noli me tangere

pag-uulyaw sa

asotea
j.f,gopio
 b a a n g p a g u u l y a w
a n o pamper ing in e ng lis h
a n sa ta ga log
paglalambing
p-pw ed e rin g

manga h ulug an g

"suyuan"

i t sa m ag k a u ly a w n a

orihinal na g ina m
ib ig s ab ih in ay hig it

salitang cebu a n o n a
a la g in g m ag ka sa m a
sa kaibigan n
 umaga, nang sina tia isabel at

maria clara ay papuntang misa sa

simbahan si maria clara ay tila

may kaba sa kaniyang dib dib sa

bawat yabag ng sinasakyang

kalesa at ang kilig na kaniyang

ipinihihiwatig at napa sabi nalang

si tia isabel ng",oh diyos ko

patawarin nyo siya" sabi nya

pagtapos ng mapaghusgang

tingin
kay mariaclara.
"ay patatawarin ako ng diyos,

alam nya ang puso ng mga babae

kaysa sainyo tia isabel'" patawa

nyang sinabi
pag tapos mag almusal ni maria ay kina usap sya ni

kapitan tiago at tia maria tungkol sa pag babakasyon

sa kanyang pinsan,sa san diego ay biglang nalungkot

at nahulog sakanyang mga kamay ang pitakang

tinatahi at ang di maipintang mukha,"tama ang doktor

maria namumutla kana at kaylangan mo rin ng

sariwang simoy ng hangin ,hindi ka din naman

mananatili doon ng matagal"at nang narinig sa ama'y

guminhawa ang kaniyang paghinga kaya't maghanda

nakayo at magpaalam kana sa mga kaybigan mo at

kinabukasan ay ibibili kita ng bagong damit pag dating

natin sa malabon sabi ng kanyang ama

 natigilan ang lahat nang isa sa katulong ay

nag sabi ng "nandito si don cristostomo" at

naririnig ang yapak ng kabayo at ingay ng

kalesa, at maririnig mo rin ang kanyang

malalim na boses sa di kalayuan at sa tuwa ni

maria ay humalik siya sa malapit na santo dahil

sa tagal nang hindi nya naririnig ang boses nito

" lokong bata ,ano bang problema mo bata

ka"sabi ng matanda nang punasan nya ang

luha sa kanyang braso dahil sa

kahihiyan"maghanda kana habang kinakausap

pa ng iyong ama" malumanay na sinabi ng

matanda. at kalaunan ng ang dalawang

kaluluwa'y nag kita at patutastas ng kaniyang

mga mata at perpektong labi hindi man maka

imik ang alam ko'y ito ang lubos na

kaligayahan ng pagibig.
 kalaunan pag tapos ng nakasisilaw na

pagmamahalan ng dalawa'y pumunta sa isang

azotea kung saan sila'y nag palitan ng mga

kwento at pangyayari habang nag wawalis ng

agiw sa sa kisame at kislap ng mga ulap at sa

o'pulang bulaklak sabihin mo,kaybango ng yong

paghinga at kulay ng yong labi,o zephyr

nakaalam ng di pangkaraniwang armonya sa

birheng kahuyan at araw sa asul na ulap at simoy

ng rosas sa hangin.

"mabuti yan para kita kayo ng kapitbahayan" sabi

ng matandang tiya, dahil para siyang kapatid ni

cain napatanong ang dalaga" lagi mo ba akong

inisip? di mo ba ako nalilimutan sa iyong

paglalakbay na maraming magagandang babae?

sagot naman
sagot naman ni maria 'hindi ako naglakbay

katulad mo alam ko sumagot ng may ngiti

lang na bayan mo ay ang antipolo at

maynila , sumagot ng may ngiti at bakit

kasi 'itong tanging una at panhuling sulat

lang ang iyong alala na ibinigay mo

saakin.........
at pagkatapos ng kanilang bangayan ay

nag kabati sila kalaunan 'at kinuwento rin

ni maria ang kayang pag alis sa bayan,

dahil sa kanilang pag uusap ay muntikan

nang malimutan ni ibarra ang kaniyang

gagawin at ng pauwi na si ibarra ay sinabi

kapitan tiago na' maligayang paglalakbay

ibarra,' gayon din si maria na naiwang ma

ngiti sa kanyang mukha.

key facts from the original novel

sila ay magkababata

sila ay in"long distance relation ship

azotea ay isang lugar sa bahay na nasa

tuktok o taas na bahagi ng bahay, na

matatanaw ang labas

moral of the lesson
wala,marahil mas gusto kong

matutunan kung paano

mahalin ang tulad mo at wala

nang iba pa.

maraming salamat!
sa pakikinig