Professional Documents
Culture Documents
ΟΙ ΜΕΤΑΦΡΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΚΑΡΑΣΟΥΤΣΑ
ΟΙ ΜΕΤΑΦΡΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΚΑΡΑΣΟΥΤΣΑ
1. Ή γύρω άπο τη ζωή καί το 1962, σσ. 22-40). Για τον Καρα
έργο τοϋ Καρασούτσα βιβλιογραφία σούτσα βλ. επίσης: Esquisses de la
περιορίζεται σε οσα έγραψαν οί: littérature grecque moderne, «Le Spec-
"Αγγελος Στ. Βλάχος, Περί 'Ιωάννου tateur de l'Orient», τεϋχος 60,10/22
Καρασούτσα καί τών ποιήσεων αντοϋ. Φεβρουαρίου 1856, σ. 402 [το άρθρο,
Λόγος απαγγέλλεις εν τω Φιλολογικό) με υπογραφή Α. (καί άπο κάτω Μ.
Συλλόγω ΙΙαρνασσφ τη 10 'Απριλίου Renieri ) είναι συνέχεια άπο τα τεύ
1874, έν 'Αθήναις, τύποις 'Εφημερίδος χη 46, 47 καί 56 του 1855].-Κ. Θ.
τών Συζητήσεων, 1874 ( = * 0 ίδιος, Δημαρά, ΙΊοιηταί τοϋ Ι& αιώνα, «Βα
'Ανάλεκτα, τόμ. Β', έν Αθήναις 1901, σική Βιβλιοθήκη», αριθ. 12, «Αε
σσ. 56-82).—Π. Ματαράγκας, Παρ τός», Αθήναι 1959, passim της Ει
νασσός, ήτοι απάνθισμα τών εκλεκτό σαγωγής [σσ. 158-230: 'Επιλογή
τερων ποιημάτων της νεωτέρας 'Ελ άπο το ποιητικό έργο του]. - Τοϋ
λάδος, έν 'Αθήναις 1880, σσ. 363-404 'ίδιου, 'Ιστορία της νεοελληνικής λο
[σσ. 363-364 : ΙΙερί Καρασούτσα, σσ. γοτεχνίας άπα τις ρίζες ως τήν επο
364-404: επιλογή ποιημάτων του].—• χή μας. Πέμπτη έκδοση, "Ικαρος,
Κλέων Παράσχος, "Ενας παραγνωρι [Αθήνα] 1972, σσ. 302-303 καί pas
σμένος ποιητής: 'Ιωάννης Καρασού sim. - Μιχ. Κ. Πετρόχειλου, Καθα-
τσας (1824-1873), «Νέα Εστία», ρολ,όγοι ποιητές: Ίωάν. Καρασούτσας,
έτος Ε' - 1931, σσ. 1238-1248 ( = Ό έφημ. « Ί Ι Βραδυνή», της 1.7.1959, σ. 5.
ϊδιος, Δέκα "Ελληνες Λυρικοί, β' 2. Βλ. Κ. Θ. Δημαρά,. Ποιηταί
έκδοση, έκδ. οίκος Γ. Φέξη, 'Αθήνα τοϋ Ι& αιώνα, σ. 13 καί 35,αντίστοιχα.
Π. Δ. Μαστροδημήτρης, ΟΙ ΜΕΤΑΦΡΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΚΑΡΑΣΟΥΤΣΑ 131
15. Για τις επανεκδόσεις αυτές βλ. στην αυτοκτονία. Ί Ι σύνταξη, ανα
τους αριθμούς της .'Εθνικής Βιβλιο λογούσα στο τέταρτο τών αποδο
θήκης: Ν . Φ . 2347/2347α, Ν . Φ. χών πού ελάμβανε μέχρι τότε (ώς
2 3 4 7 c / c a καί Ν . Φ . 2 3 4 7 F , αντίστοιχα. καθηγητής τών Γυμνασίων Ναυπλίας,
Γ ι α τή μετάφραση της «Παναγίας 'Αθηνών, Χαλκίδος καί Πειραιώς), ήταν
τών Παρισίων» τοΰ Καρασούτσα βλ. ανεπαρκέστατη για να τον συντήρηση.
Π . Ματαράγκα, δ. —., σ. 364 καί Σ ε νεώτερη αϊτησή του στο Ε λ ε γ
Κλ. Παράσχου, δ. π . , σ. 1241 καί κτικό Συνέδριο επισυνάπτει καί τις
σημ. 1 καί σ. 26 καί σημ. 4, αντί βεβαιώσεις τών γιατρών Ί ω . Βου-
στοιχα. σάκη καί Έ π . Μαλάνου, πού πιστο
16. Βλ. Κλ. Παράσχου, 8. π., σ. ποιούσαν δτι έπασχε «εκ χρονιάς
1241, σημ. 1 καί σ. 26, σημ. 4 ημικρανίας μετ' αϋπνιών, προκυ-
αντίστοιχα. ψασών κατά λόγον πιθανότητος έκ τής
17. Πρβλ. Μιχ. Κ. Πετρόχειλου, προς τήν ύπηρεσίαν απασχολήσεως».
δ. π . , σ. 5. Σ τ ο 'ίδιο άρθρο γίνεται Ή αίτηση απορρίπτεται ώς ανυπο
λόγος για τή φιλία Καρασούτσα, Σ κ υ στήρικτη. Καί συμπεραίνει ό συγ
λίτση, Τανταλίδη καί για τήν αυτο γραφέας τοΰ άρθρου: « Ε π ο μ έ ν ω ς ή
κτονία τοϋ ποιητή της «Βαρβίτου» ένδεια καί ή νευρασθένεια πού τον
(20.3.1873), πού δέν αναγράφεται ταλαιπωρούσαν, μας εξηγούν αρκε
«ούτε στην ειδησεογραφία τών εφη τά ικανοποιητικά τους λόγους τής αυτο
μερίδων της ε π ο χ ή ς ' α υ τ ή ς » . Σ τ ή συν κτονίας τοϋ ποιητή . . .».
έχεια ό συγγραφέας γράφει δτι βρήκε 18. ' / / Κ&ονίκη καί έτερα ποιή
τή συνταξιοδοτική πράξη τοϋ Καρα ματα υπό Ι. Καρασούσα. Έ ν 'Αθή
σούτσα, άπο τήν οποία συμπεραί ναις, έκ τοΰ τυπογραφείου Έ ρ μ ο υ ,
νουμε τους λόγους πού τον ώθησαν 1868, σσ. 67-69.
134 Ο ΕΡΑΝΙΣΤΗΣ, Γ (1972-73), άρ. 58
ρήμα της Ά μ ε ρ ι κ α ν ί δ ο ς H a r r i e t B e e c h e r - S t o w e ( 1 8 1 2 - 1 8 9 6 ) « U n c l e
Tom's Cabm» («Ή καλύβη του Θωμά. Μυθιστορία νεωτάτη υπό
Έρριέτης Βειχερίας Στόβης». [Μνημοσύνη, παράρτημα Γ', 1854],
24
σσ. 216 ) . Ή 'ίδια μετάφραση δημοσιεύθηκε σε τελειότερη μορφή
εξι χρόνια αργότερα ( « Ή καλύβη του Θ ω μ ά ή ο βίος τών μαύρων έν
'Αμερική. Μυθιστορία Έ ρ ρ ι έ τ τ α ς Σ τ ό β η ς , μεταφρασθεΐσα έκ του α γ
γλικού ύπο 'Ιωάννου Καρασούτσα. Τ ό μ ο ς A ' ( - Β ' ) , Ά θ ή ν η σ ι , τύποις
Φιλόμουσου Λέσχης, 1860» [σσ. θ ' + 3 0 7 και 2 8 3 , α ν τ ί σ τ ο ι χ α ] 2 5 . Ή
έκδοση τοϋ 1860 είναι αφιερωμένη στον Φ ί λ ι π π ο 'Ιωάννου.
Π. Δ. Μαστροδημήτρης
Ε Π Ι Μ Ε Τ Ρ Ο
Α'
Ύ
Ω λίμνη, έτος έληξε μόλις, και, ώ ελπίδες
Βροτών! επί της δχθης σου σήμερον της ερήμου,
Ίδέ! ςτήν πέτραν κάθημαι μόνος, δπου την είδες
ATà κάθηται μαζή μου.
Ύ
Ω λίμνη! βράχοι άφωνοι! δάσος! άψυχων κτ'ισις!
Σεις ποϋ δ χρόνος φείδεται, κι άνανεοϊ αν φθείρη,
Τηρεϊτ εκείνης της νυκτός, την μνήμην καν, ώ φύσις
'Ωραία, διατηρεί !
"Ας μέν' εις την γαλήνην σου, ας μέν' εις τάς θύελλας,
'Ωραία λίμνη, κ' επ αυτών των λόφων των φαιδρών σου,
Κ' εις τον δρνμον τών ελατών εκείνον, δστις μέλας
Νενει προ. τών όχθων σου!
Β'
ο Α Κ Ρ Ο Κ Ό Ρ Ι Ν Θ Ο Σ
(Έκ τών τοϋ Βύρωνος)