I can hear the splashing of waves as it touches

the rocks that vary in shape and size. The birds

singing in unison as if celebrating my return,
isang buwan lang naman akong nawala pero
pakiramdam ko isang taon na ang lumipas.
magagabi na kaya naman kitang kita ang kulay
orange na kalangitan at ang repleksyon nito sa
mahiwagang karagatan ng Donsol.

I kneeled in the backseat cushion of the car and

slowly pushed half of my body out of the
window and raised my hands as if embracing
the salty wind and just shouted my enthusiasm
away,

"I miss you Donsol!!! Welcome home to me!

WHOOOO!!!"

"Ay, sus ginoo kang bata ka! Bumaba ka nga

dyan at baka mahulog ka, rest in peace ka dyan
sige ka." nagaalalang sambit ng nagdadrive na
si Kuya Bert.

"Killjoy mo naman Kuya Bert, hindi ba pwedeng

masaya lang ako kasi after 400 years, nasa
Donsol na ulit ako." Oa kong sabi with matching
hand gestures pa.
"400 years ka dyan,isang buwan lang naman
ang itinagal mo sa Baguio." Pambabara saakin
ni kuya Bert.

"Gano'n narin yon kuya, ang importante eh

nasa Donsol na ulit ako." Napapailing nalang na
natahimik si kuya Bert at nagpatuloy nalang sa
pagmamaneho.

Dalawang buwan dapat akong mananatili sa

Baguio para makasama ang lolo at lola ko pero
isang buwan lang ay nagmakaawa na akong
umuwi, It's not that I don't want to be with my
grandparents anymore, I just want to spend the
last month of summer in my hometown, and
besides, I can't just miss the blooming season of
the sunflowers in our farm, but most of all, I
miss the ocean and surfing through the waves.
Natatanaw ko na ang bahay namin at hindi na
ako nagulat ng walang tao na sasalubong
saakin, ang alam nina ate Mel ay sa susunod na
buwan pa ako babalik. Si kuya Bert lang ang
sinabihan ko na uuwi na ako para magpasundo
sa airport. I want to surprise them that's why.

Pagkapark na pagkapark pa lang ni kuya Bert ng

sasakyan ay bumaba na kaagad ako ng kotse,
hindi na nagabalang kunin ang mga bagahe ko.
Patalon talon pa akong naglakad papunta sa
gate ng flower farm, I'm sure everyone is still
right here, they usually go home at 5:30 pm, it's
only 5:00 in the afternoon.
"Ate Mel!" Maligaya kong tawag kay ate Mel na
ngayon ay nasa Bahay Kubo na kasama ang iba
pang nagtratrabaho dito at siguro ay
naghahanda na ngang umuwi.

Halata ang gulat sa muka nilang lahat habang

malalaki ang matang nakatingin saakin na para
bang may multo silang nakikita. Habang gulat
parin sila ay tinakbo ko na ang kaunting
distansya sa pagitan namin at sinalubong agad
si ate Mel ng mahigpit na yakap.

"Bakit nandito ka ng bata ka, 'diba dapat sa

susunod na buwan pa ang balik mo?" Tanong
niya pagkabitaw ko sa pagkakayakap sakanya.
"Namiss ko kayo eh!" Pagpapacute ko,"Bakit
ate, hindi na po ba ako welcome dito?" Dagdag
ko at pabiro siyang pinanlakihan ng mata.

"Wag ka ngang magpacute saaking bata ka."

Wag daw magpacute pero pinipisil niya naman
ang pisngi ko.

"Ang kaso lang eh,ngayon mo na nga lang na

summer makakasama ang lolo at lola
mo,iniwan mo pa sila ng maaga!" Sermon niya
saakin.

"Sila na lang daw po ang pupunta dito kapag

trip na nila." Sagot ko habang ipinapalibot ang
aking mga mata at kinakawayan ang iba pang
nandoon sa Kubo, may dalawang bagong
mukha akong nakita, pareho silang kutis
amerikana na aakalain mo silang turista kung
hindi lang dahil sa uniform na suot nila. the
younger girl pruposes pale white skin that was
majorly accented with her salmon-colored lips
and cat-like dark brown eyes, her straight black
hair is tied up in a messy bun giving off that
simple yet gorgeous vibes.

Her mother on the other hand( I'm assuming

it's her mother 'cause they look alike) I think
she's already in her late 40's but the remnants
of her childhood beauty are still seen in her
face. Like her daughter, she's also sporting her
pale white skin, paired with her upturned ink-
black eyes and curly brown hair. I immediately
knew that they have Asian blood, either
Chinese, Korean or Japanese.
 Sila siguro yong nakwento saakin ni ate
Mel na bagong trabahante dito sa farm, isang
linggo daw pagkaalis ko, saka sila dumating dito
sa Sorsogon, kaya naman ngayon palang kami
magkakakilala.Napansin ata ni ate Mel na
nakatingin ako sa kanila kaya siya na ang
nanghila saakin papunta sakanila. "Nelli, Mia ito
nga pala si Dale, siya yong na'kwento ko
sainyong nagbakasyon sa Baguio, Anak siya ni
Don Francis, 'yong may ari ng farm na ito. Dale,
sila yong sabi ko sayong bagong trabahador
dito." Pagpapakilala saamin ni ate Mel.
"Good afternoon po, welcome sa Felicias
Flower farm." Ani ko pagkatapos magmano kay
aleng Nelli at kumaway kay Mia.
Ngayon palang alam ko ng magkakasundo kami
ni Mia, bukod kasi sa mga kaklase ko, ay wala
na akong ibang kaibigan na kaedad ko sa labas
ng school.

"Good afternoon din iha. Tama nga ang sabi ni

Mel, kayganda mo ngang bata." Nakangiting
pagpupuri saakin ni aling Nelli.

"Thank you ho!" Parang bata kong sagot

habang abot tenga ang ngiti.

"ikaw ate Mel ha! Wag ka ng mahiya, ako lang

to, ang napakaganda mong alaga." Biro ko na
sinabayan pa ng flip hair.
"Loka loka" natatawang aniya habang kinikiliti
pa ang tagiliran ko.

"Ay Mia,nasaaan nga pala si Tyde? Ng

maipakilala natin dito kay Dale."

Huh?q, eh alaga ko yun si Tide.

"Oo nga pala ate Mel, nasaan si baby Tide? It's

really odd not to see him running around the
farm."

”Ha? Aling Tide?Ay baka nandoon sa puno ng

manga, sa may malapit sa bangin."
"Hala, baka mapano yun! Puntahan ko lang po.
" Hinarap ko sina Mia para narin
magpaalam,"Nice meeting you po, Mia and
Aling Nelli."<wave><3

Pagkatapos na pagkatapos kong magpaalam ay

kumaripas na ako ng takbo papunta sa may
bangin. Iyon ang pinaka paborito kong parte ng
buong farm, not just because of it's majestic
scenery but also because it was my moms
favorite place

Halos isang kilometro din ang kailangang lakarin

magmula sa entrance ng farm hanggang
doon,pero kapag narating mo naman iyon, ay
sulit ang nilakad mo. It's one of the most loved
places here in our farm by the tourists, maging
ang puno ng mangga ay binigyan na naming ng
pangalan para mas madaling tandaan ng mga
tao.

There it is, an arrow shaped sign board that's

pointing to the right in the last corner towards
the cliff, the name of the tree was written right
there;

"MAHIWAGA TREE"
Hindi pa kami nakakapagtayo ng farm dito ay
pinamumugaran na ng sandamakmak na
alitaptap ang punong iyon, at ang mas
nakakapagtaka pa ay sa punong iyon lang
nagiikot ang mga alitaptap, mistula ba'ng
mayroong mahika na nanghihila sa kanila
papunta rito, kaya namin naisipan na mahiwaga
ang ipangalan dito.
Dahil nga madali ng maggabi,malayo palamang
ako ay nakikita ko na ang pulong pulong na mga
maiilaw na alitaptap sa puno ng manga. And
just a meter farther from it, there's a man
comfortably sitting at the edge of the cliff and
beside him is a St. Bernard dog, my baby Tide.

It's odd to see a tourist right here at this hour,

4:30 pm to 5:00 pm ang closing hours ng farm
in order to protect the fireflies from harm. At
isa pa, my baby doesn't like to be so close with
a complete stranger.

I walked past the mango tree and decided to

call my fur baby.
"Baby Tide!!"
I was surprised when they both turned their
heads to look at me,
and before I know it, my 60 kilogram baby is
already running towards me, wagging its tail
and barking like crazy, and when it jumped me,
we both fell in the grass.

"Easy there boy! You missed ate so much, huh?

I missed you too baby Tide" He wont stop
licking my face until I patted his head.

Agad akong tumayo habang pinupunasan ang

damit kong nadumihan. Nang itinaas ko ang
paningin ko, nakatayo na yung lalake at
nakatigin saamin ni Tide. He's wearing a grey
hoodie and ragged pants, I cant see his eyes
because of his hair that falls just below his eyes.
I realized that he looked like a foreigner, patay!
Mapapaenglish pa ata ako nito,

"I'm sorry sir, it's already past the closing hours

of the farm, so I hope you don't mind if I ask
you to leave, but you can just come back
tomorrow morning, please do understand."
Pormal kong sabi sakanya,pero hindi ko
inaasahan ang marahan niyang pagtawa.

Hindi ko alam na pwede pala mainlove ang

isang tao dahil lang sa tawa. He looks freaking
cute!

"I work here, umm, I'm one of the new

employees"
"You're Dale right?" He took off his hoodie and
brushed his hair backward.

"I'm Ocean Tyde."

I just stared at him, his blue eyes specifically,

I'm sure that I'm not swimming in the water,
but then I felt like drowning, his dark ocean-like
blue eyes are so enchanting, hypnotizing me to
swim my way down to the depth of the sea, to
feel the coldness of water envelope my bare
skin. An imaginary current keeps pushing me
down, urging me to live underwater with the
man that owns that pair of ocean blue eyes
forever.
On my left, the fireflies are dancing, lighting up
the mango tree. While on my right, the orange
sky dominates the calm sea. I stayed right
there, rooted to the ground, staring at the
hottest man I've ever seen, who was also
staring back at me, probably puzzled out by my
silence, but I don't care right now.

Right at this moment, I felt like falling into the

blue abyss of the ocean. But the only question
at hand right now is; Would I be drowned in
happiness or misery.