ประวัติเปตองสากลและประวัติเปตองไทย

ประวัติเปตองสากล
เปตองเป็นกีฬากลางแจ้งประเภทหนึ่งซึ่งมีมาตั้งแต่ดึกดาบรรพ์ ประวัติที่แน่นอนนั้นไม่มีการบันทึกไว้ แต่มี
หลักฐานจากการเล่าสืบต่อ ๆ กันมาว่า กาเนิดขึ้นครั้งแรกในประเทศกรีซ เมื่อประมาณ 2,000 ปีก่อนคริสตกาล
โดยเก็บก้อนหินที่เป็นทรงกลมจากภูเขาและใต้ทะเลมาเล่นกัน ต่อมากีฬาเปตองได้แพร่หลายเข้ามาในทวีปยุโรป
เมื่ออาณาจักรโรมันครองอานาจและเข้ายึดครองดินแดนของชนชาวกรีกได้สาเร็จ ชาวโรมันได้ใช้กีฬาประเภทนี้
เป็นเครื่องทดสอบกาลังข้อมือและกาลังกายของผู้ชายในสมัยนั้น
เมื่ออาณาจักรโรมันเข้ายึดครองดิน แดนชาวโกลหรือประเทศฝรั่งเศสในปัจจุบัน ชาวโรมันก็ได้นาเอาการ
เล่นลูกบูลประเภทนี้เข้าไปเผยแพร่ทางตอนใต้ของประเทศ ฝรั่งเศส การเล่นลูกบูลจึงได้พัฒนาขึ้นโดยเปลี่ยนมาใช้
ไม้ เ นื้ อ แข็ ง ถากเป็ น รู ป ทรงกลม แล้ ว ใช้ ต ะปู ต อกรอบ ๆ เพื่ อ เ พิ่ ม น้ าหนั ก ของลู ก ให้ เ หมาะกั บ มื อ
ในยุคกลาง การเล่นลูกบูลนี้เป็นที่นิยมเล่นกันแพร่หลายในประเทศฝรั่งเศส ในสมัยพระเจ้านโปเลียน
มหาราชขึ้นครองอานาจ พระองค์ได้ทรงประกาศให้การเล่นลูกบูลนี้เป็นกีฬาประจาชาติของฝรั่งเศส และเปิด
โอกาสให้ประชาชนทั่วไปได้เล่นกัน การเล่นลูกบูลนี้จึงได้มีการพัฒนาขึ้นเรื่อย ๆ ตลอดมา จนมีการตั้งชื่อเกมกีฬา
ประเภทนี้ขึ้นมาเล่นอย่างมากมายต่าง ๆ กัน เช่น บูลเบร-รอตรอง, บูลลิโยเน่ส์, บูลเจอร์ เดอร์ลอง และบลู-โปรวัง
ซาล เป็นต้น
ในที่สุ ดก็ฝ รั่ งเศสได้มีการก่อตั้ ง "สหพัน ธ์ เปตองและโปรวั งซาล" ขึ้นในปี พ.ศ. 2481 (ค.ศ. 1938)
จากนั้นจานวนสมาชิกก็เพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ มีบุคคลทุกระดับชั้นทุกเพศ ทุกวัยเข้าเป็นสมาชิก ลูกบูลที่ใช้เล่นก็มีการ
คิดค้นทาเป็นลูกโลหะผสมเหล็กกล้า ข้างในกลวง การเล่นจึงมีค วามสนุกสนานเร้าใจยิ่งขึ้นกว่าเดิม หลัง
สงครามโลกครั้งที่ 2 การเล่นกีฬาลูกบูล -โปรวังซาลที่ได้ดัดแปลงแก้ไขใหม่นี้ได้รับความนิยมเล่น มากขึ้น และได้
แพร่หลายไปตามหัวเมืองต่าง ๆ อย่างรวดเร็วทั่วประเทศฝรั่งเศส ตลอดจนถึงดินแดน อาณานิคมของฝรั่งเศส

ประวัติเปตองไทย
กีฬาเปตองได้เริ่มเข้ามาในประเทศไทยเมื่อ พ.ศ 2518 โดยการริเริ่มของ นายจันทร์ โพยหาญ ซึ่งเป็นผู้บุกเบิก
และนากีฬาเปตองเข้ามาเผยแพร่ให้คนได้รู้จักอย่างเป็นทางการคนแรก แต่ขณะนั้นยังขาดอุปกรณ์การเล่นเปตอง
(ลูกบูล) จึงได้ปรึกษาและชักชวนนายดนัย ตรีทัศนาถาวร และนายชัยรัตน์ คานวณ ซึ่งเป็นนักธุรกิจที่มีชื่อเสียงมาก
ในขณะนั้น เป็นผู้ลงทุนสั่งลูกเปตองเข้ามาจาหน่ายและเผยแพร่ในประเทศไทย
แต่เปตองเป็นกีฬาที่ใหม่อยู่มากในเมืองไทย ยังมีคนรู้จักน้อย ทาให้ลูกเปตองยังจาหน่ายไม่ได้ แต่นายดนัย
ซึ่งเป็นผู้ที่มองการไกล เห็นประโยชน์และความสาคัญของกีฬาเปตอง จึงได้ทาการจ่ายแจกให้แก่ส่วนราชการ
ทหาร ต ารวจ รวมทั้ ง ภาคเอกชนที่ ส นใจทั่ ว ไป เพื่ อ เป็ น การเชิ ญ ชวนให้ หั น มาเล่ น กี ฬ าประเภทนี้ ดู บ้ า ง
ต่อมานายจันทร์ ได้นาเรื่องนี้ไปปรึกษากันนายศรีภูมิ สุขเนตร ซึ่งเป็นอดีตนักเรียนเก่าฝรั่งเศส ซึ่งมีความรู้
ความสามารถในเรื่องของกีฬาเปตองเป็นอย่างดี และอีกท่านยังไม่ได้กล่าวนาม ได้ร่วมกันจัดตั้งสมาคมเปตองและ
โปรวังซาลแห่งประเทศไทยขึ้น เมื่อวันที่ 18 พฤศจิกายน พ.ศ. 2519 โดยมีนายศรีภูมิ สุขเนตร เป็นนายกสมาคม
คนแรก แต่ก็ไม่ประสบความสาเร็จเท่าที่ควร เพราะยังขาดผู้สนับสนุน จนคิดว่าจะล้มเลิก ความมุ่งหมายที่จ ะ
เผยแพร่ต่อไปอีก
 แต่ต่อมาเมื่อสมเด็จพระศรีนครินทรบรมราชชนนี เสด็จพระราชดาเนินที่เขื่อนห้วยหลวง จังหวัดอุดรธานี
เมื่อ พ.ศ. 2521 นายจันทร์ ได้นาอุปกรณ์กีฬาเปตองไปแนะนาวิธีการเล่นให้แก่ข้าราชบริพาร และพระองค์ทรง
โปรดปรานมาก ทรงรับสั่ งว่า "พระองค์เคยเล่นกีฬาประเภทนี้ตั้งแต่พระองค์พระชนมายุ 30 กว่า กีฬาเปตองมี
ประโยชน์มากได้ทั้งบริหารร่างกายเพื่อให้มีสุขภาพดี และสร้างสรรค์ความสามัคคีในหมู่คณะซึ่งมีประโยชน์มากมาย
สาหรับคนไทย ขอให้นายจันทร์ โพยหาญ จงทาหน้าที่ต่อไป พระองค์ช่วงส่งเสริม และเผยแพร่ให้อีกทางหนึ่ง"
ดังนั้นในวันที่ 9 ตุลาคม พ.ศ. 2527 สมเด็จพระศรีนครินทราบรมราชชนนีทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ รับ
สมาคมเปตอง และโปรวังซาลแห่งประเทศไทย ไว้ในพระราชูปถัมภ์ เมื่อวันที่ 22 เมษายน พ.ศ. 2530 ได้เปลี่ยน
ชื่อสมาคมเปตองและโปรวังซาลเป็น "สหพันธ์เปตองแห่งประเทศไทยในพระราชูปถัมภ์สมเด็จพระศรีนครินทราบ
รมราชชนนี" ต่อมาได้แก้ไขข้อบังคับสหพันธ์ฯ เพื่อให้เป็นไปตาม พ.ร.บ. การกีฬาแห่งประเทศไทย จึงเปลี่ยนชื่อ
เป็นสหพันธ์เปตองแห่งประเทศไทยเป็น "สมาคมเปตองแห่งประเทศไทย" เมื่อวันที่ 12 มิถุนายน พ.ศ. 2543 และ
ได้รับการรับรองจากการกีฬาแห่งประเทศไทย สนับสนุนงบประมาณเป็นเงินอุดหนุนสมาคมฯ ประจาปีจากรัฐบาล
ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2538 เป็นต้นมาจนถึงปัจจุบัน และได้เข้าร่วมเป็นสมาชิกสหพันธ์เปตองนานาชาติ เป็นประเทศที่ 17
ของโลก