Tabo

ni Nene Bondoc Ocampo

I. Pamagat
Ang Tabo
II. Kahulugan ng Pamagat
Ang tabo ay sumisimbolo sa kasalatan sa mga kagamitan. Ginagamit itong
lalagyan ng tubig panghugas ng mga kamay tuwing hapag-kainan. Isa ito sa nagsisilbing
representasyon ng kultura at kasanayan ng isang pamilya sa bansa.
III. Halaw
Nakasanayan na ng pamilya ang paghuhugas ng mga kamay bago kumain at hindi
na kailangan ng sabon panghugas. Magbanlaw at iwisik-wisik ang mga daliri o di kaya’y
ipunas sa lalagyan ng damit.
Ang tabo ay nakasanayang kasama lagi tuwing oras ng pagkain. Tabong gawa sa
lata na pinaglagyan ng pineapple juice na ginagamit din tuwing pagligo ng batang
kapatid. Sa pagkahaba-haba ng mesang kainan, hindi sapat ang iisang tabo,
kinakailangang magkabilaang dulo ang tabo upang lahat ay makapaghugas.
Bago kumain ay nagdarasal muna saka maghuhugas ng kamay sa tabo upang hindi
dumikit ang kanin sa kamay at hindi mapaso ng mainit na kanin. Kinakailangan
magkamay dahil tuwing pista at pasko lamang inilalabas ang mga kubyertos na gamit sa
kainan.
Ang babagal bagal sa hapag-kainan ay tiyak mauubusan. Kung anong bahagi ang
tinanggap ay siyang kakainin dahil hindi uso ang ‘again-again’ sa pagkain. Ang turo ng
mga nakatatanda, ang sobra ay nakasasama kaya’t mariin na lamang na sundin ito.
Hindi man naayon sa paningin ng Secretary of Health ang paraan ng pagkain,
lumaki namang malulusog. Mga kaugaliang hindi kailangan pag-aralan bagkus
kinakailangan dahil sa antas ng pamumuhay. Pagsasalong lalong nagpatibay sa relasyon
ng bawat magkakapatid na kahit magkaroon ng panibagong pamilya nahandiyan pa rin sa
oras ng problema o kasiyahan.
Sa dinami-rami ng batas na napapag-aralan, ang batas na naituro ang siyang mas
nangingibabaw ay ang huwag mong tataksilin ang kapatid mo. Ang pag-ibig, pagmamahal
at pagmamalasakit ay itinatanim sa puso na ito’y bumubuo sa atin. Sa pagkakaroon nito
mas lalo pang napagtitibay ang samahang kahit daanan man ng bagyo ng problema ay
nariyan pa rin at lalo pang tumitibay.
IV. Pagsusuri
A. Uring Pampanitikan
Sanaysay
Uri ng panitikan na nasusukat sa anyong tuluyan na karaniwang pumapaksa
tungkol sa mga kaisipan at mga bagay-bagay na sadyang kinapupulutan ng aral at aliw
ng mga mambabasa.
B. Istilo ng Paglalahad
Tradisyunal na istilo ng paglalahad ang nangibabaw sa akda. Inilahad sa akda ang
kalagayan at kaugalian sa panahon noon.
C. Tayutay o Talasalitaan
Denotasyon - mga kahulugan mula sa diksyunaryo.
1. Banggera – pingganan
2. Salok – kagamitang pangkuha mula sa malalim na lalagyan
3. Sarten – mga kagamitang pang kusina
4. Hinawan – maghugas
5. Nagbigkis – pagkakaisa
6. Kamison – damit
V. Pansin at Puna
A. Tagpuan
Sa kusina ng bahay
B. Galaw ng Pangyayari
Mabilis ang galaw ng pangyayari ng akda. Mula sa paglalarawan ng mga
kasanayan at kaugalian sa hapag na kasama ang tabo, hanggang sa kung ano nga ba
ang aral na kapupulutan tungkol sa kasanayan at kaugalian na hindi malilimutan.
VI. Sariling Reaksyon
Ang pagkakaroon ng mga kasanayan at kaugalian sa loob ng bahay ay isa sa mga
maituturing na yaman na maipagmamalaki ng bawat miyembro ng pamilya. Salat man sa
yaman, hindi ito hadlang upang magkaroon ng kasiyahan at pagkakaisa ang buong
pamilya. Dahil ang pamilya ang pinakamahalang kayamanan na meron ang isang tao, sa
oras ng problema o kasiyahan nariyan lamang ang pamilyang laging naghihintay na
damayan ang bawat isa.
VII. Mga Teoryang Nakapaloob sa Akda
Teoryang Realismo
Ang layunin ng panitikan ay ipakita ang mga karanasan at nasaksihan ng may-
akda sa kanyang lipunan. Ito ay naglalayong maipakita ang realidad ng buhay ngunit sa
paraang masining at epektibong pagpapahayag.
Teoryang Humanismo
Ang layunin ng panitikan ay ipakita na ang tao ang sentro ng mundo; binibigyang-
tuon ang kakayahan ng tao at mga katangiang mayroon ito gaya ng pagiging matapang at
madiskarte.
Teoryang Sosyolohikal
Ang layunin ng panitikan ay ipakita ang kalagayan at suliraning panlipunan ng
lipunang kinabibilangan ng may-akda.

VIII. Bisang Pampanitikan

A. Bisa sa Isip
Ang akda ay nagbibigay kaalaman sa mga mambabasa na ang kahirapan ay
kayang lampasan, ang problema ay kayang solusyonan, at mawala man lahat ng bagay sa
mundo ang pamilya ay hindi kayang palitan ng kahit anong bagay.
B. Bisa sa Damdamin
Ang pagmamahal at pagkakaisa ng bawat miyembro ng pamilya ay ang
nangibabaw sa akda. Pagmamahal di kayang tumbasan ng kahit sinuman. Pagkakaisa na
nag-uumpisa sa loob ng bahay ay di kayang tibagin nino man.
C. Bisang Kaasalan
Ang mga kaugalian at kasanayang naituro at naitanim sa puso’t isipan ng tao ay
kailanman hindi matutumbasan ng kahit anong bagay. Ang mga taong laki sa ganitong
pamumuhay ay mga taong marunong makuntento sa buhay. Mariin lamang na
pangalagaan ito at pagyamanin sapagkat ito’y maaraming maipasa sa mga susunod pang
henerasyon.
IX. Pagpapahalaga ayon sa Nilalaman
A. Kahalagahang Sosyal o Pangkabuhayan
Inilahad sa akda ang kalagayang sosyal ng pamilya bilang salat sa yaman. Ngunit
ang ganitong sitwasyon noon ay hindi importante basta buo ang pamilya.
 B. Kulturang Pilipino
Ang pagsasalo-salo sa hapag-kainan ay isa sa mga kultura at nakasanayan ng mga
Pilipino.
C. Pilosopiyang Pilipino
“Maging kontento sa mga bagay na mayroon tayo“ isa ito sa mga itinuro at
natutunan natin sa ating mga nakakatandang miyembro ng pamilya.
X. Implikasyon
A. Kalagayang Panlipunan
Ang kahirapan ay isang suliranin ngunit ang kahirapan na nabanggit sa sanaysay
ay natural lamang na nararasanan noon ng mga tao. Dahil noon hindi pa ganoon kaganda
ang takbo ng buhay. Hindi lahat ng bagay ay kayang bilhin ng pera gaya ng pagkakaroon
ng buo at matibay na pagsasama ng isang pamilya.
B. Kalagayang Pangkabuhayan
Binibigyang diin ng may-akda ang pagiging payak ng pamumuhay ng pamilya sa
akda. Ang ganitong pamumuhay noon ay natural lamang sa mga tao noon. Hindi alintala
ang pagkakaroon ng salat sa mga bagay-bagay.
C. Kalagayang Pansarili
Ang akda ay nakapagbibigay ito ng motibasyon sa bawat tao na nais magkaroon
ng sariling pamilya na ayos lang magkaroon ng payak na pamumuhay basta ang mahalaga
buo at masaya ang pamilya.