Professional Documents
Culture Documents
ความประเสริฐของการละหมาด
ความประเสริฐของการละหมาด
[ ไทย ]
ﻓﻀﺎﺋﻞ اﻟﺼﻼة
[ ] ﺑﺎﻟﻠﻐﺔ اﻟﺘﺎﻳﻼﻧﺪﻳﺔ
ความประเสริฐของการเดินไปละหมาด และการละหมาดญะมาอะฮฺที่มัสญิด
ความประเสริฐของผูที่เดินทางไปกลับมัสยิด
ความประเสริฐของการไปละหมาดดวยความสํารวม ความสงบเสงี่ยมและไมเรงรีบ
ความประเสริฐของการกลาวคําวา “อามีน”
ความประเสริฐของการละหมาดในเวลา
ความประเสริฐของการละหมาดฟจญรฺ(ศุบหฺ)และละหมาดอัศรฺ
ความประเสริฐของการละหมาดอิชาอและละหมาดศุบหฺ
ความประเสริฐของการรอละหมาดหลังจากไดละหมาดมาแลว
ความประเสริฐของการนั่งในสถานที่ละหมาดหลังจากละหมาดศุบหฺแลว
ความประเสริฐของวันศุกร
ความประเสริฐของการอาบน้ํา(ซุนนะฮฺ)วันศุกร การฟงคุฏบะฮฺ และการละหมาดวันศุกร
ความประเสริฐของชวงเวลาหนึ่งในวันศุกรคือชวงเวลาหลังอัศรฺ
ความประเสริฐของละหมาดสุนัตกอนและหลังละหมาดฟรฎ
ความประเสริฐของละหมาดกิยามุลลัยลฺ (ละหมาดกลางคืน)
ความประเสริฐของละหมาดวิตรฺชวงหลังเที่ยงคืน
ความประเสริฐของการละหมาดและการขอพรในชวงหลังเที่ยงคืน
ความประเสริฐของการขอพรในชวงกลางคืน
ความประเสริฐของการละหมาดฎหาและความประเสริฐของชวงเวลาดังกลาว
ความประเสริฐของการกมกราบที่ยาวนานและบอย
ความประเสริฐของการละหมาดสุนัตที่บาน
ความประเสริฐของการละหมาดฟรฎและการละหมาดสุนัต
ความประเสริฐของการอานวิริด(บทขอพร)หลังจากการใหสลามหลังละหมาดฟรฺฎ
ความประเสริฐของการละหมาดแกผูตายและการติดตามศพ
ความประเสริฐของผูที่ถูกละหมาดโดยมุสลิม
ความประเสริฐของผูสูญเสียคนที่รัก และผลตอบแทนสําหรับเขาจะอยู ณ อัลลอฮฺ
ความประเสริฐของการละหมาดที่มสั ญิดมักกะฮฺ(มัสยิดหะรอม)และมัสยิดที่มะดีนะฮฺ(มัสยิดอัลนะบะวีย)
ความประเสริฐของการละหมาดที่มัสยิดบัยตุลมักฺดิส
ความประเสริฐของการละหมาดที่มัสยิดกุบาอ
2
ความประเสริฐของการเดินไปละหมาด และการละหมาดญะมาอะฮฺที่มัสญิด
1. จากอะบูฮุร็อยเราะฮฺ เราะฎิยัลลอฮุ อันฮุ จากทานนบี ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัมไดกลาววา
ﹰ ﹺ ﹺﹺ ﹺ ﹺ ﹺ ﹺ ﹺ ﹺ ﺻﻼة ﹶ ﹺ ﹺ
ﺧـﻤﺴﺎ ﹶ ﹾ ﹺ ﹶ
ﻭﻋﴩﻳﻦ ﹶ ﹶ ﹶ ﹰ
,درﺟﺔ ﻭﺻﻼﺗـﻪ ﹺﰲ ﹸﺳﻮﻗﻪ ﹶ ﹾ ﻋﲆ ﹶﺻﻼﺗـﻪ ﹺﰲ ﹶ ﹾﺑﻴﺘـﻪ ﹶ ﹶ اﳉـﻤﻴﻊ ﹶ ﹺ ﹸ
ﺗﺰﻳﺪ ﹶ ﹶ » ﹶ ﹸ
ﺧﻄﻮة ﱠإﻻ
ﻳـﺨﻂ ﹸ ﹾ ﹶ ﹰﻟـﻢ ﹶ ﹾ ﹸ
ﻼة ﹶ ﹾاﻟﺼ ﹶﻳﺮﻳﺪ ﱠإﻻ ﱠ ﻭأﺗﻰ ﹶ ﹾ ﹺ ﹶ
اﳌﺴﺠﺪ ﻻ ﹸ ﹺ ﹸ ﺗﻮﺿﺄ ﹶ ﹶ ﹾ ﹶ ﹶ
ﻓﺄﺣﺴﻦ ﹶ ﹶ ﹶ إذا ﹶ ﹶ ﱠ ﹶ ﻓﺈﻥ ﹶ ﹶ ﹶ ﹸ ﹾ
أﺣﺪﻛﻢ ﹶ ﹶ ﱠ
ﻛﺎﻥ ﹺﰲ
اﳌﺴﺠﺪ ﹶ ﹶدﺧﻞ ﹶ ﹾ ﹺ ﹶ ﻭإذا ﹶ ﹶ ﹶ ﻳﺪﺧﻞ ﹶ ﹾ ﹺ ﹶ
ﹶ ﹶ,اﳌﺴﺠﺪ ﺣﺘﻰ ﹶ ﹾ ﹸ ﹶ ﻋﻨـﻪ ﹶ ﹺ ﹶ ﹰ
ﺧﻄﻴﺌﺔ ﹶ ﱠ ﹶ ﹶ ﱠ,درﺟﺔ
ﻭﺣﻂ ﹶ ﹾ ﹸ ﺑـﻬﺎ ﹶ ﹶ ﹶ ﹰرﻓﻌﻪ اﷲ ﹺ ﹶ
ﹶ ﹶ ﹶﹸ
اﻟﺬﻱ ﻳﺼ ﱢﲇ ﹺ ﹺ ﻣـﺠﻠﺴﻪ ﱠ ﹺ
ﹺﹺ ﹺ ﹺ ﹶﹸ ﻭﺗﺼﲇ ﹶ ﹺ ﹴ
:ﻓﻴـﻪﹾ ﹸ ﹶ داﻡ ﹺﰲ ﹶ ﹾ
اﳌﻼﺋﻜﺔ ﹶﻣﺎ ﹶ ﹶ ﹶ ﹸ ﹶ ﱢ ﹶ ﹾ,ﺗـﺤﺒﺴﻪ
ﻋﻠﻴـﻪ ﻛﺎﻧﺖ ﹶ ﹾ ﹺ ﹸ ﹸ ﺻﻼة ﹶﻣﺎ ﹶ ﹶ ﹾ ﹶ
ﻳـﺤﺪث ﹺ ﹺ
ﻟـﻢ ﹸ ﹾ ﹺ ﹾ ﹺ
.«ﻓﻴﻪ ارﺣـﻤﻪ ﹶﻣﺎ ﹶ ﹾ ﻟـﻪ ﱠ ﹸ ﱠ
اﻟﻠﻬـﻢ ﹾ ﹶ ﹾ ﹸ اﻏﻔﺮ ﹶ ﹸ ﱠﹸ ﱠ
اﻟﻠﻬـﻢ ﹾ ﹾ
ความวา “การละหมาดญะมาอะฮฺมีผลบุญเพิ่มทวีคูณเปนยี่สิบหาเทาจากการละหมาดคน
เดียวที่บานหรือที่ราน เมื่อผูใดอาบน้ําละหมาดอยางสมบูรณที่สุดและไดเดินไปยังมัสญิด ซึ่ง
เขาผูนั้นไมมีเปาหมายอื่นใดนอกจากเพื่อการละหมาด เขาจะไมยางกาวไปหนึ่งกาวนอกจาก
อัลลอฮฺจะยกระดับใหเขาหนึ่งระดับชั้น และจะลบบาปของเขาหนึ่งบาปจนกวาเขาจะเขา
มัสยิด และเมื่อไดเขาอยูมัสยิดเขาจะไดรับความดีเสมือนวาเขาอยูในการละหมาดจนกวาเขา
จะออกจากมัสยิด และมลาอิกะฮฺจะขอพรแกเขาตราบเทาที่เขานั่งอยู ณ สถานที่ที่เขาทําการ
ละหมาดดวยการกลาว
ﻳـﺤﺪث ﹺ ﹺ
ﻟـﻢ ﹸ ﹾ ﹺ ﹾ ﹺ
.«ﻓﻴﻪ ارﺣـﻤﻪ ﹶﻣﺎ ﹶ ﹾ ﻟـﻪ ﱠ ﹸ ﱠ
اﻟﻠﻬـﻢ ﹾ ﹶ ﹾ ﹸ اﻏﻔﺮ ﹶ ﹸ » ﱠﹸ ﱠ
اﻟﻠﻬـﻢ ﹾ ﹾ
ความวา “โออัลลอฮฺ ไดโปรดใหการอภัยโทษแกเขาผูนี้ดวยเถิด โออัลลอฮฺไดโปรดใหความ
เมตตาแกเขาดวยเถิด ตราบที่เขาไมมีหะดัษ (เสียน้ําละหมาด) ณ สถานที่ดังกลาว” (บันทึก
โดยอัลบุคอรีย หะดีษที่ 477 และมุสลิม หะดีษที่ 649)
ความประเสริฐของผูที่เดินทางไปกลับมัสยิด
จากอบูฮุร็อยเราะฮฺ เราะฎิยัลลอฮุ อันฮุ ไดกลาววา ทานนบี ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัมไดกลาววา
ﻧﺰﻟـﻪ ﹺﻣﻦ ﹶ ﱠ ﹺ ﻏﺪا ﹶإﱃ ﹶ ﹺ ﹺ
ﻏﺪا ﹶ ﹾأﻭ ﹶ ﹶ
.«راح اﳉﻨﺔ ﹸ ﱠ ﹶ
ﻛﻠﲈ ﹶ ﹶ ﻟـﻪ ﹸ ﹸ ﹶ ﹸ ﹶ ﻭراح ﹶ ﹶ ﱠ
أﻋﺪ اﷲ ﹶ ﹸ اﳌﺴﺠﺪ ﹶ ﹶ ﹶ
ﹾ ﻣﻦ ﹶ ﹶ
»ﹶ ﹾ
3
ความวา “ผูใดที่ไปมัสยิดและกลับ อัลลอฮฺจะทรงตระเตรียมที่อยูในสวนสวรรคไวสําหรับเขา
ทุกครั้งที่เขาเดินทางไปกลับจากมัสยิด” (บันทึกโดยอัลบุคอรีย หะดีษที่ 662 และมุสลิม หะ
ดีษที่ 669 สํานวนหะดีษเปนของอัลบุคอรีย)
ความประเสริฐของการไปละหมาดดวยความสํารวม ความสงบเสงี่ยมและไมเรงรีบ
จากอบูฮุร็อยเราะฮฺ เราะฎิยัลลอฮุ อันฮุ (ไดกลาววา) ทานนบี ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัมไดกลาววา
أدرﻛﺘـﻢ ﻭﻋﻠﻴﻜﻢ ﱠ ﹺ ﹾ ﹶ ﹶ
ﹶ ﹶﻓﲈ ﹶ ﹾ ﹶ ﹾ ﹸ ﹾ,اﻟﺴﻜﻴﻨﺔ ﹶ ﹾ ﹸ ﹶ,ﺗﺴﻌﻮﻥ
ﻭأﺗﻮﻫﺎ ﹶ ﹶ ﹶ ﹾ ﹸ ﹸ ﺗﺄﺗﻮﻫﺎ ﹶ ﹶ ﹾ ﹸ ﹾ
ﻭأﻧﺘـﻢ ﹶ ﹾ ﹶ ﹶ ﹺ
ﻟﻠﺼﻼة ﹶﻓﻼ ﹶ ﹾ ﹸ ﹶ
ﹺ
ﺛﻮب ﱠ» ﹶإذا ﹸ ﱢ ﹶ
ﹴ ﹺ ﻛﺎﻥ ﹺ ﻭﻣﺎ ﹶ ﹶ ﹸ ﹺ,ﻓﺼﻠﻮا
.«ﺻﻼة ﻓﻬﻮ ﹺﰲ ﹶ اﻟﺼﻼة ﹶ ﹸ ﹶ ﻳـﻌﻤ ﹸﺪ ﹶإﱃ ﱠ ﻓﺈﻥ ﹶ ﹶ ﹶ ﹸ ﹾ
أﺣﺪﻛﻢ ﹶإذا ﹶ ﹶ ﹶ ﹾ ﻓﺎﺗـﻜﻢ ﹶ ﹶ ﱡ
ﹶ ﱠ,ﻓﺄﺗـﻤﻮا ﹾ ﹶ ﹶ ﱡ ﹶﹶ
ความวา “เมื่อใดมีการเชิญชวนไปสูการละหมาด(กลาวอิกอมะฮฺ) พวกทานอยาไดไปสูการ
ละหมาดดวยความเรงรีบ แตพวกทานจงเดินไปดวยความสงบไมรีบรอน หากวาพวกทานทัน
การละหมาด(พรอมกับอิหมาม)พวกทานก็จงละหมาด และสําหรับสิ่งที่ทานพลาดไป (คื อ
ร็อกอะฮฺของการละหมาดยังไมสมบูรณในขณะที่อิมามละหมาดเสร็จแลว) ทานก็จงเพิ่มเติมให
ครบสมบูรณ แทที่จริงแลว ผูใดมีความตั้งใจที่จะทําการละหมาด(ญะมาอะฮฺ) เขาผูนั้นเสมือน
อยูไดในการทําละหมาด(ญะมาอะฮฺ)แลว” (บันทึกโดยอัลบุคอรีย หะดีษที่ 636 และมุสลิม หะ
ดีษที่ 602)
ความประเสริฐของการกลาวคําวา “อามีน”
จากอบู ฮุร็อยเราะฮฺ เราะฎิยัลลอฮุ อันฮุ ไดกลาววา ทานนบี ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัมไดกลาววา
ﹺ ﹺ ﻭﻗﺎﻟﺖ ﹺ ﹶ ﹸ ﹺ
ﹶ ﹶ ﹺ,أﺣﺪﻛﻢ ﹺآﻣﲔ
ﹸ ﹶ,اﻷﺧﺮ
ﻏﻔﺮ إﺣﺪاﻫ ﹶـﲈ ﹸ ﹾ ﹶ ﹶ ﹶ ﹶ ﹶ ﹾ,آﻣﲔ
ﻓﻮاﻓﻘﺖ ﹾ ﹶ ﹸ ﹶ:اﻟﺴﲈء اﳌﻼﺋﻜﺔ ﰲ ﱠ ﹶ ﻗﺎﻝ ﹶ ﹶ ﹸ ﹸ ﹾ ﹶ ﹶ إذا ﹶ ﹶ
» ﹶ
ﺗﻘﺪﻡ ﹺﻣﻦ ﹶ ﹾ ﹺ ﹺ
.«ذﻧﺒـﻪ ﹶ ﹸ
ﻟـﻪ ﹶﻣﺎ ﹶ ﹶ ﱠ ﹶ ﹾ
ความวา “เมื่อผูหนึ่งในหมูพวกทานไดกลาววา อามีน บรรดามลาอิกะฮฺบนฟากฟาก็พากัน
กลาววา อามีนดวย ดังนั้นหากการกลาวดังกลาวตรงพองกัน เขาผูนั้นจะไดรับการอภัยโทษใน
บาปตางๆที่ผานมา” (บันทึกโดยอัลบุคอรีย หะดีษที่ 781 และมุสลิม หะดีษ 410)
ความประเสริฐของการละหมาดในเวลา
จากอับดุลลอฮฺ บิน มัสอูด เราะฎิยัลลอฮุ อันฮุ ไดกลาววา ฉันไดเอยถามทานนบี ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ
วะสัลลัมวา
» ﹺ ﱡﺑﺮ ﹶ ﹺ ﹶ ﹺ:ﻗﺎﻝ
«اﻟﻮاﻟﺪﻳﻦ ﺛﻢ ﹶ ﱡ
أﻱ? ﹶ ﹶ ﺘـﻬﺎ« ﹶ ﹶ
ﻗﺎﻝ ﹸ ﱠ
ﻋﲆ ﹾ ﹺ
ﻭﻗ ﹶ اﻟﺼﻼة ﹶ ﹶ ﹶ
» ﱠ ﹸ:ﻗﺎﻝ اﻟﻌﻤﻞ ﹶ ﹶ ﱡ
? ﹶ ﹶ٬أﺣﺐ ﹶإﱃ اﷲ أﻱ ﹶ ﹶ ﹺ ﹶ ﱡ
ﱠ ﹶ ﹺ:ﻗﺎﻝ اﳉﻬﺎد ﹺﰲ ﹶ ﹺ ﹾ ﹺ
اﺳﺘﺰدﺗـﻪ ﹶ ﹺ رﺳﻮﻝ اﷲ
ﻭﻟﻮ ﹾ ﹶ ﹶ ﹾ ﹸ ﹸ ﺣﺪﺛﻨﻲ ﹺ ﹺ ﱠ
ﺑـﻬﻦ ﹶ ﹸ ﹸ « ﹶ ﹶ ﹶ٬ﺳﺒﻴﻞ ا » ﹺ ﹶ ﹸ:ﻗﺎﻝ ﺛﻢ ﹶ ﱡ
أﻱ? ﹶ ﹶ ﹶ ﹶ
ﻗﺎﻝ ﹸ ﱠ
4
ﹶﹶ ﹶﹺ
.ﻟﺰادﲏ
ความวา “การงานใดที่เปนที่รักยิ่งของอัลลอฮฺ? ทานนบี ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัมตอบวา
การละหมาดตรงเวลา เขาไดถามอีกวา แลวการงานอะไรอีก? ทานนบีตอบวา การทําดีตอพอ
แม แลวเขาก็ไดถามอีก ทานนบีก็ตอบวา การตอสูในหนทางของอัลลอฮฺ แลวเขาก็ไดกลาวอีก
วา ทานนบี ไดกลาวกับฉันเชนนี้ และถาหากฉันไดเอยถามเพิ่มอีก แนนอนทานนบี ศ็อลลัลลอ
ฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม ก็จะเพิ่มแกฉันอีก” (บันทึกโดยอัลบุคอรีย หะดีษที่ 527 และมุสลิม หะดีษ
ที่ 85)
ความประเสริฐของการละหมาดฟจญรฺ(ศุบหฺ)และละหมาดอัศรฺ
1.จากอะบูมูซา อัลอัชอารีย เราะฎิยัลลอฮุ อันฮุ (ไดกลาววา) ทานรอซูล ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัมไดกลาววา
دﺧﻞ ﹶ ﱠ ﹶ
.«اﳉﻨﺔ ﺻﲆ ﹶ ﹾ ﹶ ﹾ ﹺ
اﻟﱪدﻳﻦ ﹶ ﹶ ﹶ ﻣﻦ ﹶ ﱠ
»ﹶ ﹾ
ความวา “บุคคลใดที่ละหมาดในเวลาที่เยือกเย็นทั้งสอง (ละมาดฟจญรฺและละหมาดอัศรฺ) เขา
ผูนั้นจะไดเขาสวนสวรรค” (บันทึกโดยบุคอรีย หะดีษที่ 574 และมุสลิม หะดีษที่ 635)
ความประเสริฐของการละหมาดอิชาอและละหมาดศุบหฺ
จากอุสมาน บิน อัฟฟาน เราะฎิยัลลอฮุ อันฮุ ไดกลาววา ฉันไดยินทานรอซูลลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ
วะสัลลัมไดกลาววา
ﹴ ﻗﺎﻡ ﹺ ﹾ ﹶ اﻟﻌﺸﺎء ﹺﰲ ﹶ ﹶ ﹴ ﹶ » ﻣﻦ ﱠ ﹺ
اﻟﺼﺒـﺢ ﹺﰲ ﹶ ﹶ ﹶ
ﺟـﲈﻋﺔ ﺻﲆ ﱡ ﹾ ﹶ ﻭﻣﻦ ﹶ ﱠ ﻧﺼﻒ ا ﱠ ﹾ ﹺ
ﹶ ﹶ ﹾ,ﻟﻠﻴﻞ ﻓﻜﺄﻧﲈ ﹶ ﹶ
ﺟـﲈﻋﺔ ﹶ ﹶ ﱠ ﹶ
ﹶ ﺻﲆ ﹶ ﹶ ﹶ ﹾ ﹶ
ﻠﻴﻞ ﹸ ﱠ ﹸ
.«ﻛﻠﻪ ﺻﲆ ﱠاﻟ ﹶ ﹶ ﹶ ﹶﱠ ﹶ
ﻓـﻜـﺄﻧـﻤـﺎ ﹶ ﱠ
ความวา “ผูใดที่ละหมาดอิชาอรวมกัน(ญะมาอะฮฺ)เสมือนหนึ่งวาเขาผูนั้นไดทําการละหมาด
5
ครึ่งหนึ่งของคืน และผูใดที่ละหมาดศุบหฺรวมกันก็เสมือนหนึ่งเขาผูนั้นไดละหมาดตลอดทัง้ คืน”
(บันทึกโดยมุสลิม หะดีษที่ 656)
ความประเสริฐของการรอละหมาดหลังจากไดละหมาดมาแลว
จากอะบูฮุร็อยเราะฮฺ เราะฎิยัลลอฮุ อันฮุ (ไดกลาววา) ทานรอซูล ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัมไดกลาววา
ﹺ ﹺ ﻋﲆ ﻣﺎ ﻳـﻤـﺤﻮ ا ﹶ ﹺ
ﻗﺎﻟﻮا ﹶ ﹶﺑﲆ ﹶﻳﺎ ﹶ ﹸ ﹶ
رﺳﻮﻝ ﻭﻳﺮﻓﻊ ﹺﺑـﻪ ﱠ ﹶ ﹶ
اﻟﺪرﺟﺎت?« ﹶ ﹸ ﷲ ﹺﺑـﻪ ﹶ ﹶ ﹶ
ﹶ ﹶ ﹾ ﹶ ﹸ,اﳋﻄﺎﻳﺎ » ﹶأﻻ ﹶ ﹸ ﱡ ﹸ ﹾ
أدﻟﻜﻢ ﹶ ﹶ ﹶ ﹶ ﹾ ﹸ
ﹺ ﹺ ﹺ ﹺ ﻭﻛﺜﺮة ﹸ ﹶ ﻋﲆ ﹶ ﹺ ﹺ إﺳﺒﺎغ ﹸ ﹺ
ﺑـﻌﺪ
اﻟﺼﻼة ﹶ ﹾ ﹶ اﳌﺴﺎﺟﺪ ﹶ ﹾ ﹶ ﹸ
ﻭاﻧﺘﻈﺎر ﱠ اﳋﻄﺎ ﹶإﱃ ﹶ ﹶ ﹶ ﹾ ﹶ ﹸ,اﳌﻜﺎرﻩ اﻟﻮﺿﻮء ﹶ ﹶ
» ﹾ ﹶ ﹸ ﹸ:ﻗﺎﻝ ﹶ ﹶ,اﷲ
ﻓﺬﻟﻜﻢ ﱢ ﹶ ﹸﹺ ﹺ
.«اﻟﺮﺑﺎط اﻟﺼﻼة ﹶ ﹶ ﹸ ﹸ
ﱠ
ความวา “พวกทานทุกคนตองการหรือไม หากวาฉันจะชี้แนวทางสําหรับพวกทานถึงสิ่งที่เปน
สาเหตุใหอัลลอฮฺจะลบลางบาป และสิ่งที่เปนสาเหตุใหอัลลอฮฺจะยกระดับชั้นของพวกทาน”
พวกเขาพากั น ตอบว า “แน น อน ท า นรอซู ล ลุ ล ลอฮฺ ” ท า นรอซู ล ได ก ล า วว า “การอาบน้ํ า
ละหมาดที่สมบูรณในภาวะที่ลําบากใจ(เชนชวงอากาศหนาวหรือรอนจัด เปนตน) การกาวเดิน
ไปยังมัสยิดมากๆ และรอคอยเวลาละหมาดหลังจากที่ไดละหมาดแลว นั่นก็คือ อัรฺริบาฏ” (คือ
สิ่งที่กระตุนใหกระทําหรือบังคับตนเองใหอยูกับการภักดี หรือหมายถึงสวนหนึ่งของการตอสู
เพื่อเอาชนะตนเอง) (บันทึกโดยมุสลิม หะดีษที่ 251 )
ความประเสริฐของการนั่งในสถานที่ละหมาดหลังจากละหมาดศุบหฺแลว
จากสิมาก บิน หัรฺบ เราะฎิยัลลอฮุ อันฮุ ไดกลาววา
ﻛﺎﻥ ﻻ ﹸ ﹺ ﻧﻌﻢ ﹶ ﹺ ﹰ ? ﹶ ﹶ رﺳﻮﻝ اﷲ ﹺ
ﺗـﺠﺎﻟﺲ ﹶ ﹸ ﹶ ﻗﻠﺖ ﳉﺎﺑﺮ ﺑﻦ ﺳﻤﺮة ﹶ ﹸ ﹾ ﹶ
ﻳـﻘﻮﻡ ﹾ
ﻣﻦ ﹶ ﹶ ﹶ ﹸ,ﻛﺜﲑا ﹶ ﹶ ﹾ:ﻗﺎﻝ أﻛﻨﺖ ﹸ ﹶ ﹸ
ﻓﺈذا ﹶ ﹶ ﹺ اﻟﺼﺒـﺢ ﹶ ﹺ اﻟﺬﻱ ﱢ ﹺ ﹺ ﹺ
اﻟﺸﻤﺲ ﹶ ﹶ
.ﻗﺎﻡ ﻃﻠﻌﺖ ﱠ ﹾ ﹸ ﹶ ﹶ ﹶ,اﻟﺸﻤﺲ ﺣﺘﻰ ﹶ ﹾ ﹸ ﹶ
ﺗﻄﻠﻊ ﱠ ﹾ ﹸ أﻭ ﹶ ﹶ ﹶ
اﻟﻐﺪاة ﹶ ﱠ ﻳﺼﲇ ﻓﻴﻪ ﱡ ﹾ ﹶ ﹸ ﹶ ﱠ ﹸ
ﻣﺼﻼﻩ ﱠ ﹸ ﹶ
ความว า “ฉั น ได ก ล า วแก ญ าบิ ร บิ น สะมุ เ ราะฮฺ ว า ท า นได เ คยนั่ ง ร ว มกั บ รอซู ล ลุ ล ลอฮฺ
ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัมเปนประจํามิใชหรือ? เขาก็ตอบวา “ใช (ฉันไดนั่งรวมกับทาน)
หลายครั้ง ทานไมเคยลุกออกจากสถานที่ละหมาดศุบหฺหรือลุกออกจากสถานที่ละหมาด
ในชวงเชาเลย จนกวาดวงอาทิตยจะโผลขึ้นมา เมื่อดวงอาทิตยโผลขึ้นแลว ทานก็จะลุกขึ้น"
(บันทึกโดยมุสลิม หะดีษที่ 670)
ความประเสริฐของวันศุกร
จากอบูฮุร็อยเราะฮฺ เราะฎิยัลลอฮุ อันฮุ ไดกลาววา ทานนบี ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัมไดกลาววา
ﹺ ﹺ,اﳉﻨـﺔ ﻭﻓﻴـﻪ ﹸ ﹾ ﹺ ﹶ
ﹺ ﹺ,ﺧﻠـﻖ آدﻡ ﹺ ﹺ ﹺ ﹺ ﻃﻠﻌﺖ ﹶ ﹺ
ﻭﻓﻴـﻪ أدﺧـﻞ ﹶ ﱠ ﹶ ﹶ ﻓﻴﻪ ﹸ ﹶ ﹶ ﹸ ﹶ,اﳉـﻤﻌﺔﻳﻮﻡ ﹸ ﹸ ﹶ
اﻟﺸﻤﺲ ﹶ ﹸ ﻳﻮﻡ ﹶ ﹶ ﹶ ﹾ ﹶ ﹾ
ﻋﻠﻴـﻪ ﱠ ﹾ ﹸ ﺧﲑ ﹶ ﹴ
» ﹶ ﹾﹸ
6
ﹺ اﻟﺴﺎﻋﺔ ﱠإﻻ ﹺﰲ ﹶ ﹺ ﹸﹾ ﹺ ﹺ
ﻳﻮﻡ ﹸ ﹸ ﹶ
.«اﳉـﻤﻌﺔ ﺗﻘﻮﻡ ﱠ ﹶ ﹸ
ﹶﻭﻻ ﹶ ﹸ ﹸ,ﻣﻨـﻬﺎ
أﺧﺮج ﹾ ﹶ
ﹶ
ความวา “วันที่ดีที่สุดสําหรับวันที่มีดวงอาทิตยโผลขึ้นมาคือวันศุกร วันนี้เปนวันที่อาดัมถูก
สรางขึ้นมา และเปนวันที่อาดัมถูกนําเขาสวรรค อีกทั้งเปนวันที่อาดัมถูกนําออกจากสวรรค
เชนกัน และวันกิยามะฮฺจะไมบังเกิดขึ้นนอกจากในวันศุกรเทานั้น” (บันทึกโดยมุสลิม หะดีษที่
854)
ความประเสริฐของชวงเวลาหนึ่งในวันศุกรคือชวงเวลาหลังอัศรฺ
จากอะบูฮุร็อยเราะฮฺ เราะฎิยัลลอฮุ อันฮุ ไดกลาววา ทานรอซูลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัมได
กลาวถึงวันศุกร โดยทานไดกลาววา
ﹶ ﹾ ﹶ ﹸ,ﻳﺼﲇ ﹺ ﹺ »ﹺ ﹺ
إﻳﺎﻩ« زاد ﻗﺘﻴﺒـﺔ ﰲ ﺷﻴﺌﺎ ﱠإﻻ ﹶ ﹾ ﹶ ﹸ
أﻋﻄﺎﻩ ﱠ ﹸ ﻳﺴﺄﻝ اﷲ ﹶ ﹾ ﹰ ﻭﻫﻮ ﹸ ﹶ ﱢ
ﻣﺴﻠـﻢ ﹶ ﹸ ﹶ
ﻋﺒﺪ ﹸ ﹾ ﹲ ﺳﺎﻋﺔ ﻻ ﹸ ﹶ ﹸ ﹶ
ﻳﻮاﻓﻘﻬﺎ ﹶ ﹾ ﹲ ﻓﻴـﻪ ﹶ ﹶ ﹲ
ﹾ
. ﻭأﺷﺎر ﺑﻴﺪﻩ ﻳﻘﻠﻠﻬﺎ:رﻭاﻳﺘﻪ
ความวา “ในวันศุกรนั้นมีอยูชวงเวลาหนึ่ง ซึ่งไมมีมุสลิมคนใดที่ไดละหมาด แลวไดขอพรสิ่งใด
จากอัลลอฮฺตรงกับชวงเวลาดังกลาวนั้น นอกจากอัลลอฮฺจะประทานการขอนั้นใหแกเขา” และ
ท า นกุ ตัย บะฮฺ ได เ พิ่ ม สํ า นวนหะดี ษ ในสายรายงานของเขาวา (ความว า ) “ ท า นนบี ได ทํ า
สัญลักษณกับมือของทาน แสดงถึงเวลาเพียงสั้นๆ” (บันทึกโดยอัลบุคอรีย หะดีษที่ 935 และ
มุสลิม หะดีษที่ 852 สํานวนหะดีษเปนของมุสลิม)
ความประเสริฐของละหมาดสุนัตกอนและหลังละหมาดฟรฎ
จากอุมมุ หะบีบะฮฺ เราะฎิยัลลอฮุ อันฮา ไดกลาววา ฉันไดยินทานรอซูล ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัมได
กลาววา
7
ﺗﻄﻮﻋﺎ ﹶﻏﲑ ﹶ ﹺ ﹶ ﹴ
ﻓﺮﻳﻀﺔ ﱠإﻻ ﹶ ﹶﺑﻨﻰ اﷲ ﹶﻟــﻪ ﻛﻞ ﹴ ﹺ ﻋﺒﺪ ﹸ ﹾ ﹺ ﹴ»ﻣﺎ ﹺﻣﻦ ﹴ
رﻛﻌﺔ ﹶ ﹶ ﱡ ﹰ ﹾ ﹶ
ﻋﴩة ﹶ ﹾ ﹶ ﹰ
ﺛﻨﺘﻲ ﹶ ﹾ ﹶ ﹶ
ﻳﻮﻡ ﹾ ﹶ ﹾ ﹸ ﱠ ﹶ٬ ﻳﺼﲇ ﻣﺴﻠـﻢ ﹸ ﹶ ﱢ ﹶ ﹾ ﹶﹾ
ﺑﻴﺖ ﹺﰲ ﹶ ﱠ ﹺ ﹺ ﺑﻴﺘﺎ ﹺﰲ ﹶ ﱠ ﹺ
.ﺑـﻌﺪ ﺑﺮﺣﺖ ﹸ ﹶ ﱢ ﱠ
أﺻﻠﻴﻬﻦ ﹶ ﹾ ﹸ ﻓﲈ ﹶ ﹺ ﹾ ﹸ:اﳉﻨﺔ« ﻗﺎﻟﺖ أﻡ ﺣﺒﻴﺒﺔ ﻟـﻪ ﹶ ﹾ ﹲ ﹶ ﹾأﻭ ﱠإﻻ ﹸ ﹶ,اﳉﻨﺔ
ﺑﻨﻲ ﹶ ﹸ ﹶﹾ ﹰ
ความว า “ไม มี บ า วมุ ส ลิ ม คนใดที่ ทํ า การละหมาดสุ นั ต ทุ ก ๆวั น ๆละสิ บ สองร็ อ กอะฮฺ ที่
นอกเหนือจากละหมาดฟรฎ นอกจากอัลลอฮฺจะทรงสรางวิมานสําหรับเขาในสวนสวรรค หรือ
นอกจากเขาจะถูกสรางวิมานใหในสวนสวรรค” อุมมุหะบีบะฮฺไดกลาววา และฉันก็ไมละเลยที่
จะทําการละหมาดซุนนะฮฺดังกลาวนี้นับจากวันนั้นเปนตนมา” (บันทึกโดยมุสลิม หะดีษที่
728)
ความประเสริฐของละหมาดกิยามุลลัยลฺ (ละหมาดกลางคืน)
1. อัลลอฮฺ สุบหานะฮุ วะตะอาลา ไดกลาวเกี่ยวกับคุณลักษณะของผูศ รัทธาวา
o n m l k j i h g f e dm
l}| {z y xwvutsrqp
ความวา “สีขางของพวกเขาเคลื่อนหางจากที่นอน พลางวิงวอนตอพระเจาของพวกเขาดวย
ความกลัวและความหวัง และพวกเขาบริจาคสิ่งที่เราไดใหเปนเครื่องยังชีพแกพวกเขา ดังนั้น
จึงไมมีชีวิตใดรูสิ่งที่ถูกซอนไวสําหรับพวกเขา ใหเปนที่รื่นรมยแกสายตาเปนการตอบแทนใน
สิ่งที่พวกเขาไดกระทํา” (อัสสัจญดะฮฺ : 16-17)
ความประเสริฐของละหมาดวิตรฺชวงหลังเที่ยงคืน
จากญาบิรฺ เราะฎิยัลลอฮุ อันฮุ ไดกลาววา ทานรอซูลลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัมไดกลาววา
آﺧﺮﻩ ﹶ ﹾ ﹺ ﹺ ﹺ ﹺ
ﻃﻤﻊ ﹶ ﹾ ﹺ ﻣﻦ ﹺ ﹺ أﻥ ﻻ ﹸ ﹺ
آﺧﺮ
ﻓﻠﻴﻮﺗﺮ ﹶ أﻥ ﹶ ﹸ ﹶ
ﻳـﻘﻮﻡ ﹶ ﹸ ﹸ ﹾ ﹾ ﻭﻣﻦ ﹶ ﹶ ﻓﻠﻴﻮﺗﺮ ﹶ ﱠ ﹶ ﹸ
ﹶ ﹶ ﹾ,أﻭﻟـﻪ آﺧﺮ ﱠ ﹾ ﹺ
اﻟﻠﻴﻞ ﹶ ﹾ ﹸ ﹾ ﹾ ﺧﺎﻑ ﹶ ﹾ ﹶ ﹶ
ﻳـﻘﻮﻡ ﹾ ﻣﻦ ﹶ ﹶ»ﹶ ﹾ
.«أﻓﻀﻞ ﻣﺸﻬﻮدة ﹶ ﹶ ﹺ ﹶ
ﻭذﻟﻚ ﹶ ﹾ ﹶ ﹸ اﻟﻠﻴﻞ ﹶ ﹾ ﹸ ﹶ ﹲ ﺻﻼة ﹺ ﹺ
آﺧﺮ ﱠ ﹾ ﹺ ﻓﺈﻥ ﹶ ﹶ ﱠﹾ ﹺ
اﻟﻠﻴﻞ; ﹶ ﱠ
8
ความวา “ผูใดที่เกรงวา เขาจะไมตื่นขึ้นมาในชวงทายของคืน ก็ใหเขาละหมาดวิตรฺในชวงแรก
ของคืน และใครที่ตองการตื่นขึ้นละหมาดในชวงทายของคืนก็จงละหมาดวิตรฺในชวงทายคืน
นั้น เพราะการละหมาดในชวงทายของคืนนั้นถูกถือเปนพยานและเปนการละหมาดที่ประเสริฐ
ที่สุด” (บันทึกโดยมุสลิม หะดีษที่ 755)
ความประเสริฐของการละหมาดและการขอพรในชวงหลังเที่ยงคืน
จากอะบูฮุร็อยเราะฮฺ เราะฎิยัลลอฮุ อันฮุ ไดกลาววา ทานรอซูลลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัมไดกลาว
วา
اﻟﻠﻴﻞ ﹺﺛﻠــﺚ ﱠ ﹾ ﹺ
ﻳﺒﻘﻰ ﹸ ﹸ ﹸ ﹶﺎء ﱡ ﹾ ﹺ ﻟﻴﻠﺔ ﹶإﱃ ﺳﻤـ ﹺﻛﻞ ﹶ ﹶ ﹴ رﺑﻨﺎ ﹶ ﹶ ﹶ ﹶ »ﹶ ﹾﹺﹸ
اﻵﺧﺮ
ﹸ ﺣﲔ ﹶ ﹾ ﹶ
اﻟﺪﻧﻴـﺎ ﹶ
ﹶ ﹶ ﻭﺗﻌـ ﹶﹶﺎﱃ ﹸ ﱠ ﹾ
ﺗـﺒﺎرﻙ ﹶ ﹶ ﻳﻨﺰﻝ ﹶ ﱡ ﹶ
ﹺ ﻣﻦ ﹶ ﹾ ﹶ ﹾ ﹺ ﹸ ﹺ ﹺ ﻓﺄﺳﺘـﺠﻴﺐ ﹶﻟـﻪ? ﻣﻦ ﹶ ﹸ ﹺ ﻣﻦ ﹶ ﹾ ﹸ ﹺ
ﻳﺴﺘﻐﻔﺮﲏ ﹶ ﹶ ﹾ ﹶ
ﻓﺄﻏﻔﺮ ﹶ ﹸ
.«ﻟـﻪ ﻳﺴﺄﻟﻨﻲ ﹶ ﹸ ﹾ ﹶ ﹸ
ﻓﺄﻋﻄﻴـﻪ? ﹶ ﹾ ﻳﺪﻋﻮﲏ ﹶ ﹶ ﹾ ﹶ ﹺ ﹶ ﹸ ﹶ ﹾ ﹶ ﹾ ﹶ ﹸ ﹸ
ﹶ ﹾ:ﻳـﻘــﻮﻝ
ความวา “พระผูเปนเจาของเราไดลงมายังฟากฟาโลกดุนยาในทุกๆคืนในชวงเวลาหนึ่งในสาม
ของชวงสุดทายของคืน และพระองคไดกลาววา ผูใดที่วอนขอตอขา ขาก็จะตอบรับการวอนขอ
นั้น ผูใดขอตอขา ขาก็จะมอบใหกับเขา และผูใดที่ขออภัยโทษจากขา ขาจะยกโทษใหแกเขา”
(บันทึกโดยอัลบุคอรีย หะดีษที่ 1145 และมุสลิม หะดีษที่ 758 สํานวนหะดีษเปนของอัลบุคอ
รีย)
ความประเสริฐของการขอพรในชวงกลางคืน
จากญาบิรฺ เราะฎิยัลลอฮุ อันฮุ ไดกลาววา ฉันไดยินทานนบี ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัมไดกลาววา
ﹺ ﹺ
ﱠإﻻ,ﻭاﻵﺧﺮة ﻣﻦ ﹶ ﹾ ﹺﻳﺴﺄﻝ اﷲ ﹶ ﹰ ﹺ ﹺ
ﻣﺴﻠـﻢ ﹶ ﹾ ﹶ ﹸ ﹺ
ﻳﻮاﻓﻘﻬﺎ ﹶ ﹸ ﹲ إﻥ ﹺﰲ ﱠ ﹺ
اﻟﻠﻴﻞ ﹶ ﹶ ﹶ ﹰ
ﹶ أﻣﺮ ﱡ ﹾ ﹶ
اﻟﺪﻧﻴﺎ ﹶ ﺧﲑا ﹾ رﺟﻞ ﹸ ﹾ ﹲ ﻻ ﹸ ﹶ ﹸ ﹶ,ﻟﺴﺎﻋﺔ » ﱠ
ﻛﻞ ﹶ ﹶ ﹴ ﹶ ﹶ ﹺ ﹶ,إﻳﺎﻩ
.«ﻟﻴﻠﺔﻭذﻟﻚ ﹸ ﱠ ﹾ ﹶﹾ ﹶ ﹸ
أﻋﻄﺎﻩ ﱠ ﹸ
ความวา “แทจริงแลว ในชวงกลางคืนมีชวงหนึ่ง ที่ไมมีมุสลิมคนใดที่ไดขอสิ่งทีด่ จี ากอัลลอฮฺทงั้
ในสิ่ ง ที่เ กี่ยวกั บโลกดุ น ยาหรือสิ่ งที่ เ กี่ ยวกับอาคิเราะฮฺแลว ตรงกับชว งเวลาดัง กลาว นอก
จากอัลลอฮฺจะประทานแกเขาในสิ่งที่เขาขอ ดังกลาวนั้นจะมีในทุกคืน” (บันทึกโดยมุสลิม หะ
ดีษที่ 757)
ความประเสริฐของการละหมาดฎหาและความประเสริฐของชวงเวลาดังกลาว
1. จากอะบีซัรฺ เราะฎิยัลลอฮุ อันฮุ จากทานนบี ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัมไดกลาววา
ﹺ ﹶ ﹴ ﻓﻜﻞ ﹶ ﹺ ﹴ ﹺ ﹺ
ﺗـﺤـﻤﻴﺪة ﹶ ﹸ ﱡ,ﺻﺪﻗﺔ
ﻭﻛﻞ ﹶ ﹾ ﹶ ﹸ ﱡ ﹾ ﹶ,ﺻﺪﻗﺔ
ﺗﺴﺒﻴﺤﺔ ﹶ ﹶ ﹶ ﹲ ﻣﻦ ﹶ ﹶ ﹸ ﹾ
أﺣﺪﻛﻢ ﹶ ﹶ ﹶ ﹲ ﺳﻼﻣﻰ ﹾ ﻛﻞ ﹸ ﹶ ﻋﲆ ﹸ ﱢ »ﹸ ﹾ ﹺ ﹸ
ﻳﺼﺒـﺢ ﹶ ﹶ
ﹺ ﻭﻛﻞ ﹶ ﹾ ﹺ ﹴ ﻭﻛﻞ ﹶ ﹺ ﹶ ﹴ
ﻭﻧـﻬﻲ ﹶ ﹺ
ﻋﻦ ﺑﺎﳌﻌﺮﻭﻑ ﹶ ﹶ ﹶ ﹲ
ﹶ ﹶ ﹾ ﹲ,ﺻﺪﻗﺔ ﹶ ﹶ ﹾ ﹲ,ﺻﺪﻗﺔ
ﻭأﻣﺮ ﹺ ﹾ ﹸ ﺗـﻜﺒﲑة ﹶ ﹶ ﹶ ﹲ
ﹶ ﹶ ﹸ ﱡ,ﺻﺪﻗﺔ ﹶ ﹸ ﱡ ﹾ,ﺻﺪﻗﺔ
ﺗـﻬﻠﻴﻠﺔ ﹶ ﹶ ﹶ ﹲ ﹶ ﹶ ﹶﹲ
9
.«اﻟﻀﺤﻰ ﹺ ﻣﻦ ﹶ ﹺ ﹶ
ذﻟﻚ ﹶ ﹾ ﹶ ﹶ ﹺ ﹺ ﹸ ﹺ ﹸﹾ ﹶ ﹺ
اﳌﻨﻜﺮ ﹶ ﹶ ﹶ ﹲ
ﻣﻦ ﱡ ﹶ
ﻳﺮﻛﻌﻬـﲈ ﹶ
رﻛﻌﺘﺎﻥ ﹶ ﹾ ﹶ ﹸ ﹸ ﹶ ﻭﻳـﺠﺰئ ﹾ ﹶ ﹸ ﹾ,ﺻﺪﻗﺔ
ความวา “เมื่อยามเชามาถึง กระดูกทุกๆสวนของมนุษยลวนมีหนาที่ตองทําเศาะดะเกาะฮฺ
(ทําทาน) ทุกการกลาวตะหมีด(กลาว อัลหัมดุลิลละฮฺ)ก็เปนทาน ทุกการกลาวตะฮฺลีล(กลาว
ลาอิลาฮะอิลลัลลอฮฺ) ก็เปนทาน ทุกการกลาวตักบีรฺ(กลาว อัลลอฮุอักบัรฺ)ก็เปนทาน การ
สงเสริมในเรื่องความดีก็เปนทาน และการหามปรามสิ่งที่ไมดีทั้งหลายก็เปนทาน และถือเปน
การเพียงพอเรื่องดังกลาวดวยการละหมาดสุนัตฎหาสองร็อกอะฮฺ” (บันทึกโดยมุสลิมหะดีษที่
720)
2. จากซัยดฺ บิน อัรฺกอม เราะฎิยัลลอฮุ อันฮุ ไดกลาวา ทานรอซูล ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัมไดกลาววา
ﺗﺮﻣﺾ ﹺ ﹶ ﹸ
.«اﻟﻔﺼﺎﻝ ﺣﲔ ﹶ ﹾ ﹶ ﹸ ﺻﻼة ﹶ ﹺ ﹺ
اﻷﻭاﺑﲔ ﹾ ﹶ
» ﹶ ﹸ ﱠ ﹶ
ความวา “การละหมาดของอัลเอาวาบีน(ผูกลับตัว)คือชวงที่ลูกอูฐรูสึกรอนเทา(ชวงสายๆ)”
(บันทึกโดยมุสลิม หะดีษที่ 748)
ความประเสริฐของการกมกราบที่ยาวนานและบอย
1. จากเราะบีอะฮฺ บิน กะอฺบ อัลอัสละมีย เราะฎิยัลลอฮุ อันฮุ ไดกลาววา
ﻓﻘﻠـﺖ ﹶ ﹾ ﹶ ﹸ ﹶ ﹺ ﹺ ﻓﺄﺗﻴﺘـﻪ ﹺ ﹸ ﹺ ﹺ ﹺ
أﺳـﺄﻟﻚ » ﹶ ﹾ:ﻓﻘﺎﻝ ﹺﱄ
ﺳـﻞ« ﹶ ﹸ ﹾ ﹸ ﻭﺣﺎﺟﺘـﻪ ﹶ ﹶ ﹶ
ﺑﻮﺿﻮﺋﻪ ﹶ ﹶ ﹶ ﹶ ﹶ ﹶ ﹾ ﹸ ﹸ ﹶ رﺳﻮﻝ اﷲ ﻣﻊ ﹶ ﹸ ﻛﻨﺖ ﹶ ﹺ ﹸ
أﺑﻴﺖ ﹶ ﹶ ﹸﹾ ﹸ
ﻧﻔـﺴﻚ ﹺ ﹶ ﹾ ﹺ
ﻋـﲆ ﹶ ﹾ ﹺ ﹶ » ﹶ ﹶ ﹺ ﱢ:ﻗﺎﻝ
ﻓﺄﻋﻨﻲ ﹶ ﹶ ﹶ ﹶ.ذاﻙ
ﻫﻮ ﹶ ﹶ ﻏﲑ ﹶ ﹺ ﹶ
ذﻟﻚ« ﹸ ﹾ ﹸ ﻣﺮاﻓﻘﺘـﻚ ﹺﰲ ﹶ ﱠ ﹺ
اﳉﻨﺔ ﹶ ﹶ ﹶ ﹸﹶ ﹶﹶﹶ ﹶ
ﺑﻜﺜـﺮة
ﹶ ﹸ ﹶ:ﻗﻠﺖ » ﹾأﻭ ﹶ ﹾ ﹶ:ﻗﺎﻝ
ﹺ
.«اﻟﺴﺠﻮد
ﱡ ﹸ
ความวา “ครั้งหนึ่งฉันไดนอนพักแรมกับทานรอซูลลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัมฉัน
ไดเตรียมน้ําเพื่อใหทานรอซูลลุลอฮฺไดอาบน้ําละหมาดและใชเรื่องการถายทุกข ทานรอซูลได
กลาวแกฉันวา จงขอมาซิ ฉันก็ไดกลาววา ฉันขอไดอยูเคียงขางทานในสวนสวรรค ทานรอซู
ลไดกลาววา นอกจากนั้นทานตองการอะไรอีก? ฉันตอบวา มีเพียงแคนี้แหละ ทานรอซูลจึง
กลาววา ถาเชนนั้น ทานจงชวยฉันเพื่อ(แกไข)ตัวของทานเองดวยการสุูดใหมากๆ”(บันทึก
โดยมุสลิม หะดีษที่ 489)
10
ความวา “ทานจงสุูด (กมกราบตออัลลอฮฺ) ใหมากๆ แทที่จริงแลว ทานจะไมสุูดเพื่ออัลลอ
ฮฺหนึ่งครั้งเวนแตพระองคจะทรงยกระดับของทานดวยการสุูดดังกลาวใหสูงขึ้นหนึ่งระดับ
และพระองคจะทรงอภัยความผิดดวยการสุูดดังกลาวหนึ่งความผิด” (บันทึกโดยมุสลิม หะ
ดีษที่ 488)
ความประเสริฐของการละหมาดสุนัตที่บาน
จากซัยดฺ บิน ษาบิต เราะฎิยัลลอฮุ อันฮุ ไดกลาววา ทานนบี ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัมไดกลาววา
اﳌﺮء ﹺﰲ ﹺ ﹺ
ﺻﻼة ﹺ ﹺ ﹺ ﹺ
«ﻜﺘﻮﺑﺔ ﺑﻴﺘـﻪ ﱠإﻻ ﱠ ﹶ
اﻟﺼﻼة اﳌ ﹾ ﹸ ﹶ ﹶ ﹶﹾ ﺧﲑ ﹶ ﺑﺎﻟﺼﻼة ﹺﰲ ﹸ ﹸ ﹸ ﹾ
ﺑﻴﻮﺗﻜﻢ ﹶ ﱠ
ﻓﺈﻥ ﹶ ﹾ ﹶ ﻓﻌﻠﻴﻜﻢ ﹺ ﱠ
ﹶ ﹶ ﹶ ﹾ ﹸ ﹾ...»
ความวา “...ดังนั้นขอใหพวกทานทําการละหมาด(สุนัต)ในบานของพวกทาน แทที่จริงแลวเปน
การดีที่สุดที่คนหนึ่งละหมาดสุนัตที่บานของเขานอกจากละหมาดฟรฎ” (บันทึกโดยอัลบุคอรีย
หะดีษที่ 731 และมุสลิม หะดีษที่ 781 สํานวนหะดีษของมุสลิม)
ความประเสริฐของการละหมาดฟรฎและการละหมาดสุนัต
จากอะบูฮุร็อยเราะฮฺ เราะฎิยัลลอฮุ อันฮุ ไดกลาววา ทานรอซูล ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัมไดกลาววา
ﻋﺒﺪﻱ ﹺ ﹶ ﹴ ﺗﻘﺮب ﹶإﱄ ﹺ آذﻧﺘـﻪ ﹺ ﹶ ﹾ ﹺ ﻋﺎد ﹺﱄ ﹶ ﹺ ﹼ ﹰ ﺗﻌﺎﱃ ﹶ ﹶ
ﺑﴚء ﹾ ﻭﻣﺎ ﹶ ﹶ ﱠ ﹶ ﱠ ﹶ ﹾ ﹶ ﹶ,ﺑﺎﳊﺮب ﻓﻘﺪ ﹶ ﹾ ﹸ ﹸﻭﻟﻴﺎ ﹶ ﹶ ﹾ ﻣﻦ ﹶ ﹶ ﹶ ﹾ:ﻗﺎﻝ إﻥ اﷲ ﹶ ﹶ ﹶ » ﱠ
اﻓﱰﺿﺘـﻪ ﹶ ﹺ ﹶأﺣﺐ ﹶ ﹺ
.ﻋﻠﻴﻪ ﻣـﲈ ﹾ ﹶ ﹶ ﹾ ﹸ ﹸ ﹶ إﱄ ﱠ ﹶ ﱠ ﱠ
ﹺ ﹺ إﱄ ﹺ ﱠ ﹶ ﹺ ﹺ زاﻝ ﹺ
ﹶ ﹶ ﹶ ﹸ,ﻳﺴﻤﻊ ﹺﺑـﻪ
ﻭﺑـﴫﻩ ﺳﻤﻌﻪ ﱠاﻟﺬﻱ ﹶ ﹾ ﹶ ﹸ ﺣﺘﻰ ﹶ ﹾ ﹶ ﹾ ﹸ ﹸ
ﹶ ﹸ ﹾ ﹸ,أﺣﺒﺒﺘـﻪ
ﻓﻜﻨﺖ ﹶ ﹾ ﹶ ﹸ ﺑﺎﻟﻨﻮاﻓﻞ ﹶ ﱠ ﻳﺘﻘﺮب ﹶ ﱠ ﻋﺒﺪﻱ ﹶ ﹶ ﱠ ﹶ ﹸ ﻭﻣﺎ ﹶ ﹶ ﹶ ﹾ ﹶﹶ
ﹺ ﻭإﻥ ﹶ ﹶ ﹺ اﻟﺘﻲ ﻳ ﹺ ﹺ ﹶ ﹺ,ﻳﺒﻄﺶ ﹺﺑـﻬﺎ ﹺ ﹶ ﹺ,ﺑـﻪ ﹺ ﹺ ﹺ
ﺳﺄﻟﻨﻲ ﹸ ﹾ ﹶ ﱠ ﹸ
,ﻷﻋﻄﻴﻨـﻪ ﹶ ﹾ ﹶ,ﺑـﻬﺎـﻤﴚ ﹺ ﹶ ﻭرﺟﻠـﻪ ﱠ ﹶ ﹾ ﻭﻳﺪﻩ ﱠاﻟﺘﻲ ﹶ ﹾ ﹸ ﹶ ﹶ ﹾ ﹸ ﻳﺒﴫ ﹺ ﹶ ﹶ ﹸ ﱠاﻟﺬﻱ ﹸ ﹾ ﹸ
ﹺ ﹺ
اﳌـﺆﻣﻦ ﹶ ﹾ ﹶ ﹸ
ﻳﻜـﺮﻩ ﻋﻦ ﹶ ﹾ ﹺ
ﻧﻔـﺲ ﺗﺮددﻱ ﹶ ﹾ
ﻓﺎﻋﻠـﻪ ﹶ ﹺ ﹺ
ﳾء ﹶ ﹶأﻧﺎ ﹶ ﹸ ﹸ ﹶ ﱡ
ﺗﺮددت ﻋﻦ ﹶ ﹴ
ﻭﻣﺎ ﹶ ﹶ ﱠ ﹸ ﹶ ﹾ ﹾ ﹶ ﹶ,ﻷﻋﻴﺬﻧﻪ
ﻭﻟﺌﻦ ﹶ ﹶ ﹺ ﹺ
اﺳﺘﻌﺎذﲏ ﹸ ﹶ ﱠ ﹸ ﹶﹶ ﹾ ﹾ ﹶ
ﹺ
.«ﻣﺴﺎءﺗـﻪ
أﻛﺮﻩ ﹶ ﹶ ﹶ ﹶ ﹸ ﻭأﻧﺎ ﹶ ﹾ ﹶ ﹸاﳌﻮت ﹶ ﹶ ﹶ
ﹶ
“แทจริงแลวอัลลอฮฺ ตะอาลาทรงตรัสวา : ผูใดที่ปนศัตรูกับวะลีย(ผูที่เปนรัก) ของฉัน แนนอน
ฉันประกาศสงครามกับเขาผูนั้น และไมมีสิ่งใดที่บาวของฉันได(ปฏิบัติตน)เขาใกลกับฉันดวย
การงานหนึ่งที่ฉันโปรดปรานยิ่ง กวาการปฏิบัติในสิ่งที่ฉันกําหนดเปนฟรฎ
และบาวของฉันก็ยังคงปฏิบัติตนเขาใกลขาตลอดเวลาดวยการปฏิบัติสิ่งที่เปนสุนัตตางๆ
จนกระทั่งฉันรักเขา ครั้นเมื่อฉันรักเขาแลว ฉันก็จะเปนดั่งผูระวังรักษาหูของเขาที่เขาใชฟง
เปนผูรักษาตาของเขาที่เขาใชมอง เปนผูรักษามือของเขาที่ใชฟาดฟน และเปนผูรักษาเทาของ
เขาที่เขาใชเดิน แนนอนหากเขาขอสิ่งใดจากขาขายอมใหเขา และหากเขาไดขอความคุมครอง
จากฉัน ฉันก็จะใหความคุมครองเขาอยางแนนอน ไมมีสิ่งใดที่ทําฉันลังเลมากกวาการเอาชีวิต
11
ของผูศรัทธา พวกเขากลัวการตายและฉันก็ไมอยากใหเขาไดรับทุกขเชนกัน” (บันทึกโดยอัลบุ
คอรีย หะดีษที่ 6502)
ความประเสริฐของการอานวิริด(บทขอพร)หลังจากการใหสลามหลังละหมาดฟรฺฎ
จากอะบูฮุร็อยเราะฮฺ เราะฎิยัลลอฮุ อันฮุ ไดกลาววา จากทานรอซูลลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม
กลาววา
ﻭﻛﱪ اﷲ ﹶ ﹰ ﺛﻼﺛﺎ ﹶ ﹺ ﹶ ﹶ ﹺ ﹶ,ﻭﺛﻼﺛﲔﹺ ﹴ دﺑﺮ ﹸ ﱢ ﺳﺒﺢ اﷲ ﹺﰲ ﹸ ﹸ ﹺ
ﺛﻼﺛﺎ ﹶ ﹶ ﱠ ﹶ,ﲔﻭﺛﻼﺛ ﹶ ﻭﺣـﻤﺪ اﷲ ﹶ ﹰ ﹶ ﺛﻼﺛﺎ ﹶ ﹶ ﹶﺻﻼة ﹶ ﹰ ﻛﻞ ﹶ ﻣﻦ ﹶ ﱠ ﹶ »ﹶ ﹾ
ﻭﺣﺪﻩ ﻻ ﹶ ﹺ ﹶ ﻭﻗﺎﻝ ﹶﺗـﲈﻡ ﹺ ﹶ ﹺ ﺗﺴﻌﺔ ﹶ ﹺ ﹾ ﹸ ﹶﻓﺘﻠﻚ ﹺ ﹾ ﹶ ﹲ
ﹶ ﹺ ﹾ ﹶ,ﻭﺛﻼﺛﲔﹺ
ﹶ ﹸ,ﻟـﻪ
ﻟـﻪ ﴍﻳﻚ ﹶ ﹸ إﻟـﻪ ﱠإﻻ اﷲ ﹶ ﹾ ﹶ ﹸ
ﻻ ﹶ ﹶ:اﳌﺎﺋﺔ ﹶ ﹶ ﹶ ﹶ ﹶ,ﻭﺗﺴﻌﻮﻥ ﹶﹶ ﹶ
ﺑﺪ ﹶ ﹾ ﹺ ﻣﺜﻞ ﹶز ﹺﻭإﻥ ﹶ ﹶ ﹾ ﹺ ﻗﺪﻳﺮ ﹸ ﹺ ﹶ ﹾ ﻛﻞ ﹶ ﹴ ﻭﻟـﻪ ﹶ ﹾ ﹸ
.«اﻟﺒـﺤﺮ ﻛﺎﻧﺖ ﹾ ﹶ ﹶ ﻏﻔﺮت ﹶ ﹶ ﹶ ﹸ
ﺧﻄﺎﻳﺎﻩ ﹶ ﹾ ﳾء ﹶ ﹲﻋﲆ ﹸ ﱢ ﹾ ﻭﻫﻮ ﹶ ﹶاﳊـﻤﺪ ﹶ ﹸ ﹶ اﳌﻠﻚ ﹶ ﹶ ﹸ
ﹾ ﹸ
ความวา “ผูใดก็ตามที่ไดกลาวตัสบีหฺแกอัลลอฮฺ(สุบหานัลลอฮฺ)ทุกครั้งหลังละหมาดสามสิบ
สามครั้ง กลาวตะหฺมีดแกอัลลอฮฺ(อัลหัมดุลิลละฮฺ)สามสิบสามครั้ง และกลาวตักบีรฺแกอัลลอฮฺ
(อัลลอฮุ อักบัร) สามสิบสามครั้ง ทั้งหมดเปนจํานวนเกาสิบเกาครั้ง และกลาวเพิ่มอีกใหครบ
หนึ่งรอยครั้งดวยคํากลาวที่วา
ﻛﻞ ﹶ ﹴ ﻭﻟـﻪ ﹶ ﹾ ﹸ ﻭﺣﺪﻩ ﻻ ﹶ ﹺ ﹶ
ﳾء ﹶ ﹲ
ﻗﺪﻳﺮ ﻋﲆ ﹸ ﱢ ﹾ ﻭﻫﻮ ﹶ ﹶ
اﳊـﻤﺪ ﹶ ﹸ ﹶ اﳌﻠﻚ ﹶ ﹶ ﹸ
ﻟـﻪ ﹾ ﹸ
ﹶ ﹸ,ﻟـﻪ
ﴍﻳﻚ ﹶ ﹸ إﻟـﻪ ﱠإﻻ اﷲ ﹶ ﹾ ﹶ ﹸ
ﻻ ﹶ ﹶ
ความวา “ไมมีพระเจาอื่นใดที่ควรเคารพภักดีนอกจากอัลลอฮฺแตเพียงองคเดียว หามี
ผูใดที่เปนภาคีกับพระองคไม สําหรับพระองคคือการปกครองทั้งหมด และสําหรับ
พระองคคือมวลสรรเสริญทั้งหมด และพระองคคือผูที่ทรงพลานุภาพในทุกสิ่งทุก
อยาง”
ความผิดของเขาผูนั้นจะไดรับการอภัยแมจะมีมากเสมือนฟองน้ําในมหาสมุทรก็ตาม” (บันทึก
โดยมุสลิม หะดีษที่ 597)
ความประเสริฐของการละหมาดแกผูตายและการติดตามศพ
จากอบูฮุร็อยเราะฮฺ เราะฎิยัลลอฮุ อันฮุ ไดกลาววา ทานรอซูล ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัมไดกลาววา
ﹺ ﻋﻠﻴـﻬﺎ ﹾ ﹶ ﹺ إﻳﲈﻧﺎ ﹶ ﹾ ﹺ ﹶ ﹰ ﺟﻨﺎزة ﹸ ﹾ ﹺ ﹴ »ﹶ ﹺ
ﻭﻳﻔﺮغ ﻣ ﹾﻦ ﹶ ﹾ ﹶ
,دﻓﻨـﻬﺎ ﻳﺼﲆ ﹶ ﹶ ﹾ ﹶ ﹶ ﹸ ﹶﺣﺘﻰ ﹸ ﹶ ﱠ ﻭﻛﺎﻥ ﹶ ﹶ ﹸ
ﻣﻌﻪ ﹶ ﱠ ﹶ ﹶ ﹶ,ﻭاﺣﺘﺴﺎﺑﺎ ﻣﺴﻠـﻢ ﹶ ﹰ اﺗﺒـﻊ ﹶ ﹶ ﹶ ﹶ
ﻣﻦ ﱠ ﹶ ﹶ
ﻣﺜﻞ ﹸ ﹴ ﻛﻞ ﹺ ﹴ ﹺ اﻷﺟﺮ ﹺ ﹺ ﹶ ﹺ ﻳﺮﺟﻊ ﹺ ﹶ ﹶ
ﻗﺒﻞ ﹶ ﹾ
أﻥ رﺟﻊ ﹶ ﹾ ﹶ ﺻﲆ ﹶ ﹶ ﹾ ﹶ
ﻋﻠﻴـﻬﺎ ﹸ ﱠ
ﺛﻢ ﹶ ﹶ ﹶ ﻭﻣﻦ ﹶ ﱠ
ﹶ ﹶ ﹾ,أﺣﺪ ﻗﲑاط ﹸ ﹸ ﹸ ﱡ ﹶ,ﺑﻘﲑاﻃﲔ ﻣﻦ ﹾ ﹺ ﹶ ﻓﺈﻧﻪ ﹶ ﹾ ﹺ ﹸ
ﹶ ﱠﹸ
ﻳﺮﺟﻊ ﹺ ﹺ ﹴ ﺗﺪﻓﻦ ﹶ ﱠ ﹸ ﹺ
.«ﺑﻘﲑاط
ﻓﺈﻧﻪ ﹶ ﹾ ﹸ ﹶ ﹸﹾ ﹶ ﹶ
ความวา “ผูใดที่ติดตามญะนาซะฮฺ(ศพผูตาย)ของมุสลิมดวยจิตใจที่เต็มเปยมไปดวยศรัทธา
และหวังผลตอบแทนจากอัลลอฮฺ โดยที่เขารวมอยูกับญะนาซะฮฺนั้นจนกระทั่งไดละหมาดให
12
เขาแลว แลวอยูจนกระทั่งฝงศพของเขาเสร็จ แทจริงแลวเขาผูนี้จะกลับพรอมผลบุญสองกีรอฏ
ทุกๆหนึ่งกีรอฏดุจดังภูเขาอุหุด สวนผูที่ละหมาดญะนาซะฮฺและกลับมากอนที่จะมีการฝงศพ
ผูตาย แทจริงแลวเขาผูนี้ไดกลับพรอมกับผลบุญหนึ่งกีรอฎ(เทานั้น)” (บันทึกโดยอัลบุคอรีย
หะดีษที่ 47 และมุสลิม หะดีษที่ 945 สํานวนหะดีษเปนของอัลบุคอรีย)
ความประเสริฐของผูที่ถูกละหมาดโดยมุสลิม
1. จากอาอิชะฮฺ เราะฎิยัลลอฮุ อันฮา จากทานนบี ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัมไดกลาววา
ﻳﺸﻔﻌﻮﻥ ﹶﻟـﻪ إﻻ ﹸ ﱢ ﹸ
ﺷﻔﻌﻮا ﻛﻠﻬـﻢ ﹶ ﹾ ﹶ ﹸ ﹶ ﻳﺒﻠﻐﻮﻥ ﹺ ﹶ ﹰ
ﻣﺎﺋﺔ ﹸ ﱡ ﹸ ﹾ ﹶ
ﹺ
اﳌﺴﻠـﻤﲔ ﹶ ﹾ ﹸ ﹸ ﹶ
ﻣﻦ ﹾ
ﻋﻠﻴـﻪ ﹸ ﹲ ﹺ
أﻣﺔ ﹶ
ﹺ
ﻳﺼﲇ ﹶ ﹶ ﹾ ﱠ
» ﻣﺎ ﹺﻣﻦ ﹴ
ﻣﻴﺖ ﹸ ﹶ ﱢ
ﹶ ﹾ ﹶﱢ
ﹺ ﹺ
.«ﻓﻴﻪ
ความวา “ไมมีผูตายคนใดที่มีประชาชาติมุสลิมกลุมหนึ่งละหมาดใหเขาจํานวนหนึ่งรอยคน
ทุ ก คนต า งขอความช ว ยเหลื อ (ชะฟาอะฮฺ )ให แ กเ ขา ถ า เช น นี้ แ ล ว อัล ลอฮฺ จ ะทรงรับ คํ า ขอ
ชวยเหลือของพวกเขา” (บันทึกโดยมุสลิม หะดีษที่ 947)
13
เขาอดทน(ยอมรับในการกําหนดของอัลลอฮฺ)ไมมีผลตอบแทนใดสําหรับเขานอกจากสวน
สวรรค” (บันทึกโดยอัลบุคอรีย หะดีษที่ 6424)
ความประเสริฐของการละหมาดที่มัสญิดมักกะฮฺ(มัสยิดหะรอม)และมัสยิดที่มะดีนะฮฺ(มัสยิดอัลนะบะ
วีย)
1. จากอะบูฮุร็อยเราะฮฺ เราะฎิยัลลอฮุ อันฮุ ไดกลาววา ทานนบี ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัมไดกลาววา
ﺳﻮاﻩ ﱠإﻻ ﹶ ﹾ ﹺ ﹶ ﺻﻼة ﹺ ﹺﹴ ﹺ ﻫﺬا ﹶ ﹺ ﹺ ﹺ
اﳌﺴﺠﺪ ﹶ ﹶ ﹶ
.«اﳊﺮاﻡ ﻓﻴﲈ ﹶ ﹸﹶ ﻣﻦ ﹶ ﹾأﻟﻒ ﹶ ﻣﺴﺠﺪﻱ ﹶ ﹶ ﹾ ﹲ
ﺧﲑ ﹾ ﺻﻼة ﹺﰲ ﹶ ﹾ
» ﹶ ﹲ
ความวา “การละหมาดที่มัสญิดของฉันมีความประเสริฐกวาการละหมาดที่มัสยิดอื่นๆถึงหนึ่ง
พันครั้งยกเวนละหมาดที่มัสยิดอัลหะรอม(มักกะฮฺ)” (บันทึกโดยอัลบุคอรีย หะดีษที่ 1190 และ
มุสลิม หะดีษที่ 1394 สํานวนหะดีษเปนของอัลบุคอรีย )
ความประเสริฐของการละหมาดที่มัสยิดบัยตุลมักฺดิส
จากอะบีซัรฺ เราะฎิยัลลอฮุ อันฮุ ไดกลาววา
أﻡ ﻣﺴﺠﺪ ﺑﻴﺖ ﱡأﳞﲈ أﻓﻀﻞ ﻣﺴﺠﺪ رﺳﻮﻝ اﷲ ﺗﺬاﻛﺮﻧﺎ ﻭﻧﺤﻦ ﻋﻨﺪ رﺳﻮﻝ اﷲ ﹶ ﹶﹾ
ﺻﻠﻮات ﹺ ﹺ
أرﺑـﻊ ﹶ ﹴ ﻣﺴﺠﺪﻱ ﻫﺬا ﹾ ﹶ ﹸ ﹺ
ﹺ ﹺ
ﻓﻴﻪ ﻣﻦ ﹾ ﹶ ﹺ ﹶ
أﻓﻀﻞ ﹾ ﹶ ﺻﻼة ﹺﰲ ﹶ ﹾ
» ﹶ ﹲ: ﻓﻘﺎﻝ رﺳﻮﻝ اﷲ.اﳌﻘﺪس
ﹺ
ﻭﻟﻨﻌﻢ ﹸ ﹶ ﱠ
.«..اﳌﺼﲆ ﹶﹶ ﹾﹶ
ความวา “เราไดนั่งคุยในขณะที่อยูกับทานรอซูลลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม และ
ถามกันวา : มัสยิดใดที่ประเสริฐกวากันระหวางมัสยิดของรอซูลลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ
วะสัลลัม (ที่มะดีนะฮฺ) กับมัสยิดบัยตุลมักดิส(ที่ปาเลสไตน)? ทานรอซูลลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮุ
อะลัยฮิ วะสัลลัมไดตอบวา การละหมาดในมัสยิดของฉันนี้ประเสริฐกวาการละหมาดใน
14
มัสยิดบัยตุลมักดิสถึงสี่ครั้ง และ(มัสยิดมะดีนะฮฺ) ชางเปนมัสยิดที่แสนประเสริฐ” (หะดีษเศาะ
หีหฺ บันทึกโดยอัลหากิม หะดีษที่ 8553 โปรดดูหนังสืออัลสิลสิละตุ อัศเศาะหีหะฮฺ หะดีษที่
2902)
ความประเสริฐของการละหมาดที่มัสยิดกุบาอ
จากสะฮฺลฺ บิน หะนีฟ เราะฎิยัลลอฮุ อันฮุ ไดกลาววา ทานรอซูลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม ไดกลาว
วา
ﹴ ﻟـﻪ ﹶ ﹶ ﹾ ﹺ ﻓﺼﲆ ﹺ ﹺ ﻣﺴﺠﺪ ﹸ ﹴ ﹺ ﹺ
.«ﻋﻤﺮة
ﻛﺄﺟﺮ ﹸ ﹾ ﹶ ﻛﺎﻥ ﹶ ﹸ
ﹶ ﹶ,ﺻﻼة
ﻓﻴﻪ ﹶ ﹰ ﺛﻢ ﹶ ﹶأﺗﻰ ﹶ ﹾ ﹺ ﹶ ﹶ
ﹶ ﹶ ﱠ,ﻗﺒﺎء ﹸ ﱠ,ﺗﻄﻬﺮ ﹺﰲ ﹶ ﹾﺑﻴﺘـﻪ
ﻣﻦ ﹶ ﹶ ﱠ ﹶ
»ﹶ ﹾ
ความวา “ผูใดที่อาบน้ําละหมาดที่บานของเขา แลวเดินไปยังมัสยิดกุบาอ แลวไดละหมาดที่
นั้นหนึ่งครั้ง เขาผู นั้น จะไดรับผลบุ ญเสมือนไดก ระทําอุมเราะฮฺ ห นึ่ง ครั้ ง” (หะดีษเศาะหี หฺ
บันทึกโดยอันนะสาอีย หะดีษที่ 669 และอิบนุมาญะฮฺ หะดีษที่ 1412 สํานวนหะดีษเปน
ของอิบนุมาญะฮฺ)
15