Professional Documents
Culture Documents
Feb 20-21
Feb 20-21
5. Pagganyak Panoorin ang kwento sa link at sagutin ang mga sumusunod na tanong:
https://www.youtube.com/watch?v=SUyGq_DHQ0o
Mga Tanong:
1. Sino – sino ang mga tauhan sa kwento?
2. Saan naganap ang kwento?
3. Ano ang nangyari sa prinsipe at sa pulubi?
4. Ano ang ginawa ng pulubi?
5. Ano ang nalaman ng prinsipe ng manirahan siya sa labas ng
palasyo?
6. Nakabalik na ba ang prinsipe sa palasyo?
Regalo sa Guro
Nalulungkot si Ben. Nang itanong ng ina kung ano ang dinaramdam niya
ang kanyang sagot ay, “kasi po ang mga kamag-aral ko ay may papasko
para sa aming guro. Ako lang po ang wala.”
Alam ng butihing ina na ang bagay na ito ay mahalaga sa anak dahil
mahal nito ang kanyang guro. Sa palagay naman niya, mauunawaan ng
guro na sila’y dukha, at sa totoo lang, alam naman niyang hindi
naghihintay ang guro ng regalo kahit kanino.
“Halika anak, at may ikukuwento ako sa iyo. Kuwento ito ng manunulat
na si Pablo Cuasay. Kapag narinig mo ay malalaman mo rin ang dapat
mong gawin.” At nagkuwento ang ina.
Dalawa na lamang araw at ipipinid na ang pinto ng paaralan dahil sa
pasko. Sa paaralan ay may punong-kahoy na pamasko na puno ng
palamuti at mga ilaw. Ito’y puno ng mga alaalang laan ng mga bata sa
kanilang mga guro at kamag-aaral.
Ang lahat ay maligaya. Ang buong daigdig ay nadaramtan ng
kaligayahan. Malapit nang isilang ang Mananakop. Ang lahat ay may
ngiti sa labi – may awit sa papawirin.
Ngunit may kaawa-awang nilalang na nalulungkot. Siya’y si Nestor.
Bakit? Ang lahat niyang kamag-aral ay may alaala sa pinakamamahal na
guro subalit siya’y wala. Paanong di gayo’y si Nestor ay ulila sa ama at
ang ina ay maralita. Ang ina’y walang kaya upang isunod sa kagustuhan
ng kanyang bunsong anak.
“Inang,” ang hikayat ni Nestor, “Ako lamang ang walang alaala kay Bb.
Mirasol. Ang lahat – sina Ador, Florante, Ramon at Orlando – ang bawat
isa sa kanila ay may pamasko sa aking guro. Ako ay bukod-tanging
wala.”
“Nestor,” ang butihing ina ay sumagot, “makinig ka. Alam ng iyong guro
na tayo’y dukha. Siya’y di naghihintay ng alaalang galing sa iyo. Huwag
mong ikalungkot iyan. Talos kong si Bb. Mirasol ay nakauunawa sa ating
kalagayan.”
Si Nestor ay walang kibo. Maaga siyang nahiga ngunit hindi makatulog.
Siya’y nag-iisip. Kung mayroon lamang siyang pagkakakitaan, kahit
kaunting salapi upang ibili ng kanyang papasko! Katapusang araw na
kinabukasan.
Si Nestor ay nag-isip nang nag-isip. May gumuhit sa kanyang gunita.
Mayroon siyang naisip na maiaalay na alaala kay Bb. Mirasol. Ito kaya ay
kasiya-siya? Magustuhan kaya ng kanyang guro?
Siya’y bumangon. Tinungo ang munting hapag sa silid at sa malamlam na
ilawan ay isinulat sa malinis na papel ang kanyang papasko. Pinagbuti
niya ang kanyang pagsulat, ulit-ulit na binasa at pagkatapos ay tiniklop at
ipinaloob sa sobre. Sinarhan niya ito, ipinaloob sa isang aklat at nahigang
muli. Mayroon na siyang alaala. Anong tuwa niya! At nakatulog siya ng
mahimbing.
Kinaumagahan siya’y pinukaw ng ina, “Nestor, bangon na. Tatanghaliin
ka sa pagpasok.”
Si Nestor ay nagmamadaling nagbihis, kumain at tumungo sa paaralan.
Hindi niya nalimutang dalhin ang kanyang papasko sa kanyang guro.
Sa lansangan ay gayon na lamang ang kanyang tuwa! Mayroon na siyang
papasko! Ito kaya ay mabuting alaala? Iyan lamang ang kanyang nakaya
at galing sa kanyang puso. Nang dumating siya sa silid-aralan ay kaydami
nga ng batang nanonood sa Christmas tree. Buong-ingat na ibinitin ni
Nestor ang kanyang papasko sa guro.
Nakinig siya sa lahat ng bilang ng palatuntunan ngunit ang laging
umuukilkil sa kanya ay ang tanong na, “Maibigan kaya ni Bb. Mirasol
ang aking alaala?”
Ang katapusang bilang ng palatuntunan ay pamumudmod ni Santa Claus
ng mga papasko. Sumasal ang puso ni Nestor nang katapusa’y ibinigay ni
Santa ang sobre niya kay Bb. Mirasol. Tila kilala ni Bb. Mirasol ang
kayang sulat. Tinitigan ang mga titik bago binuksan ang liham.
Samantalang binabasa ang liham, si Nestor ay nagmamasid.
Matapos ang palatuntunan umalis na si Santa, pati lahat ng mag-aaral na
nagpaalam kay Bb. Mirasol. Ang kahuli-huliha’y si Nestor na tinawag ng
guro. “Nestor, pumarito ka. Ako’y may sasabihin sa iyo.”
“Nakita mo ba kung gaano karami ang mga alaalang tinanggap ko? Ako’y
galak na galak pagkat iya’y tagapagpakilala na ako’y minamahal ng aking
mga tinuturuan. Sa pumpon ng mga alaala ay bukod at tangi ang iyo na
pinakamahalaga sa lahat. Ang iyong alaala ay di pangkaraniwan. Iya’y
nagbigay sa akin ng labis na kagalakan.”
Namangha si Nestor, di yata’t ang kanyang alaala ang pinakamahalaga sa
lahat! Ito ang sabi ng kanyang guro. “Salamat po, at maligayang pasko.”
ang sabi ni Nestor bago siya umalis. Siya ay tuwang-tuwa.
Dahil sa labis na kaligayahan ni Bb. Mirasol, kanyang binasa muli ang
liham.
“Minamahal kong Guro:
Inyo pong pakaasahang ako’y magpapakabuti. Susundin ko po ang inyong
mga utos. Ako’y mag-aaral ng leksyon tuwina. Pagpipilitan ko pong ako
ay maging pangunahing mag-aaral sa inyong klase. Ito pong pangakong
ito ang papasko ko sa inyo.
Nagmamahal, Nestor”
“Ang ganda Nanay ng kuwento ninyo. Ngayon po ay alam ko na rin kung
ano ang dapat kong iregalo kay Bb. Padilla.”
Tuwang-tuwa rin ang ina sa katalinuhan at kagalingan sa pag-unawa ng
anak. Habang tinatanaw niya ang bata na naglalakad patungo sa paaralan,
nagpapasalamat siya sa Maykapal sa pagkakaroon ng isang mabait at
maunawaing anak.
IV. Pagninilay
A. Bilang ng mga mag-aaral na
nakakuha ng 80% sa pagtataya
B. Bilang ng mag-aaral na
nangangailangan ng iba pang
gawain para sa remediation
C. Nakatulong ba ang remedial?
Bilang ng mag-aaral na
nakaunawa sa aralin.
D. Bilang ng mag-aaral na
magpapatuloy sa remediation.
E. Alin sa mga istratehiyang
pagtuturo ang nakatulong nang
lubos ? Paano ito nakatulong?
F. Anong suliranin ang aking
naranasan na solusyon sa
tulong ng aking punong guro
at suberbisor?
G. Anong kagamitang panturo
ang aking nadibuho na nais
kong ibahagi sa mga kapwa ko
guro?