ОТСТАПУВАЊЕ КАЈ ЗБОРОВИ СО ТУЃО ПОТЕКЛО

Некои именки со завршок на самогласка (главно, преземени од францускиот јазик): жир’и,

рел’и, бир’о, деп’о, нив’о, клиш’е, ателј’е, куп’е, сиж’е, интервј’у...

Некои именки со завршок на согласка: крист’ал, материј’ал, минер’ал,  фрижид’ер, ман’ир,

факулт’ет, велосип’ед, лавир’инт, лингв’ист...

Некои именки: романт’изам, тур’изам, гениј’алец, гимназиј’алец, стујард’еса,, кинот’ека,

филмот’ека, јану’ари, февру’ари, епиз’ода, култ’ура, лект’ура ет’апа...

Некои придавки: гениј’ален, иде’ален, специј’ален, театр’ален, акту’елен, визу’елен,,

аларм’антен, арог’антен, хидрат’антен, шарм’антен, ург’ентен, фрекв’ентен, секунд’арен,
администрат’ивен, ефект’ивен, позит’ивен, релат’ивен, факултат’ивен, мотив’иран,
план’иран, резерв’иран, трен’иран...

глаголите на -ира: дискут’ира, лак’ира, парк’ира.

Дел од зборовите од туѓо потекло се наоѓаат во постојан процес на приспособување кон

македонскиот акцентски систем.

Тие што се опфатени со овој процес имаат два начина на акцентирање:

б’иф’е, ‘екр’ан, м’икроф’он, н’ерв’оза, п’ортр’ет, р’ез’ерва, р’еф’орма, с’ем’естар, ст’ади’он,

т’елеф’он, фр’агм’ент, ш’амп’он.