Professional Documents
Culture Documents
რეპლიკაციის მიმოხილვა
საკვანძო ტერმინები
ტერმინი მნიშვნელობა
ნუკლეინის მჟავა, რომელსაც
გენეტიკური ინფორმაცია
დნმ მშობლებიდან შთამომავლობაში
(დეზოქსირიბოუკლეინის გადააქვს და აკოდირებს
მჟავა) ინფორმაციას ცილების შესახებ
ნუკლეოტიდები
ყველა ნუკლეინის მჟავა ნუკლეოტიდებისგან შედგება. დნმ-ის
თითოეულ ნუკლეოტდს სამი ნაწილი აქვს: 5-ნახშირბადიანი შაქარი
დეზოქსირიბოზა, ფოსფატის ჯგუფი და აზოტოვანი ფუძე.
დნმ-ში ოთხი სახის აზოტოვანი ფუძე გვხვდება: ადენინი (ა),
გუანინი (გ), ციტოზინი (ც) და თიმინი (თ).
რნმ-ნუკლეოტიდებიც შეიცავენ ადენინს, გუანინს ან ციტოზინს,
მაგრამ თიმინის ნაცვლად მათში სხვა ფუძე, კერძოდ ურაცილია (უ).
ჩარგაფის კანონები
1950-იან წლებში ბიოქიმიკოსმა ერვინ ჩაგრაფმა აღმოაჩინა, რომ
აზოტოვანი ფუძეები (ა, თ, ც და გ) თანაბარი რაოდენობით არ იყო
დნმ-ში. დნმ ყოველთვის ზუსტად იმდენ ადენინს შეიცავდა,
რამდენსაც თიმინს, ხოლო ციტოზინს ზუსტად იმდენს - რამდენსაც
გუანინს.
ეს აღმოჩენა გახდა საფუძველი დნმ-ის სტრუქტურის, ორმაგი
სპირალის გაშიფრვისა.
ორმაგი სპირალი
დნმ-ის სტრუქტურა, ორმაგი სპირალი რამდენიმე მეცნიერმა
აღმოაჩინა 1950-იან წლებში.
დნმ-ის ორმაგი სპირალის სურათი, რომელზეც ნაჩვენებია მისი
მარჯვნივ მიმართული სტრუქტურა. დიდი ღარი უფრო ფართო
ნაპრალია, რომელიც სპირალურად მიუყვება მოლეკულის მთელ
სიგრძეს, მცირე ღარი კი უფრო პატარა ნაპრალია, რომელიც
პარალელურად მიუყვება დიდ ღარს. ფუძეთა წყვილები სპირალის
ცენტრშია, შაქარ-ფოსფატის ჩონჩხი კი მათზე გარედანაა
შემოხვეული.
დნმ-ის მოლეკულებს ანტიპარალელური სტრუქტურა აქვთ, რაც
ნიშნავს, რომ სპირალის ორი ჯაჭვი ურთიერთსაწინააღმდეგო
მიმართულებითაა განლაგებული. თითოეულ მათგანს 5' და 3'
ბოლოები აქვს.
დნმ-ის სტრუქტურის გაშიფრვა საუკუნის ერთ-ერთი ყველაზე
დიდი მიღწევა იყო მეცნიერებაში.
დნმ-ის სტრუქტურის ცოდნამ გზა გაგვიხსნა იმისკენ, რომ უკეთ
გაგვეგო დნმ-ის ფუნქციონირების მრავალი თავისებურება,
მაგალითად, როგორ ორმაგდება იგი და როგორ გამოიყენება მასში
არსებული ინფორმაცია ცილების წარმოსაქმნელად.
დნმ-ის რეპლიკაცია
ნახევრად კონსერვატიული რეპლიკაციის შედეგად წარმოიქმნება
ორი სპირალი და მათგან თითოეული დნმ-ის ერთ ძველ და ერთ
ახალ ჯაჭვს შეიცავს.
ნახევრად კონსერვატიული რეპლიკაცია. სახეცვლილი სურათის წყაროა ოპენსტაქსი, CC BY 3,0.
რეპლიკაციის პროცესი
დნმ-ის რეპლიკაციის ვოტსონისა და კრიკისეული მოდელი
სქემატურად.
1. დნმ-ს ორმაგი სპირალი.
2. წყალბადური ბმები წყდება და სპირალი იხსნება.
3. დნმ-ის თითოეული ჯაჭვი ახალი, კომპლემენტარული ჯაჭვის
ასაწყობ ნიმუშად გამოიყენება.
4. რეპლიკაციის შედეგად დნმ-ის ორი იდენტური სპირალი
წარმოიქმნება, თითოეულში ერთი ახალი და ერთი ძველი
ჯაჭვით.
დნმ-ის რეპლიკაცია რამდენიმე ფერმენტის მეშვეობით
ხორციელდება. ეს ფერმენტები ჯაჭვების დამაკავშირებელ
წყალბადურ ბმებს შლიან და დნმ-ის სპირალს ელვა-შესაკრავივით
ხსნიან.
თითოეული ჯაჭვი შემდეგ ახალი, კომპლემენტარული
ჯაჭვის წარმოქმნისას ნიმუშად გამოიყენება. კომპლემენტარული
ფუძეები ერთმანეთს უკავშირდება (ა-თ და ც-გ).
დნმ-ის ნიმუში ჯაჭვი და მისი კომპლემენტარული ჯაჭვის
წარმოქმნა.
ამ პროცესის ძრითადი ფერმენტი დნმ-პოლიმერაზაა, რომელიც
ნუკლეოტიდებს ერთმანეთს უკავშირებს და ახალ,
კომპლემენტარულ ჯაჭვს წარმოქმნის. დნმ-პოლიმერაზას ფუნქციაა
თითოეული ახალი ჯაჭვის რედაქტირება შეცდომების
გასასწორებლად.