Hiob

w księdze hioba bóg mówi diabłu że hiob jest jedynym z najbardziej bogobojnych ludzi. Szatan
każe bogowi żeby ten odebrał hiobowi wszystkie ziemskie dobra. bóg wierząc w pobożności hioba
odbiera mu je. Hiob traci wszystko pomimo cierpienia, w jego oczach bóg jest nadal miłosiernym i
sprawiedliwym ojcem. ostatecznie stwórca oddaje hiobowi wszystkie jego dobra podwójnie

głównym motywem księgi hioba jest uniwersalny problem niezawinionego cierpienia. Hiob uważa
że każde życiowe doświadczenie to boży dar. Ufa bogu i poddaje się zupełnie jego woli

kohelet
księga koheleta to opowieść i poszukiwaniu przez salomona szczęścia , które bohater próbuje
odnaleźć w:(ta księga wchodzi w skład ksiąg mądrościowych)
-nauce
-mądrości
-bogactwie
-miłości
to wszystko nazywano ,,marnością nad marnościami”.spełnienie odnajduje w wierze

pouczenie płynące z księgi mądrościowej to:

-bóg doświadcza tez sprawiedliwych
-cierpienie ma walor wychowawczy
-człowiek powinien czcić tajemnice boski, a nie starać się je badać lub odkrywać
-bóg i tak ostatecznie otoczy opieką każdego sprawiedliwego

pieśni nad pieśniami

autorstwo psalmów przypisuje się dawidowi i i salomonowi .kompozycja psalmów ma charakter
rytmiczny, bowiem występują w nim powtórzenia
geneza psalmów:
-psalmy to utwory modlitewne
-księga psalmów jest zbiorem 150 pieśni
-nieokreślony czas powstania

apokalipsa św jana
apokalipsa ukazuje wizję końca świata i zakończenie przymierza z bogiem. Wyjaśnia sens
cierpienia i śmierci. Daje do zrozumienia, że każdy człowiek ma szansę na zbawienie.
Pojawiają się w nich zwierzęta
lew-symbolizuje zwycięstwo wół-wojnę orzeł-głód zwierze z ludzką twarzą-śmierć
pojawiają się też cztery konie z jeźccami
koń biały-zwycięstwo rudy-wojnę czarny-głód trupioblady-śmierć
apokalipsie towarzysza trzęsienia ziemi

Przypowieść o talentach
Pewien człowiek, wyjeżdżając w niebezpieczną podróż, pozostawił swój majątek pod
opieką trzech sług. Pierwszemu zostawił pięć talentów, drugiemu dwa, a trzeciemu tylko
jeden. Gdy po długim czasie powrócił, okazało się, że pierwszy i drugi podwoili jego
majątek, a ten trzeci, zamiast się nim zaopiekować, zakopał go w ziemi. Zirytowany tym
właściciel kazał zabrać mu jedyny talent i oddać temu, który zarobił najwięcej. Na koniec
padają słowa: Każdemu bowiem, kto ma, będzie dodane. Tak, że nadmiar mieć będzie.
Temu zaś kto nie ma, zabiorą nawet, to co ma.
Sens:
Właściciel to nie kto inny niż Bóg, a trzej słudzy to ludzie, którzy różnie wykorzystali swe
pozytywne cechy czy talenty (tym razem we współczesnym znaczeniu). Kara czeka tych,
którzy nie rozwijają się, lekceważąc postęp.