Το σύνδρομο Asperger είναι μια διαταραχή που επηρεάζει το πώς σκέφτεται,

αισθάνεται και συμπεριφέρεται ένα άτομο. Τα άτομα με σύνδρομο Asperger μπορεί

να έχουν ένα ευρύ φάσμα συμπτωμάτων, αλλά τις περισσότερες φορές έχουν
δυσκολίες με την κοινωνική επικοινωνία, επαναλαμβανόμενα πρότυπα
συμπεριφοράς και μη λεκτική επικοινωνία.Τα άτομα συχνά δυσκολεύονται να
επικοινωνήσουν προφορικά, αλλά συνήθως έχουν μέση ή υψηλότερη νοημοσύνη.
Μπορεί να έχουν συγκεκριμένα μαθησιακά προβλήματα, όπως δυσλεξία ή ΔΕΠΥ. Με
τη σωστή υποστήριξη, τα άτομα με Asperger μπορούν να ζήσουν πλήρη και
ανεξάρτητη ζωή. Επίσης έχουν διαφορετικό τρόπο σκέψης και συμπεριφοράς από
τους άλλους ανθρώπους. Δεν είναι πάντα σαφές γιατί συμβαίνει αυτό, αλλά οι
επιστήμονες πιστεύουν ότι μπορεί να οφείλεται σε συνδυασμό παραγόντων,
συμπεριλαμβανομένων των γενετικών και του περιβάλλοντος στο οποίο μεγαλώνει
ένα άτομο. Παρόλα αυτά, τα άτομα με σύνδρομο Asperger δεν φταίνε για την
κατάστασή τους και δεν μπορούν να ελέγξουν τι πιστεύουν οι άλλοι για αυτούς.Τα
άτομα με σύνδρομο Asperger συχνά δυσκολεύονται να αντιμετωπίσουν την αλλαγή,
γεγονός που μπορεί να τους οδηγήσει να προσκολλώνται σε ρουτίνες και
συμπεριφορές προκειμένου να ελέγξουν το άγχος και τη σύγχυση που βιώνουν. Για
παράδειγμα, ορισμένα παιδιά μπορεί να επιμένουν να ακολουθούν πάντα την ίδια
διαδρομή προς το σχολείο, ενώ οι ενήλικες με σύνδρομο Asperger συχνά προτιμούν
να κάνουν τις δραστηριότητες της ημέρας με την ίδια προκαθορισμένη σειρά (π.
δουλειά, μεσημεριανό, μπάνιο, τηλεόραση) και αναστατώνεται εάν το πρόγραμμα
τροποποιηθεί για οποιονδήποτε λόγο. Κλείνοντας ο Aspeger λέει ότι τα παιδιά με
αυτισμό έχουν εμμονές και προσκολλήσεις με αντικείμενα και θέματα που διαφέρουν
από τα συνήθη ενδιαφέροντα των άλλων παιδιών της ηλικίας τους. Έχουν πολύ
έντονες κλίσεις, δεξιότητες και προτιμήσεις, όπως κάθε άλλο παιδί, αλλά η ένταση
της ενασχόλησής τους επισκιάζει όλα τα άλλα και τα κατατάσσει ως ιδιαίτερο
ενδιαφέρον. Αυτό με τη σειρά του οδηγεί τα άτομα να απομονώνονται και να
δυσκολεύονται να κάνουν φίλους. Άμεση συνέπεια αυτού είναι ο μοναχικός τρόπος
ενασχόλησης με τα ενδιαφέροντά τους, ο στιγματισμός και η περιθωριοποίηση του
ατόμου.

 Κωνσταντίνου, Κ. & Αγγελίδης, Π. (2005). Κατανοώντας το Σύνδρομο

Asperger μέσα από την ανασκόπηση της βιβλιογραφίας. Στο Αγγελίδης,
Π. (επιμ.). Συμπεριληπτική εκπαίδευση. Από το περιθώριο στη
συμπερίληψη. Συναγωγή μελετών. Λευκωσία: Κυπροέπεια.

 Στασινός, Δ. (2020). Η Ειδική Συμπεριληπτική Εκπαίδευση 2027. Η

ελκυστική εκδίπλωσή του στο Νέο ψηφιακό σχολείο με ψηφιακούς
πρωταθλητές. Αθήνα: Εκδόσεις Παπαζήση

 Frith, U. (1999). Αυτισμός. Εξηγώντας το αίνιγμα. Αθήνα: Ελληνικά

Γράμματα.

 Happe, F. (2003). (Επιμ., μτφρ.: Δ Στασινός).:Αυτισμός. Σύγχρονη

ψυχολογική θεώρηση (Δεύτερη έκδοση). Αθήνα: Gutenberg.