babae.

Simula ng araw na iyon, ay lagi na niyang naiisip ang babae. "Ano itong nararamdaman ko?"
Madalas niyang tanong sa sarili. Hinawakan niya ang kanyang dibdib at dinama ang bawat tibok ng
kanyang puso.Ninanais niya na makita muli ang babae at lagi niya itong isinasama sa kanyang mga
pag-iisip at pangarap.

"Anak?" Isang marahang boses ang narinig na nagpabalik sa kanya sa katotohanan. Agad siyang
bumangon mula sa kanyang upuan at humarap sa pinakamamahal niyang ina na nakahiga sa
kanyang kama.

"Mahal na ina, may kailangan ka ba?" Ito ay isang nakakagambalang tanong. Ang kanyang ina ay
may malubhang karamdaman at hindi alam kung bakit nagkaroon siya ng ganitong uri ng
karamdaman. Nag-aalala siya sa kanya habang lumalala ang kalagayan ng kanyang ina araw-
araw. Kahit na ang Dakilang Mangkukulam ng kaharian ay hindi alam ang karamdaman ng Diyosa.
Nakakagulat kung bakit nagkaroon ng karamdamang ganito ang kanyang mahal na ina. Isa ba
siyang diyosa ngunit naghihirap siya sa hindi maipaliwanag na sakit? Maliban kung ginawa ng
ibang diyos o diyosa? At siya ay napakuyom ng kamao.

"M-mamamatay na yata ako, anak." Ang namamaos na boses ng kanyang ina. "Hindi ka
mamamatay ina. Ikaw ay isang dyosa, hindi ba? Hindi ka mamamatay sapagkat tayo ay walang
kamatayan." Mariing sabi ni Jaehyun.

"Walang imposible sa Mahika ng Sanggol. Kahit na ang walang kamatayan ay maaaring mamatay."
Sinabi ng kanyang ina. Magsasalita pa sana si Jaehyun nang marinig nila ang pagbukas ng pinto
sa kanilang silid. Bumaling sila sa bagong dating. Ito ang Diyos ng Pagpapagaling.

"Ano ang maaari kong ipaglingkod, Diyosa Yuna?" Masungit ang boses niya. Agad na hinarap ni
Jaehyun ang manggagamot at agad na yumuko upang magbigay galang.

"Maraming salamat at nagpunta ka dito sa aming kaharian, mahal na diyos ng paggaling." Bati niya.
Tumango lamang ang diyos at lumapit sa nakahimlay na diyosa. Kinuha niya ang kamay ng diyosa
at ipinikit ang isang mata. Makalipas ang ilang segundo ay iminulat niya ang kanyang mga mata at
tiningnan ng mabuti ang diyosa.

"Naranasan mo na bang nasangkot sa isang away sa ibang diyos o diyosa?" Biglang sabi ng
manggagamot na nagpatibay sa hinala ni Jaehyun na mayroong isang diyos / diyosa na gumawa
nito sa kanyang ina. Naisip ng diyosa ang sinabi ng manggagamot sa harapan niya. Naalala niya
kaagad ang kanyang pakikibaka sa Diyos ng Pagkawasak, na si Guram. Noong nakaraang linggo
ay ipinaglaban nila ang ginagawa ng diyos upang sirain ang kanilang mga puno.
"Dapat kang pumunta kaagad sa kaharian ng Diyos ng Pagkawasak, Jaehyun. Sabihin mo
sa kanya kung paano mapapawalang bisa ang mahika na ginamit niya sa iyong ina,” ani
ng manggagamot"

"Saan ko ito mahahanap, mahal na Diyos ng Pagpapagaling?" Tanong ni Jaehyun.

"Sa mortal na mundo." Si Jaehyun ay hindi na nagsayang ng oras. Siya ay nagkatawang

tao nang tumuntong siya sa mortal na mundo. Ngunit hindi niya inaasahan ang kanyang
makikita. Ang babaeng mortal na gusto niyang mapasakanya ay nakatitig sa kanya! Hindi
niya alam ang gagawin.

"Ngayon lang kita nakita. Bago ka lang ba dito? O isang nawawalang turista?, tanong ng
babae sa kanya." Nais ni Jaehyun na pumikit dahil sa kanyang nasilayang magandang
mukha at banayad na boses nito.

"Pasensya na kailangan ko nang umalis,” sabat ni Jaehyun" Umalis kaagad si Jaehyun.

Kailangan niyang hanapin ang Diyos ng Pagkawasak sa lalong madaling panahon
sapagkat ang kalagayan ng kanyang minamahal na ina ay totoong malubha. Tatlong araw
niya itong hinanap at sa wakas ay natagpuan niya rin ito. Nakita niya ito na nakaupo sa
ilalim ng puno sa isang gubat. Agad siyang lumapit sa kanya at pinigilan ang galit.

"Kumusta ka, diyos ng pagkawasak?" Magalang niyang sinabi ito kahit gusto niyang
lokohin ang kinahinatnan ng kanyang pagsasalita. Naiiritang tiningnan siya ng diyos.

"Ano'ng kailangan mo?" nakakainis na ekspresyon ng Diyos.

"Bitawan ang mahika na inilagay mo sa aking mahal na ina. Gagawin ko ang lahat. Lahat."
Pinagmasdan ni Leruian ang labi ng diyos na umakyat sa harapan niya.

"Talaga bang lahat?" parang nagsasabi ng biro. "Oo." Agad na sinabi ni Jaehyun.

"Pakasalan mo ang anak ko". Binilisan ni Yuta na sabihin na siya ang sumindak kay
Jaehyun. Agad niyang naisip ang mukha ng babaeng mahal niya. Hindi niya alam kung
anong gagawin niya. Alam niya ang damit ng anak ng diyos ng pagkawasak dahil isa rin
siya sa mga anak ng diyos at hindi. “Sige papakasalan ko siya ngunit ipagaling mo muna
ang ina ko bago ko papakalasan ang iyong anak.” Sambit ni Jaehyun. “Sige ba,”
Nakangiting masama na sambit ng diyos. Inangat ng diyos ang kamay nito at may
kinumpas sa kamay. Ilang Segundo ang lumipas ay tumayo ang diyos. "Magaling na ang
iyong ina. Ngunit ipaalala ko sayo na tuparin mo ang sinabi mo. May tatlong araw bago
ang kasal ninyo ng anak ko. Pumunta ka lamang sa aking palasyo sa araw na iyon.
Paalam anak ng diyosa ng kagubatan." Pagkatapos bitawan ang mga salitang iyon nawala
na parang abo ang katawan ng diyos. Naiwan namang nanggagalit si Jaehyun
 Hindi kaagad bumalik sa kaharian si Jaehyun sapagkat kasama niya ang mortal na
babaeng nais niya. "Gusto kong malaman ang pangalan mo, binibini." Sinabi ni Jaehyun
na nakikita ang mortal. "Ah, ako si Sana, bakit? Ah, teka - naalala kita. Ikaw ang ..." Hindi
natapos ang pagsasalita ng mortal na babae nang bigla niyang ikinonekta ang bibig ng
babae sa kanyang bibig. Nagpupumiglas ang babae pero hindi niya nakaya si Jaehyun.
Nang lumayo na si Jaehyun tiningnan niya ang babaeng umiiyak na.

"Paumanhin sa ginawa ko, Sana." Nagulat ang mortal na babae nang biglang naging abo
ang lalaking nasa harapan niya. Hindi agad pumasok si Jaehyun sa silid ng kanyang
mahal na ina

Napatingin siya sa maliit na bukana ng pintuan habang pinapanood ang kanyang ina na
nakikipag-usap sa diyos ng pagpapagaling. Ang ekspresyon ng kanilang mga mukha ay
nagpasaya sa kanila, lalo na ang kanyang mahal na ina. Pasimple siyang ngumiti habang
nakatingin sa ina. "Maraming salamat sa kabutihang ibinigay mo sa akin, mahal na ina,
ngunit kailangan ko ng magpaalam." Mahinang sabi niya, tumalikod sa pintuan at tumungo
sa kanyang silid. Pumunta na siya sa kama niya. May hinugot siya mula sa ilalim ng unan.
Dinampot niya ito at idinikit ito sa kanyang puso.

"Patawarin mo ako mahal na ina sa ginawa ko." Sinabi ni Jaehyun bago niya tinuluyang
isinaksak ang gamit sa kanyang dibdib at tuluyang nawala na siya.