20.

SZCZODROŚĆ

1. ROZMYŚLANIE NA WADAMI NIEPOSIADANIA (szczodrości) I ZALETAMI

POSIADANIA (szczodrości)
2. ESENCJA
3. KLASYFIKACJA
4. CECHY CHARAKTERYSTYCZNE KAŻDEGO RODZAJU
5. POMNAŻANIE
6. DOPROWADZANIE DO CZYSTOŚCI
7. OWOCE

1. ROZMYSLANIE NAD WADAMI I ZALETAMI

WADY

Kto nie rozwinął szczodrości zawsze sam będzie cierpiał biedę.

Najprawdopodobniej odrodzi się jako duch, a jeśli odrodzi się jako człowiek będzie biedny i
nieszczęśliwy.

Bez praktyki szczodrości nie uda nam się przynieść pożytku innym i osiągnąć przebudzenia –
nie będzie możliwości pomagania istotom i gromadzenia wokół siebie uczniów poprzez
nawiązywanie związków karmicznych

ZALETY

Jeśli ktoś rozwinął szczodrość, to sam będzie bogaty u szczęśliwy we wszystkich życiach.

Zostają też wyeliminowane przeszkadzające emocje

Sutra wygłoszona na życzenie świeckiego praktykującego Drakszulczena

Rzecz którą ofiarowałeś:

należy do ciebie (rzeczy same są nietrwałe, a pożytki z ofiarowania nie będą utracone),
posiada esencję (ma sens, stała się przyczyną czegoś dobrego),
nie musisz jej chronić,
jest wolna od lęku,
przybliży cię do oświecenia
– rzeczy zostawione w domu – nie.

2. ESENCJA

Dawanie własnych dóbr z umysłem wolnym od przywiązania.

Brak przywiązania – tj. oczekiwania wdzięczności, odczuwania żalu, dawanie z radością

3. KLASYFIKACJA

1. Dawanie dóbr
2. Dawanie ochrony przed strachem
3. Dawanie Dharmy

Dzięki dawaniu dóbr ustabilizujemy ciała innych osób

Dzięki dawaniu ochrony ustabilizujemy ich życie
Dzięki dawaniu Dharmy ustabilizują się ich umysły.

Dzięki dawaniu dóbr i ochrony istoty osiągają szczęście w tym życiu.

Dzięki dawaniu Dharmy doznają szczęścia w następnych żywotach.

4. WYJASNIENIE CECH CHARAKTERYSTYCZNYCH

I. DAWANIE DÓBR

1. Nieczyste ofiarowanie (należy unikać)

2. Czyste ofiarowanie

NIECZYSTE OFIAROWANIE

1. Nieczysta motywacja
2. Nieczyste rzeczy
3. Nieczysty odbiorca
4. Nieczysta metoda (sposób dawania)

1. NIECZYSTA MOTYWACJA

A/ Niewłaściwa motywacja
(wypływająca z emocjonalnych splamień tj. dawanie w celu:)

 wyrządzenia krzywdy
 zdobycia sławy w tym życiu
 rywalizacji z druga osobą

B/ Niższa motywacja
(wypływająca z chęci lepszego odrodzenia w samsarze)

 ze strachu przed nędzą w przyszłym życiu

 pragnienia odrodzenia się jako człowiek lub bóg
 pragnienia życia w bogactwie
2. NIECZYSTE RZECZY

 nieczyste substancje np. trucizna, ogień, broń jeśli ktoś chce wyrządzić krzywdę sobie
lub innym (jeśli to jako pomoc to ok.)
 wszystkiego co krzywdzi innych i powoduje cierpienie ( np. uczyć jak zabijać)
 sprzedawać bądź dawać w zastaw swoich rodziców, nie wolno oddawać własnych dzieci
i żony bez ich zgody
 nie dawać jedynie małej rzeczy jeśli posiada się wielki majątek
 nie dawać rzeczy, które są wspólne

3. NIECZYSTY ODBIORCA

nie dawać ciała ani poszczególnych jego członków:

 demonom – gdyż proszą z niewłaściwą motywacją

 istotom będącym pod wpływem mary, chorym umysłowo – ponieważ nie potrzebują tego
i nie mają wolności myśli
 nie dawać jedzenia i picia żarłokom

4. NIECZYSTA METODA

 z poczuciem nieszczęścia
 w gniewie
 z pomieszanym umysłem
 z pogardą i brakiem szacunku dla osoby o niższym statusie
 zastraszając lub karcąc żebrakow

----

CZYSTE OFIAROWANIE

1. Czyste rzeczy
2. Czysty odbiorca
3. Czysta metoda (sposób dawania)

1. CZYSTE RZECZY

 Wewnętrzne bogactwo – ciało

 Zewnętrzne bogactwo – odzienie, transport, ozdoby, dziecko, partner itp. (zgodnie z
praktyka Dhramy)

Bodhisatwowie, którzy nie urzeczywistnili jeszcze pustki powinni dawać jedynie całe swoje
ciało, a nie poszczególne członki.

Bodhisatwaczariawatara – Ci którym brak czystej motywacji współczucia nie powinni oddawać

swojego ciala, zamiast tego w tym i przyszłych zywotach powinni poświęcić je urzeczywistnieniu
najwyższego celu.
Świecki bodhisatwa może ofiarować całe wewnętrzne i zewnętrzne bogactwo.

Bodhisatwa, który jest mnichem bądź mniszką , powinien ofiarować wszystko poza 3-ma
szatami dharmy, których NIE wolno oddać. Jeśli odda się szaty Dharmy, może to stanąć na
przeszkodzie pomaganiu innym.

2. CZYSTY (tj. szczególnie pożyteczny) ODBIORCA

 o szczególnych właściwościach np. duchowi mistrzowie, 3 Klejnoty itp.

 szczególnie nam pomocni np. rodzice
 ci, którzy cierpią np. pacjenci w szpitalu
 szczególni – ci którzy nam szkodzą np. wrogowie

3. CZYSTA METODA

 ofiarowanie z doskonałą motywacją

 ofiarowanie przez doskonale działanie

Z doskonałą motywacją:

 Ofiarowanie z myślą o przebudzeniu i dobru czujących istot z motywacją współczucia

Przez doskonale działanie

 Z oddaniem
 Z szacunkiem
 Osobiście
 W odpowiednim czasie
 Nie wyrządzając krzywdy innym

Z oddaniem – bodhisatwa jest szczęśliwy przed ofiarowaniem, w trakcie, a potem niczego nie
żałuje.

W odpowiednim czasie – kiedy ma bogactwo wie, że jest czas aby je ofiarować.

Nie krzywdząc innych – oznacza niekrzywdzenie swojego otoczenia. Nawet jeśli chodzi o jego
własny majątek, a ludzie z otoczenia proszą, aby tego nie czynił, nie należy czynić.
Nie należy oddawać bogactwa, które zostało skradzione, jest wynikiem oszustwa, albo należy do
innych.

Doskonałość dawania majątku, polega na dawaniu: (Zbiór Abidharmy)

 Nieustannie
 Bez uprzedzeń
 Zaspokajając wszelkie pragnienia

Nieustannie – dotyczy praktykującego – praktykujemy cały czas

Bez uprzedzeń – odnosi się do odbiorcy – dajemy wszystkim bez uprzedzeń
Zaspokajając wszelkie pragnienia – odnosi się do rzeczy – powinniśmy dawać wszystko czego
pragnie odbiorca.

II. DAWANIE OCHRONY

 Ratowanie życia
 Dawanie ochrony przed strachem
 Itp.

III. DAWANIE DHARMY

1. Odbiorca
2. Motywacja
3. Dharma sama w sobie
4. Metoda ukazywania nauk

Odbiorca – ofiarują Dharmę tym, którzy jej chcą, okazują szacunek jej i nauczycielom Dharmy.

Motywacja – unikaj negatywnych myśli, w tym myśli o wzbogaceniu się, honorze, pochwale,
sławie i innych światowych słabościach i kieruj się łagodnymi czyli współczuciem.

Dharma sama w sobie – nauczaj Dharmy bezbłędnie i bez wypaczeń.

Metoda

 nie przekazywać nauk od razu gdy ktoś o to prosi – najpierw należy powiedzieć „nie
studiowałam tego szczegółowo”. Najpierw należy zbadać ucznia i sprawdzić czy jest
właściwym naczyniem, jeśli tak to wtedy należy przekazywać nauki nawet gdy nie
zostanie się o nie poproszonym. (Sutra króla wchłonięcia medytacyjnego)
 nauki należy przekazywać w czystym i przyjemnym miejscu
 nauczyciel powinien siedzieć na tronie ozdobionym jedwabiem
 nauczyciel Dharmy powinien być czysty, zachowywać się łagodnie i być schludnie
ubrany
 aby wyeliminować przeszkody nauczyciel powinien wyrecytować mantrę zwalczającą
mary.
 Nauki powinny być wyłożone jasny i przystępny sposób.

5. WZROST / POMNAŻANIE

Nawet niewielki akt szczodrości bodhisatwa może przekształcić w duży:

1. Dzięki mocy MĄDROŚCI PIERWOTNEJ czyni go wzniosłym

2. Dzięki mocy PRADŻNI czyni go wielkim
3. Dzięki DEDYKACJI czyni go nieograniczonym

Moc mądrości pierwotnej – bez namtok – konceptu 3-ch kręgów

Pradżnia – zbiera się ogromną zasługę - jeśli praktykę szczodrości wykonuje się:
 Z intencją aby prowadzić all czujące istoty ku oświeceniu
 Bez przywiązania do tego co się daje
 wolny od nadziei na jakikolwiek rezultat (doczesny! – jak np. bogactwo czy szczęście)

Dedykacja – zasługę należy dedykować nieprześcignionemu przebudzeniu dla dobra all istot –
staje się jak kropla która wpadanie do oceanu

6. SPRAWIANIE by szczodrość BYŁA CZYSTA / (doskonała)

Santidewa, Siksasamuczczaja

 Działanie ucieleśniające pustkę i współczucie przynosi czystą zasługę

 Szczodrość oparta na pustce nie może stać się przyczyną odrodzenia w samsarze
 Szczodrość oparta na współczuciu nie może stać się przyczyną zejścia na niższą ścieżkę
 Dlatego stając się przyczyną tylko nieprzebywającej nirwany jest czysta

Oparta na pustce – oznacza, ze jest przypieczętowana 4-ma pieczęciami pustki – i tak należy
praktykować:

 Pustka wewnętrznego ciała (dającego)

 Pustka zewnętrznego bogactwa
 Pustka postrzegającego umysłu
 Pustka Dharmy przebudzenia (celu)

Wsparta na współczuciu – ofiarowanie ze względu na to, ze nie możemy znieść cierpienia

pojedynczych czujących istot lub wszystkich ogółem.

7. OWOCE

1. Doczesne / Względne
2. Ostateczne

Na poziomie względnym

Dzięki praktyce dawania dóbr:

 osiągniemy dobrobyt, nawet jeśli ofiarujemy komuś, kto sobie tego nie życzy (dzięki
ofiarowaniu: jedzenia będziemy silni, odzienia będziemy mieć ładną cerę, transportu
będziemy stabilnie zadowoleni, światła będziemy mieć dobry wzrok – Bodhisatwa Bhumi)
 wyeliminujemy przeszkadzające emocje (wynikające z przywiązania do rzeczy/chęci
posiadania)
 ponadto możemy gromadzić wokół siebie uczniów i sprawić, ze nawiążą kontakt z
przebudzeniem

Dzięki ofiarowaniu nieustraszoności - nie staną nam na drodze mary i inne przeszkody.
Dzięki ofiarowaniu Dharmy – spotkamy szybko Buddę, będziemy mu towarzyszyć i osiągniemy
wszystko co pragniemy.

Ostatecznym rezultatem jest osiągnięcie nieprześcignionego przebudzenia

---

Zasługa splamiona – dualistyczna - doprowadza do lepszego odrodzenia

Niesplamiona – do mądrości

Szczodrość w pełni doskonała – gdy jest połączona z pełnym urzeczywistnieniem pustki (pustka
3-ch kręgów) i współczucia.

Demony/Mary

 demon emocjonalnych spramień

 demon Syn Bogów – negatywne emocje prowadzą do negatywnych działań
 demon skandh – jeśli popełniamy negatywne uczynki, to odradzamy się mając 5-ć
skandh, które są podstawą cierpienia
 demon śmierci – kto się urodził musi umrzeć

Współczucie bez mądrości może być sentymentalizmem.

Należy widzieć dalekosiężne skutki tego co robimy – nie tylko dla jednej osoby, ale dla wielu i
nie tylko na to życie, ale i na następne.