MANRESA SCHOOL

Hijas de Jesus

Candida Maria Street, BF Homes Paranaque City, 1700

P.T. 2022-2023

Critique Paper: Pangalan ng Akda

Ipinasa ni:

Espiritu, Julia A.

10 - Hopefulness

Isinumite kay:

Bb. Renzcy P. Licerio

Guro sa Filipino

Date: 11/14/2022
 Ang Munting Prinsipe

Ano ang tunay na kahulugan ng kaligayahan? Ang Munting Prinsipe ay isang maikling nobela ni

Antoine de Saint-Exupéry na ginawa niya noong 1943. Itong kwento ay tungkol sa mga kabalintunaan ng

pagiging matanda at ang kalumbayan ng paglaki. Naniniwala ako na ito ang naging pinakamaraming

isinalin na libro sa mundo bukod sa mga relihiyosong teksto. Ito ay isang pilosopikal na kwento tungkol sa

isang maliit na blond na batang lalaki na umalis sa planetang ito upang tuklasin ang kalawakan. Ang bawat

planeta na binibisita niya ay tinitirhan ng isang tao na medyo kakaiba ang propesyon. Ito ay isang

kamangha-manghang kuwento tungkol sa pag-ibig, pagkakaibigan, pagkawala, kalungkutan, kahulugan ng

buhay, at uri ng lahat ng nasa pagitan. Ito ay isang na kaibig-ibig na kwento. Ang Munting Prinsipe ay

maikli, ang orihinal na libro ay halos 150 pahina lamang. Kaya tiyak kong inirerekumenda na maglaan ng

ilang oras upang sumisid sa kakaiba ngunit magandang mundo ng munting prinsipe. Ito ay isang kwento

tungkol sa isang piloto na natagpuan ang kanyang sarili sa disyerto kasama ang isang hindi

pangkaraniwang batang lalaki. Pareho silang nahulog mula sa langit, na may mas malalim na kahulugan

kaysa sa kung ano talaga ito sa literal dahil Ito ay isang kwento tungkol sa kawalang muwang at

kadalisayan ng kabataan, na nagtuturo sa isang may sapat na gulang na makahanap ng kagalakan sa mga

bituin, ang mga nararamdaman ng puso kaysa sa lahat ng iniisip mo.

Noong unang panahon, may isang piloto na nalulumbay at hindi niya nararamdaman siya ay

nabibilang dahil ang mga matatandang tulad niya ay nag-aalala lamang sa mga bagay na hindi mahalaga

sa kanya. Tulad ng laki ng iyong bahay, kung gaano karaming mga kotse mayroon ka o kahit nga

matematika! Siya ay may isang mapanlikhang espiritu at ang kanyang puso ay gustong magpinta at

gumuhit ng mga bagay na makikita lamang at mauunawaan nang may kalaliman. Ang mga matatanda ay

hindi talaga nagkaroon ng oras upang tumingin sa mga walang kwentang bagay tulad ng mga iyon, tama

ba?
 Noong bata pa siya, gumuhit siya ng isang ahas mula sa kagubatan ng Amazon, ang ahas na ito

ay may elepante sa tiyan nito, upang ipakita ang bangis at panganib. Lahat ng ipinakita niya, lahat ng

matatanda, ay nakakita ng sombrero. Sinabi nila sa kanya na matuto ng mas kapaki-pakinabang na mga

bagay tulad ng aritmetika, agham, at negosyo. Sinunod niya ang payong ito papunta sa landas ng mga

matatanda. Sa pagdaan ng mga taon, isang araw ay lumilipad siya sa ibabaw ng disyerto ng Sahara

pagkatapos ay biglang bumagsak, habang nagising siya upang subukang ayusin at maghanap ng pagkain,

isang batang lalaki ang lumapit sa kanya, hiniling sa kanya na gumuhit ng isang tupa. Kakaiba lang ang

pangyayari kaya wala siyang choice kundi sundin ang maliit na bata. Isa lang ang alam niyang gumuhit, na

muli, ang ahas na may elepante sa loob nito.

Tinanggihan ng batang lalaki ang kanyang pagguhit ng isang elepante sa loob ng isang ahas at sa

halip ay nakipag-demok ng isang tupa, bagaman nagulat ang lalaki na nakita ng munting prinsipe ang

drawing kung ano talaga ito, sa halip na isang sumbrero, o kung ano ang nakita ng mga matatanda.

Pagkatapos ay iginuhit ng piloto ang isang tupa para sa kanya sa abot ng kanyang kakayahan. Ngunit muli,

tinanggihan ito ng munting prinsipe, na sinasabing ito ay masyadong malaki, masyadong manipis, at ito ay

nagpatuloy na ang tupa ay masyadong matanda. Sa wakas pagkatapos ng ikaapat na pagtanggi, ang

bigong piloto ay gumuhit ng isang kahon na may mga butas sa loob nito at sinabi sa bata, "ang tupa ay

nasa loob ng kahon". At ito, tinanggap ng bata. Ganyan talaga nakilala ng tagapagsalaysay ng Munting

Prinsipe ang munting prinsipe.

Ang maliit na prinsipe ay misteryoso at mailap, medyo malungkot din sa ilang kadahilanan. Ngunit

sa paglipas ng panahon, unti-unti nang nalaman ng piloto ang kanyang kwento. Ang maliit na prinsipe ay

nagmula sa isang planeta na halos hindi mas malaki kaysa sa isang bahay, o kasing laki ng isang bahay.

Araw-araw ay masunuring nililinis ng munting prinsipe ang kanyang mga bulkan at hinuhukay ang
anumang sumisibol na mga buto ng baobab dahil ang kanyang maliit na planeta ay laging nasa panganib

na masakop ng mga nakakatakot na puno ng baobab.

Mga tao kung saan ka nakatira, sabi ng munting prinsipe, nagtatanim sila ng limang libong rosas

sa isang hardin. Ngunit hindi nila mahanap ang kanilang hinahanap. At gayon pa man, kung ano ang

kanyang hinahanap, ay matatagpuan sa isang rosas. Iminungkahi ng maliit na prinsipe, ngunit ang mga

mata ay bulag, kailangan mong tumingin sa puso. Isang bagay na lagi kong sinasabi sa aking sarili at

sinusubukan kong sabihin sa iba, ay ang paglikha mo ng kahulugan ng mga bagay. Ang isang bulaklak ay

maaaring maging isang bulaklak lamang o maaari itong maging isang buong mundo. Ang isang tao ay

maaaring maging isang estranghero o iyong matalik na kaibigan. Ganoon din sa mga sitwasyon. Ang

tanghalian kasama ang pamilya ay maaaring maging ang pinaka-nakakainis na bagay o maaari itong

maging masaya at makabuluhan. Ang lahat ng ito ay depende sa kung paano mo pipiliin na makita ito. May

dahilan kung bakit nagiging miserable at gahaman ang mga tao, ngunit bakit ito mapanganib? Ito ay

maaaring maging isang addiction. Gusto natin ng higit pa at higit pa hanggang sa tayo ay maging mga

kolektor, nang hindi pinahahalagahan ang halaga ng ating nakolekta. Dahil hindi tayo tumitigil at tumitingin.

Masyado tayong abala sa pagkolekta. Kailangan natin huminto.

Mahilig sa figure ang mga matatanda. Kapag sinabi mo sa kanila na nagkaroon ka ng bagong

kaibigan, hindi ka nila kailanman tinatanong tungkol sa mahahalagang bagay. Hindi nila kailanman sinasabi

sa iyo, "ano ang tunog ng kanyang boses?", o "anong mga laro ang pinakagusto niya?". Sa halip ay

hinihiling nila kung ilang taon na siya, kung magkano ang kanyang timbang, o kahit gaano karaming pera

ang kinikita ng kanyang ama. Mula lamang sa mga figure na ito sa tingin nila ay may natutunan sila tungkol

sa kanya. Ang nag isip sa akin habang binabasa ang kwentong ito ay ang ideya ng pagtukoy sa mga tao sa

kung ano ang kanilang isusulat sa kanilang diary o journal, hindi sa pamamagitan ng impormasyon na
makikita sa kanilang passport o sa kanilang resume. Kung ang impormasyon ay matatagpuan doon, hindi

ito kawili-wili, kahit na ito ay kahanga-hanga sa papel. Hindi kung saan ka nagpunta o kung ano ang

nagawa mo ang kawili-wili, sa halip ay kung ano ang iyong natutunan, kung ano ang iyong naramdaman,

kung ano ang iyong kinatatakutan, kung ano ang iyong napagtagumpayan, at kung ano ang nagpapatawa

sayo noong ikaw ay nasa lugar na iyon.

Ang lahat ng mga karakter na nakatagpo ng munting prinsipe ay may epekto sa kwento at epekto

sa kanyang sarili, tulad natin. Mayroon akong iba't ibang mga interpretasyon para sa lahat ng mga

character. Ang rosas ay naghagis ng isang imahe ng responsibilidad, at pagtanda, dahil kailangan mong

alagaan ito. Ang hari ay isang imahe ng kung ano ang hindi nais ng maliit na prinsipe o kung ano ang hindi

dapat maging siya. Ang business man ay nagpapakita ng larawan ng kung ano ang pinag-uusapan natin

kanina, na tungkol sa pagkolekta, ngunit hindi pagpapahalaga. Ang lasing na lalaki, ay nagpapakita ng

isang imahe ng pagpapaalam at pagsuko, ginulo ang kanyang sarili upang makalimutan na siya ay

nagkamali, ngunit dahil din sa parehong mga kadahilanan. Nagpapakita ang ahas ng madaling paraan,

mga maling pangako, at pag-iisip na ang paggawa ng mga ganoong paraan ay magkakaroon ka ng

parehong epekto, ngunit hindi, dahil tumatagal ang mga bagay. At panghuli, ang piloto. Ang piloto ay

kumakatawan sa munting prinsipe kung siya ay sumuko na lamang sa pangarap, kung siya ay nawalan na

lamang ng pag-asa, at naiwan lamang na may maliit na alaala sa kanyang sarili. Ang pilot landing, ay isang

paraan ng paghinto at pagtingin sa kung ano talaga ang nangyari. Kinakatawan siya ng batang lalaki na

nagpapaalala sa kanya na narito pa rin siya, ngunit ang pagkawala niya ay nangangahulugan na nawala ito

sa kanya.

Natuto akong magsalita tungkol sa kung ano ang gusto ko, may mga ilang bagay na kasing ganda

ng pakikinig sa mga taong nagsasalita tungkol sa kung ano ang gusto nila, maging ito man ay isang tao,
isang libangan, o ang iyong paboritong uri ng kape. Pag-usapan ito. Huwag matakot na magsalita tungkol

dito nang malakas at may pagnanasa, ang pag-ibig ay hindi kailanman katawa-tawa at hindi ito

ipinapahayag. Sa kuwento, nagsasalita sila ng isang rosas, ngunit ang rosas ay maaaring maging

anumang gusto mo, maaari itong maging iyong sarili, iyong trabaho, isang magulang, isang mahal sa

buhay, o isang hilig. Ang oras na nasayang mo para sa iyong rosas ay pagpapahalaga sa iyong rosas. Ang

oras ay mahalaga, ngunit madalas nating hindi maunawaan kung paano natin ito ginagastos, bakit natin

ginagawa ang mga bagay na ginagawa natin? Sa katotohanan, maraming bagay ang nakapanggugulo sa

atin at parang hindi naman natin binibigyan ng masyadong halaga para intindihin ito? Gusto lang natin ang

mga bagay at gawin ang mga bagay dahil sa tingin natin ito ay tama at dahil sa tingin natin ito ay mabuti.

Gusto namin ng masyadong maraming pera, tagumpay, katanyagan, at pagmamahalan, ngunit hindi namin

talaga alam kung bakit at para saan ito. Dahil ba sa iniisip natin na ito ay nagbibigay sa atin ng

kaligayahan? Gusto ba natin ng kaligayahan? Ano ang ibig sabihin ng kaligayahan?

Ano nga ba ang ibig sabihin ng kaligayahan para sayo, at paano tayo hindi pupunta sa mga landas

ng matatanda, na hinahabol ang salitang kaligayahan, o isang emosyon na hinahabol nating lahat ngunit

sa parehong oras, hindi natin alam kung ano ang ibig sabihin nito.. Kung tutukuyin mo ang kaligayahan sa

isang pangungusap, ano ang sasabihin mo? Ito ay napaka-interesante! Ang kwentong ito ay talagang

napaisip ako tungkol sa aking pananaw sa mga bagay-bagay. Lalo na sa panahon ngayon, sa pagiging

isang grade 10 na estudyante, sa pag iisip ng aking kinabukasan, kung ano ang gusto kong maging sa

hinaharap, bakit gusto kong maging iyon sa hinaharap? Dahil ba sa pera, kasikatan, tagumpay o

kaligayahan.