Taon 36 Blg.
12 Ika- 27 Linggo sa Karaniwang Panahon (K) — Luntian
PAGLILINGKOD NANG MAY
Pananampalataya
I sa sa mga katotohanan sa
buhay ng isang lingkod ay
ang mga hamon at pagsubok na
maaari niyang danasin sa buhay.
Wala naman talagang madaling
paglilingkod. Lagi itong may
kaakibat na paanyaya tungo sa
pag-aalay ng sarili. Oras, lakas,
kakayahan, at maging kayamanan
lahat ito’y maisasakripisyo upang
maisakatuparan ang hangaring
makapaglingkod sa Diyos.
Masasabi lamang na
paglilingkod ang ginagawa ng
isang tao kung higit ang kanyang
ibinibigay kaysa sa maaari
niyang matanggap. Kalakip ng
paglilingkod ay ang pusong
handang sumampalataya kahit
na mahirap at mapanghamon,
handa ang isang lingkod na
manatili sapagkat ang Diyos
ang tanging dahilan ng kanyang
pinagsisikapan. Ito marahil ang
dahilan kung bakit may mga
taong sa kabila ng mga pag-uusig
at hamon sa buhay-paglilingkod
ay nagagawang manatiling
P. Randy de Jesus
matatag sa pagtataguyod ng
mga gawaing makatutulong
at makabubuti para sa lahat.
Batid nila na sa kabila ng mga
paghihirap at dusang kanilang
daranasin, habang sinusuong
ang pagkapagod at pinapasan
ang kanilang krus, darating ang
sandali ng mabuting bunga ng
kanilang pinagsusumikapan.
Hindi sumusuko ang naturang
lingkod dahil sa kanyang
maalab na pagsampalatayang
may magandang gaganapin
ang Diyos. Ito ang pag-asang
i p i n a p a h aya g n i P r o p e t a
Habakuk sa unang pagbasa:
na darating ang sandali na ang
matuwid ay mabubuhay sa
kanyang katapatan.
Isang pagpapahayag ng
pananampalataya ang mamuhay
sa diwa ng pag-ibig. Kaya
naman ang bawat paglilingkod
na may sangkap ng pag-ibig
ay karanasan ng pakikiniig sa
Diyos. Walang dapat ikatakot at
ikapangamba ang isang lingkod,
Oktubre 2, 2022
lalo na kung ang ginaganap ay
ang mga bagay na naaayon sa
kalooban at paanyaya ng Diyos.
Ito ang paalala ni San Pablo kay
Timoteo: na siya ay manatili sa
pananampalataya at pag-ibig
na kanilang tinanggap mula sa
Diyos. Posible ang paglilingkod
dahil sa pananampalatayang ang
isang lingkod ay minamahal ng
Diyos. Kaya sa abot ng kanyang
kakayahan ay ipagkakaloob
niya ang kanyang sarili para sa
paggawa ng mabuti.
Ang karanasan sa paglilingkod
ay nangangailangan ng maalab
na pananampalatayang ang
Diyos ang siyang sinusundan
at pinaglilingkuran. Kung wala
ito sa layunin ng isang taong
naghahangad na maglingkod,
maaaring manghina ang kanyang
kalooban at sumuko sa kanyang
mga ginagawa, lalo na kung
mayroong mga pag-uusig at
maling panghuhusga. Lalo na
kung may mga sandaling walang
pagkilala, mga pagkakataong
walang makitang mabuti ang
mga taong pinag-aalayan at
ginagawan niya ng kabutihan.
Ito ang ipinahahayag ng
Mabuting Balita: magandang
balikan ang katotohanan na ang
bawat lingkod ay nararapat na
kumilala sa kanyang sarili bilang
isang alipin na walang kabuluhan,
na tumutupad lamang sa kanyang
tungkulin. Ito ay isang na pag-
tanggap nang may kababaang-
loob sa isang katotohanang likas
at nararapat na maisabuhay, na
ang paglilingkod ay mahalagang
bahagi ng ating katauhan.
Manatili tayong naka-ugnay sa
Diyos na ating pinaglilingkuran.
Huwag sumuko. Pag-alabin
ang pananampalatayang ating
tinataglay!