Pagpasenyahan nyo na sapagkat hindi ako maalam gumawa ng tula
Hindi kasi ako maalam gumamit ng mga salita na may sukat at tugma Na kung saan, aking ipapakita nararamdaman at aking nagugunita Samahan nyo ako, dahil parang ayoko na….
Akala kasi ng iba wala akong problema
Nasanay kasi sila na lagi akong masaya Ngunit, sa kabila ng maskra na aking dinadala Lingid sa kinaadman, mayroong nakakubling sakit na matagal nang iniinda
Stress, dahil sa mga mata na animo’y laging nakatingin
Mga maliliit mong galaw na binibigyang pansin Konting pagkakamali ay kanilang bibigyang diin Hindi bibigyan ng pagkakataon ang iyong mga daing.
Kaya madalas nag-iisa wari'y minumulto ng paligid
Laging sa dilim nagkukubli, natatakot sa lahat ng naririnig. Sa masalimuot na mundo, na kung saan mga problema ay walang gustong makinig. Mga mata'y pinipikit, walang nakikita at di na kayang tumitig, Nabibingi't napipi sa sobrang gulo ng daigdig.
Pero wag mo hayaang lamunin ka ng lungkot
Wag mo hayaang balutin ka ng takot Dahil laging may Diyos na nakaagapay at magsasabi sayo.. . "Anak, nandito lang ako."