Professional Documents
Culture Documents
Ang Dayalek ay varayting batay sa lugar, panahon at katayuan sa buhay. Kayat may
tinatawag na dayalek na heograpiya, dayalek na temporal at dayalek na sosyal. Ito ang varayti ng
wika na nakikita sa formal o substantibong katangiang kaugnay ng pinanggalingan ng
tagapagsalita o grupo ng tagapagsalita sa isa sa tatlong dimensyon: espasyo, panahon at
katayuang sosyal. (Alonzo, 2002)
Dayalek ay wika ay wika na katulad rin ng vernacular na palasak sa isang pook ng
kapuluan. Ito ay yaong unang wikang kinalimutan at ugat ng komunikasyon sa tahanan,
pamayanan at lalawigan. Ito rin ang wikang unangkinagisnan, naririrnig at namumutawi sa bibig
ng mga tao, ng mga magulang sa tahanan at sambayanan. Ito‟y nagsisilbing midyum ng
komunikasyon sa isang pook na kuing saan ang nasasabing katutubong wika ay nabibilang.
Dayalek ay varayti o subordineyt ng wika at ito‟y sinasalita sa loob ng mas maliit na
grupo. Halimbawa ang Tagalog ay isang wika na sinasalita sa Metro Manila. Ang mga dayalek
nito ay ang Tagalog-Batanggas, Tagalog-Cavite, Tagalog-Nueva Ecija, Tagalog-Laguna,
Tagalog Bulacan at Tagalog-Quezon. Sa kabila ng pagkakaiba sa tono ilang mga bokabularyo at
pagbuo ng mga salita, may roong “Mutual intelligibility” o pagkakaunawaan sa pagitan ng
dalawang nag uusap gamit ang magkaibang dayalek ng Tagalog.
VARAYTI NG WIKA
Ang mga nabanggit na problema ang pangunahing dahilan kung bakit nabuo ang
konsepto ng wikang Filipino. Sa 1973 at 1987 Konstitusyon, kaakibat ng katawagang ito
ang pagbabago ng konsepto ng wikang Pambansa. Mula sa ikang batay sa isang wika
lang, nagging batay ito sa lahat ng wika sa Pilipinas kasama ng Espaňol at Ingles, ang
mga banyagang wikang nagkaroon ng influwensya at epekto sa pambansang karanasan.
Isang pangunahing katangian ng wikang Filipino ang pagbuo at pagkakaroon ng
kamalayan sa mga varayti nito. Bilang isang lingua franca o wikang komon sa mga
tagapagsalita ng iba‟t ibang wika sa Pilipinas, makabubuo ng linggwistikong varayti o
varyasyon sa loob ng wikang itodulot ng pagiging pangalawa at pangkalahatang wika
nito at ng impluwensya ng mga unang wika.
Sang-ayon kay Alonzo (2002), ang varayti ng wika ay isang maliit na grupo ng
formal o makabuluhang katangian na nauugnay sa particular na uri ng katangiang sosyo-
sitwasyonal. Hinati ni Catford ang varayti ng wika sa dalawang malalaking uri. Una, ang
humugit-kumulang ay permanente para sa tagapagsalita/tagabasa (performer) at ikalawa,
ang humigit-kumulang ay pansamantala dahil nagbabao kung may pagbabago sa
sitwasyon ng pahayag.